เมื่อวานเปิดดูช่อง 7 ตอนใกล้ๆ 6 โมงเย็น ได้ดูละครญี่ปุ่นเรื่องหนึ่งครับ ชื่อ "ยอดหญิงสิงห์วอลล์เล่ย์"
ผมดูแล้วทำให้คิดถึงละครไทยเรื่องหนึ่ง ที่ฉายทางช่อง 7 เมื่อสิบกว่าปีก่อน ชื่อ "ลมหายใจไม่เคยแพ้"
ที่เพลงร้องว่า "การกีฬามีค่าต่อคน....การกีฬามีผลกับใจ...รู้แพ้รู้ชนะรู้อภัย...สอนคนให้ทุกคนเป็นคนดี"
ดูละครญี่ปุ่นเรื่องนี้ก็ต้องยอมรับนะครับว่ามีฉากแรงๆ อยู่บ้างส่วนหนึ่ง แต่ฉากรุนแรงดังกล่าวผมคิดว่า
มันเป็นความรุนแรงแบบมีเหตุผล เช่น แรงกดดันในทีม อะไรประมาณนี้ ไม่ใช่รุนแรงแบบไม่มีเหตุผล
ประเภท "ตีหัวหมา ด่าแม่เจ็ก ตบตีแย่งผู้ชาย" ผมไม่ได้เชียร์ละครญี่ปุ่นนะครับ แต่อนาถ ละครไทยจริงๆ
คำถามไม่ได้อยู่ที่ว่า "ทำละครดีแล้วจะมีคนดูหรือเปล่า??" แต่คำถามอยู่ที่ว่า "ทำละครดีอย่างไรให้คนมาดู?"
ละครไทยดีๆในอดีตมีเยอะครับ แล้วคนก็ดูเยอะด้วย แต่ทำไมเดี๋ยวนี้เหมือนถอยหลังเข้าคลองยังไงพิกล
เมื่อหลายวันก่อน เปิดดูทีวี สามช่องแรก มีประเภทน้ำเน่าตบตี แต่ยังดีที่ ช่อง 9 มีรายการ "คุณพระช่วย"
ค่อยแก้ขัด สำหรับคนขวางโลกแบบผมหน่อย ^_^
คนทำละครไทยก็สู้ต่อไปอย่าง "ลมหายใจไม่เคยแพ้" นะครับ
แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 50 16:20:52
+++ยอดหญิงสิงห์วอลเล่ย์...VS... ลมหายใจไม่เคยแพ้...(..(..ไม่น้ำเน่าก็น่าดู..)..) +++
