มีใครเคยรู้สึกอยากให้ลูกเป็นเด็กตลอดไปบ้างไหมค่ะ
|
 |
ปีนี้น้องอิ๊กขึ้นชั้นมัธยม ลูกเริ่มโตเป็นสาวแล้ว ลูกเป็นเด็กน่ารักช่างพูด ช่างอ้อน ช่างเอาใจ ชอบมาขอนอนหนุนตัก ชอบเอาหัวมาถูกับไหล่ มองลูกทีไรก็รู้สึกอยากหยุดอายุลูกเอาไว้ อยากให้ลูกเป็นเด็กตลอดไปแบบนี้
อาทิตย์ที่แล้วผู้ปกครองมาบ่นให้ฟังบอกทำใจไม่ได้พอรู้ว่าลูกมีแฟน เจนก็บอกว่าต่อให้คุณพ่อห้ามน้องได้วันนี้แล้วยังไงละ ปีหน้าเธอเข้ามหาวิทยาลัย จะตามไปห้ามยังไงไหว เด็กโตแล้ว ต้องให้อิสระ ต้องให้เขาตัดสินใจเองบ้าง คนเราไม่เจ็บก็ไม่โตไม่ได้เรียนรู้หรอก แล้วเจนก็บอกว่าถ้าเป็นลูกเจนนะ เจนเข้าใจ เจนรับได้ แต่ถ้าถามว่าทำใจได้หรือเปล่าก็บอกตามตรงว่าไม่รู้เหมือนกัน ส่วนตัวไม่ใช่คนหัวโบราณ ไม่ได้ต่อต้านรักในวัยเรียน แต่เจนเองก็เลี้ยงน้องอิ๊กมาแบบทุ่มเทความรัก ถ้าสักวันจะมีใครมาขอแบ่งความรักจากลูกไปถึงเวลานั้นจริงๆก็ไม่รู้จะทำใจได้หรือเปล่า
เจนอยู่บนโลกนี้มานานพอๆที่จะรู้ว่าสิ่งที่ควรทำกับสิ่งที่เราทำหลายครั้งมันไปด้วยกันไม่ค่อยได้
คุณต้องปล่อยให้ลูกลองผิดลองถูก ไม่มีเด็กคนไหนร้องไห้แล้วขาดใจตาย คำพูดแบบนี้ใครๆก็พูด ใครๆก็เขียน ใครๆก็พิมพ์ได้
แต่เป็นคนเป็นแม่นะเห็นอยู่ว่าข้างหน้าเป็นหลุมเป็นสิ่งอันตรายจะยืนดูเฉยๆปล่อยให้ลูกตัวเองเดินตกไปเจนทำไม่ได้หรอก แล้วเจนก็เชื่อหมดใจว่าไม่มีเด็กคนไหนร้องไห้แล้วขาดใจตาย แต่สำหรับเจนน้ำตาลูกหยดเดียวเจนก็ใจสลายแล้ว
กับเด็กที่ดูแลก็เหมือนกัน เวลาเจนมองเขาก็มองด้วยดวงตาคู่เดียวกันกับที่มองลูก เด็กแอบเล่นมือถือในเวลาเรียนโดนยึดแล้วถูกส่งมาให้เจนทำโทษ เด็กมาถึงเอาแต่ฟุบหน้าร้องไห้บอกหนูผิดไปแล้ว หนูจะไม่ทำอีกแล้ว มือถือพ่อพึ่งซื้อให้ อีกไม่กี่วันก็วันเกิดพ่อแล้วด้วย ถ้าครูเรียกพ่อหนูมา พ่อต้องโกรธต้องเสียใจ ครูจะตีจะทำโทษหนูยังไงก็ได้แต่ขอได้ไหมว่าอย่าเรียกผู้ปกครอง
ใช่ เจนรู้เจนควรจะบอกเธอว่า ครูช่วยอะไรเธอไม่ได้ เพราะกฎต้องเป็นกฎและเมื่อเธอเลือกที่จะฝ่าฝืนเธอก็ต้องยอมรับผลลัพธ์ของมัน เธออยากร้องไห้เธอก็ร้องไป แต่ครูก็ยังยืนยันว่ายังไงก็ต้องให้ผู้ปกครองมารับคืน
แต่คนเรามีหัวใจมีความรู้สึกไม่ใช่หุ่นยนต์ ถ้าคนเรามันเด็ดขาด ใจแข็ง ไม่ต้องแคร์ความรู้สึกใครกันได้ง่ายๆจริงๆ โลกนี้คงไม่มีใครอกหักแล้วฆ่าตัวตายหรอก คนทั้งโลกมีตั้งหกพันล้านใครไม่รักเราๆก็เลือกใหม่จริงไหม สุดท้ายเจนก็ต้องกลายไปเป็นครูอนุบาล ต้องมาลูบหัวลูบหาง คืนมือถือให้โดยที่ไม่ได้ทำโทษอะไรอีกต่างหาก
ถามว่าเด็กพูดความจริงไหม เธอเล่นละครหรือเปล่า บอกเลยไม่รู้ ถามว่าโดนเด็กหลอกหรือเปล่า ก็บอกว่าไม่รู้อีกเหมือนกัน
เจนรู้ว่าโลกนี้มันโหดร้าย มันไม่ได้เป็นสีชมพู แล้วโลกก็มีสิ่งที่โหดร้ายมีคนที่โหดร้ายมากพอแล้ว ถ้าอย่างงั้นเจนขอเป็นสิ่งที่แตกต่างจากนี้สักคนได้ไหม
เจนทราบดีว่าเจนไม่ได้อยู่กับลูกไปจนตาย แต่หลายครั้งที่เจนต้องไปงาน งานที่เขาเรียกว่าหัวหงอกเผาหัวดำ จริงๆก็ต้องบอกว่าโลกนี้ไม่มีใครรู้หรอกว่าใครจะตายก่อนใคร
เจนอาจจะโอ๋เขา อาจจะใจดีทั้งกับลูกตัวเองและเด็กที่ดูแลมากเกินไป เจนเข้าใจดีว่าไม่มีที่ว่างสำหรับกวางน้อยเจ้าน้ำตาในฝูงหมาป่ากระหายเลือด แต่ตอนที่เจนยังอยู่ ยังดูแลเขา ขอให้มันเป็นช่วงเวลาที่ดี เป็นช่วงเวลาที่เมื่อไหร่เขามองย้อนกลับมาแล้วทำให้เขามีความสุข เจนไม่เคยคิดว่าเลี้ยงเด็กต้องโหดแล้วถึงจะได้ดี เพราะถ้ามันเป็นแบบนั้นจริงเขมรแดงกับนาซีคงครองโลกได้ไปนานแล้วละ
บอกอย่างหน้าไม่อาย ทุกวันนี้ยังทนดูลูกเปิดกระป๋องไม่ได้ กลัวถ้าพลาดไปแล้วมือลูกคงเลือดท่วมแน่ๆ รีดผ้าทีไรก็รีบไล่เธอไปไกลๆ กลัวว่าถ้าเตารีดมันแฉลบออกไป เจนต้องใจสลายแน่ๆ
เจนรู้เจนเลี้ยงลูกให้เขาเป็นเด็กมากเกินไป และกับเด็กที่ดูแลบางทีเจนก็เผลอปฎิบัติกับพวกเขาเหมือนว่าพวกเขายังเป็นเด็กเล็กๆ
เราควรสอนเด็กให้โตเป็นผู้ใหญ่ แต่พอสุดท้ายเราก็อดไม่ได้อยากให้เขาเป็นเด็กที่เชื่อฟัง เป็นเด็กดีของคุณพ่อคุณแม่และอยู่ในสายตาเราตลอดไปอยู่ดี
ตอนที่น้องอิ๊กเลี้ยงกระต่าย วันนึงเจนซื้อแครอทกลับมาแล้วก็บอกลูกว่าให้เอาไปให้เจ้ากระต่ายกินมันจะได้โตไวๆ
ลูกบอกไม่อยากให้มันโต "กระต่ายเด็กๆ น่ารักกว่ากระต่ายตัวโตๆตั้งเยอะ" เธอบอก
เจนอยากบอกเธอว่าแม่ก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่แม่ไม่ได้รักหนูน้อยลงเพราะหนูตัวโตขึ้นหรอกนะ
แม่รู้ว่าวันนึงหนูก็ต้องโตไป ต้องมีเพื่อน ต้องมีแฟน ต้องมีชีวิตเป็นของตัวเอง ถึงวันนั้นแม่ก็ไม่รู้ว่าแม่จะเหลือความสำคัญสักแค่ไหน
แม่ยังเคยคิดเล่นๆเลย ลูกเขยฉันนะ ไม่ต้องหล่อ ไม่ต้องรวย เงินทองสินสอดถ้าไม่มีเดี๋ยวจะแถมให้ ขอแค่ว่าเป็นคนดี รักลูกให้ได้สักเสี้ยวนึงของแม่ แล้วที่สำคัญอย่าเอาลูกแม่ไปไหน แค่นั้นแม่ก็พอใจแล้ว
เจนมีความสุขทุกครั้งเวลาที่ลูกมากอด มาหอมแก้ม มาถามว่าหนูขออนุญาตกินขนมในตู้เย็นได้ไหม
แม่อยากบอกหนูว่าที่แม่ดุหนูที่หนูมัวแต่คุยโทรศัพท์กับเพื่อน เรียกให้มากินข้าวแล้วไม่มา จริงๆแม่ไม่ได้โกรธ ไม่ได้เป็นพวกต่อต้านการใช้เครื่องมือสื่อสารอะไร แต่เวลานี้แม่ขอก่อนได้ไหม เวลาที่อยู่บ้านมันควรจะเป็นเวลาที่เราจะได้มีความสุขกันแบบพ่อแม่ลูกนะ
แล้วที่แม่ให้หนูมายืนให้แม่ตรวจดูที่หู ดูที่เล็บ ดูที่ข้อพับว่าหนูอาบน้ำสะอาดไหม แม่ไม่ได้เข้มงวด ไม่ได้เป็นพวกทุกอย่างต้องสมบูรณ์แบบอะไร เพียงแต่มันทำให้แม่รู้สึกว่าเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆยังอยู่กับแม่ ไม่ได้จากแม่ไปไหน
เจนอาจะเป็นแม่ที่แปลกประหลาด อาจจะยึดติดกับลูกมากเกินไป
เจนเลยสงสัยเลยอยากถามว่ามีใครบ้างไหมที่ลูกโตขึ้นชั้นมัธยมแล้วแต่ยังกอด ยังหอมแก้ม ยังนอนด้วยกัน แล้วมีใครเคยรู้สึกบ้างว่าอยากให้ลูกเป็นเด็กตลอดไป อยากหยุดอายุลูกเอาไว้แค่นี้
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกคำตอบคะ
เจน
| จากคุณ |
:
JanE & IK   
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 ส.ค. 54 18:59:00
|
|
|
| 
