ความคิดเห็นที่ 1 จขกท โดนด่าแหงเลย ผมก็ไม่มีคำตอบหรอกครับ แต่เอาแบบที่คุณว่าก็ดี ถ้าทำได้ คือทำงานสิบปี แล้วค่อยใช้ทุน แต่ถึงเวลานั้น คุณอาจจะเปลี่ยนความคิดไปก็ได้ ส่วนจ่ายสามเท่า ก็หนักหนาเอาการนะครับ ถ้าหากเรียนตั้งแต่ Prep school จนจบ ป.เอก นี่ จริง ๆ ที่ จขกท พูดถึงแม้จะน่าหมั่นไส้ แต่ก็มีประเด็นที่น่าสนใจคือ ระหว่างคนที่เรียนโดยให้ ก.พ.จ่ายค่าเทอมแบบเต็ม ๆ (ถ้ามหาลัยเอกชนดี ๆ ก็ปีละ สามหมื่นเหรียญได้) กับคนที่เรียนโดยไม่ต้องเสียค่าเทอม เพราะเขามีความสามารถ ได้ทุนเต็ม แถมได้เงินเดือนจากมหาวิทยาลัย ไม่จำเป็นต้องรับเงินจาก ก.พ. แต่ต้องโดนบังคับให้รับเงินเดือนตามกฎ เป็นระบบที่ efficient หรือไม่ ส่วนตัวผมคิดว่าไม่ efficient ต่อระบบการจัดการทรัพยากร (resource allocation) จะดีกว่าไหม ที่ ก.พ. จะเอาเงินส่วนที่ต้อง support นักเรียนทุนกลุ่มที่สามารถช่วยตัวเองได้นี้ ไปจ่ายเพื่อสร้างนักเรียนทุนรุ่นใหม่ขึ้นมาแทน โดยลดหย่อนเงื่อนไขของการใช้ทุนของคนกลุ่มแรกให้เหมาะสม เพราะถึงอย่างไร เขาก็ต้องกลับไปใช้ทุนอย่างน้อยในระยะเวลาหนึ่งอยู่แล้ว ผมพูดแบบไม่ได้มีข้อมูลเชิงประจักษณ์หรือมีการวิจัยอะไรหรอก อาจจะผิดก็ได้ ลองตัวข้อสังเกตเล่น ๆ เฉย ๆ พูดคุยกัน ไม่ได้หวังผลอะไร ในอนาคตน่าจะมีการทำวิจัยดู จากคุณ : B.F.Pinkerton - [ 19 ก.ค. 49 14:17:48 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จขกท โดนด่าแหงเลย <--- แหะๆ ก็เตรียมใจไว้แล้วอ่ะค่ะ ^__^" เราอยากพูดตรงๆไปเลย เพราะเรามี valid point จริงๆนี่นา จากคุณ : หมาหน้ามุ่ย - [ 19 ก.ค. 49 14:38:49 A:24.195.239.129 X: TicketID:001964 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แน่ใจหรือว่า ต้องใช้ทุน ๒๐ ปี เพราะเคยมีกฏระเบียบอยู่ว่า ใช้ทุนเวลา ๒ เท่า แต่ไม่เกิน ๑๐ ปี สมมุติว่า ต้องใช้ ๒๐ ปีจริง แล้วพอทำงานใช้ไป ๑๐ ปีลาออก ทางรัฐ ก็จะคำนวณว่าตอนที่เรียนอยู่นั้น รัฐจ่ายไปทั้งหมดเท่าไร คูณด้วย ๓  แล้วก็หักไปครึ่งหนึ่ง เพราะทำงานใช้แล้วไปครึ่งหนึ่ง คุณจะจ่ายสดหรือจ่ายผ่อนโดยไม่ต้องเสียดอกเบี้ยก็ได้ เพราะศาลเคยตัดสินแล้วว่า ตอนรับทุนรับทีละเดือน ตอนชดใช้ก็ผ่อนใช้ทีละเดือนได้ จากคุณ : ธนิตา - [ 19 ก.ค. 49 16:16:26 ]

ความคิดเห็นที่ 4 "เคยมีกฏระเบียบอยู่ว่า ใช้ทุนเวลา ๒ เท่า แต่ไม่เกิน ๑๐ ปี" เคยถามเจ้าหน้าที่ก.พ.แล้ว ไม่มีกฎระเบียบที่ว่านี้ เพียงแต่บอกว่าอาจจะมี แต่ในที่สุดก็ไม่มี สรุปคือโดนหลอกให้ดีใจ จากคุณ : ม้าหงอย - [ 19 ก.ค. 49 16:59:55 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เรื่องใช้ทุนสามเท่าทำได้อยู่แล้ว โดยต้องทำเรื่องผ่านต้นสังกัด แล้วต้นสังกัดจะทำเรื่องไปที่ก.พ.เพื่อคำนวณว่าจะต้องจ่ายเงินคืนเท่าไหร่ จากคุณ : ม้าหงอย - [ 19 ก.ค. 49 17:02:02 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรื่องปกติไม่เสียหาย  ไม่เห็นน่าโดนด่าอะไรเลยครับ ไม่ใช่เรื่องผิดวินัย เช่น เตรียมหนีการใช้ทุน หรืออย่างไร เรื่องการใช้ทุน  ถ้าตั้งใจจะใช้จริง  ไม่มีปัญหาหรอกครับ  ที่ผ่านมามีคนที่ทำไปแล้วหลายคน   สามารถเจรจาต่อรองการผ่อนคืนได้ด้วย    หลายท่านอาจคิดว่า กพ เสียหายจากสิ่งเหล่านี้  แต่ความเป็นจริงคือส่วนใหญ่ไม่ใช่ครับ     ขณะนี้กำลังมีความพยายามเสนอนโยบายให้แรงจูงใจกับบุคลากรที่จบในวุฒิที่หน่วยงานต้องการที่ไม่ใช่ นร.ทุน   ให้มีการเสนอผลตอบแทนย้อนหลังในอัตราที่ใกล้เคียงกับทุน   มีสามสี่ท่านได้รับผลตอบแทนตรงนี้แล้วครับ  ต่อไปจะมีมากขึ้นเรื่อยๆ สาเหตุเพราะกระบวนการให้ทุนกินเวลานานเกินกว่า นโยบายด้านบุคลากร   เมื่อนโยบายตั้งขึ้นกว่าจะได้บุคลการกลับมาดำเนินงานบางทีต้องรอถึงเกือบสิบปี   ซึ่งนโยบายหน่วยงานเปลี่ยนไปเสียก่อน คงจะเห็นการเปลี่ยนแปลงในเร็วๆ นี้ครับ จากคุณ : GTi 16V - [ 19 ก.ค. 49 19:47:45 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ใช่ครับ ใช้ทุน 2 เท่าของระยะเวลาศึกษา แต่ไม่เกิน 10 ปี ลองดูครับว่า 10 ปีกับทำงานให้ราชการคุณโอเคไหม จากคุณ : สิงห์นครพิงค์ - [ 19 ก.ค. 49 20:24:15 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สองเท่าจริงๆค่ะ ทุนก.วิทย์ไม่มีกฎที่ว่าไม่เกินสิบปี บางทุนมีนะคะ แบบทุน พสวท ก็จะไม่เกินสิบปี แต่ทุนของเราเป็นจากก.วิทย์ สองเท่าของเวลาทั้งหมดที่เค้ารอเรากลับไปทำงานอ่ะค่ะ ถ้าทำ postdoc ต่ออีกปีก็เพิ่มอีกสองปีกับการใช้ทุนเลยเป็น 22 ปี @__@" ทั้งๆที่เค้าไม่ได้จ่ายอะไรให้เราเลยนะคะ เป็นค่ารอเฉยๆ มีใครทราบไหมคะ ว่าผ่อนทุนเป็นเงินจะต้องจ่ายดอกเบี้ยไหม จ่ายเท่าไหร่ อะไรทำนองนี้ค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : หมาหน้ามุ่ย - [ 19 ก.ค. 49 20:38:12 A:24.195.239.129 X: TicketID:001964 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่รู้ตัวเลขแน่ชัดนะครับ แต่รู้ว่าต้องเสียดอกเบี้ยแพงมากครับ และกพ จะไม่เปลี่ยนวีซ่าให้จนกว่าเราจะจ่ายเงินครบหมดครับ (อันนี้ฟังมาตอนสัมนาที่รับทุนใหม่ๆ น่ะครับ) (สำหรับเรื่องอยากใช้เป็นเงินผมก็เข้าใจได้นะครับ มีอ.ที่สอนจุฬาบางท่านกลับมาทำงานใช้ทุนแล้วไม่ไหวจริงๆ โดนสารพัด จนกระทั่งสุดท้ายตัดสินใจจ่ายเป็นเงินก็มี) ขอให้กำลังใจเจ้าของกระทู้ครับ จากคุณ : Handsome - [ 19 ก.ค. 49 20:44:39 A:58.64.100.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนนี้เลยเลยอยากใช้ทุนสิบปี แล้วจ่ายที่เหลือน่ะค่ะ... คิดว่าเค๊าคงจะรวมค่าใช้จ่ายเป็นก้อนเดียวทั้งหมดแล้วค่อยผ่อนคืนน่ะครับ ไม่รู้ว่าทำได้แบบ จขกท รึเปล่า ส่วนนโยบายที่บอกว่าจะใช้ทุนไม่เกิน 10 ปีนี่ของผมตอนไปอบรมก็ยังไม่เคยได้ยินนะครับ ได้ยินแต่ "อาจจะ" มีคิดคำนวนใช้เวลาทุนเท่าเดียวพอ (แต่มาจนบัดนี้ก็ยังไม่เห็นวี่แวว) ปล. ไม่เห็นน่าโดนด่าเลยครับ วิธีการตอบแทนประเทศยังมีอีกเยอะแยะมากมาย เห็นหลายคนไปเป็น collaborator ให้กับหลาย ๆ สถาบันการศึกษาก็ออกจะเยอะแยะครับ จากคุณ : Myryuko - [ 19 ก.ค. 49 21:58:35 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นด้วยกับความเห็นที่ 1 ว่า "ก.พ. น่าจะเอาเงินส่วนที่ต้อง support นักเรียนทุนกลุ่มที่สามารถช่วยตัวเองได้นี้ ไปจ่ายเพื่อสร้างนักเรียนทุนรุ่นใหม่ขึ้นมาแทน โดยลดหย่อนเงื่อนไขของการใช้ทุนของคนกลุ่มแรกให้เหมาะสม" ซึ่งพอทำงานใช้ทุนหมด อาจจะอยู่ต่อเพื่อพัฒนาระบบอย่างเต็มใจก็เป็นได้ เพราะประเทศใคร ใครก็รัก แต่ว่านักเรียนทุนที่จบเอกกลับมา เป็นคนที่มีคุณภาพสูง ถ้ามีอยู่ในองค์กรเยอะๆ ก็น่าจะเป็นส่วนสำคัญที่ช่วยให้ระบบพัฒนาได้ดี ลองนึกภาพว่าหน่วยงานราชการ มหาวิทยาลัย มี ดร.ที่รับทุนมา สำเร็จการศึกษาจากต่างประเทศ ไปอยู่เอกชนหมดแล้ว จะเกิดอะไรขึ้นกับระบบการศึกษาของชาติ จากคุณ : j - [ 19 ก.ค. 49 23:01:56 A:125.25.142.129 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 คุณหมาหน้ามุ่ย (จขกท) ใช่ครับ ใช้ระยะเวลาคืนทุน 2 เท่า หรือ ใช้เงินคืนทุน 3 เท่า แม้ว่าคุณจะได้รับเงินจากที่โรงเรียน แต่ระยะเวลาไม่เปลี่ยนแปลง แต่เรื่องเงิน อาจจะน้อยลงไปมาก แต่คุณต้องคำนวณเอง เพราะถ้าคุณจะรู้ให้ได้ว่าต้องคืนเท่าไรกันแน่ คุณต้องลาออกจากการเป็นนักเรียนทุนก่อน แล้วเขาจะคิดเป็นเงินมาให้ จากที่คุณพูดมา ผมไม่รู้ว่าคุณศึกษาอยู่ที่ไหน ถ้าคุณศึกษาที่มหาลัยที่ไม่แพงมาก และเมืองที่มีค่าครองชีพไม่สูง ผมก็คิดว่าทั้งหมดคุณน่าจะใช้คืนประมาณ 600k - 900k USD.  ซึ่งน่าจะพอไหว ในกรณีที่คุณจะผ่อน อัตราดอกเบี้ยของ กพ อยู่ที่ 15% ตามมาตรา กค 0508/ว และมีความเป็นไปได้น้อยมากที่คุณจะ negotiate ได้สำเร็จ นอกจากว่า นักเรียนทุนต่างๆ ฟ้อง รัฐบาลไทย ด้วยกัน เนื่องจากอัตราดอกเบี้ยอันนี้ กพ ไม่เคยกล่าวถึงในตอนแรกที่ทำสัญญา และไม่อยู่ในหนังสือสัญญาด้วยมั้ง อัตราดอกเบี้ย น่าจะอยู่ที่ราคาตลาด แต่นั่นคือความคิดของผม ถ้าสนใจ mail มาคุยกันได้ อัตราดอกเบี้ย 15% นั่น แทบจะเป็นไปไม่ได้ ที่จะใช้คืน ถ้าคุณไม่มีเงินสะสมจำนวณมากตัดเงินต้นออกไปก่อน ดังนั้น คุณต้องคิดดูดีๆ ทำงานที่ USA อาจจะดูดี ได้เงินเดือนเยอะ แต่คุณต้องอย่าลืมคิดว่า ค่าใช้จ่ายก็สูงตาม และ ภาษีก็หนัก เมืองที่ให้เงินเดือนสูงๆ ก็ภาษีสูงๆ ทั้งนั้น และคุณต้องทำงานให้คนอื่น ความกดดันต่างๆ จะมีสูงมาก ต่อไปคุณจะเป็นทาสของเงิน ชีวิตก็จะไม่ค่อยมีความสุข แต่ถ้าคุณจะใช้เป็นเวลาก่อนสัก 5 ปี 10 ปี คุณก็ขี้เกียจกลับมา USA แล้ว อาจจะกลับมาได้ แต่ก็ไม่ค่อยมีคนจ้างคุณอยู่ดี คุณก็ต้องคิดเอา แต่คุณอาจจะมีความสุขที่ได้อยู่เมืองไทย อยู่กับครอบครัว อาหารที่ดี แม้บ้านเมืองจะเปลี่ยนไป ผู้คนจะบ้าเงินมากขึ้น แต่ยังไงก็เป็นบ้านคุณ ความสุขที่ได้อยู่กับครอบครัวนั้นบางที มากกว่าเงินที่คุณจะหามาใช้ทุนตัวเองด้วยซะอีก ทั้งหมดเป็นความคิดของผมเอง แล้วแต่คุณจะคิด ถ้าคุณจ่ายไหว ก็ยินดีด้วย ถ้าไม่ไหว กลับไปเมืองไทย แล้วไปทำอะไรสักอย่างด้วยตัวเองก็ได้ :) ทีนี้เรามาพูดถึงปัญหาของนักเรียนทุน ทำไมถึงไม่อยากทำงานรัฐบาล เห็นชัดๆ คือ 1. เงินเดือนน้อย 2. ไม่มีงานดีๆ ที่อยากทำ ให้เราทำ กลัวโดนดอง 3. รับไม่ได้ ที่ต้องไปอยู่ในสังคมที่ไม่ค่อยพัฒนา (บางทีก็อดไม่ได้ที่จะคิด พูดตรงๆ ) ผมคิดว่า เรื่องเงินเดือนนี่ ก็น้อยจริงๆ รัฐบาลไทย แย่มากในเรื่องนี้ เราพัฒนาคนได้ดี แต่ไม่ติดตามผลงาน มันยิ่งทำให้เรารู้สึกแย่ ที่นักการเมืองไม่มีความรู้ มีแต่อิทธิพล และลมปาก ได้เงินเดือน 50,000 - 60,000 แต่นักเรียนทุนได้เงินเดือน 10,000 บาท.  ผมว่าอันนี้มันก็เกินไป ถ้ารัฐบาลไม่ช่วยเหลือนักเรียนทุน และจะมี program นี้ไปเพื่ออะไร แต่รัฐบาลไทยก็ไม่ได้นิ่งเฉย ถ้าคุณคุยดีๆ เขาจะจัดให้คุณไปทำงานที่ๆ คุณต้องการ ในตอนแรก คุณอาจมีสิทธิเลือกได้ ในตอนนี้ คุณไม่ต้องกลัวว่าจะถูกดอง เพราะนักเรียนทุนมีอำนาจต่อรองมากขึ้น ถ้าคุณไม่พอใจใน สถานที่ๆ คุณใช้ทุนอยู่ คุณสามารถฟ้องเบื้องสูงได้ การที่คุณฟ้องต้นสังกัดของคุณ บอกว่าต้องสังกัดของคุณด้อยพัฒนา และไม่สามารถดูแลนักเรียนทุน ซึ่งเป็นทรัพยากรล้ำค่า ได้ ทางหัวหน้าคุณจะก็นั่งไม่ติด เหมือนโดนไฟลนก้น ต้องมา treat คุณดั่งราชา แต่ทั้งหมดนี้ ต้องแล้วแต่เหตุผล ตามกรณีไป กำหนดมีอยู่ว่า ถ้านักเรียนทุน ขอย้าย ไม่ happy ทางต้นสังกัดจะหมดสิทธิขอนักเรียนทุนมาทำงานอีกเลย ปัจจุบัน แต่จะสังกัดต้องแข่งขันกันทำผลงานด้วย ถ้าขาดนักเรียนทุนไปแล้ว รับรองได้ว่า เจ๊ง ผู้ดูแลนักเรียนที่ Washington DC (ปัจจุบัน 2006) เป็นผู้คิดริเริ่ม program พัฒนานักเรียนทุนที่จบกลับไปแล้ว เมื่อก่อนเป็นเรื่องที่ยากมาก แต่เขาก็ต่อสู้ฝ่าฟันมาถึงขั้นนี้ และมีท่าทีว่าจะดีขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้น ผมอยากฝากขอบคุณตรงนี้แก่ คุณวิสูตร ประสิทธิ์ศิริวงศ์ ที่พยายาม เพื่อนักเรียนทุนมาถึงทุกวันนี้ ถ้าคุณมีปัญหาอะไร คุณสามารถคุยกับเขาได้อย่างเปิดอก เรื่องเงินนั้น เป็นเรื่องสำคัญ ในตอนนี้ รัฐบาลไทยอาจจะให้เงินไม่เยอะ แต่เราก็สามารถทำอย่างอื่นได้ เช่นไปสอนหนังสือ หรือทำอะไรเป็นของตัวเอง ทำงานรัฐบาลนั้น ได้ตำแหน่ง เป็นเกียรติทางสังคม ที่คนทำงานเอกชนไม่มี คำพูดของเรามีผลต่อ การตัดสินใจของคนหลายๆ คน โอกาสอยู่ที่ตรงนี้ ผมไม่อยากให้คุณมองข้ามไป ผมอยากจะทิ้งท้ายไว้ว่า  จริงอยู่ที่เมืองไทยบางทีก็ไม่น่ากลับไป แต่คุณอย่าลืมว่า เมื่อก่อน ทำไมคุณถึงอยากจะรับทุน ระยะเวลาก็นาน ใช้เงินคืนก็แทบจะเป็นไปไม่ได้ ประเทศไทยยังต้องการคนกลับมาพัฒนา และผมไม่ได้ดูถูกประเทศไทย ยังมีสิ่งต่างๆ อีกมาก ในประเทศไทย ที่ยังไม่มีคน copy idea จากที่ USA หรือประเทศอื่นๆ ไปทำ และผมไม่คิดว่าคุณจะทำไม่ได้ คุณเป็นนักเรียนทุน คุณได้เปรียบกว่าคนอื่นมาก ยังมีถนนอีกหลายเส้นที่คุณยังมองไม่เห็น บางทีก็ต้องเดินเข้าไปในที่ๆ เราไม่รู้ ไม่เคยเห็น แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 49 01:04:07 แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 49 01:02:58 จากคุณ : Jackass - [ 20 ก.ค. 49 00:42:05 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ดีใจที่กระทู้นี้ไม่มีคนมาว่า จขกท ขอแสดงความยินดีด้วย :) คุณ #11 ครับ ยินดีที่เข้ามาร่วมเสวนากัน ผมว่านั่นก็เป็นประเด็นที่ ก.พ. หรือองค์กรต่าง ๆ น่าจะถือเป็นโอกาสที่จะได้ปรับปรุงตัว ปรับระบบ สร้างสภาพแวดล้อมในการทำงาน ที่สามารถดึงนักเรียนเก่ง ๆ ดร.เก่ง ๆ ให้เขาอยากเข้ามาทำงาน อย่างนักเรียนทุนรัฐบาลสิงคโปร์ เขาก็ให้ทุนเหมือน ๆ ไทย และก็กำหนดเวลาใช้ทุนกับภาครัฐน้อยกว่ามาก แต่ภาครัฐของเขาก็สนับสนุนโดยการให้เงินเดือนดี ๆ สร้างหน่วยงานที่ดีเอาไว้รองรับ คนที่หมดภาระแ้ล้ว อยากอยู่ต่อก็ดี หรือจะไปอยู่เอกชน ก็ไม่เป็นไร เขาถือว่ายังไงก็เป็นการพัฒนาประเทศได้เหมือนกัน ผมเชื่อว่า incentive มันมีความสัมพันธ์กับ output ..ถ้าหากเราไม่สร้าง incentive ที่ดีให้กับผู้กลับมาใช้ทุน output ที่จะเกิดมันก็ไม่น่าจะดีได้สมกับศักยภาพของบุคลากรที่ไปสร้างมาได้ และก็จะมีปัญหาคนไม่อยากใช้ทุนอยู่เรื่อย ๆ หรือคนที่ต้องใช้ทุน ก็เข้าไปทำงานอย่างซังกะตาย เป็น deadwood ไม่ได้สร้างผลิตผลมากเท่ากับความสามารถของเขาทำได้ ตอนนี้ผมคิดว่านโยบายที่ efficient ที่สุดของ ก.พ. ก็คือการซื้อคนที่เรียนจบปริญญาแล้วให้เข้ามาทำงาน ไม่ต้องมีการให้ทุนใด ๆ เป็นการลดความไม่แน่นอน ความเสี่ยงต่าง ๆ และจะได้คนที่พร้อมที่อยากจะทำงานกัีบหน่วยงานนั้นจริง ๆ ขออภัยด้วยที่ไม่ได้เข้ามาตอบคำถาม จขกท ปล. ขอบคุณ คห. #12 ครับ ได้เห็นข้อมูลใหม่ ๆ หลายอย่าง แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 49 00:45:48 จากคุณ : . (B.F.Pinkerton) - [ 20 ก.ค. 49 00:42:24 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผมว่ากลับมาทำงานให้ประเทศดีไหมครับ ตอนนี้ในองค์กรต่างๆพวกใดโนเสา เต่าล้านปีไม่ค่อยมีแล้ว ค่อยๆล้มหายตายจากไป หลายๆที่มีคนรุ่นใหม่ไฟแรง ประเทศต้องการคนอย่างคุณ จากคุณ : cowboy-boon - [ 20 ก.ค. 49 01:43:38 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณทุกๆความเห็น โดยเฉพาะของคุณ Jackass และคุณ B.F.Pinkerton ค่ะ ได้ยินมาเหมือนกันว่าทางก.พ.จะไม่บอกจำนวนเงิน นอกเสียจากเราจะลาออกจริงๆเท่านั้น ได้ยินเรื่องดอกเบี้ย 15% มาเหมือนกันค่ะ เงินที่คุณ Jackass คิดมาก็ไม่ขาดไม่เกินกับที่เราคำนวณไว้เท่าไหร่ กลับไปรับราชการส่วนหนึ่งแล้วหักลบก็ยังเป็นจำนวนมากอยู่ดี การตัดสินใจเรื่องนี้ยากมากจริงๆค่ะ หลายๆท่านอาจคิดว่าเราไม่อยากกลับไปรับราชการ ไม่ใช่เหตุผลเลยค่ะ มันมีเหตุผลส่วนตัว เราคิดมาแล้ว ว่ารับราชการมีข้อดีเยอะแยะ เงินน้อยจริง แต่เราหาพิเศษทำได้อยู่แล้วใช่ไหมคะ มีเกียรติมีตำแหน่งทางสังคมอย่างที่คุณ Jackass ว่าจริงๆค่ะ เราเห็นด้วยทุกอย่างเลย แต่เรามีเหตุผลส่วนตัว ที่ต้องทำให้พิจารณาทางเลือกที่จะชดใช้ทุนเป็นเงินส่วนหนึ่ง ทำงานส่วนหนึ่งจริงๆค่ะ ไม่ได้เกี่ยวกับการไม่อยากกลับไปรับราชการ หรือไม่อยากกลับไปอยู่เมืองไทยเลย อยู่บ้านเราสบายออก อืม คุณ Jackass คะ อยากอีเมลไปคุยด้วยค่ะ ถ้าคุณไม่ว่าอะไร คือมีคำถามอีกหน่อยที่อยากถาม เผื่อคุณจะช่วยชี้แนะได้บ้าง แต่เราไม่รู้จะเอาอีเมลคุณจากตรงไหนอ่ะค่ะ ยังไงช่วยทิ้งไว้ หรืออีเมลมาหาเราที่ ninjasmommy@gmail.com ด้วยได้ไหมคะ ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : หมาหน้ามุ่ย - [ 20 ก.ค. 49 02:12:47 A:24.195.239.129 X: TicketID:001964 ]

ความคิดเห็นที่ 16 Well, life can have a sharp turn somehow, right? So there should be a good reason for K.หมาหน้ามุ่ย to change her mind.... Anyway, contractual obligations are legalized... So, K. หมาหน้ามุ่ย must learn and cope with those accordingly... Dodging from that is a no-no in my humble opinion... and those who circumvent from the contract would deserved condemnations. To directly answer her question about the fine, Kor Por would calculate it for you... Approximately 5M baht per year (for PhD alone), I don't know about highschool level. This 5M-per-year number came from a on-going case on court between my university/Kor Por against a female dodger.... Good luck in making choices in your life krub.. :) จากคุณ : amatuer translator - [ 20 ก.ค. 49 03:19:00 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ผีปอบ กำลัง ถ่ายเทเชื้อ สู่รุ่นหลัง จากคุณ : DOS32 - [ 20 ก.ค. 49 04:48:32 A:58.8.19.124 X: TicketID:114968 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ก็ทำไมไม่ลาออกไปตั้งแต่แรกละคะ เสียดายงบนะ แต่ถ้าไม่อยากกลับมาทำราชการ ก็พยายามหาช่องทางโอนไปสังกัด มหาวิทยาลัยก็ได้ มีอิสระกว่าเยอะ จากคุณ : PAPA BUENO - [ 20 ก.ค. 49 06:29:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เข้ามานั่งฟังด้วยคน จากคุณ : zizi lazy - [ 20 ก.ค. 49 06:48:18 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คุณความเห็นที่ 18 คะ คำตอบอยู่ตรงนี้นะคะ "ทั้งๆที่ไม่ได้อยากเอา แต่ก็ต้องเอา ไม่งั้นทางก.พ.เค้าจะผูกมัดเราไม่ได้ แล้วก็ไม่อนุมัติให้เรียนต่อเอกน่ะค่ะ" ตอนที่ตัดสินใจเรียนต่อตอนนั้นเนี่ย คือถ้าจะเรียนต่อป.เอกได้ ก็ต้องทำทางนี้ทางเดียวค่ะ แล้วเราว่ามันไม่แฟร์ค่ะ บังคับจ่ายค่าเบี้ยเลี้ยงรายเดือนให้เราอย่างเดียว แต่จะให้เราทำงานสองเท่าเนี่ย (หมายถึงสำหรับช่วงห้าปีหลังนะคะ) จากคุณ : หมาหน้ามุ่ย - [ 20 ก.ค. 49 06:59:11 A:24.195.239.129 X: TicketID:001964 ]

ความคิดเห็นที่ 21 Fair or not is now beyond dispute. You voluntarily signed in the contract, the contract was stated clearly about the conditions... So, based on this, it's fair and legal... It's not fair because you justify it by yourself after you've learned about other benefit you may earn after your graduation.... Am I right or wrong? :) จากคุณ : amatuer translator - [ 20 ก.ค. 49 08:20:25 ]

ความคิดเห็นที่ 22 It's legal. But fair or not, that depends on your definition of fairness. All in all, thank you for all the comments ka. จากคุณ : หมาหน้ามุ่ย - [ 20 ก.ค. 49 09:06:30 A:24.195.239.129 X: TicketID:001964 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อืม อยากต่ออีกนิดหนึ่งว่า ถ้าใช้ทุนเป็นเงินจริงๆ เราจนแน่ๆไม่รู้กี่ปี คงนานพอๆกับใช้ทุนโดยการรับราชการนั่นหล่ะมั๊ง แล้วเราก็ไม่ได้มีอะไรต่อต้านการรับราชการเล๊ย เหตุผลที่ทำให้คนคนนึง คิดจะเสี่ยงทำอะไรขนาดนี้ กับเงินที่ต้องจ่ายขนาดนี้ มันไม่ใช่เรียบง่ายแค่ ฉันไม่อยากรับราชการ ฉันไม่อยากใช้ทุนตามที่เซ็นต์สัญญาไว้ ฉันเห็นแก่เงิน (จะเห็นแก่เงินได้ไงเนี่ย ยังไม่รู้เลยว่าถ้าทำจริงๆจะจนไปกี่ปี) คืออยากจะบอกว่า เราเข้าใจค่ะ ว่าคงมีคนด่าเราด้วยเหตุผลว่าอะไรบ้าง เราก็เคยคิดแบบนั้นค่ะ แต่ชีวิตบางทีมันกำหนดไม่ได้ อยากฝากไว้ว่า อย่าคิดว่าเวลาคุณเดาว่าเราทำแบบนี้เพราะสาเหตุนี้ๆ แล้วมันจะเป็นอย่างนั้นจริงๆเลยนะคะ เพราะเราไม่ได้ทำเพราะเงิน และเราไม่ได้อยากผิดสัญญาเลย เพราะเราว่ารับราชการ ถ้าไม่คิดมาก สบายดีออก การที่คิดจะใช้ด้วยเงินเนี่ย มันมีสาเหตุอื่นมากกว่าสองข้อนี้นะคะบางที ... อืม.. เราเข้าใจค่ะว่าถ้าถึงเวลาทำจริงๆ คงโดนสังคมครหามากมาย เราไม่คิดว่าเรา deserve ที่จะโดนว่าอะไรขนาดนั้นนะ แต่เราเข้าใจได้ว่าทำไมหลายคนถึงคิดอย่างนั้น แต่อย่างว่า ชีวิตบางทีมันก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดแพลนไว้แต่ต้นหรอกค่ะ เอ้อ จะจ่ายเงินคืนจริงๆ ก็ต้องเข้มแข็ง รับ consequence ไปค่ะ ขอบคุณอีกทีสำหรับทุกความเห็นนะคะ มีประโยชน์ในตัวมันเองทุกอันค่ะ จากคุณ : ไปจริงๆหล่ะ - [ 20 ก.ค. 49 09:17:21 A:24.195.239.129 X: TicketID:001964 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ในเมื่อที่การขยายประเด็นออกไปกว้างขึ้น ผมก็จะขออนุญาตแชร์ประสบการณ์หน่อยก็แล้วกัน อาชีพราชการเป็นอาชีพที่มีเกียรติทางสังคมจริงหรือ ผมว่าสมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้วนะ จากประสบการณ์ของผม คนมองข้าราชการในทางต่ำลงมากๆ เพราะอะไรก็รู้กันดี เวลาออกไปปฏิบัติหน้าที่เนี่ย คนมองเรายังกะผีกระสือ (นี่ไม่ได้เกี่ยวกับหน้าตานะ) ยิ่งทำยิ่งท้อ เวลาคนหยิบยื่นสินบนให้เนี่ย ปฏิเสธแทบไม่ทัน คือต้องยอมรับว่าเราทำงานอยู่ในสังคมแห่งการคอรัปชั่น เราจะสวนกระแสไปได้นานแค่ไหน เงินเดือนเราก็น้อยมากๆเมื่อเทียบกับเอกชน (ผมละเบื่อที่จะบอกพวกบริษัทบัตรเครดิตว่า เงินเดือนไม่ถึงครับ แล้วก็เบื่อเวลาเพื่อนอุทานเมื่อได้ยินเงินเดือนผมว่า "เฮ้ย จริงอะ") จริงอยู่ ข้าราชการรับงานนอกได้ แต่ทุกวันนี้งานประจำก็เยอะมากอยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าจะเช้าชามเย็นชามแบบที่คนทั่วไปคิด งานนอกก็หาได้ยาก ขึ้นอยู่กับ connection ของคุณ ถ้าคุณเป็นอาจารย์ คุณมีโอกาสมาก เพราะเครดิตของคุณและเวลาว่างที่มากกว่าข้าราชการประจำ บวกกับไม่มีปัญหาเรื่อง conflict of interest การขอย้ายไปทำงานใช้ทุนที่อื่นก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะต้นสังกัดคุณจะพยายาม block เต็มที่ อย่างกรมผมนี่ ถึงกับมีมติกรมฯไม่พิจารณาหนังสือของย้ายสังกัดเลย ถ้ายังใช้ทุนไม่ถึงครึ่งหนึ่ง ทั้งๆที่เรามีมหาวิทยาลัยที่ยินดีรับเราเป็นอาจารย์ประจำแล้ว ไอ้สัญญานี่มันริดรอนสิทธิมนุษยชนของเราจริงๆ ใครจะเซ็นต้องคิดดีๆหลายๆรอบ สิทธิอื่นๆที่ถูกริดรอนก็ยังมีอีก เช่น โครงการย้ายไปทำงานใกล้บ้านของก.พ. เขียนคุณสมบัติไว้เลยว่า ต้องไม่เป็นนักเรียนทุน สรุปคือ เค้า block คุณทุกทางแหละครับ งานที่คุณทำก็อาจจะทำให้คุณเบื่อหน่าย โดยเฉพาะถ้าคุณไม่ได้เป็นอาจารย์หรือนักวิจัย เพราะคุณจะแทบไม่ได้ใช้ความรู้ที่เรียนมาเลย อย่างผมต้องขวนขวายไปเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาสมทบ ทั้งๆที่ทำไปก็ไม่ได้เงินเดือน แต่ขอให้ได้ใช้ความรู้ที่เรียนมาสักนิดก็ยังดี สมองจะได้ทำงานบ้าง เรื่องการช่วยเหลือนักเรียนทุนที่จบกลับมาแล้ว ก็พอมี แต่ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน มีแค่สวทช.มารับฟังความคิดเห็นจากนักเรียนทุน ปิดห้องคุยกัน ซึ่งก็แน่นอนว่ากรมฯโดนยำและ นักเรียนทุนบางคนแทบจะพูดไปร้องไห้ไป เสร็จแล้วก็เงียบหาย ทุกอย่างยังเหมือนเดิม ก.พ.ก็ตะบี้ตะบันให้ทุนเหมือนเดิม นักเรียนทุนที่ตั้งใจกลับมาใช้ทุน พอหมดทุนก็ตบเท้ากันลาออกเหมือนเดิม เพราะทนต่อไปไม่ไหว เฉพาะปีนี้มีนักเรียนทุนในกรมฯลาออกไปแล้วไม่ต่ำกว่าห้าคน เดี๋ยวปลายปีก็จะมีนักเรียนทุนใหม่ๆกลับมา เข้าสู่วงจรเดิมที่ก.พ.ดีแต่ผลิตบุคลากร แต่ไม่มีนโยบายรักษาบุคลากร เอาแต่คิดว่า (เมิงรู้อยู่แล้วเสิกเซ็นสัญญาทำไม) จากคุณ : ม้าหงอย - [ 20 ก.ค. 49 10:31:55 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คุณม้าหงอย คุณด่ารัฐบาลได้ดีมาก สะใจผม อยากจะถามเรื่องบางอย่างเป็นการส่วนตัว กรุณาเช็คข้อความส่วนตัวนะครับ จากคุณ : Jackass - [ 20 ก.ค. 49 12:36:13 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อืมน่าสนใจมาก ขออ่านเงียบๆละกันค่ะ no comment จากคุณ : PoUpeE - [ 20 ก.ค. 49 14:15:19 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่ comment จขกท นะคะ เคารพในการตัดสินใจของคุณค่ะ จะบอกว่าโชคดีจริงๆ ที่หน่วยงานของเรามีนักเรียนทุน ที่น่ารัก ทำงานงกๆ ถึงค่ำมืดทุกวัน โอทีก็ไม่เคยได้ (ที่นี่ไม่มีนโยบายให้โอที ประหยัดให้รัฐ :-) นอกจากให้พวกธุรการ (สงสารเขา)) ยิ่งช่วง 4-5 ปีมานี้ มีนักเรียนทุนกลับมาประมาณไม่ต่ำกว่า 25 คนทุกปี และใน 25 คนนี้มีจบเอกประมาณ 10 คน ซึ่งเราไม่เคยได้ยินว่ามีใครอยากจะลาออกหรือโอนย้ายไปไหนเลย นอกจากมีคนนึงที่ทำงานมาแล้วประมาณ 6 ปีขอลาออกและชดใช้ทุนเป็นเงินในส่วนที่เหลือเนื่องจากจะไปแต่งงานกับแฟนฝรั่งที่อเมริกา เอ๊ะ เราจะเสี่ยงกับการถูกด่าไหมคะ หากแสดงความคิดเห็นต่อไปนี้ นี่ไม่ได้ว่าใครนะคะ พูดโดยทั่วไป เราว่านักเรียนทุนไม่ควรสำคัญตัวผิดว่าเป็นคนพิเศษที่ใครต่อใครจะต้องให้ความสำคัญมากกว่าคนอื่น เช่น ต้องได้เงินเดือน สวัสดิการมากขึ้นกว่าเพื่อนข้าราชการคนอื่นๆ รัฐบาลได้ลงทุนมากมายไปกับการศึกษาของนักเรียนเหล่านี้ ก็เพื่อหวังจะให้ใช้วิชาความรู้นั้นกลับมาช่วยพัฒนาประเทศชาติ แม้จะเป็นช่วงเวลาหนึ่งก็ถือว่าคุ้มแล้วค่ะ เพราะได้พัฒนาทรัพยากรบุคคลขึ้นมาจากเด็กที่จบ ม.6 ธรรมดาที่ยังไม่รู้อะไรเลยมาจนจบการศึกษาขั้นสูงไม่ว่าจะเป็นปริญญาโทหรือปริญญาเอก   ถ้าคิดว่าทำงานได้ยอดเยี่ยมกว่าหรือทำได้เร็วกว่า ปริมาณมากกว่าคนอื่นอย่างเห็นได้ชัดก็ค่อยคิดเรื่องค่าตอบแทนที่ต้องมากกว่าคนอื่น :-) จากคุณ : the Vicky - [ 20 ก.ค. 49 15:05:05 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อ่านความเห็นบางอันแล้วสะท้อนใจจริงๆ เด็กนักเรียนไทยนี่โชคดีหนักหนาแล้วที่มีทุนจัดสรรให้เยอะไปหมด   ภาษาไม่ต้องดี  เรียนไม่ต้องดี  ก็มีโอกาสมาเรียนเมืองนอก     น่าจะหันไปมองเด็กประเทศอื่นบ้าง เด็กพวกนั้นเค้าไม่มีโอกาสเลยด้วยซ้ำถ้าเรียนไม่เก่งจริง ผู้ใหญ่เขาทราบว่า มันมีปัญหา  แต่ปัญหาไม่ได้เริ่มจากหน่วยงาน   ปัญหามันอยู่ที่กระบวนการคัดสรรที่ต้องใช้เวลานานเกินไป   กว่าจะได้คนกลับมา   นโยบายเปลี่ยน   เด็กกลับมาเลยไม่มีงานที่ตรงความรับผิดชอบ   แต่หน่วยงานก็ไม่ต้องการเสียบุคลการมีความสามารถไปก็พยายามยื้อไว้      และมันก็วนเวียนแบบนี้ล่ะครับก็ต้องทำใจไม่ใช่บ่นเปล่าๆ โทษนั้นโทษนี่   เพราะถ้าเด็กเก่งจริง  เด็กไม่ต้องพึ่งทุนรัฐบาลและไม่ต้องกลับมาบ่นป่าวๆ แบบนี้หรอกครับ     ต่อไปทุนจะมีจำนวนน้อยลงเรื่อยๆ   เพราะนโยบายใหม่ที่ใช้การซื้อตัวบุคลการที่ต้องการเข้ามาแทนที่จะเสียเงินส่งคนไปเทรนเกือบสิบปีเช่นที่ทำอยู่    เพราะเขาจำกัดงบได้  ไม่เปิดโอกาสให้เด็กไปหาเรียนยูแพงๆ ที่รับเข้าไม่อั้นอีกต่อไป จากคุณ : GTi 16V - [ 20 ก.ค. 49 22:20:31 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ที่จริงตอนป.เอก ถ้าคุณได้ full scholarship จากมหาลัย คุณน่าจะทำเรื่องพักการรับทุน ถ้าทางก.พ. ไม่อนุมัติ คุณก็สามารถทำเรื่องขอชดใช้เป็นการทำงานได้ โดยขอชะลอระยะเวลาการชดใช้เป็นหลังเรียนปริญญาเอกกลับมาค่อยมาชดใช้ โดยการเป็นอาจารย์หรือเจ้าหน้าที่อะไรก็ได้ของรัฐค่ะ ส่วนเรื่องเวลาการชดใช้ทุน ที่คุณบอกว่าไม่ยุติธรรมนั้นก็ไม่รู้จะพูดยังไงนะคะ เพราะถ้าไม่มีก.พ. ในวันนั้น ก็ไม่มีคุณในวันนี้ค่ะ มันไม่เกี่ยวหรอกค่ะว่าได้มากรือน้อย จะยังไงก็เงินของประเทศอยู่ดี ก่อนรับคุณก็รู้แล้วว่าต้องทำงานรัฐบาลเงินเดือนน้อยเป็นการชดใช้ แต่ก็เพราะอยากได้โอกาสไปเรียนเมืองนอกก็เลยยอมรับ ที่จริงคุณโชคดีมาก เพราะได้ full scholarship จากยูด้วย แล้วยังได้เงินจากก.พ.อีก คุณคงมีเงินเก็บเยอะพอจะกลับมาตั้งตัวที่ไทยได้ แค่ชดใช้บุญคุณภาษีประชาชนโดยการทำงานได้เงินเดือนเป็นอาจารย์หรือเจ้าหน้าที่ มีเกียรติยศ ชื่อเสียง ทำไปเถอะค่ะ ไม่เหลือบ่ากว่าแรงหรอก จากคุณ : botanophilic (botanophilic) - [ 20 ก.ค. 49 22:32:38 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ผมเคยรับทุนรัฐบาล แต่เป็นของ ทบวงฯ (เดิม) ครับ ได้เป็นทุน โท-เอก ตอน ป.เอก ไม่อยากเอาทุนแล้ว (ความคิดคล้ายๆ กัน อะไรฟ่ะ ผูกมัดเราซะไปไหนไม่ได้) ก็ทำหนังสือถึงต้นสังกัด ระงับการรับทุนฯ ก็ทำได้ครับ อย่างที่ความเห็นที่ 29 บอกเอาไว้ หลังจากนั้น ก็ไปทำงาน ชดใช้ทุน เฉพาะของ ป.โท ครับ ทำงานได้ สามวัน ทุนที่ขอไว้กับทางมหาวิทยาลัยต่างประเทศประกาศ ผมก็ทำเรื่องลาเรียนต่อเลยครับ ก็ทำได้ มันขึ้นอยู่กะต้นสังกัดครับ มาอยู่ที่ต่างประเทศ เพื่อนส่ง CD สำนึกรักบ้านเกิด ของ DTAC (เดิม) มาให้ดู แล้วบอกว่า "รีบกลับบ้านเร็วๆ นะ" หลังจากดู CD แล้ว ไม่อยากไปไหนเลยครับ กลับเมืองไทยดีกว่า แม้จะไม่สะดวกสบายเหมือนที่นี่ แต่นั่นก็ "บ้าน" ครับ ไปอยู่ ไปมีชีวิต ข้างๆ พ่อ แม่ พี่ น้อง ปู่ ย่า ตา ยาย และทุกๆ คนที่เรารู้จักกันดีกว่าครับ เงินน้อย แต่ก็ไม่ถึงกับอดอยาก อยากได้อะไร แม้จะไม่ได้ทันที ต้องเก็บเงิน ก็สอนให้เราเป็นคนรู้จักรอคอย รู้จักอดทน อยู้บ้านหลังเล็ก แต่อบอุ่น ดีกว่าบ้านหลังใหญ่ แต่ไม่มีใครเลย และทีสำคัญ คนที่แวดล้อมเรา ล้วนแต่เป็นคนในครอบครัว ที่เรารู้จัก คุ้นเคย มาตั้งแต่เด็ก เป็นต้นแบบ เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเรา เป็นกันทุกคนหล่ะครับ สำหรับนักเรียนทุนรัฐบาล ที่จะคิดว่า การต้องกลับไปชดใช้ทุนนั้น มันไม่ยุติธรรม แต่ให้ลองคิดถึงคนไทยที่เขารอการกลับไปสิครับ คนไทยที่เป็นเจ้าของเงินภาษีที่ได้เรียน สร้างความรู้ สร้างสมบัติที่แม้แต่โจรมีอานุภาพคนไหน ก็ปล้นไปจากเราไม่ได้ พวกเขารอคอยมานานกว่าสิบปีแล้วนะครับ อย่าให้การรอคอยของพวกเขาไร้ค่านะครับ กลับไปพัฒนาบ้านเรากันเถอะครับ ขออภัยถ้านำเสนอข้อมูลผิดพลาด นับถือ จากคุณ : เบคู กะ อูเว - [ 20 ก.ค. 49 23:09:50 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ผมเคยรับทุนรัฐบาล แต่เป็นของ ทบวงฯ (เดิม) ครับ ได้เป็นทุน โท-เอก ตอน ป.เอก ไม่อยากเอาทุนแล้ว (ความคิดคล้ายๆ กัน อะไรฟ่ะ ผูกมัดเราซะไปไหนไม่ได้) ก็ทำหนังสือถึงต้นสังกัด ระงับการรับทุนฯ ก็ทำได้ครับ อย่างที่ความเห็นที่ 29 บอกเอาไว้ โอ อันนี้ไม่ทราบจริงๆค่ะ เราจำได้ เราคุยกับพี่ที่ก.วิทย์คราวนี้ quote unquote เลยนะคะ พี่เค้าบอกเราว่า เค้าไม่ปล่อยให้คุณไปเรียนโดยไม่รับทุนหรอก @__@" เป็นความผิดเราเอง ที่ได้ตามเรื่องต่อ เค้าพูดงั้นก็เชื่อเลย เอ๊า อีกบทหนึ่งที่จะฝากไว้ให้คนรุ่นหลังค่ะ จากคุณ : หมาหน้ามุ่ย - [ 20 ก.ค. 49 23:18:00 A:24.195.239.129 X: TicketID:001964 ]

ความคิดเห็นที่ 33 "ผู้ใหญ่เขาทราบว่า มันมีปัญหา  แต่ปัญหาไม่ได้เริ่มจากหน่วยงาน   ปัญหามันอยู่ที่กระบวนการคัดสรรที่ต้องใช้เวลานานเกินไป   กว่าจะได้คนกลับมา   นโยบายเปลี่ยน   เด็กกลับมาเลยไม่มีงานที่ตรงความรับผิดชอบ   แต่หน่วยงานก็ไม่ต้องการเสียบุคลการมีความสามารถไปก็พยายามยื้อไว้      และมันก็วนเวียนแบบนี้ล่ะครับก็ต้องทำใจไม่ใช่บ่นเปล่าๆ โทษนั้นโทษนี่   เพราะถ้าเด็กเก่งจริง  เด็กไม่ต้องพึ่งทุนรัฐบาลและไม่ต้องกลับมาบ่นป่าวๆ แบบนี้หรอกครับ" เอ ท่าทางคุณก็เข้าใจปัญหาดี แต่ทำไมกลับบอกว่าให้ทำใจ ทั้งๆที่ปัญหาใช้คนไม่ถูกกับงานนี่ มันแก้ได้ ถ้าเปิดโอกาสให้มีการย้ายงานได้ เพื่อให้ได้ใช้ความรู้ให้เกิดประโยชน์ต่อประเทศมากที่สุด การหวงคนไว้นี่มันไม่ได้ช่วยอะไรเลยนะ แล้วคุณมาบอกว่าเก่งจริงไม่ต้องเอาทุนรัฐบาล อ่านแล้วงงเลยว่ามันเกี่ยวกับปัญหาตรงไหน และมันจะช่วยแก้ปัญหายังไง จากคุณ : ม้าหงอย - [ 20 ก.ค. 49 23:42:27 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ฮึ๊ย ทำไมเขียนไปหลายทีแล้วมันลบไปอ่ะคะ งง จากคุณ : หมาหน้ามุ่ย - [ 20 ก.ค. 49 23:56:12 A:24.195.239.129 X: TicketID:001964 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อยากได้ทุนมั่งจัง  เราเรียนจบกลับไปก็ต้องไปหางานทำอีก นร.ทุนที่มีสังกัด จบไปก็มีงานทำเลย  แต่ไม่ได้ทุนก็ดี ไม่มีอะไรผูกมัด  เราจะทำงานเมืองนอกหรือเมืองไทยก็ได้ จะมีแฟนแต่งงานอยู่ที่นี่ก็ไม่เป็นไร จากคุณ : Sonnenschein - [ 21 ก.ค. 49 00:25:03 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ถึง คุณหมาหน้ามุ่ยครับ ในตอนแรก ก็มีพรรคพวกที่รับทุนเดียวกับผมนี่แหละครับ บอกว่า "ทำไม่ได้" ถ้าทำจะเป็นอย่างโน้น เป็นอย่างนี้ คนนี้บอกไว้ คนนั้นบอกไว้ ไอ้ตัวผมเองก็กลัวสิครับ สัญญาก็ทำไปแล้ว คนค้ำประกันก็ใช่ใครที่ไหน ผมก็กลัวสิครับ แต่จะให้กล้ำกลืนฝืนทน มันก็กระไรเลย ผมก็เลยปรึกษาอาจารย์ผู้ใหญ่ ท่านก็บอกว่า ไม่อยากเอา ก็ทำหนังสือระงับทุนมา เสนออธิการบดี (มหาวิทยาลัยที่ผมสังกัด) แล้วทุกอย่างก็ผ่านครับ อาจารย์ท่านนั้นว่า อย่ากลัวที่จะถาม อย่ากลัวที่จะทำ ท่านบอกว่า ไม่ต้องกลัวว่าเงินมันจะไปไหน เงินมันก็ยังอยู่ ถ้าผมไม่เอา ก็ดี จะได้ให้เงินนี้กับคนอื่น เอ้า เป็นไปซะอย่างนั้น ก็ต้องถือว่า พลาดไปหนึ่งก้าวแล้วครับ แต่ก็ให้อดทนต่อไปนะครับ เป็นกำลังใจให้หาทางออกที่ดีที่สุด ขออภัยถ้านำเสนอข้อมูลผิดพลาดครัีบ นับถือ จากคุณ : เบคู กะ อูเว - [ 21 ก.ค. 49 00:52:08 ]

ความคิดเห็นที่ 39 #38 แล้วแต่หน่วยงานครับ แต่ผมคิดว่าถ้าเป็น ก.พ.ปกติจะไม่ได้ แต่ถ้าเป็นทุนขององค์กรข้างนอก จะพอเจรจาได้ครับ ปัญหานี้เจอบ่อย โดยเฉพาะคุณผู้หญิงก่อนรับทุน ก.พ. ต้องคิดให้ดี เพราะคุณมีโอกาสมาเรียนต่อแล้วได้แฟนเป็นคนต่างชาติสูง (มากกว่าผู้ชาย) และพอถึงเวลาที่จะต้องกลับมาใช้ทุน นั่นแหละจะเป็นปัญหาใหญ่ของชีวิตคุณ ความรักกับการงาน ก็พูดยาก ส่วนใหญ่ตามประสบการณ์ที่เจอ ผู้ชายจะไม่ค่อยมีปัญหาการอยากจะออกจากทุนเท่ากับผู้หญิง เพราะสาเหตุนี้แหละ หรือ ญ ที่มีแฟนเป็นคนไทยก็ไม่ค่อยมีปัญหาอะไร จากคุณ : B.F.Pinkerton - [ 21 ก.ค. 49 00:57:48 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ตอบคุณม้าหงอยครับ ด้วยความเคารพถ้าคุณมีอาวุโสสูงกว่าผม ย้ายงานไม่ง่ายเพราะส่วนใหญ่ทุนแต่ละทุนมีโควต้าและสังกัด   จะย้ายไปสังกัดใหม่  ทำได้ถ้าสังกัดใหม่โอนโควต้าคืนให้สังกัดเก่า   แต่จะมาแก้ปัญหาที่ตามใจไม่ได้   เบื่อทำงานนั่งโต๊ะอยากสอนหนังสือ   มีคนแบบนี้มากมาย    หน่วยงานที่มีเกียรติเช่น มหาวิทยาลัยของแผ่นดิน   มีคนมีความรู้ความสามารถขันอาสามากมายที่ไร้ทุนผูกมัด   แต่การขันอาสาโดยตัวเองมีสิ่งผูกมัด   อันนี้คนละประเด็นครับ จากคุณ : GTi 16V - [ 21 ก.ค. 49 01:43:33 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เพิ่มเติมครับ ไม่ทราบเคยทราบบ้างไหมว่า  เงินที่จ่ายให้นักเรียนทุนบางครั้งไม่ได้มาจากส่วนกลาบงแต่มาจากงบประมาณของหน่วยงานนั้นๆ   ถ้าเป็นหน่วยงานเล็กๆ  บางทีเงินที่จ่ายส่งเป็นค่าเทอมค่าใช้จ่ายให้นักเรียนทุนมากกว่าเงินบริหารและเงินเดือนของคนทั้งหน่วยงานนั้นๆ เสียอีก   ฉะนั้นจะคิดจะทำอะไรก็น่าจะระลึกไว้บ้าง จากคุณ : GTi 16V - [ 21 ก.ค. 49 01:54:15 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณคุณ เบคู กะ อูเวค่ะ เนี่ย เราต้องจำไว้เลย คือเค้าพูดมางั้น ก็เลิกพยายามซะแล้ว เอาเถอะค่ะ เราปลงแล้วหล่ะ ตอนรับเรารู้สึกอีกอย่าง แผนชีวิตเป็นอีกอย่าง ตอนนี้แผนชีวิตกลายเป็นอีกอย่าง เรื่องแบบนี้ บางที ชีวิต แพลนแล้วแพลนอีกยังไง มันก็ไม่เกิดขึ้นอย่างที่เราแพลน เอาเหอะค่ะ ตอนนี้เราก็ทำได้แต่ make peace กับสิ่งที่กำลังจะเกิด และก็พยายามกระจายเสียงให้มากที่สุด เพื่อที่นักเรียนที่จะรับทุนรุ่นหลังจะได้สามารถ make an informed decision ได้ ป.ล. แตกประเด็นไปอีกห้องแล้วนะคะ เราอยากเขียนเล่าให้น้องๆฟัง ว่ามาเรียนที่อเมริกาโดยทุน TA RA ทำได้ยังไง http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H4553240/H4553240.html#10 อ้อ แล้วคห. 39 ก็... เราเห็นด้วยค่ะ ชีวิตคนเราเรื่องบางอย่างไม่ได้แพลนจะให้เกิด แต่มันก็เกิด แล้วบางทีนะ เราว่าการที่จะขอให้อีกคนนึงกลับไปเมืองไทยกับเราเป็นเวลานานขนาดนั้น... somehow i think if you really love somebody that much, you would want the person to have the best life possible. and maybe the best life possible for the person, in your opinion, isn't in Thailand. And that's why you realize that you sold your soul when you sign the contract to the government, and now you'll be missing your heart too. not a very easy life to live นะคะ ก่อนรับทุน คิดดีๆค่ะ จากคุณ : หมาหน้ามุ่ย - [ 21 ก.ค. 49 03:28:21 A:24.195.239.129 X: TicketID:001964 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อู๊ พิมพ์ผิดพิมพ์เถอก ประโยคสุดท้าย ที่ตั้งใจจะเขียน ควรเป็นแบบนี้นะ And that's when you realize that you've sold your soul when you signed the contract to the government, and now that you have to let the other person go, you'll be missing your heart too. จากคุณ : หมามุ่ย - [ 21 ก.ค. 49 03:30:56 A:24.195.239.129 X: TicketID:001964 ]

ความคิดเห็นที่ 44 "ไม่ทราบเคยทราบบ้างไหมว่า  เงินที่จ่ายให้นักเรียนทุนบางครั้งไม่ได้มาจากส่วนกลาบงแต่มาจากงบประมาณของหน่วยงานนั้นๆ   ถ้าเป็นหน่วยงานเล็กๆ  บางทีเงินที่จ่ายส่งเป็นค่าเทอมค่าใช้จ่ายให้นักเรียนทุนมากกว่าเงินบริหารและเงินเดือนของคนทั้งหน่วยงานนั้นๆ เสียอีก   ฉะนั้นจะคิดจะทำอะไรก็น่าจะระลึกไว้บ้าง" ทราบครับ แล้วก็ระลึกอยู่เสมอ ผมก็ไม่ได้โง่อะนะ ทราบอยู่แล้วว่าทุนมาจากเงินภาษีประชาชน แล้วก็เป็นงบส่วนกลาง ไม่ใช่งบกรม แล้วถ้ามีคนที่ qualify ที่จะไปเป็นอาจารย์เยอะแยะจริง ป่านนี้เค้าก็เลิกชวนผมไปแล้ว แต่ผ่านไปหนึ่งปี ท่านคณบดีก็ยังถามอยู่ว่าเมื่อไหร่จะมาได้ เพราะเค้าขาดคนที่มีความรู้ด้านนี้จริงๆ ผมทราบครับว่าคนสมัครน่ะเยอะ แต่คนที่เค้าอยากได้จริงๆ มันมีน้อย คือที่ผมแชร์ประสบการณ์ไปน่ะ ก็ใช้วิจารณญานแล้วว่ามันไม่ได้เป็นการเห็นแก่ตัวหรือต้องการสิทธิพิเศษ หรือสนับสนุนให้ใครหนีทุน แต่ทำไมชอบคิดว่าผมเห็นแก่ตัว หรือโง่จนไม่ทราบว่าทุนมาจากไหน พยายามจะ discredit ประสบการณ์ที่ผมเอามาแชร์กัน ทราบครับว่าประสบการณ์ของแต่ละท่านอาจจะไม่เหมือนกัน หน่วยงานแต่ละหน่วยงานก็ไม่เหมือนกัน งานบางที่อาจจะตรงสาย นโยบายบางที่อาจจะเอื้อต่อความเจริญก้าวหน้า แต่บางที่ไม่เป็นอย่างนั้น ดังนั้นก็เคารพในความเห็นผมบ้าง อย่าเอาแต่ discredit สำหรับคนที่กำลังจะกลับมาใช้ทุน ท่านก็จะเห็นว่าการรับทุนมันเหมือนกับซื้อหวย ท่านไม่รู้ว่าหน่วยงานที่ท่านจะกลับมาใช้ทุนเป็นเช่นไร งานที่ท่านได้ทำจะตรงกับความรู้ความสามารถของท่านหรือไม่ บางคนกลับมาอาจจะคิดว่า life is beautiful แบบคุณ Vicky ก็ได้ หรืออาจจะ suffer แบบนรท.ที่ผมพูดถึงก็ได้ ส่วนตัวผมเองไม่ถือว่า suffer ไม่ถือว่า happy เป็นกลางๆ คิดทุกวันว่าทำงานเพื่อรับใช้ประเทศชาติ เพียงแต่ว่าเสียดายวิชาความรู้ที่เรียนมาห้าปีเท่านั้น ถ้ารัฐคิดว่าลงทุนกับบุคลากรแต่ละคนไปหลายล้าน แล้วจะไม่คิดที่จะบริหารการใช้ประโยชน์ทรัยพากรบุคคล และการรักษาบุคลากรให้ดีกว่านี้ เราก็ย่ำเท้าอยู่กับที่แหละครับ ถ้าเป็นเอกชน turn over rate มากขนาดนี้ บริษัทคงล่มจม สุดท้ายผมอยากจะฝากไว้ว่าการลงทุนสร้างอะไรสักอย่าง มันต้องวางแผนในการบำรุงรักษาสิ่งเหล่านั้นด้วย ถ้าไม่อยากจะรักษาเพราะมัวแต่คิดว่าซื้อมาแพงแล้ว จะเอาอะไรอีก ไม่นานของมันก็ผุพัง ใช้ประโยชน์ได้ไม่เต็มที่ ทรัพยากรมนุษย์ก็เช่นเดียวกันครับ การจะให้ทุนใครไปเรียนนั้น ต้องแน่ใจว่าคนนั้นมีความสามารถ ควรค่าแก่การให้ทุน ไม่ใช่ตะบี้ตะบันให้ เมื่อสร้างบุคลากรมาแล้วก็ต้องรักษาไว้ และใช้ให้เป็นประโยชน์สูงสุด จากคุณ : ม้าหงอย - [ 21 ก.ค. 49 09:50:39 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เพิ่มเติมอีกนิดนะครับ ที่บอกว่า "ย้ายงานไม่ง่ายเพราะส่วนใหญ่ทุนแต่ละทุนมีโควต้าและสังกัด   จะย้ายไปสังกัดใหม่  ทำได้ถ้าสังกัดใหม่โอนโควต้าคืนให้สังกัดเก่า" อันนี้ไม่เกี่ยวเลยครับ ถ้าสังกัดใหม่รับ และสังกัดเก่าอนุมัติ ก็ไปได้ ถือว่าเป็นการใช้ทุนต่อ มันไม่เกี่ยวกับเรื่องโอนโควต้าอะไรนะครับ (อันนี้จากที่ได้สอบถามเจ้าหน้าที่ ก.พ.กับ หน่วยงานเจ้าของทุนนะครับ) จากคุณ : ม้าหงอย - [ 21 ก.ค. 49 09:56:04 ]

ความคิดเห็นที่ 46 กรุณาอย่าเข้าใจผิดครับ ผมอ่านข้อความแล้วเข้าใจอย่างไรก็แสดงความเห็นเช่นนั้น หน่วยงานอะไรครับที่ไม่ต้องโอนโควต้า  ผมจะได้ไปถามดู ตามที่ผมทราบ  ถ้าย้ายสังกัดข้ามหน่วยงานที่คนละสังกัด   ปีต่อไปหากมีการจัดสรรทุนอีก  ต้องคืนอัตรากลับครับ   ไม่เช่นนั้นแค่อนุมัติก็ย้ายได้  ก็ย้ายกันสนุกยกทั้งหน่วยงานสิครับถ้าไม่ต้องสนใจเรื่องอัตรา จากคุณ : GTi 16V - [ 21 ก.ค. 49 10:41:00 ]

ความคิดเห็นที่ 47 #42 ตามอ่านมาหลายวัน ว่าแล้วว่าต้องเป็นเหตุผลนี้ เข้าใจค่ะ เห็นใจด้วย ของดิฉันยังโชคดีที่เขาต้องรอแค่สามปี แต่ระหว่างนั้นก็มีมารอที่เมืองไทยหนึ่งปี ไม่ลองไม่รู้นะคะ บางทีเมืองไทยอาจเป็นคำตอบของคุณและคนนั้นก็ได้ โชคดีแล้วกันค่ะ จากคุณ : yuy - [ 21 ก.ค. 49 19:58:27 A:59.167.150.215 X:203.26.206.130 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ถ้าคิดจะรับราชการสิบปีนะ ผมว่าคงไม่ออกแล้วมั้ง ป่านนั้น คุณอาจจะได้เป็นตำแหน่งใหญ่โต ความคิดเปลี่ยน ถึงเวลานั้น ค่อยคิดครับ จากคุณ : กล้าน้อย - [ 21 ก.ค. 49 21:50:46 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ดิฉันก็คิดๆ เหมือน คุณคหที่ 47 อยู่เหมือนกันว่า น่าจะเป็นเหตุผลนี้นั่นเอง ก็เห็นใจคุณจขกท นะคะ แต่ที่จะเขียนนี่ ก็ไม่ได้หมายถึงคุณจขกทนะคะ ขอพูดรวมๆ คือเนื่องจากหลายท่านข้างบน รวมถึงอีกกระทู้ของคุณจขกท เรื่องเรียนต่อโดยได้ทุน TA RA ที่บอกกันประมาณว่า ก่อนจะตกลงในสัญญาทุน ให้คิดดีๆ โดยเฉพาะผู้หญิง ที่มีโอกาสจะได้พบรักกับคนต่างชาติได้มากกว่านักเรียนที่เป็นผู้ชาย เพราะว่าถ้าเกิดมีแฟนเป็นคนต่างชาติขึ้นมา ก็อาจมีปัญหาแบบนี้ได้ คือดิฉันอยากถามนักเรียนทุน ที่มีปัญหาแบบนี้นะคะ ว่าตอนเริ่มจีบกันนี่ ไม่ได้คุยกันบอกกันก่อนเหรอคะว่า เรามีข้อผูกมัดอะไร ยังไงๆ ก็ต้องกลับไปทำงานใช้ทุน คือดิฉันมองว่า เรื่องการใช้ทุน มันเป็นเรื่องที่ทุกคนรู้ดีตั้งแต่วันที่จรดปากกาลงนามตัวเองกันทั้งนั้น มันไม่ใช่ว่าทางเจ้าของทุนเค้าเพิ่งมาเปลี่ยนกฏ แล้วมีผลบังคับย้อนหลังกันเมื่อเดือนสองเดือนนี้สักหน่อยนะคะ แล้วที่สำคัญ ดิฉันเคยได้ยินมาจากเพื่อนๆนักเรียนทุน ก.พ. ว่า ในสัญญาได้ระบุชัดเจนว่า นักเรียนทุนท่านใดมีความประสงค์จะแต่งงานกับคนต่างชาติ ต้องแสดงความจำนงที่จะไม่เปลี่ยนสัญชาติด้วย (อันนี้ คนที่ได้ทั้งสองสัญชาติคงไม่มีปัญหาอะไร) มันก็ค่อนข้างชัดเจนอยู่แล้วนะคะ คือดิฉันไม่เชื่อในรักแรกพบเท่าไหร่ หลายคนอาจจะบอกว่า เรื่องแบบนี้ไม่เจอกับตัว ก็ไม่เข้าใจหรอก ก็อาจเป็นได้ค่ะ เพราะไม่เคยเจอรักแรกพบมาก่อน เคยเจอแต่อาการ ปิ๊ง แรกพบค่ะ แบบว่า เก็บกลับไปเพ้อฝัน คนอะไร หล่อและดูอบอุ่นจังเลย ประมาณนี้นะคะ แต่ดิฉันไม่เชื่อว่า คนเราจะมีความรู้สึกว่ารักกันได้มากขนาดที่จะจากกันไม่ได้อีกเลย โดยการพบกันแค่ไม่กี่ครั้ง ดิฉันว่า อาการตอนเจอกันครั้งแรกๆ มันแค่อาการ ปิ๊ง และ หลง แต่ว่า คุณจะสานต่อให้มันกลายเป็นความรักขึ้นมาหรือเปล่า มันก็ขึ้นอยู่กับคุณ ว่าคุณตัดสินใจในขณะนั้นอย่างไร คุณจะปล่อยให้ความปิ๊งนำพาโดยลืมคิดถึงผลที่จะตามมาหรือไม่ คือดิฉันว่า การพบรักและมีความรักกับคนต่างชาติไม่ใช่เรื่องผิด แต่น่าจะมีการคุยกันให้เข้าใจกันทั้งสองฝ่ายตั้งแต่เริ่มจีบกันว่า ทางเรามีข้อผูกมัดที่ถ้าคิดเป็นเวลา ก็ยาวนานมาก (โดยเฉพาะคนที่มาเรียนตั้งแต่จบ ม 6 จนถึงเอก) แล้วถ้าต้องการจะใช้ทุนเป็นเงิน มันก็เป็นข้อผูกมัดที่แพงยิ่งกว่ามาก คือถ้าแฟนคุณไม่ได้เป็นมหาเศรษฐี ก็อาจจะต้องตัดการใช้ทุนทางนี้ไปเลย คือถ้าทางเค้าได้รู้ตรงนี้แล้ว ยังยินดีที่จะคบเราอยู่ (คือยินดีจะติดตามเราไปอยู่ด้วยกันที่เมืองไทย หรือเริ่มหาเงินตั้งแต่วินาทีนั้นเพื่อมาจ่ายเงินใช้ทุนให้คุณ) ดิฉันว่า มันก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายที่จะมีคนรักเป็นคนต่างชาติ แต่ถ้าไม่ได้คุยกันตั้งแต่ต้น มันก็เสี่ยงอย่างมาก กับการต้องมานั่งปวดใจทีหลัง ดิฉันก็เห็นด้วยกับบางท่านข้างบนว่า นักเรียนทุนที่มีแฟนเป็นคนต่างชาติ น่าจะหาทางพาแฟนมาอยู่ด้วยที่เมืองไทย โดยเฉพาะท่านที่มีแฟนเป็นคนที่มีความรู้ความสามารถ ประเทศไทยยังต้องการคนเก่งและคนดีมาช่วยพัฒนาอีกเยอะนะคะ ก็เป็นการลงทุนกับ 1 คน แต่ได้รับบุคลากรชั้นดีกลับมา 2 คน เป็นการดีซะอีกนะคะ คือความรู้สึกของดิฉัน มันคล้ายกับว่า ทำไมเวลานักเรียนเรามีแฟนเป็นคนต่างชาติ ฝ่ายที่ต้องมาวิ่งเต้นต้องเป็นฝ่ายเราด้วย เหมือนกับว่า ลึกๆ แล้ว นักเรียนฝ่ายเรา ก็ไม่ได้อยากกลับประเทศตัวเอง พอมีหนทางจะอยู่ต่อได้ (กรณีนี้ คือมีแฟนเป็นคนต่างชาติ) ก็เลยว่า ไม่กลับแล้วกัน หลายคนอาจจะบอกว่า มันไม่ง่ายหรอกนะที่จะให้คนที่เรารัก ต้องละทิ้งทุกอย่างในชีวิตเค้าเพื่อจะมาอยู่กับเราที่เมืองไทย แต่ดิฉันก็อยากถามว่า แล้วมันง่ายนักหรือที่คุณเองจะต้องละทิ้งทุกอย่างในเมืองไทย เพื่อไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับเค้าที่ประเทศอื่น พ่อแม่พี่น้องก็อยู่ที่เมืองไทย ประเทศก็ยังต้องการคนมาพัฒนา คือดิฉันก็พอจะเข้าใจว่า ประเทศไทย อาจจะไม่ใช่ที่ที่เหมาะสมกับแฟน/สามี/ภรรยาที่เป็นคนต่างชาติ ของนักเรียนทุน เพราะประเทศก็ยังล้าหลัง ภาษาก็ไม่ใช่ภาษาสากล เงินเดือนก็น้อย ฯลฯ แต่ว่าดิฉันว่ามันก็ไม่ค่อยยุติธรรมเท่าไหร่กับประเทศไทย ที่ลงทุนมาเยอะกับนักเรียนทุนนะคะ (เอาเป็นว่า เราไม่พูดถึงเรื่องที่ว่า การลงทุนนี้เป็นการลงทุนที่ถูกต้องหรือไม่ มีการติดตามผลหรือไม่นะคะ เพราะหลายท่านข้างบนก็ได้ให้เหตุผลและแง่คิดที่น่าสนใจกันเยอะแล้ว) แต่ดิฉันอยากจะบอกว่า ถ้าไม่มีทุนให้คุณ (หมายถึงนักเรียนทุนโดยรวมนะคะ) มาในวันนั้น คุณก็คงไม่ได้เจอแฟนคุณในวันนี้หรอกนะคะ แล้วดิฉันได้รู้จักพี่ๆ น้องๆ นักเรียนไทยหลายคน ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย ที่มาพบรักที่ต่างประเทศ เค้าก็สามารถจัดการให้ว่าที่สามีหรือว่าที่ภรรยา กลับมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันที่เมืองไทยได้เรียบร้อยดี หลายๆ คนก็ได้งานดีๆ ทำด้วยซ้ำ โดยเฉพาะนักเรียนที่พบรักในมหาลัย แฟนๆ เค้ากลับไปก็ได้ไปสอนหนังสือ (โปรแกรมที่เป็นภาษาอังกฤษ) หรือทำงานในหน่วยงานวิจัยดีๆกัน หลายคนได้งานในบริษัทต่างประเทศ ซึ่งก็เป็นการดีด้วยซ้ำ เพราะเงินเดือนราชการของคุณก็อาจจะน้อยไปนิด พอมีเงินเดือนของแฟนคุณเข้ามาช่วย ครอบครัวก็อยู่ได้อย่างไม่เดือดร้อนแล้ว ดิฉันว่า ถ้าได้มีการพูดคุยกันอย่างเปิดอกถึงข้อผูกมัดกันตั้งแต่ต้น คุณก็จะสามารถวางแผนชีวิตได้เร็วขึ้น เริ่มดูช่องทางหางานให้แฟนคุณ ให้แฟนคุณเริ่มเรียนภาษา ได้รู้จักวัฒนธรรมไทยตั้งแต่เนิ่นๆ มีโอกาสได้ไปเที่ยวเมืองไทยบ้าง ถ้าวางแผนมาดี พอถึงเวลาคุณเรียนจบ มันก็ไม่น่าจะมีปํญหาใหญ่ๆ อะไรให้แก้อีก แต่ถ้าแฟนคุณเค้าปฏิเสธตั้งแต่ต้น ที่จะร่วมมือกับคุณเพื่อหาทางแก้ปัญหา คุณก็มีทางเลือกที่ว่า จะคบกันต่อไปแล้วมามีปัญหากับต้นสังกัดตอนหลัง หรือทางเลือกที่จะเลิกคบกับเค้าตั้งแต่แรกๆ ตอนที่ยังไม่ได้รักกัน จะได้ไม่ต้องมานั่งปวดใจนะคะ จากคุณ : ..... - [ 21 ก.ค. 49 21:57:42 A:81.59.76.238 X: TicketID:117409 ]

ความคิดเห็นที่ 50 คห.49 เขียนได้ดีมากครับ ผมเห็นด้วยกับคุณทุกอย่างเลย แต่ก็นั่นแหละ...มันไม่สามารถทำได้ง่าย ๆ แบบนั้น ผมก็มีเพื่อนหญิงที่เก่งมาก และแฟนเขายิ่งเก่งกว่าเขาอีก ประมาณว่าถ้าเรียนจบก็น่าจะอยู่ระดับสอนมหาลัยดี ๆ ระดับโลกได้เลย เขาบอกว่า ถ้าเขาจบเขาจะตามเพื่อนผมกลับมาทำงานในเมืองไทย ต้องแบบนี้ เราถึงจะได้ดุลการค้าบ้าง .. แต่ก็ พูดง่ายกว่าทำครับ ฮาๆๆ จากคุณ : .. (B.F.Pinkerton) - [ 22 ก.ค. 49 04:11:07 ]

ความคิดเห็นที่ 51 มีเรื่องมาเล่าให้ืชื่มชมอีกกรณี เป็นเืพื่อนผู้หญิงที่รับทุนมาตั้งแต่ prep school จน ป.เอก (น่าจะรุ่นไล่ ๆ กับ จกขท) เขาเป็นคนเก่งมากเหมือนกัน และก็มีอุดมการณ์สูง มีคนต่างชาติมาจีบเขาเยอะ เคยคบ ๆ กัน แต่ผู้หญิงก็เป็นคนเบรค โดยเพื่อนผมเขาจะบอกฝ่ายชายว่าตนเองมี commitment กับประเทศชาติ (เขาเป็นคนจริงจัง) และต้องกลับไทย ถ้าเกิดจะคบ ผู้ชายจะต้องมาอยู่ไทย ไม่อย่างนั้นก็อย่ามารักเขามาก ผู้ชายก็คงเสียใจหลายราย แต่สุดท้ายเธอก็เรียนจบและก็ตั้งใจจะกลับไปช่วยพัฒนาประเทศ เป็นตัวอย่างที่น่าชื่นชม จากคุณ : B.F.Pinkerton - [ 22 ก.ค. 49 04:43:21 ]

ความคิดเห็นที่ 52 กระทู้เก่าหลายปีแล้ว สำนึกนักเรียนทุนของแผ่นดิน http://topicstock.pantip.com/klaibann/topicstock/H3346419/H3346419.html จากใจนร.ทุนกพ.คนนึง ใครที่คิดจะเอาทุนกพ.ขอให้คิดให้ดี http://www.atriumtech.com/cgi-bin/hilightcgi?Home=/home/InterWeb2000&File=/home2/searchdata/Forums/http/www.pantip.com/cafe/klaibann/topicstock/H2156272/H2156272.html&Query=%B9%D1%A1%E0%C3%D5%C2%B9%B7%D8%B9%20+%20KLAIBANN แล้วนักเรียนทุนอีกคนก็หนีไป และทิ้งให้คนอื่นลำบากอยู่เบื้องหลัง http://www.atriumtech.com/cgi-bin/hilightcgi?Home=/home/InterWeb2000&File=/home2/searchdata/Forums/http/www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X3552400/X3552400.html&Query=%B9%D1%A1%E0%C3%D5%C2%B9%B7%D8%B9%20+%20KLAIBANN จากคุณ : B.F.Pinkerton - [ 22 ก.ค. 49 05:04:46 ]

ความคิดเห็นที่ 53 อืม เคยอ่านเอกสารราชการที่ส่งไปยังมหาลัยเกี่ยวการขอทุนและใช้ทุนน่ะค่ะ  เค้าออกมาว่านักเรียนที่ได้รับทุนรัฐบาล (จำไม่ได้ว่าหน่วยงานไหน)  เช่น ทุนโท-เอก หากผู้รับทุนเรียนโทแล้วไม่ต้องการรับทุนป.เอกต่อ ก็ยังต้องใช้ทุนตามที่ทำสัญญาเหมือนเดิมน่ะ (เอกสารฉบับนี้ออกมาไม่เกินปี) ยังไงก็ลองตรวจสอบกับต้นสังกัดดูนะคะ เผื่อจะพบหนทางแก้ไขที่ดี จากคุณ : you_know_that - [ 22 ก.ค. 49 17:24:58 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ตอบคุณคห.ที่ 49 นะคะ คุยกันทุกอย่างตั้งแต่แรกแล้วค่ะ แต่สิ่งที่เพิ่งจะทราบเมื่อสายไปแล้วก็คือดอกเบี้ยสิบห้าเปอร์เซ็นต์เนี่ยแหละค่ะ ยังไงชาตินี้ก็จ่ายไม่หมด แล้วตรงนี้เนี่ย ถ้าไม่ซอกแซกหาจริงๆ หาไม่เจอนะคะ ในสัญญาไม่มี บนเว็บไม่มี ไม่มีใครมาบอกค่ะ คิดดีๆสิคะ เรื่องที่คุณเขียน คือยังไงดีล่ะ ถ้าคิดก็คิดออกอ่ะค่ะ เราว่าใครก็ตามที่จะเริ่ม relationship แบบนี้ ต้องไตร่ตรองแล้วทั้งนั้นแหละค่ะ แต่ 15% ต่อปีเนี่ย มารู้ก็แก้ไม่ทันแล้วจริงๆ จากคุณ : หมาหน้ามุ่ย - [ 25 ก.ค. 49 17:40:07 A:24.195.230.185 X: TicketID:001964 ]

ความคิดเห็นที่ 55 คือดิฉันก็ไม่ได้รู้จักคุณจขกทเป็นการส่วนตัวนะคะ ดังนั้นดิฉันก็ไม่อาจที่จะไปเสนอความเห็นอะไรเกี่ยวกับคุณได้มาก ที่พิมพ์ในคหที่ 49 ก็ไม่ได้ว่าคุณจขกทหรอกนะคะ แค่พูดโดยรวมจากที่ได้อ่านๆ มาจากหลายๆ ที่ ทั้งในนี้และเวปอื่นๆ จริงๆ แล้วดิฉันก็คงคิดได้แหละนะคะ ว่านักเรียนส่วนใหญ่ที่มีแฟนเป็นคนต่างชาติ เค้าก็คงต้องคุยกันแล้วทั้งนั้นแหละ แต่ก็แค่สงสัยน่ะค่ะ ว่าถ้าคุยกันดีแล้ว ได้ไตร่ตรองและวางแผนอย่างรอบคอบแล้ว ปัญหาใหญ่ๆ มันก็ไม่น่าจะมีมาให้แก้แล้วไม่ใช่เหรอคะ คือเรื่อง 15% หรืออะไรเนี่ย ดิฉันก็ไม่ทราบหรอกนะคะ เพราะก็ไม่ได้จะมีส่วนได้ส่วนเสียอะไรด้วย แต่ก็แค่รู้สึกว่า ถ้าได้ไตร่ตรองดีพอแล้ว มีการสอบถามวางแผนดีพอแล้ว ก็น่าจะทราบเรื่องนี้ได้ทันเวลาที่จะแก้ไขอะไรได้ แต่ถ้าคุณคิดว่า การแค่โทรไปถาม 1 ครั้ง แล้วเจ้าหน้าที่คนนึงตอบมาว่าไม่ได้ หรือไม่ให้ เจ้าหน้าที่ชื่ออะไร เป็นใคร รู้จริงหรือเปล่าคุณก็ไม่ทราบ หรือฟังปากต่อปากมา แล้วคุณก็เชื่อว่าเค้าพูดจริงรู้จริง แล้วจบความพยายามแค่นั้น เหมือนอย่างที่คุณได้เล่าประสบการณ์ของคุณให้ท่านอื่นๆ ด้านบนฟังไปแล้ว ก็ขอให้โชคดีแล้วกันค่ะ จากคุณ : จาก คห 49 - [ 25 ก.ค. 49 20:11:01 A:81.59.76.238 X: TicketID:117409 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ฮ่าๆๆ ตกลงเวลาเริ่มคบกับใครเนี่ย ให้โทรหากพ.ก่อนนะคร๊าบบบบ จากคุณ : ม้าหงอย - [ 3 ส.ค. 49 23:43:54 ]