ความคิดเห็นที่ 1 เล่น ปาหี่ แล้วล่ะ ยี่ห้อนี้ เครื่องที่มี ขั้วบวก ลบ เป็น เครื่องแยกแร่ธาตุ ด้วย ไฟฟ้า กระแสตรงจากแบตเตอรี่ น้ำย่อมต้องมีแร่ธาตุ และ แร่ธาตุเหล่านั้น มนุษย์ทุกคนบริโภคได้ เป็นผม ไม่ซื้อหรอก ยี่ห้อที่หลอกลวง หากใครเรียนวิทยาศาสตร์ ระดับมัธยม ก็ต้องเคยทดลองมา จากคุณ : SAR-TEE - [ 19 มิ.ย. 52 09:15:42 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มีคนที่ขายเครื่องกรองน้ำมาสาธิตเรื่องความสะอาดของน้ำดื่มให้ดูโดยใช้สารเคมีมาหยดลงในน้ำ อยากทราบว่าเชื่อถือได้แค่ไหน ถ้าเชื่อถือได้อยากทราบว่าจะซื้อสารเคมีที่ว่านี้ได้ที่ไหน จากคุณ : เส้นใหญ่ - [ 19 มิ.ย. 52 09:53:10 ]

ความคิดเห็นที่ 3 การทดสอบน้ำดื่มอย่าทำให้คนเข้าใจผิด คอลัมน์ ดร.พิชัย โตวิวิชญ์ หนังสือพิมพ์มติชน ฉบับวันพุธที่ 2 พฤศจิกายน 2537 ตามที่มีผู้นำ "เครื่องมือทดสอบน้ำดื่ม" ที่เรียกว่า "ทีดีเอสมิเตอร์" (TDS Meter) ไปทำการสาธิตทดลองน้ำดื่มบรรจุขวดทั่วๆ ไป โดยเปรียบเทียบกับ "น้ำกลั่น" และ/หรือ น้ำที่ไร้เกลือแร่เพื่อจำหน่ายเครื่องมือทดสอบดังกล่าว หรือผลิตภัณฑ์น้ำที่ปราศจากเกลือแร่ของตน ได้สร้างความเข้าใจผิดเกิดความคิดที่สับสนจนตระหนกตกใจไปว่าน้ำดื่มบรรจุขวดที่จำหน่ายอยู่ทั้วไปนั้น จะปลอดภัยในการใช้ดื่มบริโภคได้หรือไม่ ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับเครื่องทดสอบ เครื่องดังกล่าวมีส่วนสำคัญประกอบด้วย ขั้วไฟฟ้า 2 ขั้ว ทำด้วยเหล็กขั้วหนึ่ง และทำด้วยอลูมิเนียมอีกขั้วหนึ่ง โดยมีตัวเปลี่ยนกระแสไฟตรงหรือดีซี (DC) ทั้งนี้ เพื่อให้ขั้วไฟฟ้าทั้ง 2 นี้ ทำหน้าที่เป็นเครื่องแยกสารละลายด้วยไฟฟ้าหรือเครื่องอิเล็กโทรไลซิส (Electrolysis) เมื่อนำเครื่องทดสอบจุ่มลงไปในน้ำดื่มทั่วไป หรือน้ำอื่นใดก็ตามที่มีแร่ธาตุละลายอยู่แม้เพียงเล็กน้อย และไม่ว่าแร่ธาตุนั้นจะมีประโยชน์หรือมีโทษอย่างไรก็ไม่สำคัญ ครั้นเสียบปลั๊กให้ไฟฟ้าไหลผ่านน้ำดื่มนี้ ขั้วไฟฟ้าที่ทำด้วยเหล็กก็จะละลาย และทำปฏิกิริยากับน้ำ ทำให้เกิดตะกอนที่มีสีน้ำตาลแดงคล้ายสนิมเหล็ก ซึ่งมีชื่อทางเคมีว่า เหล็กไฮดรอกไซด์ ยิ่งทำให้กระแสไฟฟ้าไหลผ่านน้ำนั้นนานมากเท่าไร ก็จะมีตะกอนเกิดมากยิ่งขึ้นเท่านั้น เพราะตะกอนนี้เกิดจากการละลายของขั้วไฟฟ้าที่ทำด้วยเหล็กนั้นเอง ทำให้เห็นว่าน้ำดื่มที่เครื่องทดสอบนั้นจุ่มอยู่มีความสกปรกมากทั้ง ๆ ที่ความสกปรกนี้มีต้นเหตุมาจากขั้วไฟฟ้าของเครื่องทดสอบเอง พฤติกรรมเช่นนี้ทำให้เกิดความเข้าใจผิดคิดว่าน้ำดื่มที่จำหน่ายอยู่ทั่วไปสกปรกใช้ดื่มไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ในการทดสอบน้ำโดยเครื่องทดสอบนี้ ถ้าหากน้ำที่นำมาทดสอบเป็นน้ำกลั่นหรือน้ำที่ไม่มีแร่ธาตุใด ๆ เจือปนอยู่เลยแม้แต่น้อย ไฟฟ้าก็จะไม่สามารถไหลผ่านน้ำที่นำมาทดสอบ ขั้วไฟฟ้าที่ทำด้วยเหล็กก็จะไม่ละลาย จึงไม่มีตะกอนเกิดขึ้นให้เห็น ดูเหมือนว่าน้ำนั้นสะอาดน่าดื่ม แต่ถ้าเติมเกลือแร่เช่น เกลือแกง แม้เพียงเล็กน้อยให้ละลายลงไปในน้ำที่ใสนั้น ไฟฟ้าก็จะสามารถไหลผ่านน้ำใสได้ทันทีและจะมีตะกอนสีน้ำตาลแดงคล้ายสีสนิมเหล็ก เกิดขึ้นเช่นเดียวกับการทดสอบน้ำดื่มทั่ว ๆ ไป ตะกอนเหล็กที่ว่านี้จะละลายได้ในกรด เพราะฉะนั้นปริมาณของตะกอน จึงไม่สามารถบ่งบอกความสกปรกที่แท้จริงของน้ำที่นำมาทดสอบแต่อย่างใด ทั้งนี้เพราะ ขึ้นกับความเป็นกรดด่างของน้ำที่ใช้ทดสอบ อีกทั้งยังขึ้นอยู่กับไฟฟ้าที่ทำด้วยเหล็กจะละลายออกมาได้นานมากน้อยเพียงใดด้วย ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับน้ำดื่ม น้ำดื่มที่ดีควรจะมีแร่ธาตุละลายอยู่บ้าง โดยมีปริมาณไม่มากไปกว่าที่องค์การอนามัยโลก หรือกระทรวงสาธารณสุขได้กำหนดเอาไว้ นอกจากนี้ที่สำคัญที่สุด น้ำดื่มที่ดีจะต้องไม่มีจุลินทรีย์หรือสารเคมีที่มีพิษภัยหรือมีอันตรายต่อร่างกายของผู้บริโภค สำหรับน้ำกลั่นหรือน้ำที่ไม่มีแร่ธาตุเจือปนอยู่เลย ตามปกติจะไม่ใช้ดื่มกัน แต่จะใช้เติมแบตเตอรี่หรือใช้ในห้องทดลองหรือโรงงานอุตสาหกรรม ยังไม่เคยพบเห็นองค์กรใดในโลกนี้ที่ระบุคุณสมบัติของน้ำดื่มจะต้องปราศจากเกลือแร่โดยสิ้นเชิง กล่าวคือ ไม่มีแร่ธาตุละลายปนอยู่เลยแม้แต่น้อย ซึ่งก็จะทำให้น้ำนั้นเป็นฉนวนไฟฟ้า และเมื่อทดสอบกับเครื่องทดสอบน้ำดื่มดังกล่าวมาข้างต้นก็จะไม่มีตะกอนเกิดขึ้น เท่าที่ทราบ นอกจากน้ำดื่มที่มีจำหน่ายโดยทั่วไปแล้ว ยังมีน้ำแร่ซึ่งมีแร่ธาตุละลายปนอยู่มากกว่าน้ำดื่มธรรมดา และมีราคาแพงกว่าน้ำดื่มธรรมดาด้วย สรุป เครื่องทดสอบน้ำดื่ม "ทีดีเอสมิเตอร์" (TDS Meter) ดังกล่าวข้างต้น ไม่ควรนำมาใช้ในการทดสอบน้ำดื่มเพราะขั้วไฟฟ้าที่ทำด้วยเหล็กสามารถละลายออกมาได้เมื่อผ่านกระแสไฟฟ้า ทำให้น้ำดื่มที่มีคุณภาพดีมีตะกอนเกิดขึ้นจากขั้วไฟฟ้านั้น นอกจากนี้ ยังทำให้เกิดความสับสนและความเข้าใจผิดในหมู่ประชาชน จนอาจเกิดความตกใจไม่กล้าดื่มน้ำที่จำหน่ายอยู่ทั่วไป ซึ่งผู้ที่มีคุณธรรมประจำใจไม่สมควรกระทำอย่างยิ่งและเมื่อบริษัทผู้นำเข้าเครื่องทดสอบดังกล่าวได้ทราบข้อเท็จจริงเช่นนี้แล้ว ก็ควรที่จะหยุดกระทำการ """เล่นกลหลอกลวง""" ประชาชนผู้ที่มีความรู้น้อย เพื่อจะได้ไม่มีบาปกรรมติดตัวตลอดไป จากเวปไซด์การประปานครหลวง http://www.mwa.co.th/download/prd01/article/wqa/tds.pdf ต้นโพธิ์ฯ จัดย่อหน้า แถมเน้นบ้างบางจุด แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 52 10:17:01 จากคุณ : ต้นโพธิ์ต้นไทร - [ 19 มิ.ย. 52 10:12:17 ]

ความคิดเห็นที่ 4 น้ำประปา กับ น้ำ อาร์โอ ดีร้ายกับสุขภาพ คอลัมน์ ธรรมชาติบำบัด โดย น.พ.บรรจบ ชุณหสวัสดิกุล มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 12 ธันวาคม 2544 น้ำประปาในกรุงเทพมหานคร รับรองจากการประปานครหลวง ว่าดื่มได้ปลอดภัยในหลายเขตบริการ อย่างไรก็ดี มักแนะนำกันว่า ควรรองน้ำทิ้งไว้ข้ามคืนเพื่อให้คลอรีนที่เป็นสารหลักที่ใช้ในการฆ่าเชื้อโรคระเหยไปเสียก่อน ความเข้มของคลอรีน อาจแปรเปลี่ยนตามฤดูกาล ยกตัวอย่างเช่น ในฤดูแล้ง ซึ่งอาจมีเชื้อโรคที่แพร่ระบาดทางปฏิกูลได้มาก เขาก็จะใช้ความเข้มข้นของคลอรีนสูงขึ้น อย่างไรก็ดี ผู้คนทั้งหลายก็ยังไม่ถึงกับกล้าดื่มน้ำประปาโดยตรง เพราะยังเกรงว่าในระหว่างทางที่น้ำประปาถูกส่งไปตามท่อถึงแต่ละบ้าน อาจจะมีบางจุดที่รั่วซึม ซึ่งอาจทำให้เกิดการรับเชื้อโรคจากพื้นดินโดยรอบให้มากับน้ำนั้น นอกจากนี้แล้ว สำหรับผู้คนตามบ้าน ซึ่งอาจจะมีแหล่งกักเก็บน้ำในรูปของถังน้ำบนดาดฟ้า แท็งก์น้ำหรือบ่อเก็บน้ำใต้พื้นดิน แหล่งเก็บน้ำเหล่านี้อาจเกิดการรั่วซึม หรือมีนก หนู แมว ตกลงไปตายอยู่กี่วันกี่คืนแล้วก็ไม่รู้ จึงเลี่ยงที่จะดื่มน้ำประปาดิบจากระบบเหล่านี้ วิธีที่นับว่าปลอดภัยก็คือ ต้มน้ำประปาก่อนดื่ม บ้างก็ใช้ระบบกรอง อย่างไรก็ดี มีข่าวลือกระเส็นกระสายออกมาแปลกๆ เกี่ยวกับน้ำประปาต้มสุกว่า อาจจะก่อผลร้ายทางสุขภาพได้ เรื่องนี้ รศ.ดร.พิชัย โตวิวิชญ์ นักเคมีผู้มีชื่อเสียงท่านหนึ่ง ให้คำตอบว่า "มีข่าวลือเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน โดยอธิบายว่าในน้ำประปาอาจเหลือเศษสารอินทรีย์อยู่บ้าง แม้จะน้อยนิดเมื่อถูกต้ม สารอินทรีย์จะรวมตัวกับคลอรีนในน้ำ กลายเป็นสารประกอบของคลอรีนกับไฮโดรคาร์บอน เป็นสารก่อมะเร็ง" ท่านอธิบาย "แต่เรื่องนี้การประปานครหลวงได้ปฏิเสธมาเสมอ โดยให้เหตุผลว่า กระบวนการทำน้ำประปาได้ขจัดสารอินทรีย์ออกไปเหลือน้อยอย่างที่สุด หรือกระทั่งเท่ากับศูนย์ จึงเป็นไปไม่ได้ว่า จะเกิดสารประกอบเช่นนั้นขึ้น การประปานครหลวงจึงยืนยันเรื่องความปลอดภัยของน้ำประปา" "แล้วอาจารย์เองคิดว่าเชื่อได้หรือเปล่ากับคำรับรองดังกล่าว" ผู้เขียนคอลัมน์ถาม "ผมว่าน่าเชื่อถือได้ ต้องรับว่าน้ำประปาต้มสุก ปลอดภัย ใช้ดื่มได้ ยังดีกว่าการดื่มน้ำขวดบางประเภทที่ผ่านกระบวนการ อาร์ โอ หรือ Reverse Osmosis ซึ่งปัจจุบันขายเป็นน้ำขวดพร้อมดื่มกันมากมายทั่วประเทศ" ท่านเปรียบเทียบไปยังน้ำ Reverse Osmosis "อาจารย์ช่วยขยายความเรื่องนี้หน่อยซิครับ" ผู้เขียนถาม อ.พิชัย ในประเด็นนี้ ซึ่งท่านเป็นผู้หนึ่งที่รณรงค์ให้ผู้คนเห็นอันตรายของน้ำดื่ม RO มาหลายปี "น้ำ RO นั้น บริสุทธิ์มากจนเหมือนกับน้ำกลั่น เหมือนกับน้ำที่เราใช้ในห้องแล็บ หรือน้ำที่เราเติมหม้อแบตเตอรี่รถยนต์นั่นแหละ หรือเหมือนน้ำละลายหิมะนั่นแหละ" อ.พิชัย กล่าว "แต่ไหนแต่ไรมา เราสอนกันอยู่เสมอว่าน้ำกลั่นบริสุทธิ์จริงๆ ไม่ได้มีไว้ดื่ม แบบเดียวกับที่พวกเราผู้รู้ทางสุขภาพ พยายามรณรงค์ให้ประชาชนกินข้าวกล้อง ไม่กินแป้งขัดขาว หรือน้ำตาลฟอกขาว เพราะข้าวที่ขัดสีจนขาวสวย ได้คัดเอาสิ่งที่มีคุณค่าในข้าวกล้องออกไปจนหมด กินไปเรื่อยๆ ก็จะพร่องสารอาหารที่มีคุณค่า น้ำ RO ก็เหมือนกัน เนื่องจากมันบริสุทธิ์มาก จึงพร่องเกลือแร่สำคัญๆ ที่จำเป็นสำหรับร่างกาย ซึ่งเราได้จากการดื่มน้ำในชีวิตประจำวัน เช่น แคลเซียม แมกนีเซียม ซึ่งจำเป็นต่อการทำงานของหัวใจ ต่อโครงสร้างของฟัน รวมทั้งแร่ธาตุที่หายาก (rare earth) ซึ่งร่างกายต้องการแม้จะเพียงน้อยนิด แต่ถ้าขาดจะทำให้ร่างกายไม่แข็งแรง" อ.พิชัยกล่าว "ระยะหลังผู้ผลิตน้ำ RO พยายามอธิบายว่าแม้แต่นักบินอวกาศสหรัฐก็ใช้เครื่อง RO ในยานและมีประสิทธิภาพสูงมากขนาดเปลี่ยนน้ำปัสสาวะของนักบินอวกาศ กลับมาให้ดื่มใหม่ได้ นั้นอาจจะจริงและจำเป็นสำหรับนักบินอวกาศในระยะเวลาสั้นๆ แต่ถ้าคนทั่วไปจะดื่มน้ำนี้ทุกวัน เป็นปีๆ น่าจะทำให้พร่องแร่ธาตุ เพิ่มความเสี่ยงต่อโรคหัวใจ ซึ่งยืนยันโดยงานวิจัยทางระบาดวิทยาของสวีเดน (Magnesium and calcium in drinking water and cardiovascular mortallty , Scan Work Environ Health. 1991 , 17:91-4) และอีกกรณีที่มีการตรวจศพผู้เสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ ในเขตเมืองออนตาริโอ แคนาดา ที่น้ำดื่มถูกลดทอนเกลือแร่ต่ำลงมาก จะพบกล้ามเนื้อหัวใจของคนเหล่านั้นพร่องแมกนีเซียมสุดท้ายก็เกิดกล้ามเนื้อหัวใจเต้นระรัว และกล้ามเนื้อหัวใจตายในเวลาต่อมา (Magnesium,Water Hardness and Heart Disease, Magnesium in Health and Desease, 1969:556-571)" ท่านฝากแหล่งอ้างอิงมาเป็นที่เรียบร้อย "แต่ถ้าเราจะรับแคลเซียม แมกนีเซียม และเกลือแร่เล็กน้อยอื่นๆ จากอาหารที่เรากินประจำวันก็ได้ ไม่ใช่หรือ" ผู้เขียนแย้ง "นั่นก็เหมือนเราปล่อยให้คนกินข้าว กินแป้งขัดขาว แล้วบอกว่าเมื่อขาดวิตามินบี วิตามินอี และเส้นใย ซึ่งควรมีอยู่ในข้าวกล้อง ก็หันไปกินสารเสริมเหล่านี้แทน" ดร.พิชัยตอบ "ในเมื่อเกลือแร่ที่เหมาะสมกับร่างกายมีอยู่แล้วในน้ำ เราขจัดมันทิ้งไป แล้วค่อยไปกินทดแทนจากอาหารอื่น อย่าลืมว่าเวลาที่เราดื่มน้ำพร่องเกลือแร่ ผลร้ายที่ทำให้ร่างกายพร่องเกลือแร่ก็เกิดขึ้นทันทีทันใดเมื่อมันเข้าสู่ร่างกาย มันอาจดึงแคลเซียมจากฟันของเราตั้งแต่แรกดื่มแล้ว ใครที่ดื่มน้ำ RO บ่อยๆ ลองสังเกตไปสักพักหนึ่งอาการที่เกิดกับฟันของตัวเองดูก็แล้วกัน แบบนี้จะกินอาหารเข้าไปแก้ยังไง ในเมื่อผลร้ายมันเกิดขึ้นแล้ว ทันทีที่เราดื่มเข้าไป" "ตกลงเวลานี้ ผู้คนในบ้านเมือง นอกจากกินข้าวขาว กินอาหารที่ใส่น้ำตาลฟอกขาว ซึ่งถูกขัดเกลาคุณค่าออกไปหมด เวลานี้มีคนอีกจำนวนมาก ซื้อเครื่อง RO ไปติดตั้งไว้ใช้ทำน้ำดื่มในบ้าน ซึ่งคนทั้งบ้านคงต้องดื่มน้ำบริสุทธิ์คู่กับการกินข้าวขาวไปอีกเท่าไรไม่รู้ แบบนี้จะทำอย่างไร เพราะซื้อเครื่องมาก็หลายสตางค์" ผู้เขียนถาม "มีคนแนะนำไว้ เอาเครื่องไปบริจาคทำบุญให้กับโรงพยาบาลต่างๆ ไว้ใช้ผลิตน้ำกลั่นสำหรับผสมยาฉีด จะได้กุศลมากกว่า และเป็นการใช้เครี่องมือวิทยาศาสตร์อย่างถูกต้อง" อ.พิชัยตอบ "อีกทางหนึ่งก็คือ ถ้ายังเสียดายเครื่องทนฝืนใช้ต่อไป อาจต้องผสมเกลือแร่เข้าไปสักหน่อยเหมือนที่เขาผสมน้ำเกลือแร่ไว้กินเวลาท้องเสีย แก้ขัดไปก็แล้วกัน" แต่ข้อขัดแย้งก็ยังมีว่า เกลือแร่ที่เราผสมไว้ดื่มเวลาท้องเสีย บางทีมันก็เป็นเกลือกับน้ำตาลบริสุทธิ์อีกนั่นแหละ ทางออกที่ดีผมนึกถึงเกลือทะเล ซึ่งมีขายกันเป็นถุงๆ เวลาเราขับรถผ่านสมุทรสาคร ซื้อมาตั้งไว้ในบ้าน คอยผสมน้ำดื่มที่ออกมาจากเครื่องก็แล้วกัน วุ่นวายไปอีกแบบหนึ่งครับ จากเวปไซด์การประปานครหลวง http://www.mwa.co.th/download/prd01/article/wqa/ro.pdf ต้นโพธิ์ฯ จัดย่อหน้า จากคุณ : ต้นโพธิ์ต้นไทร - [ 19 มิ.ย. 52 10:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผมขอตอบเป็นเรื่องๆเลยนะครับ 1. อุปกรณ์ที่test ชิ้นแรกคือ TDS เอาไว้วัด ปริมาณสารแขวนลอยทั้งหมดที่มีอยู่ในน้ำ ที่บอกว่าน้ำสิงห์สกปรกคงไม่จริง เพราะหากเป็นน้ำแร่ ค่า TDS จะสูงกว่าน้ำธรรมดา  ดั้งนั้น เขาไม่สามารถบอกได้ว่าน้ำสิงห์ดีหรือไม่ดีเพราะแค่เครื่องTDS   2. อุปกรณ์ที่test ชิ้นที่สองคือ อิเล็กโทรไลซิส (Electrolysis) อันนี้หลอกลวงครับ เพราะที่เห็นน้ำมันเป็นตะกอนคือส่วนของสนิทที่เกาะอยู่กับขั้วของมัน แล้วที่น้ำroไม่ดำเพราะน้ำroมีสารละลายที่เป็นตัวนำอยู่น้อย 3. แล้วro อันตรายไหม ขอบอกว่า roเป็นระบบกรองน้ำที่ดีและไม่ได้เป็นอันตรายอย่างที่หลายฝ่ายนำข้อมูลเก่าๆมาพูดกัน ลองพิจารณาดูนะครับ 1. ถ้าอันตรายจริง องค์กรระหว่างประเทศไม่ว่า WQA หรือ WHO  แม้กระทั่ง อยและกรมวิทยาศาสตร์ คงต้องออกกฎหมายมาห้าม จำหน่ายอย่างแน่นอน แต่ในความเป็นจริง ระบบro ได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นอย่างมากทั้งในแนะนอกประเทศ เช่น ตย.น้ำดื่มที่ใช้ระบบROในการผลิต ไทย: น้ำดื่มสยาม,สปริงเคิล, น้ำดื่มคูลลี่เฟรช(CP) ต่างประเทศ: Dasani(by coke-usa), Aquafina(by pepsi-usa) 2. แร่ธาตุที่อยู่ในน้ำโดยทั่วไปมีอยู่น้อยมากอยู่แล้ว เราไม่จำเป็นต้องรับแร่ธาตุจากน้ำ เพียงแค่เรากินอาหารหนึ่งมื้อก็มีแร่ธาตุมากกว่ากินน้ำดื่มทั่วไปอยู่แล้ว ดังน้ำอย่าคิดว่าเราจะได้แร่ธาตุจากน้ำครับ มันน้อยมากจริงๆ 3. ที่ระบบro ถูกโจมตีก็เพราะว่าธุรกิจเครื่องกรองน้ำสมัยก่อนเป็นยุคของระบบuvโดยเจ้าพ่อขายตรงยี่ห้อหนึ่ง พอมีระบบroซึ่งดีกว่าเข้ามาก็ทำให้เกิดการให้ข้อมูลผิดๆ 4. ข้อมูลจากคุณต้นโพธิ์เป็นข้อมูลเก่า ตั้งแต่2537 (15ปีมาแล้ว) สมัยนั้นระบบro ยังใหม่มากๆครับ ปัจจุบันคนเข้าใจระบบroมากกว่าสมัยก่อนแล้วครับ 5. ส่วนนักวิชาการที่ออกมาพูดว่าro ปลอดภัยก็มีอยู่มาก ตัวอย่างเช่น -ดร.สาทิส อินทรกำแหง (หนังสือชีวจิต) ได้ลง ไทยรัฐคอร์ลัมชีวจิต วันอาทิตย์ที่ 19เม.ย.52 ก็กล่าวถึงro ว่าไม่ได้เป็นอันตราย สามารถดื่มได้ -รศ.ดร. วิสิฐ จะวะสิต รองผู้อำนวยการสถาบันวิจัยโภชนาการมาวิทยาลัยมหิดล ก็เคยออกมาบอกว่าroปลอดภัย ข้อมูลทั้งหมดน่าจะพอเป็นข้อมูลในเรื่องระบบroได้อยู่บ้างนะครับ ส่วนตัว ระบบro ก็เป็นระบบที่ดีและปลอดภัยครับ จากคุณ : scob1207 - [ 19 มิ.ย. 52 13:12:33 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เจ้าเครื่องแบบใน #3   ถ้าเขาให้คุณไปเอาน้ำในบ้านมาทดสอบ โดยบอกให้เอาน้ำที่คุณกินประจำมา ก็เข้าไปเอาก็ลองแอบเติมเกลือไปสัก 1 ช้อนโต๊ะ กวนๆ ให้ละลายให้หมดก่อนเอาออกมาให้ทดสอบ   พอเขาจุ่มเครื่องลงไป... น้ำจะนำกระแสมากกว่าปกติมากๆ จนเครื่องอาจฟิวส์ขาดทดสอบไม่ได้ จากคุณ : Ph - [ 19 มิ.ย. 52 13:22:12 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ scob1207 ตอบได้ชัดเจนครับ ผมดื่มน้ำ RO มา 10 กว่าปี คนที่บ้านดืมกันทุกคนก็ไม่เคยมีปัญหาเรื่องการขาดสารอาหารอะไร จากคุณ : upon thames - [ 19 มิ.ย. 52 14:01:37 ]