ความคิดเห็นที่ 1 อยู่คนเดียว ชะตากรรมสามีไม่ทราบ เค้าไม่ติดต่อมา ยังเรียนไม่จบ ไม่มีงานทำ ไม่มีใครไม่มีกำลังใจ ท้อมาก แต่ที่ยังมีชีวิตอยู่เพราะเพื่อเจ้าตัวเล็ก ถ้าเราจะตาย เราอยากตายคนเดียวไม่อยากให้เค้าตายไปด้วย จากคุณ : อันจีน่า เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 19:05:33

ความคิดเห็นที่ 2 ......ตอนที่รู้ว่าท้องนะคะ........... ....ตกใจมาก ........เพราะ.....เรารู้สึกว่ามันเร็วไปไหม แล้วน้องเค้ามาแล้ว เราจะทำไงดี สับสนไปหมดเลยคะ..........และในขณะนั้น......... ...... .......1. สามีตกงาน........ .......2. ยังเพิ่งเริ่มเก็บเงิน(ตั้งใจจะเก็บเงินไปต่อ ป.โท เรียนจบแล้วกะว่าจะแต่งงานอะคะ แต่จดทะเบียนสมรสมาแล้ว 1 ปีก่อนท้องนะคะ) .......3. ไม่อยากมีลูกเลยจริงๆ...(ยังอยากทำนั่นทำนี่ พูดเล่นๆกะสามีว่า เลี้ยงกระต่ายยังดีกว่าเลี้ยงลูกคนนะ เพราะลูกคนสมัยนี้ใช้ทั้งกาย ใจ เงิน และเวลา มาก ซึ่งยุคสมัยนี้มักจะสวนทาง) .......ทันทีที่รู้ว่าท้อง ก็ไปฝากท้องปกติ ไหนจะค่าฝากท้อง ค่าเดินทาง แล้วเราทำฟัน อีก ค่าจัดฟัน ค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมด เราต้องหาเงินมาเอง เพราะคุณสามีตกงาน.....แต่ เราก็ฮึดนะ ทำงานตั้งแต่ท้องจนวันสุดท้ายก่อนคลอด.......ขึ้นเวรตลอด.....พี่ๆที่ทำงาน ชมกันใหญ่ว่าแข็งแรงและขยันจริงๆ ขนาดใกล้จะคลอดจะไม่หยุดงานเลย .......พอใกล้คลอดนี่ก็อุปสรรคทดสอบอีกแล้ว น้ำท่วมอะดิ ช่วงตุลาคม 54 น้ำท่วมสูง มาก ทางเข้าบ้านเรารถสัณจรไม่ได้เลย แล้วดันมาปวดตอนตี 1 ฝนก็ตกหนักมาก..... แล้วจะไปไงละทีนี้ เอาว๊ะ.......1669 โทรแจ้งเหตุเลย......เราก็อาบน้ำแต่งตัวเก็บ ของ โทรไปตอนตี3 รถทหารมารับค๊ะ.....โหยยังกะหนัง มารับตอนตี 4 ตี5 เข้าห้อง คลอดเลย พี่ๆพยาบาลบอกว่า โหยเก่งจริงๆ เดินตัวปลิวมานึกว่าเปิดแค่ 2-3 เซ็น ที่ไหน ได้ 10 เซ็นแล้ว อิอิ......คลอดตอน6.13น. ตัวโตนะ 3650 กรัม ยาว55เซ็นติเมตร คลอดธรรมชาติจร้า.......... ........เราผ่านตรงนั้นมาได้เพราะลูกและคุณสามีคะ ทุกวันนี้เรารับหน้าที่หัวหน้าครอบ ครัว ทำงานหาเงิน ปั้มนม ส่วรคุณสามีเป็นพ่อบ้านเลี้ยงลูก ทำงานบ้าน อิอิ ผ่านตรงนั้น มาได้ก็รู้สึกโล่งขึ้นเยอะ ชีวิตตอนนี้มีความสุขมากมาย........ มีลูกสาวที่น่ารัก มีสามีที่เข้าใจแม้จะปากร้ายไปหน่อย แต่เค้าก็รักเรากับลูกมากมายเลย ..........ขอให้แม่ๆทุกคนสู้ๆนะคะ เราต้องผ่านมันไปได้.................. ปล. เราต้องมาทำงานก่อนเวลาเพราะที่ทำงานไม่มีคนช่วยเลย พี่ๆเลยตามเรามาทำงานก่อน เราทำงานตั้งแต่ลูกอายุแค่ 25 วันเองคะ จากคุณ : ฟ้าสีคราม เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 19:11:12 A:125.27.120.201 X: TicketID:360828

ความคิดเห็นที่ 3 เราก็เป็นคนหนึ่ง กำลังท้อง และพอรู้ว่าท้อง เหมือนปัญหาต่างๆ ที่ไม่เคยมี ก็มีตามมา ต้องต่อสู้กับหลายๆสิ่งที่เข้ามาในชีวิตค่ะ หลายๆ เรื่องที่เราไม่ได้มีส่วนร่วมในการทำให้เกิด แต่เราต้องเป็นคนจบปัญหา และรับภาระกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะคำว่า ครอบครัว ทำธุรกิจ ต้องมีเงินหมุนเดือนละ สามแสนเป็นอย่างน้อย เดือนไหนเงินเข้าไม่ทันหรือเข้าไม่พอที่จะจ่าย เราต้องรับหน้าที่ในการจัดหาทุนมาหมุนเวียน เพื่อให้เดินต่อไปได้ และไม่ให้กระทบกับงานที่ทำ (อันนี้เครียดมาก เพราะก่อนหน้านี้ ธุรกิจดีมาตลอด เงินเข้าหมุนเวียนเดือนละไม่ต่ำกว่า 1 ล้านบาท) ครอบครัวฝ่ายพ่อแม่เรามีปัญหา ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนไม่เคยมี แม่เรากับพ่อทะเลาะกันใหญ่โต พ่อประสพอุบัติเหตุ (อันนี้พ่อประมาทเอง) เข้า รพ.  เราต้องไปเฝ้าพ่อทุกวัน ขับรถเองจากบ้านไป รพ. ไปกลับร่วม 50 กม. ตั้งแต่เช้าตรู่-กลับเย็น ตอนนั้นท้องได้ 6 เดือน เช็ดตัว เตรียมข้าว เทฉี่ เทอึให้พ่อ เพราะเดินไม่ได้ เกือบเดือน แล้วขับรถพาพ่อกลับมาพักฟื้นที่บ้านเรา อีกจังหวัดหนึ่ง ใช้เวลา 6 ชม. และขณะเดียวกัน ต้องคอยโทรหาแม่ทุกวัน เป็นเพื่อนแม่ ฟังแม่ระบาย เป็นเสาหลักด้านจิตใจของแม่ รับฟังทุกสิ่งที่แม่อยากจะระบาย แม้ว่า บางเรื่องจะฟังแล้วไม่สบายใจ แต่ก็ต้องฟัง เพราะแม่ไม่มีใครให้ระบาย มีแค่เราคนเดียว..... แม่สามี...มาอยู่ด้วย เพราะทะเลาะกับพี่สาวสามีและ ไม่มีพี่สาวคนไหนรับแม่ไปอยู่ด้วย เรากับสามี รับแม่มาอยู่ด้วย  เรารับหน้าที่ ดูแลอาหาร เสื้อผ้า ที่หลับนอน  ตั้งแต่ท้อง จนตอนนี้ ก็ยังต้องตื่น ตีห้า ทำกับข้าวให้ทุกคนในบ้าน   ตั้งแต่ท้อง จนถึงวันนี้ 33 วีคแล้ว เรายังต้องรับกับปัญหาทุกวันค่ะ กลัวลูกเครียดตาม ได้แต่บอกลูกว่า "แม่จำเป็นต้องเครียดนะ หนูอยู่ในนี้อย่าเครียดตามแม่ หนูโตไวๆ นะลูกนะ" ^^ ได้แต่หวังว่าลูกจะเข้าใจ พอแค่นี้ก่อนนะคะ ^^ เบาๆ  จะได้หายเครียดค่ะ ^^ ได้แต่บอกตัวเองว่า สู้ต่อไปค่ะ จากคุณ : ลมพัดใบไม้ เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 19:15:21

ความคิดเห็นที่ 4 รู้สึกมีกำลังใจที่ได้อ่าน และถ้าใครเจอปัญหาอยู่ได้อ่าน คงลุกขึ้นสู้ไปพร้อมๆกันกับลูกในท้อง ต้องผ่านทุกอย่างไปให้ได้ ต่อไปต้องดี ต้องมีวันของเราสักวัน จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 19:26:34 A:118.175.40.226 X: TicketID:353401

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนท้องเรื่องเงิน เรื่องงานดีมาก. เจ้านายให้หยุดอยู่บ้านไม่ต้องไปทำงานเลยเกือบ 7เดือน โดยได้เงินเดือนตลอด ตอนกลับไปยังปรับตำแหน่ง ปรับเงินเดือนให้อีก 2 หมื่น. กลัวเราลาออก แตปัญหาเราคือ. เราแพ้ท้องมาก. แพ้ตั้งแต่ 2 สัปดาห์. อาเจียนทุกวันจนถึงวันผ่าตัดคลอด. อาเจียนใส่เครื่องออกซิเจนเลย. แพ้น้ำ. กินนำ้เปล่าไม่ได้. กินได้แต่กาแฟ pepsi.  สามีก็แพ้ อาเจียนตลอด กอดคอกันเป็นลมประจำ เรานอนโรงพยาบาล 3 รอบ นอนฉุกเฉินอีก 1 รอบ    ส่วน 2 เดือนสุดท้ายหมอให้นอนอยู่กับที่ไม่ขยับไปไหนเลย. เพราะมีปัญหาเรื่องคครภ์ที่แพ้มาก จนอาจจะคลอดก่อนกำหนด. และที่จำได้ คือ นอนร้องไห้ทุกคืนช่วง 6เดือนแรก. แพ้จนไม่รู้จะทำยังไง. นอนร้องไห้อย่างเดียว  ชีวิตกอดอยู่กับถังขยะตลอดเวลาเพราะอาเจียนวันละหลายรอบ. กลืนน้ำลายไม่ได้ ต้องบ้วนทิ้งตลอดเวลา เล่าแล้วเศร้า. มันเป็นบททดสอบจริงๆ ค่ะ แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 55 19:34:25 จากคุณ : ink (siam) เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 19:33:04

ความคิดเห็นที่ 6 เจอเหมือนกัน แอบกังวลว่าต่อไปจะเป็นไงหนอ แค่ตอนท้องยังเยอะขนาดนี้ แล้วคลอดออกมาล่ะ จะเจออะไรอีกไหม ของเรา แต่งงานอยู่ด้วยกันมา 8 เดือน โดยที่ไม่คุมอะไรเลย ไม่ท้อง แต่พอมาแยกกันอยู่ คือเรากลับมาทำงานที่บ้าน แค่เริ่มงานใหม่ก็หนักพอสมควรแล้ว เพราะสุขภาพไม่ดี เป็นไซนัส ผ่าตัดก็แล้ว ทานยารักษาก็ตกมื้อละ 10 เม็ด วันละ 4 ครั้ง ปวดมากตอนนั้น ระบมไปทั่วหน้าและศีรษะ ทานยายังไม่ดีขึ้นกลับท้องขึ้นมา ต้องหยุดรักษาทันทีเลย สิ่งที่ทำได้ก็คือทนปวดไปวันๆ ต้องประคบร้อนตลอดเวลา ทั้งวันและทั้งคืน เป็นแบบนี้อยู่ 2 สัปดาห์ ประกอบกับอาการแพ้ท้อง ทำไรไม่ได้ หากินเองไม่ได้ แต่ต้องทนลากตัวเองขับรถออกไปหากินเพราะความหิว สุดท้ายแม่ตัวเองไล่หนีออกจากบ้าน ด้วยเหตุที่ว่าไม่พอใจที่เราขลุกอยู่แต่ในห้อง ไม่ยอมพูดจากับใคร เขาเขียนจดหมายมาทิ้งที่ห้อง ใจความว่า ไล่หนีอ่ะคะ มาเข้าไตรมาสที่สอง คนในบ้านทะเลาะกัน ถึงขั้นขู่จะฆ่ากัน เราอยู่กับแม่ 2 คน ขณะที่พ่อกะพี่ชายไปอยู่อีกบ้านหนึ่งและวางแผนจะฆ่าแม่ เราต้องอยู่อย่างหวาดระแวง ระหว่างเวลาทำงาน ต้องแว๊บๆไปรับไปส่งเค้าไปสถานีตำรวจบ้าง ไปพบทนายบ้าง ตกเย็นมาประตู หน้าต่าง อะไรต้องล็อคให้สนิทเพราะผู้หญิงอยูู่กันสองคน ปกป้องเค้าสารพัด สุดท้ายเค้าก็คืนดีกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มาช่วงสุดท้าย ก่อนคลอด ตอนนี้เราก็อืดอีกรอบ เหตุการณ์ก็เกิดขึ้นเหมือนตอนแพ้ท้อง หาว่าเราไม่ทำอะไร ทำตัวผิดปกติมากกว่าคนท้อง จะกินจะนอนจะทำอะไรนั้นโดนจับผิดมาตลอด แค่กินข้าวก่อนหรือนอนหลังเลิกงานก็โดนด่า หารู้ไหมว่ากลางคืนเราตื่นทีละ 3 รอบ เช้าๆมางัวเงีย เพลียแทบทำงานไม่ไหว สุดท้ายลงที่เดิมคือไล่เราออกจากบ้านอีกรอบ กะว่าคลอดแล้วคงต้องไปจริงๆ ออกไปอยู่กับลูก 2 คนเพราะสามีทำงานคนละที่ บ้านเกิดตัวเองแท้ๆยังอยู่ไม่ได้ ไม่รู้ว่าหลังคลอดจะต้องเจออะไรอีก พยายามไม่เครียดนะ กลัวจะตกถึงลูก แต่สุดท้ายเราจะให้ลูกเติบโตมาในสภาพนี้ได้หรือ จากคุณ : วรินทร์ธารา เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 21:15:33

ความคิดเห็นที่ 7 จะย้ายไปอยู่กับสามีก็ไม่ได้ เพราะไม่มีงานทำ หากทำงานที่นี่อย่างน้อยก็มีคนเลี้ยงลูกให้(แม่สามี) แต่ถ้าไปกทม. ต้องไปจ้างเขาเลี้ยง แย่กว่าเดิม จากคุณ : วรินทร์ธารา เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 21:18:15

ความคิดเห็นที่ 8 กระทู้นี้ ต้องเข้ามาตอบเลย เราเนี่ยท้องทีไร ชีวิตมีอุปสรรค ตกต่ำทุกที ท้องแรก ตอนนี้ลูกสาวจะ 4 ขวบแล้ว ตอนท้องลูกสาว ดันท้องแบบไม่ตั้งใจ พ่อเด็กไม่เอา ต้องฝ่าฟันสู้รบปรบมือกับปัญหาพ่อเด็ก กิ๊ก แถมเงินเก็บไม่มีมีหนี้ติดตัวแต่ยังไม่เยอะ สัก เกือบแสน ต้องผ่อนบัตร ไม่มีใครให้พึ่งพา อยากกลับบ้านไปอยู่กับแม่ ก็ไม่ได้ แม่เอาหมามาเลี้ยง 20 กว่าตัว จนคนอยู่บ้านไม่ได้ ร้องไห้ ทุกวันอยู่หอแชร์กับพ่อเด็ก เพราะไม่มีที่ไป พ่อเด็ก ทำร้ายจิตใจตลอด มีกิ๊ก ไม่เคยสนใจ พูดจาให้ช้ำใจตลอดว่า ไม่อยากได้เราไม่อยากได้ลูก เหมือนอยู่คนเดียว แถมตอนท้องสามเดือนแรก แพ้ท้องทุกวัน แพ้หนักพอควร งานก็หนักเป็นเซลล์ต้องออกข้างนอกไป ตจว ตลอด (ดีหน่อยที่ไม่ได้ขับรถเองติดรถบริษัทไป) แต่ก็เหนื่อยมากโดนกดดันยอดสินค้าเป็นเครื่องจักรขายยาก ทำงานตะลอนๆ ไปตจว จนเกือบวันคลอดแน่ะ ตอนท้องแรก เงินค่าคลอดก็ยังไม่มี แต่ก็พยายามหารายได้พิเศษขายของทางเน็ต แต่ในความโชคร้ายก็มีโชคดี มีหลายๆคนสงสารให้ความช่วยเหลือพอควร ก็ผ่านไปได้ แต่จำได้ว่า เหนื่อยหนาสาหัสแทบอยากตายไม่มีวันไหนไม่ร้องไห้ ต่างจากคนอื่นรอบตัวท้องเนี่ยสบาย ลั๊นลา ได้รับการเอาใจเหมือนช่วงพักผ่อนแบบนั้นเลย ท้องสอง ลูกชายอยู่ในพุง 7 เดือนแล้ว ท้องนี้เจอปัญหา กิจการที่ทำมีปัญหาหนัก ทำให้กลายเป็นหนี้ 1.8 ล้านบาท รอเจ้าหนี้่ต่างทยอยฟ้อง บ้านต้องผ่อน รถต้องผ่อน ทุกวันๆ เราจะเครียดเรื่องเงินมาก แถมยังสงสารลูกสาวคนโตอีก กลัว บ้านโดนยึดไม่มีบ้านอยู่ ทำสินค้าแบรนด์ตัวเองแบรนด์ใหม่ กำลังจะดันยอด ก็มีโดนคนหลอกให้ไปจ่ายค่าโปรโมตรไร้สาระเป็นแสน แพ้ท้องหนักมาก ไม่มีวันไหนสบายตัวเลย ยันจะ คลอดแล้ว ทำให้ไม่สามารถทำงานสร้างแบรนด์ตัวเองได้ เต็มที่ ต้องพรีออเดอร์กินเศษเงินไปวันๆ ติดลบบ้าง ได้บ้าง ขอให้ผ่านไปแต่ละวัน วันๆ หนึ่งโทรศัพท์เ้จ้าหนี้โทรมาเยอะมากกก มากจนไม่อยากรับ ยังคิดไม่ออกว่าจะหาเงินมาปิดหนี้ได้ทันก่อน โดนฟ้องยึดบ้า่นไหม ตอนนี้ก็เหนื่อยหายใจไม่ออกอยากคลอดเร็วๆ จัง แต่ท้องนี้เราเครียด แต่เราไม่ได้ร้องไห้นะ เราเข้มแข็งขึ้นเยอะ และมีลูุกสาวคนโตเป็นกำลังใจ แต่ยังเชื่อว่า ให้ลูกออกมาก่อนอะไร จะดีขึ้นเหมือนตอนลูกสาวคนโต พอเค้าออกมาแล้ว อะไรก็ดีขึ้น ไม่เคยท้อ จะสู้ต่อไปเพื่อลูก จากคุณ : Shorty and The Freaky Dogs เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 21:35:15

ความคิดเห็นที่ 9 ของเราดูเหมือนเป็นเรื่อง เลกมากค่ะ ตอนท้องน้อง เปนตอนที่ได้น้องหมา มาอยู่ด้วยพอดี ส่วนตัวเปนคนรักน้องหมามาก ตอนนั้นอยู่หอไปกลับบ้าน เสาร์ อาทิตย์ ก้ไม่คิดว่าจะมีปัญหาอะไรค่ะ แต่พอไปบ้าน พ่อสามีดันเกลียดหมาเข้าไส้ เขาแสดอาการออกมาเลยว่าไม่ชอบอย่างแรง และพยายามทำทุกวิถีทางจะให้เราเอาหมาออกไปจากบ้านของเขา เราก็คุยกับสามีค่ะ เพราะสามีก้รักหมาเหมือนกัน ก้ฝีนเลี้ยงค่ะ เพราะคิดว่ากลับบ้านแค่ เสาร์ อาทิตย์ จนท้องเริ่มแก่ ต้องกลับมาอยุ่บ้าน จริงๆไม่จำเปนเลย แต่ทางญาติๆสามีเขากลัวจะไม่มีคนอยุ่ด้วย(แต่ถึงกลับมาอยุ่บ้านก้ไม่มีคนอยุ่ด้วยเหมือนเดิม เพราะเขาไปทำงานกันหมด) พอเอาหมามาอยุ่บ้าน พ่อสามีไม่คุยด้วยเลยค่ะทั้งเรากับสามี หน้าตาของพ่อสามีเคร่งเครียดตลอด แล้วก้กดดันทุกอย่างที่จะให้เอาหมาออกไปจากบ้าน ตอนนั้น ทั้งเครียดทั้งเสียใจค่ะ ไม่อยากเอาหมาให้ใคร เพราะรักเขามากจริงๆ เลี้ยงมาตั้งแต่อายุได้ 45 วัน ติดกันมาก บางวันก้ร้องไห้ค่ะ เพราะคิดหนัก เพราะพ่อสามีแสดงอาการว่าไม่ชอบหนักขึ้นเรื่อยๆ ..จนสุดท้ายน้องสามีเขามาขอไปเลี้ยง ซึ่งเขาก้เปนคนรักหมา และตอนนั้น เราเองก้ท้องได้เก้าเดือนแล้ว ก้เริ่มคิดว่า ถ้าเราไป รพ ใครจะอยุ่ดูแล เพราะไม่มีคนดูแลจริงๆ สามีก้ต้องไปนอนเฝ้าเรา จึงตัดสินใจให้เขาไปค่ะ วันที่ให้ไปร้องไห้ เสียใจ จนเหมือนจะตรอมใจ เลยค่ะเปนอยุ่เกือบอาทิตย์ น้องสามีเขาคงสงสารเรา จึงพาน้องหมามาหาเราบ้างเปนบางครั้งค่ะ ก้ดีใจขึ้นมาหน่อย ตอนนี้คลอดน้องได้สองเดือนแล้ว ยังไม่ได้้เจอหน้าน้องหมาเรยค่ะ เพราะทางบ้านสามีเขากลัวว่า ขนน้องหมาจะมาติดลูกเรา เขาเรยยังไม่อยากให้พามา ก้เรยนอนคิดถึงน้องหมาไปทุกวัน คุยกับลูกเรื่องน้องหมาทุกวันค่ะ อยากให้เขาได้รุ้ว่าเขายังมีพี่ชายอีกหนึ่งตัวที่ร่วมทุกข์ ร่วมสุขกันมาตั้งแต่เขาอยุ่ในท้อง ...ไร้สาระหน่อยนะคะ เรื่องไม่เหมือนคนอื่นเขา ฮ๋าาาๆ จากคุณ : แม่ลูกร็อคเกอร์ เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 22:30:43

ความคิดเห็นที่ 10 ของเรารถจักรยานยนต์ชนท้ายรถเก่งเราเป็นคนขับรถจักรยานเองด้วยคิดสภาพดูหน้าบวม คอเคล็ด ปวดท้อง ปวดหลังเพราะกระแทรก  ตอนนั้นน่าจะท้องได้ไม่ถึงเดือน ไม่รู้ด้วยว่าท้อง ถ้ารู้จะระวังมากกว่านี้ พอรู้ว่าท้องก็เครียดอีกว่าลูกเราจะเป็นอะไรไหม จะเกิดมาพิการเพราะอุบัติเหตุจากความประมาทของเราไหม คิดมากอ่ะ คิดมาก พอท้องได้สี่ห้าเดือนเป็นไข้สูง น้ำคร่ำรั่วอีก นอนโรงพยาบาลเป็นเดือน แต่พอคลอดออกมาเค้าครบสามสิบสองนะดีใจมากเลย จากคุณ : มิ้นกับน้ำ เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 00:04:37

ความคิดเห็นที่ 11 รู้สึกมีกำลังใจที่เข้ามาอ่านค่ะ ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : ยิ้มกว้างๆ เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 02:40:21

ความคิดเห็นที่ 12 เพิ่งจะคิด จริงๆด้วย ตอนท้อง มีหนี้ เกือบล้าน ทองหยอง จำนำหมด วันไปคลอดนอนร้องไห้คนเดียว สามีปลอบใจว่า ยังไงก็จะหาค่าคลอดมาให้ได้ อค่รอยเท้าลูกไม่มีเงินจะทำ ต้องแอบถอนเงินในบัญชีที่มีน้อยนิดทำไปให้ลูก เพราะคิดว่า เวลามันย้อนกลับไม่ได้ พอคลอดลูกออกมาลูกยังไม่ถึงเดือน หมดหนี้ แถมมีเงินมาอีกเกือบล้าน เท่าที่มีหนี้เลย ได้ซื้อบ้าน ออกรถใหม่  หรือนี่คือ อุปสรรคอย่างที่แม่ๆบอกน๊า จากคุณ : ลูกสาวนางฟ้า เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 08:35:38

ความคิดเห็นที่ 13 ใช้คติพจน์เดียวกันเลยค่ะ มารไม่มีบารมีไม่เกิด ลูกมีบุญเลยต้องมีมารผจญ เล่ามั่งดีกว่า เคยเล่าไว้ในทู้ไหนไม่รุ๊นานละ ท้องหลังน้ำท่วมค่ะ โชคดีคือไม่มีอาการแพ้ใด ๆ ทั้งสิ้นจนถึงปัจจุบัน แต่ตอนแรกท้อมาก เพราะมีแต่เรื่องเงินเข้ามามะรุมมะตุ้ม แอบท้องเงียบ ๆ ไม่บอกใครสามเดือน พอสี่เดือนก็บอกสามี บอกสามีได้วันเดียว รู้สึกว่าวันรุ่งขึ้นหรือวันถัดไปนี่แหละ สามีขับรถชนท้ายแท๊กซี่แถมประกันเพิ่งหมด ยังไม่มีเงินไปต่อประกัน ซวยไป จ่ายทั้งค่าซ่อมแท๊กซี่ ค่าซ่อมรถตัวเอง ค่าต่อประกัน ซีดเลยตอนนั้น ย้อนไประหว่างสามเดือนแรก ก้อหมดเงินไปกับค่าซ่อมบ้านน้ำท่วม ซ่อมไปได้แค่ 80% เองมั้ง มาเจอเรื่องรถชนอีก เครียดมากกก ท้ออออสุด ๆ ไรวะ มีลูกแล้วทำไมมีแต่เรื่อง จนคิดได้เรื่องมารไม่มีบารมีไม่เกิดอ่ะค่ะ ก้อกัดฟัน ฮึด ๆ แล้วสถานการณ์ก้อเริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ จนปัจจุบันมีแนวโน้มดีขึ้นมากค่ะ ค่ารักษาพยาบาลต่าง ๆ นา ๆ ที่คิดว่าเบิกไม่ได้ ก้อเบิกจากบริษัทได้ ตอนแรกดูประกันสังคมไม่ให้สิทธิเรื่องเบิกค่าฝากครรภ์หรือตรวจครรภ์ เราก็นึกว่าบริษัทจะไม่ให้เหมือนกัน แต่ถามแล้วเบิกได้ ก้อโล่งงงง คาดว่าตอนคลอดก็สบายพอดีแหละ คำนวณแล้วหนี้สินจะหมดช่วงนั้นพอดีอ่ะ แอบดีใจอยู่ลึก ๆ อีกสองเดือนก้อสบายแว้ววว... จากคุณ : Sea 31wk เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 08:49:26 A:223.27.229.254 X: TicketID:353085

ความคิดเห็นที่ 14 นึกว่าจะเป็นอยู่คนเดียวซะอีก T T อุปสรรคเยอะมากเลยค่ะ เพิ่งเรียนจบ งานยังไม่มีทำ สมัครงานทิ้งไว้เยอะมาก มีหลายๆที่ดีๆเรียกเข้าไปสัมภาษณ์แต่ก็ยังทำไม่ได้ เวลาเห็นเพื่อนโพสรูปที่ทำงานไปทำงาน ไปเที่ยว ก็แอบอิจฉาตลอด T T แฟนยังเรียนไม่จบ ตอนแรกที่บ้านรับไม่ได้ จะให้เอาออกให้ได้ แต่ก็ทน เดือนแรกๆเครียดมากแฟนไม่ดูแลเลยเมาตลอด จะให้ทำแท้ง มีกิ๊กคุยกะสาวไปเรื่อย รู้สึกไม่มีใครอยู่ข้างเราเลย เครียดมากจะฆ่าตัวตายบ่อยมาก แต่ไม่อยากให้ลูกเป็นอะไร แต่ในที่สุดก็ผ่านมันมาได้ค่ะ ตอนนี้ทางบ้านทั้งคู่รับรู้แล้ว แต่ก็ยังไม่ได้อยู่ด้วยกัน เขาพยายามจะเรียนปีสุดท้ายให้จบ นานๆจะเจอกันที กลัวเหมือนกันว่ามันจะเกิดอะไรแย่ๆขึ้นอีก ตอนนี้ 5 เดือนแล้วค่ะ หวังว่าจะเกิดอะไรดีๆขึ้นมาบ้าง... จากคุณ : สาวกแฮร์รี่ เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 10:07:06

ความคิดเห็นที่ 15 เป็นเหมือนกันค่ะ ถือว่าโชคดีจิงๆๆด้วย จากคุณ : pudding berry เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 11:33:01

ความคิดเห็นที่ 16 ขอเล่ามั่งค่ะ ตอนนี้กำลังท้องสองใกล้จะคลอดต้นเดือนหน้านี้แล้ว            ตอนท้องแรก  ตั้งใจท้องมาก ชวนสามีทำการบ้านทุกวัน  ปล่อยหลายเดือน พอท้องดีใจมาก ๆ             แต่พอท้องได้ 3 เดือน พ่อป่วยหนัก เราต้องพาพ่อไปหาหมอแทบทุกวันก็ว่าไว้  ดูแลพ่อ (ปกติเราอยู่กับสามี 2 คน พ่ออยู่บ้านเก่าเราค่ะ )  แต่อันนี้ก็ทำได้  เพียงแต่ว่ามีเหนื่อย ๆ บ้าง             ท้องได้ 4 เดือน มีปัญหากับเจ้านายที่ทำงานแบบไม่ทันตั้งตัว เจ้านายงี่เง่า ขี้เมา  ไล่เราออกจากงาน เราขับรถกลับบ้านร้องไห้ตลอดเลย  สับสนไม่รู้จะทำไง จะหาเงินที่ไหนมาคลอด  หนี้สินก็เยอะตอนนั้น มีแต่หนี้บัตรเครดิตเต็มไปหมด              หยุดงานอยู่ 2-3 วัน หัวหน้าและเพื่อน  ๆ ที่ทำงานโทรมาตามไปให้ทำงาน ตอนแรกก็หยิ่งปนโกรธเจ้านายด้วย  แต่พอคิดถึงลูกก็ต้องกลับไปทำค่ะ              ท้องได้ 6 เดือน ตกเลือด ต้องไปหาหมอ กลัวไปหมด กลัวลูกไม่อยู่ ร้องไห้เสียใจมาก  โชคดีที่น้องแข็งแรงเลยไม่เป็นอะไร               พอคลอด ก็มีปัญหารกติดกับมดลูก เข้าห้องผ่าตัดนานหลายชม. จนสามีกังวล หลังคลอดน้องก็ตัวเหลืออยุ่ รพ.นานหลายวัน                 สุดท้ายถึงแม้จะคลอดลูกและเริ่มปรับตัวได้แล้ว แต่อุปสรรคที่ยิ่งใหญ่ของเราคือ  หนี้ค่ะ  มีหนี้บัตรเครดิตโทรมาทวงจนเราหมุนเงินไม่ทัน จนตัดสินใจหยุดจ่ายทุกบัตร  เจ้าหนี้โทรตามทุกเจ้า บางครั้งต้องกอดลูกไปร้องไห้ไป  สามีก็มีรายได้ไม่เยอะ  สุดท้ายเรา 2 คนปรึกษากันคิดหาทางออก  โชคดีแม่สามีสงสารเลยขอให้น้องชายสามีช่วยปลอดหนี้ให้แล้วให้เราผ่อนจ่ายเค้า 5 ปี ทุกวันนี้หมดหนี้แล้ว สบายตัวขึ้นเยอะค่ะ               ชีวิตดีขึ้นหลังจากปลดหนี้บัตรเครดิตได้  ได้เปลี่ยนที่ทำงานใหม่ รายได้ดีกว่าเดิม  เจ้านายดีทำงานไม่กี่ปี เลื่อนขั้น เลื่อนเงินเดือน  จนตัดสินใจมีลูกคนที่ 2 (ลูกคนแรก 5 ขวบค่ะ )               คนที่ 2 อุปสรรคมีอยู่อย่างเดียว คือ ตอนท้องใหม่ ๆ จนถึง 5 เดือนตกเลือดทุกวัน หาหมอจนเสียค่าหมอไปหลายตัง  ประกอบกับต้องเลี้ยงลูกคนโตด้วย ที่ทำงานไกลต้องขับรถไกล ๆ ทุกวัน  บางวันเหนื่อยจนไม่อยากพูดอะไร  แต่พอเห็นหน้าลูกก็หายเหนื่อยค่ะ  คิดว่าอดทน ๆ เราต้องสู้เพื่อลูกค่ะ จากคุณ : punchaya เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 13:30:25

ความคิดเห็นที่ 17 โหวตกระทู้นี้ให้คะ ชอบ จากคุณ : Ran-Ban-nuy เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 14:12:44

ความคิดเห็นที่ 18 คลอดลูกละหายจริงไหมคะแม่ๆทั้งหลาย ท้องแรกค่ะ แต่ไม่เึคยรู้สึกว่าชีวิตมีปัญหาหนักขนาดนี้เลย ตั้งแต่แต่งงานค่ะ ไม่ใช่แค่ตอนมีลูก หรือเทวดาอยากพิสูจน์นักหรอว่าเรารักกัน พอเหอะ เหนื่อยละ จากคุณ : วรินทร์ธารา เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 19:46:51

ความคิดเห็นที่ 19 ขอระบายความในใจอีกคนคะ เราเป็นคนหนึ่งที่ท้องก่อนแต่งงาน ตอนแรกเค้าแฟนจะเอาฟาดหัวแบบว่าไม่ต้องแต่งงาน เพราะแฟนเป็นคนที่หน้าที่การงานดี มีคนนับหน้าถือตาเยอะมาก และด้วยครอบครัวเราเป็นครอบครัวธรรมดาไม่รวย ซึ่งก็คิดว่าไม่คู่ควร (ที่ทราบเพราะเพื่อนของแฟนเล่าให้ฟัง) ตอนรู้ก็เสียใจคะ ตอนแต่งงานก็เข้าเดือนที่ 3 แล้ว ท้องยังไม่ออกมากเท่าไร แต่คนส่วนใหญ่ก็พอจะรู้กัน แล้วเราก็ย้ายมาอยู่บ้านแฟน ซึ่งแฟนอยู่กับน้องสาวแฟน รวมเราเป็น 3 คน เค้าให้เราออกจากงานเพราะมันไกลบ้าน กลัวเราเหนื่อย ให้เราอยู่บ้านทำความสะอาดบ้านทุกอย่าง รวมทั้งทำกับข้าวด้วย ต้องเดินไปตลาดเพื่อซื้อวัตถุดิบมาทำกับข้าวทุกวัน เหนื่อยมาก แต่ก็คิดว่าคงเป็นเวรกรรม แล้ววันหนึ่งก็เห็นข้อความในโทรศัพท์ เข้าไปเที่ยวผู้หญิงมาในวันที่เราไม่สบายตอนนั้นท้องได้ 7 เดือนแล้ว คิดว่าผู้ชายทั้งโลกเป็นแบบนี้หมดเลย เครียดมาโดยตลอด ร้องไห้บ่อยเหมือนกัน แต่เค้าไม่เคยปลอบเราเลย บอกว่าจะไม่สนใจอีกถ้างี่เง่าแบบนี้ เราเลยมีความรู้สึกว่าจริง ๆ แล้วเค้าไม่อยากมีลูกหรอก เค้าสนใจแต่ตัวเอง ทุกวันนี้ก็อยู่เพื่อลูก คิดว่าสักวันถ้าลูกอยากอยู่กับเราแค่ 2 คน คงมีปฏิหาริย์ทำให้เราออกไปจากบ้านหลังนี้ได้ ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่ทุกคนคะ อีกอย่างตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าจะมีใครมาช่วยเลี้ยงหรือป่าว แม่เราก็ต้องทำงาน แม่แฟนก็อยู่ต่างจังหวัดเลี้ยงหลานอีกคน จากคุณ : bee เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 20:24:07 A:124.121.75.36 X: TicketID:364813