ความคิดเห็นที่ 1   เข้ามาให้กำลังใจค่ะ เป็นเราก็ทุกข์ สู้ๆ ค่ะ จากคุณ : ฟองสบู่เหลว เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 15:16:51

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าเป็นเรา เราคงจะทนน่ะค่ะ เพื่อลูกของเรา ถ้าคุณเลิกกับสามี ผู้หญิงคนนั้นต้องแฮปปี้แน่เลย  อย่าเลิกนะคะ  เรื่องอะไร ของ ๆ เรา   สู้ๆ นะคะ จากคุณ : ไพ่นกกระจอก เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 15:20:17

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่รู้จะแนะนำยังไง มาเป็นกำลังใจให้ละกัน อย่าคิดมากนะคะ  สงสารลูกในท้อง นังเมียน้อยนี่ก็หน้าด้านเหลือทน เป็นเราถ้าจับได้คาหนังคาเขาอย่างงี้ คงเละกันไปข้างนึง จากคุณ : ลูกชิ้นเห็ดหอม เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 15:21:31

ความคิดเห็นที่ 4 เป็นกำลังใจค่ะ จากคุณ : 6 โมงเช้าวันจันทร์ เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 15:23:05

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่รู้จะแนะนำยังไงดีค่ะ...เป็นกำลังใจให้นะคะ... จากคุณ : Jook^Ka^Jick เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 15:30:53

ความคิดเห็นที่ 6   สามีเป็นคนอ่อนแอค่ะ ไม่กล้าตัดสินใจ รักใครแล้วก็รัก.. และก็ไม่ยอมเลิกกับเรา เช่นกันค่ะ แต่สามีเป็นคนดีมาก เงินทองไม่เคยขาดตกบกพร่อง รับผิดชอบดูแลเราดีทุกๆอย่าง แม้เกิดเรื่องอย่างนี้เราทั้งสองก็ยังคงนอนกอดกันให้กำลังใจกันทุกๆคืน ไม่เคยเลยที่จะโกรธกันเกิน 1 ชั่วโมงเลย เราเลยไม่รู้ว่าจะเลิกกับสามีได้อย่างไร นึกไม่ออกเลยจริงว่าถ้าเลิกกับสามีแล้วจะใช้ชีวิตอย่างไร สามีก็นึกไม่ออกว่าถ้าเราไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วเขาจะอยู่อย่างไร เราเริ่มจับมือกันเดินสร้างครอบครัวกันมาตั้งแต่ศูนย์ จนวันนี้เรามีรถมีบ้านมีครอบครัวที่อบอุ่น และที่สำคัญเรากับลังจะมีลูก ลูกที่เกิดขึ้นมาพร้อมกับความตั้งใจของเราทั้งคู่... แต่เราทุกข์เหลือเกิน ที่รู้ว่าสามีเรารักใครอีกคนที่ไม่ใช่เรา...เราไม่รู้ว่าจะวางตัววางใจอย่างไรไม่ให้ทุกข์ เราหวังแค่ว่า ลูกที่กำลังจะลืมตาดูโลกอีกไม่นานจะช่วยให้แม่คนนี้หายทุกข์ได้ จะทำให้แม่คนนี้เจอรักแท้ที่ไม่มีใครมาแย่งไปได้....เท่านั้นเอง เราเหนื่อยเหลือเกินค่ะ จากคุณ : ว่าที่เมียหลวง เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 15:32:50 A:202.60.203.174 X: TicketID:232336

ความคิดเห็นที่ 7   แฟนคุณเห็นแก่ตัวจังเลยนะคะ ทั้งๆที่กำลังจะมีลูกด้วยกัน  ยังทำกันได้แบบนี้  ผู้หญิงคนนั้นก็แย่จังค่ะ เค้าคงไม่ได้รักแฟนคุณหรอก แต่เค้าคงรักเงินที่แฟนคุณมีให้... เข้ามาเป็นกำลังใจให้คุณสู้ต่อไปนะคะ  ก็ให้ผ่านไปได้ด้วยดี ถ้าคุณได้ลูกสาว หวังว่าแฟนคุณคงจะสำนึกได้นะคะ เพราะมีกรณีตัวอย่างจากเพื่อนของดิฉันหลายคน แฟนเค้านอกใจไปมีผู้หญิงอื่น แต่พอเค้าได้ลูกสาวก็ทิ้งทุกอย่างหมดค่ะ หันกลับมารักครอบครัว เพราะกลัวกรรมจะตามสนอง... จากคุณ : แม่หมูหวาน (ลิลลี่แสนสวย) เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 15:33:15

ความคิดเห็นที่ 8 เบียร์กลับคิดอีกแบบคะ บางทีนะ ของที่เป็นของเรา แล้วอยู่ๆ ก็เป็นของคนอื่นทั้งๆ ที่ยังเป็นของๆ เราอยู่ สุดท้าย  มันอาจจะไม่เป็นของเราตลอดไปนะคะ   คิดดีๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้  เจ็บ แต่ถ้าอยู่ในสถานการณ์นี้ตลอดไป ก็ต้องเจ็บอยู่ดี  เบียร์ไม่ได้ยุให้เลิกนะคะ แต่อยากบอกคุณว่าให้รักตัวเองมากๆๆ รักคนอื่นให้น้อยลง คิดถึงตัวเองกับลูกมากๆๆ จากคุณ : brka เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 15:33:50

ความคิดเห็นที่ 9 ตอบแบบส่วนตัวนะคะ เราไม่ทนคะ ถ้ามีเราก็ไม่ต้องมีเค้า   ต้องเลือกไปเลย ต้องให้จบคะ  เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ลูกกาหยูของแม่นก เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 15:34:35

ความคิดเห็นที่ 10 พอมีลูก สามีอาจกลับตัวหรือให้เวลาเค้าน้อยลง ไม่นั้นก้อคุยกะนังเมียน้อยนั่นว่าจะเอายังไง หลังจากคลอดลูก ก็พาสามีไปทำหมันค่ะ ป้องกันเผื่อเมียน้อยนั่นท้อง เรื่องจะบานปลาย ร้ายไปไหมเรา จากคุณ : แม่น้องชากิส เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 15:37:54

ความคิดเห็นที่ 11 ใช่ค่ะ พาสามีไปทำหมันให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย นังเมียน้อยจะได้เป็นแค่ นางบำเรอค่ะ ปล.เราว่าพอลูกคลอดออกมา สามีคุณเค้าอาจจะเห่อลูกมากๆ จนลืมไปหานังนั่นก็ได้นะ ใจเย็นๆค่อยๆตะล่อมเค้าดูค่ะ แต่อย่าชวนทะเลาะนะ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 52 15:51:20 จากคุณ : จุลินทรีย์แลคโตบาซิลลัส เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 15:49:00

ความคิดเห็นที่ 12   เคยเกิดเรื่องคล้าย ๆ แบบนี้ในครอบครัวเหมือนกันค่ะ แต่ตอนนั้นยังไม่มีลูกและต้องไปทำงานไกลบ้าน กลับมาอาทิตย์ละครั้ง สังเกตุว่าคุณสามีไม่เหมือนเดิม เราจะรู้สึกได้เองน่ะคะ ปรากฎว่าสืบไปสืบมาเขาไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนค่ะ แล้วไปซื้อผู้หญิงอย่างว่ามานอน โอ๊ย....ทะเลาะกันใหญ่โตเลย เราขนเสื้อผ้า 1 ประเป๋าไปบ้านค่ะ แต่ไม่ได้บอกอะไรที่บ้าน แม่แค่สงสัยว่าต้องทะเลาะกันแหง...ความคิดเรา เรารับไม่ได้เลยค่ะ เครียด ผ่านไป 1 วันเขามารับที่บ้านค่ะ ทะเลาะกันต่อ เราบอกว่าเราขออยู่คนเดียวสักพักนึง ยังไม่รู้จะเอายังไง แม่ได้ยินเริ่มเข้าใจว่าเรื่องอะไร แม่พูดให้ฟังว่าที่ผ่านมาเขาดีกับเรามากนะ แม่คิดว่าการที่คนเราทำผิดแค่ครั้งนึง แล้วจะเลิกกัน แม่คิดว่าไม่ควร แต่เราควรนึกถึงตอนที่เรารักกันมาก แม้แต่ตอนที่เราทะเลาะกัน ก็ไม่ใช่ว่าเราไม่รักเขา เพียงแต่ความคิดเราไม่ตรงกันมากกว่า คู่รัก คู่ผัวตัวเมียที่ดี ควรมีคุณสมบัติหลาย ๆ ข้อ หนึ่งในนั้นคือ การให้อภัย แม่คิดว่าลูกควรให้อภัยเขาสักครั้งนึง แล้วคอยดูกันว่าเป็นยังไง ถึงวันนั้นถ้าเขาไม่ดีจริง แม่จะเอาลูกของแม่คืนมา.......ร้อง ฮือ ๆๆๆๆ........รู้สึกดีขึ้นเยอะเลยค่ะ ก็เลยรอว่าเขาจะทำไง ปรากฎว่าเขามาทุกวันเลยค่ะ มาคุยกับที่บ้านด้วย ขอโทษ รับปากว่าจะเกิดขึ้นแค่ครั้งเดียว เท่านั้น ก็กลับมาอยู่กันเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่พูดถึงไม่ขุดคุ้ยแต่ก็ไม่ลืม เวลาผ่านไป ท้องฟ้าสดใส มีลูกน้อย 1 คน มีความสุขดี.....(มากกว่าเดิมเพราะกลับมาทำงานใกล้บ้านด้วย) ผ่านช่วงทุกข์มาแล้ว คงจะเจอแต่สิ่งที่ดี ๆ ในชีวิต ที่เล่ามาต้องการให้คุณเห็นว่าทุกคนผ่านความทุกข์มาแล้วทั้งนั้นแต่ขอให้ใช้สติจัดการกับปัญหา คิดว่าอะไรคือสิ่งที่ดีที่สุด ที่ควรจะทำ เสียใจได้แต่อย่าให้นาน.....รีบจัดการกับปัญหาให้เด็ดขาดค่ะ......เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : เจ๊ confirm (cocodry) เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 15:50:08

ความคิดเห็นที่ 13   คุณเจ้าของกระทู้ อยู่กับแฟนมาเท่าเราเลยค่ะ 10 ปีจะ 11 ปีแล้ว ท่าทาง เรื่องราวจะคล้ายๆกันด้วย ก่อนอื่นขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ เพราะตกอยู่ในสภาพเดียวกันค่ะ เรามีลูก 2 ขวบแล้ว รู้ว่าเค้ามีคนอื่นตั้งแต่ยังท้องเหมือนคุณเลย ร้องให้ทุก วัน ให้เค้าเลือกเค้าก็ไม่เลือก แอบคิดในใจว่าถ้าลูกออกมาจะดีขึ้น แต่ทุก วันนี้ยังเหมือนเดิม แต่กับผู้หญิงคนเดิมหรือเปล่าอันนี้ไม่รู้ เพราะเลิกใส่ใจ ค่ะ เค้าทำให้เรารักเค้ามากมายภายในเวลาไม่นาน แต่ตอนนี้เค้าก็ทำให้เรา เริ่มหมดรักเค้าไปทีละนิดๆ เพราะเรามีคนรักใหม่ นั่นคือลูกสาวของเราเอง ค่ะ เราขอบคุณลูกเสมอที่มาอยู่กับเราในช่วงเวลาแบบนี้ ลูกทำให้เราเปลี่ยน จุดหมายการใช้ชีวิต ลูกทำให้เราเข้าใจชีวิตมากขึ้น ทุกวันนี้บอกได้เลยค่ะว่า ทำทุกอย่างเพื่อลูก แม้ว่าเรากับแฟนจะอยู่บ้านเดียวกัน นอนเตียงเดียวกัน นั่นเพราะเราคิดแล้วว่า เลิกกับเค้า หรือให้เค้าอยู่ มันไม่ต่างกันเท่าไร เจ็บพอ กัน อยู่แบบนี้ดีกว่า ค่อยๆหมดรักเค้าไปเรื่อย และที่สำคัญต้องช่วยกันผ่อน บ้าน เพราะเราคนเดียวลำบากแน่ ที่เราตัดสินใจแบบนี้ คิดดีแล้วค่ะ คนอื่น อาจจะมองว่าทนทำไม เพราะเราอยู่ในจุดที่ไม่ได้ทนแล้ว เราหมดศรัทธาใน ความรักแบบหนุ่มสาว และไม่คิดมีใครอีกแล้วในชีวิต แฟนคุณยังดีกว่าแฟนเราเยอะ เค้ารับผิดชอบเงินทองคุณ ส่วนเราหาเลี้ยงตัว เองและลูกด้วย คนละกระเป๋ากันเลย ขอโทษนะค่ะที่เราเรื่องของเราสะยาว อยากจะบอกคุณว่าเรื่องแบบนี้ ฟังความเห็นคนอื่นได้ แต่ถึงเวลาคุณต้อง ตัดสินใจเอง ไม่อยากเลิกก็ไม่ต้องเลิก เลิกก็เลิก อย่าแคร์คนอื่น ตัวเรารู้ดีที่ สุดค่ะ เป็นกำลังใจให้มากๆๆเลยค่ะ จากคุณ : ผ่านมาแล้ว เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 15:58:00 A:124.120.150.173 X: TicketID:190368

ความคิดเห็นที่ 14 ฟังแล้วเหนื่อยมาก ๆ ครับ ขอเป็นกำลังใจให้แล้วกันครับ ครอบครัวบางครั้งก็แข็งแกร่งปานหินผา บางครั้งก็เปาะบางเหมือนแก้วไวน์ ทำไมสามีคุณถึงได้ไปทำให้มีรอยร้าวในครอบครัวครับ แล้วถ้าเมื่อครอบครัวเป็นแก้ว มันก็คงต้องแตกสักวัน ขอให้สามีคุณตาสว่างสักวันนะครับ แนะนำไม่ถูกเลยครับเนี่ย -_-" จากคุณ : Zam เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 15:59:17

ความคิดเห็นที่ 15 มาให้กำลังใจค่ะ ถ้าเกิดกับตัวเราเองบ้างเราก้อไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ไม่รู้จะทำได้อย่างที่คิดไว้หรือเปล่านะ แต่รับไม่ได้ ที่ผู้ชาย ทำไมชอบทรยศต่อความซื่อสัตย์ ของคนเป็นเมียเสมอ...  ช่างไม่ยุติธรรมเลย... มาบอกว่ารักเราเหมือนเดิม.... ไม่เชื่อค่ะ ถ้ารักเราคนเดียวแล้ว ทำไมต้องไปมีคนอื่นด้วยล่ะ..... ตอนนี้มีลูกแล้ว ถ้าพ่อมันไม่รักดี สมมติว่าไปมีคนอื่น เราก้อจะเลือกลูกค่ะ เพราะลูกสำคัญที่สุดสำหรับเรา (อันนี้เป็นความคิดเรานะคะ อย่างเอาเป็นตัวอย่าง.... เพราะเราก้อรับไม่ได้ เหมือนเค้าหักหลังความรักของเรา...) สู้ สุ้ นะคะ จากคุณ : คุณแม่บ้านแนะนำ เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 16:05:28

ความคิดเห็นที่ 16 นึกว่าจะมีแต่ผู้หญิงมาตอบ ในฐานะที่เคยทำผิดพลาด มีกิ๊ก ตอนที่ภรรยาท้อง ถือเป็นช่วงที่แย่ของชีวิต รู้ว่าทำผิด ตอนนี้กลับเนื้อกลับตัว แต่ความเชื่อใจ ยังได้กลับมาไม่ 100% ไม่มีอะไรจะบอก แค่อยากให้กำลังใจ คำแนะนำของเพื่อน ๆ จะเป็นเพียงข้อมูล เพื่อให้คุณคิดหลากหลาย และตัดสินใจได้เหมาะสมขึ้น ตอนนี้คิดถึงลูกให้มาก ๆ อาจจะรอให้เค้าเกิดมา ทุกอย่างอาจจะดีขึ้นก็ได้ อย่าลืมดูแลตัวเอง โดยเฉพาะสภาพจิตใจ แม้มันจะยาก แต่ท่องไว้ เพื่อลูก เพื่อลูก จากคุณ : เฮ้อ (SWT2007) เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 16:13:14

ความคิดเห็นที่ 17 เห็นใจจังค่ะ ลองขอให้เค้าทำเพื่อลูกดูได้ไม๊คะ คุยกับเค้าดีๆว่านี่ถ้ามีลูกด้วยกันแล้ว เค้าจะตัดสินใจทำยังไงต่อไป  ไม่อยากให้ลูกต้องเห็น ต้องได้ยิน ต้องรับรู้ปัญหาของพ่อแม่ ในเมื่อต่อไปลูกต้องยึดเอาเค้าและคุณเป็นแบบอย่าง จะทำอย่างไรต่อไป เพื่อลูก และตัวคุณที่เค้าบอกว่ารัก คุณต้องคุยกับเค้าดีๆนะคะ ถึงจะมีน้ำตา อาจจะตัดพ้อต่อว่าเค้า แต่อย่าทำร้ายเค้า หันหน้าเข้าหากันคุยกันดีๆ คุณเป็นผู้หญิงที่ดี อย่าใช้อารมณ์ตัดสินปัญหานะคะ แต่อย่างที่หลายๆความเห็นว่ามา เรื่องมันจะเริ่มต้นก็ต่อเมื่อคุณมีลูก หลังจากนั้นเค้าอาจจะไม่มีเวลาให้ทางนู้นก็ได้ค่ะ และให้สามีทำหมันด่วนค่ะ ป้องกันปัญหาที่จะเกิดตามมา ดูซิว่าผู้หญิงคนนั้นเค้ายังจะรอให้สามีคุณไปสร้างครอบครัวใหม่กับเค้าไม๊ (พูดอย่างนี้หมายความว่าอยากให้สามีเลิกกับคุณใจจะขาดสิ) สามีคุณก็คล้ายๆกับสามีฝนน่ะค่ะใจอ่อน ขี้สงสาร  เรื่องของฝนก็คล้ายๆแบบนี้ แต่ตอนนี้เค้าเคลียร์ปัญหาได้ลงตัวแล้ว ฝนให้เค้าแก้ปัญหาด้วยตัวเองโดยไม่เข้าไปวุ่นวาย(เพียงแต่ยุ่งด้วยในตอนแรก) บอกว่าฝนรักเค้าแค่ไหน เอารูปสมัยที่ตัดสินใจอยู่ด้วยกันมาให้เค้าดู แล้วรำลึกความหลังกัน บอกเค้าว่านี่ดูสิ คนในรูปสีหน้ายิ้มแย้มขนาดไหน แล้วพี่ดูฝนตอนนี้สิ ฝนแก่ขึ้นอีกตั้งหลายปี ฝนไม่มีความสุขนะ อยากอยู่กันแค่ 3 คนพ่อแม่ลูก(กะอีก 1 คนในท้อง) เค้าบอกฝนให้ถือทะเบียนสมรสไว้ให้ดีๆ  เพราะถ้าเค้าเป็นอะไรไป ฝนกับลูกจะได้เงินอะไรต่อมิอะไรของเค้าเต็มๆ (ประกันชีวิต ประกันสังคม  ฯลฯ) ลองคิดดูดีๆนะคะ ถ้าคิดว่าขาดเค้าไม่ได้จริงๆก็ลองปล่อยวาง ลดความสัมพันธ์ลงเป็นเพื่อนคู่คิดกัน อาจจะทำใจไม่ได้ในช่วงแรก แต่ก็ดีกว่าโกรธ เกลียดกัน สามีคุณก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรนักหรอกค่ะ อย่างน้อยเค้าก็รับผิดชอบต่อครอบครัวดีใช่ไม๊คะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : TaPrO เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 16:27:48

ความคิดเห็นที่ 18 มาให้กำลังใจค่ะ..     ถ้าคุณยังรักเค้าอยู่..และไม่สามารถตัดใจที่จะเลิกกันได้..ก็ลองทำแบบนี้ดีไม๊ค่ะ...เวลาอยู่กับเค้า..ก็ทำเหมือนเดิม..เคยพูดจาดียังไงก็ให้พูดเหมือนเดิม..ทำเป็นปกติทุกอย่าง..ห้ามถาม..ห้ามพูดประชด..และกระแหนะกระแหน..เพราะผู้ชายจะรำคาญและเบื่อเราในที่สุดค่ะ     ส่วนเวลาเค้าไม่อยู่..ให้คุณหาอะไรทำ..ไม่ให้ว่าง..ให้คิดแต่สิ่งดี..เช่นคิดถึงลูกที่กำลังจะมีมา (ต้องทำใจให้ได้)..และห้ามโทรตามนะค่ะ..ปล่อยค่ะ      ดิฉันเชื่อว่าถ้าคุณดีอย่างที่สุด..ต่อไปสามีคุณต้องคิดได้..คนที่เค้ารออยู่เค้าอาจรอไม่ไหว....จริงๆมันเป็นการเอาชนะอย่างหนึ่ง..ถ้าไม่อยากเลิก..ต้องใจเย็นๆค่ะ..เพราะยังไงก็จดทะเบียนซ้อนไม่ได้อยู่แล้ว (แต่ให้สามีคุณทำหมันก็ดีค่ะ จะได้ไม่มีเรื่องยุ่งยากให้ต่อรองได้ในภายหลัง)..รอได้ก็รอไป..รอไปเรื่อยๆๆเค้าก็จะร้อนรนอยากได้มากๆ...ก็อาจจะหาเรื่องสามีคุณ..ซึ่งตอนนั้นผู้ชายก็จะรำคาญเองค่ะ       แต่ที่สำคัญต้องใจเย็นๆๆนะค่ะ..ถ้ายังอยากอยู่กับสามี..       เป็นกำลังใจให้นะค่ะ..ขอให้มีสติอยู่กับตัว..มีปัญญาที่จะแก้ไขปัญหาและขอให้คุณสามารถผ่านพ้นจากตรงนี้ไปได้ค่ะ จากคุณ : เดือนแจ่ม เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 16:31:13

ความคิดเห็นที่ 19 คุณเจ้าของกระทู้ กับเรา เหมือนกัน แต่ก็ไม่ทั้งหมดค่ะ เข้าใจถึงความเจ็บปวดเป็นอย่างดี แต่เชื่อเราเถอะคะ พอคุณเห็นหน้าลูกคุณเท่านั้น สามีของคุณแทบจะไม่มีความหมายใด  ๆ เราผ่านมาแล้วค่ะ วันนี้เราเข้ามาให้กำลังใจ เราเองก็หายหน้าไปจากเว็บพันทิป และห้องชานเรือนนานเกือบ 5 เดือน ช่วงนั้นเราอ่อนแอสุด ๆ แต่มาวันนี้ เราไม่อ่อนแอ และเศร้าใจกับเรื่องของสามีไปมีคนอื่นอีกแล้วค่ะ ตั้งแต่เราเห็นหน้าลูกสาว และเค้าก็กำลังน่ารัก น่าชัง จนทำให้เราลืมเรื่องทุกข์ในใจไปได้อย่างหมดสิ้น ว่าง ๆ หรืออยากคุยกับเรา เข้ามาคุยกันได้นะคะ kor_kai_kuk_kuk@hotmail.com เราพร้อมที่จะเป็นกำลังใจและเพื่อนคุยกับคุณ แต่ว่าเราเองก็ใช่ว่าจะหมดปัญหาซะทีเดียว เพียงแต่ว่ามันมีความสุขกับลูกน้อยจนลืมปัญหาและทุกข์ต่าง ๆ ได้น่ะคะ  เดี๋ยวเราโพสรูปลูกสาวให้ดูนะคะ ชื่อน้องกานพลู ตอนนี้ได้ 3.5 เดือนแล้วค่ะ กำลังน่ารัก น่าชัง เลยค่ะ จากคุณ : อยากได้ลูกไก่มาไว้ในกำมือ (อยากได้ลูกไก่มาไว้ในกำมือ) เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 16:32:05

ความคิดเห็นที่ 20 ขอให้คุณเจ้าของกระทู้ทำใจให้สบาย ๆ นะคะ อย่าเครียด คิดถึงลูกในท้องให้เยอะ ๆ ค่ะ ดูรูปกานพลูต่อนะคะ จากคุณ : อยากได้ลูกไก่มาไว้ในกำมือ (อยากได้ลูกไก่มาไว้ในกำมือ) เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 16:33:23

ความคิดเห็นที่ 21 หนูกานพลู กับแม่ เข้ามาให้กำลังใจคุณเจ้าของกระทู้ และเพื่อน ๆ คุณแม่ ทุก ๆ คนนะคะ จากคุณ : อยากได้ลูกไก่มาไว้ในกำมือ (อยากได้ลูกไก่มาไว้ในกำมือ) เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 16:34:47

ความคิดเห็นที่ 22 มาให้กำลังใจค่ะ รักตัวเองให้มากๆค่ะ เดี๋ยวมีลูกคุณก็จะทุ่มเทความรักที่ลูกค่ะ จากคุณ : nongporjaija เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 17:05:02

ความคิดเห็นที่ 23 จขกท น่าจะได้กำลังใจเต็มจนล้นออกมาแล้วน่ะ สู้ค่ะ สู้เพื่อวันข้างหน้า ช่วงนี้ใจคุณอาจจะเหมือนอากาศในวันนี้ที่ภูเก็ตก็ได้ ตกทั้งวัน ครึ้มฟ้าครึ้มฝนตลอด แต่ต้องมีสักวันที่อากาศจะกลับมาสดใสเหมือนเดิม แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 52 17:15:37 จากคุณ : แม่น้องชากิส เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 17:11:16

ความคิดเห็นที่ 24 มาให้กำลังใจนะคะ  สู้เพือ่ลูกค่ะ เราไม่ยอมให้ใครมาเอาพ่อของลูกเราไปหรอกค่ะ จากคุณ : raphadin เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 17:23:17

ความคิดเห็นที่ 25 เลิกก็เจ็บ อยู่ก็เจ็บ แต่ ถ้าเลิก เวลาเท่านั้นจะทำให้คุณหายเจ็บ มันอยู่ที่ว่าคุณเข้มแข็งขนาดไหน เลิกไปก็จะไม่ต้องรับรู้ ไม่ต้องเห็นอีกต่อไป ถ้าไม่เลิก ตัดสินใจว่าจะทนอยู่ เวลาก็จะทำให้คุณชาชินกับสามีคุณ ขึ้นอยู่ที่ว่าคุณปล่อยวางได้มากขนาดไหน เพราะสามีคุณได้บอกแล้วว่าเค้ารักผู้หญิงคนนั้น แล้วต่อไปถ้าเค้ามีลูกกัน คุณทำใจได้มากน้อยแค่ไหน ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่ที่ปัจจัยหลายๆอย่างด้วย คุณเท่านั้นที่รู้ดีว่าควรเลิกหรือว่าทน ปัจจัยที่ว่าคือ 1. คุณขอเงินเค้าใช้ ไม่มีงานทำ มีลูกอีก อันนี้ก็ต้องทนกันไป 2.คุณไม่จำเป็นต้องพึ่งสามี มีเงินพอที่จะดูแลตัวเองและลูก ข้อนี้ถามใจตัวเอง คิดดีๆ แล้วตัดสินใจเลยค่ะ อย่าลังเล 3.ตัวคุณเองเท่านั้นที่รู้ว่าจะทำยังไง พยายามคุยกับตัวเองอย่างมีสติ อย่าใช้อารมณ์ตัดสินใจ 4.ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจเลิก หรือไม่เลิกก็ตาม จงยอมรับในสิ่งที่คุณได้ตัดสินใจไปแล้ว... ทุกคนมีปัญหากันทุกคน ไม่มากก็น้อย ทุกปัญหามีทางแก้ค่ะ จากคุณ : ปากกาสีสวย เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 17:30:46

ความคิดเห็นที่ 26 เอาไงดีล่ะ ให้สามีเลือกสามีก็เลือกไม่ได้ ให้ฝ่ายคุณไป คุณก็ไปไม่ได้ งั้นก็ต้องปลงคะ เหมือนอย่างที่เคยแนะนำทุกๆ คนที่รู้จัก นั่งสมาธิซะ สติมาปัญญาเกิด อยากบอกว่าทุกคน ทุกครอบครัว มีปัญหาด้วยกันทั้งนั้น บางครอบครัวอาจเลวร้ายกว่า จขกท อีก ถ้าเราตั้งสติกับทุกปัญหา เราจะไม่เคว้งคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : แม่ลูก 3 (caketwin) เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 17:39:13

ความคิดเห็นที่ 27   สามีจดทะเบียนกับเราแล้วค่ะ จดเมื่อวานและกำลังจะเตรียมงานแต่ง เนื่องจากเราท้องได้สามเดือนแล้ว และเขารับปากว่าเมื่อมีลูกกับเราครบ 2 คนแล้ว เขาจะเป็นคนทำหมัน (เราอยู่ด้วยกันมา 10 ปีอยู่รวมกับครอบครัวสามี เพิ่มจะซื้อบ้านเมื่อต้นปีค่ะ บ้านสามีใส่เป็นชื่อเราทั้งหมด รวมทั้งรถและอื่นๆอีกที่จะมีในอนาคต ยังไม่แต่งค่ะตั้งใจไว้ว่าเมื่อมีลูกแล้วก็จะจดทะเบียนและจัดพิธีแต่งกัน ตอนนี้จดทะเบียนไปแล้วเหลืองานแต่งที่กำลังเตรียมงานอยู่ (หญิงมือที่สามยังไม่รู้ว่าเรากับสามีจดทะเบียนกันแล้ว ) ใจเราตอนนี้ก็คือ ไม่เลิกกับสามีค่ะค่ะ ไม่เคยโกรธ ไม่เคยเกลียดสามีเลย พร้อมอภัยให้เขาเสมอ.....เราจะพยายามอย่างที่สุดในการรักษาครอบครัวเราเอาไว้ แม้ว่าเราจะทุกข์แค่ไหน รู้แต่ว่าถ้าเลิกกันตอนนี้ก็คือเลิกทั้งที่รักกัน ทั้งเราและสามีต่างก็รักกัน มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าสามีรักเรา แต่...เขายอมรับว่าเขาเห็นแก่ตัว เขาไม่สามารถเลิกหญิงคนนั้นได้ในตอนนี้ แต่อนาคตเขาไม่รู้ เขารู้แต่ว่าเขาจะไม่เลิกกับเราอย่างเด็ดขาด ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เมื่อสี่ปีที่แล้วเขาก็ยืนยันอย่างนี้.... เราถามว่าถ้าเกิดหญิงคนนั้นท้องเขาจะทำอย่างไร ...เขาตอบได้แค่ว่าไม่รู้ รู้แต่ว่าอยู่ไปวันๆไม่ได้วาดอนาคตกับหญิงคนนั้น แต่รัก..เลิกยังไม่ได้...ส่วนหญิงก็ขอให้เลิกกับเราไปเริ่มต้นชีวิตครอบครัวกับหญิงตลอด ปัจจุบันสามีไปหาหญิงคนนั้นทุกวันโดยปิดเราว่าเลิกงานช้า...แต่เขากลับบ้านทุกวัน ไม่เกินห้าทุ่ม วันอาทิตย์อยู่กับครอบครัวตลอดดูแลครอบครัวดูแลบ้านดูแลเรา แต...ใจเขารักผู้หญิงเพิ่มอีกหนึงคนก็คือ..หญิงชู้คนนั้น..ที่คอยจะดึงสามีออกไปจากชีวิตเราให้ได้ เราถามว่าทำไมต้องไปหาหญิงคนนั้นทุกวัน..เขาบอกว่า..ใจมันอยากไปหา..ไม่สามารถห้ามใจได้...รัก....ไม่รู้จะบอกอย่างไร.... เราอายุ 33 สามีอายุ 38 ส่วนหญิงนั้นอายุ 27 ค่ะ หญิงเคยโทรมาวีนเราบ้างบางครั้งไม่บ่อย เขาโทรมาทวงสามีเขา เขาบอกเราว่า "เอาสามีเขาคืนมา" สามีเราก็โทรไปว่าเขาตอนนั้นว่าอย่างมาระรานเรา.... แต่...เขาก็ไม่ยอมเลิกกันสักที...ผิดที่สามีเราปันใจ..และไม่เข้มแข็ง... ผิดที่เราอ่อนแอ..ไม่สามารถเดินออกมาจากชีวิตสามีเราได้......เรารักสามีมากเหลือเกินค่ะ และเราก็รักครอบครัวเรามากเหลือเกิน ตอนนี้รู้แต่ว่าสามีไม่สามารถบังคับจิตใจตัวเองได้...และเราก็ไม่สามารถบังคับสามีได้ เราไม่ถามแล้วว่า...ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้กับเรา แต่..เราอยากรู้ว่า เราจะทำอย่างไร..ถึงจะไม่ทุกข์...แม้ว่าสามีจะอยู่หรือไม่อยู่กับเราก็ตาม... เรามีศักยภาพเพียงพอที่จะดูแลตัวเองและเลี้ยงดูลูกได้ด้วยตัวของตัวเองค่ะ ยกเว้นจิตใจในตอนนี้เท่านั้นเอง ที่มีแต่ทุกข์....ทับถม จากคุณ : ว่าที่เมียหลวง เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 17:39:44 A:202.60.203.174 X: TicketID:232336

ความคิดเห็นที่ 28   สามีจดทะเบียนกับเราแล้วค่ะ จดเมื่อวานและกำลังจะเตรียมงานแต่ง เนื่องจากเราท้องได้สามเดือนแล้ว และเขารับปากว่าเมื่อมีลูกกับเราครบ 2 คนแล้ว เขาจะเป็นคนทำหมัน (เราอยู่ด้วยกันมา 10 ปีอยู่รวมกับครอบครัวสามี เพิ่มจะซื้อบ้านเมื่อต้นปีค่ะ บ้านสามีใส่เป็นชื่อเราทั้งหมด รวมทั้งรถและอื่นๆอีกที่จะมีในอนาคต ยังไม่แต่งค่ะตั้งใจไว้ว่าเมื่อมีลูกแล้วก็จะจดทะเบียนและจัดพิธีแต่งกัน ตอนนี้จดทะเบียนไปแล้วเหลืองานแต่งที่กำลังเตรียมงานอยู่ (หญิงมือที่สามยังไม่รู้ว่าเรากับสามีจดทะเบียนกันแล้ว ) ใจเราตอนนี้ก็คือ ไม่เลิกกับสามีค่ะค่ะ ไม่เคยโกรธ ไม่เคยเกลียดสามีเลย พร้อมอภัยให้เขาเสมอ.....เราจะพยายามอย่างที่สุดในการรักษาครอบครัวเราเอาไว้ แม้ว่าเราจะทุกข์แค่ไหน รู้แต่ว่าถ้าเลิกกันตอนนี้ก็คือเลิกทั้งที่รักกัน ทั้งเราและสามีต่างก็รักกัน มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าสามีรักเรา แต่...เขายอมรับว่าเขาเห็นแก่ตัว เขาไม่สามารถเลิกหญิงคนนั้นได้ในตอนนี้ แต่อนาคตเขาไม่รู้ เขารู้แต่ว่าเขาจะไม่เลิกกับเราอย่างเด็ดขาด ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เมื่อสี่ปีที่แล้วเขาก็ยืนยันอย่างนี้.... เราถามว่าถ้าเกิดหญิงคนนั้นท้องเขาจะทำอย่างไร ...เขาตอบได้แค่ว่าไม่รู้ รู้แต่ว่าอยู่ไปวันๆไม่ได้วาดอนาคตกับหญิงคนนั้น แต่รัก..เลิกยังไม่ได้...ส่วนหญิงก็ขอให้เลิกกับเราไปเริ่มต้นชีวิตครอบครัวกับหญิงตลอด ปัจจุบันสามีไปหาหญิงคนนั้นทุกวันโดยปิดเราว่าเลิกงานช้า...แต่เขากลับบ้านทุกวัน ไม่เกินห้าทุ่ม วันอาทิตย์อยู่กับครอบครัวตลอดดูแลครอบครัวดูแลบ้านดูแลเรา แต...ใจเขารักผู้หญิงเพิ่มอีกหนึงคนก็คือ..หญิงชู้คนนั้น..ที่คอยจะดึงสามีออกไปจากชีวิตเราให้ได้ เราถามว่าทำไมต้องไปหาหญิงคนนั้นทุกวัน..เขาบอกว่า..ใจมันอยากไปหา..ไม่สามารถห้ามใจได้...รัก....ไม่รู้จะบอกอย่างไร.... เราอายุ 33 สามีอายุ 38 ส่วนหญิงนั้นอายุ 27 ค่ะ หญิงเคยโทรมาวีนเราบ้างบางครั้งไม่บ่อย เขาโทรมาทวงสามีเขา เขาบอกเราว่า "เอาสามีเขาคืนมา" สามีเราก็โทรไปว่าเขาตอนนั้นว่าอย่างมาระรานเรา.... แต่...เขาก็ไม่ยอมเลิกกันสักที...ผิดที่สามีเราปันใจ..และไม่เข้มแข็ง... ผิดที่เราอ่อนแอ..ไม่สามารถเดินออกมาจากชีวิตสามีเราได้......เรารักสามีมากเหลือเกินค่ะ และเราก็รักครอบครัวเรามากเหลือเกิน ตอนนี้รู้แต่ว่าสามีไม่สามารถบังคับจิตใจตัวเองได้...และเราก็ไม่สามารถบังคับสามีได้ เราไม่ถามแล้วว่า...ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้กับเรา แต่..เราอยากรู้ว่า เราจะทำอย่างไร..ถึงจะไม่ทุกข์...แม้ว่าสามีจะอยู่หรือไม่อยู่กับเราก็ตาม... เรามีศักยภาพเพียงพอที่จะดูแลตัวเองและเลี้ยงดูลูกได้ด้วยตัวของตัวเองค่ะ ยกเว้นจิตใจในตอนนี้เท่านั้นเอง ที่มีแต่ทุกข์....ทับถม จากคุณ : ว่าที่เมียหลวง เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 17:47:40 A:202.60.203.174 X: TicketID:232336

ความคิดเห็นที่ 29 ขอลบความเห็นค่ะ มันนอกเรื่องจริงๆ จขกท จะยิ่งไม่สบายใจไปกันใหญ่ ฝนมานั่งเป็นเพื่อนนะคะ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 52 18:48:57 จากคุณ : TaPrO เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 18:06:01

ความคิดเห็นที่ 30   ไม่ได้มาแนะนำวิธีแก้ปัญหา แต่มาให้กำลังใจว่าที่คุณแม่ ให้คุณสู้และอยู่ต่อไปอย่างเข้มแข็งในวันพรุ้งนี้ได้ อย่าโกรธกันนะคะ ถ้าดิฉันจะบอกว่า...คุณรักสามีคุณมากกว่าที่คุณรักตัวคุณเอง กลับมารักตัวเองมากกว่านี้ดีมั๊ยค่ะ คุณกำลังมีลูกน้อยนะคะ อย่าทำชีวิตให้เครียดไปมากกว่านี้เลย คิดถึงเจ้าตัวเล็กในพุงไว้ให้มากๆ ทำทุกวันให้สดใส คนในพุงคนนี้จะเป็นคนที่คุณรักที่สุด ทุมเทให้เค้าที่สุด และวันนึงคุณจะรู้ว่าคนๆนี้สำคัญมากกว่าสามีคุณเป็นร้อยเท่าพันเท่า คิดถึงเค้าให้มากๆนะคะ จากคุณ : Spiffy_GaL เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 18:07:28

ความคิดเห็นที่ 31 เดี๊ยวลูกออกมาคุณก็จะเข้มแข็งขึ้นเองค่ะ แม่สามีเราบอกว่า  พอมีลูกแล้วอะไรๆก็ไม่กลัวทั้งนั้น สามีคุณตัดผู้หญิงคนนั้นไม่ขาดเพราะคิดว่ายังไงก็มีคุณ คนเรามักไม่เห็นคุณค่าของของที่มีอยู่  แต่มักจะไปอาลัยอาวรกับของที่คิดว่าจะสูญเสียไป เป็นเราๆจะให้เขาสูญเสียทั้งภรรยาที่รักเขาและลูกของเขาด้วย ให้มันรู้กันไปว่าเขาจะเลือกความสูญเสียแบบไหน ถ้าเขายังเลือกทางนั้นอยู่  ก็ไม่มีประโยชน์ที่คุณจะทนทุกข์และทำให้ลูกทุกข์ด้วย รักตัวเอง รักลูก รักพ่อแม่คุณให้มากๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : teaa เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 18:19:17

ความคิดเห็นที่ 32 ผู้หญิงคนนั้นหน้าด้านมากเลยค่ะ คิดได้ไงว่าจะรอสร้างครอบครัวกับสามีคนอื่น .. ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ เราเคยคิดเผื่ออนาคตเหมือนกันว่าถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับเรา จะทำยังไง .. เราคงไม่รักสามีเท่าเดิมแน่นอนแต่ก็ไม่เลิกเหมือนกันค่ะ เพราะเลิกไปก็เข้าทาง (นัง) เมียน้อย เราจะอยู่เป็นก้างมันแบบนั้นแหละ ระหว่างที่เป็นก้าง ก็ทำตัวให้สวย ๆ รักตัวเองกับลูกในท้องเยอะ ๆค่ะ และอีกอย่าง (อันนี้ึความคิดส่วนตัวมาก ๆ) .. เราจะขอให้เค้าไปทำหมันค่ะ ยอมไม่ยอมก็ต้องคุยกัน สำหรับเรา ถ้าอยากอยู่ด้วยกันต่อก็ต้องให้เค้าทำหมัน ไม่อยากให้มีปัญหามากไปกว่านี้ เรายอมมีลูกคนเดียว ดีกว่าวันดีคืนดี ลูกเรามีพี่น้องคนละแม่ เราทำใจไม่ได้ค่ะ   เป็นกำลังใจให้นะคะ  สู้ ๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 52 19:06:13 จากคุณ : lilly~tree เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 19:05:10

ความคิดเห็นที่ 33 ถ้ายังรักเค้าอยู่ก็ต้องทนเจ็บค่ะ ....เจ็บไปเรื่อยๆ ถ้ายังหวังว่าเค้าจะกลับมาเหมือนเดิม...มันก็แค่ความหวังค่ะ ทุกข์ใจเปล่าๆ แต่ถ้าเลือกที่จะทำให้มันชัดเจน ว่าถ้าเค้ารักเรารักลูกจริงๆก็ให้เค้าเลือกที่จะตัดผู้หญิงคนนั้นออกไปซะดีกว่า แต่ถ้าเค้าไม่เลือก...ถ้าเป็นเรายอมเจ็บหนักๆไปครั้งเดียว เดี๋ยวก็หายค่ะ เวลาจะทำให้ทุกอย่างมันดีขึ้นเอง ถ้ามั่นใจว่าเค้ารักเรา รักลูก เค้าก็ต้องเลือกที่จะเลิกกับผู้จริงคนนั้นจริงมั้ยคะ ขอโทษนะคะ ที่ไม่ได้ช่วยให้กำลังใจเลย แต่ก็นั่นแหละค่ะ ผู้ชายที่เห็นแก่ตัว ไม่คู่ควรที่จะมาดูและลูกของเราหรอกค่ะ แม่ๆสมัยนี้เก่งจะตาย เลี้ยงลูกคนเดียวสบายมากค่า จากคุณ : MaJaPaJa เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 19:17:27

ความคิดเห็นที่ 34 เข้ามาดูอีกครั้ง รู้สึกว่าคุณจะมีคำตอบให้ตัวเองแล้วนะคะ ถึงตอนนี้ ก็ต้องบอกว่าให้เข้มแข็งอย่างเดียว สักวันหนึ่ง อะไรๆ ก็คงจะดีขึ้นเอง เป็นกำลังใจให้คะ จากคุณ : brka เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 19:20:31

ความคิดเห็นที่ 35 เป็นเราจะทนอย่างนี้ไปก่อน ถ้าเขายังไม่ได้บกพร่องเรื่องการดูแลเราในด้านอื่นๆ ในระหว่างนี้จะค่อยๆเริ่มถ่ายเททรัพย์สิน อะไรที่ควรเป็นของลูกเรา อะไรที่เป็นของเรากับสามีตั้งแต่อยู่กินกันมาร่วมสร้างด้วยกันมา เราจะค่อยๆย้ายออกมาเป็นชื่อเราชื่อลูก และกันไว้ให้ตัวเองสำหรับอนาคตที่ไม่แน่นอน ถ้าจขกท.คิดว่ายังคุ้มที่จะทนไปก่อน ให้เริ่มถอนใจออกมาจากความรักมากๆ อย่าคิดถึงทุกคืน ดิฉันเองก็เริ่มรู้สึกเหมือนกันว่าชีวิตไม่ได้มีแค่สามีเป็นที่สุดของทุกอย่าง เขาเป็นคน ก็ทำผิดได้เหมือนกัน และไม่ควรทุ่มเททุกอย่างให้ไปซะหมด จนหมดกำลังใจแบบนี้ เมื่อความรักไม่บังตา จะเห็นทางออกที่ดีๆ โดยไม่จำเป็นต้องเสียน้ำตานะคะ เป็นกำลังใจให้เต็มร้อย เห็นใจจริงๆค่ะ จากคุณ : DARIO เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 19:27:20

ความคิดเห็นที่ 36 มีคนเคยบอกว่า ถ้าอยากให้สามีกลัวหรือเกรงใจ จงอนุญาตให้เขามีเบอร์2 อันนี้ไม่รู้จริงรึเปล่านะคะ ให้เขามีก็ได้ถ้ายังรักเขาและเพื่อเห็นแก่ลูก แต่เงินเดือนทั้งหมดต้องให้เราทุกเดือนแล้วค่อยแบ่งให้เขาไปใช้วันละ นิดหน่อยก็พอ ถ้าจะซื้อบ้าน รถของชิ้นใหญ่ต้องเป็นชื่อเราคนเดียวเท่านั้น ถ้ามีการเลิกกันห้ามแบ่ง ตกลงกันตามนี้ก่อนแล้วค่อยอนุญาต คนที่ผิดประเวณีเอาสามีของคนอื่นไม่มีทางมีความสุขความเจริญค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 52 19:43:20 จากคุณ : แป้งสีฝุ่น เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 19:39:31

ความคิดเห็นที่ 37 ให้กำลังใจด้วยคนค่ะ คิดให้ดี ๆ นะคะ เราเองเพิ่งเป็นแม่คนได้เดือนนิด เข้าใจหัวอกคนจะเป้นแม่คน ถ้าคุณเลือกที่จะไม่มีสามีคอยให้กำลังใจ คุณต้องเป็นคุณแม่ที่เข้มแข็งให้ได้นะคะ เพราะว่าลูกจะเป็นชีวิตของคุณเลยหล่ะค่ะ แต่ว่าถ้าคุณเลือมีสามีไว้ให้กำลังใจอยู่คอยดูแล คุณจะมีคนแบ่งเบาภาระและดูแลชีวตน้อยๆ ไปด้วยกันค่ะ เข้มแข็งและอดทนนะคะ ผ่านไปให้ได้ จากคุณ : แม่น้องน้ำชา (salak) เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 19:42:52

ความคิดเห็นที่ 38 เอาธรรมมะมาวางไว้ในใจ ไม่มีอะไรเป็นของๆเรา...คิดซะยังงี้ มันจะได้ไม่ทุกข์(มาก) คนเรา....เกิดมาแต่ตัว ตายก็ยังตายคนเดียว เอาไรไปไม่ได้ซักอย่าง.... เรารักกับเขา ก็ใช่ว่าชีวิตเขาจะเป็นของเรา ทำหน้าที่ที่เราจะต้องทำให้ดีที่สุดก็พอ เป็นเมีย เป็นเพื่อน เป็นแม่ของลูก..... เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : เด็กชายมารวย เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 20:04:41

ความคิดเห็นที่ 39   ให้กำลังใจนะคะ   ความเห็นส่วนตัวคิดว่า ถึงเวลาที่เราต้องตัดสินใจแล้วว่า เราจะเป็นคนเลือก  หรือคนถูกเลือก   ขอเป็นคนเลือกแล้วกันค่ะ ... จากคุณ : แม่น้ำตาล (ลูกขี้งอน) เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 20:24:21

ความคิดเห็นที่ 40 อยากทำอะไรก็ทำ ไม่อยากเลิกก็ไม่ต้องเลิกคะ ไม่ต้องขัดใจตัวเอง  เค้าแต่งงานจดทะเบียนกับเรา ก็ยิ่งมั่นใจมากขึ้น ผู้หญิงคนนั้นก็กลายเป็นเมียน้อยไป ใครเห็นใครรู้ ก็ไม่สรรเสริญหรอกคะ เราอยู่ของเรา  อยู่ที่ของเรา  บ้านของเรา กับสามีของเรา และลูกของเรา อย่าไประรานเค้า อย่าไปยุ่งกับเค้า เราต้องนิ่งให้มากที่สุด สักวันนึงผู้หญิงคนนั้นจะกรี๊ดกร๊าด ทำตัวน่ารำคาญ เรียกร้องต่างๆจากสามีคุณเอง และสามีคุณจะเริ่มรำคาญ และกลับมาหาเราคะ นิ่งไว้คะ แล้วเราจะชนะทุกอย่าง ทำใจให้สบายเพื่อลูก  คิดถึงอนาคตลูกไว้ให้มากๆ สู้ๆนะคะ จากคุณ : คุณกุ๋ย เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 20:26:03

ความคิดเห็นที่ 41 จขกทตัดสินใจยังไง ก็บอกเล่ากันบ้างนะคะ ตอนนี้คุณไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวแล้วนะคะ มีเพื่อนๆพี่ๆ น้องๆมาให้กำลังใจคุณเพียบเลย ค่อยๆคิดนะคะ รักตัวเองและลูกในท้องให้มาก รักษาเนื้อรักษาตัวนะคะเพื่อเจ้าตัวน้อยของคุณเอง เป็นห่วงค่ะ จากคุณ : TaPrO เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 20:47:15

ความคิดเห็นที่ 42 เรื่องเหมือนเราเลยค่ะ เรากับสามีจดทะเบียนกัน และก็หญิงคนนั้นเค้าก็มีสามีของเขาอยู่แล้ว แต่พยายามจะมาแย่งสามีเราไป เรารับไม่ได้กับสิ่งที่เขาทำ โกหกเราสาระพัด เราเลยจะขอหย่า แต่เขาำไม่หย่า ตอนนี้เรากับเขาเลยแยกกันอยู่ เรากลับมาอยู่ที่บ้านกับพ่อแม่ สบายใจดีขึ้นมากจริงๆ ไม่ต้องรับรู้อะไร แต่เรากับสามีก็ยังติดต่อกันตลอดนะคะ ส่งข้อความหากันตลอด เจอกันบ้าง และเรากำลังจะคลอดเจ้าตัวเล็กอีก 3 เดือนข้างหน้านี้ค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณ จขกท. อดทน อยู่นิ่งๆ อย่าวีน อย่าไปหาเรื่องเขา ถ้าสามีคุณยังคงดูแลคุณเหมือนเดิม ก็ดีแล้ว ถ้าเขาอยากไปหาผู้หญิงคนนั้นก็ปล่อยเขาไปค่ะ และอย่าคิดว่าเราเป็นของตาย พยายามหาอะไรทำ สิ่งที่คุณชอบ เด๋วพอมีลูกคุณจะทุ่มเททุกอย่างให้ลูก แล้วทุกอย่างจะค่อยๆ ดีขึ้นค่ะ คุณยังมีกำลังใจจากคนในห้องชานเรือนอีกมากมาย สู้ๆ นะคะ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 52 20:55:06 จากคุณ : aekieam เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 20:52:40

ความคิดเห็นที่ 43 ขอเป็นกำลังใจนะคะ  แต่เป็นเราเราให้สามีเลือกค่ะ ว่าจะเลือกใคร ถ้าเลือกไม่ได้เราจะเลือกที่จะไปเองค่ะ ลูกเราเลี้ยงเองได้  ปล่อยเขาไปดีกว่าหากอยู่แบบนี้ทรมานกันทั้งสามฝ่าย ไม่มี่ความสุขหรอกค่ะ ชีวิตไม่ได้ยีนยาวเป็นร้อยปี ทำใจให้ได้ยังไงเราก็มีลูกเป็นดวงตา ดวงใจ เป็นกำลังใจอยู่แล้ว   ปล่อยให้สามีไปดีเถอะค่ะ  เรายังมีสองมือสองเท้า หาเลี้ยงลูกได้ จากคุณ : เอมี (hiamy) เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 21:45:05

ความคิดเห็นที่ 44 ให้กำลังใจ จขกท.ก่อนค่ะ เราเคยอ่าน "คู่มือเมียหลวง" ตอนที่เราเจอเรื่องราวแบบนี้ในชีวิต ในนั้นมีเขียนไว้ว่า บางที การที่สามีมีอีกคน อาจเป็นเพราะกรรมเก่าที่ผูกพันกันมา ให้เราหมั่นทำบุญ สวดมนต์ให้ ทำใจเราให้สบายที่สุด สุดท้าย กรรมก็จะพัดพาให้เค้าจากกันไปเอง อ่านหนังสือกี่เล่มกี่เล่ม ก็มักจะแนะนำให้สวดมนต์ เราเองตอนที่สับสนอ่อนแออย่างที่สุดนั้น เราอ่านแต่หนังสือพระ เอาทางพระเข้าข่มตลอด ไม่ใช่ว่าเก่งนะคะ แต่เราต้องหาสิ่งที่จะยึดเหนี่ยวจิตใจ เพื่อลูกค่ะ จากคุณ : mynene (mynene) เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 22:03:12

ความคิดเห็นที่ 45   เข้ามาให้กำลังใจค่ะ.. ยังไงก้ออย่าเลิกนะค่ะ เพราะยังไงเค้าก้อยังให้เงินเราใช้ยังไม่ทอดทิ้งเรา วางตัวเป็นกลางให้น่าเกรงขามเข้าไว้ค่ะ...สู้ๆๆนะค่ะ จากคุณ : kon_dung (kon_dung) เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 23:59:22

ความคิดเห็นที่ 46 ความเห็นที่ ๒๘ ของเจ้าของกระทู้ ได้บอกเป็นแนวๆแล้วว่าชีวิตจะดำเนินต่อไปอย่างไร   สุดท้ายถามว่าทำอย่างไรถึงจะไม่ทุกข์? ....หาสาเหตุของทุกข์ แก้ที่ต้นเหตุค่ะ.... จากเนื้อความที่เล่ามา....คุณ จขกท.ว่าที่เมียหลวง  และว่าที่เมียน้อย เราว่าน่าสงสารพอๆ กันแหละ  จริงๆแล้วสถานะที่คุณทั้งคู่ไม่ต่างกันเลยนะ...ไม่ว่าจะ ๑๐ ปี หรือ ๔ ปี  กับผู้หญิงที่สามีคุณบอกว่ารัก(เหมือนกันจะเลือกหรือเลิกไม่ได้) เพิ่งจะมาต่างกันก็เมื่อวานนี้เอง...ที่สามีคุณพาคุณไปจดทะเบียนฯ   แล้วก็ยังจะใจร้ายกับอีกคนที่อ้างว่ารักด้วยว่า ไม่มีแผนการ อยู่ไปวันๆ   งานนี้สามีคุณลอยลำ แบบอยากเก็บเธอเอวไว้ทั้ง ๒ คน ถ้าเป็นเรานะไม่จดทะเบียนด้วยหรอกกับผู้ชายพันธ์นี้ ขี้เกียจมาตอบคำถามว่าพ่อของลูกเป็นคนประเภท???.....ทุกวัน ขอให้เข้มแข็ง ใช้สติ ความคิดให้รอบคอบ ปรึกษาคนที่รักคุณจริงๆ(พ่อเม่ เพื่อนรัก) คนที่รู้ความเป็นไปในชีวิตคุณ อาจจะมีคำแนะนำที่ดี  บางที่ความรักก็ทำให้เราตาพร่าหรือบอด  แต่ถ้าแก้ไขอะไรไม่ได้ตามที่สามีคุณว่ามาก็ทำใจค่ะว่าเป็นกรรมเก่า จากคุณ : one&only เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 04:21:22

ความคิดเห็นที่ 47   ผู้ชายคนนี้เห็นแก่ตัวที่สุดค่ะ มีความสุขอยู่บนความทุกข์ของคนที่เค้าบอกว่ารักทั้งสองคน ทั้งคุณและผู้หญิงคนนั้นทุกข์ทั้งสองคนค่ะ ขอให้พบทางออกแห่งความสุขที่แท้จริงค่ะ จากคุณ : คุณแม่ลูกสอง เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 07:40:06 A:114.158.77.48 X: TicketID:221282

ความคิดเห็นที่ 48 ปัจจุบันสามีไปหาหญิงคนนั้นทุกวันโดยปิดเราว่าเลิกงานช้า...แต่เขากลับบ้านทุกวัน ไม่เกินห้าทุ่ม วันอาทิตย์อยู่กับครอบครัวตลอดดูแลครอบครัวดูแลบ้านดูแลเรา แต...ใจเขารักผู้หญิงเพิ่มอีกหนึงคนก็คือ..หญิงชู้คนนั้น..ที่คอยจะดึงสามีออกไปจากชีวิตเราให้ได้ เราถามว่าทำไมต้องไปหาหญิงคนนั้นทุกวัน..เขาบอกว่า..ใจมันอยากไปหา..ไม่สามารถห้ามใจได้...รัก....ไม่รู้จะบอกอย่างไร.... เราอายุ 33 สามีอายุ 38 ส่วนหญิงนั้นอายุ 27 ค่ะ หญิงเคยโทรมาวีนเราบ้างบางครั้งไม่บ่อย เขาโทรมาทวงสามีเขา เขาบอกเราว่า "เอาสามีเขาคืนมา" สามีเราก็โทรไปว่าเขาตอนนั้นว่าอย่างมาระรานเรา.... แต่...เขาก็ไม่ยอมเลิกกันสักที...ผิดที่สามีเราปันใจ..และไม่เข้มแข็ง... ผิดที่เราอ่อนแอ..ไม่สามารถเดินออกมาจากชีวิตสามีเราได้......เรารักสามีมากเหลือเกินค่ะ และเราก็รักครอบครัวเรามากเหลือเกิน ตอนนี้รู้แต่ว่าสามีไม่สามารถบังคับจิตใจตัวเองได้...และเราก็ไม่สามารถบังคับสามีได้ ^^ ^^ สามี  จขกท    เป็นผู้ชายที่ติดใจในรสกาม ของ ผู้หญิงคนนั้นอยู่ค่ะ  แสดงว่า   จขกท  มีข้อบกพร่องในเรื่องนี้อยู่   ดูแล้ว  สามี จขกท  รัก  คุณนะคะ  แต่  เรื่อง กาม  ไม่เข้าใครออกใคร  ที่ไม่สามารถยับยั้งชั่งใจตัวเองได้ เช่น สามี จขกท   ดังนั้น  เขาจึงเลือกที่จะไปเสพกาม กับ คนที่เขาถูกใจในเรื่องกามด้วย    เหมือนกับที่เราชอบทานอาหารร้านประจำร้านไหน ทีถูกปาก เราก็จะไปร้านนั้นบ่อย ๆ  เช่นกัน ผู้หญิงเรา  บางที  ลืมนึกไปว่า  แต่งงานกันไปแล้ว   สามีคือของตายของเรา   เลย ปล่อยปละ ละเลย  เรื่องแบบนี้   กับผู้ชายบางคน   บางที ก็ ทน ๆ ช่วยเหลือตัวเองไป  เอาให้รอดไปวัน  ๆ กับ ผู้ชายบางคน   เขาคิดว่า ทำไม เขาต้องมาทน แบบนั้นด้วย ก็หาทางออกให้กับตัวเอง  เพราะขาดความยับยั้งชั่งใจ   ผู้ชาย  อายุ  60 ปีแล้ว เรื่อง ความต้องการ ยังไม่หดหายเลยค่ะ   ดังนั้น  เรื่องนี้ จึงเป็นเรื่องสำคัญอีกเรื่อง ที่จะทำให้ คู่ของเรา ไม่หายไปไหน  ถ้าเราสามารถ มัดใจเขาได้ค่ะ จากคุณ : kateking เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 10:00:40

ความคิดเห็นที่ 49 มือที่ 3 หน้าด้านขนาดนี้  เป็นเราๆ ไม่เลิกเด็ดขาด  ให้มันรู้กันไป  ทะเบียนสมรสก้อจดแล้ว  ลูกก้อกำลังจะมี   มั่นใจ  ชนะแน่นอน  ขนาด จขกท. คบมา 10 ปี  อีกคนเด็กกว่า  ใหม่กว่า  สามียังเลือกคุณเลย  (จดทะเบียนเมื่อวานเอง  นี่แหล่ะ  เขาเลือกแม่ของลูกแล้วล่ะ)   เรื่องความสัมพันธ์ทางกายเป็นเรื่องที่จืดจางได้ค่ะ  ใจเย็นๆ   ตอนท้องกับหลังคลอด  อย่าโทรมนะคะ  ช่วงนี้  คิดซะว่าให้แฟนไปเที่ยวหญิงบริการ  เป็นการ safe ลูกเราไปให้ตัว จากคุณ : mawantha เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 11:19:44

ความคิดเห็นที่ 50 เป็นเรา เราเลือกที่จะไปจากคนแบบนี้ดีกว่าค่ะ  เจ็บครั้งเดียว ดีกว่าปวดนาน ถ้าคิดว่าจะอยู่เพื่อกันท่าเมียน้อย ทำไปเพื่ออะไร ชายโฉดหญิงชั่วก็คู่ควรกันดี จะไปลงนรกขึ้นสวรรค์ที่ไหนกันก็ไปเหอะ  ไม่ขอยุ่งเกี่ยวด้วย ไม่ขอเอาตัวเองที่มีค่าสูงกว่านั้นไปเกลือกกลั้วหรือแลกด้วย ถ้าคุณยังอยู่ เพราะอยากกันท่าเมียน้อย  ถามว่างานนี้ใครสบาย  ก็คนที่เลวที่สุดน่ะแหละ เข้าทางเลย   ถามว่าใครเลวที่สุด  สามีคุณค่ะ ถามว่าทำไมเลวที่สุด ผู้หญิงที่เป็นเมียน้อย  ความเลวก็แค่ ไม่รู้จักหักห้ามใจ รักของๆคนอื่น  ส่วนความรู้สึกอยากเป็นเจ้าของ อยากแย่งชิง  มันเป็นความเลวที่ตามมาภายหลังเมื่อรักไปแล้ว ผู้ชายที่นอกใจเมียตัวเอง  ความเลวไม่เพียงแค่ ไม่รู้จักหักห้ามใจ  ยังมี มักมากในกาม  และที่ร้ายแรงสุด  ทรยศ หักหลังคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา  ขาดความซื่อสัตย์ ซึ่งเป็นคุณสมบัติพื้นฐานของชีวิตคู่  ซึ่งคนอื่นคิดไงไม่รู้ แต่เราคิดว่ามันเป็นสิ่งที่เลวและร้ายแรงมาก ฉะนั้น  คนเลวที่สุด สมควรได้รับการสูญเสีย  ไม่ใช่ได้ทั้งหมดที่ตัวเองต้องการ  ส่วนเค้าจะไปมีสุขหรือทุกข์กับผู้หญิงที่เค้าเลือกต่อไป  ก็ช่างเค้า  แต่ส่วนใหญ่ที่เห็น  จะไปไม่รอด เพราะผลกรรมกันทั้งนั้นแหละ เชื่อเหอะ เค้ากำลังเหยียบย่ำศักดิ์ศรีคุณอยู่ เอาทุกข์ที่คุณไม่ได้ก่อมาให้คุณแบก คุณยังรักคนแบบนี้ลงอยู่เหรอคะ จากคุณ : Queen of hearts เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 12:52:34

ความคิดเห็นที่ 51   มาให้กำลังใจค่ะ จขกท ต้องใจเย็นๆน่ะค่ะ ณ ตอนนี้ถ้าเลิกกันไปคุณคงคิดว่าไม่เป็นไร ต่อเมื่อลูกคุณถึงเวลาที่ต้องเข้าโรงเรียนแล้วปัญหาใหญ่จะเกิด เมื่อลูกคุณเห็นคนอื่นมีพ่อไปรับ แต่ตัวเองไม่มี เราเป็นแม่ทรมานจิตใจเหลือเกิน ทนเพื่อลูกน่ะค่ะ จากคุณ : na_monmon (na_monmon) เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 13:38:21

ความคิดเห็นที่ 52 ในฐานะที่เกือบๆจะได้เมียน้อย ตั้งแต่ยังไม่แต่งงาน ขอวิเคราะห์อย่างตรงไปตรงมาอย่างนี้ครับ คิดว่าผู้ชายได้ในสิ่งที่คุณไม่มี หรือมีไม่พอ ประกอบกับเขารักผู้หญิงคนนี้ ทำให้ตัดใจไม่ได้ เขาไม่ได้อ่อนแอ เขาพิจารณาแล้ว ที่สำคัญ คุณเป็นเบี้ยล่างเขา เขารู้ว่าคุณรักเขามาก รู้ว่าคุณไม่พร้อมจะแตกหัก กรณีอย่างนี้ ผู้ชายจะไม่มีแรงกดดันที่ต้องตัดสินใจเลือกครอบครัว เพราะสิ่งที่เขาจะสูญเสียนั้น คุณน่าจะให้เขาไม่ได้ ไม่นับเรื่องการดูแลครอบครัวที่เขากระทำมาดีตลอด การที่เขามีบุญเก่าเรื่องนี้ และการที่เขายังพร้อมจะให้ต่อไป เป็นการช่วยให้เขารู้สึกผิดน้อยลง รู้สึกว่าเขาก็ไม่ได้เป็นคนไม่ดี แต่อาจเป็นสามีที่ไม่ดีอยู่บ้าง (ใครๆก็มีเมียน้อย โดยครอบครัวไม่แตกแยก เขาอาจจะคิดอย่างนี้) มองในมุมเขา เขาครอบครองผู้หญิงที่เขารัก และน่าจะตอบสนองเขาได้ ทำไมเขาจะไม่ยินดีที่จะคงสถานภาพนั้นไวู้ ใช่ไหมครับ? เมียก็ยังอยู่ ครอบครัวยังอยู่ และจู๋เขาก็อิ่มเอม นี่มัน the perfect scenario เลยนะครับคุณ และเขาได้ทำในสิ่งที่เขารู้สึกบาปน้อยที่สุด ที่มาตบท้ายด้วยเรื่องกามารมณ์ เพราะจขกท.บอกว่าเขาไม่ได้คิดว่าจะมีลูกกับผู้หญิงอีกคนหรือไม่ คือ ตอบแบบยังไม่ได้คิด แสดงว่าเขาคิดแต่กระบวนการครับ ใครที่มีเซ็กส์ดีๆจะรู้ว่า ณ เวลานั้น โลกจะแตก ไฟจะไหม้ ใครจะเปิดไฟ ก็ไม่อาจหยุดมันได้ มันก็แปลกนะครับ ผู้ชายมักจะละเลยเรื่องนี้ ปล่อยให้ฝ่ายหญิงคุม เงื่อนจะรัดแน่นก็ตรงนี้ละครับ ผมถามคำถามเดียวครับ คุณคิดว่าจะยังสามารถมีคสพ.ทางกายเยี่ยงสามี ภรรยา ได้หรือไม่ ร่วมกับคนอื่น ถ้าทำได้ ขอให้โชคดี จากคุณ : Double07 เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 14:27:47

ความคิดเห็นที่ 53 สมัยนี้ผู้หญิงหน้้าด้านเยอะจริงๆ พาสามีไปทำหมันซะก่อนจะบานปลายเถอะค่ะ พอลูกคลอดแล้วให้เค้าได้ผูกพันกับลูกเยอะๆ อาจจะสำนึกได้ จากคุณ : janistar เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 15:31:17

ความคิดเห็นที่ 54   ดิฉันตัดสินใจแล้ว ค่ะ เราจะอยู่ที่บ้านเรา อยู่กับครอบครัวเรา พยายามทำบ้านให้เป็นบ้าน ทำหน้าที่ภรรยา ทำหน้าที่แม่ ให้ดีที่สุด ที่เหลือให้เป็นไปตามเหตุปัจจัยของมัน ส่วนสามีจะไปหากินข้างนอกก็ช่างเขา ...ไม่รอและไม่คิดถึงอนาคตร่วมกับเขา... ไม่เอาใจไปผูกยึดไว้กับสามีอีกต่อไป เรื่องศักดิ์ศรี...ดิฉันคงต้องวางค่ะ เพราะหนัก...และสามีก็วางเช่นกัน..ปล่อยเขาไป...หรือเขาไม่ไปก็เรื่องของเขา...ดิฉันขอทำหน้าที่ของดิฉันให้ดีที่สุดจนกว่าจะหมดลมหายใจจากโลกนี้ไป เพื่อลูก..เพื่อครอบครัว..แม้เวลาจากโลกนี้ไป..จะได้ไม่เสียใจเพราะเราได้ทำดี..เพื่อคนที่เรารักที่สุดแล้ว... (อยู่ดีก็คิดว่า..เราจะไปทุกข์ทำไม ในเมื่อเราทำหน้าที่ได้ดีที่สุดแล้ว..เราจะไม่ทุกข์อีกต่อไป..คนที่ทุกข์..เขาทั้งคู่ต่างหาก..ไม่ใช่เรา..) ขอบพระคุณทุกท่านที่คอยเป็นกำลังใจให้กับดิฉันนะคะ ขอบพระคุณมากๆ ทุกท่านในที่นี้..ช่างดีกับดิฉันจริงๆ......ขอบคุณทุกๆกำลังใจและทุกๆคำแนะนำค่ะ จากคุณ : ว่าที่เมียหลวง เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 15:38:08 A:202.60.203.174 X: TicketID:232336

ความคิดเห็นที่ 55 ไม่ชอบตอนเขาตอบไม่ได้ว่าถ้าผู้หญิงคนนั้นท้องจะทำยังไง ทั้งที่รู้ว่ามีอีกคนก็ผิดอยู่แล้ว ยังจะเปิดโอกาสให้เขามีลูกด้วย เขาน่าจะรู้สึกรับผิดชอบมากกว่านี้ค่ะ อย่างน้อยก็ไม่ควรมีลูกกับเมียน้อย คุณควรจะยื่นคำขาดกับเขาเรื่องนี้ ไม่งั้นชีวิตคุณและลูกคุณที่กำลังจะเกิดจะมีปัญหามากมายในอนาคตหากเมียน้อยมีลูกด้วย อีกอย่างหนึ่งดูแลตัวเองให้ดีนะคะเพราะคุณกำลังใช้สามีร่วมกับคนอื่นที่ไม่รู้ว่ามีโรคอะไรหรือไม่อย่างไร.... สามีคุณเห็นแก่ตัวมากๆ จากคุณ : เทียนสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 15:41:22

ความคิดเห็นที่ 56   อยากให้เจ้าของกระทู้จำไว้อย่างว่า ถ้าคนหนึ่งอ่อน อีกคนต้องแข็ง ความสมดุลทำให้สิ่งต่างๆในโลกอยู่ด้วยกันได้ เมื่อคุณบอกว่าสามีคุณเป็นคนอ่อนแอ เพราะฉะนั้นก็คงต้องเป็นคุณแล้วหล่ะที่ต้องเข้มแข็ง อย่างน้อยก็เพื่อลูกของคุณ ตอนนี้คุณกำลังท้องอยู่ต้องมีสติมากๆ ค่อยๆแก้ไขไป อย่าแปรความกลัวเป็นความเครียดเพราะมันมีผลกระทบต่อเด็กในครรภ์ เราก็เคยผ่านปัญหาแบบนี้มาก่อน เพราะฉะนั้นขอให้ความเห็นจากประสบการณ์ส่วนตัวนะ อันดับแรกอยากให้คุณเข้มแข็งและมีสติก่อน อย่าปล่อยเลยตามเลย แม้คุณจะท้องก็ไม่ได้หมายความว่าคุณจัดการอะไรไม่ได้ เมื่อคุณมีสติอย่างแรกต้องประเมินน้ำใจและนิสัยของสามีคุณก่อน และคุยทำความตกลงอย่างมีเหตุมีผล บอกเค้าไปเลยว่าถ้าเค้าไม่อยากเลิกกับเรา(ในขณะที่เราก็ไม่อยากเลิกกับเค้า) เราเห็นด้วยกับความเห็นหลายความเห็นนะว่าควรให้สามีทำหมัน อย่ากังวลเรื่องลูกคนต่อไป เพราะถ้าคุณกับเค้าอยู่กันไม่รอดลูกคนต่อไปก็ไม่ต้องคิดถึงเลย การทำหมันเป็นการแก้ปัญหาได้เบื้องต้นนะ อย่างน้อยหากเมียน้อยไม่มีลูกปัญหาที่พบจะไม่ยุ่งยากกว่าที่เป็นมา และโอกาสที่ชีวิตครอบครัวของคุณจะไปตลอดรอดฝั่งมันก็จะมากขี้น ที่เหลือขณะนี้คงยังไม่ต้องทำอะไรเพราะอยากให้คุณสบายใจมากที่สุด ปล่อยเวลาให้เยียวยาไปก่อน หลังจากเจ้าตัวเล็กเกิดค่อยว่ากันใหม่ ไม่แน่นะโซ่ทองคล้องใจ อาจใช้สำหรับครอบครัวคุณก็เป็นได้ ข้อความข้างล่างนี้เป็นประสบการณ์ตรงของเรา ลองไปอ่านเป็นน้ำจิ้ม อย่าไปซีเรียสกับมันมาก เราCopy จากกระทู้อื่นมา หวังว่ามันคงจะช่วยอะไรเจ้าของกระทู้ได้บ้าง "ครอบครัวเจ้าของกระทู้หน่ะโชคดีจริง เพราะเราบอกได้เลยว่า การที่แม่ของเจ้าของกระทู้อาละวาดก่อนแล้วมาสงบใจได้ในที่สุดนั้นนับว่าไม่แปลก และเมียหลวงแบบนี้หาได้ไม่ยากนักในสังคมไทย แต่ไอ้ที่ขาดแคลนสุดๆก็คือเมียน้อยที่สงบเสงี่ยมเจียมตัวตั้งแต่ต้นจนจบนี่หล่ะ ผู้หญิงสมัยนี้ไม่มีใครอยากเป็นเมียน้อย แต่ถ้าจำต้องเป็นแล้วก็ไม่มีใครอยากเป็นนานๆ อย่างเรานี่ก็เคยเป็นเมียหลวงมาก่อนนะ แถมเป็นเมียหลวงที่โดนเมียน้อยรุกรานตลอด ถามว่าเรายอมเค้าหรือ? เปล่าเลย..... นั่นเป็นเพราะเรารู้จักนิสัยสามีดีกว่าเมียน้อยต่างหาก สามีมีเมียน้อยเราก็รู้จากปากของเมียน้อย ส่วนตัวต้นเรื่องปิดปากเงียบ เคยถามแต่ท่านก็ปฏิเสธเสียงแข็ง ครั้งแรกที่รู้บอกความรู้สึกไม่ถูกว่าเจ็บหรือปวดใจกันแน่ เสียสติคือเก็บตัวอยู่คนเดียวอยู่เกือบอาทิตย์ไม่พูดกับใคร ยิ่งหลังจากได้สติมารู้อีกว่าเมียน้อยท้องด้วย แบบ.... 1.แต่ถึงเมียน้อยจะท้อง(จริงไม่จริงไม่รู้ๆแต่หล่อนแจ้งมาอย่างนั้น) เราก็ยังคิดว่าเค้าไม่มีสิทธิ์ตามราวีเรา วิธีการท้องเพื่อความเป็นต่อสำหรับสามีเราแล้วมันไม่มีผล เพราะสามีเราเกลียดคนที่ทำนอกเหนือคำสั่งและข้อตกลงที่สุด (เมียน้อยเคยสัญญากับสามีว่าจะไม่บอกเรื่องนี้ให้เรารู้ ที่สำคัญไม่ยอมทานยาคุมตามที่ตกลงไว้ตอนแรก) ไม่ต่างจากเราที่เกลียดคนโกหกที่สุด เพราะฉะนั้นเราก็เกลียดสามีเรานะจุดนี้เช่นกัน แต่ทำไงได้เรายังไม่หมดรักเค้า และที่สำคัญเราคิดว่าทำไมเราต้องยอมแพ้ผู้หญิงคนนั้นทั้งๆที่เราเป็นฝ่ายถูกกระทำ เราทำอย่างไรหรือเมื่อเป็นฝ่ายถูกรุกราน........ คำตอบคือ- ไม่ทำอะไรเลย อดทนและถือคติสงบสยบเคลื่อนไหว (แม้ในใจอยากจะฆ่ามันทั้งผู้ชายและผู้หญิง ไม่กลัวคุกหรอก แต่ต้องหยุดคิดเพราะผู้ชายที่ว่านั่นมันคือผู้ชายที่เราเชื่อว่าจะเป็นสามีคนเดียวในชีวิต และข้อเสียของเค้ามีน้อยกว่าข้อดี ส่วนผู้หญิงที่เอาไว้เพราะเห็นกับเด็ก) จะเรียกว่าอดทนเพื่อสร้างภาพก็ได้เพราะมันก็เป็นกุศโลบายที่ดีสำหรับใช้กับผู้ชายนิสัยอย่างสามีเรา เพราะสถานการณ์ที่สามีเราเห็นนั่นคือเราไม่ใช่คนอ่อนแอนะ แต่เรากำลังอดทน และกำลังถูกรังแก(อารมณ์นางเอกมากค่ะ แต่เปล่าหรอก ในใจหน่ะ...หล่อนยังไม่รู้จักฉันกับสามีของฉันดีพอ) 2.เราปล่อยให้เมียน้อยอาละวาดและเรียกร้องสิทธิ์ให้หนำใจ เป็นเวลาเกือบสองปีนะ จนหล่อนคลอดลูกนั่นแหละ(ช่วงนั้นสามีไม่ค่อยไปหาเมียน้อยเพราะเบื่อกับการกระทำ แบบโทรเช็คทุกชั่วโมงว่าอยู่ที่ไหน ทำอะไร ค้นกระเป๋าสามี แล้วโทรไประรานผู้หญิงอื่นในสมุดโทรศัพท์ ขนาดเราเป็นเมียหลวงเรายังไม่เคยทำสักครั้ง) เราก็คิดว่าได้เวลาอันเป็นมงคลฤกษ์แล้วและไม่อยากอดทนอีกแล้ว เลยตัดสินใจบอกสามีว่าเราจะเป็นฝ่ายถอยเพราะไม่มีทางที่เราจะยอมอยู่แบบสามคนผัวเมียเด็ดขาด และเราไม่เชื่อว่าเมียน้อยจะยอมเป็นน้อยไปตลอดด้วย รวบรวมกำลังใจให้ตัวเองแล้วพูดเสียงดังฟังชัด "ถ้าพี่ไม่เลือกใคร ฉันจะเลือกเอง และฉันเลือกจะไป" พอได้พูดไปแล้วเรากลับโล่งอย่างบอกไม่ถูก ตอนนั้นคิดว่าถ้าสามีตอบตกลงก็ทำใจยอมรับได้แล้ว แต่ที่สำคัญเรามั่นใจผลลัพธ์กว่านั้น.... คำตอบคือ- สามีตอบแบบไม่ต้องคิด ว่าไม่เลือกเพราะไม่เคยคิดจะเลิกกับเรา และไม่คิดจะจริงจังกับใคร แต่ต้นถือเราเป็นหนึ่ง จากนี้ก็มีเราเป็นหนึ่ง เออ....คำตอบหน่ะไม่ได้เหนือความคาดหมายหรอก แต่แอบอยากอ้วกเพราะรู้ว่าสามีมีอารมณ์แหลร่วมด้วยทั้งๆที่แต่ก่อนไม่เคยมี เพราะเรากับสามีเป็นคนโผงผางมาก. 3.หลังจากได้คำตอบแล้ว สามีทำตัวอย่างที่พูด จนตอนนี้เรามีลูกแฝดชาย-หญิงด้วยกัน เค้าไม่เคยพูดถึงเมียน้อยคนนั้นและลูกอีกแม้แต่คำเดียว เราเองหล่ะกลับเป็นฝ่ายพูดมาตลอด ไม่ใช่ต้องการตอกย้ำหรือขุดคุ้ยแต่เพราะสงสารเด็ก ที่สำคัญเมียน้อยอยากยกลูกให้เราเพราะไม่อยากเลี้ยงแล้ว สามีไม่สนใจ แถมว่าเราประสาทกลับเจ็บไม่รู้จักจำ คือเป็นเวลากว่า 9ปีแล้วหลังจากวันที่สามีบอกเลิกกับเมียน้อยและหันหลังให้อย่างเด็ดขาด ก็มีแต่เรานี่แหละที่ทุกวันนี้ยังเป็นเพื่อนคอยช่วยเหลือและให้คำปรึกษากับอดีตเมียน้อยคนนี้อยู่ทุกวี่วันๆละหลายชั่วโมง แล้วคุณว่าอดีตเมียหลวงอย่างเราหาได้ง่ายมั้ยในสังคมไทย?" จากคุณ : ณัฐ เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 15:43:06 A:124.121.117.239 X: TicketID:136392

ความคิดเห็นที่ 57   ...ทุกวันนี้คำตอบจากปากสามีก็ยังคงเดิม...คือ...ไม่เคยคิดที่จะเลิกกับดิฉันเลย ไม่เลิกเด็ดขาดและไม่มีวันที่จะเลิกด้วย...ถึงหนีก็จะตามให้ถึงที่สุด แต่กับหญิงคนนั้น....ไม่รู้...แล้วแต่เขา..ถ้ามีคนอื่นก็ไม่ตาม..(นี่คือความเห็นแก่ตัวของสามีที่เขายอมรับเต็มๆ) ..แล้วอย่างนี้ดิฉันจะต้องหอบลูกหนีจากเขาไปเหลอ...หนีจากครอบครัวที่เราร่วมสร้างกันมา..เพื่อหลีกทางให้หญิงคนนั้น...หนีเพราะรัก..หนีเพราะศักดิศรี...แล้วต้องหนีตลอดชีวิตเหลอ...ดิฉันนึกไม่ออกค่ะ ถ้าไม่หนี..อยู่แบบนี้ดิฉันก็ต้องอดทน..และนิ่งที่สุด...ปล่อยให้วันเวลาเป็นเครื่องตัดสิน...แต่ยืนยัน 100% ไม่ว่าจะเกิดอีกกี่ชาติก็ไม่ยอมรับเรื่องสามีมีมีน้อยเด็ดขาด... ทำได้ตอนนี้ก็คือ...ไม่เอาใจไปวางไว้ที่สามี..แต่เอามาไว้ที่ตัวเอง..ที่ลูกน้อยในพุงแม่ที่เราต้องดูแลเขา... ณ. วันนี้ แม่ทำได้ดีที่สุดเท่านี้...แม่สัญญาว่าต่อไป..แม่จะทำให้ดีกว่านี้เพื่อลูกของแม่ ...รักลูกที่สุดในโลก จากคุณ : ว่าที่เมียหลวง เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 16:23:31 A:202.60.203.174 X: TicketID:232336

ความคิดเห็นที่ 58 ถ้าคิดว่าจะทนอยู่แบบหญิงสองชายหนึ่งได้ ใช้ของร่วมกับผู้หญิงอีกคนได้ ก็แล้วแต่ค่ะ เป็นทางเลือกที่คุณเลือกเอง ถ้าคิดจะเลิกราหรือไปจากเค้า ก็ไม่เห็นต้องหนีอะไรนี่ คุณก็ยังคงอยู่ที่เดิม เค้าต่างหากที่เป็นฝ่ายถอยห่างจากคุณไปไม่ใช่เหรอ กำแพงมันอยู่ที่ใจค่ะ ไม่ได้อยู่ที่ระยะทาง หรือสิ่งก่อสร้างใดๆ ที่ต่างประเทศก็มีเยอะแยะ เคสแบบนี้ พ่อลูก ก็ยังมีความสัมพันธ์กันได้ ไปมาหาสู่กันได้  กับภรรยา (เก่า) ก็เจอหน้ากันได้ แต่ความรัก ความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยา ไม่มีแล้ว จากคุณ : Queen of hearts เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 16:38:05

ความคิดเห็นที่ 59   คิดว่าคุณเจ้าของกระทู้ทำถูกแล้วคะ ติดนิดนึง บอกให้เขาไปทำหมันไว้ก่อนเพราะหมันมันแก้กันได้ แต่ถ้าเขาเกิดมีลูกด้วยกันดิฉันว่าสถานะคุณกับผู้หญิงคนนั้นจะเท่ากันทันที ดิฉันเคยมีปัญหานี้เหมือนกันคะ ก็เลยส้วดมนต์แบบหลวงพ่อจรัญ แล้วแผ่เมตตาให้สามีและผู้หญิงคนนั้น เดี่ยวนี้สามีน่ารัก เอาอกเอาใจ ทำใจให้สงบนะคะเพราะจิตใจคุณจะส่งถึงลูกด้วย เป็นกำลังใจให้คะ คิดว่าสามีคุณคงติดใจเรื่องอย่างว่ากับผู้หญิงคนนนั้น แต่กับคุณเพราะคุณเป็นเมียที่ดีมากกว่าคะ คิดว่าอย่างน้อยเขาก็ยังให้เกียรติคุณ วันหลังถ้าคนนั้นโทรมาวีนอีก ก็อัดเสียงให้สามีคุณฝังนะคะ ให้เขาพิจารณาว่าผู้หญิงของเขาเป็นอย่างไร จากคุณ : แม่ลูกสอง เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 17:00:23 A:124.120.187.33 X: TicketID:232171

ความคิดเห็นที่ 60   จขกท. สู้ ๆ นะคะ อย่างน้อย ๆ ตอนนี้กำลังท้องอยู่หมั่นสวดมนต์ค่ะ พระท่านคุ้มครองคนดีเสมอ น้องออกมาจะได้เป็นเด็กว่านอนสอนง่าย ตอนนี้พยายามทำจิตใจมุ่งไปที่น้องนะคะ ผู้ชายคนนั้นเป็นแค่ส่วนประกอบของชีวิต แต่น้องในท้องตะหากที่เป็นชีวิตของเรา เข้มแข็งไว้ค่ะ จากคุณ : คุณแม่ลูกหนึ่ง เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 17:30:39 A:124.121.214.161 X: TicketID:194684

ความคิดเห็นที่ 61 ผมอ่านกระทู้นี้แล้วปวดหัวตึบๆครับ ไม่อยากใช้คำว่าสู้ ขอใช้คำว่า มีสติ และมองไปข้างหน้า การที่เมินหน้าจากกันทั้งที่เรายังรักกันอยู่นั้น มันโหดเหลือร้าย http://www.youtube.com/watch?v=ma3Nax8yyOE ตอนผมอกหักเมื่อหนุ่มๆ เพลงนี้ฉุดลากผมให้ยืนอยู่ได้ในวันนั้น และตลอดมา จากคุณ : Double07 เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 23:52:49

ความคิดเห็นที่ 62 ถ้าทุกข์ ก้อเข้าอ่านในนี้นะคะ http://www.larndham.net/index.php หวังว่าคงช่วยได้บ้างคะ ขอให้มีสติในการตัดสินปัญหาต่างๆคะ จากคุณ : Sheikha เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 52 03:45:11

ความคิดเห็นที่ 63 เจ้าของกระทู้ขอให้ใจเย็นๆนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ... สามีเป็นเหมือนกัน.. เคยถามสามีเลยค่ะว่า " คุณเป็นหมาเหรอ?... เห็นผู้หญิงข้างทางก็อยากจะขึ้นขี่?" สามีก็บอกประมาณว่า " พวกผู้หญิงพวกนี้ไม่ได้ออกหน้าออกตา น้ำแตกแล้วแยกทางแค่นั้นเอง.. ผมพยายามปิดเรื่องพวกนี้ไม่ให้คุณรู้ ผมทำทุกอย่างเพื่อครอบครัว" ... (ดูมันพูดออกมาได้) คุณน่ะไปพยายามรู้ ไปขุดคุ้ยออกมาทำไม.. ทำให้ครอบครัวแตกแยก.. (ดูมันว่าดิ) ปัจจุบันก็เลิกเสียใจนานละ.. ก็เหลือแต่คอยดูว่ามันจะทำที่มันว่าได้มั้ย.. ลองให้โอกาสแ่ค่นั้นเอง... จากคุณ : คุณปุ้มปริ้ม เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 52 16:16:34

ความคิดเห็นที่ 64   ทำให้เค้ารู้สึกต้องรับผิดชอบในตัวเรามากขึ้น เอาง่ายๆนะทุกครั้งที่เราไปหาหมอก็ให้เค้าไปด้วยทุกครั้ง แกล้งแพ้ท้อง ปวดหัว เพลีย อยากกินอะไรที่บ้างครั้งเราก็ไม่รู้สึกอยากแต่เพื่อให้เค้ามีเวลาไปที่อื่นให้น้อยลง ไปไหนก็ขอไปด้วยยอมเหนื่อยหน่อยแต่สร้างความเคยชินให้เค้า คนที่สามีเราปันใจเค้าคงไม่รอสามีคนอื่นไปตลอดชีวิตหรอกนิสัยผู้ชายคือเพศที่เห็นแก่ตัวโดยธรรมชาติ ถ้าเค้าติดใจแค่เรื่องเซ็กซ์ไม่นานก็เลิกกัน เราทำหน้าที่เมียไม่ให้ขาดตกบกพร่องและใช้ความอดทนให้มากวันหนึ่งนางมารเหล่านั้นต้องแพ้พ่าย เพราะเราเคยเจอเรื่องแบบนี้ตอนท้องเหมือนกันเครียดสุดๆกลัวลูกจะหน้ายุ่งก็พยายามให้ลูกฟังเพลงตอนนี้ลูกได้หนึงขวบแล้ว สอนให้ลูกอ้อนพ่อ ทุกวันนี้ทุกอย่างก็เริ่มดีขึ้น บอกได้เลยว่าเหนื่อยแต่ก็คุ้ม สู้สู้นะค่ะ จากคุณ : camry เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 13:03:50 A:112.142.51.44 X: