 |
ความคิดเห็นที่ 4 |
แม้จะหลายปีมาแล้วแต่เรื่องราวยังฝังอยู่ในใจตลอดมา เรื่องที่จะเล่าให้ฟังนั้นเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับ จขกท. (โปรดใช้วิจารณญาณจากเหตุการณ์ต่อไปนี้)
เรื่องที่ 1 : เงานั้น...ของใคร?
ในห้องนอนที่บ้านช่วงโพล้เพล้ จขกท.และพี่น้องรวมเป็น 4 คน น้องชาย 2 คน พี่สาว 1 คน
แล้วก็ จขกท. ได้นั่งๆ นอนๆคุยกันตามประสาพี่น้อง
โดย จขกท. ได้นอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงและปลายเท้าทั้ง 2 ข้างพิงกับกำแพงที่ห่างจากเตียงประมาณ 50 cm.
ขาด้านซ้ายห่างจากตู้ข้างเตียงไม่ถึง 1 คืบ และอีก 2 คนก็นั่งอยู่บนเตียงเดียวกัน
โดยน้องชายคนสุดท้องยังเด็กมากนอนหลับอยู่บนที่นอนที่ปูกับพื้นปลายเตียง
ขณะที่คุยกันอย่างสนุกสนาน จขกท.ก็หันไปดูที่ปลายเท้าที่พิงกำแพง เพราะรู้สึกเหมือนมีใครคลานลอดขาไป
ตอนนั้นเห็นเป็นเงาดำๆลอดขาไปก็คิดว่าเป็นน้องชายคนโต ก็เลยต่อว่าน้องชายว่ามาลอดขาเราได้ยังไง เราเป็นผู้หญิงนะ
พี่สาวคนโตก็ต่อว่าน้องด้วยเพราะเห็นเหมือนกัน
แต่...น้องชายกลับบอกว่าเขานั่งอยู่บนเตียงไม่ได้ลุกไปไหนเลย แล้วจะไปลอดขา จขกท.ได้ยังไง?
เรากับพี่สาวก็ยืนยันว่าเห็นว่ามีเงาผู้ชายลอดขาไปจริงๆ น้องชายก็บอกว่าไม่มีเหตุผลที่เขาจะต้องมาลอดขาเรา เขาสู้ข้ามขาเราไปดีกว่า
แล้วซอกเล็กแค่นั้นเขาจะลอดไปยังไง เราจึงค่อยๆหันกลับไปดูที่ปลายเท้า เราก็เก็บขาทั้ง 2 ข้างอย่างด่วนเลย
เพราะน้องชายเราพูดความจริง ที่ว่า...
,,,เขาลอดไม่ได้เพราะตำแหน่งที่เรานอนอยู่นั้นไม่สามารถลอดผ่านไปได้ ต่อให้เป็นเด็กเพิ่งคลอดก็ผ่านไปไม่ได้เนื่องจากจะไปติดตู้ข้างเตียงที่ได้บอกตอนต้น
เรา 3 คนพี่น้องกอดกันแน่นและร้องไห้
หลังจากที่พ่อและแม่กลับมาจากที่ทำงาน จขกท.ก็ได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้พ่อฟัง ท่านก็ได้แต่ปลอบลูกๆว่าบ้านนี้เป็นบ้านของเราเอง ไม่มีอะไรหรอกอย่าคิดมาก...
แล้วท่านก็ไปตรวจค้นดูบริเวณใกล้ๆจุดเกิดเหตุ พบว่ามีรูปพระ(จำไม่ได้ว่าหลวงปู่อะไร)ที่ทำจากแผ่นโลหะสักอย่างวางเสียบอยู่ในหนังสือที่วางอยู่ที่ตู้ข้างเตียง พ่อบอกว่าพระท่านอาจจะมาเตือนเราก็ได้
เรื่องที่ 2 : วิญญาณ...โรงแรมที่พัทยา (ในวันวาเลนไทน์)
เรื่องนี้ยาวมากขอไปพักก่อนนะคะเดี๋ยวกลับมาเล่าต่อ.....>>>>
(พยามเรียงให้อ่านสะดวก และรอเรื่องต่อไป )
จากคุณ |
:
คนแก่ขี้เหงา
|
เขียนเมื่อ |
:
11 ม.ค. 53 17:24:06
|
|
|
|
 |