ความคิดเห็นที่ 1 ก่อนเริ่มขออินโทรเรื่องราวของพ่อแม่โนบิตะก่อน พ่อของโนบิตะคือ โนบิ โนบิซุเกะ แม่ของโนบิตะคือ โนบิ ทามาโกะ (นามสกุลเดิมคือคาตาโอกะ) ในเรื่องมีตอนที่เล่าเกี่ยวกับชีวิตก่อนทั้งคู่มาพบกันหลายตอน พอจะเอามาเรียงต่อกันได้ดังนี้ครับ 10 มิ.ย. 1945 ขณะถูกพาหลบภัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ไปทำงานหนักที่ชนบทร่วมกับเด็กผู้ชายคนอื่นๆ พ่อโนบิตะได้พบกับเด็กผู้หญิงที่งดงามราวลิลลี่ขาว ...ซึ่งจริงๆก็คือโนบิตะปลอมตัวมานั่นเอง ปีนี้คือปีที่ญี่ปุ่นโดนปรมาณูจนแพ้สงครามครับ 10 ก.ค. 1948 แม่โนบิตะเอาแหวนของคุณยายไปเล่นแต่งงานแล้วเผลอทำหาย เมื่อ 25 ปีก่อน (*พิมพ์ครั้งแรกบอกปี 1949) พ่อของโนบิตะเรียนวาดรูปอยู่กับ อ.คาคิฮาร่า ซึ่งต่อมากลายเป็นศิลปินชื่อดัง โนบิตะตั้งใจจะนั่งไทม์แมชชีนไปซื้อภาพตอนอาจารย์ยังไม่ดังในราคาถูกๆ แต่ดันเผลอไปซื้อภาพของพ่อกลับมาซะนี่ 15 ก.พ. เมื่อ 20 ปีก่อน (*พิมพ์ครั้งแรกบอกปี 1958) พ่อของโนบิตะปฏิเสธลูกสาวเศรษฐีที่จะช่วยออกเงินค่าเรียนศิลปะ ทำให้เขาไม่ได้แต่งงานเข้าตระกูลคนรวย เรียกว่าเป็นจุดหักเหใหญ่ของชีวิต ซึ่งในตอนนี้หลังลงฉบับรวมเล่ม ได้เขียนเพิ่มเติมว่าหลังโดนเตะออกจากบ้านเศรษฐีแล้ว พ่อโนบิตะได้บังเอิญวิ่งมาชนเอาแม่โนบิตะสมัยเป็นนักเรียน เธอทำตั๋วรถตกทำให้พ่อต้องเอาไปคืน จึงนับได้ว่าวันนี้ เป็นวันที่พ่อกับแม่โนบิตะ พบกันครั้งแรกด้วย 3 พ.ย. เมื่อ 12 ปีก่อน (*พิมพ์ครั้งแรกบอกปี 1959) พ่อและแม่โนบิตะขอแต่งงานกันที่สวนสาธารณะ ซึ่งปัจจุบันยังไม่รู้ว่าใครขอใครแต่งงาน เพราะโดราเอม่อน เอาหุ่นปลอมตัวไปง้อให้ทั้งคู่คืนดีและขอแต่งงานกันทีละฝ่ายนั่นเอง ถ้าถามว่าตามเวลาในท้องเรื่องพ่อแม่โนบิตะอายุเท่าไหร่ ก็ยังไม่แน่ใจว่ามีตัวเลขที่เป็นทางการหรือไม่ แต่อายุพ่อโนบิตะถูกเปิดเผยตอนที่โนบิตะทำตั๋วรถไฟใต้ดินให้ใช้ ระบุบนตั๋วว่า โนบิ โนบิโซ อายุ 36 ปี (ในตอนแรกๆพ่อของโนบิตะใช้ชื่อโนบิโซ ก่อนจะเปลี่ยนมาใช้ชื่อโนบิซุเกะในตอนหลัง) ส่วนแม่โนบิตะเคยถูกโดราเอม่อนเอาเครื่องตรวจสอบอายุยิงหนนึง ได้ 38 ปี ในตอนแรกๆการ์ตูนไม่ได้ใส่ใจรายละเอียดตัวละครมากนัก แม้แต่คุณพ่อที่ถูกกำหนดให้มีน้องชายคนเดียวก็มีสารพัดน้องชายโผล่มาเต็มไปหมด แถมมีน้องสาวโผล่มายืมเงินหนนึงด้วย ซึ่งภายหลังได้ระบุให้คุณอาโนบิโร่เป็นน้องชายเพียงหนึ่งเดียวของพ่อจริงๆ และอายุจริงๆของพ่อไม่น่าจะน้อยกว่าแม่ของโนบิตะ จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:01:39

ความคิดเห็นที่ 2 *10 ปีก่อน วันที่ 7 สิงหาคม เมื่อ 10 ปีก่อน (*พิมพ์ครั้งแรกบอกปี 1964) โนบิตะลืมตาดูโลก พ่อได้ตั้งชื่อให้เด็กคนนี้ว่า "โนบิตะ" ซึ่งหมายถึงการเติบโตอย่างแข็งแรงและเจริญก้าวหน้าไม่สิ้นสุด ทั้งพ่อและแม่คาดหวังว่าลูกน้อยคนนี้จะต้องเติบโตเป็นคนดี ทำประโยชน์ให้แก่สังคม ซึ่งโนบิตะในปัจจุบันนั่งไทม์แมชชีนมาฟังความคาดหวังของพ่อแม่แล้วก็มีแรงให้ขยันเพื่อพ่อแม่มากขึ้นอีกนิด สมัยก่อนบ้านของโนบิตะมีกันอยู่ 4 คน คือโนบิตะ พ่อ แม่ และคุณย่า คุณปู่เสียชีวิตก่อนโนบิตะเกิด ส่วนทางครอบครัวคุณแม่นั้น บางครั้งแม่ก็กลับไปเยี่ยมที่บ้านเก่า ปกติย่าจะไปไหนมาไหนกับแม่เสมอ แต่วันคลอดโนบิตะ คุณย่าได้แยกตัวไปบอกกล่าวกับบรรพบุรุษด้วยความยินดี คุณแม่ถึงกับบอกว่า "คุณย่ายิ้มซะหน้าย่นเลย" ประโยคแรกที่ทารกโนบิตะพูดคืออะไรใครนึกออกบ้างครับ? ถ้าไม่เคยอ่านต้องเดากันไม่ถูกแน่ๆ... ประโยคนั้นคือ "ผมอยากกินโคล่าฮะ" นั่นเป็นเพราะโนบิตะคนปัจจุบันได้ใช้ของวิเศษย้ายวิญญาณตัวเองเข้าไปในตัวเองตอนยังเป็นทารกอยู่ แล้วเขาไม่อยากดื่มนมน่ะซี จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:02:39

ความคิดเห็นที่ 3 *7 ปีก่อน โนบิตะเคยนั่งไทม์แมชชีนไปตอนที่ตัวเองอายุ 3 ขวบ เพื่อพบคุณย่าสมัยยังมีชีวิตอยู่ ย่าต้องการเลี้ยงดูโนบิตะตลอดไป แต่ก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้เพราะย่าแก่มากแล้ว โนบิตะเลยกลับไปสะพายกระเป๋านักเรียนมาให้ดูแล้วบอกว่าตัวเขานี่แหละ คือโนบิตะตอนอยู่ประถมและนั่งไทม์แมชชีนมา ซึ่งย่าก็รู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าโนบิตะคนนี้แหละคือหลานชายของเธอ ตอนที่สุดประทับใจนี้ถูกทำเป็นแอนิเมชั่นความยาว 27 นาที ออกฉายในปี 2000 ด้วยครับ โนบิตะเคยนั่งไทม์แมชชีนเพื่อมาพาคุณย่าไปพบพ่อในปัจจุบันด้วย แต่ตอนนี้พลาดไปหน่อยที่บอกว่านั่งไทม์แมชชีนไปเมื่อ 10 ปีที่แล้ว แต่โนบิตะในอดีตนั้นโตราวๆ 3-4 ขวบแล้ว และตอนนี้คุณย่าจำได้ว่าโนบิตะเคยมาเยี่ยมหนหนึ่งแล้ว น่าจะเป็น 7 ปีก่อนมากกว่า หนังสือปริศนาแห่งโดราเอม่อนของสถาบันวิจัยโดราเอม่อนเซตากายะ ถึงกับเอาตัวเลขเวลาที่ผิดพลาดนี้ไปตีความว่าจริงๆแล้ว แม่โนบิตะอาจจะมีลูกชายอีกคนหนึ่ง (ซึ่งหนังสือเล่มนี้มันก็เพ้อเจ้อทั้งเล่มอยู่แล้วอะนะ) ตอน 3 ขวบ โนบิตะจำได้ว่าถูกชายคนหนึ่งพาเข้าอุโมงค์ลึกลับไปโผล่ที่แห่งหนึ่ง นั่นคือตัวเขาในปัจจุบันได้นั่งไทม์แมชชีนกลับไปพาตัวเองตอนสามขวบมาลองเลี้ยง เพราะเขานึกอยากมีน้องชายขึ้นมา แต่สุดท้ายก็สรุปว่าเป็นลูกคนเดียวสบายใจกว่า จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:03:23

ความคิดเห็นที่ 4 *6 ปีก่อน ในสมัยอนุบาล โนบิตะมีเพื่อนสาวคนแรกชื่อนนจัง เป็นเด็กผู้หญิงน่ารักข้างบ้านที่อาศัยอยู่กับแม่แค่สองคน โนบิตะถูกพวกไจแอนล้อว่าเล่นกับผู้หญิงและแซวว่าสงสัยจะรักนนจัง แถมท้าให้ไปแกล้งนนจังให้ดู ซึ่งโนบิตะก็ยอมใจดำแกล้งนนจังแล้วขโมยรองเท้ามาข้างนึงเพื่อเข้าเป็นพวกเดียวกับไจแอนท์  เขาไม่รู้ว่านนจังกำลังจะย้ายบ้านไปอเมริกา กว่าจะรู้ตัว บ้านของนนจังก็ไม่มีใครอยู่แล้ว โนบิตะรู้สึกเสียใจที่ไม่มีโอกาสได้ขอโทษเธอ และเก็บรองเท้าแดงข้างนั้นไว้ในห้องมาตลอด (มีคนบอกว่าภาพยนตร์เรื่อง "แฟนฉัน" ที่สุดโด่งดังเมื่อปี พ.ศ. 2546 พล็อตคล้ายๆโดราเอม่อนตอนนี้เลย) ยังไงก็นับว่าโชคดีที่โดราเอม่อนมีไทม์แมชชีน โนบิตะเลยมีโอกาสกลับไปอำลานนจังและจากกันด้วยดี โนบิตะเข้ามาอยู่ในกลุ่มไจแอนท์ ซูเนโอะ และชิซุกะ ตอนเขาอายุได้ 4 ขวบ สถานที่เล่นประจำคือกองไม้ที่อยู่แถวบ้าน คุณย่าเสียชีวิตตอนที่โนบิตะยังอยู่อนุบาล ตอนนั้นย่าป่วยหนัก คำสอนสุดท้ายของย่าที่สอนให้แก่โนบิตะคือจงทำตัวอย่างตุ๊กตาล้มลุก ไม่ว่าจะล้มกี่ครั้งมันก็ยังสามารถลุกขึ้นได้เสมอ... จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:03:55

ความคิดเห็นที่ 5 *3 ปีก่อน โนบิตะขึ้นเรียนชั้น ป.1 ตอนนั้นเขาตื่นเต้นกับการไปโรงเรียนครั้งแรกมาก ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่การเรียนกลายเป็นเรื่องน่าเบื่อหน่ายสำหรับโนบิตะไป *1 ปีก่อน เมื่อ 1 ปีก่อน ตัดต้นพลับที่บ้านทิ้ง จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:04:49

ความคิดเห็นที่ 6 *ปัจจุบัน ใช้ชีวิตไปตามเรื่องราว มีสาระบ้าง ไร้สาระบ้าง จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:05:18

ความคิดเห็นที่ 7 *อนาคต อีก 3 ปีข้างหน้า โนบิตะตอนอยู่ ม.ต้น มักกลับมาหาโนบิตะคนปัจจุบัน เพื่อเคี่ยวเข็ญให้ตั้งใจเรียน ตัวเขาในอนาคตจะได้ฉลาดๆ แต่ก็มักถูกโนบิตะตอน ม.ปลายลากกลับไป * อนาคต อีก 8 ปีข้างหน้า โนบิตะฟลุ๊คจบ ม.ปลายได้ แต่เอ็นท์ไม่ติด ลูกพลับที่ปลูกไว้ในสวนตอนปัจจุบันแทนต้นเก่า ออกลูกกินได้แล้ว โนบิตะตอน ม.ปลาย ต้องคอยไล่โนบิตะคนปัจจุบันที่นั่งไทม์แมชชีนมาขโมยกินลูกพลับ * อนาคต อีก 9 ปีข้างหน้า ปีนี้โนบิตะเข้ามหาวิทยาลัยได้ เพราะมีคนสละสิทธิ์ที่นึง * อนาคต ไม่ทราบปี โนบิตะและครอบครัวย้ายไปอยู่แมนชั่น ส่วนบ้านปัจจุบันกลายเป็นส้วมสาธารณะ ไม่แน่ใจว่าโดราเอม่อนกลับไปโลกอนาคตตอนไหน แต่โนบิตะตอนโตไม่มีโดราเอม่อนอยู่ด้วยแล้ว จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:06:37

ความคิดเห็นที่ 8 *อนาคต อีก 14 ปีข้างหน้า ชิซุกะไปปีนเขาเล่นสกีกับเพื่อนๆ (ชวนโนบิตะไม่ยอมไปเลยต้องไปกับเพื่อนแทน) แต่หมอกลงหนาจนพลัดหลงกับเพื่อนคนอื่นๆ โนบิตะวัย 24 ไข้ขึ้นนอนซมอยู่บนเตียง โนบิตะคนปัจจุบันจึงใช้ผ้าคลุมกาลเวลาทำให้ตัวเองโตขึ้นแล้วนั่งไทม์แมชชีนไปหาชิซุกะ แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้แถมยังโชว์ความไม่เอาไหนเข้าไปอีก ชิซุกะติดต่อเรียกคนมาช่วยจนทั้งสองกลับมาได้อย่างปลอดภัย จากเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ชิซุกะตัดสินใจอยู่ดูแลโนบิตะ เพราะกลัวว่าหากตัวเองไม่คอยอยู่ช่วยดูแลแล้วโนบิตะจะเป็นอะไรไป โนบิตะปัจจุบันทนความอนาถของตัวเองไม่ได้ โดราเอม่อนเลยบอกว่า "งั้นก็พยายามเข้มแข็งขึ้นกว่านี้ให้ได้สิ" โนบิตะและชิซุกะ หมั้นกันในวันที่ 25 ต.ค. ในอนาคตอีก 14 ปีข้างหน้า จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:07:27

ความคิดเห็นที่ 9 *อนาคต อีก 15 ปีข้างหน้า โนบิตะแต่งงานกับชิซุกะที่โรงแรม Prince Melon Hotel ชั้น 38 เมื่อเขาอายุได้ 25 ปี แต่ไม่มีการระบุวันที่แต่งงานไว้ โนบิตะจำวันแต่งงานผิดไปหนึ่งวัน เลยมาถึงโรงแรมก่อนกำหนด วันนี้ไจแอนท์ ซูเนโอะ และเดคิซุงิ เพื่อนสมัยเรียนประถมนัดโนบิตะไปเลี้ยงสละโสดด้วย ขณะที่โนบิตะกำลังเฮฮา ทางด้านชิซุกะกลับคิดลังเลใจว่าจะแต่งงานดีไหม เพราะไม่อยากทิ้งพ่อไป เพราะคิดว่าตัวเองยังไม่เคยทำอะไรตอบแทนคุณพ่อเลย แต่พ่อก็บอกกับชิซุกะว่าการที่ชิซุกะเกิดเป้นลูกของพ่อกับแม่และได้มอบความทรงจำมากมายให้กับพวกเขานั่นแหละ คือของขวัญที่ล้ำค่าที่สุด "ของขวัญชิ้นแรกก็คือเรื่องที่หนูเกิดมาเป็นลูกสาวของพ่อกับแม่ ราวตีสามเห็นจะได้... เสียงร้องแรกเกิดของลูกนั้นราวกับเสียงแตรจากสวรรค์ มันเป็นเสียงอันแสนไพเราะที่พ่อกับแม่ไม่เคยได้ยินมาก่อน เมื่อออกจากโรงพยาบาล ฟ้าทางทิศตะวันออกก็เริ่มสว่างขึ้นเล็กน้อย แต่เบื้องบนยังเต็มไปด้วยหมู่ดาว เลือดเนื้อเชื้อไขของพ่อได้กำเนิดขึ้นในจักรวาลอันแสนยิ่งใหญ่นี้แล้ว พอคิดแบบนั้นแล้วมันก็ซึ้งใจจนกลั้นน้ำตาไม่อยู่ หลังจากนั้นทุกวันก็เป็นวันที่แสนมีความสุข ความทรงจำของวันเหล่านั้นต่างหากล่ะ คือของขวัญที่วิเศษที่สุดจากลูก แม้จะเหงาแต่ความทรงจำก็จะช่วยทำให้เรารู้สึกอบอุ่น เพราะงั้นลูกไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอก" และนี่คือคำพูดที่ประทับใจที่สุดในการ์ตูนเรื่องนี้ครับ ไม่อยากเชื่อว่ามันจะมาจากตัวละครที่ก่อนหน้านี้ปรากฏตัวให้เห็นเพียงแค่สองครั้ง อ.ฟูจิโมโตะเองก็มีลูกสาว ผมว่าบางครั้งแกก็เขียนการ์ตูนด้วยความรู้สึกของผู้เป็นพ่อจริงๆน่ะ คุณพ่อบอกกับชิซุกะว่าเลือกคนได้ถูกแล้ว เพราะโนบิตะนั้นเป็นคนที่ปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข และเศร้ากับความทุกข์ของผู้อื่น ซึ่งนั่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุดของนุษย์ เขาเชื่อว่า โนบิตะจะทำให้ลูกสาวสุดที่รักคนนี้มีความสุขได้อย่างแน่นอน ตอนที่สุดแสนประทับใจนี้ถูกทำเป็นแอนิเมชันความยาว 27 นาที ในปี 1999 ชื่อตอน "คืนก่อนวันแต่งงานของโนบิตะ" ด้วย จากนั้นโนบิตะก็ย้ายไปอยู่คอนโดกับชิซุกะในปีเดียวกัน อยู่ชั้น 12 ห้อง 68 จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:08:09

ความคิดเห็นที่ 10 *อนาคต อีก 25 ปีข้างหน้า โนบิตะมักนั่งไทม์แมชชีนมาพบตัวเองในวัย 35 (ตอนนี้โนบิซุเกะ 10 ขวบ) เพื่อดูตัวเองในอนาคตบ้าง มาบ่นเรื่องโนบิซุเกะบ้าง ฯลฯ โนบิตะตอนนี้ผ่าตัดตาทำให้สายตาปกติ ไม่ต้องใส่แว่นแล้ว เขาอยู่กับชิซุกะและโนบิซุเกะเป็นครอบครัว 3 คน พอเริ่มโตเขาก็เข้าใจหลายๆอย่างที่พ่อแม่ตัวเองทำมากขึ้น เขาเข้มงวดกับโนบิซุเกะ เพราะไม่อยากให้ขี้เกียจแล้วลำบากแบบตัวเองเมื่อก่อน จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:08:38

ความคิดเห็นที่ 11 *อนาคต อีก 45 ปีข้างหน้า นี่คือโนบิตะที่แก่ที่สุดเท่าที่ปรากฏตัวในการ์ตูนเรื่องนี้แล้วครับ วันนี้ลูกชายของเขา โนบิซุเกะวัย 30 ปี ได้นั่งกระสวยอวกาศไปฮันนี่มูนที่ดวงจันทร์แล้ว โนบิตะวัย 55 ปี คิดถึงวันคืนเก่าๆ จึงติดต่อโดราเอม่อนในปัจจุบัน ให้พาตัวเขากลับไปในโลกอดีต แล้วสลับร่างกับโนบิตะ เพื่อใช้ชีวิตอันแสนสนุกสนานในวัย 10 ขวบอีกครั้ง แม้จะมีอุปกรณ์วิเศษเกี่ยวกับเวลาหลายอย่าง แต่โนบิตะไม่ค่อยกล้าดูอนาคตของตัวเอง สุดท้ายแล้วอนาคตของโนบิตะก็ถูกสรุปออกมาง่ายๆผ่านคำบอกเล่าของโนบิตะวัย 55 ปีคนนี้ครับ "นับจากนี้ไปนายจะต้องล้มลุกคลุกคลานอีกหลายหน แต่ทุกครั้งก็จะสามารถยืนหยัดขึ้นมาได้พร้อมความเข้มแข็ง" ใช้ชีวิตเป็นตุ๊กตาล้มลุกอย่างที่คุณย่าสอนไว้จริงๆด้วย... จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:09:22

ความคิดเห็นที่ 12 อันที่จริง ตั้งแต่ตอนแรกของเรื่องนี้จะมีไทม์ไลน์อนาคตของโนบิตะร่ายมาถึงอนาคตที่สุดเลวร้าย ทำให้เซวาชิต้องพาโดราเอม่อนมาช่วยเปลี่ยนแปลงอนาคต หากโดราเอม่อนไม่มา โนบิตะจะต้องแต่งงานกับไจโกะน้องสาวของไจแอนท์ มีลูก 6 คน อยู่แบบอดๆอยากๆ ไทม์ไลน์ทางเลือกกรณีโดราเอม่อนไม่มาช่วยเปลี่ยนแปลงอนาคตเป็นแบบนี้ครับ: อีก 8 ปีข้างหน้า - สอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้ ที่บ้านต้องพาไปเลี้ยงปลอบใจ อีก 17 ปีข้างหน้า - หางานไม่ได้เลยตั้งบริษัทขึ้นเองกับพ่อ อีก 19 ปีข้างหน้า - แต่งงานกับไจโกะ อีก 22 ปีข้างหน้า - ไฟไหม้บริษัท อีก 24 ปีข้างหน้า - บริษัทล้มละลาย แต่อนาคตของโนบิตะก็เฉลยในตอน "เจ้าสาวของโนบิตะ" ที่พิมพ์ตั้งแต่ปี 1972 ว่าเขาจะได้แต่งงานกับชิซุกะ โนบิตะเคยคิดว่าคนไม่ได้เรื่องอย่างตัวเองคงมีอนาคตที่ดีไม่ได้แน่ๆ ว่าแล้วก็ห่วงชิซุกะคนที่ต้องเป็นเจ้าสาวของตัวเองขึ้นมา เลยกินยาที่ทำให้คนรอบข้างรังเกียจ แต่ชิซุกะก็เข้ามาช่วยพาโนบิตะไปล้วงคอเอายาออกมาได้ สรุปว่าโนบิตะไม่สามารถทำให้ชิซุกะเกลียดได้สำเร็จ ถึงจะได้แต่งงานกับชิซุกะ แต่โนบิตะก็มีเป้าหมายในอนาคตอื่นๆที่ต้องทำให้ได้ ไม่ว่าจะเป็นการทำตัวให้เข้มแข็งขึ้น เพื่อไม่ให้ชิซุกะมาแต่งงานเพียงเพราะสงสาร หรือขยันมากขึ้น เพื่อไม่ให้ชีวิตดำเนินไปแบบกระท่อนกระแท่นแต่เล็กจนโต จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:10:04

ความคิดเห็นที่ 13 โนบิตะถูกอบรมสั่งสอนทั้งโดยโดราเอม่อน พ่อแม่ คุณย่า คุณครู เพื่อนฝูง ลูกหลาน หรือแม้แต่ตัวเองที่มาจากอนาคต คุณย่านั้นใจดี คอยปกป้องโนบิตะทุกครั้ง และทำตามที่โนบิตะขอทุกอย่าง แม้จะดูสปอยล์เด็กไปนิด แต่เวลาที่คุณย่าสอนโนบิตะก็ตั้งใจทำตามอย่างถึงที่สุด เพราะคุณย่าอยู่กับครอบครัวไม่นาน เมื่อมีโอกาสได้นั่งไทม์แมชชีนไปหาโนบิตะจะคิดว่าเขาต้องทำเพื่อหญิงชราที่แสนดีคนนี้เพื่อตอบแทนสิ่งที่คุณย่าเคยทำให้ในวัยเด็ก คุณพ่อนั้นเรียนไม่เก่ง ซุ่มซ่าม และโลเล คล้ายโนบิตะในหลายๆด้าน แต่เขาคือเด็กในยุคสงครามโลกที่ผ่านประสบการณ์อันโชกโชนมา (เช่นเดียวกับผู้แต่งเรื่องนี้และนักเขียนการ์ตูนยุค 60s-70s หลายๆท่าน) ชีวิตของพ่อมีทั้งประสบการณ์เกือบฆ่าตัวตาย การฝึกฝนกับคุณปู่สุดโหด การตัดสินใจทางเลือกชีวิต ความฝันวัยเด็กที่ต้องการเป็นศิลปิน ฯลฯ ทำให้เขามีเรื่องมาเล่ามาสอนลูกหลานมากมาย คำสอนของพ่อมักจะยาวและน่าเบื่อ แต่พ่อก็เคยสั่งสอนเรื่องความยากลำบาก ยาวสองหน้ารวด จนโนบิตะไฟลุกโชติช่วงตัวสั่นด้วยความตื้นตันในคำสอนมาแล้ว คุณแม่เป็นคนที่สั่งสอนโนบิตะบ่อยและดุเดือดมากที่สุด ถึงภาพลักษณ์จะโหดเหมือนนางยักษ์และมีบ้างที่ดุด่าเพราะอารมณ์ไม่ดี แต่ก็เป็นเหตุสำคัญให้หลายครั้งโนบิตะไม่ทำเรื่องไม่ดีเพราะกลัวแม่ดุ แม่เลี้ยงดูโนบิตะวัยทารกอย่างทะนุถนอม แต่ต้องกลายเป็นคนเข้มงวดมากขึ้นหลังจากโนบิตะโตขึ้นแล้วมีพัฒนาการที่แย่ลงเรื่อยๆ การดูแลบ้านและสมาชิกครอบครัวเป็นหน้าที่สำคัญของผู้เป็นแม่ และโนบิ ทามาโกะ ก็ทำหน้าที่นี้อย่างเต็มที่ เธอเคยวิ่งตากฝนกลับจากบ้านเกิดเพราะห่วงว่าที่บ้านจะไม่มีข้าวเย็นกิน ตอนที่โนบิตะใช้ของวิเศษเพื่อย้อนวิญญาณตัวเองกลับไปตอนเป็นเด็ก แม่เฝ้าโนบิตะที่อยู่ๆก็นิ่งไปจนล้มป่วยลงซะเอง ตอนที่ถูกปืนทำให้รู้สึกนานยิง หลังจากโนบิตะหายตัวไป 3 ชม. (แม่จะรู้สึกเหมือนนาน 18 ชม.) แม่ถึงกับอ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าอย่าให้ลูกชายเป็นอะไรไป ต่อเนื่องจากตอน "45 ปีข้างหน้า" ที่เล่าไว้ด้านบน โนบิตะตอนแก่ได้กลับมาอดีตเพื่อหวนระลึกความทรงจำในวัยเด็กอีกครั้ง เขาได้พบทั้งไจแอนท์ ซูเนโอะ ชิซุกะ แม่และพ่อ สิ่งที่เคยเป็นความจำเจอันแสนน่าเบื่อในปัจจุบันได้กลายเป็นความทรงจำสุดล้ำค่าในอนาคต โนบิตะวัย 55 คนนี้ถึงกับน้ำตาไหลเมื่อได้กลับมาพบแม่ของเขาอีกครั้ง ไม่รู้ว่าในอนาคตอีก 45 ปีข้างหน้านั้นพ่อแม่ของโนบิตะยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า แม้ตอนเด็กๆจะไม่ค่อยพอใจที่ถูกดุด่าว่ากล่าว แต่เมื่อเติบโตขึ้นมาแล้วโนบิตะก็รู้ดีว่าที่เขามีทุกวันนี้ได้เป็นเพราะคำสั่งสอนของผู้มีพระคุณเหล่านี้ เขาจึงยินดีอย่างที่สุดที่ตอนนั้นคุณแม่สุดเฮี้ยบผู้นี้ได้สั่งสอนเขา "คุณแม่ยังสาวอยู่เลย" "ช่วยดุผมอีกเถอะครับ!" จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:10:47

ความคิดเห็นที่ 14 เดี๋ยววันที่ 3 กันยายน 2012 จะมีเหตุการณ์ครบรอบสำคัญสุดๆของโดราเอม่อนครับ นึกกันออกหรือเปล่าเอ่ย? ... ใช่แล้ว! ตามที่เรารู้กันว่าตามเนื้อเรื่องโดราเอม่อนจะถูกสร้างขึ้นมาในวันที่ 3 กันยายน ค.ศ. 2112 (หรือ 12.9.3 ซึ่งเลข 12-9-3 นี้ก็เป็นเลขประจำตัวของโดราเอม่อนด้วย - สูง 129.3 ซ.ม., หนัก 129.3 กก., รอบอก 129.3 ซ.ม., กำลัง 129.3 แรงม้า, ความเร็วเมื่อเจอหนู 129.3 กม./ชม. ฯลฯ) ดังนั้นในวันที่ 3/9/12 นี้ จึงเป็นวันครบรอบวันเกิดโดราเอม่อน "ติดลบ 100 ปี" ครับ! ทางญี่ปุ่นก็นับถอยหลังวันสร้างโดราเอม่อน และเตรียมจัดอีเวนต์ไว้แล้ว ส่วนผมจะขอฉลองวันสำคัญดังกล่าวด้วยกระทู้โดราเอม่อนอีกสักกระทู้ครับ ไว้เดือนหน้าเจอกัน :D --------- สำหรับกระทู้นี้ขอขอบคุณหนังสือโดราเอม่อนของ NED และฉบับไพเรทอื่นๆ ที่ผมแสกนมาทำภาพประกอบ โดยเฉพาะบิ๊กบุ๊คเล่ม 16 "มิสเตอร์โนบิตะแมน" ที่รวบรวมทั้งชีวิตของโนบิตะมาเล่า  รวมทั้งขอบคุณหนังสือไขความลับโดราเอม่อน ของนานมีบุ๊คส์ สำหรับข้อมูลปีที่ตีพิมพ์ตอนต่างๆด้วยครับ  จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:12:38

ความคิดเห็นที่ 15 ไม่รู้ปาดรึเปล่าแต่ขอโหวต + ให้กิ๊ฟนะคะ  ^___^ จากคุณ : jily เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:13:24

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่ปาดครับ จบแล้วครับ ^^ จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:19:41

ความคิดเห็นที่ 17 ขออณุญาตปาดด้วย เนื้อหาละเอียดมาก ชอบๆๆโดเรมอน โหวตบวกกิ้ฟแล้วนะจ้ะ  ไว้มาอ่านพุ่งน้อิอิ จากคุณ : tobe_angel เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:19:42

ความคิดเห็นที่ 18 รักโนบิตะมากพอๆกับที่รักโดราเอมอน และรักอาจารย์ฟุจิโกะ ฟุจิโอะด้วย ^^ ... จากคุณ : yibby เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:20:44

ความคิดเห็นที่ 19 ตอน โนบิตะ 45 ปี ข้างหน้า ไม่เคยได้อ่านเลย  = = เล่มปกติ 45 เล่มไม่มีใช่ไหมครับ จากคุณ : lucaman เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:22:25

ความคิดเห็นที่ 20 ตอน 45 ปีข้างหน้าไม่มีในชุด 45 เล่มครับ แต่รวมไว้ในโดราเอม่อนพลัสเล่ม 5 ตอนสุดท้าย ส่วนผมอ่านครั้งแรกจากไพเรท จากคุณ : ชีริว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:30:59

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณครับ จะรอกระทู้โดเรม่อนนะครับ จากคุณ : อุปรากรจีน เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:32:32

ความคิดเห็นที่ 22 โหวตคร้าบ จากคุณ : ratmo_11 เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:38:17

ความคิดเห็นที่ 23 สุดยอดมากครับทั้งเนื้อหาในการ์ตูนเรื่องนี้ และตัวผู้เรียบเรียงข้อมูล ขอบคุณที่ช่วยรื้อฟื้นนึกถึงวันเก่าๆ และตอนเก่าๆ ที่ผมเคยอ่านการ์ตูนเรื่องนี้มาแต่ก็เริ่มจะหลงลืมไปบ้างแล้ว ขอบคุณจริงๆ ครับ จากคุณ : ภูภู่ภู้ภู๊ภู๋ เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:39:58

ความคิดเห็นที่ 24 เข้ามาอ่านและโหวตให้ขวัญใจการ์ตูนเด็กตลอดกาล โดราเอม่อน จากคุณ : Narcissi เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:49:04

ความคิดเห็นที่ 25 โหวตครับ อยากให้ขึ้นกระทู้แนะนำเลย เบื่อพวกกระทู้อวยละครจะแย่แล้ว ปล*ชื่อล็อคอินผมก็มาจากโดราเอม่อนนี่แหล่ะ ^__^ แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 55 21:38:14 จากคุณ : โดราแบงค์ เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:49:08

ความคิดเห็นที่ 26 กระทู้ต้องเป็นกระทู้แนะนำให้ได้ครับ *-* โหวตๆ กิ๊ฟ จากคุณ : flamefox เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:49:32

ความคิดเห็นที่ 27 ว่าที่กระทู้แนะนำครับ จากคุณ : จักรพรรดิแห่งยอดผามังกร เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:50:42

ความคิดเห็นที่ 28 โดราเอมอนนี่เป็นสุดยอดการ์ตูนจริงๆ นอกจากตัวละครในเรื่องที่เติบโตอย่างแข็งแรงแล้ว ผมเองก็ได้เติบโตขึ้นเรื่อยๆไปตามการ์ตูนเรื่องนี้เหมือนกัน ตอนเด็กๆก็อ่านเอาสนุก ได้ทั้งพลังจินตนาการถึงของวิเศษของโดราเอมอน อิจฉาโนบิตะที่ได้แต่งงานกับชิสุกะ เกลียดไจแอนท์ขี้แกล้ง หมั้นไส้ซึเนโอะขี้อวด พอโตมาก็มาเห็นการเจริญเติบโตของแต่ละคน ยิ่งมาเห็นกระทู้นี้บอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ก็ยิ่งทำให้ผมได้ข้อคิดดีๆขึ้นเยอะ จากเด็กคนนึงที่ซุ่มซ่ามห่วยแตก ไม่เอาไหน แต่ก็พยายามใช้ชีวิตกระท่อนกระแท่นล้มลุกคลุกคลาน แม้จะไม่สมบูรณ์แบบ แต่ก็มีความสุข รักการ์ตูนเรื่องนี้จริงๆพับผ่าสิ!! ขอบคุณ จขกท. มากๆที่เขียนมาให้ผมได้อ่าน ขอให้กิฟพร้อมโหวตเลยครับ จากคุณ : หม้อไฟใส่หมูตัวอ้วนพี เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:51:05

ความคิดเห็นที่ 29 โหวตครับ และคิดเหมือน คห.25 จากคุณ : NeGiOn เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:52:05

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นกระทู้ที่เหมาะกับคำว่า "น้ำตาจะไหล ขอแชร์นะครับ" แบบตรงตามตัวอักษรเลยล่ะครับ เพราะ่อ่านแล้วน้ำตาจะไหลได้ตลอดเวลาจริงๆ จากคุณ : Kuro (Noire) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:52:14

ความคิดเห็นที่ 31 สุดยอดดดดด ร้องไห้เลยอะ T^T จากคุณ : chonsom เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:53:54

ความคิดเห็นที่ 32 เข้ามาโหวตครับ เรื่องนี้ทุกครั้งที่มีบทคุณย่า ซึ้งทุกตอนเลย แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 55 01:00:23 จากคุณ : Little_playboy เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:57:13

ความคิดเห็นที่ 33 ชอบโดราเอม่อนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ชอบโนบิตะก็ด้วย ถึงจะขี้เกียจ ผลัดวันประกันพรุ่ง ไม่เอาอ่าว แต่นั้นมันเป็นเรื่องปรกติของนิสัยเด็กอยู่แล้วเลยไม่แปลกใจ แต่นิสัยจริงๆของ โนบิตะ ไปปรากฏเด่นชัดมากๆใน Movies ที่บทบาทแมนมากๆเลยนะครับ ผจญกองทัพมนุษย์เหล็ก : ช่วยชิซูกะจากหุ่นเหล็ก ด้วยการยิงปืนอากาศให้ตายไปข้าง ผจญภัยไซอิ๋ว : สู้กับ ราชาปีศาจวัวอย่างดุเดือด เพื่อถ่วงเวลาให้คนอื่นหนี สามอัศวินในจินตนาการ : สู้กับ มังกรภูเขาไฟ สุดท้ายไม่ฆ่าเพราะทำไม่ลง มังกรเห็นใจเลยช่วยเหลือเป็นการตอบแทน นักบุกเบิกอวกาศ : ดวลปืนกับ กิลลาร์มินมือปืนรับจ้างแห่งจักรวาล ตัวๆไม่หนี ด้วยพลังของตัวเอง อาณาจักรหุ่นยนต์ : โนบิตะบังคับหุ่นเสาค้ำโคลอสเซี่ยม สู้กับบอสใหญ่อย่างกล้าหาญ แม้ทีแรกจะท่าดีทีเหลว ล้มคาที่เสียฟอร์มไปก็ตาม รถด่วนสายทางช้างเผือก : โนบิตะ สอยยานบินของโจรสลัดอวกาศ ด้วยปืนยิงพลุที่เห็นจะไม่มีค่าอะไรเลย ตำนานสุริยกษัตริย์ : ตอนท้าย เตะบอลกับเจ้าชายคีโอ ปราบ เรดิน่า ภาคปกติ มันประปราย แต่ที่เห็นจริงๆคือ ตอน " วันหยุดของโดราเอม่อน " ม่อนไปพักผ่อน แต่เป็นห่วงตะว่าจะอยู่ได้รึเปล่า เลยให้สวิตซ์เรียกตัว โนบิตะสาบานว่าจะไม่กดเรียกเด็ดขาด เพื่อให้ม่อนไปพักผ่อนอย่างสบายใจ ซึ่งก็จริงๆ เจอทั้ง ไจแอนต์กับซูเนโอะแกล้ง ก็ไม่กด ลงท้ายที่เหยียบสวิตซ์ทิ้ง   ตอน " ลาก่อนโดราเอม่อน " ตะพยายามสู้กับแอนต์ไม่ขอให้ม่อนช่วยเพื่อให้เห็นว่าตัวเองอยู่ได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องพึ่งพาม่อนอีกแล้ว ซึ่งสุดท้ายม่อนก็จากไปอย่าง ปลื้มปิติ ( สุดท้ายก็มาเขียนกลับมาในเล่มถัดไป ) แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 55 10:53:50 แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 55 00:57:56 จากคุณ : Blackrx เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:57:18

ความคิดเห็นที่ 34 ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆ มากเลยครับ T^T จากคุณ : ReNJi เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:57:28

ความคิดเห็นที่ 35 ความสุข ความทรงจำในวัยเด็กกลับมาอีกครั้ง ..ขอบคุณคุณจขกท มากครับ โหวตครับ จากคุณ : rojrawee เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:58:20

ความคิดเห็นที่ 36 แรงบันดาลใจของหลายๆ สิ่งในชีวิตผมเลย จากคุณ : พยูนน้อย (cyberx) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 00:58:52

ความคิดเห็นที่ 37 น้ำตาไหลตอนตีหนึ่ง ไปขุดมาอ่านดีกว่า จากคุณ : เจ้าชายน้ำหยด เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:01:47

ความคิดเห็นที่ 38 ไม่มีคำไหน นอกจาก     "สุดยอดครับ" ... จากคุณ : Lionia เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:03:25

ความคิดเห็นที่ 39 ขอคำเดียว สุดยอดครับ! แบบนี้มันต้องโหวตเท่านั้น จากคุณ : ECOS (thelegendofm) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:07:34

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านแล้วเห็นภาพรวมของชีวิตโนบิตะค่อนข้างละเอียด โดยเฉพาะหยิบตอนหลักๆที่สำคัญในชีวิตมาได้เกือบครบเลยทีเดียว ชีริว เขียนเรียบเรียงได้ดีมากๆครับ T^T คลิกเก็บเข้าคลังกระทู้ทันใด สุขสันต์วันเกิดโนบิตะ จากคุณ : granun เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:08:06

ความคิดเห็นที่ 41 ฉากที่พ่อชิซุกะสอนลูกว่า "จงเชื่อในตัวของโนบิตะเถอะ เด็กหนุ่มคนนั้นปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข และโศกเศร้าไปกับความทุกข์ของคนอื่น นี่แหละคือคุณสมบัติที่สำคัญที่สุดของการเป็นมนุษย์" นี่ดูกี่ทีก็น้ำตาไหลจริงๆ ยิ่งตอนที่เพลงนี้ขึ้นตอนจบ พร้อมกับฉากแต่งงาน ได้เห็นพ่อแม่ ไจแอนท์ ซูเนโอะ เดคิสุงิ คุณครูของโนบิตะ มาร่วมกันยินดี ยกให้ตอนนี้เป็นโดราเอมอนตอนที่ซึ้งที่สุดไปเลย จากคุณ : Snicket เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:09:17

ความคิดเห็นที่ 42 เลอค่า จากคุณ : บาส100% เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:11:39

ความคิดเห็นที่ 43 เยี่ยมมากค่ะ จขกท. เป็นการ์ตูนที่อยู่กับเรามาตั้งแต่เด็ก พอจขกท.มาทำไล่เรื่องราวแบบนี้ ชีวิตโนบิตะช่างผ่านอะไรมาเยอะ ทำให้เราต้องมานึกว่า ตัวเราเองก็คงต้องผ่านอุปสรรคปัญหาเรื่องราวอีกเยอะเช่นกัน ขอบคุณมากๆ ที่ทำให้เราได้อะไรดีๆจากการ์ตูนที่เรารัก ^__________^ จากคุณ : น้ำชายามเย็น เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:12:32

ความคิดเห็นที่ 44 โหวตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตต T^T จากคุณ : yutei เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:16:07

ความคิดเห็นที่ 45 เอาไปแนะนำใน @MangaClassic นะครับชีริว จากคุณ : granun เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:16:07

ความคิดเห็นที่ 46 ชอบมากอ่ะ เดี๋ยวก็ถึงวันเกิดโดราเอม่อนแล้ว รู้สึกเกิดมาโชคดีจังที่ได้มีโอกาสเก็บการ์ตูนเรื่องนี้ไว้ในความทรงจำ ^^ จากคุณ : yugi1234 เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:19:33

ความคิดเห็นที่ 47 โหวตให้แล้วค่ะ  ชอบมาก แล้วมาตั้งกระทู้ดีๆ แบบนี้ให้อีกนะคะ.. จากคุณ : ช้างน้อยรักก้านกล้วย เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:20:22

ความคิดเห็นที่ 48 สุดยอดเลยครับ : 3 ขอแชร์หน่อยเน้อออ นึกถึงแต่ก่อนที่อ่านแต่เรื่องนี้ซ้ำไปซ้ำมาจนจำได้เลย จากคุณ : ตะพาบฝึกหัด เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:22:57

ความคิดเห็นที่ 49 โหวตให้น่ะค่ะ กระทู้นี้ควรค่าจริงๆ... มันอาจจะไม่มีสาระในสายตาบางคน แต่สำหรับเรา..เราโตมากับโนบิตะ และ โดราเอม่อน เราอ่านแล้ว คิดถึง การ์ตูนเล่มเก่าๆติดหมัดเลย ^^ จากคุณ : chabby เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:36:03

ความคิดเห็นที่ 50 ไม่ชอบกระทู้นี้เลย .......​ มันทำผมน้ำตาไหล จากคุณ : กึ่งยิงกึ่งผ่าน เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:37:00

ความคิดเห็นที่ 51 นานๆ ทีให้กระทู้ ตัวแทนห้องการ์ตูนขึ้นอันดับแนะนำกันเถอะ ดีไม่ดีไม่รู้ แต่ จขกท. ตั้งใจสุดยอด ปล.สารภาพว่าตอนแรกก่ะเข้ามาดูทวีตเตอร์ของโนบิตะ lol จากคุณ : Rhen เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:38:10

ความคิดเห็นที่ 52 ยอดเยี่ยมครับ สรุปได้ดีเลยครับ อ่านไปก็นึกถึงตอนที่อ่านมาเป็นฉากๆเลย สุดท้ายนี้ขอขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆอันนี้ครับ จากคุณ : Arata เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:38:23

ความคิดเห็นที่ 53 ขอบคุณครับ จขกท. ^^ ยิ่งผมอ่าน ในใจผมยิ่งรู้สึกดีใจที่ได้เกิดมาในยุคสมัยที่ได้อ่านได้ดูโดราเอม่อน จากคุณ : อัจฉริยะในชุดดำ เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:38:29

ความคิดเห็นที่ 54 สุดยอดมากกกก :D เนื้อหาดีกินใจสุดๆ อยากจะกลับไปรื้ออ่านอีกที ^^ จากคุณ : eyrAi (eyrAiKuk) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:38:30

ความคิดเห็นที่ 55 ตอนเด็กๆอ่านสนุกๆไม่คิดอะไร มาอ่านตอนนี้ทำไมชีวิตมันดราม่าจังนะ จากคุณ : เด็กชายและโกเลม เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:42:25

ความคิดเห็นที่ 56 3 กันยายน วันเกิดเราอะ ! นี่เราเกิดวันเดียวกับโดเรม่อนหรือนี่ ^^" จากคุณ : {แล้วไงล่ะ} เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:43:57

ความคิดเห็นที่ 57 เราอ่านตอนที่กลับไปหายายแล้วร้องไห้เลยล่ะค่ะ T_T จากคุณ : SICKHEART เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:44:55

ความคิดเห็นที่ 58 น้ำตาไหลพรากเลย จขกท. มารับผิดชอบด้วย! T_____T จากคุณ : ชาน้ำผึ้งใส่นม เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:48:00

ความคิดเห็นที่ 59 สวดยอดเลยครับ จากคุณ : Thedew เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:48:03

ความคิดเห็นที่ 60 ขอบคุณ จขกท คอดๆคับ ^^ รุสึกว่า ส่วนนึงในชีวิต ที่ทำให้มีความสุขจนถึงวันนี้ได้ คือ ได้อ่าน ดู การ์ตูนเรื่องนี้ ขอบคุณ ผู้แต่ง มากๆคับ HAPPY BIRTHDAY NOBITA ^ ^ จากคุณ : PAKAVAKORN เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:53:17

ความคิดเห็นที่ 61 >< ขอบคุณนะคะ เจ้าของกระทู้ จากคุณ : kiknaka เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:56:40

ความคิดเห็นที่ 62 พออ่านที่กลับมาหาแม่แล้ว น้ำตาไหลเลยครับ ซึ้งมากๆ จากคุณ : rebornz132 เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:58:15

ความคิดเห็นที่ 63 เสียดายชีวิตนี้คงอยู่ไม่ทันโดเรม่อนเกิด จากคุณ : alfapapa (alfapapa) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:59:08

ความคิดเห็นที่ 64 สุดยอดครับ ไม่เคยคิดว่า แก่นของเรื่องราวมันจะน่าประทับใจขนาดนี้ รวมถึง คุณชีริว ที่เรียบเรียงเนื้อหามาอย่างดีเยี่ยม อ่านแล้วเชื่อในคำที่ว่า จงมีชีวิตอย่างตุ๊กตาล้มลุก จริงๆ จากคุณ : หมูผีตีลังกา เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 01:59:23

ความคิดเห็นที่ 65 ผมว่า Doraemon เป็นการ์ตูนที่เกิด Time Paradox เยอะที่สุดแล้วหละมั้งครับ ฮา จากคุณ : แย่งแฟนชาวบ้าน (Qmansama) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 02:00:14

ความคิดเห็นที่ 66 อยากจะมีชีวิตอยู่รอดู Event วันเกิดโดราเอมอนในอีก 100 ปีข้างหน้า คงต้องฝากลูหลานถ่ายวิดีโอแล้วเผาส่งไป จากคุณ : -:GreenHouseEffect:- เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 02:01:34

ความคิดเห็นที่ 67 โหวต โหวต โหวต !!!!! จากคุณ : ต้นไม้ยักษ์สีเขียว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 02:06:45

ความคิดเห็นที่ 68 รักคุณย่าของโนบิตะมากค่ะ ทำให้คิดถึงคุณย่าตัวเองเลย จากคุณ : Abandoned Star เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 02:07:36

ความคิดเห็นที่ 69 อ่านจบปุ๊บ ก็ไปเสิร์จมาดูปั๊บเลย ต้องขอบคุณจริงๆที่ทำให้นึกถึงความทรงจำวัยเด็กขึ้นมาได้  จากคุณ : -=กิ่งไผ่+ใบหลิว=- เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 02:10:45

ความคิดเห็นที่ 70 อ่านกระทู้นี้แล้วมีความสุขครับ ^^ จากคุณ : reyasiri เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 02:12:21

ความคิดเห็นที่ 71 เป็นกระทู้ที่มีค่ากับความทรงจำของเรามากๆ เลยอ่ะ ขอบคุณนะคะ สุขสันต์วันเกิดนะโนบิตะ เพื่อนในวัยเด็กของเรา^^ จากคุณ : I'm a SkyWalkEr เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 02:24:54

ความคิดเห็นที่ 72 ขอบคุณมากครับ จากคุณ : kdd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 02:44:19

ความคิดเห็นที่ 73 ขอบคุณเจ้าของกระทู้ค่ะ เป็นกระทู้ทรงคุณค่าสำหรับคนที่รักการ์ตูนเรื่องนี้จริง ๆ เลย ชอบมาก ๆ  ^^ การ์ตูนที่ 1 ในใจเรา คือ "โดราเอมอน"   จากคุณ : KikKarPoo GaL ! เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 02:46:35

ความคิดเห็นที่ 74 .... จากคุณ : kdd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 02:49:40

ความคิดเห็นที่ 75 ชีริว นายเยี่ยมมาก! เป็นกระทู้ที่อ่านแล้วประทับใจมากฮะ การ์ตูนเรื่องนี้ เราเติบโตมากับมัน ให้ทั้งความสนุกสนาน จินตนาการ ความประทับใจ และแง่คิดดี ๆ เยอะอย่างไม่น่าเชื่อ จากคุณ : เบอท (albertpotjes) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 02:53:47

ความคิดเห็นที่ 76 สุดยอดเลย >< จากคุณ : Moopenguin เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 02:54:51

ความคิดเห็นที่ 77 รุ่นเราโตมากับมันจริงๆ ค่ะ ตอนเด็กๆ ชอบปีนตู้การ์ตูนของลูกพี่ลูกน้องที่แก่กว่าเอาโดราเอมอนมานั่งอ่าน ชอบสิงอยู่ตามร้านหนังสืออ่านโดราเอมอนชุดตะลุยโลกแมลง ร่างกาย ประวัติศาสตร์ นักวิทยาศาสตร์ ฯลฯ โดราเอมอนทำให้เราชอบอ่านหนังสือตั้งแต่อนุบาล ถึงโนบิตะเหมือนจะไม่เอาไหน แต่ก็ทำให้เราประทับใจได้ในหลายๆ ตอน รวมทั้งภาคพิเศษที่โนบิตะเป็นทั้งตัวป่วนและฮีโร่ โดราเอมอนเป็นการ์ตูนที่เปิดประตูโลกความคิดใหม่ๆ อุปกรณ์วิเศษที่เต็มไปด้วยไอเดียหลากหลาย ทำให้มีการต่อยอดทางเทคโนโลยีใหม่ๆ ขึ้นมาจริงๆ โดราเอมอนหุ่นยนต์แมวจากโลกอนาคตพี่ใหญ่ เด็กขี้แพ้ที่บางครั้งก็เป็นฮีโร่ได้ เด็กเกเรที่บ่อยครั้งก็มีน้ำใจ เด็กลูกเศรษฐีเจ้าเล่ห์ สาวน้อยคนเดียวของกลุ่ม เดคิซุงิเด็กอัจฉริยะ ไหนจะคุณแม่ขี้บ่น คาแรกเตอร์ที่ลงตัวของแก๊งค์ตัวละครของเรื่องนี้มันทำให้ทุกอย่างกลายเป็นตำนาน เชื่อว่าอีกร้อยปีข้างหน้า เด็กๆ ก็ยังรู้จักโนบิตะ โดราเอมอนกับเพื่อนๆ และของวิเศษอยู่ดี :) จากคุณ : ตัวตลกสีเทา เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 03:06:16

ความคิดเห็นที่ 78 อะแฮ่ม ผมเกิดวันที่ 3 เดือน 9 ครับ จากคุณ : southbluejazz เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 03:21:43

ความคิดเห็นที่ 79 โหวตแบบหลังมือเปียก จากคุณ : T^T (mkhazard) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 03:22:14

ความคิดเห็นที่ 80 พ่อของโนบิตะต้องเกิดในยุคสงครามโลก แต่ถ้าเปลี่ยนไทม์ไลน์ตามปีปัจจุบันเรื่อยๆ ปีเกิดของพ่อจะเปลี่ยนไป (จะไม่เกิดในยุคสงครามแล้ว) หรือเปล่าอะ? แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 55 03:31:09 จากคุณ : goodnightcry เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 03:29:15

ความคิดเห็นที่ 81 ทู้นี้สุดยอดมาก !! อ่านแล้วแอบน้ำตาซึม - - แบบว่าคิดถึงยาย(ตอนเด็กผมติดยายมาก ใจดีเหมือนยายโนบิตะเลย 55) ขอเอาตอนที่ทำผมเสียน้ำตามากที่สุดมาฝากเพื่อนๆครับ ตอน ลาก่อนโดเรม่อน (ตอนจบ) http://video.mthai.com/player.php?id=18M1258285509M0 ปล.ผมเกิดวันเดียวกับโนบิตะด้วยแหละ มิน่านิสัยเหมือนกัน 555+ จากคุณ : "ตื่นมาก็คิดถึง" เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 03:31:19

ความคิดเห็นที่ 82 ขอบคุณคุณชีริว ล็อคอินขวัญใจผมในห้องการ์ตูนมากครับ ผมเชื่อว่า อีก100ปีของ 3 ก.ย. 2112  การ์ตูนเรื่องนี้จะยังคลาสสิค และเป็นอมตะอยู่ หลังจากที่พวกเราทั้งหลายในกระทู้ได้กลายเป็นผงธุลีไปหมดแล้ว  ณ วันนั้น โดราเอมอนก็จะกำเนิดขึ้นมาจริงๆแน่นอน ขอบคุณสำหรับสุดยอดกระทู้ครับ แด่การ์ตูนเรื่องแรกในชีวิตที่เคยเปิดอ่านตอน 3-4ขวบ จากคุณ : หัตถาครองพิภพ เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 03:32:25

ความคิดเห็นที่ 83 จขกท.ทำเค้าร้องไห้ง่ะ พอโตแล้วมาย้อนดูอีกที มันเศร้ามันซาบซึ้งหลายๆเรื่องเลยเนอะ ตอนเด็กๆที่อ่านยังไม่ได้คิดอะไรขนาดนี้เลย จากคุณ : ACE OF WANDS เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 03:42:29

ความคิดเห็นที่ 84 สุดยอดคับท่าน ความรู้ ความคิด จิตนาการของท่านนี้สุดๆเลยคับ \^_^/ จากคุณ : นายเจิด เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 03:57:48

ความคิดเห็นที่ 85 ขอบคุณ จขกท มากๆ สุดยอดจริงๆ โหวตๆๆๆ จากคุณ : Deramore เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 03:58:34

ความคิดเห็นที่ 86 เพิ่งรู้ว่า ถึงโนบีตะจะมีผลการเรียนตกต่ำติดดิน แต่ก็เอ็นท์ติดนะเฟ้ย (ถึงจะเพราะมีคนสละสิทธิ์ก็เถอะ) เป็นเล่นไป จากคุณ : nickyblood เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 04:04:47

ความคิดเห็นที่ 87 T..T จากคุณ : tempopo เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 04:04:48

ความคิดเห็นที่ 88 ส่วนตัวไม่เคยชอบการ์ตูนเรื่องโดเรม่อนเรยหว่ะครับ ไม่ชอบมาตั้งแต่เด็กแล้ว เวลามีฉายตอนเช้าก็เปลี่ยนช่อง คนมันชอบไอ้ม่อนตามน้ำกันไปเองหรือเปล่าวะ จากคุณ : หยำฉา (Vladio V Velmoth) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 04:49:59

ความคิดเห็นที่ 89 โนบิตะ กับ อาโออิ ใครเกิดก่อน จากคุณ : Ziron เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 04:51:11

ความคิดเห็นที่ 90 สุดยอดมากเลยครับ จากคุณ : alifthekop เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 04:55:24

ความคิดเห็นที่ 91 อ่านไปไม่ถึง10คห. เราน้ำตาไหลไม่หยุดเลยค่ะ ทั้งคิดถึง และอะไรหลายๆอย่างที่สอน สมกับเป็นเรื่องที่โตมาด้วยกันจริงๆ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : ไอริน (buriburi) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 05:18:23

ความคิดเห็นที่ 92 เยี่ยม จากคุณ : Ryu_jin_maru เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 05:19:01

ความคิดเห็นที่ 93 ผมเพิ่งรู้ว่าผมเกิดวันเดียวกับโนบิตะ^^ จากคุณ : จูล่งฝ่าทัพ_รับอาเต๊า เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 05:47:20

ความคิดเห็นที่ 94 อ่านแล้วต้องรีบไปขุดเล่มเก่าๆ มาอ่านเลยครับ อิอิ ^ ^ จากคุณ : Secret Summer เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 06:19:46

ความคิดเห็นที่ 95 HBD โนบิตะ ครับ และก็...HBD ตัวผมเองด้วย ผมโตมาด้วยการสั่งสอนในเรื่องเกี่ยวกับความมีน้ำใจ โอบอ้อมอารี กล้าหาญและเสียสละ ผ่านการ์ตูนเรื่องนี้แหละครับ สีประจำตัวที่ผมชอบคือสีเหลืองส้ม แถมอ่านการ์ตูนจนสายตาสั้นเลยต้องใส่แว่นแบบโนบิตะด้วยสิ = = เริ่มมาใส่ตอน ม.2 จำได้เลยพ่อให้เลือกกรอบแว่นตา ผมเลือกกรอบกลมๆแบบโนบิตะอย่างไม่ลังเล แต่พอโตมามันดันถูกเรียกว่าเป็นแว่นตาแบบ "แฮรี่" ซะงั้น (ตูใส่แบบโนบิตะเฟ้ย!!!) จากคุณ : Diodoll เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 06:22:07

ความคิดเห็นที่ 96 ลุงสุดยอด อ่านกระทู้นี้แล้วมีความสุขแปลกๆแฮะ พอมองย้อนกลับไป หลายๆคนมักเห็นเงาของโนบิตะทับซ้อนอยู่เสมอ ลองดูอีกสักตั้ง เป็นตุ๊กตาล้มลุก จากคุณ : Sir Genii เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 06:33:01

ความคิดเห็นที่ 97 จขกท เจ๋งมาก จากคุณ : Anantaya เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 06:45:07

ความคิดเห็นที่ 98 น้ำตาไหลเลยแฮะ โนบิตะโดเรมอนกับเพื่อนๆ นี่มันกินใจเข้าไปขนาดนี้เลย ผมไม่ได้คิดว่านี่เป็นแค่การ์ตูน แต่เป็นเพื่อนที่เติบโตมาพร้อมๆกัน T-T จากคุณ : เมาคลีกับลูกหมาป่า เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 06:55:22

ความคิดเห็นที่ 99 แนะนำหนังสือเรื่อง "วิถีแห่งโนบิตะ"  หรือชัยชนะของคนไม่เอาถ่าน ในหนังสือวิเคราะห์เบื้องหลังความสำเร็จของโนบิตะว่ามาจากสิ่งสำคัญคือ ความไม่ท้อถอยย่อท้อต่อความลำบาก และความมี Can do attitude กล่าวคือ เวลาที่ซูเนโอะใช้เงิน ซื้อของนั่นของนี่มาอวด แทนที่จะจมปลักน้อยเนื้อต่ำใจในโชคชะตา เค้ากลับคิดว่า  ชั้นเองก็ทำได้!!  ทุกครั้ง ถึงแม้การกระทำในแบบเค้า จะตามมาด้วยปัญหาที่ใหญ่กว่า หรือมาด้วยความช่วยเหลือจากโดราเอมอน แต่นั่นก็เป็นการเรียนรู้ โดราเอม่อนช่วยโอ๋โนบิตะให้ชนะซูเนโอะ ให้แก้แค้นไจแอนท์ ให้ได้ ชิซูกะ  จริงๆหรือ?   เปล่าเลย โดราเอม่อนที่คอยว่ากล่าว อีกทั้งให้หยิบยืมของวิเศษนั้นไตร่ตรองอย่างดีแล้วว่า ของวิเศษเหล่านั้น เพียงช่วยให้ไปถึงผลลัพธ์ที่เจ้าตัวอยากได้ แต่ก็นำไปสู่ปัญหาที่ใหญ่ขึ้น และมากขึ้น เนื่องจากปัญหาที่สำคัญนั้นมาจากตัวโนบิตะเอง  ตราบใดที่ยังมีโนบิตะ และโนบิตะไม่ได้แก้ปัญหาของตัวเอง ปัญหาก็ยังคงอยู่ หลักฐานสำคัญคือ #81 ดังความเห็นที่ 81 โนบิตะที่ลุกขึ้นจัดการทุกอย่างด้วยตัวเอง โดยไม่พึ่งพาโดเรมอน พบหนทางการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และโนบิตะจะไม่สามารถมาถึงจุดนี้ได้เลย ถ้าขาดความช่วยเหลือจากโดราเอมอน เรื่องดีนะครับ. แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 55 06:59:31 จากคุณ : คนตามสื่อ (คนตามสื่อ) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 06:58:11

ความคิดเห็นที่ 100 http://www.youtube.com/watch?v=r803MvpAtiI จากคุณ : อยากให้กลับไปเป็นเหมือนวันวาน เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 07:07:54

ความคิดเห็นที่ 101 มันสุดยอด ครับ มันเป็นอะไรที่ลึกซึ้ง ทั้งความรู้สึกตัวละคร ของผู้เขียน และเล่าเหตุการณ์ในอดีต ได้เป็นอย่างดี ขอบคุณครับ ที่ยอม เอาสิ่งเหล่านี้มาแบ่งปัน ^w^ จากคุณ : mooalonelove เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 07:10:22

ความคิดเห็นที่ 102 น้ำตาไหลเช่นกัน... ขอบคุณมากนะคะสำหรับกระทู้ดีๆ ;) จากคุณ : I'm glad เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 07:12:06

ความคิดเห็นที่ 103 ตั้งแต่จำความได้ เราอ่านหนังสือการ์ตูนโดราเอมอนมาตั้งแต่เด็ก มีของสะสมและตุ๊กตาเป็นโดราเอมอน ที่สำคัญและบังเอิญมารู้ตอนโตคือ เราเกิดวันเดียวกับโดราเอมอนคือวันที่ 3 กันยายน ส่วนวันนี้ วันที่ 7 สิงหาคม เป็นวันเกิดของโนบิตะ และเป็นวันเกิดของเพื่อนที่เรารักมากที่สุดในโลก เพื่อนที่ไม่เคยทิ้งเรา ไม่ว่าเราจะเป็นยังไง จะนิสัยเสียแค่ไหน จะทะเลาะกันมากเท่าไร เพื่อนคนนี้ก็อยู่ข้างเราเสมอๆ เราเลยบอกเพื่อนว่า เราเกิดวันเดียวกับโดราเอมอน ส่วนเขาเกิดวันเดียวกับโนบิตะ.. "ความเป็นเพื่อนของเรา มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญนะ.. บางทีมันก็ถูกกำหนดเอาไว้แล้วจริงๆ.. " จากคุณ : เมี๊ยวหง่าวโดนปลาทอดสาวทิ้ง เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 07:13:42

ความคิดเห็นที่ 104 ทั้งสุดยอด ทั้งสุดซึ้งเลยค่ะ ว่าแล้วเอามาอ่านอีกรอบดีกว่า ^^ จากคุณ : i am tabo เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 07:25:57

ความคิดเห็นที่ 105 พี่ก๋าชอบโดเรมอน แต่ไม่เคยอ่านข้อมูลแบบเจาะลึกแบบนี้เลย สุดยอดครับน้องชีริว จากคุณ : กะว่าก๋า (กะว่าก๋า) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 07:31:09

ความคิดเห็นที่ 106 อ่านแล้วน้ำตาจะไหล คิดถึงจริงๆ ให้ตายเถอะ จากคุณ : หม่นหมองประคองอารมณ์ เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 07:37:06

ความคิดเห็นที่ 107 สุดยอดค่ะคุณเจ้าของกระทู้ โตมากับการ์ตูนเรื่องนี้ค่ะ ผูกพันมาก อ่านตั้งแต่ ป.3 ตอนนี้อย่าพูดถึงเลยค่ะ อิอิ หลานถามว่าทำไมชอบโดราเอม่อนจัง แหะๆ หลานเอ้ย มีใครบ้างไม่ชอบม่อน ขอชมเจ้าของกระทู้อีกอย่างนะคะ ภาษาไทยดีมากค่ะ เป๊ะ และ สะกดไม่ผิด แม้แต่คำที่มาจากภาษาต่างประเทศ ก็ยังสะกดได้ถูกต้องค่ะ ใส่การันต์ในจุดที่ควรใส่และใส่ถูกสะกดถูกด้วย (คือปกติเวลาอ่านกระทู้ของใครยาวๆ มันต้องเจอคำผิดน่ะค่ะ แต่นี่อ่านแล้วลื่นไหล สะกดถูกต้อง ชื่นชมค่ะ ^^) จากคุณ : on_a_nice_day เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 07:39:47

ความคิดเห็นที่ 108 A : ดีใจ B: ทำไม? A : กระทู้โดราเอม่อนได้ขึ้นแนะนำ B : d(T^T ) ดีใจ จากคุณ : joyka เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 07:46:44

ความคิดเห็นที่ 109 ขอบคุณ จขกท. มากนะคะ อ่านแล้วน้ำตาแทบไหลซาบซึ้งและประทับใจมาก โดเรม่อน-โนบิตะ เป็นความทรงจำของเราในวัยเด็กเหมือนกัน เวลาไม่อาจย้อนคืนมา มีแต่ความทรงจำเท่านั้นที่รักษาไว้ได้.. ขอบคุณจากใจจริง ๆ.... แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 55 07:50:48 จากคุณ : อาทิตย์ในสายหมอก เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 07:49:35

ความคิดเห็นที่ 110 นานๆตั้งกระทู้ที แต่สุดยอดเหมือนเดิม แวะมากดโหวตให้กีบพร้อมให้กำลังใจจ้า ^^ เป็นการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องแรกที่อ่านและเป็นเรื่องที่ประทับใจไม่รู้ลืมและจะอยู่ในใจตลอดไปเลย Doraemon! จากคุณ : Shamangirl เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 08:02:34