CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    อูยยยย สงสารประเทศไทย... ยังไม่จบกับนร.ทุน 1 อำเภอ

    ...... ได้มาจากเว็บนร.ไทยในเยอรมัน.... อ่านแล้วหดหู่ ......

    วันนั้นที่ Frankfurt มีโอกาสได้พบกับ ท่านรัฐมนตรี อดิศัย โพธารามิค และ น้องๆนักเรียนทุน 1 อำเภอ ไม่สงสัยเลยว่า ทำไมบ้านเมืองเรา ถึงได้ไม่เจริญซักท จากที่ีเคยทำตัวเป็นกลางเพราะว่าไม่มีส่วนได้เสียกับน้องๆ
    พวกนี้ นอกจากว่า เงินที่ท่านๆผลาญกับทุนนีู้่ คือภาษีที่พ่อเเม่เราจ่ายไป
    บอกตรงๆว่า ตอนที่เจอน้องๆกลุ่มนี้ และท่านรัฐมนตรีของประเทศชาติบ้านเรา รู้สึกผิดหวังมาก ถึงมากที่สุด ได้แต่ถามตัวเองว่า นี่หรือ เด็กที่ได้ทุนมาศึกษาร่ำเรียนถึงเมืองนอกเมืองนา เป็นความหวังว่าจะกลับไปพัฒนาชาติ บ้านเมืองเรา หัวข้อที่ได้ยินน้องๆกลุ่มนี้สนทนากันมากที่สุด คือเรื่อง..ผู้ชาย.. เท่าที่เห็นคือ เด็กส่วนใหญ่ไม่ได้จนจริงๆ ย้ำว่า ไม่ได้จนจริงๆ ส่วนที่วิจารณ์เรื่องกล้องดิจิตอลกัน เราก็เห็นกับตาว่า เด็กมีเกือบทุกคนจริงๆ รุ่นใหม่ ยี่ห้อดัง และแพง ซึ่งบอกตรงๆว่า ไม่ใช่วิสัยที่เด็กอยากจนจะทำกัน..
    อีกอย่าง เท่าที่เห็นน้องๆทุนนี้ ไม่มีความกดดัน หรือว่า อดทนที่จะเรียนที่นี่เลย
    ไม่เห็นถึงความมุ่งมั่น ความพยายามของการศึกษาต่างประเทศแต่อย่างใด!!!!

    ที่กล่าวมานี้ โดยส่วนตัวแล้วไม่ได้มีความรังเกียจน้องๆพวกนี้แต่อย่างใด แต่ก็คงจะทนอยู่เฉยไม่ได้ ถ้าจะให้เด็กๆที่มีโอกาส
    จากภาษีของประชาชนบ้านเรา ทำตัวเสมือนไร้ความหมายกับทุนอันนี้ เหมือนมาผลาญกันเล่นๆมากกว่า
    น้องๆที่ดูน่ารัก เป็นเด็กดีก็มี แต่คนดีก็ไม่ได้หมายความว่า จะต้องได้รับทุนอันนี้เสมอไป ในที่นี้แค่อยากจะบอกว่า ได้ทุนนี้แล้ว ก็ช่วยมีความพยายามตั้งใจศึกษาเล่าเรียน ละก็ใช้ทุนนี้ให้เกิดประโยชน์ ให้สมกับโอกาสที่ได้รับหน่อยต่อตนเอง และ ประเทศชาติ…

    เรื่องนี้ว่าไปแล้ว ก็เข้าใจว่า จะโทษเด็กอย่างเดียวก็ไม่ถูก ต้องโทษ ท่านๆบ้านเราด้วย ว่า ท่านกรุณาคิดทุนนี้มาได้อย่างไร จริงๆแล้ว ท่านทำเพื่อตัวท่าน เพื่อหน้าตาท่าน และเพื่อพรรคของท่าน ด้วยเงินของประชาชนซะมากกว่า ที่ว่านี้ไม่ได้ใช้ความรู้สึกลอยๆตัดสิน แต่เห็นกับตาเอง ว่า ทุนนี้มันทุนหาเสียงชัดๆ และที่ ท่านอดิศัย มาเยี่ยมเด็กที่นี่ ก็เพื่อหาเสียงเหมือนกัน คิดดูว่า เด็กทุนจาก 4 เมือง ต้องขึ้นรถไฟไป-กลับ เพื่อแค่ เจอ และถ่ายรูปยืนยันว่า ท่านรัฐมนตรี เป็นห่วง และมาเยี่ยมเด้กทุนนี้นะ คิดดูว่า ค่ารถไฟ,ค่าโรงแรม สำหรับเด็กพวกนี้ทั้งหมด 2 คืน ยังไม่รวมโรงแรมห้าดาว ที่รัฐมนตรี แลัผู้ติดตามอีกนับสิบพักกัน ค่าอาหาร ที่ท่านบอกว่า ให้กินเต็มที่ รวมทั้งให้เด็กๆไปพบที่โรงแรมห้าดาวที่ท่านพักกัน เสร็จแล้วก็บอกว่า ยังไม่ว่าง ให้กลับไปรอเจอในเมืองที่เดิม ส่วนเวลานั้นบอกไม่ได้ ง่ายๆ ก็รอไปเหอะ เดี๋ยวก็มาเจอเอง (นี่หรือวิสัยผู้ใหญ่ทำกัน) ยังไม่พอระหว่่างรอที่โรงแรมห้าดาวนี้ ท่านผู้ติดตาม บอกเราๆกว่า 50 คนว่า อยากดื่มอะไร เอาอะไรสั่งเลย เต็มที่…

    หลังจากนั้น ท่านรัฐมนตรียังแสดงความเป็นห่วงใยเด็กๆ กลัวว่าหน้าหนาวมาถึงแล้ว เงินที่เด็กได้รับจากรัฐบาล อาจจะไม่พอค่าเสื้อกันหนาว ท่านเลยซื้อเสื้อหนาว จากห้าง Kaufhof แจกน้องๆทุนนี้ ไป 21 ตัว ที่ซื้อได้ไม่พอจำนวนน้องๆ เพราะว่า เสื้อหมด ท่านก็แก้ปัญหาด้วยการให้เงินกับเด็กที่ไม่ได้เสื้อแทน ทั้งหมดที่ท่านจ่ายไปกับการที่เจอเด็กๆที่นั่น ท่านก็คงจะไม่สะทกสะท้าน เพราะว่า มันไม่ใช่เงินท่าน แต่ว่าเป็นเงินของประชาชนต่างหาก ที่สำคัญที่ลืมไม่ลง ก็ตรงที่มีน้องคนนึงบอกปัญหาของเค้า ตอนที่ท่านถามถึงสาระทุกข์สุขดิบ ก็ตรงที่น้องแกบอกว่า บ้านแกอยู่บนเขา ลำบากมากเวลาไปซื้อของ ขอรถยนต์ 1 คันได้ไหม และคำตอบจากท่าน อดิศัย ก็บอกว่า จะเก็บไปพิจารณา??? บอกตรงๆว่า งานนี้ได้แต่ งง อย่างเดียวคร้าบ..นี่หรือคนที่ ดูแลประเทศชาติบ้านเรา และนี่หรือ เด็กที่ต่อไปจะต้องกลับไปพัฒนาประเทศชาติเรา.. เห็นแล้ว อนาจใจ!!!!

    ...... .อูยยยย สงสารประเทศไทย

    จากคุณ : Das~bin~Ich - [ 20 ก.ย. 47 05:17:43 A:130.83.20.155 X:130.83.244.130 TicketID:032635 ]