ความคิดเห็นที่ 1 ขงจื้อ ( อังกฤษ: Confucius ; ภาษาไทยมีเรียกกันหลายชื่อ เช่น ขงฟู่จื่อ ขงจื่อ ข่งชิว) (ตามธรรมเนียม, 8 กันยายน 551 ปีก่อน ค.ศ. - 479 ปีก่อน ค.ศ.) ชื่อรอง จ้งหนี เป็นนักคิดและนักปรัชญาสังคมที่มีชื่อเสียงของจีน คำสอนของขงจื๊อนั้น ฝังรากอิทธิพลลึกลงไปในสังคมเอเชียตะวันออกมาเป็นเวลาถึง 20 ศตวรรษ หลักปรัชญาของขงจื๊อนั้นเน้นเกี่ยวกับศีลธรรมส่วนตัว และศีลธรรมในการปกครอง ความถูกต้องเหมาะสมของความสัมพันธ์ในสังคม และ ความยุติธรรมและบริสุทธิ์ใจ ก่อนสิ้นใจ ขงจื๊อได้ทิ้งท้ายข้อความไว้กับ ซื่อคง ไว้ว่า "ขุนเขาต้องพังทลาย ขื่อคานแข็งแรงปานใด สุดท้ายต้องพังลงมา เหมือนเช่น บัณฑิตที่สุดท้ายต้องร่วงโรย" ที่มา: wiki เหมือนเดิม แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 21:15:35 จากคุณ : DOLครับ - [ 27 เม.ย. 52 21:12:34 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ม่อจื๊อ ( อังกฤษ: Mo Tzu) (พ.ศ. 74-พ.ศ. 153) เป็นนักปรัชญาชาวจีน นับได้ว่าเป็นคู่แข่งผู้หนึ่งของขงจื๊อ หลักคำสอนของม่อจื๊ออยู่ในหนังสือที่มีชื่อเดียวกับชื่อของเขา คือ ม่อจื๊อ ประกอบด้วยข้อเขียน 53 บท เป็นทั้งข้อเขียนของเขาเองและที่สานุศิษย์ช่วยกันเรียบเรียงต่อเติม และมามีอิทธิพลเหนือชาวจีนหลังจากที่เขาตายไปแล้วประมาณ 500 ปี ม่อจื๊อ มีชื่อจริงว่า ม่อ ตี่ (Mo Di) สถานที่เกิดไม่แน่นอน บ้างก็ว่ามาจากแคว้นสุ้ง (ปัจจุบันอยูระหว่างมณฑลโฮนานและมณฑลซานตุง) บ้างก็ว่ามาจากแคว้นเดียวกับขงจื๊อ คือมาจากแคว้นลู แนวความคิดของม่อจื๊อเป็นปฏิปักษ์อย่างรุนแรงต่อแนวความคิดของขงจื๊ออย่างเห็นได้ชัด ถึงแม้ว่าความต้องการที่เหมือนกันคือ เพื่อปรับปรุงให้สังคมดีขึ้น แต่ม่อจื๊อไม่นิยมวิธีการของขงจื๊อ โดยโจมตีว่า "เป็นวิธีการที่ไม่ได้ผลและเสียเวลา" ม่อจื๊อเน้นถึง ประโยชน์และความใช้ได้ของขนบธรรมเนียมประเพณีมากกว่าจะต้องยึดถือตามขงจื๊อทั้งหมด เชื่อในความเป็นไปของโลกหน้า สนับสนุนให้มนุษย์มีความรักซึ่งกันและกัน เขาเชื่อว่าความรักโดยไม่จำกัดเชื้อชาติ วรรรณะ ชนชั้น หรือความยากดีมีจน ประณามการทำสงคราม ความแตกต่างระหว่างแนวความคิดของขงจื๊อกับม่อจื๊อนี้ ทำให้ขงจื๊อได้รับขนานนามว่า "เป็นนักประมวลขนบธรรมเนียมประเพณีที่ดีมาใช้" แต่ม่อจื๊อเป็น "นักวิจารณ์ นักติชม" นอกจากนี้ม่อจื๊อยังได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้นำความรู้ทางด้านตรรกวิทยาเข้ามาใช้ในจีนเป็นคนแรก[1] เกี่ยวกับตำแหน่งผู้ปกครองม่อจื๊อมีความเห็นว่า "ผู้ปกครองควรได้ตำแหน่งเพราะความดีและความสามารถส่วนตัวมากกว่าได้มาโดยการสืบตำแหน่ง ถ้าผู้ปกครองไม่มีความสามารถก็ควรจะยกตำแหน่งนี้ให้ที่ปรึกษาจะดีกว่า" ที่มา: wiki อีกแล้ว แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 21:16:25 จากคุณ : DOLครับ - [ 27 เม.ย. 52 21:15:05 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สมเด็จพระจักรพรรดิซุ่นจื้อ (อังกฤษ: Shunzhi) จักรพรรดิองค์ที่ 3 ของราชวงศ์ชิง แต่ในบางครั้งจะนับพระองค์เป็น ปฐมจักรพรรดิ ของราชวงศ์ชิง ด้วยทรงเป็นจักรพรรดิพระองค์แรกที่ได้ประทับในพระราชวังต้องห้ามที่กรุงปักกิ่ง และราชวงศ์หมิงถึงกาลสิ้นสุดอย่างแท้จริง มีพระนามเดิมว่า ฟู่หลิน  ทรงขึ้นครองราชย์เพียงพระชนม์พรรษา 6 ขวบ ในปี พ.ศ. 2186 (ค.ศ. 1643) หลังการสวรรคตของจักรพรรดิเทียนชง หรือ หวงไท่จี๋ พระราชบิดา แต่พระองค์ต้องถูกใต้การสำเร็จราชการแผ่นดินของอ๋องทอร์คุน พระอนุชาต่างพระมารดาของพระราชบิดา ซึ่งอ๋องทอร์คุนนับว่าเป็นบุคคลที่มีอิทธิพลอย่างมาก อีกทั้งยังมีสิทธิ์ที่จะได้ขึ้นครองราชย์อีกด้วย อ๋องทอร์คุนได้กระทำการหลายอย่างที่จะไม่ให้พระองค์เจริญชันษามาด้วยความปรีชาสามารถ เช่น ไม่สนับสนุนให้ทรงเล่าเรียน เป็นต้น แต่ทว่า อำนาจของอ๋องทอร์คุนก็ถูกคานจากพระนางเสี้ยวจวง  พระมารดา ภายหลังที่อ๋องทอร์คุนเสียชีวิต พระองค์จึงได้อำนาจในการปกครองอย่างแท้จริง แต่พระองค์ก็นับว่าเป็นจักรพรรดิอีกพระองค์หนึ่งที่อาภัพมาก ด้วยทรงไม่อาจสามารถจะสมรสกับหญิงคนรักที่เป็นชาวฮั่นได้ เนื่องจากพระนางเสี้ยวจวงทรงคัดค้านอย่างหนักแน่น ทำให้พระองค์ทรงโศกเศร้าพระทัยมากจนแทบสิ้นสติ และได้กักขังตนเองไว้ จักรพรรดิซุ่นจื้อ สิ้นพระชนม์ด้วยพระชนมายุเพียง 24 พรรษา ด้วยโรคทรพิษ ในปี พ.ศ. 2204 (ค.ศ. 1661) และต่อมาพระโอรสลำดับที่ 3 ของพระองค์ คือ องค์ชายเสวียนเย่  ได้ขึ้นครองราชย์ในนาม จักรพรรดิคังซี ซึ่งต่อมาทรงเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ของราชวงศ์ชิง และพระนางเสี้ยวจวงก็เป็นผู้อุปการะพระองค์มาโดยตลอด และได้เปลี่ยนสถานะพระองค์เป็นไท่หวงไทเฮา ที่มา: You know where (ก็ Wiki นั่นเอง) แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 21:19:41 แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 21:18:51 จากคุณ : DOLครับ - [ 27 เม.ย. 52 21:18:08 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คำว่าจื๊อ ของขงจื๊อกับม่อจื๊อไม่ใช่ชื่อหรือนามสกุล ถ้าจำไม่ผิด ก็เหมือนกับคนไทยเรียกผู้รู้คนนั้นคนนี้ว่า "อาจารย์โน้น อาจารย์นี้" จากคุณ : ซามาโนสุเกะ - [ 27 เม.ย. 52 21:22:29 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เม่งจื๊อ (หรือ ม่านจื๊อ ใน หงสา) เม่งจื๊อ (ก่อนค.ศ. 390-ก่อนค.ศ. 305) เม่งจื๊อหรือ เมิ่งจื่อ หรือ ม่านจื้อ  เป็นนักคิดคนสำคัญของสำนักวิชาขงจื๊อ เม่งจื๊อได้สังเคราะห์แนวคิดจากคัมภีร์ทั้งห้า ที่ี่เน้นเสนอแนะให้ผู้ปกครองยึดมั่นคุณธรรมและสันติวิธี ยุติศึกสงครามที่กำลังดำเนินอยู่ และเดินทางไปเสนอความเห็นแก่ผู้ปกครองในอาณาจักรต่าง ๆ แต่ไม่ประสบความสำเร็จนัก ความคิดสำคัญของเม่งจื๊อคือความเชื่อในความดีงามตามธรรมชาติของมนุษย์ การส่งเสริมการศึกษาและยังเสนอว่าผู้ปกครองต้องมีคุณธรรมเหนือกว่าประชาชน อีกทั้งประชาชนพึงเคารพนับถือผู้ปกครองที่มีคุณธรรม หากผู้ปกครองไร้คุณธรรม การล้มล้างเป็นสิ่งที่ชอบธรรม เม่งจื๊อกำพร้าบิดาตั้งแต่อายุ 3 ขวบ เดิมทีบ้านของเม่งจื๊ออยู่ใกล้สุสาน เม่งจื๊อและเพื่อนมักจะเล่นฝังศพกัน มารดาของเม่งจื๊อรู้สึกว่าไม่ดี จึงย้ายบ้านไปอยู่ใกล้ตลาด เม่งจื๊อก็เล่นเป็นพ่อค้าลูกค้าต่อรองราคากัน มารดาของเม่งจื๊อก็เห็นว่าไม่เหมาะสมจึงย้ายบ้านอีกครั้งไปที่ใกล้โรงเรียน เม่งจื๊อก็หัดเป็นนักเรียนหัดมีมารยาทมารดาของเม่งจื๊อดีใจมาก จึงตัดสินใจอยู่ที่นี่อย่างถาวร ต่อมานางได้ส่งลูกเข้าโรงเรียน เม่งจื๊อตอนเข้าโรงเรียนใหม่ ๆ ทุกวันต้องนั่งอยู่แต่ในห้องเรียนตลอดวันรู้สึกไม่เคยชิน วันหนึ่งเม่งจื๊อได้หนีเรียนกลับบ้าน มารดาของเม่งจื๊อกำลังทอผ้าอยู่ในบ้าน เห็นลูกชายหนีบหนังสือวิ่งหลบเข้าบ้าน ก็รู้ว่าลูกคงหนีเรียนมา นางเสียใจมากที่ตนอุตส่าห์ทอผ้าด้วยความยากลำบาก โดยต้องใช้จ่ายอย่างประหยัด จึงพอเหลือเงินเล็กน้อยให้ลูกได้เรียนหนังสือ เพื่อหวังภายหน้าจะได้มีความรู้ความสามารถ มาบัดนี้ลูกกลับไม่รู้จักขยัน ยังหนีโรงเรียน นางยิ่งคิดยิ่งโมโห จึงใช้กรรไกรตัดด้ายที่กำลังทออยู่จนขาด เม่งจื๊อเห็นมารดาทำเช่นนั้นทั้งแปลกใจและเสียใจ มารดาของเม่งจื๊อเช็ดน้ำตากล่าวว่า  เจ้าหนีเรียนก็เหมือนการทอผ้าได้เพียงครึ่งเดียว ก็ตัดด้ายขาดย่อมไม่สำเร็จเป็นผ้า เรียนหนังสือได้ครึ่งเดียว ทำให้เสียการเรียน ย่อมไม่อาจเรียนสำเร็จ เหตุผลเช่นนี้เจ้าไม่เข้าใจเลยหรือ  มารดาของเม่งจื๊อใช้ชีวิตจริงมาอบรมบุตร ทำให้เม่งจื๊อสะท้านใจมาก เม่งจื๊อรู้สึกเสียใจและละอายใจ จึงยอมรับผิดต่อมารดาและกล่าวว่า  แม่อย่าเสียใจต่อไปผมจะขยันเล่าเรียน จะไม่หนีโรงเรียนอีกแน่นอน ตั้งแต่นั้นเม่งจื๊อก็ขยันเรียนหนังสือ ไม่เคยหนีเรียนอีก ต่อมาเม่งจื๊อกลายเป็นนักปรัชญาที่โด่งดังมาก เม่งจื๊อได้ชื่อว่า เป็นผู้สืบทอดหลักปรัชญาของขงจื๊อ คือ เม่งจื๊อเป็นศิษย์ของจื่อซือ (หลานขงจื๊อ) จื่อซือเป็นศิษย์ของจังจื๊อ จังจื๊อเป็นศิษย์ของขงจื๊อ ที่มา : Wiki + Thaisamkok (โดย มารบูรพา) คนนี้ หาภาพไม่เจอ แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 21:44:40 แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 21:43:37 จากคุณ : DOLครับ - [ 27 เม.ย. 52 21:37:30 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สามารถ อ่าน รายละเอียดเกี่ยวกับ ปราชญ์ชาวจีน ท่านอื่นๆ เพิ่มเติม ได้ที่นี่เลยครับ http://board.palungjit.com/f2/%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%97%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%A1%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%8D%E0%B9%8C%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%88%E0%B8%B5%E0%B8%99-%E0%B8%A1%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%81%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%A2%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%AA%E0%B8%B4%E0%B8%81%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B9%81%E0%B8%81%E0%B9%88%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A8%E0%B8%B6%E0%B8%81%E0%B8%A9%E0%B8%B2-120104.html แหะๆ ขี้เกียจสรุป เลย ก๊อบวางๆ ก๊อบวาง เลย ^^'' ยาวไป ขออภัยด้วยนะครับ แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 21:40:08 จากคุณ : DOLครับ - [ 27 เม.ย. 52 21:39:32 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ฮั่นเฟจื๊อ ก็มีนะ จากคุณ : cygnat - [ 27 เม.ย. 52 22:06:11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ถ้าซุนจื้อ จะหมายถึง ซุนวู และ ผู้สืบทอดของเขา รึเปล่าครับ พอดีชื่อประมาณคล้ายๆนี้จะมีเยอะ เป็นปราชญ์ด้านการสงคราม(มั้ง) อยู่ในช่วงยุคชุนชิว ใครเป็นปรมาจารย์ ก็มักจะถูกเรียกด้วยสกุล แล้วตามด้วยจื้อ(子) รอผู้รู้มาทักท้วงต่อไป จากคุณ : ปู่เลื้อย - [ 27 เม.ย. 52 22:17:57 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณผู้รู้มาตอบครับผม จะว่าไปพี่ผมบอกว่า  จื๊อๆนี่ เป็นคำเรียกประมาณว่านักปราชญ์แหละครับ ม่อจื๊อ = ปราชญ์ม่อ ซุนจื๊อ = ปราชญ์ซุน อะไรประมาณนี้ จากคุณ : Navyblue1990 - [ 27 เม.ย. 52 22:47:34 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แล้วพวก กงจื่อใหญ่ กงจื่อรอง ละครับหงสาก็เจอบ่อย ไม่ใช่ชื่อแต่เหมือนเป็นตำแหน่งอะไรสักอย่าง - -" จากคุณ : Ashepriness - [ 27 เม.ย. 52 23:10:33 ]

ความคิดเห็นที่ 11 จื้อ ตามความเข้าใจผมมันคล้ายๆกับคำว่า เซนเซ ในภาษาญี่ปุ่นนั่นแหล่ะครับ เป็นคำเรียก นักปราชญ์ หรือ อาจารย์ นี่แหล่ะครับ แต่ในญี่ปุ่น คำว่า เซนเซ มันรวมถึง หมอ ด้วย น่ะครับ จากคุณ : DOLครับ - [ 28 เม.ย. 52 00:22:47 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ซุนจื้อ = คือนักปราญช์สมัยชุนชิว ผู้เขียนตำราพิชัยสงคราซุนหวู และเป็นผู้ที่ทำให้รัฐหวูมีอำนาจทางทหารเป็นที่ยำเกรง จนรัฐต่างๆไม่กล้าที่จะมีปัญหากับรัฐหวู เนื่องจากทหารที่ซุนจื้อฝึกนั้น เป็นทหารที่มีประสิทธิ์ภาพสูงมากๆ หลังจากนำพาทหารถล่มรัฐฉู่ที่เป็นรัฐที่ยิ่งใหญ่ในสมัยชุนชิวจนยึดเมืองหลวงของรัฐฉู่ได้แล้ว  ก็ลาออกจากราชสำนัก โดยมีหลายตำราและหลายเหตุผล เช่น 1. ที่ลาออก เพราะเป้าหมายของซุนจื้อนั้นได้ทำสำเร็จแล้ว นั่นก็คือพิสูจน์ว่าหลักพิชัยสงครามที่เขาคิดขึ้นมานั้นสามารถทำได้และได้ผลดีด้วย 2. ที่ลาออก เพราะเบื่อหน่ายกับการรับราชการและเห็นว่า อยู่ต่อไปก็จะเป็นภัยกับตัวเอง ในเมื่อทำงานสำเร็จ ก็เลยลาออกซะ 3. ที่ลาออกเพราะทนเห็นพฤติกรรมของอู่ซือจี้(จำได้ว่าชื่อนี้ เดี๋ยวกลับไปอ่านอีกรอบ แล้วถ้าไม่ใช่จะกลับมาแก้ให้ครับ)ผู้ที่ชักชวนตนมาทำงานด้วย บ้าอำนาจและโดนความเคียดแค้นครอบงำจนไม่มีใครห้ามปรามได้ จึงรู้สึกท้อแท้ใจ และเห็นว่าห้ามอู่ซือจี้ไม่ได้ จึงได้ลาจากไปเพราะไม่อยากอยู่กับคนผู้นี้อีก ความเห็น 10 กงจื้อใหญ่ กงจื้อรอง ที่คุณถาม คำว่า "กงจื้อ" หมายถึง นายน้อยหรือคุณชาย เป็นคำเรียกที่เห็นได้ตามหนังสือทั่วไป อย่างเลียดก๊กครับ ปล.ม่านจื้อ รอท่านอื่นมาอธิบายครับ ปล.2 ซุนจื้อ ที่เจ้าของกระทู้ถาม น่าจะหมายถึงซุนหวู น่ะครับ หากเข้าใจผิด ก็ขอโทษด้วยครับ แก้ไขเมื่อ 28 เม.ย. 52 00:26:12 จากคุณ : kukrit - [ 28 เม.ย. 52 00:24:37 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แล้ว เล่าจื๊อ ล่ะ จากคุณ : zodiac28 - [ 28 เม.ย. 52 00:27:35 ]

ความคิดเห็นที่ 14 #14 เล่าจื๊อคือเจ้าของลัทธิเต๋าครับ ส่วนซุนจื๊อนั้นถ้าพูดในหงสาน่ะคือซุนวูแน่นอน ไม่น่าจะใช้กษัตริย์ความคห.3 เพราะสามก๊กเกิดก่อนราชวงค์ชิงครับ จากคุณ : Stranger_in_the_night - [ 28 เม.ย. 52 00:43:14 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ซุนหวู่ช่วงปลายชีวิตเกิดความเบื่อหน่ายสงครามอย่างมากครับ ประกอบกับพิชัยสงครามที่เขาสร้างขึ้นนั้น มีความร้ายกาจเสียจนทำให้รัฐหวูแทบจะไร้เทียมทานทางทหาร ซึ่งหลายแหล่งมองว่าซุนหวู่เห็นว่าการทีรัฐหวูแข็งแกร่งเกินหน้ารัฐอื่น จะทำให้การสงครามระหว่างแค้วนสงบลงได้ระยะหนึ่ง อีกประการก็ตามที่ข้างบนว่าไว้ ซุนหวู่ทนไม่ได้กับพฤติกรรมของอู่ซื่อจี และมองว่าหวูอ๋องเป็นผู้ที่มีความทะเยอทะยานเกินไป จึงตัดสินใจถอนตัว แล้วช่วงนั้นมีประวัติว่าซุนหวู่ให้ความสนใจหลักสันติของขงจื๊อมาก ด้วยเหตุนี้พิชัยสงครามซุนหวู่จึงไม่ได้มีการปรับปรุงอะไรอีก จนกระทั่งภายหลังปรมาจารย์กุ่กู้จื่อแห่งหุบเขาปีศาจซึ่งเป็นเพื่อนกับซุนหวู่ส่งได้ถ่ายทอดและส่งต่อตำรานี้ให้ซุนปิน นำมาปรับปรุงจนมันสมบูรณ์ยิ่งขึ้น จากคุณ : eagle1000 - [ 28 เม.ย. 52 02:44:36 ]

ความคิดเห็นที่ 16 จางป๋อจื๊อ จากคุณ : aka shuri - [ 28 เม.ย. 52 03:10:17 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แนะนะให้ซื้อ หนังสือ เรื่อง "เมธีตะวันออก"ค่ะ ถ้าสนใจ อิอิ มีหลายคนอยู่ +ความรู้เพียบ ----------- เพิ่มเติมค่ะ คำว่าจื๊อมีความหมายได้หลายนัย เช่น แปลว่าบุตร แปลว่าสูเจ้า แปลว่าท่าน แปลว่าอาจารย์ และคำว่าจื๊อในชื่อของเมธีคนอื่นๆก็หมายถึงครูบาอาจารย์เหมือนกัน จากหนังสือ เมธีตะวันออก หน้า ๒๓ ค่ะ ---------- มาโฆษณาหนังสือเรียนวิชาปรัชญาจีน อุอิๆๆ  -.- แก้ไขเมื่อ 28 เม.ย. 52 09:11:48 จากคุณ : DeLeTeLoveFromLife - [ 28 เม.ย. 52 09:07:44 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ^ ^ ^ หนังสือ เมธีตะวันออก ของท่านอาจารย์เสถียร โพธินันทะ สินะครับ ผมเป็นลูกศิษย์ของท่าน (แม้จะเป็นแต่ในนาม เพราะชอบสะสมงานเขียนงานบรรยายของท่าน) แต่กระทู้นี้ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกับการ์ตูนเท่าไหร่เลยแฮะ จากคุณ : chohokun - [ 28 เม.ย. 52 09:15:20 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ยุคนั้นเป็นยุคแห่งความวุ่นวาย เลยเกิดปราชญ์ชาวจีนมาหลายคน ทั้งเทพการค้า ฟ่านหลี่ คนแรกที่เสนอหลักราคาสินค้าตามดีมานด์ ซุนวู เจ้าแห่งพิชัยสงคราม #10 กงจื๊อ แปลว่าคุณชาย หวังจื๊อ แปลว่าเจ้าชาย จากคุณ : ขอเอาชื่ออากงเป็นเดิมพัน - [ 28 เม.ย. 52 10:01:31 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มีผู้รู้ตอบไว้แล้วสินะ orz จากคุณ : VoidOne - [ 28 เม.ย. 52 11:40:45 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ซุนจื๊อ ที่อยู่ในหงสา คือ ซุนวู เหรอครับเนี่ย = ='' ออกเสียงเหมือนกันแต่เขียนคนละแบบสินะ แหง่วววววววว หน้าแตก อิอิอิ จากคุณ : DOLครับ - [ 28 เม.ย. 52 12:15:19 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ซุนจื้อคือสวินจื้อนักปรัชญาลัทธิขงจื้อ และเป็นอาจารย์หานเฟยจื้อ จากคุณ : www.kang@hotmail.co.uk (ลาจาก) - [ 28 เม.ย. 52 15:55:15 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เสริมเรื่องซุนหวู่อีกนิด นอกจากซุนหวู่ ยังมีซุนปิน ซึ่งเป็นลูกหลานสืบเชื้อสายมา และเป็นกุนซือที่เก่งกาจอีกคนในสมัยเลียดก๊ก ตระกูลซุน แห่งง่อก๊ก ก็อ้างตัวว่าสืบเชื้อสายมาจากซุนหวู่ด้วยเหมือนกัน จากคุณ : omega. - [ 28 เม.ย. 52 16:46:28 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ซุนจื๊อเป็นนักปราชญ์ครับไม่ใช่จักรพรรดิ์ บางตำราไทยจะออกเสียงตามพินอินว่า สวินจื่อ ส่วนปรัชญาเต๋า เจ้าสำนักคนที่ดังๆจะมี เหลาจื๋อ จวงจื๊อ จากคุณ : มิกิโอะ อิตโต้ ค่าหัว1ล้านเบรี - [ 28 เม.ย. 52 20:33:52 ]