เพิ่งเห็นกระทู้นี้และอ่านบางคห.แล้วรู้สึกเหมือนโดนแทง!!
เราก็เป็นสาววาย ในขณะเดียวกันเราก็เป็นคนปกติในสังคมนะคะ มีการศึกษา มีงานมีการทำ (ตำแหน่งหน้าที่ก็ดีด้วย) แต่เราไม่ได้เป็นโรคจิตนะ ไม่งั้นเราคงทำงานและอยู่ร่วมกับคนในสังคมไม่ได้หรอก
การจิ้นมันเป็นรสนิยมส่วนตัวค่ะ เราชอบที่เวลาจิ้นแล้วมีความสุข พอเห็นเขาอยู่ด้วยกัน ทีนี้ด้วยความเอ็นดู ความหล่อ ความน่ารักโมเอะ หรืออะไรก็แล้วแต่มันเกิดขึ้นมา จินตนาการมันก็บังเกิดค่ะ ก็ความคิดคนเรามันห้ามกันไม่ได้นี่นา แต่ในขณะเดียวกันเราก็ตระหนักรู้ว่า ความจริงมันคืออะไร เขาเป็นใคร เพศอะไร แมนหรือเปล่า...มันเลยดูขัดแย้งกันในสายตาของใครต่อใคร เวลาเราเถียงแทนศิลปินดาราว่าเขาแมนนะ แต่ตัวเองกลับจิ้นให้เขารักกัน
อีกอย่างคือเราไม่ได้จิ้นวายตลอดเวลานะคะ ไม่ได้เดินไปตามท้องถนนแล้วเห็นผู้ชายเดินคู่กันแล้วจิ้นพร่ำเพรื่อ มันต้องมี Moment (ขอโทษที่พิมพ์อังกฤษเพราะคิดคำไทยสวยๆไม่ออก) ถึงจะจิ้นแล้วฟิน และเราก็รู้กาละเทศะ ไม่เคยไปบังคับให้เขาเป็นแฟนกันจริงๆ ไม่เคยบังคับให้ใครเป็นสาววายตามเราด้วย เพราะมันทำไม่ได้
และอยากจะบอกว่าสาววายเป็นกลุ่มที่ไม่ค่อยเปิดเผยนะ อย่างน้อยก็ในสังคมไทย เรายังไม่เป็นสังคมเปิดขนาดนั้น ไม่ได้เที่ยวบอกคนอื่นว่าฉันเป็นวายนะ ฉันจิ้นคู่นี้อยู่ เธอมาจิ้นด้วยกันไหม !?! ขนาดเพื่อนเราสนิทๆบางคนยังไม่รู้เลยว่าเราเป็นสาววาย...ให้ตายสิ!!! (แต่ที่นี่ยกเว้น) จขกท.ต้องอยู่วงในแน่ๆรู้ซะละเอียดว่าเราทำอะไรกันบ้าง
ที่สำคัญเราไม่ได้มาแก้ตัวหรือโจมตีใครนะคะ แค่อยากให้รู้ว่าเรารู้สึกอย่างไรเท่านั้นค่ะ เปิดใจๆๆ คิดบวกๆๆกันนะคะ
ป.ล. ขออภัยหากอ่านไม่เข้าใจและเขียนยาว ยิ่งพิมพ์ยิ่งมันมือ ขนาดตอนสอบยังไม่ตั้งใจเขียนขนาดนี้เลย >.<
ทำไมสาววายต้องโกรธเวลาที่คนอื่นหรือนักข่าวว่าดารานักร้องที่ตัวเองจิ้นเป็นเกย์ เขาช่วยสนับสนุนให้ไม่ดีหรือคะ
