ความคิดเห็นที่ 1 นั่นสิ ระทึกอยู่....คอยฟังอยู่จ้า จากคุณ : ธิดาดอง - [ 21 ก.ย. 48 09:32:46 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เฮอริเคนถล่มคุณหนูแจ๋วไปแล้ว? แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 48 09:38:46 จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 21 ก.ย. 48 09:36:16 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขออย่าให้เป็นจริงอย่างคุณว่านน้ำว่า.....(-_-)" ระหว่างรอขอตัวไปอานน้ำก่อน เหอๆๆ เพื่ิอไม่ให้เป็นการเสียเวลา จากคุณ : สาวน้อยบ้านนา - [ 21 ก.ย. 48 09:41:23 A:68.40.150.198 X: TicketID:108055 ]

ความคิดเห็นที่ 4 I’m actually studying for a test on Thursday but I’m having a break 15 minutes for every hour. I enjoy reading your story while having a break. Thank you for sharing your story!! จากคุณ : onion in USA - [ 21 ก.ย. 48 09:46:04 A:24.197.158.253 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 แจ๋วก็ค่อนข้างจะมั่นใจในตัวของนายฝรั่งว่าเขาคงจะเป็นคนดีจริง และไว้ใจได้ ดูจากความรับผิดชอบของเขาตลอดเวลาที่แจ๋วและลูกต้องรอวีซ่าอยู่ในเมืองไทย เขาไม่ยอมให้แจ๋วออกไปทำงานนอกบ้านเหมือนที่ก่อนแต่งงาน เขาส่งเงินประจำทุกสองอาทิตย์มาให้เราใช้ รวมทั้งเดือนแล้วมากกว่าที่แจ๋วทำงานบริษัทเสียอีก ถึงแม้แจ๋วจะเคยขอออกไปทำงาน เขากลับบอกว่า เขาจะมีความสุขมากกว่าถ้าแจ๋วใช้เวลาช่วงที่รอวีซ่านี้อยู่ดูแลลูก พอถึงวันที่สถานฑูตเรียกเราแม่ลูกไปให้วีซ่า เขาก็เดินทางมาเมืองไทยก่อนหน้านั้นเป็นอาทิตย์เลย เพื่อเตรียมพร้อมพาเราแม่ลูกไปสถานฑูต จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 09:47:09 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 6 * * ขอบอกไว้ตรงนี้นิดหนึ่งนะคะว่า ขอชมเชย เจ้าหน้าที่สถานฑูตอเมริกัน ที่เป็นอเมริกันทุกคน และเจ้าหน้าที่คนไทย (บางคน) น่ารักและมีน้ำใจกับเรามาก ในกรณีวีซ่าของเรานี้ นายฝรั่งเห็นว่าเรารอเกิน 1 ปีแล้ว เขาจึงใช้วิธีส่งอีเมล์ร้องเรียนไปหา วุฒิสมาชิก (Senator) ของรัฐ หลังจากนั้นเพียง 1 เดือน สถานฑูตอเมริกันในไทยก็มีจดหมายเรียกเราไปเอาวีซ่าทันที * * จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 09:58:40 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ในที่สุดวันที่รอคอยก็มาถึง เป็นเช้าวันพฤหัส รถแท๊กซี่ที่แจ๋วและนายฝรั่ง ใช้โดยสารจากที่พักพาเรามาถึงที่สนามบินดอนเมือง ทันเวลาตี 5 พอดี ทันทีที่เราเดินผ่านประตูผู้โดยสารขาออก พร้อมรถเข็นใส่กระเป๋าเดินทางเข้ามาก็เห็นครอบครัวของแจ๋วมารออยู่ก่อนแล้ว แม่ไม่ได้มาด้วยเพราะขาไม่ค่อยดี และท่านบอกว่าไม่ชอบมาส่งใคร แต่แจ๋วว่าท่านคงไม่อยากร้องไห้ตอนที่เห็นเราจากไปมากกว่า หลังจากทักทายกันกับครอบครัวและถ่ายรูปร่วมกันแล้ว แจ๋วกับนายฝรั่งก็รีบนำตั๋วไปสำรองที่นั่งของสายการบิน จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 09:59:48 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พร้อมตรวจกระเป๋าเดินทาง เจ้าหน้าที่ยื่นแบบฟอร์มสำหรับผู้โดยสารที่เดินทางไปต่างประเทศให้แจ๋วกับลูกคนละชุดเพื่อกรอกรายละเอียดและขอดูพาสปอร์ตด้วย เพราะตั๋วของเราเป็นแบบไปขาเดียว ตอนกรอกแบบฟอร์มก็งงนิดหน่อยเพราะแจ๋วเป็นมือใหม่ แต่ด้วยความช่วยเหลือของนายฝรั่งทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี ตอนนี้รู้สึกใจหายยังไงก็ไม่รู้ เพราะคงอีกไม่นานจะต้องจากทุกสิ่งทุกอย่างที่เมืองไทยไปแล้ว จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 10:01:39 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แฟนๆ ที่น่ารัก คุณธิดาดอง, คุณสาวน้อยบ้านนา, คุณว่านน้ำ ใจเย็นค่ะ ต้องเชิญวิญาณนักเขียนมาเข้าสิงก่อนค่ะ คุณ onion in USA - You're so sweet, good luck with your test on Thursday. จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 10:06:48 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เมื่อคืนได้คุยกับแม่ท่านบอกว่าให้โทรหาก่อนขึ้นเครื่อง แจ๋วไม่อยากโทรไปตอนตีห้าเพราะถ้าหากท่านกำลังนอนอยู่จะกลายเป็นการรบกวน ดูนาฬิกาตอนนี้ได้เวลาขึ้นเครื่องแล้ว แจ๋วกับลูกเข้าไปร่ำราทุกคนในครอบครัว เราทุกคนกอดกันแน่นแล้วร้องไห้ ทำไมต้องมาร้องไห้กันตอนนี้ด้วยไม่เข้าใจ ตอนที่เราอยู่ด้วยกันเราไม่เคยแสดงความรักด้วยการกอดกันแบบนี้เลย แต่วันนี้แจ๋วยอมรับว่ารักทุกคนในครอบครัวมาก พี่สาวบอกว่าไม่ต้องร้องไห้หรอกแจ๋วไปอยู่ดี อยู่สบาย ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ดี แจ๋วรู้ว่าพี่สาวปลอบใจเราเพราะเขาเองก็ร้องไห้เหมือนกัน ** เขียนมาถึงตอนนี้แล้ว ทำให้นึกถึงวันนั้น ไม่รู้เป็นไร น้ำตาไหลอีกแย้ว ** ลองคิดถึงตัวคุณๆ ที่ต้องจากบ้านครั้งแรกซิ แล้วจะรู้ว่าหนูแจ๋วเศร้าแค่ไหน จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 10:10:14 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ยิ่งมองไปทางเด็กๆ ด้วยแล้วพวกเขาทำเหมือนกำลังแข่งขันกันร้องไห้แบบใครหยุดก่อนคนนั้นแพ้ หรืออาจจะเป็นเพราะเรายังไม่รู้ว่าหลังจากจากกันครั้งนี้แล้วอีกนานแค่ไหนกว่าจะได้พบกันอีก เราคงได้เวลาต้องจากไปจริงๆ แล้วเพราะต้องเผื่อเวลาไว้โทรหาแม่ก่อนขึ้นเครื่องด้วย ตอนนี้ได้ยินประกาศเรียกให้ผู้โดยสารขึ้นเครื่องแล้ว แจ๋วรีบหาโทรศัพท์หมุนหาแม่ แต่ไม่มีคนรับสาย แต่ก็พยายามอีกหลายๆ ครั้งจนนาทีสุดท้าย จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 10:12:03 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ยังไงก็ขอให้ได้ยินเสียงแม่สักนิดเพื่อเป็นกำลังใจ เหลือบดูนาฬิกาที่ข้อมือ ตอนนี้เป็นเวลา 5 โมง 45 นาทีแล้ว ท่านคงไปเดินออกกำลังกายเหมือนทุกวันแล้ว จนได้ยินเสียงนายฝรั่งเตือนว่าให้ขึ้นเครื่องได้แล้ว แม้แต่เสียงของพนักงานประชาสัมพันธ์ดังผ่านเครื่องขยายเสียงบอกให้ผู้โดยสารไปขึ้นเครื่อง แต่ว่าหูของแจ๋วแทบไม่ได้ยินอะไรเลย เพราะคิดถึงแม่มากๆ อยากคุยกับแม่อีกสักครั้งแต่ก็ทำไม่ได้ ไหนแม่เคยบอกว่าจะรอจนกว่าจะได้ยินโทรศัทพ์จากลูก แล้วทำไมแม่ไม่รอ แม่จะคิดถึงเราบ้างหรือเปล่าหนอ ไม่ได้ยินเสียงแม่ทำเอาแจ๋วไม่มีแรง จิตใจห่อเหี่ยวยังไงก็ไม่รู้ ถ้าให้เลือกได้ตอนนี้แจ๋วไม่อยากเดินทางไปไหนทั้งนั้น พอมองไปที่ลูกทำให้รู้สึกเลยว่าเขาก็คงคิดไม่ต่างจากแจ๋วสักเท่าใด จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 10:13:39 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ติดตามอยู่คะ เศร้าไปด้วยเลย จากคุณ : สาวเปรี้ยวหัวใจหวาน (channy211) - [ 21 ก.ย. 48 10:19:36 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เสียงประกาศเรียกผู้โดยสารจากสายการบินดังขึ้นเป็นระยะสลับกับเสียงผู้คนมากมายกำลังเดินขวักไขว่ไปมาตามทางของแต่ละสายการบิน หลังจากขึ้นเครื่องแล้วรู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อยเพราะภายในตัวเครื่องนั้นจัมโบ้ 747 นั้น ใหญ่กว่าเครื่องปกติที่เคยใช้บริการในประเทศมาก มีที่นั่งตรงกลางหลายๆ แถว ซึ่งผู้โดยสารส่วนใหญ่ขึ้นมานั่งอยู่ก่อนแล้ว พวกเราเดินหาที่นั่งกัน บางคนก็มีพนักงานคอยให้บริการ บางคนก็ช่วยตัวเอง และนี่เป็นครั้งแรกที่ได้เดินทางออกนอกประเทศทำให้รู้สึกตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างยิ่ง ที่สำคัญ จุดหมายคือสหรัฐอเมริกา ประเทศที่ใหญ่เป็นอันดับสามของโลก (ถ้าจำผิดต้องขออภัยด้วย) จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 10:20:29 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 15 จ๊าก...เผลอแป๊บเดียว ตอน 5 แล้ว แหม..มีแฟนๆ เกาะติดหน้าจอหลายคนเลยนะเนี้ย อิจฉาจัง อ่านกันเพลินเลยง่ะ เราเพิ่งได้อ่าน 2 ตอนแรกเอง..วันนี้งานยุ่งมาก (แต่แอบมาเปิดดู อิอิ) เดี๋ยวคืนนี้ได้ print ไปอ่านก่อนนอนอีก สนุกแน่ๆ ^_^ ไปทำงานต่อละ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 48 10:27:06 จากคุณ : ซอด้วง - [ 21 ก.ย. 48 10:26:01 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เราได้ที่นั่งดีติดกันทั้งสามคนมีหน้าต่างและอยู่ด้านข้างด้วย พนักงานบริการบนเครื่องมีทั้งฝรั่ง, ไทย, ญี่ปุ่น พอถึงเวลาประกาศให้ผู้โดยสารทราบก็จะพูดถึง 3 ครั้ง 3 ภาษา ทำให้เราได้ทราบว่าเครื่องที่กำลังพาเรามุ่งหน้าสู่สนามบินนาริตะ ประเทศญี่ปุ่นนั้น บินด้วยความเร็ว และความสูงเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ตอนนี้ พอเครื่องออกได้สักประมาณครู่ ก็มีพนักงานนำเครื่องดื่มมาบริการเรา สังเกตเห็นพนักงานบริการทั้งผู้หญิงและผู้ชายค่อนข้างสูงอายุ ผู้หญิงนั้นตัวสูงใหญ่ดูแข็งแรง ซึ่งแตกกันอย่างมากกับพนักงานบริการบนเครื่องบินของสายบินในประเทศ เมื่อเห็นอะไรแปลกใหม่ก็ให้ได้ลืมคิดถึงเมืองไทยลงไปบ้าง แต่พอทุกอย่างเข้าที่แล้วความคิดมันก็วนเวียนมาที่เดิมอีก ตอนนี้คิดถึงเมืองไทยมากๆ คิดถึงทุกสิ่งทุกอย่าง คิดถึงแม่ พี่สาว น้องสาว อยากบอกเขาอีกหลายครั้งว่ารักเขา พอเหลือบมองไปทางลูกก็เห็นเขาเหม่อมองไปนอกหน้าต่างอย่างไร้จุดหมาย เงียบ แต่น้ำตานั้นไหลอาบแก้มเป็นทาง แจ๋วนั้นรู้สึกรักและสงสารลูกเป็นที่สุด นี่กระมังที่เขาเรียกว่า "พลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์" จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 10:26:08 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 17 นายฝรั่งเห็นเราร้องไห้ในใจเขาก็คงร้องไห้ด้วย บางครั้งเห็นทำตาแดงๆ บางครั้งดูซึมไป แต่ก็ยังมีใจมาปลอบโยนเรา อีกใจนึงเขาคงดีใจกระมังที่ได้กลับบ้าน ได้เจอพ่อแม่และพี่น้อง ทีนี้คงจะได้ทำงานอย่างจริงจังไม่ต้องเทียวไปเทียวมาระหว่างเมืองไทยกับอเมริกาปีละหลายครั้งเหมือนช่วงที่แจ๋วกับลูกกำลังรอวีซ่า เขาทำหน้าที่ดูแลเราสองแม่ลูกเป็นอย่างดีตลอดเวลาการเดินทาง จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 10:29:03 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สักครู่ได้ยินเสียงกัปตันประกาศอีกครั้งว่าตอนนี้เป็นเวลา 7 a.m. แล้ว เครื่องกำลังบินอยู่เหนือลาว ว๊าว! ไม่อยากเชื่อเลย อะไรจะเร็วปานนั้น เวลานี้ได้ยินเสียงพนักงานบริการเริ่มแจกอาหารเช้าทุกอย่างดูน่าทานและเนื่องจากรู้สึกหิวด้วยเพราะตั้งแต่เช้าเรายังไม่ได้มีอะไรตกถึงท้องกันเลย แล้วแจ๋วก็เล็งๆ ไว้ด้วยว่าหลังจากทานอาหารเสร็จแล้วอยากจะขอเก็บถ้วยช้อนของสายการบินไว้ด้วยเพราะคิดว่าเขาคงแจกให้ฟรี เนื่องจากเคยเห็นแถวที่ทำงานมีคนเอาของขายสารพัดชนิดจากสายการบินมาวางขาย จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 10:29:43 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แต่พอถามนายฝรั่งเขาบอกกลับมาทันควันเลยว่าไม่ได้ ถ้าทำแบบนั้นเขาเรียกว่าขโมย โห...ขโมย นายฝรั่งพูดแรงไปเปล่าเนี่ย งั้นคนที่เอามาวางขายกันเกลื่อนแถวที่ทำงานก็ขโมยมาน่ะซิ เอ้า เปลี่ยนเรื่องถามใหม่ แล้วหูฟังนี่ละเก็บไปด้วยได้ไหม นายฝรั่งบอกว่าไม่ได้ทุกอย่างเลย (รีบบอกเลยว่า ทุกอย่าง ก่อนเกิดคำถามใหม่อีก) ยกเว้นเขานำมาแจกให้ หรือมีป้ายบอกให้หยิบได้ฟรี แต่ถึงจะมีป้ายฟรีก็จะอนุญาติให้หยิบไปได้แค่อันเดียว เพราะฉะนั้นถ้าไม่มีอย่างที่บอกมาเราจะเอาของเขาติดตัวไปด้วยไม่ได้ ถ้าอยากได้ที่บ้านเรามี หรือถ้าอยากได้ของใหม่ก็ค่อยไปซื้อเอาราคาไม่แพง โห ฟังนายฝรั่งเทศน์เที่ยวนี้เหี่ยวไปทั้งตัวเลยนะเนี่ย จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 10:32:12 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 20 แถวที่นั่งของเรานั้น มีพนักงานผู้หญิงฝรั่ง ทาปากแดงแจ๊ด นำถาดอาหารมาบริการเรา ช่วงที่ยื่นมือรับถาดอาหารได้สังเกตเห็นแขนของเธอมีกล้ามขึ้นเป็นมัดๆ เลย ด้านหลังมือก็มีเส้นเอ็นปูดโปน สวยไม่เท่าพนักงานบริการบนเครื่อง สายการบินไทยด้วย แล้วก็ อิ อิ อย่าเพิ่งว่าหนูแจ๋วปากจัดนะ สงสัยจะสูงอายุด้วยแหละ เห็นเวลาที่พวกเขาทำงานแล้ว หนักน่าดู พนักงานบริการบนเครื่องบินอาจจะไม่ใช่งานสวยหรูอย่างหลายคนคิดด้วย เพราะเห็นเธอและเพื่อนช่วยกันเข็นรถที่บรรจุอาหารอยู่เต็มแน่น เวลายกถาดอาหารก็ต้องวางเรียงซ้อนกันทีละหลายชั้นเพื่อแจกจ่ายผู้โดยสาร และทำด้วยความรวดเร็ว แต่ไม่ว่าจะเห็นพวกเธอเหน็ดเหนื่อยแค่ไหนก็ยังยิ้มแย้มแจ่มใสให้เราเสมอ จะชื่นใจก็อีตอนนี้เห็นรอยยิ้มนี่แหละ นี่คงต้องเป็นงานบริการด้วยใจรักจริงๆ ละกระมัง จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 10:38:30 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อิอิ ดีใจจัง มีแฟนๆ หลงเข้ามาอ่านอีกแระ แต่รู้สึกว่าจะเงียบๆ ไปนะ งั้นขอตัวไปนอนดีก่า พรุ่งนี้มาโม้ใหม่ ราตรีสวัสดิ์ จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 10:40:03 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คุณแจ๋วบินสายการบินอะไรค่ะ? United หรือเปล่า สายการบินแถบเอเชียเน้นความสวยเป็นอันดับแลกนะค่ะ แต่สายการบินอเมริกาหรือฝรั่งเศสเขาเน้นความสามารถค่ะ ว่าจะรับเหตุการ์ณร้ายแลงได้หรือไม่ถ้ามีเหตุฉุกเฉินขึ้นมาค่ะ เขาฝึกมาดีค่ะ ส่วนที่สวยๆ ทำอะไรไม่ค่อยเป็นกันเลย จากคุณ : Dolce & Gabbana - [ 21 ก.ย. 48 10:45:26 ]

ความคิดเห็นที่ 23 Northwest Airline ค่ะ คุณ Dolce & Gabbana เที่ยวนั้นมีพนักงานบริการหญิงเป็นคนไทยด้วยคนหนึ่งคนค่ะ ให้บริการเยี่ยมทีเดียว เห็นด้วยมากค่ะ เรื่องความสามารถ เขาทำงานรวดเร็วทันใจ ให้ความช่วยเหลือดีด้วยค่ะ ถึงจะเหนื่อยแค่ไหนแต่ก็ยิ้มให้ตลอด ตอนอยู่เมืองไทยไม่เข้าใจ นึกว่าถ้าเป็นพนักงานบริการบนเครื่องบินแล้วโง่ไม่เป็นไร ที่สำคัญคือ ต้องสวย เริด หรู พอตอนนี้ได้มาใช้ชีวิตอยู่ในอเมริกาแล้วเข้าใจค่ะ ถ้าสวยก็ดี ไม่สวยไม่เป็นไร ขอให้มีความสามารถผ่านตลอด จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 11:00:14 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ตอน 6 อยู่ที่ไหน.... รีบมาด่วน...โอมเพี้ยง จากคุณ : แม่ปุกปุย - [ 21 ก.ย. 48 11:11:23 ]

ความคิดเห็นที่ 25 wowow- - --- - น่ารักจัวค่ะ  ชีวิตคุณแจ๋ว  ณ ดินแดนแห่งเสรีภาพกำลังจะเริ่มต้นแล้ว    มาเร็วๆ นะค๊า จากคุณ : Gigolina (Gigolina) - [ 21 ก.ย. 48 12:20:28 ]

ความคิดเห็นที่ 26 Good night sweet dream. ว้าวอย่าลืมมาต่อนะ พรุ่งนี้จะรอนะคะ อย่างนี้น่าจะเขียนเป็นเล่มวางขายนะ ฝีมือการเขียนอยู่ในขั้นดีเยี่ยม อ่านแล้วเพลิดเพลินน่าติดตาม พร้อมกับจินตนาการภาพไปด้วย(พูดจากใจจริง) จากคุณ : ฟากฟ้า - [ 21 ก.ย. 48 12:41:30 A:131.191.14.131 X: TicketID:107460 ]

ความคิดเห็นที่ 27 I read every of your chapters naka, but this is the first time I drop my words... Your story (the day at the airport) reminds me about my story, Last month.... It made me cry loey kaaaa..... So sad naka, I miz home so bad ka. I'm here to study. anyway, I don't know when I can go back home.... Feel so sad>_< Anyway, hope P' nu jaew(I 'm not sure it's right, sorry) have a happy couple and family life forever naka. Everybody is waiting for the 6th episode naja^_^ จากคุณ : punky girl - [ 21 ก.ย. 48 14:26:03 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เข้ามาครั้งแรกเมื่อคืนยังมี2ตอนอยู่เลย แวะอีกทีตอนบ่าย งอกมาเป็นตอน5 ซะแร้ว สนุกดีค่ะ คุณพี่แจ๋ว...โชคดีมาก น่าอิจฉาจังงงงง จากคุณ : nicky nika - [ 21 ก.ย. 48 14:59:05 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตามอ่าน.... จากคุณ : Khemmarassamee - [ 21 ก.ย. 48 16:42:12 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตอนนี้เศร้าจังเลยค่ะ ... มาเขียนตอนใหม่เร็วๆนะคะ ต้องไปแล้วคนขับรถของแม่จ๋าเรียกแล้ว .... อิๆๆๆๆๆ เค้าถามว่าพิมพ์อะไรนะ เห็นตั้งใจจิ้มจริงๆ ... ฮิๆๆๆๆ ... ไม่บอกหรอกเนอะ จากคุณ : Mae ja - [ 21 ก.ย. 48 16:44:54 ]

ความคิดเห็นที่ 31 i`m waiting for you na ka i try to write my story but not so good i will try again i hope everybody will suport my story like this (i`m sorry my english is not good but my thai is very well naka ) จากคุณ : 3L - [ 21 ก.ย. 48 17:46:56 ]

ความคิดเห็นที่ 32 โอ้โฮ..พี่หนูแจ๋วจ๋า...หนูอ่านเมื่อวานยังนั่งลุ้นตอน 2 อยู่ เปิดมาอีกทีเป็นตอน 5 และ... ต้องอัพเดท เดี๋ยวไม่ทันคนอื่นอ่ะ...ไปอ่านก่อนน๊าค๊า แบบว่า...น่าจะส่งพลอตไปทำละครเนอะ...ใครเห็นด้วยยกมือขึ้น.... จากคุณ : กนกลายโบตั๋น - [ 21 ก.ย. 48 18:04:45 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ส่งเจ้านายไปทำงาน แล้วตามมาอ่านต่อ จากคุณ : Febie - [ 21 ก.ย. 48 18:35:47 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เข้ามาสวัสดีตอนเช้าแฟนๆก่อนค่ะ - ขอบคุณมากสำหรับทุกกำลังใจที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นเลยค่ะ :D มาเข้าเรื่องต่อเลยดีไหม... จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 21:16:04 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 35 นายฝรั่งและแจ๋วทานทุกอย่างจนหมด แต่ลูกกลับไม่แตะอะไรเลยนอกจากน้ำ ดูลูกหงุดหงิดแม้เราจะพยายามชวนคุยแต่ลูกก็ไม่พูดด้วยเลย เอาแต่เงียบสลับกับร้องไห้ พอเหนื่อยมากก็หลับ ตื่นขึ้นมาก็เงียบแล้วก็ร้องต่อ บางทีเห็นเขาเอาเกมส์ขึ้นมาเล่นก็ค่อยได้หายห่วง พอเล่นได้สักพักคงคิดถึงเพื่อนและเมืองไทยขึ้นมาก็ร้องต่ออีก แจ๋วเองก็ไม่ได้เศร้าน้อยไปกว่าลูกเลย แต่ต้องเข้มแข็งเพื่อเป็นตัวอย่างให้เขา จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 21:24:09 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 36 บางทีเราคงอ่านใจกันออกมองหน้ากันแล้วนับ 1..2..3. ไว้ในใจ พร้อมแล้ว...ร้องไห้ต่อ สรุปว่าเราทั้งคู่ร้องไห้กันตั้งแต่เครื่องบินออกจากเมืองไทยจนถึงโตเกียว เวลานี้หัวใจของแจ๋วนั้นบอกกับตัวเองว่ารักเมืองไทยเป็นที่สุด รักทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นไทย ตอนอยู่ในเมืองไทยทำไมไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน ไม่เข้าใจว่าทำไมเลือดรักชาติเพิ่งจะมารุนแรงเอาตอนนี้ และอยากบอกอีกครั้งว่ารักแม่, พี่สาว, น้องสาวและหลานๆ มากที่สุด **** ความทุกข์ สอนอะไรๆ ให้เราได้มากกว่าความสุข **** - ท่านพุทธทาส - จริงอย่างท่านว่า ความสุขไม่เคยสอนอะไรเรา แรงบันดาลใจจากความทุกข์ที่อยู่ในหัวใจตอนนี้แหละที่เป็นจุดเริ่มให้จับปากกาสบัดลงเป็นตัวหนังสือ จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 21:30:42 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขอเวลานอก ลูกสาว (หมา) ร้อง ไม่ยอมเวลาที่หนูแจ๋วใช้คอมฯ นานๆ ต้องพาออกไปเล่นก่อน เดี๋ยวมาต่อให้ตอน 6 จากคุณ : หนูแจ๋ว - [ 21 ก.ย. 48 21:33:33 A:209.103.207.245 X: TicketID:108046 ]

ความคิดเห็นที่ 38 รับทราบครับพ้ม จากคุณ : Febie - [ 21 ก.ย. 48 21:38:10 ]

ความคิดเห็นที่ 39 สนุกดีค่ะ เพิ่งมาตามได้สองวัน ชีวิตคนเรานี่ก็ผ่านอะไรมามากเหมือนกันนะคะ จากคุณ : mungkood - [ 21 ก.ย. 48 23:28:19 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ตามสบายนะคะ แล้วจะรอค่ะ จากคุณ : ฟากฟ้า - [ 22 ก.ย. 48 00:05:46 A:131.191.14.131 X: TicketID:107460 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ตอนที่ 6 http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H3754822/H3754822.html#13 จากคุณ : กนกลายโบตั๋น - [ 22 ก.ย. 48 01:43:14 ]

ความคิดเห็นที่ 42 สวัสดีค่ะ เป็นแัฟนคอยติดตามอ่านเรื่องของคุณแจ๋วอยู่ นะค๊ะ เพิ่งติดตามอ่านค่ะ แต่ติดจนอ่านมาถึงตอนที่ ห้า แล้วค่ะ จากคุณ : salutation (salutation) - [ 23 ก.ย. 48 15:40:00 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ตอนนี้เศร้าไปหน่อยอ่านแล้วร้องด้วยแหละจาบอกให้แต่ความสนุกยังคงอยู่เตรียมอ่านตอนต่อไป จากคุณ : เดน่าหลานป้าแต๋ว - [ 25 ก.ย. 48 21:04:15 A:203.188.37.102 X: ]