ขอโพสท์ภาพ4หน้าเลยนะครับ ด้วยเหตุที่ว่าเป็นหน้าคู่ซะเยอะ แถมเลือกลำบากจริงๆว่าจะเอาคู่ไหนลง
(พอมานับรวมหน้ามืด รู้สึกเหือนโพสท์ไปซะครึ่งค่อนตอน รู้สึกผิดเหมือนกันแฮะ - -a)
HunterXHunter - 318 สั่งเสีย
หลังจากการตัดสินใจของทั้งโคมุกิและเมลเอม ทั้งสองก็ได้เล่นกุนงิกันต่อตาแล้วตาเล่า
เมื่อไหร่ก็ไม่ทราบได้ที่แสงสว่างได้ถูกช่วงชิงไปจากทั้งคู่ ทิ้งไว้แต่ความมืดมิดเพียงเท่านั้น
4-4-1 พลทหาร
6-5-1 อัศวิน
2-7-2 นินจา
.........
.........
"โคมุกิ..."
"...เจ้าอยู่รึเปล่า?"
"เจ้าก่ะ"
"ดิจั๋นไม่ได้ไปไหนก่ะ"
4-5-1 แม่ทัพกลาง
.........
"รุกฆาตแล้วสินะ"
"โคมุกิ...ยังอยู่ใช่มั้ย...?"
"อยู่นี่ก่ะ"
"งั้น กระดานต่อไป คนแพ้เริ่มก่อนเลยก่ะ!"
"โคมุกิ..."
"เจ้าก๊ะ"
"ว่าไงก๊ะ?"
"จนแล้วจนรอด... ข้า..."
"ก็ยังเอาชนะเจ้าไม่ได้ซักกระดาน...สินะ"
"พูดอะไรยังงั้นเจ้าก๊ะ!"
"พึ่งจะเริ่มเล่นกันเอง!"
"นั่นสินะ"
1-5-1 จอมทัพ
9-5-1 จอมทัพ
.........
"โคมุกิ..."
"ยังอยู่ใช่มั้ย...?"
"แน่นอนเจ้าก๊ะ"
"ตาท่านเมลเอมแล้วก่ะ"
"ข้ารู้สึกเพลีย...นิดๆ"
"ถ้าจะขอหลับ... ซักงีบนึง...แล้วให้เจ้า..."
"ช่วยกุมมือข้าไว้ได้มั้ย...?"
......
"โคมุกิ...?"
"โคมุกิ...เจ้าอยู่รึเปล่า?"
"ดิจั๋นฟังอยู่เจ้าก่ะ"
"เข้าใจแล้วก่ะ แบบนี้สินะก๊ะ"
"เดี๋ยวสักพัก ข้าก็ตื่นแล้ว..."
"ระหว่างนั้น... ขอให้อยู่เคียงข้างข้า...ได้มั้ย?"
"ดิจั๋นจะไม่ทิ้งท่านไปหรอกก่ะ"
"เราจะอยู่ด้วยกันอย่างนี้...ตลอดไป!"
"โคมุกิ..."
"เจ้าก๊ะ มีะไรหรอเจ้าก๊ะ?"
"ขอบใจนะ"
"ดิจั๋นต้องขอบใจต่างหากล่ะก๊ะ"
"สุดท้ายนี้แล้ว"
"ก๊ะ...?"
"เจ้าช่วยเรียกชื่อข้าหน่อยได้มั้ย?"
......
"หลับให้สบายนะก๊ะ เมลเอม"
"อีกประเดี๋ยว"
"ดิจั๊นก็จะตามไปแล้วก่ะ"
ร่างของราชามดเมลเอมผู้ซึ่งเคยยิ่งใหญ่และสร้างความหวาดกลัวให้กับกลุ่มคนจำนวนนึง บัดนี้ได้นอนจมกองเลือดอย่างสงบภายใต้อ้อมกอดของสตรีตาบอดธรรมดาเพียงคนเดียว
และตำนานคิเมร่าแอ้นท์ก็ได้ปิดฉากลงอย่างบริบูรณ์ บัดนี้ รุ่งอรุณวันใหม่ได้เริ่มขึ้นสู่กอลโต้ตะวันออกอีกครั้ง
.
แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 54 19:56:54