PANTIP.COM : A6072980 วันฉัตร- วรพจน์ เปิดใจในหัวข้อ " pantip.com/cafe/chalermthai เงาสะท้อนในกระจก" [วิทยุ-โทรทัศน์]

วันฉัตร- วรพจน์ เปิดใจในหัวข้อ " pantip.com/cafe/chalermthai เงาสะท้อนในกระจก"

pantip.com/cafe/chalermthai เงาสะท้อนในกระจก

ถ้าคุณเป็นหยาดแล้วโดนแฉ จะตอบว่าไง จะร้องไห้ไหม?

คุณคิดว่านักแสดงช่องไหนหรือค่ายไหนเล่นละครดีสุด?

....

นี่เป็นส่วนหนึ่งในกระทู้หลากหลายที่ปรากฏในเว็บไซต์ยอดฮิต www.pantip.com/cafe/chalermthai

" มีกระทู้เกิดใหม่เดือนหนึ่งประมาณ 2 พันกว่ากระทู้" "วันฉัตร ผดุงรัตน์" ผู้บุกเบิกเว็บพันธุ์ทิพย์ ประเมินสภาพความเป็นไปของเว็บให้ฟัง

ก่อนบอกยิ้มๆ ว่า จากวันที่เริ่มคิดทำ กระทั่งถึงวันนี้ 11 ปีที่ผ่านมา สิ่งที่เกิดขึ้น "เหนือความคาดหมาย" จริงๆ

เพราะตอนที่เริ่มนั้น คิดแค่เพียงอยากทำวารสารคอมพิวเตอร์ เป็นพับลิกออนไลน์ ให้เนื้อหาเกี่ยวกับเรื่องไอที วิธีการใช้ฮาร์ดแวร์ ซอฟต์แวร์ แบบที่เขาถนัด พอทำไปได้สักระยะก็เปิดเว็บบอร์ด เพื่อพูดคุย แต่ในไม่ช้า คนก็ชักเบื่อ อยากพูดเรื่องใหม่ๆ ประเภทการเมือง เรื่องทั่วไป เขาเลยแยกพื้นที่ให้เป็น "คาเฟ่" ที่มีทั้งเรื่องการเมือง สุขภาพ สังคม บันเทิง ฯลฯ

จนปัจจุบันเว็บไซต์ของพันธุ์ทิพย์แตกย่อยออกถึง 26 ห้อง ห้องราชดำเนินครอบคลุมเรื่อง การเมือง, ห้องสมุด แหล่งรวมตัวของหนอนหนังสือ, ห้องเฉลิมกรุง ที่พูดเรื่องเพลง รวมถึง ห้องเฉลิมไทย ซึ่งมีคนเข้าไปอ่านมากเหลือเกิน เพราะเป็นห้องที่รวมเรื่องบันเทิง ทั้งหนัง ละคร ดารา รายการโทรทัศน์ โฆษณา ฯลฯ

รวมๆ แล้ววันฉัตรบอกว่า พันธุ์ทิพย์มีสมาชิกอยู่ราวๆ 5 หมื่นคน นั่นหมายถึงคนที่ลงทะเบียนเป็นเรื่องเป็นราว เพื่อจะได้มีสิทธิในการโพสต์แสดงความเห็น แต่สำหรับคนที่ไม่ได้ต้องการแสดงความเห็น ต้องการเพียงติดตามความเคลื่อนไหว ซึ่งไม่จำเป็นต้องสมัครสมาชิกนั้น วันฉัตรบอกไม่ได้จริงๆ ว่ามีเท่าไหร่

ที่รู้ก็แค่ สถิติของการคลิกเข้ามาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ล่าสุดตกราววันละ 120,000-130,000 คลิก

"บันเทิงเป็นเรื่องใกล้ตัว" "วรพจน์ หิรัญประดิษฐ์กุล" ผู้ดูแลกระทู้ในเว็บบอร์ด ซึ่งนั่งอยู่ด้วย ช่วยอธิบายเพิ่ม

"แล้วยังมีประเด็นใหม่ๆ ให้คุยได้ทุกวัน แค่หนังอย่างเดียว สัปดาห์หนึ่งก็หลายเรื่องแล้ว"

คงจะจริง

เพราะพอมีข่าวว่าหนังเรื่องไหนจะเข้า กระทู้ประเภท ใครดูแล้วช่วยเข้ามาหน่อย ก็ถูกโพสต์ทันที แล้วพอมีใครคนหนึ่งเข้ามา อีกไม่ช้า ความเห็นที่ 2 ที่ 3...จะเข้ามาต่อ

แล้วแต่ละสัปดาห์มีหนังกี่เรื่อง ละครกี่เรื่อง และเหตุการณ์ต่างๆ ของดาราอีกไม่รู้กี่เรื่องต่อกี่เรื่อง "ประเด็นใหม่" จึงเกิดให้ได้ติดตาม และเป็นแรงดึงดูดให้คนเข้ามาแลกเปลี่ยนความเห็น

"และแน่นอนว่าที่ไหนมีคนเยอะๆ คนก็อยากเข้ามาฟัง มาอ่านดู" เขาว่า

ในจำนวนนั้นนอกจาก "คนทั่วไป" แล้ว วรพจน์บอกว่ายังมีคนในแวดวงอย่างดารา นักร้อง ผู้กำกับหนัง เข้ามา เพราะบางครั้งบางคราคนเหล่านี้ก็จะมาแสดงตัวในการให้ความเห็น นอกจากนั้นยังมีสื่อมวลชน ซึ่งพิสูจน์ได้จากบางครั้งบางหนจะรายงานโดยอ้างเว็บพันธุ์ทิพย์ไว้ในข่าว รวมไปถึงยังมีพวก "หน้าม้า" จากค่ายหนัง ค่ายเพลง ที่แอบเข้ามาเชียร์ผลงานตัวเอง โดยคิด (ไปเอง) ว่าคนอื่นจะไม่รู้

เป็นเพราะเว็บนี้มีอิทธิพลต่อความคิดของคนอ่าน?

ไม่น่าใช่ วรพจน์บอก

" เราเป็นแค่กระดานเปล่า เป็นสนามหญ้าในสวนสาธารณะ ให้คนมาเขียน มารวมตัวกันพูดจาแสดงความเห็น มีบทบาทเป็นพื้นที่ส่วนกลางมากกว่า แต่อิทธิพลมาจากคนที่อยู่ในสังคมเฉลิมไทย จากความเห็นที่เขาเข้าไปอ่าน"

อย่างไรก็ตาม ความเห็นต่างๆ ที่เกิดขึ้นนั้น บางครั้ง "กระดานเปล่า" ก็ต้องทำหน้าที่ดูแล "เพื่อความเหมาะสม"

" บางเรื่องมันขยายไปอย่างรวดเร็ว...." อย่างกรณีลูกชายไฮโซ ที่ขับรถชนคน แม้เวลาจะผ่านไปหลายเดือน แต่กระทู้สอบถามความคืบหน้าของคดีก็มีอยู่อย่างไม่สิ้นสุด แถมคนโพสต์บางคน ยังไปโพสต์ใส่กระทู้ที่ไม่เกี่ยวข้อง

"พอคนเริ่มรู้สึกว่าทำไมมารบกว นฉัน เราก็จะเข้าไปเทกแคร์ว่าน่าจะพอแล้วนะ หรือประเด็นนี้เป็นประเด็นทางสังคม ก็ไปคุยในห้องกฎหมายดีไหม"

ขณะที่พวกหน้าม้าที่วรพจน์เองก็รับว่าในห้องเฉลิมไทยมีเยอะมาก บางครั้งก็ต้องไปดูแล

" ค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ 2 ค่าย จะส่งคนเข้ามาเล่นอย่างสม่ำเสมอ มีทั้งโปรโมตตัวเอง และดิสเครดิตฝ่ายตรงข้าม เทปจะออกใหม่ก็มาพูดถึงซะหน่อยนึง เอ๊ะ! ช่วงนี้ เพลงของพี่เขากำลังมาเลยนะ เพลงของคนนี้เพราะจังเลย"

หรือถ้าเป็นหนั ง ช่วงไหนที่ค่ายหนังซึ่งแตกจากค่ายเพลงกำลังจะเข้าฉาย กระทู้ก็จะเกิดขึ้นมากมายจนผิดสังเกต ยิ่งถ้าช่วงไหนหนังจาก 2 ค่ายนี้ออกมาชนกัน สถานการณ์จะดุเดือดมาก เพราะทั้ง 2 ค่ายจะส่งคนเข้ามาปั่นกระแส เปิดประเด็น แก้ต่าง อย่างเสร็จสรรพ

เอ, แล้วรู้ได้ไง เพราะอาจเป็นคนฟังธรรมดาทั่วไปก็ได้นี่

"แรกๆ ไม่รู้หรอก เนื่องจากปริมาณกระทู้แต่ละวันเยอะมาก" วรพจน์ยอมรับ

แต่พอเช็คจากไอพี ล็อคอิน ที่เป็นเหมือนบัตรผ่านก็พบว่า อ๋อ...มาจากตึกนี้นี่เอง

.
" บางคนมีสมาชิกสมัครเอาไว้เพียบ แล้วนำมาใช้งานในลักษณะของการพีอาร์หลายสิบ แต่ว่าถ้าเขามาแสดงความเห็นในลักษณะของยูสเซอร์ธรรมดา เราจะไม่ก้าวก่าย แต่บางรายถึงขนาดกล่าวร้ายค่ายตรงข้าม หรือบางทีเป็นการตอบโต้แรงๆ เราก็จะเข้าไปตรวจดูว่า เอ๊ะ! มีอะไร ก็จะเห็นว่ามาจากที่ไหน"

พอเห็นแล้วก็ต้องเป็นไปตามกติกา

" เราอยากให้ทุกคนใช้เว็บบอร์ดในฐานะของปัจเจกบุคคลในการแสดงความเห็น เพราะงั้นเมื่อเขาใช้ในทางที่ผิด เราก็ต้องดำเนินการ ซึ่งมีหลายวิธี อย่างแบนเมมเบอร์ แบนไอพี"

แต่ถึงจะมีอย่างนี้ เขาก็ว่ากระทู้หน้าม้าเป็นแค่ส่วนน้อยในเว็บ แถมหลังๆ ทีมงาน 22 คน ของเขาอาจจะไม่ต้องคอยจับด้วยซ้ำ เพราะคนที่เข้าเว็บก็จับกันเองได้

" เราพยายามสร้างวัฒนธรรมให้คนในสังคมดูแลกันเอง มีระบบไฟเขียว ไฟแดง อันนี้ผิดกติกา นี่หยาบคาย หมิ่นประมาท โพสต์รูปอนาจาร ก็จะมีสมาชิกช่วยกันกดลบให้"

ระบบสมาชิกช่วยกันนั้น เขาว่าเป็น 1 ใน 4 ของขั้นตอนที่ทำอยู่ คือ 1.เห็นปั๊บ ทีมงานลบปุ๊บ 2.รับแจ้งจากคนที่เห็น แล้วไปพิจารณา ถ้าสมควรลบก็ลบ 3.สมาชิกช่วยกันใช้ระบบไฟเขียว ไฟแดง ดังว่า และ 4.สังคมดูแลกันเองโดยสมบูรณ์ นั่นคือต่างคนต่างมีวิจารณญาณ ซึ่งออกเป็นเรื่องทางอุดมคติ แต่ถ้าเป็นได้ ก็จะดี

เมื่อป้องกันกันถึงขนาดนี้เขาจึงมั่นใจว่า ความคิดความเห็นที่ในเว็บบอร์ดนั้น เป็นของจริงที่ไม่ได้จัดตั้ง

"เฉลิมไทยเหมือนแบบจำลองของสังคมจริงๆ ข้างนอก ที่นี่คุยกันเรื่องไหน ข้างนอกก็คุยเรื่องนั้น"

แต่บางครั้งข้างนอกที่ "ไม่ค่อยได้คุย" เมื่อเข้ามารับกระแสในเฉลิมไทยแล้ว เอาไปคุยต่อ จนกลายเป็น "ทอล์ค ออฟ เดอะ ทาวน์" ก็มี อย่างกรณีภาพยนตร์เรื่อง "โหมโรง" -นี่พูดกันในแง่ดี

หากบางทีปฏิกิริยาในเฉลิมไทยที่เป็นแง่ลบก็ปรากฏให้เห็น แถมยังออกจะรุนแรงเสียด้วย โดยเฉพาะการวิพากษ์วิจารณ์บุคคล

กรณี "ไก่-มีสุข แจ้งมีสุข" คงเป็นตัวอย่างได้

" อย่างที่บอกว่าสังคมในเว็บบอร์ดจำลองมาจากสังคมข้างนอก ซึ่งก็เห็นอยู่แล้วว่ามันเริ่มเสื่อมลง ช่วง 2-3 ปีแรก ถ้าทำผิด เถียงประเด็นกันไม่ได้ จะออกมายอมรับ แต่สมัยนี้ไม่ใช่ พยายามดันทุรัง แฉกันให้ได้ว่าฉันถูก บางคนทำอะไรที่หนักหนากว่านั้น ไปค้นข้อมูลของยูสเซอร์ ไปหามานั่งเถียง แล้วเปิดประเด็นใหม่ สภาพสังคมเปลี่ยนไป คนในสังคมก็เปลี่ยนไปเหมือนกัน

"แล้วสมัยนี้คนที ่ใช้บริการมีทุกกลุ่ม ไม่ใช่แค่คนที่มีการศึกษาที่มีโอกาสเข้าถึงได้ง่าย ตามโรงเรียน มหาวิทยาลัย หน่วยงานเอกชน สมัยนี้อินเตอร์เน็ตเข้าถึงทุกคน เพราะงั้นก็มีคนหลากหลายมาแสดงความเห็น นอกจากนั้นพฤติกรรมของสังคมก็อาจเกิดการคล้อยตาม คืออาจจะมีความเห็นเชิงไม่ดีในช่วงต้นๆ แล้วคนข้างล่างก็เกิดการคล้อยตามเป็นพฤติกรรมกลุ่ม

"นักจิตวิทยาเคยจ ับคน 10 คน มาอยู่ในห้อง 1 คนหาว อีก 9 คนก็หาวแน่ๆ หรือเรานั่งรถไฟฟ้า ถ้าคนนั่งตรงข้ามเราเกาหัว เราก็อาจจะอยากเกาหัว เราก็รู้จิตวิทยาตรงนี้ เลยคิดว่าต้องเปลี่ยนบางอย่าง"

ที่ชัดๆ คือในห้องราชดำเนินอันเกี่ยวกับการเมืองได้ปรับเอาช่องแสดงความเห็นไปอยู่ใต้กระทู้ เพื่อคนที่เห็นตัวกระทู้ จะได้แสดงความเห็นของตัวจริงๆ โดยไม่ผ่านการอ่านความเห็นของคนอื่น แล้วเกิดการคล้อยตาม

ย้อนกลับมาหาวันฉัตร ผู้บุกเบิก เขาว่า "ทุกวันนี้พันธุ์ทิพย์มาไกลกว่าที่คิดเยอะ"

" มันเป็นเหมือนเครื่องมืออำนวยความสะดวกให้คนคนหนึ่งได้รับรู้สิ่งต่างๆ รอบตัว เป็นกระจกที่ดีมากๆ สำหรับคนในอุตสาหกรรมบันเทิง เพราะสะท้อนภาพให้เห็นว่าสังคมรู้สึกอย่างไรกับงานนี้

"การแสดงความค ิดเห็นที่มีฮิดเด้น อเจนด้า อาจทำให้กระจกมัว เป็นจุดสกปรก โค้ง บิดงอ เห็นภาพไม่ชัด แต่ 95% เป็นความคิดเห็น จุดบอดนี้เราก็อย่าไปดู"

และสำหรับผู้ที่ถูกสังคมในเว็บบอร์ดกระหน่ำ คำแนะนำจากวันฉัตรก็คือ "ให้พยายามเข้าใจ"

" ถ้าใช้อารมณ์ในการอ่าน แล้วเอาคำต่อว่ามาใส่ในใจ ในลักษณะที่หมกมุ่น จะไม่เกิดประโยชน์ ต้องอ่านด้วยสมอง อย่าอ่านด้วยหัวใจ และพยายามตีความทุกคนที่เขียน ว่าเขาพยายามสื่อสารอะไรกับเรา และถ้าแปลให้เป็น เราก็ได้ประโยชน์"

""ต้องใช้พันธุ์ทิพย์ให้เป็น"" เขาว่าอย่างนั้น

http://www.matichon.co.th/matichon/matichon_detail.php?s_tag=01ent01281150&day=2007-11-28&sectionid=0105

จากคุณ : An.mkII - [ 28 พ.ย. 50 16:26:46 ]