Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
หัดให้ลูกนั่งกระโถน นั่งชักโครก....ภายในขวบปีแรก  

ขอบคุณนะคะ จาก 2 กระทู้ก่อนหน้านี้ที่ได้ตั้งมา  ....  ทุกอย่างมาจากประสบการณ์ค่ะ ไม่ใช่มาจากตำรา  ดังนั้น มันอาจจะไม่สะท้อนได้ในทุก ๆ มุม  ในทุก ๆ ด้านนะคะ   เพราะว่า ประสบการณ์ที่ได้ ก็จะได้จากมุมของลูกตัวเองเท่านั้น  ไม่ได้มองจากมุมของ case อื่น ๆ และเรื่องที่จะเขียนต่อไป คือการนั่งกระโถนและนั่งชักโครก ก็เหมือนกันค่ะ  มาจากประสบการณ์ตัวเอง  ลองดูนะคะ  ว่าตรงไหน บรรทัดไหน  ประโยคไหน  ที่จะหยิบใช้ประโยชน์ได้ ก็เอาเฉพาะตรงนั้นค่ะ  ตรงไหนคิดว่าไม่ใช่  ก็ไม่ต้องค่ะ  เพราะทุกอย่างในโลก ยืดหยุ่นได้ค่ะ  ไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน เพราะไม่มีใครเหมือนใครนะคะ  เอาไปปรับใช้กับ culture ตัวเองค่ะ



ฝึกลูกเราให้นั่งกระโถน และนั่งชักโครก (จะได้ไม่มีปัญหากับครูอนุบาลนะคะและเป็นสิ่งที่ต้องทำได้ด้วยค่ะ  อย่ารอนานเดี๋ยวจะฝึกยาก)


จริง ๆ การฝึกให้นั่งกระโถนสามารถทำได้ตั้งแต่ 6 เดือน  7 เดือน  หรือ 8  เดือนก็ได้ค่ะ  ไม่มีข้อดีหรือข้อเสียต่างกันเท่าไหร่หรอกค่ะ  แต่ถ้าทิ้งช่วงไว้นานไม่ฝึกเลยจนขวบกว่าแล้วก็ยังไม่ฝึก  จะเป็นผลเสียค่ะ เพราะจะฝึกยากขึ้นเรื่อย ๆ  ถ้าเห็นลูกนั่งแข็งแล้ว (หลังแข็ง)  พูดหรือฟังพอรู้เรื่องบ้าง   ก็หัดให้เริ่มได้เลย


ขอเริ่มจากการฝึกนั่งกระโถนสำหรับเด็กอายุยังไม่ถึงขวบก่อนนะคะ  เวลาพูดอะไรกับลูกน้อย อย่าไปพูดยาวนะคะ  เด็กยังฟังไม่เข้าใจ ให้พูดพยางค์เดียวสั้น ๆ หรือ 2 พยางค์ แต่สื่อความหมายให้เขาได้ค่ะ


ถ้าเริ่มนั่งกระโถน (แต่ จะให้ถ่ายในแพมเพิสก่อนนะคะ)  เพราะถ้าเริ่มจากจับเขาถอดแพมเพิส แล้วเอาไปนั่งกระโถน นี่ยากค่ะ  จึงต้องเริ่มจากอึในแพมเลยนี่แหล่ะ แล้วเดี๋ยวค่อย ๆ ปรับไป ง่ายกว่า และได้ผลมาแล้วค่ะ กับวดี สำเร็จค่ะ  เพราะตอนหัดวดี ไปนั่งกระโถน เขาตกใจระคนกับตื่นตาตื่นใจ  จึงไม่ยอมถ่าย  ก็เลยหาวิธีใหม่และสำเร็จค่ะ


เมื่อลูกเริ่มอึ จะมีทีท่าเบ่ง  หน้าแดงนิด  (สังเกตุลูก  ดูอาการลูกตามประสบการณ์ที่คุณเลี้ยงเขานะคะ เด็กแต่ละคนไม่เหมือนกัน  หรือสังเกตุจากเวลาก็ได้ ในกรณีที่ทุก ๆ วัน ลูกเขาถ่ายได้เวลาใกล้เคียงกัน)  


ต่อค่ะ.....  เมื่อรู้ว่าลูกเบ่งอึแล้ว   พูดกับลูกเลยค่ะ อึ๊.. อึ๊.... เหรอลูก/เหรอคะ   อึ๊...อึ๊...  ต้องดูทีท่าลูกว่า......ถ้าอึออกมาแล้ว (จะใช้วิธีสูดกลิ่นหรือใช้วธีดูแง้มแพมที่ร่องก้นดูก็ได้)  แต่เอาเป็นว่าถ้าอึออกมาแล้ว หรือลูกกำลังเบ่ง.........  อย่า!!!   ถอดแพมลูกค่ะ  มิฉะนั้น  อึหดทันที   เพราะเขาจะสนใจว่าแม่กำลังจะทำอะไรกับก้นเขา  แล้วเขาจะไม่อึ   ....ต่อค่ะ  .... เมื่อเห็นอึออกมาแล้ว  ให้อุ้มลูกให้เบามือค่ะ อย่ากระชาก หรืออุ้มแบบแกว่งแบบ รีบ รีบ ทำนองนั้น คืออย่าให้เขารู้สึกว่ามีเหตุการณ์ตื่นตระหนก  แล้วอุ้มเขาไปวางคร่อมกระโถนของเขาทั้ง ๆ ที่ยังไม่ถอดแพมนี่แหล่ะ  ให้อึคาแพมเลย แต่นั่งอยู่บนกระโถน  แล้วในขณะเดียวกัน พูดกับลูกตลอดที่เขากำลังถ่ายว่า อึ๊...อึ๊....อึ๊... ไปเรื่อย ๆ จนลูกถ่ายเสร็จ  จะรู้ว่าถ่ายเสร็จก็คือ เห็นอาการเขาจะลุกออกจากกระโถนค่ะ  จะไม่ยอมนั่งคร่อมต่อ   อุ้มไปล้างก้นตามปกติค่ะ


ผลลัพธ์ที่ได้ค่ะ  เขารู้จักว่า  ศัพท์คำว่าอึ๊...อึ๊....คืออะไร  เริ่มรู้แล้วว่า เป็นอาการชนิดหนึ่งที่ก้น  แล้วต้องเบ่ง


สังเกตุลูกค่ะว่าครั้งต่อไป ไม่ได้แปลว่าครั้งที่ 2 นะคะ  แต่หมายถึงสักระดับระยะเวลาหนึ่งหลังจจากที่เขารู้จักคำว่า อึ ว่าคืออะไร  นั่นหมายความว่า อาจจะสัก สัปดาห์ หรือ 2 สัปดาห์ ขึ้นอยู่ที่เด็กด้วยค่ะ  .... ต่อค่ะ  ถ้าเขาเข้าใจแล้วว่า เวลาปวดอึต้องไปบอกแม่  เขาก็จะแสดงอาการ  เดินมาหาเพื่อมาบอก หรือทำเสียงในลำคอบอกเราว่า อึ๊..อึ๊...  หรือมายืนนิ่งข้างหน้าเราแต่ทำสีหน้าเบ่ง  แบบนี้แหล่ะค่ะ ให้สังเกตุเอา  นั่นแปลว่า  เขารู้จักคำว่า อึแล้ว ว่าคืออะไร  พอเขามาบอกเราให้จับถอดแพมเลยค่ะ  (ถอดหรือไม่ถอด ให้ดูค่ะว่าอึออกหรือยังถ้าอึออกแล้วก็ไม่เป็นไร คร่อมกระโถนเลยก็ได้  หรือถ้าดูแล้ว    ลูกชินแล้ว เขาไม่ตื่นตระหนกแล้ว  เพราะทำแบบนี้มาได้สักพักแล้ว  ก็ถอดแพมเลยค่ะ เลอะหน่อยไม่เป็นไร แล้วจับนั่งกระโถน พาอึจนเสร็จ  แบบนี้ทุกครั้ง  เขาจะเรียนรู้ค่ะเวลาอึ ต้องมาคร่อมไอ้เจ้านี่  ทำแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ค่ะ  ทุกครั้ง จับนั่งคร่อมกระโถนเลยค่ะเวลาลูกอึ ..... สำเร็จค่ะ



ต่อไปถ้านั่งกระโถนได้แบบนี้  พาไปนั่งชักโครกไม่ยากเลยค่ะ  ให้สังเกตุแค่  เวลาลูกปวดอึ  ลูกเดินมาบอกปั๊บ  ถอดแพมออก  รีบพาไปนั่งชักโครกเลยค่ะ   แล้วเวลานั่งชักโครกนี่ เอาฝารองนั่งเด็ก วางทับฝารองของผู้ใหญ่  โดยให้ ขยับไปให้ติดทางด้านหลังนะคะ  เพราะจะได้เหลือที่ด้านหน้า(พื้นที่ของฝารองนั่งผู้ใหญ่)  เอาไว้ให้เขาเอาขาสั้น ๆ ของเขาวางไว้ได้ หรือนั่งแบบขัดสมาธิได้ค่ะ  เพราะถ้าเขาเอาขาวางไม่ได้  นั่นคือ ขาต้องห้อยลงเหมือนที่ผู้ใหญ่อย่างเรา ๆ นั่ง  ทำให้เขารู้สึกหวาดเสียวค่ะ เท้าเขาห้อยอยู่มันโล่ง ๆ เหมือนจะตกลงมา  เขาจะกลัวการนั่งชักโครกค่ะ  (เดี๋ยวต่อไปจะไม่ยอมนั่งนะคะ)   หรือถ้าขาเขาห้อยลงมาจริง ๆ ก็ไม่เป็นไร  คุณจับใต้รักแร้ลูกไว้ เพื่อยึดไม่ให้ตัวลูกตกหรือเอนมาข้างหน้า  หรือไม่คุณก็นั่งคุกเข่าอยู่ข้างหน้าเขา ให้เขาเห็นหน้าคุณ แล้วจับใต้รักแร้เขาไว้


ต่อไปลูกก็จะชินกับการนั่งชักโครกค่ะ  เพราะทีนี้ก็รู้จักทั้งคำว่า อึ  ทั้งอาการไปนั่งชักโครกแล้ว  ก็ฝึกไปเรื่อย ๆ ค่ะ  เขาก็จะชินเอง


ทริกในการนั่งกระโถนและชักโครกก็มีนะคะ  


เวลานั่งกระโถนหรือชักโครก อย่าเอาของเล่นให้เล่นค่ะ  เพราะจะเล่นจนลืมอึ  .... เขาจะสนใจสิ่งที่อยู่ในมือ  


เวลาลูกนั่งกระโถน  อย่าทิ้งไว้คนเดียวค่ะ  เรา ๆ คนเป็นแม่ นึกแต่ว่า ลูกก็อึไปสิ  เดี๋ยวแม่เดินไปหยิบนั้น หยิบนี้แป๊บนึง  ลูกเขาไม่ได้คิดอย่างนี้นะคะ แค่คุณหันหลัง ก้าวไปแค่ก้าวเดียว เขาก็คิดว่าคุณจะทิ้งหรือหนีเขาไปไหน  เพราะฉะนั้น  เขาไม่ยอมหรอกค่ะ  เดี๋ยวอีกหน่อยฝึกยากนะคะ จะไม่ยอมนั่งกระโถน เพราะกลัวถูกทิ้งไว้คนเดียว



ต่อไปเรื่องความคาดหวังค่ะ


ถ้าลูกนั่งได้แล้วไม่ว่าจะกระโถนหรือชักโครก  อย่าคาดหวังว่าต่อไปจะทำได้ทุกครั้งนะคะ  เด็กก็คือเด็กค่ะ  บางอารมณ์ ไม่นั่งซะงั้น  ไม่เป็นไรค่ะ  ไม่ต้องบังคับ  ก็ให้อึใส่แพม สลับไปนิดหน่อย เดี๋ยวเขาก็ไปนั่งชักโครกเหมือนเดิมแหล่ะค่ะ  คือบางทีเล่นจนสนุก แต่ปวดอึ เลยไม่มีอารมณ์ไปนั่งให้เป็นเรื่องเป็นราว  ก็มีนะคะ ถึงบอกว่า เด็กก็คือเด็ก  คุณเป็นผู้ใหญ่ต้องมองอย่างเข้าใจค่ะ อย่าบังคับลูก  ค่อย ๆ ทำไปค่ะ  เพราะนี่ก็ถือว่าฝึกได้เร็วมากแล้วค่ะ  (จริง ๆ ไม่เร็วไปหรอกค่ะ  ขนาดนี้ควรฝึกได้แล้ว โตแล้วค่ะ  แต่ที่ใช้คำว่า ถือว่าเร็ว เพราะเคยอ่านเจอในหนังสือ หรือคุณหมอบางคนตอบว่า  อายุ 2 ปี ถึง 2 ปีครึ่งเด็กถึงจะบอกอึได้)  แต่สำหรับตัวดิฉัน ครอบครัวดิฉัน (คุณยายของวดี)  เห็นว่า 2 ปีไม่ได้ค่ะ  นานไปแล้ว  ฝึกยากแล้ว   ควรจะต้องฝึกตั้งแต่ 7 เดือนค่ะ  วดีถูกฝึกนั่งกระโถนอายุประมาณ  7-8 เดือนค่ะ  1 ขวบเปลี่ยนมานั่งชักโครกแล้ว  ตอนนี้ 1 ขวบกับ 2 เดือน คุณยายสบายมาก ๆ เพราะวดี คล่องแล้วค่ะ เรื่องบอกอึ  เขาเดินมาบอกทุกวัน  หนำซ้ำ ชี้ไปทางประตูห้องน้ำด้วยนะว่า อึ๊ อึ๊



ลองดูนะคะ ไม่ยากเลยค่ะ  ไม่ยากจริง ๆ แต่ถ้าคุณปล่อยไว้ขึ้นอายุ ขวบกว่าปลาย ๆ หรือเกือบ 2 ขวบนะ ขอบอกเลย ยากส์... ค่ะ  เด็กเริ่มจะต่อรองเป็นแล้ว (คุณยายบอกนะคะอันนี้)  เดี๋ยวอันนั้นก็ไม่เอา  อันนี้ก็ไม่เอา  เพราะฉะนั้น 1 ขวบ กำลังสวยค่ะ  สำหรับการจัดวางระเบียบวินัย หรือการฝึก สามารถทำได้ดีเลยค่ะ



ขอแก้ไขเพิ่มเติมนะคะ  

บอกเอาไว้เพราะเดี๋ยวมีคำถามแน่ ๆ เลย  ตอนนี้เอาเรื่อง ฝึกอึ ไปก่อนนะคะ  เพราะยังหัดวดี  ฝึกฉี่ ยังได้ผลไม่เป็นที่พอใจค่ะ  เขายังฉี่ใส่แพมบ้าง บอกได้บ้าง  ยังไม่ประสบความสำเร็จค่ะ  เอาไว้ได้ผลสำเร็จก่อน  จะมาบอกกล่าวนะคะ ว่าการบอกฉี่   (จะได้เลิกนุ่งแพมเพิส)  ต้องทำอย่างไร   ฝึกฉี่ ยากกว่า ฝึกอึค่ะ  คุณยายกำลังหัดอยู่ค่ะ





แก้ไขประโยคใหม่ค่ะ  อาจแล้วความหมายยังไม่ชัดเจนค่ะ  คุณแม่ที่อ่านรอบแรกไปแล้วอ่าน ย่อหน้าที่ 9 ใหม่อีกครั้งก็ได้นะคะ  (เพราะครั้งแรกอ่านแล้วยังไม่ชัดเจนค่ะ)

แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 52 17:55:25

แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 52 11:50:33

จากคุณ : Jo_Smart
เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 52 11:46:11

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com