ความคิดเห็นที่ 1 คุณทะเลทะเลเคยโพสต์หน้าตาของมีดหมอของบุญคำเอาไว้นี่คะ มีดหมอมีอักขระด้วยอ่ะ แล้วก็กระทู้มีดเดินป่าของรพินทร์ของพี่เป๋า ในนั้นมีมีดหลายแบบเลยอ่ะค่ะ อยู่ในคลังกระทู้เก่า ใครทำลิงค์หน่อยสิคะ นุ่นทำไม่เป็นอ่ะ ขอโทษคร้าบ T-T แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 50 19:40:50 แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 50 19:35:33 จากคุณ : Die unendliche Geschichte - [ 1 มิ.ย. 50 19:32:33 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ต้องขออภัยคุณฟองฟ้าที่เข้ามาวุ่นวายจัดการนะคะ คุณฟองฟ้าคะ  เราคงต้องอาสากันเป็นเล่ม คนละเล่มเหมือนเดิมเหมือนนับกระสุนดีกว่า  เป็นการกระจายงานด้วยไม่หนักเกินไป ใครกำลังอ่านตอนไหนจะได้จดไว้แล้วมาบอกที่นี่ว่าลักษณะเป็นอย่างไร ของใครใช้ จะได้แยกว่ามีกี่ชนิด กี่ประเภท จากนั้นก็ระดมพลออกหาเรื่องรูปร่างรูปทรงว่าที่ไหนมีรูป เช่น เวบของคนรักมีด คงจะพอปรึกษาเค้าได้ เป๋าตังค์แนะนำว่าขออาสาสมัครคนละตอนค่ะ เหมือนนับกระสุน  แต่นี่ง่ายกว่าด้วย คือ หามีด จดลักษณะมีด และใครใช้มีดเล่มนั้น งั้นขออาสาสมัคร 24 คนค่ะ ใครอยากช่วยหามีดเชิญเลยค่ะ ไพรมหากาฬ 1 ไพรมหากาฬ 2 ไพรมหากาฬ 3 ไพรมหากาฬ 4 ดงมรณะ เล่ม 1 ดงมรณะ เล่ม 2 ดงมรณะ เล่ม 3 ดงมรณะ เล่ม 4 จอมผีดิบมันตรัย เล่ม 1 จอมผีดิบมันตรัย เล่ม 2 จอมผีดิบมันตรัย เล่ม 3 จอมผีดิบมันตรัย เล่ม 4 อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 1 อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 2 อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 3 อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 4 ป่าโลกล้านปี เล่ม 1 ป่าโลกล้านปี เล่ม 2 ป่าโลกล้านปี เล่ม 3 ป่าโลกล้านปี เล่ม 4 แงซายจอมจักรา เล่ม 1 แงซายจอมจักรา เล่ม 2 แงซายจอมจักรา เล่ม 3 แงซายจอมจักรา เล่ม 4 ขอเชิญมีส่วนร่วมในภาพยนตร์คนละน้อยละนิดค่ะ ขอบคุณล่วงหน้า คุณฟองฟ้ารบกวนสรุปด้วยค่ะ ว่าใครทำบทไหนบ้าง ใครหาได้แล้วก็มาแปะที่กระทู้นี้ไว้นะคะ คุณฟองฟ้าจะได้สรุป ว่ามีมีดชนิดไหนบ้าง เสร็จขั้นตอนนี้ค่อยไปหาของจริงกัน จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 1 มิ.ย. 50 19:41:12 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอยกมืออาสาดาบของเมยานีค่ะ (แถมของรหัสยะด้วย) แงซายจอมจักรา เล่ม 3 จากคุณ : pakem - [ 1 มิ.ย. 50 19:47:58 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณครับ..คุณเป๋าฯ  ดีใจมากกว่า...กำลังคิดๆ งงๆ ปนกันอยู่ครับ... ตอนนี้ก็รอข้อมูลจากเพื่อนๆ และเข้าไปดูที่เว็บคนรักมีดอยู่เหมือนกัน (คุณPUFF ที่กระทู้สปาร์ต้า แนะนำไว้...).... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 1 มิ.ย. 50 20:10:08 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอช่วย ตอน ป่าโลกล้านปี เล่ม 3 ค่ะ จากคุณ : คุณนายขาวมณี - [ 1 มิ.ย. 50 20:26:53 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อาสาป่าโลกเล่ม 4 นะ  แต่ถ้าท้ายสุดแล้วเล่มอื่น ๆ ไม่มีใครช่วย เดี๋ยวเราเองจะช่วยเล่มอื่นด้วย   แต่อันดับแรกขอ ป่าโลกล้านปีเล่ม 4 ก่อนนะ จากคุณ : เราเอง (M^_^K) - [ 1 มิ.ย. 50 21:32:01 ]

ความคิดเห็นที่ 7 งั้นเพิ่ม แงซายจอมจักราเล่ม 1 ด้วยละกันนะ แต่ขอส่งวันจันทร์นะ จากคุณ : เราเอง (M^_^K) - [ 1 มิ.ย. 50 21:34:05 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขออาสาช่วยตอน ไพรมหากาฬเล่ม 4 จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 1 มิ.ย. 50 21:34:44 ]

ความคิดเห็นที่ 9 http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2007/03/A5235507/A5235507.html    ลิงค์นี้เลยครับ ...... จากคุณ : ทะเลทะเล - [ 1 มิ.ย. 50 21:37:51 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่มีใครเริ่มไพรมหากาฬเล่ม 1 เลยหรือ.....งั้นเราอาสาเอง อยากหาอะไรเพิ่มเติมในเล่มนี้ด้วยแหละ เมย์32 >>>รับไพรมหากาฬเล่ม 1 ...รับทราบ..อิ..อิ จากคุณ : เมย์32 - [ 1 มิ.ย. 50 21:59:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ^ ^ รับทราบ พี่เมย์ คนสวย อิอิ จากคุณ : คุณนายขาวมณี - [ 1 มิ.ย. 50 22:14:20 ]

ความคิดเห็นที่ 12 กะลังอ่านไพรมหากาฬเล่ม 2 พอดีเลย ขอรับเล่มนี้เองค่ะ จากคุณ : Mera - [ 1 มิ.ย. 50 22:21:46 ]

ความคิดเห็นที่ 13 รับ ดงมรณะ เล่ม 3 ให้จ้า เอ..แต่เล่มนี้จะมีมีดให้หาไหมน้า ^^ จากคุณ : Wormy707 - [ 1 มิ.ย. 50 22:54:14 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ครบหมดทุกเล่มแล้วครับ....ขอบคุณครับ ไพรมหากาฬ 1    คุณเมย์32 ไพรมหากาฬ 2    คุณMera ไพรมหากาฬ 3    คุณเจ้าตัวร้าย ไพรมหากาฬ 4    คุณโอจิ ....................................................ไพรมหากาฬครบแล้วครับ ดงมรณะ เล่ม 1   คุณภคิน ดงมรณะ เล่ม 2   คุณสหายน้อย ดงมรณะ เล่ม 3  คุณWormy707 ดงมรณะ เล่ม 4  คุณเป๋าฯ ...........................................................ดงมรณะครบแล้วครับ จอมผีดิบมันตรัย เล่ม 1 คุณบุญนภางค์ จอมผีดิบมันตรัย เล่ม 2 คุณWormy707 จอมผีดิบมันตรัย เล่ม 3  คุณรักแท้แต่แม่ไม่ชอบ จอมผีดิบมันตรัย เล่ม 4  คุณปฏิทิน ..........................................................จอมผีดิบฯครบแล้วครับ อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 1  คุณvivee อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 2  คุณvivee อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 3 คุณthanapatpp อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 4 คุณthanapatpp .......................................................อาถรรพณ์ฯครบแล้วครับ ป่าโลกล้านปี เล่ม 1   คุณเป๋าฯ   ป่าโลกล้านปี เล่ม 2   คุณ araika ป่าโลกล้านปี เล่ม 3   คุณนายขาวมณี ป่าโลกล้านปี เล่ม 4   คุณเราเอง ........................................................ป่าโลกฯครบแล้วครับ แงซายจอมจักรา เล่ม 1  คุณเราเอง แงซายจอมจักรา เล่ม 2 คุณเป๋าฯ แงซายจอมจักรา เล่ม 3  คุณปลาเค็ม แงซายจอมจักรา เล่ม 4  คุณDramamine ......................................................แงซายฯครบแล้วครับ ขอบคุณมากครับ...ไม่รู้จะพูดอะไร ปลื้ม.... แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 19:49:40 แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 15:14:02 แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 13:49:20 แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 10:06:10 แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 06:36:51 แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 50 23:49:34 แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 50 23:11:43 แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 50 22:58:17 จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 1 มิ.ย. 50 22:56:18 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เดี๋ยวรับ ไพรมหากาฬ เล่ม 3 เองค่ะ Wormy จ๊ะ อยากบอกว่า ดงมรณะ 3  สางเขียวๆๆ จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 1 มิ.ย. 50 23:00:36 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เฮ้ย อะจ๊าก เจอสางเขียวเหรอเนี่ย!!!! จากคุณ : Wormy707 - [ 1 มิ.ย. 50 23:06:25 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอรับการบ้าน แงซายจอมจักรา เล่ม 4 ค่ะ จากคุณ : Dramamine - [ 1 มิ.ย. 50 23:11:49 ]

ความคิดเห็นที่ 18 พี่เจ้าตัวร้ายคะ ไพรมหากาฬเล่ม 3 รู้สึกจะเป็นตอนสู้กะลิงนะคะ มีดาบเต็มเลยค่ะ จากคุณ : Mera - [ 1 มิ.ย. 50 23:13:31 ]

ความคิดเห็นที่ 19 - - นั่นซิ Mera เพิ่งเลื่อนไปดูกระทู้คุณมาริษข้างล่าง เปลี่ยนใจทันมั๊ยน๊า จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 1 มิ.ย. 50 23:18:15 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ไม่ทันแล้วค่ะพี่เจ้าตัวร้าย คุณฟองฟ้าปิดรับสมัครไปแย้ว จากคุณ : Mera - [ 1 มิ.ย. 50 23:23:25 ]

ความคิดเห็นที่ 21 โห กะจะเข้ามาบอกว่า เล่มไหนไม่มีมีด เดี๋ยวทำเล่มนั่นนะเนี่ย คุณฟองฟ้าปิดตอนไปซะก่อน อดเลย จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 1 มิ.ย. 50 23:30:38 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ว่าจะขอรับไพรมหากาฬ แต่เต็มแล้ว งั้นขอ ดงมรณะเล่ม 1 ล่ะกันนะ จากคุณ : ภคิน - [ 1 มิ.ย. 50 23:33:32 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ไม่ทราบว่ามีเผือกเผาร้อน ๆ ให้ทานหรือเปล่า อ่านเพชรพระอุมาเพลินลืมทานข้าวเย็น เมื่อมีผู้เสนอมา ก็ขอสนองตอบ รับจ็อบพิเศษให้ก็แล้วกัน จัดมาเลยครับซักเล่ม ตอนไหนก็ได้ครับ ผมยินดีรับอ่านให้ขอรับ จากคุณ : ปฏิทิน - [ 1 มิ.ย. 50 23:39:50 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณครับ...หนังสือที่ผมมีรุ่นเก่าไม่ได้แยกแบบนี้ครับ...เลยไม่ได้ช่วยอ่านหามีด...(อีกอย่าง ยังอ่านภาคมงกฏไพรไม่จบอยากอ่านให้จบมากกว่าครับ)....ตอนนี้หาข้อมูลเรื่องมีดไว้บ้างแล้วก่อนครับ.... ปล.คุณปฏิทิน สะดวกเล่มไหนก็ได้ครับ... ผมจะปรับเฉพาะ คห 14 นะครับ ผมเองจะได้ไม่ งง... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 1 มิ.ย. 50 23:57:30 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ซุ่มอ่านมาตลอด ขอแสดงตัวรับอาสา อ่านหามีดใน ป่าโลกล้านปี เล่ม 2 ค่ะ ถ้าไม่รังเกียจชาวซุ่ม  จะพยายามส่งการบ้านอย่างรวดเร็วค่ะ จากคุณ : araika - [ 2 มิ.ย. 50 00:09:08 ]

ความคิดเห็นที่ 26 มาขออาสาด้วยคน ขอรับอาถรรพณ์นิทรานครเล่ม 1 ละกันค่ะ พอดีเพิ่งอ่านจบ จากคุณ : vivee (vivee_t) - [ 2 มิ.ย. 50 00:09:30 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อาสาดงมรณะเล่ม 2 ค่ะ จากคุณ : สหายน้อย - [ 2 มิ.ย. 50 00:52:48 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ... araika จากความเห็น 25 ค่ะ ขอส่งการบ้าน จากเล่ม ป่าโลกล้านปี เล่ม 2 เลยนะคะ ( อิอิ  เห่อค่ะ กลัวจะไม่ได้ทำด้วย ) เล่มนี้ มีมีด  3 เล่ม ค่ะ เล่มแรก เป็นของแงซาย  ใช้ตัดไม้ไผ่มาทำเป็นคันธนู และใช้เหลาด้วยค่ะ นอกนั้นไม่มีรายละเอียดว่า เป็นมีดลักษณะอย่างไร  แต่คิดว่าจากเล่มก่อนหน้านี้ คงมีรายละเอียดมีดประจำตัวของแงซายค่ะ เนื้อเรื่อง บรรยายไว้อย่างนี้ค่ะ( หน้า 7279 ) >> พักใหญ่ต่อมาแงซายก็โผล่ออกจากป่าด้านหลังอย่างรีบร้อน ในมือมีคันไม้ไผ่ซึ่งตัดมาได้รูป เห็นสัญฐานว่าพอจะดัดแปลงเป็นคันธนูได้ โดยอาศัยการเหลาอีกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น สหายศึกหรืออีกนัยหนึ่งคู่ปรับของเขาไม่ยอมเสียเวลาเปล่า มือทั้งสองพร้อมด้วยมีด จัดการอยู่กับไม้ไผ่ท่อนนั้นอยู่ตลอดเวลาอย่างคล่องแคล่วชำนาญการ แม้แต่ในขณะที่ตรงเข้ามาสมทบกับเขา << จากคุณ : araika - [ 2 มิ.ย. 50 01:03:33 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ... การบ้าน จากเล่ม ป่าโลกล้านปี เล่ม 2 (ต่อค่ะ ) มีดเล่มที่สอง เป็นของรพินทร์ค่ะ เป็นมีดโบวี่ มีฝักด้วย รพินทร์ให้มีดเล่มนี้กับแงซาย เพื่อไว้ส่งสัญญานแสง (เป็นตอนที่โดนลิงคุมตัวเดินทางค่ะ แงซายกับรพินทร์แยกมาต่างหาก และรพินทร์กำลังจะกลับเข้ากลุ่ม เหลือแต่แงซายที่แยกเดี่ยว ) หน้า 7285-6 ค่ะ >> รพินทร์แยกเขี้ยวแล้วส่งมีดโบวี่ที่ติดเอวอยู่ทั้งฝัก เสือกพรวดไปให้ "เอ้า! เก็บไว้สำหรับส่งสัญญาณ มีดของแกมันรับแสงไม่ได้มากนัก แต่เล่มนี้เป็นสแตนเลส" <<< เล่มที่สาม เป็นมีดโบวี่เช่นกันค่ะ เป็นมีดที่อนุชาให้กับวายา หัวหน้าลิงไว้เป็นที่ระลึก  อันนี้ระบุขนาดใบยาวชัดเจนค่ะ เป็นขนาด 12 นิ้วค่ะ  ไม่มีฝัก  รายาเก็บไว้ใต้แผ่นหนังสัตว์ หน้า 7462-7463 >> สิ่งที่ถืออยู่ในมือวายา อันชูอวดอยู่ในขณะนี้ คือมีดโบวี่ซึ่งมีใบยาวขนาด 12 นิ้ว คมมีดทำด้วยสแตนเลส สตีลกระทบแสงคบเพลิงที่ลุกสว่างอยุ่บนผนังหินเป็นประกายมันปลาบ <<< รายละเอียดของมีดโบวี่ ลองค้นเจอในหลายเวบค่ะ ตัวอย่างเช่น http://www.aceros-de-hispania.com/bowie-knives.htm จบแล้วค่ะ สำหรับ ป่าโลกล้านปี เล่มที่  2 แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 03:35:14 จากคุณ : araika - [ 2 มิ.ย. 50 01:20:08 ]

ความคิดเห็นที่ 30 รูปมีดโบวี่ค่ะ ไม่แน่ใจว่า คุณฟองฟ้าจะให้ส่งการบ้านในกระทู้นี้หรือเปล่า แต่ขอส่งก่อนแล้วกันนะคะ เพราะอาจจะไม่ได้เข้าอีกหลายวันค่ะ จากคุณ : araika - [ 2 มิ.ย. 50 01:22:56 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ส่งการบ้าน แงซายจอมจักรา เล่ม 4 ตัวละครหลัก ที่ต้องใช้ดาบเป็นอาวุธ เอ่ยถึงในเล่มนี้ 1.แงซาย 2.อรชุน 3.กุตะมะ 4.เมยานี 5.ยุษฐิท แม่ทัพม้า ลูกน้องกุตะมะ 6.พรหมเมศว์ แม่ทัพม้า ลูกน้องกุตะมะ 7.วิกรม แม่ทัพม้า ลูกน้องกุตะมะ 8.พราหุต แม่ทัพม้า ลูกน้องกุตะมะ 9.วามิส เป็น รอง ผบ.กองทัพม้า ผู้นำกองพลทหารม้าที่ 1 ของพระนครซึ่งจะแปรพักตร์มาร่วมขบวนกับกุตะมะและแงซายในภายหลัง 10. สุกรี อดีตนักโทษประหารที่ได้รับการช่วยเหลือเอาไว้ 11.- 17. แม่ทัพนายกองคนสำคัญ ของทหารกองโจร และ หัวหน้าประชาชนกลุ่มชาวเกษตรกับเลี้ยงปศุสัตว์ ที่มาซ่องสุมอยู่ในถ้ำเหมราช อีก 6 คน จะต้องได้รับการแนะนำให้รู้จักหัวหน้าเสนาธิการ คุณชายเชษฐา 12.สิงหรา 13.รหัสยะ 14.ดาริน แอบเก็บดาบไว้ตอนชุลมุน แล้วชักออกมาขวางรพินทร์ไว้ไม่ให้เตะก้นตอนพบแงซาย หลังจากเป็นจักราชแล้ว ในหน้า 9690 15.ผู้บริบาลทั้ง 4 ที่ทำหน้าที่กรีดเลือดจากเส้นโลหิตใหญ่สาวพรหมจรรย์สังเวยแม่มดวาชิกา ส่วนกองกำลังทหาร แบ่งเป็น 2 ส่วนใหญ่ๆ ที่ใช้ดาบสู้รบ กองโจรของแงซาย มีกำลังรบทั้งหมด 12,000 คน แบ่งเป็น 1.ทหารม้าภายใต้การนำของเมยานี 3 กองร้อย 2.พลเดินเท้า (12,000 ลบ 3 กองร้อย) ทหารพระนคร 1.พลรบเดินเท้า 40,000 2.ทหารม้า ประมาณ 12,000  ในนี้ 4,000 อยู่ภายใต้บังคับบัญชาของ วามิส เหลือจริง 8,000 แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 02:52:26 จากคุณ : Dramamine - [ 2 มิ.ย. 50 02:49:44 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ทีนี้ มาวิเคราะห์ว่าใครควรจะมีดาบอย่างไร แบ่งชั้นวรรณะอย่างไร ตามตำแหน่ง ฝักดาบก็น่าจะเป็นตัวบ่งชี้ความแตกต่างได้ กลุ่มที่ 1 แงซาย  สิงหรา รหัสยะ ทั้งฝักและดาบต้องมีการสลักเสลางดงาม ของแงซาย อาจจะมีสองเวอร์ชั่น คือ ก่อนและหลังขึ้นบัลลังก์ ส่วนสิงหรา และ รหัสยะ น่าจะออกแนวเถื่อนๆไม่เลิศเท่าเวอร์ชั่นจักราช ที่ควรจะมีฝังเพชรนิลจินดาด้วย กลุ่มที่ 2 เมยานี ดาบและฝักต้องหวานซ่อนเปรี้ยว แฝงความดุดันในตัว อรชุน และ กุตะมะ เป็นดาบและฝักของแม่ทัพใหญ่ อรชุนเช่นกัน เพราะน่าจะมีไว้ตั้งแต่สมัยยังรับราชการทหารอยู่ ของกุตะมะ ต้องเห็นชัดตอนฝังศพ เพราะอรชุนเข้าไปเคารพศพพร้อมวางเข็มขัดดาบของกุตะมะไว้บนแท่นหินข้างหีบศพ เรียกว่า ดาบคู่กาย เสมือนหนึ่งยศของผู้นำทัพเลยทีเดียว กลุ่มที่ 3 แม่ทัพทั้ง 5 ของกุตะมะ (ยุษฐิท พรหมเมศว์ วิกรม พราหุต วามิส) ที่ฝักควรจะมีลวดลายบ้าง กลุ่มที่ 4 สุกรี ตั้งแต่ 10-17 รวมทั้งกองโจร 12,000 คน ดาบแบบชาวบ้าน แต่คมกริบชนิดตัดเส้นผมขาด เหมือนมีดซามูไร กลุ่มที่ 5 กองกำลังทหารของพระนคร 52,000 คน ใช้ฝักและดาบไม่มีลวดลาย อาจทำด้ามจับให้แตกต่างจากกลุ่มที่ 4 นิดหน่อย แสดงถึงความคงทนถาวรกว่าเพราะงบฯรัฐฯน่าจะทำได้สวยและดีกว่า มีดคุณหญิงหมอก็อยู่ในกลุ่มนี้ด้วย ถึงแม้ว่า วามิสจะพา 4,000 คนดีฝ่าออกไปร่วมกับจักราชก็น่าจะยังอยู่ในชุดเกราะและดาบทหารพระนคร กลุ่มที่ 6 ผู้บริบาลทั้ง 4 คนบนหอคอย ในหนังสือใช้คำว่ามีด เข้าใจว่าน่าจะสั้นกว่าดาบที่ใช้ในศึกสงคราม แต่ก็น่าจะมีฝักด้วยเช่นกัน ** หมายเหตุ มีทหารโจรในหน้า 9696 ที่จะต้องเห็นการแต่งกายพร้อมรบตอนยกสัมภาระของทีมนายจ้าง แบ่งเป็นสองชุด ชุดแรกทำหน้าที่แบกสัมภาระ ชุดที่สอง แบกภาชนะบรรจุอาหาร ในถ้ำเหมราช ** ** หมายเหตุอีกทีค่ะ ในหน้า 9704 คุณชายเชษฐาสังเกตว่าถ้ำเหมราช มีเครื่องมือเครื่องใช้พร้อมรบ จนน่าจะเป็นกองบัญชาการถาวร...เวลากล้องแพนตามสายตาคุณชายฯ อาจจะต้องเห็นดาบวางไว้เป็นคลังสำรองเก็บอาวุธในถ้ำด้วย ** เสร็จแล้ว...ถ้าใครเห็นควรแก้ไขเพิ่มเติมตรงจุดไหน...รบกวนแจ้งด้วยค่ะ ที่สำคัญ ช่วยออกความเห็นเรื่องลวดลายบนดาบและเข็มขัดกับฝักดาบด้วยค่ะ อยากได้การออกแบบจากคุณ McGy ช่วยด้วยค่ะ... จากคุณ : Dramamine - [ 2 มิ.ย. 50 03:00:58 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขอช่วยจอมผีดิบมันตรัยเล่ม 3 เหมือนเดิมนะครับ ขอเล่มนี้ก่อน แต่จะให้เพิ่มเติมเล่มไหน บอกได้นะครับ จากคุณ : รักแท้แต่แม่ไม่ชอบ - [ 2 มิ.ย. 50 03:10:35 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ขอบคุณครับ....ปรับปรุงชื่อเพื่อนๆ...ที่ช่วยอ่านหามีด ใน คห 14 แล้วครับ... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 2 มิ.ย. 50 06:39:21 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อืม ... คุณฟองฟ้าปิดรับสมัครแล้วเหรอเนี่ย อืม..ๆๆ.  ช้าแฮะเรา จากคุณ : ฟาฬ - [ 2 มิ.ย. 50 09:07:59 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ยังไม่ปิดครับคุณฟาฬ ...ยังเหลืออีกหลายเล่มครับ...เพียงแต่เขียนไว้ว่าตอนไหนมีคนอ่านครบแล้วจะได้ไม่งง ....(ตัวผมเองจะได้ไม่งง)...ดูได้ที่ คห 14 ครับ...ขอบคุณครับ...ดีใจที่เข้ามา... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 2 มิ.ย. 50 09:12:54 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ส่ง มา เลย เล่ม ไหน ก็ ได้ เดียว ได้ เย็น นี้ อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 3 อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 4 นี้ ก็ ได้ แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 09:35:53 จากคุณ : thanapatpp - [ 2 มิ.ย. 50 09:34:38 ]

ความคิดเห็นที่ 38 หึๆ ยังไม่ปิดรับเหรอครับ อยากช่วยอ่ะครับ แต่ผมเป็นคนทำงานช้าอ่ะดิครับ อย่างครั้งที่แล้ว กะว่าจะส่งวันจันทร์เลยไปถึงวันพุธแนะ เฮ้อ ก็อย่างว่าอ่ะครับ พอได้อ่านแล้ว มันก้ต้องค่อยๆอ่านจนจบเล่ม ถึงจะเป็นรอบที่เท่าไหร่ก็เหอะ ตัดใจให้ไม่อ่านแล้วเอาแต่ดูข้อมูลอย่างเดียวไม่ได้สักที เฮ้อ... หากรับทำเกรงว่าจะทำให้ส่วนรวมเสียงานไปด้วยน่ะสิครับ แต่ถ้าเล่มไหนยากๆ ต้องใช้เวลาอันนี้ขอเลย ฮ่าๆๆ ผมจะได้ค่อยๆละเมียดอ่านแล้วค่อยส่งมาอีกทีครับ จากคุณ : ฟาฬ - [ 2 มิ.ย. 50 10:08:19 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ปรับ คห 14 ให้แล้วนะครับคุณthanapatpp ตอนนี้ที่เหลือคือ จอมผีดิบฯ          1 / 2 / 4 อาถรรณ์ฯ           2 แงซาย               2 ครับ..... ผมอาจจะต้องออกไปธุระข้างนอก ถ้าไปคงกลับมืดๆ ยังไงรบกวนโพสไว้ในกระทู้นี้ตามที่คุณเป๋าฯ แนะนำ...ครับ...แล้วผมจะรวบรวมสรุปบอกไว้เพื่อตรวจและแก้ไข..... ปล.อย่างของคุณดราฯ แงซายฯ เล่มจบก็เยอะเหมือนกัน...สรุป  เสนอแนะเลยครับ...ขอบคุณมากๆ...ผมไม่รู้ ตอนนี้พยายามที่จะรู้...ครับ... แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 13:50:44 จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 2 มิ.ย. 50 10:14:24 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อยากช่วยจริง ๆ แต่จนใจ หนังสืออยู่ขอนแก่นหมดเลย นั่งเฝ้าหน้าบอร์ด เป็นกำลังใจให้ทุก ๆ ท่านละกันค่า... เอ้า หุย เล หุย  เอาโอเลี้ยง กาแฟเย็น ๆ สักถุงมั้ยเพื่อน ๆ ...แหะ ๆ แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 10:53:14 จากคุณ : wynterblue - [ 2 มิ.ย. 50 10:52:47 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ช่วยทำ ดงมรณะ 4 ค่ะ  ตื่นมาทำแก้เซ็ง จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 2 มิ.ย. 50 11:13:48 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ดงมรณะ  4 บทที่ 49 "เจ้าคนสุดท้ายวิ่งแยกเขี้ยวเข้าใส่รพินทร์ด้วยมีดใบใหญ่ในมือที่หวดลงสุดเหนี่ยว กระสุนนัดสุดท้ายของซองไรเฟิลของเขา มันก็หมดสิ้นไปอย่างช่วยไม่ได้ พรานใหญ่ก้มวูบ...หลบคมมีดที่กระหน่ำฟันลงมาหมายปลิดหัวเขาให้ขาดกระเด็นไปนั้น แล้วงัดขึ้นแบกร่างประหนึ่งลิงอุรังอุตังลอยขึ้นทั้งตัว" วิเคราะห์  >>สางเขียวใช้มีดใบใหญ่ "ส่างปากลายเป็นขุนดาบไปแล้วควงดาบกระเหรี่ยงที่เป็นอาวุธติดหลังอยู่ ฉะออกไปรอบด้าน เท่า ๆ กับที่แงซาย ก็ก้มลงคว้าได้หอกของพวกมันเองขึ้นมาเล่มหนึ่ง กวัดแกว่งรับคมมีด คมหอกที่บุกโจมกระหน่ำเข้ามาทุกทิศ " วิเคราะห์  >>ส่างปาใช้ดาบกระเหรี่ยง “อาวุธติดหลัง” น่าจะเป็นสะพายไขว้ไว้ที่หลัง สางเขียวใช้หอก ดงมรณะ บทที่ 60 "แงซายรับว่านไปใช้มีดฝานออกเป็นชิ้น แจกจ่ายให้จนครบคน แล้วทุบแหลกเป็นฝอยเอาเหล้าป่าของคะหยิ่นเคล้าผสมจนชุ่ม ขยี้ละเลงลงที่บริเวณจมูกและริมฝีปากเป็นตัวอย่างให้ดู" วิเคราะห์  >>  แงซายจะมีมีดที่สามารถฝานว่านเป็นชิ้นๆ "ป่าเริ่มสว่างขึ้นเป็นลำดับ พร้อมกับเสียงนกที่ออกหากิน การเดินทางก็เริ่มต้นเมื่อมองเห็นหน้ากันได้ราง ๆ คะหยิ่นผู้ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้คุมเชลย เตือนเจ้าลูกชายของหัวหน้าเผ่ากินคนด้วยวิธีกระตุ้นปลายมีดอันแหลมคมเข้าไปที่ท้ายทอยด้านหลัง ลูออกนำหน้าไปโดยไม่มีทางขัดขืนอิดเอื้อนเพราะอำนาจบังคับที่เฉียบขาดดุดันนั้น" วิเคราะห์  >>มีดของคะหยิ่นจะต้องมีปลายแหลม "ตรงตามคำรายงานของเจ้าเกอะทุกอย่าง สางเขียวสามคนพากันเดินเรียงเดี่ยวชิดกันมาตามทางนั้น เป็นชายฉกรรจ์ร่างล่ำสันแข็งแรง ส่วนสูงเพียงไม่เกิน 5 ฟุต จากเงาสลัวของกิ่งไม้ที่คลุมทึบอยู่เบื้องบนทำให้มองดูเหมือนลิงทโมน เจ้าคนหน้ากับคนกลางถือดาบใบใหญ่ ส่วนคนหลังแบกหอกยาวท่วมหัว" วิเคราะห์  >>  มีดของสางเขียวเป็นดาบใบใหญ่  และหอกยาวสูงท่วมหัว "รพินทร์วางไรเฟิลลง  ดึงมีดโบวี่ประจำตัวออกจากเอวมาถือกระชับไว้มั่น บุญคำกับแงซาย ฝากปืนไว้กับคณะนายจ้างเช่นกัน บุญคำนั้นชักมีดหมออันเป็นดาบหัวตัดของแกขึ้นมาจบเหนือหัว ส่วนแงซายถอดมีดซุยออกจากฝักอย่างใจเย็น" วิเคราะห์  >> รพินทร์ใช้มีดโบวี่จากข้างเอว  แงซายใช้มีดซุย มีฝัก  บุญคำใช้มีดหมอเป็นดาบหัวตัด ดงมรณะ บทที่ 61 "ร่างที่ทิ้งหลบลงมายังไม่ถึงพื้น หูสำเหนียกเสียงใบดาบที่ฟาดอากาศถากหลังจนสัมผัสลมเย็นวาบ แล้วมันก็กระทบฉาดเข้ากับแง่หินตำแหน่งใกล้เคียงกับที่เขายืนแต่แรกแตกเป็นสะเก็ดพร้อมกับไฟแวบวาบเหมือนตีชุดไฟ" วิเคราะห์  >>สางเขียวใช้ดาบใบใหญ่ที่สามารถฟาดบนหินเกิดสะเก็ดไฟ "เป็นด้วยอุปาทานหรืออะไรก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน คล้ายเขาจะเห็นรอยยิ้มชนิดหนึ่งผ่านไปในแววตาของแงซาย แต่ก็ไม่เอ่ยคำใดทั้งสิ้นก้มลงเหยียบหลังสางเขียวคนสุดท้าย จับด้ามมีดฉุดกระชากออกมาจากแผ่นหลังของมัน เอาใบไม้เช็ดเลือดแล้วสอดเข้าฝักข้างเอวตามเดิม " วิเคราะห์  >>  แงซายใส่มีดซุยที่ฝักข้างเอว "เชษฐากระชับเอฟเอ็นกึ่งอัตโนมัติในระดับเอว นิ้วแตะอยู่ที่ไก ไชยยันต์กระชากมีดจากเอว วิ่งปราดเข้าถึงตัวแหม่มสาวผู้เคราะห์ร้าย ตัดเชือกหวายที่มัดตรึงติดอยู่กับหลักอย่างรวดเร็ว " วิเคราะห์  >>ไชยยันต์ใส่มีดที่ข้างเอว สรุปได้ดังนี้ สางเขียว  เป็นดาบใบใหญ่  สามารถฟาดบนหินเกิดสะเก็ดไฟ สางเขียว  ใช้หอกและหอกยาวสูงท่วมหัว ส่างปา     ใช้ดาบกระเหรี่ยง “อาวุธติดหลัง” น่าจะเป็นสะพายไขว้ไว้ที่หลัง คะหยิ่น     มีดจะต้องมีปลายแหลม แงซาย    ใช้มีดซุย มีฝัก  แงซายใส่มีดซุยที่ฝักข้างเอว  สามารถฝานว่านเป็นชิ้นๆ รพินทร์    ใช้มีดโบวี่จากข้างเอว บุญคำ     ใช้มีดหมอเป็นดาบหัวตัด ไชยยันต์  ใส่มีดที่ฝักข้างเอว คงต้องปะติดปะต่อกับรายอื่นๆจึงจะสามารถบอกลักษณะของมีดได้ชัดเจน แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 11:23:34 แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 11:22:23 จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 2 มิ.ย. 50 11:20:12 ]

ความคิดเห็นที่ 43 กำลังมัน อ่ะ ช่วยอีกเล่ม ป่าโลกล้านปี 1 จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 2 มิ.ย. 50 12:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 45 อ้าวหายไปได้ยังไงอ่ะ จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 2 มิ.ย. 50 12:56:04 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อ้าวหาย..(คุณเป๋าฯบอก)..แฮะๆ ถ้าหมายถึงผม....ไม่ได้ไปแล้วครับ...ยังอยู่.... ตอนแรกว่าจะเข้ากรุงเทพฯ กลับมืดๆ พอดีไม่ทันรถทัวร์เที่ยวเกือบ 11 โมง เลยไม่ได้ไปครับ.... ตอนนี้ที่เหลืออยู่ครับ จอมผีดิบฯ          1 / 2 แงซาย               2 ส่วนที่ได้แล้วผมก็พิมพ์มาแล้วสรุปรวบรวมอีกทีแล้วค่อยโพสครับ เท่าที่อ่านๆดู มีดประจำตัวคณะเดินทางน่าจะหาได้ไม่ยากครับ... ส่วนดาบ กองทัพ มรกตนคร และกองโจร ที่คุณดราฯสรุปมา..เช่น ดาบทหาร ขุนศึก เจ้า มรกตนคร ควรมีตราประจำเมืองติดที่ดาบ หรือตราประจำตำแหน่งขุนศึก ด้วยหรือเปล่า ยังรอเพื่อนช่วยสรุปอีกครับ...น่าจะยากหน่อย แต่ก็น่าจะหาได้ครับ.(อย่างน้อยหารูปแบบไว้ก่อน เรื่องตราสัญญลักษณ์ทีมงานท่านคงคิดไว้แล้วมาติดทีหลัง)..ตามเว็บ กระทู้ อื่นๆหาไว้บ้างแล้วครับ... ........... แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 15:16:32 จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 2 มิ.ย. 50 14:03:37 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ส่งการบ้านค่ะ.... อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 1 บทที่ 95 หน้า 5079   “กึ่งกลางของคัมภีร์เล่มนั้น มีดสั้นที่มีใบหยักคดไปมา หรืออีกนัยหนึ่งที่เรียกกันว่า กริช ปักเสียบตรึงอยู่ ตลอดทั้งเนื้อเหล็ก และด้ามของมัน เป็นสีดำสนิทราวกับทำขึ้นด้วยนิลกาญจน์ทั้งเล่ม” **ข้อมูลเพิ่มเติม จากบทที่ 97 หน้า 5194 ... “สำหรับตัวกริช ... ตัวโลหะทำด้วยวัตถุแกร่งสีดำสนิทประหนึ่งสำริด ด้านคมทั้ง 2 ด้านไม่มีความคมมากนัก เหมือนมีดทื่อที่ไม่ได้มีการลับมาเป็นเวลานานแสนนาน แต่ปลายแหลมเรียวพอที่จะใช้เป็นอาวุธทิ่มแทงได้ มีอักขระตัวเล็กๆ เป็นอักษรภาพผสมกับอักษรคล้ายๆ หนังสือขอม สลักพราวทั้ง 2 ด้าน จากโคนจนถึงปลายเรียว ด้ามสีดำเป็นมันละเลื่อมเช่นเดียวกันคล้ายจะทำด้วยไม้มะเกลือหรือมิฉะนั้นก็กระดูกสัตว์บางชนิด ประดับไปด้วยพลอยหลากๆ สี แต่กาลเวลาทำให้มันดูอับหมองไม่ส่งประกายเท่าที่ควร ความยาวประมาณ 1 ฟุตพอดี น้ำหนักและด้ามที่จับถือหน่วงกระชับเหมาะมือที่สุด ลักษณะของมันเหมือนมีดสำหรับใช้ทำอาคมมายามืดต่างๆ ของพวกพ่อมดหมอผี วิเคราะห์  >>>  "กริชของมันตรัย" ที่ปักอยู่บนคัมภีร์มายาวิน เป็นมีดสั้นมีใบหยักคดไปมา (กริช) สีดำสนิท ทำด้วยวัตถุแกร่งสีดำ อาจเป็นเหล็กหรือสำริด มีความคมทั้ง 2 ด้าน (แต่ตอนที่คณะฯ ไปพบ ความคมเริ่มไม่เหลือกแล้ว) ปลายเรียวแหลม มีอักขระตัวเล็กๆ เป็นอักษรภาพผสมกับอักษรคล้ายๆ หนังสือขอม  สลักอยู่ทั้ง 2 ด้านของใบกริช ตั้งแต่โคนไปจนถึงปลายแหลม ด้ามเป็นสีดำสนิททำด้วยไม้มะเกลือหรือกระดูกสัตว์ ประดับด้วยพลอยหลากสี ความยาวกริชทั้งหมดประมาณ 1  ฟุต  ลักษณะคล้ายมีดที่ใช้ทำอาคมของพ่อมดหมอผี (เพิ่มเติมอีกนิด... ไชยยันต์บอกว่ากริชเล่มนี้สีเหมือนปีกตัวด้วงมะพร้าว ... ไม่เคยเห็นว่าด้วงมะพร้าวมีสียังไงอ่ะค่ะ แต่คิดว่าน่าจะดำๆ มันๆ) หน้า 5079 -5050   “เงาทะมึนของร่างหนึ่ง ยืนคร่อมประชิดอยู่ทางเบื้องหลัง มือกำมีดแหลมยาวศอกเศษยกชูขึ้นสุดล้า เป้าหมายที่จะกระหน่ำจ้วงลงมาในขณะนี้มันพอดีกับคอหอยของพรานใหญ่...” วิเคราะห์  >>> "มีดที่มันตรัยใช้" เป็นอาวุธจะแทงรพินทร์ตอนกำลังดูคัมภีร์ มีลักษณะเป็นมีแหลมยาวศอกเศษ หน้า 5085 “...แกโจนเข้าไปที่แทนหินตรงที่คุกเข่าอยู่ครั้งแรก สิ่งที่คว้าติดมือขึ้นมา ไม่ใช่ไรเฟิลประจำตัว หากแต่เป็น ‘หอกโมกขศักดิ์’ หรืออีกนัยหนึ่ง ไม้เสี้ยมปลายแหลมที่ทาไว้ด้วยเลือดจากผ้าซับประจำเดือนซึ่งแกถือติดมือมาด้วยทุกระยะโดยไม่ยอมทิ้ง...” วิเคราะห์  >>> "หอกโมกขศักดิ์ของบุญคำ" อันนี้ไม่ใช่มีดแต่พออนุโลมว่าเป็นอาวุธที่ใช้ทิ่มแทงเหมือนกัน บุญคำใช้ไม้มาเหลาเสี้ยมปลายให้แหลมมีลักษณะเหมือนหอก ตรงปลายหอกทาด้วยเลือดจากผ้าซับประจำเดือนของมาเรีย หน้า 5090 “...ตาพรานเฒ่าร้องบอกละล่ะละลัก ยัดเยียดหอกไม้อันนั้นไว้ในมือของหญิงสาว ตัวแกเองกระชากดาบหัวตัดที่ขัดหลังออกมา แล้วกระโจนเข้าไปที่พรานใหญ่...” วิเคราะห์ >>> "ดาบของบุญคำ" เป็นดาบหัวตัดขัดไว้ที่หลัง (คิดว่าน่าจะขัดไว้กับผ้าขาวม้าที่คาดเอว) หน้า 5090 - 5091 “ ร่างของใครคนหนึ่ง เผ่นวูบลงมาจากช่องโหว่ของเพดานด้านบน มือกำดับเดินป่าเล่มยาวควงร่าเป็นจักรผัน พลางก็ส่งเสียงหัวเราสนั่นหวั่นไหว” วิเคราะห์ >>> "ดาบของคะหยิ่น" เป็นดาบเดินป่าเล่มยาว ***คิดว่าช่วงนี้เส่ยกับส่างปาก็ใช้มีด/ดาบสู้กับกองทัพผีดิบเหมือนกัน แต่ในหนังสือไม่ได้บรรยายลักษณะของมีด/ดาบไว้*** บทที่ 98 หน้า 5291 “ร่างที่มองคล้ายๆ เป็นเงาของรูปร่างสองชนิดซ้อนกัยอยู่นั้นปรี่ตรงเข้ามายังหล่อนอย่างรวดเร็ว เต็มไปด้วยความคล่องแคล่วประเปรียว และกว่าหล่อนจะรู้สึกตัว ก็ปรากฏว่าเถาวัลย์ที่มัดมือและเท้าทั้งสี่ด้านถูกคมมีดตัดขาดออกหมดสิ้น วิเคราะห์ >>> "มีดที่แงซาย (ซึ่งตอนนั้นถูกวรมันต์สิง) ใช้" ตัดเถาวัลย์ที่มัดมือและเท้าของดารินตอนที่ถูกมันตรัยจับตัวไป ไม่มีการบรรยายรายละเอียดของมีด แต่คิดว่าน่าจะเป็นมีดที่แงซายมีไว้ใช้ติดตัว บทที่ 100 หน้า 5373 “รพินทร์ ไพรวัลย์ ส่งปืนสั้น .44 แม็กนั่มของเขาซึ่งบัดนี้กระสุนหมด และไม่ได้มีสำรองติดตัวอยู่เลยแม้แต่นัดเดียวไปฝากให้ไชยยันต์เหน็บเอวไว้ ตรวจสอบมีดโบวี่ อันเป็นอาวุธชนิดเดียวที่ติดแนบชิดตัวอยู่ตลอดเวลาเพื่อความแน่ใจว่ามันยังติดเอวอยู่เรียบร้อยดี...” วิเคราะห์ >>> "มีดโบวี่ของรพินทร์" ที่เหน็บติดเอวไว้ตลอดเวลา ไม่มีการบรรยายลักษณะ แต่น่าจะมีในตอนต้น ๆ ของเรื่อง สรุป ...อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 1 รพินทร์ = มีดโบวี่ (ปกติจะเหน็บติดเอวไว้) แงซาย (ตอนถูกวรมันต์สิง) = มีด (อันนี้ไม่มีรายละเอียดอื่นๆ เลยค่ะ) บุญคำ = ดาบหัวตัด (ปกติจะขัดไว้ที่หลัง) และ               หอกโมกขศักดิ์  เป็นไม้เหลาเสี้ยมปลายแหลม ตรงปลายหอกทาด้วยเลือดจากผ้าซับประจำเดือนของมาเรีย คะหยิ่น = ดาบเดินป่าเล่มยาว มันตรัย = มีดแหลมยาวศอกเศษ และ                กริช (ปักบนคัมภีร์มายาวิน) ความยาวประมาณ 1 ฟุต ลักษณะเป็นเป็นมีดสั้นมีใบหยักคดไปมา คมทั้ง 2 ด้าน ทำด้วยเหล็กหรือสำริด สีดำสนิท มีอักขระจารึกทั้ง 2 ด้าน ด้ามจับเป็นสีดำทำด้วยไม้มะเกลือหรือกระดูกสัตว์ ประดับพลอยสี (รายละเอียดดูตรงที่วิเคราะห์ทางด้านบนประกอบนะคะ) แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 14:48:26 แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 14:43:53 จากคุณ : vivee (vivee_t) - [ 2 มิ.ย. 50 14:34:06 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ไหนๆ แล้ว ก็ขอรับ "อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 2" ต่อเลยละกันค่ะ กำลังอ่านอยู่พอดี จากคุณ : vivee (vivee_t) - [ 2 มิ.ย. 50 14:53:43 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ยังไม่ครบกันหรือครับ เอาเป็นว่าผมขันอาสาอ่านให้ จอมผีดิบมันตรัย เล่ม 4 ครับ จากคุณ : ปฏิทิน - [ 2 มิ.ย. 50 14:59:04 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ปรับปรุง คห 14 แล้วครับ..... เหลือ..... จอมผีดิบฯ          1 / 2 แงซาย               2 ครับ....ขอบคุณครับ.... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 2 มิ.ย. 50 15:15:53 ]

ความคิดเห็นที่ 51 รับอาสาจอมผีดิบมันตรัยเล่ม 1 ค่ะ จากคุณ : บุญนภางค์ - [ 2 มิ.ย. 50 16:02:59 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ดงมรณะเล่ม 2  ฉบับพิมพ์เมื่อพ.ศ. 2544 รพินทร์--มีดโบวี่ยาว 8 นิ้ว บทที่ 45 หน้า 2210 ...เขาชักมีดโบวี่ออกมาจากเอวยืนสงบนิ่งอยู่อึดใจหนึ่ง มืออีกข้างลูกอยู่ที่คมมีดโบวี่นั้น โดยสาวจาดโคนไปหาปลายสามครั้ง แล้วยกขึ้นกระหน่ำฟันกิ่งไม้ที่ทอดขวางหน้าขาดสะบั้นออก จากนั้นก็เก็บมีดเข้าฝักตามเดิม... บทที่ 46 หน้า 2241 รพินทร์ไม่เอ่ยคำใดทั้งสิ้น นอกจากหัวเราะหึๆ อยู่ในลำคอ ขยับมีดเดินป่าในมือ ปรี่เข้าไปที่ศีรษะนั้นด้วยอาการอันเยือกเย็นมั่นคงปรมาณสามสี่ก้าว ก่อนจะถึง มันก็กลิ้งขลุกๆ ไปตามทางเดิน... บุญคำ---มีดหมอลงอาคม (เคยอ่านเจอว่าเป็นดาบหัวตัด) บทที่ 46 หน้า 2231 ....เหวี่ยงไรเฟิลขึ้นบ่า กระชากมีดหมอลงอาคมอันยาวขนาดช่วงแขนออกจากฝักไม้ แล้วจบเหนือหัวพึมพำสวดท่องคาถา... จัน---มีดดาบเดินป่า บทที่ 46 หน้า 2235 ...จันใช้มีดบากฟันต้นไม้ระไปเป็นลำดับ... บทที่ 46 หน้า2236 ..จันใช้มีดฟันต้นหญ้าขน แล้วแหวกออกค้นหาร่องรอยของเส่ยอย่างระมัดระวัง... ลูกหาบ---คงใช้มีดในการถาง แต่ไม่รู้ลักษณะ บทที่ 47 หน้า 2286 ...ก็เกณฑ์พวกลูกหาบให้ถากถางทาง นำเกวียนบุกเข้าไปในพงรกนั้นระยะสั้นๆ เพื่อบรรจบกับทางด่าน.... มุ---มีดปะแดะ บทที่ 47 หน้า 2322 ...มีร่างของกะเหรี่ยงอีกคนหนึ่งนอนคว่ำจมกองเลือดอยู่ ปืนแก๊ปตกอยู่ใกล้ๆ พร้อมกับมีดปะแดะ ย่ามบรรจุข้าวสาร... แงซาย---มีด คาดว่าใช้มีดในการเหลาลูกธนูแต่ไม่รู้ลักษณะไหน แต่ถ้าจำไม่ผิดเคยอ่านเจอว่า "มีดซุย" บทที่ 50 หน้า 2458 ...ผละออกเดินห่างออกไป ยืนดูแงซายเหลาลูกธนูอยู่ทางหนึ่งเสีย... คะหยิ่น---ดาบ บทที่ 51 หน้า 2512 ...หัวหน้าบ้านสะพายดาบถือปืนแก๊ปคู่ชีพ มีอาการกระสับกระส่ายเห็นชัด... จากคุณ : สหายน้อย - [ 2 มิ.ย. 50 16:31:03 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ที่บอกว่าหายน่ะ กระทู้ 44 จ้า ทำจนเสร็จแล้ว ป่าโลกล้านปี 1 หายไปเฉยเลย  ไม่ได้เซฟเก็บไว้ด้วย  ต้องมานั่งทำใหม่ ป่าโลกล้านปี 1 บทที่ 128 ตัวเขาเองและคณะนายจ้างอีกสี่คน ปลดไรเฟิลออกจากไหล่เดินรายล้อมไว้ พร้อมที่จะปะทะและสกัดกั้นได้ทันที ในกรณีที่อาจมีสัตว์ร้ายชนิดใดจู่โจมพรวดพราดเข้ามา ตัวพรานใหญ่เองมือหนึ่งถือไรเฟิลอีกมือหนึ่งถือมีดเดินป่ายาว ที่ยืมมาจากบุญคำ วิเคราะห์ >> พรานใหญ่เองมือหนึ่งถือไรเฟิลอีกมือหนึ่งถือมีดเดินป่ายาว ที่ยืมมาจากบุญคำ แสดงว่าบุญคำมีมีดเดินป่ายาวอีก 1 อัน บทที่ 129 รพินทร์ พยายามใช้มีดโบวี่งัดปลายปากอันเรียวแหลมนั้นให้อ้ากว้างออกไปอีก แล้วตรวจดูบริเวณภายในลำปาก อันเป็นกระดูกแข็ง วิเคราะห์ >> รพินทร์ใช้มีดโบวี่ บทที่ 130 รูปการที่ไม่ค่อยจะดีนัก ทำเอาทุกคนต้องดึงมีดประจำตัวขึ้นมาถือไว้ เตรียมหวดกระหน่ำฟันสวน หากมันพุ่งตรงเข้ามา แล้วเร่งฝีเท้าท่องน้ำผ่านบริเวณนั้นออกมาโดยเร็วที่สุด วิเคราะห์ >> ทุกคนมีมีดประจำตัว บทที่ 131 แล้วเขาก็ลุกขึ้นยืนเตรียมพร้อม ปลดเป้หลังติดตัว และไรเฟิลออกวางไว้ จนเหลือแต่ตัวเปล่าแคล่วคล่องที่สุด มีเพียงมีดหมออันคมกริบยาวประมาณศอกเศษ ซึ่งขอยืมมาจากจันถือกระชับแน่นไว้ในมือแล้วซักซ้อมทำความเข้าใจกับคณะนายจ้างของเขาอีกครั้ง วิเคราะห์ >> มีดหมออันคมกริบยาวประมาณศอกเศษ ซึ่งขอยืมมาจากจัน บทที่ 132 นักมานุษยวิทยาเลือดราชสกุลตื่นจากภวังค์ ทุกคนมองมาที่หล่อนเป็นตาเดียว หญิงสาวพยายามข่มความรู้สึกบางประการให้เป็นปกติลง ค่อย ๆ ทรุดตัวลงนั่ง เอื้อมมืออันสั่นเทาไปแตะที่หัวกะโหลกตากลวงโบ๋นั้น แล้วตรวจสอบด้วยความชำนาญ โดยขอมีดโบวี่จากไชยยันต์ไปใช้ขูดผิวกะโหลกทั้งหมด ไม่มีใครปริปากเลย หัวใจเต้นแรงมองดูการพิจารณาตรวจสอบของหมอดารินตาไม่กะพริบ วิเคราะห์ >> ไชยยันต์ใช้มีดโบวี่ บทที่ 133 ไชยยันต์ก้มลงใช้มีดโบวี่เขี่ยกะโหลกทั้งคู่ ตรวจดูอีกครั้ง แล้วอดีตนายทหารปืนใหญ่ก็มีอาการเหมือนจะหวนนึกถึงเรื่องราวเก่าๆขึ้นมาได้ หัวเราะก๊ากออกมา พลอยให้ทุกคนหน้าตี่นสงสัย วิเคราะห์ >> ไชยยันต์ใช้มีดโบวี่ แงซายพยักหน้ารับคำสั่ง ก้มลงกระชากดาบเดินป่าที่ปัดอยู่กับพื้นขึ้นมา เดินตรงเข้าไปยังละเมาะไม้โดยไม่ได้กล่าวคำใด รพินทร์ก็หมุนตัวกลับ ปรี่ไปที่มีดปะแดะที่พวกนั้นลืมวางไว้เล่มหนึ่ง แต่แล้วทันใดนั้นเอง คณะนายจ้างซึ่งสังเกตเห็นความชุลมุนรีบด่วนกันอย่างผิดปกติก็พากันเดินตรงเข้ามาโดยเร็ว วิเคราะห์ >> แงซายมีดาบเดินป่าอีกเล่ม นอกเหนือจากมีดซุย และพรานของรพินทร์มีมีดประแดะ สรุป บุญคำ      มีมีดเดินป่ายาวอีก 1 อันนอกเหนือจากมีดหมอ รพินทร์    ใช้มีดโบวี่ ทุกคน      มีมีดประจำตัว จัน           ใช้มีดหมออันคมกริบยาวประมาณศอกเศษ ไชยยันต์    ใช้มีดโบวี่ แงซาย       มีดาบเดินป่าอีกเล่ม นอกเหนือจากมีดซุย พรานของรพินทร์   มีมีดประแดะ จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 2 มิ.ย. 50 17:08:16 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ช่วยทำ แงซายจอมจักรา 2 อีกนะ จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 2 มิ.ย. 50 17:28:37 ]

ความคิดเห็นที่ 55 แงซายจอมจักรา 2 บทที่ 181 มันเป็นมีดสั้นยาวประมาณ 8 นิ้วฟุต ซึ่งอยู่ในฝักโลหะสลักลวดลาย ด้ามทำด้วยมุกประดับพลอยหลากๆ สี และที่ฝักก็ประดับพลอยสีเช่นเดียวกัน แต่ความเก่าแก่ที่ถูกทิ้งอยู่ตามธรรมชาติภายในพื้นถ้ำ และสนิมจากฝักกับตัวใบมีดซึ่งคงจะมีอยู่เกรอะกรัง ทำให้ไม่สามารถจะดึงมีดออกจากฝักได้เสียแล้ว วิเคราะห์>> มีดของมังมหานรธา เป็นมีดสั้นยาวประมาณ 8 นิ้วฟุต ซึ่งอยู่ในฝักโลหะสลักลวดลาย ด้ามทำด้วยมุกประดับพลอยหลากๆ สี และที่ฝักก็ประดับพลอยสี “น่าจะเป็นมีดของพระราชา หรือนายทหารชั้นแม่ทัพ ศิลปะการตีทรงมีด ฝักและเครื่องประดับ เป็นอารยธรรมทางตะวันออกในศตวรรษที่ 15” วิเคราะห์>>มีดของมังมหานรธาน่าจะเป็นมีดของพระราชา หรือนายทหารชั้นแม่ทัพเป็นอารยธรรมทางตะวันออกในศตวรรษที่ 15 “เธอน่าจะบอกได้ดีกว่าคนอื่นๆ ว่า มีดประดับสวยงามชนิดนี้เป็นมีดของชนชาติพม่าในอดีตใช่หรือไม่ และเป็นยุคไหน” วิเคราะห์>>มีดของมังมหานรธาเป็นมีดของชนชาติพม่าในอดีต “เป็นทรงมีดแบบภารตะของชนในสกุลสูง พม่าได้รับอารยธรรมมาจากอินเดียโดยตรงตั้งแต่โบราณกาลแล้ว นี่คือความเห็นของแงซาย” วิเคราะห์>>มีดของมังมหานรธาทรงมีดแบบภารตะของชนในสกุลสูงได้รับอารยธรรมมาจากอินเดีย บทที่  185 คะหยิ่นเป็นคนแรก  ที่กระชากดาบซึ่งขัดอยู่กับหลังออกมากำไว้ จากนั้น  บุญคำ  จัน  เกิด  เส่ย  และส่างปา  ก็ปฏิบัติตามอย่างรวดเร็ว ถอยหลังรวมกลุ่มเข้าหากันโดยหันหน้าออกไปเผชิญรอบทิศ วิเคราะห์>>คะหยิ่นมีดาบขัดหลังอยู่ กองทัพเดินเท้าระลอกแรก ที่โผล่รายล้อมออกมาเหล่านี้ แต่งกายด้วยชุดนักรบที่ไม่เคยเห็นจากที่ใดมาก่อนทั้งสิ้น แม้แต่ในภาพวาดของจิตรกร ผ้าที่ใช้เป็นสีย้อมฝาดเหมือนสีจีวรของพระธุดงค์ เป็นกางเกง รัดถึงข้อเท้าอย่างรัดกุม คลุมด้วยเสื้อทรงกระบอกแขนสั้นเสมอไหล่ ตัวยาวลงไปถึงโคนขารัดไว้ด้วยเข็มขัดหนังขนาดใหญ่ ซึ่งคาดสายดาบเล่มโต เหมือนดาบโรมัน วิเคราะห์>>ทหารชาวมรกตนครคาดเข็มขัดหนังมีสายดาบเล่มโตเหมือนดาบโรมัน มือซ้ายถือโล่กลมบิดไขว้อยู่กลางอก มือขวาถือหอกในท่าเฉียง อาวุธเป็นมุมเดียวเสมอกันหมดอย่างได้รับการฝึกมาอย่างดีในขณะที่เดินแบบสวนสนามคืบหน้าใกล้เข้ามา ไหล่สะพายคันธนู ที่เอวเข็มขัด ด้านซ้าย เป็นตรงข้ามกับซีกขวาซึ่งห้อยดาบเป็นกระบอกศร วิเคราะห์>>ทหารชาวมรกตนครคาดเข็มขัดหนังห้อยดาบด้านขวา ห้อยกระบอกศรด้านซ้าย สรุป มีดของมังมหานรธา   เป็นมีดสั้นยาวประมาณ 8 นิ้วฟุต ซึ่งอยู่ในฝักโลหะสลักลวดลาย ด้ามทำด้วยมุกประดับพลอยหลากๆ สี และที่ฝักก็ประดับพลอยสี    น่าจะเป็นมีดของพระราชา หรือนายทหารชั้นแม่ทัพเป็นอารยธรรมทางตะวันออกในศตวรรษที่ 15   เป็นมีดของชนชาติพม่าในอดีต  ทรงมีดแบบภารตะของชนในสกุลสูงได้รับอารยธรรมมาจากอินเดีย คะหยิ่น   มีดาบขัดหลังอยู่ ทหารชาวมรกตนคร   คาดเข็มขัดหนังมีสายดาบเล่มโตเหมือนดาบโรมัน   ห้อยดาบด้านขวา ห้อยกระบอกศรด้านซ้าย จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 2 มิ.ย. 50 17:31:02 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ตอน จอมผีดิบมันตรัย เล่ม 1 ค่ะ หน้า 3413  ไชยยันต์ใช้ปลายมีดพับแงะฝากระดาษของกระสุนลูกซองออก (เพื่อปราบอาถรรพ์นางตะเคียน) หน้า3428  แงซาย ดึงมีดเหน็บออกมาจากเอว ยกแขนข้างหนึ่งขึ้นชูสูง จรดปลายมีดอันคมกริบกรีดลงไปบนเนื้อ ... หน้า 3535 เชษฐา ใช้ปลายมีดโบวี่ เขี่ยดูพื้นดินใต้กองเลือดกวาง ที่ถูกผีกองกอย ดูดกิน หน้า 3550 รพินทร์ และพรานพื้นเมือง ใช้มีดกรีดกิ่งไม้ที่เดินผ่านไปเป็นระยะ หน้า3572 ทุกคนใช้มีดเฉือนเนื้อกระทิงไปนั่งแทะ หน้า 3618 รพินทร์ กับแงซาย คว้า ดาบเดินป่า คนละเล่ม หน้า 3652 รพินทร์ดึงมีดโบวี่ออกจากซองติดเอว เพื่อจะผ่าพิสูจน์ผีกองกอย หน้า 3654 บุญคำใช้มีดตัดเชือกที่มัดตัวผีกองกอย แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 17:46:59 จากคุณ : บุญนภางค์ - [ 2 มิ.ย. 50 17:46:00 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ดงมรณะเล่ม 3 บทที่ 52 หน้า 2611 บุญคำ ทดลองใช้มีดเดินป่ากระหน่ำฟันเข้าไปในที่ผนังลำตัวนั้น บทที่ 54 หน้า 2688 รพินทร์ ใช้มีดเดินป่าถางพงตัดแยกเข้าไปในส่วนอันเป็นป่ารก หน้า 2689 เชษฐากับไชยยันต์ ชักมีดเดินป่าที่เสียบหลังติดประจำตัวอยู่ด้วยออกมา ช่วยรพินทร์ถากถาง บทที่ 55 หน้า 2788 บุญคำกับคะหยิ่นช่วยกันเอาพลั่วสนามที่มีติดตัวกันมาด้วยเล่มหนึ่ง และมีดขุดเซาะรอบบริเวณที่พักใตัหลังคาคลุมให้เป็นร่องสำหรับทางน้ำไหล บทที่ 56 หน้า 2804 รพินทร์ ที่เอวของเขาคงมีแต่มีดโบวี่ยาวขนาดแปดนิ้วติดเข็มขัดอยู่เท่านั้น หน้า 2809 คะหยิ่น เจ้านักเลงชาวดอย ดึงมีดเหน็บอันคมกริบออกมาจากเอว กรีดขวับเข้าให้ที่ข้อมือของตนเอง หน้า 2848 สางเขียว อีกคนหนึ่งเผ่นเข้าโจมตีเชษฐาด้วยมีดใบใหญ่เหมือนง้าวทางเบื้องหลัง บทที่ 57 หน้า 2878 ร่างเล็กผอมเกร็งร่างหนึ่งในชุดสีดำกางเกงครึ่งแข้ง โพกหัวสูง มือถือดาบ สรุป ลักษณะมีดที่พบใน ดงมรณะเล่ม 3 บุญคำ: มีดเดินป่า ไม่ได้ระบุลักษณะ แต่คิดว่าคงเป็นมีดเดินป่าทั่วๆไป รพินทร์: มีดเดินป่า โบวี่ยาวแปดนิ้วติดเข็มขัด เชษฐา: มีดเดินป่าที่เสียบหลังประจำติดอยู่ (น่าจะโบวี่) ไชยยันต์: มีดเดินป่าที่เสียบหลังประจำติดอยู่ (น่าจะโบวี่ ตามที่บอกไว้ในเล่มอื่น) คะหยิ่น: มีดเหน็บอันคมกริบเสียบไว้ที่เอว สางเขียว: มีดใบใหญ่เหมือนง้าว ส่างปา: ดาบ ไม่ได้ระบุลักษณะ ^^ ^^ ^^ ^^ ^^ จากคุณ : Wormy707 - [ 2 มิ.ย. 50 18:28:54 ]

ความคิดเห็นที่ 58 แล้ว จอมผีดิบ 2 มีคนรับทำหรือยังเอ่ย ถ้ายัง เด๋วทำให้อีกตอนนะ จากคุณ : Wormy707 - [ 2 มิ.ย. 50 18:45:26 ]

ความคิดเห็นที่ 59 คงยังมั๊ง  ทำซิลงชื่อไว้   มีเวลาเหรอ ยัยWormy707 จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 2 มิ.ย. 50 18:47:21 ]

ความคิดเห็นที่ 60 แหม พี่เป๋า เวลาเราก็มี 24 ชม.เท่ากัน :p ช่วงนี้ปวดหัวต้องอ่านเพชรแก้ปวดหัวซะหน่อย  ^^ เด๋วทำให้เลยจ้า จากคุณ : Wormy707 - [ 2 มิ.ย. 50 18:51:52 ]

ความคิดเห็นที่ 61 มีเพื่อนๆ พี่ๆ ช่วยอ่านครบหมดแล้วครับ... รอสรุปจากเพื่อนๆพี่ๆ ครับ....ผมกำลังพิมพ์ไปนั่งอ่านแล้วเรียบเรียงมาให้นะครับ...แล้วเพื่อนๆ พี่ๆ จะได้ดูเผื่อเพิ่มเติม หรือแก้ไข...ดีใจ...ฮึกเหิม...ยิ้ม... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 2 มิ.ย. 50 19:54:25 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ขอยกนิ้วให้ทุกคนเลยค่ะ มาอาสาไม่ทันค่ะ ไว้มาช่วยอันอื่นนะคะ เพื่อน ๆ เราทุกคนน่ารักจริง ๆ เลยค่ะ เป็นปลื้ม.......... จากคุณ : แอ่งน้ำซับ (Oases) - [ 2 มิ.ย. 50 20:35:26 ]

ความคิดเห็นที่ 63 อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 2 บทที่ 102 ***ตอนที่ดารินเล่าถึงนิทรานครก่อนจะล่มสลาย มีพูดถึงการสู้รบทำศึก แต่ไม่ได้ลงรายละเอียดของอาวุธ บอกแต่ว่าขุนศึกยุทธกะ พ่อของวรมันต์ใช้ “ดาบ” เป็นอาวุธ (จากหน้า 5523 ... “ยุทธกะนั้นซื่อ มีดาบและฝีมือในการรบเป็นอาวุธ...”  ส่วนวรมันต์ก็ใช้ “ดาบ” เหมือนกัน (จากหน้า 5527 ... “กองทัพทั้งหลายภายใต้การนำของวรมันต์ผู้มีดาบโชกไปด้วยเลือดขบถ”) วิเคราะห์ >>>  คิดว่า “ทหารเมืองนิทรานคร” อย่างยุทธกะ และวรมันต์ รวมทั้งทหารคนอื่นๆ น่าจะใช้  “ดาบ” เป็นอาวุธ แต่ไม่มีการบอกถึงลักษณะเฉพาะของดาบว่าเป็นอย่างไร  (คิดว่าน่าจะมีรายละเอียดของดาบนิดหน่อยในตอนจอมผีดิบมันตรัย ตอนที่ไชยยันต์กับมาเรียเข้าไปเจอสุสานและพบดาบกับข้าวของเครื่องใช้ ก่อนที่จะไปติดอยู่ในนั้น) บทที่ 104 หน้า 5612 “...ทันทีที่ก้นถุงแตะถึงพื้นดิน อะไรชนิดหนึ่งที่บรรจุอยู่ภายในก็เคลื่อนไหวดิ้นขลุกขลักไปมา ส่างปาชัดมีดเหน็บออกมาเอาทางแบนของใบมีดกว้างกดสิ่งนั้นไว้ให้นิ่งอยู่กับที่...” วิเคราะห์ >>>  “มีดเหน็บของส่างปา” มีลักษณะเป็นใบมีดแบนกว้าง ปกติน่าจะเหน็บอยู่ที่เอว ส่วนขนาดของมีดไม่รู้ว่าใหญ่แค่ไหน แต่น่าจะมีขนาดพอที่จะกดแมงมุมดำตัวขนาดปูทะเลย่อมๆ ให้อยู่นิ่งๆ ไม่ให้ดิ้นหลุดได้ หน้า 5617 “ดารินรับคำโดยเร็ว ตรงไปที่หีบเครื่องเวชภัณฑ์ งัดมีดผ่าตัด สำลีและแอลกอฮอล์ออกมา ซักถามเพื่อความแน่ใจถึงขนาดของบาดแผล แล้วลงมือเปิดแผลออกไปทันที...” วิเคราะห์ >>>  “มีดผ่าตัดของดาริน”  (อันนี้ไม่รู้จะนับด้วยรึเปล่า) ปกติจะเก็บอยู่ในหีบเครื่องเวชภัณฑ์ ดารินเอาออกมากรีดเปิดปากแผลตรงที่แงซายถูกแมงมุมดำกัด เพื่อให้ส่างปาช่วยใช้ยาดูดพิษออก บทที่ 105 หน้า 5672 “...คะหยิ่นฝากปืนไว้กับบุญคำ ทอดตัวลงนอนพังพาบราบกับพื้นดิน ชักมีดขอเหน็บเอวอันคมกริบออกมาถือไว้ กระดืบตัวเลื้อยเข้าไปพลาง ก็ตัดลิดหนามไผ่เป็นช่องทางเข้าไปด้วยอย่างคล่องแคล่วรวดเร็ว...” วิเคราะห์ >>>  “มีดของคะหยิ่น”  เป็นมีดขอเหน็บเอวคมกริบ สามารถตัดลิดหนามไผ่ได้ ขนาดไม่น่าจะยาวนัก เพราะคะหยิ่นต้องคลาน (เลื้อย) ไปกับพื้นพร้อมๆ กับใช้มิดตัดลิดหนามไผ่ไปด้วย ถ้ามีดยาวมากคงจะถือและใช้งานไม่สะดวกในท่านอนราบกับพื้นแบบนั้น (อันนี้คิดเอาเองน่ะค่ะ) หน้า 5676 “จอมพรานดึงมีดโบวี่ออกมาเคาะ แล้วขูดเบาๆ ใช้นิ้วแตะจากรอยขุยที่ขูดออกมาขยี้ดูในมือ แล้วยิ้มเลี่ยนๆ” ***ข้อมูลเพิ่มเติม จาก บทที่ 107 หน้า 5831... “รพินทร์ยังไม่ตอบในขณะนั้น ทรุดตัวลงนั่งกับพื้นบริเวณนั้น ชักมีดโบวี่ออกจากซองข้างเอว กวาดเกลี่ยใบไม้ที่ปกคลุมไปทั่วนั้นออก ...เขาพยายามใช้ปลายมีดขุดแซะ ก็พบว่ามีหินภูเขารองพื้นไว้ชั้นล่าอีกทีหนึ่ง...” วิเคราะห์ >>>  “มีดโบวี่ของรพินทร์”  ที่เหน็บเอาไว้ที่ซองข้างเอวตลอดเวลา หน้า 5710 “พร้อมกับพูด อดีตนายทหารปืนใหญ่ใช้ปลายมีดพับขีดลงกับพื้นดินตรงหน้า เป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวให้ดู ” วิเคราะห์ >>>  “มีดพับของไชยยันต์” น่าจะพกติดตัว (ไม่มีบอกรายละเอียดของลักษณะมีในบทนี้) บทที่ 107 หน้า 5848 “...บุญคำถกเขมรหยักรั้ง ลุกขึ้นวางท่ามวย แต่แล้วก็ชะงัก กระเดือกน้ำลายฝืดๆ ลงคอ เสยิ้มแหยๆ เมื่อองคุลีมาลแห่งไพรกว้างกระชากดาบกระเหรี่ยงปราดออกมาจากฝักที่ขัดหลังไว้ แสงตะวันกระทบคมโลหะเห็นเงาขาวปราบ” วิเคราะห์ >>>  “ดาบกะเหรี่ยงของคะหยิ่น”  ดาบมีฝัก ขัดเอาไว้ที่หลัง น่าจะเป็นโลหะสีเงินเพราะสะท้อนแสงเป็นเงาสีขาว คิดว่าน่าจะเป็นดาบเดินป่าเล่มเดียวกับที่ใช้สู้กับกองทัพผีดิบ ในอาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 1 บทที่ 108 หน้า 5865 “แกตอบเฉื่อยๆ เอามีดเหน็บสับกิ่งไม้เล่น ดารินถอนใจออกมาอย่างโล่งอก มองขึ้นไปบนที่พัก ซึ่งอยู่ไม่ห่างนักแล้วก้าวไปตบไหล่เหี่ยวๆ แต่แข็งแกร่งของตาพรานเฒ่า” วิเคราะห์ >>>  “มีดเหน็บของบุญคำ” ไม่รู้ว่าจะเหมือนมีดเหน็บของส่างปารึเปล่า น่าจะเป็นมีดขนาดไม่ใหญ่นัก (เล็กกว่าดาบหัวตัดที่ใช้อยู่) เหน็บไว้ที่เอว สรุป ...อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 2 รพินทร์ = มีดโบวี่ ปกติจะเหน็บไว้ในซองข้างเอว ดาริน = มีดผ่าตัด ปกติอยู่ในหีบเครื่องเวชภัณฑ์ (ไม่ได้ใช้เป็นอาวุธ แต่เอามาช่วยกรีดปากแผลให้แงซาย) ไชยยันต์ = มีดพับ (น่าจะพกติดตัว --ไม่มีรายละเอียด) ทหารเมืองนิทรานคร (รวม วรมันต์และยุทธกะ...พ่อของวรมันต์ = ดาบ (ไม่มีรายละเอียด) ส่างปา = มีดเหน็บ ใบมีดแบนกว้าง บุญคำ = มีดเหน็บ (ไม่มีรายละเอียด --น่าจะคนละอันกับดาบหัวตัด) คะหยิ่น = มีดขอเหน็บเอว คมกริบ สามารถตัดลิดหนามไผ่ได้ (น่าจะมีขนาดเหมาะมือ) และ                ดาบกะเหรี่ยง มีฝัก ขัดเอาไว้ที่หลัง ใบดาบสะท้อนแสงเป็นเงาสีขาว (น่าจะเป็นดาบเดินป่าเล่มเดียวกับที่ใช้สู้กับกองทัพผีดิบ ในอาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 1) ***นอกนั้นก็เป็นการเล่าเรื่องทั่วๆ ไป ที่บอกว่ากลุ่มพรานพื้นเมืองกับแงซายใช้มีดแล่เนื้อและตัดไม้ และก็มีตอนที่แงซายเหลาไม้ทำคันธนูและลูกศร (บทที่ 108 หน้า 5894) คิดว่าน่าจะเป็นมีดประจำตัวของแต่ละคนค่ะ*** แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 50 21:06:58 จากคุณ : vivee (vivee_t) - [ 2 มิ.ย. 50 20:48:42 ]

ความคิดเห็นที่ 64 จอมผีดิบ เล่ม 2 นะคะ คุณฟองฟ้า บทที่ 73 หน้า 3786 รพินทร์ตรวจดูตามร่างกายอีกครั้ง แล้วใช้มีดพับด้านทื่ออันเป็นเครื่องมือสำหรับเปิดขวดโซดาซึ่งติดตัวอยู่ ทดลองง้างปากไชยยันต์ดู หน้า 3792 พวกพรานพื้นเมืองคว้ามีดไม้และเชือกขึ้นมาถือเตรียมล้อม หน้า 3799 ตาพรานเฒ่ากับเจ้าต่องสู่วางปืนกับไฟฉายลง ชวนกันปีนไต่ขึ้นไปทันที โดยมีมีดขัดติดหลังกันขึ้นไปคนละเล่ม + สองพรานก็ปีนขึ้นไปถึงคาคบแรกซึ่งไม่สูงนัก ช่วยกันฟันลิดกิ่ง ท่ามกลางความเงียบ เสียงมีดกระทบกิ่งพริกดังก้อง แล้ สองสามกิ่งขนาดเท่าแขนก็หักครืนลงมา บทที่ 74 หน้า 3876 พร้อมพูด เขา (รพินทร์) ใช้มีดโบวี่ฟันถากเปลือกหนาบริเวณโคนต้น กระเด็นออกมาชิ้นหนึ่ง หน้า 3889 รพินทร์เม้มปาก เหลือบมองหน้าทุกคนที่มุงล้อมอยู่แว่บหนึ่งก็ชักมีดโบวี่ออกมาเฉือนที่บริเวณข้อเท้าของซาก บทที่ 76 หน้า 4001 ในที่สุด การเดินก็ต้องแหวกทางไปด้วยมีด.....เส้นหนึ่งที่จอมพรานทดลองตัดออกดู หน้า 4008 เขาก็เห็นแพทย์สาวนักมานุษยวิทยา กำลังใช้มีดโบวี่ของเชษฐา ทดลองขูดที่บริเวณปลายตีนศพ บทที่ 77 หน้า 4033 รพินทร์ทิ้งไรเฟิลลงในเสี้ยววินาทีนั้น กระชากมีดเดินป่าพุ่งเข้าไปด้วยกำลังทั้งหมดที่มีอยู่ + เกิด จัน เส่ยและส่างปาทิ้งหาบกระชากมีดดาบเดินป่าวิ่งเข้ามาช่วยกันฟากฟันเป็นจักรผัน หน้า 4037 คะหยิ่นก็ปรี่เข้ามากระหน่ำฟันด้วยดาบสุดแรงเกิด หน้า 4043 จอมพรานสั่ง วางไรเฟิลลง ฉวยดาบของส่างปาขึ้นมาถือกระชับมั่นไว้ในมือ แล้วจรดฝีเท้าอย่างระมัดระวังเดินย่องเข้าไปยังสายระยางที่ห้อยอยู่นั่นอีกครั้ง เชษฐาคว้าดาบยาวของคะหยิ่นมาอีกเล่ม หน้า 4058 เชษฐาควักมีดพับสปริงออกมา ขูดดินและสนิมตรงบริเวณปากกระบอกออกเพื่อให้เห็นรูลำกล้องได้ถนัด หน้า 4059 เชษฐาใช้มีดโบวี่เคาะจนลูกเลื่อนหลุดออก หน้า 4060 ทั้งสอง (รพินทร์และไชยยันต์) ช่วยกันใช้มีดขุดเซาะ ค้นหาไปตามกองกระดูกเหล่านั้น...+ ต่อมา ไชยยันต์ก็พบมีดเหน็บสนิมจับเต็มอีกเล่มหนึ่ง ลักษณะเป็นมีดของพวกคะฉิ่น บทที่ 78 หน้า 4106 แงซายมีมีดติดตัวไปด้วยหรือ...มีแน่นอนครับ มีมีดเล่มหนึ่งขัดหลังประจำตัวมันอยู่ตลอดเวลา หน้า 4114 รพินทร์ชักมีดโบวี่ออกมาจากฝักข้างเอว สรุป มีดที่พบใน จอมผีดิบ เล่ม 2 รพินทร์: มีดพับที่มีด้านทื่ออันเป็นเครื่องมือสำหรับเปิดขวดโซดา + มีดโบวี่มีฝักใส่อยู่ข้างเอว เกิด: มีดดาบเดินป่า จัน: มีดดาบเดินป่า เส่ย: มีดดาบเดินป่า ส่างปา: มีดดาบเดินป่า คะหยิ่น:  มีดดาบเดินป่า ลักษณะเป็นดาบยาว บุญคำ: มีดขัดติดหลัง ขนาดไม่น่าจะเล็กมากเพราะใช้ฟันกิ่งต้นพริกยักษ์ขาดได้ ส่างปา: มีดขัดติดหลัง ขนาดไม่น่าจะเล็กมากเพราะใช้ฟันกิ่งต้นพริกยักษ์ขาดได้ เชษฐา: มีดโบวี่ + มีดพับสปริง (น่าจะคนละอันกับมีดโบวี่นะ) ไชยยันต์: มีด ไม่ได้บอกลักษณะ ตูเล่: (คนที่เดินทางมากับแจน เครเมอร์) มีดเหน็บสนิมจบเต็มอีกเล่มหนึ่ง ลักษณะเป็นมีดของคะฉิ่น แงซาย: มีดเล่มหนึ่งขัดหลังประจำตัวตลอดเวลา จากคุณ : Wormy707 - [ 2 มิ.ย. 50 21:16:45 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เข้ามาช่วยอ่านไม่ทัน....ได้แต่เข้ามาช่วยให้กำลังใจค่ะ นี่แหละพลังของพวกเราชาวPPU จากคุณ : chronicler - [ 2 มิ.ย. 50 21:59:47 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ไพรมหากาฬ เล่ม 3 บทที่ 21 หน้า 744 - ขอมีดเหน็บจากเอวของแงซายออกมาถือไว้เงยหน้ามองดูทุกคน แล้วก้มลงจับข้อมือศพข้างหนึ่งข้นมาพลิกหงายขึ้น ใช้ใบมีดอันคมกริบ เฉือนลึกลงไปจนถึงเส้นเลือดใหญ่ที่ข้อมือข้างนั้น บทที่ 22 หน้า 764 - (รพินทร์) กระชากดาบเดินป่าเล่มยาวอีกเล่มหนึ่งมาขัดหลัง หน้า 766 - พวกลูกหาบนอกจากมีลูกซองประจำตัวแล้ว ทุกคนล้วนมีดาบ หรือมิฉะนั้นก็มีดเดินป่าติดตัวกันทุกคน หน้า 778 - รพินทร์แกว่งปลายดาบอันแหลมคมวนล่อหลอกมันอยู่เบื้องหน้า มันเดินเลี่ยง ส่ายโคลงไปมา มองที่ปลายดาบ และเขม่นมองหน้าเขาสลับกับทำเสียงคลอกๆ อยู่ในลำคอ บทที่ 26 หน้า 919 -  (เกิด,แงซาย) ทั้งสองซึ่งก็รอคำสั่งอยู่แล้วชักมีดเดินเดินป่าเล่มยาวที่ขัดหลังออกมาทันที บทที่ 27 หน้า 958 - เชษฐาเม้มริมฝีปากแน่น ใช้สันมีดโบวี่ค่อยๆ บรรจงต่อยแง่หินสีชมพูใส หน้า 961 - รพินทร์ใช้สันมีดโบวี่กะเทาะบริเวณรอยแยก สรุป แงซาย      ใช้มีดที่ใส่ซองเหน็บเอวได้ และมีมีดเดินป่าเล่มยาวขัดหลัง รพินทร์ ใช้มีดโบวี่ประจำตัว โดยบางครั้งหยิบดาบเดินป่ามาใช้ คาดว่าจะอยู่ในห่อสัมภาระ, ดาบเดินป่า มีลักษณะแหลม(ปลายแหลมหรือเปล่า) ลูกหาบ ใช้ดาบเดินป่าและมีดเดินป่า เชษฐา ใช้มีดโบวี่ประจำตัว เกิด ใช้มีดเดินป่าเล่มยาวขัดหลัง จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 2 มิ.ย. 50 23:19:33 ]

ความคิดเห็นที่ 67 อยากช่วยแต่มาไม่ทันอ่าค่ะ  ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : เจ้ามังคุดน้อย - [ 3 มิ.ย. 50 00:25:51 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ขอบคุณครับ.... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 3 มิ.ย. 50 06:00:08 ]

ความคิดเห็นที่ 69 คราวที่แล้วแกะซองหาลูกกระสุน คราวนี้จูนคลื่นมาหามีดกันบ้างล่ะ ตอนจอมผีดิบมันตรัย ๔ การหามีดต้องออกปากตามตรงกันละครับว่า ง่ายเหมือนปลอกกล้วยเข้าปาก (ก็เจอมีดไม่ผิดหวังครับ) เกริ่นเรื่องซักหน่อยเรียกน้ำย่อย ให้แฟนเพชรฯตัวจริงเสียงจริงฟังแล้ว ร้อง อ้อ , อ๋อ กันไปเป็นทิวแถว เนื้อเรื่องตกตอนช่วง  มีการแตกแยกวงกันของคณะเดินทางตามหาคนหาย ขณะหนีช้างเข้าไปภายในถ้ำ ก็มีการพลัดตกปล่อง ช่องทางเพราะความมืด เลยมีการกระจัดกระจายกระสานซ่านเซ็นกันไปคนละทิศคนละทาง อ่านจบเล่มนี้แล้ว คิดถึงสุภาษิตบทหนึ่งขึ้นมาตะหงิด ๆ คนเดียวหัวหาย  (บุญคำเกือบหัวหายไปกับเท้าเช้าถ้าวิ่งหนีไม่ทัน) สองคนเพื่อนตาย (เกือบตายจริง ๆ ครับโดนขังอยู่สุสานผีดิบ) สามคนกลับค่ายได้ (จอมพราน , ดาริน และบุญคำมาสมทบทีหลัง กำลังแกะรอยมาเจอค่ายพักกองอำนวยการใหญ่อยู่พอครับ) ที่เจอหน้ากันตอนนี้ก็มีแยกกันไปเป็นคู่ ๆ หมู่ ๆ และเดี่ยวก็มี คู่ฮอท     ก็คงเป็นไชยยันต์กับมาเรีย เพราะว่าร้อนแรงทั้งคู่ ขนาดไปเจอไฟ ไฟยังเย็นไปเลย คู่กัด     ก็คงเป็น จอมพรานกับดาริน(ชักจะเริ่มมีหวานแหว๋วกันบ้างแล้วล่ะ) ศิลปินเดี่ยว   ก็บุญคำแวะมาสร้างความเฮฮาไปตามประสามวยเก๋า แงซาย   ก็ผลุบ ๆ โผล่ ๆ มาให้เห็นหน้าอยู่บ่อย ๆ จอมผีดิบมันตรัย กล้องโพลสจับไม่ทันซะที แต่ก็รู้เลา ๆ ว่าย่องตามมาอย่างเงียบกริบเหมือนกัน นอกเหนือจากนี้ เอ่ยถึงเฉพาะชื่อ  ยังไม่ถึงคิวมาเข้าฉากครับ ฝอยจนซะน้ำลายกระเซ็นแล้ว ชักเรื่องเข้าหาหัวข้อกันซะทีครับ ก่อนอื่นก็คัดตัวออกก่อน    ผู้ที่ไม่มีบทบาทในการ  ใช้มีด จอมผีดิบมันตรัย    แค่ใช้มือก็เหลือกินแล้ว คิดว่าคงไม่มีมีด(อาจคิดผิดก็เป็นได้) แงซาย                    ช่วงนี้ถูกวิญญาณสิงอยู่คงไม่จำเป็นสักเท่าไหร่ ดาริน                       อาจจะมีแต่ไม่ได้ใช้ก็ได้  เพราะมากับสุภาพบุรุษมาดเข้มจอมพรานไพรใจ(ไม่)ฉกาจ                                แถมมีบุญคำมาเป็นตัวช่วยอีกแรง เลยไม่จำเป็นต้องลงไม้ลงมือเองครับ มาเข้าประเด็นคำถามกันเลย   ถามที่ว่าใครใช้มีดอะไรกันบ้าง  ขอตอบดังนี้ ๑)  ตอนที่จอมพรานพบร่องร่อยของไชยันต์กับมาเรียสันนิษฐานว่า คงเป็นรอยมีดโบวี่ ที่คนหนึ่งคนใดใช้ขูดดิน(๑๒๑๓) (สรุปง่าย ๆ ทั้งสองคนใช้มีดโบวี่อย่างแน่นอน) ๒)จอมพราน     ....ชักมีดโบวี่ที่ติดตัวอยู่ตลอดเวลาตัดลำต้นไม้....(๑๒๕๗) (สรุปจอมพรานพกมีดโบวี่เดินป่าอย่างมิต้องสงสัย) ๓)บุญคำก็ลงมือเอามีดเดินป่าของแกทดลองแงะดิน (สรุป บุญคำมีมีดเดินป่าประจำตัวอย่างแน่อน) ถ้าแบ่งตามเกรดตามดีกรีในตอนนี้จะเห็นว่า ผู้ที่ใช้มีดโบวี(ต้องเป็นระดับกระทิหัวหน้าทีม) เช่น จอมพราน , ไชยันต์ และมาเรีย ผู้ที่ใช้มีดเดินป่า(ลดชั้นลงมาระดับสมุนมือซ้ายมือขวาของจอมพราน) เช่น   บุญคำ อ้อ!สำหรับมีดโบราณ ที่ไชยยันต์และเมย์ไปเจอที่สุสานผีดิบ ไม่อยู่ในประเด็นคำถาม จะไม่ขอพูด  ถึงอยากรู้ไปอ่านเองนะครับ(๑๓๖๑) เกี่ยวกับลักษณะ มีดเดินป่า     มีบุญคำใช้เพียงคนเดียว ลักษณะอย่างไรเขาไม่บอกไว้(ไม่ขอวิจารณ์ครับ) สำหรับมีดโบวี     ก็พอมีข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่าที่เสาะแสวงหาเจอะเจอนะครับ ๑) มีดโบวี่ คือมีดพกประจำตัว ชายชอบพกไว้ที่ตัว(คิดว่าน่าจะเป็นอวัยวะส่วนเอว) ส่วนหญิงพกไว้ที่ไหนในเล่มนี้ข้อมูลไม่ปรากฏครับ             จอมพรานชักมีดโบวี่ที่ติดตัวอยู่ตลอดเวลา(๑๒๕๗)              ไชยันต์ชักมีดจากเอว(๑๑๑๔) ๒)มีดโบวี่ ต้องมีฝัก  เหตุผลก็มาจากข้อแรก เพราะถ้าไม่มีฝักแล้วคงจะ                เกิดเอ็กซิเดนขึ้นมาก็ได้ อาจพลาดเฉือนเนื้อตัวเองเข้าให้เป็นแน่ ๓)เป็นมีดขนาดสั้น  จอมพรานเขาบอกเองว่าไม่มีอาวุธอะไรติดตัวอยู่เลย                นอกจากมีดสั้น ๆ กับ หอกไม้อันนี้(๑๒๘๘) ๔) มีความคม (ไม่บอกก็น่าจะรู้กันอยู่ครับแต่อยากจะบอก) หันมาดูประโยชน์ในการใช้สอย ทั้งเล็กน้อยและมากมาย ผมจะกล่าวกัน รวม ๆ ทั้งมีดโบวี และดาบเดินป่าของบุญคำตามปรากฏในเนื้อเรื่อง ๑.  ใช้หาอาหาร , ฟืน และ ส่วนที่เกี่ยวข้องกับปากท้อง เป็นธรรมดากองทัพต้องเดินด้วยท้องอยู่แล้วจึงยกไว้เป็นประเด็นแรก มาเรีย       ตัดกิ่งไม้สด เสี้ยมแหลมเสียบปลาเตรียมย่าง(๑๒๒๐)                  (เกือบจะไม่ได้ทานซะแล้วเพราะเล่นไปนั่งย่างบนหลังงูยักษ์) จอมพรานและบุญคำ    ตัดไม้มา กิ่งใช้ทำฟืน ใบลิดมาใช้ปูนอน(๑๒๕๘) บุญคำ      ใช้มีดชำแหละลอกหนังค่าง(๑๓๒๐)                  (สงสัยจะเป็นเมนูจานเด็ดของคณะนี้) มาเรียและไชยยันต์   ช่วยกันชำแหละตับกับหัวใจ(หมีควาย)(๑๓๔๒) บุญคำ       ตัดไม้มาคีบไว้เป็นตับเตรียมย่าง(ค่าง) (๑๓๘๔) ๒) ใช้ปรับพื้นตกแต่งสถานที่ จอมพรานและบุญคำปราบ ถากถางต้นไม่เล็กให้ราบเตียนเพื่อเป็นที่นอน(๑๓๙๓) ๓) ใช้แสดงสัญลักษณ์ มาเรีย  ใช้บากลำต้นและตัดลิดกิ่งไม้เล็ก ๆ เพื่อจะจงใจทำสัญญาณ(๑๒๒๐) ๔.ใช้ขุดค้นหาสิ่งของ ไชยันต์  ใช้ขุดคุ้ยดิน ไปเจอกำแพงเมืองนิทรานครเข้าให้ (๑๑๔๔) บุญคำ   ใช้มีดเดินป่าแงะดิน (ที่เดียวกันกับไชยยันต์)(๑๒๑๐) ไชยันต์   ใช้มีดเคาะหาทางออก ขณะถูกขังอยู่ที่สุสานผีดิบ(๑๓๘๑) ๕.ใช้ทำสิ่งปลูกสร้าง บุญคำ   ตัดกิ่งไม่ทำศาลเพียงตานั่งทางในทำพิธี(๑๒๑๐) ๖.ใช้ทำอาวุธปราบค้างคาวยักษ์ คงต้องบอกว่าเป็นตอนสำคัญของเล่มนี้  ทั้งที่เล่มนี้ยังมีตะขาบยักษ์มาตามราวีถึง ๒ ตัว แต่ถ้าเทียบชื่อชั้น เห็นทีจะกินค้างคาวยักษ์ได้ยากส์ ด้วยเดชฤทธิ์มีดสั้น ๆ ที่ตัดไม้มาทำหอกโมกขศักดิ์ฝีมือของจอมพราน(๑๒๕๘) บวกกับความเก๋าของตาบุญคำ นางพญาค้างคาวถึงกับจอดไม่ต้องแจว ขนาดปืนใหญ่ของไชยันต์ยังทำอะไรค้างคาวผีไม่ได้ แต่ก็ต้องมาพ่ายด้วยหอกโมกขศักดิ์ ซึ่งทำจากมีดโบวีของจอมพราน งานนี้ทุก ๆ ท่านอย่าประมาท เห็นมีดสั้น ๆ เป็นของขี้ปะติ๋วไปนะครับ อ้อ! ต้องขอขอบคุณผู้ที่คิดหางานแบบนี้ให้ทำ เป็นการดีมากอย่างยิ่งครับ เพราะจะได้อ่านอย่างละเอียดวิเคราะห์เจาะตื้นลึกหนาบางไปด้วย เพิ่มความมันส์อินกับตัวละครไปอีกแบบครับ จากคุณ : ปฏิทิน - [ 3 มิ.ย. 50 12:34:25 ]

ความคิดเห็นที่ 70 เอาละครับ คราวนี้คุณฟองฟ้าหารุปของมีดทุกเล่มที่เราค้นมาจากในหนังสือเอามาให้เราเคาะ หรือดัดแปลง ขึ้นกับว่าจะเป็นมีดประเภทไหน อย่าพึ่งไปคิดถึงมีดหรือดาบในมรกตนครหรืออาวุธของสางเขียว ให้เป็นหน้าที่ของปู่เบี้ยวกับน้า McGy ใช้จินตนาการเพื่อให้น้าหยงเอาไปทำต้นแบบนะครับ อ้อ สำหรับมีดโบวี่กับมีดสปาต้าที่เราสอยเอามาแล้วไม่ต้องหาซ้ำนะครับเพราะเคาะไปเรียบร้อยแล้ว เรื่องมีดนี่ของขุนมีดคนเดียวโดดเลยครับ จากคุณ : Cinephile - [ 3 มิ.ย. 50 13:23:31 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ไพรมหารกาฬ เล่ม 4 บทที่ 30 (1317) มีดเดินป่าแงซาย ถางพงหนามช่วยไชยยันต์ออกมา เพราะหนีภัยจากกระซู่ บทที่ 30 (1320) มีดเดินป่าเชษฐา ยาวประมาณศอกเศษ ใช้วัดตัวกระซู่ โดนเชษฐาทดลองใช้มีดยื่นให้แงซาย แงซายเอือมมือมารับสุดเอื้อม ยังไม่สามารถเอื้อมถึงปลายมีด บทที่ 31 (1380) มีดโบวี่รพินทร์ ใช้ตัดไม้ไผ่ เพื่อทำหอกและกระบอกน้ำ บทที่ 32 (1412) มีดโบวี่รพินทร์ ใช้ฆ่าลูกเสือ 3ตัว บทที่ 32 (1456) มีดโบวี่รพินทร์ ฆ่างูเหลือมเพื่อช่วยดารินจากการถูกรัด บทที่ 33 (1466) มีดเดินป่าชาวกระเหรี่ยง มีดเหน็บเก่าๆอีกเล่มหนึ่งตกอยู่ใกล้ๆ "เขาคงไม่ตายคาที่ในทันทีที่มันลากมา และพยายามต่อสู้ดิ้นรนตรงนี้ มันจึงขย้ำเขาอีกครั้ง รอยเลือดกองใหญ่ และมีดเหน็บนั่นแสดงถึงการพยายามต่อสู้เป็นครั้งสุดท้าย" โดยรพินทร์ได้เก็บมีดนั้นถือติดมือไว้ **ขอเพิ่มเติม ขวาน 1 เล่ม เห็นว่าคล้ายๆกัน บทที่ 33 (1467) ขวาน 1เล่มของกระเหรี่ยงตัดไม้ ระบุว่า ขวาน 1 เล่ม ตกอยู่ในบริเวณนั้น(ที่ถูกเสือแม่ลูกอ่อนตะปบ) บทที่ 36 (1515) มีดกระเหรี่ยงผาเยิง(ไม่ได้ระบุ) โต๊ะถะและบริวาร จัดการฝังศพทั้งสาม แล้วก็ใช้มีดตัดไม้ทำคันหามเสือตัวนั้น บทที่ 37 (1567) แงซายใช้มีดเดินป่าเหลาลูกทอย สรุป รพินทร์: มีดโบวี่ แงซาย : มีดเดินป่า เชษฐา: (น่าจะเป็น)มีดโบวี่ กระเหรี่ยงผาเยิงที่ถูกเสือตะปบ : มีดเหน็บเก่าๆ,ขวาน 1 เล่ม กระเหรี่ยงโต๊ะถะพร้อมบริวาร : แต่ละคนน่าจะมีมีดประจำตัว แต่จะเป็นมีดชนิดใดไม่ได้ระบุไว้ แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 50 13:38:24 จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 3 มิ.ย. 50 13:37:01 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ขอรับท่านฯ...ตอนนี้พอสรุปได้บ้างแล้วของคณะเดินทาง....หารูปไว้บ้างแล้ว...จากกระทู้เก่าๆที่เพื่อนในห้องนี้แหละครับแนะนำไว้....และจากเว็บอื่นๆครับ.... ....กระผมขออนุญาต รอข้อมูลจากเพื่อนๆ พี่ๆ ที่กำลังอ่านนับมีดอยู่ตอนนี้ให้ครบก่อนได้ไหมครับ.เพราะทุกตอน ทุกเล่ม น่าจะมีข้อความสำคัญอะไรที่จะมาประกอบการสรุปได้ครับ....น่าจะประมาณวันจันทร์คงครบ...ช่วงนี้ผมก็หารูปไว้เสนอครับ.... ................... ปล. ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคนครับ... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 3 มิ.ย. 50 15:13:07 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ส่งการบ้านนะ เริ่มที่ ป่าโลกล้านปี เล่มที่ 4 เท่าที่อ่านดูแล้ว ไม่ได้มีรายละเอียดของมีดของใครเป็นเฉพาะเจาะจง แต่ก็ยังคงมีฉากที่ทำให้ทุกคนต้องใช้มีด เป็นต้นว่า - (ฉากที่ยิงหมีได้)  "แต่พวกพรานพื้นเมืองไหวตัวกันอย่างรวดเร็ว ไม่มีใครอืดอาดล่าช้าอยู่เลย ต่างคล่องตัวและรวดเร็วฉับไวกันทั้งนั้น  ทั้งกลุ่มรวมทั้งตัวของพรานใหญ่เองและแงซายต่างตรงเข้าไปที่ซากหมีใหญ่ตัวนั้น  ช่วยกันใช้มีดเปิดหนังอันปูหนาไปด้วยขนอย่างแข่งกับเวลา และด้วยความจัดเจนชำนาญที่ทุกคนมีอยู่แล้ว" และมีอีกหลายฉากที่คาดว่าต้องมีการใช้มีดกันอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นฉากที่ต้องปีนป่ายเขา จบป่าโลกล้านปี เล่ม 4 นะ จากคุณ : เราเอง (M^_^K) - [ 3 มิ.ย. 50 20:47:40 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ส่งการบ้าน แงซายจอมจักรา เล่มที่ 1 นะ มีฉากที่มีการพูดถึงการใช้ดาบ แต่ก็ไม่มีรายละเอียดเช่นกัน คาดว่าน่าจะมีการบรรยายถึงดาบที่ทุกคนใช้ในตอนแรก ๆ แล้ว ฉากที่มีการใช้ดาบ คือฉากที่ทุกคนกำลังรอคืนที่จะสามารถมองเห็นปิ่นพระศิวะ แต่โดนรุมล้อมด้วยหมาป่า - " เจอในเที่ยวขากลับ ทางตะวันตกเฉียงเหนือครับ หลังเขาศิวะเทพนั่น คะหยิ่นกับจันบอกว่า ความจริงพบมันประปรายบ้างแล้ว ในระยะที่มุ่งหน้าตรวจหารอยคุณชายอนุชาไป พวกมันโผล่ดูอยู่ตามยอดเนินต่าง ๆ แต่จำนวนไม่มากนัก ครั้งแรกก็ยังไม่เฉลียวคิดอะไร มาผิดสังเกตเมื่อเห็นพวกมันโผล่ให้เห็นใกล้เข้ามาทุกที กว่าจะรู้ตัว มันก็ตีวงล้อมเข้ามาแล้วเกือบรอบตัวทุกทิศ ระหว่างที่อยู่ในที่ลุ่มต่ำ คะหยิ่นเลยชวนกลับพอหันหลังเท่านั้น มันก็พุ่งเข้าใส่เลย ครั้งแรกก็ไม่เกิน 10 ตัวก่อน พวกนี้ใช้ดาบฟันกราดปะทะไว้.." ไม่แน่ใจว่าข้อมูลที่ให้มา จะช่วยได้มากน้อยแค่ไหนนะ  ยังไงขาดตกบกพร่องยังไง บอกกันมาได้นะ ส่งการบ้านครบแล้วจ้า คณฟองฟ้า ละอองเมฆ  ทราบแล้วเปลี่ยน จากคุณ : เราเอง (M^_^K) - [ 3 มิ.ย. 50 20:59:42 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ขอบคุณครับ....ใกล้ครบแล้วครับ..... ขอบคุณอีกครั้งสำหรับการช่วยเหลือของเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคนที่ตั้งใจอ่านรวบรวมข้อมูลครับ...ผมก็จะตั้งใจรอให้ครบก่อนสรุปครับ.... ป.ล.ถ้าเพื่อนๆ พี่ๆ ที่ช่วยหาเห็นว่าตอนไหนที่อ่านมาแล้วหลายๆรอบ.จำได้ว่า...ไม่ค่อยมีเหตุการณ์สำคัญอะไรเกี่ยวกับมีด นอกจากใช้เดินป่าธรรมดา หรือไม่มีบอกลักษณะของมีดอย่างไร...ก็สรุปอย่างคุณเราเองก็ได้ครับ....สำคัญที่คนช่วยหามากว่าครับ... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 3 มิ.ย. 50 21:43:29 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ส่งการบ้านนะ อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 3 ต้อขอโทษ ที่ช้านะครับ งานเยอะมาก เลย อีกเล่มพรุ่งนี้แน่นอน หน้า 6160 รพินทร์ เดินลับผ่านโค้งด่านมา มือถือมีดโบวี่กำลิดกิ่งไม้ในมือ ยาวประมาณ วาเศษ หน้า6138 ไม่กี่ยวกับมืดแต่ บอกว่า คู่ของเกิดและเส่ย หิ้วเสือผ้าและผ้าปูผ้าห่ม นะ หน้า 6163 เกิกับเส่ย พากันไป ตัดไม้ ทำคานหามแทนอันเก่า หน้า 6172 เจอต้นกระบองเพรช ที่มีการตัดกิ่งกระบองเพรช และ รพินทร์ดึงมีดโบวี่มาตัดกิ่ง หน้า6192 พวกหนึ่งหาไม้ก่อไฟ พวกหนึงถลกหนังกวางเตรียมย่าง หน้า 6232 รพินทร์เอาปลายมีดเดินป่าแบบพื้นเมือง ชี้ให้พวกนายจ้างดูเถาของไม้เลื้อยชนิดหนึง มีขนาดเท่าลำแขน เอาปลายมีดไปไปแตะกับยอดงวง แล้วเถาหดตัวเข้าไปอย่างรวดเ็ร็ว หน้า 6233 เชษฐา ไซยยันต์ กระชากมืดโบวีมาจากเอว ช่วกันฟัน ถาไม้ ที่รัดมาเรีย ขาดกระจายออก หน้า 6234 เชษฐา ขอมีดเล่มยาวมาจากบุญคำ ทดลองแตะปลายมืดที่งวงที่ยื่นออกมา ของ เล่ม3  มี แค่ นี้ พรุ่งนี้ จะ ทำให้ อีกเล่ม นะ ครับ จากคุณ : thanapatpp - [ 3 มิ.ย. 50 22:56:25 ]

ความคิดเห็นที่ 77 มาส่งการบ้านนะคะคุณฟองฟ้า ไพรมหากาฬ 2 บทที่ 13 แล้วจอมพรานก็กระชากมีดปะแดะที่ขัดหลังอยู่ออกมา เดินปรี่เข้าไปยังร่างของจันที่รัดกลิ้งอยู่อย่างใจเย็น ทั้งหมดพรูตามเขาเข้าไปด้วยอกสั่นขวัญแขวน รพินทร์ใช้มีดปะแดะ บทที่ 14 ไอ้แหว่งกับโขลงของมันคงติดตามอย่างกระหายเลือด เข้ามาวนเวียนล้อมกอไผ่ที่เขาหลบกำบังอยู่ และเฝ้ากันอยู่ที่นั่นเป็นเวลากว่าชั่วโมงเต็ม ก่อนที่จะนำโขลงผละจากไป เมื่อเห็นว่าพวกมันไปไกลแล้ว เขาจึงใช้มีดเดินป่าที่ยังขัดติดหลังอยู่ ค่อยๆ ลิดหนามไผ่ออกมาได้อย่างยากเย็น บุญคำใช้มีดเดินป่า บทที่ 15 ไม่มี บทที่ 16 ไม่มี บทที่ 17 ไม่มี บทที่ 18 รพินทร์พูดยิ้มๆ ส่งไรเฟิลไปให้นายจ้างถือไว้ชั่วคราว ตนเองปีนรากไทรขึ้นไปใช้มีดโบวี่ที่ติดเองอยู่แกะงาช้างที่หักค าอยู่กับต้นไม้อย่างระมัดระวัง ครู่เดียวก็งัดงาที่คาอยู่ออกมาได้ นำกลับมาส่งให้เชษฐา รพินทร์ใช้มีดโบวี่ บทที่ 19 ไม่มี สรุป รพินทร์...มีมีดประแดะ บุญคำ...ใช้มีดเดิน รพินทร์...ใช้มีดโบวี่ จากคุณ : Mera - [ 4 มิ.ย. 50 09:30:56 ]

ความคิดเห็นที่ 78 อยากช่วยแต่มาไม่ทัน จากคุณ : .. (naikay) - [ 4 มิ.ย. 50 11:29:20 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ขอบคุณ..ครับ...ยังมีเรื่องให้ช่วยอีกเยอะครับตอนสรุปแบบมีด...อย่างเช่น มีปะแดะ...ผมไม่รู้เลยเป็นแบบไหน...ไปถามช่างมีดมาบอกไม่รู้จัก.... แต่มีด หรือ ดาบกะเหรี่ยง...พอจะมีแบบแล้วครับ...จากเว็บที่เพื่อนๆแนะนำ... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 4 มิ.ย. 50 12:18:27 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เห็นจะต้องพึ่งมิสกูเกิ้ลเสียแล้วซีเพ่ฟองฟ้า จากคุณ : Cinephile - [ 4 มิ.ย. 50 13:29:26 ]

ความคิดเห็นที่ 81 มีดประแดะไม่รู้จัก ไม่รู้บ้านไหนเรียก รู้แต่มีดเหน็บ เกิดจาก ชาวบ้านเอาผ้าขาวม้าตาดพุงแล้วก็เอามีดเหน็บไปไว้ที่เอว หรือทำสายสะพายหลัง ไว้เข้าไร่เข้าสวนหรือเข้าป่า สมัยพ่อของเป๋าตังค์เข้าป่าก็มีมีดเหน็บนี่แหล่ะ เหน็บเอวไว้ฟันไม้ตัดไม้ ส่วนไหล่ก็สะพายปืน ส่วนภาพประกอบก็เป็นมีดเหน็บ ส่วนมันจะเรียกมีดประแดะหรือเปล่าก็ไม่รู้ คุณลุงเป็นคนใต้อาจเรียกตามภาษาถิ่นหรือเปล่าต้องถามคนใต้ดู จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 4 มิ.ย. 50 13:37:14 ]

ความคิดเห็นที่ 82 อันนี้ก็ใหญ่ขึ้นมาหน่อย จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 4 มิ.ย. 50 13:38:20 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ส่วนดาบขัดหลัง นี่ก็ดาบสะพายไว้ที่หลัง ส่วนปืนก็สะพายไว้ที่ไหล่ มันจะเรียกดาบขัดหลังได้ป่าวอ่ะ จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 4 มิ.ย. 50 13:39:42 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ส่วนอันนี้เป็นคำบรรยายลักษณะของมีดประแดะ http://thaiblades.com/forums/archive/index.php/t-1376.html จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 4 มิ.ย. 50 13:46:59 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ครับ...น่าจะเป็นคำเรียกการเหน็บเอว เป็นปะแดะ อย่างคุณเป๋าฯบอกก็ได้ครับ... เดี๋ยวหาข้อมูลสรุปให้ครับ... http://www.konrakmeed.com/webboard/upload/index.php?showtopic=600 อันนี้จากลิงค์ที่คุณPUFF แนะนำไว้ครับ...ผมเห็นว่าน่าจะมีประโยชน์ครับ... ในความคิดผม น่าจะเป็นดาบกะเหรี่ยงได้ และน่าจะเป็นมีดหมอของบุญคำที่ยาว เป็นดาบหัวตัด...ครับ... ส่วนรูปนี้เป็นมีดเหน็บ ช่างยี (หรือช่างดี ก็ได้) ครับ... เพิ่มเติม ด้ามจับเป็นด้ามกลึงครับใช้ไม่ได้น่าจะเปลี่ยนเป็นด้ามเหลาแทน... แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 50 14:17:55 จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 4 มิ.ย. 50 14:10:23 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ลิงค์นี้คุณPUFF ที่แนะนำครับ http://www.konrakmeed.com/webboard/upload/index.php?showtopic=1303 ในความคิดผมว่าก็น่าจะใช้ได้ครับ...ชอบฝักมีดครับ...สวย เรียบง่ายดีครับ ปล.มิสกูเกิ้ล ช่วยด้วยครับ..... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 4 มิ.ย. 50 14:16:08 ]

ความคิดเห็นที่ 87 จากรูปของคุณ bkk123 (ขออนุญาตนำรูปมาประกอบนะครับ) ผมเห็นน่าจะมี  มีดขอเหน็บขอคะหยิ่น (มีดเหน็บคะหยิ่นเป็นมีดขอ ข้อมูลเดี๋ยวสรุปให้อีกทีครับมีคำบรรยายว่าเป็นมีดข้อเหน็บ) และน่าจะมีดาบกะเหรี่ยงของส่างป่า (เล่มขวาสุด) หรือไม่ก็เป็นมีดหมอของบุญคำ ครับ (มีคำบรรยายว่ามีดหมอบุญคำเป็นดาบหัวตัด...จากที่เพื่อนๆหามาเดี๋ยวสรุปให้อีกครั้งครับ...) [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 4 มิ.ย. 50 14:35:17 ]

ความคิดเห็นที่ 88 เอารูปดาบสมัยโรมันมาให้ดูค่ะ อันแรก broadsword อาวุธในสงครามครูเสดช่วงศตวรรษที่ 12 - 13 จากคุณ : pakem - [ 4 มิ.ย. 50 17:29:01 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ดาบพวกนี้เป็นดาบสองคมค่ะ อันนี้ดาบ spatha จากคุณ : pakem - [ 4 มิ.ย. 50 17:30:47 ]

ความคิดเห็นที่ 90 อันนี้ดาบ Gladius มีความยาวเฉลี่ยอยู่ที่ 60 - 70 เซ็นติเมตร รูปและข้อมูลจาก www.mythland.org ปล.ดาบสองเล่มบนความยาวจะมากกว่าดาบGladius แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 50 17:37:09 จากคุณ : pakem - [ 4 มิ.ย. 50 17:34:13 ]

ความคิดเห็นที่ 91 สรุปข้อมูลได้บ้างพอสมควรแล้วครับ.....คาดว่าได้ข้อมูลเพิ่มจากพี่ๆ เพื่อนๆ ครบคงสมบูรณ์ครับ... แล้วผมจะสรุป..จากข้อมูล...เรียงตามคนทั้งหมดให้ดูก่อนแล้วค่อยหารูปจริงๆครับ...เรียงไปครับ.... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 4 มิ.ย. 50 17:44:17 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ลองไปหา ๆ ยังหามีดปะแดะไม่ได้ แต่เจอ "มีดขอ" สำหรับคะหยิ่น ค่ะ เลยลองเอามาให้ดู มีขายเป็นสินค้าชุมชน/ตำบล ราคาประมาณ 60 - 100 บาท จากคุณ : vivee (vivee_t) - [ 4 มิ.ย. 50 18:16:54 ]

ความคิดเห็นที่ 93 อันนี้เป็น "มีดขอ" อีกแบบนึง เป็นด้ามไม้ จากคุณ : vivee (vivee_t) - [ 4 มิ.ย. 50 18:18:12 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ส่วนอันนี้เป็น "มีดขอด้ามเหล็ก" ค่ะ จากคุณ : vivee (vivee_t) - [ 4 มิ.ย. 50 18:19:51 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ผมก็ว่าน่าจะใช้ มีดขอเหน็บของคะหยิ่นที่คุณvivee หาข้อมูลมาให้ใน อาถรรพณ์ 2  นะครับ...(คห 93 และแบบเดียวกับเล่มกลาง ภาพ คห 87) จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 4 มิ.ย. 50 18:30:52 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ลองดูอันนี้นะครับ เพลงดาบแบบนี้ครับที่แงซายให้เมยานีกับพรรคพวกรุมแทงพร้อมๆกัน http://video.tinypic.com/player.php?v=6b36pf4 [URL="http://video.tinypic.com/player.php?v=6b36pf4"]View My Video[/URL] จากคุณ : ช้างพลาย - [ 4 มิ.ย. 50 19:15:22 ]

ความคิดเห็นที่ 97 มีดประแดะ http://www.konrakmeed.com/webboard/upload/index.php?showtopic=748&hl=ประแดะ จากคุณ : PUFF - [ 5 มิ.ย. 50 00:11:55 ]

ความคิดเห็นที่ 98 เอาตัวอย่างดาบมาให้ดูครับ จากชมรมคนรักษ์มีด คุณแวบมา กับคุณแดงwww.khonloy.com อันนี้พอจะเป็นของใครได้บ้าง...ผมนึกถึงเมยานีครับ... แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 50 00:17:49 จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 00:16:09 ]

ความคิดเห็นที่ 99 อันนี้ น่าจะเป็นของพรานคู่ใจรพินทร์ ไม่เกิด ก็เส่ยครับ.... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 00:19:48 ]

ความคิดเห็นที่ 100 อันนี้จาก www.thailandoutdoor.com ผมก็คิดถึงเมยานี [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 00:26:49 ]

ความคิดเห็นที่ 101 สางเขียว = Naga http://oriental-arms.com/photos/items/91/002091/ph-0.jpg จากคุณ : PUFF - [ 5 มิ.ย. 50 00:31:00 ]

ความคิดเห็นที่ 102 สวัสดีครับคุณPuff ดีใจที่คุณมา... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 00:37:03 ]

ความคิดเห็นที่ 103 คุณPuff รู้จักมีดปะแดะไหมครับ....อธิบายหน่อยครับ...แล้วมีหนังสืออะไรแนะนำบ้างครับ เกี่ยวกับมีดไทย...(อยากซื้ออ่าน) อ้าว ขอบคุณครับ เพิ่งเห็น คห ข้างบน มีดปะแดะของคุณ แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 50 00:40:49 จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 00:38:46 ]

ความคิดเห็นที่ 104 มีดประแดะเป็นของทางใต้จริงๆ  รูปร่างก็แปลกดี เพราะเดาว่าคุณลุงพนมเทียนต้องใช้เครื่องมือท้องถิ่น มาเป็นส่วนประกอบบ้าง จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 5 มิ.ย. 50 00:48:10 ]

ความคิดเห็นที่ 105 http://thaiblades.com/forums/archive/index.php/t-1376.html ที่คุณเป๋าฯแนะนำมา... ก็ถูกแล้วเพียงแต่ผมไปดูภาพไม่เป็น...เลยไม่เห็นภาพ แล้วดาบกะเหรี่ยงล่ะครับ...ใช่จากลิงค์ที่คุณแนะนำไว้หรือเปล่า...(ถามให้แน่ใจ ผมเห็นเป็นดาบหัวตัดน่ะครับ) แล้วมีดขอเหน็บด้วยครับ...ใช่ไหม แล้วฝักควรมีไหม จะเป็นอย่างไรครับ...แฮะๆ ถามซะเยอะเลย...แต่เดี๋ยวมีอีก... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 00:53:48 ]

ความคิดเห็นที่ 106 มีดปะแดะเนี่ยด้ามจับเหมือนกริซ เหมือนกันนะครับ... อาวุธทางใต้....(ภาพจากคุณ7east ขอบคุณครับ) จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 00:56:43 ]

ความคิดเห็นที่ 107 อันนี้มีดคุณมีดมังกือ ครับจาก http://www.konrakmeed.com/webboard/upload/index.php?showtopic=1717 เป็นมีดอีซุย น่าจะคือ มีดซุย รึเปล่าครับ แล้วขนาดมันควรจะเท่าไหร่ถึงจะเรียกว่ามีดซุยครับ...คุณPuff (ถ้าเพื่อนท่านใดทราบก็ตอบได้นะครับ...) จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 01:16:34 ]

ความคิดเห็นที่ 108 มาล่าแต่....คงไม่ช้าเกินนะ คุณฟองฟ้า ขอส่งการบ้าน...ไพรมหากาฬ เล่ม 1... บทที่ 3 หน้า 45......หนานอิน ใช้มีดหั่นกัญชา (ไม่มีบอกลักษณะมีด) "..ผมเห็นหนานอินยืนอยู่ข้างๆแค้มป์ของผม กำลังหั่นใบกัญชาอยู่กับตอไม้เกลี้ยง" บทที่ 5 หน้า 95,97.....รพินทร์ มีมีดเดินป่า (สัณนิษฐานว่าน่าจะเป็นมีดโบวี่) "ไม่มีครับ มันไม่จำเป็นสำหรับผม ผมมีแต่มีดเดินป่าเท่านั้น.." ดารินพูดลอยๆมาอีกว่า "ศิลปะการยิงปืนยาวกับปืนสั้น มันไม่ยักเหมือนกันนะ คุณตัดสินใจถูกแล้วที่ใช้มีดเดินป่า แทนปืนสั้นติดตัว" บทที่ 6 หน้า 134......รพินทร์ มีมีดโบวี่ยาวขนาด 8 นิ้ว ร้อยติดอยู่กับเข็มขัดปืน ...เขาไม่ได้คาดเข็มขัดปืนสั้น แต่มีมีดโบวี่ยาวขนาด 8 นิ้ว ร้อยติดอยู่กับเข็มขัด อยู่ทางเอวด้านซ้ายเยื้องไปทางหลัง... บทที่ 6 หน้า 161,165.....แงซาย มีดาบขัดหลัง (ไม่บอกลักษณะของดาบ) ...หนุ่มชาวดงนักพเนจรกระโดดลงจากเกวียน วิ่งตรงมาที่พรานใหญ่และซากของงูร้ายในระหว่างที่ทั้งหมดยังพากันยืนตะลึงอยู่ กระชากดาบที่ขัดหลังออกมากระหน่ำฟันลงไปบนบริเวณส่วนหัวอันใหญ่โตของมันจนขาดแล่ง.. บทที่ 7 หน้า 233...ไชยยันต์ ใช้มีดโกนหนวด ..ไชยยันต์ถามใช้มีดโกนหนวดอัตโนมัติซึ่งใช้ถ่านแบตเตอรี่ลูบอยู่ที่ปลายคาง... บทที่ 8 หน้า 263...จัน มีดาบพื้นเมือง (ไม่บอกลักษณะดาบ) ..จันว่า ชักดาบพื้นเมืองที่สะพายหลังอยู่ออกมา... บทที่ 8 หน้า 264....รพินทร์ มีดโบวี่ สวมใส่ไว้ในฝัก(ไม่บอกลักษณะฝักมีด) ...เขาเลี่ยงผ่านซากงูหลามที่ยังคงรัดติดค้างอยู่กับกิ่งไม้และมีเลือดหยดอยู่ โดยพยายามไม่ให้เลือดหยดลงมาถูกเสื้อ พอถึงโคนต้นไม้ที่มีดปักอยู่ ก็กระชากขึ้นมา ใส่ฝักไว้ตามเดิม... บทที่ 8 หน้า 266...พวกลูกหาบ มีมีดปะแดะ(ไม่บอกลักษณะมีด) ..พวกลูกหาบสองคนเดินอยู่ตรงกลาง ไม่มีปืน มีแต่มีดปะแดะขัดหลังคนละเล่ม... แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 50 01:45:52 จากคุณ : เมย์32 - [ 5 มิ.ย. 50 01:43:17 ]

ความคิดเห็นที่ 109 เย้......มาแล้ว นึกว่าอยู่คนเดียว...ขอบคุณครับ จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 01:44:21 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ไม่ปล่อยให้อยู่คนเดียวแน่ แต่ขอโทษที่มาส่งเอาตอนนี้ จะทันไหมเนี่ย!! จากคุณ : เมย์32 - [ 5 มิ.ย. 50 01:49:03 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ทันครับ...ผมก็ยังไม่ได้สรุปอะไรมาก...แค่อ่านทำความเข้าใจที่เพื่อนๆ ส่งมาก่อนเท่านั้นครับ....จริงๆ เพื่อนก็สรุปกันมาแล้ว ผมเพียงแค่จับมารวมกันเท่านั้นครับ... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 01:55:16 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ไม่แน่ใจว่า "ปะแดะ" กับ "บาแดะ" อันเดียวกันหรือเปล่า ? ลองดูครับ http://www.konrakmeed.com/webboard/upload/index.php?showtopic=748&hl=บาแดะ โห ...... แถวนี้เพื่อนผมเยอะแยะเลย อิอิ จากคุณ : ช้างพลาย - [ 5 มิ.ย. 50 02:25:56 ]

ความคิดเห็นที่ 113 คห. 106 เห็นแล้วนึกถึงกริชของมันตรัยเลยค่ะ มีกริชมาให้ดูอีกอัน... จากคุณ : vivee (vivee_t) - [ 5 มิ.ย. 50 02:29:03 ]

ความคิดเห็นที่ 114 ส่วนอันนี้พอเข้าเค้า เพราะเป็นสีดำทั้งด้ามและใบกริช แต่คงต้องเปลี่ยนลายที่ใบกริชเป็นอักษรภาพและอักษรขอม ส่วนที่ด้ามก็ต้องประดับพลอยหลากสี (แต่คิดว่าน่าจะเป็นแบบตรงๆ ไม่งอเหมือนในรูป) [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : vivee (vivee_t) - [ 5 มิ.ย. 50 02:34:30 ]

ความคิดเห็นที่ 115 น่าจะใช่ครับคุณช้างพลาย "ปะแดะ" กับ "บาแดะ" อันเดียวกัน ผมก็คิดอย่างนั้น...ลองไปอ่านในลิงห์ที่คุณเป๋าฯ แนะนำมาก็น่าจะใช่.... ก็ใกล้เคียงครับ...ต้องแต่งเพิ่มให้ดำ และมีอักขระด้วย (ที่คุณvivee สรุปไว้ในอาถรรพณ์ 1) แต่ผมไปคิดถึง มีดของบริบาลทั้ง 4 ที่ทำหน้าที่กรีดเลือดสาวพรหมจรรย์ให้แม่มดวาชิกา ถ้าเป็นกรีช ก็น่าจะได้นะครับ...จาก (แงซายฯ 4 ที่คุณดราฯ พูดถึง บริบาล 4 คน) จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 02:39:27 ]

ความคิดเห็นที่ 116 ส่งการบ้านครับ จอมผีดิบมันตรัยเล่ม 3  (เล่มนี้ไม่ค่อยมีข้อมูลเรื่องมีดนะครับ ส่วนใหญ่แค่กล่าวถึง) บทที่ 81 *4295 "มีเสียงเขาพึมพำเหมือนจะพูดกับตัวเองเบาๆ แล้วเอามีดโบวี่แซะพื้นเสียงกรอกแกรก" (เป็นตอนที่ชาวคณะค้นพบขวานหิน เครื่องปั้นดินเผา และลูกกระพรวนโลหะ บริเวณปากถ้ำ) บทที่ 82 *4339 "มีดโบวี่อีกเล่มหนึ่งก็ยังสอดอยู่ในฝักข้างเอวโดยไม่ได้สูญหายไปไหน" (พรานใหญ่สำรวจตัวเองขณะฟื้นจากสลบ ภายหลังการพลัดหลงกับพรรคพวกภายในถ้ำ) บทที่ 82 *4354 "พรานใหญ่กระชากมีดโบวี่ออกมาถือกระชับแน่นไว้ในมือ พยายามหลบหลีกอ้อมวนอยู่ใน ซอกแคบชนิดที่ศรีษะอันใหญ่โตประดับด้วยดวงตาแดงก่ำเป็นทับทิมคู่นั้นไม่สามารถเสือกลอด เข้ามาได้โดยสะดวก นอกจากใช้ขาหน้าเขี่ยตบและตะกายเข้ามา พอได้จังหวะเขาก็กระหน่ำฟันขานั้นสุดแรงเกิด" (พรานใหญ่ใช้มีดโบวี่ฟันแมงมุมยักษ์เพื่อช่วยคุณหญิง) บทที่ 85 *4500 "ใต้แท่นที่นางนอน เป็นโพรงคูหา คัมภีร์เล่มหนึ่ง ทำด้วยหนังของมนุษย์ มีกริชอีกเล่มหนึ่ง ปักทะลุคัมภีร์ตรึงติดอยู่กับพื้น มีอักขระจารึกติดไว้ตามพื้น และโพรงผนังภายใต้ทุกด้าน" (กล่าวถึงคัมภีร์มายาวินและกริชที่ปักตรึงอยู่) บทที่ 85 *4531 "หล่อนรำคาญขากางเกงที่ขาดกะรุ่งกะริ่งเกะกะเต็มที เพราะมันเหลือติดกับส่วนบนเพียงแค่รอยตะเข็บ จึงเอามีดพับสปริงเฉือนแหวะขาดออกไปทั้งสองข้าง" (มาเรียใช้มีดพับของเธอตัดเสื้อผ้าที่ขาดเกะกะออกทิ้ง) บทที่ 86 *4571 "เนื้อสุกได้ที่ ทั้งสองลากออกมาจากกองไฟใช้มีดเฉือนออกมาแทะกินตามธรรมชาติดั้งเดิมของมนุษย์" (มาเรียและไชยยันต์ลงมือกินเนื้อเลียงผาย่างสุกที่มาเรียยิงได้ ตรงนี้ไม่ได้บอกไว้ว่า มีดที่ใช้แล่เนื้อเป็นมีดของใคร แต่สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นมีดพับของมาเรียนะครับ) ทั้งหมดก็มีเท่านี้แหละครับ สำหรับเล่มนี้ มีอะไรให้ช่วยอีกก็บอกได้นะครับ ยินดี จากคุณ : รักแท้แต่แม่ไม่ชอบ - [ 5 มิ.ย. 50 02:59:02 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ขอบคุณครับ.... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 03:06:35 ]

ความคิดเห็นที่ 118 มีดแบบนี้เล็กๆ เรียกว่าเป็นมีดซุยได้ไหมครับ....คุ้นๆ เหมือนจะเคยได้ยินคนแก่ๆ เขาเรียกว่ามีดซุย เอาไว้กินหมาก หรือปลอกผลไม้.... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 08:53:08 ]

ความคิดเห็นที่ 119 แต่ของแงซาย ควรจะใหญ่กว่านี้...เพราะใช้เหลาธนู ใช้ทำอะไรหลายอย่าง รูปนี้มี 2 อัน ขนาดทั้งด้ามทั้งมีด 6 และ 7 นิ้ว... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 08:57:05 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ส่วนอันนี้ เป็นดาบหัวตัดภาคกลางครับ (เท่าที่รู้)....ให้ดูพลางๆครับ... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 08:59:36 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ตอกยี่ห้อด้วย เป็นเหมือนตัว จ. จานครับ...อายุก็ 30 ปีขึ้น...ซ่อมสะหน่อย..น่าจะดูดี แต่ไม่มีฝัก...ครับ.... วันนี้ตั้งใจไว้ว่าจะสรุปรวบรวมที่เพื่อนช่วยกันหามานะครับ....รอให้ครบอีกหน่อยนะครับ...ช่วงนี้ผมจะหารูปมาให้ดูไปพลางๆก่อนครับ... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 09:05:03 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ในนี้ http://lanna.mju.ac.th/lannaequipments_detail.php?recordID=54 เค้าบอกลักษณะของ มีดซุย ไว้ว่าอย่างนี้ค่ะ (แต่ไม่มีรูปให้ดู) ... มีดซุย คือ มีดพกประจำตัวที่ชายหนุ่มมักพกติดตัวอยู่เสมอ คำว่าซุย หมายถึงแทงหรือผลักดันหรือแทงซ้ำ ดังนั้นจากศัพท์แล้วจึงเห็นว่าเป็นมีดพกที่ใช้เพื่อเป็นคู่มือสำหรับการต่อสู้ในระยะประชิดคล้ายกับกริชหรือมีดพก มีดซุย เป็นมีดปลายแหลม มักมีขนาดยาวประมาณ ๖ นิ้ว และกว้างประมาณ ๑ นิ้ว ส่วนด้ามอาจใช้ไม้ไผ่หรือไม้จิงทำก็ได้ หรือบางคนที่พิถีพิถันใช้เขากวางหรืองาช้างหรือกระดูกสัตว์ทำด้ามก็สวยงามตามรสนิยม มีดซุย ซึ่งเป็นมีดพกนี้มักจะมีฝักมีดด้วย การทำฝักมีดดังกล่าวใช้ไม้ไผ่หรือไม้จิงมาเหลาให้ได้ขนาดกว้างและยาวกว่าตัวมีดเล็กน้อย แล้วผ่าไม้นั้นให้เป็นสองซีกให้มีขนาดเท่ากันเจาะด้านในให้เท่ากับตัวมีดทั้งความยาว ความหนาและความใหญ่ เมื่อเจาะแล้วนำมาประกบกันและรัดด้วยหวายถักปอบห้า คือปลอกรัดสัก ๓ แห่ง มีดซุย เป็นอาวุธประจำตัว ใช้พกติดตัวไปในที่คิดว่าจะมีอันตราย หรือพกพาติดตัวไปในเวลากลางคืน โดยเสียบไว้ที่เอว นอกจากเป็นมีดประดับที่มีไว้เพื่อป้องกันตัวแล้วยังใช้ปอกผลไม้และหั่นซอยวัตถุที่ไม่ใหญ่นักได้อีกด้วย จากคุณ : vivee (vivee_t) - [ 5 มิ.ย. 50 09:33:01 ]

ความคิดเห็นที่ 123 มีดซุย (#3) จากคุณ : PUFF - [ 5 มิ.ย. 50 09:35:49 ]

ความคิดเห็นที่ 124 คล้ายๆ ปะแดะเหมือนกันนะครับ...มีดซุยน่ะอันทางขวา... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 09:42:26 ]

ความคิดเห็นที่ 125 คำว่าซุย หมายถึงแทงหรือผลักดันหรือแทงซ้ำ....(ข้อมูลคุณvivee) ....แสดงว่ามีดพกที่มีดไว้แทง ก็เรียกมีดซุยได้สิครับ.... ในความคิดผม ระหว่างมีดซุย ของแงซาย กับ มีดปะแดะ (ที่รพินทร์ พราน พวกกระเหรี่ยง ใช้) ควรให้ดูแตกต่างกันรึเปล่าครับ....จะได้ไม่งง... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 09:45:49 ]

ความคิดเห็นที่ 126 มีดซุย ถ้าเป็นอาวุธพกติดตัว น่าจะสามารถแทงได้ด้วยนะคะ เพื่อเอาไว้ป้องกันตัว แต่หน้าตาจะเป็นยังไงไม่รู้ คงไม่ใหญ่มาก (ประมาณ 6 นิ้วอย่างที่ข้อมูลบอก) แงซายจะได้ถือสะดวกเวลาเหลาไม้ไผ่เพื่อทำคันธนูและลูกธนู จากคุณ : vivee (vivee_t) - [ 5 มิ.ย. 50 11:50:05 ]

ความคิดเห็นที่ 127 สรุปได้เมื่อไหร่คุณฟองฟ้าเปิดกระทู้ใหม่ เอาผลมารวมๆ กันนะครับ จากคุณ : Cinephile - [ 5 มิ.ย. 50 13:37:03 ]

ความคิดเห็นที่ 128 ครับท่าน....ผมรวบรวม...เนื้อความที่บอกชนิด และลักษณะของมีดในแต่ละตอนที่เพื่อนๆ หามาให้แล้วครับ....(แต่อาจจะไม่หมดทุกตอน เพราะบางตอนกล่าวถึงแค่การใช้งานธรรมดา เลยไม่เอามาเดี๋ยวจะเยอะครับ...) ....เดี๋ยววันนี้เพื่อนๆคงส่งครบครับ...(บางคนไม่สบายยังช่วยทำอยู่เลยครับ)... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 13:44:21 ]

ความคิดเห็นที่ 129 ผม เหลือ อีกเล่ม จะ รีบอ่าน ให้ครบ วันนี้ นะ ครับ ไม่ว่างเลย เมื่อ วาน จะ อ่าน ก็ ไม่ไหว ถึงบ้านหลับ เลย ต้องขอโทษ ด้วย นะ ครับ อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 4 จากคุณ : thanapatpp - [ 5 มิ.ย. 50 15:00:37 ]

ความคิดเห็นที่ 130 มีดซุยที่โก๋ยุค 2500 ใช้กัน น่าจะประมาณนี้ครับ http://www.trekkingthai.com/board/photo/trekking/1528335_I5HNEw7KZM2421minus.jpg ขายเล่มระร้อยกว่าๆเท่านั้นเอง แต่อาจจะต้องมาแต่งให้ดูบ้านๆอีกหน่อย จากคุณ : PUFF - [ 5 มิ.ย. 50 19:57:18 ]

ความคิดเห็นที่ 131 #124... ใช่แล้วครับ มีมีดประแดะปนอยู่สองเล่ม ส่วนใหญ่แล้วมีดซุยกับมีดประแดะทรงใบจะคล้ายๆกันครับแต่ไม่ตายตัว  ส่วนมากจะมีปลายแหลมเพื่อใช้แทงและมีใบแคบและบางสำหรับหั่น ปอก เหลา แล่ และงานเบาทั่วๆไป น้ำหนักไม่มาก พรานจึงนิยมใช้ครับ ทรงด้ามของมีดประแดะจะงองุ้มลงมาคล้ายๆกริช คาดว่าเหมาะสำหรับการจับแบบคีบใบ ในขณะที่มีดซุยมักจะมีทรงด้ามตรงๆ เหมือนมีดปอกผลไม้ทั่วๆไปครับ มีดเล็กที่ใช้เข้าป่า ควรจะมีใบยาวอย่างน้อยๆ 5 นิ้วครับ จะใช้งานได้กว้างหน่อย รูป 118-119 สั้นไปนิดนึง ดาบหัวตัด #120 ใช้ได้ครับ กริช #113 เป็นกริชมัชปาหิตสำหรับใช้ในพิธีกรรม น่าจะเหมาะสมดี แต่ถ้าคำบรรยายบอกว่ามีด้าม ฝังพลอย ก็คิดว่าน่าจะเป็นลักษณะทางบาหลีมากกว่า ดาบที่ใช้ในมรกตนคร ไม่น่าใช่ดาบแบบโรมัน ถึงแม้จะมีเข็มขัดดาบเส้นใหญ่ๆ คาดว่าคงรับมาจากอินเดีย ส่วนตัวแล้วชาวมรกตนครน่าจะใช้วัฒนธรรมอาวุธแบบแคว้นอัสสัม + มอญ + ขอม มากกว่าโรมันครับ จากคุณ : PUFF - [ 5 มิ.ย. 50 20:23:51 ]

ความคิดเห็นที่ 132 ขอบคุณครับ คุณ Puff แล้วดาบกะเหรี่ยงล่ะครับ...ผมอยากทราบจุดเด่นของดาบว่าแบบนี้ถึงจะเรียกดาบกะเหรี่ยง...(คุณเคยบอกไว้ว่ากะเหรี่ยงไม่ชอบตอกลาย)....ผมอย่างรู้เพื่อหาของคะหยิ่นกับส่างป่าครับ...(เท่าที่เพื่อนหาข้อมูลมา)....ส่วนดาบหัวตัดนั้นเป็นมีดหมอของบุญคำด้วย...ควรตอกลายอะไร อย่างไรดีครับ...เพราะอาจจะต้องจ้างตอกเอง...ส่วนใหญ่ที่เจอเป็นมีดหมอเล็กๆธรรมดาไม่ใช้ดาบหัวตัดครับ.... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 5 มิ.ย. 50 21:27:18 ]

ความคิดเห็นที่ 133 สำหรับสางเขียว ลองดูอาวุธชนเผ่าแถบพม่า-อัสสัม (นากา) ครับ http://www.konrakmeed.com/webboard/upload/index.php?showtopic=2011 จากคุณ : PUFF - [ 5 มิ.ย. 50 22:57:07 ]

ความคิดเห็นที่ 134 ดาบกะเหรี่ยง จะใช้แบบภาพ 83 หรือ 87 ก็ได้ครับ ลักษณะโดยทั่วไป ใบเป็นมีดพร้าพื้นบ้าน ทำจากเหล็กกล้า (ไม่ใช่สเตนเลส) มักเก็บงานไม่เรียบร้อย เห็นรอยฆ้อนและตะไบอยู่ทั่วไป นิยมทาน้ำมันให้ใบดำเพราะจะกันสนิมได้ดี ใบไม่กว้างมาก  มีทั้งปลายแหลม ปลายตัด ปลายขอ ฯลฯ ปลายแบบนี้ก็มี คงเหมาะกับการใช้งานในพื้นที่แถบแม่ฮ่องสอน http://www.konrakmeed.com/webboard/upload/index.php?showtopic=304&hl=แม่ฮ่องสอน ด้าม มักจะเป็นไผ่หรือหวาย ที่หาง่ายในท้องถิ่น ไม่นิยมไม้เนื้อแข็ง เพราะจะเสียเวลาถาก กลึง ความยาวด้ามประมาณคืบหรือคืบกว่าๆ ไม่ยาวมาก รัดคอด้ามด้วยท่อเหล็กหรือเศษเหล็กตีม้วน (ไม่ใช้สเตนเลส) ฝักมักเป็นไม้เนื้อไม่แข็งมาก เช่นสัก  ปลายฝีกเป็นปลายตัด ประกบเข้าด้วยกันแล้วรัดด้วยหวายถักเป็นระยะ มีเชือกสำหรับสะพาย (การผูกเชือกสะพายดาบ http://www.konrakmeed.com/webboard/upload/index.php?showtopic=1862 ) มีภาพมีดซุยเพิ่มเติมครับ http://www.konrakmeed.com/webboard/upload/index.php?showtopic=1868&hl= แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 50 23:42:54 จากคุณ : PUFF - [ 5 มิ.ย. 50 23:28:58 ]

ความคิดเห็นที่ 135 ขอบคุณมากครับ...ดาบกะเหรี่ยงยังงี้น่าลองสั่งตีเอง...วิธีผูกเชือกก็รู้แล้ว...ห่วงก็ฝักนั้นแหละครับ....จริงๆผมชอบมีดตามรูป 87 ที่ลิงค์คุณแนะนำมากนะครับ...ดูขลังดีครับ...ผ่านการใช้มาอย่างโชกโชน...(อาจต้องลองหาดูก่อนดีกว่า)... ส่วนมีดซุย...สวยครับ...ผมลองหาดูก่อน... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 6 มิ.ย. 50 00:26:40 ]

ความคิดเห็นที่ 136 อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 4 การ ใช้ มีดของเล่มนี้ไม่มี อะไร นะ ครับ นอก จากการ ใช้ หา ฟืน เท่า นั้น เลย ไม่ได้ ลง ไว้ นะ ครับ มี 2 คร้ง เท่านั้นนะ ครับ จากคุณ : thanapatpp - [ 6 มิ.ย. 50 00:54:25 ]

ความคิดเห็นที่ 137 ขอบคุณครับ ....คุณthanapatpp...อาถรรพณ์นิทรานคร เล่ม 4 เรียบร้อย ปล.ผมจำไม่ได้จริงๆเนื้อเรื่องละเอียด เลยไม่รู้ว่าบ้างเล่มอาจไม่มีเกี่ยวกับมีดที่สำคัญเลย เพียงแค่ใช้ประจำวันในคณะเดินทางเท่านั้น... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 6 มิ.ย. 50 01:24:53 ]

ความคิดเห็นที่ 138 ส่งการบ้านค่ะ ขอโทษนะคะ orz ดงมรณะ 1 บทที่ 37 หน้า 1693 ... ลูกจรเข้ลูกเล็กๆ ฝูงหนึ่งประมาณ 4-5 ตัว ขนาดยาวเพียงศอกเศษ คลานยั้วเบี้ยอยู่ในแอ่ง ... เกิดกับแงซายชักมีดเดินป่าออกมาฟันกระหน่ำอย่างไม่ปรานี... >> เกิดกับแงซายใช้มีดเดินป่า หน้า 1706 รพินทร์ไม่ได้สนใจอะไรอีก สั่งให้เกิดกับแงซายตัดไม้มาหามสมเสร็จตัวนั้นแบกกลับไปยังชายฝั่ง...แล้วช่วยกันแหวะท้องสมเสร็จออก... >> ยังไม่ได้ระบุลักษณะมีด หน้า 1720   ...ส่วนเกิดกระชากมีดเดินป่าที่ขัดหลังอันยาวออกมากระชับไว้ในมือ หน้า 1721 - 22 เจ้าจระเข้ตัวหนึ่งพุ่งเข้ามาทางด้านหน้าของเกิดกับแงซายเป็นแนวตรง มันปรี่เข้าใส่เกิดเป็นเป้าหมาย พรานพื้นเมืองกระหน่ำฟันด้วยมีดป่าสุดแรงเกิดลงไปบนศีรษะ แล้วถูกปลายหางของมันตวัดฟาดโดนไหล่ล้มลง... เกิดก็ทะลึ่งตัวขึ้นมาได้ ตรงเข้ากระหน่ำฟันไม่ยั้ง... ...เกิดก็ปราดตรงเข้าไปที่บั้นท้ายของมันเงื้อมีดขึ้นกระหน่ำฟันสุดแรงลงไปบนโคนหาง เพียงสองสามครั้งพอประสาทส่วนหางอันทรงพลังของมันขาดออก ไอ้เข้ตัวนั้นก็สิ้นฤทธิ์ลงอย่างราบคาบ เกิดพลิกให้หงายท้องอยู่กับพื้น และจ้วงปลายมีดอันแหลมคมเสียงลงไปที่ลำคอของมันอีกคร้งเดียว มันก็แน่นิ่ง >> มีดของเกิดเป็นมีดเดินป่าลักษณะยาวปลายมีดแหลมคม หน้า 1757-8 ..แงซายชักมีดพรานที่เหน็บหลังออกมายืนนิ่งเหมือนจะบริกรรมอะไรอยู่ครู่หนึ่ง ก็กระหน่ำฟันลงไปที่รากต้นตะแบกซึ่งโผล่พ้นดินขึ้นมา >> มีดของแงซายเป็นมีดพราน ไว้ใช้กำกับคาถาอาคมได้ ไม่แน่ใจว่าจะเป็นมีดเล่มเดียวกับมีดเดินป่าที่ใช้ฟันลูกจระเข้หรือไม่? แต่คาดว่าน่าจะเป็นเล่มเดียวกัน เพราะตอนที่เดินลุยลำน้ำ แงซายไม่ได้ใช้มีดเดินป่าเหมือนเกิด แต่ใช้ไม้เสี้ยมปลายแหลมแทน แสดงว่าน่าจะมีมีดอันเดียว และคงไม่ยาวเท่าของเกิด มีเท่านี้นะคะ จากคุณ : ภคิน - [ 6 มิ.ย. 50 03:34:14 ]

ความคิดเห็นที่ 139 ขอบคุณครับ..คุณภคิน..ขณะที่คุณช่วยทำงานส่งงาน...ผมกำลังหลับปุ๋ยเลย...แฮะๆ จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 6 มิ.ย. 50 08:00:21 ]

ความคิดเห็นที่ 140 แงซาย 3 ส่วนใหญ่เป็นของชาวมรกตนครล้วนๆ ทหารม้าของเมยานี ทุกคนมีหอกสั้นติดที่ข้างม้า มีดาบยาวติดตัว ส่วนมีดสั้นไม่ได้เอ่ยถึงแต่ดารินตั้งข้อสังเกตุว่าเป็นเขี้ยวเล็บเล็กๆ น้อยๆ ที่ชาวมรกตนครพกติดตัวไว้ ขอเมยานีมีครบหมดมีหอก ดาบ มีดสั้นลักษณะไม่ได้บอกไว้ชัดเจน แต่บอกถึงสถาปัตยกรรมของมรกตนครออกไปทางภารตะหรืออินเดียโบราณ รหัสยะ พกดาบ มีดสั้นด้ามฝังเพชรด้วย อ้อลืมบอก ดาบของเมยานีและรหัสยะมีฝักดาบด้วย ขอโทษนะคะที่ไม่ได้นับจำนวน เพราะเห็นว่าทหารของมรกตนครและกองโจรกู้ชาติ ทุกคนติดอาวุธหมด และติดคนละสอง-สามอย่างเป็นอย่างน้อย เช่น ทหารม้าของรหัสยะจะสพายธนู, ดาบ และก็คงมีมีดสั้นติดตัวตามธรรมเนียม ทหารม้าของเมยานี จะมีหอก ดาบ และก็เหมือนเดิมมีดสั้น มีดสั้นของชาวมรกตนคร น่าจะมีความยาวของใบมีดไม่ต่ำกว่า 10-12 นิ้ว เพราะใช้เป็นอาวุธด้วย อีกนิดเรื่องดาบของรหัสยะ ตอนที่รหัสยะถูกจับเป็นตัวประกันได้มีการลองความคมของดาบกันกับดาบของคะหยิ่น ตอนนั้นในหนังสือบอกว่าดาบของชาวมรกตนครคมและแข็งมากจนใบดาบเป็นสีเขียวปีกแมลงทับ ของคุณปลาเค็มส่งมาครับ จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 6 มิ.ย. 50 09:52:21 ]

ความคิดเห็นที่ 141 ส่งการบ้านค่ะ ขอโทษ ที่ส่งช้านะคะ ป่าโลกล้านปี เล่ม 3 ค่ะ หน้า 7612      มีดเหน็บหลังแงซาย : เป็นตอนที่ติดอยู่ใต้ก้อนหิน (ฝีมือไทรเซราทอปส์) แงซายใช้มีดที่เหน็บหลังอยู่คุ้ยขุดดินให้เป็นโพรง ลอดออกมาจากใต้ก้อนหิน >>> ไม่รู้ว่ามีดอะไร ค่ะ หน้า 7671-7672    มีดเดินป่า  :  แงซายเอาใบมีดเดินป่าถูหิน ลับมีดกับหิน ก่อนออกเดินทางจากเขานิลกาญจน์ หน้า 7759    มีดเดินป่า  :  แงซายใช้มีดเดินป่าขุดแซะดิน ในที่กำบัง ตอนหลบพายุลูกเห็บ หน้า 7761   มีดเดินป่า : รพินทร์กับคะหยิ่นใช้มีดเดินป่าขุดช่องโพรงร้างของหมาป่า (แถวแอ่งการะเวก) ช่วงที่หลบพายุลูกเห็บ หน้า 7874   มีดโบวี่  :  มาเรีย ใช้มีดโบวี่ที่ติดเอวอยู่ ถากเปลือกต้นไม้ เพื่อคำนวณอายุ (ช่วงที่อยู่ป่าละเมาะไม้) หน้า 7972   ไม่ทราบว่ามีดอะไร : ที่ช่อง "ประตูผา" พบรอยสัญลักษณ์ลูกศร ขีดด้วยมีด แงซายเป็นผู้ทำสัญลักษณ์นี่ไว้ ขอโทษด้วยนะคะ บางอย่างไม่ทราบว่าเป็นมีดอะไรน่ะค่ะ จากคุณ : คุณนายขาวมณี - [ 6 มิ.ย. 50 12:13:00 ]

ความคิดเห็นที่ 142 ไชโย....ครบแล้ว...ขอบคุณมากครับ....หายไข้แล้วใช่ไหมครับ....ลุยต่อ... จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 6 มิ.ย. 50 13:51:13 ]

ความคิดเห็นที่ 143 มีดขอ... แบบชาวบ้าน ซื้อได้ที่นี่ครับ แบบเดิมๆ ไม่เปลี่ยนไปจากยุค 2500 มากนัก แต่อาจต้อง "ทำเก่า" หน่อย http://www.thaiblades.com/forums/showthread.php?t=17758 จากคุณ : PUFF - [ 6 มิ.ย. 50 22:28:05 ]

ความคิดเห็นที่ 144 มีดเหน็บ มีดพก มีดซุย สำหรับพรานแล้ว ก็ไม่ต่างกันมากครับ... รูปแบบตายตัวคงไม่มี เพราะชื่อเรียกตามลักษณะการใช้งาน ที่นี่มีแบบน่าสนใจครับ โดยเฉพาะเล่มล่าง กรีกุ้ง กรุงเก่า http://www.thaiblades.com/forums/showthread.php?t=1854&page=3 ตอนนี้กำลังคิดอยู่ว่าแงซายน่าจะใช้แบบไหนระหว่าง 1. ดาบ+มีดเหน็บเดินป่าใบ 10-12 นิ้ว+มีดซุยขนาดเล็ก ใบ 4-5 นิ้ว 2. ดาบ+มีดซุยขนาดกลางใบ 8-9 นิ้ว 3. Machete + มีดซุยขนาดเล็ก ใบ 4-5 นิ้ว ข้อจำกัดของมีดแต่ละอย่าง ดาบ - เป็นอาวุธที่ดี ไม่เหมาะสำหรับตัดไม้หรือขุดดิน มีดซุยขนาดกลาง - หรือมีดเดินป่า ทำได้สารพัดตั้งแต่อาวุธ ตัดไม้ ขุดดิน เหลาไม้ แต่ไม่ดีมาก (ถ้าคนใช้เก่งๆก็ ok) Machete แบบฝรั่งของนายจ้าง หรือดาบกะเหรี่ยงใบกว้างๆ - จะอนุโลมเรียกดาบก็พอได้ เป็นอาวุธ ตัดไม้ ขุดดิน ได้ แต่จะไม่เหมาะสำหรับเหลาหรือแล่ มีดซุยขนาดเล็ก - ใช้เหลาไม้ทำเครื่องมือหรือแล่สัตว์ที่ล่าได้ ไม่เหมาะสำหรับตัดไม้ ขุดดิน ถ้าจำเป็นก็ใช้เป็นอาวุธได้ แต่ไม่ดี ลองเลือกดูก็แล้วกันครับ จากคุณ : PUFF - [ 6 มิ.ย. 50 22:46:50 ]

ความคิดเห็นที่ 145 ขอบคุณครับคุณ Puff รูปในลิงค์ คห 144 ผมดูไม่ได้ครับ..เขาให้เฉพาะสมาชิก... ส่วนมีดขอเหน็บ...ถ้าแบบเป็นกั้นอย่างมีดเหน็บธรรมดาด้ามไม้จะดูเข้ากับคะหยิ่นไหมครับ...(เดี๋ยวผมจะตั้งกระทู้คะหยิ่นอีกรอบครับ) จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 7 มิ.ย. 50 09:39:50 ]

ความคิดเห็นที่ 146 มีดขอ จะเป็นด้ามบ้อง (เหล็กม้วน) หรือด้ามไผ่รัดปลอกเหล็กเหมือนมีดเหน็บก็ได้ครับ ดีไปคนละแบบ ด้ามบ้องทนทานกว่ามาก และสามารถต่อด้ามไม้ยาวๆเป็นอีหวดได้แต่น้ำหนักจะมากกว่าแบบด้ามไผ่บ้างครับ จากคุณ : PUFF - [ 7 มิ.ย. 50 09:56:48 ]