PANTIP.COM : H10886501 ++ สอบถามเรื่องไปเรียนต่อออสเตรเลียค่ะ +++ [ศึกษาต่อต่างประเทศ]

ความคิดเห็นที่ 5

ขออนุญาต copy ข้อความที่ผมเพิ่งพิมพ์ตอบให้กระทู้ด้านล่างนี้นะครับ
อาจยาวสักหน่อย (ไม่รู้จะอ่านแล้วงงงวยไหม) แต่เอามาลงให้ เผื่อเป็นประโยชน์นะครับ

http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H10880261/H10880261.html
=============================================
ผมเคยแนะนำคนรู้จักหรือคนใกล้ตัว เพื่อไปเรียนโรงเรียนภาษาหรือเรียนคอร์สในออสเตรเลียบ้าง จึงอยากขอแนะนำ จขกท. บ้างนะครับ เผื่อเป็นอีก 1 ทางเลือก

อยากแนะนำที่เมือง Adelaide นะครับ เพราะเป็นเมืองที่มีคนไทยไม่มากนัก
และเป็นเมืองที่น่าอยู่มากๆ เคยติดอันดับ 1 ใน 10 เมืองที่น่าอยู่ของโลกเลยนะครับ

Adelaide เป็นเมืองหลวงของรัฐ South Australia ซึ่งเป็นรัฐที่อยู่ติดกับรัฐ Victoria (เมืองหลวงคือ Melbourne) และติดกับรัฐ Western Australia (เมืองหลวงคือ Perth)

ประชากรของเมือง Adelaide มีประมาณ 1 ล้านเศษๆ ทำให้จัดเป็นเมืองใหญ่อันดับ 5 ของออสเตรเลีย ซึ่งถ้านับจากจำนวนประชากร อันดับ 1 คือ Sydney ตามด้วย Melbourne (จำนวนประชากรของ Melbourne ก็เกือบๆ เท่า Sydney ความเจริญก็สูสีกันนะครับ), ตามมาด้วย Brisbane และ Perth ส่วน Adelaide ก็อันดับที่ 5 ครับ

-----------------------------------------------------------------------------------------
เมือง Adelaide เป็นเมืองกะทัดรัด ความเจริญจะกระจุกอยู่ในตัวเมืองแบบพอดีๆ มีระบบผังเมืองที่ดีครับ ทำให้ไม่แออัด ตอนเช้าๆ ผู้คนจะมาทำงานในเมืองกันเยอะ คนเดินพลุกพล่าน ก๊อกๆๆๆๆ เสียงรองเท้าบูธ และรองเท้าส้นสูงผู้หญิงนี่ดังสนั่นเลย อิ อิ แล้วคนก็เดินเป็นหลักนะครับ ในเมือง เพราะเขาจะไปจอดรถไว้ที่ Car Park กัน หรือบางคนก็โดยสารรถบัสเข้ามา หรือมาโดยรถราง คนจะพลุกพล่านตอนเช้าเวลาจะเข้างานหรือไปเรียนกัน ซึ่งอยู่ในช่วงเวลาประมาณสัก 7-9 โมง และช่วงเย็นๆ คือบ่าย 3 โมงครึ่งถึง 6 โมงเย็น

ในเมืองนอกจากจะมีถนนช้อปปิ้งหรือแหล่งช็อปปิ้งที่ชื่อว่า Rundle Mall ที่ผู้คนแทบทุกวัยจะมาเดินช้อปปิ้งหรือนั่งเล่นในถนนนี้ และรอบๆ ถนนนี้ก็จะมีห้างต่างๆ ที่เด่นๆ ก็จะเป็นห้างสรรพสินค้าที่ชื่อว่า Myer และ David Jones ครับ นอกจากนี้ยังมีร้านค้าต่างๆ มากมย ในเมืองส่วนใหญ่ก็จะมีตึก Office คนทำงาน ร้านค้าขายของ และพวกธนาคารต่างๆ ครับ และก็มีซูเปอร์มาร์เก็ต Cole และ Woolworth สำหรับให้เราไปซื้อของใช้เบ็ดเตล็ดต่างๆ คือซูเปอร์มาร็เก็ต 2 แห่งนี้จะคล้ายๆ Big C กับ Lotus บ้านเราครับ

นอกจากนี้ใกล้ๆ กันในตัวเมืองนี่ล่ะ ก็จะมี Central Market ครับ เป็นตลาดขายอาหารสด ผักสด พวกเนื้อสัตว์ต่างๆ และติดกับ Central Market ก็เป็นย่าน China town ผมก็ชอบไปซื้อของที่นี่นะครับ เพราะจะได้หาผักสไตล์เอเซียแบบบ้านเราเอาไปทำกินได้ง่าย ไปซื้อทีไร คุณป้า (เจ๊) จริงๆ แกน่าจะเป็นระดับเกือบยายล่ะครับ แกจะชอบแถมผักให้ผม เพราะผมเคยไปเรียกแกว่า "ซ้อ" (พี่สาว) เพราะตอนนั้นผมสับสนคำว่า เจ๊ กับ ซ้อ ก็เลยไปเรียกแกว่า ซ้อ แกก็เลยคงชอบใจ หัวเราะชอบใจ และจำหน้าผมได้ ก็เลยชอบแถม 5555+

---------------------------------------------------------------------------------

ระบบการจราจรของที่ Adelaide ดีมาก เพราะเขาวางผังเมืองมาดี คือ สะดวก รวดเร็วดี
ก็จะมีรถรางผ่านกลางเมือง มีรถเมล์หลายสาย รถเมล์ก็มาตรงเวลา (นานๆ ถึงจะมีคันที่เลต) ผู้คนที่ Adelaide เป็นมิตรมาก แต่ขอแซวก่อนว่า มีคนวัยกลางคนกับสูงอายุเยอะสักหน่อยนะ อิอิ เพราะวัยรุ่นๆ หน่อย เขาชอบไปอยู่แถบ Melbourne กับ Sydney กัน
แต่ในตัวเมืองก็มีวัยรุ่นเยอะอยู่น่า ผมก็เคยแอ๊บแบ๊วเป็นวัยรุ่นนะ 555+

ผู้คนในเมืองนี้ ค่อนข้าง friendly คุยอะไรไม่ค่อยรู้เรื่อง เขาก็ช่วยตอบ ช่วยบอกนะครับ
และเขาค่อนข้างมีวัฒนธรรม Thank you และ How are you? เขาถามว่า How are you? ไม่ต้องตอบว่า I'm fine ก็ได้นะคับ ^_^ เพราะเป็นธรรมเนียม ถามทักทาย เหมือนสวัสดีไปงั้นแหล่ะ เราอาจถามคืนว่า How are you? ก็ได้ เขาชอบ Thank you และ Say Hi กันเวลาขึ้นรถโดยสาย หรือจะลงรถบัส ก็ Thanks หรือ Thank you กัน
ไปซื้อของก็เช่นกัน คือ สถิติใช้คำพูด Hello, Hi, How are you? Thank you ในรถสาธารณะและเวลาไปซื้อของเยอะมากกว่าเมืองอื่นๆ ครับ เพราะผมเคยไปเมืองอื่น เขาก็พูดพวก say Hi กันไม่เท่ากับที่ Adelaide แบบ Adelaide เนี่ย จะรู้ได้เลยว่า มันต่างกับหลายๆ ที่ ทำให้ผมประทับใจในความกันเอง และรู้สึกว่าเขา nice กัน

จริงๆ ผมก็ชอบเมือง Melbourne เหมือนกันนะ เพียงแต่ผู้คนอาจจะเยอะและวุ่นวายกว่า Adelaide สักหน่อย ถ้าคุณชอบสีสันยามค่ำคืน สักหน่อยคงต้องเลือกไปทาง Sydney และ Melbourne นะครับ แต่ Melbourne นี่ ถ้าไม่ใช่ช่วงวันศุกร์และเสาร์ ตอนกลางคืนของวันอื่นๆ ก็อาจเงียบเหมือนกัน แต่ก็คงไม่เท่ากับ Adelaide น่ะครับ

ที่ Adelaide จะคึกคักตอนกลางคืนเฉพาะวันศุกร์ แต่ก็แค่ 3-4 ทุ่ม ก็เงียบๆ แล้วครับ ส่วนวันอื่นๆ แค่ทุ่มนึงก็เริ่มเงียบๆ แล้วครับ แต่ก็มีรถบัสวิ่งผ่านในเมืองและไปนอกเมืองตลอดนะครับ

ที่ Adelaide เรายังสามารถไปเที่ยวทะเลง่ายๆ ครับ เวลาไม่สบายใจหรือเครียดๆ หรืออยากผ่อนคลาย ก็นั่งรถรางจากในเมือง ออกไปนอกเมืองไปที่ชายหาดหรือทะเลได้ครับ ใช้เวลานั่งรถรางประมาณครึ่งชั่วโมง ก็ไปหาดเกเนล (สะกดภาษาอังกฤษไม่ถูก 55) ได้ครับ สวย ทะเลสีฟ้าใสๆ เลย มีของขายหลายอย่าง ไปแล้วไม่ต้องซื้อก็ได้ บางทีผมไปแบบหลังเลิกเรียนตอนบ่าย 4 โมง ไปถึง 4 โมงครึ่ง ก็อยู่ถึง 6 โมงครึ่ง หาไรกินหย่อยๆ ที่นั่น แล้วก็ค่อยกลับมา

จริงๆ จะไปทะเลแถบอื่นหรือทิศอื่นก็ได้ครับ แต่จะต้องนั่งรถบัสไป และใช้เวลานานกว่าครับ มีทะเลสวยๆ เยอะครับ

บางทีเบื่อๆ ก็ไปเที่ยวสวนสัตว์นอกเมืองครับ เป็นคล้ายสวนสัตว์เปิด คือ เล่นกับสัตว์ได้ จับตัวมันได้ ไปแตะโคอะล่า ถ่ายรูปกับมัน มันน่ารักสุดๆ (แต่อุ้มนี่ เสียเงินนะครับ สงสัยเขาคิดค่าแตะอั๋ง55) มีจิ้งโจ้สายพันธุ์ต่างๆ ไปป้อนอาหารมันได้ (ซื้ออาหารที่ขายตรงนั้นให้มัน) ส่วน สวนสัตว์ในเมือง อันนี้จะตั๋วเข้าแพงกว่า แต่มันไม่ค่อย work ตรงที่สัตว์เหมือนถูกขัง หรือ ไปแตะไปเล่นอะไรไม่ได้ ได้แต่อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ ซึ่งสวนสัตว์ที่อยู่ในเมืองนี่ก็จะเป็นสวนหนึ่งของ Conservation Centre ของเมืองครับ และติดกับ University of Adelaide

--------------------------------------------------------------------------------------

ที่เมือง Adelaide มีมหาวิทยาลัย 3 แห่ง คือ The University of Adelaide (U นี้เป็น 1 ใน Go8 ของ Australia), University of South Australia และ Flinders University
ทั้ง 3 U นี้มีเอกลักษณ์และชื่อเสียงแตกต่างกันไป แต่ผมว่าดีทุกที่เลยครับ

U of Adelaide ที่เป็น Campus หลัก ชื่อ North Terrace campus จะอยู่ใจกลางเมืองเลยครับ (และจะมี campus ที่อยู่นอกเมืองด้วย) ที่ Campus หลัก จะมีคณะต่างๆ เช่น คณะวิศวะ คณะแพทย์ วิทยาศาสตร์ คณะทางสายศิลป์และ Law School ครับ ส่วน campus ที่อยู่นอกเมืองจะเป็นของคณะเกษตรศาสตร์ครับ และศูนย์วิจัยไวน์

U of Adelaide เป็นมหาวิทยาลัยเก่าแก่อันดับ 3 ของออสเตรเลียครับ และก็ตึกแนวแซนด์สโตน (sandstone) จะเยอะ ทำให้ดูเหมือนๆ มหาวิทยาลัยทางฝั่งยุโรป เช่น อังกฤษและสก๊อตแลนด์ เป็นต้น จริงๆ U of Melbourne ก็มีตึกแบบแซนด์สโตนนะครับ
สวยเหมือนกัน ตึกแนว Modern ของ U of Melbourne ก็สวยๆ เยอะเลยครับ ^_^

ติดกับ U of Adelaide ก็จะมีห้างสรรพสินค้า คือห้าง David Jones กับห้าง Myer อยู่ติดๆ กันเลยครับ และก็ข้ามถนนไปก็คือ U of Adelaide ครับ และรอบๆ ที่ตั้งของห้างสรรพสิตค้า จะมีถนนช้อปปิ้ง(ย่านช้อปปิ้ง) ชื่อ Rundle Mall ที่ไม่ว่าคนหนุ่มสาว คนชรา เด็กๆ ไปเดินกันครับ Rundle Mall จะคึกคักช่วงเย็นๆ หน่อย โดยเฉพาะหลังเลิกเรียนและเลิกงาน 4 โมงเย็นนี่ก็เริ่มคึกคักแล้วครับ แต่จริงๆ เขาเปิดตั้งแต่เช้าแล้วนะครับ
ตั้งแต่ 8 โมงก็มีคนเดินผ่านไปมาแล้วครับ Rundle Mall ในวันศุกร์จะครึกครื้นเป็นพิเศษหน่อย เพราะปิด 3 ทุ่ม และห้างก็ปิด 3 ทุ่ม แต่วันอื่นๆ ห้างจะปิดประมาณ 5-6 โมงเย็นครับ

ส่วน U of South Australia ก็จะมีหลาย Campus กระจายอยู่ในเมืองและรอบเมืองครับ
โดย Campus หลักในเมือง คือ South Terrace campus อันนี้รถรางผ่านด้วย ตึกเรียนของ Campus นี้สวยแบบสมัยใหม่ เหมือนตึกการ์ตูนๆ สีสันๆ หน่อยครับ กับ North Terrace campus อันนี้จะติดกับ U of Adelaide, North Terrace campus เลยครับตึกเรียนของ U of South Australia ที่ North Terrace campus ก็จะเป็นแนวแซนด์สโตนครับ สวยดี แต่มีไม่กี่ตึกนะครับ เพราะพื้นที่ส่วนใหญ่ตรงนั้นเป็นของ U of Adelaide แต่นักศึกษาของ 2 U นี้เขาก็น่ารักดีครับ

=============================================
[นอกเรื่อง]
อ่อ ไอ้คำว่า Terrace นี่มันหมายความว่า "ถนน" น่ะครับ ที่ออสเตรเลีย จะมีคำเรียกชื่อ ตรอก ซอก ซอย ถนน หลากหลายครับ เรียกว่า Street บ้าง Terrace บ้าง Avenue บ้าง และ Road บ้าง อีกมากมายเลยครับ ตอนผมไปใหม่ๆ ผมก็โง่อ่ะครับ ไม่รู้อะไรหรอก ไปถามเขาว่า Could you please help me? Do you know the way to go to North Terrace street? เขาเอ๋อ เหรอ งง ผมเลยครับ แต่ตอนนั้นผมก็ไม่รู้นะว่าตัวเอง พูดผิดไอ้คำวา North Terrace street มันไม่ใช่ไงครับ คือ ผมต้องการจะไป ที่ North Terrace แต่ว่าเข้าใจว่ามันคือชื่อถนน ก็เลยเติมคำว่า Street เข้าไปต่อก้นด้วย 555

ถามไป 2 คน เขาก็เลย งงๆ ผมก็ไม่รู้นะ จนกระทั่งไปเจอคนที่ 3 แล้วผมกางแผนที่ให้ดู (คือผมก็โง่ๆ น่ะครับ ดูแผนที่ก็ยังดูไม่ออก ไปไม่ถูก) พอเขาเห็นชื่อ North Terrace ในแผนที่ เขาก็เก็ต แล้วก็บอกทางไป ตอนหลังค่อยมารู้ว่า ไอ้ที่ผมเรียกว่า North Terrace Street มันไม่ใช่ มิน่าล่ะ เขาถึง งง และบอกไม่รู้ 555+
=================================================

ส่วน Flinders University นั้นจะอยู่ไกลเมืองออกไปเยอะสักหน่อย แต่ก็มีรถเมล์ผ่านตลอดครับ ถ้านั่งจากในเมืองไปก็กินเวลา 40 นาทีเห็นจะได้ แต่ถ้าใครเลือกเรียนที่ U นี้ก็ควรหาที่อยู่ใกล้ๆ ที่นี่จะดีกว่า เพราะว่าค่าที่พักละแวกนี้ก็ไม่แพงมากนัก เมื่อเทียบกับในเมือง Campus ของ Flinders U ก็เป็นแนวเขียวขจี มีต้นส้นเยอะครับ มีต้นไม้เยอะ Campus อยู่เชิงเขา ต้องขึ้นเขาไปสักเล็กน้อย แต่รถบัสหรือรถเมล์ก็ผ่านขึ้นไปรับส่งนะครับ บางทีเขาว่ากันว่ามีไอ้โคอะล่าหลงโผล่ๆ ออกมาเล่นแถวนั้นด้วย ตึกเรียนต่างๆ ของ Flinders U ก็จะกระจัดกระจายกันรอบๆ เขาแถวนั้นครับ ที่ Flinders U ก็มีนักศึกษาเยอะนะครับ แต่เวลาไปนี่ จะเหมือนเขาไปหลบแถวไหนก็ไม่รู้ แต่ถ้าช่วงเลิกเรียนนี่ ออกมาเยอะเลยครับ โดยเฉพาะโซนที่รอรถเมล์ก็จะมาเยอะเลยครับ

แล้วถ้าเบื่อๆ เซ็งๆ ก็ไปแถบช้อปปิ้งอีกที่ ที่เรียกว่า Marion Shopping Centre เป็นเหมือนคล้ายๆ กับเอาห้างหลายๆ ห้างและซูเปอร์มาเก็ต มารวมๆ กันในที่เดียวครับ คือ ข้างใน Marion ก็จะมีโรงหนัง มีซุเปอร์มาร์เกตชื่อ Cole กับซูเปอร์มาร์เก็ตชื่อ Woolworth ( 2 ซูเปอร์มาเก็ตนี้จะคล้ายๆ กับ Big C และ Lotus บ้านเราครับ) มีห้าง Myer มีห้าง David Jones และ Big W ไปอยู่ในนั้นด้วย คือ มาที่ Marion นี่เหมือนเดินพวก Central ลาดพร้าวบ้านเรา แต่อืม น่าจะแนวๆ ฟิวเจอร์พาร์ก รังสิต มากกว่า เพราะมันก็ใหญ่ๆ แบบฟิวเจอร์พาร์ก นะครับ

ดังนั้น คนเรียนแถว Flinders ก็จะไปช้อปปิ้งเพลินๆ ไปดูหนังที่นี่ได้ครับ

-------------------------------------------------------------------------------

Adelaide นอกจากจะเป็นเมืองที่ผู้คนเป็นมิตร มีความเป็นระเบียบเรียบร้อยแล้ว
"ค่าครองชีพ" ของที่นี่ ยังถูกกว่าเมืองอื่นๆ โดยเฉพาะถูกกว่าเมืองใหญ่ๆ อย่าง Sydney และ Melbourne ถึง 20-25% นะครับ ดังนั้น เราก็จะประหยัดค่าใช้จ่ายได้พอควร หากมาเรียนด้วยทุนส่วนตัว แต่จริงๆ ที่ออสเตรเลียอะไรๆ มันก็แพงหมดน่ะครับ แต่อยู่ Adelaide จะดีหน่อยที่มันไม่แพงเท่าเมืองอื่นมากนัก

การที่เรามาอยู่ เราก็ประหยัดค่าใช้จ่ายได้นะครับ เรื่องแบบนี้เราต้องค่อยๆ เรียนรู้ครับ
ไม่ว่าจะเป็นการหาที่พักราคาถูก แต่อยู่สบายๆ แบบโอเค หรือแม้กระทั่งการฝึกทำกับข้าวกินเองจะประหยัดอย่างมากครับ

การทำกับข้าวกินเองก็ไม่ยากเลยครับ เราสามารถไปซื้อวัตถุดิบที่ซูเปอร์มาร์เก็ต Cole หรือ Woolworth ก็ได้ หรือจะไปที่ตลาด Central Market หรือตลาดคนจีนก็ได้ อย่างผมก็ชอบซื้อผักและผลไม้ที่ Central Market เพราะจะถูกกว่าซื้อที่ซูเปอร์มาร์เก็ต ส่วนหมูกับไข่จะชอบซื้อที่ซูเปอร์มาเก็ต เพราะมันง่ายตรงที่เขาแพ็คใส่กล่องไว้แล้ว หมูก็เลือกเอาแบบหมูสับหั่นแล้วก็ได้ เพราะหากใครขี้เกียจหั่น ก็ไม่แพงมาก ซื้อหมูสับมา 4 เหรียญ นี่เอามาทำกับข้าวกินคนเดียวได้ 3-4 มื้อนะครับ ข้าวสารก็ซื้อจากซูเปอร์มาร์เก็ตนี่ล่ะครับ ไม่แพงหรอก ถุงละ 10 เหรียญก็มี ขึ้นอยู่กับขนาดของถุง แต่กินคนเดียวไอ้ 10 เหรียญกินได้เป็น 2 อาทิตย์เลยนะครับ

แต่ต้องอย่าลืมเอาหม้อหุงข้าวมาจากบ้านเราล่ะ จะได้ง่ายๆ ไม่ต้องมาหุงผ่านไมโครเวฟ เพราะมันไม่นิ่มเท่าหุงผ่านหม้อหุงข้าวครับ เอาหม้อใบเล็กๆ มาก็ได้ ผมก็หุงทีหนึ่งไว้กิน 2-3 มื้อเลย คือถ้ากินไม่หมด ก็เอามาทำข้าวผัด ผัดไว้แล้วก็ freeze ในตู้เย็น ตื่นเช้ามาก็เอามากินก่อนไปเรียน หรือ จะเก็บไว้กินเป็นข้าวเที่ยงที่เรียนก็ได้ คือ ก่อนเอาไปก็อุ่นด้วยไมโครเวฟ แต่บางโรงเรียนเขาก็มีไมโครเวฟให้นะครับ แต่ที่ผมเรียนเขาไม่มี ผมก็จะห่อข้าวใส่กล่องไป แต่จะเวฟที่ทำค้างคืน (แช่เย็นในตู้เย็นไว้) แล้วเอาไปกินตอนเที่ยง ประหยัดค่าข้าวครับ

ตอนเย็นๆ กลับมาค่อยมาคิดเมนูหย่อยๆ ทำกินเอง แต่ก่อนก็ทำไม่เป็นหรอกครับ หัดทำไปเรื่อยๆ มันก็อร่อยนะครับ มีผงคนอร์ขายด้วยนะ เผื่อทำแล้วไม่แซ่บ ก็เติมๆ ลงไปหน่อย 555 อย่าใส่เยอะ เดี๋ยวหัวล้านเร็ว เอิ๊กๆ

ส่วนพวกผักผลไม้ก็ซื้อจาก Central Market น่ะแหล่ะครับ ยิ่งไปช่วงตลาดใกล้วาย คือช่วงเย็น ตลาดจะปิดประมาณ 5-6 โมงเย็น ของวันอังคาร-พฤหัสฯ ส่วนวันศุกร์ขายถึง 3 ทุ่มครับ ส่วนวันเสาร์ขายถึงบ่าย 3 โมง ส่วนวันอาทิตย์และจันทร์ ปิดครับ ไอ้ผัก ผลไม้ เนื้อต่างๆ รวมถึงไข่ ซื้อมาแล้วก็มาแช่เย็นตู้เย็นไว้นะคับ (ส่วนใหญ่บ้านเช่าเขาจะมีครัวให้เราเก็บของและทำกับข้าวได้ครับ) กะเอาว่าเราจะไปจ่ายตลาดทุกกี่วัน อย่างผมจะไปจ่ายตลาดทุก 2-3 วัน ก็จะซื้อมาเผื่อไว้เลย เผื่อเราไม่สะดวกเพราะต้องทำการบ้านหรือทำงานส่ง เราก็อาจไม่ต้องไปตลาดทุกวัน

อาหารผมก็เน้นทำตอนเย็นน่ะครับ อย่างที่บอกคือเราจะทำเผื่อตอนเช้าหรือตอนเที่ยงด้วย ดังนั้น เพื่อไม่ให้เบื่ออาหารรสเดิม ก็อาจต้องทำเมนู 2 เมนูไว้ในตอนเย็น เราต้องทำไว้เยอะๆ เผื่อเอาไว้ไม่มีเวลาทำบ่อยๆ แล้วก็เอาไป freeze ไว้ อาหารตอนเย็นอาจกินอร่อยหน่อย เพราะเราหมดจากการเรียนแล้ว และก็มีเวลาเล็กน้อย ทำอะไรหย่อยๆ ให้ตัวเองกิน

ที่ผมทำอาหารเผื่อไว้สักมื้อเช้าและกลางวัน แล้วนำไปแช่ตู้เย็นไว้ในกล่อง เพราะบางทีเราเรียนหนักๆ มันไม่มีเวลาน่ะครับ อีกอย่างผมต้องนั่งรถเข้าไปในเมืองไปเรียน (มาอยู่นอกเมืองสักหน่อย ใช้เวลานั่งรถประมาณครึ่งชั่วโมง) ก็ไม่สะดวกจะกลับมาบ้านเช่า ก็จะห่อกับข้าวใส่กล่องไปกินตอนเที่ยง พอเรียนเสร็จตอนเที่ยงก็เอามากินครับ เราทำไว้ตอนเย็นใช่ไหม เราก็ราดใส่กล่องข้าวไว้เลย หรือ ว่าแยกข้าว แยกกับก็ว่ากันไป แต่ตอนเช้ามาเราก็เวฟให้อุ่น แล้วก็เอาไปกินตอนเที่ยง ส่วนข้าวเช้าก็กินไอ้เดียวกันนี่แหล่ะครับ หรือ ถ้าพอมีเวลาก็ทำตอนเช้าก็ได้ แต่ส่วนใหญ่ผมจะไม่ค่อยทันตอนเช้า ก็เลยทำไว้ตอนเย็น บางทีตอนเช้าก็กินพวกขนมปังหรือคอนเฟล็ก เอา เพราะที่นี่อาหารเสริม (เด็กเอ๋อๆ) พวกโกโก้ครันซ์ คอนเฟร็กอะไรงี้มันถูกครับ แล้วนมก็ถูกมากๆ ซื้อ 2 ลิตร นี่แค่ 2-3 เหรียญเอง

เรื่องแบบนี้เราต้องค่อยๆ เรียนรู้ครับ สักพักก็ชินและเก่งเอง ผมยังไม่เก่งหรอก บางวันก็ห่วยๆ เซ็งๆ ก็ไปหากินข้าวนอกบ้านครับ จาน/ชามละ 10-12 เหรียญ ไปกินที่ห้างนั่นแหล่ะครับ แต่ถ้านึกครึ้มไปกินที่ร้านอาหารไทยที่เปิดขายรอบๆ เมือง อันนี้ต้องมีเงินติดตัวเผื่อสัก 50 เหรียญขึ้นครับ เพราะอาจสั่งแบบเป็นกับ กับข้าวสวยมา รวมๆ แล้วก็เกือบๆ 30 เหรียญ แต่แบบราดข้าวก็มีครับ ก็ไม่ถึง 20 เหรียญหรอกครับ แต่กินที่ห้างจะเฉลี่ยแค่จานละ 10-12 เหรียญครับ เราไปกินข้าวนอกบ้านบ้าง จะได้ไม่เบื่อรสชาติเดิมๆ และก็เป็นการผ่อนคลายบ้างครับ

-------------------------------------------------------------------------------

Adelaide เป็นเมืองหนึ่ง ที่มี generation รุ่นแรกๆ เป็นชาวเยอรมันและอังกฤษอยู่เยอะเมืองหนึ่งครับ ดังนั้น สำเนียงภาษาอังกฤษของที่นี่ จึงไม่ค่อยเหน่อๆ มาก เหมือนบางเมือง/บางพื้นที่ของออสเตรเลีย คือผมอาจไม่ได้เก่งภาษาอังกฤษมากก็ได้นะครับ ถึงขนาดจะจับได้ว่ามันเพี้ยนหรือต่างอะไรมากมาย คือผมก็ฟังเขารู้เรื่องหมดนะ ไม่ได้แบบรู้สึกเหมือนกับที่หลายๆ คนชอบว่าภาษาอังกฤษของชาวออสซี่เหน่อๆ และฟังยาก ผมไม่ได้รู้สึกว่ามันยากหรืออะไรเลยจริงๆ คือ รู้สึกเข้าใจและก็ไม่ได้ต่างกับสำเนียงคนอังกฤษมากมายเลยครับ แต่ถามว่าที่เมืองอื่นที่เคยไป เป็นเหน่อๆ และฟังยากมีบ้างไหม ก็มีครับ อย่างทางฝั่งซิดนีย์กับเมลเบิร์น นี่ก็จะรู้สึกได้สักหน่อย แต่ก็ไม่ได้ถึงขนาดว่าฟังยากอะไรนะครับ คือ พูดตรงๆ นะครับ ถ้าเราไม่ได้ไปตั้งแง่ไว้ก่อน เรามาเรียนประเทศออสเตรเลีย เราก็จะเข้าใจภาษาอังกฤษเขาแบบไม่ได้ยากอะไรเลยครับ และก็ไม่ได้แตกต่างมากมาย จนถึงขั้นเรา งง ไปเลย คงไม่ใช่ขนาดนั้นครับ

ผมมองว่าอุปสรรคในการฟังสำเนียงภาษาอังกฤษ ส่วนหนึ่งน่าจะมากจากการที่เราไปตั้งแง่ไว้ก่อนว่า เอ๊ย นี่เราไปเรียนประเทศอังกฤษนะ เขาบอกว่าสำเนียงคนอังกฤษฟังยากกว่าอเมริกา หรือ เอ๊ย เราไปเรียนออสเตรเลียนะเขาบอกว่าสำเนียงออสซี่ฟังยากนะ
พอเราไปตั้งแง่กับสำเนียงไว้ก่อน มันจะเกร็งและก็เหมือนไปทำให้เรากังวลใจไว้ เป็นเหมือนการทำให้สมองเราไปคิดวิตกกังวล จนทำให้ความรู้สึกรับรู้สำเนียงภาษาอังกฤษด้อยลง (ผมคิดเองนะ 555) เอาอย่างง่ายๆ หลายคนคิดว่าสำเนียงออสซี่แปลกๆ และฟังยาก หรือบางคนบอกว่า อาจบอกว่าเราฟังออกเฉพาะสำเนียงอเมริกา แต่ไปฟังสำเนียงอังกฤษไม่รู้เรื่อง อะไรแบบนี้ พอไปคิดแบบนี้ ก็ทำให้ใจไม่เปิด แล้วก็ไปกังวลไว้ก่อน

แต่ผมกลับมองว่า ถ้าเราฝึกฟังภาษาอังกฤษบ่อยๆ และไม่ได้คิดตั้งแง่อะไรไว้เลย เรารู้ศัพท์และก็มีพื้นฐานภาษาอยู่บ้าง ฟังๆ ไปมันก็ฟังออกและรู้เรื่องอยู่นะครับ คือ ผมไม่เคยมีปัญหาเรื่องการฟังสำเนียงของ 3 ประเทศนี้เลย ผมก็ว่าตัวเองแปลกมาก เคยไปถามเพื่อนเหมือนกันว่าเป็นไหม เขาก็บอกว่าผมโง่ภาษาอังกฤษกว่าเขา (อันนี้ยอมรับ 555) แต่ทำไมฟังรู้เรื่องทุกสำเนียง ผมก็เลยบอกว่า เพราะผมเปิดใจและไม่ได้ไปคิดว่า นี่คืออังกฤษ นี่คืออเมริกา นี่คือออสเตรเลีย คือผมเฉยๆ และฟังสำเนียงอะไรก็ฟัง เหมือนเวลาเราคุยกันกับคนหลากหลายคน ถ้าเราเข้าใจรากศัพท์และก็เข้าใจบทสนทนา เราก็จะไม่ต้องกังวลเรื่องสำเนียงเลยครับ ยกเว้น เรื่องแสลงหรือสำนวนที่อันนี้ต้องตีความกันอีกที ซึ่งก็เป็นคนละเรื่องกับสำเนียงครับ

ดังนั้น จึงอยากให้ทำใจให้สบายๆ ครับ ไม่ต้องไปกังวล มาปุ๊บ มันก็ได้เองครับ หรือถ้ายังไม่ได้ สักพักมันจะชินเองครับ ไม่ต้องไปเปรียบเทียบสำเนียงอเมริกา สำเนียงอังกฤษ สำเนียงออสซี่ อะไรทั้งนั้นครับ คนฟังออก จะฟังสำเนียงอะไรก็ฟังออกครับ ผมว่าเทคนิคการเปิดใจและทำตัวเหมือนเด็กๆ (ที่เพิ่งหัดรับรู้ภาษา) และไม่ต้องกังวลเรื่องสำเนียงมาก จะทำให้เราฟังและพูดได้เร็วครับ โดยเราจะไม่กังวลและตั้งแง่กับมันด้วยครับ

==============================================

เอาล่ะ หากคุณสนใจและอยากลองไปเรียนที่ Adelaide
ผมก็แนะนำว่า มีโรงเรียนภาษาเอกชน ที่ได้มาตรฐานของรัฐบาลอยู่นะครับ
ซึ่งค่าเล่าเรียนก็ไม่แพงมากนัก สามารถลงคอร์สที่เป็น General English
หรือ English for Academic Purpuse ก็ได้ หรือจะเรียน IELTS preparation ก็ได้
มันมีหลากหลายคอร์สครับ และราคาค่าเรียนก็แตกต่างกันไป
แต่เขาจะคิดเป็นรายสัปดาห์ (week) นะครับ ถ้าเรียนหลายสัปดาห์ เขาก็จะลดค่าเล่าเรียนลง

คือ เราต้องมีเป้าหมายก่อนว่า จะเรียนอะไร จะเรียนเพื่อพัฒนาภาษาอังกฤษเฉยๆ ใช่ไหม ไม่ได้กะจะเข้าเรียนต่อปริญญาโทใช่ไหม? ถ้าเป็นแบบนั้นก็ควรลงเรียนคอร์สภาษาอังกฤษแบบ General English แบบ Advanced Course ก็ได้ครับ เพราะเรียนจบก็ได้ Certificate เหมือนกัน แถมประหยัดค่าเรียนด้วย เมื่อเทียบกับไปเรียนภาษาของ U ซึ่งแพงกว่ามาก และคุณภาพการสอนก็ไม่ได้ดีกว่ามากมาย (ศูนย์ภาษาของ U นี่ค่าเรียนแพงครับ แถมครู/อาจารย์บางคนก็สอนแย่นะ ไม่ได้สอนดีอะไรก็มีนะ แล้วแต่จะเจอแบบไหน) ส่วนของโรงเรียนภาษาที่มาตรฐาน ส่วนใหญ่เขาจะดีตรงที่ครูเขาใจดีและก็เป็นกันเอง และไม่ได้สอนแบบขี้ไก่กานะ ก็สอนคุณภาพเหมือนกัน อย่างคนที่รู้จักคนหนึ่งไปเรียนที่โรงเรียนภาษา (College ภาษา) ของที่ Adelaide นี่ล่ะครับ แม้จะเป็นเอกชน แต่เขาก็เรียนสนุกและได้ความรู้ ตอนมาเขาก็ไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฤษมากนะครับ แต่พอมาอยู่ได้สักเดือนสองเดือน เขาก็เริ่มคล่องแล้วครับ เพราะเขาได้ใช้ทุกวัน แล้วก็เรียนเช้า (9 โมง) ถึงแค่บ่าย 3 โมงเอง แล้วใช้เวลานอกจากการเรียนในคลาส (และทำการบ้าน) ไป advanture และฝึกภาษาเวลาเราไปเที่ยวในเมือง ไปนั่นไปนี่ ก็เป็นการฝึกภาษาไปในตัว อันนี้มันขึ้นกับเราด้วยนะครับ ว่าเราจะขยันพูด ขยันใช้ไหม แต่คนที่ผมรู้จักนี่ เรียนจบคอร์สนี้ 4 เดือนเศษๆ แล้วลองไปสอบ IELTS ได้ 7.0 เลย โดยก่อนเขามา เขาได้แค่ 5.5 เอง ในขณะที่เด็กบางคนเรียนภาษาจากศูนย์ภาษาฯ ของ U ก็ไม่ได้คะแนนดีไปกว่าเขาคับ ได้น้อยกว่าก็มี เห็นไหมว่า มันขึ้นกับการฝึกฝนของตัวเรา ดังนั้น หากคิดมุ่งมั่นและตั้งใจจะมาเรียนเอาภาษาอังกฤษจริงๆ ผมว่า ไม่ต้องไปจ่ายแพงมาก เลือกโรงเรียนภาษาเอกชนหรือ English College ที่ได้มาตรฐานของรัฐบาลเขา ก็พอแล้ว เพราะจะได้ประหยัดค่าใช้จ่ายลงไปตั้งเยอะ

เปรียบเทียบง่ายๆ สมมติเรียนคอร์สแบบเดียวกัน ที่ศูนย์ภาษาของ U ค่าเรียนต่อ 1 week อาจประมาท 350-380 เหรียญ ในขณะที่ถ้าเรียนใน English College หรือโรงเรียนภาษาเอกชนที่มีมาตรฐานดี ก็อาจจ่ายเพียง 250-280 เหรียญ/สัปดาห์ หรือบางแห่งอาจเป็น 300 เหรียญ/สัปดาห์ แต่ก็ถือว่าประหยัดกว่ากันเยอะเลย ไอ้เงิน 50 เหรียญ นี่ผมซื้อผัก หมู ไก่ ไข่ นม มาทำกับข้าวกินนะ ได้เป็นอาทิตย์เลยครับ ^_^

ที่ผมพูดแบบนี้ไม่ได้ต้องการดิสเครดิตที่ใดที่หนึ่ง แต่ต้องการจะสื่อว่า คือ จะเลือกเรียนที่ใดก็ไม่ได้สำคัญเท่ากับตัวเราต้องขยัน ตั้งใจ และก็ฝึกฝนด้วยตัวเองด้วย เพราะผมเห็นหลายเคสแล้วว่า เรียนในศูนย์ภาษาของ U จ่ายแพงกว่า แต่ก็ไม่ได้รับประกันว่าจะเก่งตามไปด้วย หากไม่ตั้งใจเรียน หรือ ไปเจออาจารย์สอนไม่ดี สอนไม่ได้เรื่องก็มี ไอ้แบบนี้มันมีทุกที่น่ะครับ ส่วนของโรงเรียนภาษาเอกชนหรือ English College ของเอกชน เขาก็ทำดี มีมาตรฐาไม่ได้ด้อยกว่าของ U ก็มีครับ เราต้องเลือกเอาครับ ซึ่งเราก็สามารถใช้เส้นทางนี้มาเรียนและประหยัดค่าใช้จ่ายได้อีกระดับหนึ่ง

หากสนใจโรงเรียนภาษานี้ ผมก็แนะนำชื่อให้ได้ครับ แต่ไม่อยากพูดในนี้ เดี๋ยวจะมีคนตำหนิได้ว่าเหมือนหน้าม้า 555+ ผมบอกก่อนเลยนะ ผมไม่ใช่หน้าม้าครับ ที่ผมพิมพ์ซะยาว จนคนอ่าน อาจอ่านไม่รู้เรื่อง (และวนไปวนมา 55) ก็เพราะผม อยากแนะนำจริงๆ เพราะผมก็เป็นเด็กจนๆ คนหนึ่งมาก่อน มาเรียนก็ไม่มีเงินมาหรอก ถ้าไม่ได้ทุนเขามา แล้วก็มีคนรู้จักที่เขาไม่ค่อยมีสตางค์เท่าไหร่มาเรียนด้วย เขาก็เรียนแบบที่ผมพูดนี่แหล่ะครับ แต่เขาก็ประสบความสำเร็จ เห็นเรียนสนุก และในขณะเดียวกันก็เจอคนที่เรียนภาษาหลายๆ แบบ ก็มีทั้งดีและไม่ดี ก็เลยอยากแนะนำออกไปบ้าง เผื่อจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย

ผมก็เป็นเด็กบ้านนอกคนหนึ่ง ได้มีโอกาสมาตรงนี้ ก็นับว่าบุญโขมาก พอเห็นอะไรที่พอจะเป็นประโยชน์ได้บ้าง ก็อยากแนะนำน่ะครับ แต่ตอนนี้ก็เอาตัวเองไม่ค่อยรอดหรอกครับ 555

=================================================

แต่ถ้าอยากเรียนคอร์สพวก Diploma อันนี้ค่าเรียนจะแพง ก็ควรเรียนของ U ไปเลยจะดีกว่านะครับ จะได้มีเครดิตดีๆ หน่อย แต่หากจะเน้นเรียนภาษาอังกฤษ เพื่อให้คล่องขึ้น มั่นใจขึ้น ผมก็ขอแนะนำเหมือนที่ที่ผมพิมพ์ข้างบนครับ

อ่อ ลืมเล่าครับ หากเลือกมาเรียนที่ Adelaide ว่างๆ เบื่อๆ ก็นั่งรถไฟ หรือ นั่งสายการบิน low cost ภายในประเทศบินไปเที่ยว Melbourne หรือ Sydney ก็ได้ครับ ไปกลับไม่แพงหรอก ตีเป็นเงินไทยก็ 3-4 พันบาท ครับ จะไปหาที่พักแถวนั้นสัก คืน สองคืน ค่อยกลับก็ได้ ได้เปลี่ยนบรรยากาศไปเล่นเมืองอื่น ไปเรียนรู้ชีวิตความเป็นอยู่และสำเนียงภาษาอังกฤษจากผู้คนในเมืองอื่นแบบสนุกๆ ได้ครับ

และถึงแม้ที่ Adelaide จะมีคนไทยไม่เยอะเท่ากับทาง Sydney และ Melbourne รวมถึง Brisbane แต่ก็จะมีคนไทยให้เห็นเรื่อยๆ ครับ แต่ก็มีวัดไทย 1 แห่ง ว่างๆ ก็ไปได้ ไม่ไกลเมืองมาก และก็จะได้เจอคนไทยบ้าง โดยเฉพาะในช่วงวัดหยุดหรือวันพระใหญ่ (วันสำคัญทางศาสนา) ก็จะมีคนไทยมาเยอะหน่อยเป็นร้อยเลยล่ะ

ยังไงก็ขอให้โชคดีนะครับ เอาใจช่วยให้ทำความฝันให้สำเร็จนะครับ

ปล. ผมอาจพิมพ์วนไปมา และยาวมาก ถ้าอาจแล้วงงงวยก็ขออภัยนะครับ เพราะก็ป่วยด้วย T_T แต่ไม่ได้เข้าห้องนี้นาน พอลองเปิดเข้ามาดู ก็เลยอยากช่วยแนะนำอะไรบ้างน่ะครับ

จากคุณ : ภาพสะท้อนของกระจกเงา

เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 54 01:15:36

ความคิดเห็นที่ 6

เพิ่มเติมนะครับ ผมลืมคำนวณค่าใช้จ่ายโรงเรียนภาษาสำหรับ 6 เดือนให้นะครับ

1. ค่าเรียนภาษาอังกฤษ ถ้าเลือกคอร์สที่ค่าเรียนสัปดาห์ละ 250 เหรียญ
6 เดือนก็ประมาณ 24 สัปดาห์ ดังนั้น ก็น่าจะคิดเป็นเงินประมาณ 24 สัปดาห์ X 250 เหรียญ = 6000 เหรียญ คิดเป็นเงินไทย (x 33 บาท) = 198,000 บาท
===> คิดเป็น 200,000 บาท แล้วกันครับ

2. ค่าที่พัก มันจะรวมค่าน้ำ ค่าไฟ และเนตด้วยเลยครับ อย่างผมเคยพักที่ชานเมือง แต่ไม่ได้ไกลเมืองมาก นั่งรถบัสเข้ามาในเมืองแค่ 30 นาที ที่พักรอบๆ นี้จะถูกหน่อย ก็มีตั้งแต่สัปดาห์ละ 120 เหรียญ จนถึง 150 เหรียญ งั้นขอคิดแบบ 150 เหรียญ/สัปดาห์ไว้ก่อนละกันครับ เอาตีสูงๆ ไว้ก่อน จะได้สำรองเงินถูก ก็ถ้าอยู่ 6 เดือน ก็คือ 24 สัปดาห์ X 150 เหรียญ = 3600 เหรียญ คิดเป็นเงินไทย (x 33 บาท) = 118,000 บาท ก็ตีไปซะ ===> 120,000 บาท

3. ค่าอาหารทำกินเอง ผมใช้ไม่เกินสัปดาห์ละ 50-60 เหรียญเลยครับ ซื้อหมู ไก่ กุ้ง ไข่ ผักและผลไม้ มาไว้ทำกิน รวมถึงข้าวสารไว้หุง ผมว่าเดือนหนึ่งไม่น่าจะเกิน 250 เหรียญ เอาเท่านี้นะครับ 250 เหรียญ x 33 = 8,250 บาท + อาจกินข้าวนอกบ้านบ้าง ก็ตีเป็น ===> 10,000 บาท / 1 เดือน ดังนั้น อยู่ 6 เดือน ก็น่าจะประมาณสัก ===> 60,000 บาท

4. ค่ารถบัส (รถเมล์) และรถรางไปกลับบ้านและในเมือง หรือนั่งไปไหนมาไหน ก็ควรซื้อตั๋วแบบ multiticket ซึ่งหมายความว่า ใบ 1 ใช้ได้ 10 ครั้ง ตั๋วแบบนี้จะประหยัดกว่าซื้อแบบรายครั้ง ซึ่งแบบรายครั้งมันใบละ 2.50 เหรียญ (จำไม่ได้ T_T) แถวๆ นี้แหล่ะ แต่ถ้าซื้อแบบ multiticket 1 ใบจะได้ 10 ครั้ง ราคาประมาณ 14 เหรียญ

ซึ่งวันหนึ่งก็น่าจะไป-กลับ ก็จะคิดเป็น 2 ครั้ง รวมแล้วตั๋ว 1 ใบก็จะใช้ไป-กลับ ได้ 5 วัน
(อ่อ แล้วในการใช้ 1 ครั้ง มันจะมีอายุแต่ละครั้งนาน 2 ชั่วโมง ถ้าเราไปต่อสายรถบัส หรือขึ้นรถรางต่อ ใน 2 ชั่วโมง มันก็จะยังไม่หักครั้งต่อไป ยังนับครั้งเดิมอยู่ เวลาขึ้นรถก็แค่สอดตั๋วเข้าไปในเครื่องรับบัตรบนรถครับ แล้วมันจะ แอ๊ดๆๆ แอ๊ดๆๆ ดังว่า รับ O_O)

เมื่อ ตั๋ว 1 ใบ ใช้ได้ 5 วัน (ราคา 14 เหรียญ) ดังนั้น
1 เดือน จึงต้องใช้ตั๋วทั้งหมด 6 ใบ คิดเป็นเงิน 6 ใบ X 14 เหรียญ = 84 เหรียญ/เดือน
ถ้าใช้ตลอด 6 เดือน ก็น่าจะตกที่ 84 เหรียญ x 6 = 504 เหรียญ
คิดเป็นเงินไทย 503 เหรียญ x 33 บาท = 16,632 บาท
ก็ตีไปเป็นเงิน 17,000 บาทแล้วกันนะครับ

5. ค่าตั๋วเครื่องบินไป-กลับ ขึ้นกับสายการบินและช่วงโปรโมชั่น ก็มีตั้งแต่ไป-กลับ 25,000 บาท จนถึง 30,000 บาท มีถูกกว่านี้ก็มี

6. ของใช้ส่วนตัว พวกครีมอาบน้ำ (สบู่) ยาสีฟัน แชมพู ครีมนวด ส่วนหนึ่งตอนเราไปก็เอาไปด้วยสักหลอดสองหลอด หรือ ขวดสองขวด แล้วไปซื้อเพิ่มได้ อยู่ไปสักเดือนมันก็กำลังจะหมดพอดี ก็ไปซื้อเพิ่ม ก็น่าจะใช้เงินซื้อตลอด 6 เดือน ไม่เกิน 10,000 บาทหรอกครับ

7. ซื้อขนม ค่ากิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ และจุกจิก ก็ตีไว้ซะ 20,000 บาท

รวม 1-7 แล้ว
ก็จะตกประมาณ

200,000 (บางคอร์สถูกกว่านี้ก็มีครับ) + 120,000 (ที่พักบางที่ก็ถูกกว่านี้นะครับ) + 60,000 + 17,000 + 30,000 (ตั่วถูกกว่านี้ก็มีนะครับ) + 10,000 + 20,000 บาท

= 457,000 บาท

อันนี้ ผมคิดแบบไม่ได้ประหยัดไป และไม่ได้ฟุ่มเฟือยนะครับ

จริงๆ โรงเรียนภาษา เขาอาจลดค่าเรียนให้ เพราะเรียนคอร์สยาว และบางคอร์สหรือบางช่วงก็มีโปรโมชั่น อาจถูกกว่านี้

อีกอย่างคือ ถ้าไม่อยากเรียน 6 เดือน แต่อยากเรียน 5 เดือนเพื่อประหยัดเงินก็ได้นะ
เพราะ VISA เขาก็จะให้เกินมา เป็น 6 เดือน อยู่แล้ว เดือนสุดท้ายก็อยู่เที่ยวก็ได้ ก็จะประหยัดค่าเรียนภาษาไป 1 เดือน แต่บางทีเราลงทีเดียว 6 เดือน เขาก็ลดให้นะครับ อันที่ผมคิดก็คิดแบบเขาไม่ได้ลดไว้น่ะครับ

แล้วตอนช่วงที่เรียน หากอยากลองหางานพิเศษทำ (เป็นเด็กเสิร์ฟ หรืออื่นๆ) ก็ลองไปยื่น Resume สมัครงานไว้ก็ได้ครับ เพราะไปเกิน 3 เดือนนี่ จะได้ student VISA ซึ่งก็จะทำให้สามารถทำงานได้ไม่เกิน 20 ชั่วโมง/สัปดาห์ (หรือ 25 ผมเอ๋อๆ จำไม่ได้แล้ว)
ก็อาจทำวันศุกร์ เสาร์ เห็นคนหนึ่งที่เคยรู้จัก เขาทำ 2 วันนี้ วันละ 5 ชั่วโมง ตั้งแต่ 5 โมงเย็น จนถึง 5 ทุ่ม ก็ได้วันละชั่วโมงละ 15 เหรียญ วันหนึ่งทำ 5 ชั่วโมง ถึง 6 ชั่วโมง ก็เฉลี่ยได้เงิน (เห็นเขาได้นะ) วันละ 80 เหรียญ เขาทำ 2 วันก็ได้ 160 เหรียญ ก็ได้ค่าเช่าหอ/ค่าเช่าบ้าน เหรียญเศษนิดหน่อยเป็นค่าขนม

แต่บางคนก็ได้ทำ 3 วันนะครับ คือ แล้วแต่นายจ้าง (คนไทย) ท่านจะกรุณาเรียกใช้บริการ แต่บางคนทำดี เขาก็เรียกไปช่วยมากกว่า 2 วันครับ บางคนที่เคยเห็นเคยหาได้ week ละ 250-300 เหรียญ ก็มีครับ แต่เราอย่าเพิ่งไปหวังอะไรขนาดนั้นเลยครับ
ไปเรียนดูลาดเลาก่อน แล้วก็ค่อยๆ หาอะไรทำเอาครับ หรือ ไม่อยากทำ ก็ไปฝึกภาษา เดินทางไปดูนั่นดูนี่ เอาก็ได้ครับ

ผมก็หวังว่าจะเป็นประโยชน์อะไรได้บ้าง ไม่มากก็น้อยนะครับ

ขอให้โชคดีนะครับ ถ้าเลือกมา Adelaide แล้วคุณจะรัก Adelaide มากๆเลยครับ
เพื่อนญี่ปุ่น คนจีน และเกาหลี เม็กซิโก ฝรั่งเศส ที่ผมเจอที่นี่ เขาก็พูดแบบนี้ครับ
ยังไงก็ดูหลายๆ ที่เผื่อแล้วกันนะครับ ทาง Melbourne ก็น่าอยู่ บรรยากาศยุโรปๆ ส่วน Sydney ก็ดีครับ ทั้งความเจริญและสีสันยามค่ำคืน ส่วน Brisbane ก็สงบๆ ทาง Perth ก็คล้ายๆ Adelaide แต่ผมชอบ Adelaide มากกว่า อิอิ

อากาศของ Adelaide ในช่วงหน้นหนาวก็ไม่เย็นจัดเท่า Melbourne ครับ แต่ตอนร้อนนี่ร้อนนะคับ ตับแตก 55 35-40 องศาเซลเซียสเลยนา

ยังไงก็เลือกๆ ดูๆ ไปนะครับ
ขอให้โชคดีนะครับ

^_^

จากคุณ : ภาพสะท้อนของกระจกเงา

เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 54 01:19:55