PANTIP.COM : A2950673 ทำไมถึงตั้งชื่อเรื่องว่า "มังกรหยก" [วิทยุ-โทรทัศน์]

ความคิดเห็นที่ 8

กระทู้อมตะจริงๆ ตั้งกะสมัยเลขกระทู้ 6 ตัว..
.
ทำไมต้อง มังกรหยก?
ไม่เข้าใจครับ เนื้อเรื่องก็ไม่มีตัวมังกรหยก
ชื่อจีนก็เป็นตำนานผู้กล้ายิงอินทรี
แล้วทำไมชื่อไทยจึงตั้งว่ามังกรหยกครับ

จากคุณ : เซียวเปียกลี้ - [27 ต.ค. 12:56:42]

--------------------------------------------------------------------------------

ความคิดเห็นที่ 1

นั่นสินะ
มังกรหยกเล่ม 1 ฉบับการ์ตูน
บอกว่า กิมย้ง "ยืม" มังกรหยกมา
"ยืม" จากไหนกันเนี่ย งงจริง

จากคุณ : Oakyman - [27 ต.ค. 13:03:14]

ความคิดเห็นที่ 2

ชื่อ "มังกรหยก" นี่ คนไทยมาตั้งกันเองสมัยที่แปลออกมาครั้งแรกโดยคุณจำลอง พิศนาคะครับ
เท่าที่ทราบไม่มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษ ไม่มีการหยิบยืมชื่อมังกร หรือหยกมาจากไหนทั้งนั้น
ถ้าพอจะมั่วหาข้อสรุปอาจจะพอกล้อมแกล้มได้ว่ามาจากวิชาฝีมือประจำตัวของก๊วยเจ๋ง
ทราบแต่ว่าหลังจากที่มี "มังกรหยก" ออกมาแล้ว ประสบความสำเร็จ มากกว่าที่ตั้งใจไว้
เลยทำให้นวนิยายจีนเรื่องหลังๆ ถูกตั้งชื่อว่ามังกรกันเป็นแถว เช่นมังกรแก้ว มังกรมฤตยู ฯลฯ

จากคุณ : ทิด - [27 ต.ค. 14:10:14]

ความคิดเห็นที่ 3

คุณทิดตอบถูกแล้วครับ

จากคุณ : walrus (walrus) - [27 ต.ค. 18:30:38]

ความคิดเห็นที่ 4

ไม่เคยอ่านค่ะ
สวัสดีคุณทิดด้วยหายไปหลายวัน ไปเที่ยวไหนมาคะ

จากคุณ : ms-x - [27 ต.ค. 20:46:05]

ความคิดเห็นที่ 5

สวัสดีครับคุณ ms-x (ขออนุญาตเจ้าของกระทู้นะครับ)
ยังเข้ามาทุกวันครับ แต่ส่วนใหญ่ที่จะอยู่ที่สโมสรมองอดีตหรือไม่ก็ที่ห้องสมุดมากกว่า
อีกที่ๆผมเข้าไปบ่อยคือที่เรือนไทย วิชาการดอทคอมครับ ห้องเฉลิมไทยผมไม่ค่อยได้ตอบ
แล้วก็เลือกอ่านเป็นบางกระทู้เท่านั้น ว่างๆ อย่าลืมแวะไปเยี่มกันนะครับ ^_^

จากคุณ : ทิด - [28 ต.ค. 01:30:48]

ความคิดเห็นที่ 6

ผมเคยมั่วสรุปว่า คุณจำลองเอาคำว่ามังกร มาจากสัตว์ในเทพนิยายสูงสุดของจีน มารวมกับหยกที่เป็นอัญมณีชั้นสูงเช่นกัน เพื่อให้ความหมายว่า นิยายกำลังภายในเรื่องนี้เป็นนิยายกำลังภายในชั้นสูงสุดยอด ระดับมังกรหยกน่ะครับ แต่ความจริงเป็นไงนั้นคงต้องไปถามคุณจำลองเอาดีกว่า : )

ส่วนอีกแง่ก็วิชาประจำตัวของ ก๊วยเจ๋งและอึ้งย้ง ซึ่งมีสองอันคือ สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร กับ เพลงไม้เท้าหยกตีสุนัช อาจจะพอนำมาเทียบได้บ้าง

ลองดูจากชื่อจริงบ้างนะครับ เสี่ยวเตียวเอ็งย้งตึ่ง ดูเหมือนจะแปลว่า ชีวประวัติวีรบุรุษผู้ยิงนกอินทรีย์ เอามาจากเรื่องราวของก๊วยเจ๋งสมัยที่โชว์ความสามารถยิงนกอินทรีย์ตกลงมาตาย แต่สำหรับผมแล้วคิดว่ากิมย้งต้องการเอานกอินทรีย์คือความหมายของจักรวรรดิมองโกลของเจงกิสข่าน ที่ก๊วยเจ๋งไปหาญสู้ในตอนท้ายเรื่องมากกว่า

นิยายเรื่องนี้ หลายคนอาจเห็นว่ายังไม่ใช่สุดยอดนิยายของ กิมย้ง แต่อย่างไรก็ตาม ปฏิเสธไม่ได้ว่า นิยายชุดนี้ตั้งแต่ลงตีพิมพ์เป็นครั้งแรกเมื่อสามสิบปีที่แล้ว สร้างประวัติการณ์ ไปทั่วทุกแห่งที่ภาษาจีนไปถึง เชื่อกันว่าเป็นนิยายจีนที่เป็นที่รู้จักและนิยมกันทั่วไปจากอดีตถึงปัจจุบัน รองจากนิยายเรื่อง "สามก๊ก" เพียงเรื่องเดียว

จากคุณ : LTG - [28 ต.ค. 07:54:39]

ความคิดเห็นที่ 7

เคยถามคุณพ่ดคุณแม่(ผู้ช่ำชองที่สุดในบ้าน)
ท่านบอกว่ามาจากภาคหลังๆ ไม่รู้เป็นดาบหรือเป็นวิชา
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงตอนที่แปลเป็นภาษาไทย คุณจำลองก็ต้องอ่านหมดแล้วทั้งหลายๆภาคน่ะสิคะ
อืม งั้นเราโทรไปถามคุณจำลองได้หรือเปล่าคะ

จากคุณ : booklovers(ravenclaw) - [28 ต.ค. 15:06:57]
http://www.atriumtech.com/cgi-bin/hilightcgi?Home=/home/InterWeb2000&File=/home/searchdata/Forums/http/pantip.inet.co.th/cafe/chalermthai/topic/A722027.html&Query=มังกรหยก%20ทำไม%20จำลอง

จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 8 ส.ค. 47 16:08:33 ]

ความคิดเห็นที่ 10

สนุกดีค่ะ
.
"กิมย้ง" กับนิยายและตัวละครของเขา
ในยุทธจักรนิยายกำลังภายใน กิมย้งคือมือกระบี่ที่เลื่องลือทั่วทั้งแผ่นดิน เพราะเหตุอันใดเล่า...ผลงานของเขาจึงเป็นที่ยอมรับและมีผู้คนค้อมคารวะให้

วรรธก : แปลและเรียบเรียง

นิยายกำลังภายในของกิมย้งโด่งดังไปทั่วทั้งในประเทศและต่างประเทศ แม้แต่ในอเมริกา ยังมีสถาบันศึกษาวิจัยนิยายและตัวละครในนิยายของกิมย้ง ดังนั้น จึงได้มีผู้เชิญกิมย้งอภิปรายถึงนิยายกำลังภายใน และตัวละครที่เขาสร้างขึ้นมาโลดแล่นในนิยายอยู่เนืองๆ

คำถามและคำตอบต่อไปนี้จะช่วยให้ผู้อ่านได้เข้าใจนิยายและตัวละครของกิมย้งได้ดียิ่งขึ้น เพราะนี่เป็นคำให้สัมภาษณ์ของเขาเอง

ใครๆ ก็รู้ว่า หนังสือนิยายของคุณถูกจัดเป็นหนังสือต้องห้าม ทั้งในจีนและไต้หวันในช่วงต่างๆ กัน แต่ปรากฏการณ์ที่น่าแปลกใจคือ ผู้นำของทั้ง 2 ชายฝั่งกลับเป็นแฟนหนังกิมย้ง คุณคิดว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น

ผู้นำไต้หวันคนหนึ่งพอพบหน้าผมก็หัวเราะ ถามผมรู้หรือไม่ว่า ผู้นำทั้งไต้หวันกับจีนล้วนแต่พูดถึงนิยายของผม แล้วให้เดาว่าเขากับเติ้งเสี่ยวผิงชอบอ่านหนังสืออะไร ผมบอกว่า พวกคุณเป็นนักเรียนนอก ต้องผ่านพวกลัทธิมาร์กซิสต์ เขาบอกว่า เมื่อก่อนน่ะอ่าน แต่เดี๋ยวนี้ไม่อ่านแล้ว ผมบอกว่า แต่ก่อนพวกคุณติดตามซุนยัตเซ็น น่าจะอ่านลัทธิไตรราษฎร์ เขาตอบว่า นั่นก็เคยอ่าน แต่ตอนนี้อ่านนิยายของผม ผมเลยขอบคุณที่พวกเขาสนใจนิยายอ่านเล่นของผม ที่ความจริงไม่มีอะไร แค่อ่านเอาสนุกเล่นๆ เติ้งเสี่ยวผิงก็เคยอ่านนิยายของผม ตามที่ลูกสาวท่านเคยบอกว่า ท่านอ่านทุกคืนจนหลับไป สงสัยว่านิยายผมจะไม่สนุก

ในนิยายที่เขียนหลายเรื่อง ตัวละครไหนที่คุณชอบเป็นพิเศษ

ความจริงผมนับถือศาสนาพุทธ แต่ไม่เคยเอาเรื่องศาสนาพุทธใส่เข้าไปในนิยายทั้งหมด ตัวละคร "ก๊วยเจ๋ง" ในมังกรหยก กลับสะท้อนลัทธิขงจื๊อได้ดีที่สุด ส่วน "กระบี่เย้ยยุทธจักร" คือแนวลัทธิเต๋า ที่ไม่มีความรักความแค้น เขียนชีวิตคนออกมาง่ายๆ แต่ "8 เทพอสูรมังกรฟ้า" กลับสะท้อนแนวคิดพุทธศาสนา ซึ่งไม่ใช่แนวคิดส่วนตัวของผม แต่เป็นแนวคิดของคนจีนโบราณที่สับสนและขัดกันมาก

นิยายของคุณมีจุดร่วม คือหนีไม่พ้นคำว่า "ความรัก" คุณช่วยพูดถึงคำๆ นี้ หน่อย นอกจากนั้น สมัยโบราณของจีน มีวรรณกรรมเกี่ยวกับผู้รักคุณธรรมไม่น้อย ไม่ทราบว่ามีอิทธิพลต่องานเขียนยุคแรกของคุณไหม

ในศาสนาพุทธ กล่าวว่า "โลกมนุษย์มีความรัก ไม่เพียงความรักของมนุษย์ สัตว์ก็มี ความรักก็มีหลายแบบ มีทั้งรักของหนุ่มสาว รักพี่น้อง รักของพ่อแม่กับลูก ความรักของเพื่อน" สับสนวุ่นวายมาก ยากจะบอกได้ชัดเจน แต่ถ้าปราศจากความรัก ก็เขียนนิยายไม่ได้ คนถามผมว่าเขียนนิยายอย่างไร ผมบอกว่า อย่างแรกเขียนถึงคน อย่างที่สองเขียนถึงความรักของคน เพราะจะประสบความสำเร็จ ทำให้คนอ่านประทับใจ ดังนั้น ในบรรดาการสร้างสรรค์วรรณกรรม ความรัก คือ สิ่งสำคัญที่สุด แน่นอนว่า ความรักเป็นสิ่งงดงาม แต่ก็มีด้านอัปลักษณ์ ซึ่งก็นำมาเขียนนิยายได้

อยากทราบว่า ในระหว่างที่เขียนนิยาย ตัวละครที่คุณคิดถึงไม่รู้ลืมมากที่สุดคือใคร

ผมไม่ได้กำหนดรูปแบบตายตัวในการเขียน เพราะตัวละครและเรื่องราวในนิยายไม่ใช่เรื่องจริง หวังให้คนอื่นใส่อารมณ์ความรู้สึกของตนเข้าไป ผมรู้สึกว่า ชอบคนนี้ คนนี้ก็คือ คนที่ผมคิดถึง ผมหวังว่านิยายที่ประสบผลสำเร็จ คือ ดึงดูดใจคนอ่านได้

บอกได้ไหมว่าปรัชญาชีวิตที่มีผลต่อคุณลึกซึ้งคืออะไร

ผมคิดว่าชีวิตเมื่อตอนช่วงที่สำคัญ สามารถรับมือได้ก็พอ ดังนั้น ตอนเขียนนิยาย มักจะคิดว่าถ้าตัวละครเจอปัญหานี้ เขาจะจัดการอย่างไร ผมจึงพยายามเรียนรู้ที่จะเป็นคนซื่อตรงหรือคนดี ไม่ใช่หวังผลประโยชน์ส่วนตนแล้วเดินไปทางผิด

"เกาะดอกท้อ" ในมังกรหยก มักถูกคนนำไปใช้แอบอ้างทำเครื่องหมายการค้า เช่น ชื่อร้านน้ำชา ถือว่า ขาดความเคารพคุณหรือไม่

ชื่อจริงของเกาะดอกท้อ คือ ชื่อเกาะตรงกลางหมู่เกาะจูซาน ดังนั้น จึงไม่มีลิขสิทธิ์ใดๆ ฮ่องกงรู้เรื่องนี้ จึงมีคนนำไปตั้งชื่อร้านน้ำชา ผมเคยให้ทนายไปเจรจาว่า ชื่อนี้ดูไม่เคารพผม เขาสามารถเปลี่ยนได้ไหม แต่ฟ้องร้องอะไรไม่ได้ ต่อมาคนในบริษัทเราไปทานข้าวที่นั่น พบว่าในร้านยังมีผู้เฒ่าชื่อ อึ้ง เอียะซือ บริกรหญิงผิวออกเหลืองซีดชื่อ เหมย เชาฟิง เขาบอกผมว่า ไม่ต้องโกรธ เพราะพวกเขาเป็นแฟนหนังสือผม ถ้าเห็นว่าไม่เหมาะสม ก็เปลี่ยนชื่อเลยทันที โดยแปลงคำว่า "ย้ง" ของกิมย้งเป็น "ย้ง" ของอึ้งย้งได้ไหม แล้วก็เชิญผมตั้งชื่อใหม่ด้วย

นิยายของคุณบางเรื่องแฝงเรี่องการเมืองหรือไม่

นิยายของผมไม่ได้เสียดสีใครโดยเฉพาะ เพียงแต่เขียนเรื่องช่วงชิงผลประโยชน์ ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดามากที่มีในโลกนี้ ไม่ว่าจะยุโรป สหรัฐ หรือตะวันออก ต้องมีการช่วงชิงผลประโยชน์ทางการเมือง การตั้งตนเป็นใหญ่ เป็นสิ่งที่ปรากฏมาตั้งแต่โบราณ "อุ้ยเสี่ยวป้อ" ในนิยายก็ไม่ได้เสียดสีใคร แค่เขียนสิ่งที่เกิดขึ้นในยุคสมัย เช่น การคอรัปชั่น การประจบสอพลอ ใน "8 เทพอสูรมังกรฟ้า" ก็เคยเอ่ยถึง

"ติงชุนชิว" กับ "ตงฟังปู้ป้าย" จำลองมาจากเหมาเจ๋อตง หลังปฏิวัติวัฒนธรรมหรือไม่

ไม่ได้ตั้งใจเลย แต่ลูกน้องของติงชุนชิวก็ประจบสอพลอเกินไป ทำให้ผมต่อต้านมาก ตัว "ตงฟังปู้ป้าย" ในกระบี่เย้ยยุทธจักร ก็เป็นตัวละครที่ไร้ยางอาย ไม่มีเหตุผล

ในบรรดาหลายราชวงศ์ของจีน คุณเคยบอกว่า ชอบราชวงศ์ซ่งมากที่สุด เพราะอะไร

ผมชอบราชวงศ์ซ่ง เพราะอยู่ห่างจากปัจจุบันไม่มากไม่น้อยเกินไป เป็นช่วงที่เศรษฐกิจการเมือง วัฒนธรรม และศาสนาเจริญสูงสุด เรียกว่าเป็นยุคทองของจีนก็ว่าได้

ตัวละคร "เฉียวเฟิง" ใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า เป็นวีรบุรุษที่กล้าหาญเด็ดเดี่ยว ทำไมจึงต้องจบชีวิตแบบโศกนาฏกรรม

"เฉียวเฟิง" มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ เขาเป็นชาวซีตาน แต่มาเติบโตในจงหยวน (ดินแดนชาวฮั่น) เมื่อชาวฮั่นกับซีตานขัดแย้งกัน ทำไมเขาจึงตายไม่ได้ คนสมัยนั้นที่เป็นแบบเขามีทางเลือก 2 ทาง คือ 1.ปฏิวัติแล้วตั้งตนเป็นกษัตริย์ หรือ 2.ถอนตัวจากยุทธจักร ประวัติศาสตร์จีนล้วนไม่เคยขาดบุคคลเช่นนี้

คุณเคยเขียนถึงตัวละครหญิงไว้สวยงามและพิถีพิถันมาก เช่น ใน "8 เทพอสูรมังกรฟ้า" คุณบรรยายถึงน้ำเสียงของหม่าฮูหยินที่คุยกับต้วนเจิ้งฉุนผ่านความคิดของเฉียวเฟิง ที่ลอบฟังอยู่ว่า ไพเราะนุ่มนวล จนคนฟังเคลิบเคลิ้ม

หญิงงามที่พูดจาต่อหน้าผู้คนได้ไพเราะอ่อนหวานเช่นนี้ มีความเป็นไปได้ว่า จะหวังผลประโยชน์ ซึ่งน่ากลัวมาก และตัวหม่าฮูหยินก็ยังมีรูปโฉมงดงามดึงดูดใจคน

นอกจากน้ำเสียงของตัวละครหญิงแล้ว ยังมีรูปโฉมภายนอก อย่างตอนที่ก๊วยเจ๋งพบอึ้งย้งในอาภรณ์สตรีครั้งแรก คุณเขียนว่า "ผิวขาวดังหิมะ งดงามสว่างไสว จนต้องหลบตา ไม่กล้ามองตรงๆ" คุณรู้สึกว่าคนสวยนี่ สวยจนคนไม่กล้ามองตรงๆ หรือ

เป็นเพราะว่าก๊วยเจ๋งใช้ชีวิตในทะเลทรายเวิ้งว้างมาตลอด สาวมองโกลก็ไม่สวยนัก ไม่เหมือนหญิงงามที่เจียงหนาน ดังนั้น เมื่อพบอึ้งย้งในคราบสตรีครั้งแรก จึงตกตะลึง เป็นเพราะเขาพบเห็นหญิงงามไม่มากนัก จึงรู้สึกเช่นนี้

ตัวละครหญิงในหนังสือคุณ "เจ้าหมิ่น" จัดว่าเป็นตัวที่ร้ายที่สุด ทำไมจึงเขียนให้นางเป็นเช่นนั้น

เจ้าหมิ่นเป็นตัวละครที่ผมชอบมากตัวหนึ่ง เพราะนิสัยนางสับสน ไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไป ตัว "ซวงเอ๋อ" ก็เป็นแบบนี้

คุณเขียนถึงหญิงงามมากมาย นิสัยหลากหลาย เอาวัตถุดิบจากไหน มาจากข้างกายคุณหรือเปล่า

ผมไม่มีหญิงงามมากมายเช่นนี้ ถ้ามีก็ถือว่าดวงดีเหมือนกัน แค่คิดออกมาเท่านั้น

ในหนังสือมีหลายตอน อย่างตอนเจ้าหมิ่น พบจางอู๋จี้ในร้านเหล้า แล้วทิ้งรอยชาดทาปากที่แก้วเหล้า ทำให้จางอู๋จี้จดจำไม่รู้ลืม ฉันก็เคยดื่มแก้วที่มีรอยลิปสติกทิ้งไว้ แต่ไม่มีใครสังเกต ดื่มหมดแล้วปาดรอยลิปทิ้ง คุณสังเกตสิ่งเล็กน้อยเหล่านี้ใช่หรือไม่

ผมใช้จินตนาการ ถ้าหากหญิงคนนี้ไม่มีความรู้สึก แต่ถ้ามีสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ย่อมสังเกตเห็น

ตอนเยียนซู่ซู่ (แม่ของจางอู๋จี้) ตาย บอกกับจางอู๋จี้ว่า "คำพูดหญิงงามเชื่อไม่ได้" มีคนวิจารณ์ว่า กิมย้งทิ้งปริศนาอย่างหนึ่ง ทำไมคุณคิดว่าคำพูดหญิงงามเชื่อไม่ได้ เคยถูกสาวสวยหลอกหรือ

นางแค่สอนลูกชาย เพราะก่อนตายคิดถึงปัญหาระหว่างชายหญิงที่เรียกว่า จอมยุทธ์ไม่อาจฝ่าด่านหญิงงาม แต่นางไม่มีเวลาสอนลูก จึงใช้หลักการง่ายๆ สอนให้ลูกจำ

นิยายของคุณเกิดในสมัยก่อน และแฝงนัยความหมายได้ ปัจจุบันสังคมเจริญรุดหน้าไปมาก ความรักเช่นในหนังสือยังมีอีกหรือไม่

พัฒนาการของความรักในสมัยโบราณของจีน เป็นไปอย่างรวดเร็ว เพราะชายหญิงกว่าจะเจอหน้ากันยากมาก พบหน้ากันก็ต้องแสดงออก เมื่อพลาดไป ครั้งหน้าก็ไม่มีโอกาสแล้ว แต่ปัจจุบัน ผู้ชายผู้หญิงเห็นหน้ากันบ่อยๆ ความรักจึงเป็นแบบค่อยเป็นค่อยไป

ดูเหมือนว่านิยายคุณไม่มี "คุณชายเสเพล"

อย่าง "ต้วนเจิ้งฉุน" ใน "8 เทพอสูรมังกรฟ้า" พอรับได้ไหม

ตอนต้วนเจิ้งฉุนบอกว่ารัก คือ รักหมดหัวใจ แต่ก่อนหน้าและหลังจากนั้น ไม่รับปากแล้ว ดังนั้น คนรักแต่ละคนล้วนแต่ยินยอมตายเพื่อเขา

ความจริงการคบหาใครสักคน ความรู้สึกผูกพันลึกซึ้ง ไม่แน่ว่าจะอยู่รอดตลอดไป แม้จะบอกว่าความรักเน้นความผูกพัน แต่ความรักแบบเกิดกะทันหันก็น่าทึ่ง 2-3 วัน อาจยาวไปถึง 20 ปี

คุณชอบความรักแบบปุบปับ หรือต้องใช้เวลา

แบบรักแรกพบก็ดีนะ

คุณรู้สึกอย่างไรกับผลงานที่ถูกนำมาแสดงเป็นภาพยนตร์

เอาตัวหนังสือไปแปลงเป็นภาพยนตร์ยากมาก เพราะในนิยายมีเวลาจินตนาการ กำหนดบทบาทและปฏิกิริยา แต่พอเป็นภาพยนตร์ ความรักแบบเกิดขึ้นกะทันหันไม่มี

เท่ากับว่า ไม่ว่าใครจะแสดง ภาพยนตร์ก็เทียบกับตัวหนังสือไม่ได้

ยากมาก ความจริงปัญหาเรื่องนักแสดงไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ตอนในนิยายถูกเปลี่ยนหมดจะไม่ดี นิยายที่ผมชอบก็เหมือนลูกสาวลูกชายของผม เปรียบเหมือนว่าวันหนึ่งผมมีธุระไปนอกบ้าน ฝากให้คนอื่นดูแล ปรากฏว่าคนอื่นตีลูกผม เป็นคุณจะเจ็บปวดไหม นิยายถูกเติมนั่นเพิ่มนี่ เหมือนลูกเราถูกตี

ไม่เพียงแค่เจ็บปวด รู้สึกว่าภาพยนตร์เหมือนแค่เป็นฉากๆ ไม่มีความหมายอะไร พอดูจบถึงรู้ว่า ผลงานคุณยิ่งใหญ่เพียงใด ที่เรียกว่า "มนต์เพลงแห่งตัวอักษรนิยายกำลังภายใน" นิยายกำลังภายในที่สำคัญ คือ การเคลื่อนไหว คุณเขียนได้ดี แต่ยากจะนำมาแสดงให้ดีได้

เวลาเขียนนิยายก็ต้องใส่ความรู้สึกลงไป จึงยากจะแสดงออกมา ผมดูตอน "อาจู" ตายในเรื่อง 8 เทพอสูรฯ ยังร้องไห้

ตอนนี้มีคนพูดถึงภูมิหลังประวัติศาสตร์ในนิยายคุณ ว่าคุณกำหนดอย่างไร

เขียนนิยายก็อยากให้คนอ่านชอบ ภูมิหลังประวัติศาสตร์ แค่มีส่วนช่วยเท่านั้น ถ้าเนื้อเรื่องดี ความสัมพันธ์กับประวัติศาสตร์ในนิยายไม่ใช่เรื่องสำคัญ นักวิชาการชอบวิเคราะห์จุดนี้ ความจริงนิสัยตัวละครสำคัญกว่าประวัติศาสตร์อาจมีผิดพลาดบ้าง เป็นเรื่องรองลงไป

หนังสือของคุณมีเรื่องที่ความรัก "ไม่สมหวัง" อย่าง หยางเซียวกับจี้เสี่ยวฝู เอี้ยคังกับหมกเนี่ยมชื้อ

หลายคนถามว่า ผมชอบตัวละครหญิงตัวไหน ความจริงผมพูดไป หลายคนอาจไม่เข้าใจ ผมชอบ "อาปี้" ใน "8 เทพอสูรมังกรฟ้า" เพราะนางมีความรักแบบหน้ามืดตามัว มู่หยงฝูเสียสติ นางยังปรนนิบัติเขา แม้ว่าจะเขียนถึงตัวนี้ไม่มาก แต่ผมชอบตัวนี้แล้วก็ตัว "เวินหย่าเหวินซิ่ว" "ก๊วยนั้ง" แต่ที่โง่แบบซวงเอ๋อ คงไม่ไหว

คุณเขียนนิยายความรักแบบโศกนาฏกรรมมากมาย สร้างความประทับใจมาก คุณมีทัศนคติในแง่ลบเรื่องรักใช่ไหม

ผมไม่ใช่คนมองโลกในแง่ดีมาก มีแง่ร้ายผสมอยู่นิดหน่อย คู่รักที่อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าเหมือน "เอี้ยก้วย-เซียวเล่งนึ่ง" ผมว่าคงยาก ความรักแบบนี้ไม่สามารถเกิดได้ในคนทั่วไป

ความรักระยะสั้นเกิดได้บ่อย แต่รักยืนยงไม่ใช่เรื่องง่ายนะ
http://www.atriumtech.com/cgi-bin/hilightcgi?Home=/home/InterWeb2000&File=/home/searchdata/news/http/www.bangkokbiznews.com/jud/wan/20021101/page1.html&Query=มังกรหยก%20ทำไม%20จำลอง

จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 8 ส.ค. 47 16:18:55 ]