เราว่าแล้วแต่ใครจะอ่านบทประพันธ์และตีความตีความนั่นแหละค่ะ แต่ต้องข้อแย้งคุณคห.37นิดหนึ่งนะคะ
-ประการแรก เก้าอิมไม่ใช่วิชาจับฉ่าย อึ้งเซี้ยงที่คิดค้นคัมภีร์เก้าอิมขึ้น ไม่ได้คัดเอาวิชามาจากตำราทั่วแผ่นดิน แต่อึ้งเซี้ยงได้รับบัญชาจากฮ่องเต้ยุคนั้นให้รวบรวมคัมภีร์ทางศาสนาลัทธิเต๋าจำนวนมากอาจจะเกือบหมื่นเล่มมาเพื่อทำการชำระสะสาง (คัมภีร์เหล่านั้นไม่ใช่วิทยายุทธแต่เป็นคัมภีร์หลักธรรม) อึ้งเซียงเป็นขุนนางบุ๋นไม่รู้วิทยายุทธ แต่มีสติปัญญาสูงส่ง เมื่อได้อ่านคัมภีร์ปรัชญามากมายเหล่านั้นจนแตกฉาน ทำให้ได้เข้าใจถึง ความสัมพันธ์แห่งดินฟ้าและทุกสรรพสิ่งในใต้หล้า ถึงไม่มีอาจารย์สอนวิทยายุทธก็ได้บัญญัติวิทยายุทธอันร้ายกาจขึ้นเองได้ (เป็นแนวทางลัทธิเต๋า) แต่ก็ยังรับราชการเป็นขุนนางต่อ
ต่อมาได้รับคำสั่งให้ไปปราบนิกายเม้งก่า ตอนแรกนำกำลังทหารไปแต่เพลี่ยงพล้ำ อึ้งเซียงจึงบุกเดี่ยวไปท้าสู้และทำร้ายยอดฝีมือในนิกายบาดเจ็บล้มตายไปมาก ญาติพี่น้องของยอดฝีมือเหล่านั้น ล้วนเป็นยอดฝีมือซึ่งมาจากสำนักหลากหลายทั้งฝ่ายธรรมะ อธรรม นับร้อยรวมตัวมาแก้แค้น บ้านอึ้งเซี๊ยงไม่มีใครรู้วิทยายุทธนอกจากตัวเค้าเอง(เพราะเป็นตระกูลขุนนางบุ๋น) สุดท้ายอึ้งเซี๊ยงสู้พวกมากไม่ได้ถูกรุมทำร้ายบาดเจ็บ ครอบครัวถูกฆ่าตายหมด เค้าพกความแค้นหนีเข้าป่าลึก ตั้งความหวังจะแก้แค้น จึงอาศัยสติปัญญาอันล้ำเลิศจดจำกระบวนท่าของศัตรูทุกคนที่มาทำร้าย คิดค้นวิชาที่เหนือกว่าวิชาเหล่านั้นทั้งหมด ด้วยความแค้นเป็นแรงผลักดัน บวกกับปัญญาอันล้ำเลิศในที่สุดก็คิดค้นสำเร็จ และมั่นใจว่าต่อให้ศัตรูทั้งหมดฮือเข้ามาพร้อมกันก็จะชนะได้จึงลงเขาไปแก้แค้น(แต่เค้าแก้แค้นสำเร็จหรือไม่หลายๆในที่นี้คงทราบดีอยู่แล้ว)
-จากที่ยกมาทั้งหมดจะเห็นว่าวิชากำลังภายในจากคัมภีร์เก้าอิมนั้นเป็นอึ้งเซี้ยงอาศัยปัญญาอันล้ำเลิศคิดขึ้นจากหลักปรัชญาลัทธิเต๋า ไม่ได้ไปเอาจากที่อื่น และวิชานี้เป็นสุดยอดแน่นอนเพราะไม่เช่นนั้นคนที่ฉลาดล้ำเลิศอย่างอึ้งเซี้ยง คงไม่มั่นใจจนลงเขามาคิดบัญชีศัตรูแน่ แล้วอีกประการหนึ่งอย่าลืมนะคะ ว่าการแย่งชิงคัมภีร์เก้าอิมเป็นปมขัดแย้งสำคัญปมหนึ่งในเรื่องมังกรหยกทีเดียว เพราะไม่ว่าเรื่อง การประลองยุทธฮั้วซัว เรื่องแม่อึ้งย้งเสียชีวิต เรื่องที่จิวแป๊ะทงถูกขังที่เกาะดอกท้อ20ปี เรื่องที่อาวเอี้ยงฮงต้องกลายเป็นบ้า ล้วนมีมูลเหตุมาจากการแย่งชิงคัมภีร์เก้าอิมทั้งสิ้น ถ้าคัมภีร์นี้ไม่ใช่สุดยอดวิชาจริงยอดคนเหล่านี้จะมาแย่งชิงกันทำไม เพราะแต่ละคนก็มีวิชาสุดยอดของตนเองอยู่แล้ว
-ส่วนวิชาแนวทางอธรรมที่มีอยู่ในคัมภีร์เล่มหลัง ก็เพราะศัตรูของอึ้งเซี้ยงมีทั้งธรรมะ อธรรม วิชาที่ใช้ทำลายกระบวนท่าเหล่านั้น จึงมีทั้งธรรมะ และอธรรมด้วย แล้วก็ไม่มีตอนไหนเลยที่บอกว่าวิชากำลังภายในจากคัมภีร์เก้าเอี้ยงเหนือกว่ากำลังภายในจากคัมภีร์เก้าอิม โดยเฉพาะตอนที่เตียบ่อกี้ใช้กำลังภายในขับพิษให้จิวจี้เยียกตอนติดเกาะ ตอนนั้นนางได้คัมภีร์เก้าอิมฉบับลัดไปแล้ว พลังลมปราณของเตียบ่อกี้พอสัมผัสกับแรงต้านทานอันเย็นเยือกในตัวนางซึ่งเกิดจาการเริ่มฝึกคัมภีร์เก้าอิมฉบับลัด เขายังบอกจิวจี้เยียกเลยว่าวิชากำลังภายในที่นางกำลังฝึกนี้วันหน้าต้องมีความสำเร็จไม่ด้อยกว่าเค้าแน่(ตอนนั้นบ่อกี้เข้าใจว่านี่เป็นวิชาสำหรับเจ้าสำนักง๊อไบ๊) แต่น่าเสียดายที่จี้เยี้ยกฝึกแต่วิชาลัด จึงไม่ได้เป็นยอดฝีมือที่แท้จริง แต่ความตอนนี้ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าหากฝึกกำลังภายในจากคัมภีร์เก้าอิมถึงขั้นสุดยอดก็ไม่ด้อยกว่าคัมภีร์เก้าเอี้ยงแน่
-ก๊วยเจ๋งไม่เคยใช้วิชาอธรรมในคัมภีร์เก้าอิมจริง แต่เค้าใช้คัมภีร์เก้าอิม โดยหลอมรวมเข้ากับฝ่ามือสยบมังกร และวิชาอื่นๆดังที่เราได้แสดงความเห็นไว้ในคห. ด้านบนน่ะค่ะ
-ส่วนวิชาในประกาศิตอัคคีศักดิ์สิทธิ์ของเตียบ่อกี้นั้น ในเรื่องดาบมังกรหยกก็เขียนไว้ชัดเจนค่ะว่าไม่ใช่ยอดวิชาที่แท้จริง แต่เป็นวิชามาร(คิดค้นโดยจอมมารชาวเปอร์เซียชื่อผู้เฒ่าแห่งขุนเขา ) โดยเฉพาะตอนที่เตียบ่อกี้สู้กับมหาสมณะทั้ง3ที่วัดเส้าหลินนั่นล่ะค่ะ ตอนนั้นเตียบ่อกี้ต้องการส่งเสริมให้ ชาวยุทธเห็นว่าจิวจี้เยียกเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่ง จึงใช้วิชานี้ร่วมกับนางเข้าสู้กับ บ่วงวชิระกำราบมารของมหาสมณะทั้ง3 ผลคือสู้ไปสู้ไปถูกจิตมารครอบงำจนเปล่งเสียงหัวเราะที่ชั่วร้ายเจ้าเล่ห์ออกมา ซึ่งถ้าใช้วิชานี้ไปสู้กับยอดวิชาที่เที่ยงแท้ของสถาบันสงฆ์อย่างบ่วงวชิระต่อไปเรื่อยๆ ก็จะเกิดสภาวะที่เรียกว่า บารมีสงฆ์พิชิตมาร ถูกบ่วงวชิระควบคุม มหาสมณะทั้ง3ไม่ต้องลงมือก็บงการให้เตียบ่อกี้ฆ่าตัวตายได้ แต่เมื่อเจี่ยซุ้นได้ยินเสียงหัวเราะอันแฝงความชั่วร้ายของเตียบ่อกี้ ก็ได้เปล่งเสียงสวดมนต์เพื่อเตือนสติ เตียบ่อกี้จึงหยุดแล้วหันกลับไปใช้ยอดวิชาแขนงอื่นของตนเข้ารับมือมหาสมณะทั้ง3แทน จะเห็นว่าวิชาจากประกาศิตอัคคีนี้พอเจอยอดวิชาที่แท้จริงก็ไม่มีประโยชน์
-อีกประการรู้สึกว่า อาจารย์ของเตียซำฮง ชื่อ กั๊กเอี้ยง(สำนวน น.นพรัตน์) ไม่ใช่หรือคะ ซึงกัก นี่อยู่ในเรื่องอุ้ยเซี่ยวป้อนี่คะ(เป็นลามะที่ตามล่าอุ้ยเซี่ยวป้อ แล้วโดนอุ้ยเซี่ยวป้อใช้พิษเล่นงาน แต่ตอนหลังก็สาบานเป็นพี่น้องกัน)
-ทั้งหมดนี้เป็นความเห็นของเราหลังจากได้อ่านบทประพันธ์ ท่านใดมีความเห็นต่างออกไป ก็เข้ามาแสดงได้เลยค่ะ เพราะท่านกิมย้งเองก็เคยกล่าวไว้ว่า ผู้อ่านบทประพันธ์ของท่านแล้วแต่ละคนก็มีความคิดที่แตกต่างกันไปขึ้นกับลักษณะเฉพาะของบุคคลนั้นๆ ซึ่งท่านกิมย้งเองก็ดีใจที่เป็นเช่นนั้น (ถ้าท่านกิมย้งได้อ่านกระทู้นี้และเข้าใจได้ เราว่าท่านคงดีใจมากๆแน่ค่ะ)
แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 49 16:09:05
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 49 19:02:59
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 49 18:46:55
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 49 15:30:11
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 49 15:26:45
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 49 11:19:14
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 49 11:13:46