ความคิดเห็นที่ 1 แรงศรัทธาบนความต่าง ฌอน ชิเวอร์ตัน นามเดิมของหนุ่มอังกฤษก่อนจะเปลี่ยน "ฉายา" เป็น ชยสาโรภิกขุ เมื่อ 19  ปีก่อน และใช้ชวิตอยู่ในร่มกาสวพักตร์มานานถึง 33 ปีแล้ว แต่สำหรับตัวท่านเองออกจะคุ้นหูกับคำว่า "พระฝรั่ง" มากกว่า พระอาจารย์ชยสาโรภิกขุ แห่งสถานพำนักสงฆ์ จังหวัดนครราชสีมา เป็นผู้มีศรัทธาในพลังแห่งพุทธศาสนา จนได้ชื่อว่าเป็นพระฝรั่งที่ถ่ายทอดความลึกซึ้งทางธรรมฉบับภาษาไทยได้สละ สลวย และกินใจพุทธศาสนิกชนทั่วโลก - โลกพุทธศาสนาในสายตาตะวันตกเป็นอย่างไร พุทธศาสนาในโลกตะวันตกแตกต่างจากที่นี่หลายประเด็น ที่สำคัญ คือความหลากหลายทั้งจากอินเดีย ธิเบต จีน ญี่ปุ่น ไทย ลาว เขมร ต่างก็มีสำนักวิปัสนา ความหลากหลายนั้นมีผลดี เพราะมีทางเลือกเยอะ แต่ขณะเดียวกันก็ขาดความสามัคคี ตกลงไม่ได้ว่าพระพุทธศาสนาคืออะไรกันแน่ ภาพพจน์จึงไม่ชัดเจนเท่าไร เช่น พระญี่ปุ่นดื่มสาเก เราก็อยู่ในที่ประชุมกันและสอนเรื่องความสำคัญของศีล 5 จึงดูเหมือนไม่ให้เกียรติท่าน บางทีก็ต้องระวังตัว เพราะฉะนั้นพุทธยังคงเป็นศาสนาเล็กๆ ที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับศาสนาอื่น ซึ่งเป็นเรื่องสำคัญมากกว่า - พุทธศาสนาในอังกฤษได้รับความสนใจระดับไหน หากดูที่อังกฤษแล้ว ความเชื่อในศาสนาคริสต์ค่อนข้างอ่อนแอ และหันมาสนใจพุทธศาสนามากขึ้นเรื่อย แต่อิทธิพลของศาสนาในโลกตะวันตกเป็นความสนใจคนละรูปแบบกับเมืองไทย คนที่นั่นจะเอาคำสอนในพระพุทธศาสนาไปประยุกต์ใช้ในวิชาการต่างๆ โดยที่พยายามเลี่ยงศัพท์ทางพุทธศาสนา เพื่อไม่ให้คนที่ไม่ใช่พุทธปฏิเสธ แล้วเลือกนำหลักคำสอนไปใช้ประโยชน์ได้เต็มที่ เมื่อเขาได้ส่วนหนึ่งแล้ว เขาก็จะสนใจพุทธศาสนาด้วยตัวเขาเอง แต่ข้อเสียก็คือ คำสอนพระพุทธเจ้าเป็นระบบองค์รวม ถ้าดึงออกมาสักสองสามข้อออกจากบริบทก็จะไม่ได้รับประโยชน์เต็มที่ อิทธิพลของพุทธศาสนาในอังกฤษ ทั้งในภาคปฏิบัติและแนวความคิดจึงมีอยู่มาก แต่ถ้าถามว่าเป็นพุทธหรือไม่ ก็บอกว่าไม่ใช่ แต่จะสนใจเรื่องการภาวนา การระงับความเครียด จึงสอดรับกับความรู้สึกของคนในโลกที่เจริญแล้ว พวกเขาจะคิดว่าชีวิตไม่มีความหมาย ไม่มีแนวทาง จึงต้องใช้คำสอนในระดับอุดมการณ์ที่ยึดเหนี่ยวจิตใจได้ เพื่อให้สงบปล่อยวางความทุกข์ในใจ - แล้วที่นั่น นำหลักคำสอนทางพุทธมาใช้กันอย่างไร อาตมาเพิ่งกลับมาจากอังกฤษมาได้หนึ่งเดือน คนที่นั่นกำลังสงสัยกันมากเรื่อง  Mindfulness ซึ่งแปลจากคำว่า สติ สาเหตุที่พวกเขาสนใจเรื่องนี้กันมาก มีที่มาจากคนที่เป็นโรคจิตระบาดทั่วโลก คือจิตซึมเศร้า (Depressive) ซึ่งเคยใช้การรักษาทั้งจิตบำบัดแบบซิกมันด์ ฟรอยด์ และใช้ยา แต่ระยะหลังทั้งสองทางไม่ได้ผลในระยะยาว ต่อมาจึงมีสาขาจิตบำบัดใหม่ (Cognitive Therapy:CT) เพื่อแก้ปัญหาคนที่เป็นโรคซึมเศร้า ซึ่งเขาจะมีความคิดบางอย่างตกร่อง คิดปรุงแต่งไปเองว่า ฉันแย่ ฉันไม่ดี ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง จึงพยายามให้คนนั้นกำหนดและปล่อยวางความคิด ทฤษฎีนี้ดี แต่ผลการปฏิบัติยังไม่ค่อยดีเท่าที่ควร แต่เมื่อรู้เรื่องการเจริญสติทางพุทธศาสนา การอยู่กับปัจจุบัน และปล่อยวางเรื่องอดีต อนาคต แล้วหันมาจัดการกับความรู้สึกในกาย ในใจ รู้เท่าทันอารมณ์ จึงถูกนำมาเป็นเครื่องมือใหม่ เรียกว่า Mindfulness-Based Cognitive Therapy:MBCT วิธีนี้ดีกว่าและได้ผลมากกว่าเท่าตัว โดยเฉพาะคนที่เป็นโรคซึมเศร้าเรื้อรัง เพราะแก้ที่รากเหง้าของปัญหา ยังมีผลงานของ ดร.จอน คาเบ็ต-ซินน์ (Dr. Jon Kabat-Zinn) ผู้ก่อตั้งศูนย์เซ็นแห่งเคมบริดจ์ รัฐแมสซาชูเซ็ทส์ สหรัฐอเมริกา สร้างโครงงานที่มีชื่อเสียงในการช่วยคนที่มีอาการเจ็บปวดจากโรคร้ายแรง ซึ่งใช้ยาไม่ได้ผล โดยใช้การเจริญสติเพื่อลดความเครียด (Mindfulness-Based Stress Reduction : MBSR) มาสอนสติให้คน ช่วยระงับความรุนแรงของเวทนาสำหรับคนที่เป็นโรคที่ไม่ทางรักษาให้หายขาดได้ ปัจจุบันเรื่องนี้ถูกพูดถึงกันมาก ทำให้โครงงานที่เกี่ยวกับสติได้รับความนิยมสูง ก่อนกลับมาเมืองไทย อาตมาได้ไปเยี่ยมโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง เขาสอนวิชาสติให้วัยรุ่นมัธยม โดยไม่ได้กล่าวคำว่าพระพุทธศาสนา ซึ่งทางกระทรวงก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่จริงๆ แล้วก็ดึงหลักของพระพุทธศาสนามาใช้นั่นเอง - เมื่อมีหลายนิกาย ทำไมท่านตัดสินใจเลือกเส้นทางนี้ ที่เลือกยึดหลักเถรวาท เพราะมีความตั้งใจ ต้องการจะทุ่มเทกาย ถวายชีวิตให้กับพระพุทธศาสนา เพื่อบรรลุมรรคผลนิพพาน และที่ชอบฝ่ายเถรวาท เพราะถูกจริต ตรงไปตรงมา ไม่มีพิธีรีตรองมากมาย แต่เข้ามาเกี่ยวกับกาย กับใจ กับทุกข์ การที่จะอยู่กับป่ากับ ธรรมชาติ อย่างที่สาวกพระพุทธเจ้าเคยปฏิบัติในสมัยพุทธกาล - แล้วพระต่างชาติมีปัญหาเรื่องศัพท์ทางธรรมหรือไม่ อาตมาคิดว่า เรื่องภาษาไม่ใช่อุปสรรค เพราะเชื่อว่าภาษาพื้นฐาน คือบาลีสันสกฤต ซึ่งทั้งคนไทยและต่างชาติก็ต้องเริ่มมาเรียนรู้เหมือนกัน ภาษามีความยากพอกัน  แต่คนไทยอาจจะง่ายกว่าที่ศัพท์ไทยมีบาลีสันสกฤต แต่ในเมื่ออาตมาเป็นฝรั่ง ก็ต้องพยายามและขยันมากหน่อย ก็ไม่นาน ที่อาตมารู้สึกได้ผล คือการท่องตัวอักษรจนกระทั่งอ่านได้  จากนั้นก็อยู่คนเดียว ค่อยๆ อ่าน ดูศัพท์ในดิกชันนารี  อีกทั้งอยู่กับครูบาอาจารย์ ไม่ได้เรียนทฤษฎีอะไรมากมาย ก็ปฏิบัติไปด้วย มีการพิสูจน์ไปด้วย ได้ปรึกษาหารือกับครูบาอาจารย์ ได้อ่านได้ฟัง พูดคุยกับพระด้วยกัน ทั้งหมดเป็นชีวิตของเรา เราก็ต้องคลุกคลีกับสิ่งนี้อยู่แล้วจึงไม่ยากเท่าไร - ท่านมีบุคคลที่เป็นแรงบันดาลใจในการศึกษาธรรมอย่างบ้างไหม อาตมาอยู่กับพระอาจารย์สุเมโธในเวลาไม่นาน แต่มาผูกพันกับหลวงพ่อชามาก  ท่านสอนทุกอย่าง โดยใช้ภาษาง่ายๆ แต่มีความหมายลึกซึ้ง สามารถนำไปคิดได้ตลอดชีวิต  อย่างที่ท่านสอนว่า "ทุกข์เพราะคิดผิด" มันง่ายๆ แปลได้ตรงตัว มันไม่ใช่ทุกข์ทางกาย แต่เป็นทุกข์ทางใจ เพราะคิดผิดอะไรอยู่ เพราะอยากได้แล้วไม่ได้ เพราะพลัดพรากจากสิ่งที่ชอบ หรือได้ในสิ่งที่ไม่ชอบ ธรรมะเป็นเรื่องความรู้สึก ไม่จำเป็นต้องใช้ภาษาพิสดาร มันก็ขยายออกจากความจริงได้ง่าย แล้วเราก็ปฏิบัติตามคำสอนของท่าน แต่ที่สูงสุดสำหรับอาตมาแล้ว พระพุทธเจ้าเป็นต้นแบบ เพราะเราก็เป็นชาวพุทธ และมีพระพุทธเจ้าเป็นศาสดา เป็นครูที่คุ้มครอง พูดในทางโลกแล้วท่านเป็นผู้ไม่มีโลภ โกรธ หลง และในทางบวชทางธรรม ท่านถึงพร้อมด้วยกรุณา ปัญญา ด้วยความบริสุทธิ์ใจ ละกิเลส ทุกคนที่มุ่งมั่นในการปฏิบัติก็จะดำเนินตามรอยพระพุทธองค์ - แล้วได้นำวิถีคำสอนมาสร้างสไตล์การสอนอย่างไร สำนวนการเขียนการพูด มันจะต้องเกิดจากความเข้าใจ หรือมีสิ่งที่อยากสื่อก่อน แล้วก็ใช้ภาษาที่เหมาะที่สุดกับสิ่งที่ต้องการจะสื่อออกไป ไม่ใช่เริ่มจากสำนวนก่อนแต่ไม่เข้าใจ ทั้งนี้สังเกตว่า เราอ่านในสิ่งที่เข้าใจยาก ก็เพราะให้เกียรติผู้เขียนที่เขาเป็นดอกเตอร์หรือเปล่า มันลึกซึ้งมาก แต่ลึกซึ้งตรงที่ไม่เข้าใจ ซึ่งอาตมาเห็นว่าเป็นข้อผิดพลาดของผู้เขียนที่ไม่สามารถขัดเกลาสำนวนให้ถึง ผู้อ่าน ถ้าไม่อย่างนั้นจะเขียนทำไม ถ้าไม่ต้องการจะสื่อให้ผู้อ่านเข้าใจ เราไม่จำเป็นตัดส่วนที่เข้าใจยากออกไปเลย ถ้ามันเป็นคำที่ลึกซึ้งจริงๆ สามารถขัดเกลาความรู้สึก สามัญสำนึก สำหรับ อาตมาเอง ภาษาที่ใช้ในตอนที่เทศน์มากกว่าร้อยกว่าพันกัณฑ์ให้ชาวบ้านฟัง มันเป็นเรื่องท้าทายที่ต้องทำให้ชาวบ้านทุกคนเข้าใจ แม้แต่คนที่ไม่เคยเรียนหนังสือ แต่พวกเขาก็ฉลาด เราต้องพยายามพูดให้เขาเข้าใจในสำนวนที่เราจะสื่อให้ได้ ถ้าต้องเทศน์ในต่างประเทศที่ต้องมีล่ามด้วย ก็ต้องเปลี่ยนเพราะมันยากและไม่มีความต่อเนื่อง ก็จะเลี่ยงคำยากๆ ไปใช้คำอุปมาอุปไมย เพราะผู้เทศน์ ผู้ฟัง ผู้แปลก็จะลำบาก แต่ถ้าใช้คำเปรียบเทียบก็จะให้เห็นภาพพจน์ได้ดีกว่า พระพุทธเจ้า หรือ หลวงพ่อชาเป็นตัวอย่างที่ดี ท่านจะดูคน ดูผู้ฟัง จะวางคำพูดให้เหมาะกับผู้ฟัง แม้จะเป็นอุปมาอุปไมย อย่างหลวงพ่อชา เวลาคุยกับทหาร ก็จะคุยเปรียบเทียบกับเรื่องปืน หรือเวลาคุยกับชาวบ้าน ก็คุยเรื่องควาย ทำนา เอาเรื่องใกล้ตัวมาเป็นสะพานจากสิ่งที่อยู่ สิ่งที่ไม่รู้ ไปสู่สิ่งที่รู้ - ณ เวลานี้ พระอาจารย์คิดว่าเรื่องใดอยากสื่อออกไปมากที่สุด ทั้งที่ทิศทางของโลกมุ่งเชื่อมโยงกันเป็นหนึ่ง (Global network) แต่มันกลับไม่เชื่อมต่อกัน ผลที่ออกมาตรงข้ามกับที่พยากรณ์ไว้ ทุกวันนี้มีความหลากหลายของสื่อ เว็บไซต์ เฟซบุ๊ก ทวิตเตอร์ สถานีโทรทัศน์ วิทยุ กลายเป็นว่าคนใจแคบลงมาก ในเมื่อมันมีให้เลือกเยอะ เราก็จะมักเลือกเฉพาะที่ตรงกับความชอบใจหรือตรงกับความคิดเห็นของเรา ฝ่ายนี้ก็จะเลือกฟังเลือกดูเลือกคุยกับฝ่ายนี้เท่านั้น แทนที่จะกว้าง เชื่อมต่อกัน เราจึงพูดกันไม่รู้เรื่องกันมากขึ้น แม้ความคิดเห็นในการบริหารประเทศ การบ้านการเมืองจะหลากหลายก็ไม่เป็นไร เป็นธรรมดาและเป็นสิ่งที่ดีในระบบประชาธิปไตย - แล้วเราจะใช้ธรรมะเข้ามาแก้ปัญหานี้ได้อย่างไร สิ่งที่เราลืมไป และเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องมีมากที่สุด ซึ่งจะเป็นเบื้องหลัง เป็นพื้นฐานของความหลากหลายที่เราต้องถือไว้ นั่นคือ อุดมการณ์ของสังคม หรือคุณค่าที่เราเชิดชู (Common Value) ส่วนมากอาตมาจะยกตัวอย่างว่า ถ้ามีเงินมาวางตรงหน้าร้อยล้าน ให้เลยนะ แต่มีข้อแม้ว่าต้องฆ่าพ่อแม่ ถึงจะให้เป็นพันล้าน แสนล้านก็ไม่ยอมฆ่าพ่อแม่ตัวเองหรอก ฉะนั้นตกลงกันได้ว่าในสังคมยังมี สิ่งหนึ่งที่สำคัญกว่าเงิน นั่นคือ ชีวิตพ่อชีวิตแม่ แล้วก็พยายามขยายออกไปสู่คนรอบข้าง สู่ชีวิตคนอื่น ลูกหลาน ญาติพี่น้อง หรือเพื่อนก็ได้ แล้วก็สิ่งอื่น อย่างธรรมชาติสิ่งแวดล้อมก็ได้ สมมติว่าเรามีป่าที่เมืองกาญจนบุรีเป็นร้อยไร่ แล้วมีคนต่างชาติเอาเงินมาให้แสนล้าน จะขายให้ไหม เราคิดได้ว่าสามารถเอาเงินไปพัฒนาประเทศได้ดีหลายอย่าง แต่ถ้าไม่ขายมันก็จะเป็นที่อยู่อาศัยของป่า ของสัตว์ป่า เราก็ต้องชั่งใจดูว่าอะไรสำคัญกว่า เราต้องเลือกกำหนดว่าอะไรเป็นคุณค่า จึงต้องหาทางเปรียบเทียบเป็นข้อๆ เพื่อจะเลือกว่าอะไรเป็นข้อที่หนึ่ง สอง แล้วก็จะรู้ว่าเราให้ความสำคัญกับสิ่งใดมากน้อยแค่ไหน 10-20 ปีที่ผ่านมา เราพัฒนาประเทศชาติโดยให้ความสำคัญกับเศรษฐกิจเป็นที่หนึ่งตลอด เราก็ถือว่าสิ่งอื่นๆนั้นก็ดี แต่ถ้าต้องเลือก ก็มักจะเลือกเศรษฐกิจ เอาเงินเอาทองก่อน  ถึงแม้ว่าจะอยากให้ความอบอุ่นในสังคมหรือมีชีวิตครอบครัวที่ดีก็ตาม - ทิศทางของพุทธศาสนาในอนาคตจะเป็นอย่างไร พระพุทธศาสนายังมีนิมิตหมายที่ดี แต่ก็อดเป็นห่วงเรื่องความอ่อนแอของสถาบันศาสนา การบริหารจัดการ การศึกษาวินัยสงฆ์ ไม่ได้ แต่ที่น่าอนุโมทนาเรื่องสถานีวิทยุท้องถิ่น ทุกวันนี้ มีวัดทั่วประเทศทำสถานีวิทยุของท่าน ทำวัตรเช้าเย็น เปิดซีดีของครูบาอาจารย์ทั้งวันทั้งคืน ที่สังเกต เข้าไปในหมู่บ้าน หรือทุ่งนา จะมีเสียงพระเทศน์แทนเพลงลูกทุ่ง และยังมีการเผยแพร่หนังสือธรรมะ ให้เป็นธรรมทาน ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนส่วนไหน ทุกคนมีโอกาสศึกษาธรรมะ ชัดเจนและถูกต้อง เราได้เปรียบกว่าคนสมัยก่อน ทุกวันนี้เดินทางไปวัดก็ไม่ยาก เปิดทีวีเปิดวิทยุ หรือขอซีดีหนังสือธรรมะ มีโอกาสมาก มีการเข้าถึงง่ายขึ้น เป็นข้อที่ดี แต่เรื่องคำสอนผิด ความงมงายแพร่หลายมาก หรือที่เป็นพุทธพาณิชย์ เป็นจุดที่น่าเป็นห่วง หรือการที่เข้าใจว่า บุญเป็นสิ่งที่นับได้ ทำร้อยบาทได้ร้อยบุญ อย่างนี้เป็นความคิดที่ไม่ตรงกับที่พระพุทธเจ้าสอน มันก็เป็นความคิดที่ไม่ตรง ชวนให้งมงาย ที่มา: http://www.bangkokbiznews.com/home/detail/life-style/health/20100726/344727/%E0%B8%8A%E0%B8%A2%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B9%82%E0%B8%A3%E0%B8%A0%E0%B8%B4%E0%B8%81%E0%B8%82%E0%B8%B8-%E0%B9%81%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B8%B2%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%87.html จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 54 18:23:10

ความคิดเห็นที่ 2 น่าแปลกใจและน่าเสียดายว่าใส่วีดีโอไม่ได้ เอาเป็นลิงค์ไปเปิดดูกันเองแล้วกันนะคะ http://www.youtube.com/watch?v=Rd7a9Ur2x0o http://www.youtube.com/watch?v=w--B7ecNl40&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=OxhptU-Xju4&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=rpCy9Tb73gw&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=03nifVj9pqI&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=sB3cUVxfYBA&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=g3_lqd4Sgfc&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=U_BUbciuEXo&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=LrVwj1dx_BU&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=gOswy82REnw&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=J-NqusDLExc&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=uqb7ZuMI8HY&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=wB_STm4vaVU&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=W3umPRQJJUc&feature=related จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 54 18:36:14

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณค่ะ จากคุณ : พธูไทย เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 54 19:45:01

ความคิดเห็นที่ 4 พี่แนน เหมือนเป็นเรื่องบังเอิญท่ีประจวบเหมาะมาก เมื่ออาทิตย์ที่แล้วหยินเพิ่งบอกสามีว่า อยากให้เธอศึกษาศาสนาพุทธและบวชเพื่อเรียนรู้เพื่อให้เข้าใจหลักศาสนาพุทธ ที่เมืองไทยมีพระฝรั่งหลายรูป เธอไม่จำเป็นต้องเรียนพูดภาษาไทย เขาก็ทำหน้างงๆ และบอกว่า แล้วถ้าฉันบวชแล้วไม่อยากสึกหรือ ต้องการปลีกวิเวก แล้วพาครอบครัวไปอยู่ในป่า เธอจะทำไง หยินบอกว่า ก็แล้วแต่เธอสิ ก็คงจะดีเหมือนกัน แต่คิดอีกที ให้เขาไปเรียนหลักธรรมและนั่งสมาธิก็น่าจะพอแล้วเนอะ จากคุณ : yinnerella เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 00:02:19

ความคิดเห็นที่ 5 คุณพธูฯ...ด้วยความยินดีอย่างยิ่งค่ะ น้องหยิน...ใช่ แค่ให้รู้หลักในการทำสมาธิ รู้จักปล่อยวาง รู้จักกำหนดจิตตัวเอง มีสมาธิและสติในการทำงานและดำเนินชีวิต แฟนพี่เขาพอใจแล้ว ทุกวันนี้ค่อนข้างขี้ลืมาก เพราะใจลอยไม่มีสมาธิน่ะ เขาเลยคิดว่าการทำ Meditation นั้นดีต่อเขาเอง พี่ก็เคยคิดนะ เออ หากเขาเกิดสนใจอย่างลึกซึ้งมากจนอยากละทางโลกไปเลยล่ะ แล้วเราจะทำยังไงดี แต่พอสติรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ใจพี่ก็กลับกลายเป็นอนุโมทนาสาธุให้กับความคิดนั้นไป คือกลายเป็นสุขใจและยินดีหากเขาจะเข้าถึงรสพระธรรมอย่างแท้จริง แต่ตอนนี้นะยังไงก็ได้ เขาขอแค่ให้รู้เท่าที่พี่รู้ เขาพอใจแล้ว คงอีกนานกว่าเขาจะตัดใจได้น่ะ ฮาาา เอาลิงค์มาฝากอีกค่ะ Buddhist Education 1-8 http://www.youtube.com/watch?v=5pEe9rUsm64&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=M8gyyIyj_TI&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=y87ED5e4g3g&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=KRoS4r5QEek&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=nNKX91P7_cc&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=lgXwgHtrhQs&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=ImPrKDo90xc&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=Mysn24lJD1s&feature=related จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 00:48:41

ความคิดเห็นที่ 6 ขออนุโมทะนาบุญจากการศึกษาธรรมมะของพี่และคุณเอเดรียนด้วยนะคะพี่แนน การที่เกิดความสนใจเลื่อมใสที่อยากจะศึกษาพระธรรมนั้นเปิ้ลว่าถือว่ามีบุญในระดับนึงแล้วนะคะ และถ้าบุญถึงก็จะได้มีโอกาสได้เรียนรู้กับพระปฏิสัมปทาผู้ที่ปฏิบัติดีนั้นก็ยิ่งดีใหญ่ค่ะ ในขณะที่เปิ้ลยังไม่มีโอกาสจะได้เรียนรู้พระธรรมลึกซึ้งจากครูบาอาจารย์ดีๆก็ขอใช้ธรรมะขั้นพื้นฐานเป็นแนวทางในการดำรงชีวิตประจำวันไปก่อนค่ะ บุญมีโอกาสมาเมื่อใหร่ก็จะขอไปร่วมวงปฏิบัติธรรมด้วยคนค่ะ จากคุณ : หมูหนาว เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 03:02:56

ความคิดเห็นที่ 7 ยังอ่านไม่หมดค่ะ เดี๋ยวแวะมาอ่านต่อนะคะ ไปล้างรถก่อน อิอิ พ่อบ้านปุ๋มก็ชอบวิถีพุทธค่ะ พี่แนน เค้าจะรู้เรื่องพุทธมากกว่าปุ๋มซะอีก เค้าดาวน์โหลดเรื่องเกี่ยวกับพุทธมาฟังทางซีดีค่ะ แบบว่าแทนที่จะไปอ่านเอง มีคนอ่านให้เรียบร้อย แล้วเค้าก็ฟังทางซีดี เวลาขับรถไปไหนมาไหนไกล ก็ฟังค่ะ เค้าเคยไปนั่งสมาธิแถวบ้าน แต่ปุ๋มไม่เคยไปค่ะ คิดกันไว้ว่า ถ้าแม่มา แล้วเราจะไปนั่งสมาธิ ที่วัดไกลจากบ้านพอสมควร เป็นวัดไทยค่ะ เค้ามีนั่งสมาธิทุกวันเสาร์ค่ะ เราเลยอยากจะไปกัน สามีเคยถามว่า เค้าไปบวชที่เมืองไทยได้หรือเปล่า คิดว่าถ้าเรามีฮอลิเดย์นานๆ เค้าอาจจะไปบวชดู หุหุ เดี๋ยวมาคุยด้วยใหม่นะคะ ปุ๋มชอบค่ะ จากคุณ : PoomPim..TMB เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 05:03:22

ความคิดเห็นที่ 8 เปิ้ลที่รัก...ขอบใจมากจ้ะที่อนุโมทนาบุญ การที่เปิ้ลได้ศึกษาธรรมะขั้นพื้นฐานได้แล้วนั้น รวมทั้งตระหนักรู้ถึงโอกาสของตนว่าจะมาถึงเมื่อไหร่นั้นถือว่าเปิ้ล ''เป็นผู้รู้แล้ว'' เพียงแต่โอกาสยังไม่เอื้ออำนวยให้ ''ตื่น'' ขึ้นมา ''เบิกบาน'' ได้เต็มที่เท่านั้น... ไม่นานเกินรอหรอกเปิ้ลเอ๋ย เมื่อไหร่ได้เริ่มทำบุญกับพ่อแม่แล้วนั่นแหละ...ฟ้าจะเปิดทางให้เปิ้ลทันที พี่ขอเอาใจช่วยนะเปิ้ลนะ ปุ๋มจ้ะ...โชคดีมากนะที่พ่อบ้านปุ๋มเขาสนใจวิถีชาวพุทธเหมือนกัน รู้จักกระตือรือร้นหาซีดีมาฟังด้วยตนเอง จนถึงขั้นคิดจะไปบวชด้วยตัวเอง แบบนั้นถือว่าเป็นผู้ตื่นได้เลยนะ สาธุพี่ขออนุโมทนาด้วย พ่อบ้านพี่เขาถือว่ายังอ่อนกว่าพ่อบ้านปุ๋มมาก เพราะพี่ยังต้องเป็นคนป้อนให้อยู่ เพราะเขาเป็นคนดื้อนะ อยากลองแต่ก็ดื้อ ลองให้นั่งสมาธินี่ยังนั่งไม่นิ่งเพราะใจแกว่งไปเรื่อย ไม่มีสมาธิ แต่เขาก็พยายามมาก และเขานี่กว่าจะเชื่อหรือจะทำอะไรตามใครอะไรได้นี่ยากมาก ทุกอย่างต้องพิสูจน์ด้วยตัวเองก่อนถึงจะเชื่อ พี่ก็ปล่อยเขามาตลอดไม่เคยบอกว่าเธอต้องมาเหมือนฉัน แต่เขาจะดูตามพี่ตลอดเลยว่าทำไมเราไม่รู้ร้อนรู้หนาว ทำไมเราเฉ๊ยเฉยได้ทุกเรื่อง ทำไมเราไม่โกรธ ทำไมเราปล่อยวางดูไม่ทุกข์ไม่ร้อน ไม่ฉุนเฉียวง่าย ไม่พูดจาส่อเสียด เขาก็สงสัยว่าทำไม? พี่ก็บอกเธอก็ศึกษาเองสิถึงจะรู้ เหมือนเรื่องเวรเรื่องกรรมก็เหมือนกัน เพราะเขาพิสูจน์ด้วยตัวเองเขารู้เขาเห็นผลของกรรมนั้น เขาถึงได้เริ่มเชื่อและปักใจลงในที่สุดว่าพุทธศาสนาสอนคนให้มีสติ ดูใจ ดูกาย ดูการกระทำตัวเองก่อนอื่น ไม่โทษฟ้าโทษดิน ทำให้เขาผ่อนคลายและรู้จักปล่อยวางบ้าง จนทำให้เขาอยากศึกษาธรรมะแบบคนพุทธมากขึ้นๆเอง ปีนี้กลับไปเมืองไทยเขาก็อยากไปพบท่านชยสาโร อยากให้ท่านสอน อยากสนทนาธรรมกับท่าน รวมทั้งอยากจะไปวัดป่านานาชาติด้วยถ้ามีโอกาส หวังว่าเราคงจะไม่มีกรรมมาบังอย่างปีที่ผ่านๆมาอีก จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 06:14:17

ความคิดเห็นที่ 9 สาธุ.. พี่แป๊ดนี่ยังเป็นประเภทกิเลศหนาปัญญาทึบอยู่เลยนะน้องแนน นั่งสมาธิยังไม่เป็นเลย แต่ก็เป็นคนกลัวบาปนะ เอาแค่นี้ก่อน บอกตัวเองอย่างนี้ จากคุณ : PatPDX เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 08:35:38

ความคิดเห็นที่ 10 พี่แนน ปุ๋มคิดว่าสามีพี่คงจะคล้ายๆสามีปุ๋มนะคะ เค้าไม่ค่อยให้สอนให้บอกค่ะ เค้าจะทำเอง ค้นคว้าเอง หาเอง คือเค้าชอบพุทธมานานแล้วค่ะ ศึกษามาเรื่อยๆ จนมาเจอปุ๋มนี่ ก็ได้รู้อะไรเพิ่มขึ้นมาอีกนิด แต่เค้าก็ยังศึกษาเองมาเรื่อยๆนะคะ ปุ๋มไม่ค่อยชอบนั่งสมาธิค่ะ ชอบจะหลับ และโงนเงน เป็นตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว เวลาวิชาพุทธศาสนา นั่งสมาธิชอบหลิ่วตาดูคนอื่นๆ ก๊ากกกก ปุ๋มไม่เคร่งค่ะ คือ เราทำเท่าที่ทำได้ คิดดีทำดี เราจะพยายามไปวัดให้ได้อย่างน้อยเดือนละครั้งค่ะ เพราะที่ซิดนี่ย์ เค้าจะมีทำบุญตักบาตร ทุกวันอาทิตย์สุดท้ายของเดือน ปุ๋มก็ทำกับข้าวไปร่วมด้วย สามีอยากไปสวดมนต์ค่ะ เพราะเค้ามีทับศัพท์ภาษาอังกฤษให้ฝรั่งด้วย เค้าชอบเวลาเราไปตักบาตรหน้าวัด แล้วถวายอาหาร หลังจากนั้นเราก็มาร่วมทานอาหารกันค่ะ ปุ๋มนั่งสวดมนต์ไปนึกถึงอาหารไป อิอิ เห็นแก่กินเป็นที่สุด หลังๆ เราไปอีกวัดหนึ่งค่ะ ไกลออกไปอีก ขับรถเกือบสองชั่วโมง เค้าเรียกวัดป่า มันจะมีพื้นที่เยอะ สงบเหมาะสำหรับนั่งสมาธิค่ะ ไปมาสี่ห้าครั้งแล้ว แต่สามีชอบวัดที่ซิดนี่ย์มากกว่า เพราะได้สวดมนต์นานๆ เค้าบอกวัดใหม่ สวดแป๊บเดียว ก็กินข้าวแล้ว วัดใหม่เค้ามีนั่งสมาธิวันเสาร์อย่างที่บอกค่ะ เลยคิดจะไปลองกันดู เพราะปุ๋มก็ไม่เคยนั่งเลยตั้งแต่สมัยเรียนจบ คิดว่าถ้ามีโอกาสได้ไปเมืองไทยนานๆ ปุ๋มจะพาเค้าไปดูวัดที่พี่แนนพูดมาค่ะ เคยเห็นในพันทิปนี่แหละเค้าเอามาลงด้วยเคยเห็นนานแล้วเซพไว้ด้วย แต่อยู่ในคอมเก่า มันหายไปแล้วด้วยค่ะ ขอบคุณพี่แนน ที่มาแบ่งปันความรู้กันนะคะ จากคุณ : PoomPim..TMB เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 10:05:59

ความคิดเห็นที่ 11 มีบุญจริงๆค่ะ สาธุ จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 15:17:34

ความคิดเห็นที่ 12 ขอลอกคุณพี่ PatPDX มาทั้งดุ้นเลยค่ะเพราะเหมือนกันเด๊ะ แต่น้องสาวดิฉันที่อยู่อีกประเทศนึงเธอสนใจมาก ไปวัด ไปบวชชีพราหมณ์ นั่งสมาธิบ่อย ๆ สามีก็ตามไปช่วยงานวัดทุกครั้ง เมื่อเดือนก่อนได้คุยกันเธอเล่าว่าสามีอยากไปบวชที่ไทย! (หนึ่งเลยส่งลิ้งค์นี้ไปให้น้องอ่านด้วยค่ะ) จากคุณ : หนึ่งนางนี้ เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 15:41:47

ความคิดเห็นที่ 13 ดีใจจังที่มีฝรั่งสนใจในเรื่องศาสนา แนน หนูก็ได้บุญด้วยนะ ช่วงปีที่แล้วไปนั่งสมาธิที่วัดทุกวันพระค่ะ นั่งมาแล้วมันทำให้สบายใจมากเลย แต่สามีไม่เคยเข้าวัดเลย บอกให้ไปรับลูกยังจอดรถรอหน้าวัด คนบาปจริงๆ จากคุณ : sascha เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 16:21:42

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีตอนสายๆจากเกาะอังกฤษค่ะ พี่แป๊ดคะ...แนนก็ยังมีค่ะกิเลสน่ะ อิ อิ สามีแนนก็ยังมีเหมือนกัน ยังตัดอะไรในชีวิตไม่ได้หมดทุกอย่างค่ะ เพียงแต่ลด ละ เลิกไปได้มากแล้วเท่านั้น โดยเฉพาะความอยากในเรื่องที่ไม่จำเป็นต่างๆในชีวิต แนนจะถูกฝึกมาในเรื่องของการเจริญอานาปานสติโดยหลักสติปัฏฐาน๔ และการพัฒนาจิตใจตนเองมากกว่า เรื่องนั่งสมาธิประเภทนั่งขัดสมาธิหลับตาเฉยๆนี่แทบไม่ได้นั่งเลย แต่จะสอนสามีให้นั่งเพราะเขาอยากรู้ อยากเรียน สอนให้รู้วิธีเบื้องต้น แต่สำหรับตัวแนนเองจะใช้วิธีกำหนดจิตตัวเองเท่านั้นไม่ว่าจะทำอะไร เช่น...กำหนดว่าเราจะยืน เดิน นั่ง ย่าง ก้าว ทุกอย่างจะทำอย่างช้าๆทุกครั้งที่นึกได้ก็ถือว่าเป็นสมาธิอย่างหนึ่งแล้วค่ะ ไม่ต้องนั่งหลับตาตลอดเวลา หรือตลอดวันตลอดคืนแบบพระ คนที่รู้จักเกรงกลัวต่อบาปและละอายต่อบาปอย่างพี่แป๊ดนั้น นั่นก็คือการสร้างบุญบารมีให้แก่ตนเองและผู้อื่นไปแล้วเช่นกัน ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะพี่แป๊ด ปุ๋มจ๊ะ...พี่ก็ไม่ใช่คนเคร่งเรื่องศาสนาอะไร อย่างเรื่องนั่งสมาธินี่โดยส่วนตัวแล้วก็อย่างที่พี่เล่าให้พี่แป๊ดอ่านด้านบน สำหรับพี่ครูบาอาจารย์จะสอนมาว่าการนั่งสมาธิไม่ใช่มานั่งหลับตาเฉยๆอย่างเดียว หากจิตใจยังฟุ้งซ่านล่องลอยไปเรื่อยก็นั่งโดยไม่ได้อะไรเลย สู้ไม่ต้องนั่งแต่เรารู้ตัวเองและกำหนดจิตตัวเองให้ได้ว่า เรากำลังทำอะไร กำลังพูดอะไรออกไป หายใจเข้ารู้หายใจออกรู้ จะดีกว่าการนั่งหลับตาแล้วคิดว่านั่นเป็นสมาธิ...บ้านพี่นี่ไม่มีพระพุทธรูป รูปภาพครูอาจารย์ที่เคารพบูชายังไม่มีเลย ไม่ห้อยพระเครื่อง ไม่มีเครื่องรางของขลังทุกชนิด ในขณะที่สามีพี่อยากจะตั้งโต๊ะหมู่บูชาให้พี่ได้กราบไหว้ อยากหารูปพระพุทธรูปหรือพระพุทธเจ้าสวยๆมาติดบ้าน แต่พี่บอกเขาว่าทุกอย่างอยู่ที่ใจนะคุณ พระพุทธเจ้าไม่สอนให้คนยึดติดในสิ่งใดใดทั้งสิ้น ขอให้เราระลึกถึงคำสอนและปฏิบัติธรรมตามคำสอนของท่านเป็นพอ ไม่ต้องเอาอิเมจใดใดของใครมาเพื่อให้ใจเรายึดเหนี่ยว...ใจเราเราก็ต้องเหนี่ยวมันไว้เอง ผิดชอบชั่วดีเราทำเองนะไม่ใช่เพราะว่าเรามีพระพุทธรูปประดับบารมีเสียเมื่อไหร่ เมื่อก่อนอยู่ใน london ยังมีโอกาสไปวัดไทยปีละครั้ง ไปทำสังฆทานวันเกิด แต่มาอยู่บ้านนอกแบบนี้ไม่มีโอกาสเลยปุ๋ม การทำบุญกับพระของพี่คือทำกับคุณพ่อคุณแม่แทนทุกวันเกิดพี่ก็ให้พ่อแม่ก่อนใคร แล้วถึงจะทำกับพระต่อไปเมื่อมีโอกาส แต่ที่ทำกับพระพุทธศาสนาอย่างทุกวันนี้คือระลึกถึงคำสอนและพยายามปฏิบัติตามก่อน รวมทั้งเผยแผ่ความรู้ทางพุทธศาสนาอย่างในกระทู้นี้เป็นต้น พี่ก็ถือว่าได้ทำบุญให้พุทธศาสนาแล้ว แต่ทำทานนี่ทำจะบ่อยมากๆเลยถ้าเราไม่เดือดร้อนนะ คุณยุ้ยคะ...ตอนนี้เราก็ค่อยๆสร้างกันไปค่ะ ไปช้าๆไม่เร่งรีบค่ะ ให้เป็นไปตามธรรมชาติและแรงโน้มถ่วงของโลก อิ อิ หากมีกรรมก็ต้องช่วยกันชดใช้กรรมกันไปก่อน หนทางยังอีกยาวไกลค่ะ ได้แค่นี้ดิฉันก็ดีใจมากแล้ว ขอบคุณมากนะคะ คุณหนึ่งคะ...ดิฉันอ่านความเห็นของคุณหนึ่งแล้วพาลขนลุกซู่เลย ไม่รู้ทำไม สงสัยจะปิติ ขออนุโมทนาบุญให้แก่คุณหนึ่งและน้องสาวคุณและสามีเขาด้วยค่ะ หวังว่าเขาทั้งสองจะได้ประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย และในการทำบุญครั้งนี้ของคุณหนึ่งก็ขอให้ผลบุญนั้นส่งผลดีแก่ชีวิตคุณหนึ่งด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขกายสบายใจค่ะ พี่เหมียวคะ...ไม่เป็นไรค่ะ อย่าไปว่าเขาเป็นคนบาปเลย พี่ต้องบอกว่าสามีพี่นี่มีบุญนะที่ได้ครองคู่กับผู้หญิงที่มีจิตใจดีงามอย่างพี่ต่างหาก เพราะทุกวันพระที่รู้จักถือศีลนั่งสมาธิ เรื่องแบบนี้เป็นความเชื่อส่วนบุคคลค่ะ ทุกอย่างต้องรู้แจ้งเห็นจริงด้วยตัวเองถึงจะเชื่อ ดังนั้นพี่ไปถือศีลนั่งสมาธิทุกวันพระต่อไปดีแล้วค่ะ ดีกับตัวเองและส่งผลไปถึงลูกและสามีด้วยนะคะ ไม่แน่วันหนึ่งเขาอาจจะเปลี่ยนใจได้เอง โดยไม่ต้องมีใครไปเคี่ยวเข็ญเขานะคะ ขอให้ทุกท่านมีความสุขความเจริญและจิตใจปลอดโปร่งแจ่มใสค่ะ จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 18:01:13

ความคิดเห็นที่ 15 ย่องเข้ามาดูเงียบๆ และต้องออกตัวก่อนว่าไม่ได้นับถือพุทธหรือศาสนาใดๆทั้งสิ้นแต่ตัวเองนั้นชอบศึกษาและนำหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้ามาเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต  ช่วยได้ในเรื่องวิธีการคิด การหาความสงบและความสุขใส่ตัว การรู้จักหาเหตุผล และสมาธิช่วยให้ทำงานหรือภารกิจประจำวันได้อย่างมีประสิทธิภาพ ศาลนาพุทธเพื่อนฝรั่งสนใจกันแยะแต่มักจะบ่นว่าเข้าใจยาก และเข้าถึงได้ยาก ซึ่งไม่จริงเลย ใครๆก็นำมาปฏิบัติและนำมาใช้ได้  โดยไม่ต้องไปวัด ไม่ต้องมีพระไว้กราบไว้ หรือต้องไปทำบุญตักบาตร ง่ายๆก็ต้องเริ่มต้นจากตัวเราก่อน เริ่มจากปัจจุบันนี่แหละว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ ต้องมีสติ ไม่ว่าจะทำกิจการใดๆก็ตามมันจะสำเร็จด้วยดีไม่ตกหล่นถ้าเราตั้งใจ  ต้องทำใจให้เป็นกลางไม่มีอคติต่อผู้อื่น อะไรทุกอย่างที่เป็นต้นเหตุแห่งความทุกข์มันมักมาจากตัวเราเองทั้งนั้น ต้องรู้จักปล่อยวาง และแก้ไขปัญหาทีละอย่าง มันอยู่ที่วิธีคิดของเราเองคือถ้าเราคิดว่ามันยาก มันหนัก มันก็จะเป็นตามนั้น แต่ถ้าเราคิดว่ามันไม่แย่มันเป็นเรื่องเล็กน้อนที่เราสามารถแก้ได้ มันก็จะไม่ยาก ต้องฝึกจิตใจตัวเอง ถ้าจิตใจนิ่ง สงบ บริสุทธิ์ มันจะใช้ชีวิตได้ง่ายเพราะเราจะรู้เสมอว่าทำอะไรอยู่ เราจะไม่ผลุบผลับหลงลืม ทำงานพลาด ไม่หงุดหงิดง่าย ไม่ใส่ใจต่อคำพูดหรือกิริยาของคนอื่นเพราะเรารู้ตัวไงว่าเราเป็นใคร เราไม่ได้มีจุดอ่อน หรือเป็นอย่างที่คนอื่นกล่าวหา เราจึงไม่โกรธ ไม่เกลียด และไม่ขุ่นมัว  สบ๊ายๆ ไม่ทุกข์กับใครเขาเลย ขอบคุณค่ะสำหรับลิงค์ดีๆ จะได้ส่งไปให้เพื่อนๆที่สนใจ และถ้ามีหนังสือธรรมะดีๆที่อ่านแล้วถึงใจก็อย่าลืมช่วยส่งมาทางนี้บ้างนะจ๊ะ จากคุณ : Gisele เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 03:45:31

ความคิดเห็นที่ 16 สามีดิฉันก็ศึกษาศาสนาพุทธเหมือนกันแถมรู้ลึกกว่าเราอีก  บางครั้งถามคำถามเราเราก็ตอบไม่ค่อยได้ เป็นประเภทไปวัดทำบุญถวายอาหารพระ ช่วยงานวัด สวดมนต์ได้บ้าง นั่งสมาธิบ้างแต่สัปหงกทุกครั้ง และรู้แต่ว่าศาสนาสอนให้เราเป็นคนดี ไม่เบียดเบียนผู้อื่น กตัญญู ให้อภัย แต่อะไรมากกว่านี้ไม่รู้ค่ะ บอกตามตรง สามีเคยไปศึกษากับท่าน Thich Nhat Hanh ซี่งเป็นพระเวียดนาม  และเขาก็ไปวัดแถวบ้านกับเราบ่อยครั้ง เขาก็เป็นความแตกต่างบ้าง  แต่ที่คล้ายกันคือความสงบคนยิ้มแย้มแจ่มใส อยากให้เขาฝึกสมาธิเหมือนกัน  ตอนนี้เขาก็นั่งแบบปล่อยความคิดให้ว่างเท่านั้น  เดี๋ยวต้องให้เขาอ่าน+ฟังของ พระอาจารย์ชยสาโร ภิกขุ ดูบ้าง  ขอบคุณสำหรับลิงค์ค่ะ จากคุณ : ตกตะกอน เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 08:35:21

ความคิดเห็นที่ 17 คุณนายแป้งจ๊ะ...ขออนุโมทนาสาธุ ที่รักการอ่านหนังสือธรรมะ แต่การจะอ่านหนังสือธรรมะให้ ''ถึงใจ'' ได้นี่ ก็ต้อง ''ปลุกใจ'' ให้ตื่นก่อนนะ (คิดว่าบางทีก็มีครึ่งหลับครึ่งตื่นบ้างตอนนี้ อิ อิ เพราะเป็นคนทำงานกลางคืนนี่) ...คนส่วนมากอาจจะอ่านหนังสือพระโดยไม่ตื่น ดังนั้นอ่านไปก็ไม่รู้ ไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้ นำไปปฏิบัติจริงไม่ได้ ใจก็ไม่เบิกบาน...ดังนั้นหากอยากอ่านหนังสือธรรมะแบบถึงใจก็ต้องพยายามอ่านตามขั้นตอนที่แนะนำนะจ๊ะ คุณตกตะกอนคะ...ขออนุโมทนาค่ะ ที่สามีคุณสนใจศึกษาในเรื่องของศาสนาพุทธเช่นกัน คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้านั้นเป็นของจริงค่ะ หากทุกคนสามารถเข้าใจและปฏิบัติตามในข้อที่เราสามารถปฏิบัติได้ อย่างที่คุณตกตะกอนกำลังรู้และปฏิบัติอยู่ นั่นก็ถือว่าเราครองธรรมไปแล้วส่วนหนึ่งค่ะ เหมือนๆกับธรรมะของผู้ครองเรือน หากเรารู้นิดๆหน่อยและนำมาปฏิบัติในชีวิตจริง ก็จะทำให้ตัวเราและครอบครัวอยู่กันอย่างร่มเย็นเป็นสุขค่ะ ดีใจที่ได้มีโอกาสสนทนาธรรมกับเพื่อนแม่บ้านทุกท่านในกระทู้นี้ รวมทั้งปลื้มใจหากจะมีใครหลายคนมาแอบอ่านด้วย ขอให้ผลบุญส่งถึงผู้อ่านทุกท่านอย่างถ้วนหน้ากันค่ะ สาธุ จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 21:24:45

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นด้วยกับคุณแนนตรงนี้ค่ะ....... ทุกอย่างอยู่ที่ใจนะคุณ พระพุทธเจ้าไม่สอนให้คนยึดติดในสิ่งใดใดทั้งสิ้น ขอให้เราระลึกถึงคำสอนและปฏิบัติธรรมตามคำสอนของท่านเป็นพอ ......... ตัวแนนนี่เองไม่เคยนั่งสมาธิ เพราะไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้ พี่สาวเคยไปนั่งไปฝึกเรื่องนี้ ก็สอนว่า เพียงแต่รู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ กำลังเดิน กำลังนั่ง กำลังคิดสิ่งใด กำลังทำสิ่งใด หรือกำลังพูดอะไร ก็คือการทำสมาธิแล้ว เหมือนที่คุณแนนกล่าวไว้เลยค่ะ คือต้องมีสติ จากคุณ : madam_ozzy เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 04:07:51

ความคิดเห็นที่ 19 ขออนุโมทนาบูญด้วยกับคุณแนนและสามี ที่พบแสงทองของชีวิตคะ จากคุณ : larata เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 09:06:29

ความคิดเห็นที่ 20 ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะคุณแนนและสามี ที่บ้านพ่อบ้านก็สนใจศานาพุทธมาก มีหนังสือธรรรมะเป็นภาษาอังกฤษมากมาย เวลาไปวัดไทยเมือ่ไหร่ ชอบไปสนทนากับพระ ขนาดดิฉันยังเข้าถีงศาสนาพุทธไม่เท่าสามีเลย และไม่เท่าพี่Larata เหมือนกัน สวดมนต์ได้ แต่นั่งสมาธิ นั่งเมือ่ไหร่ หลับทุกที เคยไปฟังท่านดาไลลามา เมื่อมาเมกา ท่านบอกว่า บางคนนับถือศาสนาพุทธ ยังไม่รู้จักศาสนาพุทธดีพอ 555 นั่นเราเอง จากคุณ : ปีเตอร์เวย์ (Petersway) เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 10:35:06

ความคิดเห็นที่ 21 ดีใจค่ะที่สามีของแนนสนใจในพุทธศาสนา แถมยังสนใจในเรื่องของการทำสมาธิมานานแล้วอีกด้วย.. ตัวพี่เองเป็นพุทธศาสนิกชนแท้ๆ ยังทำได้แค่สวดมนต์ไหว้พระ ยังไม่เคยลองนั่งสมาธิเลยค่ะ จึงยังเข้าไม่ถึงแก่นแท้ของการทำสมาธิสักที.. ส่วนคุณลุงที่บ้านสวดเป็นแค่นะโม 3 จบค่ะ เพราะพี่สอนให้เขาสวดแค่นั้น ว่าจะสอนให้สวดคาถาชินบัญชรด้วย แต่เนื่องจากบทสวดมีความยาวพอสมควร จึงยังไม่สบโอกาส อีกทั้งเวลาก็ยังไม่อำนวยด้วยค่ะ แต่คุณลุงชอบฟังบทสวดคาถาชินบัญชรมากนะ เปิดฟังในรถทุกวัน .. จากคุณ : คนร่วมชายคา เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 02:34:59

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีก่อนนอนค่ะ...วันนี้ไม่ว่างเข้ามาพันทิปเลย สวัสดีค่ะคุณแนนนี่...พูดถึงเรื่องนั่งสมาธินี่ จำได้ดีว่า ครั้งแรกทรมานมากเหน็บรับประทานทั้งตัว กว่าจะนั่งได้นิ่งๆโดยขยับให้น้อยลงนี่ใช้เวลา ๓ วัน เพราะใจยังไม่นิ่งพอ ใจยังฟุ้งซ่านไปเรื่อยคิดโน่นคิดนี่ไปเรื่อย หูยังได้ยินเสียงไปเรื่อย ไม่ว่าหมาเห่า ไก่ขัน ก็ยังเอาใจไปฟังเสียงไก่ตีกันอยู่เลย ใจไม่ได้อยู่กับตัว ฝนตกน้ำไหลใจก็ไปตามน้ำด้วย เสียงน้ำหยอดติ๋งๆใจก็ลอยไปนับเสียงน้ำหยด แทนที่จะกำหนดลมหายใจตัวเอง แทนที่จะอยู่กับปัจจุบันว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ ใจมันก็ลอยไปตามเสียงตามกลิ่น มันเป็นอย่างนี้ละค่ะที่คนส่วนมากบอกว่านั่งสมาธิไม่ได้นี่ เพราะ .. ใจเราเองนี่แหละมันว่อกแว่กค่ะ มันไม่นิ่ง ดิฉันไปฝึกการนั่งสมาธิมา 3 ครั่้ง ก็นำวิธีออกมาฝึกเองที่บ้านโดยไม่ต้องไปนั่งสมาธิที่วัด เพราะนี่คือสิ่งที่พระท่านสอนมา (หลวงพ่อจรัญฯ การเข้าวัดปฏิบัติธรรมนั้น คือ การมาเอาวิธีออกไปใช้ในชีวิตประจำวันของเรา หากนำเอาวิธีที่ถูกต้องออกไปใช้ที่บ้านได้ ก็ไม่จำเป็นต้องมานั่งสมาธิที่วัด) เนื่องจากหลักการปฏิบัติธรรมด้วยหลักเจริญอานาปานสติโดยหลักสติปัฏฐาน๔นั้นครูบาอาจารย์ท่านสอนให้เรามีสติกับปัจจุบัน คือดูลมหายใจเข้าออกของตัวเองค่ะ นี่แหละค่ะที่ดิฉันกำลังฝึกคุณพ่อบ้านอยู่ ซึ่งมันไม่ง่ายสำหรับเขาเลย แต่ดิฉันก็เข้าใจนะ ก็พยายามกันต่อไปค่ะ บางทีก็ใช้วิธีนอนกำหนดลมหายใจเข้าออกของตัวเองเอาจนหลับไปเลยก็มี ฮ่าๆ (ดีกว่านับแกะ อิ อิ) คุณlarataคะ...ขอบคุณมากค่ะ ดิฉันก็อยากให้สามีเห็นแสงทองจริงๆกับเขาเสียทีเหมือนกันนะคะ ตอนนี้ได้แสงสว่างแล้ว เดี๋ยวค่อยๆไต่ลำดับขึ้นไปหาแสงทองค่ะ ตอนนี้เขาได้เจอทางออกทางหนึ่งแล้วคือการได้ฟังธรรมะเทศนาภาษาอังกฤษของท่านชยสาโร ทำให้เขาเริ่มตื่นตัวและอยากฝึกการทำสมาธิอย่างจริงจังค่ะ...เมื่อไหร่เขาสามารถกำหนดลมหายใจเข้าออกของตัวเองได้อย่างเต็มที่ละก็ เมื่อนั้นได้พบแสงทองแน่นอนค่ะ...ตอนนี้เขาเรียนรู้ตามกำลังและเข้าใจวิถีชาวพุทธแบบที่ดิฉันปฏิบัติอยู่ ซึ่งก็ทำให้เขาทึ่งอยู่หลายประการและอยากจะขอเป็นบัวปริ่มน้ำบ้าง...คือ เกือบแล้ว อีกนิดๆ แต่ไม่พ้นซักทีอะไรแบบนี้น่ะค่ะ ฮ่ะๆๆ...ไม่เป็นไร ก็พยายามกันต่อไป คุณPeterswayคะ...น่าแปลกใจนะคะ ส่วนใหญ่ในกระทู้นี้คุณพ่อบ้านของแม่บ้านทุกคน สนใจในเรื่องของศาสนาพุทธกันแทบทั้งนั้น นั่นแสดงให้เห็นว่าคุณพ่อบ้านทุกคน ณ ที่นี้ได้ทำบุญทำทานมาดีในชาติก่อน ชาตินี้ถึงได้มีบุญมาพบปะแต่งงานครองเรือนกับชาวพุทธอย่างสาวไทยเรา ได้มีโอกาสใกล้ชิดพุทธศาสนามากขึ้นโดยไม่รู้ตัว ด้วยการอ่านหนังสือธรรมะ เรียนรู้และศึกษาเกี่ยวกับศาสนาพุทธ ไปวัด ทำบุญตักบาตร สวดมนต์ได้บ้าง นี่ถือเป็นเรื่องที่ดีมากสำหรับทุกครอบครัวทีเดียวนะคะ ดิฉันขออนุโมทนากับสามีคุณและครอบครัวด้วยค่ะ พี่ตุ้มที่รักคะ...เพลงเพราะมากๆค่ะ จำได้ว่าเมื่อ4-5ปีก่อน พี่ก็เป็นคนหาเพลงนี้ให้แนนเพราะพี่รู้ว่าแนนชอบเพลงนี้มากกกก...ขอบคุณมากค่ะที่เอาเพลงมาฝากอีก...คุณลุงเคล้าท์แกน่ารักจริงๆสวดมนต์ได้ด้วยนะคะ แม้จะเป็นบทสั้นๆก็ยังสวดได้ สามีของแนนยังตะกุกตะกักอยู่เลยค่ะ ต้องฝึกอีกนานนนนนนมากก หรืออาจจะฝึกไม่ได้เลยก็ได้ ตอนนี้เอาแค่เรื่องสมาธิกำหนดลมหายใจเข้าออกของตัวเองให้ได้ก่อนเพราะสำคัญมากค่ะ ช่วงนี้สงสัยจะอายุมากขึ้นเลยทำให้ความจำน้อยลง จำอะไรไม่ได้นาน แป๊ปๆลืมหมด...ดังนั้นการทำสมาธิช่วยได้ค่ะ เพราะจะทำให้เขารู้เท่าทันปัจจุบันได้ดีขึ้น ปีนี้ทำบัตรเอทีเอ็มหายไป 4ใบ 4ธนาคารแล้วค่ะ เพราะกดตังค์แล้วลืมเอาบัตรออกจากตู้ ... นี่คือส่วนหนึ่งของการไม่มีสตินะคะเนี่ย ใจลอย หากใจอยู่กับสิ่งที่เราทำอยู่ เราจะไม่ลืมอะไรง่ายๆ นี่คือสมาธิที่แนนพยายามฝึกเขาอยู่ค่ะ คือฝึกให้อยู่กับปัจจุบันก่อน...เขาสามารถลืมได้ทุกอย่างแม้แต่เป้หลังตัวเอง ลืมไว้บนรถไฟ แต่ขี่จักรยานกลับมาบ้านได้โดยไม่ได้รู้สึกว่าไม่มีเป้อยู่บนหลัง...ประหลาดดีไหมละคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่มากจนถึงขั้นต้องนัดหมอให้ช่วยดูอาการกันเลยทีเดียว แต่แนนเชื่อว่าเขาไม่ได้เป็นอัลไซเมอร์ก่อนเวลาอย่างที่เขาคิดเอง เพียงแต่เขาไม่มีสมาธิ สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว จึงทำให้เขาสนใจที่จะฝึกการทำสมาธิด้วยวิธีอานาปาณสติแบบที่แนนฝึกมาค่ะ แนนเชื่อว่าการทำสมาธิจะทำให้เขาไม่ลืมอะไรง่ายๆอีก ก็ต้องดูกันต่อไปค่ะ...เพราะเรื่องนี้ไม่ง่ายแต่ก็ไม่ยากถ้าตั้งใจ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาสนทนาธรรมนะคะ ขอให้มีความสุขจิตใจแจ่มใสเบิกบานกันถ้วนหน้าค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 05:37:17