ความคิดเห็นที่ 1 ก็ต้องมีspaceให้ตัวเอง เป็นตัวของตัวเอง แต่บางครั้งบางทีก็ต้องแลกกับความไม่อยากบ้างเป็นครั้งคราว เพราะในระยะยาวมันอาจจะดีกับเรามากกว่า จากคุณ : Akrat เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 05:14:40

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่อยากคบใครก็ไม่ต้องคบ ใครไม่เข้าใจคุณก็ช่างเขา... คุณเข้าใจตัวเองดีและรู้ว่าตัวเองต้องการอะไรอยากทำอะไรก็จงทำไป...เป็นพอ จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 05:25:34

ความคิดเห็นที่ 3 เลือกที่จะทำอะไรเฉพาะที่ตัวเองอยากทำ อะไรก็ทำไป (เป็นเหมือนกัน) ดังนั้นก็อย่าไปคาดหวังให้คนอื่นต้องเข้าใจ เห็นอก เห็นใจ  ถ้าเพื่อนชวนเราไม่อยากไป ก็ไม่ต้องไป แต่ก็อย่าคาดหวังว่าถ้าเราต้องการเพื่อนเวลาใด เขาจะพร้อมทุ่มเทเวลาให้เรา  ก็คงต้องเลือกกันไปสักอย่างนึง เหงาซักพัก เดี๋ยวก็ชิน จากคุณ : หนุ่ยนะครับ เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 05:41:08

ความคิดเห็นที่ 4 You friends meant well but you have an issue about yourself. You care about what your friends may think of you. You should change your negative thoughts about yourself and your friends. จากคุณ : JidNince เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 06:09:43

ความคิดเห็นที่ 5 ตามที่คุณ กุศโลบายจากความจริง  แนะนำ ตามนั้นดีที่สุด ค่ะ ต่ออีกนิด ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน ในสิ่งที่คุณอยากทำ แก้ไขเมื่อ 14 พ.ย. 53 06:13:31 จากคุณ : คนตัดผ้าตัดกระดาษ เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 06:12:29

ความคิดเห็นที่ 6 ดิฉันก็เป็นค่ะ และจะเป็นบ่อยเวลาหน้าหนาว ยิ่งวันไหนอากาศมืดมัวนี้คุณเอ๋ย ดิฉันจะเบื่อ จะเซ็ง จะเศร้า จะชอบอยู่คนเดียว แต่หากวันไหนแดดออก อากาศดีงี้ หูย.. คึกคักค่ะ อยากทำโน่นทำนี่ อยากคุยกับคนโน้นคนนี้ บางทีเป็นคนชวนคนอื่นเองด้วยซ้ำ  ไม่ทราบว่าคุณเป็นแบบดิฉันหรือเปล่า คิดว่าไม่ต้องฝืนเพื่อรักษามิตรภาพนะคะ น่าจะบอกไปตรงๆว่า ตอนนี้ขอตัวก่อน เพราะยังไม่มีอารมณ์ แต่อย่าทิ้งช่วงนาน เพราะดิฉันเองเคยปฏิเสธแบบนั้นบ่อย ปรากฏว่าเพื่อนหดหายไปหลายคนเลย... แต่พอดีดิฉันมีครอบครัว ถึงเพื่อนหายไปบ้าง ก็ไม่เดือดร้อนอะไรนัก จากคุณ : Smilla เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 06:25:54

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นเหมือนกันค่ะ ไม่มีใคร แต่พอเพื่อนชวนไปไหน เราก็ไม่อยากไป จากคุณ : ตุ๊กตาดุ๊กดิ๊ก เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 06:43:39

ความคิดเห็นที่ 8 อยู่เมืองนอกมาหลายปี ..  ทั้งเพื่อนฝรั่ง ทั้งเพื่อนคนไทย ที่นี่ ..ส่วนใหญ่เข้าใจค่ะ ว่าทุกคนต้องการ ME TIME กันทั้งนั้น  เมื่อก่อนเดี้ยนเป็นค่ะ ..ไปไหน ไปกัน ... เธอชวนฉัน ฉันไป ไปเป็นเพื่อนกัน เอะ ครั้นยามที่.. ฉันอยากมีเพื่อน ชวนเธอบ้าง เธอไม่ว่างตลอด .... เกิดน้อยอก น้อยใจ  อยู่ไปนานหลายปีจริงๆ ...แล้วจะเข้าใจค่ะ   เรื่องแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องที่ต้องเกรงใจ หรือน้อยอก น้อยใจ ..ใครอยากทำอะไรก็ทำ เพราะต่างคนต่างต้องเข้าใจว่า สังคมฝรั่งเริ่มต้นที่คุณต้องดูแลตัวเองให้ดีก่อน  ไม่ว่ากัน  ปล. เข้าใจว่าคนที่ว่าคุณเป็น LOSER น่าจะเป็นเพื่อนคนไทย  เพราะคนไทยต้อง พบปะ สังสรรค์ อวดดี อวดเด่น ถ้าเก็บเนื้อเก็บตัว ถือว่าเป็นคนไม่มีดีจะอวด จึงกลายเป็น LOSER ไปด้วยประการละฉะนี้ จากคุณ : smoker!! เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 06:52:18

ความคิดเห็นที่ 9 เข้าใจความรู้สึกตัวเองสำคัญค่ะ การให้เวลากับตัวเองเป็นสิ่งจำเป็น มันทำให้เราได้นิ่ง ได้ทบทวน หยุดพักเฉยๆ ธรรมชาติของสัตว์ก็มีช่วงจำศีลนะคะ บางทีเราเจอสิ่งวุ่ยวายรอบนอกมากๆ หลายๆอย่าง เราก็ต้องกลับมาดูในใจเรา เคยรู้สึกและเป็นอย่างจขกท. คิดว่าใครๆ ก็เคยเป็น จะรู้สึกเองได้เลยว่าความรู้สึกอยากอยู่กับตัวเองเป็นแค่ want or need สังคมไม่ได้ทำให้ตอบทุกคำตอบชีวิตค่ะ โลกมี 2 ด้านให้มอง  "ด้านนอกตัวเรา" กับ "โลกด้านในตัวเรา" เข้ามาเพิ่มมือพลาดไปโดนแป้น enter แก้ไขเมื่อ 14 พ.ย. 53 06:55:50 จากคุณ : คุณจ๊ะจ๋า เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 06:53:55

ความคิดเห็นที่ 10 อาการเดียวกันค่ะ ก็เลยนั่งจำศีลอยู่แถวเว็บเนี้ยแหล่ะค่ะ จากคุณ : Classy Girl เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 07:16:23 A:68.14.70.74 X: TicketID:293625

ความคิดเห็นที่ 11 ที่ว่าไม่อยากไปกับเพื่อนนี่ เพราะ เรารู้สึกว่า ออกไปกิน ข้าว นั่งเมาส์กับคนที่คุยไม่ถูกคอ มันไม่สนุกค่ะ แล้วยิ่งไปงานปาร์ตี้ ที่ต่างคนต่างก็ต้องสรรหาเรื่องมาพูดคุยกัน เราก็รู้สึกว่าฉันจะคุยอะไรดีล่ะเนี่ย ซึ่งเมื่อก่อนไม่เคยเป็นค่ะ คือถ้าไปแล้วมันสนุกก็อยากไปค่ะ แต่เหมือนเรารู้สึกว่าสิ่งเหล่านั้นมันไม่สนุกอีกแล้ว แต่ถ้าได้ทำอะไรที่อยากทำก็ยังสนุกอยู่ เช่น ไปเดินเล่นชิวๆ เดินดูของ หรือ ไปซื้อหนังสือ เราก็ยังมีความสุขอยู่ แต่ส่วนใหญ่จะไปคนเดียวค่ะ จริงๆ เราไม่อยากให้ใครมาชวนเลยช่วงนี้ เพราะเราไม่อยากปฏิเสธ เหมือนเราอยากจำศีลจริงๆค่ะ แต่บางคนก็ทำท่าอยากเลิกคบเราสะงั้น ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้ทำอะไรไม่ดีกับเค้าเลย จากคุณ : ออตโต้ เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 07:22:41 A:207.189.228.143 X: TicketID:174286

ความคิดเห็นที่ 12 อาจจะเพราะชอบความสันโดษ เราว่าทำตามความต้องการของตัวเองไปเลยค่ะ บางครั้งฝืนไปแล้วตัวเราเองก็ไม่สนุก คนที่ไปด้วยก็ไม่สนุก เราชอบที่จะอยู่บ้านเพลินๆ ปลูกต้นไม้และทำกิจกรรมอื่นๆ ชอบอยู่คนเดียวเหมือนกันค่ะ วันๆ เวลาหมดไปกับลูกๆ ทั้งสองคนที่ยังเล็ก  ไหนจะงานบ้านด้วยไม่รู้สึกว่าอยากจะไปไหน เลย ปฏิเสธไปแบบสุภาพๆ เราว่าไม่เป็นไรหรอกค่ะ จากคุณ : Just ju เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 08:21:33

ความคิดเห็นที่ 13 เข้าใจค่ะ ยิ่งอยู่ต่างบ้านต่างเมือง เพื่อนมีให้เลือกไม่มาก บางทีก็เกิดไม่ถูกใจขึ้นมา ก็ทำอะไรลำบาก อยู่คนเดียวได้ ปฏิเสธได้ แต่ต้องคำนวนช่วงเวลาด้วยค่ัะ เพราะถ้าปฏิเสธติดๆๆกัน ปฏิเสธตลอดเวลา มันเสียเพื่อนได้ง่ายๆค่ะ เขาไปปไหนก็ะเริ่มไม่นึกถึงเรา ไม่ชวนเรา แล้วเวลาเราเหงาเราต้องการเค้า เราก็จะไม่มีใครนะคะ ลองชั่งน้ำหนักดูนะคะ เราแนะนำกิจกรรมดูหนัง เพราะตอนดูหนังไม่ต้องคุยกัน(ปาไปสองชั่วโมงละ) ดูหนังเสร็จก็มีเรื่องคุย (เรื่องหนังอะแหละ) สบายๆค่ะ จากคุณ : PADAPA--DOO เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 08:25:12

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นเหมือนกัน อยู่นิวยอร์คซิตี้ แถวบ้านไม่ค่อยดี ไม่อยากออกไปไหน ค่าใช้จ่ายก็แพง ของก็แพงไม่อยากซื้อ เพื่อนเคยถามว่าเธอมีเพื่อนไหม เราก็ตอบว่า ไม่ดี ทุกวันทำงานก็ต้องรีบกลับบ้านไปทำอาหารกลางวันไว้พรุ่งนี้ทุกวัน แต่วันศุกร์ไม่รีบ พอเลิกงานก็เดินจากที่ทำงานเดินไป time square วกเข้า 5th avenue เดินไปถึง Bryant part ครบ 1 ชั่วโมง กลับบ้าน ถือว่าเป็นการออกกำลังกาย เหงาบ้าง มากน้อยแล้วแต่อารมณ์ นานๆไป ก็รู้สึกว่า ไม่อยากมีเพื่อน อยู่คนเดียวก็ดี สบายใจ เป็นแบบนี้มา 15 ปีแล้ว จากคุณ : friday เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 11:52:46 A:24.46.57.94 X: TicketID:293440

ความคิดเห็นที่ 15 ฝืนหน่อยดีกว่าครับ  ถ้าจะอยู่คนเดียวก็ควรจะเป็นเพราะมีอะไรทำให้ใจสดชื่นร่าเริง   ไม่ใช่อยู่เพราะจะรักษาอารมณ์แย่ๆ เหงาแล้วอยู่คนเดียวนานๆจะห่อเหี่ยวไปเรื่อยๆ ฟุ้งซ่านเปล่าๆ   อีกอย่างอยู่ในสังคมมันต้องมีเพื่อนฝูง ไม่เอาเสียเลยใครจะมาคบ มันต้องมีทั้ง give & take จากคุณ : Ter @ AFC เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 11:57:14

ความคิดเห็นที่ 16 เมื่อก่อนไม่เคยเป็นนี่ น่าสงสัยว่ามีอาการเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่าคะ คนเป็นส่วนมากคงจะไม่รู้ตัวว่าเป็น เราว่ายังไงควรลองพบแพทย์ดูนะคะ อาจจะเป็นฮอร์โมนหรือเคมีในสมองไม่สมดุล ไม่ทราบว่าอายุเข้าวัยทองหรือเปล่าคะ ถ้าใช่นี่สงสัยจะเป็นเพราะฮอร์โมนแน่ๆเลย พบแพทย์นะคะ จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 12:29:24

ความคิดเห็นที่ 17 เราก็เป็นเหมือนกันค่ะ โชคดีหน่อยที่เพื่อนในกลุ่มไม่ค่อยชอบไปไหนแล้วก็มีโลกส่วนตัวสูงพอๆกัน โดยมากถ้าเพื่อนกลุ่มนี้ชวนก็จะพยายามไปเจอเขาเพราะว่านานๆจะเจอกันทีอยู่แล้ว แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆก็ไม่ไปค่ะ เพราะเราก็เกิดมาตัวคนเดียว ฉะนั้นชีวิตนี้ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ด้วยตัวเองแบบสบายๆให้ได้ค่ะ จากคุณ : bloom เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 12:59:06

ความคิดเห็นที่ 18 รู้สึกผิดเหมือนกันค่ะ ที่เราไม่ได้ give เลย แต่ก็เป็นช่วงที่เราไม่อยาก take เหมือนกัน มันเหมือนเป็นช่วง เคว้งคว้าง มากกว่า เพิ่งเลิกกับแฟนแล้วรู้สึกว่า เป้าหมายที่เคยตั้งไว้ว่าจะมีครอบครัวเป็นของตัวเองที่นี่ก็เลยหายไป ตอนนี้ก็เลยไม่รู้ว่าจะเอาไงต่อกับชีวิตดี มันไม่ได้ hurt แล้วแต่ว่า มันทำให้เบื่อทุกอย่างรอบตัวไปหมดค่ะ ส่วนเรื่องโรคซึมเศร้าก็กลัวๆ นะ แต่ก็ยังกินได้ นอนหลับดีค่ะ ยังดูหนังแล้วหัวเราะดี สนุกดี แต่ไม่เอาสังคมเลย เท่านั้นเอง จากคุณ : ออตโต้ เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 13:00:20 A:207.189.228.143 X: TicketID:174286

ความคิดเห็นที่ 19 อ่า..เพิ่งเลิกกับแฟนนี่เอง..เป็นใครใครก็เศร้าทั้งนั้นแหละคุณ อยากจะอยู่นิ่งๆสักพักก็อยู่ไปไม่มีใครว่าไร แต่อย่านานนัก ออกไปสังคมนอกบ้านบ้าง เจอผู้คนอีกหน่อยก็อาจได้แฟนคนใหม่ ทีนี้คุณอาจจะแฮ็ปปี้ดีมีสุข กินได้นอนหลับเป็นสองเท่าทวีคูณ 555 จากคุณ : PatPDX เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 13:58:13

ความคิดเห็นที่ 20 ผิดกับผมเลยครับ อยุ่คนเดียว ไม่ค่อยมีเพื่อนฝูง อยากหาคนออกไปเที่ยว ถ่ายรูปอะไรบ้าง แต่มะมีเลย -*- จากคุณ : paingrille เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 15:44:13

ความคิดเห็นที่ 21 อ๋อเป็นอาการธรรมดา ที่ต้องฟื้นฟูเพื่อกลับมาตั้งหลักชีวิต จำศีล   สักช่วงแล้วก็โอเคเอง เพื่อนที่ดีต้องเข้าใจ  ทำให้เราสบายใจให้สเปซเราเมื่อเราต้องการ จริงๆ ถ้าบอกว่าช่วงนี้อยากอยู่คนเดียวสักพัก มีอะไรต้องคิด ถ้าเป็นผู้ใหญ่กันแล้วก็น่าจะเข้าใจได้ทันทีนะ เพื่อนจขกท.ยังอายุน้อยๆ แน่เลย จากคุณ : คุณจ๊ะจ๋า เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 15:46:55

ความคิดเห็นที่ 22 ตามที่พี่แป๊ดว่าเลยค่ะ เพิ่งอกหักมาหมาดๆ แบบนี้ ก็ต้องให้เวลาตัวเองเยียวยารักษาแผลใจกันหน่อยล่ะ ถือว่าตอนนี้เป็นเวลาไว้ทุกข์ก็แล้วกันนะคะ ขนาดคนรักตายไป เค้ายังไว้ทุกข์กันเลย นี่คนรักไม่ตาย แต่ก็เหมือนตาย แผนการณ์ชีวิตที่วาดหวังไว้ด้วยกันก็ล่มสลายไปหมด ใครบ้างจะไม่เศร้าละเนอะ เป็นดิฉัน ดิฉันร้องไห้หมดน้ำตาไปสามตุ่มแล้วนะเนี่ย... ช่วงนี้ก็ใช้เวลาอยู่กับตัวเองนะคะ เผื่อๆอาจคิดออกว่าต่อไปจะเอายังไงกับชีวิตดี ใครชวนไปทำอะไรที่คุณไม่อยากทำ ก็ไม่ต้องไป อาจเสียเพื่อนไปบ้าง แต่คุณก็จะรู้ว่า คนที่ยังเหลืออยู่นั้น เค้าคือเพื่อนแท้ที่ไม่ทิ้งคุณ จากคุณ : Smilla เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 16:01:37

ความคิดเห็นที่ 23 สรุปคือเพิ่งเลิกกับแฟน  เลยรู้สึกเคว้งคว้าง ต้องการจะจำศีล ปลีกวิเวกอยู่คนเดียว ระวังจะยิ่งหดหู่ซึมเศร้าหนักเข้าไปใหญ่นะครับ ลองหาเพื่อนที่เข้าใจ คุยกัน เปิดหูเปิดตาเข้าสังคม ใช้เวลาตอนนี้ ค่อยๆคิดและตั้งสติ จะได้เดินหน้าต่อไปได้อย่างมั่นใจ จากคุณ : sleepless night เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 16:33:20

ความคิดเห็นที่ 24 เป็นเหมือนกันค่ะ อยู่มาเกือบสิบปีแล้ว มีเพื่อนคนไทยอยู่สองคนปีหนึ่งเจอกันสองครั้งโทรคุยกันบ้างเดือนละครั้งบางทีสองเดือนครั้ง บางครั้งไปเจอคนไทยที่วัดแต่ไม่อยากสุงสิงมาก ชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวเรามากเกินไปรวมถึงเรื่องของคนอื่นด้วย ส่วนใหญ่คุยกับเพื่อนร่วมงานฝรั่ง คุยไปวันๆเรื่องหนังเรื่องละคร เรื่องไหนที่เราไม่อยากคุยเขาก็ไม่มาถามซอกแซกหรืออยากรู้มากมาย อยู่บ้านก็อ่าหนังสือฝึกภาษาฟังเพลงลูกทุ่งและติดตามข่าวสารผ่านรายการวิทยุไทยทางอิเทอร์เน็ต หรือไม่ก็ดูละครไทยทางyoutube ไปช้อปคนเดียวสบายใจ เราเป็นคนขี้เกรงใจคนน่ะ เลยรู้สึกว่าเป็นตัวของตัวเองและสบายใจที่สุดเมื่ออยู่คนเดียว จากคุณ : Benjama เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 19:49:57

ความคิดเห็นที่ 25 อยู่เมืองไทย.. ก็ยังเป็นค่ะ เหงาเมืองไทย กับเหงาเมืองนอก ... มันต่างกันนะ อยู่ในบ้านเมืองที่คนพูดภาษาเดียวกัน แต่เรากลับไม่เข้าถึงคนตรงนั้น... มันก็เป็นไปได้ คนเราเหงาได้ทุกที่ แต่ทุกวันนี้ดีขึ้น เพราะยอมรับสภาพได้แย้ว จากคุณ : ณ พิชา เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 00:25:05

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นเหมือนกันค่ะ เพื่อนก็ขี้เหงาเกินเหตุ ขนาดตัวเองมีแฟนแล้วแท้ๆ บางทีก็ออกไปนะคะ แต่ชวนบ่อยไป บอกไม่ไป ก็ตื้ออยู่ได้ จนกลายเป็นรำคาญ อยากเลิกคบไปเลยคะ จากคุณ : RUDDER_PP เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 03:49:46

ความคิดเห็นที่ 27 no comment ครับ แต่เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : eayx เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 15:23:54