|
ก่อนอื่นอยากจะออกตัวไว้ก่อนนะครับว่า นี่เป็นความเห็นส่วนตัวล้วนๆและไม่ได้ให้ร้ายหรือต้องการบ่อนทำลายความ สัมพันธ์ของใครนะครับ เพราะเรื่องที่จะเขียนต่อไปนี้มันเป็นเรื่องของคนสองคนมากกว่า
เนื่องจากการที่ผมอยู่อังกฤษมาราวๆ3ปี ก็ได้คบหาเพื่อนๆพี่น้องมากมายทั้งชาวไทยและต่างชาติ ทำให้พอจะรู้วัฒนธรรมของชาติอื่นๆมาบ้าง เพราะลอนดอนนั้นมีคนมาจากหลายเชื้อชาติจริงๆ
น้องๆผู้หญิงคนไทยเรา ผมเชื่อว่าหลายคนอาจจะเคยใฝ่ฝันอยากจะมีแฟนเป็นชาวต่างชาติ ไม่ว่าจะเป็นฝรั่ง ญี่ปุ่น เกาหลีหรือชาติไหนๆก็ตาม ความต้องการนั้นอาจจะมาจากผิดหวังในตัวชายไทย หรืออยากได้เพื่อนรู้ใจต่างชาติ หรืออยากลองเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ(ที่หาไม่ได้ในเมืองไทย) อยากจะรู้จักและแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกับเค้า
จริงๆแล้วการที่คนสองคนจะมีมิตรภาพต่อกันหรือความรักต่อกันนั้นมันไม่ผิด หรอกครับ แต่ด้วยการที่ผมได้รู้จักพี่ๆ หรือน้องๆหลายคนที่ได้ลองคบหากับคนต่างชาติแล้ว ส่วนใหญ่ไม่รู้ทำไมว่าเค้าเหล่านี้ที่ผมรู้จัก ถึงได้แต่เจอกับความผิดหวัง, เจอกับการที่ต้องเลือกสิ่งใดสิ่งหนึ่ง,เจอกับการต้องร้องไห้เสียใจ และอีกๆหลายๆเหตุผลความเสียใจที่ได้เกิดขึ้น ซึ่งแน่นอนบางคนอาจจะสมหวังในรักและไม่ได้ทุกข์ร้อนใดๆ แต่กับอีกหลายคนที่ตรงกันข้ามนั้น ทำให้ผมคิดว่าน่าจะเอามาเขียนบอกเล่าให้กันฟังก่อนที่จะตัดสินใจคบใครกันดี กว่า
ในฐานะที่ผมก็เป็นผู้ชายคนนึง แน่นอนว่าการจะจีบหญิงซักคนนั้น ตอนแรกๆไม่มีใครอยากแสดงความไม่ดีของตนเองออกมาหรอกครับ ต้องยอมรับกันเลยว่า มีการแสร้งทำไม่มากก็น้อย เพื่อที่จะดึงดูดใจฝ่ายหญิง แต่ไม่ว่าชายชาติไหนก็เหมือนกันแน่นอน(รวมทั้งหญิงด้วย) ไม่มีใครทำในสิ่งที่แสร้งทำได้นานหรอกครับ
ชายชาวต่างชาติส่วนใหญ่ในยุโรปและอาหรับ(พวกแขกขาว ซึ่งพวกนี้ส่วนใหญ่จะหล่อเทพมาก) ส่วนใหญ่เค้าจะดูถูกหญิงเอเชีย(โดยเฉพาะหญิงไทย)ครับ ว่าถ้าเค้าจีบ เค้าจะต้องได้(ตัว) จากที่เห็นมา คนเหล่านี้จะปากหวาน ใจถึง สปอร์ต และทำเหมือนกับว่าเราเป็นเจ้าหญิงมากในตอนแรกๆ เค้าจะทำให้รักและหลงโดยคำพูดหวานๆและแสดงถึงrespectในวัฒนธรรมเรา เราเข้าวัดเค้าก็เข้า(พวกแขกขาวบางคนไม่กินหมูถึงกับยอมกินหมูตอนจะจีบ) เราแสดงถึงความเป็นกุลสตรีวางตัว no hug, no kiss, no sex เค้าก็จะยอมรับทุกอย่าง แต่พอนานๆไป(หรือบางคนออกลายตั้งแต่อาทิตย์แรก) พอเค้าเริ่มรุ้แล้วว่าเค้าทำให้หญิงรัก หรือปลื้มใจได้ในระดับนึง เค้าก็จะเริ่มขอ เริ่มอ้างโดยการที่บอกว่า วัฒนธรรมของเค้าไม่เหมือนเรา บางคนหน้าด้านบอกมาเลยว่าsexมาก่อน เรื่องอนาคตไม่รู้ เป็นแฟนกันต้อง hug and kiss ถ้าไม่ยอมก็จะขอเลิก หรือมีข้อแม้ว่าถ้าไม่ยอมขอไปเที่ยวผู้หญิงได้ไหม(มองว่าแฟนไม่ให้เลย ต้องออกไปหาผู้หญิงที่เค้าคิดว่าเป็นสินค้าเอาเงินเข้าซื้อได้)
พี่ๆหรือน้องๆหญิงไทยบางคนรักศักดิ์ศรีในความเป็นหญิงไทย ไม่ยอมให้คนเหล่านี้มากดูถูกหรือเอาเปรียบ แต่เพราะรักหรือมีความรู้สึกดีๆให้กับเค้าไปแล้ว ต้องโดนเค้าบอกเลิกเพราะด้วยเหตุผลนี้ ทำให้พี่ๆน้องๆต้องเจ็บปวดใจ เสียใจ กับใจที่ให้ไปแต่เค้ากลับเห็นค่าแต่ร่างกายเรา(โดยอ้างว่าเป็นวัฒนธรรมของ เค้า) แต่ถ้าบางคนใจอ่อน แน่นอนโดยธรรมชาติของผู้ชายแล้วความต้องการทางเพศส่วนใหญ่มาจากการสัมผัส ไม่จำเป็นต้องเกิดความรักก็มีความรู้สึกได้ ซึ่งต่างจากผู้หญิง ความรู้สึกจะมาจากความรักเป็นพื้นฐาน ดังนั้นถ้ายอมให้ส่วนหนึ่ง ก็จะเกิดการได้คืบเอาศอก จากกอดเป็นหอม หอมเป็นจูบ และจะมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วถ้าตอนหลังไม่ยอม ก็จะเกิดปัญหา การข่มขู่ การทะเลาะ การขอเลิก ซึ่งผมเห็นแล้วสงสารมากที่เราขาดดุลการค้ากับชาวต่างชาติขนาดนี้(ขำๆนะครับ )และถ้ายอมแล้ว....เราจะต้องตกเป็นเบี้ยล่างเค้าตลอดไปครับกับชายยุโรป(โดย เฉพาะพวกแขกขาว)(นอกจากเราจะยอมเสียดุลที่เสียไปแล้ว แล้วใจเเข็งจากมา แต่คนได้กำไรและจะไปหากำไรจากหญิงคนอื่นๆภายหน้าก็คือเค้า)
บางคนอาจจะแย้งว่าขึ้นอยู่กับตัวบุคคล ชายไทยเลวๆแบบนี้ก็มีเยอะ....ใช่ครับ ไม่เถียง แต่พี่น้องครับ ผมยังมีอีกมุมมองนึง ซึ่งอันนี้ผมอยากจะเอาไว้ให้เป็นข้อคิดก่อนตัดสินใจ ซึ่งอาจจะเป็นข้อสำคัญกว่าเรื่อง ด้านบนอีกก็ได้คือ...
ก่อนที่เราคิดจะลองคบใครซักคนที่ไม่ใช่คนไทยเหมือนเรา เราลองคบเป็นเพื่อนแบบไม่คิดอะไรเกินกว่านั้นก็ดีไป แต่ถ้าเมื่อไรเกิดความคิดว่าอยากจะลองเรียนรู้ ลองคบเป็นแฟน ผมอยากจะให้ลองคิดว่า
ถ้าเรารักกันกับเค้าเราจะสามารถอยู่กับเค้าไปชั่วชีวิตได้ไหม เราจะอยู่กับเค้าในดินแดนที่ไม่ใช่บ้านเกิดเมืองนอนของเราได้ไหม เรารักเค้ามากจนเราสามารถที่จะตัดสินใจทิ้งบ้านเกิด ทิ้งพ่อแม่พี่น้องทั้งหลายให้อยู่ข้างหลังได้ไหม แม้อาจจะสามารถกลับไปเยี่ยมเยียนได้ปีละ2-3ครั้งแต่เราจะทำแบบนี้แล้วมีความ สุขจริงเหรอ เค้าเป็นทุกอย่างให้เราได้ในดินแดนที่ห่างไกลแบบนี้จริงเหรอ เรารักกับเค้าอยู่กินกับเค้าไปได้ทั้งชีวิตหรือไม่ เพราะการแต่งงานไม่ใช่เรื่องของ20-30ปี แต่เป็นเรื่องที่เราต้องตัดสินใจทั้งชีวิต เราอยากจะอยุ่กับเค้าในต่างแดนไปจนตายจากกันไปข้างหรือเปล่า บางวัฒนธรรมเราต้องอยู่กับเค้า2คนจนแก่เฒ่าเพราะลูกหลานในดินแดนแถบนี้พอโต แล้วเค้าจะมีครอบครัวโดยไม่ได้มาอบอุ่นแบบบ้านเราอีก(อันนี้เห็นเยอะมากที่ หญิงไทยสามีฝรั่งต้องโดดเดี่ยวในยามชราในต่างแดน) ถ้าหากเรารับได้มีความสุขได้ก็จริง แต่สิ่งที่เราจะเสียไปคือการจากบ้าน จากดินแดนที่เราโตมาตั้งแต่เล็ก จากความทรงจำดีๆในวัยเด็ก จากเพื่อน จากคนที่รักเราและเรารัก เพื่อจะมาอยู่กับผู้ชายคนเดียวในที่ห่างไกล ลองคิดดู ยังไงๆก็ต้องเสียใจครับ แต่เราต้องเลือกว่าจะเสียใจกับสิ่งไหนแค่นั้นเอง ถ้าหากเรารักเค้าเข้าไปแล้ว
แน่นอนว่าอนาคตเป็นเรื่องไม่แน่นอน บางคนอาจจะแย้งว่ามันยังไม่เกิด จะคิดไปทำไม ถึงเวลาค่อยคิด มีความสุขกับปัจจุบันดีกว่า....แต่จะรอให้มันเกิดขึ้นทำไมล่ะครับ คิดซะตั้งแต่ยังพอจะถอนตัวได้ทัน
บางคนแย้งว่า เราเชื่อว่าจะทำให้เค้ารักเราจนไปอยุ่เมืองไทยกับเราให้ได้....ถ้าเป็นชาย เอเชียยังพอมีหวังครับ แต่ถ้าเป็นพวกยุโรปหรือแขกขาวนั้น มีโอกาสแต่1%เท่านั้น(แล้วเราจะลองทั้งๆที่โอกาสจะเสียใจมีถึง99%เหรอครับ )และก็มีคนเจ็บเพราะคิดแบบนี้มาแล้ว
บางคนแย้งว่า ถ้าจะเสียใจ จะขอเสียใจด้วยตัวเอง เพราะเป็นทางที่เลือกเอง ...แล้วไม่คิดถึงคนที่เค้ารักเราเป็นห่วงเราเช่นคุณพ่อคุณแม่บ้างหรือครับ ว่าถ้าเห็นลูกสาวเจ็บกลับไป จะทำให้ท่านเจ็บและเสียใจแค่ไหน
ทั้งหมดนี้เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ หญิงไทยที่แต่งงานกับชาวต่างชาติแล้วสุขสมหวังนั้นก็มีเยอะ(ถึงแม้จะต้อง ผ่านเวลาในการตัดสินใจที่จะเลือกใช้ชีวิตและจากบ้านมาในช่วงเวลานึงก็เหอะ)
อยากจะฝากให้ได้คิดกันซักนิดนะครับ ก่อนจะตัดสินใจคบใครในต่างแดน และถ้าทำได้แล้วก็ขอให้เจอคนที่ดี มีความสุขสมหวังดังใจหมาย
ขอขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ(ยินดีรอรับคำด่าและข้อโต้แย้งครับพี่น้อง)
จำ ไว้ว่า ชายไทยไม่ได้เป็นชายที่ดีที่สุดในโลก แต่อย่างน้อยถึงเค้าจะดีจะเลวยังไง แต่ก็เป็นคนที่เข้าใจวัฒนธรรมและภาษาของเรามากที่สุดในโลกครับ
ไม่มีที่ใด สุขใจเท่าเมืองไทยครับ บ้านเรา....
| จากคุณ |
:
joseptjostar 
|
| เขียนเมื่อ |
:
17 พ.ย. 53 00:14:36
|
|
|
|
หญิงไทยกับแฟนต่างชาติ
