ความคิดเห็นที่ 1 เริ่มต้นจากมังมหานรธาก่อนครับ ท่านอธิบายไว้ว่าอย่างไรบ้าง ข้อความจากลายแทงที่อ่านคำต่อคำครับ เมื่อท่านบรรลุถึงหลุมอุกกาบาตที่ 3 หันหน้าเข้าหาทิวเขาอันยาวเหยียดที่ขวางกั้นอยู่ทางทิศเหนือ จะแลเห็นเป็นรูปพญาครุฑการปีกผงาดอยู่ปลายปีกซ้าย ทอดลงสู่ด้านใต้ ปลายปีกขวาทอดไปสู่ด้านเหนือ จะงอยปากจะชี้ไปทางตะวันออกมีลักษณาการประหนึ่งจะไซร้ขนปีก ณ หลุมอุกกาบาต ตำแหน่งที่ท่านยืนพินิจเห็นภาพดังนี้แลจงบ่ายหน้าไปตามปลายจะงอยปากครุฑที่ชี้บอกทางเป็นเส้นตรง มาตรว่าหันหลังกลับมาครั้งใด ยังเห็นสันเขาด้านหลังเป็นรูปพญาครุฑอยู่เช่นนั้น เส้นทางที่ท่านเดินถูกต้องแล้วมาตรว่าสันเขา แปรเปลี่ยนรูปผิดไป จงหาเส้นทางที่ถูกต้องใหม่ เหลียวหลังกลับมาครั้งใดเห็น พญาครุฑ ภายใน 3 วัน ท่านจะบรรลุเนินพระจันทร์ ผิดจากที่กำหนดบ่งรหัสนี้แล้วไซร้ ตลอดทั้งชีวิต ท่านจะไม่มีวันบรรลุถึงได้เลย ( ป่าโลกล้านปี 3) จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 20 ม.ค. 50 02:57:27 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คำว่าหลุมอุกาบาตเริ่มปรากฎขึ้นหลังจากที่ออกจาก 'เทือกเขานิลกาญจน์' ผ่าน 'ทุ่งลมกรด' มาแล้ว ซึ่งรพินทร์ได้มีการพิจารณาแผนที่อีกครั้ง แล้วตั้งใจจะเดินลัดทางเข้าหา ทิวปีกครุฑ แต่แงซายบอกว่าตนเองอ่านภาษาพม่าโบราณออก ซึ่งแปลแล้วสรุปได้ว่า จะต้องเดินทางตามลายแทงนั้น มิฉะนั้นจะผิดทิศไป รพินทร์จึงตัดสินใจเดินตามลายแทงนั้น โดยเป้าหมายต่อไปคือ 'หลุมอุกาบาต หลุมที่ 1' (ป่าโลก 3 บทที่ 150) ที่หมายอันดับต่อไปคือ “หลุมอุกกาบาต หลุมที่ 1” คำว่าหลุมที่ 1 ก็ต้องหมายความถึงว่ามีมากกว่า 1 หลุม “โดยทิศทางเดียวกัน มีอยู่สามหลุม เว้นระยะห่างเท่ากัน คำนวณจากระยะทางนี่ แต่ละหนึ่งหลุมที่เราจะมุ่งเข้าหาเป็นลำดับไป คงจะต้องใช้เวลาเป็นวันเหมือนกัน หลุมแรกที่จะถึงเป็นหลุมเล็กที่สุดต่อไปก็จะใหญ่ขึ้นเป็นลำดับ สองวันต่อจากนี้ไป เราคงไม่ต้องไปคำนึงถึงที่ไหนอื่นใดก่อนทั้งสิ้น นอกจากผ่านให้ได้ทั้งสามหลุมเสียก่อน จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 20 ม.ค. 50 03:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เมื่ออ้างอิงจาก 'ช่องประตูผา' หลุมอุกาบาต 1 จะอยู่ทางทิศ 'ตะวันตกเฉียงเหนือ' ในดงหินนั้นจะมีหินสูงใหญ่ เหนือกว่าก้อนหินอื่นใดในละแวกนั้นอยู่ 2 ก้อน ยืนอยู่เคียงคู่ขนานกัน กำหนดไว้ว่า ‘ช่องประตูผา’ ณ ช่องประตูผานั้นให้ถือเป็นจุดเริ่มต้น หันหน้าตั้งทิศไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ โดยไม่เบียงเบนออกไปเลยแม้แต่องศาเดียว ถ้าตะวันเริ่มขึ้นตรงประตูผา ระยะทางถึงหลุมอุกกาบาตหลุมที่ 1 ก็จะเป็นเวลาตะวันอยู่ตรงศีรษะ” (ประมาณ 5-6 ชม.) (ป่าโลก 3) แก้ไขเมื่อ 20 ม.ค. 50 03:23:33 จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 20 ม.ค. 50 03:22:24 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หลุมอุกาบาตที่ 2-3เราไม่มีข้อมูลเพิ่มเติมที่ชัดนักครับ แต่จากข้อมูลข้างบน เราทราบว่า - มีทิศทางเดียวกัน - เว้นระยะห่างเท่ากัน - หลุมแรกที่จะถึงเป็นหลุมเล็กที่สุดต่อไปก็จะใหญ่ขึ้นเป็นลำดับ พร้อมกับมีข้อมูลจากหลุมที่ 3 ว่า จุดใหญ่ที่สุดก็คือเทือกเขาอันเป็นเส้นยาวเหยียด ลากจากใต้ทอดไปสู่เหนือ การเดินจากหลุมอุกกาบาตที่ 2 มุ่งเข้าหาเส้นกั้น ประดุจกำแพงนี้ โอบเบนขึ้นเหนือ เลียบช่องตีนทิวเขาบริเวณแถบใต้ขึ้นไปยังจุดหนึ่ง อันระบุไว้ว่าเป็นหลุมอุกกาบาตที่สาม ซึ่งแวดล้อมไปด้วยยอดเขาสูงๆต่ำๆ นับไม่ถ้วน ทิวเขาบริเวณนี้ ในส่วนที่ลาดต่ำลงมาตรงตีนเนิน มีส่วนที่ยืนออกมาสองด้าน เหมือนรูปเกือกม้า ขึ้นปลายทั้งสองของตำแหน่งหลุมอุกกาบาตที่สามอยู่ทางตะวันตกระหว่างกึ่งกลาง (ป่าโลก 4) จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 20 ม.ค. 50 03:35:19 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ดังนั้น น่าจะสรุปได้ว่า ทิศตามที่วางไว้ในแผนที่น่าจะถูกแล้ว แต่จะตรงเป๊ะ หรือมีซิกแซ๊กบ้างเมื่อวัดจากศูนย์กลางหลุม อันนี้เราไม่ทราบครับ (ก็คงเหมือนเราไม่ทราบว่า ปืนยาวทดสอบยิงข้ามแม่น้ำสะโตงได้แต่จะถูกเป้ารึเปล่าก็ไม่รู้ อิๆ วกเข้าหาตำนานฯซะหน่อย) ส่วนเรื่องรพินทร์พาเดินตัดทางอย่างหักหาญนั้น เริ่มต้นจากการวางแนวตั้งเข็มทิศหลังพบหลุมอุกาบาตที่ 3 ไปแล้วครับ (ป่าโลก 4 บทที่ 161) ปล. เจ้าตัวร้ายต่อผลัดด้วย ตีสี่แล้วปู่ง่วง แก้ไขเมื่อ 20 ม.ค. 50 03:43:54 จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 20 ม.ค. 50 03:42:12 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ^ ^ เมื่อถึงหลุมที่3 ทิวเขาปีกครุฑจะอยู่ซ้ายมือ องศาจะเฉียงกับหลุมอุกกาบาตที่1 จุดที่รพินทร์จะลัดเข้าหา อาจเป็นช่วงใดช่วงหนึ่งของทิวเขาปีกครุฑ ( ซึ่งยาวเหยียด) ...คาดว่าพรานใหญ่คิดดังนี้แล จากคุณ : .. (พันธารา) - [ 20 ม.ค. 50 12:01:14 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จุด หลุมอุกาบาต ทั้ง ๓: ไม่ควรเป็นเส้นตรงไปทาง ต.ต.เฉียงเหนือ แต่เพียงทิศเดียว เพราะ ถ้าเป็น "เส้นตรง" จะทำให้ไม่มีใครรู้ว่า แงซายอ่านภาษาพม่าโบราณออกและจะไม่มีบทที่ รพินทร์ พูดว่า ต้องการที่จะตัดลัดทางเป็นเส้นตรงเพราะในแผนที่มัน ZigZag เป็นฟันปลา ่สิ่งที่ระบุไว้ชัดคือ ข้อความที่บ่งบอกว่า หลุมอุกกาบาตทั้ง 3 แห่งจะเดินทางจากตำแหน่ง ประตูผา ไปในทิศทางเดียวกัน (ย้ำว่าทิศเดียวกัน) ด้วยระยะทางเท่ากัน ตามข้อความใน #2 ของปู่อุปฯ นะคะ โดยตำแหน่งที่ใช้ในการระบุทิศในการวางตำแหน่งของ หลุมอุกกาบาต คือ ประตูผา ค่ะ ตามข้อความใน #3 นะคะ ส่วนการ งัด เอาไม้บรรทัด มาตัดทางนั้น เกิดขึ้น ณ ตำแหน่ง หลุมอุกกาบาตที่ 3 ค่ะ โดยมี นายใหญ่ และ นายทหาร เป็นผู้ช่วย (จริงๆ รพินทร์เป็นผู้ช่วย นายทหาร ซะมากกว่า) สิ่งที่เป็นผลตามมาก็คือ ไชยยันต์เอง หงุดหงิดแทบตายที่รพินทร์พาตัดทางปีนเขาอย่างโหด เพราะไชยยันต์กลัวว่ามาเรียจะประสบอุบัติเหตุในการปีนเขาค่ะ (แปลกเนอะ คนอะไรเอาไม้บรรทัดมาตัดทาง ) แก้ไขเมื่อ 20 ม.ค. 50 12:47:04 จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 20 ม.ค. 50 12:45:29 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาต่อยอดต่อหลานพันกับหลานร้ายครับ ยังงี้ครับคุณมาริษ รพินทร์คิดตัดทาง 2 ที่ 1) จากประตูผา สู่ ทิวปีกครุฑ รพินทร์คงเห็นว่าหลุมอุกาบาตยังห่างจากแนวทิวปีกครุฑ จึงคิดจะลัดตัดเข้าซ้ายเลียบทิวไปเลย แต่แงซายแย้งไว้เพราะอ่านภาษาพม่าโบราณออกว่าต้องเดินตามหลุมอุกาบาตไป 2) ตัดทางหลังจากหลุมอุกาบาตไปแล้ว ผมว่าคุณมาริษน่าจะหมายถึงข้อ 1 ซึ่งคำถามน่าจะหมายถึงทำไมต้องเดินเป็นเส้นตรง ถ้าเราดูเหตุการณ์ตอนชุลมุนที่หลุมอุกาบาต 3 จะเห็นว่าหากเดินผิดตำแหน่ง เราจะหาหลุมนี้ไม่พบ ทำให้มองไม่เห็นภาพนกเมื่อย จึงต้องเดินตามนี้ เรื่องมันก็เป็นเช่นนี้แหละครับคุณรพินทร์ ปล. ไม้บรรทัดมาตัดทาง พูดอย่างนี้ไปตอบคำถามปู่ในกระทู้ท่าน Cinephile ดีกว่า (ไม่มีใครตอบเลย มุขแป้ก โฮ...) จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 20 ม.ค. 50 14:19:04 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แหม กำลังจะสร้างหนัง ปู่อุปฯลับมีดลับดาบใหญ่เลย อ่อ ทำความสะอาดปืนด้วยนะคะ เด๋วยิงไม่เข้า ฟันไม่ออก ^_^ จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 20 ม.ค. 50 15:07:55 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ภาพนกเมื่อย!!! มุขไหนคะ - -? นกบิดขี้เกียจ?  - -" คำถามปู่อุปฯ ในกระทู้ท่าน Cinephile เห็นแล้วค่ะ แต่...ได้ข่าวว่าเป็นมุขโบราณ เลยไม่กล้าไปตอบค่ะ (จริงๆ คือไม่รู้ แหะๆ) จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 20 ม.ค. 50 15:16:29 ]

ความคิดเห็นที่ 12 นกบิดคอขนาดนั้นอยู่ตลอดเมื่อยแย่สิ มุกนั้นช่างเถอะๆ ลืมไปเหอะจ้ะ แป้กสนิท ต่อมาเราน่าจะมาตามรอยหลุมอุกาบาตกันต่อว่าในสภาพภูมิศาสตร์จริงน่าจะอยู่แถวไหนดีกว่านะ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 21 ม.ค. 50 01:17:54 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ปู่อุปฯ จะไม่เฉลยมุขนั่นหน่อยเหรอคะ ยังไม่เข้าใจอยู่ดี - - ---------------------------- แผนที่ภูมิศาสตร์ จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 21 ม.ค. 50 14:42:26 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ด้วยข้อจำกัดอันดับแรกคือ ไม่มีการข้ามแม่น้ำสาละวิน และแม่น้ำโขง(หรือเปล่า) จับตำแหน่งสมมติวางลงไป จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 21 ม.ค. 50 14:46:49 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตัดมาเฉพาะตำแหน่งหลุมอุกาบาตทั้ง 3 จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 21 ม.ค. 50 14:48:21 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ใส่ตำแหน่งลงไป จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 21 ม.ค. 50 14:49:26 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เจ๋ง...ครับ คุณเจ้าตัวร้าย  กำลังจะเข้ามาบอกพอดีว่า  คณะเดินทางต้องอยู่ภายในระหว่าง  แม่น้ำสาละวินและแม่น้ำโขง  แต่ไม่ทันซะแล้ว...   งานนี้ สงสัยต้องขอยอมแพ้ซะแล้วคุณเจ้าตัวร้าย...เพราะมีข้อมูล...แน่นปึ๊ก...และมีภาพประกอบหลักฐานช่วยยืนยันด้วย...ขอคารวะ จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 21 ม.ค. 50 14:57:20 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สาเหตุหลักคือ ชอบภูมิประเทศตรงนี้ค่ะ ทำให้รู้สึกคล้ายภูมิประเทศตรงเขาพระศิวะ เนินพระจันทร์ จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 21 ม.ค. 50 14:59:22 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ถ้าเป็นชื่อเมืองในปัจจุบัน  ก็น่าจะเป็นชื่อเมืองในแผนที่นี้ จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 21 ม.ค. 50 15:19:52 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ---เอ่อ..นิดนึงนะครับ ไม่ทราบว่าแผนที่ที่คุณ เจ้าตัวร้ายทำขึ้น ---ใช้อะไรวัดระยะทางในแผนที่น่ะครับ คำนวนยังไงหรือครับ จากคุณ : Macatre - [ 21 ม.ค. 50 15:24:56 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เย้...คุณโอจิ มาเล่นเป็นเพื่อน เล่นคนเดียวเหงา ----------------------------------- แต่....เดี๋ยวก่อน มันต้องหาวิธีการทำให้เชื่อว่ามีหลักการนิดหนึ่ง ไม่ใช่แค่ความชอบ เพราะฉะนั้น จัดมาเลยกับตำแหน่ง หลุมอุกกาบาตที่3 จุดใหญ่ที่สุดก็คือเทือกเขาอันเป็นเส้นยาวเหยียด ลากจากใต้ทอดไปสู่เหนือ การเดินจากหลุมอุกกาบาตที่ 2 มุ่งเข้าหาเส้นกั้น ประดุจกำแพงนี้ โอบเบนขึ้นเหนือ เลียบช่องตีนทิวเขาบริเวณแถบใต้ขึ้นไปยังจุดหนึ่ง อันระบุไว้ว่าเป็นหลุมอุกกาบาตที่สาม ซึ่งแวดล้อมไปด้วยยอดเขาสูงๆต่ำๆ นับไม่ถ้วน ทิวเขาบริเวณนี้ ในส่วนที่ลาดต่ำลงมาตรงตีนเนิน มีส่วนที่ยืนออกมาสองด้าน เหมือนรูปเกือกม้า ขึ้นปลายทั้งสองของตำแหน่งหลุมอุกกาบาตที่สามอยู่ทางตะวันตกระหว่างกึ่งกลาง (ป่าโลก 4) จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 21 ม.ค. 50 15:25:11 ]

ความคิดเห็นที่ 22 แผนที่มันไม่ติดกันน่ะ ต้องขอภัย จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 21 ม.ค. 50 15:34:06 ]

ความคิดเห็นที่ 23 บริเวรหลุมอุกกาบาตที่คุณเจ้าตัวร้ายว่า น่าจะอยู่ใกล้ๆบริเวรเมืองแกลง(สะกดถูกหรือเปล่าไม่แน่ใจนะ)ในปัจจุบัน   ตัวหนังสือมันเบลอน่ะ   รู้สึกจะเป็นเมือง  Monglang   แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 50 15:57:00 แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 50 15:56:29 จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 21 ม.ค. 50 15:45:28 ]

ความคิดเห็นที่ 24 #20 ...ถ้าตอบว่าไม้บรรทัดจะหาว่ากวนมั๊ยคะเนี่ย แต่ใช้ไม้บรรทัดจริงๆนะคะ - - คือ ในความเป็นจริง กับ เนื้อหาในหนังสือคงเทียบระยะที่แท้จริงกันไม่ได้นะคะ เราคำนวณว่า 1 วัน เดินทางได้ประมาณ 20-25 กิโลเมตร ไม่เกินนี้ค่ะ ถ้าเอาระยะทางจริงๆ คงไม่ถึงยูนานแน่ สิ่งที่เป็นข้อจำกัดอีกอย่างคือ ต้องไปให้ถึงยูนาน!!! ในเมื่อต้องถึง ก็เลยต้องทำให้ถึงค่ะ แหะๆ    ไชยยันต์ตั้งขอสังเกตไว้ว่า "แนวลำน้ำสาละวินนี่ยังไงล่ะ เราเปรียบเทียบลำน้ำสาละวินในแผนที่สากลฉบับนี้ กับที่ปรากฎอยู่ ในลายแทงนี่ ขุนเขาพระศิวะในลายแทงอยู่ทางด้านเหนือของแม่น้ำเฉียงไปทางตะวันออก ประมาณ 10 ดีกรี ซึ่งตามแนวทางนี้ มันเป็นเส้นทางที่มุ่งขึ้นด้านเหนือของสหภาพพม่า ถ้าเราขีดเส้น จะพบว่ามันผ่านเขตฉาน เขตว้า เรื่อยขึ้นไปบนประชิดพรมแดนจีนตอนใต้...ยูนาน นี่!"  ( จอมผีดิบมันตรัย เล่ม 1 บทที่ 67 หน้า 91 )  ซึ่ง แนวความคิดนี้ รพินทร์ให้ความเห็นไปในแนวเดียวกันว่า "ถูกต้องแล้วครับ ขณะนี้ถ้าเราหันหน้าขึ้นเหนือ เราอยู่ในฝั่งซีกขวาของ ลำน้ำสาละวิน ลายแทงฉบับนี้ ชี้ขึ้นเหนือสวนต้นน้ำขึ้นไป โดยเบี่ยงไปทางตะวันออกเล็กน้อย แปลว่าเรา จะอยู่ทางซีกขวาของสาละวินโดยตลอด ไม่มีการข้ามแม่น้ำสายนี้เลย และโดยทิศทางนี้ เราจะ ผ่านดินแดนไทยใหญ่ ผ่านรัฐว้า ขึ้นไปจนกระทั้งจรดยูนาน หรืออาจจะเลยขึ้นไปอีก สุดแต่ ว่าลายแทงจะนำเราไปถึงไหน แต่ถึงอย่างไรมันก็ไม่ผิดเส้นทางนี้แน่ๆ ตามพื้นที่ของภูมิศาสตร์ และถ้าจะพิจารณากันตามภูมิศาสตร์แล้ว เราจะเห็นได้ว่าบริเวณอันกว้างใหญ่แถบนี้แทบทั้งหมด ล้วนเป็นป่าดิบ ดงดำเต็มไปด้วยขุนเขาอันสลับซับซ้อนโดยที่ยังไม่มีการสำรวจถึง"   ( จอมผีดิบมันตรัย เล่ม 1 บทที่ 67 หน้า 92) แต่นี่ เป็นการเดินโดยนักเวทย์จำแลง!!! เลยสามารถเดินทางตัดระยะไปไกลๆ ได้ (ความคิดเริ่มออกทะเลแล้ว) แก้ไข : พิมพ์ผิดแล้วผิดอีก จะมีกระทู้ไหนไม่ผิดบ้างเนี่ย แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 50 16:32:10 จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 21 ม.ค. 50 15:50:58 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ---หวังว่ารพินทร์คงไม่มีเวทย์ telekinesis นะครับ อิอิ จากคุณ : Macatre - [ 21 ม.ค. 50 16:26:48 ]

ความคิดเห็นที่ 26 #25 ยังค่ะ ยังไม่ถึงขั้นนั้น แค่ Super Speed + Mind Control กับ Transportation อีกนิดหน่อย เอง จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 21 ม.ค. 50 16:57:10 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ง่ะ   ข้อมูลแน่นปึ้ก   แต่นิทรานคร  กับป่าหินที่ลุยกับไดโน มันห่างจากเชียงรายน้อยไปเป่า จากคุณ : อี้จับซา - [ 21 ม.ค. 50 17:33:07 ]

ความคิดเห็นที่ 28 คุณอี้จับชา  ก็คิดซะว่า  เมื่อ 50 ปีที่แล้วบริเวณแถบนั้นยังเป็นป่าดงดิบอยู่ หรือป่าที่ยังไม่มีการสำรวจซะสิครับ อีกอย่าง ตามบทประพันธ์คณะเดินทางเหมือนเดินทางทะลุเข้าไปยังอีกมิติหนึ่ง  ซึ่งหลงเข้าไปในดินแดนลับแล ดินแดนหลงสำรวจ... ดินแดนซึ่งในโลกของความเป็นจริงเราก็ยังไม่สามารถที่จะเข้าถึงได้  เพราะประตูเมืองลึกลับนี้ถูกปิดตายไม่ให้บุคคลภายนอกเข้าถึงได้(แฮะๆ...พูดอย่างกับการ์ตูน) พอแล๊ะ...เดี๋ยวความคิดจะเริ่มออกทะเลตามคุณเจ้าตัวร้ายไปอีกคน... จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 21 ม.ค. 50 19:10:46 ]

ความคิดเห็นที่ 29 หุ หุ สนุกกันหญ่าย ขออภัย ไม่มีความรู้เรื่องทิศทางกะเค้าเล้ย วันนี้ว่างๆนั่งทำรูปเล่น ไปดูกระทู้บนดิ อิ อิ จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 21 ม.ค. 50 19:50:05 ]

ความคิดเห็นที่ 30 คคห. 19 คุณหญิงกับมาเรียเหรอคะ  ^ ^ แวะเข้ามาทักทายค่ะ จากคุณ : วรา (แฟนไท) - [ 21 ม.ค. 50 20:13:14 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ไม่ใช่หรอกครับ  แต่เป็นคุณวรากับคุณเป๋าตังค์ต่างหาก แหม...อย่าปิดบังตัวเองไปเลย 55555 พวกเราชาวเพชรน่ะรับได้อยู่แล้ว จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 21 ม.ค. 50 20:32:13 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ได้การล่ะครับ สุดท้ายมีแม่น้ำกั้นเป็นขอบอยู่ สามารถกำหนดระยะทางได้ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 21 ม.ค. 50 21:39:40 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อ้อ เจ้าตัวร้าย ที่สรพงศ์เล่นเป็นมหาเถรคันฉ่อง น่าจะเพราะท่าน Cinephile อยากให้สรพงศ์เป็น พระเอก น่ะ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 21 ม.ค. 50 22:01:31 ]

ความคิดเห็นที่ 34 โห!!! มุขนี้ลึกเกินกว่าจะรับทันจริงๆ งั้นเรื่อง เพชรพระอุมา ได้เป็น พระเอก อีกแล้วซิค่ะ จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 21 ม.ค. 50 22:08:30 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อ้อ!   อย่างนี้นี่เอง มหาเถรคันฉ่องเป็น พระ + ชื่อเล่นของสรพงษ์ชื่อ เอก แสดงว่าในเรื่องตำนานสมเด็จพระนเรศวรพระเอกก็คือสรพงษ์ 55555 ปู่อุปฯเช็คอายุด้วยนะครับ  น้องๆหนูๆตามมุกมะวานซืนไม่ค่อยจะทัน...ฮา แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 50 22:20:01 จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 21 ม.ค. 50 22:17:49 ]

ความคิดเห็นที่ 36 แหม เราก็นึกว่ามุกจิ๊บจ๊อย PPU สรพงศ์เป็นปุโรเอกสิ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 21 ม.ค. 50 22:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ---กระทู้นี้แอบดักเช็คอายุแหะ - - จากคุณ : Macatre - [ 21 ม.ค. 50 23:26:09 ]

ความคิดเห็นที่ 38 อ้าว เป็น ปุโรหิตมันตรัย ชื่อเอก เลยเป็น  "ปุโรเอก" เฮ้อ เป็นไปได้นะปู่ฯ จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 22 ม.ค. 50 00:07:06 ]

ความคิดเห็นที่ 39 แวะมาเพราะถูกพาดพิงค่ะท่านประธาน ========================== ความคิดเห็นที่ 31   ไม่ใช่หรอกครับ  แต่เป็นคุณวรากับคุณเป๋าตังค์ต่างหาก แหม...อย่าปิดบังตัวเองไปเลย 55555 พวกเราชาวเพชรน่ะรับได้อยู่แล้ว จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) ======================== นี่อีตาโอจิ ระดับพี่เป๋าเนี่ย ว่าจะไปแคสติ้งบทมาเรียนะยะ รอให้ท่านว่างก่อนเห้อ จะไปขอแคส รับรองตีบทกระจุย จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 22 ม.ค. 50 00:10:25 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อ้อ!   ยังงั้นหรอกหรือครับ   ผมก็นึกว่าจะแสดงเป็นเมียหลวงของตาบุญคำซะอีก เอ...แต่ว่าไม่รู้จะมีในบทหรือเปล่านะ จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 22 ม.ค. 50 00:14:48 ]

ความคิดเห็นที่ 41 555 ตอนแรกกะจะไปขอท่านมุ้ยเป็นแม่บ้านคุณอำพลมาเสริฟกาแฟให้คณะคุณชายเชษฐา ได้ออกฉากแรกด้วย ขอโทษค่ะ เรื่องหลุมอุกาบาต กลายเป็นเรื่องอุ..บาตไปซะแล่ววว จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 22 ม.ค. 50 00:36:29 ]

ความคิดเห็นที่ 44 คุณโอจิ - -" พยายามคิดภาพตาม แต่ความสามารถไม่ถึง เลยมึนไป 3 พันรอบ ?- - จากคุณ : วรา (แฟนไท) - [ 23 ม.ค. 50 03:03:02 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ผมกำลัง "จี้" ที่จุด หลุมอุกกาบาต ทั้ง ๓ หลุม อยู่ครับ อย่าเพิ่งรวมจุดอื่นๆ เข้ามาเพิ่มครับ ถ้าจะแก้ก็ควรจะเริ่มแก้ที่ หล่มช้าง เป็นต้นมา จุด "ครุฑ" เช่นเดียวกัน ผมเคยเอ่ยไปครั้งหนึ่งว่า "ปีกขวาชี้ขึ้นเหนือ ปีกซ้ายชี้ลงใต้ จะงอยปากชี้ไปทางตะวันออก" แล้วเหตุใดแผนที่ถึงแสดงถึงการเดินไปทางทิศ ต.อ.เฉียงเหนือ ถึง เหนือ ละครับ!!!!!! ขอกลับมาที่ หลุมอุกกาบาต ทั้ง ๓ หลุม: รพินทร์ต้องการอย่างยิ่งที่จะตัดทางจาก หลุมอุกกาบาตที่ ๑ ไปยัง หลุมอุกกาบาตที่ ๓(เพื่อที่จะเห็น "ครุฑ") จากรูปที่หัวกระทู้มันเป็น "เส้นตรง" อย่างชัดเจน ดังนั้นก็ไม่มีความจำเป็นใดๆ ที่จะต้องตัดทาง และ เรียก/ฟัง ความคิด/คำแปล ใดๆ จากแงซาย ปกติ รพินทร์ ก็ไม่เคยฟังความคิด/คำเตือนจากใครอยู่แล้ว พูดง่ายๆ คือ อวดดี, ยะโส, ทนงตน, ถือดี ถือว่าตนแน่ ยกตัวอย่างเช่น มาเรีย เตือนเกี่ยวกับเส้นทางการเดินทาง หน้าที่ ๗๗๓๙ ป่าโลกล้านปี ๓(๑๙) ย่อหน้าที่ ๒ พอ ย่อหน้าที่ ๓ คำบรรยายบอกว่า รพินทร์ ไม่เคยคิดว่าคำเตือนใดๆ ที่มาจาก มาเรีย จะไร้ความหมาย แน่ใจหรือ???? ถ้าไม่แล้วทำไม หน้าที่ ๗๗๔๑ ป่าโลกล้านปี ๓(๑๙) ทั้งหน้า ถึงเดินผิดทาง ถ้าปฏิบัติตามคำเตือนของ มาเรีย แต่แรกก็คงจะไม่ ออกนอกเส้นทาง ๑๐ กว่าองศา ข้อความค่อนข้างแรงพอควรได้โปรดอภัย ไม่ได้โกรธผู้ใดเพียงแต่แสดงความคิดเห็น จากคุณ : MERRISS - [ 23 ม.ค. 50 04:01:22 ]

ความคิดเห็นที่ 46 แหะๆ   สวัสดีค่ะ วราแอบไปเขียนรูปมาบ้าง แต่เขียนได้แค่ คคห.3 นะคะ คคห.4 ยังตีความมึนๆ นิดหน่อย แต่เป็นในทางเดียวกับคุณ  MERRISS ค่ะ จากคุณ : วรา (แฟนไท) - [ 23 ม.ค. 50 11:27:32 ]

ความคิดเห็นที่ 47 แหะๆ ไว้ว่างๆ จะมาอ่าน คคห.4 ให้ชัดเจนอีกทีนะคะ ตอนนี้วาดคร่าวๆ ไว้ที่ภาพนี้ก่อนค่ะ พอดีไม่มีหนังสือในมือจึงย้อนไปอ่านทั้งหมดไม่ได้ เขียนเท่าที่อ่านจากกระทู้และตามความเข้าใจของวราคนเดียวนะคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : วรา (แฟนไท) - [ 23 ม.ค. 50 11:31:56 ]

ความคิดเห็นที่ 48 คุณวราคะ คือ เราตีความได้่ว่านกเอี้ยวตัวจะไซร้ปีกแบบในรูปนี้ค่ะ จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 23 ม.ค. 50 13:19:12 ]

ความคิดเห็นที่ 49 5555555555   เพราะอ่านผิดนี่เอง นกเลยไซร้ปีกไม่ได้  โอเคค่ะ ตกลงตามนั้น  555 ในภาพแก้แค่ปีกซ้ายกับขวา ส่วนเรื่องจะงอยเข้าใจแล้วว่าต้องมองในแนวตั้ง เหมือนเรือครุฑ ซึ่งจะเข้าใจง่ายกว่าภาพในแนวนอน ใช่ไหมคะ ขอบคุณคุณ เจ้าตัวร้ายค่ะ ///เขินจัง แต่เรื่องหลุม ก็ยังคิดเหมือนเดิมนะคะว่าจะซิกซแกได้ ขอให้ไปในทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือประมาณนั้น จะขึ้นไปนิด จะลงมาหน่อย แต่บ่ายหน้าไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ คริคริ แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 50 14:29:07 แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 50 14:21:42 จากคุณ : วรา (แฟนไท) - [ 23 ม.ค. 50 14:05:10 ]

ความคิดเห็นที่ 50 อ่อ แอบเอาภาพเรือครุฑมาให้ดูกันนะคะ วรามองภาพออกว่าเขา(นกไซร้ปีก จะงอยปากไปทางทิศตะวันออก) น่าจะคล้ายแบบนี้ แต่หมุนหน้าครุฑให้ ปากไปทางตะวันออก แทนที่จะไปทางตะวันตกแบบในภาพนี่เอง เครดิตภาพนี้ โดยนายมะขวิดนะคะ จากคุณ : วรา (แฟนไท) - [ 23 ม.ค. 50 14:27:22 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ไม่แรงหรอกมาริษ คนกันเอง สนุกดี(ว่ะ) จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 23 ม.ค. 50 16:18:47 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เดี๋ยวค่ำๆจะมารุมยำต่อ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 23 ม.ค. 50 16:20:28 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ปู่อุปฯ คะ เพื่อให้ คุณสรพงษ์เป็น "พระเอกตลอดกาล" ลองเสนอบท พระธุดงค์ที่เลี้ยงแงซายมาตั้งแต่เด็กดูสิคะ แถมออกทุุกภาคด้วย ---------------------- สารภาพตรงๆ ว่าอ่านแล้วไม่เข้าใจ - -" เข้าใจว่า คุณมาริษ หมายถึง คณะเดินทาง เดินทางไม่เป็นเส้นตรงเหมือนในแผนที่ ใช่หรือเปล่าคะ? แต่ตำแหน่งของหลุมจะเป็นเส้นตรง ในทิศทางเดียวกัน ระยะเท่ากัน ถูกต้องแล้วใช่หรือเปล่าคะ? คิดว่าเป็นแบบในภาพ A หรือ ภาพ B คะ ? จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 23 ม.ค. 50 17:39:06 ]

ความคิดเห็นที่ 54 วราว่าน่าจะ B นะคะ คุณเจ้าตัวร้าย เพราะจะได้ตัด 1 ไป 3 โดยไม่ผ่าน 2 ได้ ///ตามความเข้าใจของวรานะคะ รอคุณ MERRIS มาตอบด้วยคนค่ะ ^ ^ จากคุณ : วรา (แฟนไท) - [ 23 ม.ค. 50 19:09:44 ]

ความคิดเห็นที่ 55 อ๋อ ผมพอเข้าใจมาริษแล้ว หลังจากอ่านไปอ่านมาหลายรอบ จนนอนฝันว่าลงไปต่อยกันในหลุมอุกาบาต (ฮา...) 1) จริงๆ แล้วรพินทร์ไม่สนใจหลุมอุกาบาตเหวอะไรนี่เลยทั้ง 3 หลุมครับ แกต้องการเพียงแค่ เดินลัดตัดทางเข้าหาทิวปีกครุฑ (ป่าโลกล้านปี 3 บทที่ 150) ถ้าเราดูจากแผนที่ก็จะถึงบางอ้อว่ารพินทร์ต้องการเดินตัดเข้าหาทิวเป็นเส้นตรง ทีนี้แงซายบอกว่าแผนที่ให้เดินตามแนวหลุมอุกาบาต เพราะจะได้เห็นภาพนกเมื่อย ถ้ามุมอื่นจะไม่เห็น ประเด็นนี้จบมั๊ยครับ 2) ทีนี้ประเด็นว่าหลุมอุกาบาตควรเป็นเส้นตรงหรือซิกแซก ซึ่งถ้าซิกแซกคือไม่จำเป็นต้องผ่านหลุม 2 (อ้างถึงคุณวรา) ผมมีแนวคิดอยู่แล้วครับว่าต้องเป็นเส้นตรง แต่ถามความเห็นก่อนดีกว่าครับว่า - ระหว่าง แนวเส้นตรง กับ แนวซิกแซก มีข้อดี-ข้อด้อยต่างกันอย่างไร จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 23 ม.ค. 50 21:51:54 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ส่วนประเด็นลุงเอก สรพงศ์นั้น พับโปรเจคง่ายกว่าจะไม่ให้ลุงเอกเล่นเป็นมันตรัยมังอ้ะ (ฮา) จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 23 ม.ค. 50 22:20:22 ]

ความคิดเห็นที่ 58 - ถ้าการตัดทาง คุณมาริษ พูดถึง คือตอนเดียวกับที่ ปู่อุปฯ  ยกมา >>> ถ้าใช่ เราว่าประเด็นนี้น่าจะตัดไปค่ะ แต่ถ้าคนละตอน คุณมาริษ ช่วยแสดงบทของข้อมูลที่อ้างอิงถึงด้วยค่ะ เพราะเราพยายามเปิดหาแต่ไม่เจอ เลขหน้าต่างกันนะคะ - ประเด็นที่ว่าการเดินเป็นแบบ zigzag นั่น พูดตรงๆ ว่ามีความเป็นไปได้ ในแง่ของภูมิประเทศ คือ....ถ้ามังมหานรธาเดินไปเจอเขาชันอาจจะเดินไปซ้ายที ขวาที เพื่อหลบอุปสรรคในการเดินทาง แล้ววาดแผนที่ตามการเดินทางจริง(ของมังฯ)ได้ค่ะ แต่การเดินทางของรพินทร์น่าจะเดินไปในเส้นทาง(เกือบ)ตรงค่ะ - ประเด็นเรื่องหลุมอุกาบาต ยังอยากจะเชื่อว่า อยู่ในทิศทางเดียวกัน ระยะห่างเท่ากัน ไม่ผิดแม้แต่องศาเดียวอยู่ค่ะ จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 24 ม.ค. 50 01:00:15 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ขอประเด็นแรกก่อนครับว่าเข้าใจตรงกันรึยังว่ารพินทร์คิดจะตัดทางเพราะอะไรตามภาพคห 55 นี่ว่าตามบทประพันธ์เลยนะ กำลังใกล้จะปสดครับ ขอตรงนี้ก่อน ประเด็นเดียว พลีส จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 24 ม.ค. 50 02:12:13 ]

ความคิดเห็นที่ 61 อืมมม พอจะเข้าใจนิดหน่อยว่าคุณมาริษอาจหมายถึงการเดินทางครั้งที่ ๒ นั่นเดินคนละทางเลยนะครับ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 24 ม.ค. 50 02:17:17 ]

ความคิดเห็นที่ 62 อันนี้เป็นภาพความคิดรวบยอดของการเดินทางทั้งสองครั้งเปรียบเทียบกันนะครับ โดยการเดินทางครั้งที่สอง รพินทร์เดินตัดทางอย่างดุดัน ถ้าให้ดูตามคห 43 อาจจะพูดคนละเรื่องเดียวกันรึเปล่าน่ะครับ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 24 ม.ค. 50 02:27:07 ]

ความคิดเห็นที่ 63 #59 "โดยทิศทางเดียวกัน มีอยู่สามหลุม เว้นระยะห่างเท่ากัน คำนวณจากระยะทางนี่ แต่ละหนึ่งหลุมที่เราจะมุ่งเข้าหาเป็นลำดับไป คงจะต้องใช้เวลาเป็นวันเหมือนกัน หลุมแรกที่จะถึงเป็นหลุมเล็กที่สุดต่อไปก็จะใหญ่ขึ้นเป็นลำดับ สองวันต่อจากนี้ไป เราคงไม่ต้องไปคำนึงถึงที่ไหนอื่นใดก่อนทั้งสิ้น นอกจากผ่านให้ได้ทั้งสามหลุมเสียก่อน" ------ ที่อยากได้บทของการอ้างอิงนั่น เพื่อวิเคราะห์สถานที่+สถานการณ์ในช่วงนั้นนะคะ การดึงข้อความมาแต่ประโยคเดียวบางทีมันไม่เข้าใจค่ะ จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 24 ม.ค. 50 11:15:20 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ป่าโลกล้านปี เล่ม 4 หน้า 1261(ณ ตำแหน่งที่เห็นนกอินทรีย์เอี้ยวตัว) "ขณะนี้ เราอยู่ตรงบริเวณทุ่งราบ ด้านตะวันออกเฉียงเหนือของเขารูปนกอินทรีนั่น ประมาณ 30 ดีกรี มองเห็นภาพอย่างที่เห็นอยู่ในขณะนี้" พราณใหญ่จุดปากกาหมึกแห้งลงไปในแผนที่ลายแทงนั้น ป่าโลกล้านปี เล่ม 4 หน้า1264 ไชยยันต์วนปลายปากกาอยู่ตรงจุด เขารูปครุฑ ลากเส้นบางๆ มายังตำแหน่งที่รพินทร์กาเป็นเครื่องหมายไว้ อันเป็นตำแหน่งที่ทุกคนหยุดกันอยู่ขณะนี้  แล้วลากเส้นตรงไปยังตำแหน่งเนินพระจันทร์อันดูว่าไม่ห่างไกลกันเท่าไหร่นักในแผนที่ลายแทง พึมพำเหมือนจะเปรยกับตัวเองต่อมาว่า "ถ้าจะดูจากได้แผ่นหนังโบราณนี่ มันก็ของหมู่ๆ ไม่น่าจะยากเย็นมีปัญหาอะไรสักนิดเดียว เส้นทางจากที่เราอยู่ขณะนี้ ไปถึงเนินพระจันทร์ ไม่มีอะไรสลับซับซ้อน มันตัดไปในบริเวณที่โล่งของราบต่ำและราบสูงสลับไปกับไหล่เขาบางส่วนเท่านั้นและเนินพระจันทร์ก็อยู่ในบริเวณตะวันออกเฉียงเหนือของทิวเขาข้างหน้าเรานี่แน่นอนในวงล้อมของหุบเขารอบด้าน" ป่าโลกล้านปี เล่ม 4 หน้า 1323 "โปรดหันกลับไปทางตะวันตกเฉียงใต้ที่เราเดินผ่านกันมาแล้วเมื่อวานนี้ซิครับ เห็นอะไรไหม" ไชยยันต์ กับมาเรียหันขวับไปขมวดคิ้วจ้องโดยเร็วแล้วอุทานออกมาพร้อมกันว่า "เขารูปนกอินทรีลูกนั้น" แงซายจอมจักรา เล่ม 1 หน้า 14 (ณ ตำแหน่งถ้ำที่พักรักษาขาของดาริน) บ่ายหน้าขึ้นเหนือเป็นเส้นดิ่งตรง แงซายจอมจักรา เล่ม1 หน้า 179 จากหลุมอุกกาบาตที่ 3 ให้เดินทางบ่ายหน้าขึ้นเหนือ  แต่ให้คอยหันกลับไปสังเกต....ถ้าเหลียวกลับมาครั้งใดยังเห็นเขาครุฑลักษณะเดินไม่แปรเปล่ยน ภายใน 3 วัน จะบรรลุถึงเนินพระจันทร์ (เข้ามาแก้ไขข้อความที่ผิดค่ะ แหะๆ) ---------------- รูปแผนที่ เทียบกับ รูปคุณมาริษนะคะ แก้ไขเมื่อ 29 ม.ค. 50 22:36:28 จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 24 ม.ค. 50 12:08:11 ]

ความคิดเห็นที่ 65 อ้าวไปไหนกันหมด งั้นตอบเลยครับ หลุมอุกาบาตควรอยู่ในทิศเดียวกันคือเป็นเส้นตรงครับ เพราะ ถ้าไม่เป็นเส้นตรง 1) มันไม่มีความหมายอะไรเลยในการเดินไปที่หลุม 2 2) มันไม่มีความหมายอะไรเลยในแง่ของการเดินทางตามหลักเซอร์เวย์เอนยิเนียร์ (กระแดะเขียนให้งงเล่น) คือถ้าเขียนซิกแซกจะกำหนดเส้นการเดินอย่างไร หลงตาย(ห่ะ) 3) หลุม 2 น่าจะเป็นเพียง จุดเทียบเคียง ระหว่างหลุม 1 กับหลุม 3 ว่าไม่หลงนะ โดยการเขียนเส้นตรงจากการเดินทางจากหลุม 1 มายังหลุม 3 (ซึ่งถ้าผ่านหลุมอุนจิยักษ์แทนหลุม 2 ก็น่าจะเขียนบอกไว้เช่นกัน) เพราะฉะนั้น ต้องเป็นแนวเดียวกัน โดยแนวคิดคือ เดินทางจากหลุม 1 ไปยังหลุม 3 ใช้ระยะทางสั้นสุด แล้วมีหลุม 2 เป็นจุดอ้างอิงกลางทาง จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 24 ม.ค. 50 13:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 67 แต่แผนที่ต้องการให้เดินตาม "จะงอยปากของนก" ซึ่งชี้ไปทาง ต.อ. ไม่ใช่เดินตามทางที่รพินทร์ต้องการซึ่งไปทาง ต.อ.เฉียงเหนือ เอาประเด็นตรงนี้ก่อนนะคะ ป่าโลกล้านปี เล่ม 4 หน้า1262 "การเขียนลายแทงของมังมหานรธาโดยเฉพาะการกำหนดเส้นทางระยะนี้ ไม่ได้กำหนดทิศทางไว้ให้แน่นอนตายตัวลงไป แต่เอาภูมิประเทศที่เห็นด้วยตาเปล่ามาเป็นเครื่องชี้บอกมากกว่า" โดยสรุปนะคะ หมายถึง ณ ตำแหน่งหลุมอุกกาบาตที่ 3 จะมองเห็นจงอยปากของนกอินทรีย์ชี้ไปทางด้านตะวันออก แต่ถ้าเดินขึ้นเหนือไปอีก 1 กิโล อาจจะเห็นชี้ไปตะวันออกเฉียงเหนือนิดๆ เดินไปอีก 10 กิโลอาจจะ่เห็นเป็นชี้ไปทางทิศเหนือ ก็ได้ เพราะฉะนั้น การเดินทางตามรูปลักษณะที่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดระยะทางนั้น ไม่ใช่วิธีของ ยอดพรานอย่างรพินทร์  รพินทร์จึงคิดหาวิธีการเดินทางที่ดีกว่าค่ะ  (อ้างถึงการคิดหาวิธีตัดทางของเชษฐา+ไชยยันต์) ซึ่งคิดได้จากตำแหน่งที่ยืนอยู่ (หลุมอุกกาบาตที่ 3) กับ ตำแหน่งของเนินพระจันทร์ในแผนที่ (อ้างจากข้อความใน #64) ค่ะ จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 25 ม.ค. 50 12:54:51 ]

ความคิดเห็นที่ 68 โฮ่ย ขอตัวไปทัมใจซัก 10 เม็ด จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 25 ม.ค. 50 21:39:15 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ผมผ่านมาอ่านครับ แต่พลอยโดนลูกหลงต้องทัมใจ 10 เม็ดไปด้วย > < หลังจากหายมึนยาแล้วพบว่ามีสองประเด็นที่แต่ละฝ่ายพยายามจะอธิบาย เลยคิดว่าในฐานะบุคคลที่สามอาจจะมองเห็น"เกม"ได้ชัดกว่าและชี้แจงได้ดีกว่าผู้เล่นทั้งสองฝ่าย เรื่องแรกที่มึนน้อยหน่อยคือเส้นทางหลังจากหลุมอุกกาบาตที่ 3 ก่อนคุยข้อนี้ผมขอบังอาจสะกิดคุณ MERRISSด้วยความเคารพว่า ถ้าเราจับผิดและเปลี่ยนเนื้อหาตามใจเรา ย่อมได้นิยายที่ไม่ใช่เพชรพระอุมา เปรียบเทียบกับอาจารย์เฉลิมชัยถือสีและพู่กันเข้าไปในลูฟร์เพื่อไปทำให้ภาพโมนาลิซ่าดูมีพลังนั่นล่ะครับ ผมจึงเห็นด้วยกับแผนที่เดิมของคุณเจ้าถุงครับ โดยพิจารณาจาก#64 ประกอบกับการจินตนาการที่ดูสมเหตุผลตาม #67 ของคุณ เ จ้ า ตั ว ร้ า ย หวังว่าประเด็นตอ.หรือตอ.เฉียงเหนือ จะจบนะครับ^ ^ เรื่องที่ทำให้ผมต้องกินยาคือ เรื่องตัดทาง(รู้สึกหมดแรงทันใด) ผมไม่มีหนังสืออ้างอิง จึงไม่สามารถชี้ขาดได้ แต่ที่เสนอหน้ามาเพื่อแจ้งว่าคุณอุปนิกขิตเห็นว่าการตัดทางเริ่มต้นที่ประตูผา มีจุดหมายปลายทางที่ส่วนใดส่วนหนึ่งของทิวปีกครุฑ คือข้ามหลุมอุกกาบาตทั้งหมดไปเลย ส่วนคุณผู้กล้า MERRISS เห็นว่าการตัดทางนั้น เริ่มที่หลุมอุกกาบาตที่ 1 มีจุดหมายที่หลุมอุกกาบาตที่ 3 คือข้ามเฉพาะหลุมอุกกาบาตที่สอง ทีนี้ประเด็นก็งวดเข้ามาเหลือแค่หาข้อความที่ระบุปลายทาง(หรือต้นทาง)ของการตัดทางที่คณะเดินทางคุยกัน ก็น่าจะได้ตำแหน่งของหลุมที่สอง ก่อนจะหาข้อความเหล่านั้น ขอผมถามจาก #65 ว่าสำหรับเราท่านและรพินทร์ ถ้าหลุมสองมันอยู่นอกแนวเส้นตรงมันก็ไร้ความหมาย แต่สำหรับมังมหานรธาที่เดินดุ่มสุ่มเดาล่ะครับ มันเป็นหมายสำคัญพอจะระบุลงในลายแทงได้หรือไม่? ประมาณว่าเขียนลงลายแทงไปแล้วค่อยพบหลุมที่3น่ะครับ หวังว่าผมในฐานะคนดูจะเข้าใจเจตนาของทั้งสองท่านไม่ผิดนะครับ ถ้าผิดไปผมก็เสียใจ และหากมันไม่เกิดประโยชน์ก็ข้ามข้อความผมไปก็ได้ครับ จากคุณ : กบตาฟาง (กบตาฟาง) - [ 27 ม.ค. 50 03:31:45 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ยินดีค่ะ คุณ กบตาฟาง มาเล่นด้วยกันบ่อยๆ นะคะ ช่วงนี้ไม่มีเพื่อนเล่น จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 27 ม.ค. 50 09:54:42 ]

ความคิดเห็นที่ 71 โม้กันไปครับคุณกบตาฟาง รับรองไม่มีใครว่าบ้า เพราะมันบ้าจริงๆ ที่มาคุยกันเรื่องแบบนี้ อิๆ อัดกันให้หนัก ตอนหนังฉายจะได้โดนอัดต่อ เอ๊ย จะได้มีอ้างอิงว่าถกกันมาแล้วเฟ้ย จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 27 ม.ค. 50 13:51:28 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ลองตอบคำถามต่อครับ ก่อนจะหาข้อความเหล่านั้น ขอผมถามจาก #65 ว่าสำหรับเราท่านและรพินทร์ ถ้าหลุมสองมันอยู่นอกแนวเส้นตรงมันก็ไร้ความหมาย แต่สำหรับมังมหานรธาที่เดินดุ่มสุ่มเดาล่ะครับ มันเป็นหมายสำคัญพอจะระบุลงในลายแทงได้หรือไม่? ประมาณว่าเขียนลงลายแทงไปแล้วค่อยพบหลุมที่3น่ะครับ คือตามหลัก ถ้าในลายแทงระบุหลุม 2 เอียง รพินทร์ต้องวัดมุมแล้วอธิบายแล้วครับว่าเอียงจากหลุม 1 ไปทางไหนกี่องศา เพราะจะได้ล็อคเข็มทิศแล้วเดินไปตามนั้น เพราะเราจะต้องรู้ว่าควรเดินไปที่จุดนั้นในองศาไหน หากต้องกวาดเดินอย่างถ้าตามหลักคือ 1 ควอดแรนท์ 90 องศา (โอเคดูจากรายละเอียดอื่นๆ อาจลดองศาลงได้) เราอาจเดินเฉียดที่หมายไปโดยที่ไม่รู้ตัวเลย และอาจใช้เวลาหลายวันในการหาที่หมายครับ พิจารณาจากคำพูดของรพินทร์แล้ว บอกว่า หลุมอยู่ในทิศเดียวกัน ระยะเท่ากัน ก็พอจะอนุมานได้ว่าอยู่ในแนวเส้นตรงครับ โดยมีหลุม 2 เป็นจุดอ้างอิงว่ามาถูกทาง แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 50 14:18:12 แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 50 14:13:31 จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 27 ม.ค. 50 14:12:07 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ผมเข้าใจถูกไหมครับว่า อะไรที่ผู้เขียนไม่ได้เขียน แต่ผมเห็นว่าควรจะเป็น ก็แปลว่าผมคิด/จินตนาการ และความคิดอาจจะถูกหรือผิดก็ได้ เพราะไม่ใช่ความจริง ดังนั้นเราควรให้ความสำคัญแก่ตัวหนังสือเป็นอันดับแรก อย่างนั้นหรือเปล่าครับ? งั้นก็เหลือแค่อธิบายข้อความนี้ให้กระจ่าง ถ้าวาดออกมาเป็นภาพก็จะดีมากครับ ".แต่เส้นทางเดิมของเขาที่มุ่งหน้าเข้าหาทิวเขาอันยาวเหยียดนี้ เป็นเส้นทางทแียงอย่างไรชอบกล โดยแนวทางที่ลายแิทงกำหนดให้ไว้ ประเดี๋ยวย้อนลงใต้ทิว บางทีก็ตรงเข้าหาเป็นเส้นดิ่ง..." ว่าข้อความ "เป็นเส้นทางทะแยง" และ "วกลงใต้ทิว" เมื่อประกอบกับทิวปีกครุฑในแผนที่แล้วมันควรจะมีหน้าตาเป็นยังไง ผมก็แอบคิดไว้อยู่ แต่คิดว่าภาพของผู้เชี่ยวชาญน่าจะสมจริงกว่า จากคุณ : กบ (กบตาฟาง) - [ 27 ม.ค. 50 20:26:03 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ดีๆ มีคนมาเล่นต่อแล้ว มันควรจะใช้ศาสตร์เข้าไปช่วยอนุมานน่ะครัย   นิดนึงครับข้อความ ".แต่เส้นทางเดิมของเขาที่มุ่งหน้าเข้าหาทิวเขาอันยาวเหยียดนี้ เป็นเส้นทางทแียงอย่างไรชอบกล โดยแนวทางที่ลายแิทงกำหนดให้ไว้ ประเดี๋ยวย้อนลงใต้ทิว บางทีก็ตรงเข้าหาเป็นเส้นดิ่ง..." มาจากตอนไหนน่ะครับ คือตอนนี้หนังสือไม่อยู่กับตัวครับ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 27 ม.ค. 50 20:46:09 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ในที่สุดก็เจอ -*- ก้มหน้าก้มตาหาอยู่นาน หุหุ ป่าโลกล้านปี เล่ม 4 หน้า 1167 "ใกล้เข้ามาเป็นลำดับ แต่เส้นทางเดินของเขาก็มุ่งหน้าเข้าหาทิวอันยาวเหยียดนี้ เป็นเส้นทแยงอย่างไรชอบกล โดยแนวทางที่ลายแทงกำหนดไว้ ประเดี๋ยวย้อนลงใต้ทิว ประเดี๋ยววกกลับขึ้นเหนือ บางทีก็ตรงเข้าหาเป็นเส้นดิ่ง ก็เพราะเส้นทางที่ดูว่าวนเวียนอ้อมวกอยู่ไปมาอย่างนี้เอง ที่ทำให้ผมคิดจะตัดทางในครั้งแรก แต่แงซายก็ท้วงไว้ โดยบอกว่าจะทำให้พลาดจุดหมายที่ลายแทงกำหนด แล้วจะค้นหาเนินพระจันทร์ไม่พบ ก็เลยจำเป็นต้องเดินซิกแซกสลับเป็นฟันปลาอยู่นี่เอง" จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 27 ม.ค. 50 22:24:00 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ถ้างั้นก็ ซตพ. ครับ คำพูดนี้พูดก่อนเดินทางออกจากหลุมอุกาบาต 1 เป็นการย้ำว่าทำไมถึงไม่เดินตัดเข้าหาทิวปีกครุฑเลย อีกเหตุผลนึงคือ ถ้าอนุมานจากการต้องล็อคเข็มทิศในการเดินทาง ก็น่าจะสรุปได้แล้วนะครับว่า หลุม1-2-3 เป็นเส้นตรงเดียวกัน ซึ่งจะไปตรงกับคำว่า บางทีก็ตรงเข้าหาเป็นเส้นดิ่ง ส่วนการเดินซิกแซกน่ะ ตัวอย่างนึงคือหลังจากหลุมอุกาบาต 3 ครับ แต่หลังจากรพินทร์ล็อคเข็มทิศแล้ว  รพินทร์ก็ตัดสินใจแบบว่าระห่ำคือขีดเส้นจากหลุม 3 ตัดเข้าเนินพระจันทร์เลย คือไม่เดินตามลายแทงของมังฯ โดยเดินตัดข้ามเขาไปเลยไม่ซิกแซกวกอ้อม ยิ่งในการเดินทางครั้งหลัง ยิ่งระห่ำมากกว่าเดิมอีก แต่ดูเหมือนผมจะยอมเรื่องขนาดหลุมครับ เจ้าตัวร้ายแก้ด้วยจ้า จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 27 ม.ค. 50 22:58:17 ]

ความคิดเห็นที่ 77 เรื่องขนาดหลุมคงต้องยอมใช่มั๊ยคะ (ว่าแต่ไม่ยอมได้หรือเปล่าคะ ) ----------------- หลุมอุกกาบาตที่ 1 --> สัณฐานเกือบจะเป็นหลุมกลม มีเส้นผ่าศูนย์กลางไม่ต่ำกว่า 1 กิโลเมตร ขอบปากหลุมซึ่งแลเห็นจากภูมิประเทศสูงกว่า ขรุขระ เว้าๆ แหว่งๆ เต็มไปด้วยชั้นของตลิ่งริมปากขอบยื่นและเว้าไปตามแง่มุมต่างๆ ไม่เสมอกัน คล้ายตลิ่งของลำห้วยสูงก้นบ่อ (ป่าโลกล้านปี เล่ม 3 บท 155 หน้า 1080) หลุมอุกาบาตที่ 3 -->ลักษณะสัณฐาน...ในวงล้อมของป่าสนเบื้องล่าง จากขอบจรดขอบอันมีลักษณะเบี้ยวบูดเหมือนรูปสี่เหลี่ยมคางหมู เส้นผ่าศูนย์กลางในส่วนที่กว้างที่สุดประมาณไม่เกิน 5-6 ร้อยเมตร แต่ลึกลงไปสู่ความเวิ้งว้างเบื้องล่างตลอดแนวผนั่งฝั่งของทุกด้าน ชอุ่มไปด้วยหมู่ไม้ บริเวณที่มีพืชพันธุ์ขึ้นปกคลุมอยู่นั้น ต่ำลงไปไม่มากนัก ในส่วนที่ลึกชันลงไปอีกเบื้องล่าง แล เห็น แก่งแง่ของดินและหินโล่งตา ซึ่งลักษณะ แท้จริงชนิดนี้ ขณะที่ต่างยืนอยู่ริมปากขอบใกล้ๆ จะสังเกตไม่เห็นเลย เพราะไม้ที่ปกคลุมอยู่บังสายตาเสีย (ป่าโลกล้านปี เล่ม 4 บท 160 หน้า 1223) -------------------------------------- ข่าวดีกว่า เหมือนจะี้จับผิดตัวเองได้ด้วย ขอเปิดทวนดูอีกรอบ จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 27 ม.ค. 50 23:21:58 ]

ความคิดเห็นที่ 78 อืมมม ดูไปดูมาอาจไม่ต้องแก้หลุมอุกาบาตนะ ที่หมายอันดับต่อไปคือ “หลุมอุกกาบาต หลุมที่ 1” คำว่าหลุมที่ 1 ก็ต้องหมายความถึงว่ามีมากกว่า 1 หลุม “โดยทิศทางเดียวกัน มีอยู่สามหลุม เว้นระยะห่างเท่ากัน คำนวณจากระยะทางนี่ แต่ละหนึ่งหลุมที่เราจะมุ่งเข้าหาเป็นลำดับไป คงจะต้องใช้เวลาเป็นวันเหมือนกัน หลุมแรกที่จะถึงเป็นหลุมเล็กที่สุดต่อไปก็จะใหญ่ขึ้นเป็นลำดับ สองวันต่อจากนี้ไป เราคงไม่ต้องไปคำนึงถึงที่ไหนอื่นใดก่อนทั้งสิ้น นอกจากผ่านให้ได้ทั้งสามหลุมเสียก่อน (ป่าโลกล้านปี เล่ม 3) แต่เมื่อคณะไปถึงจริงปรากฏว่า หลุม 1 จะใหญ่กว่าหลุม 3 ก็เป็นไปได้ว่าเกิดการเปลี่ยนแปลงทางธรณีวิทยาในสมัยของคณะรพินทร์ แต่คำอธิบายในแผนที่คือห้าร้อยกว่าปีมาแล้ว หลุม 1 เล็กกว่าหลุม 3 ในแผนที่ก็น่าจะอ้างถึงแผนที่มังฯไว้ก่อน ไม่งั้นเราก็เขียนกั๊กๆในแผนที่ให้เท่าๆกันไปก็ได้ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 28 ม.ค. 50 23:38:11 ]

ความคิดเห็นที่ 80 หายไปสองวัน : P ตอนนี้เห็นภาพตามที่คุณอุปนิกขิตยืนยันแล้วครับ ยังไม่ลงคะแนนว่าเห็นด้วย จนกว่าจะเห็นภาพของคุณ MERRISS ครับ เฝ้ารอด้วยใจระทึก อิอิ จากคุณ : กบตัวเดิม (กบตาฟาง) - [ 30 ม.ค. 50 14:26:48 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ไม่ค่อยได้เข้าห้องนี้ ไม่ทราบว่าคุณ MERRISS เอารูปไปโพสที่กระทู้อื่นหรือเปล่าครับ หรือว่ายังไม่ว่าง ถ้ามีความคืบหน้ารบกวนแจ้งผมด้วยครับ จากคุณ : กบ (กบตาฟาง) - [ 5 ก.พ. 50 20:12:38 ]

ความคิดเห็นที่ 82 แต่เมื่อคณะไปถึงจริงปรากฏว่า หลุม 1 จะใหญ่กว่าหลุม 3 ก็เป็นไปได้ว่าเกิดการเปลี่ยนแปลงทางธรณีวิทยาในสมัยของคณะรพินทร์ แต่คำอธิบายในแผนที่คือห้าร้อยกว่าปีมาแล้ว หลุม 1 เล็กกว่าหลุม 3 สำหรับตรงนี้ ดู จาก สถานที่ หลุมที่ 1 เป็น ทุ่งหญ้า หรือ เป็น แค่ ทุ่งธรรมดา โดน ลมและฝนตลอดมา และสภาพดิน น่าจะเป็น ดินร่วนปนทอง ทองมีคุณสมบัติเนิ้ออ่อน ดังนั้นพื่นที่จะขยายไป ไม่ แปลก สำหรับหลุม ที่3 อยู่ ติดกับป่าหรือ อยู่ ใน ป่า สภาพ ย่อมเปลียนแปลง ยาก เพราะ มีต้นไม่ ยิด อยู่ จากคุณ : thanapatpp - [ 6 ก.พ. 50 08:50:10 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ขอลองตอบ ตามความคิดของผมนะครับ ถึงเรื่องแนวของหลุมอุกาบาตทั้งสาม 1.เนื่องจากมังมหานรธาเขียนแผนที่เมื่อสี่ร้อยปีก่อน คงไม่ได้เขียนอย่างละเอียดชนิดระบุองศาได้ ดังนั้นทิศทางที่กำหนดย่อมเป็นทิศทางอ้างอิงกับสิ่งรอบข้าง ในที่นี้ที่ดีที่สุดน่าจะเป็นดวงอาทิตย์ เพราะทิศทางการเดินย้ำว่าไปทางเดียวนั่นคือ ตะวันตกเฉียงเหนือ 2.สิ่งที่เราคิด เรามีพื้นฐานการมองจากมุมมองด้านบน (top view หรือ map view) ดังนั้นบางครั้งเราก็คิดว่าถ้าหลุมมันซิกแซก เราก็ไม่จำเป็นต้องผ่านหลุมที่สอง อย่าลืมครับว่า ถ้าเราไปเดินอยู่บนพื้นจริงๆแล้ว เราไม่สามารถมองเห็นได้เหมือนมองจากอากาศลงมาได้แน่ๆ ดังนั้น การที่มีหลุมที่สองจึงจำเป็นต่อการเดินทางว่า เราได้เดินมาถูกทางแล้ว ตามที่ข้อ1 ผมได้กล่าวอ้าง เพราะทิศทางตะวันตกเฉียงเหนือมันไปได้หลายทางเหลือเกิน เบี้ยวไปสองสามองศา ในระยะทางขนาดนั้น อาจจะไม่เจอหลุมอุกาบาตเลยก็เป็นได้ 3.ด้วยลักษณะภูมิประเทศดังกล่าว อาจจะทำให้คณะเดินทางหรือมังมหานรธาเอง ถูกลักษณะภูมิเทศให้เดินตามแนวสายตาที่คิดว่าน่าจะเป็นตะวันตกเฉียงเหนือครับ (อันนี้เป็นประสบการณ์จากการเดินป่า อาจจะอธิบายไม่ชัดเจน แต่คนที่เคยเดินป่าน่าจะพอเข้าใจ) จากคุณ : KkTpCmu - [ 9 ก.พ. 50 18:35:25 ]