ความคิดเห็นที่ 1 สู้ครับ มีเสียใจ วันหน้าก็ต้องมีดีใจ เป็นกำลังใจให้ครับ ใจเย็น ๆ ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ ทำ คนรักคุณยังมีอยู่เสมอ (อย่างน้อยก็พ่อแม่นั่นแหละ) จากคุณ : ผมเองครับ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 12:39:48

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่เ้ป็นไรนะคะ  ชีวิตต้องดำเนินต่อไปคะ จากคุณ : สวยพอตัว เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 12:44:21

ความคิดเห็นที่ 3 สู้ ๆ ค่ะ   เราเองชีวิตครอบครัว ก็จบแล้วค่ะ   สู้ ๆ นะคะ เวลา จริง ๆ ค่ะ จะช่วยเราได้ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : หนูคือดาวดวงน้อย เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 12:57:01

ความคิดเห็นที่ 4 สู้ๆ นะค่ะ วันนี้ทุกข์ วันข้างหน้าต้องมีความสุขแน่นอนค่ะ ชีวิตคนเราไม่ได้สวยหรูตลอด ก้าวเดินต่อไปนะค่ะ เราเป็นกำลังใจให้ จากคุณ : บัวปริ่มน้ำ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 12:57:05 A:202.183.148.124 X: TicketID:374209

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณค่ะ อ่านแล้วน้ำตาแตกเลย .. ร้องไห้จนหลับตื่นมานึกว่าฝันไป นี่มันเรื่องจริงที่เราต้องเจอ เราทิ้งงานและชีวิตทางบ้านตามสามีมาอยู่ต่างประเทศค่ะ ที่บอกทิ้งมาเพราะบ้านเราฐานะค่อนข้างดีกว่าสามี สามีเป็นชาวต่างชาติไม่รวย มนุษย์เงินเดือนธรรมดา มาเพราะความรักโดยแท้ ลำบากกว่าอยู่ไทยแต่อดทนจนถึงที่สุด เชื่อว่าอย่างน้อยความดีคงทำให้ประคองชีวิตคู่ให้ผ่านไปได้  วันนี้เปิดอกคุยกันเพราะเริ่มมีปัญหาประมาณเดือนนึงแล้ว เรื่องการใช้ชีวิตที่แตกต่าง เค้าชอบผจญภัย ไปไหนก็อยากเอาครอบครัวไปด้วย เปลี่ยนงานเพราะความชอบ  แต่เราเป็นผู้หญิงต้องการลงหลักปักฐานอยู่กับที่  ก่อนแต่งงานเรามีหน้าที่การงานดีมาก แต่ต้องออกมาเป็นแม่บ้าน เฝ้าบ้านทำงานรอสามี ลึกๆก็รู้ว่าไม่ใช่เรา  แต่อยากทำหน้าที่ภรรยาที่ดีที่สุด ไม่บ่น ทำเพราะความรัก  สามีก็เป็นคนดีแต่หลังเราดูออกว่าเขาฝืน ไม่เคยนอกใจ กลับบ้านตรงเวลามา 5ปี ไม่สังสรรค์กับเพื่อนวันหยุด ซึ่งเราก็ไม่เคยห้าม  รู้ว่าเค้าเคยใช้ชีวิตแบบโลดโผนมาก กีฬาท้าตายทำมาหมด  เราเข้าใจว่าเค้าอยากเปลี่ยนเพื่อเรา ซึ่งเราก็เปลี่ยนเพื่อเค้า  แต่หลังๆสายตาเริ่มไม่เหมือนเดิม มันรู้สึกได้ว่าเค้าทน.. เค้าสุภาพมากจนเราไม่คิดว่าจะมีวันนี้เลยค่ะ   พอมานั่งเปิดอกคุย ว่าเราจะพยายามกันนะ ประคองให้พ้นไปได้ เค้าบอกว่าตอนนี้เรายังรู้สึกดีต่อกัน ถ้าปล่อยไว้กลัวจะเกลียดกันเพราะมันฝืนมาก เราร้องไห้โฮเลย มือยังจับทัพพีที่กำลังจะตักข้าวเย็น กับข้าวก็ค้างอยู่บนโต๊ะแบบนั้น  เรายังรักเค้ามาก มันตกใจ เสียใจ ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 55 14:03:20 แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 55 13:00:05 จากคุณ : จขกท. (love mom so much) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 12:58:35

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนนี้ตี1 เรานอนไม่หลับเลยไม่อยากเข้าไปในห้องนอน ไปเห็นหน้าเค้านอนอยู่ ทำไมมันเจ็บแบบนี้ พรุ่งนี้เราต้องบอกข่าวร้ายกับที่บ้านค่ะ .. เสียใจ แต่ไม่รู้จะบอกใคร จากคุณ : love mom so much เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:04:34

ความคิดเห็นที่ 7 มานั่งเป็นเพื่อนค่ะ จากคุณ : LeeJungJi เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:08:57

ความคิดเห็นที่ 8 มานั่งเป็นเพื่อนนะคะ ขอให้คุณผ่านมันไปให้ได้  คนทั้งโลกผ่านเรื่องนี้กันมาแล้วและอยู่รอดกันได้ค่ะ  รวมทั้งตัวเราเอง ก็เคยผ่านเหตุการณ์ทำนองนี้มา่เช่นกันค่ะ ก่อนหน้านี้เราก็เลิกกันแฟนเก่ามา ทั้งๆที่ยังรักเค้ามาก  ร้องไห้อยู่เกือบทุกวันค่ะ เกือบ 1 ปี  หลังๆมาคิดได้ว่า ทำไมมีแต่เราที่จมอยู่กับเรื่องในวันเก่า เรื่องในอดีต เค้าไม่ได้รับรู้ ไม่ได้จมอยู่กับมันเหมือนเรา  เราต่างหากต้องก้าวเดินต่อไป ทำให้มันดีที่สุด ให้สมกับที่พ่อแม่เลี้ยงดูฟูมฟักให้ความรักเรามา ปาดน้ำตาทิ้งแล้วเชิดหน้าซะ ฉันจะสวยกว่านี้ ฉันจะร่าเริงกว่านี้ จะมีความสุขมากกว่านี้   หลังจากนั้น สิ่งดีๆก็เข้ามาค่ะ ^^ พระอาทิตย์ยังคงขึ้นเสมอในเช้าวันใหม่ แม้บางวันเมฆฝนหนาจะบดบัง ท้องฟ้าจะหม่นมัว แต่มันยังอยู่ที่เดิมเสมอค่ะ จากคุณ : system_error เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:10:35

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณไม่ได้อยู่คนเดียวนะคะ ที่นี่มีเพื่อนเยอะแยะเลยค่ะ เข้มแำข็งนะคะ สู้ๆ ค่ะ เอาใจช่วยให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี จากคุณ : ชิโร่กับเต่าเก้าตัว (ชิโร่กับเต่าเก้าตัว) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:10:49

ความคิดเห็นที่ 10 นึกถึงตัวเองเมื่อแปดปีก่อน เราก็เคยทิ้งทุกอย่างที่ไทยไปอยู่ต่างประเทศเพื่อคนๆหนึ่ง ไม่ฟังเสียงคัดค้านจากที่บ้าน บ้านเราก็ไม่ได้ลำบาก แต่เราไม่สนอะไรใดๆในโลกเลือกความรัก มั่นใจมากว่าใช่ (ทั้งที่รู้ว่ามันดูไม่เข้าท่าเลย) จนผ่านไป วันหนึ่งเค้าก็บอกเราว่าคงเป็นไปไม่ได้ เราคงไปต่อกันไม่ได้หรอกนะ พูดแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ทั้งที่ก่อนนั้นเราเพิ่งคุยกันเรื่องแต่งงาน การย้ายไปอีกประเทศ การขอพีอาร์ เข้าใจอารมรณ์จขกท.เลยว่าเคว้งคว้างยังไง มารู้ตัวอีกทีก็ไปลาออกจากงาน ไปซื้อตั๋วเครื่องบิน ขนของใส่กระเป๋า (ของเยอะมาก เอากลับมานิดเดียว นอกนั้นทิ้งหมด) แล้วกลับไทย ร้องไห้ตลอดทางบนเครื่อง กลับบ้านมาไม่มีใครตำหนิเราสักคน ทุกคนไม่พูดอะไรเลย เป็นช่วงมืดมนจริงๆนะ อนาคตที่วางไว้พังทลายลงทุกอย่าง กลับมาที่ศูนย์ เริ่มต้นใหม่หมด กว่าเราจะยืนได้ กว่าจะนอนหลับลง มันนาน แต่สุดท้ายมันก็ผ่านไปค่ะ อยากให้รู้ว่าไม่ใช่แค่คุณนะที่เจอะเจอกับความเจ็บปวดในชีวิต แต่เราก็ต้องก้าวต่อไปอยู่ดี เพราะโลกไม่เคยหยุดหมุน เวลาเท่านั้นค่ะจะช่วยให้อะไรดีขึ้น ทุกข์สุขมีเกิดมีดับ ลองมองดีๆ ในชีวิตเรามีทุกข์สุขกี่หน สุดท้ายมันก็จะผ่านไป ไม่ว่าจขกท.จะเลือกอย่างไหน ขอให้อดทนและเข้มแข็งนะคะ นึกถึงคนที่รักคุณให้มากๆ แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 55 13:17:16 จากคุณ : My Sea Lion เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:11:51

ความคิดเห็นที่ 11 คิดถึงอนาคตดีกว่าว่าจะทำยังไงต่อไปกับชีวิตเรา  อดีตมันผ่านไปแล้ว ปล่อยวางกับสิ่งที่มันไม่สามารถแก้ไขได้ จากคุณ : เป็นไงเป็นกัน เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:13:02

ความคิดเห็นที่ 12 เมื่อคนที่เรารัก เค้าไม่มีความสุขเมื่อมีเรา ทางเดียวที่คนรักอย่างเราพอจะทำได้คือ ปล่อยเค้าไปค่ะ ไม่มีประโยชน์ที่จะรั้งคนที่ตัดสินใจแล้วว่าจะไป ตอนนี้คุณต้องเข้มแข็งมากๆนะคะ รักตัวเองให้มากกว่าที่เคยรัก อาจเจ็บปวด อาจเสียใจ แต่ทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไปได้แน่นอนค่ะ เราเป็นกำลังใจให้ จากคุณ : fiona (Fiona the Princess) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:13:57

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณค่ะ อยากให้กิ๊ฟเพื่อบอกว่าเราขอบคุณแต่หมดไปแล้ว  ตอนนี้มันตื้อเหมือนโดนตบหัวเลยตอนเค้าบอกว่า " เราหยุดเถอะนะ ฝืนต่อจะทะเลาะกันเปล่าๆ"  ใจอยากจะเถียง อยากจะว่าให้เจ็บแต่มันพูดไม่ออก คนหมดรักคือหมดรัก  เรารู้ดี แต่มันกระทันหัน เพราะคิดว่าชีวิตคู่มันต้องมีการปรับ ไม่นึกว่าจะมีวันนี้  หลังจากบอกว่าจะจบทุกอย่าง ก็เงียบกันไปทั้งคู่ ขอโทษที่พิมพ์ซ้ำไป ซ้ำมาค่ะ สติเรายังไม่กลับมา100% จากคุณ : love mom so much เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:14:42

ความคิดเห็นที่ 14 สู้สู้นะคะ กลับบ้านเราเถอะคะ มีคุณพ่อ คุณแม่ ญาติพี่น้องรอเราอยู่คะ เราพูดในสถานที่เราเป็นแม่คน เราไม่โกรธ และจะไม่ตำหนิลูกคะ แถมเราอาจจะดีใจซะอิกทีเค้ากลับมาหาเรา จากคุณ : @ แม่น้องแก้มใส (jeeranun.jun) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:19:37

ความคิดเห็นที่ 15 ใช้สติ คิดถึงอนาคตที่สดใสนะคะ ตัวเราเองเคยเจอกับเรื่องแบบนี้มาเหมือนกันค่ะ โดยที่เราไม่ทันตั้งตัวเลย แค่เวลา ไม่ถึง 5 นาทีคำว่าครอบครัวของเราก็จบลงไปทันที แต่วันนั้นผ่านไปเรากลับสบายใจอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ มีพายุเข้ามาพัดบางอย่างจากเราไป แต่มีความสดใสหลังพายุนั้นเข้ามาแทนที่ค่ะ สู้ๆนะคะ จากคุณ : น้องปั้นหยา เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:21:55

ความคิดเห็นที่ 16 เก็บสิ่งดีๆ ที่ผ่านมาไว้นะคะ นึกถึงแต่เรื่องดีๆ คุณจะได้มีแต่ความสุข...เป็นกำลังใจให้นะคะ ถ้าเราไม่เจอกับความทุกข์  เราก็จะไม่รุ้ว่าความสุขมันเป็นยังไง ทุกคนย่อมผ่านมันมาแล้วทั้งนั้น และคุณก็เป็นหนึ่งในนั้น สู้ๆนะคะ จากคุณ : mom_ungpao เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:22:19

ความคิดเห็นที่ 17 มาอยู่เป็นเพื่อน...พิมพ์ต่อไม่ถูก ขอกุมมือให้กำลังใจนะคะ ทุกอย่างจะผ่านพ้นไปได้ค่ะ จากคุณ : cheerydoll เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:26:05

ความคิดเห็นที่ 18 คุณ : @ แม่น้องแก้มใส  ขอบคุณค่ะพรุ่งนี้เราจะแพ็คกระเป๋าแล้ว คิดว่าจะเอาไปแต่เสื้อผ้า ไม่ขนของใช้ไปเลยค่ะ คุณ fiona , คุณเป็นไงเป็นกัน เราพยายามทำใจ เข้าใจ ปรับความคิดแบบนั้น ขอบคุณมากค่ะ คุณMy Sea Lion ,คุณsystem_error  ขอบคุณที่แชร์ประสบการณ์ค่ะ คล้ายกันมาก เราจะสู้ต่อ แต่ตอนนี้อ่อนแรง ยังปาดน้ำตาอยู่เลย มันช็อค คุณหนูคือดาวดวงน้อย   เสียใจด้วยนะคะ เราเข้าใจความรู้สึกมากๆๆ ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ คุณชิโร่กับเต่าเก้าตัว   คุณ LeeJungJi  คุณบัวปริ่มน้ำ คุณสวยพอตัว คุณผมเองครับ  ..ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจนะคะ มันสำคัญมากเลยสำหรับเราตอนนี้ จากคุณ : love mom so much เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:32:02

ความคิดเห็นที่ 19 กอดทีนึงค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ชื่นชีวา เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:33:15

ความคิดเห็นที่ 20 กอดแน่นๆ หาทางที่ดีกว่านี้ได้มั๊ยคะ? ขอเวลาเค้าซักหน่อยเพื่อให้เราค่อยๆปล่อยมือ แล้วค่อยๆคิด วันนี้อาจเป็นวันระเบิดลง ต้องเอาอย่างใจให้ได้ แต่เราว่า พอแยกย้ายไปแล้ว ... คุณทั้งคู่ คงไปคิดทบทวนได้อะไรกลับมาบ้าง .... รอให้เย็นลงซักหน่อย ..ให้ช้าลงอีกนิด ตะกอนของความรัก กับความรักตัวเอง..มันคงแยกชั้นกันชัดเจนขึ้น แล้วค่อยหันมาดูกันอีกที ได้มั๊ย? จากคุณ : เสาไฟมุมถนน เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:35:27

ความคิดเห็นที่ 21 สู้ๆนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนหนึ่งค่ะ ทุกๆอย่างที่ผ่านเข้ามามันอาจจะเป็นลม หรือพายุ ยังไงเราต้องต่อสู้มันไปให้ได้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ หลังพายุย่อมมีแสงสว่างที่สดใสเสมอค่ะ สู้ๆค่ะ จากคุณ : apppang เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:36:04

ความคิดเห็นที่ 22 ขอเป็นกำลังใจให้ และมันจะผ่านไปได้  คุณต้องเข้มแข็งเข้าไว้นะคะ  สู้ ๆ คะ จากคุณ : kadookpink เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:36:40

ความคิดเห็นที่ 23 คุณชื่นชีวา... คุณcheerydoll... คุณmom_ungpao.. คุณน้องปั้นหยา  และทุกท่านที่สละเวลามาอ่าน เราอ่านทุุกข้อความ ทุกบรรทัดเลยค่ะ ตอนนี้กำลังใจทำให้หยุดร้องแล้ว ขอบคุณค่ะ  ก่อนเข้ามาตั้งกระทู้คิดอยู่นานมากกก พิมพ์แล้วลบอยู่อย่างนั้น โทษแต่ตัวเองว่าไม่ดีพอคิดถึงวันดีๆที่ผ่านมาด้วยกันตลอด  ถ้าผ่านคืนนี้ไปได้วันพรุ่งนี้ก็ต้องผ่านได้เนาะ.. คุณ เสาไฟมุมถนน  เราอยากจะทำอย่างนั้นจริงๆค่ะ แต่เห็นสายตาเค้าวันนี้มันไม่เหมือนวันที่เค้าขอแต่งงานเลย เราดูออกว่าสามีหมดรักเราแล้วจริงๆค่ะ เค้าบอกว่าที่รออยู่นานมากเพราะเราเป็นคนดีไม่มีข้ออ้างให้เลิกได้เลย จนเรามารู้สึกเองว่ามันเปลี่ยนไปจนมาคุยวันนี้ค่ะ ........ซึ่งมันก็สายไปแล้ว แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 55 13:45:01 จากคุณ : love mom so much เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:40:26

ความคิดเห็นที่ 24 กลับบ้านเราเถอะค่ะ..คนที่รักรอคุณอยู่.. เข้มแข็งนะคะ จากคุณ : ลมพัดใบไม้ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:42:11

ความคิดเห็นที่ 25 เวลาและการยอมรับว่าทุกสิ่งต้องเปลี่ยนแปลง จะช่วยให้เราผ่านความรู้สึกแย่ๆนี้ไปได้ เสียใจให้พอแล้วกลับมาเข้มแข็งไวๆนะคะ เรายังมีคนที่รักเรามากๆคือ พ่อแม่และคนในครอบครัวค่ะ จากคุณ : superduck เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:44:28

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นแม่บ้านต่างแดน เข้าใจความรู้สึกของคุณค่ะ ยังไม่มีลูกใช่ไหมคะ ถ้าไม่รักกันแล้วก็แยกกันอยู่สักพักค่ะ กลับมาเมืองไทย เล่าให้ที่บ้านฟัง ค่อยๆคิดว่าจะทำยังไงต่อไป ช่วงที่ห่างกันถ้ายังรักกันอยู่ก็คงจะกลับมาคุยหาแนวทางที่จะอยู่ด้วยกันต่อไปให้ได้แต่ถ้าไม่รักกันแล้ว แยกย้ายกันไปจะดีที่สุดค่ะ เอาใจช่วยนะคะไม่ว่าจะตัดสินใจยังไง ชีวิตต้องก้าวเดินต่อไปค่ะ จากคุณ : แมวต่างแดน เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:47:57

ความคิดเห็นที่ 27 เป็นกำลังใจให้นะคะ ^__^ จากคุณ : Aunpao เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:50:18

ความคิดเห็นที่ 28 คนที่ รัก และ รอ จขกท  ยังมีอีกหลายคน ชีวิต ไม่ได้มี แค่นี้ แน่ๆ จากคุณ : ก้นกบ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:55:57

ความคิดเห็นที่ 29 กลับบ้านค่ะ กลับไปหาพ่อแม่ กลับไปหาความรักที่แท้จริงค่ะ พ่อแม่และอ้อมกอดที่อบอุ่น รอคุณอยู่ค่ะ เป็นกำลังใจนะคะ จากคุณ : janienui (JanieNui) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:56:14

ความคิดเห็นที่ 30 อ่านข้อความเพื่อนๆทุก คห.ซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบเลยค่ะ  ตอนนี้รู้สึกว่าไม่ได้อยู่คนเดียวแล้ว แต่มันมัวๆเพราะน้ำตา ทั้งเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นและซาบซึ้งใจในโลกอินเตอร์เน็ต คนที่ไม่เคยรู้จัก ไม่เคยเห็นหน้ามาให้กำลังใจเรา มันจุกในคอ คุณแมวต่างแดน...  เรายังไม่มีลูกค่ะ โชคดีไป เราจะกลับไทยอาทิตย์หน้านี้แน่นอน แต่เรื่องใหญ่ก่อนกลับคือบอกให้ทางบ้านรู้ เราไม่ห่วงคนนินทาแล้วค่ะ ห่วงแต่ความรู้สึกแม่ (พ่อเราเสียแล้ว) ไม่อยากร้องไห้ให้แกเห็น คิดว่าจะจัดการอารมณ์ตัวเองก่อนไปเจอท่าน แม่แก่แล้วกลัวท่านช็อคเหมือนกันค่ะ จากคุณ : love mom so much เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:56:16

ความคิดเห็นที่ 31 สู้ๆ มีคนที่รักเรารออยู่ที่เมืองไทย กลับบ้านเราดีกว่าค่ะ ไม่มีใครรักเราได้เท่ากับพ่อและแม่อีกแล้วค่ะ เป็นกำลังใจให้ขอให้ผ่านความรู้สึกนี้ไปได้เร็วๆ นะค่ะ จากคุณ : UGA codon เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 13:59:55

ความคิดเห็นที่ 32 เขาตัดสินใจแล้วค่ะ ยื้อไปก็คงลำบากใจทั้งสองฝ่าย ยังไม่ต้องเก็บของค่ะ คุยกับเขาเลยว่า จะแบ่งสมบัติกันอย่างไร ไม่ต้องคิดว่าเขาจะคิดอย่างไรค่ะ คุณมีสิทธิของคุณ ค่าเสียเวลาในชีวิตคุณ ค่าเสียโอกาสที่ย้ายตามไป เป็นค่าตั้งตัวยามที่คุณต้องเริ่มชีวิตใหม่ เอากันตามที่กฏหมายกำหนด แฟร์ทั้งสองฝ่าย ไม่ต้องสนใจว่าเขาจะฑุดอะไร เพราะถ้าเขาหย่ากับคนชาติเดียวกันก็ต้องทำแบบนี้เช่นกัน จัดการดูแลเรื่องเอกสารค่ะ เอกสารทั้งหมด จริงๆแล้วคุณไม่จำเป็นต้องย้ายหนีย้ายออกนะคะ ลองปรึกษาด้านกฏหมายในประเทศคุณดู ถ้าไม่อยากลับก็อยู่ต่อได้ แต่สำหรับคุณครอบครัวทางเมืองไทยน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า เป็นเราจะคุยให้เคลียร์ค่ะ เงินค่าเลี้ยงดู เงินบำเน็ญบำนาญ เงินจากประกันชีวิตต่างๆ ที่เราควรมีส่วน เราจะขอเคลียร์ค่ะ เพราะถึงเราจะเป็นแม่บ้าน แต่เราก็สนับสนุนเป็นกำลังใจให้สามีไปทำงาน แถมทุกปีๆ เขาก็สามารถเอาค่าใช้จ่ายจากเราไปหักภาษีได้ ให้กำลังใจค่ะ ยามนี้ต้องมีสติ เพราะอยู่ไกลบ้าน จากคุณ : 00 เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 14:01:18 A:80.132.239.112 X: TicketID:324043

ความคิดเห็นที่ 33       กลับมาที่บ้านเถอะครับ ตอนนี้คงทำใจได้ยากที่จะอยู่ด้วยกันต่อไป การที่ทั้งคู่ต่างฝืนทนทำในสิ่งที่ไม่ใช่ตนเองมานาน วันนึงก็ต้องมีวันแบบนี้ คิดเสียว่าดีแล้วที่ยังแยกกันด้วยความรู้สึกที่ไม่ได้เกลียดกัน พยายามสุดความ สามารถแล้ว เมื่อมันเป็นไปไม่ได้ก็ยอมรับความจริง แล้วเดินจากมานะครับ มาพักผ่อน มารักษาแผลใจของเราให้หาย แล้วค่อยคิดว่าจะดำเนินชีวิตต่อไป อย่างไรครับ พยายามทำใจนะครับ จากคุณ : เจ้าชายเจ้าสำราญ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 14:03:07

ความคิดเห็นที่ 34 สู้ๆ กลับมาบ้านเมืองเราดีกว่า จากคุณ : อืม เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 14:04:52 A:110.168.0.247 X: TicketID:140846

ความคิดเห็นที่ 35 จากกันด้วยดีกันนะครับ ผู้ชายยอมเปลี่ยน ยอมทนเพื่อผู้หญิงที่รัก ผมว่าก็รักระดับนึง บางครั้งอะไรที่ไม่ใช่ แม้เราฝืนเพียงใดก็ตามมันก็ไม่ใช่ครับ เหตุผลในการเลิกราครั้งนี้ มันเจ็บปวดตรงที่ว่า (ทำเหมือน)มีความสุข ทั้งที่จริงไม่ใช่ จากความเห็นผู้ชายคนนึงนะครับ จะบอกว่าหมดรักก็ไม่ใช่ ไม่รักก็ไม่ใช่ ยังหวง ห่วง คิดถึง และรักเสมอครับ แต่ต้องอยู่เพื่อฝืนให้อีกฝ่ายนึงรับรู้ว่ามีความสุขจริงๆ ให้เธอคนนั้นรู้สึกดี และมีความสุข ผมก็อธิบายไม่เก่งนะครับ มันเป็นความรู้สึกประมาณนั้น ปล่อยที่ว่าง ไว้ ครับเพื่อจากกันด้วยดีและเข้าใจกันครับ รักและคิดถึงเสมอครับ จากคุณ : Subject เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 14:08:09

ความคิดเห็นที่ 36 คุณ : 00  ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ  พรุ่งนี้เราจะคุยกันเรื่องนี้ค่ะแต่ใจเราอยากกลับบ้านมาก มากจนอยากจะไปวันนี้เลยด้วยซ้ำ แต่ติดปัญหาเอกสารต่างๆ จะรีบเคลียร์เลย  ตอนแรกก็ว่าจะสู้จนถึงที่สุดเพราะเราไม่ผิด ทำหน้าที่ภรรยาไม่ขาดตกบกพร่อ แต่เราไม่อยากเกลียดกันเลยค่ะ ตั้งใจว่าจะตกลงกันดีๆอะไรยอมได้ก็ยอมไป เพราะหมดรักแล้วและไม่มีการทำร้ายหรือนอกใจกัน  เราเป็นผู้หญิงอาจจะเสียใจนานหน่อย แต่คิดว่ายิ่งตัดขาดกันได้เร็วอาจจะลืมเค้าง่ายขึ้นค่ะ  เราขอบคุณมากๆ เรารู้ว่าคุณหวังดีจริงๆไม่อยากให้เสียเปรียบ  พรุ่งนี้จะพยายามคุยแบบไม่ให้มีอารมณ์เสียใจ จะใช้เหตุผลมากๆค่ะ จากคุณ : love mom so much เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 14:10:37

ความคิดเห็นที่ 37 คุณSubject   พูดเหมือนที่สามีเราพูดวันนี้เลย ตอนแรกมันเจ็บเราพยายามจะยื้อเพราะคิดว่าผ่านมันไปได้ ตอนนี้ก็ยังเจ็บแค่คิดว่าอาทิตย์หน้าจะไม่เห็นหน้าเค้าแล้ว ใจมันหาย.. ตอนนี้คิดว่าจากกันด้วยดีดีกว่ายื้อจนทะเลาะกันค่ะ จากคุณ : love mom so much เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 14:14:08

ความคิดเห็นที่ 38 เข้มแข็งนะคะ ยังไง จขกท ก็ยังมีคุณแม่ที่รักคุณอยู่ และเพื่อนๆ ในนี้อีกมากมาย ที่คอยเป็นกำลังใจให้ จขกท ค่ะ จากคุณ : pluswipa เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 14:15:10

ความคิดเห็นที่ 39 เจ้าเกิดมา มีอะไร มาด้วยเล่า เจ้าจะเอา แต่สุข สนุกไฉน เจ้ามาเปล่า แล้วเจ้า จะเอาอะไร เจ้าก็ไป ตัวเปล่า เหมือนเจ้ามา เอาไว้ปลงครับ......... จากคุณ : WinandBP เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 14:16:10

ความคิดเห็นที่ 40 เป็นกำลังใจให้นะคะ กลับมาอยู่กับคุณแม่ คอยดูแลท่าน สู้ๆค่ะ จากคุณ : LiveJoyfully เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 14:17:00

ความคิดเห็นที่ 41 กลับบ้านเรานะคะ ยังมีแม่ที่รักคุณนะ เดี๋ยวทุกอย่างก็ดีขึ้นค่ะ เราเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ ยิ้มๆ^__^ จากคุณ : Bubble_BG เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 15:11:02

ความคิดเห็นที่ 42 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 15:13:08

ความคิดเห็นที่ 43 มาให้กำลังใจอีกคนค่ะ ขอให้ความเข้มแข็งกลับมาในเร็ววันนะคะ จากคุณ : schatje เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 15:17:23

ความคิดเห็นที่ 44 เข้มแข็งนะคะ  กลับบ้านเราค่ะ จากคุณ : occ26 เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 15:48:01

ความคิดเห็นที่ 45 พยายามค่อยๆปรับเข้าหากัน ปรึกษาที่ปรึกษาชีวิตคู่ดีไหมคะ จขกท.กับสามีใช้เวลาในการคบหาดูใจกันนานไหมคะ... บางทีอาจจะรู้ว่านิสัยบางอย่างไปกันไม่ได้ก่อนแต่งงานอยู่แล้ว แต่ใจนึงคิดว่าแต่งไปแล้วคงพยายามปรับตัวกันได้ เพื่อนที่เพิ่งแต่งงานกับชาวอเมริกันคนนึงเล่าให้ฟังคล้ายๆกันนี้ แต่ตอนนี้พยายามจะใช้เวลาปรับตัวทั้งสองฝ่าย ถ้าระยะที่กำหนดผ่านไปไม่ดีขึ้นก็คิดทบทวนอีกที เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นช่วงเวลายากลำบากนี้ไปได้ด้วยดีนะคะ จากคุณ : รักเฌอ..ประเทศไทย เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 15:54:08

ความคิดเห็นที่ 46 กลับบ้านเราค่ะ ... รักรออยู่ อะไรที่ไม่ดี ทิ้งไว้ที่โน่น เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : cha-eang เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 16:01:21

ความคิดเห็นที่ 47 ขอบคุณทุกคนนะคะ ตี4แล้วเรายังนอนไม่หลับเลย มันหวิวๆ เข้ามาอ่านเอากำลังใจไปอีกหน่อย อยากเข้มแข็งเร็วๆ คุณ รักเฌอ..ประเทศไทย .. เราอยากปรับมากค่ะ แต่สามีไม่อยากปรับแล้ว เหมือนพยายามแต่ไม่ได้ผล ก่อนแต่งเราดูใจกัน3ปี ไม่เคยอยู่ก่อนแต่งเพราะทางบ้านค่อนข้างหัวเก่า ไปๆมาๆไทยกัยอเมริกา เห็นถึงความต่างแล้วแต่ตอนนั้นคิดว่ารักซะอย่างเราทำเพื่อเขาได้ เขาก็ดูจะเหมือนกัน แสดงความจริงใจกับครอบครัวจนแม่ใจอ่อน เพราะคนหัวโบราณไม่ค่อยยอมรับลูกเขยต่างชาติง่ายๆ ตอนนี้ทั้งครอบครัวเรารักเขาเหมือนลูก ไม่มีปัญหาเรื่องฐานะเลยแม่เราไม่เอาสินสอดสักบาทเดียว เห็นว่ารักกันแน่ๆเลยปล่อยมา ตอนนี้มันเจ็บมาก พยายามทำใจอยู่ มันกระทันหัน ลำบากเหลือเกินค่ะ แต่คิดว่าถ้าผ่านช่วงนี้ได้คงดีขึ้น  ทุกคห.เราอ่านหมด ขอบคุณที่ให้ข้อคิดดีๆนะคะ เหตุการณ์ปรกติเราเหมือนคนเก่งมาก แต่วันนี้ คิดอะไรง่ายๆยังไม่ได้เลย โมโหตัวเอง แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 55 16:41:59 จากคุณ : จขกท. (love mom so much) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 16:35:16

ความคิดเห็นที่ 48 เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ETHNOMUSIC เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 16:41:25

ความคิดเห็นที่ 49 หากในวันนี้มันสุดทางแล้ว รู้ค่ะว่า จขกท เจ็บปวดมาก แต่การจากกันทั้งที่ยังคงเหลือความรู้สึกดี ๆ ย่อมดีกว่าการจากกันด้วยความเกลียดชังนะคะ ถือเสียว่าเราทำบุญร่วมกันมาแต่เพียงเท่านี้ หากเราเป็นเนื้อคู่กันยังมีบุญต่อกันสักวันนึงเราจะได้กลับมาครองคู่กันได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ กลับบ้านเพื่อรักษาตัวรักษาใจ เวลาจะเยียวยาทุกอย่างให้ดีขึ้นมาได้ โดยเฉพาะหัวใจและความรู้สึกค่ะ จากคุณ : คุณแม่ & น้องดรีม เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 16:52:12

ความคิดเห็นที่ 50 เหมือนกันมากๆค่ะ แต่ของเราผ่านมรสุมมา เหตุผลเดียวกัน คำพูดคล้ายกัน แต่เพราะยังมีลูกค่ะ เลยเหมือนว่าพยายามจะมาเริ่มกันใหม่แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะไปได้ดีได้นานแค่ไหน ตอนนี้เราก็พยายามไม่คิดอะไรค่ะ ทำทุกอย่างเพื่อลูก จากคุณ : gungungirl เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 17:15:54

ความคิดเห็นที่ 51 เป็นกำลังใจให้ค่ะ อดทนเข้มแข็ง เคลียร์เอกสารเรื่องต่าง ๆ เรียบร้อยแล้วก็กลับบ้านเราค่ะ จากคุณ : lynnook เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 18:28:38

ความคิดเห็นที่ 52 ทำไมเวลามันนานจัง อยากผ่านไปไวๆ T T  ตอนนี้เช้าแล้ว เค้าออกไปทำงานเหมือนจะตาแดงๆ แต่ก็รู้ว่ายื้อไม่ได้ ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว  เรายอมแพ้...   ตอนนี้ยังไม่ง่วงคิดว่าจะจัดกระเป๋าไปพลางๆก่อน ดันเห็นรูปแต่งงานอยู่เต็มบ้าน  ใจหวิวเลย จะเล่าว่าเมื่อวานตอนเย็นใจลอยลืมปิดแก๊สอีก วันนี้จะต้องดีขึ้นให้ได้ ร้องไห้ตอนเค้าไม่อยู่ดีกว่าตอนเจอหน้ากัน ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านข้อความเวิ่นเว้อของเรานะคะ ยังไม่ได้บอกใครเลย คิดว่าคุยกับเพื่อนในนี้ก่อนดีกว่า เรียกสติตัวเอง ก่อนโทรกลับบ้าน แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 55 18:44:29 แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 55 18:31:36 จากคุณ : love mom so much เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 18:29:21

ความคิดเห็นที่ 53 ถ้าอยากร้องไห้ ก้อร้องออกมาดัง ๆ เลยนะคะ ร้องไห้จนเหนื่อยแล้วคุณจะรู้สึกดีขึ้นระดับหนึ่งค่ะ เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นเรื่องนี้ไปได้ด้วยดีนะคะ จากคุณ : aquelle เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 19:09:31

ความคิดเห็นที่ 54 มานั่งเป็นเพื่อนนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ คิดว่าเข้าใจความรู้สึกคุณนะคะ เพราะว่าเรากับคุณอดีตสามีก็แยกจากกัน เนื่องจากเค้าต้องฝืนตัวเองเพื่ออยู่กับเราพอสมควรเลย ในเมื่อวันนี้คนที่พร้อมจะจับมือเรา เค้าได้ปล่อยมือเราไปแล้ว ก็เหลือแต่เรานะคะที่จะต้องดูแลตัวเองให้ดีที่สุด กลับบ้านค่ะ แล้วคุณจะเข้าใจว่ายังมีคนที่แคร์คุณมากกว่าใคร ๆ ในโลก เราผ่านช่วงนั้นมาได้ ก็เพราะการประคับประคองของแม่ พี่น้อง และเพื่อนอีก 2 คนเท่านั้นเอง เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : Molajung (Molajung) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 19:20:40

ความคิดเห็นที่ 55 เป็นกำลังใจให้นะคะ  เวลาจะเยียวยาทุกอย่างได้ค่ะ จากคุณ : มะปรางข้างรั้ว เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 19:25:30

ความคิดเห็นที่ 56 เข้ามาส่งกำลังใจให้นะคะ กลับมาบ้านเรา กลับมาพักใจนะคะ จากคุณ : sweet_mu เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 19:31:37

ความคิดเห็นที่ 57 ขอแนะนำนะคะ ตอนนี้อย่าอยู่คนเดียว อย่าปล่อยตัวเองให้ว่าง อย่าปล่อยให้เหงา เมื่อไรที่ว่างจะคิดถึงแต่วันเวลา ที่ใช้ร่วมกัน เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ จากคุณ : wanton_2004 เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 19:34:40

ความคิดเห็นที่ 58 ตอนนี้คุยกับที่บ้านแล้วค่ะ.. แม่ไม่ถามซักคำ บอกแต่ว่า "กลับมาเถอะลูก" เราปล่อยโฮเลย หลังจากที่อั้นมาทั้งคืนไม่อยากร้องไห้ให้แม่ได้ยิน  ยอมแพ้ มันไม่ไหวแล้ว แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 55 08:42:33 จากคุณ : love mom so much เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 19:37:51

ความคิดเห็นที่ 59 ร้องไห้ไปเถอะค่ะ คุณไม่ได้แพ้นะคะชีวิตคู่มันไม่ง่ายค่ะ โดยเฉพาะคนสองคนที่ต่างวัฒนธรรม ภาษา ความกดดันต่างๆเวลาที่ต้องอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ที่สำคัญที่สุดคือไม่ได้พูดเปิดใจกันค่ะ อาจจะเพราะรักอีกฝ่ายมากไม่อยากให้เค้าเสียใจหรือไม่ชินกับการที่ต้องพูดเปิดอก สามีคุณก็คงเสียใจไม่น้อยเช่นกัน เวลาอาจจะช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้นค่ะ เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : แมวต่างแดน เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 20:31:46

ความคิดเห็นที่ 60 เวลาจะรักษาใจคุณเองค่ะ เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : เขียนบน iPhone (Frabe) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 20:36:13

ความคิดเห็นที่ 61 สู้้ๆนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ กลับมาบ้านเรา กลับมารักตัวเองดีกว่าค่ะ กอดเพื่อให้กำลังใจ ฝ่าฟันมันไปให้ได้นะค่ะ จากคุณ : JaYuckii_LoVely เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 20:42:34

ความคิดเห็นที่ 62 อยากร้องไห้เท่าไหร่ร้องให้พอเลยค่ะ เมื่อหยุดร้อง จะรู้สึกดีขึ้น เวลาช่วยสมานแผลในใจได้เสมอนะคะ อดทน เข้มแข็ง พรุ่งนี้ต้องดีกว่าวันนี้แน่นอน เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ต้าถุง เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 20:48:52

ความคิดเห็นที่ 63 น้ำตาจะไหล แอบนึกถึงตัวเอง เรื่องเราไม่ขนาดนี้ ยังฝังใจเลย สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นะคะ กลับบ้านเราเนอะ คุณแม่รออยู่ จากคุณ : น้องโบเต้ (suchinda) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 20:54:07

ความคิดเห็นที่ 64 กลับมารักตัวเองได้เร็วๆ นะคะ จากคุณ : nok_nummoln เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 21:17:58

ความคิดเห็นที่ 65 รักตัวเองให้มากๆ นะคะ  เอาใจช่วยเจ้าของกระทู้ให้หัวใจกลับมาแข็งแรงไวๆ ค่ะ จากคุณ : Gigolina เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 21:24:50

ความคิดเห็นที่ 66 ไม่รู้จะปลอบยังไงนะคะ แต่มีเรื่องจะเล่าให้ฟัง เราว่าคนที่จะอยู่ด้วยกันทน คือยอมรับตัวตนที่แท้จริงมากกว่าค่ะ เราคืดว่าพ่อเราคล้ายแฟน จขกท นะคะ พ่อเราชอบเที่ยว พวกป่า เขา  ล่าสัตว์ ตกปลาตามเขื่อน ทะเล เพื่อนเยอะมาก เรียกได้ว่า มีเพื่อนแทบทุกจังหวัด พ่อเราไม่ดื่มเหล้า แต่มีสูบบุหรี่บ้าง แม่บอกว่า แต่งมาอยู่กับพ่อ บางทีแม่ต้องอยู่บ้านคนเดียวเป็นอาทิตย์ เพราะพ่อไปเที่ยวป่า ปีนเขากับเพื่อน ๆ แต่แม่ขอบาย เพราะมีงานทำเยอะ แล้วแม่ก็จะช่วยจัดของให้พ่อวลาเดินทาง ปีหนึ่ง ๆ พ่อจะทำงานหามรุ่งหามค่ำ จนป่วย ไส้ติ่งแตก เพราะทานอาหารไม่เป็นเวลาก็เคย  แต่เวลาไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ พ่อก็เที่ยวเต็มที่เหมือนกัน แม่จะรู้จักเพื่อนพ่อทุกคน เพราะเค้าจะเที่ยวเป็นกลุ่มผู้ชาย ส่วนบรรดาภรรยาก็อยู่บ้าน เรื่องเที่ยวผู้หญิงไม่มีแน่นอนค่ะ พอลูก ๆ โต พ่อก็พาลูกไปหัดขับรถขึ้นเขา  ปีนเขา ลงเรือใบไปกลางทะเล เราก็ได้ไปกับพวกพี่ชายเหมืนกันค่ะ ส่วนแม่ก็นั่งรออยู่ที่ฝั่ง ชีวิตแบบนี้ เราว่าก็มีความสุขดีนะคะ ได้ทำอะไรตื่นเต้นบ้าง เราเสียดายอยู่เรื่องเดียว คือพ่อเราฝันว่าจะขับรถไปเที่ยวเส้นทางสายไหม จากกรุงเทพ ไปจีน แต่ยังไม่ได้ทำ พ่อเสียไปซะก่อน ไม่งั้น พ่อคงมีเรื่องสนุก ๆ กับเพื่อน ๆ วัยชราของพ่อมาเล่าให้ฟังอีก ลงคุยกันใหม่ดีมั้ยคะ เค้าอยากทำอะไร ให้เค้าทำ ถ้าเราไปด้วยได้ ก็ไปกับเค้าค่ะ ถ้าไม่ได้เราก็รออยู่บ้าน เราว่า เค้าอยากทำในสิ่งที่จะสร้างความภูมิใจกับตัวเค้าเอง คุณต้องคอยสังเกตุสายตาเค้า เวลาเค้าเล่าเรื่องที่เค้าไปผจญภัยมา เค้าจะเล่าอย่างมีความสุข สายตาเป็นประกาย เหมือนที่เรานั่งมองสายตาองพ่อเรา เวลาท่านเล่าเรื่องในอดีตอย่างมีความสุขค่ะ เค้าไม่มีเรื่องมือที่สาม เราว่าไม่ยากที่จะหันหน้ามาคุยกัน จับมือกัน และก้าวเดินไปด้วยกันอีกครั้งค่ะ เราอยากให้คุณเปิดใจ จากคุณ : ChiPต่ำสิบ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 21:25:18

ความคิดเห็นที่ 67 อ่านแล้วนึกถึงเรื่องของตัวเอง สามีคุณเจ้าของกระทู้ นิสัยเหมือนสามีเรามาก โลดโผน ชอบผจญภัย (ผู้ชายเมกันหลายคนที่เจอเป็นแบบนี้ทั้งนั้น >.<) แต่เราตรงกันข้ามกับเค้าเลย ช่วงปีแรกก็มีปัญหาเรื่อง life style มาก ต้องค่อยๆเรียนรู้และปรับตัวเข้าหากันค่ะ โชคดีเราคุยกัน เปลี่ยนนิด เปลี่ยนหน่อย ก็เลยผ่านมาได้ เราเอาใจช่วยนะคะ ขอให้เข้มแข็งโดยเร็ว เวลาจะช่วยให้ืทุกอย่างดีขึ้นค่ะ เราก็อยู่เมกาเหมือนกัน ช่วงนี้ถ้าต้องการเพื่อนคุย เพื่อนระบาย ติดต่อหลังไมล์มานะคะ จากคุณ : Bitter Biscuit เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 21:52:22

ความคิดเห็นที่ 68 จำไว้ และท่องไว้ค่ะ "แม้แต่ร่างกายเรายังไม่ใช่ของเรา อวัยวะ ก็เสื่อมโทรม ฟันก็หลุดล่วง เรามาคนเดียวก็ต้องไปคนเดียว อย่าหวังให้ใครมาเปนของเรา คนทุกคนต้องจาก ไม่จากเปนก็จากตาย ไม่จากช้าก็เร็ว ไม่จากดีก็ร้าย มันคือสัจธรรมค่ะ" เราได้ฟังพระท่านเทศท่อนนี้ เราเอามาคิดค่ะ เออ มะนก็จิงๆ เราดีขึ้นเรื่อยๆ ชีวิตเปนของเรา อย่าเอาไปผูกกะใคร จะตายวันใดก็ไม่รู้ ทำชีวิตวันนี้ให้มีความสุขค่ะ ชีวิตเราจากครอบครัวที่เติมเต็ม จากสามีมื่ดี ทุกวันนี้ เลิกลากันไปเค้าเปนคนอื่นไปแล้วค่ะ เสียเวลารักกันมาแทบตาย ทุกวันเน้ ยอมรับลึกๆค่ะว่าเข็ด คนที่ว่าดีว่าใช่จนเราทุ่มกายทุ่มชีวิตร่วมกะเค้า อยู่กันมาเจ็ดปี เค้ายังเปลี่ยนไป ไม่พร้อมเริ่มใหม่กะใครแล้ว มันเจ็บเจียนตาย กว่าจะก้าวผ่านมาถึงวันนี้ แต่ทุกวันนี้มีความสุข จิงๆค่ะ อยู่กะชีวิตเล็กๆหนึ่งชีวิต ที่สร้างมาจากเลือดเนื้อของเรา จากคุณ : สะเดาหวาน เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 22:05:24 A:115.67.71.237 X: TicketID:375868

ความคิดเห็นที่ 69 เราอยู่เมกาเหมือนกัน เข้าใจหัวอก จขกท เลยคะ ค่อยๆคิดนะคะ ชีวิตคู่บางทีก็ละเอียดอ่อนเหลือเกิน เราเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ผ่านช่วงนี้ไปได้ เข้มแข็งนะคะ ส่งกอดแน่นๆมาให้คะ จากคุณ : แม่น้องเจ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 22:06:31 A:142.255.84.5 X: TicketID:203101

ความคิดเห็นที่ 70 คุณChiPต่ำสิบ  เราเคยคุยแล้วว่าไม่ห้ามค่ะ แต่เขาจะเอาเราไปด้วยทุกที่เปลี่ยนงานบ่อยมาก เนื่องจากชอบเที่ยวด้วย  เราเหนื่อยย้ายแทบทุกปีเลยค่ะ จากบ้านมากว่าจะปรับตัวเข้ากับแต่ละที่ก็ใช้เวลา พอเริ่มจะชินย้ายอีกแล้ว พอคุยกันเขาก็ปรับ เรียกว่าฝืนตัวเองมากที่จะตามใจเรา เลยทำให้มีวันนี้ เหมือนทั้งคู่พยายามแต่หาจุดตรงกลางไม่เจอ ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์นะคะเราได้ข้อคิดเยอะเลย   แต่สถานะการณ์ของเราตอนนี้เรียกว่าสายไปแล้วจริงๆค่ะ คืออดทนจนหมดรัก  ไม่มีการพูดเล่นหยอกล้อจำไม่ได้ว่านานแค่ไหนแล้ว ตอนนี้กำลังเก็บรูปแต่งงานลงกล่อง เป็นช่วงที่ทรมานมากๆ   ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 55 22:24:24 จากคุณ : love mom so much เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 22:10:27

ความคิดเห็นที่ 71 มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ  ออกมายืนดูปัญหาอยู่ไกล ๆ น๊ะค๊ะ จะเห็นว่า ปัญหานั้นมันเล็กมาก ๆ หากเวลามันผ่านไปค่ะ จากคุณ : Warin&Winra เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 22:24:43

ความคิดเห็นที่ 72 เข้าใจความรู้สึกของคุณมากค่ะ เพราะเราก้เพิ่งแยกทางกับสามีเหมือนกัน เหมือนว่าเพิ่งจะผ่านมาเมื่อวานนี้เอง แต่ความจริงมันผ่านมา เก้าเดือนแล้วค่ะ  ความรู้สึกที่นั่งเก็บภาพต่าง ๆ ของเราสองคนลงกล่องเป้นอย่างไร ยังจำความรู้สึกนั้นได้ดี  ก็ขอเป็นกำลังใจให้ จขกท. ด้วยคนละกัน ความสุข ความทุกข์  อยู่กับเราไม่นานหรอกค่ะ  เดี๋ยวก็ผ่านไปค่ะ จากคุณ : กระดังงาสีเงิน เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 22:47:15

ความคิดเห็นที่ 73 ให้รักมากแค่ไหน อยู่กันมานานเท่าใด ถ้าการใช้ชีวิตและการชอบชีวิตที่ไม่เหมือนกัน ก็ทำให้หมดรักได้  เสียใจมากเหมือนคุณแต่เวลาจะทำให้เรายอมรับความจริงและรู้สึกรักตัวเองดีกว่าไปรักคนที่เขาไม่รักเรา  ชีวิตคู่เลิกกัน หมดรักกันได้จริงๆแม้จะไม่มีเรื่องหญิงเข้ามา เราอยู่กันมานานมาก๒๗ปี ยังเลิกกัน เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : CRW เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 55 23:30:50

ความคิดเห็นที่ 74 ขอกอดเจ้าของกระทู้แน่นๆนะคะ รักตัวเองให้มากๆนะคะ พยายามอย่าอยู่คนเดียวถ้ามีเพื่อน ลองออกไปข้างนอกกับเพื่อนบ้าง และคิดว่าจะจัดการเรื่องเอกสารยังไง จัดการทรัพย์สินให้เรียบร้อย (เราควรได้นะคะ ถ้าเค้าไม่ให้แล้วคุณไม่เดือดร้อน ก็ไม่เป็นไร แต่ควรตกลงให้ได้ก่อน) ถ้าเหงาอยากคุยได้นะคะ แล้วหลังไมค์ไปค่ะ อยู่อเมริกาเหมือนกัน จากคุณ : Mononoke เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 01:24:52

ความคิดเห็นที่ 75 มาเป็นกำลังใจให้อีกแรงนะคะ ผ่านไปให้ได้ค่ะ สู้สู้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว ^.^ จากคุณ : usagimom เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 01:53:00

ความคิดเห็นที่ 76 เข้ามากอด จขกท แน่นๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคนๆหนึ่งที่ยอมทิ้งทุกอย่างมาเริ่มต้นชีวิตครอบครัวในต่างประเทศเช่นกัน ไม่ทราบว่าคุณพอจะมีเพื่อน ที่พอจะไว้ใจ ที่พอจะระบายให้เขาฟังได้ไหมค่ะ ไม่ต้องมากมาย แค่คนเดียวก็พอค่ะ ตอนนี้คุณต้องการมากที่สุด คือคนรับฟังค่ะ เวลาจะทำหน้าที่ของมันอย่างดีที่สุดค่ะ มันจะชำระความเสียใจคุณให้ค่อยๆเหลือน้อยลงในแต่ละวันที่ผ่านไป ดิฉันเองกับสามีก็ฝ่าฝันอะไรด้วยกันมามาก ปรับทุกอย่างที่สามารถจะปรับได้ แต่ไม่เปลี่ยนนะคะ เราพบกันครึ่งทาง เราไม่เคยทำความรู้จักกันก่อนแต่งงานเลยค่ะ ไม่เคยเป็นแฟนกันด้วยซ้ำ เจอกันครั้งที่ 3 ก็แต่งงานกันเลยค่ะ คุยกันแค่ 10 เดือน ปีแรกที่ดิฉันย้ายมาอยู่ต่างประเทศ อยากจะเป็นบ้าวันละหลายร้อยรอบ อะไรนิดหน่อยก็เอาแต่ร้องไห้ สามีก็พูดไม่เข้าหู อากาศก็หนาว อาหารก็ไม่อร่อย พูดกับใครก็ไม่รู้เรื่อง (มาเรียนภาษาที่ 3 ค่ะ) แถมเจอยายแก่ข้างบ้านเขม็งทุกวันอีก สามีเป็นคนเรียบง่าย ไม่เล่นกีฬาผาดโผน แต่ชอบเดินป่าค่ะ ซึ่งดิฉันก็ชอบด้วย ดิฉันเองเสียอีกที่ชอบผาดโผน ลุยๆ เที่ยวคนเดี่ยวบ่อยๆ โชคดีที่สามีเข้าใจ ถ้าเขาไม่เข้าใจ ไม่อนุญาต ไม่ยอมรับ ดิฉันก็ไม่ทนอยู่กับเขาเช่นกันค่ะ คนเรามีความชอบ ความสนใจไม่เหมือนกันค่ะ เราต้องพบกันครึ่งทาง จริงอยู่ที่ว่าคนเราสองคน มาจากสองที่ สองวัฒนธรรม ย่อมต่างกัน แต่ดิฉันเชื่อว่าอนุภาพของความรักจะสอนให้เราอดทน จะสอนให้เราสู้ไปพร้อมๆกันค่ะ นอกเสียจากว่าคนสองคนหมดรักต่อกันแล้ว หรือคนใดคนหนึ่งไม่อยากสู้ต่อ อย่าเพิ่งหมดหวังในชีวิตนะคะ กลับมาตั้งต้นในที่ๆเราจากมาค่ะ ไม่ต้องกังวลใจเรื่องที่จะบอกกับที่บ้านนะคะ วันนี้อ้อมกอดสามีไม่อบอุ่นเหมือนเดิม แต่อ้อมกอดของแม่อบอุ่นแน่นอนค่ะ ดิฉันก็เคยเลิกลากับแฟนเก่ามาค่ะ คบมาจะ 6 ปีแล้ว ตอนที่เลิกกันไม่เป็นผู้เป็นคน ไม่ทานข้าว ไม่นอน ผอมไปทันตาเพียงแค่เดือนเดียว ทันทีที่แม่เข้ามาคุยด้วย บ่อน้ำตาแตกราวเขื่อน ท่านไม่พูดอะไรเลย ได้แต่กอดลูกสาวแล้วร้องไห้ไปด้วยกัน ตั้งแต่วันนั้นมา ดิฉันไม่เคยเสียน้ำตาให้ผู้ชายที่หมดรักเราอีกเลยค่ะ เขาเป็นใคร เขาเคยเสียใจไปกับเราไหม แม่เราต่างหากที่รักเราจริงแท้ 100% ค่ะ แม่คุณ จขกท ก็คงจะเสียใจเหมือนกันค่ะ แต่ดิฉันคิดว่าไม่ใช่เพราะท่านเสียใจที่คุณต้องเดินคนละทางกับสามีนะคะ แต่ท่านคงจะเสียใจที่เห็นคุณเสียใจมากกว่า ร้องไห้ได้ เสียใจได้ แต่อย่านานนะคะ ยังมีคนๆนึงที่เสียใจมากกว่าเราหลายร้อยเท่าทวีคูณค่ะ ไปวัดบ่อยๆนะคะ  อาจจะช่วยอะไรได้ไม่มากก็น้อยนะคะ เข้มแข็งเร็วๆนะคะ คุณต้องทำได้แน่นอนค่ะ แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 55 02:56:07 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 55 02:47:50 จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 02:36:03

ความคิดเห็นที่ 77 เราเข้ามาอ่านเอากำลังใจอีกหลายรอบเลย  ขอบคุณหลายท่านที่ให้คำแนะนำดีๆค่ะ  เราตัดสินใจแน่แล้วว่าจะไม่กลับมาอีก เนื่องจากเห็นสายตาเค้าเมื่อเช้านี้รู้ว่าไม่มีประโยชน์ที่จะลองใหม่ เพราะมันเย็นชามาก  ไม่เหมือนคนที่เคยร่วมทุกข์สุขเลย เรายอมแล้วค่ะ เพื่อนคนไทยก็มีบ้างแต่ติดต่อทางโทรศัพท์ค่ะ อยากคุยเหมือนกันแต่เค้าภาระเยอะ ทำงานแถมมีลูกอีก เราคิดว่าจะโทรก่อนกลับอีกที ตอนี้ถ้าเรากอดเพื่อนๆที่นี่ได้คงจะดี  แค่อ่านผ่านตัวหนังสือยังรู้สึกดีขึ้นมาก ขอบคุณนะคะ จากคุณ : love mom so much เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 02:54:59

ความคิดเห็นที่ 78 หญิงไทย เข้มแข็ง ไม่แพ้หญิงชาติใดในโลก รักตัวเองให้มากๆ ผ่านแล้ว ก็ผ่านไป จบแล้ว ก็จบไป หนทางข้างหน้า ยังมีสิ่งที่ดีๆ รออยู่ จากคุณ : แค่บ่นเฉยๆ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 04:25:11

ความคิดเห็นที่ 79 เข้มแข็งเร็วๆค่ะ คุณแม่และคนอื่นๆรอคุณกลับบ้านอยู่ ต่อสู้กับชีวิต ยืนหยัดให้ได้ค่ะ เมื่อก่อนไม่มีเค้าเราก็อยู่ของเราได้ ถ้าตัดสินใจแล้ว คุณยังมีเพื่อนๆในชานเรือนให้คุย ปลอบโยน และเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : เจ้ากัน เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 04:48:46

ความคิดเห็นที่ 80 เข้มแข็งเข้าไว้นะคะ เราอยากให้คุณเก็บความทรงจำดีๆเอาไว้และเดินต่อไป เหงาๆคุยกับเราได้นะคะ เราก็เป็นอีกคนนึงที่กำลังจะแต่่งงานกับคนที่ไม่เหมือนเราเลย และเราก็ยังหวังว่า ความรักจะเอาชนะได้ทุกอย่าง . สำหรับจขกท.. ฟ้าหลังฝนสดใสเสมอ อดทนหน่อยนะคะ จากคุณ : JangMinJi เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 05:08:24

ความคิดเห็นที่ 81 คุณยังมีคนที่รักคุณจริงๆรออยู่ที่บ้านครับ กลับมาหาคุณแม่ แล้วสู้ต่อไป เป็นกำลังใจให้นะครับ จากคุณ : เคยตายมาแล้วเธอรู้ไว้เลย เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 05:38:51

ความคิดเห็นที่ 82 กลับบ้านเรา รักรออยู่ สู่อ้อมใจ ของบ้านเก่า ซึ่งไม่มีเค้าที่เห็นแก่ตัว จากคุณ : Sprite_12 เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 07:58:28

ความคิดเห็นที่ 83 กอดแน่นๆเลยค่ะ เราก็อยู่ต่างแดนค่ะ เราไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป เพราะคิดถึงบ้านมาก เราก็จะย้ายกลับไปอยู่ไทยเดือนหน้าแล้ว เวลามีปัญหาแม่จะบอกเสมอว่ากลับมาเถอะลูก ยิ่งเร็วยิ่งดี แต่ปัญหาของคุณกับเราต่างกันเท่านั้นเอง เรายังเชื่อประโยคนี้เสมอ There is no place like home สู้ๆนะค่ะ จากคุณ : Nan (Can't forget you) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 09:44:28

ความคิดเห็นที่ 84 เราคิดว่าเคยอ่านกระทู้คุณที่ชายคา เรื่องสร้างบ้านหรือเปล่าคะ เมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้น คุณดูมีความสุขมาก อย่างว่านะคะ ความสุขมักไม่ค่อยจีรัง มาแล้วก็ไป เหมือนสายลมค่ะ เราว่าคุณไม่เวิ่นเว้อนะคะ ดูจะยอมรับสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นได้อย่างเข้มแข็งมาก ๆ ด้วย ดูจะเข้มแข็งเกินไปด้วยซ้ำ แต่ถ้าเราเป็นคุณ เมื่ออีกฝ่ายหมดรัก มันก็ป่วยการที่จะยื้อค่ะ ยิ่งยื้อก็ยิ่งเจ็บ เป็นเราก็ walk out เหมือนกัน เราเชื่อว่า คุณตัดสินใจในวันนี้ เพื่อความสุขในวันหน้า ถ้าคุณกลัวคนนินทา ก็ช่างเค้าค่ะ อย่าไปคิดมาก ใครจะว่าอะไรก็ช่างเค้า เค้ามีปากพูดเมาท์กันไป ความทุกข์ความสุขอยู่ที่ตัวเราค่ะ ชีวิตสั้น อย่ามัวไปหมกมุ่นกับสิ่งที่ผ่านมา สิ่งที่สำคัญกว่าคือ อนาคตที่คุณต้องอยู่กับมันต่อไป เราปลอบใจใครไม่เก่งนะคะ แต่เราขอให้กำลังใจคุณ และเราเชื่อว่า ฟ้าหลังฝนย่อมสวยสดใสเสมอ (แถมมีรุ้งด้วย) welcome home ค่ะ จากคุณ : Ninie เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 10:23:06

ความคิดเห็นที่ 85 เข้ามากอดแน่นๆอีกคน ยังมีแม่ที่รักเราและเพื่อนๆที่อยู่ในห้องนี้ที่รักเรา จำไว้นะคะคุณไม่ได้อยู่คนเดียว พวกเราทุกคนที่อยู่ในห้องนี้ยังอยู่ข้างๆคุณ และคอยเป็นกำลังใจให้คุณเสมอ จากคุณ : บ่อยครั้ง เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 11:08:21

ความคิดเห็นที่ 86 ขอบคุณมากๆสำหรับกำลังใจค่ะ เราอ่านทุกคห. ทุกบรรทัดเลย วันนี้ วันที่3 ความรู้สึกดีขึ้นบ้างแล้ว จัดกระเป๋าเกือบเเสร็จแล้ว จะกลับไทยอีก3วันค่ะ    วันนี้พูดกันมากขึ้นกว่าเมื่อวาน เริ่มฟังเหตุผลของแต่ละฝ่ายมากขึ้น บางอย่างมันดูแย่เพราะหมดรักแล้วนั่นเอง  ไม่ต้องหาคำตอบอีก   มันก็ยังรู้สึกเสียใจ  แต่นิ่งแล้ว   น้ำตาแห้งแล้ว  เขื่อนคงแตกอีกทีบนเครื่องบิน แต่ช่างมันเดี๋ยวก็ดีขึ้นเหมือนที่เพื่อนๆบอก เราไม่รู้จะขอบคุณยังไงหมดกับกำลังใจที่ผ่านตัวหนังสือมากมาย  ขอบคุณอีกครั้งนะคะ จากคุณ : love mom so much เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 13:23:31

ความคิดเห็นที่ 87 เข้มแข็งนะคะ รักตัวเองให้มากๆ ปาดน้ำตาทิ้งแล้วก้าวเดินต่อไป  ขอให้ผ่านเวลานี้ไปได้ด้วยดีค่ะ กอดแน่นๆอีกครั้ง จากคุณ : occ26 เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 13:38:31

ความคิดเห็นที่ 88 กอดคุณแน่นๆนะคะ คุณlove mom so much  ไม่เป็นไรนะแล้วมันก็จะผ่านไปค่ะ  เวลาจะช่วยทำให้คุณเข้มแข็งได้ ตอนนี้เหนื่อยก็พักผ่อน ผ่อนคลาย อยากร้องก็ร้องเลยค่ะ แล้วเราจะผ่านเวลาที่เลวร้ายไปได้เหมือนเวลาที่มันเดินผ่านไปค่ะ  สู้ๆนะคะ  ส่งกำลังใจพร้อมอ้อมกอดผ่านเนตไปให้นะค่ะ จากคุณ : มีนเหมาฉุง เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 18:47:41

ความคิดเห็นที่ 89 หอบเอากำลังใจมาให้นะคะ กลับบ้านมารับความอบอุ่นนะคะ จากคุณ : ลมทะเลพัดโชย (oilname) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 23:01:39

ความคิดเห็นที่ 90 เคล็ดลับในการไม่ร้องไห้ของเรา. คือ. ใช้มาสคาร่าไม่กันน้ำค่ะ จำไว้ค่ะ คุณจะน่าเกลียด ดูแย่ ถ้าร้องไห้ แล้วถ้าร้องมาก มาสคาร่าก็จะเลอะ. คนทั่วไปที่ไม่รู้ว่าเราร้องไห้ทำไม ก็จะมารุมหัวเราะเราทันที เพียงเพราะแค่หน้าตาเราเลอะ. คิดแค่นั้นมันก็เข้มแข็งทันทีค่ะ. ส่วนถ้าอยากร้องไห้คนเดียว ก็ร้องไปเถอะค่ะ. แต่อย่าใช้เวลากับความเสียใจนี้เยอะ แค่วันละครึ่งชั่วโมงพอ เพราะคุณไม่ลืมมันได้ง่ายๆ หรอก รักแรกของเรา เราร้องไห้ 6 เดือนเต็มน้ำหนักลง 9 โล เหลือ 42 โลทั้งที่เราสูง 164. แต่เชื่อมั๊ยคะ หลังจากวันนั้น เราไม่เคยเจอผู้ชายที่แย่กว่านายนั้นเลย และคนที่เราเลือกมาแต่งงานด้วย เป็นสามีที่ดีมากค่ะ ทุกวันนี้ ลูก 2 แต่งงานมา 8 ปี สามียังคงใส่ถุงเท้าให้เราทุกคืนก่อนนอน. จำไว้นะคะฟ้าหลังฝนมีอยู่เสมอค่ะ จากคุณ : ink (siam) เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 00:31:01

ความคิดเห็นที่ 91 เข้มแข็งนะคะ คิดเสียว่าดีกว่าจากตายต่อกัน คิดเสียว่าจากกันตอนนี้ ยังดีกว่าเกลียดกันไปข้างนึงค่ะ ให้อภัยเขา ให้อภัยสิ่งแย่ๆที่ผ่านมา แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่นะคะ คุณอาจจะยังไม่เข้มแข็งในวันนี้ พรุ่งนี้ อาทิตย์หน้า หรือเดือนหน้า คุณยังต้องการเวลาพักฟื้นค่ะ แต่สักวันคุณจะเข้มแข็งและยิ้มให้กับตัวเองได้แน่ๆ อย่างที่เพื่อนๆว่าเลยค่ะ ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ วันนี้เขายังไม่ใช่ สักวันคุณจะเจอคนที่ใช่กว่า ดีกว่า เหมาะสมกว่า ดูแลตัวเองดีๆ ดูแลใจตัวเองดีๆ รักตัวเองให้มากกว่าที่เคยรักนะคะ ไม่มีใครกอดคุณตอนนี้ ก็กอดตัวเองก็ได้ค่ะ (ดิฉันเคยเจอเหตุการณ์ที่แย่ๆ ตอนนั้นอย่อเมริกา รู้สึกว่าอยู่ตัวคนเดียวในโลก ก็นอนกอดตัวเองร้องไห้เหมือนกันค่ะ) ถ้าคุณผ่านช่วงที่เสียใจมากๆไปได้แล้ว คุณจะเข้มแข็งขึ้นอย่างแน่นอนค่ะ จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 02:01:20

ความคิดเห็นที่ 92 ขอบคุณค่ะ วันนี้วันที่4 เราดีขึ้นมากว่าเมื่อวานจริงๆ  พอนิ่งแล้ว เริ่มมองมุมเค้าก็เข้าใจอะไรๆมากขึ้น มันก็คงมีบ้างที่วูบๆเดี๋ยวเศร้าเดี๋ยวดี แต่มันก็ต้องหายในที่สุดเหมือนที่ทุกคห.บอก   เสียดายอนาคตที่วางร่วมกันแต่มันก็ทำใจได้แล้ว    ในวันที่ทุกข์มากก็มีสิ่งดีๆเข้ามาเหมือนกัน อย่างในกระทู้นี้ไม่คิดว่าจะมีคนเข้ามาคุย มาพูด ให้กำลังใจเราขนาดนี้ค่ะ คนไกลบ้านมีinternet เป็นเพื่อนแบบเรา ซึ้งอ่ะ จริงๆนะ   วันนี้น้ำตาไม่ไหลแล้ว แปลกมาก.... ขอบคุณทุกคนนะคะ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 55 21:05:45 จากคุณ : love mom so much เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 06:16:59

ความคิดเห็นที่ 93 เคยอ่านเจอ ฉันไม่มีวันลืมความเจ็บปวดได้หมดหรอก แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไป ฉันจะอยู่กับมันได้เอง สู้ ๆ ค่ะ จากคุณ : อย่าให้บอก เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 09:17:12 A:125.26.128.100 X: TicketID:341720

ความคิดเห็นที่ 94 เข้ามาให้กำลังใจนะคะ เข้มแข็ง มีสติ รักตัวเองให้มากๆนะคะ คุณยังมีคนที่รักคุณมากรออยู่ทางนี้นะคะ สู้ๆ ค่ะ จากคุณ : twin peaks เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 55 22:34:13

ความคิดเห็นที่ 95 เดินทางปลอดภัยนะครับ จากคุณ : เคยตายมาแล้วเธอรู้ไว้เลย เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 06:10:25

ความคิดเห็นที่ 96 ไม่จากกันวันนี้ก็ต้องจากกันวันหน้าค่ะ เข้มแข็งนะค่ะ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นค่ะ สิ่งทีอยู่กับเราตลอดไปคือความรักของพ่อกับแม่ค่ะ นึกถึงพ่อแม่ให้มากๆค่ะ คนอื่นก็คือคนอื่น สามีเลิกกันไปก็ไม่ใช่สามีค่ะ แต่พ่อแม่เราเปลี่ยนสถานะไม่ได้ค่ะ กลับมาหาคนที่รักเรามากที่สุดในโลกค่ะ กลับมาอยู่และดูแลท่านค่ะ พ่อแม่ก็อายุมากขึ้น ถ้าไม่ดูแลตอนที่ท่านยังอยู่จะไปดูแลตอนไหนค่ะ จะไปดูแลลูกคนอื่นอยู่ทำไมค่ะ จากคุณ : nu-seoul เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 55 07:09:20