Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
บทเรียนที่ 15 ของน้องเฟิร์น "แอ่งน้ำในโรงรถ"  

วันที่อังคารที่ 3 สิงหาคม พศ. 2553 ... หลังหกโมงเช้าไม่ถึง 5 นาที ...

หน้าที่ประจำของพ่อ คือรอส่งหนูขึ้นรถตู้ไปโรงเรียน
และเอาศัพท์ภาษาอังกฤษที่คุณแม่หนูเตรียมเอาไว้มาทบทวนในระหว่างรอ

หนูเปลี่ยนเช้าวันเดิมๆให้เป็นวันที่พิเศษขึ้นอีกวันหนึ่ง
... วันที่พ่อต้องจดจำ

เมื่อคืนก่อนหน้าฝนตกหนัก ...
หลังคาโรงรถ(ที่เคยมีรถ)ของเรารั่ว
มีแอ่งน้ำเล็กๆขังอยู่ในโรงรถของเรา

หลังจากท่องศัพท์เสร็จตามที่คุณแม่หนูเตรียมไว้ให้ ...

หนูยืนอยู่ริมขอบแอ่งน้ำ พยายามกระโดด 2 - 3 ครั้ง
ใจหนูคงกะจะให้ข้ามแอ่งน้ำไปให้ได้

พ่อนั่งมองอยู่ แว่บแรกพ่อคิดจะห้าม
เพราะถ้าหนูกระโดดไม่ข้าม สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ ...
หนูจะตกลงไปตรงกลางแอ่งน้ำ
และน้ำจะกระเด็นขึ้นมาเปียกถุงเท้าและกระโปรงชุดนักเรียน

พ่อคิดอีกที ... อืม ... ช่างปะไร เรื่องแค่นี้ ให้เรียนรู้ซะบ้าง

แล้วก็จริงๆ 2 - 3 ครั้งที่หนูหล่นปุ๊ลงกลางแอ่ง ...
พ่อนั่งดูต่อสักพักว่าหนูจะทำไง ... จะเลิก หรือ ลองต่อ ...
หนูลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วหนูก็ทำให้พ่อประหลาดใจ

หนูถอยหลังไปสองก้าว แล้ววิ่งกระโดดข้าม ...
... หนูทำสำเร็จ ...
แน่นอนว่าหนูดีใจมาก

พ่อเรียกหนูมาจัดถุงเท้า ปัดเช็ดรอยน้ำบนชุดนักเรียน
พ่อถามว่าหนูทำได้ยังไง ...
หนูบอกว่า ... "ก็แค่ถอยหลังไปนิดหน่อย แล้วก็กระโดดข้ามไป"
หนูบอกว่า ... "ธรรมดามากๆ ใครๆก็รู้ ใครๆก็ทำได้ ..."

หนูรู้ไหมว่า สิ่งที่หนูค้นพบเช้าวันนั้น มันไม่ธรรมดาเลย
หนูรู้ไหมว่า มีผู้ใหญ่อีกหลายคนที่ยังยืนยัน(อย่างดื้อรั้น)ที่จะยืนอยู่ที่ขอบแอ่งน้ำนั่นแหละ
หนูรู้ไหมว่า มีผู้ใหญ่อีกหลายคนที่หล่นลงกลางแอ่งน้ำครั้งแล้วครั้งเล่า
... เพียงเพราะว่าพวกเขาไม่ยอมที่จะถอยหลัง ... อย่างที่หนูทำ

พ่อไม่หวังให้หนูเข้าใจเรื่องยากๆอย่างนี้ในวันนี้ ...
แต่พ่อหวังว่า เมื่อหนูกลับมาอ่านบันทึกตอนนี้ ในวันที่หนูเข้าใจ "โลก" มากกว่านี้
หนูจะเข้าใจสิ่งที่หนูเคยบอกว่า "ธรรมดามากๆ ใครๆก็รู้ ใครๆก็ทำได้" นั้น
มันไม่ธรรมดาและไม่ใช่ทุกคนที่ทำได้ ...

พ่อหวังว่าเมื่อหนูโตขึ้น หนูจะจำสิ่งที่หนูทำในวันนั้นได้
เมื่อหนูต้องเผชิญกับแอ่งน้ำที่ใหญ่กว่า "แอ่งน้ำในโรงรถ" ของเราในเช้าวันนั้น ...


แต่ถ้าหนูจำไม่ได้
และหนูตกลงกลางแอ่งน้ำที่ใหญ่กว่านั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า

... กลับมาหาพ่อซิลูกรัก
พ่อจะจูงมือหนูไปดู "แอ่งน้ำในโรงรถ" ของเราอีกครั้ง

รักลูกเฟิร์น ... นางฟ้าตัวน้อยของพ่อ
พ่อ ...

บันทึกไว้เมื่อ คืนวันอาทิตย์ที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2553

==================================

บทเรียนที่ 14 ของน้องเฟิร์น ... เรื่องเล็กๆของใครๆแต่คือความภูมิใจของพ่อ
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=nong-fern-daddy&month=28-08-2009&group=1&gblog=13
.... เพียงเพราะว่า "ผู้ชาย" คนนี้เป็นของ "เธอ" ...
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=nong-fern-daddy&month=18-06-2010&group=2&gblog=20

.... เพราะเราเคยเป็นคนคนเดียวกัน ....  (รับวันแม่)
http://www.pantip.com/cafe/family/topic/N9560005/N9560005.html

แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 53 09:10:29

แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 53 18:43:51

แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 53 12:07:13

 
 

จากคุณ : Nong Fern Daddy
เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 53 08:01:28




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com