ความคิดเห็นที่ 1 อู้ยยย ทำไมอันแรกมันยาวจังอ่ะ โทษทีนะค่ะอ่านยาวหน่อย อันนี้เป็นเหตุการณ์ที่สอง ที่ถือว่าเจอแบบจัง ๆ ตอนนี้เข้ามาเรียนมหาลัยที่กรุงเทพแล้ว ตอนนั้นเหลืออีกไม่กี่ตัวก็จบเลยไปนอนหอเพื่อนให้เค้าติวให้เพื่อจได้สอบผ่าน หอนี้อยู่ซอยรามคำแหงยี่สิบกว่าๆ ค่ะใกล้ ๆเอแบคหน่อย คืนแรกที่ไปก็เจอดีเลยดิฉันฝันว่ามีวันรุ่ยสองคนกึ่งเดินกึ่งวิ่งลงมาจาดชั้นดาดฟ้า ใสเสื้อแขนสั้นพันแขบแบบนักเลงเลย แล้วห้องเพื่อนนี่หน้าต่างจะตรงกับทางบันไดพอดีเลยในฝันพอเค้าวิ่งมาเค้ามาหยุดที่หน้าต่างตรงกันพอดีกับห้องเพื่อนดิฉัน เค้ามองแบบหาเรื่องเอามาก ๆ ตอนนั้นดิฉันถึงกับสะดุ้งตื่นแบบตกใจมาก ๆ เพื่อนยังถามว่าเป็นอะไรจากนั้นก็มีอีก คราวนี้เพื่อนฝันค่ะ เค้าฝันว่ามีคนแต่งตัวคล้ายคนอกสงครามสมัยก่อนยืนอยู่ปลายเตียง ถือดาบสองข้างด้วย เพื่อนก็เอาข้าวสารปักธูปหนึ่งดอกปักแล้วพูดอะไรไม่รู้ แล้วก็ผ่านไป แล้วเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อคืนนั้น เรานั้งดูทีวีกันคลายเครียดเพราะพรุ่งนี้ก็ต้องไปสอบ แล้วจู่ ๆๆ หน้าจอทีวีก็ค่อย ๆดับไปเหมือนคนเดินผ่าน เราก็กดรีโมทใหม่แต่มันก็ขึ้นสัญญาณไฟสีเหลืองคือเปิดอยู่ สักพักก็กลับมา แล้วก็เป็นอีกเราเริ่มก็เอะใจแล้ว ช่วงเวลาที่เรามองหน้ากันนั้น เชื่อไหมค่ะเพียงไม่กี่วินาทีหลอดไฟนีออนยาว ๆน่ะหลุดออกมาทั้งพวงเลย หลอดไปแตกกระจาย หลุดแบบแรงมากตั้งแต่พวงหลอดไฟไปถึงสายไฟกำแพงห้องเลย เหมือนคนดึงแบบแรง ๆนะตอนนั้นเหมือนหนังเลย น่ากลัวสุด ๆๆ คิดว่าคงเจอดีแน่เลย เพราะอะไรมันจะบังเอิญหลุดได้ทั้งพวงทั้งสายขนาดนั้นแถมไม่ได้หลุดแบบรวดเดียวแต่ค่อย ๆขาดออกมาเหมือนคนดึงแบบแรง เริ่มตั้งแต่กลางห้องจนมาสิ้นสุดที่สายไฟตรงผนัง พอวันรุ่งขึ้นเราไปบอกยามมาซ่อมแกยังบ่นเลยว่าทำไมมันหลุดขาดมาแบบนี้อ่ะ ไปทำอะไร เราก็บอกแกไปว่า แล้วพี่คิดว่าคนที่ไหนจะทำได้ล่ะแบบนี้ บันไดก็ไม่มีปีนขึ้นไป แกก็บอกจริงนะ แล้วใครทำล่ะ พอสอบเสร็จเราก็รีบไปซื้อพวกดอกไม้ ผลไม้เพื่อไปไหว้เจ้าที่บนดาดฟ้าทันที จากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดกับเพื่อนอีก จากคุณ : หนูริวจัง - [ 5 มิ.ย. 51 00:42:33 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ทั้งสองเรื่องที่เจอมาดิฉันว่าเป็นเจ้าที่เจ้าทางมากกว่า ไม่มีอะไรร้ายแรงเค้าแค่มาเตือนเฉย ๆ ว่าเวลาจะเข้าอยู่ที่ไหนควรไหว้บอกกล่าวเจ้าที่หรือศาลดิฉันเวลาไปพักที่ไหนจึงไหว้ศาลเป็นสิ่งแรกเลย เพราะสองเหตุการณ์ที่ดิฉันเจอมามันบอกว่าเราต้องทำนะ บางทีหออิสลามดิฉันถามเจ้าของหอว่าศาลอยู่ไหน เค้าด่ามาอีกว่าไม่ต้องไหว้หรอกไม่ใช่พุทธแค่อย่าเอาหมูมากินก็พอ แต่ดิฉันก็ไหว้อยู่ดี ก็เหมือนกับบ้านเรา ถ้าวันหนึ่งมีใครไม่รู้เดินถือกระเป๋าโ ๆเข้ามาอยู่มานอนเลยโดยที่ไม่บอกกล่าวสวัดี เราเองก็คงจะโกรธและไม่พอใจเอามาก ๆ สิ่งที่มองไม่เห็น็คงเห็นกันค่ะ เพราะเราไม่รู้ว่าเค้ามีไหม ที่บ้านต่างจังหวัดดิฉันก็เคยเจอ กลางคืนตรงหน้าบ้านจะปลูกต้นราตีอยู่แล้วจะเป็นพุ่มตรงโคนต้นดอกหอมมาก ดิฉันก็ไปเด็ดจะไปไหว้พระ เชื่อไปตรงก้านที่ยืนยาว ๆออกมาตรงโคนต้นน่ะมันลากไปลากมาแบบเสียงดีงมาก ดิฉันยืนดูเลยเพราะไม่รู้สึกกลัว พอตกกลางคืนนอนไปกึ่งฝันกึ่งตื่นเหมือนมีเงาดำ ๆมากเอามือมาจับที่ขา ตอนนั้นขาเย็น ชาไปไหม ก็สะดุ้งตื่น ตอนนี้นที่ขายังเย็นและชาอยู่ ดิฉันคิดว่าเป็นผีบ้านผีเรือนมาถามสาทุกสุขดิบมากกว่า ก็ไม่กลัวอยู่แล้ว เราเองถ้าไม่ได้ทำผิดคิดไม่ดีคงไม่มีอะไรรายแรงกิดขึ้นแน่นอน ขอเล่าอีกเรื่องหนึ่งที่ญี่ปุ่นนี่เอง ตอนปลายปีก่อน ครอบครัวเราชอบไปอองเซนกันประจำอยู่แล้ว แต่อองเซนที่ไปนี่อยู่บนภูเขาหน่อย ไม่มีบ้านคน ดูเก่า ๆไงไม่รู่ บรรยากาศแปลก ๆชอบกล คนก็ไม่มี พออาบเสร็จ ดิฉันก็กะว่าจะรอสามีที่เป็นห้องรับรองนะค่ะ พอไปถึงเป็นประตูเลื่อนแบบญี่ปุ่นน่ะคงคิดภาพออกนะเปิดไว้นิดหน่อย สักพักมีผู้หญิงโพล่หน้าออกมา ภาพที่เห็นคือ ผู้หญิงญี่ปุ่นแต่งชุดกิโมโน หน้าขาว ปากแดง สวยเอามาก ๆ เหมือนไมโกะน่ะค่ะ แบบนั้นเลย โพล่มาแค่ครึ่งตัวมาปิดประตูเข้า ดิฉันก็เดินจะไปเปิดดู เพราะคิดว่าคงมีงานอะไร และอยากเห็นไมโกะสวยดี พอเปิดเข้าไปปรากฏว่าไม่มีใครอยู่สักคนเลย คนเดียวก็ไม่มีอ่ะ แล้วที่เห็นคืออะไร ช่วงที่เค้านั่งปิดประตูและช่วงที่ดิฉันเปิดเข้าไปไม่ถึงสิบห้าวินาที ทำไมไปเร็วจังอ่ะ ถ้าจะเดินหนีคงเดินได้ไม่ไกลเพราะเป็นห้องโถงโล่ง ชุดก็คงหนัก แล้วประตูทาเข้าก็มีทางนี้ทางเดียว แต่ก็พิสูจน์ไม่ได้อยู่ดี ก็ไม่เห็นน่ากลัวอะไรเลย จากคุณ : หนูริวจัง - [ 5 มิ.ย. 51 01:04:18 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ส่วนพวกเห็นแบบเป็นวิญญาณอย่างอื่นมาขอส่วนบุญ อันนี้ไม่เคยนะ เพราะคนที่จะเห็นได้ต้องเป็นคนที่สวดมนต์ รักษาศีล หรือเปล่าไม่ทราบ ไม่เคยเจอเหมือนกัน จะเจอก็แต่เจ้าที่เจ้าทางมากกว่า เล่ามายาวมากเลย เหนื่อยมากกกกกกก ไม่ไหวแล้วตีสามแล้ว ปกติไม่เคยเล่าอะไรยาวอย่างนี้เลย เจ็บมือที่พิมพ์ด้วย ความจริงยังพอมีอีกบ้าง แต่ขี้เกียจไม่เอาแล้ว ไปนอนดีกว่า คุณป้าขอมาเลยเล่าค่ะ เฮ่อ เหนื่อจริง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ใครเจอเหตุการณ์แปลก ๆก็เล่าบ้างก็ได้นะ เผื่อเจอคล้าย ๆกัน ไม่ไหวแล้วเหนื่อยมากกกกกกกกกก จากคุณ : หนูริวจัง - [ 5 มิ.ย. 51 01:11:51 ]

ความคิดเห็นที่ 4 น่ากลัวมากค่ะ เราเป็นคนไม่เจอไรแปลกๆกับตัวเท่าไร แต่แม่ของเราเจอบ่อยค่ะ แม่เล่าให้ฟังเรื่องหนึ่ง สมัยแม่เรียนหนังสืออยู่ที่ฮอกไกโด ว่าวันนั้นนอนอยู่ในหอ แล้วก็เห็นแมวกระโดดเข้ามาในห้อง แม่ก็คิดว่า แมวใครเข้ามา แล้วก็นึกได้ว่า อ้าว อยู่ในหอนี่ แล้วก็เห็นผู้หญิงคนนึง แมวก็เดินไปหาผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงฝรั่ง ใส่ชุดแบบฝรั่งกระโปรงยาวๆ แม่ก็คิดว่า ผีแน่ๆเลย ก็เลยสวดมนต์ๆแผ่เมตตาๆไปให้ แล้วก็คิดในใจว่า จะทำบุญไปให้นะ ผู้หญิงคนนี้ก็เดินไปเดินมาในห้อง แล้วก็หายตัวไปพร้อมกับแมว วันต่อมาแม่ก็เลยไปบริจาคเงินทำบุญตามวัดแล้วก็อุทิศส่วนกุศลให้เขาค่ะ แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 51 04:16:59 จากคุณ : Superfunkycalifragisexy - [ 5 มิ.ย. 51 04:15:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 พูดได้คำเดียว ขนแขนแสตนด์อัพ ขอบคุณหนูริวจัง ที่อุตสาหะพิมพ์ให้อ่านกันต้องสองสามเรื่อง เล่าได้เห็นภาพมาก ดีว่าอ่านตอนเช้านะ ถ้าอ่านตอนกลางคืนสงสัยข่มตาหลับยากเลย เรื่องของวิญญาณ ถ้าคนไม่เคยเจอคงไม่เชื่อ แต่ป้าว่า เรื่องแบบนี้อย่าไปลบหลู่ ไปนอนแปลกที่ที่ไหน ป้าก็ต้องกราบหมอนก่อนนอน ขอสมาลาโทษเจ้าที่เจ้าทาง กล่าวว่า วันนี้ข้าพเจ้าขอมาอาศัยหลับนอนณ.สถานที่นี้ ขอให้ช่วยคุ้มครอง ให้นอนหลับฝันดี ถ้าทำสิ่งใดที่เป็นการรบกวน ต้องขอโทษด้วย ดังนั้นจึงนอนหลับได้โดยปรกติสุข และจะคอยสอนลูกว่าไปนอนค้างคืนพักแรมที่ไหน ให้ไหว้พระก่อนนอนอย่าลืม ขนาดตอนลูกหลานมาเที่ยวหาที่่ญี่ปุ่น ป้าก็บอกกล่าวเจ้าที่เจ้าทางว่าลูกหลานจะมาพักอยู่ชั่วคราว ขอให้ช่วยคุ้มครองด้วย ทำสิ่งใดที่เป็นการรบกวนก็ขอให้ยกโทษให้ด้วย เรามาอยู่ต่างประเทศ บางครั้งอาจจะลืมเลือนขนบธรรมเนียมแบบไทยๆไปบ้าง แต่ของอย่างนี้ทำไปก็ไม่เสียหายอะไร เหมือนไปบ้านใครก็ต้องกล่าวทักทายเจ้าของบ้านด้วยกิริยามารยาทเรียบร้อย คงได้รับความเมตตาตอบกลับมา มาช่วยกันเล่าอีกเยอะๆก็ดี ชอบฟัง ตื่นเต้นดี อยากฟังอีกจ้ะ จากคุณ : พนอจัน - [ 5 มิ.ย. 51 05:27:31 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อยากอ่านมาก ๆ เลย แต่ขอเลื่อนลงมาดูคอมเม้นท์ก่อนว่าน่ากลัวหรือเปล่า พอคุณป้าพนอจันบอกขนแขนแสตนด์อัพ เดี๋ยวขอไปทำใจ แล้วจะเข้ามาอ่านอีกรอบนะจ๊ะ อยู่บ้านคนเดียวด้วย กลางวันก็เถอะ คนมันกลัว ผีอาจจะมาไม่เลือกกลางวันกลางคืนก็ได้ (คิดไปได้เนาะ) จากคุณ : Ssachiy - [ 5 มิ.ย. 51 06:11:10 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โห....ถ้าเราเป็นหนูริวจัง....เจอเหตุการณ์แบบนี้...คงขนของย้ายหอเป็นการด่วนแล้วละค้า เรื่องลี้ลับแบบนี้....ไม่เคยเจอ...แล้วก็อย่ามาเยี่ยมเยียนกันดีกว่าเนอะ...  แต่ก็ไม่เคยลบหลู่นะ เพราะแม่เราสอนตั้งแต่เด็กแล้ว....แล้วเราก็สอนลูกเราเช่นเดียวกัน  ก่อนนอนต้องสวดมนต์ แผ่เมตตา  ยิ่งถ้าไปนอนแปลกที่ เป็นต้องร่ายยาวขึ้นกว่าเดิม  ขออาศัยซุกหัวนอนหน่อย อย่าได้มากวนกันเลย (ถึงแม้จะในความฝันก็ตามเถอะ) จากคุณ : เต่าญี่ปุ่น - [ 5 มิ.ย. 51 06:22:03 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตื่นเช้ากันจังค่ะ พาลูกทานข้าวเสร็จเลยว่าจะมาพิมพ์ต่อนิดหน่อให้จบ ทั้ง ๆที่รู้สึกปวดหัวเหมือนไม่สบายตั้งแต่เมื่อคืน เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนสนิทที่เรียนมหาลัย ปกติเราจะไปไหว้ช้างสามเศียรที่สมุทรปราการกันโดยเฉพาะช่วงใกล้สอบ เพื่อน ๆคงพอรู้จักนะค่ะ ออกทีวีออกจะบ่อย เวลาขึ้นไปข้างบนช้างถ่ายรูปถ้าไม่ขอถ่ายไม่ติดเลยอ่ะ เราเจอมาแล้ว เห็นใคร ๆก็บอกนะ ดิฉันก็ไม่เชื่อเท่าไหร่อีก ถ่ายเฉยเลย ปรากฏว่ากดไม่ลงเลย พอยกมือไหว้ถึงได้ติด ข่างล่างก็เหมือนกัน ไม่ขอท่านบอกกล่าวภาพออกมามัวมากหน้าแทบมองไม่เห็นที่เห็นชัดคือช้างสามเศียรอย่างเดียว เข้าเรื่องเลยเพื่อนดิฉันก็ขอให้สอบผ่านจะซื้อผลไม้ อ้อย มาแก้บนถ้าสอบได้ จากนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรเลย พอผลสอบออกมาปรากฏว่าไม่ผ่าน เพื่อนก็ไม่ได้สนใจอะไร พอตกกลางคืนเพื่อนเราจะฝันว่ามีช้างตัวสีขาวมายืนที่หน้าต่าง ทำตาทะมึน ขวาง ๆ แล้วก็สะดุ้งตื่นทุกที เป็นอย่างนี้บ่อยมาก จนพากันไปหาหมอดูว่าทำไมฝันบ่อยจัง หมอดูก็ดูไพ่ยิปชีแล้วบอกว่าแล้วไปบนบานที่ไหนรึเปล่าล่ะเพื่อนก็บอกไม่มีเค้าก็บอกคิดดูดี ๆ ก็คิดถึงช้างสามเศียรว่าเคยบนไว้ว่าสอบผ่านจะซื้อผลไม้ไปแก้บน แต่ผลสอบไม่ผ่านนี้จะไปแก้ทำไมล่ะ ยังคิดไม่ได้อีก หมอดูเลยด่ามาอีกว่าบนไว้แล้วจะสอบผ่านไม่ผ่านก็ต้องไปแก้บนซะก่อนจะสาย เราก็ซื้อผลไม้ อ้อยไปแก้บนจากนั้นเพื่อนเราก็ไม่ฝันอีกเลย ดิฉันจำได้ว่าครั้งแรกที่เจอสิ่งแปลก ๆแบบนี้ตอนนั้นเก้ขวบได้มั้ง ยังอยู่บ้านนอกอยู่เลย ตอนนั้นตอนกลางคืนก็รอแม่เข้าห้องน้ำข่างล่าง ปรากฏว่าหน้าห้องน้ำดิฉันเห็นเป็นเงาคนแต่ตัวไม่สูงมากเหมือนเงาเด็กมากกว่า ตอนนั้นยังเด็กก็เอามือนับเงาตัวเอง แล้วเงาที่สองของใครง่ะ แม่ก็เข้าห้องน้ำ แม่ออกมาเงานั้นก็ยังอยู่ ดิฉันก็ไม่บอกแม่ก็อยู่กันสองคนกับแม่แต่มีเงาสามเงา แต่ตอนนั้นก็ไม่รู้สึกกลัวเลย ไม่กลัวมาตั้งแต่เด็กแล้ว จากคุณ : หนูริวจัง - [ 5 มิ.ย. 51 07:24:49 ]

ความคิดเห็นที่ 9 น้องหนิงเล่าได้น่ากลัวมากเลยอ่ะ แต่พี่ชอบแฮะเรื่องแบบนี้น่ะ นี่ก็จะเข้าหน้าร้อนแล้ว ทีวีญี่ปุ่นคงจะค่อยๆเรี่มมีรายการผีๆมากขึ้นเนอะ รอดูอยู่จ้ะ พี่ว่าน้องหนิงคงมีซิกเซนส์นะ พี่ไม่ค่อยเชื่อเรื่องแบบนี้สักเท่าไหร่ แต่ชอบอ่าน ชอบดูเรื่องผีๆค่ะ สามีชอบพาไปตามอุโมงค์ที่เค้าลือกันว่าเคยมีคนเห็น พาไปตามสะพานที่ชอบมีคนไปกระโดดเพื่อฆ่าตัวตาย กลัวเหมือนกันแต่ชอบไง ปรากฏว่ายังไม่เคยเจอเพราะไปตอนกลางวัน(ไม่แน่จริงแล้วยังมาคุยอีก5555555) ถ้าใครมีเรื่องน่ากลัวแบบนี้อีก มาเล่าให้ฟังหน่อยนะคะ ชอบๆๆๆๆ จากคุณ : a.miyazaki - [ 5 มิ.ย. 51 07:39:49 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ดิฉันเป็นคนไม่กลัวผีอยู่แล้วสามีดิฉัน คนญี่ปุ่นแท้ๆยิ่งไม่กลัวกว่าดิฉันอีก เวลาเราสองคนไปดูหนังผีน่ากลัวๆๆ คนร้องกันทั้งโรงดิฉันกับสามีเงียบกริบเหมือนมาดูหนังชีวิตโศกเศร้าประมาณนั้นเลย เค้าบอกในชีวิตอยากเจอมากเลยจะได้ถาม ถามอะไรดิฉันก็ไม่ทราบ ตอนไปแต่งงานกันที่บ้านนอก ด้วยความที่เป็นอะไรที่ตื่นเต้นเค้าก็อยากดูโน้นนี่ บ้านดิฉันอยู่ใกล้ ๆวัดป่านะค่ะ บางเดือนก็มีพระท่านมาออาศัยอยู่ บางทีก็ไม่มี แล้วแบบเป็นป่าหมด มีธาตุล้อมรอบ แฟนก็บอกดิฉันว่าอยากดูวัดไทย ดิฉันก็จัดให้ พาเดินไปในวัดสองคนตอนบ่ายสี่กว่า ๆ บรรยากาศตอนนั้นวังเวงมาก เค้าก็ดูสนุกมากเลยอ่ะ ถ่ายรูปตลอด ถ่ายแม้กระทั่งเมนเผาศพเพราะแปลก เป็นเมนเผ่าแบบโบราณน่ะค่ะ หล่อปูนขึ้นมาสองข้างเท่านั้น ไม่ได้มิดชิดอย่างในกรุงเทพ เพราะเป็นวัดบ้านนอก เราก็ถ่ายรูปไปเรื่อย พอเดินกลับมาถึงบ้านผู้เฒ่าผู้แก่ก็ถามว่าพากันไปไหนมา ดิฉันก็บอกไปวัดมา เค้าก็มองหน้ากันแล้วบอกว่าไปทำไมเมื่อสองวันก่อนมีคนตายเพิ่งเผาไป คนเพิ่งแต่งงานไปอย่างนั้นไม่ดี ดิฉันกับแฟนก็ยิ้ม ๆก็ไม่เห็นเจออะไรนี่ แต่เค้าคงกลัวเรากลัวแฟนบอกสนุกดีออก มิน่าตอนถ่ายรูปตรงเมนเผาศพ สังเกตุเห็นขี้เถ้าเยอะมาก คงยังไม่มาเก็บเอากระดูกเพราะต้องรอสามวันก่อน ตอนปู่ตายก็เหมือนกันเมื่อปีก่อน พ่อสามีที่ญี่ปุ่นนะค่ะ แกเสียด้วยโรคชะรา ตอนนั้นเอาศพมาที่บ้านบริษัทก็จัดแจกทุกอย่างให้ แต่ศพสวยออก ก็เอาวางไว้ เค้าก็บอกว่าต้องจะธูปทั้งคืนนะห้ามดับ คนญี่ปุ่นเค้าก็เชื่อเหมือนที่ไทยว่า ถ้าธูปดับคนที่ตายก็จะมองไม่เห็นทาง ไปไหนไม่ได้ ต้องจุดต่อ ๆกัน ทีนี้สามีกับคุณแม่เค้าดูเหนื่อยมากเหมือนจะไม่ไหว แน่นอนดิฉันต้องอาสาทำ ทั้งที่ไม่อยากทำ ไม่ใช่กลัวนะ ขี้เกียจต่างหาก ง่วงด้วยจะสี่ทุ่มแล้ว เสีตตอนกลางคืนอีก เอาลูกนอนเสร็จก็มานั่งเฝ้าหน้าศพเลยคอยจุดธูปทุกสิบห้านาที ธูปญี่ปุ่นก็สั้น ๆแปบเดียวก็หมด หลับบ้างตื่นบ้างคนเดียว เปิดไฟสลัว ๆ มองเห็นแต่ศพตรงหน้า แต่ก็ไม่รู้สึกกลัวเพราะเค้าคือพ่อสามี ก่อนตายสนิทกันมาก เราก็มองว่าคนเราเกิดมาก็ต้องตายทุกคน ไม่ช้าก็เร็ว จะไปกลัวทำไม สักวันหนึ่งก็ต้องไปนอนเป็นร่างไร้วินญาณอย่างนั้น ไม่มีใครหนีพ้นหรอก ทุกคนที่รู้ยังถามเลยว่าทำไมกล้าอยู่จุดธูปคนเดียวไม่กลัวเหรอ ก็ได้แต่ส่ายหน้า จากคุณ : หนูริวจัง - [ 5 มิ.ย. 51 07:41:45 ]

ความคิดเห็นที่ 11 หลายคนอาจจะคิดว่าทำไมดิฉันไม่กลัวเรื่องพวกนี้เหรอ ตอบได้เลยค่ะว่าไม่กลัวแม้แต่นิดเดียว ด้วยสาเหตุอะไรก็ไม่ทราบ ดิฉันก็ไม่ได้มาคาถาป้องกันผีอะไรนะ สิ่งที่ใช้นึกถึงคุ้มครองคือ บุญคุณของพ่อแม่ผู้ที่เลี้ยงดูเราต่างหาก เอาพ่อแม่ทูนไว้บนหัว และเก็บไว้ในใจไม่ว่าเราจะเจออะไรก็จะปลอยภัยตลอดแหละ อันนี้คิดเอาเอง แต่ก็แอบมีพระดี ๆหลายองค์เหมือนกัน เอาไว้พกเวลาเดินทาง ขึ้นเครื่องบินกลับไทย จะได้รู้สึกปลอดภัยสบายใจ เคยเล่าเรื่องพวกนี้ให้แม่ฟังเหมือนกัน ท่านก็ถามว่ากลัวไหม ดิฉันก็บอกไม่ เฉย ๆแม่เป็นห่วงกลัวเรากลัว เลยพาไปวัดหาพระที่นับถือว่าลูกเจอแบบนี้ เป็นอะไรไหม พระท่านก็มองที่ดิฉันแล้วบอกว่า ถ้าไม่กลัวก็ดีแล้วจะได้ไม่ฟุ้งส่าน ก็จริงแฮะ ถ้าเรามัวแต่กลัวเรื่องพวกนี้ จิตใจก็ไม่เป็นอันทำไร ไปไหนไม่ได้ แล้วจะคิดทำไม ให้เสียเวลา ชีวิตยังต้องมีอะไรให้คิดอีกตั้งเอยะแยะมากกว่าความกลัวที่เราสร้างขึ้นเอง สิ่งที่น่ากลัวกว่าผี ก็คือ คนนี่แหละดิฉันว่า เพราะผีวิญญาณอย่างดีก็มาหลอกแลบลิ้นปิ้นตาให้กลัวหัวโกร๋นแต่คนนี่สิ ไม่หลอกแต่ทำเลย ดิฉันเองก็ไม่เคยได้ยินผีฆ่าคนเท่าเลย แต่ที่ได้ยินได้ดูทุกวันนั้นคือคนฆ่าคน อันนี้เป็นสิ่งที่น่ากลัวกว่าเพราะวิญญาณจับต้องไม่ได้แต่คนต่างหากที่จับต้องอาวุธต่าง ๆได้ ต่อให้ผีมายืนเป็นร้อย ๆ ดิฉันยังไม่รู้สึกกลัวเท่ามีคนถือมีดมายีนต่อหน้าแค่คนเดี๋ยว อันนี้น่ากลัวออก ข่าวก็มีให้เห็นทุกวัน และที่น่ากลัวกวาผีสางอีกอย่างคือ ภัยธรรมชาติซึ่งจะเกิดเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รวมทั้งภาวะโลกร้อนน้ำแข็งละลายอีก ก็เพราะฝีมือมนุษย์ทั้งนั้น ไม่ใช่ผีใช่สางทำแต่ประการใด ตอนจบเป็นสาระหน่อยนะค่ะ เพราะจะได้บรรเทาความกลัวของท่านผู้อ่านไปได้บ้าง สำหรับคนที่กลัวเรื่องพวกนี้ จากคุณ : หนูริวจัง - [ 5 มิ.ย. 51 08:00:29 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เรื่องแรกน่ากลัวมากๆ เลยค่ะ ถ้าตัวเองเจอแบบนั้นคงย้ายออกแต่เช้าแน่ๆ จากคุณ : morinaga - [ 5 มิ.ย. 51 08:05:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ความจริงเรื่อง วิญญาณพวกนี้ ไม่ได้กี่ยวกับห้องแอดเจแปนเลยนะ แต่ก็เอามาเล่นสู่กันฟัง ดิฉันน่าจะเอาไปเล่าประสบการณ์นี้ตรงห้องวิญญาณมากกว่า ห้องก้อหว้าหรือเปล่าเอ่ย ใครพอทราบ เผื่อเรื่องราวของดิฉันจะได้เป็นกระทู้แนะนำกับเค้าบ้าง จะได้ดัง ๆเหมือนคนอื่น ให้สมกับที่นั่งหลังขดหลังแข็งพิมพ์เป็นห้าหกชั่วโมง ว่าแล้วทำลิ้งไปดีกว่า แฮ่ ๆๆ พูดเล่นค่ะ ทำลิ้งไม่เป็นอีกแน่ะ ไม่เอาดีกว่า กลัวเด่นดังในเรื่องที่ไม่อยากดัง ขณะที่คุณอ่านเรื่องนี้ เหลือบมอง ๆที่หางตาหรือมองเข้าไปหน้าจอคอมหน่อยนะค่ะ เผื่อมีอะไรเป็นลาง ๆยืนมองอยู่ คิดเอาเอง ใครมีอะไรที่แปลก ๆก็เล่าแชร์กันนะค่ะ ดิฉันเล่าคนเดียวมันไม่สนุกเท่าไหร่ จบแล้วค่ะ แล้วจะมารออ่านเรื่องของท่านอื่นต่อไป จากคุณ : หนูริวจัง - [ 5 มิ.ย. 51 08:13:33 ]

ความคิดเห็นที่ 14 พี่หนิงอ่า น่ากลัวนะ แฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ยุให้อ่านก้ออ่านให้แย้วนะ บอกตรงๆว่ากลัวจับใจ ขลลลลลลลลลลลลุกอ่า บีอ่ะไม่เคยลบหลู่ ไม่เคยเจอ ไม่อยากเจอ ไปไหนก่อนนอนไหว้หมดเจ้าที่เจ้าทางเห็นศาลเพียงตาที่ไหนบีไหว้หมดนะ เป็นคนที่กลัวเรื่องพวกนี้มากๆ ขออย่าได้เจอะเจอเรยยย ไปแระ จากคุณ : หนูบี - [ 5 มิ.ย. 51 09:05:34 A:218.230.120.45 X: TicketID:178202 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สนุกดีออก กำลังจะขออนุญาตลิงค์ไปห้องไร้สังกัด เพราะป้าก็วนเวียนไปมาอยู่ห้องนั้นบ่อยๆ มีเรื่องอะไรสนุกๆน่าสนใจก็แบ่งๆกันอ่าน อ่านแล้วก็คิดว่า หนูริวจังนี่เป็นคนที่มีความคิดความอ่านดีมาก รู้จักชีวิตแยกแยะเรื่องได้ถูกต้อง ทำให้นึกไปถึงคุณพ่อคุณแม่ เลี้ยงลูกอย่างไรจึงเป็นคนมีความคิดความอ่านดี เคยไปงานศพคนญี่ปุ่น สามีเพื่อน เป็นครั้งแรกที่ได้ไป เขาจัดให้เคารพศพที่แมนชั่นที่พักอาศัยอยู่ เป็นครั้งแรกที่ต้องมานั่งเผชิญหน้ากับศพ เขาเอาผ้าขาวปิดหน้าเอาไว้ เหมือนคนนอนหลับ ไฟก็เปิดไว้ไม่สว่างมาก บอกจริงๆว่าไม่ค่อยชอบบรรยากาศแบบนั้น แต่เป็นเพราะไม่ทราบมาก่อนว่าธรรมเนียมญี่ปุ่น เขาจะนำร่างคนเสียชีวิต มานอนให้เราได้เคารพศพกันต่อหน้าต่อตา อาจจะเป็นกรณีที่ไม่ได้เสียชีวิตแบบผิดธรรมชาติ เรื่องความตายไม่มีใครสามารถหลีกเลี่ยงได้ ไม่เร็วก็ช้า แต่ถ้าเป็นไปได้ขอกลับไปตายที่เมืองไทย อยู่ต่างประเทศไม่มีญาติพี่น้อง คงว้าเหว่ และอยากจะรู้จริงๆนะว่า ถ้าเราตายที่ต่างประเทศ วิญญาณเราจะกลับไปไทยได้หรือเปล่า ข้อนี้เป็นเรื่องที่สงสัยไม่หาย เราจะไปอย่างไร เหาะไปหรือเกาะหางเครื่องบินกลับ สงสัยจริงๆนะนี่ จากคุณ : พนอจัน - [ 5 มิ.ย. 51 09:37:48 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านไปขนหัวลุกไป...   แต่โดยส่วนตัวไม่เคยเจอ และก็ไม่อยากเจอคะ จากคุณ : noot (thangthai_ladypink) - [ 5 มิ.ย. 51 11:19:32 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แอบตามมาจาก รสก. ค่ะ จากคุณ : *ตู้-แดง* - [ 5 มิ.ย. 51 11:57:38 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาลงชื่อว่าอ่านตอนกลางวันจ้ะ จากคุณ : Canossa - [ 5 มิ.ย. 51 12:05:11 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อยากจะบอกว่าผมขนลุก 555+ เรื่องแรกหง่ะน่ากลัว จากคุณ : ขวดโหลที่ว่างเปล่า - [ 5 มิ.ย. 51 12:46:22 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หงะ.............. เป็นคนกลัวผีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ก็เข้ามาอ่านจนได้เรา จากคุณ : แม่บ้านณ.โตเกียว - [ 5 มิ.ย. 51 13:24:31 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ชอบอ่านชอบ ดู เรื่องผีมากๆ   แต่ เป็นคนกลัวผีค่ะ สามียิ่งกลัวใหญ่เลย เปิดเน็ตดูภาพผีสามีดันโผล่หน้ามาดู เห็นภาพ ดุเหมียวใหญ่เลย  และก็คลิปที่พี่กินอยู่ฯ เอาลง ที่คนญี่ปุ่นเผาตัวตาย เปิดฟัง สามี มาแอบหูได้ยิน โกธรใหญ่ บอกว่า อารมณ์ดีๆ แต่มาได้ยินแบบนี้หดหู่ใจ ซวยอีก ( งอนนานมากๆ )   ผ่านอุโมงค์ ที่ล่ำลือว่าผีดุ ( คามากุระ ) สามีก็บอกว่าห้ามพูดเรื่องผีนะ เคยเจอหรือเปล่า? ตอนเด็กเห็นเงาคนเดินไปหลังบ้าน ( เป็นสระ )  นึกว่า อา แต่พอออกไปดูกลับไม่มีใครเลย .......................... จากคุณ : meaw_1985 - [ 5 มิ.ย. 51 13:29:30 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณนะค่ะคุณป้าที่ชม  แต่ชีวิตคนเรามันก็ไม่มีอะไรที่แน่นอน วันหนึ่ง ๆๆมันเร็ว เดี๋ยวก็พรุ่งนี้ ๆๆๆๆแล้วก็ผ่านไปๆๆ จนมาถึงวันสุดท้ายของชีวิตในที่สุด คุณป้าทำลิ้งไปได้เลยค่ะ เผื่อห้องแอดเจแปนของพวกเราจะได้เป็นที่รู้จักของชาวพันทิปมากขึ้น ไม่เป็นไรค่ะ เผอิญหนูทำลิ้งไม่เป็นนะค่ะ แฮ่ๆๆๆ ทำไมไม่มีคนอื่นมาเล่าเลยล่ะค่ะ ช่วย ๆกันเล่าหน่อยค่ะ เข้ามาอ่านอย่างเดียวไม่ได้นะจ๊ะ เดี่ยวจะถูกหลอนไม่รู้ตัวด้วย จากคุณ : หนูริวจัง - [ 5 มิ.ย. 51 13:50:24 ]

ความคิดเห็นที่ 23 สวัสดีค่ะป้า เล่าไว้ในห้องไร้สังกัด ก็เลยก๊อปเอามาเล่าในห้องนี้บ้างค่ะ จัดให้ค่ะป้า...อิอิอิ ..............................................................................................  ความคิดเห็นที่ 9   ปัจจุบันเด็กแนวฯ ก็พักอาศัยอยู่ติดกับห้องผีสิง นี้มาสองปีแล้วค่ะ แรกๆ ก็กลัวแต่ตอนนี้ชินแล้วค่ะ ถือซะว่าต่างคนต่างอยู่ อาทิตย์หน้าเจ๊เจ้าของตึกเค้าจะเอาพระมาสวด กับพรมน้ำมนต์ น่ะค่ะ (เจ๊เพิ่งคิดได้มั๊ง..เพราะเคยบ่นให้เจ๊ฟัง แล้วอีกอย่างคน ย้ายออกบ่อยด้วย) เพราะทุกวันนี้ได้ยินเสียงคนอยู่ในห้องข้างๆ ตลอด บางทีก็เคาะฝาผนังช่วงประมาณ 5 ทุ่ม ทุกคืนเลยค่ะ คนที่มาพักอาศัยห้องนั้น เต็มที่อยู่ได้ไม่เกินสองเดือนก็ย้าย ออกไปหมด อยู่ไม่ได้นาน คนที่เพิ่งมาอยู่ใหม่ก็เพิ่งย้ายออก ไปเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาเองค่ะ บางทีก็ได้ยินเสียงคนไปวิ่งเล่นบนดาดฟ้า เพราะเด็กแนวฯ อยู่ชั้นห้า ซึ่งประตูทางขึ้นดาดฟ้ามันปิดล็อคกุญแจ ช่วงดึกๆ คงไม่มีใครขึ้นไปได้อยู่แล้วค่ะ เพราะกุญแจ อยู่กับป้าที่เฝ้าตึก เค้าก็บอกว่าไม่เคยขึ้นไปค่ะ อีกอย่าง ขาป้าไม่ค่อยดี ขาแกพิการค่ะ เวลาเดินต้องใช้ไม้เท้าช่วย เมื่อก่อนตอนย้ายมาอยู่แรกๆ เคยไปเคาะห้องผีสิงด้วย ตอนนั้นไม่รู้ คิดว่ามีคนพักอยู่เพราะมันเคาะห้องไม่หยุด กะจะไปบอกเจ้าของห้องว่าคุณช่วยเงียบๆ หน่อยได้มั๊ย อย่าเคาะฝาผนังมันสะเทือน แล้วก็รำคาญด้วย อีกอย่างนี่มันก็เที่ยงคืนแล้ว ไปเคาะห้องเรียกสักห้านาทีได้มั๊ง ก็เงียบไม่มีใครมาเปิดประตู สักพักมีพี่ที่เค้าพักอีกห้องนึงอยู่ชั้น 5 เหมือนกัน เพิ่งจะกลับเข้ามา เค้าบอกว่าน้องเคาะห้องนั้นทำไม ยังไม่มีใครย้ายเข้ามาอยู่เลย ก็เลยบอกพี่เค้าไปว่า จะไม่มีคนอยู่ได้ไงล่ะ ได้ยินเสียงคนอยู่ ในห้องนี้มาสามวันแล้วพี่ ยังได้ยินเสียงเค้ามาซักผ้า ล้างจาน อยู่หลังห้องทุกคืน แต่ที่รำคาญนี่เค้าเคาะฝาผนังห้องไม่ยอมหยุด เลยค่ะพี่ พี่คนนั้นเค้าก็ทำหน้าเหลอหลา ห๊า..อะไรนะ จริงเหรอ แสดงว่า เจอเข้าให้แล้ว ก็บอกว่าพี่ก็เคยเจอเหมือนน้องน่ะแหละ เมื่อก่อน พี่ก็เคยอยู่ห้องที่น้องอยู่ แต่พี่รำคาญ ก็เลยย้ายไปอยู่ห้องฝั่งตรงข้าม (โห..กำ...ที่จริงน่าจะย้ายออกไปเลยนะ ย้ายโคตะระไกลผีเลย) แต่เค้าก็ไม่ได้มาหลอกอะไรมากมายหรอก มาแค่ให้เราได้ยินเสียง ว่ามีคนอยู่ มาเคาะห้องให้รำคาญ แต่ถ้าเราไม่รำคาญ ก็อยู่ไปเหอะ ถือซะว่าต่างคนต่างอยู่แล้วกัน เพราะที่นี่ก็ปลอดภัยดี คนที่มาอยู่ก็ไม่วุ่นวายเท่าไหร่ มีแต่คนทำงานดีๆ ทั้งนั้น จะมีก็แต่ผีนี่แหละ เราก็เหวอบวกเอ๋อรับประทานไปชั่วขณะ สุดท้ายก็เออจริงของพี่เค้า อยู่สบายๆ บรรยากาศดี มีผีให้รำคาญนิดหน่อย แต่ปลอดภัยจากโจร ก็โอเคแล้ว เพราะชั้น 5 คนส่วนใหญ่เค้ากลัวกันก็เลยไม่ค่อยมีใคร เข้ามาวุ่นวายสักเท่าไหร่ ปัจจุบันเหลือที่อยู่ชั้น 5  แค่  6 ห้อง แต่อยู่กันจริงๆ แค่สองหรือสามห้อง เพราะที่เหลือไม่ค่อยอยู่กัน เค้ากลัว ไอ้เราอยู่ติดกับห้องผีด้วยซ้ำ ยังชิลล์ๆ เลย เพราะเค้าก็ไม่ได้ มาเป็นผีหน้าเละหลอกเราซะหน่อย มาแบบนั้นสงสัยย้ายออกตั้งแต่ วันแรกแล้วล่ะ...เหอๆๆ ยิ่งช่วงก่อนวันพระ จะรำคาญสุดๆ เพราะเคาะตั้งแต่ช่วงสี่ทุ่มกว่าๆ ไปจนตีเกือบๆ ตีสาม เคยตะโกนว่าไปด้วยค่ะ ให้เงียบๆ หน่อย คนจะนอน ต่างคนต่างอยู่ เราไม่เคยเบียดเบียนคุณ แล้วคุณ จะก่อความเดือดร้อนรำคาญ สร้างเวรสร้างกรรมทำไมเนี่ย จากนั้นก็เงียบไปเลยค่ะ อย่างมากก็เคาะ ไม่เกินเที่ยงคืน ถ้าเป็นวันโกนวันพระ ก็ไม่เกินตีหนึ่ง ราวๆ นี้ค่ะ เสียงไม่ดัง สักเท่าไหร่ หรือว่าชักจะชินก็ไม่รู้..เหอๆๆ (สงสัยเด็กแนวฯ น่ากลัวกว่า..อิอิ) อย่างเมื่อคืนนี้ก็ได้ยินเสียงมาซักผ้า ล้างจานอยู่หลังห้อง ตอนเด็กแนวฯ นั่งเล่นเน็ตเข้าเว็บพันทิป อยู่นี่แหละค่ะ แต่ก็เฉยๆ แล้ว กลัวจนเลิกกลัวแล้วค่ะ เพราะเค้าก็ไม่ได้ มาทำอะไร ไปทำบุญก็จะอุทิศส่วนกุศลให้ประจำ ให้เค้า คุ้มครองเราด้วย แต่ถ้าจะให้ชะโงกหน้าไปตรงระเบียบหลังห้องว่าเค้าซักผ้า หรือเปล่าบอกตรงๆ ไม่หาญกล้าเยี่ยงนั้นพ่ะยะค่ะ แค่เสียง ก็พอทนแล้ว อย่าเจอตัวเป็นๆ เลย มันป๊อด..อ่ะค่ะ จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน    - [ 5 มิ.ย. 51 14:33:02 ]     ................................................................................................ จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน - [ 5 มิ.ย. 51 19:21:12 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณ เด็กแนวแถวชายแดน ที่ก็อปมาให้อ่านกันห้องนี้ มีหลายคนไม่กล้าอ่าน กลัวหลอน แต่ป้าว่าตื่นเต้นดี ยังขาดอีกท่านที่เคยเล่าเรื่องความฝันที่โรงพยาบาล บอกว่ามีเรื่องจะเล่า เมื่อไหร่มาเอ่ย รออยู่จ้ะ จากคุณ : พนอจัน - [ 5 มิ.ย. 51 19:43:27 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ไม่รู้จะเล่าดีไหม เดี่ยวแฟนมาค้นเจอจะแย่เอา เพราะไม่ได้บอกใคร ขอเริ่มที่หลังจากที่ผมย้ายมาทำงานที่ญี่ปุ่นได้สักพักหนึ่งแล้วและก็เอาแฟนมาอยู่ที่นี่ด้วย ... หลังจากที่เราเร่งทำการบ้านกันทุกคืน ในเวลาไม่นานแฟนผมก็ตั้งท้อง ตอนนั้นก็ตื่นเต้นมากๆ บวกกับเป็นพ่อแม่มือใหม่ด้วยกันทั้งคู่ ของบางอย่างก็เตรียมกันอย่างฉุกละหุก มีเพื่อนบ้านใจดีหลังจากรู้ข่าวว่าเรา ตั้งครรภ์ก็กุลีกุจอเตรียมเสื่อผ้า และของที่จำเป็นมาให้ ส่วนเราก็ไม่ได้รังเกียจอะไรออกจะดีใจเสียอีกเพราะได้ของฟรี จากครรภ์อ่อนๆ ทั้งผมและแฟนก็คอยประคบประหงม แล้วก็ค่อยๆ ซื้อของ ใช้สำหรับเด็กอ่อนมาเรื่อยๆ เก็บเล็กผสมหน่อย  ตามประสาคนเบี้ยน้อยหอยน้อย แต่ก็ยังซื้อของให้เขาไม่ครบสักที จนครรภ์แก่พอสมควร ก็มานั่งคิดกับภรรยาว่าเราขาดอะไรไปบ้าง มานั่งคิดดูก็ขาดเหลือนิดๆหน่อย และ..........1 ในนั้นก็คือเตียงสำหรับเด็ก.........(นี่แหละปัญหาหล่ะ) จากคุณ : BEETONG - [ 5 มิ.ย. 51 22:20:31 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เหตที่ยังไม่ซื้อเตียงสำหรับเด็กนั้น ก็มีหลายๆข้อเลย อันแรก ใหญ่ ขนลำบาก คิดเอาไว้ว่า เดี่ยวก่อนๆๆๆ ข้อต่อมาก็คือ มันแพง อีกข้อก็คือมันมีเยอะมากๆ หลายขนาดมากเลย แต่ตัวผมเองซื้อที่นอนสำหรับเด็กมาแล้ว และมาพบทีหลังว่ามันก็มีหลาย ขนาดเหมือนกัน ช่วงนั้นก็เลือกๆกันอยู่ ..........อยู่มาวันหนึ่งหลังจากกลับมาจากไหนจำไม่ได้แล้ว เจอเตียงสำหรับเด็กที่เขาเอาไวทิ้ง แฟนผมร้องกรีดกราด ประหนึ่งได้ของฟรี (แต่ใจผมนะเฉยๆ) แฟนผมก็บอกจะเอา เพราะสภาพยังดีอยู่เลย จากคุณ : BEETONG - [ 5 มิ.ย. 51 22:27:45 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ก็เถียงกันไปสักพัก สุดท้ายผมก็ยอมลงไปดู อืม สภาพก็ยังดีอยู่นะ แต่สกปรกไปหน่อย ผมคิด แต่แฟนผมนี่สิ ชักแม่น้ำทั้งห้าเลย ไม่ว่าจะสิ้นเปลืองไปทำไม ของฟรี เดี๋ยวลูกเราก็โตแล้วใช้ไม่นานก็ต้องทิ้งอยู่ดี จะซื้อของใหม่ไปทำไม สุดท้ายทั้งผมและแฟนก็หันรีหันซ้าย รอตกดึกก่อนก็ค่อยๆย่องมาเอาเตียงนั้นไป โครงการซื้อเตียงอันใหม่สำหรับเด็กก็เป็นอันถูกพับเก็บไป ........หลังจากที่ผมเอาเตียงอันนั้นขึ้นมาแล้วก็จัดแจงทำความสะอาด และก็ทำการประกอบเป็นรูปเป็นร่างเสร็จภายในวันรุ่งขึ้น ไม่ได้มีอะไรที่ผิดแปลกประการใด แต่ผมสังเกตตรงที่ลอคกลอนของเตียง จะมีผ้าคล้ายๆผ้ากอต เปรอะเปลี้อนไปด้วยสีน้ำตาลเหลื่อๆ พันไว้อย่างแน่นหนา ผมก็จัดการเอามันออกทันที เพราะมันสกปรกนี่นา พอเอาออกปัป เหมือนมีลมเย็นๆพัดแรงๆ ผ่านหน้าไป แต่ตอนนั้นไม่ได้สังเกตไง คิดว่าเป็นแอร์ มานั่งคิดอีกทีตอนหลัง........ ............. ............ คืนแรกผ่านไป ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จากคุณ : BEETONG - [ 5 มิ.ย. 51 22:38:14 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อืม ตอนแรกคิดว่าจะเล่านิดเดียวทำไมมันยาวจังหว่า คืนต่อๆมาก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็เหมือนคืนปกติทั่วๆไป เตียงผมก็ประกอบแล้วก็ทิ้งไว้อย่างนั้น จวบจนวันที่ภรรยาผมคลอด แล้วเราก็เอาลูกมาจากโรงพยาบาล............. เรื่องมันเริ่มต้นจากที่นี่แหละครับ ..........เตียงไม้ที่เราเก็บได้จากวันนั้น สภาพในตอนนี้ ถึงอาจดูไม่เหมือนใหม่ แต่ก็สะอาด และเต็มไปด้วยของเล่นที่เราสองคนซื้อมาเก็บไว้ หลังจากที่ลูกเราลองให้ลูกลองนอนบนเตียง ทันทีที่หลังของเขาสัมผัสกับที่นอน ลูกก็ร้องไห้ทันที ตอนนั้นผมก็คิดว่าเขาคงไม่ชิน ก็เลยเอาเขามานอนด้วยกันบนเตียงของเรา หลังจากที่ผมกับภรรยาผล่อยหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย พอผมนอนไปได้สักพัก ก็ลุกตื่นขึ้นด้วยเสียงของลูกและกำลังลุกขึ้นไปชงนมให้ลูก ก็ได้ยินเสียงเด็ก แต่ว่าไม่ใช่เสียงลูกผมแน่นอน และโมบายที่ผูกที่เตียงก็ให้เสียงไหวๆ จากคุณ : BEETONG - [ 5 มิ.ย. 51 22:51:12 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ผมก็เลิกจากการที่ผมชงนม แล้วสายตาก็ชำเลืองไปดูที่เตียงเด็ก ต้องไม่มีใครเชื่อแน่ว่าผมเห็นอะไร ........... ......สิ่งที่ผมเห็นก็คือเป็นร่างเล็กๆดูเหมือนจะพยายามที่จะลุกขึ้นแล้วก็ล้มลง ผมยืนนิ่งไปสักพักแล้วก็ขยี้ตามองอีกครั้ง สิ่งที่ผมเห็นเมื่อสักครู่ก็อันตรธานหายไป .....เดี่ยวมาเล่าต่อพรุ่งนี้ครับ ต้องไปนอนแล้ว หลับฝันดีทุกคนครับ จากคุณ : BEETONG - [ 5 มิ.ย. 51 23:05:22 ]

ความคิดเห็นที่ 30 คืนนี้จะนอนหลับไม้น้อยายดา บรื้อออออออออออ จากคุณ : ศิริรักษ์ - [ 6 มิ.ย. 51 04:54:40 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อือ...อะไรนี่ ....ขนแขนแสตนด์อัพอีกแล้ว เลื่อนลงแบบไม่รู้ตัวมาเจอภาพของคุณศิริรักษ์ จ๊ากเลย สองเรื่องใหม่ของคุณเด็กแนว กับ คุณ BEETONG สนุกและน่าติดตามมาก ไม่แพ้ของหนูริวเลย เมื่อคืนป้าสดๆร้อนๆ ชอบคิดว่า คนที่เมืองไทยตายจะมาเข้าฝันเราได้ไหม แล้วก็เป็นจริง เมื่อวันเสาร์ที่แล้วพี่สาวที่สนิทกันที่เมืองไทย เสียชีวิตเพราะโรคมะเร็ง ไม่สามารถกลับไปร่วมงานรดน้ำศพได้ ให้ลูกสาวเป็นตัวแทนไปร่วมงาน และก็เฝ้ากังวลว่าป่านนี้เขาทำอะไรกันบ้างหนอ ญาติพี่น้องต้องมารวมกันมาก อยากไปร่วมงาน แต่ก็ต้องตัดใจเพราะยังจะต้องมีอีกหลายงานต้องเลือกไปที่สำคัญจริงๆ และเมื่อคืน ก็ฝันถึงพี่สาวคนที่ตายมาลา ตื่นขึ้นมาตกใจเล็กน้อย อาจจะเป็นเพราะเรากังวลถึงเขาก็เป็นได้ แต่ปรกติไม่เคยฝันถึงเขาเลย ตั้งแต่มาอยู่ญี่ปุ่น เพิ่งฝันเขาเป็นหนแรก และตอนที่พี่สาวอีกคนก็เหมือนกัน จะฝันว่าเขามาลา ตอนที่ได้ข่าวจากเมืองไทยว่าเขาเสียชีวิต หลังจากนั้นก็ไม่เคยฝันถึงเขาอีก รอคุณ BEETONG มาเล่าต่อ กำลังตื่นเต้น จากคุณ : พนอจัน - [ 6 มิ.ย. 51 05:15:41 ]

ความคิดเห็นที่ 32 - คุณ  BEETONG รีบมาต่อเลยคะ สยองจัง - คุณหนูริวจัง.....สยองง่ะ... จากคุณ : Cafe'_latte - [ 6 มิ.ย. 51 14:18:38 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มาลงชื่อรออ่านเรื่องของคุณ BEETONG ค่ะ รีบมาต่อด่วนเลยนะคะ จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน - [ 6 มิ.ย. 51 14:44:45 ]

ความคิดเห็นที่ 34 พึ่งกลับมาจากทำงาน เพื่อไม่ให้เสียเวลามาต่อกันเลยดีกว่า เรื่องข้างล่างที่จะเล่าต่อไปโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยครับ ผมพิมพ์ตกไปนิดนึง ตรงร่างนั้นผมเห็นเป็นหมอกสลัวๆ แต่พอจับรูปร่างเป็นร่างเล็กๆได้ เพราะถ้ามาให้เห็นเต็มๆหรือแบบ คห 30 ผมก็กลับบ้านที่ไทยทันที ไม่ย่งไม่อยู่มันแล้ว จากคุณ : BEETONG - [ 6 มิ.ย. 51 21:03:02 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ข้างบนเป็นรูปเตียง ส่วนสลักกลอนก็อย่างที่เห็น ก่อนหน้านี้ก็มีผ้ากอซเลอะสนิมพันอยู่ แล้วทำไมต้องด้ายสีแดง แล้วทำไมตัวกลอนไม่เป็นไม้ ตอนนั้นผมก็ไม่ได้เอะใจเลย....จริงๆ คืออยากบอกเหมือนกันว่าเมื่อคืนที่ผ่านมา พิมพ์ไปก็เสียวสันหลังไปเหมือนกัน คือเรื่องกลัวไม่ค่อยกลัวมากเท่าไร แต่ผมขึ้ตกใจง่าย ถ้าแวปๆมาละก็ เล่นเอาขวัญผมกระเจิงไปเหมือนกัน หลังจากที่ภาพอันตรธานหายไปแล้วในใจตอนนั้น คงไม่ต้องบอก ผมนะต้องเอาเตียงไปทิ้งแน่ๆ แต่ปัญหาก็คือเราจะเอาไปทิ้งยังไงไม่ให้มีพิรุธ ที่ไม่ให้มีพิรุธไม่ใช่อะไรคือแฟนผมเนี่ยแกเป็นโรคกลัวผี ถึงขั้นจับจิต เรื่องหลอนๆ งมงายอะไรเถือกเนี้ย ถ้าให้แกรู้ว่ามีอะไรอยู่ในบ้านเรา คงไม่ต้องตอบนะครับว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง จากคุณ : BEETONG - [ 6 มิ.ย. 51 21:16:38 ]

ความคิดเห็นที่ 36 หลังจากผมชงนมให้ลูกกิน ผมก็นอนคิดแล้วคิดอีกกว่าจะหลับก็เกือบรุ่งเช้า พอหลับปุป.......โดนเล่นเลยครับ ตอนโดนนะนึกในใจเลย กรูว่าแล้ว คราวนี้ไม่ได้มาเป็นควันหรือหมอกแล้ว  มานั่งตรงปลายเตียงผมเลย สายตาก็จดจ้องมาที่ผม เรื่องขยับอะไรไม่ต้องบอก หนักไปทั้งแขนทั้งขา แต่สายตาผมก็ไม่ลดละเหมือนกัน จ้องกันไปจ้องกันมา ผมถาม(ในใจ) ต้องการอะไร มันมองผมเงียบไม่ตอบ ผมถามอีก มันก็ไม่มีอะไรตอบกลับมา ในใจผมก็คิดสงสัยมันคงไม่เข้าใจภาษาไทย ผมก็ถาม(ในใจ)อีกครั้งเป็นภาษาญี่ปุ่น ต้องการอะไร เหมือนเดิมครับ ไม่มีอะไรตอบกลับมามีแววตาที่จ้องเขม็งมาทางผม ผมก็ไม่ลดลาวาศอกเหมือนกัน สักพักก็ดูเหมือนมีอะไรไหลออกมาจากดวงตาคู่นั้น ให้ผมเดาน่าจะเป็นน้ำตา  สักพักผมก็ได้ยินเสียงเขา ให้อยู่ด้วย เขาเหงา ได้ไหม.........ผมไม่ตอบ(เพราะตอบไม่ได้) ด้วยความสงสารก็เลยคิดในใจครับว่า ถ้าไม่ทำให้ลูกและแฟนผมตกใจก็อยู่ไปเถิด พอคิดเสร็จผมก็ สะดุ้งตัวตื่นขึ้นมาทันที ภาพทั้งภาพก็มลายหายไปสิ้น แต่ความทรงจำเมื่อกี้นี้ยังติดอยู่ในใจจนกระทั่งบัดนี้........ จากคุณ : BEETONG - [ 6 มิ.ย. 51 21:46:27 ]

ความคิดเห็นที่ 37 พอตื่นเสร็จ ผมก็สองจิตใจสองใจจากเดิมที่เคยตั้งใจไว้ว่าจะเอาไปทิ้งก็ไม่ได้ไปทิ้งทันที ถ้าทิ้งจะเป็นไรไหม และอะไรจะเกิดขึ้นกับเรา......... คิดไปได้สักพัก ก็เลยลองดูไปก่อนสักพัก ถ้าเขาไม่ได้ผิดสัญญาก่อนก็คิดว่าจะไม่ทำอะไร ก็คิดว่าเอาว่ะใจดีสู้.... ล่ะกัน    ผมก็เลยตัดสินใจไม่ทิ้ง ซึ่งเขาก็ทำตามสัญญาจริงๆ ไม่เคยมาวุ่นวายกับแฟนผมและลูกผมเลย  แต่ว่า............ มันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดนะสิ   ขอต่อวันอาทิตย์และกันครับ ยิ่งเล่ายิ่งหนาวสันหลัง แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 51 21:56:50 จากคุณ : BEETONG - [ 6 มิ.ย. 51 21:53:46 ]

ความคิดเห็นที่ 38 กรี้ด คุณกล้ามากคร้า ถ้าเป็นอิช้านคงหลอนไปหลายวันแน่ ฮือ เพราะที่ผ่านมา ก็เจอแต่เด็ดๆทั้งนั้น (บางทีเจอแบบ คุยกันไม่รู้เรื่อง ) เจอแบบจังก็เจอมาแล้ว (ขนลุก) ไอ้เรื่องสัมผัสเนี่ยอิช้านเนี่ยอย่างไวค่ะ เคยมั้ยค่ะเวลาไปไหนสักที ขนหัว ขนแขนจะสแตนอัพหากมีอะไรที่เราไม่สามารถมองเห็นได้ อิช้านเป็นค่ะ (ขนหัวมันแว้บๆๆๆ หนาวเยือกเลย) แต่เล็กจนโต เจอมาตลอด (มาแแบบนินจา โผล่ๆก็มี ) เราเองเรียนสายวิทยาศาสตร์ แต่บังเอิญเจอก่อนจะมาเรียนสายนี้ (มันเป็นความเชื่อส่วนบุคคลค่ะ ใครไม่เจอ ไม่เคยสัมผัสไม่รู้หรอกว่ามันหลอนขนาดไหน ) ขนาดขึ้นมานั่งแบบคอไล่อิช้านออกจากบ้านมาแล้ว ยังมีเลยค่ะ (อันนี้แขกเลยนะ สุดยอดมากๆ )แล้วเป็นที่เมืองไทยด้วย มารังแกน้องหมาน้องแมวก็มี (ขึ้แกล้งมาก) เจ้าเหมียวนอนอยู่ดีๆ มารังแกเฉยเลย บ้านอีกหลังของที่บ้าน (คุณพ่อไปได้มาจาก การยึดทรัพย์) นั่นก้ใช่ย่อย เป็นบ้านแถวพหลโยธิน สี่สิบเอ็ดค่ะ (นี่ก็แรง ) เพราะมีพยานรู้เห็นกันทั้งนั้น อยู่กันครบองค์ประชุม เหล้ายังไม่ทันเข้าปาก พี่แกเล่นมากระทืบไล่ ตึงๆๆๆๆ บ้านสองชั้นหลังเบ้อเริ่ม แต่ คนอยู่ข้างหมด แมวที่ไหนมันจะกระทืบดังปานนั้น ไหนจะ ประสบการณ์โรงแรม ปี๋ หลอน แถวนาริตะ ต่อด้วย โรงแรมอีกมากมาย แม่เจ้าประคุณเอ้ย อิช้าน นั้น เจอจนเหนื่อย (แต่โชคดีที่ไม่หนักที่เพื่อนบางคน อันนั้นมาให้เห็นกันจะๆ ) สงสัยคลื่นจะตรงนะคะ เมื่อไม่กี่วันที่นี่ อิช้านก็โดน (นี่ก็มีเพื่อนร่วมชะตากรรม ) ไม่ได้หลับไม่ได้นอน (จะนอนได้งัยเพราะไม่ได้อยู่บ้าน กร๊ากๆๆ ) ตอนนี้ เดินสายดูงานนี่กำลังจะนั่งตอบคำถามน้องๆที่สนใจมาเรียนแพทย์ที่นี่ เดี๋ยวเค้าจะหาว่า ตอบช้า(ก็ช้าจริงๆ เพราะถามน้องๆต่างชาติที่นี่นะค่ะ )คนไทยเรียนต่อที่นี่ไม่เยอะหรอก เอ หรือจะเล่าเรื่องปี๋ก่อนดีหว่า อิๆ จากคุณ : เซง (Nada Sousou) - [ 7 มิ.ย. 51 02:21:38 ]

ความคิดเห็นที่ 39 คุณBEETONG มีภาพประกอบด้วย เล่าได้อารมณ์มาก พอเล่าว่าเห็นอะไรไหลมาจากตาเด็ก พอบอกว่าเป็นน้ำตา สงสารเด็กคนนั้นจัง เคยคิดนะคนเราทำไมเวลาตายไปแล้ว ทำไมคนต้องกลัว ไม่อยากเจอ ตายไปมันเหงาจริงๆนะ จะให้รอตั้งวันอาทิตย์ รอไม่ไหวนะ อยากฟังอีก เล่าได้ตื่นเต้น อย่างนี้น่าจะไปออกรายการพี่ป๋องเดอะช็อค คุณนาดา กรุณากลับมาเล่าให้ฟังหน่อย ท่าทางจะสยองไม่แพ้ใคร อยากฟังมากๆ รักษาสุขภาพด้วยค้ะ จากคุณ : พนอจัน - [ 7 มิ.ย. 51 05:09:04 ]

ความคิดเห็นที่ 40 มาปักมุดรอฟังเหมือนกันค่ะ น่าสนใจทั้งสองท่านเลย เข้ามาเล่าต่อนะค่ะ จากคุณ : หนูริวจัง - [ 7 มิ.ย. 51 08:32:46 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ขอปักหมุด รออ่านค่ะ จากคุณ : ลูกหมีตัวเล็ก - [ 7 มิ.ย. 51 08:42:51 ]

ความคิดเห็นที่ 42 รอมาอ่านต่อจ๊า จากคุณ : meaw_1985 - [ 7 มิ.ย. 51 08:57:31 ]

ความคิดเห็นที่ 43 กำลังอ่านหนังสือสอบแวะมาอ่าน กรี๊ดดดด อ่านไปขนลุกซู่ แต่ก็อ่าน กลัวก็กลัว ตอนแรกอ่านตอนกลางคืน ไม่ไหวต้องมาอ่านตอนกลางวัน เรื่องของคุณBEETONG กรี๊ดดดดดขนหัวลุก แต่ก็จะรออ่านค่ะ จากคุณ : น่ากลัวมั่กมาก - [ 7 มิ.ย. 51 11:16:42 A:220.59.220.38 X: TicketID:171057 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ปักหมุดไว้ตั้งแต่วันก่อนแล้วค่า....รออ่านต่ออยู่นะคะ เล่าได้น่าติดตามจริงๆ เลยค่ะ จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน - [ 7 มิ.ย. 51 15:27:18 ]

ความคิดเห็นที่ 45 โอ๋ยยย ไรอ่า คุณ BeeTong กลับมาเล่าไว ๆ ๆ ๆ เลย จากคุณ : คุณอ่อง - [ 7 มิ.ย. 51 16:41:51 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ตอนแรกคิดว่าจะมาต่อวันอาทิตย์ แต่ว่าไปธุระกลับมาเสร็จไวก็เลยมาต่อให้ก็แล้วกันนะครับ (ความจริงเป็นวันอาทิตย์ก็ได้ครับ แต่เป็นอาทิตย์ที่ญี่ปุ่น มาต่อครับ หลังจากวันนั้น เหตุการ์ณ ก็ผ่านไปหลายวันจากวันเป็นอาทิตย์ จากอาทิตย์ก็เป็นเดือน ผม แฟน ก็อยู่อย่างเป็นสุขสบาย จากสิ่งที่ผมเห็นในวันนั้นซึ่งผมเห็นก็เป็นแค่หมอก หรือควันขาวๆ จากความฝันที่ว่าเคยเห็นเด็ก ยืนมองที่ปลายเท้า ก็คิดว่าเป็นแค่ความฝัน ไม่มีอะไร จากที่เคยเห็นเป็นควันขาวๆ ก็คิดว่าสายตาฝ้าฟาง หรือแสงจากดวงไฟ แต่สิ่งเหล่านนี้กลับมาทำให้ผมต้องทบทวนแล้วก็คิดถึงมันอีกครั้งเมื่อเจอ..เหตุการ์ณต่อไปนี้ จะเป็นเหตุการ์ณอะไรลองมาฟังที่ผมเล่า(พิมพ์) กันครับ ในวันหยุดสุดสัปดาห์หลังจากผ่านเหตุการ์ณนั้นมาเดือนกว่าๆ  ซึ่งเป็นวันที่ฝนตกและอากาศอบอ้าวมากในขณะที่ผมนั่งเล่นกะลูก ก็ลุกขึ้นไปดูที่ระเบียงด้านนอกว่าเมื่อไรฝนจะหยุดตกเสียที ในขณะที่ผม กำลังจะเอื้อมมือเพื่อที่จะไปเลื่อนกระจกเพราะกระจกมันเป็นฝ้่า  เพื่อที่จะออกไปที่ระเบียง สายตาก็สังเกตรอยอะไรสักอย่างที่เกิดขึ้นที่กระจก เป็นรอยช่องว่าง พอที่สายตาของเราจะเล็ดลอดออกไปข้างนอก แต่รอยนั้นมันไม่ธรรมดาตรงที่ว่า มันมีลักษณะคล้ายๆรอยนิ้วมือเด็กนี่สิ ตอนแรกผมก็ไม่เอะใจเท่าไรหรอก ถ้าหากมันมีรอยเดียว แต่มีหลายๆรอยเกิดขึ้น ...........ที่กระจก ต้องใช้การสังเกตสักนิดนึง จะคิดว่าลูกผมเอามือไปแปะเล่นก็คงไม่ได้ เพราะแกยังเล็กเกินไป และก็สูงไม่พอ หรือไม่ก็แฟนผมอุ้มลูกผมขึ้นมาหยอกเล่นและก็มือลูกก็ไปพลาดโดนกระจกทำให้เกิดรอยขึ้น ซึ่งถ้าจะเกิดขึ้นได้ก็น่าที่จะเป็นสมมุติฐานนี้อันเดียว ขอคั่นนิดนึง รู้หรือเปล่าครับในขณะที่ผมพิมพ์อยู่นี่ สายตาผมก็แอบไปชำเลืองกระจกที่นอกระเบียงบ่อยๆ แต่ไม่กล้าจ้องนานนะ รอยเงาจากแสงไฟที่เกิดจากผ้าม่านที่รวบไว้ข้่่างๆเวลามันไปกระทบลงบนกระจก มันดูแล้วเสียวสันหลังวาบๆชอบกล คือผมจะไม่คิดอะไรเลยก็ได้นะ แต่ตั้งแต่เกิดเหตุการ์ณนั้นมาทำให้บางครั้งมันอดไม่ได้ที่ไปชำเลือง มันหวั่นๆนะครับ ไม่รู้ว่ามีใครคิดเหมือนผมหรือเปล่า มาต่อดีกว่าครับเพื่อไม่ให้เสียเวลา หลังจากเกิดเหตุการ์ณนั้นเกิดขึ้นแล้ว ผมก็เอะใจและก็ลองสังเกตสิ่งที่อยู่รอบๆตัวเราเอง ถ้าเราลองไตร่ตรอง และก็เป็นคนช่างสังเกตสักนิด จะรู้ได้เลยว่า เขาไม่ได้หายไปไหน ยังอยู่ที่รอบข้างตัวผมตลอดเวลา แต่เชื่อไหม แฟนผมกับลูกผมก็อยู่อย่าง ปกติสุขดีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะสิ่งที่เกิดมันเกิดขึ้นกับและเหมือนว่าผมจะรับรู้ได้เพียงคนเดียว(ไม่บ้าก็ติงต็องแน่ งานนี้)  เหมือนกับเขาจะให้เรารู้ว่าตัวเขาเองก็มีตัวตนอยู่ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรอยนิ้วที่กระจก หรือเสียงจากทีวีตอนที่เปิดทีวี อยู่แต่เอาสัญญาณจากเครื่องเล่นดีวีดีมาใช้แต่ผมไม่ได้เปิดเครื่องเล่นนะ(แฟนผมไม่ได้ยิน ผมนี่อึ้งเลย อาจเป็นเพราะหูของผมสามารถฟังความถึ่สูงออกก็ได้แต่ไม่ถึงขนาดหูทองแบบพวกเล่นเครื่องเสียงนะ ) หรือแม้กระทั่งรอยเงาต่างๆ ผมขอข้ามไปเลยนะ อยากให้เรื่องจบไวๆนะครับ ขึนยืดต่อเดี๋ยวจะโดนรุมประชาทัณเอาได้ ความจริงแล้วไม่ใช่หรอกครับ ผมพิมพ์ไปก็หนาวสันหลังไป อยากให้มันจบไวๆ สงสารผมเตอะนะครับ *******************ใครอยากรู้ว่าสามารถฟังความถึ่สูงออกได้ ก็ลองเปิดทีวีระบบเก่าดูที่มีระบบตัดสัญญาณเสียงเมื่อไม่มีภาพนะ แล้วกดช่องรีโมทไปที่รับสัญญาณจากเครื่องเล่นวีดีโอดู ภาพจะออกมืดหรือไม่ก็สีน้ำเงิน คือทีวีจะไม่มีสัญญาณภาพแต่จะมีสัญญาณเสียงซ่าๆ เป็นความถึ่สูง ซึ่งอาจรบกวนโสตประสาทคุณได้ ถ้าได้ยินก็ดีใจด้วย คุณสามารถฟังคลื่นความถึ่กว่าหูึคนปกติออกได้แล้ว และคุณอาจได้ยินเสียงแปลกๆแบบผมก็ได้.............. ถ้าเขาต้องการให้คุณได้ยิน********************** ผมก็เจอเหตุการ์ณแบบนี้จากที่เคยไม่กลัว ก็กลายเป็นเริ่มกลัว เริ่มผวา มันจะมาเมื่อไร นี่เสียงลูกหรือเสียงใคร จากวันเป็นอาทิตย์ จากอาทิตย์ เป็นเดือน จนมันเริ่มกลายเป็นความเคยชิน แต่ยังอดไม่ได้ที่จะผวาเวลาเจอ หรือประสบ ที่สำคัญแฟนผมกับลูกไม่ได้รู้เรื่องอะไรเล้ยยย คนที่วิตกจริตกลายเป็นผมคนเดียว ผมเองก็ทำเนียนตลกบริโภคไปในแต่ละวัน จนใกล้วันที่ผมจะกลับไปเมืองไทย ซึ่งจุดประสงค์ก็เพื่อที่จะไปเยี่ยมเยียนบ้านเกิด แต่ผมเองนอกจากจะกลับไปหาคุณพ่อ คุณแม่แล้ว ก็ตั้งใจจะไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้้เจ้ากรรม นายเวรด้วย แต่นอกจากนี้ผมยังมีภารกิจ กับสิ่งที่ต้องทำและทำให้ได้ คือไปหาคนๆหนึ่ง ให้ได้ คนๆนึ้คนๆนึ้ชื่อว่า "อาจารย์จน"    (นามแฝงครับ แต่ถ้าใครรู้จักแกจริงๆ แล้วคงฮามากที่ผมใช้นามแฝงแบบนี้) งานนี้ใครไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอก ของแบบนี้ต้องใช้เกลือจิ้มเกลือครับ แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 51 22:24:14 จากคุณ : BEETONG - [ 7 มิ.ย. 51 22:22:49 ]

ความคิดเห็นที่ 47 กลัวววว แต่อยากอ่านต่ออออออ เปิดทีวีไปด้วย รอต่อนะคะ จากคุณ : คนขี้กลัว - [ 7 มิ.ย. 51 22:56:07 A:220.59.220.38 X: TicketID:171057 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ลงชื่อ จากคุณ : พนอจัน - [ 8 มิ.ย. 51 05:32:59 ]

ความคิดเห็นที่ 49 คุณ beetong ค้า  ถ้าจะเอาดีทางประพันธ์เรื่องสยองขวัญเมื่อไรขอให้ติดต่อมานะเคอะ  คุณทำให้คนอ่านอารมณ์ค้าง ๆ เสียว ๆ ได้เก่งมั่ก :P จากคุณ : คุณอ่อง - [ 8 มิ.ย. 51 07:40:54 ]

ความคิดเห็นที่ 50 - -* กำลังอ่าน คคห. 46 ใกล้ๆจะจบ   มีเสียงแมวร้อง   ตกใจเกือบตกเก้าอี้ (&%&^#$&$%#&) เฮ้ออT_T จากคุณ : บิงติ่ว - [ 8 มิ.ย. 51 11:05:05 ]

ความคิดเห็นที่ 51 มาปาด จากคุณ : ทรมานเธอราพี - [ 8 มิ.ย. 51 12:39:09 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ผมขออนุญาตเล่าเรื่องเกี่ยวกับอาจารย์จนสักนิดนึงครับ จะได้รู้ว่าทำไมผมถึงต้องไปหาแก  (จะได้เห็นอิทธิฤทธิ์ ปาฎิหารย์ของแกสักหน่อย -_-') ผมรู้จักแกเมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้ว จะเรียกว่ารู้จักก็คงเรียกได้ไม่เต็มคำนัก เอาเป็นว่าเคยเจอแกเพียงครั้งเดียวเอง ตอนก่อนที่จะแต่งงาน  แฟนผมเป็นคนพาไปหาครับ คงไม่ต้องบอกว่าทำไมแฟนผมถึงรู้จัก เพราะแกเชื่อของพวกนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย ถ้าแกจะรู้จักเรื่องแบบนี้  ถ้าไม่รู้เลยนี่ซิแปลก อาจารย์จน แกอาศัยอยู่ที่ซอยพญา.... ซอยอยู่จะอยู่หน้าธนาคารออมสิน หัวลำโพง กทม เรานี่แหละครับ เดินเข้าไปสุดซอยก็จะเจอศาลเจ้่า ไม่สิ ไม่น่าเรียกว่าศาล น่าจะเรียกว่า บ้านซะมากกว่า แต่มีลักษณะเหมือนศาลแค่นั้นเอง จุดประสงค์ที่ไปตอนนั้นบอกตรงๆ ผมไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าไปทำไม ไปเพื่ออะไร แต่แฟนพาไปก็ไป ย่างก้าวแรกที่เดินเข้าไป จมูกผมก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นธูป ตลบอบอวล ก็คงเหมือนที่อื่นๆ กระมัง พอเดินเข้าไปใกล้ๆ ก็ได้ยินเสียง ผู้ชายพูดแว่วๆ แต่ไม่ค่อยชัดเจนนัก พอจับใจความได้ว่า คู่เวรคู่กรรม เดินมาแล้ว  ผมก็ถึงบางอ้อ สงสัยมาดูเกี่ยวกับ คู่รักๆใคร่ๆ นี่เอง ตามประสาคนที่ออกจะเชื่อมาทางนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เข้าไปก็พบกับญาติๆ ของแฟนอยู่ 2-3 คน ซึ่งก็เข้าไป รอคอยอยู่แล้ว พอผมนั่งลงได้สักพัก ในใจก็คิด จะดูแบบไหน อย่างไร เพราะผมถึงไม่ชอบเรื่องไสยศาสตร์เท่าไรหนัก แต่ก็นับว่า เรื่องลายมือ และโหงเฮ้งผมก็พอมีฝีมืออยู่บ้าง(พอดีศึกษามาตั้งแต่เด็กนะครับ อย่าหัวเราะเยาะผมนะ) ...คิดอีกทีสงสัยจะเป็นเจ้าเข้าทรงหรือเปล่า แต่คิดว่าไม่น่าใช่ คุยกันไปสักพัก แกไม่ใช่อะไรในการดูเลย แค่ดูหน้่าแล้วพูด (อาจไม่ต้องดูหน้าเลยด้วยซ้ำ) เขาก็ทักผมขึ้นมา แม่ผมตายโหงใช่ไหม (ตามหลักต้องทำให้เราประทับใจครั้งแรก จะได้เชื่ออย่างไม่มีข้อสงสัย) ผมเงียบไปนิดนึงไม่ได้ตอบอะไร ดูท่าทีแกไปก่อน แกบอกต่ออีกว่า ในระหว่างที่ผมเดินมาแกเห็นแม่ผมเดินเข้ามาด้วย(โห สุดยอด) ซึ่งผมไม่ได้บอกใครแม้แต่แฟนผมเอง ว่าแม่ผมตายเพราะประสบอุบัตติเหตรถยนต์ตั้งแต่ผมยังเด็ก ซึ่งไม่มีทางที่จะมีใครไปคาบข่าวไปบอกอาจารย์จนได้อย่างแน่นอน และแกยังบอกอีกข้อซึ่งมันสะเทือนใจผมมาก ผมขออนุญาตไม่พิมพ์นะครับ ซึ่งก็คงต้องยอมรับว่านัยตาแกสงสัยจะใส่เรตินาไม่เหมือน คุณๆหรือผมมีกัน เอาเป็นว่าพอเชื่อได้ว่าแกเห็นในสิ่งที่เรามองไม่เห็นได้ก็แล้วกันนะครับ  อ่ะๆแต่เท่านี้ยังไม่เพียงพอครับ แกยังมีทีเด็ดมากกว่านั้นอีก คือตอนคุยกันเล่นๆ มีอยู่ตอนนึงแกพูดว่าต้องการฤกษ์ลงเสาเข็มไหม ยังไม่ได้ลงเสาเข็มกันเลยนิ ตอนแรกผมก็งงฤกษ์อะไร ยังไม่ได้คิดที่จะปลูกบ้านเลย คุยไปคุยมา ก็ถึงบางอ้อ(อีกแล้ว) ฤกษ์ที่แกหมายถึงมันหมายถึง การที่คนสองคนจะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน พอรู้ความหมายนั้น ขนาดที่ผมเป็นผู้ชายก็ยังอายเหมือนกัน แต่ลองมานั่งคิดดูให้ละเอียดอีกทีตอนหลัง หรือว่าแกจะรู้ว่าเราสองคนยังไม่ได้อะไรกัน (คือผมกับแฟนนะอดทนสุดเหวี่ยง อยากให้คืนแต่งงานเป็นคืนที่มีความหมายนะครับ อย่าหาว่าผมดัดจริตกันเลยครับ กับความคิดที่ออกจะโบราณสักหน่อย) เอ้ย นอกจาเรตินาของตาจะไม่เหมือนชาวบ้านแล้ว ยังมีกล้องวงจรปิดติดอีกต่างหาก  ยังมีมากกว่านี้อีกเอาเป็นว่าเรื่องที่แกดูในอดีต เป็นยังไง เพราะอะไร แกรู้หมด ละกันครับ .........คราวนี้คงเข้าพอเข้าใจแล้วใช่ไหมครับ ว่าทำไมผมถึงต้องไปหาแก จากคุณ : BEETONG - [ 8 มิ.ย. 51 20:44:36 ]

ความคิดเห็นที่ 53 คือก่อนอื่นต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่งเลย ที่ไม่ได้ทักใคร คือผมต้องการ ให้พิมพ์จบไวๆ ยิ่งเห็นคนมารอมากเท่าไร ก็อยากให้จบไวๆ แต่ยิ่งเล่าเหมือนยิ่งยึด อย่าว่ากันเลยครับ จะเอาให้จบภายใน2-3 วันนี้ให้ได้ครับ เพราะผมจันทร์ถึงศุกร์ก็ทำงาน เลิกดึกเหมือนกัน ไม่ค่อยมีเวลานะครับ จากคุณ : BEETONG - [ 8 มิ.ย. 51 20:49:52 ]

ความคิดเห็นที่ 54 หลังจากทีผมลงจากเครื่องบินที่สนามบินสุวรรณภูิมิแล้ว สูดหายใจกับกลิ่นที่คุ้นเคยบนไอแดดอุ่นๆเฮือกใหญ่  ในใจผมคิดตลอดว่าจะไปหาอาจารย์จนยังไง ไม่ให้แฟนผมรู้ ถ้าถามว่าทำไมต้องไม่ให้แฟนผมรู้ ต้องไปอ่านเนื้อเรื่องตอนบนที่ผมเล่าไว้ครับ ผมกลับบ้านคราวนี้เป็นเวลาอาทิตย์เดียว เราจะไปหาได้ยังไง ผมคิดตลอดทางตั้งแต่ลงจากเครื่องมา เวลาก็บีบ ไอ้ครั้นจะปลีกเวลาไป ก็หาเหตผลอันสมควรไม่ได้สักที คิดแล้วคิดอีก จนกระทั่งวันสุดท้ายวันขึ้นเครื่อง (ผมเล่าข้ามสุดๆ) ก็ยังไม่มีโอกาสไปหาแต่ก็นับว่าโชคยังสถิตอยู่กับผม เนื่องจากวันสุดท้าย แฟนผมซึ่งตอนแรกต้องไปซื้อหนังสือแบบเรียน ภาษาญี่ปุ่นระดับกลาง ซึ่ง ในปีนั้นเราหมายมั่นปั้นมือกันว่าจะสอบระดับสองให้ได้ หลังจากอยู่กับที่กับระดับสามมานาน  แต่ว่าเรายังจัดของและยังทำอะไรอีกหลายอย่างไม่เสร็จ วันนั้นผมเลยไม่ได้ออกไปกับแฟน โอกาสมาแล้ว ผมไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไป ผมรีบออกไปซื้อหนังสือให้เสร็จทันในช่่วงบ่ายๆ แล้วก็รีบบึ่งไปที่อยู่ของอาจารย์จน ทันที ทันทีที่ผมเข้าไปถึง ก็ได้กลิ่นธูปที่ตลบอบอวลอีกครั้ง ผมเดินยังไม่ทันได้ถึงที่ห้องดี ก็ได้ยินเสียงแกเล็ดลอดออกมา..... เออ เข้ามาเลย กรูนั่งรอมานานอยู่แล้ว ผมก็เข้าไปนั่งในห้องที่ได้รับการเชื้อเชิญจากแกทันที ยังไม่ทันได้เอ่ยปากอะไร แกก็พูดกลับมาว่า ......เออ วันนี้สงสัยฝนจะตกห่าใหญ่เลย นอกจากจะพาแม่มาด้วยแล้ว ยังพาเด็กมาอีกสองคน........... ........สองคน เลยเหรอ  กรรมเอ้ย ผมคิดในใจ................... จากคุณ : BEETONG - [ 8 มิ.ย. 51 21:13:18 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ถ้าวันพรุ่งนี้ผมเลิกงานไม่ดึก จะมาต่อให้ทันทีเลยครับ แต่ ถ้าดึกมากขอเลื่อนเป็นวันพุธก็แล้วกันครับ วันอังคารเผอิญมีธุีระครับ.......... สัญญา จากคุณ : BEETONG - [ 8 มิ.ย. 51 21:29:20 ]

ความคิดเห็นที่ 56 รออ่านนะคะ จากคุณ : ลูกหมีตัวเล็ก - [ 8 มิ.ย. 51 21:31:39 ]

ความคิดเห็นที่ 57 คุณ BEETONG นี่ เล่าเรื่องได้น่าติดตามจังเลยนะคะ ต้องขอชื่นชม และขอขอบคุณที่สละเวลามาเล่าให้ฟังด้วยค่ะ ขอเพิ่มเติมข้อความ ยังไม่ได้ขอบคุณเจ้าของกระทู้เลย ขอบคุณคุณหนูริวจังด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 08 มิ.ย. 51 22:25:17 จากคุณ : ยูเคย์ (youkay) - [ 8 มิ.ย. 51 22:23:26 ]

ความคิดเห็นที่ 58 น่าติดตามมากครับ กลับมาเล่าต่อเร็วๆ นะครับ รออ่านอยู่ครับ จากคุณ : ลิงกินกะปิ - [ 8 มิ.ย. 51 22:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 59 อีกตั้งสองวันกว่าคุณBEETONG จะเข้ามาเล่าต่อ ต้องรอ ต้องรอ เล่าเรื่องได้น่าติดตาม ป้าก็เป็นคนที่่ชอบเรื่องหมอดู ไสยศาตร์ แต่ไม่งมงาย แต่เป็นโรคขี้ลืมเวลาไปดูหมอแล้วจำไม่ค่อยได้ว่าเขาว่าอย่างไร เคยไปดูหมอที่นครนายก เพื่อนพาไป เป็นคนแก่ผู้หญิง น่าตาหน้ากลัวท่าทางเหมือนผีปอบ ดูเสร็จลืมหมดเลย กลับมาบ้านยังนึกไม่ออกเลยว่าเขาดูว่าอย่างไร จากคุณ : พนอจัน - [ 9 มิ.ย. 51 05:41:07 ]

ความคิดเห็นที่ 60 Khun Beetong!!!!!!!!!!!!  -"-   You know what the next thing when i turn on computer after log on msn is coming to this kratoo.  Pls. continue quickly. จากคุณ : คุณอ่อง - [ 9 มิ.ย. 51 09:45:51 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เล่าได้น่าติดตามจริง ๆเลยค่ะ ดิฉันขออนุญาตออกความเห็นได้ไหมค่ะ เรื่องเตียงเด็ก ดิฉันพอจะทราบสาเหตุที่เด็กเสียชีวิต อันนี้คิดเองค่ะ คือดูจากลักษณะเตียงที่คุณเล่าและภาพนะค่ะ แต่ขอไม่พูดแล้วกันเปลี่ยนใจกระทันหัน โทษทีนะค่ะ รอคุณมาเฉลยดีกว่า รออ่านต่อค่ะ จากคุณ : หนูริวจัง - [ 9 มิ.ย. 51 21:21:50 ]

ความคิดเห็นที่ 62 รอคุณ BEETONG มาเล่าต่อครับ จากคุณ : Pu'Chew - [ 10 มิ.ย. 51 13:42:54 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เข้ามานอนรอฟังเรื่องขอบคุณ BEETONG อย่างใจจดใจจ่อเช่นเดิม..คริๆๆ จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน - [ 10 มิ.ย. 51 14:27:25 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เพื่อนส่ง link มาให้อ่าน ...ติดเลยค่ะ.. มานั่งรอคุณ Beetong มาเล่าต่อ พรุ่งนี้คงได้อ่านแล้ว.. มาอ่านที่ออฟฟิศ ตอนเช้า แหะๆ ไม่กล้ากลับไปอ่านที่บ้านตอนกลางคืน กลัวไรโผล่มา.. หุหุ จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) - [ 11 มิ.ย. 51 09:35:36 ]

ความคิดเห็นที่ 65 รอคอยอย่างใจจดใจจ่อ รีบกลับมาเล่าต่อเร็วๆน่ะค่ะ จากคุณ : pinksakura - [ 11 มิ.ย. 51 10:26:38 ]

ความคิดเห็นที่ 66 เหล่าแฟนคลับมารอเต็มไปหมดแล้ว  วู้ๆ คุณบีทองอยู่ไหนค้า จากคุณ : คุณอ่อง - [ 11 มิ.ย. 51 13:52:12 ]

ความคิดเห็นที่ 67 วันนี้แล้วสินะ ตามสัญญา มาลงชื่อรอไว้ก่อน...ฮี่ๆๆๆ จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน - [ 11 มิ.ย. 51 14:06:20 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ลงชื่อรอเป็นแฟนคลับ โย่ๆ จากคุณ : ลูกหมีตัวเล็ก - [ 11 มิ.ย. 51 18:50:32 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เมื่อไหร่จะมา รอด้วย ฮิๆ ตอนนี้ที่บ้านอากาศสยองมากๆ ฝนตก ลม กรรโชกแรง จากคุณ : Sasebonian - [ 11 มิ.ย. 51 19:58:54 ]

ความคิดเห็นที่ 70 คุณ BEETONG คะ ยังรออ่านอยู่นะคะ เวลาไปเข้าห้องน้ำภาพเตียงเด็กที่คุณ BEETONG ลงไว้ ลอยมาที่หน้าดิฉันทุกทีเลยอ่านมา 3 วัน ยังหลอนอยู่เลยค่ะ แถมคุณ หนูริวจัง บอกพอจะนึกสาเหตุ เรายิ่งกรี๊ด กลัวไปอีก มาเร็วๆๆนะคะ จากคุณ : คนขี้กลัว คนเดิม - [ 11 มิ.ย. 51 21:01:56 A:220.59.220.38 X: TicketID:171057 ]

ความคิดเห็นที่ 71 กลิ่นธูปยังคงลอยคลุ้งเข้ามาเตะจมูกผมตลอดเวลาแม้ผมจะยกมือปัดมันมากเท่าไรก็รังแต่จะทำให้มันทวีเข้ามาหาผมมากกว่าเดิม ผมก็พยายามเดินแทรกเข้าไปในหมู่คน นั่งตรงหน้าอาจารย์จน และก็กล่าวสวัสดีอาจารย์จน สิ่งแรกที่ผมถามอาจารย์ก็คือแม่ผมยังอยู่กับผม ตลอดเวลาเลยเหรอ ก็ไหนครั้งนั้นอาจารย์บอกจะช่วยให้แกไปสู่สุขคตืไง .........อาจารย์ก็ตอบกลับมาว่า แกมีบ่วง แกอยู่ของแกแบบนี้มายี่สิบกว่าปี จะให้แกไปง่ายๆได้ยังไง นัยตาผมเศร้าลงอีกครั้ง เพราะผมนึกว่าแม่ผมแกจะไม่ต้องมายึดติดมาเป็นห่วงผมแล้ว ผมไม่รู้หรอกว่าชีวิตหลังความตายเป็นเช่นไร แต่มันก็ไม่สนุกนักเท่าไร ถ้าการที่จะต้องติดตามใครสักคนนีงโดยที่เราไม่มีแม้กระทั่งโอกาสที่จะได้ให้คนที่เราเฝ้าติดตามได้รู้สึกได้รับรู้ด้วยไปกับเรา....... ยังไม่ทันได้คิดอะไรไว้่มากเท่าไร อาจารย์จน แกก็พูดต่ออีกว่า แม่ผมเคยแท้งลูกมาใช่ไหม....เสร็จแล้วแกก็พูดอะไรอีกเยอะแยะ ทำนองว่าเด็กที่มาด้วยเกิดจากแม่ผมแท้งมา ตอนที่ผมได้ยินนั้นผมแทบไม่เชื่อ และก็ตกใจคิดเอาไว้ว่าไม่น่าเป็นไปได้ ตกลงเด็กที่ผมเจอนี่เกิดจากแม่ผมเหรอ.... คือบอกตามตรง ผมไม่ค่อยเชื่อแกสักเท่าไร เรื่องเห็นนะผมเชื่อว่าแกเห็น แต่ผมไม่เชื่อในสิ่งที่แกพูดสักเท่าไร เหมือนแกคิดไปเองเออเอง แล้วก็เล่าไปตามความรู้สึกที่แกคิดให้คนฟัง ...แกก็พูดมาอีกเยอะแยะผมก็จำรายละเอียดไม่ค่อยได้แล้ว ผมก็ขอให้แกช่วยให้คนตายไปสู่สุขติ สิ่งที่ผมทำได้ก็มีแค่นี้ แต่ผมก็ยังเก็บสิ่งที่อาจารย์จนเล่ามาให้ค้างคาใจว่าจริงหรือเปล่าต่อไป......... เสร็จจากวันนั้นผมก็บืนกลับมาที่ญี่ปุ่น ในระหว่างเดินทางผมในใจผมก็เหมือนยังมีอะไรค้างคาใจผม เหมือนบางอย่างมันไม่เคลียร์  ผมก็ได้แต่คิดมาตลอดทาง หลังจากนั้นประมาณเดือนนึงแม้มันจะไม่มีอะไรที่ผิดปกติให้ผมได้เจออีกแล้วแต่เหมือนมีสิ่งหนึ่งที่ยังอยู่ค้างคาใจกับผมตลอด คนที่จะให้คำตอบผมได้ก็น่าจะมีแต่ยายผม ผมไม่ปล่อยให้ความว้าวุ่นใจกัดกินจิตใจผมอีกต่อไป ผมกดโทรศัพท์ไปหายายผมทันที แล้วก็คุยสารทุกข์สุกดิบเหมือนปกติทั่วไป แล้วก็วกเข้ามาเรื่องอาจารย์จน และก็ คำถามที่มันอยู่ในใจผมมาเนิ่นนาน เรื่องการแท้งโดยมีประจักพยานคืออาจารย์จนนั่นเอง  ...แม่ผมก็ตอบกับมาว่า " แท้งห่าเหวอะไร แม่มึ- ไม่เคยแม้แต่จะแท้ง ถ้าแท้งก็แท้งตั้งแต่มี-ง นั้นแหละ" ผมก็ได้แต่หัวเราะแห้งๆ แสดงว่าสิ่งที่อาจารย์จนพูดออกมาไม่น่าเป็นเรื่องจริงไปได้อย่างที่ผมคิด.... แล้วเด็กล่ะ ...มันหมายความว่ายังไง   หรือว่า........ผมรู้สึกร้อนที่ใบหน้าผ่าวๆอีกครั้ง  ความรู้สึกนี้ไม่ได้รู้สึกมานานแล้ว  ความรู้สึกเจ็บปวดเสียดแทงหัวจิตหัวใจผมเองทุกครั้งที่ผมได้เห็นได้ยิน หรืออ่านเรื่องราวแบบนี้   ถ้าเด็กที่ผมเห็นนั้น คือ   เลือดเนื้อเชื้อไขผมเองล่ะ...เลือดเนื้อเชื้อไขที่ผมไม่มีโอกาสแม้แต่จะได้อุ้ม.......บาปที่ผมไม่สามารถลบเลือนไปจากใจผมได้ ถึงแม้เหตุการ์ณจะผ่านมาราวๆเกือบสิบปีแล้วแต่ผมไม่เคยลืมเลือนมันเลย.................ขอหยุดพักไว้ก่อนแค่นี้นะครับ แก้ไขเมื่อ 12 มิ.ย. 51 08:36:13 แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 51 21:19:16 จากคุณ : BEETONG - [ 11 มิ.ย. 51 21:17:43 ]

ความคิดเห็นที่ 72 แล้ววิญญาณเด็กนี่ ตกลงเป็น "พี่น้อง" หรือ "ลูก" หรือ "เจ้าของเตียง" กันแน่น้อ?  ทำไปทำมา ผีรอบ ๆ ตัวคุณชักออกลูกออกหลานเพียบเลยนะนั่น แก้ไขเมื่อ 12 มิ.ย. 51 14:39:15 จากคุณ : คุณอ่อง - [ 12 มิ.ย. 51 07:25:01 ]

ความคิดเห็นที่ 73 มารออ่านตอนต่อไปค่ะ ติดหนึบหยั่งกับละครหลังข่าวเลย..คริๆๆๆ จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน - [ 12 มิ.ย. 51 12:47:04 ]

ความคิดเห็นที่ 74 อืม จากเรื่องเตียงเด็ก กลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมาซะแล้ว แต่ไม่เป็นไรครับ อ่านได้หมด จากคุณ : Pu'Chew - [ 12 มิ.ย. 51 14:11:39 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เริ่มงง อาจารย์จนนี่ก็สรรหาเรื่องมาให้ต้องคบคิดนะ ตามอ่านต่อแล้วกัน เล่าสนุกดี จากคุณ : พนอจัน - [ 12 มิ.ย. 51 16:47:28 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ถ้าจะเข้ามาแจมเรื่องผีด้วยจะได้มั๊ยคะ คั่นเวลารอคุณBEETONGมาเล่าต่อ แต่บอกไว้ก่อนว่าเล่าไม่เก่งนะคะ เรื่องนี้ เกิดขึ้นนานหลายปีมาแล้ว บอกก่อนนะคะว่าเป็นคนที่ไม่มีเซนส์ ต่างจากคุณแม่กับคุณป้า ( พี่สาวคุณแม่ ) ที่จะเจอเรื่องพวกนี้บ่อยๆ มีครั้งนึงที่เจอพร้อมกับคุณแม่ แต่เรากลับรับรู้ได้ไม่ชัด วันนั้นคุณแม่รอคุณพ่อกลับมาจากทำงานน่ะค่ะ วันนั้นกลับมาดึกมาก รอจนเกือบๆตีหนึ่งได้ เราก็รอเป็นเพื่อนคุณแม่ค่ะ อยู่ดีๆได้ยินเสียงดังเข้ามาจนถึงในบริเวณรอบๆบ้าน( ด้านนอก )คือคุณแม่ได้ยินเป็นเสียงสวดมนต์ชัดๆเลยค่ะ แต่ในตอนนั้นเรากลับได้ยินเหมือนเป็นเสียงคลื่นวิทยุซ่าๆ ก็ตกใจว่าเสียงอะไร แต่คุณแม่ดุไว้ไม่ให้ทัก คือบ้านเก่าเป็นหมู่บ้านจัดสรรที่ค่อนข้างเงียบค่ะ แต่ละบ้านก้อยู่กันเป็นสัดเป็นส่วน มีบริเวณ ไม่มีใครออกมาสวดมนต์ดึกๆแล้วได้ยินมาถึงบ้านเราแน่นอน อูย พิมพ์ไปขนลุกไป แล้วสักพักเสียงนั้นก็หายไป งงกันทั้งคู่เลยค่ะว่าเป็นเสียงอะไร เรื่องที่สอง ขออนุญาตเพื่อนเราเล่าเรื่องของเค้านะคะ เพื่อนตอนอยู่มหาลัยเป็นคนที่มีซิกเซนส์ค่ะ เค้าเคยประสบอุบัติเหตุรถคว่ำ สลบไปสามวัน ฟื้นขึ้นมากลับกลายเป็นว่าได้เห็นอะไรที่คนอื่นเค้าไม่เห็นกัน ( นึกๆไป คล้ายกับคุณหนามเตยเลย ) เห็นเพื่อนว่าเค้าไปหาหมอดู หมอดูว่าตาที่สามเปิด เลยมองเห็น แต่เพื่อนเราเค้าเครียดมากค่ะ เวลาเห็นเค้าจะไม่สบายใจเพราะกลัวเพื่อนคนอื่นๆจะกลัว จะเล่าเรื่องที่เพื่อนเราเค้าเล่าให้ฟังนะคะ วันที่เพื่อนเราฟื้นจากสลบไปสามวัน เค้าอยู่โรงพยาบาล พอตื่นขึ้นมาก็มองเห็นคนเดินไปเดินมาเต็มไปหมด พอถามญาติว่า ใครมาเดินในห้อง ทุกคนก็ตกใจ เพราะไม่มีใครมองเห็นค่ะ ทุกคนก้กลัวสิคะ เพื่อนเราพอเริ่มอาการดีขึ้นก็ลำดับความได้ว่า สิ่งที่เค้าเห็น น่าจะเป็นวิญญาณผู้ที่เสียชีวิตในโรงพยาบาลน่ะค่ะ แต่ที่น่าแปลกคือ เพื่อนเราบอกว่า ทุกๆครั้งที่เค้าเห็น จะไม่มีใครรู้ว่าเค้าเห็น ยังคงปฏิบัติภารกิจอยู่อย่างนั้น โดยไม่ได้หันมามองเพื่อนค่ะ จากนั้น เพื่อนเราก็กลับไปเรียนได้ คือเพื่อนเค้าอยู่หอมหาลัยค่ะ มีอยู่วันนึงเลิกเรียนเร็ว เลยกลับมาหอตั้งแต่กลางวันหรือบ่ายๆนี่แหละค่ะ เห็นว่ากะจะกลับไปนอนที่ห้อง พอดีเดินผ่านห้องน้ำ ก็เหลือบไปเห็นนักศึกษาคนนึงกำลังล่างหน้าอยู่ที่อ่างล้างหน้า ก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่พอดูดีๆ เ ธ อ ไ ม่ มี ขา ค่ ะ ! ! ! ! เท่านั้นหละค่ะ เพื่อนเราวิ่งกลับไปทางเดิมเลย ไม่กล้ากลับไปนอนที่ห้องแล้ว รอจนรูมเมทกลับมาถึงกลับห้องด้วยกัน   จากนั้นมาเธอก็เจอมาเรื่อยๆ ครั้งที่น่ากลัวที่สุดคือตอนที่ไปรับน้อง (เราอยู่ด้วย แต่เราไม่เห็น ) อันนี้ขออนุญาตไม่เล่านะคะ เพราะกลัวมากๆ ขนาดไม่เห็นแต่รู้สึกได้ค่ะ แต่เพื่อนเรานี่ทั้งภาพทั้งเสียงเลย (T^T) รออ่านของคุณ BEETONG ต่อเหมือนกันค่ะ จากคุณ : มอนจะ - [ 12 มิ.ย. 51 18:56:11 ]

ความคิดเห็นที่ 77 มารอมั่ง คุณBEETONGมาไวๆนะคะ จากคุณ : พูษรี (พูษรี) - [ 12 มิ.ย. 51 20:31:01 ]

ความคิดเห็นที่ 78 หลายวันนี้จิตหลอนมากๆค่ะ ยิ่งอ่านเรื่องในนี้แล้วก็ตอนนี้เป็นจังหวะเดียว กับที่สามีต้องไปงานศพเมียเจ้านายมาหลายวันติดกันกลับบ้านดึกๆ ก็ต้องเอาเกลือไปโปรยให้ก่อนเข้าบ้าน ทำให้นอนไม่หลับกลัวๆๆๆ ต้องเปิดไฟนอนและอัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในบ้านมาไว้ข้างหมอน จึงสามารถ หลับสบายได้ รอ คุณ BEETONG มาเล่าต่ออยู่ค่ะ โอ้โห อาจารย์จน ชื่อกิบเก๋จริงๆ ทักแต่เรื่องน่ากลัวๆนะ จากคุณ : khun jim - [ 13 มิ.ย. 51 04:05:56 A:116.82.199.204 X: TicketID:150214 ]

ความคิดเห็นที่ 79 เรื่องของคุณมอนจะก็สนุกค่ะ  ถ้าหายกลัวเมื่อไรมาเล่านะคะ คุณบีทองค้าาาาาาา...วู้ ๆ ๆ จากคุณ : คุณอ่อง - [ 13 มิ.ย. 51 11:13:05 ]

ความคิดเห็นที่ 80 กรี้ด กลับมาเดี๋ยวนี้น้า คุณขา จากคุณ : Nada Sousou - [ 14 มิ.ย. 51 00:11:24 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ยังรออยู่แถวๆนี้น๊า.. ดูดโอเลี้ยงหมดไปหลายถุงแย๊ว... แหง่ว... จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) - [ 14 มิ.ย. 51 08:57:18 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เข้ามาแอบฟังเรื่องผีด้ยค่ะ ^_^; จากคุณ : แมวซ่า - [ 14 มิ.ย. 51 13:03:36 ]

ความคิดเห็นที่ 83 คุณป้าแก่ขา  ขอดูดโอเลี้ยงด้วยคน ทำไมป่านนี้คุณ Beetong ยังไม่มีต่ออีก  งุงิ งุงิ จากคุณ : คุณอ่อง - [ 14 มิ.ย. 51 13:15:34 ]

ความคิดเห็นที่ 84 เมื่อไรจะมาคะ ไม่อยากเร่ง แต่อยากรู้ต่อ รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอรอรอรอรอรอ จากคุณ : คนขี้กลัว - [ 14 มิ.ย. 51 13:30:16 A:220.59.220.38 X: TicketID:171057 ]

ความคิดเห็นที่ 85 แวะมานอนรอทุกวันเลย มาไวๆ เน่อ จะลงแดงอยู่แว้วววววว จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน - [ 15 มิ.ย. 51 14:25:38 ]

ความคิดเห็นที่ 86 มาแล้วครับ ต้องขอโทษที่ต้องให้รอ เพราะงานเลิกดึกมาก วันหยุดก็ป่วยอีก ตอนนี้ก็ลากสังขารมาพิมพ์ต่อให้จบ ตอนแรกผมก็จะพิมพ์ย้อนถึงอดึตเสียหน่อย แต่เห็นทีไม่ไหวแล้ว ขีนพิมพ์เรื่องราวได้ยึดต่อเป็นหมากฝรั่งแน่นอนเลย หลังจากนั้นก็เกิดเรื่องราวแบบไม่อยากประสบพบเจออีก2-3 ครั้ง จนคนญี่ปุ่น ขออนุญาตเรียกว่าป้าเข้าทรงล่ะกันเพราะเห็นใครๆก็เรียกกัน แกเป็นที่นับถือลัทธิอะไรแบบนี้ล่ะครับแกมักจะชอบช่วยเหลือคนโดยเฉพาะชาวต่างชาติ ซึ่งแรกๆที่ผมมาใหม่ๆกับแฟนแกก็เป็นห่วงอยู่ ว่าจะอยู่ได้ไหม ภาษาก็ไม่ค่อยได้่ แต่แกมักบอกผ่านพี่อีกคนหนึ่ง ไม่ได้มาบอกที่ผมโดยตรง จนวันดีคืนดี แกก็มาเยี่ยมเยียนพวกผม (ร้อยวันพันปีไม่เคยมา) พอแกเจอเตียงเท่านั้นแหละแกก็โวยวายใหญ่เลย ตอนนั้นภาษาผมก็ไม่ค่อยแข็งแรงมากนัก พอจับใจความได้ว่า มันจะเรียกสิ่งอัปมงคลเข้าบ้านอะไรแบบเนี่ยล่ะ ส่วนผมก็เออ ออห่อหมก ไปตามเรื่อง แต่แฟนผมสิ แกเป็นเอามาก (นี่ขนาดแกยังไม่รู้เรื่องราว) แกก็โวยวายใหญ่ ปรึกษาคนโน้น ปรึกษาคนนี้ว่าจะทำอย่างไรดี จนในที่สุด ป้าเข้าทรงแกก็ขออาสา เอาไปจัดการเอง ส่วนไปจัดการยังไงผมเองก็ไม่ทราบ ตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่ประสบพบเจอกับสิ่งแปลกๆอีกมานานพอสมควรทีเดียว มีหวาดเสียวบ้างเล็กน้อย แบบกลัวมันโผล่ หรือวิตกจริตไปเอง.....เรื่องราวก็เป็นมาแบบที่เล่านี่แหละครับ จากคุณ : BEETONG - [ 15 มิ.ย. 51 22:23:47 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ว่าแต่วันศุกร์ที่ 13 ที่ผ่านมามีใครเจอดีบ้างครับ ส่วนผมเลิกงานดึก เหลืออยู่คนเดียว กลับบ้านคนสุดท้าย หลอนได้ที่เลย น่าเสียดายที่ไม่ได้เจออะไร(เอ้ะ หรือว่าดีแล้ว) แต่วันนั้นหลอนได้ที่เลย แบบในระหว่างทางไม่เจอใคร มันเงียบมากจริงๆ พอเจอตนเข้าตอนแรกๆก็ดีใจ แต่พอใกล้ๆเข้า คิดว่าไม่น่าเจอเลยดีที่สุดช่วงขี่รถผ่านแอบเหล่เล็กน้อย....เฮ้อ คนนี่หว่า รอดปายยย จากคุณ : BEETONG - [ 15 มิ.ย. 51 22:28:35 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ง่า  คุณบีทองอ่ะ  ไหงหักดิบจบดื้อ ๆ งี้ล่าค้า  แต่ก็นะ หยวน ๆ เพราะท่าทางคุณจะงานเยอะและยุ่งพอสมควร  สรุปว่าเตียงก็ยังใช้อยู่ชิมิคิ  ส่วนวิญญาณ..ป้าคนทรงคงจะส่งไปเกิดใหม่ ???   ส่วนตัวเป็นคนไม่เคยมีประสบการณ์ลี้ลับโดยสิ้นเชิง  ทำให้โชคดีสำหรับคนที่กลัวผี แต่โชคร้ายที่ไม่มีเรื่องจะเล่า   อ่านของเพื่อน ๆ ก็ยังคิดไม่ตกว่า อยากจะโชคดี หรือโชคร้ายแทน จากคุณ : คุณอ่อง - [ 16 มิ.ย. 51 08:21:12 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ง่า ตัดจบซะแล้ว ของผมเคยเจออะไรบางอย่างเหมือนควันครับ ลอยจากถนนฟากนึงไปอีกฟากนึง (เวลาประมาณทุ่มนึง ตอนหน้าหนาวครับ) ที่แปลกก็คือ ตอนนั้นมีลมพัดไปตามถนนอยู่ แรงด้วย แต่ควันนี้ลอยตัดถนน ลอยเลียดพื้นไป จากบ้านฟากนึงไปอีกฟาก จนป่านนี้ยังไม่รู้ว่าเป็นอะไร จากคุณ : Pu'Chew - [ 17 มิ.ย. 51 09:00:39 ]

ความคิดเห็นที่ 90 น่ากลัว ปนเศร้าๆจังค่ะ แต่ก็ชอบทุกเรื่องเลย ส่วนตัวจะไม่ค่อยเจอและไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่ แต่จะแอบหลอนๆ จิตตกไปเอง เคยมีครั้งหนึ่ง ตอน ปีที่แล้ว กะลังนอนหลับ แบบ ครึ่งหลับครึ่งตื่นค่ะ เคลื้มได้ที่ เราจะเป็นคนชอบนอนตะแคง ทีนี้ มันจะมีที่เหลือบนเตียงน่ะคะ พอคนนอนได้ อีกคนหนึ่ง (แต่เป็นเตียงเดี่ยว ไม่ใหญ่) สักพักหนึ่ง เราก็รู้สึกเหมือนมีคนข้าม ตัวเราไป จนที่นอนข้างๆจะรู้สึกได้ว่ามันยุบค่ะ แบบ ยวบไปเลย เราก็นิ่งอยู่ไม่ กล้าหันไป ทีนี้เจอเลยค่ะ ลมแผ่วๆพร้อมเสียงแบบ ฮ๊า~ เป่าใส่หูเราค่ะ ไม่ได้ หูฝาดแน่นอน ได้ยินเสียงด้วย เต็มรูหู เล่นเอาขนลุกชัน แต่เราก็ยังนอนนิ่งๆ ไม่กล้ากระดิกตัว ใจหนึ่งก็อยากลุกจากเตียงไปเปิดไฟ แต่อีกใจ ก็ไม่กล้า เลย นอนมันทั้งอย่างนั้นแหละ จากนั้นก็นอนหลับไปยันเช้าเลย เหอๆ ปล.เรานอนคนเดียวนะ ทุกทีจะมีแมวมานอนด้วย แต่วันนั้นไม่มีค่ะ เหอๆ จบค่ะ นี่คือส่วนหนึ่ง ที่คิดว่าเจอจังๆแล้ว จากคุณ : แอล (juro_energy) - [ 18 มิ.ย. 51 03:23:47 ]

ความคิดเห็นที่ 91 อ้าว...จบแบบไม่ค่อยรู้เรื่องเลย ตามอ่านอยู่ จากคุณ : พนอจัน - [ 18 มิ.ย. 51 06:59:52 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ง่ะ..ไหงคุณ BEETONG จบแบบหักดิบล่ะค่ะ..อิอิอิ แต่ก็หลอนใช้ได้เลยน่ะค่ะ ทำงานดึกๆ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ขอบคุณนะคะที่นำประสบการณ์ หลอนๆ มาเล่าสู่กันฟัง ทั้งๆ ที่ป่วยแล้วงานก็ยุ่ง ขอบคุณค่ะ จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน - [ 19 มิ.ย. 51 22:06:13 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ง่ะด้วยค่น จบซะแล้ว -------------------- มาแชร์มั่ง มะคืนแฟนอาหารเป็นพิษ เลยนอนให้น้ำเกลือที่โรงพยาบาล เราก็เลยต้องนอนเฝ้าค่ะ สะลึมสะลือเหลือเกิน ปล่อยนอนคนเดียวก็สงสาร ห้องที่อยู่เนี่ย มันเป็นห้องรวม นอนได้ประมาณ 5-6 คนอ่ะค่ะ แต่แฟนเรานอนอยู่คนเดียว หลอนพอสมควร ไอ้คนหลอนน่ะเรา เพราะคนป่วยสลบเหมือดไปแล้ว พยาบาลก็ใจดีค่ะ เอาเตียงผ้าใบมาให้นอนข้างๆ หมอน-ผ้าห่มครบเลย ตอนนอนก็มองเห็นใต้เตียงของทุกเตียง เหอๆ หลับๆตื่นๆทั้งคืน สรุปก็ไม่เจออะไรค่ะ แต่ที่ไม่แน่ใจคือ รู้สึกตัวว่าขยับแขนไม่ได้ ไม่รุว่าคิดมาหรือฝันไปรึเปล่า ปล.เราอยุ่เมืองไทยค่ะ ที่กลัวคือกลัวจะเจอแบบนี้อ่ะค่ะ | | V จากคุณ : แมวซ่า - [ 20 มิ.ย. 51 11:14:17 ]

ความคิดเห็นที่ 94 คุณแมวซ่า.. ที่ขยับแขนไม่ได้อ่ะ ตะคริวกินหรือป่าว.. เหอๆๆๆ ความจริงเราก็เจหลอนๆมาหลายเรื่อง แต่จำไม่ค่อยได้หง่ะ ไว้นึกออกจามาเล่ามั่งนะ.. จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) - [ 21 มิ.ย. 51 09:20:10 ]

ความคิดเห็นที่ 95 แง๊ว...มักมุข จบดิบกันแบบนี้เลยหรือค้า จากคุณ : เต่าญี่ปุ่น - [ 22 มิ.ย. 51 13:24:28 ]

ความคิดเห็นที่ 96 เมื่อสองสามวันก่อนจะไปเที่ยวเกาะสมุย ต้องพักโรงเเรมที่สุุราษฎ์เพื่อเดินทางต่อโดยรถยนต์ ตั้งเเต่ตอนตีสองมีคนเคาะประตูเป็นจังหวะ ทีเเรกคิดว่าเป็นคนเมาเเล้วมาเคาะห้องผิด.. ไม่กล้าเปิด ยังสงสัยว่าใครจะเคาะประตูได้ทั้งคืน วันรุ่งขึ้นพี่ที่นอนห้องเดียวกันยังถามว่า" ได้ยินเสียงเคาะประตูมั้ย?" เเสดงว่าเราไม่หูฝาดเเน่ ปล รูปคห93น่ากลัวจัง จากคุณ : ศิริกัลยา (YUCCA) - [ 25 มิ.ย. 51 22:23:27 ]