ความคิดเห็นที่ 1 ตอนนั้นได้ค้นประวัติแล้วก็บันทึกไว้ในคอมพิวเตอร์  ทั้งจากในอินเตอร์เน็ตที่เกี่ยวข้องกับ "บางอ้อยช้าง" และจากคำบอกเล่าคนเก่าๆ ที่ยังมีชีวิตเหลืออยู่  แต่ก็สูญหายไปเมื่อคราวคอมพิวเตอร์ไฟช็อต Hard disk ก็เจ๊งไปตามระเบียบ พอถึงหน้าวัด ก็รีบถ่ายรูปใหญ่เลย  เสียเวลาตรงนี้ตั้งนาน  จะเห็นกลุ่มโบสถ์ก่อนเพื่อน  ไม่รู้ว่าข้างในวัดจะมีอะไรให้ชมอีกมากมาย  อย่างที่บอกไว้ก่อนหน้านี้ไงครับ  วัดนี้ไม่ธรรมดา จากคุณ : NickyNick - [ 1 ส.ค. 49 10:50:50 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จากที่ผมเคยคุยกับรุ่นคุณป้าๆ ทั้งหลายท่านเล่าให้ฟังเกี่ยวกับคุณชวดท่านนี้ให้ฟัง คุณป้าของผมสายคุณชวดท่านนี้  ที่แก่ที่สุด  ท่านเกิดสมัยปลายรัชกาลที่ ๕ ครับ ปีมะเมีย ๒๔๔๙  (แต่ความจริงยังมีคุณลุงคุณป้าสายคุณชวดท่านอื่นที่แก่กว่านี้อีกเยอะครับ)  ท่านเล่าให้ฟังว่า .... เมื่อตอนคุณย่า (คนใหญ่) ยังเล็ก (ท่านเกิดปีมะเมีย ๒๔๒๕)  พ่อ (คุณชวดท่านนี้) ได้พาไปเยี่ยมชมสวนที่บ้านเก่า  เขาเอาผลไม้มาวางกองไว้ให้กินเต็มกระจาด  แต่กินไม่เป็น  หรือไม่ยอมกินก็ไม่รู้ ..... และอีกเรื่องหนึ่ง  เมื่อตอนคุณป้าๆ ยังเล็ก  ท่านเล่าสืบต่อกันมาว่า   ..........เมื่อก่อนไปเที่ยวบ้านคุณตาที่กรุงเทพฯ (บางอ้อยช้าง อ.บางกรวย อยู่ใกล้กรุงเทพมาก จนเด็กๆ สมัยนั้นคิดว่าเป็นที่เดียวกัน)  มีแต่สวนผลไม้  ขากลับยังเอาผลไม้บรรทุกใส่เรือกลับมาฝากญาติพี่น้องที่เมืองสุพรรณอีกด้วย........... ครั้งนี้ผมขับรถยนต์ไป  ทางเข้าเป็นถนนแบบ อบต.เล็กๆ มีบ้านกำลังปลูกสร้างใหม่ๆ ริมถนนมากตลอดทาง  แต่ไม่ได้ขับเฉไฉไปทางอื่น  เพราะรีบ  แต่สองข้างทางก็ยังมีร่องรอยของสวนผลไม้ตามที่คุณป้าๆ เล่าให้ฟัง จากคุณ : NickyNick - [ 1 ส.ค. 49 11:03:29 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนเข้าไปชมโบสถ์  แวะดูช่องบรรจุกระดูกในรั้วกำแพงแก้วด้านใน  อ่านทุกช่องเลยครับ เพื่อดูว่ามีจะมีชื่อของพ่อแม่ของคุณชวดจารึกอยู่บ้างรึเปล่า  แล้วก็ชื่อของพี่ชายท่านอีกคนที่เข้าใจว่ายังคงอาศัยอยู่บริเวณนี้อีกคน  แต่ก็ไม่มี  ชื่อของผู้ตายส่วนใหญ่จะมีอายุตั้งแต่ราวปี ๒๔๔๐ เป็นต้นมา  ส่วนน้อยมากมีอายุราวปี ๒๔๒๐  แต่ที่เกิดก่อน ๒๔๐๐ ไม่มีเลยสักคนเดียว  ทราบมาว่าโบสถ์หลังนี้สร้างขึ้นทีหลังครับ แต่มีบางนามสกุลซึ่งมีบางคำเป็นชื่อพ่อของท่านประสมอยู่บ้าง  ไม่แน่ใจว่าจะเราจะใช่พวกเดียวกันรึเปล่า แล้วเห็นนามสกุลที่อยู่ในช่องบรรจุกระดูก  มี “เสนีวงศ์  ณ อยุธยา” ปรากฏอยู่มากเหมือนกัน  สืบเชื้อสายมาทางเจ้าวังหลัง   ซึ่งเราก็ดีใจกับบรรพบุรุษของเรา  ที่ดินแดนที่ท่านกำเนิด  อยู่ร่วมกับสายสกุลที่ดีด้วย ช่วงนี้ ภายในโบสถ์กำลังวาดลวดลายจิตรกรรมฝาผนัง  ไม่รู้ว่าซ่อมของเก่า  หรือว่าเขียนกันใหม่เลยครับ จากคุณ : NickyNick - [ 1 ส.ค. 49 11:30:25 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อเข้าไปเที่ยวชมภายในวัดก็ยิ่งมีความสุขใหญ่  ในวัดดูร่มรื่นเช่นเดียวกับวัดอื่นๆ  แต่มีสิ่งที่น่าสนใจอีกมาก  รวมถึงพิพิธภัณฑ์ของวัดด้วย  เป็นสิ่งที่ผมชอบมาก  เพราะรวบรวมเกี่ยวกับวิถีชีวิตชาวบ้านในท้องถิ่นนั้นๆ ทราบว่าคุณดำ อายุราว ๔๐ ปี เป็นผู้ร่วมดูแลพิพิธภัณฑ์นี้อยู่  และก็อาจทั้งวัดเลยก็ได้มั้งครับ  วันนั้นเรารีบมาก ไม่มีเวลาให้กับที่นี่มากนัก  กะจะหลบหน้าคุณดำ  เพราะหากได้คุยกับเขาแล้วจะติดใจ  เป็นของชอบอยู่ด้วย  พอดีกับท่านมีธุระยุ่ง  ต้องติดตามงานทางอื่นอีก  เดินผ่านมาก็บอกเราแบบเกรงใจว่า  มีอะไรจะให้อธิบายก็บอกครับ  เราเลยตอบว่าไม่เป็นไร  ขนาดรีบนะเนี่ยะ  อยู่ในวัดนี้ตั้ง ๒ ชั่วโมงกว่า  ทั้งๆ ที่ตอนแรกตั้งใจว่าไม่เกินครึ่งชั่วโมง บนพิพิธภัณฑ์ มีสิ่งของที่น่าสนใจหลายอย่าง   มีคำอธิบายประกอบทั้งบนตัวสิ่งของ  และสมุดภาพอธิบายรายละเอียดอย่างอื่น  ซึ่งสมุดภาพเหล่านี้  มีรายละเอียดมาก  แล้วทางวัดก็ได้ขอบคุณอาจารย์ประยูร อุลุชาฎะ  หรือ น. ณ ปากน้ำ ไว้ด้วย  แสดงว่าท่านก็มีส่วนสำคัญบางอย่างในการร่วมสืบสานประวัติของวัดนี้  แล้วก็ท้องถิ่นบริเวณนี้ด้วยครับ รูป  -  พิพิธภัณฑ์วัดบางอ้อยช้าง พ.ศ.๒๕๔๒ จากคุณ : NickyNick - [ 1 ส.ค. 49 12:09:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตรงศาลาท่าน้ำ  ติดกับคลองบางกรวย  ซึ่งเป็นแม่น้ำเจ้าพระยาสายเก่า  นักท่องเที่ยวจะมากันทางเรือเยอะเหมือนกันครับ  คุณลุงท่านหนึ่งสอบถามว่าเรามาที่นี่ทำไม  มายังไง  เราก็บอกตรงๆ ว่ามาสืบหาบรรพบุรุษ  ซึ่งคงมีน้อยคนที่จะทำอย่างเรา  แล้วมีอีกหลายท่านที่ถาม  เราก็ตอบตามตรง  ไม่มีการอ้อมค้อมกันเลยแหละ ตรงนี้มีพระพุทธรูปประธานยืนหันหน้าออกคลอง  มีมณฑปพระพุทธบาท  มีป้ายกลอนเขียนบรรยายว่าพระพุทธบาทถูกนำมาจากพิษณุโลกเมื่อปีห้าเก้า (คงจะ ๒๔๕๙?)  ส่วนทางซ้ายมือสุดก็เป็นศาลาน้ำอีกหลังหนึ่ง อยู่ทิศเหนือสุด จากคุณ : NickyNick - [ 1 ส.ค. 49 12:23:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ข้ามไปถึงท่าน้ำแล้ว  ลืมเล่าไว้อีกหน่อยหนึ่ง ข้างๆ พิพิธภัณฑ์ก็มีบ้านศาลาไทยที่ชาวบ้านบริจาคให้กับวัด  เขียนประวัติการรื้อการก่อสร้างใหม่ไว้เสร็จสรรพ   การบันทึกเรื่องราวละเอียดเปรียบเป็นหอจดหมายเหตุชาวบ้านดีๆ เลยครับ ซึ่งเมื่อเราพิจารณาดูสิ่งแวดล้อมรอบข้าง  วัดนี้เป็นวัดที่ดี  มีเจ้าอาวาส มีพระลูกวัดที่ดี  มีอุบาสกอุบาสิกาที่ดี  ท้องถิ่นรอบข้างดี  ถึงมีส่วนร่วมกันพัฒนาวัดไปในแนวทางที่ดี ทำให้เราดีใจเพิ่มขึ้นอีกครับ ที่บรรพบุรุษของเรา  กำเนิดมาจากสถานที่ที่มีความดีความงามเช่นนี้ จากคุณ : NickyNick - [ 1 ส.ค. 49 12:45:43 ]

ความคิดเห็นที่ 7 นี่เป็นภายในมณฑปพระพุทธบาท  ถ่ายไปทางทิศตะวันตกเห็นองค์พระหน้าคลอง จากคุณ : NickyNick - [ 1 ส.ค. 49 13:12:55 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เจอหลวงพ่อ  กับทายกวัดท่านหนึ่ง  ท่านทั้งคู่ช่างคุย  พาไปเปิดศาลาใหญ่ที่เขาทำบุญกันให้ดู  ดังรูปข้างล่าง  เป็นศาลาที่สวยมาก  เมื่อก่อนตั้งติดพื้น  เพิ่งกระดี่ยกสูงขึ้นไม่นาน  ปกติจะปิดกุญแจลั่นดานไว้แน่นหนา  ไม่รู้เราใช้ลิ้นสาริกาอะไร  หรือปั้นหน้าเดินยิ้มไปเรื่อยก็ไม่รู้  คงถูกใจท่าน  ตามอธิบายตลอด จากคุณ : NickyNick - [ 1 ส.ค. 49 13:17:41 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ข้างบนศาลามีธรรมาสน์สวยงามอยู่องค์หนึ่ง  ทางวัดเขียนเรียกไว้อย่างงดงามว่า "ธรรมาสน์บุษบกยอดพระมหากฐิน" มีภาพบนเพดานเป็นอะไรเยอะแยะหลายอย่าง  จำไม่หวาดไม่ไหว  ถ่ายรูปเอาไว้บ้าง  เช่น มีภาพวาดพระพุทธบาทอยู่  อย่างอื่นก็เป็นพวกภาพพุทธประวัติ แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 49 11:54:15 จากคุณ : NickyNick - [ 1 ส.ค. 49 13:19:38 ]

ความคิดเห็นที่ 10 นี่ครับ ตัวอย่างของจิตรกรรมฝาเพดาน บนศาลาทำบุญ  เป็นรูปรอยพระพุทธบาท จากคุณ : NickyNick - [ 1 ส.ค. 49 13:21:04 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณกระทู้ดีๆ และมีสาระน่าสนใจครับ ผมเองบ้านอยู่แถวนั้น (วัดปราสาท) ผ่านวัดนี้บ่อยครับทั้งทางเรือ และทางบก แต่ไม่เคยทราบประวัติที่น่าสนใจแบบนี้เลย ขอบคุณครับ เอาไว้ถ้ามีโอกาสจะเข้าไปเยี่ยมชมด้วยครับ จากคุณ : อาร์คีมิดิส - [ 1 ส.ค. 49 13:26:56 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พอหิว  ก็ไปกินก๋วยเตี๋ยวร้านติดวัดด้านเหนือ   ปลูกอยู่ในน้ำนั่นแหละ  คนขายก็สวยดี (เมื่อก่อนนะ)  เราคุยกับพวกเขาแต่ละที่อย่างสนุกสนาน  แต่ละคนโอภาปราศรัยกันดี จะกลับแล้วล่ะ  บ่าย ๒ แล้วนี่  รีบๆ นะเนี่ยะ  มาถึงตั้งแต่ยังไม่เพล  แวะคุยกับป้าคนขายกล้วยทอดมันทอดหน้าวัดก่อน  เมื่อขามาคุยกันดิบดีว่าจะช่วยอุดหนุนตอนขากลับ  แต่ของหมดซะแล้ว  คุยกันต่ออีกยาว  ของถนัด   แล้วจะไปเที่ยวชมศาลเจ้าพ่อเมืองสุพรรณต่ออีก  จะนำมาให้ชมกันวันหลังอีก อ้อ เกือบลืมไป  ของสำคัญในวัดนี้มีเยอะครับ  คนในวัดนี้เล่าให้ฟังเพิ่มอีก  ไม่รู้เท็จจริงเป็นประการใด  บอกว่ามีพระพุทธรูปองค์สำคัญองค์หนึ่งของวัด  ถูกอาราธนาไปไว้ที่วัดบวรนิเวศฯ ตั้งแต่สมัย ร.๔ ร.๕ แล้วของสำคัญบางอย่างก็ไปอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ในกรุงเทพฯ อีกด้วย   นี่ฟังจากชาวบ้านท่านเล่าให้ฟังนะครับ แล้วก็  หลวงพ่อเจ้าอาวาสองค์ก่อนยังมีชีวิตอยู่  อายุ ๙๐ กว่า  ข่าวว่าใกล้จะร้อยแล้วครับ ความจริงมีรูปอีกเยอะ  แต่อุบๆ ไว้มั่ง  รอท่านอื่นแวะเข้ามาเยี่ยม จากคุณ : NickyNick - [ 1 ส.ค. 49 13:27:20 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณครับ คุณอาร์คีมิดิส  แขกท่านแรกของผมครับ เล่าต่อเลยครับ คุณชวดท่านนี้มาแต่งงานกับคุณชวดผู้หญิงเมืองสุพรรณ  ซึ่งมีพี่น้องอีกรวม ๘ คน   คนแก่ๆ เล่าให้ฟังว่า  เขย-สะใภ้ชุดนี้อยู่รวมกันอย่างมีความสุข   ไม่เคยมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งที่ทำให้เกิดความบาดหมางใดๆ เลย   ชมกันตลอดว่ารักใคร่กลมเกลียวกันดี   ซึ่งเราฟังอย่างนี้  เราก็ดีใจอีกน่ะแหละ  ที่ท่านเลือกของท่านมาดี  ทำให้ชีวิตโดยรวมของแต่ละคนมีความสุข เป็นที่น่าเสียดายที่คุณชวดท่านนี้มาเสียชีวิตเมื่อคราวอหิวาต์ระบาดหนักในเมืองไทยรุ่นปี ๒๔๗๘-๒๔๘๐  อายุได้ ๘๐ กว่า ส่วนคุณชวดผู้หญิงตามไปเมื่อปี ๒๔๙๑ อายุได้ ๘๓ ปี ท่านทั้งคู่คงมีความสุขร่วมกันในอีกภพหนึ่ง   เราได้แต่ภาวนาว่าเกิดชาติหน้าชาติใดขอให้ร่วมเป็นญาติใกล้ชิดกันอย่างนี้อีก  แล้วอย่างน้อยก็ขอให้ได้เห็นหน้าค่าตากันบ้างก็ยังดี  ชาตินี้ไม่มีโอกาสได้พบปะเห็นหน้าท่านเลย จากคุณ : NickyNick - [ 1 ส.ค. 49 13:44:29 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีครับ  คุณ NickyNick แวะมาทักทาย และเก็บความรู้ครับ จากคุณ : กัมม์ - [ 1 ส.ค. 49 14:00:29 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณมาก คุณกัมม์ เล่าต่อเลยครับ การมาแต่งงานของท่านที่นี่   ข่าวว่าเป็นการชักนำจากญาติสนิทที่อยู่ในเมืองสุพรรณ   ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของคนสมัยก่อน   คนแก่เล่าให้ฟังอีกว่า  ญาตินั้นก็คือพี่น้องของพ่อแม่ท่าน ซึ่งก็ตรงกับที่คุณชวดท่านนี้สนิทกับชั้นหลานของสายสกุลนั้นบางท่านที่ยังคงอยู่ในเมืองสุพรรณ  ยังไปมาหาสู่กันไม่ได้ขาดขณะท่านยังมีชีวิตอยู่ ญาติสนิทท่านนั้นมีบุตรคนเล็กถือว่าเป็นอภิชาตบุตร  ได้เป็นใหญ่เป็นโต  เป็นบุคคลสำคัญของประเทศในภายหลัง ซึ่งลูกหลานสายนั้นในส่วนที่ยังอยู่เมืองสุพรรณ  ต่างก็คงประกอบอาชีพทำนากันเป็นหลักตามบรรพบุรุษ   คนเล่ากันสืบต่อมาแทบทุกปากตรงกัน  โดยเฉพาะในสายที่ตั้งรกรากอยู่บ้านโคกโคเฒ่าว่า  คนตระกูลนั้นช่างพูดจากันไพเราะหวานหูนัก  เขาพูดกับทั้งเด็กทั้งคนแก่แบบเดียวกันคือ มีจ๊ะ จ๋า ทุกคำเป็นเรื่องปกติ  ทั้งนิสัยใจคอก็เยือกเย็น  ซึ่งเป็นความดีที่มีอยู่ในตัวอยู่แล้ว   ชาวบ้านแถบนั้นต่างขนานนามคนในครอบครัวนี้ว่า  "ก๊กผู้ดีพญายม"  ท่านคงจะพอทราบความหมายโดยนัยน์กันบ้างนะครับ ซึ่งที่เราได้ยินมา  ก็ดีใจและภูมิใจเพิ่มขึ้นมาอีกข้อหนึ่งว่า  คุณชวดท่านมีญาติพี่น้องดี  แม้จะจากไกลบ้าน  แต่ท่านก็อบอุ่นด้วยญาติสนิทที่ดี  ท่านจึงไม่กลับบ้านเมืองนนท์อีกเลย จากคุณ : NickyNick - [ 1 ส.ค. 49 14:22:39 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ธรรมาสน์สวยนะครับ คุณNickyNick เสียดายทางวัดซ่อมซะอะร้าอะหร่ามมากไปหน่อย รอคนเก่งเรื่องธรรมาสน์มาเล่าดีกว่าครับ คะแนนวิชาประวัติศาสตร์ผมอ่อนแอ ร่อแร่ จะแย่อยู่แล้วครับ หิหิ จากคุณ : สังหยู - [ 1 ส.ค. 49 18:39:52 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เล่าเรื่องได้สนุกมากค่ะ แถมรูปทำให้ได้บรรยากาศ เลยขอส่งข้อความมาเป็นกำลังใจให้ จากคุณ : little kitty - [ 1 ส.ค. 49 21:11:07 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาสวัสดีคุณนิกครับ วัดนี้ถ้าพิจารณาดีๆก็ยังมีอะไรๆเก่าๆหลงเหลืออยู่มากมายทีเดียว อย่างพระประธานในโบสถ์ถ้าได้ดูใกล้ๆก็คงจะเห็นร่องรอยอดีตมากกว่า นี้ ธรรมาสน์ก็เป็นของเก่า คิดว่าวันหลังคงได้มีโอกาสไป จากคุณ : + (ปลาทองสยองเมือง) - [ 1 ส.ค. 49 22:16:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณมากค่ะ คุณ นิก   สืบหาบรรพบุรุษ แจ่มใสจริงๆ เพิ่งส่งรูปท่านผู้หญิงตลับถ่ายเมื่อแรกไปอังกฤษ  ไปให้สหายที่เป็น น้องของหลานย่าของท่านเมื่อไม่กี่วันมานี้   ท่านผู้หญิงแต่งแหม่ม เป็นกระโปรงผ้าเนื้อหนา   ผมท่านเพิ่งยาวเป็นบ้อบ คือเพิ่งเริ่มไว้ผมยาว ท่านแต่งงานได้เจ็ดวันก็เดินทาง  และการเดินทางทางเรือ คงประมาณ สองเดือน อ่า...ชอบตามคุยกับท่านผู้ใหญ่  เพื่อเรียนเรื่องน่ารู้ต่างๆ เก็บเกร็ดสนุกๆไว้บ้าง จากคุณ : แสนอักษร - [ 1 ส.ค. 49 23:32:58 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีตอนเช้าทุกท่านครับ ขอทักทายคุณพี่แสนอักษรก่อนก็แล้วกัน  เห็นบรรพบุรุษของผมมีอายุมากมายอย่างนั้น อย่าเพิ่งคิดว่าผมอาวุโสเลยครับ  หากรู้อายุผมแล้วจะหนาว  เป็นน้องๆ หรือลูกหลานท่านๆ ได้สบายเลยครับ เกี่ยวกับท่านเจ้าพระยายมราชนั้น  จำไม่ได้ว่าท่านแต่งได้กี่วันถึงได้กลับลอนดอน อังกฤษ  รู้แต่ว่าท่านกลับพร้อมกับพระองค์เจ้าสายสนิทวงศ์ ที่นำพระเจ้าลูกเธอ ๔ พระองค์เสด็จกลับอังกฤษในคราวนั้น จำไม่ได้ว่าเดินทางกี่เดือนอีกเหมือนกัน  แต่ขากลับครั้งนั้นแรกเริ่มเดินทางด้วยเรือโดยสารฮอลันดา  แวะกรุงย่างกุ้งของพม่า กับบอมเบย์ของอินเดีย แล้วต่อด้วยเรือกลไฟโดยสารของอิตาเลียนต่อจนถึงเมืองเนเปิลของอิตาลี แล้วเดินทางโดยรถไฟจากเนเปิลเข้าสู่ฝรั่งเศส  พักที่กรุงปารีส  แล้วเดินทางต่อจนถึงเมืองคาเลส์  ที่นั่นก็ได้ขึ้นเรือข้ามฟากต่อไปอังกฤษ จากคุณ : NickyNick - [ 2 ส.ค. 49 08:41:44 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คุณสังหยูครับ ธรรมาสน์ของวัดบางอ้อยช้าง  ข่าวบอกว่าคงเก่าแก่ถึงสมัยอยุธยา  ได้รับการซ่อมแซมปิดทองใหม่เมื่อไม่นานมานี้  ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญของวัดนี้เลยครับ  แม้จะไม่เก่าเท่าของวัดโชติการาม  ซึ่งมีผู้กำหนดว่าเป็นธรรมาสน์หลังที่เก่าแก่ที่สุดในย่านแม่น้ำอ้อมแห่งนี้ จากคุณ : NickyNick - [ 2 ส.ค. 49 08:45:43 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คุณปลาทองฯ ครับ พระประธานในโบสถ์ ผมไม่ได้เข้าไปดูใกล้ๆ เพราะเขากำลังเขียนภาพจิตรกรรมฝาผนังกันอย่างขะมักเขม้น  จึงไม่ได้เข้าไปยุ่มย่ามมาก  แล้วก็มีเพื่อนๆ สุนัขเข้าไปนอนเป็นเจ้าของพระอุโบสถซะหลายท่าน  เกรงใจ  ไม่อยากให้ท่านโกรธ แต่ในความเห็นความรู้สึกของคนรู้น้อยอย่างผม  ดูพระแต่ละองค์ก็คล้ายๆ กัน  หากได้มีโอกาสร่ำเรียนต่อทางด้านโบราณคดี ประติมากรรม หรืออะไรทำนองนี้  คงจะเกิดตาทิพย์เช่นท่านได้บ้าง แต่เท่าที่ได้อ่านตามของทางวัด  บอกว่าเป็นพระพุทธรูปหินศิลาแลง  แกะสลักถอดได้เป็นท่อน  มีอายุอยู่ในสมัยสุโขทัย อ้อ สำหรับธรรมาสน์  เก็บไว้บนศาลาใหญ่หลังนั้นครับ  หากไปตรงกับวันพระก็จะดี  พระท่านจะได้ไม่ต้องเสียเวลาหากุญแจเปิดให้  หากไปไม่ตรง  ก็จ้องหาคนให้เหมาะเหม็ง  ยิ้มแย้มเข้าไว้  คนเราเป็นมิตรไมตรีกับใครด้วยความจริงใจแล้ว  ย่อมได้รับไมตรีตอบกลับเป็นเรื่องธรรมดา แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 49 11:48:38 จากคุณ : NickyNick - [ 2 ส.ค. 49 08:51:21 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คุณ little kitty ครับ  ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจ  เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ  ผมจะพยายามปรับปรุงแก้ไขเรื่อยๆ ครับ  แต่กระทู้นี้ด้วยความดีใจตื่นเต้น  และความภาคภูมิใจกับบรรพบุรุษสายหนึ่งของตัวเอง  เลยรีบนำมาลง  เขียนกันสดๆ เลยครับ  ซึ่งก็ดีที่ยังคงบรรยากาศของความดีใจอย่างนั้นไว้บ้าง ส่วนเรื่องเนื้อหาเกี่ยวกับวัด  เนื่องด้วยไม่มีพื้นฐานใดๆ มาก่อน จึงไม่ได้ลงรายละเอียดเท่าใดนัก  เกรงจะผิดพลาด  ข้อมูลต่างๆ ที่รู้มาก็จากคำบอกเล่า  ยังไม่มีหลักฐานใดๆ ยืนยัน  หากท่านใดมีข้อเสนอแนะหรือข้อมูลดีๆ จะร่วมด้วยก็ยินดีครับ ก็คงเสนอทำนองการท่องเที่ยวแบบนี้เอาไว้  และก็คงใกล้จะจบแล้วด้วยครับ จากคุณ : NickyNick - [ 2 ส.ค. 49 08:56:19 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สำหรับท่าน "อาร์คีมิดิส"  ครับ  ท่านเข้ามาแล้วนำความปลาบปลื้มใจให้กับผมเป็นอย่างมาก  เพราะท่านอยู่ไม่ไกลจากวัดนั้น  มีโอกาสเห็นวัดบางอ้อยช้างอยู่บ่อยๆ เมื่อคืนจึงกลับไปค้นคว้าอ่านเกี่ยวกับเรื่องวัดปราสาทที่เป็นภูมิลำเนาของท่าน  โอ้โฮ  ทำไมถึงเป็นวัดที่น่าสนใจขนาดนั้น  เพียงแค่อ่านผ่านๆ เท่านี้  ก็ยิ่งอยากรู้อยากศึกษาเกี่ยวกับวัดปราสาท และวัดต่างๆ แถบนั้น ".....ดังมีวัดในรุ่นตั้งแต่รัชกาลพระเจ้าปราสาททอง - พระนารายณ์หลายแห่ง  เช่น วัดปราสาท  วัดเพลง (ร้าง)   วัดซองพลู  โดยเฉพาะในช่วงอยุธยาตอนปลาย  ยิ่งมีศาสนวัตถุศาสนสถานจำนวนมาก  ชี้ให้เห็นเด่นชัดว่าผู้คนในเขตแม่น้ำอ้อมนี้มีความมั่งคั่งอุดมสมบูรณ์กันมิใช่น้อย ......" จาก นิตยสารเมืองโบราณ  ๒๕๔๐ จากคุณ : NickyNick - [ 2 ส.ค. 49 09:02:28 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ผมสับสนเกี่ยวกับนามคลองตรงนี้  เนื่องจากไม่ได้เป็นคนท้องถิ่น  พอกลับไปอ่านจากการเข้ามาของท่าน "อาร์คีมิดิส"  จึงได้รู้แน่ชัดว่าคลองตรงหน้าวัดบางอ้อยช้าง  ที่จริงยังเป็น "คลองบางกอกน้อย" และจะแยกเป็น "คลองบางกรวย" ก็ตรงแถววัดชลอ วัดกล้วย ครับ  ซึ่งเป็นคลองที่ใกล้ๆ กันมาก จากคุณ : NickyNick - [ 2 ส.ค. 49 09:06:30 ]

ความคิดเห็นที่ 26 นิตยสารเมืองโบราณฉบับนั้น  มีรายละเอียดเกี่ยวกับวัดปราสาทของท่านหลายอย่าง  กล่าวถึง - พระอุโบสถ  แม้จะเล็ก  แต่มีทรวดทรงและการประดับตกแต่งที่งดงาม - หน้าบันทำด้วยไม้จำหลักเป็นรูปพระนารายณ์ทรงสุบรรณ  มีลวดลายสาหร่ายรวงผึ้งย้อยลงมา - ซุ้มประตูห้ายอดทางเข้าพระอุโบสถประดับลายปูนปั้น มีรูปเก่าให้ชม  ที่ปัจจุบันถูกบูรณะจนผิดรูปไปแล้ว - ฐานพระอุโบสถแอ่นโค้งตามแบบอย่างสถาปัตยกรรมสมัยอยุธยาตอนปลาย - ภายในมีพระประธานและพระอันดับประดิษฐานอยู่ตรงกลางในตำแหน่งที่ได้สัดส่วนกับอาคาร - มีจิตกรรมฝาผนังในพระอุโบสถ  เป็นศิลปะสมัยอยุธยาตอนกลาง  ที่นับได้ว่างดงามที่สุดแห่งหนึ่ง - กำหนดอายุของพระอุโบสถคงอยู่ในสมัยรัชกาลสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง โอ้ว  ยิ่งอ่านยิ่งเกิดกิเลส  อยากไปชมไวๆ จัง จากคุณ : NickyNick - [ 2 ส.ค. 49 09:16:32 ]

ความคิดเห็นที่ 27 จากนิตยสารเมืองโบราณฉบับนั้น  ขอลอกเกี่ยวกับวัดบางอ้อยช้างมาให้อ่านกันทั้งหมดเลยครับ - ตั้งอยู่ที่ตำบลบางสีทอง อำเภอบางกรวย ริมคลองบางกอกน้อย (คลองอ้อม) - สิ่งสำคัญในวัด คือ ธรรมาสน์ที่ตั้งอยู่ในศาลาการเปรียญ  ศาลาการเปรียญวัดบางอ้อยช้างคงมีมาแต่เดิม  แล้วมาบูรณะใหญ่ในปี พ.ศ.๒๔๘๐ ดังที่มีจารึกติดตามฝา  หรือสลักไว้ตามประตู (และมากระดี่ยกสูงเป็นสองชั้นเมื่อไม่นานมานี้ - NickyNick) - เพดานศาลาการเปรียญทำเป็นลายฉลุสีทองบนพื้นสีน้ำเงินและน้ำตาล  ที่เพดานห้องกลางเขียนภาพรอยพระพุทธบาท   ที่คอสองของศาลาการเปรียญมีภาพจิตรกรรมเป็นพุทธประวัติตอนปรินิพพาน  ซึ่งน่าจะมีอายุถึงในรัชกาลที่ ๔ - ตัวธรรมาสน์นั้นคงเก่าแก่ถึงสมัยอยุธยา  โดยได้รับการซ่อมแซมปิดทองใหม่เมื่อไม่นานมานี้ - ที่หน้าโบสถ์มีศาลามุงกระเบื้องกาบู  ภายในมีชิ้นส่วนพระพุทธรูปหินทรายแดง - ด้านริมน้ำมีมณฑปสร้างใหม่ (ในปี พ.ศ.๒๕๓๖) ประดิษฐานรอยพระพุทธบาทที่มีอยู่ในวัดมาแต่เดิม (แต่กลอนหน้าวัดบอกว่านำมาเมื่อปีห้าเก้า จากพิษณุโลก - NickyNick) - ตามประวัติมีกล่าวว่าวัดนี้เคยเป็นที่ประดิษฐานพระศรีศาสดา (อยู่วัดบวรนิเวศ)  ระหว่างที่อัญเชิญลงมาจากเมืองเหนืออยู่ระยะหนึ่งด้วย จากคุณ : NickyNick - [ 2 ส.ค. 49 09:29:01 ]

ความคิดเห็นที่ 28 พระศรีศาสดา เดิมอยู่ที่วัดมหาธาตุ  จังหวัดพิษณุโลก  แล้วอาราธนาชะลอมายังวัดบางอ้อยช้าง  ปัจจุบันประดิษฐานอยู่ที่พระวิหารวัดบวรนิเวศวิหาร (หลังไมค์ถามเพื่อนในนี้) และทราบจากเพื่อนท่านนั้นอีกเช่นกันว่า  ให้ไปดูที่วัดเบญจมบพิตร  จะมีพระสำคัญอีกองค์หนึ่งที่ถูกนำมาจากวัดบางอ้อยช้าง  เรียกกันว่าหลวงพ่อพระร่วง (หลวงพ่อว่าว)  ไม่ทราบว่าท่านอยู่ตรงตำแหน่งไหน  หากมีเวลาและโอกาส  จะไปกราบนมัสการท่านสักครั้ง สังเค็ด (เรือนสวด)  ที่กล่าวว่าสร้างด้วยฝีมืออันประณีตของช่างโบราณ   ปัจจุบันนี้อยู่ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติพระนคร แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 49 11:45:49 จากคุณ : NickyNick - [ 2 ส.ค. 49 09:32:19 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มาเก็บความรู้ และดูดภาพครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : กัมม์ - [ 2 ส.ค. 49 15:04:13 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ดูดได้หมดครับ ทั้งเนื้อหา  ทั้งภาพ  ไม่สงวนลิขสิทธิ์  ถือว่าเป็นประโยชน์กับทุกท่าน ไปค้นหาหนังสือ "นำชมกรุงรัตนโกสินทร์"   เล่มหนาเตอะ ของกรมศิลปากร  พิมพ์เมื่อคราวฉลองกรุงครบ ๒๐๐ ปี ปี ๒๕๒๕  ซื้อไว้นานแล้ว  เก่าเก็บเหมือนกัน  บรรยายเกี่ยวกับพระวิหารวัดบวรนิเวศฯ ดังนี้ "๕. พระวิหาร  ตั้งอยู่หลังเจดีย์  ฝาผนังภายในเขียนภาพพระพุทธประวัติและชาดก  เป็นฝีมือช่างสมัยรัชกาลที่ ๓  ตัวพระวิหารแบ่งเป็น ๒ ตอน ตอนหน้า  ประดิษฐานพระพุทธรูปสมัยสุโขทัย  ชื่อว่า  พระศาสดา  ซึ่งอัญเชิญมาจากพระวิหารด้านทิศใต้  วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ  จังหวัดพิษณุโลก  เมื่อปี พ.ศ.๒๔๐๖  รัชกาลที่ ๔ ทรงอัญเชิญไว้ยังที่นี้  เพราะทรงเห็นว่าเป็นของมีค่าคู่กับพระพุทธชินสีห์ ตอนหลัง  ประดิษฐานพระพุทธรูปไสยาสน์ยาว ๖ ศอกคืบ ๔ นิ้ว  พระรัศมียาว ๑ คืบ  เป็นพระพุทธรูปสมัยสุโขทัย  ที่รัชกาลที่ ๔ ทรงโปรดเกล้าฯ ให้อัญเชิญมาจากวัดพระพายหลวง  จังหวัดสุโขทัย  แต่ครั้งยังทรงผนวช" จากคุณ : NickyNick - [ 2 ส.ค. 49 16:06:56 ]

ความคิดเห็นที่ 31 คิดว่าพระพุทธรูปศิลาถอดได้เป็นชิ้นๆนี้อย่างไรก็คงไม่ใช่สมัยสุโขทัยครับ เท่าที่สังเกตมาจากวัดแถบบริเวณนี้และอ่านจากบทความของอาจารย์ น. ณ ปากน้ำ ไม่ว่าจะเป็นวัดกล้วยที่คุณนิกกล่าวถึง วัดไทร หรือวัดอื่นๆ ล้วนมีพระประธานที่ทำจากศิลาถอดได้ทั้งสิ้น และพระประธานที่คุณนิกยกภาพมาให้ชมกันนี้ มีลักษณะต้องกันกับพระในบริเวณนี้หลายๆวัด เช่นวัดไทร เป็นต้น ปากคลองบางกรวยเป็นคลองขุดขึ้นในสมัยสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ์ ตรงกับบริเวณวัดชลอครับ วัดนั้นก็เป็นวัดเก่าที่มีอุโบสถตั้งแต่อยุธยาเช่นกัน อิฐมีขนาดใหญ่เป็นพิเศษ แต่ก็ซ่อมเสียแล้ว จากคุณ : 3 (ปลาทองสยองเมือง) - [ 2 ส.ค. 49 20:13:44 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณครับ ได้ส่ง ไฟล์เพลงไปให้อีกครั้งแล้วครับ ถ้าอย่างไรแจ้งผลให้รับทราบบ้างนะครับ จากคุณ : กัมม์ - [ 3 ส.ค. 49 08:43:59 ]

ความคิดเห็นที่ 33 แวะมาอ่านครับ จากคุณ : * - [ 3 ส.ค. 49 11:13:04 A:58.9.189.196 X: TicketID:105682 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ดีค่ะ ตามอ่านเพลินเลย นู๋ก็ต้องไปไหว้กระดูกบรรพบุรุษทุกสงกรานต์ แล้วปู่ก็จะชี้ให้ดูว่าอัฐของคนนั้น คนนี้ เจดีย์โน้น กำแพงนี้เป็นของใคร เกี่ยวไรกับบ้านเรา อ่านแล้วชอบค่ะ ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : หมวยแก้มป่อง - [ 3 ส.ค. 49 13:27:28 ]

ความคิดเห็นที่ 35 มาสวัสดีคุณนิคนะค่ะ เรื่องสืบหาบรรพบุรุษน่าสนใจดีนะค่ะ เดียวสาวใหมก็ต้องสืบหาบ้างเหมือนกัน คงต้องขึ้นไปหลวงพระบางนู้นแนะ เห็นคนลาวอยู่นี่มักทักสาวใหมยังกะญาติ อิอิ จากคุณ : สาวใหม - [ 3 ส.ค. 49 13:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 36 สวัสดีครับทุกท่าน เน็ตเพิ่งมา  แต่ก็ยังเรื่อยๆ เอื่อยๆ  แต่ก็พอคุยกับท่านได้บ้างครับ ผมโชคดีที่สืบหาปีเกิด  ที่เกิดของบรรพบุรุษบางท่านได้ สำหรับท่านนี้ก็ใช้เวลานานพอสมควร  ต้องขึ้นไปค้นที่หน่วยราชการแห่งหนึ่ง  เราเป็นคนอื่นๆ ทั่วไปจะไปยุ่มย่ามนักก็ไม่ได้  ต้องคอยสืบหาจากหลายๆ ที่มาประมวลเข้าด้วยกัน ผมชอบอ่านบันทึกเรื่องราวแต่หนหลัง  ยังรู้สึกดีกับวัฒนธรรมการฝังศพของชาวคริสต์กับชาวจีนเลยครับ  เพราะเราสามารถสืบรู้อายุของบรรพบุรุษได้ง่ายจากการไปเยี่ยมที่สุสาน  เพราะส่วนใหญ่จะมีจารึกวันเดือนปีที่เกิดและตายไว้  หากไม่ลบเลือนเพราะความเก่าหรือจากที่เป็นไม้ผุพังไปก่อน  เราก็จะรู้ปีนั้นๆ ได้เลย แต่ขณะที่วัฒนธรรมของคนไทยพุทธ  จะเป็นการเผา  จะเขียนวันเดือนปีเกิดและตายเป็นหลักฐานไว้ที่รูปเท่านั้น  ซึ่งก็มีสิทธิ์ที่จะลบเลือนหรือสูญหายได้ไปตามกาลเวลา  หากไม่มีบันทึกอื่นเก็บประวัติท่านเหล่านั้นไว้  เราก็ไม่สามารถล่วงรู้ถึงอายุบรรพบุรุษได้เลย แล้วก็สมัยก่อน  บางทีโกฐอยู่ในบ้านเยอะเกินไปก็จะนำโกฐกระดูกไปบรรจุไว้ที่เจดีย์  หรือช่องตามโบสถ์วิหารต่างๆ ภายในวัด  ชาวบ้านสมัยเก่าจริงๆ ก็ไม่นิยมสลักอายุวันเดือนปีเกิดไว้ตรงนั้นเท่าไร  อย่างมากก็มีแต่ชื่อให้รู้เท่านั้น  หรือมีแต่ก็ลบเลือนไปตามกาลเวลา  และเจดีย์แม้จะองค์ใหญ่ๆ ก็พังได้เช่นกัน ผมจึงสืบค้นประวัติการมีชีวิตอยู่ของบรรพบุรุษว่าอยู่ในช่วงไหนได้อย่างยากยิ่ง จากคุณ : NickyNick - [ 3 ส.ค. 49 14:07:58 ]

ความคิดเห็นที่ 37 จะเล่าให้ฟังเพิ่มเติมครับ วันนั้นที่เดินสืบหาบรรพบุรุษจากช่องบรรจุกระดูกรอบโบสถ์วัด  ตรงนั้นไม่มีใครถามอะไรหรอกครับ  แล้วคนที่จะมาสนใจอ่านชื่อตามช่องบรรจุกระดูกหากจะมีก็แทบนับคนได้  ผมเป็นคนหนึ่งในจำนวนนั้นครับ  แล้วหากมีโอกาสได้ไปเที่ยววัดไหน  ผมก็จะตามไปอ่านตามกลุ่มเจดีย์ดังกล่าวด้วยแทบทุกแห่ง วันนั้นโชคดี  ที่วัดนั้นจัดตำแหน่งไว้เป็นกลุ่มก้อน  อ่านง่ายดีด้วย  ขณะที่เป็นวัดอื่นบางวัด  บางทีต้องลุยดงหญ้าสูงๆ ต่ำๆ เข้าไป  เบื่อจัง  วัดทุกวัดไม่ยอมเข้าไปถากถางหญ้าตรงนั้นต้อนรับเราเล้ย  เฮ้อ  ย่องจากเจดีย์นั้น  ไปเจดีย์โน้น  กว่าจะอ่านจะจดจำได้แต่ละชื่อ  ก็เดินซะเหนื่อย  พอโผล่ออกมาที  คนข้างนอกจะนึกว่าเป็นผีจริงๆ โผล่มาซะอีกแน่ะ หากผมเข้าวัด  จะต้องเข้าคนเดียว  เพราะเดี๋ยวลูกเมียจะพาลลำบากไปกับเราอีก  เธออยากหาที่สงบๆ  แต่เราอยากเจอที่สงบมากกว่า  พาไปดูสถานที่พวกนี้ซะเลย เมื่อก่อนพากันไปบ่อย  ตอนหลังเธอๆ รู้แกว  ไม่ยอมไปด้วย  เธอก็ไม่รู้จะว่าไง  เลือกมาแล้วนี่  ทนอยู่กันจนตายไปข้างใดข้างหนึ่ง  แต่ถ้าให้ดี  เราขอตายทีหลังก็แล้วกัน จากคุณ : NickyNick - [ 3 ส.ค. 49 14:18:53 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ความจริงอยากตามหาบรรพบุรุษอีกท่านหนึ่ง นิวาสถานบ้านเดิมอยู่ทางคลองมอญ  ท่านเป็นคุณพ่อของคุณปู่ครับ  แต่ไม่รู้ว่าอยู่ตรงตำแหน่งไหนแน่  รู้จากที่คนเฒ่าคนแก่เล่าบอกว่าท่านเก่งดนตรีไทยมาก  พวกจะเข้  สีซอ  ละก็  ถนัดนัก เราพอจะตีความบางอย่างได้ว่า  สาวสุพรรณสมัยนั้นคงจะสวยหยาดเยิ้มน่าดู  หนุ่มๆ เมืองกรุงอย่างน้อย ๒ ท่าน (ที่เป็นคุณพ่อของปู่  และคุณพ่อของย่า) มาติดพัน  ติดอกติดใจจนไม่อยากกลับบ้านกันเลย หากจะสืบหาท่านที่คลองมอญก็คงเหนื่อยเปล่า  จะเดินท่อมๆ ไปดูชื่อที่ช่องกระดูก หรือเจดีย์อีกกี่วัดยังไม่รู้  แล้วก็คุณชวดท่านนี้จากพวกเราไปตั้งแต่คุณปู่คนเล็กยังอยู่ในท้องเลยครับ  คุณปู่ท่านนั้นเกิดปีมะเส็ง ๒๔๔๘ แล้วก็ไม่รู้เป็นเคราะห์ซ้ำกรรมซัดอันใด  คุณปู่คนเล็กท่านนั้นก็มาเสียชีวิตเอาตอนที่คุณอาคนเล็กอยู่ในท้องอีกด้วย  ตอนนั้นเป็นปีฉลู ๒๔๘๐  ปีอหิวาต์ระบาดหนักในเมืองไทย  รวมทั้งที่สุพรรณด้วย  รอบเดียวกับที่เสียคุณชวดบางอ้อยช้างไปด้วยครับ จากคุณ : NickyNick - [ 3 ส.ค. 49 14:32:55 ]

ความคิดเห็นที่ 39 จาก คคห.๑๒  ที่บอกว่าจะพาชมศาลเจ้าพ่อหลักเมืองสุพรรณต่อ  แต่เปลี่ยนใจแล้วแหละ  เปลี่ยนไปบุกที่เวปวิชาการดีกว่า  เรื่อง  ศาลเจ้าพ่อหลักเมืองสุพรรณ  ศูนย์รวมวัฒนธรรม Three-in-One http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=18&Pid=57149 ว่างๆ ไปแวะชมนะครับ แต่อยู่ที่นั่น  ต้องเป็นบรรยากาศวิชาการนะครับ  สนุกสนานแบบเด็กๆ ในนี้ไม่ได้หรอก  แอบไปดูผมในอีกมาดหนึ่งกันหน่อยซีครับ แล้วผมก็จะแปลงร่าง แว๊บ  เป็นนักวิชาการในบัดดล จากคุณ : NickyNick - [ 3 ส.ค. 49 16:19:47 ]

ความคิดเห็นที่ 40 แวะมาอ่านด้วยคนครับ พักนี้งานเยอะเลยไม่ค่อยได้เข้าห้องสมุดเท่าไร เลยขาดช่วงข่าวสารไป การสืบหา roots ย้อนขึ้นไปนี่น่าสนใจมากครับ ชื่นชมคุณนิกกี้ด้วยคนครับ ขอบคุณสำหรับสาระดี ๆ ครับ จากคุณ : วศินสุข - [ 4 ส.ค. 49 06:57:11 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยือนและลงชื่อไว้ ผมขอสรุปรวบยอดถึงความภาคภูมิใจในสิ่งที่เกี่ยวกับคุณชวดท่านนี้  ที่เกี่ยวเนื่องกับการมาเที่ยวที่วัดบางอ้อยช้างแห่งนี้  ในครั้งนี้  อีกครั้งครับ คคห.๓ ดีใจที่ดินแดนที่ท่านกำเนิด  อยู่ร่วมกับสายสกุลที่ดี คคห.๖  ดีใจที่ท่านกำเนิดมาจากท้องถิ่นที่มีความดีความงาม  จวบถึงปัจจุบัน คคห.๑๓  ดีใจที่ท่านเลือกคู่ครองของท่านดี  ซึ่งมีคู่เขยคู่สะใภ้ที่ดี  ทำให้ชีวิตโดยรวมของท่านและผู้เกี่ยวข้องแต่ละคนมีความสุข คคห.๑๕  ดีใจและภูมิใจที่แม้ท่านจะจากไกลบ้าน  แต่ท่านก็อบอุ่นด้วยญาติสนิทที่ดีที่เมืองสุพรรณ  เป็นญาติของท่านเองด้วย  คงเป็นอีกเหตุหนึ่งที่ท่านไม่กลับบ้านเกิดเมืองนนท์อีกเลย จากคุณ : NickyNick - [ 11 ส.ค. 49 14:39:36 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ยังจำกันได้ไหม   ระลึกถึงนะครับ จากคุณ : *-* (ขมขื่น) - [ 13 ส.ค. 49 21:37:31 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ลืมแล้วแหละ  ความจำไม่ค่อยจะดี ล้อเล่นน่า  มีอะไรก็คุยกันได้นะ  เหมียนเดิม จากคุณ : NickyNick - [ 15 ส.ค. 49 08:31:06 ]