จริงๆ ผมอยากจะตั้งกระทู้เกี่ยวกับ Hunter มานานแล้วครับ แต่ไมได้ตั้ง เพราะคนแต่งเล่นหายหน้าไปนาน เลยนึกว่าจะไม่มีใครรู้จักกันและ พอดีเห็นมันกลับมา Boom(ไม่ใช่บูมเนชั่นนะครับ บูมที่หมายถึงกลับมาดังน่ะ) อีกครั้งเลยเอามาตั้งเลย 555+
--------------------------------------------------
เกริ่นไว้ก่อนนะครับ บางทีอาจมีคำหยาบหลุดมามั่งเพื่อเป็นอรรถรสครับ (บทพูดบางตอนถ้าใช้คำสุภาพอาจไม่ซึ้งถึงอารมณ์)
ก่อนอื่นถามคนอื่นๆ ก่อน ทำไมถึงชอบ Hunter ครับ
สำหรับผมที่ชอบ Hunter X Hunter นะครับ มันไม่ใช่แค่สนุก (มันสนุกนั่นแหละ) แต่มันมีเหตุผลที่ลึกซึ้งเข้าไปยิ่งกว่านั้น
---------- เกี่ยวกับ เนื้อเรื่อง ----------
[ อันดับ 1 ]
ผมถือว่า สุดๆ จริงๆ ครับ การ์ตูนเรื่องนี้มีเนื้อเรื่องที่ดีตรงความสามารถเน็น มันดูเหมือนทำนองไสยศาสตร์
หรืออะไรทำนองนี้ แต่อยู่บนหลักเหตุผลที่น่าเชื่อถือได้ ( แบบว่า มีอธิบาย+ชักแม่น้ำทั้ง 5 จนอ่านแล้ว(เกือบ)เชื่อได้เลย )
ผมอ่านครั้งแรง 12 ปี (ปัจจุบัน 17 ปี และ) ตอนอ่านครั้งแรก ผมรู้สึกว่า เรื่องนี้มันแปลกๆ ทำไมคำพูดยาวเฟื้อยจัง
จะสู้กันที ทำไมยุ่งยากจัง แต่พออ่านๆไป ดูแล้วรู้สึกเหมือน Classic มาก วิธีสู้แต่ละคนไม่เหมือนกัน ต่างคนต่างมีข้อดี/เสีย
ไม่เหมือนการ์ตูนทั่วๆไปที่ ส่วนมากจะบ้าพลังกับเก่งแบบ เวอร์ๆ
(อย่าง Dragonball ผมว่าเวอร์มากนะ แต่ผมก็ชอบนั่นแหละ (ไม่เวอร์ได้ไงเล่า ทืบเท้าทีเดียวโลกแตก -.-) )
ขออภัยที่พาดพิงการ์ตูนเรื่องอื่นนะครับ ที่เอามาพาดพิงไม่ใช่ผมไม่ชอบหรืออะไรนะครับ แต่ผมก็ชอบ Dragonball เหมือนกันแหละ
[ อันดับ 2 ]
มีความไม่แน่นอนเป็นเอกลักษณ์ดี เหมือนอย่างการ์ตูนเรื่องอื่นๆ ส่วนมากจะอยู่ Concept เดียวๆ กัน ก็คือ คนดี/พวกพระเอก จะตายยาก + มากๆ ด้วย
แต่ Hunter X Hunter มันต่างกัน ดีเลวไม่สำคัญ "ดวงมืงถึงคาดก็ม่องว่ะ" ทำนองนี้แหละครับ ที่ผมถือว่าเจ๋งมาก มีทั้งความหดหู่ ความเซ็ง (เซ็งว่ะตัวละครที่ตูชอบตายห่าซะแล้ว)
เหมือนกับตอนที่ ซึคุวาร่าเงี้ย ถูกพวกแมงมุมฆ่า ในความคิดผมนะ มันไม่ได้เกี่ยวไรกับเงามายาเลย (จริงๆ ก็เกี่ยวแค่ตอนจับอุโบแค่นั้นแหละ)
แต่:-)ซวย ตอนออกจากโรงแรมเสือกเอาเนตรสีเพลิง(ของปลอม)ไปด้วย เลยโดนไล่ฆ่า:-) ซวยโคตรเลย - -"
ตอน GI นี่เด็ดสุดๆ ไอ้ที่ตายโหงยกถ้ำนี่แหละครับ ให้อารมณ์สุดๆ
ไอตอนที่ซิสป้าพุ่งเข้าหาเก็นทรูแล้วโดนระเบิดหน้า แล้วโดยเฉพาะ ตอนที่มันต่อลองกับเก็นทรูนั่นแหละครับ :-)โดนระเบิดคอหอยตาย
แถมสุดท้ายให้การ์ดมันยังตายห่ายกถ้ำ ยิ่งกว่านั้น ศิลป์สุดๆ ตรง:-) พวกนู้นหัวระเบิดกระจายหมด ดูแล้วให้ความซาดิสดีชอบกล
แล้วตอนที่ภาคมดนี่ยิ่งให้ความซาดิสแบบทวีคูณเลยครับ มีเอาตัวละครตอนสอบฮันเตอร์มาให้มดฆ่าเล่นด้วย ดูแล้วเหมือนหดหู่ชอบกล
ความรู้สึกมันเหมือนกับ... อืม เห็นกันอยู่หลัดๆ หรือป่าวนะ มันเหมือนกับว่า ถึงจะไม่ใช่คนสำคัญ(แค่ตัวประกอบก็เหอะ) แต่พอเห็นมันตายง่ายๆ แล้วก็รู้สึกใจหาย
สรุปคือเนื้อเรื่องมันดูแปลกๆ ดี ให้ความรู้สึกแปลกๆ มีเอกลักษณ์แบบแปลกๆ ที่บรรยายเป็นคำพูดแทบไม่ได้เลย มันเหมือนกับที่เค้าเรียกว่า ชีวิตเอาแน่นอนไมได้อะไรทำนองนี้มั้ง (นึกจะตายก็ตาย)
---------- เกี่ยวกับ ตัวละครที่ชอบ ----------
[ ตัวละครที่ผมชอบที่สุด ]
[ 1 คุราปิก้า ]
เหตุผลที่ชอบเหรอ บอกยากเหมือนกันนะ มันมีความอลังการณ์แบบแปลกๆ มั้ง ปกติผมชอบพวกใส่เสื้อผ้ายาวเฟื้อยอยู่แล้ว + กับความสามารถเน็นกับความเทพไม่บรรยะบรรยัง (พิมไม่ถูก 555+)
ถ้านึกในกรณีความสามารถ ผมว่าถ้าคุราปิก้ามันอยากเก่งที่สุดในเรื่องก็ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝันเลยนะ ถึงแม้ว่า โซ่จะใช้กับคนอื่นไม่ได้ก็ตอบ แต่จริงๆ มันคือเฉพาะนิ้วกลาง แสดงว่าอีก 4(3) นิ้วก็ยังใช้กับคนอื่นได้
+ กับความสามารถ เนตรสีเพลิง (เน็นทุกสาย 100%) ผมก็ว่ามันก็แทบจะเก่งเวอร์แล้ว ถ้าฝึกดีๆ ผมว่า :-)ไงก็เก่งนะ
ส่วนลองลงมาคือความแค้นล่ะมั้ง ความแค้นที่ลึกซึ้ง ถ้าเอามาเทียบกับหนังไทยไงๆ มันก็ต่างกันคนละโลก โดยเฉพาะ หนังเรื่องล่าสุด เชี้ยไรไม่รู้ที่เพิ่งฉาย
:-) แม่พระเอกโกงพ่อนางเอก จนเจ๊ง นางเอกเลยแก้แค้นแม่พระเอกโดยการไปเป็นเมียลูกชายของเค้า(พระเอก) เพื่อผลาญสมบัติ ถ้ามอง Concept ดีๆ มันก็เหมือนกับ "กรูขายตัว" นั่นแหละ
ถ้าเทียบกับ Hunter มันมีความเป็นศิลป์แบบสุดๆ จนบอกไม่ถูก เวลาฆ่าใครก็แบบเรียบๆ ง่ายๆ ไม่ต้องมาโอดครวญ(กรูจะตายแล้ว) :-) นิ่งๆ เลือดหลุดออกจากปาก ฟุบลง ตายเงียบๆ - - ไรวะ ตายแล้ว?
[ 2 เก็นทรู ]
ความเฮี้ยแบบไร้คำบรรยาย เป็นคนที่ สุดๆ ไปเลย (และผมเองก็ ชอบ+ซึ้ง ในความเฮี้ยของมันจริงๆ ซะด้วย)
เก็นทรูตอนผมอ่านแรกๆ แทบไม่เชื่อด้วยซ้ำว่าเป็นคนร้าย ดูหน้าตอนแรกๆ :-)ดูดีเป็นบ้า ไอ้เราก็นึกว่าเหมือนพวกหมอ พวกนักวิชาการไรทำนองเนี้ย (หรือประมาณว่าพวกเด็กเรียนอ่ะนะ)
ถ้ามองในแง่มุมบ้านเราดีๆ ก็เหมือนพวกเกรียนไง แต่อันนี้ยิ่งกว่า มันเหมือน "เกรียนเทพ" เลย เหมือนแบบ อยู่ในโรงเรียนเงี้ย ใส่แว่นหนาเตอะตั้งใจเรียน ใครๆ ก็ว่าไอ้นี่เด็กเรียนแหง แต่พอจริงๆ แล้วเกรียนแตก (เฮี้ยบัดซบเลย)
นี่แหละเป็นเสน่ห์อีกอย่างของเก็นทรู มันแบบ... โห นึกคำไรไม่ออกและ นอกจากคำว่าเฮี้ย เฮี้ยแบบซ่อนเร้น เฮี้ยแบบลึกซึ้ง เฮี้ยแบบถ้าใครรู้มืงตาย (โดนระเบิดหัว:-))
แต่ที่แตกต่างไปอีกอย่างนึกก็คือ เก็นทรูเป็นคนรักเพื่อน (แรกๆผมก็แทบไม่เชื่อด้วยซ้ำ)
สรุปถ้ามองในอีกแง่นึก ผมก็คิดว่าจริงๆ เก็นทรูมันก็ไม่ใช่คนเลวนะ จริงๆ มันก็เป็นคนดีคนนึงนั่นแหละ
อย่างที่เราเคยได้ยินว่า คนดีเป็นยังไง/คนชั่วเป็นยังไง คนที่ทำอะไรถูกใจ,ตามใจเรา คือคนดี? คนที่ทำอะไรที่ขัดจากใจเรา นั่นคือคนชั่ว?
ถ้ามองในแง่ของ เก็นทรู หลายๆ คนก็คงมองว่ามันเป็นคนเลว ที่ฆ่าคนเป็นว่าเล่น แต่สำหรับในพวกพ้องของเก็นทรูเองล่ะ? แน่นอน เพื่อนๆเค้าก็
เห้นว่าเก็นทรูเป็นคนดี เป็นเพื่อนที่ดี เป็นเพื่อนแท้ที่ไว้ใจได้ ครบได้ และไม่คิดที่จะหักหลังกัน (แต่เพื่อนแบบนี้ในชีวิตจริงจะหาได้ง่ายเหมือนในการ์ตูนหรือป่าวนะ ^^")
แล้วถ้ามองในแนวของคิรัวหรือครอบครัวของคิรัวล่ะ? พวกกอร์น คุราปิก้า เลโอีโอ? หรือคนอื่นๆ ก็มองว่า คิรัวก็เป็นคนดีคนนึง เป็นเพื่อที่ไว้ใจได้ ยังงั้นเหรอ?
แล้วถ้ามองในแง่ของคนอื่นล่ะ พ่อแม่เป็นนักฆ่า รวมทั้งตัวคิรัวเองก็เคยฆ่าคนมานับร้อยได้มั้ง มีหลายคนที่มองว่าคิรัวมันชั่ว ฆ่าครอบครัวตู? ยังงั้นเหรอ?
ดูตอนสอบฮันเตอร์สิ ที่มีคนจะมาฆ่าคิรัว โดยที่บอกว่า ครอบครัวเค้า/ตัวคิรัว ไปสังหาร คิดว่า คนๆ นั้นเค้าเห็นว่าคิรัวเป็นคนดีเหรอ แน่นอน เค้าก็ต้องคิดว่า :-)ไอ้ตระกูลนี้ บัดซบทั้งตระกูลแน่ๆ
[ ตัวละครที่เกลียดที่สุด ]
[ 1 กอร์น ]
อ่านไม่ผิดหรอกครับ
สำหรับผมนะ ผมเกลียดกอร์นที่หนึ่งเลย เกลียดมากๆ ถ้ามองในมุมของผม กอร์นมันก็ไม่ต่างจากพวกหัวเกรียนนั่นแหละ เกรียนแตก - - เกรียนได้สะใจมากๆ
ตอนแรกผมก็รู้สึกชอบกอร์นนะ มันรู้สึกเหมือนมีเสน่อะไรซักอย่างในตัวกอร์นนั่นแหละ ดูเป็นคนที่น่าเชื้อถือได้ หรืออะไรทำนองนี้
แต่พออ่านไปซักพัก ผมก็รู้สึกหมั่นไส้ขึ้นเรื่อยๆ จนหลังๆ เริ่มเหมือนจะเกลียด (ประมาณว่า ถ้าเห็นมืงโดนตื้บนี่กุสบายใจมากเลย)
โดยเฉพาะ ตอนที่กอร์นสู้กับเก็นทรูเนี่ยแหละ ที่กอร์นเกรียนที่สุดแล้วผมอ่านตอนนั้นแล้วทำให้นึกถึง
Yu Yu Hakusho ขึ้นมาเลย นึกถึงตอนที่ ยูสึเกะ สู้กับโทงุโระอ่ะ บอกตรงๆ ตอนนั้นเนี่ย ยูสึเกะ:-)เกรียนมากๆ + ปากดีแบบสุดๆ
พูดถึง Yu Yu ก่อน
ตอนนั้น ยูสึเกะมันปากดีมาก ก่อนที่จะสู้กัน รู้มัย ยูสึเกะมันพูดว่าอะไร "ตอนนี้เราไม่รู้สึกอะไรเลย เหมือนกับว่า ต่อให้โดนอัดอย่างแรงก็ไม่รู้สึกเจ็บปวด ความกลัวก็คงเหมือนกัน"
คำพูดนี้แหละ ที่ทำให้ผมรู้ทันทีเลยว่า... ยูสึกเกะ.... มืง .... มืงเกรียนนี่หว่า แบบเป็นคำพูดที่ปากดีได้ซึ้งมากๆ แล้วยิ่งเฉพาะ ตอนที่ สู้โทงุโระไมได้แล้ว ถอดกุญแจข้อมือออกเนี่ยแหละ
เสือกปากดีอีกว่า "อือ จริงๆ ก็กะจะใส่ไว้อย่างงี้แหละ แต่ดูท่าทางจะไม่ไหวแล้ว" ผมจินตนาการเลยนะว่า ถ้าผมเองเป็นโทงุโระนี่คง โกธรมากๆ โกธรชนิดที่ว่า กุจะทืบมืงให้เละคาตีนให้ได้เลย
สุดท้ายโทงุโระเป็น 100% :-)ยังปากดีทิ้งท้ายอีก "ไม่...เราไม่ได้กลัว แต่เรา อยากดู 100% ของมันตะหากเล่า"
สรุปแล้วเป็นไงล่ะ ที่ตอนแรก:-)บอก ต่อให้โดนอัดก็ไม่รู้สึกเจ็บปวดน่ะ? ผมเห็นตอนมันโดนอัด+ตื้บ :-)ร้องโอดโอยเหมือนหมาโดนน้ำร้อนทำนองนั้นแหละ
แล้วตอนนั้นมันบอกว่าไม่กลัวหรือไง แล้วเอาเข้าจริงๆ มันกลัวมั้ยวะ ไอตอนที่โทงุโระจะฆ่าคุวาบาระเนี่ย สุดๆ จริงๆ ตอนนั้นเนี่ย ดูยูสึเกะ:-)ร้อนรนโคตร โดยตอนสุดท้ายที่มันยัวะจะยิงปืนใส่เนี่ย
อาจารย์แกวาดหน้ามันได้อารมณ์มากๆ เลย :-)ทำหน้าคิ้วขมวด แถมน้ำตาเริ่มจะคลอเบล้าแล้ว เหมือนแบบ กุอยากจะร้อง แล้วสุดท้าย กุก็จะยิงเมิง!!!! แต่แล้วก็โดนโทงุโระ:-)จับหัวทิ่ม สมควรจริงๆ
แต่เสียดายไปหน่อย ดันจบตรงโทงุโระแพ้เช่นเคย - - เฮ้อ นึกว่าจะเห็นพระเอกปากดีตายซะแล้วนะนั่น (แต่ถ้าพระเอกตายเรื่องก็คงโดนตัดจบตรงนั้นอ่ะนะ)
นอกเรื่องไปไกลครับ กลับมาที่กอร์นต่อ
นั่นแหละครับ ไอตอนออกมาจากแข่งกับเลเซอร์แรกๆ ตอนที่เก็นทรู Contact มาเงี้ย กอร์นนี่ปากดีสุดๆ แบบว่า
"มาสิ ชั้นจะเป็นคู่มือแกให้เอง มาเลย ว๊าก~~~" เนี่ยแหละครับ โคตรปากดี - -
แล้วไอตอนที่กอร์นสู้กับเก็นทรู อารมณ์มันก็เหมือนกับตอน Yusuke สู้กับ Toguro เปี้ยบเลย
แล้วคิรัวกับ บิสเก็ตเค้าวางแผนมาให้อย่างดีแล้ว :-)ังไม่ยอมทำตาม ยังจะดื้อดึง+ดันทุรัง
อยากจะลองอะไรโง่ๆ สุดท้ายเป็นไง โดนระเบิดแขน ขาดไปข้าง+อีกข้างก็เกือบหลุดนั่นแหละ
ไอตอนนั้นเนี่ย หน้าตากอร์นก็ให้อารมณ์พอๆ กัน ตอนที่โดนระเบิดเงี้ย เหมือนน้ำตาเล็ดแล้ว
ประมาณว่ากุเจ็บทรมาณสุดๆ แล้วตบท้ายด้วยการโดนชกหลอดคอแตก ตอนนั้นสะใจมากครับ
แบบผมเก็บอารมณ์มานานและ เห็นมันโดนตื้บซักทีสบายใจโว้ย~~
แต่สุดท้ายก็จบลงแบบ Concept เดิม พระเอกไม่ตายครับ T-T เซ็ง (อยากเห็นกอร์นถูกดับลมหายใจเว้ย)
แต่ถ้าคิดกันจริงๆ ถ้า กอร์น 1-1 กับ เก็นทรูจริงๆ ต่อให้เป็นกอร์นในเล่ม 23-24 ปัจจุบันผมก็ยังว่ากอร์นสู้เก็นทรูไมได้หรอกครับ รวมถึงอุโบกินที่เป็นสายเสริมพลัง (เงามายา) ก็ตาม
เพราะดูจากหมัดจังเค็นของกอร์นแล้ว ความแรงก็พอๆ กับ บิกแบ้งอิมแพคของอุโบนั่นแหละ แต่กลับกัน อุโบมันนึกจะตายก็ต่อย:-) แต่ของกอร์นยังต้องชาร์จพลังอยู่ (ชาร์จพลังก็ช่วงที่มันบอกว่า เปายิ้งฉุบนั่นแหละ)
ถ้าตอนนั้นกอร์น 1-1 กับเก็นผมว่าไงๆ ก็แพ้ขาด เพราะที่กอร์นชนะมาได้นั่นก็เพราะแผน ถ้าไม่มีขุดหลุมยักษ์นั่นไว้แล้วเล่นชนะด้วยวิธีอันในรูผมว่า กอร์นที่แขนขาดในตอนนั้นก็หมดทางชนะแบบ 100% แล้วแหละครับ
[ 2 คิรัว ]
อันนี้เกลียดรองจากกอร์นครับ ง่ายๆ คือหน้าตากวนตีนครับ - - บวกกับ ชอบเก๊กๆ แบบโง่ๆ ด้วย ที่สำคัญชอบทำเป็นเก่ง
ไอตอนสู้กับมดเนี่ยผมสะใจมากครับ ไอตอนที่คิรัวบอกจะปกป้องกอร์นให้ได้ภายใน 30 วันที่กอร์นยังใช้เน็นไมได้เนี่ยแหละ สุดๆ
ตอนนั้นคิรัวสู้กับมด ชื่อะไรแล้วไม่รุ้ผมจำไมได้นะ :-)คิรัวโดนยำเละ :-)แล้วเจอภาพที่อาจารย์แกแสนจะศิลป์มาก วาดคิรัวร้องไห้ บีบน้ำตา มือสั่นไปหมดเนี่ย
ตอนนั้นแหละครับ ที่ระดับความมันส์+ความสุขของผมมันพุ่งปี๊ดเลย แต่สุดท้ายก็ลบล้างออกได้ด้วยการที่ว่าคิรัวเป็นคนขี้กลัวก็เพราะโดนเน็นของอิรุมินั่นเอง (เฮ้อ นึกว่า คิรัวจะถูกฆ่า:-)แล้ว)
แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 50 22:02:56
แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 50 22:02:47
เหตุผลที่ชอบ Hunter X Hunter ? ตัวละครที่คุณชอบมากที่สุดเกลียดมากที่สุด?
