 |
ไม่เคยคิดว่าตัวเองสวย เพราะไม่สวยเลย ไม่ถึงขั้นขี้เหร่แต่อ้วนค่ะ อิฉันเป็นลูกคนจีน (นับทางพ่อนะคะ) แต่ผิวคล้ำเหมือนแม่ ไปสิงคโปร์ มาเลย์ เขาดูออกว่าเป็นตึ่งนั้ง เคยถามเขาๆว่า Your eyes and face profile are definitely Chinese. แต่อยู่เมืองไทย ไม่เคยมีใครคิดว่าเป็นคนจีนเลย ไม่เคยมีหนุ่มไทยมาจีบด้วย เอาล่าสุดที่จำได้ เมื่อต้นเดือนรอลูกค้าอยู่ที่ห้างแห่งหนึ่งใน Seattle ทีนี้เลยเวลานัดเราไปเกือบครึ่งชั่วโมงก็ยังไม่มากัน อิฉันก็เลยเดินออกไปดูด้านนอก ตอนสวนกับผู้คนที่ประตูก็ปกติ แต่ให้หลังแป๊บเดียวมีเสียงผู้ชายเรียก หันไปมองตามเสียง เป็นฝรั่ง เขาดันประตูอยู่แล้วหันหน้ามาทางอิฉัน
ชายคนนั้น: Excuse me, ma'am. Are you from Philippines? อิฉัน: No, I'm Thai...พร้อมทำหน้าฉงน นึกในใจมีไรกะตูวะเนี่ย ยิ่งเครียดๆอยู่ หาลูกค้าไม่เจอไม่รู้คลาดกันไปแล้วหรือยัง อิฉัน: เลยถามกลับไปว่า Hmmm...what's wrong??? ชายคนนั้น: You're pretty! ประเด็นคือ น้ำเสียงและสีหน้าท่าทางเขาจริงจังมากๆจนน่าตกใจ อิฉัน: เหวอแดกค่ะ เพราะไม่เคยเจอ...uh..eh, tha thank you so much... ไปอย่างงงๆ แล้วเค้าก็เดินจากไปค่ะ o_O"
อีกทีตอนกำลังจะบินไปลง SFO เจอลุงผิวดำที่ Check-in Counter จีบ เลยได้ทีขอแลกเหรียญเป็นธนบัตรเสียเลย ฮ่าๆๆ อยู่เมืองไทยเป็นยัยอ้วนธรรมดาๆคนหนึ่ง พับเผื่อยสิ สงสัยถ้าอยู่เมืองนอกเมืองนาคงเกิดไปนานแล้ว อิๆๆ
จากคุณ |
:
งงมึนเอ๋อเซ่อเปิ่นหลง
|
เขียนเมื่อ |
:
17 เม.ย. 55 20:06:41
|
|
|
|
 |