ความคิดเห็นที่ 1 ต่อค่ะ... สามีเราทำธุรกิจของตัวเองนะคะ เป็นธุรกิจ ที่ไม่เวิร์ค อย่างแรง แต่ก็ยังดันทุรังทำอยู่ได้ รายได้ชักหน้าไม่ถึงหลัง ค่าใช้จ่ายแฝงมากมาย ใครเตือน ใครห้าม ว่าให้เลิกเถอะ ทำไปมีแต่จะเข้าเนื้อ .. ก็ไม่ฟัง แม้แต่พ่อของเค้า เค้าก็ไม่ฟัง ยืนยันว่า มันจะต้องเวิร์ค (ทำมาแล้วประมาณ 4 ปี ยังมองไม่เห็นหนทางเลย) เค้าทำงาน จันทร์-เสาร์ วันอาทิตย์ไปสอน ก็เลยไม่มีเวลาให้ครอบครัวเลยซักวัน เวลาเราขอให้เค้าหยุดซักวัน พาลูกไปเที่ยวบ้าง เค้าก็อ้างว่า เสียดายวันทำงาน ถ้าหยุดก็ไม่ได้ตังค์ // ก็มีแค่เรากับลูก ไปไหนด้วยกันลำพัง แต่ก็ไปได้แค่ใกล้ ๆ บ้านน่ะค่ะ เพราะเราเองก็ไม่กล้าขับรถทางไกล มันเสี่ยงเกินไป เราขอให้หยุด เค้าไม่หยุดบอกเสียดาย แต่เวลาไปเที่ยวกับ มหาลัย .. จะต้องหยุดซักกี่วันเค้าก็ไปค่ะ ไปโดยที่ไม่สนใจเลยว่า เรากับลูกจะต้องอยู่กันลำพัง ไม่เคยนึกเป็นห่วง หรือสงสาร ขอให้ตัวเองได้ไปสนุก มีความสุข เป็นพอ เรื่อง ผู้หญิงเราค่อนข้างมั่นใจค่ะ ว่าเค้าไม่มี แต่โดย "สันดาน" แล้ว เราว่าเค้าเป็นคน "ไม่มีน้ำใจ" มากกว่าค่ะ จากคุณ : ทน เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 18:48:51 A:182.52.205.247 X: TicketID:360336

ความคิดเห็นที่ 2 ลองให้สามีคุณมาอ่านกระทู้นี้บ้างสิ คนเรามีทั้งดีและไม่ดี เขาอาจจะดีเรื่องอื่น "คุณจึงตกลงแต่งงานกับเขา" ชีวิตคู่ก็มีปัญหาทุกคนนั่นแหละ "แต่ผมไม่เคยว่าคู่ชีวิตผมให้ใครฟัง" จากคุณ : สองแสนทองสิบบาท เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 18:55:30

ความคิดเห็นที่ 3 ต่อค่ะ.. งานบ้าน ไม่เคยช่วย ไม่เคยแตะ เราตื่นเช้ามา เตรียมข้าวเช้า ให้ลูกใส่กล่องไปทานมือเช้าที่โรงเรียน เสียบกาน้ำร้อน เตรียมกาแฟให้เค้า+เรา เตรียมโอวัลตินให้ลูก จากนั้น เราอาบน้ำแต่งตัว เสร็จแล้ว จัดการอาบน้ำ+แต่งตัวลูก ชงโอวัลตินให้ลูก เค้าตื่น กดน้ำใส่แก้วกาแฟที่เราเตรียมไว้ให้แล้ว นั่งจิบกาแฟ ดูข่าวเช้า เราเข้าห้อง เก็บที่นอน เตรียมกระเป๋าลูก กระเป๋าเรา ใส่รถ ขับรถไปส่งลูกที่โรงเรียน รีบแสนรีบ เพราะงานเราต้องเข้าก่อนแปดโมงเช้า (ประมาณ 7.45 น.) ส่วนเค้า ก็ ชิล ชิล ไปค่ะ จะทำงานเมื่อไรก็แล้วแต่อารมณ์ ขนาดเค้าเห็นเรารีบ จนมือกับขา แทบจะพันกัน เค้ายังไม่เคยมีน้ำใจที่ ช่วยเหลืออะไรเลยนะคะ นั่งดูทีวีเหมือนมองไม่เห็นอย่างนั้นแหละ คิดแล้ว เจ็บใจ น้อยใจ มากค่ะ กับลูกกับเมีย เค้าก็ไม่ค่อยอยากพูดอยากคุยด้วยนะคะ มีเรากับลูกพูดกันอยู่สองคนในบ้าน นอกจากว่าลูกชวนเค้าคุย ชวนเล่น เค้าถึงจะคุยค่ะ เป็นบ้านที่บรรยากาศแปลกมากกกกก เราอยากไปอยู่กับลูกสองคน ซะให้มันรู้แล้วรู้รอด อยากปล่อยให้เค้าอยู่คนเดียว ดูซิว่า มันจะเป็นยังไง ทุกวันนี้ เสื้อผ้า เค้าไม่ต้องซัก ไม่ต้องรีด กินข้าว ไม่ต้องตัก (เราตักข้าวใส่จานไว้ให้ กับข้าวตั้งโต๊ะพร้อม เค้ามีหน้าที่แค่กิน เท่านั้น) กินข้าวแล้ว จานไม่ต้องล้างนะคะ เด๋วเมียมาจัดการเอง ที่นอน นอนแล้วไม่ต้องเก็บ ห้องน้ำ ที่บ้านมีสอง ห้อง เค้าก็ไม่ต้องรับผิดชอบใด ๆ เมียเหมาหมด ถูบ้าน กวาดใบไม้ รดน้ำต้นไม้ (เค้าทำบ้าง แต่ไม่บ่อย) ตัดกิ่งไม้ ฯลฯ แต่เราก็ไม่มีกำลังวังชา จะไปไหนได้หรอกค่ะ ทำงานเงินเดือนก็น้อย ออกไป ก็ต้องเช่าบ้าน ไหนจะค่าเรียนลูก ค่าใช้จ่าย รายวันอีก รถไม่มี ทุกวันนี้ใช้รถเค้า ... อยู่บ้านเค้า เงินเก็บไม่มี เพราะเราเพิ่งทำงานได้หลังจากที่ลูกไปเตรียมอนุบาลเองค่ะ ก่อนหน้านั้น เลี้ยงลูกมาตลอด จากคุณ : ทน เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:01:49 A:182.52.205.247 X: TicketID:360336

ความคิดเห็นที่ 4 ^^จขกท เค้าแค่อยากระบาย ค่ะ แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 55 19:03:35 จากคุณ : titleinlove เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:03:19

ความคิดเห็นที่ 5 คุณ "สองแสนทองสิบบาท" คะ ถ้าไม่มีเรื่องให้ว่า เราคงไม่มานั่งว่า ให้ใครมามองว่าเราเอาคู่ชีวิตมาว่าหรอกค่ะ ความดีที่เค้ามีให้ดิฉัน มันเป็นโปรโมชั่น ช่วงก่อนแต่งเท่านั้น หลังแต่ง ก็เปลี่ยนไปแบบที่ว่า คนอื่นมาอ่าน อาจจะมองว่า ฟังความข้างเดียวบ้าง เอาความในออกนอกบ้าง // แต่เราอยากจะบอกว่า เราไม่ได้พูดเกินจริง เค้าเป็นแบบนี้ ไม่มีน้ำใจ กับลูกกับเมีย ทำดีกับคนอื่น ลูกเมียไว้ทีหลัง แบบนี้เสมอ เวลาที่มีคนมาบ่นเรื่องในบ้าน ให้ฟัง เราจึงมักเข้าใจเสมอว่า เค้าคงไม่ได้พูดใส่ความคู่ชีวิตหรอก คงจะอึดอัดใจ จนไม่สามารถบอกใครได้จริง ๆ เพราะคนเรา ถ้ามันไม่เหลืออดจริง ๆ ไม่มีใครอยากมานั่งพิมพ์ เรื่องในบ้าน ให้คนอื่นอ่าน จนโดนมองว่าเป็นคนไม่ดีหรอก จริงมั้ย จากคุณ : ทน เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:07:46 A:182.52.205.247 X: TicketID:360336

ความคิดเห็นที่ 6 อย่างน้อยก็มีสามีมารับผิดชอบค่าใช้จ่าย เดี๋ยวลูกโตอะไรก็คงดีขึ้นมาเนอะ จากคุณ : I`m Fine (Der BogeN) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:14:12

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นทั้งแม่และเมีย เหนื่อยสุดใจแต่พอเห็นหน้าลูกก็หายเหนื่อยไปเยอะเลยใช่ไหมคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : pornbur เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:17:12

ความคิดเห็นที่ 8 ต่อค่ะ... เมื่อเช้า เราขับรถไปส่งลูก ระหว่างทาง ลูกถามเราว่า ลูกสาว "แม่จ๋า บ้านยาย อยู่ไกลมั้ยคะ" เรา "ก็ไกลเหมือนกันค่ะ แต่ขับรถไปได้ค่ะ " บ้านแม่เราอยู่อีกจังหวัดนึงอ่ะนะคะ เรา " หนูถามทำไมคะ อยากไปเหรอลูก" ลูกสาว " ค่ะ หนูอยากไป" เรา " ok ไว้ให้แม่หยุดงานก่อน แล้วเราไปกันนะคะ" ลูกสาว " ค่ะ" บทสนทนาจบลงแค่นั้น แต่เรา เศร้าไปอีกนาน... หลังคุยจบ เราพยายามชี้นก ชี้ไม้ ให้ลูกดู ไม่อยากให้เค้า จดจ่ออยู่กับเรื่องนี้ ลูกเรา (รวมทั้งเรา) ไม่ค่อยได้ไปไหนหรอกค่ะ เพราะเราทำงาน จันทร์-เสาร์ หยุด วันอาทิตย์ วันเดียว ก็เป็นวันทำงานบ้านแทบจะทุกอย่าง เราจึงทยอยทำไปบ้างในเย็นวัน ศุกร์ และเสาร์ วันอาทิตย์ จะได้มีเวลาเล่น กับลูกเยอะ ๆ แต่จะพาลูกไปไหนก็ไม่ได้ เพราะวันอาทิตย์ แฟนเราใช้ รถเก๋ง ขับไปสอน วันทำงานเค้าใช้รถกระบะค่ะ (เราขับกระบะไม่เป็นค่ะ) เราจึงรู้สึกเศร้า และสงสารลูก ที่ต้องผลัดวัน ประกันพรุ่งไปเรื่อย เวลาที่ลูกอยากให้เราพาไปไหน ... เพราะมันไม่ได้ไปจริง ๆ ซักที จากคุณ : ทน เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:18:11 A:182.52.205.247 X: TicketID:360336

ความคิดเห็นที่ 9 เพราะแฟนคุณเห็นว่าคุณทำให้เค้ามาโดยตลอดตั้งแต่แรก เลยคิดว่าคุณทำได้ ทำให้เค้าทุกอย่างจนเค้าติดเป็นนิสัยไปแล้ว เค้าลืมตาตื่นมาทุกอย่างพร้อมหมดเค้าเลยคิดว่านั่นแหละหน้าที่ของคุณ(ต้องทำซะ) จากคุณ : +sugar jeed+ เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:18:18

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณ คุณ แม่ทั้งสอง ใน คห.6 และ 7 ที่เข้าใจเราค่ะ เหนื่อยแทบขาดใจ เราทำได้ค่ะ เราแค่ต้องการ ความอบอุ่น ความใส่ใจ ความเห็นอกเห็นใจกัน ความรู้สึกมั่นคงในชีวิต อย่างที่คู่ผัวตัวเมีย พึงจะมีให้กัน แต่ที่เป็นและเห็นอยุ่ทุกวันนี้ มันไม่มีเลยค่ะ คนเรา ถ้าบ้านมันอุ่น ถ้าอุ่นในใจ ไปไหน จะไกลแค่ไหน ก็ไม่เคยกลัวค่ะ จากคุณ : ทน เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:24:48 A:182.52.205.247 X: TicketID:360336

ความคิดเห็นที่ 11 ลูกเมียให้ความสำคัญเป็นลำดับสุดท้ายน่าเศร้าใจจริงๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : หัวใจฉันอยู่ที่นี่.. เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:44:16

ความคิดเห็นที่ 12 อาจจะเป็นเพราะคุณเคยเป็นแม่บ้านมาก่อน เค้าเลยชินที่คุณทำงานบ้านคนเดียว ส่วนเค้าทำงานนอกบ้านอย่างเดียว พอคุณมาทำงานนอกบ้านด้วยเค้ายังไม่ทันได้คิด ลองขอให้เค้าช่วยรึยังค่ะ ให้เค้าช่วยดูแลลูกก่อนก็ได้ เช่นตอนที่คุณรีบก็บอกเค้าว่า ป่าป๊าช่วยแต่งตัวลูกให้หน่อยซิ ป่าป๊าช่วยสอนลูกการบ้านหน่อยนะ วันอาทิตย์คุณอยากพาลูกไปไหนก็บอกเค้าว่าวันนี้เอารถกระบะไปทำงานได้มั้ย คุณอยากพาลูกออกไปข้างนอก ถ้าพูดแล้วเค้าไม่ยอมทำ ก็ต้องเปิดอกคุยกันตรง ๆ ว่าคุณเหนื่อยนะ น้อยใจนะ ช่วยคุณหน่อยสนใจลูกหน่อย งานบ้านช่วยกันทำได้มั้ย ช่วยดูแลลูกหน่อย แล้วถ้าคุยแล้วยังเป็นเหมือนเดิม ก็อยู่ที่ตัวคุณแล้วว่าจะเอายังไงต่อไป เป็นกำลังใจให้นะคะ แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 55 19:57:36 จากคุณ : i_chanal เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:55:26

ความคิดเห็นที่ 13 เท่าที่คุณเล่ามา เขาหาส่วนดีไม่เจอเลยนะเนี๊ย แล้วคุณจะทนอยู่ไปทำไมค่ะ จากคุณ : >>Jou<< เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:56:21

ความคิดเห็นที่ 14 ก่อนแต่งเป็นยังไงละครับ ผมอ่านแล้ว ฝ่ายชายก็เหลือเกิน จากคุณ : เล่าให้อ่านหน่อย เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:57:34 A:171.98.166.134 X: TicketID:253582

ความคิดเห็นที่ 15 เข้าใจคุณที่สุดค่ะ เข้ามาให้กำลังใจนะคะ จากคุณ : TERUKO เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 19:58:34

ความคิดเห็นที่ 16 เคยคุยแบบเปิดอกกันรึยังคะ คุณชิงทำทุกอย่างในบ้านหมด คนที่ชอบสบายเค้าดูไม่ออกหรอกค่ะ ว่าควรจะช่วยอะไร เค้านึกว่าคุณชอบทำ เลยแย่งทำซะหมด เป็นเราใช้เลยค่ะ เราไม่ยอมมารับใช้ใครอยู่แล้ว ยิ่งถ้าทำงานเหมือนกัน งานบ้านต้องแบ่งกันครึ่ง ๆ ลูกด้วยก็ต้องช่วยกันเลี้ยง แล้วทำไมต้องตักข้าวเก็บจานให้เค้าคะ เค้าก็มีมือนี่ ถ้าน่ารักขี้ประจบเมียก็ไปอย่าง นี่เฉยชาแบบนี้เป็นเรา ๆ ไมทำให้หรอกค่ะ เปลี่ยนได้แล้วค่ะ เริ่มที่ตัวคุณเองเลย ถ้าคุยแล้วไม่ดีขึ้น เอาเวลานั่งปรนนิบัติสามีมาดูแลตัวเอง ทำสวย นวดหน้า และเล่นกับลูกดีกว่าค่ะ จากคุณ : Schnuckiputz เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 20:03:39

ความคิดเห็นที่ 17 เราเข้าใจ จขกท ค่ะ ยิ่งประโยคที่ลูกสาวถามว่า บ้านยายอยู่ไกลไหมค่ะ ทำเอาเราเกือบร้องให้แนะ จขกท หาเวลาว่างพาลูกไปเที่ยวบ่อยนะค่ะไปกันสองแม่ลูกก็เที่ยวสนุกสนานได้ค่ะ  ถึงแม้ตัวพ่อไม่ไปก็ช่างเหอะ ลองทำเป็นไม่สนใจเค้า และพาลูกไปเที่ยวโน้น นี่ สนุกสนานกับลูก เผื่อเค้าจะคิดได้บ้าง ส่วนเรื่องที่ทำหน้าที่แม่บ้านเกือบทุกอย่างนั้น เราว่าอีกอย่างเพราะคุณทำให้เค้ามากเกินไป จนเค้าไม่ต้องแตะอะไรเลย จะเปลี่ยนคงยากแล้วละ นอกจากเปิดอกคุยกันจริงๆจังๆ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณคะ จากคุณ : yokii (lostway) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 20:06:17

ความคิดเห็นที่ 18 ลูกเมีย สำคัญอันดับสุดท้าย เกินไปมังคะ จากคุณ : Hana* เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 20:17:33

ความคิดเห็นที่ 19 ทุกปัญหามีทางออก...ทุกคู่มีปัญหาหมดค่ะ!!! จากคุณ : Hello_love_U เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 20:20:53

ความคิดเห็นที่ 20 บอกสามีไปตรงๆสิคะ คนบางคนไม่พูดบอกตรงๆก็ไม่เกตหรอกค่ะ ที่เหลือคุณอาจต้องหัดขับกะบะ หรือขายกะบะซื้อรถเก๋ง ว่างพาลูกไปเที่ยวเอง เค้าไม่ว่างก็ไม่ต่องรอเค้า บ้านเราสามีไม่ค่อยอยู่หรอก ไปตปทตลอด แต่เราไม่รู้สึกว่าถูกทิ้งอะไร เรากลับชอบนะ ทำไรก็ทำไป เราพาลูกเที่ยวเอง สบายใจออก เรื่องงานในบ้านเรากลับไม่ชิบให้สามีมายุ่ง เพราะเราชอบจัดการเองมากกว่า ลองปรับความคิดดูค่ะ เราเปลี่บนใครไม่ได้ก็ต้องเปลี่ยนตัวเอง ลองดู จะได้มีความสุขขึ้นทั้งแม่และลูกค่ะ จากคุณ : via iPhone (My Sea Lion) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 20:23:22

ความคิดเห็นที่ 21 จขกท. นะคะ ขอบคุณ ทุก ๆ ความเห็น ทุก ๆ คำแนะนำค่ะ อยากจะบอกว่า เราได้ทำมาแล้วทั้งหมดทั้งมวลที่ทุกท่านกล่าวมาค่ะ แต่สามีเราเป็นคนประเภท ไม่พร้อมคุยเลยค่ะ (ทั้งที่บอกว่าพร้อมทุกครั้ง) คือคุยกันไม่รู้เรื่องน่ะค่ะ คุยเรื่องนึง ไปจบที่อีกเรื่อง หรือบางที ก็ออกทะเลไปเลย เราต้องใช้ความอดทนสูงมากที่จะไม่ทะเลาะ กับเค้า แต่เค้าน่ะเหรอคะ พร้อมจะทะเลาะกับเราตลอดเวลาเลยค่ะ อะไรจะเบื่อเราขนาดนี้ก็ไม่รู้ ตอนนี้เราไม่ได้คิดเรื่องเคลียร์ เรื่องปรับ อะไรแล้วค่ะ เราคิด เรื่อง "แยกทาง" ค่ะ แต่อย่างที่บอก เราไม่มีกำลังวังชา จะไปไหนได้เลย (ตอนนี้นะคะ) เราทำงานใกล้บ้าน (เราอยู่ต่างจังหวัดค่ะ) เพราะต้องเอาเรื่องลูกเป็นหลัก สามีไม่ช่วยเลยค่ะ ทั้งเรื่องรับเรื่องส่ง และดูแล เงินเดือนน้อยมาก แค่พอช่วยค่าใช้จ่ายของเรากับลูก และในบ้านเล็กน้อยเท่านั้นค่ะ ถ้าเราไม่ติดปัญหาเรื่องเงิน เราย้ายออกไปนานแล้วค่ะ วันนี้ทำงานแบบไม่มีสมาธิเลย นั่งคิดเรื่องนี้ทั้งวัน (จริง ๆ คิดมาตลอด หลายเดือนแล้วค่ะ) คิดว่าจะจัดสรรเงินอันน้อยนิดนี้ยังไง ให้พอเลี้ยงปากท้อง เราและลูก รวมถึงค่าเช่าบ้าน ค่าเรียนลูก และค่าใช้จ่ายจิปาถะ คิดยังไง ๆ ก็เป็นไปไม่ได้เลย จากคุณ : ทน เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 20:38:25 A:182.52.205.247 X: TicketID:360336

ความคิดเห็นที่ 22 ต่อค่ะ... กำลังจะพาลูกสาวเข้านอน ลูกบอกว่า "รอพ่อก่อนมั้ย" นี่ล่ะค่ะ คงเป็นอีกเหตุผลนึง ที่เรา ไปไม่รอดจริง ๆ ไม่อยากใช้คำว่า "ทนเพื่อลูก" หรอกค่ะ แต่ขอใช้คำว่า "เราเป็นห่วงความรู้สึกลูก" มากกว่าความรู้สึกเราค่ะ ลูกสาว เค้าก็รักพ่อของเค้า ไม่แพ้ที่เค้ารักเรา ค่ะ ถ้าจะต้องแยกย้ายกันไปจริง ๆ คำถาม แบบสะเทือนใจแม่ แบบนี้ คงจะมีอีกเยอะ แค่สะเทือนใจแม่น่ะพอ ทำใจได้ แต่ความรู้สึก ที่อยู่ในใจดวงน้อย ๆ ของลูกก่อนถามคำถาม ออกมานี่สิ แค่คิด เราก็รับไม่ได้แล้ว ไม่อยากให้เกิดขึ้นเลย ขอพาลูกเข้านอน ก่อนนะคะ ให้เหตุผลกับเขาไปว่า วันนี้พ่อไปธุระ ขับรถกลับไม่ได้ ต้องกลับพรุ่งนี้ เขาก็พอเข้าใจค่ะ จากคุณ : ทน เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 20:46:05 A:182.52.205.247 X: TicketID:360336

ความคิดเห็นที่ 23 ได้แต่ส่งกำลังใจให้คุณแม่คนเก่งสู้ๆนะค่ะ จากคุณ : kakadoctor เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 20:56:30

ความคิดเห็นที่ 24 เป็นกำลังใจให้นะคะ...สู้ๆค่ะ จากคุณ : namm_gamm เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 21:13:19

ความคิดเห็นที่ 25 ต้องถามตัวเองว่า. ยังรักเขาไหม ถ้ายังมีความรักเหลืออยู่ เรื่องหนักๆ จะผ่านไปได้ แต่หากหมดรัก. ก็รีบคุยรีบเคลียร์. แยกกันด้วยดี. ฝืนอยู่ทนไปอย่างนี้ก็ไม่มีความสุข. เครียดไปถึงลูกด้วย จากคุณ : via iPhone (Please Save My Earth) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 21:18:38

ความคิดเห็นที่ 26 ถ้าวันนี้ยังไปจากเค้าไม่ได้  ลองทำให้ชีวิตมีความสุขขึ้นจากสิ่งที่เป็นอยู่ รู้ว่ามันยากจริงๆ  แต่ต้องปรับตัวปรับใจใหม่  จะได้มีความสุขกับสิ่งที่เป็นอยู่มากขึ้นน่ะค่ะ ให้กำลังใจนะคะ จากคุณ : พิกุลเหล็ก เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 21:23:36

ความคิดเห็นที่ 27 อยากกอด จขกท แน่นๆค่ะ ส่วนเรา ทำเกือบทุกอย่าง แต่ดีที่สามี ช่วยดูคนโต ด้วย ส่วนออกไปเที่ยว หรือกินข้าวนอกบ้าน ไม่มีอยู่แล้วค่ะ เพราะต้องประหยัด และพวกเราก็ไม่ชอบด้วย  ชอบอยู่บ้านกันค่ะ จากคุณ : เพิ่งมา เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 22:04:31

ความคิดเห็นที่ 28 ถ้ากลับไปอยู่บ้านแม่หางานทำแถวนั้นหล่ะคะ พอเป็นไปได้ไหม พูดในกรณีที่คุณอยากแยกทางนะคะ จากคุณ : pinkie_pink เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 22:16:09

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านแล้วเห็นใจจขกทมาก แต่เชื่อมั้ยคะ คนรอบตัวเราเท่าที่เห็น "ทนอยู่" กับสามีกันแทบทุกคน ต่างคนต่างก็มีปัญหาหนักเบาแตกต่างกันไป บางเรื่องก็จุกอกบอกใครไม่ได้ มารับฟังค่ะ สู้เพื่อลูก เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : k.lover เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 22:35:27

ความคิดเห็นที่ 30 กลับไปหาครอบครัวตัวเองดีกว่าค่ะ ลูกยังเล็กเดี๋ยวเค้าก็เข้าใจเมื่อโตค่ะ ผู้ชายโคตรเลวทนทำไมคะ กัดเกลือกินก็ยังสุขสองคน จากคุณ : แม่อ้วน (Mowcup) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 22:38:27

ความคิดเห็นที่ 31 สู้ ๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ จากคุณ : ladiesorange เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 22:49:01

ความคิดเห็นที่ 32 อ่านแล้วอยากร้องไห้เลยค่ะ เราเข้าใจและเป็นกำลังใจให้ค่ะ บางทีลองเอา ชีวิตคุณและลูกออกมาจากกรงที่ขังไว้บ้าง คุณมีคุณค่ามากกว่าที่เค้าเห็นค่ะ และไม่แปลกใจบางครั้งเห็นชายแก่ไร้คนดูแล อาจเป็นเพราะหนุ่มๆคงทำกรรมไว้เยอะ จากคุณ : ชั้นมีคุณค่ามากพอที่จะไปต่อ (destiny2way) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 23:13:44

ความคิดเห็นที่ 33 ปัญหานี้เรา  กับพี่ที่ทำงานก็เจอค่ะ   พี่ที่ทำงานเราบอกว่า   เลี้ยงลูกสองคน   ทำงานบ้านเองทุกอย่าง สามีไม่ทำอะไรเลย แต่ช่วยค่าใช้จ่ายในบ้านบางส่วน แต่งานบ้านไม่จับเลย เราก็เจอปัญหาแบบ งานในบ้านเราทำเองหมด เริ่มจากกวาดถูบ้าน ซักเสื้อผ้า ล้างจานทำกับข้าว สามีมีหน้าที่นั่งลงตักข้าวใส่ปาก ตอนเราท้องแก่ๆยังต้องนั่งมอไซด์รับจ้างไปซื้อกับข้าวให้สามีกินทั้งๆที่ กับข้าวขายอยู่ฝั่งตรงข้ามกับที่สามีทำงาน เราปรึกษากับพี่ที่ทำงาน เลย  บอกกันว่า ทำเท่าที่ทำได้   ถ้าเหนื่อยก็หยุด เอาที่สำคัญก่อน   อย่าง  วันนี้กลับบ้าน  ทำกับข้าว  ซักผ้า   ทำเท่านี้เหนื่อยก็พอหยุด   อาบน้ำเอาลูกเข้านอนพอแล้ว   บ้านจะเลอะไปหน่อย ห้องน้ำจะสกปรก ก็เอาไว้ก่อน   สามีทนไม่ได้  ก็ทำไป  ไม่ทำก็ต้องใช้บบนี้ไป ส่วนเรื่องพาลูกไปเที่ยวเราก็ไม่ค่อยมีหรอกค่ะ นับครั้งได้ แต่เราว่า  ลูกคงไม่อยากไปเที่ยวไหนไกลหรอกค่ะ แค่ได้อยู่กับพ่อแม่เค้าก้คงจะมีความสุขแล้วค่ะ สามีทำงานที่บ้านหรือเปล่าค่ะ  ถ้าทำก็อยู่เล่นกันที่บ้านก็พอแล้วค่ะ ถ้าไม่ทุกข์มากมาย  อย่าเอาลูกออกไปลำบากเลยน่ะค่ะ ไม่มีเงินก็ทุกข์ไปอีกแบบน่ะคะ อยู่บ้านสามีก็มีรถขับ  มีบ้านอยู่  ก็ถือว่าโอแล้วค่ะ ลองเปลี่ยนความคิดใหม่ดูน่ะคะ อาจจะทำยากแต่คุณต้องลองค่ะ เริ่มจากวันธรรมดาหลังเลิกกงาน  แวะรับลูกแล้วที่ที่ไปเที่ยวเล่นกับลูกก่อน อย่างเรา  แวะรับลูกพาเดินกลับบ้าน   แวะ7-11  ซื้อขนมให้ลูกกิน   เดินเล่นกับลูกเข้ามาในซอยบ้าน วันไหนเหนื่อยก็นอนเล่นกับลูกก่อน   ค่อยลูกมาทำกับข้าว ทำเท่าที่ทำได้ค่ะ  อย่าไปคาดหวังว่าจะต้องทำทุกอย่างให้ได้ดีหมด ส่วนเรื่องสามีไม่พาลูกไปเที่ยวน่ะคะ ถ้าเขาไม่พาไป  เราก็พาไปได้ค่ะ แค่เที่ยวที่ใกล้ๆลูกก็มีความสุขค่ะ ลูกเราแค่ได้ไปเดินบิกซี  ก็ยิ้มร่าแล้วคะ   ยังไงก็ต้องพยายามเปลี่ยนความคิดตัวเองน่ะค่ะ สามีไม่ได้เจ้าชู้  ไม่ได้ไม่เลี้ยงดู  ก็ยังดีกว่าคนอื่นน่ะคะ ที่เจ้าชู้แล้วยังไม่เลี้ยงดูค่ะ จากคุณ : แม่น้องออกัส (ช่วงหน้า) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 23:22:42

ความคิดเห็นที่ 34 จขกท กำหนดทางเลือกไว้แล้ว ว่าจะทนเพราะความรู้สึกลูก ดังนั้นทางออกในตอนนี้ของคุณ มีแค่ทนไปและระบายเมื่อมีโอกาสค่ะ นอกจากนั้นเรายังไม่เห็นทางนะ เรื่องจะไปแก้จะไปเปลี่ยน ยากค่ะ โตแล้วยังคิดไม่ได้ มีลูกแล้วยังคิดไม่ได้ คุณพูดจนฟันสึกก็ไม่มีผลหรอก นอกจากจะเพิ่มทางเลือก อาจจะลองเเยกกันอยู่ เผื่อเขาคิดได้จะปรับปรุงตัว ไหนๆอยู่บ้านก็เหมือนไม่อยู่ ไหนๆมีเขาเป็นสามีเป็นพ่อก็เหมือนไม่มี ไม่แน่เผลอๆลูกอาจจะสังเกตุไม่ได้ด้วยซ้ำ จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 23:23:45

ความคิดเห็นที่ 35 เราแต่งงานกับสามีฝรั่ง เค้าดูแลดี ตอนนี้เราท้องก็เลยไม่ค่อยได้ทำอะไร สามีก็ช่วยทำทุกอย่าง แต่เราต้องบอกให้เค้าทำคะ เพราะถ้าเราไม่บอกเค้าจะไม่ทราบเลย เพราะว่าเคยชินกับการที่เราทำหมดทุกอย่าง เพราะเค้าทำความสะอาดมันก็ไม่สะอาดเท่าใจเราต้องการ เราจะบ่นมาก เพราะทำแล้วไม่สะอาดเท่าไหร่ เราก็เลยขอทำเอง แต่ความคิดเราคือ เค้าให้เงินเดือนเราด้วยไงคะ แล้วเค้าก็ไปทำงาน เราก็เลยคิดว่า เดี๋ยวเราทำงานบ้านเอง เพราะเค้าก็ทำงานเหนื่อยแล้ว แต่ถ้าเราต้องทำงานในอนาคต หลังคลอดลูก ถ้าเราเหนื่อย เราก็จะทำน้อยลง แล้วเค้าก็ช่วยเราอยู่แล้วละคะ เพียงแต่มันจะไม่บ่อยมาก เพราะเค้าเป็นผู้ชาย บางทีเราว่ามันไม่โอเค เค้ายังโอเคอยู่ หมายถึงเรื่องความสะอาด ตอนนี้ก็มีการพูดคุยกันแล้วว่าเค้าจะช่วยเลี้ยงลูกแน่นอนหลังเราคลอด เท่าที่เราเห็น ผู้ชายที่นี่มีลูกก็พากันเข็นลูกไปเดินเล่น ไปกับลูกสองคน เวลาเมียจะออกไปซิ่งกับเพื่อนๆ ผู้ชายก็แสตนบายไปเลยคะ ดูลูกห้ามไปไหน ถ้าพี่พูดกับแฟนพี่แล้ว ไม่มีอะไรดีขึ้น อันนี้เข้าใจแล้วคะ ว่าผู้ชายไม่มีน้ำใจ คนเราจิตใจไม่เหมือนกัน ผู้ชายบางคนคิดว่าให้ตังใช้แล้วมันพอ ต้องทำทุกอย่าง เห็นเราเป็นคนรับใช้หรืออย่างไร อยากรู้เหมือนกัน... จากคุณ : Alarsara (Alarsara) เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 00:47:33

ความคิดเห็นที่ 36 ผัวที่บ้านก็เหมือนกันค่ะ แต่เราแค่ไม่ต้องทำงาน ลูก 2 คนนะค่ะ เนี่องจากอยู่บ้าน พ่อแม่ แม่บ้านทำให้หมด พอมาอยู่กลับเมียเลยคิดว่าเมียเป็น 3 in 1  ทั้งงานช่าง งานบ้าน ทำกับข้าว เลี้ยงลูก คุยนี้ไม่ค่อยได้คุยเพราะสามีติดเกมส์   แต่ว่าสามีดีคือ ยอมเมียทุกอย่าง แต่ต้ององค์ลงก่อน (องค์บ่อย ๆ คนโกรธเองยังเซ็งเลย ทำเองดีกว่า โมโหแล้วเสียสุขภาพ แบบว่าใช้สามีจะเหนีอยกว่าทำเองเพราะมันทำไปบ่นไป ) จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 01:43:23

ความคิดเห็นที่ 37 ขอออกความเห็นเรื่องงานบ้านแล้วกันนะคะ เรื่องนี้ลองแบ่งงานกันดูไหมคะ แบ่งชัดเจนไปเลยเช่นหน้าที่คุณคือในบ้านเท่านั้น งานหนักๆ มอบให้สามีไป เช่นทำสวน ตัดกิ่งไม้ ถ้าสามีพอมีจิตสำนึกน่าจะช่วยคุณบ้าง แต่อย่าไปนั่งเดาค่ะ ต้องบอกและสั่งไปเลย วันนั้น วันนี้ต้องเสร็จ แต่สั่งดีๆ นะคะ อย่าใช้อารมณ์  เขาทำเสร็จต้องชมเชยหรืออะไรก็ว่าไป คิดซะว่าเลี้ยงลูกเพิ่มอีกคนแล้วกันค่ะ สามีเราแรกๆ ก็ยืนเก้ๆกังๆ ไม่รู้ว่าจะช่วยอะไร เราเลยมอบหมายงานล้างส้วมให้ค่ะ สามีเราล้างส้วมเก่งมาก พอทำเก่งขึ้นเราเลยมอบหน้าที่ล้างตู้เย็น ดูดฝุ่นเพิ่ม ตอนนี้ถ้าตกงานวันไหนไปเป็นพ่อบ้านได้ ถ้าคุณยังเจรจาไม่สำเร็จนะคะ เราว่าช่วงนี้ขอให้คุณประคองมันไปก่อน พยายามเก็บเงินไว้ น้อยนิดก็ยังดีกว่าไม่ได้เลย แล้วงานบ้านก็คงไม่ต้องทำทุกสัปดาห์ก็ได้มั้งคะ ทำซักอาทิตย์เว้นอาทิตย์พาลูกไปเที่ยวบ้างอะไรบ้าง จิตใจคุณน่าจะดีขึ้นนะคะ จากคุณ : ##TUKTA## เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 02:19:18

ความคิดเห็นที่ 38 คุณเจ้าของกระทู้ครับ ขอตอบในฐานะพ่อบ้านคนหนึ่งซึ่งกำลังจะกลายเป้นอดีตในเร็วๆนี้ อ่านกระทู้ของคุณแล้วอดสะท้อนใจในเรื่องของตัวเองไม่ได้ ผมก็เป็นพ่อบ้านที่คล้ายๆกับสามีคุณ คือไม่เคยสนใจที่จะช่วยงานบ้านและดูแลลูกให้ภรรยาเลย ผมคิดอยู่อย่างเดียวว่าเป็นหน้าที่ของแม่บ้าน ภรรยามีหน้าที่ต้องดูแลบ้าน ลูก และสามี สามีมีหน้าที่หาเงินเข้าบ้านให้มากที่สุดเพื่อที่ครอบครัวจะได้อยู่ได้อย่างสบายใจ เช้าๆตื่นมาก้คล้ายสามีคุณทำ นั่งดูทีวีกินกาแฟไป คุณภรรยาก็เคี่ยวเข็นลูกกินข้าวไปโรงเรียน กลับมาบ้านตอนเย็นก็นั่งดูทีวีไม่ได้สนใจช่วยงานเธอเลยสักนิด พอเธอทำอะไรไม่เรียบร้อย ก็จะต่อว่าเธอ จนทำให้เธอเครียด และกังวลเวลาผมจะกลับบ้านทุกครั้ง ต่างกันนิดที่ภรรยาผมเป็นแม่บ้านเต็มตัว ผมไม่ได้ให้เธอทำงาน ความเครียดสะสมทำให้วันหนึ่งเธอมาบอกผมว่า เธอหมดใจกับผมแล้ว แล้วขอให้เราแยกกันอยู่ชั่วคราว เพื่อที่เธอจะได้รู้ว่าเธอจะทำอย่างไงกับชีวิตต่อไป ผมช็อคมาก เพราะเธอไม่เคยบอกกล่าวหรือมีอาการอะไรมาก่อนเลยตลอดเวลา สี่ปี วันนี้ผมต้องย้ายออกมา แล้วมานั่งทบทวนสิ่งที่ตัวเองทำกับเธอ ภรรยาผม ทุกวันนี้ผมทรมานมาก ยิ่งคิดก็ยิ่งว่าตัวเองด่าตัวเอง ทำไมต้องที่เรามีแก้วมณีอยู่ในมือเราถึงไม่เคยเห็นค่า กับมองทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำเป็นเรื่องธรรมดาเป้นสิ่งที่เธอต้องทำเป็นหน้าที่ของเธอ ผมลืมไปเลยว่าตอนขอให้เธอมาอยู่ด้วย สารพัดที่สัญญษว่าจะทำให้เธอมีความสุข แต่ความเป็นจริงๆ ผมมีแต่เพิ่มทุกข์ให้เธอ ไม่สนใจ ไม่ดูแลไม่ปฎิบัตตามสัญญา ผมรู้ว่าอารมย์คุณตอนนี้ก็คงเหมือนภรรยาผมตอนก่อนที่จะบอกผมว่าเธอหมดใจแล้ว แต่ผมอยากให้คุณให้โอกาสสามีคุณครับ ขอคุณกับเค้าดีๆ คุยแบบใจเย็นๆ คุยแบบตรงๆ เพื่อให้โอกาสเค้าปรับปรุงตัว ให้เค้าได้รู้ว่าคุณรู้สึกอย่างไง และคิดจะทำอย่างไงกับสถานะการณ์อย่างนี้ ให้โอกาสเค้านะครับ อย่าคิดแล้วทำเลย ผมเชื่อว่าเค้าจะคิดได้ เหมือนที่ผมรู้สึกตอนนี้ แล้วเค้าจะปรับปรุงตัวครับ ทุกวันนี้ ผมได้แต่สวดมนต์ภาวนา ใหเ้ภรรยาผมเปลี่ยนใจ ให้โอกาสผมได้กลับไปแก้ตัวอีกครั้งหนึ่ง เพื่อเป็นพ่อและสามีที่ดี สมกับที่เคยสัญญากับเธอ ตอนที่ขอให้เธอมาอยู่ด้วย หวังว่าเรื่องของผมจะช่วยให้คุณและสามี ปรับตัวเข้าหากันได้นะครับ ถ้าไม่รังเกียจรบกวนแนะนำในกระทู้ผมด้วยครับ http://www.pantip.com/cafe/family/topic/N12883628/N12883628.html จากคุณ : ภรรยาบอกผมว่าเธอหมดใจ เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 06:44:32 A:58.137.214.34 X: TicketID:380039

ความคิดเห็นที่ 39 จขกท. เองนะคะ ขอบคุณทุกท่านมาก ๆ อ่านทุกความเห็น รู้สึกดี และเพิ่มข้อคิดให้เราอย่างมากเลยค่ะ และโดยเฉพาะ คุณผู้ชายที่กล้าเปิดใจในทู้นี้ คุณ "ภรรยาบอกผมว่าเธอหมดใจ" ดิฉันอ่านเรื่องของคุณแล้ว บอกตรง ๆ ว่าเป็นความต้องการในส่วนลึกของหัวใจ ที่ฉันอยากให้สามีรู้สึกอย่างคุณค่ะ อยากให้เค้าเจ็บเมื่อต้องอยู่คนเดียว ไม่มีเราและลูก อยากให้เค้าคิดว่า ทำกับเราอย่างนั้นได้อย่างไร อยากให้ในวันที่เค้าไม่มีใคร มีแต่ความเหงา และว้าเหว่รอบตัว แล้วเค้าเฝ้าแต่คิดถึงเรากับลูก.... เราเห็นใจคุณ และจะร่วมภาวนา ให้ภรรยาคุณเปลี่ยนใจค่ะ (นานแค่ไหนแล้วคะ) เพราะถ้าเป็นเรา ถ้าสามีสำนึกได้อย่างที่คุณ เป็นอยู่ตอนนี้ เราก้พร้อมจะให้อภัยเหมือนกัน ....... วันนี้ไม่มีรถไปส่งลูกที่โรงเรียนค่ะ เพราะสามีเอารถไปใช้ เลยต้องรบกวน คุณปู่ มารับหลาน ไปส่งที่โรงเรียน เราเลยมีเวลามาเข้าเน็ทนิดนึง ต้องรีบไปทำงานแล้วค่ะ ตอนเย็นเราจะมาเข้ากระทู้อีกนะคะ เผื่อมีเพื่อน ๆ เข้ามาพูดคุยอีก จะได้คุยกันค่ะ ขอบคุณจากใจ ค่ะ จากคุณ : ทน เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 07:51:42 A:182.52.205.247 X: TicketID:360336

ความคิดเห็นที่ 40 เข้ามาให้กำลังใจนะคะ ทุกบ้านมีปัญหากันหมด เล็กบ้าง ใหญ่บ้าง ของจขกท.ยังดีนะคะ ที่สามีคุณไม่มีปัญหาเรื่องผู้หญิงด้วย ไม่งั้นก็จะบอกว่าไม่ต้องทนแล้วค่ะ ถ้าไม่มีเรื่องผู้หญิงอื่น ดิฉันว่าคงยังพอที่จะคุยปรับความเข้าใจกันได้นะคะ จากคุณ : ดินเหนือฟ้า เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 08:41:22

ความคิดเห็นที่ 41 เห็นด้วยค่ะ ว่าสามีเป็นคนไม่มีน้ำใจมากกก แต่ก็ไม่ใช่คนเลวหรอกค่ะ เค้าชินกับการที่คุณทำให้ทุกอย่าง เราเป็นคนนึงที่เคยเหมาทุกอย่างในบ้าน เหมือนกันค่ะ จ่ายบิลทุกอย่างในบ้าน (แต่ดีหน่อยที่มีกองกลาง) ซื้อของใช้ ซื้อกับข้าวเข้าบ้าน ตั้งโต๊ะ ล้างจาน ทำความสะอาดบ้าน ซักรีดเสื้อผ้า ล้างห้องน้ำ ทั้งๆที่ทำงานนอกบ้านทั้งคู่ สุดท้ายระเบิดค่ะ หลังจากนั้น แบ่งงานกันค่อนข้างชัดเจนค่ะ เค้าซัก-ตากผ้า เรารีดผ้า เราจัดโต๊ะ กินเสร็จเค้าล้างจาน ประมาณนี้ค่ะ ก็ช่วยได้เยอะ ถ้าไม่ช่วยกัน เราจะทำเท่าที่เราทำไหวคะ ทำในส่วนของคุณกับลูก เสื้อผ้าซักรีดของคุณกับของลูก กินข้าวเช้าเสร็จ คุณออกจากบ้านเลยให้เค้าล้าง เค้าต้องรับสภาพบ้านไม่เนี๊ยบได้ (เราทำมาแล้วนะ วิธีนี้ แต่ไม่รู้ได้ผลกับสามีคุณหรือเปล่า เพราะถ้าเค้าบอกว่า   คุณไม่ดูแลเค้า คราวนี้คุณจะได้ใส่ได้เต็มที่ว่าแล้วทีเค้าไม่เห็นสนใจจะดูแลคุณกับลูก   บ้างเลย บลา....บลา.....) เราค่อนข้างประเภทตาต่อตา ฟันต่อฟันค่ะ ทำกับเรายังไง เราก็ทำแบบนั้นบ้าง คุณจะได้รู้ว่าเรารู้สึกยังไง เราว่า จขกท ยอมสามีมากไปค่ะ อย่าง สามีเอารถเก๋งไปทำงาน คุณน่าจะ ให้เค้าไปส่งลูกก่อน ไม่ใช่ไปรบกวนคุณปู่ค่ะ จากคุณ : lovechairs เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 09:14:08

ความคิดเห็นที่ 42 คุณยังโชคดีกว่าเรา เพราะสามียังไปทำงาน สามีเราเออร์ลี่ มานอนอยู่กับบ้าน แต่ไม่ทำอะไรสักอย่าง ตอนแรก ก็บอกกับเราว่า จะทำธุรกิจอย่างนั้น อย่างนี้ สุดท้าย ก็ไม่มีปัญญา เอ้า จะเป็นพ่อบ้าน ก็ทำซิ   งานละเอียดก็มองไม่เห็น พอเราบอก ก็หาว่า จำจี้จำไช   ทุกวันนี้ เราไม่พูดกับเขาเลย เบื่อมากกกกกกก แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 55 18:12:18 จากคุณ : แม่น้องหยง เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 11:11:09

ความคิดเห็นที่ 43 อ่านแล้วร้องไห้เลยอะ เพราะเคยเป็นแบบนั้น แต่เราทำใจได้คะ สู้ๆนะคะ จากคุณ : เขียนบน iPhone (คุณแม่ไฮเทค สู้เพื่อลูก) เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 12:38:56

ความคิดเห็นที่ 44 ไม่ต้องกดน้ำร้อนชงกาแฟให้ ไม่ต้องตักข้าวให้ ไม่ต้องล้างห้องน้ำให้และว่าเค้าไปเลยว่าให้ช่วยกันทำงานบ้านด้วย จากคุณ : mama_jaijai (MAMAJAIJAI) เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 12:56:19

ความคิดเห็นที่ 45 ผมก็เป็นพ่อบ้านคนหนึงนะครับ แต่อาจจะอยู่กับแม่มาแต่เด็กเพราะพ่อไปมีคนอื่น ทำให้พอเข้าใจจิตใจผู้หญิงพอควร เพราะตอนผมเป็นเด็กเคยเห็นแม่ร้องไห้ประจำ ตอนนี้ท่านเสียไป สิบกว่าปีแล้วตอนลูกสาวคนแรกเกิด ผมเองลูกสองคนครับ ก็ไม่ได้นำไฟในออกนะครับ แค่อยากแชร์ให้ฟังในฐานะพ่อบ้านบ้าง ผมก้ับแฟนก็ทำงานบริษัททั้งคู่นะครับ แต่รายได้ผมจะมากกว่าแฟนอยู่ สามเท่าตัว ก็ไม่ได้ขัดสน มามีปัญหาก็ตอนนี้เพราะไปซื้อบ้านอีกหลังหนึ่ง (ราคาก็พอควรอยู่ แต่ก็เพื่ออนาคตของลูก จะได้มีบ้านในทำเลและบรรยากาศดี ๆ ในอนาคตตอนเค้าโต ก่อนที่ราคามันจะสูงไปกว่านี้)ทำให้ คชจ เริ่มตึง ๆ แต่ตั้งแต่แต่งงานกันมาจนปัจจุบันสิบกว่าปี เคยจ้างคนรับใช้มาทำงานบ้านตลอด มีพี่เลี้ยงช่วยดูแลลูก จนลูกเข้าเรียนประถมแล้วก็ไม่ได้จ้าง ตั้งแต่เข้าลูกก็จะอาบน้ำกันเองแล้ว ส่วนคนเล็กผมต้องช่วยแต่งตัวให้อยู่ ส่วนเมียก็จะทำภาระกิจ แต่งหน้าทำผมเตรียมไปทำงาน เพราะถ้าเกินหกโมงรถจะติดทำให้เข้างานไม่ทัน ส่วนผมก็ทำงานไกลกว่ามาก อาศัยขับรถเร็ว ก็จะไปส่งลูกคนละทางกัน คชจ ในบ้าน ทั้งสองหลังผมต้องออกหมด เสื้อผ้าแฟนจะตาก(แต่เริ่มบอกจะซื้อเครื่องอบ บอกสะดวก ไม่ต้องไปตาก) ส่วนผมต้อง รีด เก็บ ของทั้ง 4 คนครับ อาหารก็ซื้อสำเร็จทุกวันเพราะทำกินกันไม่ทัน มีก็วันหยุดซึ่งผมจะต้องจัดหา บางครั้งก็คิดลึก ๆ เหมือนกันนะครับ 1. เงินเดือนผมทุกเดือนจะไม่พอแล้ว เพราะต้องหมดไปกับ คชจ ในบ้าน ค่ารถ ค่าเทอมลูก ค่าเรียนพิเศษ ฯลฯ 2. งานบ้าน ทั้งสองที่ เช็ด กวาด ถู บ้าน ห้องน้ำ ห้องนอน ล้างแอร์ แฟนจะไม่จับ (นั่งเล่นแต่ FB) วันหยุดก็มั่งจะชวนเพื่อน ๆ มานั่งคุยกันที่บ้านพอเพื่อนแฟนมาบ้านเห็นผมทำงานทุกอย่างจานชามก็ล้าง เพื่อนแฟนยังบอกไม่เห็นเหมือนที่บ่นว่าเหนื่อยเลยนิ (ฟังแล้วก็รู้สึกว่าตอนคุณภรรยาเราไปคุยกับเพื่อนไม่รู้บอกว่าทำงานไรบ้างนะเลยเหนื่อย เห็นมีแต่ชี้นิ้ว) พอจะให้ช่วยรีดผ้าก็บอกไปจ้างคนอื่น เอาเวลาไปทำอย่างอื่นดีกว่า (ทั้งที่ไม่คิดเลยว่าเงินจะไม่พออยู่แล้วทุกวันนี้) 3.ต้องดูแลรถให้ตลอด ล้างรถก็ไม่เคย เวลารถเลอะ ก็เดินมาบอก (รถเลอะแล้วสกปรก พูดแค่นี้อ่ะ จะมาพูดดี ๆ ว่า พี่ช่วยล้างรถให้หน่อยซิไม่มีหลุดจากปาก 4.ตอนเย็น กลับถึงบ้านพร้อมหน้า ก็จะเล่นกับลูก ๆ ร้องเพลงกันไป เต้นกัมนังสไตล์ ก็บอก ว่าเราปัญญาอ่อน (มองแววตาแล้วไม่ได้พูดเพราะขำ แถมบอกเราทำไปได้ยังไงน่าเกลียด )เราก็แค่อยากให้ลูกหัวเราะ บอกเอาเวลามาสอนหนังสือลูกดีกว่า 5.ว่างไม่ได้ บอกจะไปสระผม บอกไม่ชอบสระผมเอง ขี้เกียจเป่า 6.เวลาชวน ฟิชเจอร์ลิ้ง ก็บอกเหนื่อย สองเดือนจะมีครั้ง กรรมจริง ๆ พอมาอ่าน ความคิดของเพื่อน ๆ ในนี้ทำให้รู้เลยว่า ชีวิตคู่ก็เหมือนซื้อล๊อตเตอร์รี่ ไม่รู้ใครจะถูกรางวัลไรกันนะครับ ก็มีน้อยใจบ้าง แต่ก็เพื่อความสุขของครอบครัวก็ทำไป อยากบอก จขกท ว่าลองคุยกับแฟนดูว่า ขอให้ทำแบบที่ จขกท ทำดูสักเดือนหนึ่ง แล้วค่อยมาคุยกันว่าจะเอายังไง นะครับเป็นกำลังใจให้นะครับ จากคุณ : มุมเล็ก ๆ ในใจ (มุมเล็ก ๆ ในใจ) เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 13:27:23

ความคิดเห็นที่ 46 เป็นกำลังใจให้ จขกท.และทุกคนที่ชีวิตคู่มีปัญหา ตัวเราเองอาจจะยิ่งกว่า จขกท.อีก มีคนที่เป็นพ่อของลูก (เฉพาะชื่อ) อยู่คนละบ้าน แต่งงานเพราะท้อง ตั้งแต่ท้องยันลูก2ขวบ ได้จากเค้ามา 5000 บ.(เยอะจนใช้ไม่หมด  T_T ) เหนื่อยแสนเหนื่อย เพราะภาระทุกอย่าง ตกเป็นของเราคนเดียว ไหนจะค่าจ้างเลี้ยงลูก ค่านม อาหาร เพิรส์ เสื้อผ้า หาหมอ วัคซีนฯลฯ อยู่บ้านแม่ แต่งานบ้านทุกอย่างเป็นของเรา แถมดูแลพี่ชายที่ตาบอดด้วย เงินเดือนใช้เดือนชนเดือน เงินเก็บหมดเกลี้ยงงงงงง เค้าไม่เคยมาใส่ใจสักนิด เสียใจโคตรที่เลือกคนผิด แต่ก้อสมน้ำหน้าเค้า ที่แทบจะไม่เคยได้เห็น ได้สัมผัส ได้เล่น ได้ทนุถนอมสิ่งมีค่าที่สุด(ลูก) เฮ้อออ !! อยากกอดและให้กำลังใจ จขกท พร้อมบอกคุณยังมีเพืือนอีกมากมายค่ะ จากคุณ : fahbkk (fahbkk) เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 14:56:38

ความคิดเห็นที่ 47 เข้ามาเป็นกำลังใจให้ จขกท. นะคะ ชิวิต ไม่ใช่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเนอะ ที่จะสมบูรณ์ไปซะทุกอย่าง ทุกคู่มีปัญหา ซึ่งในช่วงนี้ คุณอาจจะมองว่า มันหนักแล้ว สุดจะทนแล้ว เราอยากให้คุณอดทนเพื่อลูก สงสารเค้าอ่ะค่ะ คุณลองมองดู หลายความเห็น หนักกว่าคุณอีก แต่เค้าอดทนค่ะ เพื่อลูก อย่างเรา สามี ดีทุกอย่าง ช่วยทำงานบ้าน ออกค่าใช้จ่าย ไม่มีปัญหาเรื่องเงินเลย แต่  เราทำงานกันคนละที่ เค้าไปทำงานในกรุงเทพ กลับบ้านเย็นวันเสาร์  วันอาทิตย์ ถึงจะได้ช่วยงานบ้านบ้างนิดหน่อย ส่วนเรา อยู่กะลูก 2 คน 11 ขวบ กับ 2 ขวบ คุณคิดดู  เช้าตื่นทำกับข้าว ให้คนโตไปโรงเรียน (รถโรงเรียนมารับก่อน 7 โมง)  เสร็จแล้วจัดการกับไอ้ตัวเล็ก ก่อนเอาไปส่งเนอส แล้วค่อยไปทำงาน เย็นกลับจากทำงาน ซื้อกับข้าว ไปรับไอ้ตัวเล็ก  ทำกับข้าว กินข้าวพร้อมกัน 3 แม่ลูก ทุกวัน เรื่องงานบ้าน ซักผ้า ล้างขวดนม ทำความสะอาดบ้าน ทำกับข้าว ไม่ต้องเกี่ยงใครเลย รับคนเดียวเต็มๆๆ แต่ก้อมีความสุขนะคะ โน่นวันอาทิตย์ ถึงจะได้อยู่พร้อมกัน 4 คน เป็นแบบนี้มา 7 ปีแล้วค่ะ  ทุกอย่างอยู่ที่ใจค่ะ ไม่เครียดก้อไม่ทุกข์ ลองดูนะคะ จากคุณ : Lady..Online เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 16:11:43

ความคิดเห็นที่ 48 เข้าใจและเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ จขกท นะคะ อยากให้คุณเข้มแข็งๆ ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจยังไงนะคะ เราขอแนะนำเรื่องค่าใช้จ่ายแล้วกันเนอะ เราก็มีลูกเพิ่งจะขวบกว่าและเงินเดือนเราน้ิอยนิดเหมือนกันค่ะ ถ้างานที่ทำงานของคุณไม่ยุ่งมาก และนั่งทำงานหน้าคอมอยุ่แล้ว เราแนะนำ จขกท เปิดพรีออร์เดอร์สินค้าไปเลยค่ะ ไม่ต้องออกทุนก่อนด้วย ตอนนี้เราก็กำลังเริ่มเหมือนกัน อาจจะนิสัยไม่ดีนิดนึงที่เอาเวลางานมาทำ แต่ว่างานเราไม่ยุ่งมากค่ะ พอกลับบ้านเราก็มีเวลาให้ลูกเหมือนเดิม ลูกหลับเราถึงเข้ามาเช็คร้านเราอีกที ก่อนนอน รายได้อาจไม่มากนัก แต่ก็โอเคนะคะ ย้ำว่าถ้างานประจำของ จขกท ไม่ยุ่งมากนะคะ เอาใจช่วยค่ะ สองมือแม่นี้แหละค่ะที่สร้างโลก จากคุณ : มกราอาทิตย์ เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 16:36:32

ความคิดเห็นที่ 49 อ่านแล้วเราจะร้องไห้เลย. คุณคงเจ็บมาก____อยากให้กำลังใจ แต่ก็ไม่รู้จะเอ๋ยคำไหนดี เราเคยเจอคนใกล้ตัวที่เขาตัดสินใจเลิกกับสามี. เพราะสามีเขาถูกดลี้ยงมาแบบ คิดถึงแต่ตัวเอง___ เอาลูกมาฝากให้ญาติเลี้ยงก่อน แล้วก็รีบหางานทำ ตอนนั้นผู้หญิงก็อายุจะ35แล้ว ณ วันนี้ผ่่นมาแล้ว3ปี การงานมั่นครายได้ เคยถามว่ายังรักเขาอยู่ไหม. เพื่อนเราบอกว่า. รัก.  แต่ภูมิใจที่วันนี้อยู่ได้ด้วยตัวเอง___ เราเล่าเผื่อเป็นข้อคิดให้จขกท.นะคะ จากคุณ : via Ipad (IceWaterny01) เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 17:07:58

ความคิดเห็นที่ 50 เหมือนไม่มีผิดค่ะ ที่บ้านก็มีคนนึงค่ะ ทำธุรกิจที่ไม่เห็นอนาคต ดื้อ ไม่ฟังใคร เชื่อตัวเอง มองแต่ตัวเองถูก ห่วงแต่ตัวเอง ลูกเมียมาสุดท้าย ทำอะไรไม่เคยปรึกษา ตัดสินใจเองคนเดียว พอเดือดร้อนก็มาบอกเมียจะช่วยกันหาทางออก เฮ้อ  อยากกอด จขกท นะคะ เราก็ทนพอๆกันค่ะ ขอให้เข็มแข็งเพื่อวันต่อๆไปค่ะ วันนึงจะเป็นวันของเรา จากคุณ : ศิษย์ผู้น้อง เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 20:10:02

ความคิดเห็นที่ 51 เข้ามาอ่านแล้ว รักสามีตัวเองขึ้นมาทันที เอาใจช่วย จขกท นะคะ ถ้าจะกลับไปอยู่บ้านแม่ที่ ตจว แล้วก็ทำงานที่นั่นจะเป็นไปได้มั้ยเอ่ย ทั้งนี้ทั้งนั้นเปิดใจคุยกับสามีก่อนดีกว่านะคะ เผื่อะไรๆจะดีขึ้น โชคดีค่ะ จากคุณ : spprn เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 55 10:48:40

ความคิดเห็นที่ 52 สวัสดีค่ะ เรา จขกท.นะคะ ว่าจะเข้ามาเมื่อวานตอนเย็น แต่ไม่ว่างเลย ได้เข้ามาอ่านความเห็นของเพื่อน ๆ เพิ่มเติม รู้สึกว่ามีเพื่อน ค่ะ รู้สึกว่ายังมีคนอื่น ๆ อีกที่มีความรู้สึก และสถานการณ์คล้าย ๆ เรา ไม่ได้เจ็บ ได้ทุกข์ อยู่คนเดียว ขอบคุณ เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ทุกคนมาก ๆ เลยค่ะ ตอนนี้ สภาพจิตใจเรา มันแย่ และหดหู่มาก ๆ เลยค่ะ สามีเรากลับมาเมื่อวาน หลังจากที่ไปเที่ยวมา( ถ้าอ่านตั้งแต่ต้น จะทราบเรื่องราวนะคะ) ไปเที่ยวมาแล้ว ก็แล้วกันไปค่ะ เราไม่ว่าอะไรหรอก ไม่อยากต่อความยาว สาวความยืด ไม่อยากให้บรรยากาศในบ้านอึดอัด แต่เค้าสิ... พอเห็นหน้าเรากลับมาจากทำงาน หน้าเค้าเฉยมากก และหันหน้าไปทางอื่นเลยค่ะ เราไม่เข้าใจอ่ะ ว่าเราผิดอะไร เค้าไปเที่ยวมานะ ไปคนเดียว เราอยู่บ้านกับลูกสองคน นี่เค้าลืมอะไรไปรึปล่าว เราเจ็บนะ ... แต่ก็ทำเฉย ๆ แล้วถามเค้าว่า ลูกล่ะ เค้าบอก อยู่ในบ้าน เราก็เข้าไปหาลูก จุ๊บลูก ถามลูกว่า "ใครไปรับหนูคะ" ปกติจะเป็นคุณปู่ไปรับน่ะค่ะ ลูกบอกว่า "คุณพ่อค่ะ วันนี้ปู่ไปไม่ทันเลย" แล้วลูกสาวก็หัวเราะชอบใจ ก็ยังดี ที่กลับมาแล้วไปรับลูก เหตุการณ์ในบ้าน ตึง เครียดมาก เราทั้งเหงา ทั้งว้าเหว่ เหมือนไม่มีใครเลย นอนร้องไห้เงียบ ๆ ทั้งคืน ตื่นเช้ามา ตาบวมมาก ๆ ถึงตอนนี้ก็ยังหดหู่อยู่เลยค่ะ คิดหาทางออก ไปร้อยแปด ไม่ว่าทางไหน ก็มีข้อจำกัด ติดนู่นติดนี่ ไปหมด ทางสุดคือ ทน? ... ชีวิตมันต้องเป็นอย่างนี้เหรอ จากคุณ : ทน เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 55 12:43:03 A:125.27.162.156 X: TicketID:360336

ความคิดเห็นที่ 53 เข้าใจค่ะ เพราะเราก็เจอสถานการณ์ไม่ต่างกันนัก ตอนนี้ก็เหมือนระเบิดเวลาที่รอว่าวันไหนเท่านั้นเอง เหนื่อยกายไม่เท่าไรเหนื่อยใจมากกว่าจริงมั้ยคะ เอาใจช่วยค่ะ  ขอให้ผ่านเรื่องต่างๆไปได้ ตอนนี้เราคิดอะไรมากมายเหมือนกัน พยายามหาทางออกที่ดีกับลูกที่สุด แต่สำหรับเราคงไม่คุยค่ะเพราะคุยมาหมดแล้วคุยเรื่องนี้เค้าก็ไปจบเรื่องนั้น ไม่รู้เรื่อง ปวดหัวเหมือนกันค่ะ เอาน่ะ สู้กันต่อไปค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ศิษย์ผู้น้อง เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 55 19:03:26

ความคิดเห็นที่ 54 เอาใจช่วยค่ะ ถ้าคุณ มีเงิน มีงานที่มั่นคง คุณคงไปนานแล้ว คงไม่ทน เศร้า ทนเหงาอยู่แบบนี้ ขอให้ มีทางออกเร็วๆนะคะ จากคุณ : แมวเก้าหาง เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 55 19:22:25

ความคิดเห็นที่ 55 ผู้หญิงบ้างคน ทนได้ทุกอย่างของแค่สามี เห็นค่าบ้าง แสดงน้ำใจหน่อย แสดงออกบ้าง ไม่นอกใจ เท่านี้ เค้าก็มีแรงสู้ต่อ แม้จะมีปัญหาหนัก เหนื่อยเท่าไร พวกเธอก็พร้อมที่จะสู้กับมันได้ทุกอย่าง  แต่ผู้ชายมักไม่เข้าใจ หรือปล่อยละเลยไป จากคุณ : ดร.เพียว เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 14:07:31