PANTIP.COM : H4535999 ถามคนที่เรียนยูระดับสูงๆ หน่อย ว่าเรียนหนักขนาดไหนครับ [ศึกษาต่อต่างประเทศ]

ความคิดเห็นที่ 23

เข้าได้ก็คงจบได้มั้งคะน้อง ไม่ต้องกังวลค่ะ

ตอนที่ตัวเองไปเรียนโทก็นานพอควรแล้ว แต่ตามความรู้สึกคือ ใช้สัญชาตญาณมนุษย์เรื่องเอาตัวรอดนี่แหละค่ะ แค่นี้ก็พอ

แต่ละคนย่อมมีข้อดี ข้อเสียของตนเอง และแต่ละวัฒนธรรมก็เหมือนกัน

ไม่ใช่ว่าเราไปแล้วเราจะด้อยกว่าคนอื่นเสมอไป อ่านแล้วรู้สึกว่าน้องกำลังพรั่นพรึงประวัติของว่าที่ของเพื่อนร่วมชั้นนน่ะนะคะ :)

อย่าเพิ่งกังวลล่วงหน้าไปเลยค่ะ คนไทยเรามีดีอยู่อีกเยอะ หลายอย่างที่ดี ๆ ก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ในใบประวัติเสมอไป ใครจะรู้ เรียน ๆ ไปเพื่อนๆ ที่น้องเคยหวั่น ๆ ประวัติอันน่าทึ่งเขาอาจจะมาขอคำแนะนำน้องก็ได้นะคะ

ขอให้เชื่อมั่นในตัวเองให้มาก ฝึกสมาธิบางอย่างก็ช่วยตรงนี้ได้นะคะ แต่ก็ไม่ได้ให้ประมาทนะคะ ก็ทำไปตามที่คำแนะนำเด็กเรียนทั้งหลายข้างบนบอกนี่แหละ

แต่จะบอกอะไรให้อย่างนึงนะ พี่ได้อะไรจากนอกห้องเรียนมากกว่าในห้องเรียนเยอะเลยล่ะ และสิ่งตรงนั้นมันก็ไม่ต้องอาศัยประวัติอันน่าทึ่งอะไรในการไปเรียนรู้หรือได้มันมาเลยนะ

อาศัยสัญชาตญาณความเป็นมนุษย์ สติ และจิตใจที่เป็นมิตรเท่านั้นเอง

คนไทยมีภาษีอยู่แล้วล่ะค่ะ ถ้าจะพูดถึงเรื่องจิตใจน่ะนะคะ เพราะฉะนั้น ไม่ต้องเครียดแล้วล่ะค่ะ :)

ท้ายที่สุดแล้ว อยากให้มองโลกอย่างภาพรวมค่ะ

สมัยเรียนตรีที่เมืองไทยก็เป็นนักล่าทุนแลกเปลี่ยนไปมันมาหลายทวีปแล้ว โทก็ไปเรียนอเมริกานี่แหละ ยูไหนบ้างอย่ารู้เลยแต่ที่ตอบมาในนี้ก็มีอยู่คนนึงน่ะที่พอจะเคยตามอ่านกระทู้และรู้ว่าเขาเรียนอยู่

จบแล้วทำงานไปตั้งหลายปีแล้วก็ยังคึกล่าทุนไปอังกฤษเล่นอีก ทั้ง ๆ ที่งานสายเอกชนเขาก็ไม่ค่อยจะมีทุนให้ล่าเล่น

แต่สุดท้ายแล้ว พบว่า ไปเรียนยูไหน ทวีปไหน อย่างไร สุดท้ายแล้วก็สู้เรียนแบบเงียบ ๆ ในวัดเล็ก ๆ ที่เมืองไทย ๗ วันไม่ได้ วิปัสสนากรรมฐานน่ะ ยากที่สุดในโลกแล้วค่ะ ฝรั่งยังแห่มาเรียนกันแล้วทั่วโลก เพราะมันเอาไปใช้กับชีวิตจริงได้ในทุกสาขาวิชาไงคะ

เลยขอแนะนำให้มุ่งไปที่คุณภาพชีวิตโดยรวมของการไปใช้ชีวิตที่นั่นมากกว่าค่ะ ร่างกายเราก็ออกกำลังกายได้ให้มันฟิตเพื่อที่จะนำมันไปใช้ให้ได้ประโยชน์สูงสุดใช่ไหมล่ะคะ เช่น แข่งโอลิมปิค เป็นต้น รถแข่งก็ต้องหมั่นปรับแต่งเครื่อง เติมน้ำมัน เปลี่ยนยาง ฯลฯ

แต่ใจของเรานี่ล่ะค่ะ ที่คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยจะรู้วิธีจัดการกับมันยังไงให้ได้ประโยชน์สูงสุด ส่วนใหญ่ที่เห็นก็มักเป็นการคอยแก้ปัญหาเมื่อมีปัญหาเกิดขึ้นแล้ว เช่น เมื่อเครียดแล้วเป็นต้น หรืออย่างเก่งฝรั่งก็บอกได้มากสุดแค่ว่า คนเราใช้ศักยภาพได้แค่ประมาณ ๑๐ เปอร์เซ็นต์ของสมอง

แต่ไม่ได้บอกวิธีว่าจะมีวิธีพัฒนาอีก ๙๐ เปอร์เซ็นต์มาใช้ได้อย่างไรบ้าง

แต่การ "ออกกำลังใจ" นั้น ทำได้ค่ะ และอยากแนะนำให้หัดทำให้เป็นเองด้วย ก่อนจะไปเรียน และถ้าได้ไปเรียนที่ยูดี ๆ ดัง ๆ นั้น ก็น่าจะมีชมรม สมาคม ให้ฝึกทำต่อได้ด้วย บางยูอาจอยู่ในเมืองใหญ่ ๆ ที่พอจะมีสถานที่ฝึกได้เป็นเรื่องเป็นราวอีก

ได้ทั้งเป็นการเพิ่มศักยภาพสมอง (ผลพลอยได้เรื่องเรียน) และเป็นการพักผ่อนใจ และได้เกราะป้องกันใจอีกร้อยแปด คุ้มมากนะคะ ขอบอก ถ้าตัวเองย้อนเวลากลับไปเรียนโทใหม่ได้ ก็จะฝึกตัวนี้เพิ่มไปด้วยล่ะค่ะ จะเป็นอะไรที่วิเศษมาก ๆ เลย

ถ้าไม่รู้จะเริ่มยังไง ก็ลองไปค้น Google เรื่อง Mindfulness Meditation อ่านก็ได้นะคะ บางที่อาจเรียกว่า Insight Meditation ค่ะ ฟังดูไม่ค่อยน่ากลัวเท่าคำว่า วิปัสสนา ใช่ไหมคะ :)

น้องนี่มีบุญเนอะ มีคนเข้ามาช่วยตอบเยอะแยะเลย เห็นไหม เป็นการเริ่มต้นที่ดีแล้ว สมัยก่อนนู้น อินเทอร์เน็ตยังเป็นระบบ Dos อยู่เลยค่ะ เวลาจะหาอะไรทีจากเวบก็จะมีแต่ text ส่วน content ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ไม่มีที่ให้มาเปิดกระทู้ถามอย่างสบาย ๆ อย่างนี้แน่

เริ่มต้นดี เท่ากับประสบความสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง ดังนั้น ก็ขอเอาใจช่วยให้สามารถก้าวไปสู่ความสำเร็จนั้นได้อย่างราบรื่นในไม่ช้านะคะ :)

จากคุณ : kenzen - [ 17 ก.ค. 49 00:14:08 ]