ความคิดเห็นที่ 1 บทวิเคราะห์ : อากอน - อุนซุย 01 พระเอกคือคนดี ตัวร้ายคือคนเลว การ์ตูนในอดีตส่วนใหญ่เคยเป็นเช่นนั้น พระเอกมักจะเป็นคนดี ทำอะไรบางอย่างเพื่อช่วยคนอื่น เพื่อโลกหรืออะไรก็ตาม ส่วนตัวร้าย มีหน้าที่คิดยึดครองโลก ทำลายมวลมนุษย์ หรืออะไรก็ได้ที่จะเป็นเหตุผลให้พระเอกต้องมากำจัดเขา แต่เมื่อมันถึงจุดอิ่มตัวการ์ตูนในปัจจุบันนี้จึงเปลี่ยนไปมาก ในที่สุดเราก็ตระหนักได้ว่าในโลกของการ์ตูนก็เหมือนโลกจริง คนเราไม่ได้ทำอะไรลงไปด้วยความดีหรือความเลว แต่ทำลงไปด้วยเหตุผลหรือแรงบันดาลใจเสียมากกว่า IC21เองก็เป็นหนึ่งในนั้น ในโลกของICไม่มีคนเลว ต่างคนต่างมีเหตุผลที่จะแข่งขัน ต่างคนต่างมีเหตุผลที่จะกระทำ หนึ่งในนั้นคือคนที่ถูกคนอ่านส่วนใหญ่หมั่นไส้ ไม่ชอบหน้า หรืออาจถึงขั้นเกลียดจนบางคนถึงกับออกปากว่าอภัยให้คน ๆ นี้ไม่ได้เลยทีเดียว ผู้ชายคนนั้นคือ คอนโง อากอน ชายที่พระเจ้ารักใคร่ แต่คนทั่วไปเกลียดมันฉิบ! แรกเริ่มเดิมทีที่อ่านICนั้น ถือเป็นการ์ตูนที่อ่านเอาเนื้อเรื่องเสียมากกว่าเพราะไม่ได้ชอบตัวละครใดเป็นพิเศษ แต่ต้นเหตุที่ทำให้ข้าพเจ้ารักการ์ตูนเรื่องนี้จนกลายเป็นชอบตัวละครเกือบทุกคนในเรื่องก็เพราะอากอนนี่เอง อากอนปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับอุนซุยผู้เป็นพี่ชายฝาแฝดตั้งแต่เล่มแรก ๆ เราจะได้รู้จักเขาเฉพาะลักษณะนิสัยเด่นแค่นิดเดียว ต่อมาจึงมาเปิดเผยปมระหว่างอุนซุยกับอากอนเมื่อครั้งที่ชินริวจิแข่งกับโอโจ ซึ่งก็คือปมเกี่ยวกับน้องชายเป็นอัจฉริยะเหนือกว่าพี่จนพี่ที่พยายามแทบตายก็ยังเทียบไม่ติดเลยนั่นเอง ซึ่งจุดนี้หลายคนคงเริ่มรู้สึกว่า ไอ้คนที่มันน่าหมั่นไส้แบบนี้น่ะนะ ไม่น่าเก่งเลย พูดง่าย ๆ ก็คือทำให้เราเห็นว่าหมอนี่เก่งแต่น่าหมั่นไส้นั่นเอง ตอกย้ำด้วยท้ายการแข่งอากอนก็แสดงนิสัยเสียโดยการไปปาบอลใส่โทราคิจิ และก่อนมาถึงที่แข่งก็ยังพยายามดึงตัวมาโมริไปอีก ในหนังสือไม่แน่ชัดว่ามาโมริถูกผลักหรือดิ้นจนล้มไปเองแถมตอนท้ายมาโมริยังเออออไปกับอากอนอีก แต่ในอนิเมเห็นกันชัด ๆ ว่าอากอนจับมาโมริเหวี่ยงลงพื้น และมาโมริก็กลัวอากอนโดยไม่ได้เออออไปตามหนังสือเลยสักนิด ปูมหลังที่ทำให้คนเกลียดอากอนที่สุด น่าจะเป็นความสัมพันธ์ระหว่างอากอนกับฮิรุม่า ด้วยสาเหตุอะไรที่ไม่แน่ชัดทำให้อากอนไปแย่งโควต้าของคุริตะจนความฝันของฮิรุม่า คุริตะ มุซาชิพังพลายลงนั่นเอง จากนั้นในเนื้อเรื่องทั้งหนังสือและอนิเมยังเปิดเผยแต่นิสัยด้านเลว ๆ ของอากอนออกมาไม่หยุดหย่อน ทั้งหาเรื่องต่อยตีชาวบ้าน ท่าทีหยิ่งยะโสในสนามแข่ง ควงหญิงหลายคนพร้อมกัน หรือท่าทางที่กดขี่พี่ชายอยู่เล็กน้อยนั่นก็อีก เรียกได้ว่าถ้าจะไล่เรียงนิสัยด้านเลวของผู้ชายคนนี้คงจะหาได้ไม่ยากเลย แต่ปมทุกอย่างมาถูกพลิกเอาเมื่ออดีตระหว่างอากอนและอุนซุยได้ถูกเผยออกมา จนเกิดสิ่งที่น่าเอะใจ และเกิดเป็นคำถามขึ้นมาว่า "เพื่ออะไร" อากอนเป็นคนฉลาด แล้วยังเก่ง แต่ทำไมต้องทำตัวเลว ทำไมต้องทำร้ายโทราคิจิ ทำไมต้องทำลายโอกาสของคุริตะ และอีกหลายทำไม ทำไม ทำไม ทุกสิ่งในตัวอากอนนั้นดูเหมือนจะสร้างคำถามได้ไม่หยุดหย่อน ทว่าคนเขียนกลับไม่เจาะลึกอะไรเลย กลับปล่อยทิ้งไว้ให้คนค้นหากันไปเอง ดังนั้นคนอ่านจึงต้องตั้งสมมติฐานเกี่ยวกับอากอนไปโดยที่ไม่มีคำตอบที่ชัดเจน มีเพียงความ "น่าจะเป็น" เท่านั้น ก่อนอื่นที่เราจะเริ่มหาคำตอบให้กับทุกคำถาม ต้องยอมรับไปก่อนว่า ผลของสิ่งที่อากอนทำนั้นส่วนใหญ่ใหผลออกมาเลวร้ายกับผู้อื่นและตัวเองเสียมาก เป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ แต่ที่เราต้องหาคำตอบ เพราะในคำตอบนั้นมีสาเหตุแฝงอยู่เสมอ "ทำไมเขาถึงทำเช่นนั้น" สิ่งนี้แหละที่เราจะมาเจาะลึกกัน ------------------------------ เกิดอะไรขึ้นกับอากอนและอุนซุยในวันนั้น? การย้อนอดีตของอากอน - อุยซุยนั้นมีแค่ 7 หน้าเท่านั้นเอง ดังนั้นในเจ็ดหน้านี้ ทุกรูป ทุกประโยคมีสิ่งที่เป็นตัวตนของทั้งสองแฝงอยู่ทั้งนั้น เหตุการณ์ปูพื้นมาให้พวกเราเข้าใจชัดอย่างหนึ่งว่า อากอนเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้ และอุนซุยซึ่งเป็นคนธรรมดาก็พยายามแทบตายแต่ก็ยังไม่อาจไปเทียบเท่า...แต่เป็นการมองจากสายตาของทาคามิที่เป็นคนธรรมดา(เล่ม6) การย้อนอดีตกลับไปก็แสดงให้เห็นถึงภาพของอากอนในสายตาของอุนซุยอีก เป็นการตอกย้ำสิ่งที่โค้ชโชกุนเคยพูดไว้กับซากุราบะว่า "อุนซุยนั้นคงรู้ดีอยู่แล้วว่าพรสวรรค์น่ะมีอยู่จริง...แต่ตัวเองนั้นไม่มี" ด้วยการฉายภาพเรียงตั้งแต่วัยเด็กของสองพี่น้องคอนโงมาจนถึงซูมเข้าไปในใจของอุนซุยที่มีความทะเยอทะยานแฝงอยู่ "กี่พันครั้งแล้วนะที่เราคิด ว่าทำไมถึงเป็นอากอน ทำไมถึงไม่เป็นเรา!" ประโยคนี้แหละที่แสดงถึงความคิดของอุนซุย(ในตอนนั้น)ออกมาอย่างค่อนข้างชัดเจน อาจจะเป็นอารมณ์น้อยใจหรืออิจฉาอยู่ลึก ๆ หรืออะไรที่ใกล้เคียงก็ได้ทั้งนั้น ประเด็นหนึ่งที่เห็นอยู่แวบ ๆ คือไม่มีภาพแม่ของทั้งสองปรากฏในหนังสือหรือแม้แต่ในอนิเม ก็ยังสรุปไม่ได้ว่าแม่ของทั้งคู่ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่(ถ้าไม่อยู่แล้วก็เพิ่มเป็นกระเด็นเรื่องความอบอุ่นได้อีก) แต่ภาพของพ่อที่ปรากฏในเรื่องนั้นดูจะไม่ต่างจากคนอื่น ๆ ในเรื่องเลย คือมองแต่อากอน สนใจแต่อากอนคนเดียว และในภาพสมัยเด็กฉากขี่จักรยาน คุณพ่อนี่เองที่เป็นคนพูดกับอุนซุยว่า "เป็นอะไรไปอุนซุย เป็นพี่แท้ ๆ" ทั้งหลายทั้งปวงนั้นเข้าใจว่าพ่อไม่ได้ตั้งใจจะทำให้อุนซุยต้องเจ็บช้ำ แต่การที่คนที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดยังตอกย้ำเรื่องแบบนี้อยู่เรื่อย ๆ ก็น่าจะทำให้เปิดปมในใจของ "ทั้งสองคน" ไม่น้อยเลย ด้านอากอน ก็ไม่ได้มีท่าทีรังเกียจที่ตัวเองมีพรสวรรค์ ท่าทางจะมองเป็นเรื่องดีด้วยซ้ำ แต่จากสายตาที่เขามองไปยังอุนซุย คงพอจะสื่อความได้ว่า แม้ว่าเขาจะไม่ได้รังเกียจตัวเอง แต่ก็ลำบากใจที่ตัวเองจะดีเลิศอยู่คนเดียวจนดูราวกับจะกดอุนซุยลงไปอีก(ซึ่งเรื่องนี้จะเด่นชัดขึ้นในหัวข้อต่อ ๆ ไป) ด้านอุนซุย แม้ว่าจะน้อยใจเรื่องพรสวรรค์ แต่ส่วนตัวก็คงคิดว่า "ถ้าขยันล่ะก็ ยังไงเราก็ต้องมีดีบ้างเหมือนกัน" ดังนั้นอุนซุยจึงขยันทั้งการฝึกซ้อม แล้วการเรียนก็ทำได้ดีมากด้วย แต่จุดหักเหก็เกิดขึ้น มีจดหมายฉบับนั้นมาถึง จากคุณ : คนสีฟ้า (Wadoiji) - [ 15 ก.ย. 50 14:25:14 ]

ความคิดเห็นที่ 2 บทวิเคราะห์ : อากอน - อุนซุย 02 จะเรียกว่าโชคชะตาเล่นตลกก็ได้ ที่ให้อาจารย์เข้าใจผิดระหว่างอากอนกับอุนซุย และยังให้อุนซุยมาเจอจดหมายนั้นก่อน อุนซุยที่เข้าใจผิดก็รีบวิ่งไปที่โรงเรียนพร้อมจดหมายนั้น (โรงเรียนอะไรไม่ทราบ แต่ในอนิเมบอกว่าเป็นทุนของชินริวจิ) หรือวิ่งไปที่โรงเรียนม.ต้นของตัวเองหรือเปล่าก็ไม่รู้ หรือน่าจะเป็นสำนักงานอะไรสักอย่างที่เกี่ยวข้องกับทุนนี้(อันนี้เป็นไปได้ที่สุด) แต่สุดท้ายผลลัพท์ก็คือการเข้าใจผิด ซึ่งเหมือนกับเป็นการหัวเราะเยาะความพยายามของอุนซุยเข้าไปเต็มที่ ดังนั้นนี่จึงเป็นเหตุการณ์ไคลแมกต์ของทั้งคู่นั่นเอง จากนั้นฉากก็ตัดไป เกิดอะไรขึ้น หลังจากนั้นอุนซุยก็หลบไปนั่งที่สวนสาธารณะแล้วอากอนก็มาตาม(สังเกตว่าจดหมายในมือไม่มีแล้ว) พอจะอนุมานได้ว่า อุนซุย "น่าจะ" กลับไปที่บ้านเพื่อเอาจดหมาย(ซึ่งตั้งใจส่งมาถึงอากอน)ไปวางไว้ อาจจะบอกพ่อไว้ด้วยหรือไม่ก็ไม่ทราบ แล้วถึงออกมาสงบใจที่สวน ด้านอากอนที่กลับมาเห็นจดหมายฉบับนั้นเข้า สมมติว่าอุนซุยบอกพ่อเอาไว้ อากอนก็จะเข้าใจเรื่องได้ทันที่ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ถ้าไม่ได้บอกพ่อว่านี่คือจม.ทุนของอากอน อากอนก็น่าจะพอเดาเรื่องได้ เพราะชื่อในจม.เป็นชื่ออุนซุย แต่ส่วนตัวเราคิดว่าอุนซุยน่าจะบอกพ่อเอาไว้ว่าเป็นจม.ทุนของอากอน ดังนั้นเมื่ออากอนทราบข่าวที่ตัวเองได้ทุน(ทราบจากแหล่งใด ๆ ก็ตามที) แต่เห็นชื่อในจม.เป็นชื่ออุนซุยพร้อมกับตัวอุนซุยเองไม่ได้อยู่ในบ้าน จึงได้ออกมาตาม จนกลายเป็นฉากที่สวนนี่เอง อากอนเป็นคนปากแข็งมาก เราจะเห็นได้ว่าน้อยครั้งมากที่เขาจะแสดงอารมณ์เหมือนคนทั่ว ๆ ไปออกมา แม้กระทั่งฉากนี้ที่เขาอุตส่าห์ออกมาตามหาอุนซุยก็ยังไม่ยอมพูดอะไรเป็นชิ้นเป็นอันอยู่ดี "มาหัวเราะเยาะฉันหรือยังไง" "หืม ก็อาจใช่" สังเกตได้ว่าฉากนี้อากอนพูดอะไรแทบไม่ได้เลย เป็นสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจมาก อากอนนั้นอุตส่าห์ออกมาหาอุนซุย ตรงจุดนี้เชื่อได้ว่าจริง ๆ แล้วก็คือรู้สึกเป็นห่วงกับเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่นั่นเอง แต่อากอนนั้นไม่อยู่ในสถานะที่จะพูดอะไรได้เลยจริง ๆ เยาะเย้ย - ไม่มีเหตุผลที่เขาต้องทำแบบนั้น แสดงความเห็นใจ - ยิ่งจะไปตอกย้ำให้อุนซุยสมเพชตัวเองมากกว่าเดิมหรือเปล่า เหมือนกรณีอย่าไปแสดงการเห็นใจคนที่พ่ายแพ้เพราะมันเหมือนเป็นการไปตอกย้ำเขานั่นแหละ ถ้าเราเป็นอากอน เราก็คงไม่รู้จะพูดอะไร สังเกตได้เลย เวลาอากอนรู้สึกอะไรที่มันค่อนข้างแสดงความอ่อนแอในใจ เขาจะแสร้งพูดแบบเลื่อนลอยไปเรื่อย เช่นกรณีนี้ก็พูดแค่นี้ "อืม คงงั้นมั้ง" หรือตอนที่เซนะพยายามพุ่งใส่เขาในเล่มที่21 แล้วอิกคิวมาถามว่า มีอะไรเหรอ อากอนก็ทำตอบไปเรื่อยว่า "หือ...เปล่า ไม่มีอะไร" (พยายามไม่พูดอะไรที่แสดงการยอมรับศัตรู) ประมาณนี้ อุนซุยเองก็คงรู้ในจุดนี้อยู่เหมือนกัน ฝาแฝดกันนะ...อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เกิด ถึงจะดูเผิน ๆ เหมือนเหินห่าง แต่จริง ๆ มีอะไรหลาย ๆ อย่างที่บอกพวกเราได้ว่าพี่น้องคู่นี้รักกันมากแค่ไหน เอาล่ะ...ในเมื่ออุนซุยรู้ถึงความรู้สึกของอากอน รู้ว่าอากอนอยากปลอบใจเขาแต่ก็ไม่มีสิทธิ์จะทำแบบนั้น อุนซุยจึงพูดออกมาทำนองว่า - อย่าหันกลับไปมองคนที่ไร้ความสามารถ (หมายความประมาณว่าไม่ต้องหันมามองฉัน) - ในโลกแห่งฝีมือ ความเห็นใจช่วยใครไม่ได้(ถึงนายเห็นใจฉันแค่ไหน มันก็แก้ไขอะไรไม่ได้หรอก คนมีพรสวรรค์กับคนไร้พรสวรรค์อย่างไรก็ต่างกัน) - เหยียบย่ำพวกคนธรรมดาก้าวต่อไป เชื่อมั่นในพรสวรรค์ที่มากจนกลายเป็นดุดันของตัวเองซะ (ตรงนี้ให้เราวิเคราะห์นะ เราคิดว่าเป็นเจตนารมณ์ของอุนซุย เป็นความคับแค้นลึก ๆ ในใจ...เป็นความทะเยอทะยานในใจของอุนซุยที่จะส่งไปถึงอากอน พูดง่าย ๆ คือเป็นความหวัง(ในด้านร้ายอย่างมนุษย์ทั่วไปมี)ของเขานั่นเอง) - ทำแบบนั้นแหละ ฉันถึงจะทำใจได้ (สรุปแล้วเป็นการชี้ทางให้อากอนรู้ว่า ตัวอากอนนั้นน่ะมีคุณสมบัติที่จะก้าวต่อไปยังจุดที่สูงที่สุด ดังนั้นก็จงไปให้ถึงที่ตรงนั้นซะ...ทดแทนตัวอุนซุยที่ไม่อาจก้าวขึ้นไปถึงตรงนั้นได้ทั้งที่ในใจต้องการ) (พิมพ์ถึงฉากช่วงนี้แล้วน้ำตาคลอทุกทีเลย TT_TT) มาที่อากอนบ้าง "ถึงนายไม่บอก ฉันก็ตั้งใจจะทำแบบนั้นอยู่แล้ว" ถ้าอากอนไม่ได้แค่ทำเป็นพูดตามน้ำ ก็จะเป็นการสื่อว่าใจของทั้งคู่น่ะคิดตรงกัน อากอนเองก็เป็นคนฉลาด เมื่อรู้ว่าตัวเองทำให้อุนซุยต้องเจ็บปวดอย่างที่แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว เขาจึงตัดสินใจเองว่าจะทำให้ดีที่สุด ทดแทนส่วนของพี่ด้วย และความรู้สึกตรงนี้ถูกตอกย้ำเมื่อุนซุยส่งเจตนารมณ์ให้กับเขา ยิ่งเป็นแรงผลักดันให้อากอนเดินหน้าเต็มที่ยิ่งขึ้นไปอีก ฉากนี้ถ้าเป็นในหนังสือ อุนซุยจะเป็นฝ่ายเดินหนีอากอนไปเอง ส่วนอากอนก็ทำท่าเหมือนจะเดินลงบันได ก็สื่อได้ว่า อุนซุยเป็นฝ่ายที่จะเสียสละและออกห่างจากอากอนไปเอง (ตามคำพูดที่ว่า อย่าหันกลับไปมองคนที่ไร้ความสามารถ) แต่ถ้าเป็นในอนิเมจะต่างไป คือ ฉากนี้พออุนซุยพูดไปถึงช่วงคำว่าในโลกแห่งฝีมือ ความเห็นใจช่วยใครไม่ได้ เท่านั้นแหละอากอนก็เดินหนีออกมาจากตรงนั้นเลย แล้วอุนซุยถึงกัดฟันร้องไห้แล้วค่อยพูดต่อ ก่อนที่อากอนจะตอบกลับไปดังกล่าว โดยที่อากอนหันหลังกลับเดินหนีไปทางด้านบนของจอภาพ ส่วนอุนซุยรู้สึกว่าจะเดินลงบันไดของสวนลงไป ก็เป็นการสื่ออีกแบบหนึ่ง (เหตุผลที่เปลี่ยนรายละเอียดปลีกย่อยแค่นี้น่ะต้องมีแน่ เราถึงได้เชื่อมั่นว่ามันเป็นการแฝงเรื่องราวลึก ๆ ของทั้งคู่ไงล่ะ) ซึ่งซับซ้อนขึ้นเล็กน้อย ก็คือจากที่แสดงอารมณ์ของอากอนออกมานิดเดียว ตามสไตล์ในหนังสือที่ไม่ค่อยเปิดเผยอะไรให้ชัดเจน ก็เปลี่ยนเป็นให้อากอนเดินหนีออกมา พร้อมสีหน้าแปลกกว่าปกติแต่มองอารมณ์ไม่ชัดเพราะมีแว่นบัง ซึ่งคาดเดาได้ว่าที่อากอนเดินหนีออกมา(ทั้งที่เพิ่งเดินเข้าไปหาอุนซุยอยู่แมบ ๆ ) คืออาจจะรู้ว่าอุนซุยกำลังจะร้องไห้ หรือ ตัวเขาเองนั่นแหละที่รู้สึกว่ามันเศร้าจนจะร้องไห้ออกมา (หรืออาจจะทั้งสองอย่างรวมกัน) จึงต้องรีบหนีออกมาจากสถานการณ์นั้น ไม่งั้นถ้าเขาร้องไห้น่ะ ตัวตนที่เข้มแข็งของเขาก็จะพังทลาย ดังนั้นแม้ว่าจะเสียใจหรือโกรธแค่ไหนเราก็จะไม่ได้เห็นอากอนร้องไห้หรือแสดงอารมณ์ด้านอ่อนแอออกมาเลยสักครั้ง แต่ถ้าเขาอดรนทนอะไรไม่ไหวก็จะแสดงออกผ่านทางความก้าวร้าวแทน ในฉากนี้ ภาพจะกลับกันจากในหนังสือ คือเปลี่ยนเป็นอากอนอยู่ด้านบน อุนซุยอยู่ด้านล่าง พอจะสื่อได้ว่าอากอนจะมุ่งหน้าขึ้นไปยังที่ที่สูงกว่า ส่วนอุนซุยนั้นก็ประมาณว่าเสียสละให้ก็เลยไปอยู่ด้านล่าง ประมาณนั้น อีกเรื่องคือ ในอนิเมเราจะได้ยินกันอย่างชัดเจนเลย ว่าเสียงพากย์อากอนนั้นจากที่ปกติจะพากษ์เสียงเลว ๆ  เฉพาะฉากนี้เท่านั้นที่เสียงของอากอนฟังดูอ่อนโยน แถมประโยคสุดท้ายยังมีการทอดเสียงเล็กน้อยจนฟังดูเศร้าขึ้นมาอีกนิด ตรงนี้ก็ช่วยสื่อความรู้สึกของอากอนออกมาอีกทางหนึ่ง จากนั้นกาลเวลาก็ผ่านไป (ระหว่างนั้นก็เกิดเหตุการณ์อากอนไปแย่งโควต้าคุริตะ และอาจมีเหตุการณ์ปัจจัยอื่น ๆ อีก) ตัดฉากไกลมามาก จนถึงช่วงที่อุนซุยเข้าชินริวจิได้แล้ว - ทำให้น้องชายเป็นผู้เล่นที่เก่งกาจที่สุด คือความหวังของผม (เป็นความคาดหวังอันบริสุทธิ์ใจ แต่ลึก ๆ เป็นเรื่องของเจตนารมณ์ของตัวเองด้วย) - พฤติกรรมทั้งหลายทั้งปวงของเขาผมรับผิดชอบเอง (วิเคราะห์ได้ว่า ลึก ๆ แล้วอุนซุยอาจจะรู้ว่าที่อากอนทำตัวเลวมีสาเหตุมาจากตัวเอง ทำให้แสดงความรับผิดชอบออกมาในรูปแบบนี้ อีกส่วนหนึ่งหนึ่งคือ เพื่อป้องกัน "ความหวังร่วม" ของทั้งคู่ ไม่ให้อากอนต้องมีจุดด่างพร้อย และอาจมีปัจจัยอื่น ๆ ได้อีก) - อืม เส้นทางนั้นมันคือขวากหนามนะ (อาจารย์เป็นคนพูด คิดได้สองแง่คืออาจารย์ต้องการจะบอกว่า การที่อากอนเข้ามาเล่นกีฬาเดียวกับอุนซุย จะทำให้อุนซุยดูด้อยลงเอง กับอีกแง่หนึ่งก็คือการที่ไม่อยมหยุดยั้งอากอนซึ่งชอบทำตัวไม่ค่อยดีนั้นจะกลายเป็นอุปสรรคของพวกเขาทั้งสองเอง แต่ส่วนตัวเราคิดว่าอาจารย์เองก็คงไม่เข้าใจความรู้สึกของทั้งคู่มากนัก ดังนั้นน่าจะหมายถึงข้อแรกมากกว่า คือถ้าอากอนเข้ามาจะทำให้อุนซุยดูด้อยลงไปเอง) - ผมเตรียมใจเอาไว้แล้ว (ถ้าดูจากข้อที่แล้วก็จะเหมาะเจาะพอดี ว่าอาจารย์ถามประมาณว่า "ถ้าอากอนเข้ามานายก็จะดูด้อยลงนะ" อุนซุยก็ตอบว่า "ไม่เป็นไรเพราะผมทำใจได้แล้วว่าสู้อากอนไม่ได้ จึงคิดจะสนับสนุนเขาไป ต่อให้ตัวเองดูแย่ลงก็ไม่เป็นไร" รวม ๆ แล้วความหมายก็ประมาณนี้แหละ จากคุณ : คนสีฟ้า (Wadoiji) - [ 15 ก.ย. 50 14:29:31 ]

ความคิดเห็นที่ 3 บทวิเคราะห์ : อากอน - อุนซุย 03 ความรู้สึกของอุนซุย จากที่เราเห็นกัน เราก็จะรู้ว่าอุนซุยมีภาพลักษณ์ของการเสียสละเพื่อน้อง ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะรักอากอนแน่นอน แต่เมื่อมองในความหมายแฝงแล้ว ก็เป็นเพราะอุนซุยฝากความหวังให้อากอนก้าวขึ้นไปแทนตัวเองด้วยเช่นกัน อุนซุยเหมือนจะนิ่ง ๆ ดูสุภาพ แต่ลึก ๆ ก็มีความเถื่อนเหมือนวัยรุ่นผู้ชายทั่วไป อาจไม่ได้ดุเดือดเหมือนอากอนแต่ก็แสดงออกมาบ้างเหมือนกันว่า อยากจะขยี้พวกคนที่ขวางทางตัวเอง(หรือขวางทางอากอน)ไปซะ เช่นฉากที่อุนซุยถูกเซนะแย่งบอลไปได้ เขาก็ตะโกนบอกอากอนว่า "อัดมันเลยอากอน!" แต่เพราะฉากนั้นอากอนแสดงความโกรธออกมารุนแรงกว่าทำให้คนอ่านไม่ทันได้นึกถึงด้านร้ายของอุนซุย แม้จนกระทั่งเดี๋ยวนี้ปมในใจของอุนซุยก็ยังมีอยู่บ้าง แม้ว่าเขากับอากอนจะเปลี่ยนมาร่วมมือกันแล้วก็ตาม ซึ่งจะเห็นได้จากฉากงานร.ร.โอโจ อุนซุยก็ยังพูดว่า "แต่ตรงนั้นแหละที่ฉันอิจฉานายจนแทบน้ำตาตก" หมายความว่าลึก ๆ แล้วอุนซุยก็ยังรู้สึกถึงปมในใจของตัวเองอยู่อยู่ดี ถ้าจะให้เทียบว่าการที่อากอนมีพรสวรรค์ที่อุนซุยไม่มีทั้งที่เกิดมาด้วยกันนั้นเป็นความผิด ความผิดของอากอนก็แค่ได้รับการบรรเทาแต่อุนซุยยังไม่สามารถอภัยให้ได้อย่างเต็มร้อยนั่นเอง ด้วยความเป็นพี่น้อง อุนซุยก็คงไม่ได้เกลียดอากอนหรอก และหลังจากเหตุการณ์วันนั้น เพื่อให้คนธรรมดาอย่างเขาสามารถสนับสนุนอากอนได้ (มันน่าแปลกใช่มั้ยล่ะที่จะพูดว่าคนธรรมดาจะไปสนับสนุนอัจฉริยะน่ะ แทนที่จะตรงกันข้ามกัน จุดนี้เองก็เป็นเรื่องแปลก) อุนซุยจึงต้องพัฒนาตัวเองให้มากขึ้น อย่างที่คนอื่นมองว่าอุนซุยยังไม่เลิกพยายามนั่นก็จริง แต่อุนซุยพยายามไปเพื่ออะไร เพื่อให้ตัวเองเป็นคนสามัญที่เก่งพอจะช่วยเหลืออากอนได้ใช่หรือไม่ สรุปแล้วอุนซุยก็ไม่ได้เป็นคนดีเลิศจนเกินไป กลับกัน ถ้าเราพูดว่าอากอนเลว อุนซุยนี่แหละที่เป็นคนผลักดันอากอนไปสู่เส้นทางที่จะต้องเหยียบย่ำคนอื่น และทำให้อากอนเกิดปมในใจว่าจะต้องทำให้พวกคนอ่อนแอรู้สึกถึงพลังอันน้อยนิดของตัวเอง ซึ่งเราจะกล่าวต่อไปในส่วนของอากอน ------------------------------ ความรู้สึกของอากอน ปมในใจของอากอนเองก็ใหญ่ไม่แพ้อุนซุย ลองคิดถึงภาพของพี่น้องฝาแฝดที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เกิด เรื่องความสนิทหรือการรู้ใจกันคงไม่ต้องพูดถึง และอากอนไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องไม่ชอบอุนซุย แต่ถึงขนาดนั้นเราก็จะสังเกตได้ว่าสองพี่น้องคู่นี้ไม่ค่อยแชร์ความรู้สึกกันเท่าไร จริง ๆ แล้วอุนซุยเป็นฝ่ายเหินห่างอากอนไปเองมากกว่า(ช่วงม.ต้นหรืออาจจะก่อนหน้านั้นด้วย) ความรู้สึกของอากอนเองก็คงพอจะรู้อยู่ถึงสาเหตุ เขารักอุนซุยแต่ไม่ได้รังเกียจพรสวรรค์ของตัวเอง ดังนั้นจึงกลายเป็นว่าอุนซุยแยกตัวไปและไม่ค่อยได้รับความสนใจจากคนรอบข้างมากเท่าอากอน ส่วนอากอนนั้นแม้จะมีคนมาชื่นชมไม่ขาดแต่กับพี่น้องของตัวเองกลับไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันนัก แต่ก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องเรื่องทุนเขาเองก็พูดอะไรไม่ได้เลย ปัญหาด้านความรู้สึกของทั้งคู่จึงบานปลายมาเรื่อย ๆ จนมาถึงจุดแตกหัก อากอนซึ่งตามไปแต่พูดอะไรไม่ได้นั้นก็ได้แต่ยืนอยู่ข้าง ๆ นั่นเป็นความพยายามปลอบอุนซุยอย่างที่สุดเท่าที่คนแบบอากอนจะทำได้แล้ว เพราะมันไม่ใช่เรื่องที่ตัวเขาซึ่งเป็นต้นแหตุของเรื่องจะพูดออกมาได้เลยว่า "อย่าไปคิดมากเลยน่า" ดังนั้นอากอนจึงไม่สามารถแสดงอะไรออกมาได้เลย และในช่วงเวลานั้น บางทีอากอนคงรู้สึกลึก ๆ ว่าอยากจะทำอะไรสักอย่างเพื่ออุนซุย ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่อุนซุยส่งเจตนารมณ์มาให้เขา (ความรู้สึกที่ต้องการเหนือคนอื่น) ดังนั้นเมื่อมีความรู้สึกของทั้งสองคนประกอบกันจึงทำให้เขาตัดสินใจเดินไปในทางนั้นโดยทันที และด้วยความรู้สึกที่ว่า ตัวเองเป็นคนเหยียบย่ำพี่ ดังนั้นเมื่อเหยียบอุนซุยไปแล้วก็จงเหยียบพวกคนธรรมดาคนอื่นขึ้นไปด้วย ไม่อย่างนั้นแล้ว สมมติว่ามีคนธรรมดาล้มอากอนได้ แล้วความพยายามทั้งหมดที่ผ่านมาของอุนซุยมันคืออะไร มันก็กลายเป็นไร้ความหมายไปโดยทันที นั่นคือ ถ้าอากอนแพ้ก็เท่ากับอุนซุยยิ่งพ่ายแพ้ยิ่งกว่า ดังนั้นอากอนจึงแพ้ไม่ได้และไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ นอกจากนี้ยังเป็นปมให้เขาเชื่อมั่นในพรสวรรค์ ก็เพราะพรสวรรค์นี่แหละที่ทำให้อุนซุยต้องเจ็บปวดขนาดนี้ ดังนั้นอากอนจึงเชื่อว่าไม่มีอะไรมาสู้กับพรสวรรค์ได้ ที่เขายึดติดกับมันมากก็เพราะแบบนี้ด้วยแหละ ------------------------------ ทำไมอากอนต้องทำแต่เรื่องเลว ๆ ? ช่วงประถมเราจะสังเกตได้ว่านอกจากมีคนรายล้อมแล้วอากอนยังมีเพื่อนมากพอสมควร สังเกตจากกองเชียร์ตอนวิ่ง และจากการออกไปเที่ยวบ่อย ๆ ตั้งแต่ม.ต้น เป็นคนชอบแต่งตัวก็หมายถึงเป็นคนชอบเข้าสังคมในระดับหนึ่ง แต่หลังจากเหตุการณ์วันนั้นเราจะเห็นอากอนควงแต่ผู้หญิงและไม่ได้มีเพื่อนอีกเลย (เว้นฮิรุม่า) ยิ่งในชมรมอากอนก็ไม่ได้ซี้กับใครมาก อย่างมากก็มีแค่อิกคิวที่เขายอมรับ แต่รวม ๆ แล้วเขาทำให้คนกลัวเขาเสียมากกว่าแม้กระทั่งอิกคิวเองก็เถอะ ทั้งที่จริง ๆ อากอนก็รู้วิธีที่จะทำให้คนอื่นชอบตัวเอง แต่เขาก็ไม่ทำ เพราะอะไร เคยมีพี่คนหนึ่งในบอร์ดพันธุ์ทิพนี้พูดเทียบไว้อย่างน่าสนใจว่า "ลองคิดดูว่า ถ้าอากอนมีทุกสิ่งเพียบพร้อม ทั้งความสามารถ เพื่อน ความรักแถมยังเป็นคนดี แล้วอุนซุยจะเป็นยังไง" อันนี้เองเป็นสิ่งที่ทำให้เราคิดได้ว่า ในขณะที่อุนซุยพยายามถีบตัวสูงขึ้นให้เป็นคนที่ดีพร้อมในทุกด้าน ทั้งกีฬา การเรียน เพื่อนฝูงก็มี(สนิทกับคนในทีมพอควร) อากอนเองก็พยายามทำตัวให้ต่ำลง แต่ยังคงไว้ซึ่งความสามารถทั้งกีฬาและการเรียน(เพราะจุดนี้เป็นเงื่อนไขระหว่างเขากับอุนซุย) ส่วนด้านอื่นนั้นเขากดลงไปหมด ทั้งด้านนิสัยก็แสดงออกแต่ด้านเลว เพื่อนก็ไม่มี ความรักก็ไม่คบใครจริงจัง ออกแนวมีเพื่อนเที่ยวไว้เป็นเซ็กส์เฟรนด์เสียส่วนใหญ่ เพื่อนในทีมก็ไม่มีเพราะทุกคนกลัวเขาหมด ดังนั้นจึงเป็นการที่ทั้งคู่พยายามทำตัวเองให้ "ใกล้เคียง" อีกฝ่ายมากที่สุด ไม่อย่างนั้นพวกเขาก็เดินคู่กันไปไม่ได้ อย่างน้อยถ้าอากอนเลว อุนซุยก็ยังมีจุดที่จะได้รู้สึกว่าตัวเองเหนือกว่าอากอนอยู่บ้าง ซึ่งอุนซุยอาจจะพอรู้อยู่(จากการที่พูดว่าจะรับผิดชอบการกระทำของอากอน)แต่อาจไม่ได้รู้ความรู้สึกอากอนทั้งหมด ------------------------------ ไม่รับทุน น้ำใจ - ความคับแค้นของอากอน จำได้ไหมว่าอากอนได้ทุกเรียน แต่ที่เขาเข้าชินริวจิได้ไม่ใช่เพราะทุนแต่เป็นเข้าไปด้วยโควต้า นั่นแปลว่าอากอนไม่ยอมรับทุนนั้น เพราะเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดเรื่องกับอุนซุย ก็เป็นสิ่งหนึ่งที่เขาจะแสดงน้ำใจให้อุนซุยได้ แต่อุนซุยไม่รู้เพราะอากอนแถไปใช้เหตุผลที่ต้องการแกล้งคุริตะแทน ทำให้คนไปคิดถึงเรื่องนั้นมากกว่าจะมานั่งคิดว่าทำไมอากอนไม่รับทุน แม้แต่ฮิรุม่าก็ไม่รู้ว่าอากอนได้ทุนแล้ว เพราะฮิรุม่าเคยถามว่า "อย่างแกก็สอบเข้าเอาก็ได้นี่นา" และถ้าอุนซุยรู้ ก็คงกลายเป็นกรณีผู้แพ้ที่ถูกเห็นใจอีก ดังนั้นอากอนจึงต้องกลบเกลื่อนความรู้สึกของตัวเองโดยเอาเรื่องคุริตะมาเป็นข้ออ้างในเรื่อง แต่สาเหตุหลักที่เขาไม่รับทุนนั้นก็น่าจะเป็นเพราะอุนซุยมากกว่า ------------------------------ อุนซุยจะเลิกเล่นอเมริกันฟุตบอล ฉากที่สองพี่น้องคุยกันในสวน มีแฟน ๆ ตีความได้ว่านอกจากต้องการส่งความต้องการของตัวเองให้อากอนแล้ว ยังมีแววว่าอุนซุยต้องการให้อากอนเดินขึ้นไปแทนตัวเอง ส่วนตัวเขาเองล่ะ? อาจจะเลิกเล่นไปเลยก็ได้ด้วยความท้อใจ แต่จุดนี้ก็เป็นเพียงการคาดเดาที่ไม่มีอะไรยืนยัน แต่เป็นผลให้เกิดเหตุการณ์ในข้อต่อไปขึ้นมา ------------------------------ ทำไมอากอนมาเล่นอเมริกันฟุตบอล? เคยมีเพื่อนคนญี่ปุ่นที่เป็นแฟนคลับอากอนถามเราในแชทว่า "คิดว่าทำไมอากอนถึงมาเล่นอเมริกันฟุตบอล" เราใช้เวลาคิดแค่แปบเดียว คำตอบมันก็วูบเข้ามาในหัวเอง "For Unsui" เป็นเหตุผลเดียวที่เราจะคิดได้ และแฟน ๆ ของทางญี่ปุ่นเองก็คิดไม่ต่างกัน แต่จากการถูกถามนี้แหละที่ทำให้เราคิดได้ถึงประเด็นนี้ ถ้าเราจะสังเกต จะเห็นว่าก่อนหน้าที่จะเข้าชินริวจิ ไม่เคยปรากฏเลยว่าอากอนเล่นมะกันบอล แม้แต่ในอนิเมก็แสดงให้เห็นว่าเขาเพิ่งจะมาเล่นครั้งแรกตอนที่สอบเข้าโควต้าชินริวจินี่เอง ถ้าอย่างนั้นทำไมอากอนถึงมาเล่นมะกันบอลล่ะ อุตส่าห์ลงแรงมาเล่นคงไม่ใช่เพื่อแย่งโควต้าคุริตะอย่างเดียวแน่ ถ้าเราสังเกตให้ดีจากทรงผมของอากอนที่เปลี่ยนไปเราก็จะกำหนดระยะเวลาในแต่ละเหตุการณ์ได้ ตอนที่ไปแย่งโควต้าคุริตะนั้นอากอนผมเป็นทรงเดรธล็อกแล้ว นั่นหมายถึงเป็นเหตุการณ์หลังเกิดเหตุการณ์ที่อุยซุยร้องไห้นั่นเอง ถ้าเรื่องที่อุนซุยคิดจะเลิกเล่นมะกันบอลเป็นจริง ก็จะเป็นแรงผลักดันหนึ่งที่อากอนมาลงเล่น นอกจากนั้นก็คือ ถ้าอากอนมาเล่นมะกันบอลก็จะช่วยดึงอุนซุยให้สูงขึ้นไปได้อีก ให้เข้าใกล้ความต้องการของอุนซุยขึ้นไปอีกนิด แถมทั้งสองจะได้สนิทกันมากขึ้นด้วย เราคิดว่าคนที่เป็นต้นคิดที่จะ "เล่นมะกันบอลด้วยกัน" น่ะคืออากอน(แต่ไม่รู้ว่าที่อากอนไปตัดสินใจเล่นนั้นมันหลังจากวันที่เกิดเหตุหรือปล่อยเวลาไประยะหนึ่งแล้วค่อยไปเล่น) แต่คนที่คิดดราก้อนฟรายน่ะคืออุนซุย สรุปแล้วทั้งหลายทั้งปวงอากอนก็ทำไปเพื่อนอุนซุยทั้งนั้นแหละ แต่เขาแสดงออกมากไม่ได้ เพราะอุนซุยไม่อยากถูกเห็นใจ ผลก็เลยเป็นอย่างที่เราเห็นกัน . . . จากคุณ : คนสีฟ้า (Wadoiji) - [ 15 ก.ย. 50 14:33:30 ]

ความคิดเห็นที่ 4 บทวิเคราะห์ : อากอน - อุนซุย 04 จุดแตกหักระหว่างอากอนกับฮิรุม่า? อากอนน่าจะเคยยอมรับฮิรุม่าคล้ายกับที่ยอมรับอิกคิว แต่จุดที่แตกหักกันจริง ๆ อยู่ที่แนวคิดของทั้งคู่ไม่ตรงกัน เราจะสังเกตได้ว่าอากอนกับฮิรุม่าเข้ากันได้เพราะมีอะไรหลาย ๆ อย่างเหมือนกันมาก ไม่ว่าจะเป็นความฉลาด นิสัยโดยพื้นฐานก็เป็นพวกปากแข็งไม่ค่อยแสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกมาเหมือนกัน นอกจากนี้...สไตล์การแต่งตัวยังแอบเหมือนกันด้วย! จุดแตกหักก็มีเขียนถึงเอาไว้ นั่นคือฉากที่ทั้งสองคนไปรุมยำพวกนักเลงกันแล้วอากอนพูดเรื่องพวกคนธรรมดากับคนมีพรสวรรค์ แล้วฮิรุม่าบอกว่า มันไม่ใช่ว่าจะเป็นอย่างนั้นเสมอไปหรอก ซึ่งเป็นอะไรที่ขัดกับความคิดของอากอนอย่างแรง ก็คืออากอนคิดว่า คนธรรมดาน่ะต่อกรกับคนมีพรสวรรค์ไม่ได้หรอก(เพราะเขาเห็นตัวอย่างมาแล้วกรณีอุนซุยที่ซ้อมแทบตายก็ยังไม่ได้อะไรขึ้นมา) ส่วนฮิรุม่ากลับเชื่อว่าถ้ามีแผนดี ๆ หน่อยก็เอาขนะคนมีพรสวรรค์ได้ จุดนี้แหละที่ทำให้อากอนแตกหักกับฮิรุม่าหลังจากนั้นด้วยการไปแย่งโควต้าคุริตะ แต่ยังมีปัจจัยอื่นอีกก็คือ 1. อากอนกำลังทำตัวเองให้โดดเดี่ยวหลังเหตุการณ์ที่อุนซุยร้องไห้จึงตัดสินใจเลิกคบกับฮิรุม่า(ด้วยทางอ้อมคือไปแกล้งเพื่อนของฮิรุม่าอีกที แน่ล่ะ ใครจะเดินไปตบไหล่แล้วบอกว่า เพื่อน เราเลิกคบแกว่ะตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป จะบ้าเรอะ) 2. อันนี้ก็อาจมีส่วน นั่นก็คือ... ฮิรุม่าน่ะเป็นควอเตอร์แบ็ก ตำแหน่งเดียวกับอุนซุย ถ้าปล่อยฮิรุม่าเข้าชินริวจิได้ อุนซุยเกิดกลายเป็นตัวสำรองขึ้นมา คราวนี้เขาก็จะไม่ได้เล่นมะกันบอลกับอุนซุยอย่างที่สองพี่น้องตั้งใจเอาไว้นั่นเอง ------------------------------ ทำไมอากอนต้องแย่งโควต้าของคุริตะ? อันนี้พูดไปก็คล้ายข้อที่แล้ว แต่สรุปรวมก็คือ 1. อากอนไม่ชอบใจที่เห็นคุริตะซึ่งไม่ได้มีพรสวรรค์ครบถ้วนจะได้ขึ้นมามีหน้ามีตา (ใช้คำนี้ละกัน = =") 2. อากอนใช้วิธีนี้เพื่อแตกหักกับฮิรุม่า หลัก ๆ คงมีสองข้อ ไม่รู้มีปัจจัยอื่นอีกมั้ยเหมือนกัน ------------------------------ "คนอย่างพวกแกน่ะฉันไม่ต้องการหรอก" คำนี้น่ะ จะเรียกว่าเป็นการพูดแตกหักกันฮิรุม่าให้ชัดไปเลยก็ได้ หรือจะบอกว่าอากอนพยายามยืนยันกับตัวเองก็ได้ ว่าตนไม่ต้องการเพื่อน แต่ว่าลึก ๆ ในใจ? จะเป็นยังไงก็คงบอกไม่ได้ล่ะนะ ------------------------------ ทำไมต้องปาบอลใส่โทราคิจิ? ก็เด็กมันด่าทีมชินริวจิน่ะ = =" จริง ๆ อากอนก็ยึดติดในความสุดยอดของชินริวจินะ ถ้าให้เทียบก็คงประมาณ...เหมือนอิคาริที่จะวิ่งเข้าไปต่อยชาวบ้านทุกคนที่มาดูถูกโอโจนั่นแหละ แต่อากอนมีความน่ากลัวในสายตาคนอื่นรอบข้างมากกว่า ดังนั้นอากอนเองก็เลยนึกฉุนที่ถูกด่าว่าเป็นพวกกระจอกน่ะสิ ทั้งที่คนด่าก็ยังนั่งอยู่บนรถเข็นอยู่เลย (ในสายตาอากอนโทราคิจิที่ต้องนั่งรถเข็นก็คือพวกที่ทำอะไรไม่ได้หรือไร้พรสวรรค์น่ะแหละ) ------------------------------ อากอนกับอิกคิว? ความสัมพันธ์ระหว่างอากอนกับอิกคิวก็เป็นอีกสิ่งที่ถูกสื่อออกมาแค่นิดเดียว อากอนนั้นยอมรับอิกคิวมากที่สุด ส่วนหนึ่งเพราะเป็นอัจฉริยะเหมือนกันจึงน่าเข้าใจกันดี บางทีอิกคิวก็คงมีเหตุผลที่ต้องสู้ แต่สิ่งที่อากอนเคยหลุดปากออกมาในตอนที่อิกคิวพ่ายให้กับมอนตะ สื่อออกมาให้เห็นว่าไม่ใช่แค่เรื่องความสามารถ แต่อากอนยอมรับอิกคิวที่มีทิฐิในความเป็นอัจฉริยะของตัวเอง พูดง่าย ๆ ก็คืออากอนมีความรู้สึกกดดันในตัวเองว่า "อัจฉริยะจะแพ้ไม่ได้" อันสืบเนื่องมาจากสิ่งที่คนอื่นคาดหวังในตัวเขาเอาไว้ ดังนั้นเมื่อเห็นอิกคิวมีจุดนี้ที่เหมือนกันถึงได้ยอมรับได้ แถมตอนที่ให้เลือกคนที่คล้ายตัวเองก็ยังเลือกอิกคิวอีกต่างหาก อิกคิวเองก็เชื่อมั่นในตัวอากอนว่าเก่งที่สุด (ที่จริงคนอื่นในทีมก็นับถืออากอนแบบนั้นนะ) สรุปแล้วทั้งคู่ต่างยอมรับนับถือกันและกันมาก ยืนยันได้จากดราก้อนฟลาย ทั้งที่เป็นไม้ตายของพี่น้องคอนโง แต่พวกเขากลับเอาอิกคิวเข้ามาร่วมด้วยกลายเป็นโกลเด้นดราก้อนฟลาย แสดงว่ายังไงอากอนก็เชื่อฝีมืออิกคิวในระดับหนึ่ง ------------------------------ ชินริวจินาคากับอากอน แน่นอน ผลจากการที่อากอนทำให้ตัวเองโดดเดี่ยว เราเลยได้เห็นว่าคนในทีมต่างก็กลัวอากอนกันหมด ไม่มีใครกล้าไปแหยมเลยนอกจากอุนซุยที่เป็นพี่คนเดียว กับอิกคิวที่ออกแนวไปเป็นลูกน้องอากอนมากกว่า ส่วนยามะบุชิที่เคยว้ากอากอนทางโทรศัพท์ไปครั้งนึงก็โดนขู่ทีเดียวก็หงอยแล้ว รายอื่น ๆ ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ส่วนตัวอากอนเองก็พูดอยู่เรื่อย ๆ ถึงคนอื่นในทีมว่าเป็นพวกสวะ แต่ใจจริงอากอนก็เชื่อในพลังของชินริวจิอยู่เหมือนกัน อย่าลืมว่าปีก่อนอากอนก็เคยอยู่ในทีมตอนที่ชินริวจิได้แชมป์คันโตด้วย อย่างไรก็ต้องมีความภูมิใจในทีมไม่น้อยเหมือนกัน (สืบเนื่องจากข้อโทราคิจิ ก็เพราะอากอนรู้สึกแบบนี้ถึงยอมให้โทราคิจิด่าทีมตัวเองไม่ได้ไงล่ะ) และที่เป็นที่สุดในข้อนี้ก็ต้องประโยคนี้เลย ในเล่ม21 "ถึงได้บอกไงว่ามีคนอย่างฉัน11คนน่ะแกร่งกว่าเยอะ" เป็นประโยคที่พูดถึงตอนที่ทีมชินริวจิตั้งสติรับการบุกได้อีกครั้ง เป็นคำพูดที่ชัดเจนมากว่าอากอนน่ะจริง ๆ แล้วยอมรับคนในทีมอยู่ไม่น้อยเลย เห็นไหมล่ะ อาจจะรวมถึงการไม่ค่อยลงแข่งด้วย ถ้าลูกทีมฝีมือห่วย ๆ อากอนก็ไม่ยอมให้ทีมที่ตัวเองอยู่ต้องแพ้หรอก (เกลียดการพ่ายแพ้) แต่นี้ทำเป็นเอ้อระเหยลอยชาย นั่นก็ด้วยความรู้สึกเชื่อมั่นในตัวคนอื่น ๆ ในทีมอีกเช่นกัน และคนในทีม แม้จะกลัวอากอนแต่ก็เชื่อในความสามารถของอากอนมากกว่าใคร และลึก ๆ  ทุกคนก็คาดหวังในตัวเขามาก นอกจากอุนซุยแล้วก็มียามะบุชิ ยามะบุชิรู้สึกต่ออากอนเหมือนพี่น้องอยู่เหมือนกัน เพราะตอนที่อากอนมีไฟจะฝึกซ้อมหลังแพ้เดม่อน ยามะบุชิก็ร้องไห้ด้วยความตื้นตันใจ เพราะอากอนน่ะอัจฉริยะก็จริงแต่ไม่ยอมฝึกซ้อม ด้วยความหวังของยามะบุชินะ เขาเห็นคนมีพรสวรรค์ขนาดนี้ ไม่ต้องคิดเลยว่าถ้าขยันซ้อมจะไปได้ไกลแค่ไหน เหมือนเวลาที่เราเห็นเพื่อนวาดรูปเก่งแต่ไม่ยอมไปเรียนด้านวาดรูปน่ะแหละ มันเป็นความรู้สึกเสียดายความสามารถใช่มั้ยล่ะ และยามะบุชิเองก็คาดหวังเรื่องนี้มาตลอด สังเกตตอนที่ยามะบุชิว้ากอากอนทางโทรศัพท์ ถ้าเป็นคนอื่นคงไม่กล้าทำ แต่ยามะบุชิกล้า ถึงตอนหลังจะโดนขู่ซะหงอก็เถอะ(เพราะยามาบุชิเป็นคนอ่อนโยนมาก ๆ ด้วยนั่นแหละก็เลยยังห่วงอากอนอยู่เหมือนกัน) ------------------------------ ทำไมอากอนไม่ฝึกซ้อม มีสาเหตุตามนี้ เท่าที่พอจะคิดได้ หรืออาจจะเป็นทุกข้อรวมกัน 1. ซ้อมไปเดี๋ยวเก่งเกิน ถ้าไม่ซ้อมก็มีความสามารถเท่าเดิม อย่างน้อยก็ไม่ทิ้งห่างอุนซุยมากเกินไป 2. ต้องการแสดงให้คนทั่วไปเห็นว่ามีพรสวรรค์ ไม่ต้องซ้อมก็เก่งได้ ดูไว้ซะเจ้าพวกคนไร้พรสวรรค์ 3. ขี้เกียจโดยส่วนตัว แต่จริง ๆ ถ้าอากอนนึกจะซ้อมก็ไม่แพ้ชินหรอกน่า คนหัวรั้นแบบนี้ทำอะไรทำจริงอยู่นะ ------------------------------ พวกสวะเอ๊ย อีกเรื่องคือ ในอนิเมเป็นยังไงไม่รู้ แต่ในหนังสือ อากอนจะไม่เคยพูดเรียกอุนซุยว่าเป็นสวะเลย มีแต่แบบที่อุนซุยยืนอยู่กับกลุ่มเพื่อนในทีมแล้วอากอนเรียกรวม ๆ ไปว่าเป็นสวะ ยังไงก็ยังห่วงความรู้สึกอุนซุยอยู่บ้างล่ะน่า แต่ก็มีกรณีที่อากอนข่มอุนซุย เช่นตอนประโยค "หัวนายกับหัวฉัน ใครหัวดีกว่ากัน" นั่นแหละ เรามองว่าไม่ใช่ข่มให้อุนซุยต้องเสียใจ แต่เป็นการเอาแต่ใจของอากอน พูดง่าย ๆ ก็คือ แม้ว่าอากอนจะแคร์พี่ชายแค่ไหนแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะยอมไปทุกเรื่อง และเหตุผลที่อากอนจะใช้ดราก้อนฟลายให้ได้จนต้องพูดประโยคนี้ออกมา ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะหวาดหวั่นทีมเดม่อนอยู่ลึก ๆ และไม่ต้องการแพ้ฮิรุม่าไม่ว่าจะด้วยเหตุอะไรก็ตาม (ทิฐิ ประมาณว่าไปข่มเขาไว้เยอะ ถ้าแพ้สวะแบบนี้ อากอนคงยอมรับไม่ได้) ดังนั้นอากอนจึงต้องการงัดเอาลูกไม้ที่เชื่อมั่นที่สุดออกมาใช้ ------------------------------ ตำแหน่งในสนามของอากอน อย่างที่เราเห็น อากอนไปได้ทุกตำแหน่ง ตั้งแต่รีซีฟ ควอเตอร์เบ็ก รันเนอร์ ไลน์ก็ยังเป็น ไลน์แบ็กเกอร์ก็เล่น และอื่น ๆ ที่ไม่ทันได้สังเกต แต่ไง ๆ ก็ต้องมีตำแหน่งที่แท้จริงมั่งสิ คนที่เล่นได้ทุกตำแหน่ง มันก็คือตำแหน่งไทท์เอ็นด์ ตำแหน่งเดียวกับไอ้บ้าทาคิไม่ใช่หรือไง สรุปว่าอากอนคือไทด์เอ็นด์ของทีมอย่างนั้นสินะ อันนี้เราก็ไม่ชัวร์ เพราะไม่ค่อยรู้กติกามะกันบอลเท่าไร แต่อุนซุยเคยพูดคำว่า "ดราก้อนฟรายของควอเตอร์แบ็กสองพี่น้อง" แต่อีกนั่นแหละ ในการจัดดรีมทีมอาจารย์คนเขียนเขียนให้อากอนอยู่หมวดรันเนอร์ และตอนยืนในสนามอากอนก็เคยยืนตำแหน่งเดียวกับเซนะด้วย และหน้าที่ในสนามหลัก ๆ ก็คล้ายรันเนอร์(แต่ถ้าเป็นฝ่ายป้องกันจะกลายเป็นไลน์แบ็กเกอร์ตำแหน่งเดียวกับชิน) หรือจริง ๆ เธอจะเป็นรันเนอร์? อืม...ตกลงว่าตำแหน่งอะไรกันแน่นะ ------------------------------ หมัดนั้นกับน้ำตาของอุนซุย ถ้าเป็นในหนังสือ ชินริวจิจะแทบไม่แสดงอารมณ์อะไรออกมามากเมื่อพ่ายแพ้ เราจะได้เห็นแต่สีหน้าสงบด้วยความยอมรับเท่านั้น แต่มีสื่อเดียวที่แสดงออกมาคือ ฉากสุดท้ายทุกคนโดนคุริตะผลักระเนระนาด ตัดมาอีกทีทุกคนยืนกันหมดแล้ว มีแต่อากอนเท่านั้นที่ยังไม่ลุก(หรือตกใจที่ตัวเองแพ้ก็เลยลุกไม่ขึ้นในทันที) จุดนี้ก็แสดงให้เห็นได้ว่าอากอนทนรับความพ่ายแพ้ไม่ได้ และต้องใช้เวลามากกว่าคนอื่นกว่าจะลุกขึ้นมาตั้งต้นใหม่ แต่ถ้าเป็นภาคอนิเม ได้มีการสร้างเรื่องต่อให้ภาพพจน์ของอากอนชัดเจนยิ่งขึ้น นั่นคือให้อากอนอาละวาดเมื่อเซนะยื่นมือมาขอจับมือหลังแข่งเสร็จ(เหมือนหน้าปกเล่ม23) แล้วอากอนก็ลุยอาละวาดกับกรรมการ พอยามะบุชิกับอิกคิวมาห้ามก็ไปโวยวายกับทั้งสองคนนั้นอีก สุดท้ายก็หันมาวิ่งเข้าไปจะต่อยฮิรุม่า อุนซุยเข้าไปห้ามแล้วต่อยหน้าอากอน แต่อุนซุยก็ร้องไห้เองแล้วก็ขอโทษอากอน(หลังจากนั้นมีการพูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับพรสวรรค์ของอากอนแต่เราแปลไม่ออก) นั่นแหละอากอนถึงได้สงบลงแล้วยอมรับได้ในที่สุด จากฉากจบศึกชินริวจิทั้งสองแบบคงจะยืนยันให้เรารู้กันได้ว่าอากอนยึดติดกับชัยชนะมากแค่ไหน(เหมือนฮิรุม่าอีกแล้ว) ส่วนเหตุผลก็มีมากมาย ทั้งความคิดที่ว่าอัจฉริยะแพ้ไม่ได้ ทั้งทีมที่ตัวเองเชื่อมั่นก็มาแพ้ด้วยกัน แล้วยังความหวังของอุนซุยที่เขาแบกรับเอาไว้อีก... น่ะนะ... จากคุณ : คนสีฟ้า (Wadoiji) - [ 15 ก.ย. 50 14:38:42 ]

ความคิดเห็นที่ 5 บทวิเคราะห์ : อากอน - อุนซุย 05 ฝาแฝดจากไข่คนละใบ? มาที่ประเด็นอื่น ๆ บ้าง อากอนกับอุนซุยมีข้อมูลเหมือนกันทุกอย่างทั้งส่วนสูงน้ำหนัก หน้าตา (แต่สีผิวต่างนะ) แต่มีเรื่องแปลกอยู่อย่างก็คือกรุ๊ปเลือดของทั้งคู่ไม่เหมือนกันทั้งที่เป็นแฝดกัน ซึ่งคิดตามหลักความเป็นจริงแล้วน่าจะเป็นเพราะทั้งคู่เป็นแฝดไม่แท้ คือเป็นแฝดจากไข่คนละใบ และคนเขียนน่าจะจงใจคิดให้มันเป็นแบบนี้ด้วยแน่ ๆ ------------------------------ แว่นตาของอากอน แว่นตาเป็นสัญลักษณ์หนึ่งของอากอนที่อยู่ติดตัวเขาเสมอ เป็นตัวแทน เป็นสัญลักษณ์ของการซ่อนเร้นความรู้สึกของตัวเอง และเพราะมีแว่นตานี่เองทำให้หลายครั้งเราไม่สามารถดูออกได้ว่าเขากำลังรู้สึกอย่างไร ------------------------------ "ผู้หญิงในIC21ตาบอดกันหมดหรือไงฟะ" ตอนที่ผลการจัดอันดับคนที่ได้ช็อกโกแลตวาเลนไทน์เยอะที่สุดในเรื่องออกมา ปรากฏว่าที่หนึ่งคือซากุราบะ(มีดีกรีเป็นนายแบบยอดนิยมนี่นะ) อันดับสองคืออากอน อันดับสามคือฮาราโอะ ถึงจะรู้ก็เถอะว่าอากอนน่ะเป็นที่นิยมในหมู่สาว ๆ แต่ก็ไม่นึกว่าจะมีคนชอบ(ในเนื้อเรื่อง)เยอะกว่าฮาราโอะ แถมที่ด้อยกว่าก็เป็นซากุราบะที่เป็นนายแบบเท่านั้นเอง แล้วตอนที่ผลนี้ออกมา ที่บอร์ดแห่งหนึ่ง(ภาษาอังกฤษ) ก็อึ้งทึ่งกันมากถึงมากที่สุด จนเป็นที่มาของประโยคข้างบนนั่นเอง แต่ด้วยความที่เราชอบอากอนนะ เราก็พอจะเข้าใจว่าทำไมผู้หญิงชอบอากอนเยอะ ส่วนหนึ่งเพราะอากอนน่ะเก่ง(ดูเท่นี่นา นักกีฬาอัจฉริยะ เรียนก็ดี) เวลาจีบสาวก็พูดจาน่ารัก ท่าทางเทคแคร์ผู้หญิงดีอีกต่างหาก(ก่อนจะพาหญิงไป...น่ะนะ) แต่งตัวก็ดูดี(เรียกว่ารู้จักแต่งตัวดีกว่า) หน้าตาก็ใช้ได้ สับรางเก่งอีกต่างหาก ขนาดควงหญิงพร้อมกันสองคนคุณเธอยังokเลย? หรือเป็นแค่เพื่อนเที่ยว หรือเป็นแค่เซ็กส์เฟรนด์กันก็ไม่รู้ เอาเป็นว่าปัจจัยหลัก ๆ พวกนี้ก็คงพอจะทำให้คนชอบเขาได้แล้วล่ะ แต่ถ้ามองลึก ๆ นะ ผู้หญิงจำนวนมากก็ชอบคนเลว(แต่ดีกับพวกเธอ)และขี้สงสาร แบบว่าผู้ชายที่ท่าทางร้าย ๆ หน่อย แล้วอากอนก็ให้ความรู้สึกโดดเดี่ยวอยู่พอสมควร นอกจากนั้นอากอนยังมีรังสีของเพลย์บอยอีก อืม...แต่พวกผู้หญิงในเรื่องจะมองลึก ๆ แบบนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้สินะ ------------------------------ ดราก้อนฟลาย ทำไมคนเขียนถึงเลือกแผนนี้เป็นแผนหลักของสองพี่น้อง เพราะหลักของดราก้อนฟรายนั้นต้องมีการประสานงานกันในตำแหน่งรับส่งที่ค่อนข้างเหมือนกัน คุณสมบัติของแผนนี้เหมาะเจาะกับเรื่องความสัมพันธ์ของพี่น้องคู่นี้พอดี ซึ่งอุนซุยไม่ได้เป็นคนคิดดราก้อนฟราย จากเนื้อหาที่หนังสือบอกว่าเกิดขึ้นในญี่ปุ่นมานานแล้ว ดราก้อนฟลายก็เปรียบเป็นเหมือนอีกสัญลักษณ์หนึ่งที่หมายถึงสิ่งที่ผูกพันสองพี่น้องเอาไว้ไม่ให้แยกจากกัน ถ้าเป็นแผนการเล่นนี้ไม่ว่ายังไงอากอนกับอุนซุยก็จะได้ร่วมมือกัน จุดเด่นอยู่ที่ความเร็วในการตัดสินใจและความสามารถเฉพาะตัวของทั้งคู่ ช่วยให้ดราก้อนฟลายแข็งแกร่ง นอกจากนี้การกระชากบอลส่งรับกันหรือเลือกที่จะรันนั้นก็ต้องรู้ใจกันพอสมควร คงเพราะแบบนี้เองคนเขียนจึงนำมาใช้กับพี่น้องคอนโง และมันก็เหมาะเจาะลงตัวทีเดียว ------------------------------ เอาล่ะ เจาะลึกรายละเอียดนั่นนี่กันไปเยอะจนเมื่อยมือถึงขีดสุดแล้ว มาสรุปกันดีกว่า สรุปก็คือ สิ่งที่อากอนทำลงไปส่วนมากเป็นเรื่องที่ร้ายกาจจริง แต่เขามีเหตุผล จากปมในใจ จากความหวังที่มีคนคาดหวังกับเขา จากอะไรหลาย ๆ อย่าง จะเรียกว่าเป็นแรงกดดันก็ไม่ผิด พวกเราอ่านครั้งแรก ๆ จะเข้าใจความรู้สึกของอุนซุย เพราะว่าเราเป็นคนธรรมดาเหมือนกัน แต่คงมีน้อยคนที่จะเข้าใจอากอนเพียงแค่อ่านครั้งแรก ๆ ขนาดจุดเล็กจุดน้อยเรายังต้องอ่านตั้งหลายรอบกว่าจะเริ่มเข้าใจตัวตนของเขาขึ้นมา เราเคยเศร้าจนน้ำตาร่วงกับฉากที่อุนซุยร้องไห้ที่สวน แต่หลังจากนั้นก็ร้องไห้ยิ่งกว่าเดิมเมื่อคิดถึงความรู้สึกของอากอนขึ้นมาได้ อุนซุยเศร้า และอากอนเองก็เช่นกัน ไม่มีใครเสียใจมากน้อยไปกว่าใครเลย สิ่งที่แก้ไขอะไรไม่ได้ ตอนนี้พวกเขาเพียงแต่พยายามจะเดินเคียงข้างกันเท่านั้น เท่าที่อุนซุยจะไปถึง เท่าที่อากอนจะทำเพื่ออุนซุยได้ อย่าลืมว่าสื่อไม่ว่าจะอะไร เราต่างคนต่างอ่าน ต่างตีความต่างกันไปได้ทั้งนั้น แต่ต้องมีเหตุผลประกอบ สิ่งที่เราวิเคราะห์ออกมาก็เพราะพยายามจะทำความเข้าใจคนที่เราชอบให้มากที่สุด เพราะอากอนไม่ค่อยแสดงอารมณ์หรือเหตุผลจริง ๆ ออกมา เราก็ยิ่งต้องค้นหาตัวเขาอย่างยิ่งยวด ทั้งหมดในบทความนี้ทำให้เรารักอากอนอย่างที่สุด คงเพราะเขาเท่ ดูแข็งแกร่งแต่จริง ๆ เศร้ามาก แต่ก็แสดงความอ่อนแอออกมาไม่ได้เลยแม้แต่กับอุนซุยที่เป็นคนที่สนิทที่สุดก็ตามที เพราะเขาจำเป็นต้องแข็งแกร่งแทนพี่ชายด้วย รอยร้าวระหว่างอากอนอุนซุยไม่มีวันประสานกันได้ ขนาดจบศึกชินริวจิไปแล้วมันก็ยังคงอยู่ และทั้งสองก็รู้ตัวดี แต่ไม่มีใครแค้นใคร และทั้งคู่ยังรักกันดี แต่ปมของทั้งคู่ก็ยังอยู่ที่นั่น ความสามารถที่แตกต่างกัน เป็นสิ่งที่ท้ายที่สุดแล้วก็ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้เลย วันนึงอุนซุยจะถึงขีดสุดของตัวเอง ส่วนอากอนก็จะต้องก้าวขึ้นไปยังที่สูงกว่า...เพื่ออุนซุยเองด้วย พวกเขาไม่สามารถเดินเคียงข้างกันได้ตลอดไป สิ่งนี้แหละที่น่าเศร้า สิ่งนี้แหละที่ทำให้เรารักเขาทั้งคู่จนหมดหัวใจ จนกว่าจะถึงวันนั้น...อยากให้พวกเขามีความสุขมาก ๆ แค่อุนซุยร้องไห้เราก็เศร้าแทน แค่อากอนพยายามกลบเกลื่อนความรู้สึกของตัวเองเราก็สงสารเขาไปแล้ว ถ้าแค่ทั้งคู่ยิ้มได้จากหัวใจจริง ๆ สักครั้งเราก็คงมีความสุขมาก อย่างน้อยอุนซุยก็ยิ้มแล้วตอนที่อากอนบอกว่าจะซ้อมเพื่อมาถล่มเดม่อนในปีหน้า แต่อากอนไม่เคยเผยยิ้มอย่างมีความสุขจริง ๆ เลยสักครั้ง พูดไปแล้วก็ยิ่งเศร้าเข้าไปใหญ่ จนบางทีก็นึกเกลียดอุนซุยที่ทำให้อากอนต้องกลายเป็นแบบนี้ แต่ก็อีกนั่นแหละ ถ้าไม่มีอุนซุยก็ไม่มีอากอน เราก็คงไม่ได้รักเขาทั้งคู่ขนาดนี้ เหมือนในการ์ตูนเรื่องน้องหนูพันธุ์ดุ มีฉากหนึ่งที่นางเอกถูกถามว่า "ไม่เจอกับ ... จะดีกว่าหรือ" นางเอกก็ส่ายหน้า (... คือหลังจากนางเอกเจอ ... แล้วก็เป็นเพื่อนกัน แต่ก็ทำให้นางเอกเจอปัญหามากมาย แต่เธอก็ยังคิดว่าได้เจอกันน่ะดีแล้ว ถ้าต้องมีชีวิตสุขสบายไม่เจอปัญหา แต่ไม่ได้เจอ...น่ะ ไม่เอาหรอก) ลองถามอากอนดูมั้ย ว่าไม่มีอุนซุยดีกว่าหรือเปล่า หรือลองถามอุนซุยดูว่า ถ้าไม่มีอากอนจะดีกว่าหรือเปล่า พวกเขาจะตอบว่ายังไง? คุณล่ะคิดว่ายังไง? ที่แน่ ๆ เราได้เจอพวกเขา ได้รับรู้เรื่องเศร้า ๆ จนต้องร้องไห้ตั้งหลายต่อหลายครั้ง(คนเขียนบทความนี้คนเดียวหรือเปล่าก็ไม่รู้) แต่ในความรู้สึกเรากลับรู้สึกว่า โชคดีแล้วล่ะที่ได้มาเจอสองคนนี้ ได้มีคนที่เรารักอย่างหมดหัวใจ ถึงเราจะต้องเสียอะไรหลายอย่าง ทั้งเวลา ทั้งการงาน เพราะไปทุ่มเวลาให้พวกเขาแทน แต่เรากลับรู้สึกว่า "ทุก ๆ วันของฉันช่างมีความสุขเหลือเกิน" หลายคนอาจจะคิดว่าเขาก็เป็นแค่ตัวการ์ตูน แต่ว่านั่นมันไม่สำคัญหรอก พวกเขามีชีวิตอยู่ แค่นี้ก็พอแล้ว... รักพวกนายมาก ๆ นะ มีชีวิต...แล้วก็มีความสุขมาก ๆ นะ... พวกนายทำให้ฉันมีความสุขทุก ๆ วันเลยรู้หรือเปล่า เพียงแค่เพราะมีพวกนายอยู่ในใจตลอดเวลาเท่านั้นเอง ดีใจที่ได้เจอกัน If you breath. I breath... ถ้าเธอยังหายใจ ฉันก็จะยังหายใจ... ปล. ช่วงท้ายบทความน้ำเน่าไปหน่อย แต่เรารู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ นะ ปล.2 ขอบคุณมากนะที่อ่านจนจบทั้งที่ยาวขนาดนี้ แก้ไขเมื่อ 15 ก.ย. 50 14:50:16 จากคุณ : คนสีฟ้า (Wadoiji) - [ 15 ก.ย. 50 14:43:04 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เฮ้อ ลงหมดเสียที รู้นะคะว่ายาวมาก = =" ขอโทษด้วยนะคะที่เอาแต่พูดเรื่องของสองคนนี้อยู่เรื่อยเลย รู้สึกดีนะคะที่อายชิลด์เริ่มดังขึ้นมากกว่าเดิมในช่วงที่ผ่านมา แฟน ๆ ก็เยอะขึ้น แต่ก็ทำให้รู้สึกเหงานิดหน่อยเหมือนกัน ยังไงแฟน ๆ เรื่องนี้เข้ามาคุยมาแชร์ความคิดกันได้นะคะ เผื่อมีประเด็นไหนตกหล่นไปอีก Secret Letter รวมแฟนอาร์ต แฟนฟิค จากอายชิลด์21 ของเราค่ะ (เน้นอากอน - อุนซุย คนอื่น ๆ มีประปราย) http://my.dek-d.com/sadman0000/story/view.php?id=311678 All data รวบรวมข้อมูลของอายชิลด์อยู่ค่ะ และพวกบทวิเคราะห์ก็รวมอยู่ในบทความนี้ด้วย แต่ยังไม่ค่อยมีอะไรมากหรอกค่ะ ไม่ค่อยมีเวลาทำ แต่จะทยอย ๆ ทำไปเรื่อย ๆ http://my.dek-d.com//story/view.php?id=332854 จบแล้วค่า จากคุณ : คนสีฟ้า (Wadoiji) - [ 15 ก.ย. 50 14:49:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 พี่โด๋ย!!!!!~ พี่จะทำให้เราน้ำตาร่วงไปกี่ครั้ง!! TT[]TT ถึงจะเป็นแค่บทวิเคราะห์! เราก็เชื่อหมดเลย! ไม่รู้สิ! เหมือน... มันตรงอ่ะ... แต่ตรงที่อากอนตัดความสัมพันธ์เฮียโยนี่  เราไม่รู้แฮะ.... เจาะลึกมาก  ลึกจนน่าตกใจว่าพี่สามารถวิเคราะห์ออกมาได้ยังไง! เรายังไม่เคยคิดเจาะลึกตัวละครอะไรมากขนาดนี้..... เหมือนกับจะทำให้เรารู้ว่า  พี่รักอากอนและอุนซุยมากแค่ไหน  ฮ่ะๆ... แต่เรื่องนี้เราน่าจะเข้าใจดีอยู่แล้วนี่นา.. ทุกๆวันของเราก็มีความสุข.... ก็เหมือนกับพี่  ทำอะไรต่างๆในสิ่งที่เกี่ยวกับคนที่เรารัก....แม้จะเป็นแค่คาแรคเตอร์... เล่นบาสที่รร. แทนที่จะโยนลูกลงห่วง แต่เรากลับไปคิกมันซะงั้น  อายชีลด์มีส่วนร่วมในชีวิตเรามากเลย!   แต่รู้สึกเราทำอะไรก็เกี่ยวกับมุซาชิไปหมด... ทั้งเรื่องอยากได้ลำดับที่ 11 มั่งล่ะ อะไรๆมั่งล่ะ.... เราก็มีเรื่องที่เหมือนกับพี่ ....แค่มีนายอยู่ในใจฉันตลอด.... มันก็ไม่มีสิ่งอันใดแล้วที่จะทำให้ฉันมีความสุข... .... และถึงจะเป็นแค่ตัวการ์ตูนก็ตามที... นะ... มุซาชิ.... จากคุณ : eye_kono - [ 15 ก.ย. 50 15:09:57 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เล่นบาสที่รร. แทนที่จะโยนลูกลงห่วง แต่เรากลับไปคิกมันซะงั้น  อายชีลด์มีส่วนร่วมในชีวิตเรามากเลย! **มีส่วนร่วมแบบนี้เรอะ! =[]= (ล้อเล่นน่ะ เข้าใจ ๆ ฮ่ะๆ) ใช่ ๆ เราเข้าใจความรู้สึกของโคโนะที่มีต่อมุซาชินะ เราคงไม่ต่างกันเท่าไร พองั้นเวลาโคโนะอุตส่าห์ตามมาเม้นให้อยู่เรื่อย ๆ เราถึงชอบพูด "เข้าใจอารมณ์" ไง อายชิลด์ทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนไปเยอะมากเหมือนกันนะ จากคุณ : คนสีฟ้า (Wadoiji) - [ 15 ก.ย. 50 15:31:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 หุหุ อ่านจบแล้ว แม้จะไม่ได้รู้สึกพิเศษต่อตัวละครสองตัวนี้ แต่ก็รู้สึกดีที่ได้อ่านครับ ปล.ตัวโปรดในเรื่องของผม คือ คิด จากคุณ : Paladay - [ 15 ก.ย. 50 16:01:33 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ส.....สุดยอด วิเคราะห์ได้เยี่ยมใจริงๆครับ จริงๆก็เเอบๆคิดเหมือนกันนะว่าเจ้าอากอนเนี่ยมันคนดีฝังใน ต้องเเงะถึงเเก่นถึงจะเห็น จากคุณ : ไล่ฮก - [ 15 ก.ย. 50 16:09:32 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อุแง้!!!! รักพี่โด๋ยจังเลยยยย!!! =[]=!!!! นับถือพี่มาก!!!!  พี่เป็นคนที่แบบ... ใช่เลย!! คนหนึ่งในสายตาเราอ๊า!! (พูดแบบนี้จะงงมั้ยเนี่ย =_=")/ โดนเจ๊ห่านติดไอพ่นมาใช้ปีกเสียบ! ไม่รู้แหละ!! แค่อยากมาบอกว่า รักพี่โด๋ยจังเลย!!! รักมุซาชิที่สุดเลย!! เดมอนเดวิลแบทส์!!! ชนะเลิศในคริสต์มาสโบวล์นะ!! จากคุณ : eye_kono - [ 15 ก.ย. 50 16:53:21 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เคยคิดแบบนี้เหมือนกัน แต่อดหมั่นไส้มันไม่ได้อ่ะ- -* โลกของการแข่งขันน่ะ ไม่รู้ว่าใครดีใครเลวหรอก รู้เพียงแค่ว่า พวกมันคือศัตรูเท่านั้นเอง เมื่อแข่งจบแล้วจะเป็นไงก็ตามแต่เถอะ ดูอย่างริคุกับเซนะดิ่ ในสนามคือคู่แข่ง แต่นอกสนามคือเพื่อน คือลูกพี่เหมือนเดิม จากคุณ : godter (godter) - [ 15 ก.ย. 50 17:09:53 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เอ่อ..... ยาวมากๆ ^^' บอกก่อนว่าอ่านถึงแค่ คห 2 นะครับ แหะๆ ความเห็นของผม ซึ่งไม่เคยได้ดูอนิเม ผมคิดว่าฉากที่อากอนตามไปดูอาการอุนซุยที่สวนสาธารณะ ตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่อุนซุยได้ตัดสินใจยอมรับแล้วว่า พรสวรรค์นั้นมีอยู่จริง ตนเองไม่ว่าจะพยายามยังไง ก็ไม่อาจทาบกับอากอนได้ จึงพูดแบบนั้นไปเพื่อเป็นการปลอบใจตัวเอง อีกอย่างนึงก็คือไม่ต้องการให้อากอนมาสงสาร เพราะไม่งั้นอุนซุยเองคงจะยิ่งเศร้าหนักกว่าเดิมอีก ส่วนอากอนก็รู้ดีว่าอุนซุยรู้สึกยังไง ที่ตอบไปแบบนั้นก็เพราะห่วงความรู้สึกของอุนซุย ซึ่งตรงนี้แสดงให้เห็นลึกๆ ถึงความสัมพันธุ์ของพี่น้องฝาแฝดคู่นี้ .....แต่ผมก็ไม่คิดว่าอากอนจะเศร้าไปด้วย ถึงขนาดจะร้องไห้นะ เพราะว่ามันขัดกับคาแรกเตอร์ของอากอนอย่างแรง แค่ให้ออกน้ำเสียงเศร้าๆนิดหน่อยในอนิเมนี่ก็ถือว่ามากแล้วนะ (จริงๆก็ไม่เคยดูหรอก) ส่วนตอนที่โค้ชชินริวจิ บอกว่าเป็นเส้นทางขวากหนามนั้น ผมคิดว่าเค้าคงหมายถึงว่ามันจะเป็นสิ่งที่กัดกร่อนจิตใจของอุนซุยลงไปเรื่อยๆมากกว่า แต่คนเขียนก็จงใจเขียนให้เห็นถึงสีหน้า และคำตอบแบบเรียบๆของอุนซุยที่แสดงให้เห็นถึงจิตใจอันเข้มแข็ง ที่เตรียมตัวมายอมรับเรื่องนี้เต็มที่อยู่แล้ว จากคุณ : มาแจมแมน - [ 15 ก.ย. 50 17:16:36 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อยากให้วิเคราะห์ตัวละครอื่นๆด้วยจัง โดยเฉพาะคิด จากคุณ : BraveTurtle - [ 15 ก.ย. 50 17:40:18 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ลึกซึ้ง!! ลึกซึ้งมาก ๆ โด๋ย!! จากคุณ : โอ่งดิน - [ 15 ก.ย. 50 17:57:14 ]

ความคิดเห็นที่ 16 วิเคราะห์ได้เยี่ยมครับ จากคุณ : Blade of Fury - [ 15 ก.ย. 50 18:41:05 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ผมว่าหลายๆ อย่างมันค่อนข้างเข้าข้างตัวเจ้าอากอนเกินไปนะครับ จากคุณ : อาว์แสง - [ 15 ก.ย. 50 18:49:42 ]

ความคิดเห็นที่ 18 โฮ้่ย..... ละเอียดสุด ๆ ขอแนะนำอีกเรื่องครับ เรื่องนักโทษประหารหมายเลข 042 5 เล่มจบครับ เรื่องนี้ก็เน้นเรื่องคนทำเลวเพราะสังคมกับสถาณการณ์เหมือนกัน... จากคุณ : devil amature2 - [ 15 ก.ย. 50 19:06:38 A:61.7.173.229 X: TicketID:139465 ]

ความคิดเห็นที่ 19 วิเคราะห์ดีมากๆครับ ขอบคุณในความเสียสละเวลาส่วนตัวของคุณมานั่ง วิเคราะห์สองตัวละครนี้ ผมยอมรับว่ายังวิเคราะห์ได้ไม่เท่าคุณเลย แต่เหตุผล ต่างๆก็น่าเชื่อถือนะ ทั้งสองคนมีปมในใจที่เราต้องมานั่งคิดอีกทีว่ามันเป็นยัง ไง  สู้ต่อไปครับ^^ จากคุณ : GrItDaNaI - [ 15 ก.ย. 50 19:21:03 ]

ความคิดเห็นที่ 20 Paladay ขอบคุณค่า คิดก็เป็นตัวละครอันดับต้น ๆ ที่เราชอบเหมือนกัน ดูดีแต่ก็ดูจิต ๆ ในคราวเดียวกัน ว่าแต่อายุ16แน่เรอะพ่อคุณคนนี่น่ะ = =" ไล่ฮก ตามไปแงะมาหลายซอกเหมือนกันค่ะ 55+ = =" โคโนะ ชมมากเดี๋ยวลอยนะคะ = =" ใช่แล้ว! ชนะเลิศสิชนะเลิศ! จะได้จับฮิรุม่าโยนไงล่ะ!!! (เป้าหมายเรอะ!) godter ก็อย่างว่าแหละค่ะ ไม่มีใครดีหรือเลวเกินไป ^^" มาแจมแมน ไม่เป็นไรค่า รู้ตัวว่ามันยาวมาก ๆ = =" อ่านเท่าที่ต้องการแล้วกันค่ะ รู้สึกว่าเราจะเห็นค่อนข้างตรงกันอยู่ เว้นเรื่องร้องไห้ ในสายตาเรานะ เรามองว่าอากอนก็เป็นมนุษย์คนนึง มีอารมณ์ต่าง ๆ ได้เหมือนกัน คงเสียใจจริง ๆ แต่เลือกที่จะไม่แสดงออก อย่างที่ได้เขียนไปแล้วน่ะค่ะ ก็ทั้งหมดนั่นแหละค่ะก็คือคาแรกเตอร์ของอากอน ^^ BraveTurtle ส่วนตัวเราชอบคิดนะคะ แต่เราคิดว่าคิดไม่มีประเด็นลึกลับซับซ้อนอะไรมากเท่าไร ถ้าเอามานั่งวิเคราะห์ก็คงสักไม่กี่ตอนจบล่ะมั้ง ที่น่าสนใจอีกคนก็คือฮิรุม่า แต่ข้อมูลฮิรุม่ายังน้อย แต่รายละเอียดเยอะ(มาก) อืม...มีใครอีกมั้ยนะที่น่าสนใจ โอ่งดิน ขอบคุณค่า! จำได้ว่าครั้งก่อนที่หยิบเรื่องอากอนมาพูด คุณโอ่งดินก็มาแจมด้วยเหมือนกันนี่นะ ^^ Blade of Fury ขอบคุณค่า ถ้ามีอะไรที่เอะใจก็ลองเอามาเสริม ๆ กันได้นะคะ หลายหัวช่วยกันคิดดีกว่าหัวเดียวค่ะ อาว์แสง ก็อาจเป็นได้ค่ะ เราเองก็ไม่รู้จัวเหมือนกันว่าเข้าข้างเกินไปหรือเปล่า แต่เราก็พยายามมองอากอนเทียบคนธรรมดาคนหนึ่งน่ะค่ะ อย่างที่บอกไปแล้วว่า ไง ๆ สิ่งที่อากอนทำไปน่ะไม่ใช่เรื่องดีหรอก เช่นไปตั้งใจแย่งโอกาสคนอื่นเขา ไปทำร้ายเด็ก แต่อีกด้านนึงเขาก็มีเหตุผลของเขาเหมือนกัน อาจจะดูเหมือนอะไร ๆ อากอนก็ทำเพื่ออุนซุย แต่เพราะในเนื้อเรื่อง สิ่งที่จะเป็นแรงบันดาลใจให้อากอนได้ก็เห็นมีแต่อุนซุยนี่แหละค่ะที่เป็นประเด็นใหญ่ ขอบคุณทุกคนที่อุตส่าห์เข้ามาอ่านนะคะ สำหรับคนเขียน แค่มีคนมาอ่านกันก็ดีใจแล้วล่ะค่ะ ^^ จากคุณ : คนสีฟ้า (Wadoiji) - [ 15 ก.ย. 50 19:23:05 ]

ความคิดเห็นที่ 21 devil amature2 อ่า! อ่านแล้วล่ะค่ะ มันออกเล่มจบแล้วเรอะ! พลาดดดดด สนุกมาก ๆ เลยค่ะนักโทษเนี่ย เป็นการ์ตูนที่อ่อนโยนมาก ๆ หวังว่าจะไม่จบเศร้านะ TT_TT GrItDaNaI ขอบคุณค่า^^ แต่ที่น่าทึ่งกว่าก็คืออ.คนคิดเรื่อง อ.ริอิจิโร่นี่แหละค่ะ กับอ.มุราตะก็ด้วย สองคนนี้ตั้งใจทำงานของตัวเองมาก ๆ เลยค่ะ เราเชื่อว่าความสัมพันธ์ตัวละครที่ซับซ้อน (ไม่ใช่แค่กรณีอากอน) นี้ได้ผ่านการคิดของคนแต่งมาแล้ว แต่พอเอามาวาดจริงกลับไม่ยอมแสดงออกตรง ๆ หลายครั้งกลับทิ้งเงื่อนงำไว้เพียงแค่เล็กน้อย อย่างเช่นเรื่องที่ฮิรุม่าชอบไปขู่อาจารย์ใหญ่ให้ต่อเติมห้องชมรมน่ะแหละค่ะ มองเผิน ๆ เหมือนไม่มีอะไร แต่ถ้ามองลึก ๆ ก็ยังมีการซ่อนความสัมพันธ์เอาไว้อีกอยู่ดี ถ้าไปมองเจาะลึกตัวละครอื่น ๆ ก็คงมีจุดที่ซ่อนไว้อีกไม่ต่างกันนักหรอกค่ะ (เพียงแต่ว่าของอากอนมันสะเทือนใจไปหน่อย ฮ่ะ ๆ = =") จากคุณ : คนสีฟ้า (Wadoiji) - [ 15 ก.ย. 50 19:29:40 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ลืมบอกไปว่า ภาพประกอบนี่ฝีมือสุดๆเลยครับ ชอบ chibi agon ใน #4 มากๆเลยอะ น่าเอาไปเผยแพร่จริงๆเลย อิอิ จากคุณ : มาแจมแมน - [ 15 ก.ย. 50 19:59:24 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านจากหนังสือเท่านั้นนะ ไม่ได้ดูอนิเม คนเขียนก็แสดงให้เห็นชัดอยู่แล้วอ่ะ ว่าจริงๆแล้ว อากอน ไม่ได้ร้ายจริงอย่างที่แสดงออกมา และ อากอน กับ อุยซุย เปนพี่น้องที่เข้าใจกันมากที่สุด จากคุณ : monkeygig - [ 15 ก.ย. 50 22:34:31 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สุดยอดมาก ถือว่าเป็นอีกมุมมองที่พลิกออกมาได้อย่างแนบเนียนกับต้นฉบับ (คือไม่รู้ว่าคนแต่งมันคิดอย่างนี้ไหม แต่การที่คุณสีฟ้าพลิกให้ตรงกับต้นฉบับได้ถือว่าเจ๋งมากๆ) IC21 เป็นการ์ตูนที่ทิ้งปมตัวละครให้คิดไว้เยอะ เราว่าคนแต่งคงสร้างปูมหลังและปมของตัวละครก่อน ก่อนที่จะฉายภาพปัจจุบันลงไปในการ์ตูน ซึ่งถือว่าเป็นการทำการบ้านที่ดีมาก เพราะคนอ่านจะอินและรู้สึกสมเหตุสมผล กว่าการ์ตูนประเภทคิดเนื้อเรื่องต่อไปเรื่อยๆเอาดาบหน้า อยู่ดีๆตัวร้ายใหม่ๆก็โผล่มาทำไมตั้งนานไม่มาฆ่าพระเอกฟระ(เรียกว่ายืด หรือออกทะเล) จะว่าไปถ้าจบคริสมาสต์โบลว์แล้วยืดต่อเนี่ย หมดศรัทธาเลยนะเนี่ย(ถึงอยากจะอ่านต่อก็เถอะ แต่ไม่อยากให้ยืดเลย) แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 50 00:00:25 จากคุณ : สะดือ - [ 15 ก.ย. 50 23:54:33 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขนาดหนักนะเนี่ยแฟนเรา =_= จากคุณ : Swordman แห่ง Iris - [ 16 ก.ย. 50 00:35:17 A:124.120.81.8 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 เชื่อแล้วว่าบ้าอากอนมากจริงๆ น้องโด๋ย 55555 จากคุณ : eagle1000 - [ 16 ก.ย. 50 00:36:31 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ถูกใจมากกกกกกกกกก ทั้งเรื่อง เชียร์อากอนคนเดียวเล้ย 555 ย้าฮู้ จากคุณ : ฉันเองนะ ฉันเอง - [ 16 ก.ย. 50 02:00:17 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาแจมแมน(คห.22) เอาไปเผยแพร่ก็ได้ค่ะ ถ้าเป็นการเอาไปลงตามเวบบอร์ด(บล็อกกับเวบไม่ได้นะจ๊ะ) ให้เครดิตเราด้วยก็พอจ้า monkeygig ช่าย ๆ ก็เหมือนเขาใบ้ไว้ให้แล้ว แต่เราเอามารวมสรุปอีกทีน่ะค่า สะดือ เราคิดว่า... เขาคงกำหนดคอนเซปรวมของทีมก่อนแล้วค่อยแยกคาแรกเตอร์ แล้วค่อยสร้างปูมหลังให้เข้ากับคาแรกเตอร์อีกทีน่ะค่ะ ไม่รู้เหมือนกัน เรื่องการจบนะคะ เอาจริง ๆ เราก็คิดว่าน่าจะจบหลังจบคริตสมาสโบวล์เหมือนกัน มันเป็นหนทางที่น่าประทับใจและไม่เสี่ยงที่สุดแล้ว แต่ ถ้าคนเขียนจะเสี่ยงฝืนกฏปกติของการ์ตูนกีฬา (กฏการ์ตูนกีฬาคือ แข่งใหญ่ แต่ทีมพระเอกไม่ได้ชนะเลิศ แต่ได้สู้กับคู่แข่งในเรื่องอย่างสมน้ำสมเนื้อแล้ว หลังจากนั้นก็ตัดจบ) ถ้าอายชิลด์มีภาคต่อไปอีก เราก็ยังเชื่อมั่นว่าคนเขียนน่าจะทำได้อยู่เหมือนกัน อาจจะเป็นภาคที่หลายคนเป็นมืออาชีพแล้วก็เป็นได้ ช่วงนี้ยิ่งกระแสดีขึ้น เผลอ ๆ จะถูกสั่งให้ยืดเสียอีกนะคะ ฟิกเกอร์ที่เคยมีข่าวว่าจะออกมาก็ยังไม่เห็นวี่แววเลย Swordman แห่ง Iris - -* ฮึ่ม (กอดๆ) eagle1000 นึกว่าเชื่อมานานแล้วซะอีก 555+ คิดถึงพี่อีเกิ้งจัง ไว้เจอกันงานหนังสือนะ อย่าผอมลงเกินไปนะ >w</ ฉันเองนะ ฉันเอง ได้พวกแล้ว! 555+ (มาเพื่อสิ่งนี้เลยสินะ) เสียดายอากอนแพ้ไปแล้ว ปีหน้ามาเชียร์ด้วยกันเถอะค่ะ! (จะมีต่ออีกเรอะกิ๊บ!) -------------------------- ได้ข้อมูลมาเพิ่มจากเพื่อนคนญี่ปุ่นค่ะ (แฟนคลับอากอน) เขาบอกว่าในอนิเมอากอนเรียกอุนซุยว่า "สวะ" ด้วย เราก็ดูนะ แต่ฟังไม่ทันมั้ง ได้ข่าวว่าแฟน ๆ อากอนอุนซุยโกรธกันมากเลยค่ะ เพราะจริง ๆ ในหนังสืออากอนไม่เคยเรียกอุนซุยว่าสวะเลย (เราฟังเราก็โมโหค่ะ = =* จี๊ดมาก) ที่โมโหนี่คือโมโหคนทำอนิเมน่ะค่ะ จากคุณ : คนสีฟ้า (Wadoiji) - [ 16 ก.ย. 50 04:13:27 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มันก้ต้องขนาดนี้อะนะ ยอดเยี่ยม มากๆ ฮะ จากคุณ : takana - [ 16 ก.ย. 50 15:17:26 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อ่านจนตาลาย @_@" จากคุณ : AkiRa~Chang - [ 16 ก.ย. 50 17:01:22 ]

ความคิดเห็นที่ 31 แฟนพันธุ์แท้พี่น้องคอนโงเลยครับ! นับถือจากใจ.. จากคุณ : Th' Phu - [ 16 ก.ย. 50 21:20:39 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เยอะจิงๆ จากคุณ : -APEM - [ 17 ก.ย. 50 11:47:11 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มองอากอนในแง่ลบมาตลอด.. พอมาอ่านแล้วรู้สึกสงสารนิดๆ- -+ จากคุณ : เกรียนคุง - [ 22 ก.ย. 50 00:20:00 ]