ความคิดเห็นที่ 1 เนื่องด้วยวิทยาการทางการแพทย์สมัยนี้  พยายามทำให้คนไม่เป็นโรค   มีวัคซีนอะไรที่มาใหม่  ลูกจะต้องได้รับการฉีดทั้งหมดจนครบ รวมถึงวัคซีนไข้หวัดใหญ่  ซึ่งฉีดมาแล้ว 2 ปีติดกัน   แต่ปีนี้ไม่เหมือนวัคซีนเข็มอื่นๆที่เปลี่ยนมาฉีดที่คลินิกแทน ปีนี้ก็เช่นกัน  หลังจากที่ตัวเองได้ไปฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่แล้ว ไม่มีอาการข้างเคียงอะไรเหมือนที่รำลือมาเข้าหู ก็เลยตัดสินใจว่า จะพาน้องออมไปฉีด   แต่มีลางสังหรณ์วาบขึ้นมาว่าให้ไปฉีดที่โรงพยาบาลเอกชนเจ้าประจำเถอะนะ เผื่อเกิดแพ้ยาจะได้ช่วยได้ทัน   แต่ปรากฎว่าพอถึงเวลาคุณลูกสาวเธอตื้อจะไปที่คลินิกคุณป้าหมอของเธอแทน   คุณแม่เก้าะตามใจเพราะคิดว่าคงจะไม่มีอะไร           คืนนั้นที่คลินิกคนไข้เด็กเยอะมาก  รอเกือบยี่สิบนาที   น้องออมถึงได้เข้าไปหาหมอ   ก็เล่าให้หมอฟังเพื่อนสนิทของคุณเธอไอไม่สบาย ไม่รู้ว่าจะติดกันหรือเปล่ารบกวนให้คุณหมอตรวจให้หน่อย คุณหมอก็ตรวจดูแล้วปรากฎว่าไม่เป็นอะไร   แล้วก็ฉีดวัคซีนให้พร้อมคุณยาย แล้วก็พากันออกจากคลินิกมา         หลังจากขับรถออกจากคลินิกได้ประมาณ 10 นาที ก็หันไปบอกลูกว่า  "ถ้าน้องออมแน่นหน้าอกหายใจไม่ออกให้บอกคุณแม่นะคะ"   ปรากฎว่าลูกตอบมาด้วยเสียงเสียงแหบและอู้อี้ในลำคอฟังจับความได้ว่า "คุณแม่ขา  คุณแม่ขา  คุณแม่ขา"   ก็เลยบอกน้องออมว่า "อย่าแกล้งพูดแบบนั้นสิลูก  ไหนเรียกคุณแม่ซิ" เนื่องด้วยเวลาเค้าไม่สบายเสียงจะแหบบ่อย   น้องออมยังตอบมาด้วยเสียงอู้อี้ในลำคอเช่นเดิม ก็เลยบอกเค้าว่า " เดี๋ยวแม่จะแวะ 7 ซื้อน้ำให้กินนะ"   ว่าแล้วก็จอดรถและวิ่งไปหยิบขวดน้ำที่ชั้นพร้อมกับวางเงิน 7 บาท บนเคาเตอร์แคชเชียร์ พร้อมกับรีบวิ่งออกมา..... จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 15:41:14

ความคิดเห็นที่ 2 พอมาขึ้นรถเห็นคุณยายอุ้มน้องออมขึ้นพาดบ่า   น้องออมซบหน้าลงกับบ่าคุณยายพร้อมกับเสียงที่ครางอยู่ในลำคอ   คุณยายบอกว่าให้พา น้องออมกลับไปที่คลินิก   เสี้ยววินาทีนั้นตัดสินใจต้องพาน้องออมไปถึง ER โดยเร็วที่สุดให้ได้   คิดแล้วก็เปิดไฟฉุกเฉินขับรถเลียบไปทางบึงแก่นนครฝั่งทางวัดธาตุ   วิ่งขวาตลอด (ถ้าไม่มีรถวิ่งสวนมา) โชคดีที่ไม่ติดไฟแดง  ขับรถตรงมา   เตือนตัวเองให้มีสติตลอดเพราะเคยได้ยินมาว่ารถฉุกเฉินหลายคัน ก็ประสบอุบัติเหตุด้วยเพราะความรีบเร่ง   ระหว่างนั้นก็ได้ยินเสียงคุณยายเรียกชื่อน้องออมให้ขานรับคุณยายตลอด         จวบจนเลี้ยงขวาเข้าถนนเลียบคลองเส้นตัดใหม่ที่เป็นดงของร้านอาหารเนื้อกะทะ   ปรากฎว่ารถติดข้างหน้าอยู่ประมาณ 5คัน   เพราะรอรถเข้าจอด  ก็เลยตัดสินใจตีไฟสูงเพื่อขอทาง   และเปิดไฟในรถเพื่อให้คนข้างนอกมองเห็นคนข้างใน   โดยระหว่างนั้นไฟฉุกเฉินยังเปิดอยู่  โชคดีที่ไม่มีรถสวนมา หลังจากขับรถตรงมาเรื่อยๆจวบจนถึงสี่แยกถนนชีท่าขอนมีมอเตอร์ไซค์ หลายคันค่อยๆเลี้ยวตัดหน้ารถมาก็เลยเปิดไฟสูง   ปรากฏว่ามีมอเตอร์ไซค์ของ คุณป้าคนหนึ่งไปไม่ทันจอดตรงกลางหน้า กระโปรงพอดี  ซึ่งเราเหยียบเบรคไว้ได้ทัน   คุณป้าเธอจอดรถมองหน้าแถมคงจะด่าด้วยในใจ   ก็เลยยกมือไหว้ขอโทษ  พร้อมกับชี้ให้ดูน้องออมที่คุณยายอุ้มอยู่หลังรถ (ไฟในรถยังเปิดอยู่)  คุณป้าเธอก็เลยขยับรถออกไปให้   แล้วก็ขับรถต่อมาด้วยความเร็วและระมัดระวัง (เฉพาะตรงสี่แยก) จนออกมาถึงแยกถนนศรีจันทร์เลี้ยวขวาออกไปก็จะถึงโรงพยาบาลแล้ว เสียงคุณยายบอกน้องออมว่า"ใกล้ถึงโรงพยาบาลแล้วลูก  น้องออมต้องตอบคุณยายอยู่นะ" ปรากฎว่าเงียบ  ไม่มีเสียงตอบกลับมา  ใจแม่ไม่ค่อยดีแล้ว   แต่พยายามคุมสติให้ได้เพื่อให้ไปถึง ER โดยเร็วที่สุด.... จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 15:44:20

ความคิดเห็นที่ 3 วินาทีนั้น เวลาทุ่มกว่าๆ ที่สี่แยกถนนศรีจันทร์ที่ตัดกับถนนตัดใหม่คับคั่งไป ด้วยรถใหญ่  รถบรรทุกที่ขับตามรถวีโก้ช้าซะเหลือเกิน ก็เลยตัดสินใจว่า ไหนๆไม่มีช่องให้ตัดหน้าแล้วเป็นเลนรถสวนมาว่างไม่มีรถ   ตัดสินใจขับเลียบออกไปทางขวาเลนรถสวนมานี่หล่ะ   พร้อมกับก็ฝ่าไฟแดงโดยชิดซ้ายของขอบถนน หน้าสี่แยกเรือนจำ   จนถึง  ER  รพ.ขอนแก่นได้...........ภายในเวลาประมาณ  5  นาที.... จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 15:45:37

ความคิดเห็นที่ 4 หลังจากจอดรถหน้า  ER ได้แล้วก็คว้ากระเป๋า (ซึ่งปกติจะพกบัตรประจำตัว คนไข้ทั้งคลินิกและโรงพยาบาลของตนเอง และลูกติดตัวไว้ตลอดเวลา เผื่อเกิดกรณีฉุกเฉินจะได้นำมาใช้ได้ทัน)     แล้ววิ่งลงไปเปิดประตูหลังด้านขวา   ปรากฏว่าลูกตัวอ่อน ปวกเปียกไม่มีแรง   ก็เลยรีบอุ้มลูกซึ่งปกติจะอุ้มไม่ค่อยไหวเพราะหนักตั้ง  26 กิโลกรัม   แต่คืนนั้นอะดรีนาลีนหลั่งสามารถอุ้มลูก ที่อยู่หลังรถออกมาจากรถและวางไว้บนเตียงรถเข็นคนไข้ได้ พอมาถึงโต๊ะพยาบาลหน้าห้อง ER  ก็บอกพยาบาลไปว่า     “เด็กฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่ที่คลินิกมาแล้วแพ้ค่ะ”   ระหว่างนั้น น้องออมนอนลืมตาจ้องมองแม่ตลอดด้วยสายตาปกติที่เค้ามองเราไม่ใช่ตาลอย     ได้เห็นน้องออมลืมตาและมีสติดีอยู่ก็ดีใจ เพียงแต่ เค้าอ้าปากไม่ได้   ลิ้นแข็งได้แต่ส่งเสียงในลำคอ   พยาบาลวัดความดันโลหิตให้  โชคดีที่ความดันยังไม่ตก   วัดได้ 110/70(ความดันปกติของเด็กจะอยู่ที่ 90/70)   ระหว่างนั้น บอกให้คุณยายไปยื่นบัตรที่เคาเตอร์ ให้   คุณ รปภ.ก็มาตามจี้ว่าให้ถอยรถเอาไปจอดข้างล่างหน่อย ก็เลยบอกคุณ รปภ.ว่าขอดูลูกก่อน ลูกไม่มีใครอยู่ด้วย   คุณ รปภ.ก็ยังยืนยันว่าต้องเอารถลงไปข้างล่าง   ปรากฏว่าเวรเปลใจดีรับอาสาไปยื่นบัตรให้คุณยายมาอยู่เป็นเพื่อน น้องออมแทน  แล้วเราถึงได้ไปถอยรถออก ... จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 15:47:58

ความคิดเห็นที่ 5 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ รอฟังต่อนะคะ จากคุณ : apichypom เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 15:48:51

ความคิดเห็นที่ 6 หลังจากที่เวรเปลเข็นเตียงเข้ามาใน ER แล้ว   มีคนไข้อยู่ประมาณ 6-7 เตียงที่นอนรออยู่เฉยๆ   ไม่มีแพทย์หรือพยาบาลมาดูแล แต่เห็นแพทย์ staff ประมาณ 4-5 คนอยู่ที่เคาเตอร์.... น้องออมก็ต้องเข้าไปนอนรอด้วยเช่นกัน เวลาผ่านไปได้ประมาณ 5 นาที  ตัวน้องออมเริ่มเกร็ง  สั่น   ก็เลยจับตัวน้องออมดู..... ปรากฎว่าเย็นเฉียบ  ก็เลยถามน้องออมว่า “หนาวไม๊ลูก”   น้องออมพยักหน้า  แม่กับยายก็มองหน้ากันว่าไม่รู้จะช่วยยังไง เพราะไม่มีผ้าหรือเสื้อกันหนาวติดตัวมาเลย น้องออมยังคงต้องนอนรออยู่  เราอดไม่ได้เลยวิ่งไปตามแพทย์ staff ที่เดินไป-เดินมา(เฉยๆ)ในห้องนั้นบอกว่า “รบกวนคุณหมอดูเด็กให้หน่อยนะคะ  เด็กฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่มาแล้วแพ้”  แพทย์ก็เดินตามมาพร้อมกับถามว่า   “BP(ความดันโลหิต)เท่าไหร่”  เราก็บอกไปว่า “110/70”   หมอฟังแล้วก็เดินไป.... อะไรวะ?? จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 15:50:05

ความคิดเห็นที่ 7 นาทีนั้นต้องอาศัย connection แล้วหล่ะ คิดแล้วก็โทรไปหาคุณหมอที่คลินิกซึ่งเป็นคนฉีดวัคซีนให้ เผื่อจะอาศัย connection ของคุณหมอนั้นช่วยเบิกทางให้ใน ER   เราก็โทรคุยกับคุณหมอแล้ว  คุณหมอบอกถามว่า “มีหมอมาดูยัง”     เราก็ตอบไปว่า “มาดูแล้วค่ะ  ดูแล้วก็ไปไม่ว่าอะไร”     หมอบอกต่อว่า.... “ให้รีบไปบอกหมอเลยนะว่าเด็กฉีดวัคซีนแล้วแพ้ไม่งั้นเดี๋ยวจะช็อกซะก่อน” ว่าแล้วก็วางหูไป หมดหนทางแล้ว....คุณยายบอกว่าให้โทรหาหมอxxx   (เพื่อนของพ่อน้องออมที่เป็นหมอเด็กประจำโรงพยาบาลนี้  ซึ่งได้ช่วยดูแล และให้คำปรึกษาตลอดเวลาที่น้องออมเวลาไม่สบายมาตั้งแต่เกิด   แต่ตอนนี้ได้ลาศึกษาต่อเฉพาะทางเป็นเวลา 2 ปี)   กำลังคิดชั่งใจว่าจะ โทรหาดีหรือไม่?? ด้วยความเกรงใจว่าตอนนี้ก็สองทุ่มกว่าแล้วประจวบกับคุณหมอเธอลาศึกษาต่ออยู่   ไม่รู้จะสามารถเข้ามาช่วยในเหตุการณ์นี้ ได้อย่างไร......กำลังคิดอยู่   เสียงคุณยายบอกว่าหมอxxx เดินอยู่ตรงนั้นไง เราหันหลังมองไปตามนิ้วที่คุณยายชี้   ปรากฏว่าจุดที่เราเดินไปตามหมอคนเมื่อกี้มานั้น   หมอxxxไม่รู้ว่ามาได้ยังไงกำลังถือชาร์ท เดินตรวจคนไข้พร้อมกับแพทย์staff คนเมื่อกี้     เหมือนฟ้าประทานสวรรค์ช่วย    เรารีบวิ่งไปหาหมอxxx  บอกว่า "น้องออมแพ้วัคซีนไข้หวัดใหญ่มาค่ะ”   หมอxxxรีบส่งชาร์ทคืนให้แพทย์ staff พร้อมกับรีบเดินมาที่เตียงที่น้องออมนอนอยู่..... จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 15:53:34

ความคิดเห็นที่ 8 หมอxxxเดินมาที่เตียงท่ามกลางความดีใจของแม่และคุณยาย   โดยใช้สเตทฟังปอด  หัวใจ  และใช้มือตรวจกดที่ท้อง แล้วบอกว่า  ปอดไม่มีเสียงวีด  หัวใจและชีพจรเต้นปกติ  แล้วหันไปคุยกับน้องออมถามว่า  "หนูชื่ออะไรคะ??"   น้องออมตอบ กลับมาด้วยเสียงอู้อี้ในลำคอ  ด้วยปากที่เผยอขึ้นนิดหน่อย หมอxxx ถามใหม่ว่า "ไหนชื่ออะไรคะ  อ้าปากให้กว้างๆหน่อย" น้องออมยังตอบกลับมาด้วยอาการเช่นเดิม.... "เท่าที่ตรวจตอนนี้อาการยังไม่น่าเป็นห่วง  เดี๋ยวจะฉีด CPM แก้แพ้ให้แล้วกันนะครับ" หมอพูดแล้วก็เดินไปตรวจคนไข้ที่เตียงอื่นต่อ สักครู่ก็มีพยาบาลถือ syringe ยาฉีดมาพร้อมกับจับมือน้องอออมหงายขึ้น เอาสายมารัดที่ต้นแขนด้านขวา  และฉีดยาเข้าที่เส้นเลือดบริเวณข้อพับโดยตรง เวลาผ่านไปประมาณ  5  นาที  น้องออมยิ้มอ้าปากกว้างพร้อมกับพูดว่า  "คุณแม่ขา  หนูพูดได้แล้วค่ะ" แม่กับยายยิ้มออกมาด้วยความดีใจ   เลยเอามือจับที่ตัวน้องออมพบว่าอุ่นเป็นปกติ   และไม่เกร็งเหมือนเมื่อกี้แล้ว คุณพระคุ้มครอง สักครู่หมอxxxเดินมาตรวจร่างกายน้องออมอีกที   สังเกตอาการและพูดคุยอยู่สักครู่ประมาณ 10 นาที บอกว่าคงจะไม่เป็นอะไรแล้ว  ก็สั่งยาแก้แพ้ให้   หลังจากนั้นก็พากันออกมารับยาที่ห้องยาโดยบอกน้องเภสัชที่รู้จักว่า "ลูกสาวพี่แพ้วัคซีนไข้หวัดใหญ่มานะคะ"  เผื่อน้องจะซักประวัติเพื่อเก็บ ข้อมูลตามระบบการติดตามอาการอันไม่พึงประสงค์จากการใช้ยา   โดยเฉพาะอย่างยิ่งวัคซีนเป็นรายการยาที่ serious ในระบบนี้   แต่ปรากฎว่าน้องเฉยๆ อาจจะเนื่องด้วยคนไข้เยอะก็ไม่เป็นไร           หลังจากนั้นก็กลับที่คลินิกอีกครั้งเพื่อขอรายละเอียดวัคซีน   หมอกำลังปิดร้านและกำลังจะเดินออกจากร้านพอดี     พอดีเห็นน้องออม หมอเลยตรวจร่างกายน้องออมอีกครั้ง   พบว่าหลอดลมเริ่มตีบ  มีเสียง wheeze  หมอจึงสั่งจ่ายยา   ventolin 1ชชx3pc. , Prednisolone 2x3 pc   และบอกว่าให้สังเกตุอาการอย่างใกล้ชิดเป็นเวลา 6 ชั่วโมง   โดยการจับชีพจรที่ข้อมือว่าเต้นอ่อนหรือไม่   หายใจแล้วหน้าอกบุ๋มไม๊  หรือนิ้วมือซีดหรือไม่   ถ้ามีอาการเหล่านี้ให้รีบส่งโรงพยาบาล จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 15:57:27

ความคิดเห็นที่ 9 เนื่องด้วยเป็นวันคืนวันศุกร์  ซึ่งปกติแบตมักจะหมดเนื่องด้วยเผชิญมรสุมมาตลอดทั้งอาทิตย์   แต่วันนั้นกลับไม่มีความรู้สึกว่าเหนื่อย รู้แต่ว่าคืนนี้ต้องอยู่ให้ได้   ก็เลยบอกให้คุณยายไปนอนก่อนถ้าคุณยายตื่นมาเมื่อไหร่ค่อยมาเปลี่ยนแล้วกัน (ปกติคุณยายจะตื่นตอนตีสาม)             สี่ทุ่มแล้ว...น้องออมนอนหลับด้วยความเหน็ดเหนื่อย   โดยมีแม่นั่งจับชีพจรที่ข้อมือพร้อมกับสังเกตหน้าอกเป็นระยะๆ  ทุกอย่างปกติ พอห้าทุ่ม   เริ่มจะง่วง  ก็เลยหาตัวช่วยที่จะช่วยให้หายง่วงได้ชะงัด....Internet นั่นเอง   ว่าแล้วก็เปิดนั่งเล่นไปพร้อมกับหันมาจับชีพจรที่ข้อมือของน้องออมเป็นระยะๆ...ยังปกติอยู่ พอเข้าตีสอง อีกหนึ่งชั่วโมงก็จะพ้น 6 ชั่วโมงวิกฤตแล้ว   สายตามเริ่มล้า  หลังเรื่มเมื่อยแล้ว ก็เลยปิด  notebook   หันมาจะจับชีพจรน้องออม  ปรากฎว่ามือน้องออมร้อนจี๋เลย   ก็เลยรีบวิ่งลงมาข้างล่างเตรียมกะละมังใส่น้ำ  ผ้าขนหนู  coolfever   พร้อมเทอร์โมมิเตอร์วัดไข้   และยาลดไข้พาราเซตามอลขึ้นไปที่ห้องนอน หลังจากที่วัดไข้พบว่าไข้สูงมากถึง  39.4  เลยรีบเช็ดตัว   น้องออมเริ่มกระสับกระส่ายรู้สึกตัว   ก็เลยเอายาพาราเซตามอลใส่ขวดนม ให้น้องออมดูดกิน   เช็ดตัวไปได้สักครู่ไข้เริ่มลงอยู่ที่ 38.5   ก็เลยเอา cool fever แปะไว้ที่หน้าผาก  แล้วก็มาเช็ดที่มือและเท้า เพราะว่า ปกติเวลาน้องออมไม่สบาย  มือและเท้าจะร้อนมาก   ถ้าทำให้มือและเท้าเย็นบริเวณอื่นๆก็จะเย็นตามมาด้วย จวบจนเข้าตีสาม  คุณยายตื่นขึ้นมาแล้วเข้ามาในห้อง   ก็เลยบอกว่าน้องออมไข้ขึ้นสูงต้องเช็ดตัวตลอด   คุณยายนั่งเช็ดตัวจนถึงหกโมงเช้า ก็ป้อนพาราอีก dose นึง   ปรากฎว่าไข้ลด  เช้าวันเสาร์วันนั้นก็ใช้ชีวิตตามปกติ พอเข้าบ่ายสาม  น้องออมเริ่มมีอาการไอ  ตัวร้อนขึ้นอีกวัดไข้ได้ 38.5   ก็เลยให้ยาพารากิน  ไข้ก็ลด   ตอนเย็นพาไปหาหมอที่คลินิก   หมอตรวจดูแล้วพบว่าคอแดง  หูข้างในแดง  และพูดขึ้นมาว่า "สงสัยจะฉีดไม่ทันแล้ว  ไม่ใช่ไปติดมาแล้วเหรอเนี่ย"   หมอก็จ่ายยาแก้อักเสบ amoxy มาให้กิน  ซึ่งก็ได้ป้อนให้น้องออมกินตอนก่อนนอน ปกติที่ผ่านมาเวลาน้องออมไม่สบาย  ถ้าได้กินพารา  และ amoxy   ไปตอนก่อนนอนซักประมาณ 2 ทุ่ม  พอถึง 6 ทุ่มเหงื่อจะเริ่มแตกออกเป็นเม็ดๆ ทั่วหน้าผาก  ไรผม  จนผมเปียกหมดเหมือนคนที่เพิ่งสระผมมาใหม่ๆ แต่คราวนี้ไม่ใช่  6 ทุ่มไข้ยังสูงลอยอยู่ระหว่าง 38.5  ถึง  39  องศา ตลอดทั้งคืน ก็เลยเริ่มคิดถึงไข้หวัดใหญ่ 2009 ว่าไข้จะสูงลอย  ไอ  ไม่มีน้ำมูก  พาราเอาไม่ลง พอเข้าเช้าวันอาทิตย์พาน้องออมไปตรวจที่ รพ.เอกชน   หมอสั่งให้เก็บน้ำมูกเพื่อตรวจเพาะเชื้อ  โดยจะทราบผลภายใน 1 ชั่วโมง หนึ่งชั่วโมงต่อมา   ผลการตรวจเชื้อไวรัส Type A,H1N1 ให้ผล positive ส่วน Type B ให้ผล negative   สรุปผลคือ  น้องออมเป็นไข้หวัดใหญ่ 2009   และต้อง admit ที่ รพ.   แต่......ตอนนี้ ที่ รพ.ยังไม่มีเตียงให้ admit จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 16:01:59

ความคิดเห็นที่ 10 หลังจากมาติดต่อเพื่อขอจองเตียง  เจ้าหน้าที่บอกว่า"ต้องรอก่อนนะคะ   ถ้าได้เมื่อไหร่แล้วจะแจ้งกลับ" เลยพาน้องออมกลับมารอที่บ้าน  ระหว่างนั้นได้โทรติดต่อหาหมอxxx แจ้งว่าน้องออมเป็นไข้หวัดใหญ่ 2009 หมอxxxรับอาสาจะไปหาเตียงที่ รพ.ให้ด้วย   ระหว่างที่รอทั้งหมอxxxและ รพ.เอกชนติดต่อกลับ   ก็ทำการเก็บ ข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็นของทั้งแม่และลูกที่จะพอใช้ 3 วัน จะได้ไม่ลำบากต้องกลับมาเอาอีก  รวมถึง   หนังสือนิทาน  และของเล่นของน้องออม   ที่จะไม่ทำให้ลูกเบื่อเวลาอยู่โรงพยาบาล เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง  หมอxxxติดต่อกลับมาว่า "เตียงเต็มแน่นไปหมด  ห้องพิเศษไม่มี  ลองไปดู ห้องพิเศษไอซียูก็ไม่มี  จะไปขอแทรกคิวปรากฎว่าก็เตรียมรับคนไข้เข้ามาผ่าตัดอีก"   สรุปคือที่ รพ.ไม่ได้ ก็เลยบอกหมอโอ๊ตว่า "ไม่เป็นไรค่ะ  เดี๋ยวรอคำตอบจาก รพ.เอกชนอีกทีนึง"   ระหว่างนั้นน้องออมไข้เริ่มสูงอีกแล้ว  คุณยายก็นั่งเช็ดตัวให้ตลอด เวลาบ่ายกว่าๆ  ทาง รพ.เอกชนติดต่อกลับมาว่าห้องว่างแล้ว   ก็เลยพากันไป   ก่อนหน้านั้นน้องออมกินข้าวได้น้อย แต่กินนมได้ดี   หมอเลยไม่ได้สั่งน้ำเกลือ   เพียงแต่ให้เข้ามารักษาในโรงพยาบาลเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อน ของโรคในเด็กซึ่งเป็นภาวะเสี่ยง ตอนบ่ายสอง พยาบาลเอายามาให้น้องออมกิน 3 หลอด   แอบดูในตู้ยา(ในห้องพักผู้ป่วยจะมีตู้ยาสำหรับเก็บยาของผู้ป่วย   เมื่อถึงเวลารับประทานยา  พยาบาลจะเข้ามาจัดเตรียมให้ภายในห้อง)   เป็นยา GPO-flu 30 mg. 2 capsule  ,BP syrup สำหรับผสมยาผง,Tylenol ลดไข้ 5cc.,Pseudoephedrine 5 cc.   ในใจเริ่มวิตก  เพราะเมื่อปีที่แล้วได้ยินเสียงร่ำลือถึง ผลข้างเคียงของ oseltamivir เอาไว้   ถึงคราวที่ลูกต้องกินแล้วเหรอ...... น้องออมกินไปได้ครึ่งชั่วโมง  ก็อาเจียนเป็นยาออกมาหมด   ใจนึงก็ดีใจว่าอาจจะเป็นปฏิกิริยาต่อต้านยาของร่างกาย อีกใจนึงก็คิดว่าสงสัยไข้หวัดใหญ่เล่นงานที่กระเพาะซะแล้ว (เพราะตัวเองก็เคยเป็นไข้หวัดใหญ่ธรรมดา....อาเจียนทั้งวันเลย) พยาบาลเข้ามาดูว่าก็เลยจัดยาให้ใหม่บอกว่า "เอาไว้กินหลังอาหารเย็นแล้วกันนะคะ" จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 16:04:57

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : tungift เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 16:07:25

ความคิดเห็นที่ 12 ตั้งแต่เช้าน้องออมตื่นขึ้นมา  ได้กินนมไปแค่กล่องเดียว   พอเข้าบ่ายแก่ๆ  น้องออมเริ่มบ่นหิวข้าว แต่เกรงว่าลูกจะอาเจียนอีก ก็เลยเอานมให้กิน  น้องออมดูดไปได้ครึ่งกล่องก็อาเจียนอีก   สักครู่ทาง รพ.ก็เอาข้าวต้มหมูสับร้อนๆมาเสริฟ์ให้   ลองป้อนน้ำข้าวต้ม เข้าไป  2  คำ  น้องออมทำท่าขย้อนจะอาเจียนอีกก็เลย กดออดเรียกพยาบาลเข้ามาให้ช่วยแจ้งแพทย์ด้วยว่า "เด็กรับประทานไม่ได้  อาเจียนออกมาหมดค่ะ" พอหกโมงเย็น  แพทย์เข้ามาดูอาการน้องออม  จึงสั่งให้น้ำเกลือ  และฉีดยาแก้อาเจียน Plasil เข้าเส้น   ซึ่งมีสิ่งที่ควรระมัดระวังอีกคือ ผลข้างเคียงของ Plasil ต่อระบบประสาทที่จะ ทำให้คอแข็งเกร็ง(EPS)   รวมกับที่ป้าเค้าบอกให้สังเกตนับจำนวนหยดน้ำเกลือเอาไว้ด้วย ไม่ให้มันหยดเร็ว เพราะเด็กจะอยู่นิ่งๆไม่ค่อยได้   อาจทำให้น้ำเกลือที่หยดลงมาคลาดเคลื่อนไป   แต่โชคดีที่ รพ.นี้ใช้เครื่องอัตโนมัติ ในการให้นำเกลือ  เมื่อไหร่ที่เกิดฟองอากาศ   หรือน้ำเกลือไม่ไหล(เพราะน้องออมนอนทับสาย)  เครื่องมันจะร้อง(alarm)ทันที หลังจากที่ได้ยาแก้อาเจียนไปครึ่งชั่วโมงแล้ว  เริ่มป้อนข้าวต้มให้น้องออม  น้องออมทานได้นิดหน่อย  จากนั้นจึงป้อนยาต่อ (ประมาณ 2 ทุ่ม)  น้องออมยังเล่นได้  ร่าเริง  แต่มีอาการอ่อนเพลียนิด หน่อย ก่อนน้องออมนอนหลับพยาบาลเข้ามาพ่นยาขยายหลอดลมให้ พร้อมกับให้ออกซิเจนต่อเป็นเวลาประมาณครึ่งชั่วโมง   แล้วน้องออมก็นอนหลับไปเวลาประมาณ 3 ทุ่ม   ด้วยไข้ที่ยังสูงถึง 38.5 แม่ก็นั่งเฝ้าต่อพร้อมกับเช็ดตัวไปด้วย พอเข้า 6 ทุ่ม  หน้าผากน้องออมเริ่มมีเหงื่อเป็นเม็ดๆค่อยผุดออกมาดจนเต็มหน้าผาก   เป็นสิ่งที่รอคอยตลอด 2 คืนที่ผ่านมา  ซึ่งแสดงถึงยาฆ่าเชื้อนั้นได้ผลและเป็นสัญญาณว่าไข้จะเริ่มลดแล้ว   ว่าแล้วก็ไปหาผ้าแห้งมาซับที่หน้าผาก  ไรผม  ต้นคอ  จนผ้าเปียกหมาดๆ   ผมน้องออมเปียกเหมือนเพิ่งสระผมเสร็จใหม่ๆ พอเข้าตีหนึ่งกว่าๆ  พยาบาลเข้ามาวัดไข้น้องออม ปรากฎว่าไข้ลดเหลือ 37  เฮ้อ!.....โล่งอกซะที เช้าวันต่อมาน้องออมเริ่มมีอาการดีขึ้นเป็นลำดับ   รับประทานอาหารของ รพ.ได้ดี  เริ่มเล่นได้   และอุณหภูมิร่างกายยังคงอยู่ ในสภาวะปกติประมาณ  36.5,36.8,36.4    โดยไม่มีอาการอื่นๆ   อยู่จนแพทย์สั่งใกลับบ้านได้ในวันที่ 3   และกลับ ไปรับประทานยาที่เหลือต่อที่บ้านจนร่างกายหายเป็นปกติในที่สุด.... จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 16:07:49

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนสุดท้ายแล้วครับ จากเหตุการณ์ที่ประสบกับตนเองครั้งนี้   พบว่าอันตรายจากการแพ้วัคซีนรุนแรงกว่าการเป็นไข้หวัดใหญ่ 2009 นัก ถ้าย้อนหลังกลับไปได้  คงจะเลือกที่จะไม่ให้น้องออมฉีดวัคซีน.... มาตรการของกระทรวงสาธารณสุขในการควบคุมเชื้อ H1N1เมื่อปีที่ผ่านมาแม้จะเข้มงวด...รุนแรง...น่ากลัว แต่ก็ช่วยในการควบคุมการแพร่เชื้อนี้ซึ่งมีลักษณะสำคัญคือ...สามารถแพร่ระบาดได้รวดเร็ว การรีบให้การรักษาผู้ป่วยที่มีอาการน้อยๆ....จะรักษาได้ง่ายกว่าเมื่อร่างกายของผู้ป่วยเข้าสู่ภาวะวิกฤตแล้ว ขอวิงวอนให้บุคลากรทางการแพทย์ปฏิบัติต่อผู้ป่วยด้วยหัวใจของความเป็นมนุษย์...เสมือนเช่นญาติพี่น้องของตนเอง             นับว่าเป็นความโชคดีของน้องออมที่พบอาการแพ้ได้รวดเร็ว นับว่าเป็นความโชคดีที่แพทย์เวรเข้ามาตรวจคนไข้  ณ  ขณะเวลานั้น  ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่แพทย์ส่วนใหญ่จะเปิดคลินิกกัน นับว่าเป็นความโชคดีที่แพทย์เวรวันนั้น....รู้จักกันและเข้ามาช่วยได้ทันเวลาก่อนที่ร่างกายจะเข้าสู่ภาวะวิกฤต นับว่าเป็นความโชคดีของน้องออม...ที่พบอาการไข้หวัดใหญ่2009  ได้เร็ว  ทำให้ไม่มีอาการที่รุนแรงและฟื้นตัวได้เร็ว หมั่นสังเกตุอาการผิดปกติของลูก    เพราะคนที่รู้จักลูกดีที่สุดคือแม่เอง...มิใช่หมอ และสุดท้าย   ขอให้ทุกท่านทำแต่ความดี...เพราะเมื่อเกิดภาวะวิกฤตแล้ว   ความดีจะคุ้มครอง....คุณพระจะคุ้มครองคุณ จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 16:12:19

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : เพนกวินจัง เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 16:16:14

ความคิดเห็นที่ 15 โหวตให้นะค่ะ มีประโยชน์มากๆ ลูกชายคนโต วัย 7 ขวบแพ้ไข่ ยังไม่กล้าให้ไปฉีดเลยค่ะกลัวอาการแพ้ จากคุณ : nongaugust เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 16:33:36

ความคิดเห็นที่ 16 ขนลุกเลย  เพราะคนที่รู้จักลูกดีที่สุดคือแม่เอง มิใช่หมอ 2 แสบ ผ่านไข้หวัดใหญ่ ทั้ง A B มาได้โดยไม่ถึงขั้นอันตราย เพราะความไม่ปล่อยวางเวลาลูกไม่สบายของเรา เราสังเกตุทุกวันเช็คตลอดว่า "อาการของลูกเป็นอย่างไร" ทำให้สามารถรักษาเค้าได้ทันตั้งแต่ช่วง 2-3 วันแรก ไปโรงพยาบาลเอกชนยอมจ่ายแพง แม้แม่จะไส้แห้งแค่ไหนก็ยอม ช่วงหวัดใหญ่กำลังระบาดเราไม่เคยนอนใจ เป็นคนขอให้หมอตรวจน้ำมูก ตรวจเลือดเองเพื่อให้รู้แน่ชัดว่าลูกเราเป็นอะไร   เหนื่อยลำบากเพื่อลูกเราทนได้ แต่ทนไม่ได้ถ้าลูกไม่สบายแล้วไม่ได้รับการรักษาที่ทันท่วงที ฝากคุณแม่ทุกทุกท่านให้ระวังและเฝ้าสังเกตุอาการของลูกเวลาไม่สบายด้วยนะค่ะ ขอบคุณที่แบ่งปันและขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุ้มครองน้อง จากคุณ : boublekao เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 16:39:51

ความคิดเห็นที่ 17 หมั่นสังเกตุอาการผิดปกติของลูก    เพราะคนที่รู้จักลูกดีที่สุดคือแม่เอง...มิใช่หมอ เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ   เราก็เพิ่งผ่านพ้น จากการที่ลูกป่วย เป็น ไข้หวัดใหญ่ 2009 มา  2 คน  โชคดีมากๆที่คนโตไม่เป็น คงเนื่องมาจากได้รับวัคซีนแล้ว ขอให้น้องออมหายป่วยไวๆนะค่ะ จากคุณ : WiNnY_mIc_MaX เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 17:00:42

ความคิดเห็นที่ 18 เป็นประโยชน์มากค่ะ ขอให้น้องออมหายเร็ว ๆ นะค่า จากคุณ : แม่ลูกสี่ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 17:21:46

ความคิดเห็นที่ 19 เป็นประโยชน์มากเลยคะ ขอบคุณนะคะที่มาแบ่งปันกัน เลยไม่แน่ใจว่าจะพาลูกไปฉีดวัคซีนดีมั้ย เพราะลูกเพิ่ง 2 ขวบ กลัวจะมีอาการแพ้จังเลยคะ จากคุณ : Safety love เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 18:05:30

ความคิดเห็นที่ 20 ทำเอาใจหายใจคว่ำ อยู่ขอนแก่นใช่ไม๊คะ ตอนนี้ลูกชายหยุดเรียน (อ.1) ได้ 2 อาทิตย์แล้ว ลูกเราเป็นไข้ น้ำมูกหายดีแล้ว แต่ไปเจอเด็กที่ รร. ทั้งไป ทั้งจาม น้ำมูก เราเลยเปลี่ยนใจให้ลูกหยุดไปก่อน เดี๋ยวจะไปติดมาอีก แก้ไขเมื่อ 15 ก.ย. 53 19:22:04 จากคุณ : CrystalCyber เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 19:18:08

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณมากเลยค่ะ วันนี้เพิ่งดูข่าวที่รพ.ปล่อยให้เด็กป่วยรอจนเสียชีวิต รู้สึกสังเวชใจในจิตสำนึกของผู้ให้บริการสาธารณะสุขจริงๆ จากคุณ : คุณนายฟู เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 19:21:46

ความคิดเห็นที่ 22 จะไปฉีด ป้าก็เบรคว่าอย่าเพิ่งไป วัคซีนเมืองไทยยังไม่เเน่นอน เซ็งอะ กันก็ไม่ดี แก้ก็ไม่ง่าย เมื่อไหร่เมืองไทย จะดูเเลประชาชนให้ดีกว่านี้นะ จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 20:34:34

ความคิดเห็นที่ 23   ขอบคุณมากเลยคะ ลูกยังไม่เคยเป็นหวัดแรงขนดนี้มาก่อนถ้าเก็นจริง ๆ ขาใจตายแน่ๆ จากคุณ : ปันฝัน เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 20:41:00

ความคิดเห็นที่ 24 ว่าจะพาลูก 2คนไปฉีดเหมือนกัน หมอเด็กประจำตัวที่รู้จักกันแนะนำให้ฉีด และบอกว่า ฉีดกันไว้ดีกว่าเป็นแล้วรุนแรง ก็อุตส่าห์ชั่งใจไม่ฉีดมานาน เดี๋ยวต้องโทรฯไปคุยให้แน่ใจอีกที ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์ และขอบคุณ จขกท.ที่เอาข้อมูลอันเป็นประโยชณ์มาฝากกันค่ะ จากคุณ : Phu-nera เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 21:19:56

ความคิดเห็นที่ 25 ฝากจขกท.ถามแม่น้องออมได้ไหมคะ ว่านี่คือวัคซีนเข็มแรกของน้องออมเหรอคะ? เพราะตอนต้นเล่าว่า ฉีดมาแล้ว2ปีติดกัน.. ถ้าไม่ใช่เข็มแรก แล้วทำไมสองปีที่ผ่านมาไม่แพ้คะ? จากคุณ : ขิมทอง เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 21:58:10

ความคิดเห็นที่ 26 ตอบ คห 25 ผมตอบแทนก็ได้ครับ วัคซีนเข็มแรก แข็มสอง เป็นแวคซีน ปกติ ที่เด็กๆ ควรได้รับ แต่ แวคซีน หวัด 2009 เป็นของใหม่ครับ ซึ่งใน ความคิดเห็นส่วนตัว คือ แวคซีน ที่ผมรุ้สึกว่า คนไทยกำลังเป็นหนูทดลองยา ตอนนี้ ในโรงพยาบาลรัฐ ฉีดให้ฟรี แต่ แฟนผมอยู่สาธารณสุขบอกว่า ไม่อยากเสี่ยงกับ แวคซีนตัวนี้ครับ จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 23:18:27

ความคิดเห็นที่ 27 เพิ่งพาน้องคะนิ้ง 1.4 เดือน ไปฉีดมาเมื่อสองวัน โชคดีมากๆ น้องไม่เป็นอะไร ยังเล่นแข็งแรงปกติ ต้องไปซ้ำอีกเข็ม เดือนหน้า ขอบคุณนะคะที่แชร์ประสบการณ์ ขอให้น้องออม หายไวๆ นะคะ จากคุณ : แม่น้องคะนิ้ง (peepooshow) เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 23:30:28

ความคิดเห็นที่ 28 น่าจะพาไป รพ.ศรีนครินทร์ นะคะ หมอเยอะ เครื่องมือพร้อม จากคุณ : Zooid เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 00:42:27

ความคิดเห็นที่ 29   ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์ จากคุณ : น้องอิ่มเอม เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 10:00:02

ความคิดเห็นที่ 30 อ่านความเห็นที่ 26 แล้วเครียดเลย เพราะเราพาลูกไปฉีดวัคซีนที่ รพ. เอกชน ครบสองเข็มแล้ว ตกลงเราพาลูกเราไปเป็นหนูทดลองยาเหรอเนี่ย จากคุณ : poy_nui เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 10:19:17

ความคิดเห็นที่ 31   ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ ตอนนี้น้องออมหายเป็นปกติแล้วค่ะ เห็นด้วยกับ คห 25 ค่ะ(ลองดูที่ web นี้นะคะว่ากว่าที่ยาตัวนึงจะออกมาใช้ต้องใช้ระยะเวลา http://www.prema.or.th/knowledge.php?CId=1&Id=3&menu=4) ตอบ คห 28 นะคะที่เลือกไม่ไป รพ.ศรีนครินทร์ เพราะอยู่ไกลกว่าเป็น 4 เท่าขณะที่ลูกแพ้ยา และ เป็นวันอาทิตย์ขณะที่พบอาการไข้หวัดใหญ่ 2009ก็เลยเลือกไป รพ.เอกชนที่สะดวกกว่าค่ะ(รพ.ศรีนครินทร์คนไข้ก็เยอะและมีข้อจำกัดในการรับคนไข้ด้วยค่ะ) จากคุณ : แม่น้องออม เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 10:22:54 A:115.67.128.15 X: TicketID:287265

ความคิดเห็นที่ 32 ถ้าจะฉีดวัคซีน แนะนำให้ฉีดตัวที่นำเข้าคะ เท่าที่รู้มียี่ห้อดังๆอยู่สองตัว (แต่เราจำได้ตัวเดียว ยี่ห้อ แวคซิกริ๊บ) เพราะฉะนั้นให้ไปฉีดตามโรงพยายบาลเอกชน และขอดูกล่องตัววัคซีนที่เราจะฉีดได้เลยคะ (เราสามารถขอกล่องและเอกสารเก็บไว้กับตัวได้เลย) ไม่แนะนำให้ไปฉีดฟรีที่โรงพยายาบของรัฐ เพราะว่าตัววัคซีนจะไม่เหมือนกัน ขนาดน้องสาวแฟนเราเป็นหมอ เค้ายังไม่กล้าฉีดตัวที่รัฐบาลให้เลย จากคุณ : touch_sky_like_bird เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 11:28:14

ความคิดเห็นที่ 33 เข้ามาขอบคุณแม่น้องออม ที่อุตส่าห์เข้ามาตอบนะครับ หลายๆท่านอาจจะสงสัยว่าทำไม แม่น้องออม รู้เรื่องตัวยา และ เรียกศัพท์ ทางการแพทย์ ในเนื้อหากระทู้ เพราะทำงาน สาธารณสุขครับ จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 11:50:09

ความคิดเห็นที่ 34   ตาม คห 32 ตัวที่น้องออมใช้เป็นตัวนำเข้าเหมือนกันค่ะ แต่ไม่ใช่ตัวตามแจ้งมาค่ะ จากคุณ : แม่น้องออม เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 13:18:44 A:111.84.112.212 X: TicketID:287265

ความคิดเห็นที่ 35   อาการแพ้ยา เป็นอาการอันไม่พึงประสงค์ที่เกิดขึ้นได้ แต่ไม่ได้เกิดขึ้นกับทุกคนที่ใช้ยา สำหรับอาการของน้องออมที่เกิดขึ้น ศัพท์ทางการแพทย์เรียกว่า Anaphylaxis โดยหลอดลมจะตีบ หดเกร็ง จนไม่สามารถหายใจได้ แต่โชคดีที่พาน้องออมไป รพ. ,พบแพทย์(ที่รู้จักกัน) และรักษาได้อย่างรวดเร็ว อาการจึงยังไม่ก้าวไปถึงภาวะวิกฤต ดังนั้นจึงได้ฝากข้อคิด(ถึงแพทย์ทุกๆท่าน)ไว้ที่บทส่งท้ายไว้ว่า "นับว่าเป็นความโชคดีที่แพทย์เวรวันนั้น....รู้จักกันและเข้ามาช่วยได้ทันเวลาก่อนที่ร่างกายจะเข้าสู่ภาวะวิกฤต" จากคุณ : แม่น้องออม เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 13:23:37 A:111.84.112.212 X: TicketID:287265

ความคิดเห็นที่ 36 หมอเด็กของลูกสาวบอกว่า วัคซีนไข้หวัดใหญ่อย่าให้ลูกไปฉีดเลย ถ้าแพ้ขึ้นมาจะได้ไม่คุ้มเสีย ถึงขั้นช็อคเลยค่ะ (ลูกสาว 1 ขวบ 6 เดือนค่ะ) หมอบอกถ้าน้องแข็งแรง ไม่เคยเจ็บป่วย และยังทานนมแม่อยู่ ไม่ต้องไปฉีดหรอกค่ะ ^O^ จากคุณ : เพลินจ๋า..แม่รักลูกนะ เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 13:27:06

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณแม่น้องออมนะคะ ที่เข้ามาให้ข้อมูลเพิ่มเติม จากคุณ : touch_sky_like_bird เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 16:51:59