Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ข้อคิดดีๆๆก่อนจะมาทำงานร้านอาหารที่เมืองนอก  

ผมอยากจะมาเล่าประสบการณ์ที่ได้เจอให้ฟังนี่เป็นครั้งแรกของผมในพันท์ทิพย์นะคับ ผมไม่เคยเห็นใครเขียนหรือบอกเล่าอย่างนี้มาก่อนผมเลยอยากให้รู้ และเก็บเอาไปคิดดีๆก่อนมาเมืองนอกคับ ผมอยู่นิวยอค มาหลายปีแล้ว มาเหมือนวัยรุ่นไทยที่อยากจะมาเจอสิ่งใหม่ๆ แรกๆๆชีวิตก็สนุกสนานดี ภาษาอังกฤษ ดีขึ้นจนน่าใจหายอิอิ ยอมรับว่าก่อนมาไม่ค่อยรู้เรื่องเลย แต่มาได้ที่นี่จริงๆ แต่หลังจากนั้นไม่นานมันก็เริ่มไม่สนุก ผมชอบชีวิตที่นี่นะ อากาศ สภาพแวดล้อม ทุกๆๆอย่าง แต่ที่มีปัญหาเพราะการงาน สิ่งที่เราต้องทำและต้องใช้ชีวิตอยู่กับมันซะส่วนใหญ่ เรามาที่นี่เป็นนักเรียนและก็ทำงานร้านอาหาร ซึ่งก็เหมือนคนไทยส่วนใหญ่หลังเรียนจบอยากมาทำ ผมอยากจะบอกว่า ถ้าคุณมีเงินมาเรียนอย่างเดียวทำงานนิดหน่อย แต่จุดประสงค์มาเรียนแล้วก็กลับผมเห็นด้วยนะคับ แต่ถ้าอยู่เมืองไทยมีหน้าที่การงานโอเคแล้ว อย่าได้คิดที่จะมาทำงานอย่างนี้เลย คุณอย่าคิดว่าได้เงินเยอะ คุณคิดผิดเพราะว่า ที่นี่ค่าใช้จ่ายแพงมาก คุณเห็นว่าทำงานได้วันละร้อยเหรียญ คิดเป็นเงินไทยเยอะมากแต่ลืมคิดไปว่า ค่าใช้จ่ายค่าข้าว มันเทียบกันไม่ได้ กินอาหารไทยจานเดียวไม่รวมเครื่องดื่ม รวมทิปประมานสิบเหรียญต่อมื้อ ลองคิดดูง่ายๆๆนะคับ สามมื้อเป็นเท่าไหร่ และอาชีพนี้ ไม่ได้ต่างจากที่คุณๆท่านๆเห็น เด็กเสริฟในเมืองไทย หรือคนพม่า หนีเข้าเมืองมาทำงานล้างจานเด็กเสิฟที่เมืองไทยไม่ต่างกันนะคับ เราเป็นแบบนั้นเลยที่นี่ และเจ้าของร้่านอาหารส่วนใหญ่ที่นี่เลวร้ายมากนะคับ จากประสบการณ์ที่ได้เจอมาและได้คุยกับเพื่อน ผมไม่เถียงบางร้านก้อดีแต่ขอใช้คำว่าส่วนใหญ่ คือผมพยายามทำความเข้าใจนะว่าเค้ามายังไง แต่เราคนไทยด้วยกันไม่น่าจะทำกันแบบนี้ ร้านที่ผมทำอยู่ใัแมนฮัตตัน อยู่บนถนนเก้า คนส่วนใหญ่ที่นี่รู้จักชื่อเสีย....งร้านนี้ดี ในเรื่องของการโกงทิป คือถ้าคนที่เมืองไทยอาจจะไม่เข้าใจ เพราะว่าเงินทิปเป็นรายได้หลักของเด็กเสิฟ ซึ่งลูกค้าเป็นคนให้แยกจากค่าอาหาร ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าต้องโกงเงินจากส่วนนี้ เด็กไทยส่วนใหญ่มาทำงานเพราะไม่อยากขอเงินที่บ้าน เป็นการช่วยพ่อแม่ มาทำงานสุจริต ซึงเป็นคนไทยด้วยกัน ทำไมถึงทำกันได้ลง คุณรู้ไหมคับว่าร้านผมเล็กนะคับแต่ว่ามีกล้องวงจรปิดติดไว้สิบกว่าตัวคับ ผมนึกว่าอยู่บ้าน Big brother เพราะอะไรนะหรอเค้ากลัวลูกน้องจะโกงเงินเค้าครับ เมืองไทยเค้าเรียกว่า วัวสันหลังหวะ คือโกงคนอื่นมากก็เลยกลัวว่าคนอื่นจะโกงตัวเองคับ ผมขอบอกเลยว่าเพื่อนร่วมงานทุกคนเป็นคนดีมากไม่มีใครโกงเงินร้านเลย ทุกคนมีการศึกษาดี เรียนจบปริญญาตรีทุกคน บางคนเรียนต่อโทอยุ่ เพราะงั้นพวกผมรู้ผิดชอบชั่วดีพอที่อะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำคับ พวกผมนั่งคิดแล้วเค้าจะโกง ต่อคนต่อวัน 20 เหรียญ ลืมบอกว่าต่อกะด้วยนะคับ และอันนี้โกงขั้นต่ำถ้าวันไหนขายดีทิปเยอะก็จะโดนมากเป็นพิเศษ สมมุตินะคับว่าลูกน้องมีห้าคนก็จะตกวันละร้อยเหรียญ คุณลองคิดดูเอาละกันว่ามากขนาดไหน บางคนทำงานมาห้าปี ลองคิดง่ายๆทำอาทิตย์ละสี่วัน หนึ่งเดือน 320 เหรียญ หนึ่งปี 3840 เหรียญ ห้าปี 19200 เหรียญ คิดเป็นเงินไทยให้นะคับ 633600 บาท นี่คือคิดขั้นต่ำที่สุดนะคับ บางวันโดนสี่สิบห้าสิบก้อมีคับ เดี๋ยวจะหาว่าผมคิดมาก ผมรู้ได้จากเวลาเจ้านายกลับเมืองไทย คุณจะสามารถเห็นได้ถึงความต่าง ยอดขายเท่านี้ เปอเซนของทิปก็จะประมานนี้ เราสามารถคิดได้ง่ายๆๆ และก็เห็นๆ แล้วในอดีตเคยมีลูกน้องทำการโชว์ให้เจ้านายรู้ว่า -ูรุ้นะว่า-ึงโกง สุดท้ายก็เลยโดนไล่ออกหมดทีม คนไทยที่่นี่เลยรู้กิตติศัพ(ความเลว)ร้านนี้เป็นอย่างดี เรื่องนี้คนส่วนใหญ่อาจะเห็นว่าก็ได้ในเมื่อเงินมันโอเค ก็แล้วแต่บุคคลนะคับ แต่เรื่องยังไม่จบ ยังมีอีก ผมไม่เคยได้ยินที่ไหนเลยนะคับยกเว้นที่นี่ เอาของเสียมาทำให้ลูกน้องกิน คุณคิดดูเอาเองว่ามันแย่ขนาดไหนซึ่งคุณนึกออกไหมว่า ถ้าคุณไม่กินเจ้านายก็จะโกรธเพราะเป็นคนทำให้(โดยที่ตั้งใจใช้ของเสียทำ) แล้วก็จะพาลไม่ชอบหาเรื่องด่าจนทนไม่ไหวต้องออกไปก็เยอะ มีเพือนผมคนนึงที่เคยทำงานอยู่ด้วยกัน ปวดท้องบ่อยมาก เพราะว่าต้องกินอาหารอย่างที่บอก แล้วขอบอกว่าอาหารที่นี่ส่วนใหญสกปรกแล้วก็ใส่ชูรสเยอะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอาว่าในน้ำปลาพริกยังใส่ก็แล้วกันอะคับ สุดท้ายเพื่อนผมไปหาหมอ หมอบอกว่าเป็นโรคลำไส้อักเสบ อึ้งไหมคับ หลายครั้งที่ผมท้องเสียหลังกินข้าวที่ร้าน ไม่ใช่ผมคนเีดียว เพื่อนร่วมงานส่วนใหญ่ก็เป็นทุกคน บางคนอาจจะบอกว่าไม่กินก็ได้นิ ซึ่งคุณก็น่าจะเดาได้ว่าคนอย่างนี้นิสัยยังงัย เค้าเคยเล่าให้พวกผมฟังว่ามีลูกน้องที่เรื่องมากทำอาหารให้กินไม่ชอบกินเค้าไม่ชอบหน้ามากสุดท้าย ก็เลยไล่ออกเลย อีกอย่างเค้าชอบเอาของเสียแล้ว มาให้ลูกน้องกิน ผมไม่ได้หมายถึงเฉพาะกับข้าวนะคับ เช่น คนอร์ น้ำผลไม้กระป๋อง ขนมต่างๆๆ กระทั้งครีม เครื่องสำอางก็ไม่เว้น ที่เค้าเก็บไว้จนหมดอายุแล้วเอามาให้ ซึ่งเค้าคิดว่านั่นเป็นน้ำใจที่ยิ่งใหญ่ของเค้า ไม่เข้าใจว่าที่ทำนี่คนไทยด้วยกันนะคับ คิดว่าลูกน้องโง่ไม่รู้หรอคับ สุดท้ายพวกผมก็ต้องแบกออกมาแล้วเอาไปทิ้ง แล้วก็ยังมีหน้าจะมาถามว่าอร่อยไหม ดีไหม กินหรือยัง แล้วก็ตามภาษาคนที่มีการศึกษาน้อย พูดจาดูถูกดูแคลนคนอื่นคิดว่าตัวเองเนี่ยเป็นพระเจ้าแบ่งแยกชั้นวันนะ เจ้านายกับลูกน้องกินข้าวโต๊ะเดียวกันไม่ได้ ก็คนเหมือนกันนะคับเคยเป็นคนจนที่แทบไม่มีจะกินหางานทำที่เมืองไทยไม่ได้ต้องมาเมืองนอกไม่มีเงินเรียนหนังสือตั้งแต่เด็กๆ สุดท้ายพอมีเงินขึ้นมาหน่อยลืมตัว ผมไม่เข้าใจนะว่าทำไมเจ้าของร้านส่วนใหญ่มักเป็นอย่างนี้ (ผมหมายถึงส่วนใหญน่าคับ แต่เจ้านายแรกๆๆของผมดีมากๆๆคับ) ผมคุยกับเพื่อนที่อยู่ที่แอลเอก็เป็นแบบนี้ ไม่แน่อาจจะเป็นเพราะเมืองใหญ่มั้งคับ แต่กับประสบการณ์ดีๆๆก็มีบ้างคับ ซึ่งก็น่าแปลกเจ้านายดีๆๆร้านกลับขายไม่ค่อยดี คุ้นๆกับนักการเมืองบ้านเราแฮะ คนดีๆมักไม่ค่อยได้รับอะไรดีๆ ผมได้ยินมาจากเืพื่อนหลายคน ที่มีคนทำงานบริษัทหน้าที่การงานโอเค รับเงินเดือน 15000-20000 ยังออกจากงานมาทำงานอย่างนี้ บางคนเป็นผู้จัดการสาขา ยังออกมา พอขอบอกว่าคิดผิดคับ โอเคบางครั้งคุณเห็นว่าเงินที่นี่เยอะ แต่คุณไม่มีอัตราการเจริญเติบโตก้าวหน้านะคับ คุณย่ำอยู่กับที่ เพราะคุณจะเอาอะไรกับเด็กเสริฟ ผมเห็นคนแก่หลายคนนะคับที่ยังคงทำอาชีพนี้อยุ่แม้อายุอย่างนี้ถ้าอยู่เมืองไทยก็เลี้ยงหลานอยู่บ้านอะคับ เพราะงั้นผมอยากบอกว่าถ้าคุณเพิ่งเรียนจบ และอยากมาลองหาอะไรใหม่ในชีวิต ผมคิดว่าดีคับสักปีหรือสองปี แต่สำหรับคนที่อายุเยอะแล้วไม่ดีหรอกคับ หรือมีหน้าที่การงานที่โอเคอยู่แล้วแต่เงินไม่มากแต่มีอัตราการเติบโตก้าวหน้า อยู่สู้ต่อที่เมืองไทยดีกว่าคับ สุดท้ายนี้ก็หวังว่าสิ่งที่ผมได้บอกมาจะช่วยคุณในการตัดสินใจว่าจะมาใช้ชีวิตเมืองนอกดีไหม อยู่ที่นี่อยากกินอะไรไม่ค่อยได้กินเพราะอาหารแพงมาก และถ้าคุณคิดไม่ออกผมขอให้คุณนึกภาพเด็กเสริฟหรือบ๋อยที่ทำงานร้านขายข้าวตามสั่งเป็นยังไงก็เป็นอย่างนั้นละคับรับเงินวันละร้อยยี่สิบบาทกินข้าวสามมื้อเหลือหกสิบบาท แทบจะไม่เหลือแล้วคับ คนที่นี่ก็ดูถูกนะคับ เหมือนกัน คุณรุ้ไหมคับทำอย่างไรถึงจะเก็บเงินได้ ผมอยู่เมืองไทยไม่เคยเก็บกับข้าวเก่ากินเลย คือเมืองไทยอาหารไม่แพงก็หากินถูกๆได้ จานละยี่สิบบาทอะไรประมานนี้ แต่ที่นี่ผมเก็บกินบางครั้งเก็บของจากที่ร้านมากินก็มี ของเหลือจากลูกค้าบ้าง ของเหลือจากที่ซื้อมากิน ก็เก็บไว้กินอีกมื้อคือพูดง่ายๆถ้าซื้อข้าวกินหรือกินนอกบ้านถ้าเหลือไม่ว่ามากหรือน้อยจะเก็บกลับบ้านทุกครั้ง เพื่อมื้อต่อไป แต่อยู่เมืองไทยอยากกินอะไรก็ได้กินนะคับ ใครว่าเมืองนอกสบายไม่จริงอะคับ แต่สนุกและได้เจออะไรใหม่ๆที่เราไม่สามารถเห็นได้ที่เมืองไทย ผมแนะนำน้องๆที่บ้านๆหลานๆหรือน้องคนรู้จัก ว่าให้มานะคับถ้าอายุยังน้อยอยู่ดีมากๆคับ แต่ว่าถ้าอายุเยอะแล้วน่าจะม่ายค่อยดีนะคับ ผมลืมบอกไปว่าถ้านึกไม่ออกจริงให้ดูหนังเรื่อง ตามล่ากาลิเลโอ ขอโทษถ้าจำผิดชื่อ อิอิ อันนั้นละคับจริงๆๆเลย ขอให้ทุกคนโชคดีและคนไทยรักกันคับ ถ้าเกิดเป็นไปได้ก็ Forward mail ต่อให้รู้ต่อๆๆกันไปก็ดีนะคับ และถ้าใครไม่เห็นด้วยหรือไม่พอใจก็ขอโทษด้วยนะคับ แต่นี่คือประสบการณ์จริงๆที่พบเจอมาคับ

จากคุณ : superman
เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 00:36:34 A:74.72.35.209 X: TicketID:258796




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com