ความคิดเห็นที่ 1 รออยู่เลยคุณฟัดจ์ :-) หลานตัวโตมากๆ ร่างกายเข้าที่เมื่อไหร่ค่อยมาเล่าต่อนะคะ ซัดนาเบะเยอะๆเลยค่ะ หนาวแบบนี้ ขอให้น้ำนมพุ่งปรี๊ดเร็ววันค่ะ แผลแห้งไวๆค่ะ จากคุณ : Hatsu - [ 11 พ.ย. 51 08:10:49 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เข้ามาให้กำลังใจนะคะ สู้ๆ นะคะ ชอบวันเดือนเกิดกะเวลาน้องจังเลยคะ... สุดยอดมาก รักษาสุขภาพนะคะ และขอให้แข็งแรงไวๆ คะ จากคุณ : thangthai_ladypink - [ 11 พ.ย. 51 08:23:20 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณสาวเจด้า ที่ช่วยตั้งกระทู้ บอกข่าว ขอบคุณ : น้องโบ, พี่วา, คุณก้มลงกราบ, น้องเอ็ม, น้องต๋อย, น้องเหมียว, พี่เต่า, น้องปุ้ย, น้องเก๋, คุณbooklovers, คุณtokiotorr,  อ.ปม, คุณ thangthai_ladypink, คุณCanossa, น้าหม่อม, คุณao@shinagawa, น้องสั่น, คุณแอน, คุณไปต่อไป, น้องหนิง, น้องแพนด้าหน้าใส, คุณคนไกลหัวใจเป็นไทย,  คุณจ๋าจ๋ามะกิจัง, น้องตา, คุณsuratanonin,   คุณteishiran, คุณmiya chan, น้องเอ๋, คุณpenguin_vanilla, น้องเด็กแสบ, เจ๊หลิง,  คุณว่าน, คุณhikarinoko, น้องTD, น้องyoukay, น้องenjoymiracle, คุณยูกะ,  คุณari1019, คุณฮัท, คุณโจ้,  คุณไทเอะ,   คุณSsachiy, คุณสงสัยจัง, คุณอะไรก็ไม่ได้, คุณyusei, คุณพ่อกล้วยปิ้ง, คุณนุ้ย, พี่ดี้+พี่กุ้ง,  น้่องแวว, คุณช้างครับ, คุณHamugo, คุณนายปลาดิบ, คุณUriBoU, น้องเจี๊ยบ, คุณหนุ่ย,  พี่ปีก, เนเน่จัง, น้องต่าย, พี่อ้อย, คุณsiensum, น้องโอ๋,  คุณkiknaka, พี่ความฝันฯ, คุณMatsudo, คุณMnki, คุณa.miyazaki, น้องแจม, คุณรวมการเฉพาะกิจ, น้องมอนจะ, คุณpikzy, น้องจุ๊บ, น้องก้อย, คุณพระอาทิตย์อมยิ้ม, คุณLet it Snow, คุณguyver จากคุณ : fudge-a-mania - [ 11 พ.ย. 51 08:37:31 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตะกี้ตั้งกระทู้ค้างอยู่ จู่ๆกะหล่ำน้อยก็ร้องขึ้นมาค่ะ เลยต้องไปโอ๋ครึ่งชม. ขอบคุณค่ะคุณฮัท, คุณ thangthai_ladypink ------------------------------------------------------------------- ขอเล่าประสบการณ์การคลอดให้เพื่อนๆฟังนะคะ เพราะคิดว่าเกือบจะเอาชีวิตไปทิ้งที่ห้องคลอดเสียแล้ว .............วันอังคารที่ 4 พฤศจิกายน 2008.............. นึกว่าจะเอาชีวิตไม่รอดซะแล้วในการคลอดครั้งนี้... คืนวันจันทร์ที่ 3 ไปเดินอะกะจังฮมโปะ(ห้างฯขายของใช้เด็กอ่อนโดย เฉพาะ)กับผบทบ.เพื่อหาซื้อของจำเป็นครั้งสุดท้าย กลับมาบ้านราว 2-3 ทุ่ม ก็กินข้าวกินปลาตามปกติ เตรียมคู่มือสุขภาพแม่และเด็ก ปริ๊นท์รูปอาหารที่ กินตลอดอาทิตย์ พร้อมเขียนรายงานเตรียมให้คุณหมอดู เพราะวันรุ่งขึ้น (อังคารที่ 4) มีนัดตรวจครรภ์ครบ 38 วีค กับ 6 วัน เข้านอนราว 5 ทุ่มกว่าๆ แต่ผบทบ.เก็บห้องของตัวเอง(เพิ่งจะเริ่มเก็บตอน 5 ทุ่มให้ตายสิ) จนประมาณตีสามกว่าๆ(จำนาทีไม่ได้ แต่น่าจะราวตีสามครึ่ง) หลับๆอยู่รู้สึกเหมือนฉี่ไหลออกมาจ๊อก เหมือนก็อกน้ำรั่วเลย ไม่ใช่ซึมทีละ นิดนะคะ ไหลเป็นแป๊บน้ำ ตกใจสะดุ้งตื่น รู้ว่าถุงน้ำคร่ำแตกแล้ว เพราะมัน อั้นไม่ได้เลย ที่นอนเปรอะซึมไปหมด ขนาดเดินไปเข้าห้องน้ำๆก็หยดไหล เปรอะพื้นบ้านเป็นทาง ผบทบ.ต้องเอาผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ 2 ผืนมารองตามพื้น ให้ เข้าห้องน้ำน้ำคร่ำก็ไหลนองเต็มพื้นห้องน้ำ เอาผ้าอนามัยสำหรับใช้กลาง คืน(ความยาว 32 ซม.)มาใส่ ไม่ถึงครึ่งชม.ก็ต้องเปลี่ยนแผ่นใหม่อีก ผบทบ.โทรไปรพ. ได้รับคำแนะนำให้รีบมารพ.เลย ก็กว่าจะเตรียมของอะไร ออกจากบ้านได้ ตัวเองก็เริ่มปวด(คล้ายๆปวดอึ)แล้ว ผบทบ.เตรียมหยิบนั่น หยิบนี่เสียเวลานานกว่าครึ่งชั่วโมง ไปถึงรพ.ตี 4 กว่าๆ หมอตรวจภายใน บอกว่าปากมดลูกเพิ่งเปิด 2 ซม. แต่พยาบาลก็ให้เปลี่ยนเสื้อผ้า และนอนรอ ในห้องรอคลอดเลย จากนั้นก็เอาอุปกรณ์วัดหัวใจเด็ก+มดลูกcontractionมารัดให้ที่หน้าท้อง ประมาณ 6 โมงเช้าความปวดทวีขึ้น ปากมดลูกเปิด 5 ซม.แล้ว เริ่มปวดทุก 8 นาที พอราว 9 โมงเช้า ตอนนี้สติสตังไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ปวดทั้งท้อง+บั้น เอว ผบทบ.นวดให้แบบผิดๆถูกๆ ไม่สามารถปล่อยมือจากการนวดได้เลย เพราะเจ็บจนต้องครวญครางออกมา กำหนดลมหายใจเข้าออกยังไงก็สะกด ความเจ็บไม่อยู่ ร้องตะโกนออกมาจนแทบจะแตกตื่นกันไปหมด พยาบาลจึง ประคองให้เข้าห้องคลอดเลย จริงๆห้องที่ไปนอนรอนั้นเป็นห้องผ่าตัด แต่ก็คลอดได้ เตียงเป็นเตียงที่มี ความยาวถึงแค่ช่วงเอว หน้าไม่กว้าง(หากพลิกตัวก็ตกเตียง) มีที่วางขาสอง ข้างสูงชัน ให้เราเอาช่วงน่องขึ้นไปวาง หมอสูติบอกว่าปากมดลูกเปิด 7 ซม. แล้ว พยายามเอามือทะลุทะลวงช่องคลอดสุดริด เจ็บสุดๆ ทุกครั้งที่หมอเอา มือกดไปช่องคลอด (ไม่รู้กดอีท่าไหน) มันจะมีลมเบ่งออกมาทุกครั้ง แต่เบ่ง ยังไงก็ไม่ออก ราว 10 โมงกว่าปากมดลูกก็เปิด 10 ซม. เตรียมพร้อมคลอดได้ แต่เจ็บ มากๆ ไม่มีแรงเบ่ง หมอสั่งพยาบาลให้ย้ายห้องมาห้องคลอด ที่มีเตียง ยาวกว่า ใหญ่กว่า มีที่เอาขายกชันและเอาเท้าเหยียบได้ (เตียงห้องผ่าตัด ต้องเอาน่องวางทาบ เท้าห้อยต่องแต่ง) แต่เตียงคลอด เท้าวางแนบไปกับที่ วางเท้า (นึกภาพพอออกเปล่าคะ) ปวดจนจะตายอยู่แล้ว แต่เบ่งไม่เป็น หายใจเข้าด้วยจมูก พอถึงตอนที่ต้องกลั้นลมหายใจและเบ่ง ตัวเองก็จะกลั้น ได้ไม่นาน และกรีดร้องออกไปทุกครั้ง เริ่มร้องขอให้หมอผ่า C-sectionให้ เพราะรู้ตัวว่าคลอดเองไม่ไหวแน่ๆ ตอนนั้นทั้งเพลีย ทั้งง่วง ทั้งเหนื่อย ไม่ เหลือเรี่ยวแรงทำอะไรอีกแล้ว คอแห้งเป็นผง เจ็บคอไปหมด เพราะกรีดร้อง ดังมาก แต่หมอไม่ยอม หมอบอกว่า มองเข้าไปทางปากช่องคลอดเห็นผม เด็กแล้ว (คือเค้าลงมาจ่อแล้ว แต่เราไม่มีแรงเบ่งเอง) ข้อสำคัญคือ หัวใจ เด็กเต้นแข็งแรงอยู่ จึงไม่มีความจำเป็นต้องผ่า (แต่เราใจไม่สู้แล้วน่ะ ร้องไห้ เลย) ราว 11 โมง ทำยังไงก็เบ่งไม่ออก หมอกับผบทบ.เริ่มถกเครียด พยาบาล เพิ่มจาก 2 เป็น 3 เป็น 4 และสุดท้าย 5 คนมายืนรอบเตียง (เพราะเสียง ตัวเองกรีดร้องดังมาก) หมอบอกว่าขอลองครั้งสุดท้าย หากใช้เวลาเกิน 1 ชม. จะยอมผ่าให้ พอเริ่มเบ่งทุกอย่างก็ลงอีหรอบเดิมคือไม่มีแรง เพราะว่า เด็กหัวโตมาก(หน้าก็บาน) ในระหว่างนั้นก็เบ่งๆๆๆ แต่ว่ากักลมหายใจได้ไม่ นาน ก็ต้องผ่อนออก ความเจ็บมาทุกนาที ลมเบ่งมาทุกนาที ผ่านไป 25 นาที เหมือนผ่านไปราว 1 ชม. ร้องไห้น้ำตาไหลพราก ขอทั้งหมอทั้งผัวเราให้ผ่า ให้เถอะ เพราะจะตายอยู่แล้ว แต่สองคนนี้ยังใจแข็งอยู่(ใช่สิ คนจะตายคือ เราไม่ใช่มัน) พยาบาลก็บอกให้พยายามๆ พูดมากๆ ก็ตะโกนด่าพยาบาล ว่า "อุรุไซ่" แต่ก็รีบขอโทษเค้าว่าพูดไม่ดี ไม่ว่าหมอจะกรีดฝีเย็บยังไงก็ไม่ช่วยอะไรเลย ไม่ว่าหมอจะเอามือเข้าไป ช่วยกดยังไง (ทุกครั้งที่กด ความเจ็บจะทวีคูณมาพร้อมลมเบ่ง) แรงเบ่งก็ไม่ พอ ผอ.รพ.เดินมาดู พูดว่า "แค่คลอดแค่นี้ทำไมต้องส่งเสียงร้องดังขนาดนี้ ส่งเสียงร้องดังแบบนี้จะไปมีแรงเบ่งได้ยังไง" สุดท้าย...พยาบาล 2 คนยืน อยู่ปลายเท้าคอยช่วยหมอ พยาบาลอีกคนคอยจับขาไว้ไม่ให้ล้มลงมา พยาบาลอีกคนเอามือกดลงไปที่ท้อง วินาทีนั้นร้องกรีด พร้อมกับความรู้สึก ปวดแสบปวดร้อนที่ปริเวณปากมดลูก เจ็บที่สุดในชีวิต แล้วหัวเด็กก็โผล่ออก มา เสียงหมอ+พยาบาลตะโกนบอกให้เบ่งอีกครั้ง แต่ตัวเองไม่ไหวแล้ว เพราะตอนที่พยาบาลเอามือกดลงไปที่ท้อง มันหายใจไม่ออก ก็ตะโกนไป ว่า "I cannot breatheๆ" พยาบาลอีกคนก็เอาสายออกซิเจนมาเสียบเข้าที่ จมูก แล้วเบ่งอีกครั้งพยาบาลคนเดิมก็กดลงไปที่ท้องอีก แล้วตัวเด็กก็หลุด ออกมา(รู้สึกปวดแสบปวดร้อนอีกรอบ พร้อมกับน้ำทะลักล้นตามมา) ณ เวลา 11 โมง 44 นาทีพอดี(20 วินาที) หมอใช้เครื่องมือช่วยดูดหัวเด็กออกมาด้วย กลายเป็นกะหล่ำน้อยหัวชฎา เลย ยาวเฟื้อยไม่กลมป๊อกเหมือนเด็กคนอื่น แล้วมีจุดแดงป็นผื่นที่หน้าเต็ม ไปหมด หมอบอกว่าเด็กเครียดแล้ว เพราะเค้าจ่อที่ปากมดลูกนานเกินไปแต่ ออกไม่ได้ พยาบาลเช็ดเมือกตามตัวออก แล้วเอากะหล่ำน้อยห่อใส่ผ้ามา วางไปบนอก คำแรกที่บอกกับลูกคือ "Ponya gomenne" ยอมรับว่าตอนเจ็บ ท้องแทบตาย ไม่ได้นึกถึงความเป็นความตายของลูกเลย นึกถึงแต่ให้หมอ ทำยังไงก็ได้ขอให้พ้นสภาพนี้ก็พอ หากไม่ได้แรงกายแรงใจของหมอ+ พยาบาลที่ช่วย กะหล่ำน้อยก็ไม่รู้จะเป็นยังไง เพราะแม่มันใจฝ่อไปแล้ว.... จำได้ว่าทันทีที่เด็กออกมา ความปวดท้อง อึดอัดก็หายไป (แต่ปวดช่อง คลอดยังมีอยู่) คำแรกที่พูดกับหมอคือ "domo arigatou gozaimashita" แล้วก็บอกกับเหล่าพยาบาลว่า "minasan warui kotoba wo tsukatte, yurushite kudasai" (เล่นบทผู้ดีตอนโทรมสุดๆ) พูดแบบอ่อนระโหยโรย แรงเต็มที แล้วหมอก็เย็บแผลให้ เจ็บสุดๆๆๆ รู้สึกว่าแผลฉีกยาวมาก เจ็บจนกินยาระงับ ปวดก็ไม่หายเจ็บ จนหมอต้องให้พยาบาลฉีดยาระงับปวดให้ ซึ่งปกติหมอจะ ไม่ฉีด แล้วตัวเองก็หลับไป เพราะยามันกล่อมประสาททำให้เราง่วง จากนั้น 2 วันให้หลัง แผลเริ่มดีขึ้น แต่ก็เกิดอาการอยากอึเป็นที่สุด ทั้งๆที่ เจ็บช่องคลอด+ตูดปางตาย พยายามอึ ก้อนแข้งๆออกมาต๊อยนึง แต่เจ็บที่รู ตรูดมาก เจ็บแบบนั่งก็ไม่ได้ เดินก็ไม่ได้ ได้แต่ยืนแล้วน้ำตาไหล โทรไปหา พยาบาลๆช่วยพาไปหาหมอ หมอดูก็บอกว่ามีเลือดคั่งข้างใน+ริดสีดวง แต่ หมอที่ตรวจไม่สามารถตัดสินใจทำอะไรได้ จึงต้องรอผอ.รพ.ให้ว่างจากการ ตรวจเสียก่อน แล้วมหากาพย์ของการทะลุทะลวงช่องคลอด และกดที่ทวาร หนักก็เริ่มอีกรอบ ได้อึที่แข็งๆคั่งตรงปลายรูตรูดก้อนใหญ่ราวไหมพรมไจ ใหญ่ๆ หมอบอกว่าไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมถึงเจ็บขนาดนี้ (ไม่รู้ว่ามันค้างมา ตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วอาจจะเป็นจุดนี้ด้วยหรือเปล่าที่ทำให้แรงเบ่งคลอดไม่มี เพราะปวดเหลือเกิน) ก็เลยกลายเป็นว่ามดลูกของตัวเองบอบช้ำที่สุดใน บรรดาแม่ๆที่คลอดวันเดียวกัน (วันนั้นเป็นวันที่หมอยุ่งที่สุดเป็นประวัติการณ์ เพราะว่าก่อนหน้าตัวเองคลอด ก็มีแม่คนอื่นคลอดไป 2 ราย และหลังตัวเอง คลอดก็เห็นว่ามีคลอดอีก 3 ราย...วันเดียวกันนั้น รวมทั้งหมด 6 ราย) จนวันนี้เลือดยังไหลอยู่เลย ยากระชับมดลูกก็ต้องกินมากกว่าคนอื่น 2 เท่า เพราะโดนทะลุทะลวง 2 ที ปล.1 ที่รพ.ไม่ให้ถ่ายรูป ไม่ให้ใช้มือถือด้วยค่ะ เป็นรพ.ที่เข้มงวดมากๆ แต่ ในทันทีที่คลอด รพ.ใช้กล้องโพลารอยด์ถ่ายรูปพ่อแม่ลูกในห้องคลอดไว้ ให้ และรูปโปเนียตอนแรกเกิดเดี่ยวๆหลังชำระล้างร่างกาย+ใส่เสื้อของรพ. แล้วอีก 1 รูป ปล.2 ครั้งแรกที่เห็นหน้าลูก คำแรกที่ผบทบ.พูดออกมาคือ หน้าเหมือน กะหล่ำปลีเลย (จริงค่ะ หน้ามันกลมป็อกเหมือนเอากะหล่ำปลีใบขนาดกลาง ไปวางบนคอเลย) แล้วหัวก็ยาวเฟื้อยเป็นหัวชฎา เพราะโดนเครื่องช่วยดูด ของหมอ จากคุณ : fudge-a-mania - [ 11 พ.ย. 51 08:56:10 ]

ความคิดเห็นที่ 5 โอยคุณฟัดจ์ ฮัทอ่านไปกินหอยทอดไป ระทึกมาก นึกถึงความหลังไปด้วยจนเหมือนจะเบ่งไปด้วยเลย อีกสามสี่เดือนหัวก็จะกลมเข้าที่เองแหละค่ะ โดนเครื่องดูดก็เบี้ยวๆยาวๆทุกคนแหละ ไม่ต้องกังวลนะคะ จากคุณ : Hatsu - [ 11 พ.ย. 51 09:21:43 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มารับขวัญโปเนียจ้า ดีนะที่เป็นกะหล่ำ ยังไม่เป็นไอ้หน้าลิงแบบลูกปุ้ยฮี่ๆๆๆ หายไวๆนะพี่แข็งแรงไวๆแล้วเราจะได้เจอกันจ้า จากคุณ : แม่บ้านณ.โตเกียว - [ 11 พ.ย. 51 09:38:05 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผ่านช่วงที่โหดมันฮามาแล้วค่ะพี่ฟัดจ์ คุณแม่ทุกคนเจอแบบเดียวกันหมดค่ะ ตั้งแต่นี้ไปเป็นการเริ่มต้นที่สวยงามแล้ว ความเจ็บปวดก็คงลืมไปเองโดยริยาย เพราะได้ของที่มีค่าที่รอคอยมานาน นั้นคือน้องกะหล่ำปลีน้อย (เข้าใจตั้งนะค่ะคุณพ่อ) ที่พี่ฟัจด์เล่ามานึกภาพตามได่ค่ะ เหมือนหนิงเลยอ่ะค่ะ แต่ของหนิงสองวันสองคืน ปางตาย ขอหมอผ่าเค้าก็ส่ายหัวกันจนเกลียดไปหมด ทั้งหมอ สามี ประเทศญี่ปุ่น ถึงขนาดว่าคิดกระโดดตึกตายเลยเพราะทนความเจ็บปวดไม่ไหว แต่หาระเบียงไมเจอ ไม่รู้คิดไปได้ไงฉัน บ้าไปแล้ว แต่วินาทีนั้นมันเจ็บปวดทรมานแสนสาหัสจริงๆๆ สำหรับคนคลอดง่ายคงธรรมดา แต่คนคลอดยากมากแบบดิฉันสุดจะบรรยาย ขนาดของหนิงมดลูกเปิดสิบเซ็นแล้วก็ต้อรออีกสองชั่วโมงเพราะหมอบอกท้องแรกไม่ง่าย พอเริ่มเบ่งไม่รู้เอาแรงมาจากไหน ฮึดสุด  ๆๆ หมอกับนางพยาบาลยังถามตอนเบ่งเลย ว่าทำไมเก่งจัง สุโง้ยๆๆ ตอนนั้นไม่คิดอะไรแรงมีเท่าไรเบ่งไป คิดในใจ ทำยังไงก็ได้เอาไอ้แตงโมนี่ออกไป ฉันจะตายแล้ว ความเจ็บปวดวินาทีนั้นตอนนี้ลืมไปแล้วค่ะ คิดว่าอีกกี่คนก็พร้อมสู้รับเต็มที่ น้องตัวโตนะค่ะ ตัวยาวด้วย พอๆๆกับหนูริวจังเลยค่ะ ถึงได้คลอดยากด้วย อยากบอกว่าหน้าคล้ายคุณพ่อมากค่ะ หน้ากลม หัวทุยสวยเชียว เดียวทุกอย่างจะค่อยๆๆดีขึ้นนะค่ะพี่ฟัจด์ ทั้งระบบช่องคลอด มดลูก เลือดไหลเป็นเรื่องธรรมดาค่ะเดี๋ยวก็ค่อยๆจางไป ริดสีดวงก็จะทุเลาเองเป็นเหมือนกันค่ะ ตอนคลอดเสร็จไม่กล้าอึเหมือนกันกลัวแผลฉีก ก็พยายามทานอาหารเบาๆแต่ก็พยายามอึทุกวัน ไม้งั้นจะกลายเป็นท้องผูกเอา พี่ฟัจด์ให้นมน้องเองใช่ไหมค่ะ จากนี้ไปคงยุ่งยากหน่อยนะค่ะ พักผ่อนให้เต็มที่ เมื่อทุกอย่างเข้าที่ค่อยทางก็ค่อยมาให้ข้อคิดดีๆแก่เพื่อน ๆพี่น้องห้องนี้เหมือนเคย ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือสุดหล่อเจ้ากะหล่ำปลีน้อย ขอให้น้องเป็นเด็กแข็งแรง โตไวๆๆฉลาดๆๆเลี้ยงง่าย นะค่ะ และขอให้พี่ฟัดจ์หายเป็นปกติไวๆๆด้วย เป็นกำลังใจนะค่ะ จุ๊บๆๆๆ จากคุณ : หนูริวจัง - [ 11 พ.ย. 51 09:38:14 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอให้คุณออยแข็งแรงเร็วๆนะค่ะ นั่งอ่านประสบการคลอดแล้วนึกถึงตัวเองเลย อย่างท้องแรกก็ปวดท้อง24ชั่วโมงทรมานสุดๆแต่ผ่านพ้นไปด้วยดีส่วนท้อง2ไม่ยอมปวดท้องขนาดหมอเร่งคลอดยังไม่ปวดเลยพอหมอมาเจาะน้ำคร่ำเท่านั้นขนาดหมอจะมาบล็อคหลังยังไม่ทันใส่ยาให้เลยบอกหมอทนไม่ใหวแลว้ขอไปคลอดก่อนพอถึงเวลาจริงๆไม่มีแรงเบ่งต้องใช้เครืองดูดเหมือนกันแต่หัวยาวเหมือนกันเลยนะค่ะแต่เดี่ยวค่อยๆกลมนะค่ะ แต่ขอให้แข็งแรงทั้งแม่และลุกนะค่ะเลี้ยงนมแม่ขอให้น้ำนมมาเยอะๆนะค่ะ จากคุณ : ฮารุกะ - [ 11 พ.ย. 51 10:32:12 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แวะมาดูรูปสมาชิกใหม่เอี่ยมห้อง @Japan ขอให้น้องออยฟื้นตัวเร็ว ๆ สุขภาพแข็งแรง ทั้งคุณแม่และน้องนะคะ น้องPonya ปีหน้าก็วิ่งไล่จับกับ พี่ฮิคารุได้แล้วเนอะ จากคุณ : DeaR*HikAru* - [ 11 พ.ย. 51 10:45:41 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตัวเองยังไม่เคยท้อง อ่านประสบการณ์การคลอดที่นี่แล้ว นึกภาพตามที่คุณฟัดจ์เล่ามา ตื่นเต้นจังเลยค่ะ ขอให้คุณแม่คนใหม่ แข็งแรงไวๆ + ขอให้น้องเลี้ยงง่ายโตไวๆ นะคะ จากคุณ : UriBoU - [ 11 พ.ย. 51 10:46:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เข้ามาชมความหน้ารักของน้องค่ะ อ่านข้อความของพี่เฟี๊ยดร้องไห้ เลยถึง ความรู้สึกของแม่ ( จะรักแม่ให้มากกว่าเดิม ) เหมียวก็โดนดูดมา หัวยาว หน้ายาว หัวแบน เลย แถม มีแผลเป็นที่หัวอีก เซ็งเลย เพราะหมอไม่ยอมผ่าให้แม่เหมียวจ๊า จากคุณ : meaw_1985 - [ 11 พ.ย. 51 10:58:48 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านไปขนลุกไป  สงสารพี่ออยจังเลย ขอให้หายไวไวนะคะ จากคุณ : morinaga - [ 11 พ.ย. 51 11:02:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คุณฟัจด์ น้าอ่านแล้วเห็นภาพทุกอย่าง บรรยายได้เก่งมาก คุณแม่คนใหม่ น้าอ่านไปน้ำตาซึมไปด้วยนะ เพราะน้าคอยเชียร์คุณฟัจด์ อยากให้มีลูก เมื่อได้หนูกระหล่ำน้อยมา น้าก็เหมือนสมหวังไปด้วย เพราะน้าคิดเสมอว่า ลูกคือของขวัญที่พระเจ้าหรือสวรรค์ประทานให้ เป็นของขวัญที่ล้ำค่ากว่าสิ่งใดในโลก อีกหน่อยจะรู้ว่า เรารักลูกอย่างไร เมื่่อมีลูกของลูก เรายิ่งรักขึ้นอีก มากมายไม่รู้กี่เท่า งานนี้คุณตาคุณยายที่เมืองไทยคงอยากมาเห็นหลานใจจะขาดแน่เลย เชื่อไหมวันอาทิตย์น้ายังนั่งนึกเลยว่า คุณฟัจด์จะออกจากโรงพยาบาลกลับมาบ้านหรือยัง เพราะรอให้โพสรูปสมาชิกใหม่ อยากเห็นหน้า นี่ขนาดน้าเป็นแค่เพื่อนทางเน็ต น้ายังอยากเห็นหน้าหลานขนาดนี้ แล้วคนเป็นตายายจริงๆจะอยากเห็นขนาดไหน ต่อไปนี้ชีวิตครอบครัวคุณฟัจด์ จะมีสามคนพ่อ แม่ ลูก ทุกสิ่งทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นต่อไปในครอบครัว จะต้องแทคทีม พร้อมที่จะสร้างครอบครัวให้มีความสุขสมบูรณ์ต่อไป น้าขอให้คุณฟัจด์พยามยามให้นมลูกเยอะๆ ดื่มน้ำอุ่นให้มากๆ ทานอาหารที่สร้างเสริมซ่อมแซมร่างกาย เสียเลือดเสียน้ำไปมาก เลือดที่ยังมีอยู่ เขาเรียกว่าน้ำคาวปลา จะจางหมดไปประมาณสามสัปดาห์ การคลอดเองนี่ก็ดีที่เมื่อลูกพ้นท้อง จะฟิ้นคืนตัวได้เร็วกว่าผ่าท้องคลอด อาการเจ็บฝีเย็บ จะค่อยๆหายไป อาการหลังคลอด อาจจะมีอาการซึมเศร้า เป็นธรรมดาของแม่ลูกอ่อน ขอให้พยายามปรับตัวให้เข้ากับอากาศตอนนี้ที่จะมืดเร็ว ทำให้เหงาคิดถึงบ้าน ถ้าเป็นไปได้ มีเพื่อนมาช่วยเหลือ ผลัดเปลี่ยนเวรให้คุณแม่ได้พักผ่อนบ้าง จะเป็นการดีต่อคุณฟัจด์ น้าขอเอาใจช่วย งานของแม่ไม่มีวันหมด ต่อแต่นี้ คุณฟัจด์จะต้องมีหน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่ผู้หญิงหลายคนฝันถึง คือการเป็นแม่ หน้าที่ของการเป็นแม่ จะอยู่กับคุณฟัจด์ต่อไปตลอดชีวิต หน้าที่สร้างคนมีคุณภาพต่อสังคม เ จากคุณ : พนอจัน - [ 11 พ.ย. 51 11:05:15 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คุณฟัดจ์ฯ ขอให้ภาษาญี่ปุ่นสักทีนะคะ  "o tsukaresamadesita" สำหรับท่านผู้เหนื่อยยาก  เพราะเหมือนว่า ตัวเองได้อ่านเรื่องราวได้รับรู้ความพยายามของแม่ตั้งแต่เตรียมตัวตั้งท้อง มาจนถึงวันนี้  คุ้มค่าสำหรับการรอคอยที่ยาวนานมากๆ เลยนะคะ จะบอกว่า อ่านแล้วเจ็บท้องน้อยตามเลยค่่ะ  ลุ้นด้วยมากๆ รู้สึกถึงความสะบักสะบอมของคุณฟัดจ์จริงๆ   ช่วงนี้พักมาก เท่าที่จะสามารถทำได้นะคะ  ขอให้ระบบร่างกายกลับมาเป็น ปกติในเร็ววัน เจ้าหนูกระหล่ำฯ ดูโตมากๆ เลย   เต่งตึงเชียว วัน เดือน เวลา  เจ๋งมาก  จำง่ายจริงๆ จากคุณ : วดี - [ 11 พ.ย. 51 11:12:52 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านไปน้ำตาคลอไป... ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวประทับใจคะ รู้สึกเสมอว่าคนเป็นแม่คนนี่เข้มแข็งมากๆ เลย ปล. น้องน่ารักน่าชังมากคะ ได้ยินว่าหัวทารกถ้าจับพลิกดีๆ จะช่วยให้สวยได้คะ ช่วงสามเดือนแรกนะคะ จากคุณ : thangthai_ladypink - [ 11 พ.ย. 51 11:14:35 ]

ความคิดเห็นที่ 16 นู๊ออย...ดีใจด้วยนะจ๊ะ ดูท่าทางจะแข็งแรงดีทั้งคุณแม่ คุณหนูกระหล่ำฯ พักผ่อนมากๆนะจ๊ะ ถ้าผ่านโยโกฮาม่าจะแวะไปดูหน้าหลานชายสักหน่อย แอบกระซิบ...อย่า...เพ่ง...อ่าน เขียนหนังสือมากตอนนี้จ้า เพราะมีผลต่ออนาคตสายตา(ยายขี้บ่น) แล้วค่อยพบกันนะจ๊ะ จากคุณ : naruน้องใหม่ - [ 11 พ.ย. 51 11:32:14 ]

ความคิดเห็นที่ 17 น้องกะหล่ำน่ารักน่าชังมากค่ะ ประสบการณ์ความเป็นแม่ยิ่งใหญ่นะคะ ขอให้คุณฟัดจ์แผลแห้งไว ๆ นมไม่คัด น้ำนมไหลเยอะ ๆ ขอให้น้องกะหล่ำกินเก่ง นอนเก่ง ไม่กวน คุณแม่จะได้พักเยอะ ๆ โตไว ๆ เป็นเด็กดีของคุณพ่อคุณแม่เน้อ จากคุณ : ไปต่อไป... - [ 11 พ.ย. 51 11:34:16 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คุณออยจ๋า แอนอ่านที่คุณออยเขียนแล้วกลัวอ่ะ น่าสงสารคุณออยอ่ะ(ขอโทษนะค่ะที่ใช้คำว่าสงสาร) คือดูมันเจ็บและทรมานนะ บอกไม่ถูกเลย แต่ทุกสิ่งทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดีนะค่ะ ได้เจ้ากระหล่ำปลีน้อยออกมาให้คุณออยและผบทบ.ได้ชื่นชมสมกับการรอคอยนะคะ ขอให้คุณออยหายเจ็บไวๆนะคะ ปล.น้องน่ารักมากคะ แก้มเป็นพวงเลย แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 51 11:37:02 จากคุณ : thattron - [ 11 พ.ย. 51 11:35:30 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีครับคุณแม่คนใหม่  ฝากสวัสดีน้องหัวกะหล่ำปลีน้อยด้วยครับ ถือว่าสอบผ่านการเป็นคุณแม่ที่ครบถ้วนสมบูรณ์แล้วนะครับ  ผู้หญิงทุกคนที่แต่งงานมีครอบครัวก็มักจะรอวันที่ได้เห็นหน้าลูกน้อยที่น่ารักวันนี้กันทั้งนั้น  แม้จะเจ็บปวดแค่ไหน  แต่เมื่อได้เห็นหน้าลูกก็หายเจ็บ หายเหนื่อย    มีแต่ความภาคภูมิใจ  และเมื่อผ่านการทดสอบด่านนี้ไปแล้ว ต่อไปนี้ไม่มีปัญหาหรือความเจ็บปวดใดๆจะมาเอาชนะเราได้อีก ความรู้สึกหลังจากนี้  นอกจากความรู้สึกรัก หวงและห่วงลูกแล้ว ความรู้สึกที่เราอาจไม่เคยรู้สึกมาก่อนจะเกิดขึ้นมาโดยอัตโนมัติ  คือความรู้สึกรักแม่ของเราขึ้นมาจับใจ  อยากพบแม่ อยากกอด  อยากกราบ  ยิ่งคนที่ไม่เคยสนใจแม่ ไม่เคยเห็นความสำคัญของคุณแม่  ไม่เคยตอบแทนบุญคุณท่าน  บางคนก้าวร้าวต่อท่านและทำบาปท่านมามาก  ถึงวันนี้จะรู้สึกด้วยตัวของตัวเอง  และจะเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าความรักของแม่ต่อลูกนั้น ยิ่งใหญ่เพียงใด ผมเองไม่เคยคลอดลูก  ไม่เคยมีความรู้สึกของความเป็นแม่  แม้จะเป็นพ่อคนแต่ความรู้สึกของพ่อต่อลูกนั้นห่างไกลจากความรู้สึกของแม่ที่มีต่อลูกมากมายนัก  อย่างไรก็ตามจากประสบการณ์การทำงานที่มีโอกาสรับทราบความรู้สึกของคุณแม่มาพอสมควร  ทำให้ผมพอจะเข้าใจความรู้สึกของความเป็นแม่บ้าง  พอได้อ่านเรื่องราวของคุณฟัดจ์ก็เลยเกิดอารมณ์ร่วมขึ้นมาทันที  เย็นนี้จะเข้ากรุงเทพฯแล้ว  จะขอถือโอกาสนี้ไปกราบคุณแม่อีกครั้งหนึ่ง ขอฝากถึงน้องๆ ลูกๆ หลานๆ  วันแม่ไม่ได้มีปีละครั้ง คิดถึงคุณแม่บ้าง  โทรคุยกับท่านบ้าง กอดท่านบ้าง แค่นี้ท่านก็ดีใจแล้ว  โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันเกิดของเรา  ไม่ว่าจะครบรอบกี่ปีก็ตาม  ให้นึกย้อนกลับไปว่าในวันนั้นเวลานั้น  คุณแม่ของเราไม่ได้มานั่งดื่มกินร้องเพลงสนุกสนานอย่างที่เราทำกันอยู่วันนี้เวลานี้  แต่เป็นวันที่คุณแม่ของเราเจ็บปวดที่สุดในชีวิต  เจ็บปวดชนิดที่เรานึกไม่ถึงและอธิบายให้ใครรู้ไม่ได้ ขอขอบคุณ.....คุณฟัดจ์.............ที่ทำให้ผมได้มีโอกาสระลึกถึงพระคุณแม่อีกครั้งหนึ่งและขอถือโอกาสอาศัยกระทู้นี้  บอกความรู้สึกส่วนตัวแก่ผู้ผ่านไปผ่านมา  เผื่อจะเป็นประโยชน์บ้าง สำหรับหลานน้อย.....  หากคุณแม่มีอะไรจะปรึกษาก็ไม่ต้องเกรงใจนะครับ  จะหน้าไมค์หลังไมค์ก็ได้  อย่างน้อยๆก็ได้ตอบแทนคุณแม่ที่มีน้ำใจที่แสนดีกับทุกๆคนในห้องนี้โดยเฉพาะผมที่แอบมาเก็บความรู้อยู่บ่อยๆ ด้วยความปรารถนาดีครับ จากคุณ : suratanonin - [ 11 พ.ย. 51 11:53:45 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หนูน้อยหน้าตาน่ารักค่ะ    ขอให้คุณแม่สุขภาพแข็งแรงเร็วๆนะคะ    พักผ่อนให้มากๆจะได้มีแรงรับมือกับหนูน้อย จากคุณ : อะไรก็ไม่ได้ - [ 11 พ.ย. 51 12:10:57 ]

ความคิดเห็นที่ 21 "กะหล่ำ" เหรอ ... ระวังคนญี่ปุ่นเรียกผิดเป็น "ขะหลำ" นะป้า ... อิอิอิ จากคุณ : นายชนะศูนย์หนึ่ง - [ 11 พ.ย. 51 12:55:56 ]

ความคิดเห็นที่ 22 แวะมาเยี่ยมคลอดพี่ฟัดจ์ครับ ตัวเล็กอุดมไปด้วยแก้มเหมือนหลานผมเลย ขอให้เลี้ยงง่าย ๆ พี่ฟัดจ์ก็ฟื้นตัวเร็ว ๆ นะครับ จากคุณ : Tsuwamono - [ 11 พ.ย. 51 13:04:17 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านไประทึกไป ยังงัยก็ขอแสดงความยินดีกับคุณฟัดจ์อีกครั้งนะคะ ประสบการณ์ครั้งนี้คงจดจำไปจนวันตาย เพราะทรมานเหลือเกิน ผ่านความทรมานที่สุดของที่สุดมาแล้ว ต่อไปก็ต้องรบกับเจ้าตัวเล็กอีกต่อ ตอนนี้ลูกสาวกำลังพูดเก่ง ปากจิ๋วใกล้จะฉีกถึงรูหูอยู่แล้ว ได้บริหารกรามทุกวันเลย งานเลี้ยงเด็กกับคนชรานี่มันเสร็จไม่เป็นเลยเน๊อะ เฮ้อ...เหนื่อย จากคุณ : จ๋าจ๋ามะกิจัง - [ 11 พ.ย. 51 13:10:10 A:220.45.254.234 X: TicketID:177917 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ยินดีด้วยค่ะ อ่านแล้วรู้สึกโหดกว่าเราอีก รักษาสุขภาพ แข็งแรงทั้งคุณแม่คุณลูก ขอให้น้องเลี้ยงง่ายๆนะค่ะ จากคุณ : ไอทะเล (ไอทะเล) - [ 11 พ.ย. 51 13:28:45 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ฟังเรื่องคุณฟัดจ์เหมือนอ่านนิยายระทึกขวัญ ทำไมมันสาหัสอย่างนี้คะ ของตัวเองว่าเจ็บสุดยอดในชีวิตตรูแล้วนะเนี่ย  แหกปากดังกว่าลูกเหมือนกันค่ะ  แต่อีกสักพักก็จะลืมความเจ็บปวดนี้ เลี้ยงลูกให้เพลินไปเลย เผลอแป๊บๆ จะได้มาอีกคนเอาน้า... จากคุณ : Mnki - [ 11 พ.ย. 51 13:30:01 ]

ความคิดเห็นที่ 26 Yuki no hana เพิ่งคลอดน้องซากุระโกะ (Sakurako) ไปเมื่อวันอาทิตย์ที่ 2 เองค่ะ น้ำเดินตอนตีสี่ เจ็บท้อง ไป รพ ตอนเจ็ดโมงเช้า เนื่องจากพยาบาลบอกว่าท้องแรกไม่ต้องรีบมา (แอบเคืองมาก เจ็บทุกห้านาทีแล้วนะ) ไปถึงปากมดลูกเปิด สี่เซนต์แล้ว นอนรอคลอดถึง สิบเอ็ดโมงเช้า เข้าห้องรอคลอด คลอดตอนเที่ยงครึ่งพอดีค่ะ     ขอบอกว่าโหดมากเลยค่ะ การคลอดที่ญี่ปุ่น เดินเข้าห้องคลอดเองทั้งที่ปากมดลูกเปิดสิบเซนต์ คลอดเสร็จเดินไปห้องเอง     ดีใจด้วยนะคะคุณ fudge-a-mania ก็คลอดแล้วเหมือนกัน ขอให้แข็งแรง สมบูรณ์ ทั้งคุณแม่ และน้องกะหล่ำนะคะ น้องน่ารักมากๆๆๆ ค่ะ จากคุณ : Yuki no hana - [ 11 พ.ย. 51 13:45:23 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ว้าวน้องกะหล่ำน้อยน่ารักมากเลยค่า แก้มยุ้ยสุดๆ ตัวโตมากมาก แบบว่าคุณแม่ฟัดจ์แบบว่าบรรยายเห็นภาพมากเลย  T_T  อ่านแล้วเจ็บแทน ยังไงขอให้ร่างกายฟื้นตัวไวๆนะคะคุณแม่คนเก่ง รอวันปาร์ตี้ต้อนรับน้องกะหล่ำปลีอยู่นะคะ จากคุณ : boluv - [ 11 พ.ย. 51 14:08:42 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อ่านแล้ว.......ลุ้นไปด้วย คิดถึงตัวเองด้วย......เดือนกุมภาฯ ฉันจะรอดไหมเนี่ย *O* ตอนนี้คุมน้ำหนักน่าดู เพราะว่ากลัวเด็กตัวใหญ่เกินไปจะคลอดยาก แต่สามีบอกว่า สะโพกเธอใหญ่ คลอดง่ายอยู่แล้ว.....สาธุ....ขอให้คลอดง่ายจริงๆเหอะ น้องกะหล่ำน่ารักน่าชัง...ขอให้แข็งแรงทั้งแม่และลูกนะคะ จากคุณ : คุณนายปลาดิบ - [ 11 พ.ย. 51 14:09:56 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านแล้วน้ำตาซึมค่ะ ตัวเองก็พึ่งคลอดลูกชายแต่ไม่ได้เจ็บมากเท่านี้ คุณออยแข็งแรงไวๆนะคะ กระหล่ำน้อยครับ แม่หนูเจ็บสุดๆนะ เป็นเด็กดีของแม่ รักแม่ให้มากๆนะครับ >> Welcome to the World << จากคุณ : miya chan - [ 11 พ.ย. 51 14:11:29 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ...อ่านไปก็ลุ้นไปขำไป..เพราะเจ้าของกระทู้เป็นคนเปิดเเผย ตรงไปตรงมา...ที่บรรยายมาเลยนึกภาพออกชัดเจนค่ะ.... เห็นด้วยเลยค่ะว่าการคลอดลูกญี่ปุ่นเค้าจะเน้นให้เราช่วยเหลือตนเองมากเกินไป....วิธีการคลอดก็ไม่สามารถเลือกได้ต้องอยู่ในการวินิจฉัยของแพทย์เท่านั้น...อะไรไม่ว่าจัดตารางกิจกรรมหลังการคลอดเหมือนตารางเข้าค่ายยุวกาชาดเลย...ไม่มีเวลาเป็นส่วนตัว..เหนื่อยมาก ๆ.....ซึ่งจริง ๆมานึกดูก็เป็นผลดีกับแม่เหมือนกันเพราะที่ญี่ปุ่นไม่มีคนช่วยเลี้ยง...เค้าก็เลยให้แม่ช่วยเหลือตัวเองให้มากที่สุด.... ภารกิจการเลี้ยงดูลูกหลังจากนี้ใหญ่หลวงยิ่งนัก....แต่คิดว่าคงไม่ยากเกินไปสำหรับแม่คุณภาพอย่างหนูออยนะจ๊ะ....ฟื้นตัวแข็งแรงเมื่อไหร่..ก็บอกนะคะ..ป้า ๆน้า ๆหลาน ๆจะยกโขยงไปเยี่ยมเจ้าหนูแก้มยุ้ย กะหล่ำปลีน้อย...ดอนนี้ยังดูไม่ชัดเนอะว่าหน้าเหมือนใคร...น่าจะไปทางคุณด้งมากกว่านะ.... จากคุณ : vipavee - [ 11 พ.ย. 51 14:20:38 ]

ความคิดเห็นที่ 31 คุณฟัดจ์คะ อ่านไปลุ้นไป หายใจไม่ทั่วท้อง พออ่านจบถึงจะโล่งใจไปด้วยค่ะ เป็นการคลอดมาราธอนมาก ซาบซึ้งพระคุณ คุณแม่จริงๆ พยายามได้ดีมากเลยค่ะ ขอชมเชย เป็นกะหล่ำก็ยังดีนะคะ ดีกว่ามะละกอ น้องPonyaน่ารักมากเลยค่ะ รอชื่อเต็ม เร็วๆนี้ ฮิฮิ ขอให้คุณแม่สุขภาพแข็งแรงในเร็ววัน จากคุณ : มิตรรักแฟนเพลง (Let it Snow!) - [ 11 พ.ย. 51 14:32:35 ]

ความคิดเห็นที่ 32 มารับขวัญน้องกะหล่ำค่ะ น้องน่ารักน่าชังมั่ก ๆๆๆๆ !^0^!!!!! อ่านแล้วจินตนาการภาพประกอบตามได้เลย ลุ้น ๆๆๆ ขอให้น้องหนูเลี้ยงง่าย + พี่ฟัดจ์สุขภาพแข็งแรงในเร็ววันนะคะ จากคุณ : manachan - [ 11 พ.ย. 51 15:45:01 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ถือว่าผ่านมาด้วยดีนะคะพี่ฟัดจ์  ต่อไปวันหน้าเราก็จะนึกถึงวันเวลาเหล่านี้บ่อยๆ นึกถึงทีไรก็น้ำตาไหลทุกที แต่น้ำตาไหลจากความซาบซึ้งและเป็นประสบการณ์ที่ดีที่คนเป็นแม่เท่านั้นจะได้พบค่ะ ดีใจกับพี่ฟัดจ์อีกรอบนะคะ  ขอให้พี่ฟัดจ์แข็งแรงเร็วๆ  ทานอาหารเยอะๆและพักผ่อนเยอะๆนะคะ  ขอให้น้องกระหล่ำน้อยเลี้ยงง่ายๆ และโตไวๆค่ะพี่ ปล.เรื่องรูปทรงศีรษะพี่ฟัดจ์ไม่ต้องกังวลค่ะ  อีกซักพักก็จะเข้ารูปสวยเองค่ะ (อยู่ที่การจัดท่านอนด้วย) จากคุณ : ตา (tukuta) - [ 11 พ.ย. 51 16:00:29 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะพี่ออย ขอให้คุณแม่มือใหม่ และเบบี๋Ponyaแข็งแรงวันแข็งแรงคืนนะคะ น้องแก้มเป็นพวงเลย น่ากอดน่าทนุถนอมมากๆค่ะ อ่านประสบการณ์คลอดของพี่ออยไปก็ลุ้นไป แอบๆเบ่งตามไปด้วย  ตอนคลอดเองว่าคลอดง่าย ก็ยังเจ็บปางตายเลยทีเดียว เข้าใจเลยค่ะว่า พี่ออยจะเจ็บขนาดไหน แต่ว่าพอเวลาผ่านไป จะจำได้แค่ว่าเจ็บจัง แต่จำไม่ค่อยได้ว่าอาการเจ็บจังนั้นเจ็บขนาดไหน เพราะว่ามีความน่ารักน่าชังของลูกที่จะมาทำให้ชื่นใจทุกๆวัน ขอเอาใจช่วยให้น้องเลี้ยงง่าย เติบโตแข็งแรงสมวัยนะคะ^_^ จากคุณ : นู๋โนริ - [ 11 พ.ย. 51 16:11:46 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ได้เห็นหน้าน้องกระหล่ำแล้ว หน้าเหมือนใครเอ่ย น่าจะเหมือนคุณพ่อมั้ยคะ ปล.ไว้หัวหายโนแล้วคงไม่ใช่น้องกระหล่ำแล้ว ต้องเรียกไว้ก่อน 555 เป็นกำลังใจในการเลี้ยงลูกนะคะ ไม่มีประสบการณ์ คงไม่รู้ว่ามันสมบุกสมบันแค่ไหน แค่คงเหนื่อยมากๆที่ญี่ปุ่นนี่ ยังไงก็พักผ่อนมากๆ ระวังเป็นหวัดนะคะ จากคุณ : NeneShin - [ 11 พ.ย. 51 16:12:50 ]

ความคิดเห็นที่ 36 omedetou ka.ดีใจด้วยจริงๆค่ะ อุ้มลูกไปด้วยเลยจิเมไม่ถนัดค่ะ น้องน่ารักมากๆ สู้ๆนะค่ะคุงแม่มืิอใหม่ จากคุณ : mintny_n - [ 11 พ.ย. 51 16:20:20 ]

ความคิดเห็นที่ 37 มารับขวัญหลานด้วยคนค่ะ น้องน่ารักมากเลย หลับปุ๋ยเชียว น้องโปเนียคลอดแล้วหัวเหมือนกระหล่ำเหรอคะ ลูกชายเอ็มตอนคลอดหัวโตเหมือนกันค่ะ คลอดออกมาเหมือนหัวหอมใหญ่เลยค่ะ อิอิ (เรื่องจริงนะคะ) อ่านแล้วทำให้นึกถึงวันวานที่ผ่านมา และรู้สึกหนาว ๆ ร้อน ๆ ว่าปีหน้าเอ็มจะคลอดยังไงน๊ะ การคลอดของพี่ฟัดจ์ดูสาหัสจริง ๆ เพราะน้องตัวโตกระมังคะ หลังคลอดพักผ่อนเยอะ ๆ นะคะ แผลช่องคลอดจะได้หายไว ๆ หลังคลอด 3 เดือนแรกอาจจะเหนื่อยมากหน่อย แต่ความน่ารักของลูกจะทำให้หายเหนื่อยค่ะ แม่สามีบอกว่า หลังคลอดไม่ควรใช้สายตามาก อาจทำให้สายตาเสียได้ ทั้งอ่านหนังสือหรือใช้คอมพ์ เพราะประสาทตายังไม่เข้าที่ ผลจากการเบ่งคลอดอ่ะค่ะ ควรพักสายตาสัก 1-2 สัปดาห์ หลังคลอดเอ็มดูคอมพ์ แรก ๆ มีอาการตาลาย แต่ก็ดื้อใช้คอมพ์ อิอิ จากคุณ : Omiya - [ 11 พ.ย. 51 16:33:30 ]

ความคิดเห็นที่ 38 โอ๊ย อยากเห็นหลานตัวเป็นๆ จังเลยยยยยยยยย หน้าตาน่ารักน่าชังเชียว เหมือนด้งนะเนี่ย ตอนนี้มีอะไรให้ช่วย โทรหาเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ได้เลยนะ นอนเยอะๆ ด้วยหล่ะ อยากได้อะไรจากเมืองไทยบอกได้น้า จะซื้อไปฝากหลานให้จ้า จากคุณ : แม่น้องไหม (zuling68) - [ 11 พ.ย. 51 16:40:34 ]

ความคิดเห็นที่ 39 พออ่านประสบการณ์คลอดแล้ว ทำให้นึกย้อนถึงตัวเอง รับรู้เลยว่าเจ็บ ปวดแค่ไหน แต่หลังจากความเจ็บปวดหายไป ก็มีเด็กน้อยน่ารัก มาเป็น ของขวัญ ขอให้เลี้ยงน้องให้สนุกนะคะ คุณแม่มือใหม่ (น้องแก้มยุ้ยเลย) จากคุณ : คนไกลหัวใจเป็นไทย - [ 11 พ.ย. 51 17:01:38 ]

ความคิดเห็นที่ 40 บรรยายซะเห็นภาพตาม อ่านแล้วกลัวไปเลยค่ะเนี่ย ยินดีด้วยกับน้องนะคะ ขอให้คุณแม่แข็งแรงไวๆด้วยค่า ^_^ จากคุณ : White Amulet - [ 11 พ.ย. 51 17:12:43 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านแล้ว คิดถึงแม่เลยคะ น้องน่ารักมากๆเลยคะ ขอให้น้องโตเร็วๆแข็งแรง เป็นเด็กดี เป็นที่รักของทุกคนนะคะ แล้วก็..ขอให้คุณแม่ แข็งแรงๆคะ จากคุณ : penguin_vanilla - [ 11 พ.ย. 51 18:53:09 ]

ความคิดเห็นที่ 42 น่ารักมากเลย ค่ะ เด็กแสบ ไม่คิดว่า คลอดลูก มัน จะทรมาน ขนาดนี้ ขอให้พี่ฟัจด์ แข็งแรง เร็วๆ มีกำลัง สู้รบ กับเจ้าตัวน้อยเยอะๆ นะคะ จากคุณ : เด็กแสบ - [ 11 พ.ย. 51 19:09:45 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ยินดีด้วยนะคะ พี่ฟัดจ์ น้องน่าชังมากๆ เลยคะ พี่โชคดีได้คลอดเอง จะฟื้นตัวเร็วมาก ถ้าเป็นการคลอดที่เมืองไทย สงสัย หมอให้พี่ผ่าไปแล้วแน่ๆ เลยคะ ขอให้พี่และน้อง แข็งแรง เร็วๆ นะคะ จากคุณ : Hamugo - [ 11 พ.ย. 51 19:15:57 ]

ความคิดเห็นที่ 44 มารับขวัญหลานหัวกะหล่ำน้อยจ้า พี่ฟัดจ์เล่าเรื่องได้สุดยอดมาก อ่านไปแอบมีน้ำตาซึม บางทีก็มีฮา นึกถึงเรื่องที่หมอเค้าชอบมาเล่าแบบ ขำ ๆ นะพี่ฟัดจ์ เค้าบอกว่าพวกท้องแรกน่ะ เวลาคลอดก็จะร้องเสียงดัง แล้วก็บอกว่า จะไม่เอาอีกแล้ว เจ็บ ๆๆๆ ไม่เอาแล้ว หลังจากนั้นท้ายปี มาคลอดอีกคนล่ะ (ไหนบอกไม่เอา แล้วไงฟ่ะ) ฮ่าฮา แข็งแรงไว ๆ ทั้งคุณแม่และคุณหลานนะคะ จากคุณ : aechan1200s - [ 11 พ.ย. 51 19:46:39 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ขอให้พี่ฟัดจ์แข็งแรงปรับร่างกายให้เข้าที่เร็วๆนะคะ เอาใจช่วยเลี้ยงหลานตัวน้อยด้วยคนคะ ขอให้เลี้ยงง่ายไม่งอแง เป็นเด็กน่ารักนะคะ พี่ฟัดจ์บรรยายได้แบบเหมือนได้เข้าร่วมศึกครั้งนี้ด้วยเลย อีกไม่กี่เดือนเก๋ก็จะออกศึกแล้ว  หวั่นใจมากๆ จากคุณ : เก๋ (keichan) - [ 11 พ.ย. 51 19:46:44 ]

ความคิดเห็นที่ 46 [บันทึกคลอดนี้ เมื่อวันหนึ่งที่น้องโตขึ้น และมีโอกาสได้อ่าน เชื่อว่าน้องจะต้องรักคุณแม่มากยิ่งขึ้น จากคุณ : R_may - [ 11 พ.ย. 51 20:09:43 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะคะ อ่านช่วงเวลาที่พี่ฟัดจ์คลอดลูกแล้ว ยากลำบากจริง ๆ แต่สุดท้ายก็ผ่านมาได้ด้วยดี เห็นรูปหลานแล้ว หัวยาวเหมือนกะหล่ำปี (น้อย) จริง ๆ ด้วยค่ะ จากคุณ : Tai-Sarunya - [ 11 พ.ย. 51 20:31:02 ]

ความคิดเห็นที่ 48 โอ๋ยยย อ่านแล้วอิน หมดเรี่ยวหมดแรง คิ้วขมวด ปวดท้องแปล้บๆไปด้วยเลย (เพื่อนมาถามว่า เป็นไรมากมั๊ย ไปหาหมอเหอะ 555) ผ่านเวลาสาหัสมาได้พบกับเทวดาตัวน้อยแล้ว ดีใจกับคุณแม่คนใหม่ด้วยนะคะ จากคุณ : enjoymiracle - [ วันลอยกระทง 00:32:26 ]

ความคิดเห็นที่ 49 มาแสดงความยินดีกับพี่ฟัดจ์ค่ะ น้องกะหล่ำน่ารักน่าชังมาก ขอให้น้องหนูเลี้ยงง่าย แข็งแรง ไม่งอแงไม่ดื้อนะคะ เป็นเด็กอารมณ์ดี และขอให้กำลังใจกับกับพี่ฟัดจ์ในการเลี้ยงน้องหนูกะหล่ำ และสุขภาพร่างกายแข็งแรงขึ้นในเร็ววันนะคะ อ่านประสบการณ์คลอดลูกแล้วสงสารและซาบซึ้งถึงความยากลำบาก ของแม่ๆที่กว่าจะคลอดลูกออกมาแต่คนลำบากแค่ไหน และกว่าจะเลี้ยง มาจนโตได้ จากคุณ : i_am_redangel - [ วันลอยกระทง 00:42:50 ]

ความคิดเห็นที่ 50 หูยยยยย คุณฟัดจ์พี่อ่านไปลุ้นไป เสียวท้องวาบๆตามไปด้วย นับว่าเป็นความพยายามและอดทนที่สุดในชีวิตลูกผู้หญิงแล้วนะคะ เจ้ากระหล่ำน้อยน่ารักมั่กๆ หน้าบานเฉ่งเลย เห็นหน้าเค้าแล้วค่อยคุ้มความทรมาณหน่อยเนอะ ขอให้แผลหายและแข็งแรงไวๆนะคะ เข้าที่เข้าทางเมื่อไหร่ก็เอาเจ้ากระหล่ำน้อยมาอวดกันบ้าง จากคุณ : เจ๊มาเองจ้ะ - [ วันลอยกระทง 02:25:59 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ขอเเสดงความยินดีด้วยค่ะ จากใจจริง... น้อง Ponya หน้าตาดูออกไปทางคุณพ่อ 100% น่ารักมากๆ น้องต้องเป็นคนดีในภายหน้า เพราะเราให้ความรักเเละความห่วงใยตลอดชีวิต เหนื่อยหน่อยเเละความสุขที่สมบูรณ์ก็จะตามมา ขอเเสดงความยินดีอีกครั้งค่ะ จากคุณ : YUCCA - [ วันลอยกระทง 05:28:27 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ขอเเสดงความยินดี.....ที่น้อง Ponya ได้ออกพ้นท้องมาดูโลกภายนอกแล้ว น่าเกลียดน่าชังมาก ๆ  คุณฟัจด์....เห็นหน้าลูกแล้ว....พี่คิดว่า...คุ้มค่าสำหรับความทรมาณอันหนักหนาสาหัส เขียนเป็นสมุดบันทึก....เก็บเอาไว้เป็นที่ระลึก (พี่ก็เขียนตั้งแต่เริ่มท้อง....จนคลอด  ตอนแรก ๆ ก็เขียนบ่อย  ยิ่งช่วงขวบปีแรก....กำลังเห่อลูก.....ถ่ายรูปทุกเดือนในวันที่เค้าเกิด เพื่อดูความเจริญเติบโต...อิอิ  พอยิ่งนานวันเข้า  รูปก็ไม่ได้ถ่าย แถมลืมเขียนก็มีจ้า   ตั้งใจตั้งแต่ตอนท้องเลยว่า....จะพยายามเขียนเหตุการณ์ให้ครบ ว่าแม่จะลำบากแค่ไหน กว่าจะเลี้ยงให้เค้าโต จนพ้นอกเรา  จะเก็บเอาไว้เป็นเซอร์ไพส์ให้เค้า ในวันแต่งงาน....ซึ่งยังไม่รู้ว่า....อีกนานแค่ไหน 5555555 อ่านที่คุณฟัดจ์....เล่ามา  ตอนนี้.....เวลานึกถึงคงฮาแล้วละ...แต่ตอนนั้น...มันคงโหดมากกว่าเนอะ  แต่ผู้หญิงที่เป็นคุณแม่ทุกคนเจอแบบเดียวกันหมดแระจ๊ะ แต่ของคุณฟัจด์.....ค่อนข้างโหดกว่าตอนที่พี่คลอดมั๊ก ๆ อาจจะเป็นเพราะพี่คลอดที่เมืองไทย โรงพยาบาลเอกชน ก็เลยได้รับความสะดวกหลายอย่างก็เป็นได้ เจ็บท้องคลอดไม่นาน   ผ่านความเจ็บปวดที่แสนสาหัสไปแล้ว.....ได้รับของรางวัลที่มีค่าที่สุด หลังจากรอคอยมานาน คือ เจ้าตัวน้อย ตอนนี้.....นอนพักผ่อนเยอะ ๆ ทานอาหารที่มีประโยชน์  (ถ้าเป็นบ้านเรา ก็ไก่ดำตุ๋นยาจีน , ไก่ผัดขิง , แกงเลียง , ปลาตุ๋น ฯลฯ ) จะได้มีน้ำนมเลี้ยงลูก  พยายามอย่าเครียด เพราะการเครียด ก็ทำให้น้ำนมไม่ไหลได้จ๊ะ ถ้าเลี้ยงลูกด้วยน้ำนมตัวเอง จะทำให้มดลูกเข้าอู่เร็วขึ้น  หลังคลอดไม่ควรใช้สายตามาก....อ่านหนังสือ , เล่นเนท ก็ไม่ดีนะจ๊ะ   ไว้ให้เข้าที่ (แข็งแรง) .....ค่อยแวะมาพูดคุย ให้ข้อคิดดี ๆ แก่เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ในห้องนี้เหมือนเคยนะจ้า  ตอนนี้.....สิ่งที่สำคัญที่สุดคือก็คือ "เจ้ากะหล่ำปลีน้อย"  ขอให้เป็นเด็กแข็งแรง เลี้ยงง่าย  ไม่กวนคุณแม่มาก แล้วก็ขอให้คุณฟัดจ์แข็งแรงโดยเร็ววัน  เป็นกำลังใจให้จ๊ะ จากคุณ : เต่าญี่ปุ่น - [ วันลอยกระทง 06:29:56 ]

ความคิดเห็นที่ 53 แคบบี้จัง น่ารักน่าอุ้มมากๆเลย แก้มยุ้ยดีจัง ผมก็ดกดำดี ใส่เสื้อพี่เชียน่าด้วย เลยรู้สึกเหมือนเป็นลูกเราอีกคนนึงเลย เอาใจช่วยอยู่นะ ออยจัง สู้ๆ แม่สามีเราเคยบอกว่า ที่ญี่ปุ่นมีคำพูดที่ว่า ผู้หญิงเราน่ะอ่อนแอ แต่คนเป็นแม่นั้นเข้มแข็ง เราว่าจริงนะ ยิ่งเลี้ยงเค้าำไปเรื่อยๆ เราจะเข้มแข็ง อดทน อดกลั้น ได้มากขึ้นๆ  เรียกว่า ลูกทำให้เรามีพัฒนาการที่ดีขึ้น ซะงั้น จากคุณ : เจด้า@เจแปน - [ วันลอยกระทง 08:36:17 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ยินดีด้วยนะครับ^_^ สารภาพว่ายังอ่านที่เล่าไม่จบเลย บรรยายซะผมรู้สึกเหมือนคลอดเองเลย อ่านไปจะเป็นลมหน้ามืด เป็นแม่คนลำบากดีแท้ ไปเอายาดมเดี๋ยวมาอ่านต่อครับ ปล.ชอบชื่อชั่วคราว อิอิ ponyo แก้คำผิด แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 51 11:13:17 จากคุณ : ฝนเหงา - [ วันลอยกระทง 11:12:08 ]

ความคิดเห็นที่ 55 แก้มยุ้ยเชียว  หุหุ   เมื่อไหร่พร้อมกินล่ะครับ กะหล่ำน้อย สู้ๆ น่ะคุณแม่ จากคุณ : ดูก๊อง อันดามัน - [ วันลอยกระทง 11:13:41 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ขอแสดงความยินดีอีกครั้งนะคะพี่ฟัจด์ อ่านที่พี่ฟัจด์บรรยายแล้ว ระทึกมากๆ เลยค่ะ แปลกที่โรงพยาบาลที่โอ๋คลอด เค้าให้เราเลือกได้เลยค่ะ ว่าจะผ่าหรือจะคลอดเอง แถมหมอเป็นคนแนะนำให้ผ่าอีกต่างหาก (แต่หลังจากทนเจ็บท้องมาเกือบสี่สิบชั่วโมงนะคะ) แผลหลังผ่านี่สิคะ เจ็บมาก แต่เราก็ต้องพยายามเคลื่อนไหวเร็วๆ แผลจะเข้าที่เร็วกว่า (หมอบอกมา) อิอิ อ่านของพี่ฟัจด์แล้ว นึกถึงความหลังเมื่อแปดเดือนที่แล้ว ก็ขอให้น้องโปเนียเลี้ยงง่ายๆ นะคะ และก็น้ำนมแม่พุ่งปรี๊ดเลยนะคะ แรกๆ อาจจะเหนื่อยหน่อย แต่โอ๋ว่าพี่ฟัจด์ทำได้อยู่แล้ว เพื่อโปเนียที่น่ารัก อิอิ จากคุณ : fruitlove - [ วันลอยกระทง 16:36:04 ]

ความคิดเห็นที่ 57 คุณนาย เก่งมากมายสุดๆไปเลย ไว้ว่างๆจะไปเยี่ยมเยียนนะ จุ๊บๆหลานโปเนีย จากคุณ : Elysium - [ วันลอยกระทง 19:26:22 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ ขอให้คุณแม่คนใหม่แข็งแรงเร็วๆ   ขอให้น้องโปเนีย มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงและเลี้ยงง่ายๆ นะคะ จากคุณ : ช้างครับ - [ วันลอยกระทง 19:54:30 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ขอแสดงความยินดีกับพี่ฟัดจ์ด้วยคะ แต่ประสบการ์ณคลอดของพี่ ทำซินกลัวเลยหง่ะ ดีน๊ะ ที่ซินผ่าคลอดเอา จากคุณ : Cafe'_latte - [ วันลอยกระทง 20:57:29 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เกิดเวลาเท่มากเลยค่ะ จากคุณ : ว่านน้ำ - [ วันลอยกระทง 21:52:54 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ขอแสดงความยินดีกับพี่ออยด้วยนะครับ ได้เป็นแม่คนแล้ว จากคุณ : ชาติ 4300 - [ วันลอยกระทง 22:21:58 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ่ยินดีด้วยนะคะ อ่านแล้วไม่กล้าคลอดเองเลยค่ะ แต่ก็แอบขำไปด้วยน่ะคะ(โืทษที) ขอให้คุณแม่และคุณลูก แข็งแรง หายเร็วๆนะคะ จากคุณ : แบมบี้ค่ะ - [ 13 พ.ย. 51 02:49:40 A:84.160.52.214 X: TicketID:171057 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เป็นตาซังแท้ ( น่ารักน่าชัง) ขอให้แข็งแรงไวๆนะคะ ทั้งแม่ทั้งลูกเลย จากคุณ : yusei (yusei) - [ 13 พ.ย. 51 08:38:05 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ยินดีอีกรอบค่า น้องน่ารักน่าชังจัง อ่านที่เขียนไว้แล้วก็รู้สึกทรมาน - -* หายไวๆนะคะ จากคุณ : pikzy - [ 13 พ.ย. 51 09:53:24 ]

ความคิดเห็นที่ 65 อ่านแล้วลุ้นมาก ขนลุกเลย คุณแม่คงเจ็บมากแน่ ๆ เวลาที่เกิดเลขสวยมาก ๆ เลยค่ะ จากคุณ : Ssachiy - [ 13 พ.ย. 51 11:19:03 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ ขอให้มีความสุขในทุกๆวันกับน้องโปเนียสมาชิกใหม่ของครอบครัวนะคะ จากคุณ : khun jim - [ 13 พ.ย. 51 11:38:33 A:116.80.82.231 X: TicketID:150214 ]

ความคิดเห็นที่ 67 แสดงความยินดีกับคุณฟัดจ์ด้วยนะคะ อ่านเรื่องในห้องคลอดแล้วเสียวไส้และลุ้นระทึกไปด้วยคะ ของเบส 40w แล้วยังไม่มีอาการเจ็บท้อง แล้วพอดีได้ฤกษ์คลอด 27สค ช่วง 11.30 -12.00 แล้วเราอยากจะคลอดแบบธรรมชาติอีกนะไม่ผ่า พอดี ปรึกษาคุณหมอ หมอบอกงั้นมานอนรอเลย 5 ทุ่ม ก็มา รพ ตีสาม พยาบาลมารับไป จัดการสวน + โกน แล้วก็ให้น้ำเกลือ นอนรอ จวนจะ 9 โมงก้ยังไม่มีท่าทีว่าจะเจ็บท้อง หมอมาดูเลย เจาะน้ำคร่ำออกเลยคะ หลังจากนั้น มาจากไหนไม่รู้ความเจ็บ ปากมดลูกเหมือนจะเปิดทุกๆ ครึ่งชม. จน 10.30 หมอเข็นเข้าห้องคลอดเลยคะ แป๊บเดียวลูกชายคลอดออกมาตอน 10.56 คลอดก่อนฤกษืไปหน่อย..แตก็ไม่เป็นไร เพราะเราไม่ไหวแล้ว..อิอิ แวะมาให้กำลังใจนะคะ เราลูกชายเหมอืนกัน มีไร ถ้าช่วยได้บอกได้เลยจ้า ตอนนั้ลุกชายไปลองเรียน เตรียมอนุบาลแล้วจ้า เลี้ยงลูกแป๊บๆ โตละ.. เหมือนเพิ่งจะเกิดไม่นานนี้เองคะ เป็นกำลังใจให้คุณแม่คนใหม่จ้า.. จากคุณ : แม่ goody (bestty) - [ 13 พ.ย. 51 12:36:58 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ยินดีด้วยค่ะ ขอให้ทั้งคุณฟัดจ์และนอ้งแข็งแรงมากๆนะค่ะ จากคุณ : จ๋าค่ะ (hunyjaja) - [ 13 พ.ย. 51 14:31:46 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ดีใจกับคุณแม่คนใหม่ด้วยนะคะ อ่านเรื่องตอนคลอดของน้องโปเนียแล้ว นึกกลัวๆขึ้นมาเหมือนกันว่า แล้วเราหล่ะ จะรอดไหมเนี่ยะ ช่วงที่น่ากลัวที่สุดผ่านพ้นไปแล้ว ต่อไปก็จะมีีแต่เรื่องดีๆ ช่วงเวลามีความสุขแล้วหล่ะคะ ขอให้น้องโปเนียกับคุณแม่แข็งแรงไวๆนะคะ แล้วเอารูปน้องโปเนียมาโชว์ให้ดูอีกนะคะ จากคุณ : tokiotorr (tokiotorr) - [ 13 พ.ย. 51 17:08:21 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนมากๆๆเลยนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจกัน อยากขอบคุณ รายคนจัง แต่ว่าไม่มีเวลาเลยค่ะ เพราะเลี้ยงลูกคนเดียว ไม่มีคนช่วย วันๆนึง หมดไปเร็วมาก เวลานอนยังแทบไม่มีเลย น้องกู๊ดดี้ตอนคลอดใหม่ๆหน้าคล้านกะหล่ำน้อยจังเลย เห็นแล้วแบบต้องขยี้ ตาว่าลูกเราเปล่าหว่า ฮ่า... ช่วงนี้ขอหายตัวไปก่อนนะคะ คาดว่าจันทร์-ศุกร์คงไม่ได้มาแจมกระทู้ใน ห้อง ต้องรอเสาร์-อาทิตย์ ผบทบ.หยุด อาจะช่วยเปลี่ยนมือได้บ้าง ขอบคุณทุกๆคนจากใจจริงอีกครั้งค่ะ จากคุณ : fudge-a-mania - [ 13 พ.ย. 51 17:50:56 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ยินดีด้วยนะคะ ท้องแรกนี่ล่ะค่ะจะคลอดยากมากๆ แต่ถ้าอนาคตจะมีน้องๆคนต่อไป การคลอดจะง่ายกว่านี้เยอะเลยค่ะ แบบไม่ทันจะตั้งตัวเลย เบ่งปุ้บออกมาไวง่ายกว่าท้องแรกเยอะ แอบคิดถึงหมอและพยาบาลทำคลอดนะคะ รู้สึกทุกคนตอนนั้นจะเจ็บท้องมาก จนโกรธปรี๊ดดดด่าหมอพยาบาลแหลกเลย .......ตัวเองก็เป็นค่ะตอนท้องแรก ช่วงจังหวะบีบมดลูกทีก็กรี๊ดเสียงหลงเลยค่ะ คนรอบตัวโดนดิชั้นตะคอกเละเลย  พอเบ่งปุ้ดออกมาแล้วเนี่ย โล่งงงงมาก แต่คุณฟัดจ์นี่ก็เกือบแย่นะคะเนี่ย ถ้าหมดแรงเบ่งเอาตอนน้องจวนเจียนจะออกมาได้ แล้วมาโดนผ่าต่อเนี่ย สงสัยจะเจ็บนานเลยนะคะ ....แอบปลื้มด้วยนะคะ เพราะเข้าใจค่ะว่าการที่ได้คลอดลูกเองเนี่ย เป็นอะไรที่คนเป็นแม่จะภูมิใจมากๆเลย จากคุณ : หม่ามี๊ลูกสอง (Vanessa_P) - [ 14 พ.ย. 51 14:14:30 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ข่าวดี ข่าวดี เจ้าตัวน้อยของพี่ออย ยินดีด้วยมาก ๆ ค่ะ . . เหนื่อยเลี้ยงลูก  คนละอย่างกับเหนื่อยทำงานเน๊อะคะ มันสุขใจกว่าเยอะ จากคุณ : il y a - [ 14 พ.ย. 51 20:21:13 ]

ความคิดเห็นที่ 73 สมัยที่ยังไม่มีลูก ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ว่า ความรักที่แม่มีให้เราเนี่ยมันเป็นยังไง รักมากแค่ไหน   แต่พอมีลูกเป็นของตัวเองแล้ว ก็รู้เลยว่า คงประมาณเนี่ยะแหล่ะมั้ง  แม่คงรักเราเหมือนที่เรารักลูกของเราเอง ยินดีด้วยค่ะ .... จากคุณ : LilyAi - [ 15 พ.ย. 51 10:48:56 ]