ความคิดเห็นที่ 1 เคยเป็น และเป็นอยู่ค่ะ หลายอย่างที่ไม่ถูกใจ และทำให้ไม่มีความสุข แต่ไม่ใช่เรื่องใหญ่โต เลยทำใจบ้างค่ะ ไม่ถึงกับหลอกตัวเอง แต่ยอมรับค่ะ อันไหนที่เราหาความสุขเองได้ เราก็ทำเองค่ะ มีลูกแล้ว  คิดอะไรต้องรอบคอบ และให้เกิดผลกระทบกับเค้าน้อยที่สุดค่ะ จากคุณ : AKTIS เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 09:27:00

ความคิดเห็นที่ 2 ลองเปลี่ยนทรรศนคติดูครับ มองชีวิตให้สวยงาม... ไม่เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง... ปล่อยวางเรื่องร้ายๆ... ทำจิตใจให้แช่มชื่น... จากคุณ : Ma~Grood เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 09:28:55

ความคิดเห็นที่ 3 เป็นบ้างเวลาทะเลาะกับสามี แต่บางครั้งมันก็แค่อารมณ์ บอกตัวเองไม่มีใครได้ดั่งใจไปทุกอย่าง ทุกคนมีดีเลวในตัว ถ้าเหตุผลที่จะอยู่ด้วยกันยังมีมากกว่า ก็ต้องยอมเปิดใจให้กว้างและปรับตัวปรับใจค่ะ บางทีหันมองคนอื่นๆรอบข้าง ปัญหาเค้าเยอะกว่าเราหลายเท่านัก หลายคนก็บอกว่าสามีดีอย่างนี้แล้วจะบ่นไปทำไม ตอนนี้ก็เลยเฉยๆค่ะ เวลาทะเลาะกันก็จะปรับความคิดใหม่ ที่สำคัญอยากทำอะไรก็ได้ที่ทำให้ลูกมีความสุขค่ะ จากคุณ : My Sea Lion เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 09:29:38

ความคิดเห็นที่ 4 เวลาที่พ่อยายซ่าหริ่ม  หงุดหงิด หรืออารมณ์ไม่ดี บางทีมีคำพูดที่มีอารมณ์  เราก็จะเงียบ แต่มีคำถามว่า  ทำไมเราไม่เคยทำให้เจ็บช้ำน้ำใจสักนิด จะหงุดหงิดอะไรหนักหนา   เค้าก็จะเริ่มรู้ตัว   แต่งงานมา 3 ปี แล้ว ตอนนี้ลูก 1.3 ขวบ ไม่เคยรู้สึกว่าหลอกตัวเองค่ะ ลองนึกดูว่า ตอนที่แต่งงานเรารู้สึกยังไง ตอนที่ตัดสินใจแต่ง ของเรา รู้สึกว่าได้อยู่กับเค้าแล้วมีความสุข ตอนนี้ ได้เห็นเค้ากับลูกมีความสุข  ++นี่แหละ ความสุขของเรา++ จากคุณ : แม่ยายซ่าหริ่ม เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 09:43:06

ความคิดเห็นที่ 5 ปล่อยวางค่ะ ถ้ามันไม่เลวร้ายเกินไป อย่างน้อยเราก้มีลูกที่น่ารัก..ไว้เป็นน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจ ไม่มีอะไรใช่ไปซะทุกอย่างหรอกค่ะ นึกถึงสิ่งที่ดีๆของกันและกัน พูดคุยปรับทัศนะคติเข้าหากัน เป็นทางออกที่ดีนะคะ อย่าเก็บไว้นานๆ เราจะรู้สึกแย่ไปคนเดียว แก้คำผิดจ้า แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 53 13:41:43 จากคุณ : love4us เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 09:47:52

ความคิดเห็นที่ 6 อย่าคิดว่าความสุขมันน้อยลงเลยค่ะ จริง ๆ อาจเป็นแค่ เราชาชินกับมันไปเอง สิ่งเก่า ๆ ที่เราเคยมีความสุข ตอนนี้เราก็มีแบบเดิม แต่ชาชินไปแล้ว   ไม่ต้องใช้คำว่าทนอยู่หรอกค่ะ ให้เวลากับตัวเองมากขึ้นหน่อย ทำในสิ่งที่อยากทำ หรือลองในสิ่งที่ไม่เคย ( แต่เป็นเรื่องดี ๆ นะคะ ไม่เสียหาย ) เหมือนคนเป็นแฟนกัน แรก ๆ ก็สุ๊ขขขข สุข ทุกอย่างยังเป็นสิ่งแปลกใหม่ คบกันนานไป ตัวติดกันเกิน จำเจ   ลองห่างออกหน่อย  เรียนรู้ไรเพิ่มเติม เข้าสังคมใหม่ ทำให้มีเรื่องคุยกันได้เพิ่มขึ้น มากขึ้น ส่วนเรื่องความผิดพลาดของอีกฝ่าย ถ้ามันไม่ร้ายแรงเกินไป ก็ ignore บ้างก็ได้ จริง ๆ แล้ว ความสุขคนเรามันก็อยู่รอบตัวนี่แหล่ะค่ะ ... หาให้เจอเท่านั้น ใกล้กันนิดเดียว แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 53 09:58:06 จากคุณ : panny เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 09:56:33

ความคิดเห็นที่ 7 เห็นด้วยกับ คห.6 ... ให้เวลากับตัวเองมากขึ้นหน่อย ทำในสิ่งที่อยากทำ หรือลองในสิ่งที่ไม่เคย จากคุณ : ป้าแจ่มแจ๋ว เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 10:15:55

ความคิดเห็นที่ 8 มันก็เป็นธรรมดาธรรมชาติของมนุษย์ มีสุขบ้าง มีทุกข์บ้าง จะให้สุขไปตลอดก็ไม่ได้ หรือจะทุกข์ไปตลอดมันก็ไม่ได้ ตัวเองก็ยังสับสนกับตัวเอง ยิ่งมามีลูกมีสามี มีครอบครัวยิ่งสับสนว้าวุ่นไปหมด ยังไงทำใจให้สบายว่างๆก็อ่านหนังสือธรรมะเข้าวัดทำบุญ จิตใจจะได้สบายไม่ฟุ้งซ่าน จากคุณ : lovely_beautyful เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 10:16:34

ความคิดเห็นที่ 9 มันก็ต้องมีบ้างแหละค่ะ ช่วงจิตตก เราก็ไม่ถึงกับหลอกตัวเอง ลองเปลี่ยนความคิด เปลี่ยนการกระทำ เปลี่ยนความรู้สึก มองทุกอย่างให้มีสติ แต่งงานกับมาสักพัก ความรักมันก็เริ่มจืดจางเป็นธรรมดา จะให้ไปมีเรื่องอิ่มเอมหัวใจกับสามีเหมือนแต่ก่อนขอบอกว่ายาก เอาเรื่องอิ่มเอมหัวใจจากลูกดีกว่า ทุ่มเทหัวใจไปที่ลูกดีกว่า จากคุณ : viviblue เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 10:17:20

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบคิดแบบนี้เวลาโมโหหรือน้อยใจค่ะ แต่พอตั้งสติได้ก็รู้สึกว่ามันอยู่ที่ใจเรานี่เอง ลองมองครอบครัวอื่นที่เค้าลำบาก ทำงานหนักเพื่อลูก แทบไม่มีเวลาไหงเค้าดูสุ๊ข สุข อ่ะ ลองลดขนาดแก้วความสุขของเราลงมา น้ำที่มีมันก็จะพอดีกะแก้วค่ะ ^_^ จากคุณ : j a r n i k เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 10:32:46

ความคิดเห็นที่ 11 หาความสุขจากตัวเองให้ได้มาก ๆ ดิค่ะ จะได้ไม่ต้องคาดหวังอะไรมากมาย สู้ๆ นะค่ะ เพื่อลูกน้อยของเรา จากคุณ : kunkrub2007 เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 10:39:02

ความคิดเห็นที่ 12 เคยเป็นค่ะ ลองถามตัวเอง ยังรักเค้ารึเปล่า ถ้ายังรัก ก็อย่าคิดมาก มองโลกในแง่ดีเข้าไว้ เล็กๆ น้อย ก็ให้อภัยกันไป ถ้าความรักที่มีมันหมดไป ก็ปล่อยไป อย่าไปสนใจ คิดว่าทำเพื่อลูกก็พอแล้ว ... บางคน ทนเพื่อลูก ... บางคน ทนเพื่อยึดให้รักอยู่ ... ของอย่างนี้ ... อยู่ที่ คน 2 คน ถ้าเราปรับคนเดียว อีกคนไม่ช่วย ก็มีแต่เราที่เหนื่อย ... ลองคุย ถ้าไม่เวิร์ค ก็ ปล่อยวางลง อย่าไปยึดไว้... อยู่กับลูก อยู่กับตัวเอง มองหาความสุขให้ลูก ให้ตัวเอง... ก็เพียงพอแล้ว ... ** ที่เค้าว่าไว้ ผู้หญิงคิดมาก ผู้ชายคิดน้อย ใช่เลยล่ะ **  เพราะเราเป็นคนหนึ่งที่เป็นแบบนี้ และคุณสามีเราก็เป็นแบบนี้ด้วย จากคุณ : aorlala เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 10:46:21

ความคิดเห็นที่ 13 แม่มิจังก็เป็นเหมือนกันค่ะบางอารมณ์ อาจเป็นเพราะว่างมากก็ได้ เลยทำให้เหงาบ้างเป็นบางเวลาค่ะ บางครั้งเคยนึกเหมือนกันว่า ตรูมาทำอะไรที่นี่วะเนี่ย  แต่มันไม่ได้ขาดความสุขกับครอบครัวเลย คงเป็นมาจากตัวแม่มิจังเองมากกว่าค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : คนไกลหัวใจเป็นไทย เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 10:50:39

ความคิดเห็นที่ 14 บางทีการใช้ชีวิตคู่มันก็คือการเริ่มต้นของคนสองคน คนสองครอบครัว การปรับตัวเข้าหากันคือข้อเดียวที่จะทำให้ชีวิตมีความสุข...........ถึงแม้ว่ามันจะไม่ง่ายสักเท่าไหร่แต่เพื่อคนที่เรารักและเราเราก็ต้องทำ........ จากคุณ : มดตะนอย (modtanoy-chaem) เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 11:47:56

ความคิดเห็นที่ 15 คิดว่าอารมณ์นี้แทบจะมีเกือบทุกบ้าน ไม่ว่า สามี หรือ ภรรยา สูดลมหายใจลึก ๆ เวลาสับสน หรือไม่ก็กอดลูกนะค่ะ  ท่องเอาไว้เลยค่ะ ความสุขของชีวิตคู่มันแค่ความกว้างของถนน แต่ความทุกข์มันยาวตลอดสายถนน แต่มันก็คู่กันไปตลอด การยอมรับกันและกัน และความอดทน เป็นส่วนสำคัญในการใช้ชีวิตคู่  มองส่วนดีของสามีนะคะ แล้วหลับตาลงเมื่อเห็นส่วนเสีย เราเปลี่ยนใครไม่ได้หรอกค่ะ เราเปลี่ยนได้ที่ใจเราเองเท่านั้น เข้ามาให้กำลังใจและบอกว่า  เป็นเหมือนกันแหละค่ะ อย่าคิดมากนะ จากคุณ : n_godde เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 13:22:19

ความคิดเห็นที่ 16 แล้วถ้าต้องเป็นคนที่อดทนอยู่ฝ่ายเดียว ปรับตัวอยู่ฝ่ายเดียว เป็นทุกข์อยู่ฝ่ายเดียวควรทำงัยดีคะ บางครั้งรู้สึกว่าไม่อยากจะทน แต่มองหน้าลูกแล้วก็ต้องเลิกความคิด แต่ไม่รู้ว่าความอดทนจะหมดเมื่อไหร่ จากคุณ : แม่น้องอั่งเปา เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 14:08:59

ความคิดเห็นที่ 17 ปล่อยมันออกมาค่ะ อย่าเก็บไว้ ก่อนหน้านี้ดิฉันเป็นคนนึงที่คิดแบบนี้ทนๆๆ คือสามีเป็นคนดีตั้งใจทำงานเก็บเงินให้ลูกให้เมีย แต่ว่าวันๆทำแต่งานๆๆๆ เหมือนเราต้องอยู่กับลูกสองคน ทั้งๆที่เราก็ทำงานประจำได้เงินเดือนพอๆกัน แต่เราสบายๆมาก ทำมัยสามีเหมือนยุ่งทุกวัน กลับมาก็ทำงานจนดึก ดิฉันอยากเลิก แต่่พอนึกถึงลูกที่ต้องการทั้งแม่และพ่อก็ระเบิดอารมณ์ใส่สามีตอนลูกหลับร้องไห้มากๆๆๆ แล้วก็พูดๆๆๆเรื่องที่เก็บไว้แม่จะเรื่องเล็กน้อยแต่ถ้านานเข้ามันจะแย่มากๆ สามีเลยปลอบใจบอกให้เราอดทนขอเวลาเคลียร์งานอีกปีนึง แล้วครอบครัวเราจะกลับมาดีดังเดิม ใจเรานึกไม่เชื่อหรอก แต่ได้ระบายก็ดีขึ้น แกล้งบอกเค้า่ว่าให้เวลาปีเดียวนะ ถ้าเกินปีฉันไม่อยู่กับเธอแล้ว ตอนนี้เราเข้าใจกัน ช่วยกันคิด ช่วยกันแบ่งเวลา ก็มีความสุขดีค่ะ จากคุณ : LittleMom เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 14:16:19 A:202.12.118.61 X: TicketID:274856

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณค่ะ สำหรับคำตอบทุกท่าน   เดี๋ยวจะเข้ามาคุยอีกรอบค่ะ ต้องขอตัวไปทำกับข้าวก่อน จากคุณ : เราอุ้มนะ เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 16:02:49

ความคิดเห็นที่ 19 วันนี้ทำอะไรกินค่ะคุณอุ้ม ........ ที่บ้านพิมวันนี้ไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ   อาการแพ้ท้องกำเริบหนักอีกแล้ว อาเจียนตั้งแต่เช้าหลายรอบมาก เย็นนี้เลยไม่ทำอะไรกินเลยค่ะ สำหรับพิมนะ ..... หากชีวิตคู่มันมีความสุขน้อยลง พิมคงจะหันกลับมาถามตัวเองว่ามันเกิดอะไรขึ้น มันเป็นเพราะอะไร ถ้าหากแก้ไขได้  ยังพอมีทางอยู่ ก็จะลองแก้ไขดู  แต่ว่าถ้ามันสุดๆ  แล้ว ยังไงก็ไปไม่ไหวแล้ว  ก็อาจจะต้องคุยกันแบบจริงจังน่ะค่ะ จากคุณ : @ - ENYA - @ เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 17:15:53

ความคิดเห็นที่ 20 ความสุขลดน้อยลง แต่ไม่ได้หมายความว่า ไม่มีความสุขเลยนี่คะ พยายามหาสาเหตุ แล้วคุยกันค่ะ (เพราะเราเคยเป็นมาแล้ว) ใช้วิธีมีอะไรให้คุยกันให้มากๆ ค่ะ แล้วความสุขจะกลับมาเพิ่มพูนจนล้นเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ @^_^@ จากคุณ : jukkajee_5555 เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 18:22:05

ความคิดเห็นที่ 21 ชีวิตคู่ถ้าความสุขมันลดน้อยถอยลง--->เเสดงว่ายังพอมีความสุขอยู่บ้าง เเต่มันน้อยลงจากเมื่อก่อน  เป็นเราทนอยู่ต่อ สักวันปรับตัวได้ รับมือได้ก็คงรู้สึกดีขึ้น เเต่ถ้าอยู่เเล้วทุกข์หาความสุขไม่ได้ ก็ต้องคิดหน้าคิดหลัง มีทางหนีทีไล่เเบบไหน จะอยู่หรือไปก็คงชั่งน้ำหนัก ตัวเราเองที่จะตัดสินใจได้ค่ะ จากคุณ : Hana* เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 06:23:25

ความคิดเห็นที่ 22 เราเข้ามาอ่านคำตอบหลายๆรอบ   ทำให้เรารู้สึกดีขึ้น ดีขึ้น     จริงๆเราอายมากที่จะมาตั้งกระทู้แบบนี้ อยากจะถอดลอคอินมาด้วยซ้ำ   บางทีเรื่องทุกข์สุขในครอบครัว  มันก็เป็นเรื่องกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเหมือนกันนะคะ     เรื่องทุกข์เป็นเรื่องที่ไม่อยากจะบอกเล่ากล่าวใคร   ความสุขของเรา  คือลูกค่ะ  ทุกวันนี้อยู่ได้  ยิ้มดีมีความสุขก็เพราะลูก   สามีเราเป็นคนดี  รับผิดชอบ  เอาใจใส่ครอบครัวดีมากดีที่สุด   รักเรามาก   จนกลัวเราจะจากไปเป็นอื่น  รึบางทีรักเราจนไม่เอาคนอื่นเลย   เรื่องนิสัยอะไรต่างๆต่างคนต่างปรับตัวกัน  ก็พอสมควร   แต่เค้าไม่รู้หรอกค่ะว่าเราต้องการอะไร เพราะเราไม่พูดไม่บอก   แล้วก็ป่วยการที่จะบอก   ขอขอบคุณทุกท่านมากๆค่ะ ที่มาช่วยชี้ทางสว่างให้เรา   ขอบคุณมากเลยค่ะ จากคุณ : เราอุ้มนะ เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 13:12:57

ความคิดเห็นที่ 23 สามีเราทั้งพูดทั้งบอกสิ่งที่เราต้องการจากเค้า เค้ายังให้ไม่ได้เลยค่ะ... ไม่ใช่ว่าทำไม่ได้นะคะ.. แต่เค้าคิดตลอดว่า เค้าเป็นคนดี ทำดีที่สุดให้เราทุกอย่างแล้ว.. จะหาใครดีแบบเค้าไม่ได้แล้ว ถึงเราเลิกกับเค้า เราก็หาคนดีกว่าเค้าไม่ได้แล้ว... มั่นใจมั้ยล่ะคะ ^^ แล้วเป็นไง สุดท้าย..เหมือนเราอยู่กับลูกแค่สองคนค่ะ.. ไม่ได้รับความอบอุ่น การเอาใจใส่จากสามีเลย.. คือก็เคยอยู่กับลูกสองคนจริงๆค่ะ.. มีความสุขมากมาย แต่พอเค้ามาอยู่ด้วย เหงาจนบอกไม่ถูกเลยค่ะ... จากคุณ : kidasawa เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 53 20:33:29