ความคิดเห็นที่ 1 โอย น่ากัวจัง พี่นายกี่ขวบแล้วครับ จากคุณ : ขาJohn - [ 25 ก.ย. 50 23:20:43 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ภาพข้างบนเปิ้ลถ่ายมาเมื่อสักครู่นี้ เมื่อเทียบกะแหวนของพ่อนน. ขนาดเท่ากับปลายนิ้วก้อยผู้หญิงค่ะ คิดถึงสีเทียนแท่งเล็ก ๆ สำหรับเด็ก ๆ อ่ะค่ะ นาทีที่วิ่งขึ้นรถทั้งสองคน เปิ้ลโทรกลับไปหาที่บ้าน ถามต่อว่าอะไรเป็นอะไร เสียงที่บ้านดูวุ่นวายมาก เสียงพี่นายร้องระงม จนได้ฟังเสียงคุณยายก้อยังใจชื่นว่า พี่นายยังปลอดภัย ปากก้อร้องบอกให้พ่อนน. ออกรถซะที ใจก้อร้อนดังไฟ นั่งคิดว่า จะเอาลูกไปโรงพยาบาลที่ไหนดี ที่คิดได้ในใจตอนนั้นมี 3 รพ. 1. ศิครินทร์ (มองดูรถที่ติดเป็นแพแล้วคิดว่า ไม่ดีกว่า) 2. ไทยนครินทร์ (ตั้งใจจะเลือกรพ. นี้ ) 3 รพ.รัฐ สิรินทร (คิดในใจว่าหมอเวรจะอยู่หรือเปล่า?) แล้วก้อตัดสินใจได้ว่า ไทยนครินทร์ดีกว่า กดมือถือหาเบอร์ ไม่มี โทรหา มิกิ ทันที สั่งว่าให้โทรหา รพ. ไทยนครินทร์ แจ้งเค้าว่า มีเด็กที่สีเทียนยัดอยู่ในจมูก กะลังจะไป มีหมอเวรที่เป็นหมอเด็ก หรือว่าหมอตา หู คอ จมูกไหม? หนูมิกิ ก้อดีใจหาย "ได้พี่ รถพี่ทะเบียนอะไร เดี๋ยวหนูจัดการให้ ว่าแต่เอาโรงพยาบาลอื่นเผื่อด้วยไหมพี่ถ้ารถติด" เปิ้ลก้อเลยต้องยืนยันว่า ไทยนคริทร์ น่าจะเป็นทางเลือกที่เร็วที่สุด และพร้อมที่สุดในนาทีนี้ วางสายจากมิกิ มือพนมขึ้นท่วมหัว ท่องนโม 3 จบ (เป็นบทสวดเดียวในชีวิตที่ท่องได้อ่ะ) ได้แต่พวนาว่า ขอบุญกุศลที่ลูกได้ทำมา ขอคุณพระคุ้มครองให้พี่นายปลอดภัยดีด้วยเถอะ จากคุณ : แม่นายโน๊ต - [ 25 ก.ย. 50 23:21:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 น้าจรขา พี่นายอายุ 4 ขวบกว่าจะ 5 ขวบ เดือนเมษาหน้านี้ค่ะ จากคุณ : แม่นายโน๊ต - [ 25 ก.ย. 50 23:22:14 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ใครลูกเล็กอีกมั่งครับ นู๋ซ่า เอ๋ย ระวังไว้ จากคุณ : ขาJohn - [ 25 ก.ย. 50 23:24:31 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ซนดีจัง นี่ขนาดแค่ ๔ขวบ คงไม่เป็นอะไรนะ จากคุณ : ต้นโพธิ์ต้นไทร - [ 25 ก.ย. 50 23:26:34 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ระหว่างทางที่ขับรถกลับบ้าน เหมือนนาทีชีวิต พ่อนน.ขับรถเร็วแต่ระวังอยู่ในที .... เปิ้ลสั่งให้พ่อนน. เปิดไฟฉุกเฉิน แล้วบีบแตรไล่รถที่ช้า ๆ ขวางหน้าไป พ่อนน. (มีสติกว่า) บอกว่าเปิ้ลคนอื่นเค้าไม่รู้หรอกว่าเรากะลังเกิดเรื่องอะไรน่ะ เค้าคิดได้แต่ว่า เราไม่มีมารยาท และไม่รู้ - เคารพกฏนะ ใจเย็นพี่จะขับให้เร็วที่สุด ระหว่างที่นั่งไปตลอดทาง ใครขวางหน้า เปิ้ลกระทืบเท้าร้องเร่งทุกคน โมโหทุกคนว่า เออ ให้มันรีบ ๆ หน่อย พี่บีบแตรไล่เลย เราด่วน (พ่อนน.ไม่ทำอะไรเลย แต่ขับรถแบบครองสติตัวเองสุดฤทธิ์) กะลังจะถึงบ้าน รีบโทรบอกคุณยายว่าเอาพี่นายมารอเลยที่หน้าบ้านจะเทียบรถแล้วให้ขึ้นมาเลย พอเห็นหน้าที่นาย น้ำตามันจะไหล ทุกอย่างมันจุกอยู่ที่อก แน่นใจ เครียดมาก พี่นายหน้าซีด เดินหน้าเหวอ หายใจไม่ค่อยออก ยังพอมีรูจมูกข้างซ้ายหายใจอยู่ เมื่อเปิ้ลอุ้มพี่นายมานั่งหน้าด้วยกัน ระหว่างนั้นเปิ้ลกอดพี่นายเอาไว้แนบอก แล้วจับมือทั้งสองข้างเอาไว้ บอกลูกว่า พี่นาย ลองหายใจทางปากอย่างแม่นะ ค่อย ๆ นะลูก ปากก้อเรียกพี่นายตลอดทาง พี่นายครับ "ครับ คุณแม่" แล้วพี่นายก้อค่อย ๆ เซื่องซึมลงเหมือนจะหลับ เปิ้ลคอยคุย คอยเรียกให้เค้าตอบเปิ้ล คอยบอกว่าอย่าพยายามหายใจนะลูก เอาปากหายใจ ส่วนพ่อนน.ก้อขับรถเร็วมาก ๆ พอดีว่าถนนโล่งด้วยจึงไปถึงโรงพยาบาลได้เร็ว ระหว่างที่ยังไม่ถึง รพ.  เปิ้ลหนาวหัวใจมาก มือไม้สั่น หัวไม่ฉับไว ทั้ง ๆ ที่ปกติแล้วจะเป็นคนที่มีปฏิกิริยา ตอบสนองต่อปัญหาเฉพาะหน้าได้ว่องไวมาก แต่วันนี้ไม่เลยคะ หัวใจเริ่มหนาวขึ้นเรื่อย ๆ และพี่นายตัวร้อนขึ้นเรื่อยๆ เหงื่อแตกซึมที่หน้าผากและตัว ใจก้อนึกถึงแต่คุณพระรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ว่า ขอให้คุ้มครองนาย อย่างให้นายเป็นอะไรเลย ตอนนั้นกลัวมากค่ะ จากคุณ : แม่นายโน๊ต - [ 25 ก.ย. 50 23:32:35 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ลุงต้นเคยเห็นแล้ว จะรู้ว่า พี่นายกะลังเป็นวัย ช่างพูด ช่างคิด ช่างเถียงหาเหตุผล แต่ซนมาก ๆ อย่างที่หนูบ่นเลยไหมค่ะ? เนี่ยะซนจนเป็นเรื่อง จากคุณ : แม่นายโน๊ต - [ 25 ก.ย. 50 23:34:11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 โชคดีว่ามิกิ ช่วยประสานเรื่องไว้แต่แรก เจ้าหน้าที่ รพ.รู้ว่า เด็กมีอาการเป็นไงมา เค้าเตรียมหมอ เตรียมเครื่องมือมาพร้อม เลยค่ะ เปิ้ลต้องทั้งปลอบ ทั้งขู่ ทุกอย่างเพื่อให้พี่นายยอมให้หมอดูจมูก สุดท้ายคุณหมอหนุ่ม ท่านนึงเข้ามาดูอาการ พร้อมเตรียมเครื่องมือเพื่อดึงเอาสีเทียนออกมา ระหว่างนั้น คุณพยาบาล 3 ท่านช่วยห่อพี่นายด้วยผ้า แล้วช่วยกันจับตัว จับหัว คุณหมอท่านดูแล้ว ดูอีก บอกว่า สีเทียนนี่อันใหญ่นะ แล้วรูจมูกเด็กเล็กและแคบมาก แถมอยู่ลึกเข้าไปข้างในมาก ดึงยากเหมือนกันนะ แต่ท่านก้อทำทุกวิถีทาง ระยะเวลา 2-3 นาทีนั้น เปิ้ลหน้าซีดเหมือนกระดาษ ชนิดว่าไม่คิดว่าคนดำ ๆ หน้าจะซีดได้ขนาดนั้น ส่วนพ่อนน.ยังดูว่ามีสติดี คุณพยาบาลร้องเตือนเปิ้ลให้หาที่นั่งเพราะเห็นท่าว่าเปิ้ลอาจจะไม่ไหว ยิ่งเห็นคุณหมอหยิบเครื่องมือเครื่องไม้เปิ้ลก้อไปก่อนแล้วค่ะ ไม่ได้กลัวหมอนะคะ หมอหน้าตาหล่อ ดูใจดีมาก ยิ้มแย้มอารมย์ดีตลอดเวลาเลยค่ะ แต่เปิ้ลกลัวเครื่องมือของหมอ กลัวว่าพี่นายจะดิ้นแล้วเอาสีเทียนออกมะได้ กลัวพี่นายจะเจ็บ สุดท้ายที่สุดกลัวว่าพี่นายจะมีอันตราย หรือตายค่ะ หัวใจมันหนาวแบบไม่เคยรู้สึกอย่างงี้มาก่อนค่ะ หมดแรง ไม่มีหัวจะคิดอะไรเลยค่ะ แต่ต้องทำเป็นแช่มชื่น มีสติ เพราะกลัวอีกว่า พี่นายจะใจเสีย ตอนที่พี่นายมองหน้าเปิ้ลเค้าน้ำตาคลอ พี่นายกลัวแม่รู้  เปิ้ลก้อได้แต่จับหัวลูกและตัวเค้า บอกว่าแม่อยู่ตรงนี้นะ แม่ไม่ทิ้งพี่นาย จากคุณ : แม่นายโน๊ต - [ 25 ก.ย. 50 23:52:36 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แล้วเมื่อคุณหมอเตรียมตัวจะดึง เปิ้ลก้อมือสั่นใจสั่น ต้องร้องเรียกพ่อนน.ให้มานั่งเป็นเพื่อนลูกแทน ส่วนเปิ้ลไปนั่งจับเท้าพี่นายไว้ ปากก้อบอกว่า แม่อยู่นี่นะลูกไม่ได้ทิ้งไปไหน สักพักเดียว คุณหมอบอกพี่นายว่า เจ็บหน่อยนะลูก เดี๋ยวก้อออกแล้ว แล้วคุณหมอก้อดึกเจ้าสีเทียนตัวต้นเหตุออกจากจมูกพี่นาย เปิ้ลดูสีเทียนที่ติดปลายคีมของหมอออกมาแล้วโมโหตัวเองว่า นี่ชั้นไม่เอาใจใส่ลูกขนาดให้มีสีเทียนขนาดเท่านี้ให้ลูกเอายัดจมูกตัวเองเล่นเหรอ? ชั้นสะเพร่าขนาดว่าไม่ได้เก็บเลยเหรอ? แต่โล่งออกมาก ๆ แกะผ้าที่ห่อตัวลูก แล้วก้อกอดพี่นายชมเค้าว่า ดีมากพี่นายโอเคมากลูก เก่งลูก เจ็บนิดเดียวก้อหายแล้วช่ายป่ะลูก ไป ๆ พี่นายไปขอบพระคุณ คุณหมอที่ช่วยเอาสีเทียนออกจากจมูกพี่นายนะลูก นาทีที่พี่นายยกมือพนมไหว้ท่วมหัว หัวอกคนเป็นแม่จะระเบิด รู้อย่างนึกว่า พี่นายสำนึกในบุญคุณ  คุณหมอท่านนั้น ที่ช่วยเอาสีเทียนที่ยัดจมูกออก ทำให้พี่นายหายอึดอัด และหายใจสะดวก คุณหมอหนุ่มท่านนั้น ก้อมีสีหน้ายิ้ม ๆ ในที ที่เห็นท่าทางของพี่นายค่ะ โล่งใจ รอดตายแล้วลูกแม่ แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 50 08:28:59 จากคุณ : แม่นายโน๊ต - [ 25 ก.ย. 50 23:59:17 ]

ความคิดเห็นที่ 10 พอไม่มีอะไรมาอุดจมูก พี่นายก้อวิ่งได้เหมือนเดิม สบายตัวสบายใจ พ่อแม่และคุณยาย ก้อรอนั่งจ่ายตังค์แบบสบายใจมาก ๆ เป็นการจ่ายตังค์ที่มีความสุขที่สุดในโลกเลยค่ะ เงินเพียงเล็กน้อย เทียบไม่ได้กะชีวิตพี่นายเลยจริง ๆ กราบขอบพระคุณ คุณหมอหนุ่ม และคุณพยาบาล และเจ้าหน้าที่ห้องฉุกเฉิน โรงพยาบาลไทยนครินทร์ ที่ช่วยเหลือพี่นาย ในคืนนี้นะคะ และขอบใจ มิกิ แม่กิของพี่นายด้วย เห็นป่ะว่า เมื่อยกให้เป็นลูกตัวแล้วต้องมีส่วนร่วมในการที่จะช่วยให้มีชีวิตรอดด้วยอ่ะ 555 พี่ขอบใจมากนะกิ ขอบใจจริง ๆ ใครที่มีลูกหลานวัยซน ระวังนะคะ เด็ก ๆ นี่ประมาทไม่ได้เพราะเค้าไม่รู้หรอกค่ะว่าอันไหนอันตรายหรือไม่ เค้ายังไม่เข้าใจ โชคดีว่า คุณตา คุณยายอยู่ดูแลนายโน๊ต คือไม่ได้มีพี่เลี้ยง คนใช้ หรือเนอร์สเซอรี่ เพราะคุณยายเคยพูดว่า หลานชั้น ชั้นดูเองได้อ่ะ แล้วก้อจริงดังว่า ท่านดูแลอย่างดีที่สุดจริง ๆ กราบขอบพระคุณ พ่อกะแม่ค่ะ แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 50 00:05:54 จากคุณ : แม่นายโน๊ต - [ 26 ก.ย. 50 00:04:53 ]

ความคิดเห็นที่ 11 พี่นายก็เก่งนะ ไม่ได้ตกใจมากมาย แนะนำให้จดเบอร์โทรหน่วยนเรนทรไว้ หรือเมมไว้ในโทรศัพท์เลยก็ได้ เค้ามาได้รวดเร็วมาก ถ้าอยู่นอกเขตเค้า เค้าก็จะวอมาบอกโรงพยาบาลใกล้เคียง หน่วยนเรนทร คือหน่วยช่วยชีวิตฉุกเฉิน เบอร์โทร "๑๖๖๙" จากคุณ : ต้นโพธิ์ต้นไทร - [ 26 ก.ย. 50 00:22:55 ]

ความคิดเห็นที่ 12 โล่งอกแทนคุณเปิ้ล คิดแง่ดี ต่อไป พี่นายจะจำไปตลอด ไม่กล้าเอาอะไรยัดจมูกอีกแระ จากคุณ : Farm Girl in High Sierra - [ 26 ก.ย. 50 01:31:03 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สีเทียนมันหอมน่ะค่ะ เทรี่ว่าน้องก็เลยอยากดมเข้าไปลึกๆน่ะค่ะ (สมัยเด็กๆ เทรี่ยังเคยเอายางลบเข้าไปติดมาแล้วเหมือนกัน) อันนี้เข้าใจๆๆๆ... ดีนะคะ ไม่เป็นไร คิดถึงหัวใจคนเป็นพ่อแม่เลย ว่าลูกเจ็บแต่พ่อแม่เจ็บกว่าร้อยเท่า จากคุณ : เทรี่กัดปลายดินสอเขียน - [ 26 ก.ย. 50 03:15:00 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขวัญเอ๊ย ขวัญมา ทั้งลูกทั้งแม่ค่ะ ตอนลูกเล็กๆประมาณ 2 ขวบเศษๆ ต้องพาไปถอนฟัน เพราะฟันผุ แม่ร้องไห้เกือบตาย สงสารลูกมากๆ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา อัดฟลูออไรด์ พาไปเช็คฟันทุกๆ 3 เดือน ปัจจุบัน ทุก 6 เดือน จนลูกชินกับการไปหาหมออัมพุช ดูแลเรื่องการแปรงฟัน บ้วนปาก แปรงสีฟันสารพัดรูปแบบ ลูกมีหมด สุขภาพฟันดีไม่มีผุ ถึงจะเหมือนเป็นวัวหายล้อมคอก แต่ก็ดีกว่าไม่ล้อมนี่นา จากคุณ : parachute - [ 26 ก.ย. 50 06:05:43 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ..โล่งอกไปที.....คราบบบ... จากคุณ : น้าทู (Patunga) - [ 26 ก.ย. 50 07:40:12 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อย่าโทษตัวเองเลยครับ เปิ้ล เพราะอุบัติเหตุเกิดขึ้นได้เสมอ เราไม่ได้"ตั้งใจ"ให้เกิดอุบัติเหตุนี่นา พ้นเคราะห์ไปได้แระ เฮ้อ.........โล่งอกแทน จากคุณ : jiiwii - [ 26 ก.ย. 50 07:49:47 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เฮ้อ...โล่งอกด้วยคนค่ะ... จากคุณ : สาวสเตนเลสจ้า - [ 26 ก.ย. 50 08:04:29 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เด็กวัยนี้เป็นแบบนี้แหละครับ เด็กบางคนเอากระสุนปืนเด็กเล่นยัดเข้าไปในจมูก (ลูกเพื่อน) ต้องไปให้หมอคีบเอาออก เลือดงี๊โซกเลย ................................................ ปลั๊กไฟ  ของมีคมต่างๆ  แม้กระทั่ง หมูปิ้งลูกชิ้นปิ้ง ก็ต้องระวังไม้ที่เสียบครับ ................................................ ส้อม ก็สามารถเป็นอันตรายได้  เคยเห็นในเมล์มาแล้ว ................................................ อะไรก็สามารถเป็นได้ทั้งนั้นครับ   บางครั้งพ่อแม่ต้องคิดล่วงหน้าไปสี่ห้าช๊อต กันไว้ก่อนครับ .................................................. ปวดหัวแทน   ( ทุกวันนี้ก็ยังต้องคิดอยู่กันพลาด ) จากคุณ : Jele - [ 26 ก.ย. 50 08:36:03 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ลุงต้น  จดไว้แล้วค่ะ ขอบพระคุณค่ะ พี่ฝน ค่ะโล่งอก แต่ไม่รู้ว่าพี่นายจะเข็ดจริงหรือเปล่าอ่ะ ยังกลัวอยู่ค่ะ เทรี่ขา  มันหอมจริงเหรอค่ะ?? แปลกแต่จริง เปิ้ลยังนึก ๆ ว่าพี่นายทำไงมันถึงเข้าไปได้ ไม่เข้าใจค่ะ พี่แหม่ม งือๆๆๆ คนเป็นแม่เนอะพี่แหม่ม วันนี้ยังตกใจอยู่เลย แต่ร้องไห้ไม่ได้ กลัวพี่นายขวัญหนีค่ะ น้าทู  ขอบคุณค่ะ ที่เป็นห่วงค่ะ น้าปื้ด  มันอดไม่ได้ค่ะ คราวนี้ไม่ใช่เปิ้ลคนเดียวที่โทษตัวเอง คุณตาคุณยาย พ่อนน. ต่างก้อโทษตัวเองทั้งนั้น  แต่ก้อคิดว่า พ้นเคราะห์เหมือนกันค่ะ พี่สาว ขอบคุณนะคะ ที่เป็นห่วงค่ะ น้าเจ  ไม่เคยคิดเลยว่า บทบาทหน้าที่การเป็นพ่อแม่ มันจะยากอย่างงี้ค่ะ ไม่คิดว่าต้องมองล่วงหน้าอย่างที่น้าว่า แต่บางครั้งต้องยอมรับว่า ประมาทบ้างคิดว่าไม่มั้ง แล้วก้อเกิดเรื่องทุกที ประมาณนี้ค่ะ กราบขอบพระคุณทุกท่าน ที่เป็นห่วงและให้กำลังใจ ให้ข้อคิดนะคะ จากคุณ : แม่นายโน๊ต - [ 26 ก.ย. 50 08:49:35 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ดีใจด้วยครับ เด็กกำลังซน ( ต้องระวังหลานตัวเองเหมือนกัน ) จากคุณ : น้าแสบ - [ 26 ก.ย. 50 08:49:57 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เมื่อวานเย็นยังคุยกับคุณเปิ้ลอยู่เลย  ไม่รู้ว่าหัวค่ำมีเหตุการณ์ลุ้นระทึกด้วย  โชคดีที่พี่นายไม่เป็นอะไรนะคะ  ตอนลูกสาวประมาณ 8 ขวบ  พามาออฟฟิส  ปล่อยให้เล่นอยู่นอกห้องเรา  แป๊บเดียวได้ยินเสียงลูกร้องโอ๊ย...หันไป มือไม่สั่นเลย  ไอ้ที่เสียบกระดาษ(เหล็กยาวๆ งอๆ)  มันเสียบที่ใต้คางทะลุออกมาที่ปากลูก  ลูกน้องแต่ละคนร้องกันซะ  แต่ว่าลูกเราไม่ร้องต่อเลย  หันมานิ่งเลย  เราทำอะไรไม่ถูกเลย จะดึงออกก้อไม่กล้า เจ้าลูกน้องห้ามบอกอย่าดึง  ลูกก้อเริ่มกระโดดเรียกแม่  สักพักโชคดีจัง  เจ้าที่เสียบมันลื่นหลุดออกมาเอง  เรางี้รีบเอากระดาษทิชชูอุดแผล และอุ้มลงมาที่จอดรถ แต่เชื่อมั๊ย สับสนหมดเลย จนนายต้องวิ่งมาบอกจะขับรถให้เอง  เพราะเห็นอาการเราแล้วว่าคุมสติเองไม่ค่อยอยู่แล้ว  จนไปถึง รพ.ไทยนครินทร์เข้าฉุกเฉิน  หมอมาดูแล้วก้อบอกว่าเย็บได้แต่ข้างนอกใต้คาง ส่วนแผลในปากมันจะค่อยๆ ติดเอง หมอบอกโชคดีจังที่ที่เสียบมันแทงใต้คางก้อจริงแต่เบี่ยงออกมาที่ริมฝีปากล่าง ไม่ทะลุคอ แล้วชมว่าลูกเราคุยตลอดเวลาที่คุณหมอมาทำแผลแล้วยังเล่าเหตุการณ์ให้หมอและพยาบาลฟังตลอดเลย  ไม่ร้องสักคำ  ทำแผลเสร็จร้องหิวขอกินทันทีเลย  เฮ้อ....แม่เกือบตาย แต่ลูกไม่เป็นไรเลย  นี่เป็นเหตุการณ์ที่เด็กที่ออฟฟิส  ยังจำกันได้ทุกคนเลยล่ะ จากคุณ : ดุ๊กกะดุ๋ย - [ 26 ก.ย. 50 09:16:09 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เล่าตื่นเต้นมากเลย ลุ้นไปด้วยตัวโก่ง นึกถึงหลานคนเล็ก กลัวเลยค่ะ จากคุณ : กาแฟรสเสน่หา - [ 26 ก.ย. 50 09:39:23 ]

ความคิดเห็นที่ 23 โห เปิ้ล อ่านไปตื่นเต้นไปเลยนะเนี่ย ดีค่ะ เป็นอุทาหรณ์ สำหรับ พ่อแม่ทุกคน ที่มีลูกยังเล็กค่ะ ขอบคุณเปิ้ล ที่แบ่งปัน เรื่องราว ดีใจด้วยที่ นาย ไม่เป็นไรแล้วค่ะ จากคุณ : m'_yui - [ 26 ก.ย. 50 09:56:50 ]

ความคิดเห็นที่ 24 โอ้ว......อ่านไปลุ้นไปบรรยายละเอียดเห็นภาพเลยอ่ะน้า......โล่งอกไปเลยเมื่ออ่านจบคร้าบ....... ที่ลุ้นสุดๆเพราะว่าตอนป๋มเด็กๆ จำได้ว่าเอาน็อตใส่จมูกเล่นเหมือนกันเผลอหายใจเข้าแรงไปหน่อย ผลุบหายเข้าไปในคอ โต๊ะจายเหมือนกันแต่เก๊าะม่ายเคยบอกใครเลย จนมาถึงวันนี้อ่ะ..... ดีใจด้วยคร้าบบบบบบ  ที่น้าโน้ตไม่เป็นไรอ่ะ..... จากคุณ : บังใบ - [ 26 ก.ย. 50 10:32:17 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เคสแบบนี้ผมเจอบ่อยๆตอนใช้ทุน เด็กๆชอบยัดของประเภทลูกปัด ยางลบเข้าในจมูก อ.ที่ศิริราชท่านนึงสอนผมใช้วัสดุอันนึงคล้ายๆช้อนเล็ก(Curette)ตักออกมา แทนที่จะใช้คีมแบบคนอื่น ผมก้อลองดู เออแฮะ...มันง่ายกว่าคีมเยอะเลย เด็กก้อไม่เจ็บด้วยอ่า จากคุณ : BBQ - [ 26 ก.ย. 50 10:39:45 ]

ความคิดเห็นที่ 26 โอ๋ๆๆๆ..ขวัญมานะคะ.. เห็นเคสยังงี้ทีไร..ก็ให้เป็นงง..สงสัยจริงๆ..ว่าน้องเค้ายัดเข้าไปได้ลึกขนาดนั้นได้ไง?..พ้นเคราะห์..พ้นโศกนะคะ... จากคุณ : ascha - [ 26 ก.ย. 50 10:41:41 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ถ้าเด็กเอาอะไรยัดรูจมูก ไม่ต้องตกใจครับ ใจเย็นๆ ยังไงเด็กก็หายใจได้ด้วยรูจมูกอีกข้าง หรือไม่ก็หายใจทางปากโดยอัตโนมัติ ที่น่ากลัวคือมีสิ่งแปลกปลอมติดคอมากกว่าครับ สมัยเป็นอาจารย์ผมสอนเรื่องนี้ให้นักศึกษาแพทย์ แล้ววันร้ายคืนร้ายก็เจอกับตัวเอง ตอนลูกชายอายุ ๔-๕ ขวบ ลูกชายอมซูกัสอยู่พาไปตัดผม เจ้าลูกชายเห็นช่างตัดผมคาดผ้าปิดปากปิดจมูกเกิดกลัว ร้องไห้แล้วสำลักซูกัส มันติดคอปิดทางเดินหายใจ หายใจไม่ออก หน้าเขียว ผมจับอุ้มห้อยหัวแล้วตบหลังแรงๆ จนไอ ซูกัสหลุดออกมา ลูกผมมีอาการของการขาดอากาศหายใจเบื้องต้นคือ จุดเลือดออกที่ตาขาวแล้ว ผมเลยเอาเป็นกรณีศึกษาสอนนักศึกษาแพทย์มาหลายรุ่น สำหรับผู้ใหญ่ถ้ามีสิ่งแปลกปลอมติดคอ ให้เราเข้ายืนกอดจากด้านหลังประสานมือสองข้างกดเข้าที่ลิ้นปี่แรงๆ กดหลายๆทีจนกว่าจะไอออกมาครับ ตามไปดูรูปที่นี่ครับ http://morel.weblog.com.pt/heimlich.bmp จากคุณ : CVTบ้านโป่ง - [ 26 ก.ย. 50 10:48:25 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ผ่านไปแล้วน๊ะจ๊ะ ... ... รู้ดีว่า คนเป็นแม่.. เหมือนจะขาดใจอย่างไร เมื่อลูกตกอยู่ในเหตุวิกฤต.. เพราะในฐานะลูก..ที่เคยเห็นอาการของ "แม่" ตอนที่รู้ว่า "เรา"..เจ็บเจียนตาย..เป็นอย่างไร.. ต่อไปนี้ น้องนาย คงจดจำไม่ลืมล่ะจ้า.. ผลบุญที่น้องเปิ้ล ได้กระทำเมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา... เห็นผลในทันตา.. คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองจ้า.............. จากคุณ : tadee2005 - [ 26 ก.ย. 50 12:59:44 ]

ความคิดเห็นที่ 29 น้าแสบค่ะ       ระวังให้มาก ๆ เลยนะคะ เด็ก ๆ อย่าปล่อยเค้าไว้ตามลำพังค่ะ นี่พี่นายคลาดสายตาคุณยาย แค่คุณยายเดินไปวางแก้วน้ำแค่นั้นค่ะ เกิดเรื่องเลยค่ะ คุณดุ๊กกะดุ๋ย     ช่วงที่คุยกันก้อตะหงิด ๆ ว่าวันนี้เป็นไร ไม่สบายใจเลยแต่ก้อโทรกลับไปที่บ้านแล้วด้วย ไม่มีอะไร  แต่ถ้าเปิ้ลเจอเรื่องอย่างคุณดุ๊กฯ นะ เปิ้ลต้องตายแน่ๆ เลยค่ะ คิดว่าคงรับมือไม่ได้ ดีว่าเมื่อวานพ่อนน. สติมั่นคงมากค่ะ เป็นที่พึ่งอย่างมาก เวลาเปิ้ลสติแตกอ่ะ คุณกร  ต้องท่องไว้ค่ะ ระวัง ระวัง ระวังค่ะ พี่ยุ้ย  ขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ เมื่อวานนี้ ตอนจ่ายตังค์ ว่าจะโทรหาพี่แล้วอ่ะค่ะ แต่มัน สามทุ่มแล้ว เปิ้ลเกรงใจ เลยไม่กล้าโทรไปเล่าให้ฟังค่ะ น้าบังค่ะ แล้วตอนนี้น๊อตมันหายไปไหนแล้วอ่ะค่ะ ลงคอแล้วลงท้องอ่ะป่าวค่ะ? ยังอยู่ในตัวน้าหรือเปล่าค่ะ? หมอบี  ชอบอุปกรณ์ที่คุณหมอนำมาให้ดูนี้มากค่ะ เมื่อวานนี้มีคีมสารพัดขนาดเลยค่ะ เปิ้ลนี่เห็นอุปกรณ์หมอไม่ได้นะคะ จินตนาการล้ำเลิศมาก กลัวไปก่อนหน้าแล้วค่ะ เมื่อวานนี้พี่นายเค้าเจ็บมาก ๆ ช่วงที่คุณหมอเอาคีมดึงสีเทียนอ่ะค่ะ แต่เข้าใจคุณหมอว่าได้พยายามทำดีที่สุดแล้ว ฉับไว มั่นคง ค่ะ พี่อ้อ ฮือออออ หนูประสาทเสียไปเลยเมื่อวาน ลุงซีค่ะ ตอนแรกยังไม่รู้สึกมากค่ะ แต่พอกอดพี่นายแล้ว ลูกเริ่มซึมนั่นแหละค่ะ คนเป็นแม่จะแย่ค่ะ   ขอบคุณค่ะที่เป็นห่วงค่ะ พี่แอน  จริงนะ ตอนนั้น หนูนึกเลยตอนท่องนะโม 3 จบเนี่ยะ หนูนึกถึงภาพที่พี่นาย วิ่งไปเชิญเด็ก ๆ ที่สถานสงเคราะห์เข้ามากินข้าว คิดว่าถ้าสวรรค์มีตา ขอให้มองว่าเด็กคนนี้ยังมีประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันในภายหน้านะคะ อย่าเพิ่งเอาเค้าไปนะ (ช่วงสติแตก คิดได้อย่างงี้เลยค่ะ) จากคุณ : แม่นายโน๊ต - [ 26 ก.ย. 50 13:21:23 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตามมาเยี่ยม คับ... จากคุณ : ด่วนที่สุด - [ 26 ก.ย. 50 13:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 31 29 คร้าบ.....ด้วยความเป็งเด็กจำไม่ได้แย้วคร้าบ.....แต่ตอนนี้มันไม่อยู่ในตัวป๋มแย้วคร้าบ...คาดว่า ชั่วข้ามคืน มานคงออกไปทางประตูหลังแย้วอ่ะคร้าบ..... จากคุณ : บังใบ - [ 26 ก.ย. 50 13:48:34 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เมื่อคืนนี้ ผมเองก็แทบหยุดหายใจเหมือนกัน.....ยอมรับเลยครับ ว่ากลัวจะเป็นอะไรที่หนักกว่านี้ ตั้งแต่ทราบเรื่องก็ใจร้อนเป็นไฟครับ ขับรถราวกับผีสิง ความรู้สึกตอนที่ไปรับตัวพี่นายนั้น พอใกล้จะถึงบ้าน รู้สึกเหมือนรถมันยกสูงขึ้น สูงขึ้น....ราวกับขับโฟว์วิลล์ จนไปถึงมือหมอก็แทบจะลืมหายใจ ........ระหว่างนั้นก็พยายามไม่ให้พี่นายหลับครับ ผมกลัวจะไม่ตื่น พอไปถึงหมอก็พยายามจะดูว่าลึกแค่ไหน ปรากฎว่าจากมุมที่ผมมองนั้น ไม่เห็นครับ หมอบอกว่าลึกมาก(คุณหมอมีท่าทางกังวล).... .....แต่ในที่สุดก็ผ่านพ้นไปได้ ก็มานั่งหายใจหายคอกันต่อ.....บอกตรงๆว่ามือเท้าอ่อนไปเลย .....ขอบคุณทุกหมอ ทั้งที่รพ. และที่ห้องนี้ และทุกท่านที่แสดงความห่วงใยครับ ผมมาดูเจ้าสีเทียนท่อนนั้น มันขนาดเท่าหัวกระสุนขนาด .38 เลยนะครับ มันไม่น่าเข้าได้ลึกขนาดนั้น โชคดีที่ไปถูกที่ และทันเวลา จากคุณ : เกลียดสีเทียนไปเลย (พ่อนายโน๊ต) - [ 26 ก.ย. 50 15:38:16 ]

ความคิดเห็นที่ 33 + เพิ่ง  เซย์  5  โหลกันแป๊ปๆ  โถๆๆ... ....ผลบุญ  ที่คุณ เปิ๊ล ทำใว้แท้ๆ..เลยนะนี่  สาธุๆๆ เมื่อคืนเนต  ก่อเล่นไม่ได้  เลยไม่รู้เรื่องอะไรกับเค้าเลย..เรา พยายามเสริชหา  ข้อมูล  ที่คุณ  เปิ๊ลต้องการ  เนตก้อดันไม่เป็นใจซะอีก หายตกใจแล้วนะคะ.... จากคุณ : Mai_ZaZa_ZuZu - [ 26 ก.ย. 50 16:29:49 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ขอให้น้องหายไวไวนะคะ ตอนเด็กนุชก็ซน โดนไม้เสียบลูกชิ้นเสียบทะลุจากล่างขึ้นมาด้านบนเลยหล่ะ โตมามีแผลเป็นตรงริมฝีปากล่างหน่อย แต่ตอนนั้นจำไม่ได้อ่ะว่าป๊ากะแม่ตกใจแค่ไหน หลังจากนั้นอาทิตย์กว่าก็โดนไม้ถักผ้าพันคออ่ะค่ะ ทิ่มทะลุจากฝ่าเท้าขึ้นมาด้านบนเท้าเลย ยังจำได้ว่านั่งแล้วยกเท้าโชว์แม่อยู่เลย แต่ไม่รู้โดนเย็บไปกี่เข็ม  แล้วก็อีกเรื่อง ก็ตอนนั้นไม่สบายแม่ต้มข้าวต้มให้กิน ข้าวต้มอยู่บนเตา ขนาดไม่สบายยังซนได้ ไปทำข้าวต้มหกลงมาราดหลังทั้งหลังเลย รู้แต่ตอนนั้นเจ็บมาก เป็นแผลพองหมดเลย จนแม่ต้องตัดเสื้อให้ใส่เป็นผ้าบางๆ แต่จริงๆอยากไม่ต้องใส่เสื้ออ่ะ เพราะมันแสบไปทั้งหลัง ร้องไห้ทุกวันอ่ะค่ะ แต่โชคดีที่โตมาไม่มีแผลเป็นไม่งั้นยิ่งเศร้า อิ อิ ขอให้น้องจำได้ขึ้นใจ จะได้ไม่เอาอะไรไปใส่จมูกอีก จากคุณ : เจ้าหญิงจอมแก่น - [ 26 ก.ย. 50 17:22:54 ]

ความคิดเห็นที่ 35 หายแล้วก็ดีใจด้วยค่ะพี่เปิ้ล  เมื่อวานทาง รพ.ก็น่ารักค่ะ  พอโทรแจ้งไปเขาก็บอกให้ทำประวัติรอเลย  สงสัยจะเป็นผลจากงานปากเกร็ดจริงๆ  เพราะหนูบอกที่อยู่น้องนาย ทำเวชระเบียนได้ซะงั้น  เว้นแต่เลขที่บ้านที่จำไม่ได้ นอกนั้นกรอกละเอียดยิบ ก็เลยแจ้งให้เขาเอาทุกอย่างไปรอที่ห้องฉุกเฉินเลย กรณีน้าซี....น่ากลัวนะคะ  ถึงขั้นหน้าเขียวเลย ของพี่ดุ๊ก...ก็เหมือนกัน ทะลุปาก โอย...สยอง ส่วนหนูวี้ดเอง...เคยพาน้องไปว่ายน้ำที่สระในหมุ่บ้าน  ตอนนั้นเราก็สิบกว่าขวบเอง  เรารออยุ่ในน้ำ  ให้น้องโดดลงมา  ท่าไหนไม่รู้  เขาคงกลัวว่าเราจะรับน้ำหนักเขาไม่ได้  เลยโดดแบบชิดขอบสระ  ปรากฎว่าคางไปเกยเต็มๆ เป็นทรายล้างด้วย แรงกระแทกปะทะกรวดเล็กๆ เลยได้เลือด  หนูมือสั่นแต่ก็ร้องไห้ไม่ได้  กลัวน้องกลัวไปใหญ่  (ตรูก็แก่กว่าน้อง4ปีเอง) รีบอุ้มน้องขึ้นจากน้ำแล้ววิ่งไปสโมสรขยุ้มกระดาษมาอุดแผล  เลือดออกเยอะเหมือนกัน  พาน้องไปล้างตัวล้างหน้ายังมีเลือดไหลซึมปนกับน้ำ  โชคดีว่าถึงบ้านแล้วก็ห้ามเลือดจนได้  แม้จะลึกแต่ก็ไม่ถึงกับเย็บ  แต่มีแผลเป็นถึงทุกวันนี้ ถ้ากับตัวหนูเอง...เคยเดินเกี่ยวตะปู  ที่ตอกไว้กับโคนต้นไม้ที่โรงเรียน  ถึงขั้นมันจุก  โอย...หน้าจะมืด  โชคดีห้ามเลือดได้เหมือนกัน จากคุณ : หนูวี้ดว้าย - [ 26 ก.ย. 50 17:51:26 ]

ความคิดเห็นที่ 36 น้าด่วน ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ น้าบัง  อ๋อเข้าใจละ ไม่ถึงกะอันตราย แต่ตกใจนะนั่นอ่ะค่ะ พ่อค่ะ แม่หวังว่าเหตุการณ์อย่างงี้จะไม่เกิดขึ้นอีกนะคะ หัวใจมันรับไม่ไหวค่ะ ป้าใหม่ค่ะ  หลังจากวางหูป้าแค่นิดเดียวค่ะ ที่บ้านก้อโทรเข้ามาเลยค่ะ น้องนุช  ขอบคุณมากค่ะ ที่เป็นห่วงค่ะ มิกิ   พี่ขอบใจกิมาก เมื่อวานจะขอบใจ เนทเดี้ยงเหมือนกันค่ะ พอเนทดี ก้อเข้าเอ็มมะได้แล้ว พอเข้าได้กิก้อกลับบ้านอ่ะ ซึ้งใจมากจ้า จากคุณ : แม่นายโน๊ต - [ 26 ก.ย. 50 18:14:10 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เฮ้อ อ่านจบแล้วต้องถอนใจด้วยความโล่งอก ตอนเด็กๆเคยเอาเม็ดมะขามคั่วยัดเข้าจมูกตัวเองเหมือนกันค่ะ จำไม่ได้หรอก แต่แม่บอกว่า หมอวางยาสลบแล้วดึงออกมา ขวัญเอ๊ยขวัญมา .. จากคุณ : ส้มแป้น.. - [ 27 ก.ย. 50 10:11:19 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ คุณส้มแป้น ที่เป็นห่วงเป็นใยนะคะ จากคุณ : แม่นายโน๊ต - [ 27 ก.ย. 50 23:17:30 ]