เมื่อประมาณ 2 อาทิตย์ก่อน....ยามเช้า....อากาศกะลังเย็นสบ๊าย-สบายจากละอองฝนที่ตกมาทั้งคืน.... ขณะที่ผมกะลังยุ่ง ๆ กับภารกิจที่สุดแสนจะชอบ คือการตั้งหน้าตั้งตา-ตั้งใจนอนอย่างเอาเป็นเอาตาย..... นอน นอน นอน และ นอน เสียงโทรศัพท์มือถูก้อดังขึ้นแทรกขึ้นมาบนความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ของคนตื่นสายอย่างผม พร้อมหน้าจอโชว์ชื่อของเพื่อนเก่าแก่ที่เคยเรียนมาด้วยกัน บ้านอยู่ใกล้กัน และ ชอบเลี้ยงปลาเหมือนกัน ใจจริงแทบไม่อยากจะรับสายในเวลาสบาย ๆ แบบนี้เล๊ยย ยย ~!!........แต่ติดที่ว่าเป็นเพื่อนสนิทระดับ VIP (เพราะ..น้องสาวจ๋วยยยย).....เลยจำต้องรับสายล่ะครับ (...เข้าใจผมใช้ม้าาา เหอ ๆ ๆ ๆ )
เพื่อนผมโทรมาปรึกษาเรื่องปลาหมอสีฟลาวเวอร์ฮอร์น (ตัวที่ผมเคยยกให้ไปเลี้ยง เพื่อเป็นการปูทางจากตำแหน่งเพื่อนคนสนิทเป็นน้องเขยคนสนิท อิอิอิอิ) โดยบอกมาว่าปลามีอาการไม่คร่อยดี คือ มีเม็ด ๆ ขนาดเท่าสิวปูดขึ้นมาที่ข้าง ๆ ขมับ 1เม็ด และนับวันยิ่งมีขนาดใหญ่ขึ้น จะต้องรักษายังไง-??? ไอ้ครั้น...ผมมันก้อไม่เซียนซะด้วย จะให้นั่งเทียนตอบปัญหาที่มองไม่เห็นก้อไม่มั่นใจ เลยนัดให้พาน้องสาว เอ้ยยยย~!! พาน้องปลามาดูที่บ้านผม ไม่กี่วันต่อมาเพื่อนผมก้อหิ้วใส่ถุงมาให้ดู....เห็นทีแรกตกใจเลย
.
แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 46 16:18:57