เคยดูหนังเรื่องนี้ตอนเด็กๆ ชอบมากๆ
ฉากที่สินจัยสู้กับลิขิตตรงบันไดจำได้แม่นเลย
แล้วพอลิขิตตาย ก็จะมีเพลงดนตรีหลอนๆเหมือนเพลงกล่อมเด็กนะ
จำเสียงดนตรีนั้นได้ไม่รู้ลืม
พอโตขึ้น ได้มีโอกาสดูอีกครั้ง รู้สึกว่าเป็นหนังที่น่าสนใจมาก (มีจุดด้อยแค่ตรงฉากขึ้นศาล) ชอบที่หนังนำเสนอว่า ลึกๆนางเอกก็เหมือนจะรักพระเอก (ที่ข่มขืนเธอ) เธอเกลียด เธอกลัวเขา แต่ก็ยังมีสายใยอะไรบางอย่างอยู่ในหัวใจเธอที่เชื่อมถึงเขา เช่น ตอนที่เธอตั้งครรภ์ แรกๆเธอจะรู้สึกว่าอยากเอาเด็กไว้ แล้วก็เห่อไปซื้อพวกของใช้เด็ก แต่เธอจะสับสนไปมาระหว่าง รักและเกลียด พอช่วงหลังจิตใจเธอโน้มไปทางเกลียดมากกว่า เธอเลยพยายามออกกำลังกายหนักๆ เพราะอยากให้แท้งลูก แล้วก็แท้งสมใจ จากที่เธอหลบไปใช้ชีวิตเงียบๆ วันหนึ่งก็ถูกพระเอกคุกคามอีกครั้ง จนเกิดการต่อสู้กัน และตัวพระเอกตาย เธอถูกจับ แต่เนื่องจากเธอเคยมีคดีถูกเขาข่มขืนมาก่อน ศาลก็เลยลดโทษ เพราะเป็นการป้องกันตัว
หนังเรื่องนี้มันเฟมินิสมากๆเลย ชอบๆ
แต่ก็ยังเรียกเขาว่า พระเอก มันชิน อิ อิ
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 52 03:20:03
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 52 03:18:42
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 52 03:14:12