เราสนับสนุนให้คุณอ้อให้อภัยนะคะ.....คนเราทุกคนไม่ได้ดีร้อยเปอร์เซ็นต์ การที่คนสองคนแต่งงานกันก็ต้องพยายามยอมรับความเฮงซวยของอีกฝั่งให้ได้ค่ะ (แต่ไม่ใช่ผิดเรื่อยเจื้อยก็ไม่ไหวน๊า)
เราก็ไม่ค่อยชอบคำว่าทำเพื่อลูกแล้วให้ทนหรอกนะ...แต่ถามเด็ก...เราว่ากรณีนี้เค้าคงอยากมีพ่อแหล่ะค่ะ...คุณอ้อลองคิดดูดีๆ อีกทีได้ไหมคะ...มีพ่อ...ดีไม่ดีแต่ก็มีนะคะ ดูท่าเค้าก็สำนึกแล้วด้วยนี่นา (ตอนนั้นก็ใช่ว่าจะมีสติครบร้อย) คุณมีฐานะไม่ต้องง้อผู้ชายก็จริง แต่น่าจะลองอดทนให้อภัยเค้าดูอีกสักทีค่ะ
ลองนึกถึงตอนที่รักกันนะคะ แล้วนี่จะมีอีกคนมาให้รัก เป็นโซ่ทองคล้องใจ แค่คุณยอมให้อภัย ครอบครัวรวมทั้งพ่อแม่ทั้ง 2 ฝ่ายก็จะมีความสุขขึ้นด้วย ลูกที่จะเกิดมาก็จะมีครอบครัวสมบูรณ์...ไม่ได้โลกสวยค่ะ...เราว่าคุณอ้อน่ะโลกสวยมากกว่า...ที่คิดว่าคนอื่นจะเป็นอย่างที่เราต้องการ พอไม่ได้ก็ไม่อดทน ไม่ให้โอกาส..ตัดช่องน้อยแต่พอตัว ไม่นึกถึงพ่อแม่ ไม่นึกถึงลูกไม่นึกถึงพ่อของลูกที่กำลังขอโอกาสแก้ไข นึกถึงแต่ความรู้สึกตัวเอง...นั่นล่ะค่ะ...โลกสวยสำหรับเรา...จะเป็นแม่คนแล้วต้องอดทนมากๆ สิคะ
คุณสองคนเลิกกัน ไม่ให้อภัยกัน ไม่กลับมารักกัน...คนมีความสุขมีอยู่คนนึงค่ะ...แพรไงคะ...อยากให้เป็นแบบนั้หรอคะ
ปล.
ยังไงก่อนใจอ่อน.....ให้คุณเจย้ายที่ทำงานและเชคเลือดด้วยนะคะ...ดูสภาพแล้วถ้าไม่ย้ายมีโอกาสเกิดเหตุอีก ไม่ก็ต้องติดโรคเข้าซักวันแน่ๆ
แตกประเด็นครั้งสุดท้ายแล้วค่ะ....เรื่องเล่าจากคนกินของเพื่อน{แตกประเด็นจาก N11690108}
ทอง จริงๆ
ปล. ขอให้คุณอ้อ(และลูก) พบแต่ความสุขตั้งแต่นี้ตลอดไป อย่าได้พบเจอเรื่องร้ายๆอีกเลย...
