 |
ผมคนนึงที่เป็นแฟน อ.ฮิเดยูกิ โยเนฮาร่าครับ
ขอรีวิวเลยแระกันครับ
แสบกว่านี้มีอีกมั้ยนี่เข้าขั้นคลาสสิคแล้วครับ ในความคิดผมนะ แน่นอนว่าโหวตเรื่องนี้
เพระาไม่มีเรื่องไหนที่ตัวละคร "บ้า" สุดโต่งตัวเท่าตัวละครในเรื่องแล้วครับไม่ว่าจะอากิ,อามากิง,และพี่น้องฝาแฝดบอสของเรื่อง คาเอเดะและนากิ รวมไปถึงตัวละครตัวอื่น ๆ ที่ล้วนไม่ธรรมดาและมีเอกลักษณ์โดดเด่นทั้งนั้น
ฉากดราม่าที่ผมชอบมาก ๆ ก็คือตอนที่อามากิงโดดลงจากเครื่องบินและอากิกระโดดตามเพื่อไปช่วย ภาพที่อากิพุ่งทะลุผ่านอามากิงเหมือนเป็นวิญญาณนั่นทำผมตกใจเลยทีเดียว
และติดๆกันเลยก็คือฉากที่อามากิงตายครับ สะเทือนอารมณ์มาก
ส่วนฉากบู๊โปรดคือตอนที่คู่หูอากิกับนาโอมิสู้กับคาเอเดะในตึกห้างเก่าครับ มันบ้าจริง ๆ
เรื่องที่ชอบรองลงมาคือ CoCo เรื่องนี้เป็นโจรสลัดผจญภัยที่โดนใจผมมาก มันได้รสชาติการผจญภัยแบบเถื่อน ๆ ดี แต่ช่วงท้าย ๆ ของเรื่องผมรู้สึกว่าไม่ค่อยสนุกอย่างช่วงแรก ๆ แต่ก็ยังจบได้โอเคดี
ตอนจบที่ตัวเอกได้เรือพลังขับซึ่งสามารถพาไปอีกฝั่งของโลกอีกครึ่งนึงได้ แต่โคโค่ได้ไปก่อนคาเฟลนั่นอ่ะครับ ผมว่าน่าเอาโลกอีกครึ่งนึงมาทำเป็นภาคสองนะ
รองลงมาก็ Switch ครับ อาชีพนักหลบหนีนี่แหวกมาก สมัยนั้นเพิ่งเคยได้ยินไม่รู้ว่ามีจริงหรือป่าว ช่วงที่วางเรื่องเป็นเคส ๆ สนุกมากครับ อ่านเพลิน ๆ มันส์ ๆ จนเข้าสู่เนื้อเรื่องหลักที่เปิดเผยเบื้องหลังของนานาชิช่วง M.O.P. ออกนี่พีคมาก โครตมันส์ แต่หลังม๊อบความสนุกก็ลดลงเรื่อยจนธรรมดาไป แต่ก็ยังจบได้สมบูรณ์ดีอีกเรื่องนึง
เรื่องนี้ผมชอบซึดาจิมะกับมิงิวะมาก ๆ เป็นตัวละครที่มีเอกลักษณ์ที่สุด
ต่อมาก็ Damons เป็นเรื่องแรกที่อ.โยเนฮาร่า เขียนโดยเนื้อเรื่องคนอื่น เนื้อเรื่องเป็นของอ.เทะซึกะ โอซามุ แต่อ.โยเนฮาร่า ก็เขียนบทบู๊และอารมณ์โกรธแค้นได้ดีมาก ๆ ช่วงที่มันส์สุดๆของเรื่องนี้อยู่ในช่วงแรก ๆ เช่นกันแต่กลาง ๆ ขึ้นไปก็ธรรมดาอีก ในความคิดผมอ่ะนะ
ตัวละครที่ใช้ขาเหล็ก สวอโลว ก็น่าสนใจมาก (ทรงผมดันทรงเดียวกับนานาชิ Switch ซะอีก)
แต่บทน้อยเกินไป น่าเสียดายมาก
เรื่องนี้ฆ่าบอสได้ก็จบเลย จบห้วนมาก ๆ
เรื่องล่าสุด โกเอม่อน ฉบับ อ.โยเนฮาร่า เป็นเรื่องที่สนุกพอใช้ได้ทีเดียวในช่วงแรก ๆ มันน่าสนใจก็ที่ โลกยุคอดีตที่กลายเป็นโลกคู่ขนานเพราะสิ่งของจากโลกอนาคตถูกเรียกมาที่โลกนี้รวมทั้งคนด้วย และสิ่งของจากโลกอนาคตก็มากลายสมบัติให้เป็นเป้าหมายของตัวละครเอก ตัวละครเอกมีวิชาที่ใช้ลม นิสัยบ้าบอ และสุดโต่งเรื่องหัวขโมยสมบัติก็น่าสนใจ เรื่องนี้ก็ยังคงความสนุกพอใช้ได้ เนื้อเรื่องยังน่าติดตามในระดับหนึ่ง แล้วก็เป็นอีกเรื่องที่ไปเรื่อย ๆ แล้วเริ่มไม่ค่อยสนุกแถมยังตัดจบอีก
เสียดายจุดหักมุมตอนจบมาก ๆ ที่เปิดเผยว่าตัวเอกโกเอม่อนจริง ๆ ก็เป็นคนจากโลกอนาคตเช่นเดียวกับวาร์ปคุง(โตกิเอซึ โซตะ พระรองของเรื่อง) ทำให้จุดมุ่งหมายสุดท้ายของโกเอม่อนและคางุยะ ไม่มีวันเป็นจริง ตรงนี้น่าจะเขียนเป็นบทดราม่าสะเทือนอารมณ์แรง ๆ ได้ดีแท้ ๆ อ.กลับรวบรัดตัดจบเลย ให้คนอ่านอย่างผมจินตนาการตอนแบบนั้นเอาเอง
ส่วนเรื่องอื่น ๆ ได้แก่ ศิษย์ซ่าอาจารย์แสบ เรื่องนี้จะว่าเป็นจุดเริ่มต้นก่อนที่แสบกว่านี้ฯจะกลายเป็นการ์ตูนขึ้นหิ้ง เพราะที่องค์ประกอบคล้ายๆกัน แต่ความสนุกปานกลางพออ่านได้ ฮาเอะ บุน!บุน!แนวครอบครัว เนื้อเรื่องไม่ยาว ก็สนุกพออ่านเพลิน ๆ ส่วนเรื่องสั้นอย่าง Spring,Gurakuta เคยเช่าอ่านแค่ครั้งเดียว จำเนื้อเรื่องไม่ได้ซะแล้ว
ผมรักลายเส้น การออกแบบตัวละคร และการวางบทของ อ.โยเนฮาร่า มาก ๆ
และยังคงรอคอยติดตามผลงานของอาจารย์อยู่เสมอครับ
รอเรื่องใหม่ไม่รู้ว่าเค้าจะเขียนเรื่องอะไรมาให้เราดูอีกมั้ย
| จากคุณ |
:
ไอ่บ้าห้าร้อยห้าสิบห้า (CrazyGuy3173) 
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 พ.ค. 54 23:07:20
|
|
|
|
|
ใน 9 เรื่องนี้ ชอบผลงานเรื่องไหนของ Hideyuki Yonehara มากที่สุดครับ (คนเขียนศิษย์ซ่า,เต็มพิกัดสลัด,สวิตซ์)
ความคิดเห็นที่ 1
