ความคิดเห็นที่ 1 เรื่องต่อมาค่ะ เป็นเรื่องของน้องคนนึง สมมุติว่าชื่อน้อง เอส ค่ะ ปัจจุบันได้เรียนจบ ป.6 ไปแล้วค่ะ เย็นๆ ครูจะเห็นน้องเอส กลับบ้านทีหลังเพื่อนทุกวัน เนื่องจาก คุณพ่อ คุณแม่ไม่มีเวลา จะมารับต่อเมื่อเลิกงานค่ะ น้องเอส เป็นเด็กที่มีพัฒนาการทางร่างกายไม่สมวัย พูดง่ายๆคือ เรียน ป.6 แต่ตัวเท่าๆ ป.2 ค่ะ ตัวเล็กมากๆ   นอกจากนี้ น้องเอส ยังต้องเข้ารับการรักษาโรคไตตั้งแต่ ป.4 ค่ะ อันนี้คุณแม่น้องเล่าให้ครูฟังเอง ว่า คุณแม่ และคุณพ่อไม่ค่อยมีเวลาดูแลน้องเรื่องอาหารการกินเท่าไหร่นัก อาหารประจำคือ จำพวก มาม่า หรือโจ๊กคัพค่ะ คุณแม่ให้น้องทานทุกวัน ในมื้อ เช้า และมื้อเย็น น้องทานแบบนี้มาตั้งแต่อนุบาลค่ะ ซึ่งอาหารพวกนี้ เป็นสาเหตุหนึ่ง ที่ทำให้น้องต้องเข้าออกโรงพยาบาลบ่อยๆ อาหารก็สำคัญนะคะ น้องๆบางคนโชคดี ที่ได้ทานอาหารที่เหมาะสม และครบหลักโภชนาการ แต่เด็กๆบางคน คุณพ่อคุณแม่ไม่ค่อยมีเวลา เพราะต้องออกไปทำงาน บางทีจึงใช้อาหารกึ่งสำเร็จรูปแบบนี้ ทานบ่อยๆ ไม่ดีแน่ค่ะ ยังไงฝากไว้ด้วยนะคะ จากคุณ : lovetonsine เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 13:43:16

ความคิดเห็นที่ 2 กรณีที่พ่อแม่ไม่มีเวลา สงสารเด็กที่เกิดมามากค่ะ ไม่พร้อมก็ไม่น่ามีเลยนะคะเนี่ยะ เพลียกะผู้ปกครอง --" จากคุณ : เมื่อไหร่จะได้ไปเที่ยวอีกคะ เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 13:53:11

ความคิดเห็นที่ 3 จากเรื่องกลับบ้านเย็น มีอีกเรื่องค่ะ เมื่อวาน เป็นเวรของเราที่ต้องอยู่เย็น ต้องคอยส่งเด็กให้หมดก่อน จึงจะกลับบ้านได้ เวรแบบนี้ คาดว่ามีใน รร รัฐ ทุกโรงเรียนค่ะ ส่วนเอกชน ไม่ต้องพูดถึง มีแน่นอน ^^ เมื่อวาน เด็กที่กลับหลังที่สุด คือเด็กหญิงหน้าตาจิ้มลิ้ม อยู่ ป. 1 ค่ะ หลายๆเวร พูดเป้นเสีงเดียวกันว่า น้องคนนี้ผู้ปกครองมารับช้าสุด เวลาที่ผู้ปกครองมารับกลับเมื่อวาน คือ 19.00 น ค่ะ (ครูโทรไปตามค่ะ ถึงมารับ) ถือว่า ช้ามากนะคะ ที่ช้า ไม่ใช่ว่าครูอยากจะกลับเร็วๆหรอกนะคะ แต่เพราะว่า น้องเพิ่ง ป1 เอง ทำไมมารับกันช้าจัง น้องมีท่าทางง่วงนอนแล้วด้วย แถมน้ำตาซึมเป็นพักๆค่ะ โรงเรียนก็อยู่ในซอยค่ะ เวลานี้จึงค่อนข้างเปลี่ยวค่ะ หลังจากโทรไปแจ้ง ผู้ปกครองก็มารับ แล้วบอกว่า ต้องเลี้ยงลูกอ่อน เราไม่รู้จะบอกยังไงเลยค่ะ เลยบอกไปว่า ห่วงลูกอ่อน แล้วน้องคนนี้ล่ะ ไม่ห่วงเหรอคะ ยังไงน่าจะเจียดเวลามารับน้อง หรือไม่ก็ให้ไปกลับ กับ รถโรงเรียนจะดีกว่านะคะ (ในใจคิดว่า ถ้าไม่หวง ครูจะเอามาเลี้ยงเองซะเลย ยิ่งมียากๆอยู่ ฮิฮิ) ผู้ปกครองก็ได้แต่รับปาก แต่ไม่รู้จะมีแบบนี้อีกหรือเปล่า เย็นนี้จะคอยดูค่ะ... จากคุณ : lovetonsine เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 13:57:49

ความคิดเห็นที่ 4 อ่านกระทู้นี้แล้ว ก่อนอื่นต้องขอชื่นชมจขกท. จากใจเลยค่ะ ว่าแสดงให้เห็นว่าคุณเป็นคุณครูที่สนใจ และใส่ใจในลูกศิษย์ดีมากเลยค่ะ โดยเฉพาะจากเรื่องที่ 1 ค่ะ ส่วนเรื่องที่สอง เราก็เห็นด้วยกับ คห. #2 นะค่ะ  คนเราถ้าคิดจะเป็นแม่คนแล้วต้องมีเวลาให้ลูกทุกอย่างค่ะ  จะต้องตื่นเช้ากว่าลูกมากๆ เพื่อมาเตรียมอาหารให้ลูก เราว่าก็ต้องทำนะ เพราะมันคือเพื่อลูกจริงๆ เพื่อสุขภาพ เพื่อพัฒนาการ เพื่อสมองของลูกอ่ะค่ะ  อาหารเช้าจำเป็นมากจริงๆ โดยเฉพาะสำหรับเด็กวัยเรียน  อันนี้เห็นมาด้วยตัวเองเลยค่ะ  บ้านเราเน้นให้ความสำคัญเรื่องนี้ หลานๆ ที่บ้านเรียนเก่งทุกคน หัวไว มีสมาธิ  แต่ฝั่งบ้านแฟนเรา เค้าไม่ค่อยสนใจ และให้ความสนใจเรื่องนี้ หลานๆ เลยเรียนไม่ค่อยเก่ง พัฒนาการช้า ไม่ค่อยมีสมาธิในการทำอะไร  เล่าสู่กันฟังด้วยคนนะค่ะ จากคุณ : แอนศรีเรีอน เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 14:04:31

ความคิดเห็นที่ 5 เรื่องพ่อแม่ไม่มีเวลแล้วรับลูกดึกเนี่ย สำหรับเด็กกรุงเทพเราว่าน่าจะเป็นเรื่องปกตินะคะ แต่เรื่องไม่มีเวลาแล้วให้กินแต่อาหารสำเร็จรูปเนี่ย อันนี้พ่อแม่ผิดปกติแน่ๆ จากคุณ : fifhai เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 14:08:38

ความคิดเห็นที่ 6 เป็นคุณครูนี่เหนื่อยมากนะคะ ขนาดเราดูลูกแค่คนเดียวยังปวดหัว คิดถึงคุณครูของลูกชาย ทั้งห้องมีชายล้วน 40 กว่าคน คิดไม่ออกค่ะ จากคุณ : คนสวยเมืองนนท์ เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 14:22:53

ความคิดเห็นที่ 7 จริงๆมีหลายเรื่องค่ะ แต่วันนี้ขอเม้าท์อีก 2 เรื่องค่ะ เดี๋ยวจะต้องไปสอนคาบสุดท้ายแล้ว ^^ เรื่องต่อมา เป็นเรื่องของครอบครัวค่ะ จริงๆครูก็ไม่เกี่ยวอะเน๊อะ แต่มันรู้มาแล้ว เลยขอมาบอกต่อค่ะ เผื่อเป็นประโยชน์ กับคุณพ่อคุณแม่ท่านอื่น ุ ในห้องป. 3/4 มีน้องคนนึง หน้าตาน่ารักค่ะ ตัวอ้วนจ้ำม่ำถึงขีดสุด 55 แต่น้องไม่สนใจงานเลยค่ะ ต้องคอยจี้ ครูจะชมก็แล้ว จะดุก็แล้ว แต่ไม่ได้ตีค่ะ แต่น้องไม่พัฒนาเลยค่ะ จนครู ต้องโทรแจ้งกับคุณแม่ ได้ความว่า น้องเรียนเอกชนมาตั้งแต่อนุบาล เพิ่งจะมาเข้า ป1 ที่นี่ ตอนนี้ ป3 แล้วค่ะ สาเหตุที่ย้าย คุณแม่บอกว่า ไม่ค่อยชอบระบบเอกชน เราเลยสงสัยค่ะ เพราะว่าระบบเอกชน เราว่าดีนะ ถ้ามีลูกเรายังอยากให้เรียนเอกชนเลย คุณแม่บอกว่า น้องถูกตามใจ และ การบ้านหรืองานที่ไม่เสร็จ ครูก็จะเขียนให้ เพื่อคุณแม่จะได้ไม่ถามว่างานทำไมไม่เสร็จ พอคุณแม่ทราบเลยไม่พอใจและขอย้ายค่ะ (ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าจริงไหมนะคะ เพราะก่อนเราจะมาสอบเข้าใน รร รัฐได้ เราก็สอนเอกชนมาก่อนค่ะ ก็ไม่เคยทำ หรือเห็นครูท่านอื่นทำแบบนี้นะคะ) และสิ่งที่เราคิดว่า ที่น้องไม่เอาใจใส่งาน เพราะว่าคุณพ่อและคุณแม่ไม่เข้มงวดด้วยค่ะ คุยไปคุยมา ได้ความว่า คุณแม่กับคุณพ่อกำลังจะแยกทางกัน แต่มีลูกคนเดียว เลยแข่งกันตามใจลูกค่ะ ไม่เคยดุ หรือเข้มงวด เพราะกลัวว่าลูกไม่รัก และจะไม่อยากอยู่กับตน พ่อแม่ก็ตามใจค่ะ ไม่อยากทำการบ้านก็ไม่ว่า ให้ลูกดู tv ให้เล่นเกมส์   เพราะกลัวลูกไม่รัก ไม่กล้าเคียวเข็ญเอง เลยมาฝากความหวังไว้กับครู ให้ครูช่วยดุ ช่วยเข้มงวดให้หน่อย ให้สอน แต่ขอไม่ให้ครูทำให้แบบเอกชน (อยากจะบอกว่า ไปดุบ่อยๆ ครูก็กลัวเด็กเกลียดเป็นนะคะ แหะๆ แต่ก็รับปากแกไปแล้วค่ะ ว่าจะดูให้) ใจจริง อยากจะบอกว่า คุณพ่อคุณแม่ มีเวลาอยู่กับลูกของตัวเอง มากกว่าครูนะคะ เพราะฉะนั้นต้องช่วยกันทั้ง 2 ฝ่ายค่ะ พ่อแม่ในครอบครัวหนึ่งดูแลลูกไม่กี่คน แต่ครูในความเป็นจริง ต้องดูแลลูก(ศิษย์) เกือบๆ 50 คน ต่อห้องค่ะ ครูดูแลคนเดียวด้วยค่ะ ระบบการศึกษาบ้านเราไม่เหมืิอนที่ต่างประเทศ ที่นั่นเขาดูและกันทั่วถึงค่ะ เด็ก 20 คน ต่อครู สองคน สามคน ถ้าเป็นแบบนั้น การดูแลจึงสามารถดูแลได้ทั่วถึงค่ะ ฝากมุมมองที่คิดต่าง แบบนี้ไว้ด้วยนะคะ แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 55 15:27:34 จากคุณ : lovetonsine เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 14:25:33

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านคห3. แล้วรู้สึกสงารน้องจังเลยค่ะ แม่ไปรับกลับตั้ง1ทุ่ม แล้วทำไมไม่ให้พ่อหรือญาติมารับแทนอ่ะค่ะ ไม่เข้าใจจริงๆ แต่สำหรับเราถ้า3โมงปุ๊บรีบไปรับลูกกลับบ้านเลยค่ะ ช้าสุดๆก็3โมงครึ่งค่ะ กลัวลูกจะรอนาน จากคุณ : คุณแม่ยังสาว (bewtyalon) เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 14:42:50

ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องสุดท้ายนะคะ เรื่องของเรื่อง มีอยู่ว่า เมื่อสองอาทิตย์ก่อน มีน้องคนหนึ่ง สมมุติว่าน้องพีนะคะ น้องพีเป็นเด็กชาย ร่าเริงแจ่มใสดีค่ะ อยู่ ป2 ค่ะ แต่ถึงร่าเริงยังไงก็มีเรื่องมาปรับทุกข์กับครูแล้วค่ะ น้องพีเล่าว่า เมื่อวานตอนเย็น แม่ทะเลาะกับพ่อ แม่ขนของออกจากห้อง ไปกับเพื่อนแม่ที่เป็นผู้ชาย น้องบอกว่า แต่หนูรู้นะ นั่นน่ะ แฟนใหม่ของแม่ พ่อกับหนูเคยเห็นมาก่อนที่เซเว่น ครูก็ได้แต่ปลอบน้อง บอกว่า เดี๋ยวแม่ก็กลับมานะ เราอยู่กับพ่อเราก็มีความสุขได้ น้องพีก็พยักหน้า แต่น้ำตาเอ่อขอบตาแล้ว คงรู้ ว่าอะไรจะเกิดกับครอบครัวของเค้าต่อจากนี้ เมื่อวันจันทร์ ครูถามน้องพีว่าคุณแม่กลับมารึยัง (ใจจริงก็ไม่อยากไปกระตุ้นนะคะ แต่เป็นห่วง) น้องบอกว่า ยังครับ หนูก็รอแม่กลับมา วันนั้นพ่อพาหนูไปตาม แต่แม่ไม่ยอมกลับ ใกล้จะถึงวันแม่แล้ว หนูไม่มาโรงเรียนได้ไหมครับ หนูอิจฉาคนอื่น เราฟังแล้ว น้ำตาจะร่วงเลยค่ะต้องหันหน้าไปทางอื่น ทุกวันนี้ น้องพีซึมเศร้านะคะ ต้องหากิจกรรมให้ทำตลอดค่ะ เด็กๆ เค้ามีความคิดแล้วนะคะ คุณพ่อคุณแม่บางท่านไม่เข้าใจกัน อันนี้คงเป็นเรื่องปกติสำหรับครอบครัวปัจจุบันไปแล้ว   เพราะเท่าครูจะไปเยี่ยมบ้าน ดูความเป็นอยู่ของนักเรียนทุกเทอม 80 % เด็กอยู่ไม่ครบ พ่อ แม่ ลูกค่ะ บางคนอยู่กับตายาย เค้าเหงานะคะ จะมีปัญหากันอย่างไร ขอให้เห็นกับลูกนิดนึงนะคะ แค่ห่างเหิน เค้าก็เจ็บปวดมากแล้วค่ะ อย่าให้ถึงขนาดทอดทิ้งกันเลยค่ะ ขอบคุณikkarik ด้วยนะคะ ที่แจ้งข้่อผิดพลาดไว้ที่ คห 13 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 55 15:23:51 จากคุณ : lovetonsine เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 14:44:25

ความคิดเห็นที่ 10 ว่างๆ คาบสอนน้อยๆ จะเข้ามาแบ่งปันใหม่นะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ ^^ จากคุณ : ครูทราย (lovetonsine) เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 14:45:14

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณค่ะ ^^ จากคุณ : ลมพัดใบไม้ เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 14:52:10

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านแล้วสงสารเด็กน้อย จากคุณ : Green Lime เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 14:55:22

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณสำหรับเรื่องที่มาแบ่งปันนะคะ ว่าแต่ว่า คุณครูเขียนคำว่า "สำหรับ"ผิดค่ะ !! เพิ่มเติมค่ะ ในคห.9 วรรคสุดท้ายค่ะ อิอิ แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 55 15:10:30 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 55 15:08:39 จากคุณ : ikkarik เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 15:06:53

ความคิดเห็นที่ 14 จะเข้ามาปิดคอม เห็นที่คุณikkarik ติติง ไว้พอดี ขอบคุณนะคะ เราเองก็ไม่ทันเห็น รีบพิมพ์ไปหน่อย ทำให้พิมพ์ผิด เป็นคำว่า "สับหรับ" มีตรงไหนอีก คุณikkarik แจ้งได้นะคะ นึกอยากพิมพ์ก็เลยพิมพ์ค่ะ เลยพลาด และขอบคุณคุณ Rada Nene  ด้วยนะคะ รีบพิมพ์ไปหน่อย เลยไม่ได้ตรวจทาน แหะๆ แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 55 13:10:41 แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 55 08:29:21 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 55 15:25:18 จากคุณ : lovetonsine เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 15:21:56

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณ  จขกท ที่เล่าสู้กันฟังคะ ผู้ปกครองบางคนก็รักลูกเกินทำให้ทุกอย่างจนเด็กทำอะไรไม่เป็น ผู้ปกครองบางคนก็ไม่สนใจลูก  ใส่ใจลูกเท่าที่ควร จากคุณ : bell-ban เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 16:01:04

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านแล้วอยากเห็นหน้าคุณครูซะแล้วสิ จากคุณ : EDM_MAN เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 16:05:52

ความคิดเห็นที่ 17 จขกท. เป็นครูที่น่ารักมากค่ะ โหวตให้นะคะ จากคุณ : พาไล เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 16:11:28

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณคุณครูมากๆเลยค่ะ การแชร์สิ่งต่างๆเหล่านี้ ทำให้เราหันกลับมามองลูกตัวเอง เราเป็นแม่ที่ทำงาน กลับบ้านดึกจริงๆค่ะ แต่ก็พยายามให้เวลากับลูกในช่วงเสาร์-อาทิตย์เต็มวัน หลายเรื่องที่คุณครูเล่าสะท้อนความเป็นจริงในสังคม ซึ่งส่งผลกระทบต่อเด็กไทยเรา ขอบคุณมากๆค่ะ อยากให้ครูทุกท่านเป็นแบบคุณครูท่านนี้ค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ จากคุณ : ชับ-บิ มัม เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 16:23:45

ความคิดเห็นที่ 19 พ่อแม่รังแกฉัน จากคุณ : แม่ปริม (sbvryvr) เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 16:26:10

ความคิดเห็นที่ 20 .....อ่านแล้วสะอึก ตอนที่ลูกอยู่ ป2.ได้ค่ะแม่ไำด้รับเสนองานที่ตำแน่งดีเงินโอเค ก็เลยไปทำ บริษัทเพื่อนด้วย เลิกเร็วได้ มารับลูกประมาณ 5 โมง มีอยู่วันนึงประชุมเลิกช้า ขนาดซิ่งแมงกะไซด์มา ยังไม่ทันมาถึง 6โมงกว่า เหลือลูกสาวคนเดียวทั้งโรงเรียน ยืนร้องไห้อยู่ ณ.วินาทีนั้นรู้ทันทีว่ากรููเป็นแม่ที่เฮงซวยมาก พอสามีทราบเรื่อง (สัญญาก่อนไปทำงานแล้วว่าถ้าไปทำงานแล้วจะต้องมารับลูกทันถึงจะให้ไปได้ เราก็สัญญา) ใบลาออกก็ถูกยื่นในวันต่อไป และตั้งปนิธานไว้ว่าจะไม่มีวันไปรับลูกช้าอีกเด็ดขาด ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม จากคุณ : littlelion เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 16:32:23

ความคิดเห็นที่ 21 โหวตค่ะ จากคุณ : danid เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 17:00:49

ความคิดเห็นที่ 22 อ่าน คห. 9 น้ำตาจะไหล ทำไมแม่ถึงรักผู้ชายคนใหม่มากกว่าหนูได้นะลูก หนูอยูในท้องแม่มาตั้ง 9 เดือน จากคุณ : sakamoltip เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 17:25:10

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณสำหรับ Give และ ความเห็นที่ชื่นชมมานะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ มีกำลังใจทำงานแยะเลยค่ะ จริงๆ กระทู้นี้ เราแค่อยากจะสะท้อนมุมบางมุม ที่คิดว่าจะมีประโยชน์สำหรับพ่อแม่ค่ะ อาจจะเป็นข้อคิด สำหรับบางท่านที่อาจไม่มีเวลาดูแลลูก ,คุณพ่อคุณแม่บางท่านที่ดูแลจนลูกเกินไป หรือพ่อแม่ที่เอาความรู้สึกตัวเองเป็นที่ตั้งไม่ว่าจะเป็นการทะเลาะ หรือ การแยกกันอยู่ จนลืมคิดถึงใจดวงเล็กๆ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : lovetonsine เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 17:57:50

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณคุณครูมากนะคะ กระทู้นี้มีประโยชน์มาก บางเรื่องอ่านแล้วน้ำตาไหล บางเรื่องอ่านแล้วต้องรีบหันกลับมามองตัวเอง ว่าเราเป็นอย่างในเรื่องที่คุณครูเล่าบ้างรึป่าว อยากให้คุณครูมาเล่าอีกค่ะ อย่าหายไปนะ คุณครูที่ใส่ใจนร.แบบนี้ เราชื่นชมคุณค่ะ ^^ จากคุณ : เมรัยเมรี เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 19:09:34

ความคิดเห็นที่ 25 จขกท ทั้งสวยทั้งเใจดีแบบนี้(แอบจิ้มเข้าบล็อคมาล่ะ อ่อน) อยากให้ลูกชายไปเรียนด้วยจังเลยค่ะ ^^ เข้ามาแก้ อ่อนนี่คือหน้าอ่อนนะคะ พอดีพิมบนเเท๊ปเล็ต มาตัดคำเราไปเฉยเลย *-* แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 55 22:00:14 จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 19:21:59

ความคิดเห็นที่ 26 จขกท. เป็นครูที่น่ารักจริงๆ ค่ะ จากคุณ : ชีวิตชีวา เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 19:44:40

ความคิดเห็นที่ 27 อนาคตอยากให้ลูกเจอกับคุณครูที่ดีแบบ จขกท. จังเลยค่ะ ขอชื่นชมนะคะ จากคุณ : nink-nund เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 21:23:46

ความคิดเห็นที่ 28 เรื่องที่สามนี่อ่านแล้วนึกถึงความรู้สึกตอนเด็กๆเลยครับ ถ้าวันไหนพ่อหรือแม่มารับช้าแล้วเพื่อนๆกลับกันไปหมดแล้ว ความรู้สึกมันชั่งอ้างว้างเหลือเกิน จากคุณ : damdeedamza เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 22:39:13

ความคิดเห็นที่ 29 สวัสดีค่ะคุณครู _/|\_ จากคุณ : pichayapa_11 เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 22:56:53

ความคิดเห็นที่ 30 ชื่นชมเจ้าของกระทู้จากใจเลยคะ จากคุณ : JanE & IK เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 23:00:50

ความคิดเห็นที่ 31 ชอบกระทู้แบบนี้จังค่ะ กระทู้ที่พูดในแง่มุมคุณครู เราได้เห็นในแง่มุมพ่อแม่มาเยอะแล้ว มีกระทู้ดีๆแบบนี้ทำให้เตือนตัวเองว่าควรเอาใจใส่ลูกอย่างไรถึงจะพอดี จะได้จดจำไว้ใช้ในยามลูกเข้า รร ค่ะ ตอนนี้เพิ่ง 1.6 ขวบ แต่บางที อ่านแล้วก็เหมือนย้อนตัวเองไปสู่วัยเด็ก อย่างตอนที่แม่มารับช้า รู้สึกเหงาบอกไม่ถูก จากคุณ : Miss Suika เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 23:04:55

ความคิดเห็นที่ 32 อ่านถึงเรื่องน้องอั้นอึ แล้วเผอิญได้ไปดูรายการนี้ค่ะ ลองดูช่วงนาทีที่ 6.52 คุณหมอพูดถึงเรื่องนี้ด้วย น่าจะเป็นประโยชน์ต่อคุณพ่อคุณแม่ที่กำลังฝึกอยู่ค่ะ จากคุณ : นางสาวต้องมนต์ เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 00:23:19

ความคิดเห็นที่ 33 คุณครู เล่าได้ดีค่ะ ชอบบบ จากคุณ : ไม่ใช่อิจฉา_แต่ว่ามันรักเทอ เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 00:26:42

ความคิดเห็นที่ 34 อยากให้โรงเรียนในเมืองไทย มีครู ที่มีจรรยาบรรณ สอนด้วยใจ แบบนี้ เยอะๆจังค่ะ   ----------------------- จากคุณ : แม่บ้านครอว์ฟอร์ด เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 00:28:48

ความคิดเห็นที่ 35 คุณเป็นครูที่น่ารักจังค่ะ อยากให้มีครูอย่างนี้เยอะๆ แต่ขออนุญาตทักท้วงว่าคำว่า "พิมพ์" สะกดอย่างนี้นะคะ ไม่ใช่ "พิม" ค่ะ จากคุณ : Rada Nene เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 03:10:58

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณคุณครูมากเลยค่ะ ที่เล่าเรื่องที่มีประโยชน์ เรื่องของลูกชายตรงกับกระทู้เลยค่ะ ตอนอยู่ ป.1 เคยอึแตกในห้องเรียน เพราะเค้าจะอั้นเหมือนเด็กที่คุณครูเล่าเลยค่ะ อยู่ที่บ้านเค้าเข้าห้องน้ำเอง ล้างก้นเอง ที่บ้านห้องน้ำเป็นแบบนั่งชักโครก แต่ที่ ร.ร.เป็นแบบนั่งยอง ๆ เค้าใช้ไม่เป็น เราเลยไปสอนเค้าใช้ห้องน้ำที่ ร.ร ทำแบบนี้น่ะ ราดน้ำแบบนี้ ล้างก้นแบบนี้   ปัจจุบันอยู่ ป.2 ยังไม่มีประวัติอึแตก แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่เคยอึที่ ร.ร.เลย กลับจาก ร.ร. เราจะถามทุกวัน วันนี้อึที่ ร.ร.หรือปล่าว เพื่อนที่ทำงานเคยเล่าให้ฟัง ตอนลูกเรียนอยู่ ป.2 เค้าคงอั้นอึ ไม่เคยอึที่ ร.ร. มีอยู่วันนึงลูกกลับจาก ร.ร.รีบมาเล่าให้แม่ฟังด้วยด้วยความตื่นเต้น และดีใจมาก ลูกเค้าบอก แม่วันนี้หนูอึที่ ร.ร.ด้วย (น่ายินดีจริง ๆเลย) ตอนนี้เรารอประโยคนั้นจากลูกชายอยู่ค่ะ จากคุณ : jajayกะjeejy เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 03:15:09

ความคิดเห็นที่ 37 สงสารเด็กสมัยนี้จัง พ่อแม่จำเป็นต้องทำงานหาเงิน  เลยไม่ค่อยมีเวลาให้เด็กน้อย ส่วนเรื่องที่ว่าไม่มีเวลาเลยต้องทำแต่โจ๊ก กับ มาม่า ให้กิน เราว่าเป็นข้ออ้างปัดความรับผิดชอบและความขี้เกียจจริงๆ  แค่ตื่นเช้ามาทำอาหารให้เด็กกินเร็วหน่อย หรือทำไว้ตอนเย็นแล้วมาอุ่นตอนเช้าก็ได้  แต่นี่ไม่ทำ เอาง่ายไว้ก่อน  ได้แต่สงสารเด็กน้อย จากคุณ : BigSom เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 07:06:27

ความคิดเห็นที่ 38 เคยเจอพ่อแม่ ที่ไมสั่งสอนอบรมลูกเลย จนสุดท้าย ลูกเสียคน แมก็บอกเราว่า นึกวาโรงเรียนเขาจะสอน บางคนคิดว่า โรงเรียนแพง ๆ  เป็นสายพานโรงงาน สงลุกเข้าไป แล้วจะได้ลูกที่เรียนเก่ง ขยัน ตั้งใจ ดีทุกอย่าง อย่างทีตนต้องการ ลูกมีปัญหาเรื่องห้องน้ำเหมือนกัน เพราะนั่งยองไม่เป็น แต่โชคดีที่เราฝึกเขาตั้งแต่เด็ก  ตื่นเช้ามา ดืมน้ำเปลาหนึงแก้ว ทำให้ขับถ่ายได้สบายท้องทุกเช้า ใครเจอปัญหาเดียวกัน ลองใช้ดู จากคุณ : แม่น้องหยง เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 07:09:27

ความคิดเห็นที่ 39 คุณครูน่ารักมากค่ะ อ่านแล้วรู้สึกอยากพาลูกไปเรียนโรงเรียนนี้ ด้วยเลยค่ะ ^^ จากคุณ : Chindanai_m เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 08:05:09

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณทุกท่านมากๆค่ะ ที่เข้ามาอ่านเรื่องรางวที่เราอยากแบ่งปัน และขอบคุณคุณ Rada Nene  ด้วยนะคะ รีบพิมพ์ไปหน่อย เลยไม่ได้ตรวจทาน จริงๆเราสอนวิทยาศาสตร์น่ะค่ะ เลยไม่ค่อยได้ละเอียดเรื่องภาษามาก ขอบคุณนะคะ จะแก้ไขให้ค่าา ^^ จากคุณ : lovetonsine เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 08:27:54

ความคิดเห็นที่ 41 ดีใจจัง อยากให้ครูทุกคนใส่ใจดูแลเด็กๆ ได้เหมือนกันคุณครูจัง จากคุณ : I LoVE IcY เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 08:33:54

ความคิดเห็นที่ 42 คุณครูขา อยู่รร.ไหนคะ อยากพาลูกสาวไปเรียนด้วยจัง โหวตให้นะคะ จากคุณ : pim3p เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 08:50:49

ความคิดเห็นที่ 43 อ่าน คห. ที่ 7 แล้วอยากจะบอกว่า ครูโรงเรียนเอกชนบางแห่ง โอ๋เด็กแบบนี้จริง ๆ ค่ะ มีพี่ที่เราสนิทคนนึง สมมุติชื่อ พี่ต่าย แกพาลูกชายมาลองสอบเข้าโรงเรียนลูกสาวเรา และสอบติดได้เข้าเรียนชั้น ป.4 พี่ต่ายเครียดมากต้องรบกับลูกชายแทบทุกวัน เพราะโรงเรียนใหม่เข้าเรียนเป็นเวลา 7.50 น. โรงเรียนปิดประตู เด็กนักเรียนต้องเดินเข้าโรงเรียนเอง โดยเดินเป็นแถวเข้าไปอย่างเป็นระเบียบ แต่ลูกชายดันติดนิสัยตื่นสาย เพราะโรงเรียนเก่าเป็นโรงเรียนเอกชน ตื่นเก้าโมง ไปถึงโรงเรียนสิบโมง ครูก็ไม่ว่า ขนาดวันสอบ เลยเวลาเริ่มสอบไปแล้ว ลูกยังไปไม่ถึงโรงเรียน ครูก็แค่โทรมาตามว่าน้องจะมาสอบรึเปล่า แต่ครูไม่เคยว่า หรือ ตีเด็กเลย ทีนี้พอมาอยู่โรงเรียนใหม่ เจอกฏระเบียบใหม่ ลูกชายพี่ต่ายก็เลยมีอาการงอแงไม่อยากมาโรงเรียน พอมาสาย เดินเข้าโรงเรียนไปคนเดียว ก็จะถูกเด็กคนอื่นมอง เพราะไปสายเป็นประจำ เด็กคงรู้สึกเหมือนตัวเองแปลกแยก ก็เลยต่อต้าน... ตอนหลัง ๆ เรากับพี่อีกคนนึง ก็เลยช่วยกันประเหลาะ วันไหนน้องมาเช้า ก็ช่วยกันชมมั่ง ยอมั่ง จนเค้าเริ่มมีความมั่นใจ ยิ่งตอนหลังมีเพื่อนในกลุ่มมารอ แล้วเดินไปเข้าแถวกันเป็นกลุ่ม เค้าก็ยิ่งรู้สึกดี  เดี๋ยวนี้กลายเป็นเด็กตื่นเช้า มาโรงเรียนเช้าได้แล้ว แถมพี่ต่ายก็ไม่ต้องฉุดกระชากลากถูลูกชายมาโรงเรียนเหมือนที่ผ่านมา แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 55 10:03:30 จากคุณ : แม่โอ๋เรนเจอร์ เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 10:03:01

ความคิดเห็นที่ 44 ลูกสาวอยู่เอกชน เท่าที่ดูผู้ปกครองจะใส่ใจกับเด็กมาก ๆ มาโรงเรียนเด็กๆ ยิ้มแย้มแจ่มใส กิจกรรมโรงเรียนทุกคนเต็มที่ จากการพูดคุยไม่ใช่ร่ำรวยกันมาก มีพอกินพอใช้ แต่เขารู้ว่าการมีลูกมันมาพร้อมกับความรัยผิดชอบ ต่อให้รวยแค่ไหน ทำงานเก่ง หากลูกมีปัญหามันไม่คุ้มกันเลย จากคุณ : นิแอน เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 10:23:32

ความคิดเห็นที่ 45 ขอบคุณที่มาแบ่งปันประสบกาณ์ดี ๆ อ่านเรื่องสุดท้ายแล้วก็น้ำตารินสงสารน้องจังเลย จากคุณ : เด็กแสนงอน เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 10:25:19

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณคุณครูมากๆค่ะ บางมุมคุณพ่อคุณแม่อาจจะคิดไม่ถึง ได้มุมมองเรื่องจริงทางจากโรงเรียนด้วยช่วยได้มากเลย รออ่านเรื่องอื่นๆนะคะ เรื่องเด็กล้างก้น เราเห็นด้วยเลยที่ต้องนำมาเตือน เชื่อว่าแม่ๆหลายคนคิดไม่ถึงแน่ เพราะทำให้เป็นประจำ ลูกสาวเรา คนโต ป.1 คนเล็กอ.2 มีครั้งนึงเราถามลูกสาวคนเล็กว่า ทำไมไม่ล้างก้น กกน.เปื้อนอึ เดียวก็คันตรูดต้องไปหาหมอหรอก ลูกสาวคนเล็กบอก ไม่กล้าบอกครูกับพี่เลี้ยงเลยอึแล้วลุกใส่กุงเกงเลย -"- คนนี้คงยังฝึกให้ล้างก้นเองไม่ได้ ค่อนข้างเละเทะอยู่เลย ก็ได้แต่บอกไปว่าเรียกคุณครูหรือพี่เลี้ยงนะ ล้างก้นให้หนูหน่อย ห้ามลืมเลย ก็กำชับไป หลังจากนั้นก็สอบถามบ่อยๆ เธอก็บอกพี่เลี้ยงบ้าง ครูบ้างล้างให้ ก็ค่อยยังชั่วไว้ปีหน้าค่อยสอน ส่วนลูกสาวคนโต เราก็ถามว่าหนูปวดอึที่รร.บ้างมั้ย เค้าตอบว่าปวด ตอนที่ถามเนี่ยเค้ายังอยู่อ.3 แล้วใครล้างก้นให้ ลูกสาวบอกล้างเอง ก็ตกใจว่า ล้างเป็นหรอ ไม่เคยเห็นทำเลย ลูกสาวบอกก็ไม่มีใครทำให้อ่ะ (บางทีอาจจะอายไม่กล้าเรียกครู) หลังจากนั้นก็เริ่มสอนบ้าง เวลาเค้าอึที่บ้านบอก ล้างเองเลย จะล้างยังไงก็ได้ให้มันสะอาด แต่มืออย่าไปโดนถูกส่วนในของชักโครก เสร็จมาล้างมือใส่สบู่ให้สะอาดเป็นพอ หลังจากนั้นมีถามอีกว่าเป็นไงล้างก้นที่รร.ได้ใช่มั้ย ถามไปถามมา ได้ความว่า ต้องไปล้างก้นให้เพื่อนด้วย o_O แหะแหะ ยังไงฝากไว้ด้วยคนนะคะ แหะแหะ แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 55 10:56:14 จากคุณ : กระต่ายเป้าหลง เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 10:39:21

ความคิดเห็นที่ 47 อ่าน คห 46 แล้วหัวเราะก๊ากเลย น้องใจดีมากล้างก้นให้เพื่อนด้วย และชอบที่ จขกท เขียนค่ะ เรื่องอึสำหรับเด็กนี่เรื่องใหญ่นะเราว่า  วันนึงลูกเรากลับมาเล่าให้ฟังว่าวันนี้เพื่อนปวดอึในรถ รร เลยต้องแวะปั๊มอึกันก่อนไปโรงเรียน จากคุณ : Accurus เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 11:16:51

ความคิดเห็นที่ 48 อ่านแล้วน้ำตาคลอเลย สงสารเด็กๆ จัง ของเราเลิกงานแล้วรีบซิ่งมอไซค์ไปรับตลอดค่ะ เสียเวลานิดเดียวก็ไม่ได้อะ เพราะเค้าห่างเราทั้งวันแล้ว พอเจอหน้ากัน ดีใจยิ่งกว่าได้รถโทมัสอีก (โปรดมาก) เรียกเพื่อนมาดูเลยว่าแม่มารับแล้ว ^^ จากคุณ : แม่น้องบูม เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 11:26:25

ความคิดเห็นที่ 49 ลูกเราตอนเข้า รร.ใหม่ๆ ไม่ยอมอึที่ โรงเรียนเหมือนกันค่ะ แต่ไม่ใช่เพราะล้างก้นเองไม่ได้ แต่เค้าบอกว่าห้องน้ำมันสกปรก เค้านั่งไม่ได้จริงๆ จากคุณ : Super เมีย เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 11:35:25

ความคิดเห็นที่ 50 อ่านแล้วน้ำตาคลอเลย ไปรับลูก ทุ่มนึง สงสารน้องจังเลย จากคุณ : Maymichi (Maymichi) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 11:50:56

ความคิดเห็นที่ 51 โดยใจมากเลยเรื่องเตรียมอาหารให้ลูกไม่ได้โดยอ้างว่าไม่มีเวลาเนี้ย ที่บ้านเป็นโกดังร้านขายของ ตอนนี้มีพนักงานคนนึงมาทำงานที่นี้กับแฟนเขาตอนเย็นจะรับลูกมาอยู่ ที่ร้านด้วยเราไม่ได้ว่าอะไรแต่บอกให้ระวังรถขนของและอย่าให้ลูกเล่นซนก็โอเคนะ สังเกตุหลายทีแล้วว่าเขาชอบซื้อขนมหน้าโรงเรียนกับพวกของทอดรถเข็นมาให้ลูกกินที่ร้าน บางทีซื้อขนมซองๆให้ เคยไปเปรยๆไว้ว่าครัวที่ออฟฟิศใช้ได้นะของในตู้เย็นก็ใช้ได้ทำกับข้าวให้ ลูกกินก่อนกลับบ้านดีกว่าอย่าไปให้ลูกกินขนมมากเลยไม่ดี เขาก็บอกว่าไม่มีเวลากลัวงานไม่ เสร็จแนะนำให้ซื้อข้าวแกงถุงก็บอกน้องกินยาก สรุปว่าเราไม่เซ้าซี้ละลูกของเขาเรื่องของเขา วันนึงกำลังต้มเนื้อให้หมาที่บ้านอยู่เด็กเดินมาถามน้าๆทำไรหอมจัง หนูขอกินได้ป่าว เราสะอึกไปเลยค่ะ (ปกติเห็นคนเฉยๆกับเด็กแต่พอเจองี้แบบว่าจุกเลย)บอกเดี๋ยวน้าทำใหม่ให้ดีๆรอแป๊ปนึง ทำหมูทอดราดข้าวให้ น้องเขาซัดไม่เหลือ เลยลองถามปกติแม่ทำอะไรให้กินบ้างถึงรู้ว่าปกติถ้าย่าไม่มาที่บ้านน้องแทบไม่ได้กินอาหาร ปรุงสุกเลยเจอแต่มาม่าไวไวอาหารกระป๋องสำเร็จรูปทั้งหลาย เงินเดือนแม่กับพ่อเขาเราก็รู้ว่าไม่ได้ลำบากอะไร แถวนี้ใกล้ตลาดด้วยซื้อของสดยังถูกกว่าซื้ออาหารกระป๋องเลย ไปเล่าให้แม่ฟังแม่บอกเดี๋ยวแม่ทำให้เด็กกินทุกวันเอง แต่เราบอกแม่แล้วทีนี้พ่อแม่เด็กก็ไม่ปรับปรุงตัวอะสิ กลับบ้านไปก็เจออย่างเดิมๆอีก แม่เราเลยเรียกมาอบรมซะหนึ่งยกตอนนี้ก็ได้แต่หวังว่าคงจะปรับปรุงตัวบ้าง จากคุณ : oclock12 เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 12:31:56

ความคิดเห็นที่ 52 เราเคยเป็นลูกที่โดนคุณพ่อมารับช้านะ ช้านี่คือ มารับ 5 โมงเย็นคือเร็วมากแล้วสำหรับเรา ส่วนช้าที่สุดนี่ก็เป็นทุ่มเลย เราจำไม่ได้หรอกว่ากี่โมงแต่รู้ว่าฟ้ามืดแล้ว เราก็เล่นอยู่คนเดียว ทำการบ้าน อ่านหนังสือมั่งบางทีอ่านพจนานุกรมเพราะไม่รู้จะทำอะไร เราจำได้ตั้งแต่ประถมจนถึงมอต้น รอกับพี่บ้าง ญาติบ้าง และแม้แต่รอคนเดียวไปตามช่วงชั้นปี เรารู้สึกเหงา และอ้างว้างอยู่เหมือนกัน แต่พอนานไปก็เป็นความเคยชิน ข้อดีของตรงนี้(ที่เราคิดและเราได้)มันทำให้เรารู้จักอดทน เพราะการรอคอยอย่างไม่รู้กำหนดเวลามันทรมานมากสำหรับเด็กคนหนึ่ง(อาจจะเป็นกับผู้ใหญ่หลายๆคนด้วย) ใจเย็นมากขึ้น เพื่อนเราหลายคนรอได้ไม่กี่นาทีก็หงุดหงิดละ ถามเราว่ารอได้ไงตั้ง3 -4ชั่วโมง ที่คุณพ่อเรามารับช้ามิใช่ว่าเค้าไม่อยากมารับหรอกนะคะ แต่ว่าเขาต้องทำงานภาคพื้นสนาม ต้องไปนอกพื้นที่บ่อยๆจึงทำให้กลับมาช้า แต่เขาก็รีบมารับแล้วนะเพราะเราได้นั่งรถที่ทำงานพ่อกลับบ้านบ่อยๆแสดงว่าเขายังไม่ได้เข้าสำนักงานเลย รีบมารับเราก่อน แล้วค่อยเข้าสำนักงานเพื่อเอารถไปเปลี่ยนแล้วไปตลาดเพื่อซื้อกับข้าว ส่วนแม่เราเป็นแม่บ้าน ขับรถไม่เป็น บ้านเราอยู่ต่างจังหวัด ห่างจากรร. 15 กม. ไม่มีรถรับส่งหรือรถโรงเรียนเหมือนสมัยนี้หรอก พอเราอยู่ม.ปลายเริ่มมีรถรับส่ง รถเมล์เราก็เริ่มกลับเองได้แล้วค่ะ ความรู้สึกของเราไม่ได้โกรธเขาหรอกนะที่มารับช้า ตอนเด็กๆอาจมีน้อยใจบ้างที่ไม่เหมือนเพื่อน ทำไมเขาได้กลับเร็ว แต่เราอยู่ปิดรร.เกือบทุกวัน พอคิดไปมา เราว่าพ่อเราทำดีที่สุดแล้ว แต่ด้วยภาระหน้าที่ทำให้เราเหมือนกับคนอื่นไม่ได้ จากคุณ : qq (งามหยาดเยิ้มเกินจะเอ่ย) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 12:35:34

ความคิดเห็นที่ 53 เราคุยกับแฟนว่าถ้ามีลูก จะไปรับ-ส่งเข้าโรงเรียนยังไง ทำงานที่เดียวกันเลิก 5 โมงพร้อมกัน ยายขับรถไม่เป็น นั่งรถโรงเรียนก็เป็นห่วง คิดมาจน ตอนนี้ยังคิดไม่ออกเลยคะ เลยยังไม่มีน้อง จากคุณ : i'll be your girl เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 13:14:06

ความคิดเห็นที่ 54 อ่านคห.1 แล้วนึกถึงแม่ T_T ตอนสมัยม.1 ซึ่งก็โตแล้ว ตอนนั้นต้องตื่นตี 4 เพื่อไปโรงเรียน เพราะรถจะมารับตอนตี 4 ครึ่ง แม่ก็ลุกมาทำกับข้าวให้กินก่อนขึ้นรถทุกเช้า แม่ทำอย่างนี้อยู่ 3 ปี จนขึ้นม.4 ก็ย้ายไปอยู่หอแทน จากคุณ : kannasan เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 13:22:59

ความคิดเห็นที่ 55 ขอบคุณมากๆ นะคะ เป็นคุณครูที่น้ารักมากจริงๆ อ่านแล้วสงสารเด็กๆ เลย ทั้งที่คุณแม่มารับมืดค่ำ ไม่สงสารลูกเลยรึยังงัย ปกติ 4 โมงเย็นนี่เด็กๆ ที่เลิกเรียนก็หิวกันจนไส้กิ่วแล้ว รอถึงทุ่มไม่เป็นโรคกระเพาะเลยเหรอเนี่ย จากคุณ : แม่อัยยะจัง เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 13:52:12

ความคิดเห็นที่ 56 อ่านมาถึงคห.9 น้ำตาไหลเลยค่ะ จากคุณ : บะหมี่เกี๊ยวและข้าวมันไก่ เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 14:49:57

ความคิดเห็นที่ 57 ตอนเด็กๆ แม่เราก็มารับเราช้าทุกวันนะ เพราะแม่เป็นครูเหมือนกัน โรงเรียนเลิกพร้อมเรา ก็ต้องอยู่ดูเด็กก่อน จะทิ้งไปเลยก็ไม่ได้ แต่เราก็โอเคนะ ไม่เคยร้องไห้ แต่ช้าอย่างมากก็ไม่เกิน5โมง   ทุ่มนึงนี่ไม่ไหวนะ จากคุณ : blackbillaz เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 14:55:44

ความคิดเห็นที่ 58 ตอนเด็กๆแม่เก๋ก็ต้องอยู่เฝ้าโรงเรียนกับพี่สาวน้องชายเหมือนกัน ก็เล่นกับพี่น้องบ้าง ทำการบ้านบ้าง เล่นโดดยางหมากเก็บบ้าง ชินแล้วคะ ไม่รู้สึกเหงาเพราะเข้าใจและสงสารพ่อแม่เปิดร้านขายของยุ่งมาก กว่าจะมารับลูกได้ก็พระอาิทิตย์ตกดินไปแล้วซะเป็นส่วนมาก เป็นข้อดีทำให้ลูกทุกคนทำการบ้านเสร็จตั้งแต่อยู่โรงเรียน ทั้งที่สมัยนั้นไม่มีเรียนพิเศษที่โรงเรียนหลังโรงเรียนเลิกเหมือนสมัยนี้ แต่ก็ให้พี่สอนน้องกันเองพวกเราถึงจะทะเลาะกันบ้างแต่ก็รักกันดี ผึกความอดทนและตั้งใจเรียนเพราะพ่อแม่บอกเสมอว่าไม่มีมรดกใดจะให้ นอกจากความรู้และการศึกษาขึ้นอยู่กับลูกแต่ละคนจะรับไปมากน้อยแล้วแต่ความสามารถ ส่วนเรื่องอาหารการกินถึงแม่จะยุ่งกับการช่วยพ่อทำกิจการร้านค้าแต่ก็ไม่เคยขาดตกบกพร่องเลยทุกมื้ออาหารต้องมีปลา และผัก เพื่อให้ลูกได้กินอย่างครบหมู่ จำได้ว่าเคยโดนแม่จ้างให้กินข้าวด้วยข้าวต้มถ้วยละ 5 บาท สมัยนั้น 5 บาทเยอะมากได้ไปโรงเรียนแค่วันละ 5 บาท พอแม่จ้างก็จะรีบกินเพราะอยากได้เงิน แต่พอได้มาก็เอาไปฝากแม่หมดเลย จนบัดนี้มีลูกพีคเป็นของตัวเองยังรู้สึกว่าเราทำหน้าที่แม่ได้ไม่ดีพอ กับข้าวก็ทำเป็นไม่กี่อย่าง ต่อไปนี้ต้องไปฝึกฝีมือการทำอาหารจะไม่ให้ลูกต้องกินอาหารกึ่งสำเร็จรูป หรืออาหารนอกบ้านบ่อยๆอีกต่อไปคะ (ก่อนนี้ฝากท้องบ้านแม่สามี แต่เห็นท่าจะไม่ไหวแหล่ะ พี่เลี้ยงที่เคยช่วยงานแม่บ้านลาออกไป 2 คน แม่บ้านเลยงดทำกับข้าวแล้วอ่ะ) จากคุณ : แม่เก๋สู้ๆ (แม่เก๋ของน้องพีค) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 15:04:15

ความคิดเห็นที่ 59 ผมชอบเข้ามาห้องนี้มากครับ ได้ความรู้เยอะเลย ขอบคุณเจ้าของกระทู้ได้เห็นมุมมองที่หลากหลายจากผู้ตอบ ส่วนตัวยอมทิ้งงานประจำมาทำฟรีแลนซ์อยู่บ้าน เพื่อจะได้มีเวลาไปรับ-ไปส่งลูกครับ จากคุณ : ซูจาอี้ เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 16:32:54

ความคิดเห็นที่ 60 อ่านความเห็นที่ 20 แล้วน้ำตาซึม ไม่มีสิ่งใดสำคัญกว่าลูกแล้วจริง ๆ ค่ะ ขอปรบมือให้เลย จากคุณ : Vanecia (Ai's MaMa) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 17:09:56

ความคิดเห็นที่ 61 จขกท เป็นคุณครูที่น่ารักจังเลยค่ะ บางเรื่องมันเพราะการเลี้ยงดูจริงๆ ขอชื่นชมที่คุณครูไม่ต่อว่า ให้เพื่อนล้อ แถมยังช่วยอีกต่างหาก จากคุณ : atta (sharnack) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 17:18:37

ความคิดเห็นที่ 62 พูดถึงล้างก้น   เราไปเล่นกับเพื่อนสนิท ตอนนั้นอยู่ป.5  เรากับเพื่อนเล่นอยู่อีกชั้นของตึก ก่อนเข้าไปอึ เพื่อนก็โทรลงไปหาแม่ของเขา พอเพื่อนเข้าห้องน้ำไปถ่ายเสร็จ  แม่เพื่อนก็ต้องขึ้นมาล้างก้นให้ค่ะ ยังจำได้ขึ้นใจเลยค่ะ แต่ปัจุบันก็มีงานการทำดีค่ะ แต่เป็นคนมีปัญหาเรื่องตัดสินใจด้วยตนเองค่ะ  นอกนั้นทุกอย่างก็ปกติค่ะ จากคุณ : AnaBerry เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 18:56:32

ความคิดเห็นที่ 63 เรื่องมารับช้า อ่านแล้วนึกถึงตัวเองในอดีต ตอนนั้นอยู่ ป5-ป6 ที่บ้านเป็นร้านขายของ ขายดีมากกก คนที่มีหน้าที่มาัรับเราคือน้าชาย ซึ่งติด สนุ้กเกอร์มากกกกก ถ้าได้่เข้าโต๊ะ จะลืมวันลืมคืนทันที เวลาที่มาัีรับเราโดยปกติคือ 18.00 ปกตินะคะ เวลาที่ดึกที่สุดที่น้าชายมารับคือ 21.00 ไม่ผิดค่ะ 3 ทุ่ม เรานั่งร้องไห้ มองไปที่ศาลาพระ ก็มีแต่จิ้งจก (กลัวจิ้งจกมากกก) มองไปที่ห้องน้ำ เพราะกลัีวผีห้องน้ำ (555) โทรไปหาคนที่บ้่าน (ตู้สาธารณะ) ก็โดนดุ ว่ารอๆ ไปเดี๋ยวก็มีคนไปรับ ขายของอยู่ยุ่งๆ T_T จนปัจจุบันนี้ผ่านมา 20 ปี พูดถึงเรื่องนี้ที่ไร คุณป้า (ที่เลี้ยงมา) บอกอย่าพูดๆ น้ำตาจะไหล ตอนนั้นทำไปได้ยังไง จากคุณ : ฟูจิตัวยุ่ง เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 19:11:41

ความคิดเห็นที่ 64 เป็นครูสอนนักเรียนระดับประถมเ และสอนหลายระดับชั้นหมือนกับ จขกท เลยค่ะ เลยขอเอาประสบการ์ณที่พบมาแชร์ด้วยนะคะ  ^^ เด็กชายเอ ก็ประสบปัญหาครอบครัวแตกแยก แม่มีแฟนใหม่ พ่อมีแฟนใหม่ ต่างคนต่างก็โทรมาปรึกษาปัญหาเรื่องลูกกับเราค่ะ ว่าไม่ทำการบ้าน ไม่พูดความจริง พ่อก็บอกว่าแม่ไม่ดี แม่ก็บอกว่าพ่อไม่ดี ลูกก็คนกลาง รับฟังทั้งสองทาง ตอนนี้ไม่มีสมาธีเรียนหนังสือ และพฤติกรรมเปลี่ยน นั่นคือ โกหกบ่อยมากๆ เพราะเหมือนกับพูดกับใครก็ไม่มีใครเชื่อ ไม่มีใครฟัง น่าสงสารมากๆ ค่ะ เด็กชายบี มีปัญหาด้านสมอง เพราะแม่บอกว่า ตอนท้องก็ไม่คิดจะมี พอท้องก็พยายามจะเอาน้องออก ก็พยายามกินยาขับ แต่น้องไม่ออก โตมาพัฒนาการสมองเลยช้า เขียนหนังสือไม่ได้ ตาลอย ไม่มองที่คนที่กำลังพูดด้วย พูดไม่รู้เรื่อง ออกเสียงไม่ถูกต้อง แม่บอกว่าไม่เคยพาไปหาหมอ เพราะคิดว่าลูกช้าเฉยๆ เป็นปกติของเด็ก ?!?  น่าสงสารมากค่ะ เด็กชายซี แม่ไม่ยอมรับว่ามีพฤติกรรมออทิสติก แต่กลับพูดกับทุกคนว่าลูกตนเป็นอัจฉริยะ ไม่ยอมพาไปหาหมอเฉพาะด้าน ตามใจลูก แต่แม่เพียรบอกทุกคนว่า ลูกตนเหมือนอัจฉริยะ  ---   เด็กชายดี คนนี้เพิ่งเข้ามาใหม่ โกหกครูหลายๆ คนให้ตัวเองพ้นผิด โกหกแม้กระทั่งแม่ตัวเอง ว่าครูว่าตนแบบนั้น แบบนี้ ให้แม่เข้าใจผิด พอเราคุยปรับความเข้าใจแล้ว แม่ก็บอกว่า ก็ยกให้ครูดูแลแล้ว จะเอาอะไรกับฉันอีก ก็ฉันไม่มีเวลา ที่ส่งไปเรียนก็เพราะให้ครูดูนี่แหละ----- เฮ้ออออ แม่หนอแม่  เราเลยบอกว่า จริงๆ ต้องมากันคนละครึ่งทางจะดีมั้ยคะ เราดูแลที่โรงเรียน คุณแม่ก็ดูแลเด็กตอนอยุ่ที่บ้าน ช่วยกันอบรบ สั่งสอน จะดีกว่านะคะ จากคุณ : Hotter Winter เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 20:16:15

ความคิดเห็นที่ 65 ในฐานะที่เราเป็นแม่ ได้ยินคุณครูพูดมา เราสะเทือนใจในทุกเรื่องเลย เด็กเหมือนผ้าขาวบาง ความคิดและจิตใจยังบริสุทธิ์อ่อนไหว ไม่รู้ว่าพ่อแม่เด็กเหล่านี้มีความคิดกันยังไงถึงได้ทำกับลูกแบบนี้ เหมือนไม่ได้ทำร้ายลูกโดยตรง แต่นั่นล่ะคุณได้ฆ่าจิตใจเค้าไปแล้วเต็มๆ จากคุณ : แม่น้องเดวิด เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 20:37:28

ความคิดเห็นที่ 66 เราเข้าใจคุณHotter Winte ค่ะ ค่อยๆแก้ปัญหาเป็นเปราะๆไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เรื่องเด็กนักเรียนมีพฤติกรรมแบบนี้ โรงเรียนเราก็มีค่ะ อย่างน้องที่โกหก ต้องค่อยๆดูแลกันไปนะคะ สาเหตุที่พูดโกหกอาจเกิดได้จากการกลัวถูกลงโทษ จึงพูดโกหกเพื่อแก้ตัวให้ตนเองพ้นผิดน่ะค่ะ บางคนก็ต้องการให้มีคนมาสนใจ เลยชอบสร้่างเรื่องโกหก หรือที่เรียกว่า "โม้" ให้ตนเหนือกว่าเพื่อนๆ คุณพ่อคุณแม่ก็เช่นกันนะคะ ถ้าพบว่าน้องพูดโกหก ก็ไม่ควรปล่อยผ่านไปนะคะ เพราะจะเป็นการ สนับสนุนให้น้องจนเป็นนิสัย อีกอย่าง คุณพ่อคุณแม่ก็ไม่ควรลงโทษรุนแรงเกินไปด้วย เพราะแน่นอนว่าน้องจะพยายามโกหกอีกเพื่อไม่ให้คุณพ่อคุณแม่จับได้ วัยประถม ค่อนข้างเข้าใจเหตุผลแล้วค่ะ คุณพ่อคุณแม่จึงควรใช้วิธีพูดคุยกับเค้า โดยใกล้ชิดกับน้องให้มากขึ้น รับฟังในสิ่งที่น้องพูด และอธิบายให้เค้าเข้าใจว่า การโกหกจะทำให้เราขาดความน่าเชื่อถือ พูดคราวต่อไปคนอื่นก็ไม่รู้ว่าจะพูดจริงหรือเปล่า สำคัญที่สุด คุณพ่อคุณแม่ควรเป็นตัวอย่างของความซื่อสัตย์ด้วยนะคะ เวลาพูดให้เด็กหรือสัญญากับเค้าไว้ ก็ควรทำตามที่พูดค่ะ จะได้เป็นแบบอย่างที่ดีสำหรับเค้าด้วย หากน้องปรับปรุงตัวแล้ว คุณพ่อคุณแม่อย่าลืมให้คำชมเชย หรือ ให้กำลังใจน้องด้วยนะคะ จากคุณ : ครูทราย (lovetonsine) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 20:45:33

ความคิดเห็นที่ 67 ต้องขอโทษด้วยนะคะ  ถ้าจะพาออกนอกเรื่อง เราเจอพ่อแม่แบบนี้เยอะมาก ในกรณีนี้คือไม่ช่วยเหลือและไม่ยอมรับลูก สงสารเด็กที่มี พ่อแม่ที่มีอีโก้ในตัว ที่ไม่ยอมรับว่าลูกตนมีพฤติกรรม LD หรือออทิสติก เราเจอพ่อแม่แบบนี้เยอะมาก ที่บอกตัวเองว่าลูกสบายดี ไม่เป็นอะไร เพราะเหมือนเค้าจะไม่ยอมรับ เพราะถ้ายอมรับก็เหมือนกับลูกเค้านั้นด้อยกว่าลูกเพื่อน เอาไปคุยไม่ได้ บ้านร่ำรวย แต่ลูกเป็นออทิสติก ครอบครัวไม่สมบูรณ์แบบ แบบนั้นน่ะค่ะ แต่มีคุณแม่ท่านหนึ่ง ท่านยอมรับว่าลูกเป็นออทิสติก คุณแม่ก็จัดสรรหาพยาบาลมาดูแลส่วนตัว และให้เวลากับลุกมากๆ ส่งเสริมการเรียนรุ้ทุกอย่างใจเย็นมากๆ ด้วยน้องเป็นออทิสติก แม่เลยต้องมีกำลังใจมากขึ้นหลายร้อนเท่า ปัจจุบันนี้ดูเผินๆ เด็กไม่มีอาการออทิสติกเลย อาจจะยัพูดคนเดียว ตบมือเดินไปมาดื้อ ๆ บางครั้ง แต่โดยรวม ด้วยบุคลิค ดูแลตนเองได้ มีระเบียบวินัยดีกว่าเด็กปกติ พูดสื่อสารได้ อ่านหนังสือ คิดเลข ภาษาอังกฤษ ท่องศัพท์ ได้ทุกอย่าง คุณแม่บอกว่าสู้สุดชีวิตเพื่อให้ลูกเติบโตได้ในสังคม เพราะวันนึงที่ไม่มีแม่แล้ว ลูกคนนี้จะได้อยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุขค่ะ จากคุณ : Hotter Winter เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 21:03:02

ความคิดเห็นที่ 68 ขอโทษด้วยค่ะ เราสะเพร่ามากๆเลย พิมพ์ผิดซะหลายคำเลย TT จากคุณ : Hotter Winter เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 21:04:58

ความคิดเห็นที่ 69 ดูแต่ละคนนี่ พ่อแม่ทั้งนั้นที่ทำลูก อย่าโทษครูเลย ลูกตัวเองทำออกมาเองแท้ๆ พอถึงเวลาจะมาอ้างให้คนอื่นดูแล งั้นไม่ยกให้เป็นลูกเค้าไปซะเลยล่ะ? นึกแล้วก็โชคดี ตอนเราเด็กๆ ที่บ้านลำบากสุดๆ หนี้สินล้นพ้น ถึงขนาดไม่มีเงินติดบ้านจนแม่ต้องมาแคะกระปุกของเราเพื่อเอาเงินประมาณร้อยบาทไปเติมน้ำมันรถ แล้วไปรับเรากลับจากโรงเรียน แต่แม่ไม่เคยปล่อยให้เราอดเลย หาแต่ของมีประโยชน์มาให้กิน เลยแข็งแรงโตมาได้จนทุกวันนี้ จากคุณ : ปฏิจจสมุปบาท (ปฏิจจสมุปบาท) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 21:25:04

ความคิดเห็นที่ 70 @ คุณ Hotter Winter น่าสงสารน้องคนนั้นนะคะ เคสที่พ่อแม่ไม่ยอมรับว่าน้องเป็นออทิสติก สำหรับเราเอง เรายังไม่เคยเจอแบบที่พ่อแม่ไม่ยอมรับค่ะ แต่เป็นกำลังใจให้นะคะ โรงเรียนที่เราสอนเป็นโรงเรียน ที่นักเรียน หรือผู้ปกครอง มีฐานะปานกลาง - ยากจนค่ะ พ่อแม่ส่วนใหญ่ ที่มีลูกเป็นออทิสติก มักจะเข้ามาขอคำปรึกษากับคุณครูที่เขาดูแลด้านนี้ค่ะ ไหนๆก็นะ อยากฝากคุณพ่อคุณแม่อีกเรื่อง (เ่อ่อ จะฝากแยะไปไหมคะ แหะๆๆ เกรงใจ..) สำหรับคุณพ่อคุณแม่ที่มีน้องเป็นออทิสติกนะคะ นักเรียนของเรา ก็พอมีออทิสติกอยู่บ้างค่ะ ห้องคะคน สองคน ซึ่งเราก็ไม่ค่อยรู้เท่าไหร่ค่ะ แต่จะยกตัวอย่างจากหนังสือที่เคยอ่าน และพฤติกรรมของน้องเฟิร์สลูกศิษย์ที่น่ารักของเราแล้วกันนะคะ น้องเฟิร์สเป็นเด็กออทิสติกที่น่ารักมาก เค้ารักเราได้อย่างไม่มีเงื่อนไข อยากแสดงความรัก อยากวิ่งมากอดเมื่อไหร่ได้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นกลางโรงอาหาร หรืือหน้าห้องน้ำ ^^ จากที่ดูๆนักเรียนของตัวเองมา ออทิสติกเป็นโรคที่ค่อนข้างซับซ้อน อาการของน้องแต่ละคนจะแสดงออกไม่เหมือนกัน มีสิบคนก็ต่างกันสิบคนค่ะ ไม่มีใครอาการเหมือนกันทุกอย่าง ผู้ปกครองมีส่วนสำคัญที่สุดที่จะต้องเข้าใจ เพราะกระบวนการรับรู้ของเค้าต่างออกไป หรือที่เรียกว่าสับสนนั่นแหล่ะค่ะ เช่นเรื่องง่ายๆอย่างเดินไปซื้อขนม แต่สำหรับเค้าเป็นเป็นเรื่องยากมากก พ่อแม่ต้องแยกแยะให้ออก ว่าหนูไม่อยากทำ หรือ หนูทำไม่ได้จริงๆ อย่าไปบังคับมากเกินไปค่ะ ต้องอดทน หากเค้าใช้คำพูดไม่ถูก เพราะเค้าคิดแบบไหนก็จะพูดไปแบบนั้น เพราะภาษาพูดสำหรับเค้ามันยาก เค้าจะมองภาพเข้าใจกว่าค่ะ ที่สำคัญ พ่อแม่ต้องเน้นในสิ่งที่เค้าทำได้ มากกว่าสิ่งที่พยายามจะให้เค้าทำให้ได้ พยายามช่วยเหลือ และพาเค้าเข้าสังคม อย่าทำให้เค้ารู้สึกแย่ ที่เราเคยเจอ น้องๆที่เป็นออทิสติก เมื่อเค้ารู้สึกแย่ เค้าจะแสดงอาการเช่นกรี๊ด โวยวาย นั่นอาจเป็นเรื่องแย่ที่สุดสำหรับคนดูแล แต่สำหรับเค้ามันแย่ยิ่งกว่าอีกค่ะ... สำคัญที่สุด ต้องรักเค้าอย่างไม่มีเงื่อนไขใดๆ เราเองเรายังทำตามที่พ่อแม่สั่งทุกอย่างไม่ได้เลย เพราะฉะนั้น อย่าสร้างเงื่อนไขค่ะ เค้าเองก็ไม่ได้อยากเิกิดมาเป็นออทิสติกค่ะ... จากคุณ : ครูทราย (lovetonsine) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 21:40:48

ความคิดเห็นที่ 71 เรื่อง รร แบบนี้ พบได้ ตาม รร เอกชน ที่ค่าเทอม สูงๆทั่วไปครับ ผมเคยเรียน รร แบบนั้น อยู่แถวๆติวานนท์เรา นี่ล่ะครับ ลูกท่าน หลานเธอเยอะมาก และประเภทพ่อแม่รังแกฉัน ก็เยอะ มีครูพี่เลี้ยง พ่อแม่มีปัญญาจ้างดูแลลูกตัวเองก็จ้างไป ใบ้ให้ครับ รร นี้ ผู้ชายจะมีแค่ ป6 ส่วนผู้หญิง จะมีตั้งแต่ อนุบาล-มัธยมปลาย ผมแค่ ป6 ครับ พอมาถึง ม.ต้น พ่อผม ไม่ให้ผมเข้า รร. แบบนี้อีกเลย พ่อบอก เดี๋ยวลูก เป็นง่อย พอดี ง่ายๆว่าเท่าที่ผมเคยเรียน รร นี้ ผมเกือบจะรูดซิป กางเกงเองไม่เป็น แต่ทุกอย่าง มันผ่านไปแล้วครับ แต่ก็ต้อง ขอบคุณ รร นี้ ที่ทำให้ผม มีทุกวันนี้ และผม ก็รักครูทุกคนที่นี่ แต่ไม่ชอบหลัก ของท่านผู้หญิง (เจ้าของ รร) ซึ่งจะออกแนว ให้เด็กเป็นคุณหนูซะมากกว่า แต่เด็กที่จบจากที่นี่ทุกคน จะมีเอกลักษณ์คือ 1 หยิ่งครับ 2 ทำไรไม่ค่อยเป็น สักเท่าไร 3 ออกจะลูกคุณหนู มากๆ เพราะสมัยเรียน รร นี้ ชอบแข่งให้เด็ก แบรนเนมกัน รร เอกชน รวยๆ เริดๆ ก็แบบนี้ล่ะครับ พ่อแม่ ถ้าไม่อยากรังแกลูก แต่ถ้าอยากให้เรียน รร เอกชนที่มีคุณภาพ ผมว่าดูที่ไม่เป็นแบบนี้ก็ดีครับ จากคุณ : Lusif (Lusif) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 22:27:22

ความคิดเห็นที่ 72 เราลาออกจากงานเพราะเหตุนี้ล่ะค่ะ สงสารลูกทั้งที่กำลังจะได้ขึ้นตำแหน่งขึ้นเงินเดือน ก่อนหน้านี้ตัดสินใจอยู่นานว่าจะออกหรือไม่ออกจากงานดี เพราะเสียดายเงินเดือน  ช่วงนั้นจำได้ว่าเราเข้ากะดึก แล้วกลางวันเราจะนอนโดยที่เราเลี้ยงลูกเอง  เราจะหลับเกือบทั้งวัน คือถ้าลูกหิวเค้าก็จะเข้ามาปลุกเราก็จะลุกหาข้าวหานมให้กินแล้วนอนต่อ น้องก็จะอยู่กับคอมและทีวีในช่วงที่เราหลับ มีอยู่วันนึงเราหลับ ลูกมาปลุกตอนเกือบๆ6โมงเย็น บอก"แม่ๆหาข้าวให้หนูกินหน่อยทั้งวันหนูยังไม่ได้กินอะไรเลย" เรามองนาฬิกาตายล่ะจะ6โมงเย็น นี่ลูกยังไม่กินข้าวเลย เค้าเห็นเราหลับแล้วเค้าไม่กล้าปลุกเพราะรู้ว่าแม่ต้องทำงานนี่เด็ก3ขวบครึ่งเองนะค่ะ  คิดในใจกรูเป็นแม่ที่แย่มาก   รุ่งขึ้น เลยส่งใบลาออกยังไม่ลังเลเลยค่ะ ยังไงลูกก็สำคัญที่สุด แต่เราไม่เคยไปรับเค้าสายเลยค่ะ ไปนั่งรอก่อนเลิกเรียนทุกวัน จากคุณ : ดราม่าขั้นเทพ เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 00:03:18

ความคิดเห็นที่ 73 เราเป็นคนหนึ่งค่ะ ที่พ่อแม่ไม่ค่อยมีเวลาให้ ตอนเรียนประถม แม่ไม่เคยมารับเลย มาส่งบ้างบางครั้ง แต่คุณอา คุณป้า คุณย่าจะมารับแทนค่ะ ดูไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไหร่นะ แต่ตอนนั้นมันก็มีน้อยใจบ้าง เพราะเพื่อนคนอื่นๆ พ่อกับแม่เค้ามารับกันหมดเลย วันไหนแม่บอกจะมารับ แม่ก็ชอบมาช้า ช้ามาก เราก็เลยหาอะไรทำ เล่นดนตรีไทยมั่ง ติววิชาการมั่ง ทำเยอะจนกลายเป็นเด็กกิจกรรมไปเลยค่ะ หลังจากนั้น แม่จะมารับกี่โมงก็มาเหอะ 5555 วันแม่ แม่ก็ไม่เคยมาที่โรงเรียนเลย ให้คุณย่ามา และแม่ก็สอนว่าให้นับถือคุณย่าเหมือนเป็นแม่คนหนึ่ง คือเราก็รักคุณย่านะคะ รักมาก แต่อารมณ์เด็กมันก็ต้องมีน้อยใจบ้างเนอะ คนอื่นเค้าไหว้แม่ ทำไมเราต้องไหว้ย่า มันไม่เหมือนเพื่อน (แค่เด็กๆเท่านั้นค่ะ พอโตมา ไหว้ย่าก่อนแล้วค่อยไหว้แม่ เพราะแม่รักย่ามาก และพอโตมาเริ่มรู้เรื่อง ไม่เหมือนคนอื่นแหละดีแล้ว ย่าเป็นเจ้าของโรงเรียน คุณครูเกรงใจทุกคนเลย ยืดมาก 555) และพอโตเรื่อยๆ ก็เริ่มไม่อยากให้แม่มาโรงเรียนละ ทั้งๆที่แม่ว่างและอยากมามาก จะมาทำไม? เสียเวลาทำงาน ตอนนี้พ่อกับแม่มีเงิน มีเวลา ไปรับไปส่งน้องทุกวัน ปรากฏว่าน้องเคยตัว รู้สึกว่าแอบโชคดีนิดๆ เราว่า คุณพ่อคุณแม่ก็ต้องอธิบายให้ลูกฟังด้วยนะคะว่ามีเหตุผลอะไร แต่เราก็โชคดีด้วยแหละ ที่โตขึ้นมาในครอบครัวใหญ่ มีคุณป้า คุณอา คุณย่า คุณลุง บลาๆ ล้อมรอบ จากคุณ : chongshu เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 01:40:21

ความคิดเห็นที่ 74 อ่านแล้วแอบปลื้ม เพราะเราตื่นมาทำกับข้าวตีสี่ครึ่งทุกวัน ที่บ้านไม่ซื้ออาหารแปรรูปเข้าบ้านเลยจนลูกทานไม่เป็น แต่ก็อีกค่ะ เจอปัญหาว่าเวลาที่โรงเรียนมีก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้น ข้าวผัดไส้กรอก ลูกแทบทานไม่ได้เลย เวลาไปข้างนอก เกิดมีเหตุต้องหาอะไรด่วนๆทาน แวะซื้อแฮมเบอร์เกอร์ ลูกทานไม่กี่คำก็บอกว่าไม่อร่อย ไม่เอาแล้ว อันนี้ก็กลุ้มใจไปอีกแบบค่ะ จากคุณ : ขอคิดด้วยคน เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 05:39:48

ความคิดเห็นที่ 75 ลูกศิษย์ของครูน่าสงสารทุกคนเลย  สงสัยมีลูกตอนไม่พร้อมกันมัง โรงเรียนต่างประเทศครูก็น้อยค่ะ อย่างญี่ปุ่น ดิฉันเจอมาป.1-ถึงม.6 ครู1คนต่อเด็ก35-40คน (ยกเว้นเนอร์สรี่กับอนุบาล) จากคุณ : Hana* เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 07:05:13

ความคิดเห็นที่ 76 ขอบคุณนะคะ คุณครู จากคุณ : Caramelfudge เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 08:36:22

ความคิดเห็นที่ 77 มีประโยชย์จริง ขอบอบคุณค่ะคุณครู โหวตค่ะโหวต จากคุณ : แม่น้องปีใหม่ เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 10:16:28

ความคิดเห็นที่ 78 ตอนอยู่ ป.3 แม่เรามัวแต่ทำงาน จนลืมไปรับเราที่โรงเรียน รอจนถึง 6 โมงเย็นกว่าๆ ฟ้าก็กำลังโพล้เพล้ มองๆ ไปพี่ป.5 ป.6 ที่เล่นบาสอยู่ก็กลับกันหมดแล้ว โชคดีที่มี พ่อของเพื่อนคนนึง จำได้ว่าเค้าชื่อ ดาว มารับดาวตอนเย็นมาก ก็เลยพาไปส่งที่บ้านให้ (บ้านอยู่ใกล้โรงเรียน) กลับไปถึงบ้าน แม่ยังไม่รู้เลยว่าลืมไปรับลูก.... >_< ผ่านมา ยี่สิบกว่าปี พูดเรื่องนี้ทีไร แม่บอกอย่าพูดๆๆ ทุกที แม่เสียใจ 555 จากคุณ : bellavida เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 11:15:43

ความคิดเห็นที่ 79 เราก็เคยนะ ตอน ป หนึ่ง ถึง ป สาม ... สามปีเต็มๆ มารับช้า พ่อตายตั้งแต่ห้าขวบอ่ะ แม่เลยทำานคนเดียวหมดเลี้ยงเรากะน้องชาย เหงามาก น่ากลัว คิดถึงแม่ คิดถึงพ่อ จนตอนนี้ จะสามสิบแล้วเดือนหน้า เราเป็นโรคกลัวเวลาโพล้เพล้มากๆ  กลัวมาก ต้องรีบเข้าบ้าน ต้องอยู่กะแฟนกะลูก ต้องมีเพื่อนอยู่ด้วย ไม่งั้นจะมีอาการนึกถึงความหลัง แล้วจะเกิดอาการกลัวแบบประหลาดมาก เหอเหอเหอ จากคุณ : cashmamamia เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 15:14:23

ความคิดเห็นที่ 80 เราเป็นเด็กที่พ่อแม่มารับช้ามากกกกกกก เป็นปกติ ตั้งแต่อนุบาลด้วยซ้ำ แม่ทำงาน พ่อก็ทำงาน ไม่มีทางมารับเร็วกว่าที่เป็นแน่ๆ เร็วสุดก็ห้าโมง ช้าสุดที่เคยโดนก็เกือบสามทุ่ม ต้องไปนั่งกินข้าวกับเด็กประจำในโรงเรียนบ่อยๆ แรกๆ มันก็ร้องไห้น้ำตาซึมๆ บ้าง แต่เดี๋ยวก็ชิน เรากลายเป็นเด็กเพื่อนเยอะ ชอบทำกิจกรรม ระหว่างรอก็เข้าห้องสมุด จนกลายเป้นเด็กรักการอ่านไปเลย จริงๆ เรื่องนี้ไม่ได้เลวร้ายมากเท่าไหร่ ดีซะอีกฝึกความอดทน การรอคอย การอยุ่ร่วมกับคนอื่นได้ดีทีเดียว ทุกวันนี้เราหงุดหงิดน้องสาวเรามาก เลิกเรียน รอนิดรอหน่อยสิบนาที ยี่สิบนาที โทรจิกที่บ้านกันเลยทีเดียว พอไปรับซึ่งไม่ได้ช้าอะไรเกินครึ่งชั่วโมง ทำเป็นหงุดหงิด บอกว่าทำไมมารับช้า กลายเป็นเด็กที่ไม่เคยรออะไรไปเลย สำหรับเรื่องนี้เรามองมุมต่างนะคะ แต่เรื่องอาหาร เรื่องล้างก้นนี่เห็นด้วย พวกอาหารกึ่งสำเร็จรูปก็กินได้บ้างนะ แต่ไม่ควรบ่อยถ้าอาทิตย์นึงสักครั้งนี่ยังรับได้ ไม่ต้องถึงกับลุกปรุงอาหารเองทุกอย่างก็ได้ค่ะ แบบกับข้าวสำเร็จแช่แข็งไว้ เช้ามาอุ่ยให้กินก็ยังดี หรือ ทอดไข่ดาวให้กินกับข้าวก็ดีกว่ามากๆแล้ว จากคุณ : binpaibinma เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 16:56:27

ความคิดเห็นที่ 81 อ่านแล้วรักคุณครู(กระดาษ)ทรายจัง คิดถึงครูสมัยประถมขึ้นมาเลย เราก็เรียน รร. เอกชน แต่ รร. เราไม่ตามใจเด็กนะคะ สมัยก่อน ที่ยังใช้ไม้เรียวได้ ตีเป็นตีเลยหล่ะค่ะ 555 อยากให้กระทู้นี้อยู่นาน ๆ จัง อยากฟังเรื่องของเด็ก ๆ อีก คุณครูทยอยเอามาลงนะคะ  เท่าที่อ่านดู สาเหตุส่วนใหญ่ที่ส่งผลกับเด็ก ๆ  คือ 1. พ่อแม่ตามใจ และ 2. ครอบครัวไม่สมบูรณ์ เด็กคือผ้าขาวจริง ๆ เชื่อเลย เรื่องที่พ่อกับน้องไปเจอแม่อยู่กับผู้ชายอื่นที่เซเว่นมันสะท้อนใจมาก ๆ เลย ปกติจะเจอแต่เรื่องที่พ่อทิ้งไป แต่นี่กลับกัน แปลกจริง ๆ เอาใจช่วยเด็ก ๆ และเป็นกำลังใจให้คุณครูด้วยนะคะ  จากคุณ : กานดา ขาร็อค เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 17:23:29

ความคิดเห็นที่ 82 ในความเห็นของเรานะคะ เวลาเราดูแลเด็กๆ เราจะเห็นได้ชัดเลยว่า ถ้าพ่อแม่ดูแล เอาใจใส่ เลี้ยงลูกด้วยใจ ไม่ใช่เงิน ให้ความรัก ความอบอุ่น และมีเหตุผล ไม่ตามใจจนเกินควร เวลามาโรงเรียน อยู่กับเพื่อน พฤติกรรม คำพูด ความคิด สิ่งที่สื่อออกมา เรารับรุ้ได้เลยค่ะว่า เค้ามาจากครอบครัวที่พร้อมในเรื่องความรัก อบอุ่น ซึ่งเป็นแบบนั้นจริงๆ   ส่วนเด็กที่เก็บกด ก้าวร้าว ช้า เอาแต่ใจ ใช้กำลัง โกรธง่าย โมโหร้าย มีหลายคนที่มาจากครอบครัวที่พ่อ แม่ ทำงานตลอดเวลา ไม่ค่อยมาดูลูก เราเห็นสีหน้าเค้าเศร้าๆ เหงาๆ หงอยๆ พูดถึงพ่อถามถึงแม่ทีไร หน้าจะเศร้าๆ ตอนนี้ที่ทราบข่าว มีคุณแม่คนนึง ไม่สามารถดูแลลูกตนเองได้เลย ถ้าอยู่บ้านจะให้เล่นเกมทั้งวัน แต่ทั้งๆ ที่บ้านอยู่ในตัวเมือง กลับเอาลูกตัวเองมาอยู่หอพักคุณครูแล้ว เพียงเพราะไม่สามารถดูแลลูกให้ทำการบ้าน อ่านหนังสือได้ และไม่กล้าขัดใจลูก ตอนนี้น้องอยู่ ป 5 แล้วก็ยังเขียนหนังสือไม่ได้ แม่เจอเราทีไร ก็มักจะต่อว่าลูกกับเราเสมอว่า  " มันน่ะขี้เกียจมาก วันๆ เล่นแต่เกม ไม่ทำอะไรเลย น่าเบื่อมาก ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว " ฟังแล้วก็เศร้าแทนลูกจริงๆ ถ้าเรามีลูก เราก็สัญญากับตัวเองไว้ว่า เราจะดูแลลูกให้ดีที่สุดค่ะ จากคุณ : Hotter Winter เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 18:44:43

ความคิดเห็นที่ 83 ขอบคุณทุกท่านมากๆนะคะ ขอบคุณคุณครูhotter winter ด้วยค่ะที่มาช่วยแชร์อีกท่าน ถ้าวันไหนมีเวลายาวๆ จะมาเล่าให้ฟังอีกค่ะ ยังมีอีกหลายเรื่องราวที่อยากให้ผู้ปกครองได้รับรู้ และเรียนรู้จากอีกหลายเรื่องค่ะ ตอนนี้ิ give หมดแล้ว ขอตอบแทนด้วยคำว่าขอบคุณนะคะ ขอบคุณค่ะ ^^ จากคุณ : lovetonsine เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 19:22:14

ความคิดเห็นที่ 84 คห.71 โรงเรียนเดียวกับเราแน่เลย เราเรียนม.1-3 ตอนเรียนก็กดดันนิดหน่อยเพราะมีแต่เพื่อนไฮโซ คุณหนู แต่เราไม่เป็นแบบนั้นนะเพราะบ้านเราไม่ได้มีเงินมากขนาดนั้น จำได้ว่าจ่ายค่าเทอมเป็นคนสุดท้ายทุกที แต่เราก็ไม่เสียใจที่ได้เรียนนะ เพราะรร.นี้ทำให้เราเก่งภาษาทั้งๆที่ไม่ได้เรียนสายภาษา แถมเพื่อนๆคุณหนูทั้งหลายยังเป็นเพื่อนกันจนทุกวันนี้เลยจ้า (จบป.ตรีมาเกินสิบปีแระ) ^^ จากคุณ : DollyChocie เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 19:23:16

ความคิดเห็นที่ 85 เด็กที่ต้องนั่งรอผู้ปกครองมารับจนค่ำ มันเป็นความทรงจำที่เลวร้ายและเป็นปมในใจเด็กตลอดมานะคะ อย่าคิดว่าเด็กเขาไม่จำ ... คุณครูเป็นคนที่เอาใจใส่จังเลย มีครูน้อยคนนักที่จะเอาใจใส่กับเด็กแบบนี้เหมือนจขกท.นะคะ เราชื่นชม จากคุณ : เสียงจากบ้านนา เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 20:51:37

ความคิดเห็นที่ 86 ตอนนี้กำลัอจะหัดเด็กๆล้างก้นเองอยู่พอดี ต้องขอบคุณคุณครูด้วยนะคะที่มาบอกแชร์ความคิดเห็น เราเองเคยป่วยอยู่ช่วงนึงกินยาแล้วพักช่วงกลางวันเลยหลับไป แถมฝันด้วยว่าลูกๆนั่งรอที่โรงเรียนกัน2คนพี่น้อง(5ขวบกับ4ขวบ) แล้วในฝันไม่มีใครอยู่แล้ว เรารีบลุกตาลีตาเหลือกขับรถบึ่งไปโรงเรียนทันที เจอครูที่โรงเรียนครูบอกคุณแม่วันนี้มีธุระด่วนเหรอคะรีบมารับน้องๆไวจังเพิ่งจะบ่าย2เอง เราเลยนั่งรอลูกเลิก(เรียนพิเศษด้วย)จน4โมงแหละค่ะ หายง่วงเลยเรา ตั้งแต่นั้นไม่สบายยังไงพยายามไม่กินยาที่ทำให้ง่วงอีกเลย หรือไม่ให้พ่อเด็กๆไปรับแทน จากคุณ : aeef4445 เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 21:46:56

ความคิดเห็นที่ 87 มีเพื่อนคนนึงเลิกกับสามีก็ตามใจลูกมากค่ะ ลูกอายุ 5 ขวบแล้วตัวเล็กเหมือน 3 ขวบ เคยไปเที่ยวบ้านเพื่อนเลยพบว่าเพื่อนตามใจลูกมาก ลูกไม่กินข้าวอยากนั่งเล่นเกมก็ไม่ว่า ดูทีวีจนดึกดื่นเที่ยงคืนก็ไม่ว่า ลูกตื่นมาไม่อยากไปโรงเรียนก็ไม่ต้องไป ให้เล่นอยู่กับบ้าน ตามใจสุดๆ ไอ้เราไม่ใช่แม่ก็ไม่อยากจะพูดอะไรมากแค่ิคิดว่านี่จะกลายเป็นพ่อแม่รังแกฉันรึเปล่านะ จากคุณ : Without me เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 23:55:17

ความคิดเห็นที่ 88 ชอบกระทู้นี้จัง ลูกสาวคนเล็กเรียนอนุบาลโรงเรียนเอกชน ปีนี้อยู่อ.1ปกติก็จะไปรับประมาณบ่าย 3.00-3.30น. ถ้าวันไหนเลยบ่าย3.30น.ก็กลัวลูกจะรอเราก็จะโทรฯไปบอกครู ตอนอยู่เตรียมอนุบาลมีบ้างเหมือนกันที่ติดธุระ ลูกคนโต ทำให้ไปรับคนเล็กช้าเกินบ่าย 4โมง ก็จะโทรฯไปบอกครู ในห้องลูกจะมีเด็กคนหนึ่ง น่าสงสารมาก แม่จะมารับช้าประจำ จะรอมารับพร้อมพี่คนโตทีเดียวพร้้อมกันใกล้ๆ 5โมงเย็น พี่คนโตอยู่ประถม เรียนพิเศษเลิกเรียน5โมง น้องคนนี้จะไปนั่งซุกตัว อยู่ในซอกมุมห้องเงียบๆ มองดูเพื่อนๆที่พ่อแม่มารับกลับบ้าน และไม่ออกไปเล่นกับเด็กๆคนอื่น ขณะที่รอกลับบ้าน เราถามครูประจำชั้นว่าบ้านเขาอยู่ไกลไหม ครูก็บอกว่า อยู่ใกล้ๆโรงเรียน พ่อแม่เป็นนักธุระกิจ ทำธุระกิจส่วนตัว อยู่บ้านก็ไม่ค่อยกินข้าว กินแต่ขนมถุงและนม เพราะแม่ไม่ค่อยมีเวลาหาอาหารให้กิน ฟังดูแล้วน่าสงสารมาก นี่หรือลูกคนรวย แต่พอน้องเห็นแม่มารับปุ๊บ น้องจะดีใจมาก กระโดดไปหาแม่ หน้าตาเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยค่ะ เราเห็นทุกวัน เห็นสภาพที่น้องนั่งซุกตัวอยู่ในมุมตู้หรือซอกตู้แล้วน้ำตาใหล ครูเลยขอร้องให้คุณแม่มารับน้องเร็วๆหน่อย ก็ดีขึ้นเป็นบางวัน จากคุณ : Phu-nera เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 12:57:52

ความคิดเห็นที่ 89 เรามาจากครอบครัวอบอุ่นจนร้อนระอุ พ่อแม่รับส่งยันมหาวิทยาลัย จำได้ว่าตอนมัธยมและมหาลัยอายมาก ๆ เวลารอพ่อมารับ มันรู้สึกเหมือนไม่โตนะคะ วันไหนพ่อมารับไม่ได้ได้กลับรถเมล์ วันนั้นภูมิใจและตื่นเต้นมาก (เคยถามน้อง น้องเป็นผู้ชาย บอกเค้านะโดนเพื่อนแซวหนักกว่าเราอีกค่ะ) ด้วยความที่พ่อติดลูกมาก จนตอนเอนท์ฯ เลือกต่างจังหวัดหมด อยากไปสุดขีด แต่ก่อนส่งพ่อมาดู และเลือกใหม่ในกรุงเทพทั้งหมด ^^  คือ รู้นะ เค้ารักมาก แต่อยากมีโลกส่วนตัวบ้างงงงงงงงงง พอแต่งงานมีลูก เราฝึกลูกให้คิดให้ตัดสินใจเองแต่เด็ก (อิอิอิ ตอนเด็ก ๆ พ่อแม่เราจัดการให้เราหมด) ........ไปเรียนพิเศษพวกดนตรี สถาบันที่เรียนใกล้บ้าน  บางทีก้อเอารถไป บางทีไปแท็กซี่ บางทีไปรถเมล์ (อันนี้แฟนขำเลยค่ะ) แบบเราอยากสร้างความหลากหลายให้ลูกค่ะ ........ เราทำงานทั้งคู่ เพราะคิดว่าหากเราออกมาเลี้ยงลูก อาจมีความกดดัน ความคาดหวังหลาย ๆ อย่างส่งให้ลูกอย่างเราไม่รู้ตัว (ก้ออุตสาห์ออกมาเลี้ยงแล้ว กลัวตัวเองคาดหวังผลสูงค่ะ) อ้อ เราอาจโชคดีด้วย เพราะตอนลูกเล็ก ย่า ยาย สลับกันมาเลี้ยงลูกให้ค่ะ ........ มีบางครั้งเราไปรับลูกเย็น เราจะบอกลูกเสมอว่าพ่อแม่รักหนูมาก  อยากมารับไว ๆ แต่พ่อแม่ติดงาน นี่พอเลิกงานก้อมารับให้ไวที่สุดเลยนะ.... ลูกค่อนข้างเข้าใจค่ะ ส่วนหนึ่งเวลาเค้าปิดเทอม เราเอาเค้ามาที่ทำงานเป็นบางครั้ง เค้าก้อคงรับรู้ในบางส่วนด้วยค่ะ ตอนนี้ เค้าอยู่ ป.1 โรงเรียนไกลมาก ซึ่งเค้าเลือกที่นี่เอง เราก้อบอกว่า ที่นี่พ่อแม่มารับเร็วไม่ได้ เพราะไกลมากกกกกกก (เค้ารับรู้แต่แรกแล้วว่าโรงเรียนแม่เลือกใกล้ พ่อแม่รับส่งสะดวก แต่เค้าเรียนหนัก  โรงเรียนเค้าเลือกไกลมาก แต่เรียนสนุก) จึงสั่งเค้าว่าพอเลิกเรียนให้ลงมาทำการบ้าน ทำเสร็จ ค่อยเล่น ตอนนี้ก้อโอค่ะ ทำ ๆ เล่น ๆ เราไปถึงก้อรีบแจ้นมานั่งทำการบ้านให้เสร็จ ^^ ..... อ้อ อาหารเช้าเราทำเองค๊า มีกินไปบ่นไปเหมือนกัน  เราก้อบอก แหมบางทีอาจอร่อยน้อย แต่แม่ทำด้วยความรักนะจ๊ะ ก้อกินจนหมดค่า สำหรับครอบครัวเรา เราเลือกปรับวิธีการตอนพ่อแม่เลี้ยงเราซึ่งอันไหนโอเราก้อนำมาใช้ต่อ แต่ถ้าไม่โอ เราก้อมาปรับใหม่กับลูกค่ะ จากคุณ : sui_k เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 13:10:28

ความคิดเห็นที่ 90 อ่านของทุกท่านแล้ว..สงสัยตอนเด็กๆเราโชคดีสุดๆแหละ เพราะไม่ต้องรอใครมารับคะ..สมัยประถม ปั่นจักรยานกลับบ้านเองจ้า ตั้งแต่ป.1-ป.6 เลย ระยะทางประมาณ 2-3 กิโล ไปกลับทุกวัน..มันส์มาก แต่จะแย่หน่อยก็หน้าฝน เพราะตอนนั้น (เมื่อ20ปีกว่าๆ) ถนนยังเป็นลูกรังอยู่ เวลาฝนตก ดินมันจะติดล้อ ปั่นไม่ได้..แทบร้องไห้ กับตอนหน้าน้ำหลาก (อยู่สุพรรณ) น้ำจะท่วมทุ่งคะ ต้องตะโกนจากถนน ไปบ้าน(ริมคลอง) ให้ย่าพายเรือมารับ บางวันย่าลืมมั้ง หลับมั้ง ต้องอาศัยเรือบ้านข้างๆไป โอ๊ย...คิดแล้วสนุกนะ พอขึ้นมัธยม ก็มาอยู่กับพ่อแม่ที่กทม.แหละ...ก็นั่งรถเมล์จนจบมหาลัยเลยคะ.. ก็เลยตั้งใจคะว่า ถ้ามีลูกจะสอนให้เค้าไปกลับเอง แต่จะช่วงไหนวัยไหนค่อยว่ากันอีกที.. จากคุณ : Wed11Nov07 เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 15:57:39

ความคิดเห็นที่ 91 ปรบมือให้ครูคนสวยค่ะ จากคุณ : ฮัลโลตอบหน่อย เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 18:28:57

ความคิดเห็นที่ 92 สงสารเด็กที่มี พ่อแม่ที่มีอีโก้ในตัว ที่ไม่ยอมรับว่าลูกตนมีพฤติกรรม LD หรือออทิสติก เราเจอพ่อแม่แบบนี้เยอะมาก ที่บอกตัวเองว่าลูกสบายดี ไม่เป็นอะไร เพราะเหมือนเค้า จะไม่ยอมรับ เพราะถ้ายอมรับก็เหมือนกับลูกเค้านั้นด้อยกว่าลูกเพื่อน เอาไปคุยไม่ได้ บ้านร่ำรวย แต่ลูกเป็นออทิสติก ครอบครัวไม่สมบูรณ์แบบ แบบนั้นน่ะค่ะ Hotter Winter ---------------------------------------------------------------------------- วันเนี่ยพึ่งนั่งคุย กับแฟนเลยครับ พอดีมีแฟนเป็นครูนะครับ เอาการบ้านเด็กมา ตรวจ เขาเลยหยิบการบ้านของเด็กมาให้ผมช่วยดู พอดูเสร็จ เขาบอกเห็นอะไร แปลก ๆ ไหม ผมก็บอกว่าเห็นแล้วก็เลยถามต่อว่า เด็กคนเนี่ยเวลา พูดกับเขา เขาไม่มองหน้า ไม่สบตา ใช่ไหม แฟนบอกว่าใช่ แล้วแฟนก็บอกว่า น้องหน้า จะเป็น ออทิสติก  ผมเลยถามว่า แล้วถามกับ พ่อ แม่ เขาไหม เขาบอกเขาเคย ถามแล้ว แต่ พ่อ แม่ บอกว่าลูกเขาปรกติดี ก็ เลยพูดอะไรไม่ได้ แล้วส่วนอีกคน น้องเป็น หลานของเจ้านายเก่าที่ทำงาน  ต้องบอกเลยว่าอาการ ต่าง ๆ ที่น้องแสดงออก  น้องเป็น ออทิสติก แน่นอน แต่ เจ้านาย กับ แม่ เขาไม่ ยอมรับว่า หลาน เป็น  รวมถึง ลูกชายของเพื่อน คนเล็ก จะ  3 ขวบแล้วยังพูด เรียงคำไม่ได้เลยครับ  พูดได้ ที่ละคำ แต่ พ่อ แม่ ไม่ยอมพาไปหาหมอ แบบเนี่ยเขาเรียก  พ่อ แม่  รังแกฉัน หรือเปล่า ครับ แล้วทั้ง 3 ครอบครับ เป็น ครอบครัวที่ฐานะดี ถึงดีมาก ๆ ผมว่าเนี่ยหละคือ ปัญหาในการยอมรับ ว่า ลูก หรือ หลาน ตัวเองเป็น  ออทิสติก จากคุณ : ระพีร์ เด็กแสบ เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 20:49:36

ความคิดเห็นที่ 93 อ่านเรื่องรอพ่อแม่มารับแล้วนึกถึงสมัยก่อนตอนประถม เคยรอแม่มารับถึง 3-4 ทุ่ม ( แต่ผมรอกับพี่นะ แต่ก็แก่กว่า 3 ปี) เหมือนเราพี่น้องจะรู้อยู่แล้วว่า แม่จะมารับเย็นเพราะงานเลิกดึก ก็จะหาของกินเป็นอาหารเย็นกันเอง หรือบางครั้งครูที่เขาคุมเด็กนักเรียนประจําก็จะเรียนให้กินข้าวพร้อมเด็กประจํา แต่ตอนนั้นพวกผมก็ไม่ได้คิดอะไรนะ เพียงแต่ง่วงนอน จากคุณ : Wawa (ต้นไม้ชอบพูด) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 21:50:48

ความคิดเห็นที่ 94 @คห 92 บางท่านห่วงแต่ชื่อเสียงวงศ์ตระกูล หน้าตา ภาพพจน์ในสังคม มากเกินกว่าพัฒนาการของลูกตนเอง มากเกินกว่าจะสนใจดูแลลูกตนเอง หาทางฝึกฝน ดูแลอย่างถูกวิธี เราเป็นครูประจำชั้น ทำอะไรมากไปเกินกว่าการพยายามบอกค่ะ จะพาเด็กไปหาหมอ หรือจะพาหมอมาที่โรงเรียนตรวจน้องก็ไม่ได้ เพราะพ่อแม่ไม่อนุญาต กลัวคนอื่นจะนินทา ว่าลูกตนเป็นเด็กพิเศษ เศร้าค่ะ จากคุณ : Hotter Winter เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 22:07:59

ความคิดเห็นที่ 95 สงสารเด็กๆทุกเรื่องเลยค่ะ เราก็เคยเป็นคุณครูมาก่อน เด็กๆเขามีหัวจิตหัวใจนะ ตอนนี้เป็นคุณแม่แล้ว ก็ตั้งใจจะเลี้ยงเขาให้ดีที่สุด สุดท้าย ขอบคุณค่ะที่แชร์ มีประปโยชน์มากๆเลย (^_^) จากคุณ : benjy_bio เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 22:57:57