PANTIP.COM : K4932964 ขอเชิญชมสารคดี "ตามรอยนครพระราชสมภพ" ได้ในคืนวันที่ ๕ นี้ [ประวัติศาสตร์]

ความคิดเห็นที่ 15

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่กรุณามาบอก อยากดูเวอร์ชั่นที่คุณทำเหมือนกันค่ะ แต่สงสัยคงไม่ได้ดูเพราะตอนนี้มารับทุนวิจัยอยู่ญี่ปุ่น แต่อยากจะถามเฉย ๆ ว่า ทีมงานเคยได้เห็นสารคดีเรื่องเดียวกันนี้ ที่คณะนักเรียนไทยที่อยู่ที่บอสตันและเคมบริดจ์ได้ร่วมกันทำเนื่องในวโรกาสฉลอง ๑๐๐ ปี พระบรมราชชนกหรือยังคะ? เราเคยทำถวายสมเด็จพระเทพตอนท่านเสด็จเยือนบอสตันเมื่อปี พ.ศ. ๑๙๙๓ เราก็ทำการบ้านคล้าย ๆ กับที่ีทีมงานทำเปี๊ยบเลยค่ะ ไปถ่ายบ้านที่ท่านเคยทรงประทับ แม้นกระทั่งราวลูกกรงที่ท่านเคยทรงยืนประทับเกาะในหนังสือที่ของสมเด็จพระพี่นางในขณะนั้นเราก็ตามไปเก็บภาพไว้น่ะค่ะ

ต้นฉบับหลังจากฉายถวายที่หอประชุมที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดแล้ว เราก็ถวายสมเด็จพระเทพไปด้วย เพราะทรงโปรดมาก ท่านทรงตรัสว่าจะนำกลับมาฉายทางช่อง ๑๑ ขณะนั้น เข้่าใจว่าสังกัดกระทรวงวัฒนธรรม

ชื่อสารคดีเราก็เรียกไว้สองแบบน่ะนะคะ ถ้าเป็นทางการก็ "๑๐๐ ปี สมเด็จพระบรมราชชนก" แต่ถ้าบนตัวตลับเทปที่ทำถวายแล้วก็ทำให้คณะผู้จัดเป็นที่ระลึกกันนั้น เราตั้งชื่อกันว่า "บอสตัน...วันนี้..มีเรื่องเล่า" ค่ะ เพราะเข้าใจว่าเป็นส่วนหนึ่งของกลอนที่คุณหญิงจำนงศรี รัตนิน(ขณะนั้น) ท่านแต่งเอาไว้ให้ ตอนนั้นท่านไปอยู่เฝ้าลูกสาวด้วยค่ะ เลยได้ช่วยกันทำถวาย

ตอนที่สมเด็จพระเทพเสด็จไปทรงเปิดภูมิพล แสควร์ ก็คือปีเดียวกันนั้นเองล่ะค่ะ ความจริงป้ายนั้นมีมาก่อนแล้ว แต่ดูไม่ได้สวยงามเป็นสง่าเหมือนปัจจุบันนี้ พอตอนที่พระเทพฯ ท่านจะเสด็จฯ ก็เลยถือโอกาสทำใหม่แล้วทำพิธีเปิดอย่างเป็นทางการใหม่อีกที มีธงไตรรงค์อยู่บนป้ายชื่อถนนด้วยนะคะ อยู่บนตัวป้ายเลย คนไทยถ้าไปบอสตันควรจะดั้นด้นหาทางไปถ่ายรูปด้วยก็ดีนะคะ นั่ง Tube สายสีแดงไปลงตรง Harvard Square นี่แหละค่ะ แล้วเดินถัดไปอีกแค่สองสี่แยกเล็ก ๆ เอง ไปทางแม่น้ำน่ะค่ะ ถามคนก็ได้ บอกว่าจะไป Kennedy School (of Government) ป้ายจะอยู่ฝั่้งตรงข้ามของรร.น่ะค่ะ

(แต่หนสุดท้ายที่ไปก็หลายปีอยู่แล้วนะคะ ชาวบอสตัน/เคมบริดจ์ในปัจจุบันเชิญแก้ไข แนะนำได้ตามสะดวก)

ปีที่เราทำสารคดีแบบนักเรียนไทยทำกันเอง โดยมีชุมชนชาวไทยในบอสตันเป็นผู้ร่วมสนับสนุนทั้งแรงกาย ใจ และเงินนั้น พวกเราได้มีโอกาสเข้าไปในห้องเก็บเอกสารเก่าของ Harvard Medical School กับ Harvard School of Public Health ด้วยค่ะ ไม่ทราบตอนนั้นเป็นเพราะสมเด็จพระเทพฯ ท่านจะเสด็จหรือไงก็ไม่ทราบ ทำให้เราเลยได้รับความร่วมมือดีมาก แล้วเลยได้เห็นสำเนาในไมโครฟิล์มเป็นผลการเรียนของสมเด็จพระบรมราชชนกในภาคการศึกษาหนึ่ง จำไม่ได้ว่าสองหรือสามวิชา ท่านได้คะแนนสูงมากเลยนะคะ ถ้าเป็นสมัยนี้ก็ต้องเรียกว่าได้ เอ หมดน่ะค่ะ

เสียดายจำรายละเอียดไม่ได้ ทราบแต่ว่าจำได้ว่าท่านทรงมีความเพียรเป็นเลิศ และทรงมีความถนัดในด้านที่ท่านทรงสนพระราชหฤทัยจริง ๆ มากด้วย ดูเหมือนท่านจะทรงได้รับทูลเชิญให้ทรงบรรยายในเรื่องนั้น ๆ ด้วยน่ะค่ะ จำได้แต่ว่าเป็นวิชาที่เกี่ยวกับแล็บแน่นอน เห็นแล้วภูมิใจมากเลยค่ะ

จากการที่พวกเราทำการค้นคว้าพระราชประวัติตอนนั้นจากหลายแหล่งมาก ก็เลยทำให้เราสรุปกันว่า ในหลวงอันเป็นที่รักยิ่งของเรา ท่านทรงได้ทั้งการถวายการทำนุบำรุงอย่างดีจากสมเด็จพระราชชนนี และยังทรงได้สืบทอดความเพียร มุมานะพยายาม และความเป็นเลิศในทุก ๆ กิจการที่ทรงตั้งพระราชหฤทัยทำลงไป จากสมเด็จพระบรมราชชนกมาอย่างไม่ต้องสงสัยเลยค่ะ

ถ้าจะให้สารคดีนี้สมบูรณ์ ก็น่าจะมีการตัดต่อคลิปพระสุรเสียงของในหลวงตอนที่ทรงไปกล่าวพระราชดำรัสในการประชุมคองเกรสในปี ๒๕๐๓ ในระหว่างเสด็จทรงเยือนอเมริกาหนนั้นด้วยนะคะ เพราะเป็นสุนทรพจน์ที่มีความคมคายและซาบซึ้งมาก ทั้งที่ท่านกล่าวถึงสมเด็จพระบรมราชชนก และถึงนครเคมบริดจ์เอง ในทีนี้ คือท่านทรงกล่าวเป็นนัยเพื่อผูกสัมพันธไมตรีระหว่างไทยและอเมริกาในขณะนั้นน่ะค่ะ เรียกได้ว่า ถ้าเราเป็นสมาชิกรัฐสภาสหรัฐในขณะนั้น และได้ยินพระราชดำรัสจากพระมหากษัตริย์ที่ทรงพระเยาว์ที่มาเยือนจากแดนไกลด้วยถ้อยคำเช่นนั้น คงจะประทับใจกึ่ง ๆ ทึ่งแล้วก็คงจะอยากจะรู้จักราชอาณาจักรนี้มากขึ้นอีกอักโขเลยทีเดียวน่ะค่ะ

ว่าแล้วก็ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่นำข่าวเรื่องสารคดีนี้มาบอก หวังว่าคงจะได้กลับไปดูอีกทีที่เมืองไทยนะคะ
แก้ไขเมื่อ 04 ธ.ค. 49 23:58:21
แก้ไขเมื่อ 04 ธ.ค. 49 16:11:11

จากคุณ : kenzen - [ 4 ธ.ค. 49 14:12:16 ]

ความคิดเห็นที่ 26

สวัสดีค่ะ คุณออกหลวงมงคล,

ขอบพระคุณอีกครั้งนะคะ ที่กรุณานำรูปที่น่าประทับใจเหล่านี้มาแบ่งปันกันในนี้ เห็นแล้วก็ชื่นใจค่ะ โดยเฉพาะเวลามาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง จะยิ่งคิดถึงในหลวง เวลาเหนื่อย ๆ ท้อแท้ไม่อยากจะทำแล้วเนี่ยวิทยานิพนธ์อยากจะเก็บกระเป๋ากลับบ้าน ก็จะนึกถึงในหลวง แล้วไปเปิดคอมพ์หาพระบรมฉายาลักษณ์ท่านมาดู แล้วก็จะหายเหนื่อยค่ะ เพราะฉะนั้นจึงรู้สึกดีใจทุกครั้งที่มีผู้เมตตานำรูปในหลวงที่หาได้ยากมาแปะ

อย่างรูปที่มีป้ายต้อนรับในหลวงกลับ "บ้าน" ที่อเมริกานั้น น่ารัก น่าเอ็นดู ดีจริง ๆ เลยนะคะ โถ...คุณเจ้าของบ้านเขาก็มีน้ำใจแบบอเมริกัน ๆ

เดี๋ยวกลับไปเมืองไทยแล้ว จะค้นเทปสารคดีรุ่นที่นักศึกษาไทยทำไว้ ชุด "๑๐๐ ปี สมเด็จพระบรมราชชนก" เนื่องในวโรกาสถวายการต้อนรับที่สมเด็จพระเทพฯ เสด็จเยือนมลรัฐแมสสาชูเสตต์อย่างเป็นทางการในปี พ.ศ.๒๕๓๐ ไปให้นะคะ คงต้องหลังไมค์คุยกันแล้วล่ะค่ะ ว่าจะให้ยังไงดี ตัวเองตั้งแต่กลับจากบอสตันก็ไม่ได้เปิดอีกเลย อยากหาโอกาสไปก๊อปเป็นดีวีดีอยู่เหมือนกัน ก่อนที่วีดิโอจะเปื่อย ดีแล้วจะได้ถือโอกาสรบกวนคุณออกหลวงเสียเลย :-)

รายละเอียดการเสด็จเยือนครั้งนั้้น หาอ่านได้ในหนังสือพระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพฯ เล่มที่ชื่อ "เยือนถิ่นอินเดียนแดง" น่ะค่ะ เพราะหนนั้นท่านเสด็จอริโซน่าต่อด้วย

คิดว่าลูกกรงนี่น่าจะใช่เตียงเด็กอ่อนนะคะ เพราะว่าตอนนั้นน่าจะทรงพระเยาว์เกินกว่าจะทรงเสด็จประทับยืนดาดฟ้า แต่ตอนนั้นทำไมคลับคล้ายคลับคลายังไงก็ไม่ทราบว่ามีรุ่นพี่นักเรียนไทยท่านนึง บอกว่าไปเห็นลูกกรงที่ว่านี้อยู่ที่บ้านที่ถนนบีคอน สตรีท ฟังเหมือนกับว่าจะซื้อมาได้เฉพาะลูกกรงอย่างนั้นน่ะค่ะ เขาบอกว่าอยากจะซื้อกลับมาเมืองไทย มาถวายให้เป็นสมบัติของพิพิธภัณฑ์เมืองไทย ว่างั้น แต่ไม่ได้ติดตามข่าวต่อไปว่าเกิดอะไรขึ้นต่อไปกับลูกกรงที่ว่า คุณออกหลวงก็ได้ไปถ่ายมาด้วยหรือคะ สำหรับสารคดีหนนี้? แหม ช่างใจตรงกันกับทีมงานเราเมื่อ...ง่า..หลายปีที่แล้วจริง ๆ (ชักเริ่มรู้สึกว่าตัวเองแก่ แหะ ๆ ไม่เอา เปลี่ยนเรื่อง เปลี่ยนเรื่อง)

เทปพระสุรเสียงนั้น ลองไปค้นที่ห้องสมุดคองเกรสดูหรือยังคะ น่าจะมีนะคะ ตอนนั้นที่ทำ เราไม่ได้ไปค้นค่ะ ตัวเองเพิ่งมาอ่านพระราชดำรัสของในหลวงหนนั้นเต็ม ๆ หลังจากกลับมาเมืองไทยแล้ว ถ้าได้อ่านตั้งแต่ตอนนั้นคงกระโดดจากบอสตัน ไปกรุงวอชิงตันดีซีในทันใด เพื่อหาฟังแล้วล่ะค่ะ

แต่ดีใจจริง ๆ ค่ะ ที่มีคณะทำงาน และมีผู้สนับสนุนเงินทุนในการที่จะค้นคว้าบันทึกเรื่องราวประวัติศาสตร์นี้เก็บไว้ ตอนนั้นเราทำกันอย่างลูกทุ่งมากเลยค่ะ ในหมู่นักเรียนไทย ใครถนัดทางไหน จบอะไรกันมา ก็อาสากันไปตามนั้น เหมือนมีกลอนที่ว่า "ใครถนัดทางใด ตั้งใจช่วย ใครร่ำรวยลงขันช่วยกันหา" ยังไงยังงั้นเลยล่ะค่ะ ทุกคนตั้งใจทำถวายสุดหัวใจจริง ๆ เพราะเราทุกคนรักในหลวงเหมือนกันทุกคนเลยค่ะ จำได้ว่าเป็นงานที่นักเรียนไทยและคนไทยในบอสตันร่วมมือร่วมใจกันอย่างสุด ๆ สามัคคีมากค่ะ ไม่มีแบ่งพรรคพวก ไม่ีมีแบ่งแยกใด ๆ เลยค่ะ

ยังจำบรรยากาศการทำงานได้ค่ะ เรียนเสร็จก็มาประชุมกัน ท่านที่ทำงาน เลิกงานแล้วก็ตามมาประชุม แบ่งงานกันไปทำ พวกที่เล่นกล้องก็รับไปถ่ายทำตามสถานที่ต่าง ๆ พวกที่เล่นเครื่องเสียงก็ร่วมมือกันหาเพลงในกรุของตัวเองระดมมาใช้ในการตัดต่อและลำดับภา อุปกรณ์นั้นมีเช่า้บ้าง ยืมบ้าง ห้องอัดนี้ก็ต้องลงขันกันเป็นงวด ๆ เลยค่ะ เพราะว่าตอนแรกทำกันเองจากเป็นสไลด์มัลติวิชั่นแล้วไม่เวิร์ค โห...สมัยก่อนครื่องมือโบราณแบบจูราสสิค ปาร์คมากเลยค่ะ แค่ช็อตเปิดพระบรมฉายาลักษณ์ของสมเด็จพระบรมราชชนกนี่ถ้าเห็นเืบื้องหลังว่าต้องพยายามขนาดไหนนี่ถ้าไม่ขำก็คงร้องไห้เลยล่ะค่ะ เพราะกล้องสมัยนั้นไม่ค่อยออโต้เหมือนสมัยนี้ คนนึงอัญเชิญพระบรมฉายาลักษณ์ให้นิ่งไว้เพราะเป็นปกหนังสือปกแข็ง คนนึงค่อย ๆ ซูมแล้วแพนเข้าไปแล้วนิ่งค้างไว้เพื่อค่อย ๆ ตัดสลับเป็นเฝดอินเข้าไปโดยต้องพยายามเกร็งข้อไว้เพื่อไม่ให้ภาพมันสั่นนี่น่ะนะคะ หลายสิบเทคมากเลยค่ะ เพราะมันล็อคตัวกล้องไม่ได้ กล้องเหมือนกล้องถ่ายทอดสดตัวใหญ่ ๆ น่ะค่ะ หนักมาก แต่ใจนักเรียนไทยสู้เกินร้อยค่ะ ถึงเรียนที่เมืองไทยมากล้องคนละรุ่นคนไทยก็ทำได้ค่ะ (ดีที่ไม่ไปทำกล้องฝรั่งเขาพัง ฮิ ๆ)

สุดท้ายนี้ พรุ่งนี้ที่ญี่ปุ่นก็จะมีจุดเทียนชัยถวายพระพรเช่นกันค่ะ ที่สถานทูตแจ้งมาว่าจะเริ่มตั้งแต่หกโมงเย็น มีกำหนดการคล้าย ๆ เมืองไทยน่ะค่ะ แต่แถมพิเศษที่ปิดท้ายที่เืมืองไทยไม่มีก็คือ สถานทูตไทยเราใจดีเลี้ยงข้าวค่ะ แหม..นักเรียนโข่งอย่างนี้ไม่พลาดค่ะ แหะ ๆ เรื่องสถานทูตเลี้ยงข้าวฟรีเนี่ย อ้อ แจกเทียนให้ฟรีด้วยนะคะ ไม่ต้องเอาเทียนไป เพราะก่อนหน้านี้ก็ไปเล็ง ๆ หาเทียนเหลืองอยู่เหมือนกันแต่ไม่มีค่ะ

ได้คุยกับน้อง ๆ ที่คณะ่บ้างปรากฏว่าเอาเสื้อเหลืองกันมาหมดเลย เช่นเดียวกับป้า เอ๊ย พี่แก่คนนี้ด้วย แต่เนื่องจากอุณหภูมิมันเป็นเลขตัวเดียวแบบต่ำ ๆ ลงไปแล้วก็คงต้องคิดหาวิธีใส่เสื้อเหลืองแบบอินเตอร์หน่อยล่ะค่ะ คือคงต้องใส่คอเต่าสีขาวข้างในหรืออะไรสักอย่าง (หรือหลายๆ อย่าง) ให้อุ่น ๆ ไว้ก่อน แล้วก็คงจะต้องมีโค้ททับอยู่ดี เพราะได้คุยกับคุณนาโอโกะเจ้่าหน้าที่ที่โทร.มาจากสถานทูต เธอบอกด้วยสุ้มเสียงน่าเอ็นดูว่า "จุดเทียนในสวน เพราะฉะนั้นให้ใส่เสื้อมาเยอะๆ นะก๊ะ"

ความจริงตอนนี้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ก้าวไกลแส้ว มีโปรแกรมฟรีเช่น Skype ที่ทำให้ วีดิโอโฟน ผ่านหน้าจอคอมพ์ไม่ต้องเสียเงินเลยสักบาทเดียว แล้วคุณภาพดีมาก ๆ ด้วย ความจริงคิดว่าสถานทูตไทยในหลายประเทศก็น่าจะทำอย่างนี้ถวายในหลวงพร้อม ๆ กัน เราน่าจะคิดทำ "ถ่ายทอดสด" ฟรีผ่านโปรแกรมอย่าง Skype บ้างนะคะ มีใครมีความรู้บ้างไหมคะว่า ทำได้อย่างไรบ้าง และถ้ามีใครรวบรวมเป็นวิดีโอมาตัดต่ีอรวมกันได้ ก็คงจะดีไม่น้อย

เพราะบรรยากาศคงจะน่าประทับใจยิ่งกว่าการนับเค้านท์ดาวน์ของปีใหม่ทั่วโลกอีกค่ะ เนื่องจากแต่ละประเทศที่มีคนไทยอยู่ ไม่ว่าจะที่ไหน ก็จะมารวมกัน เพื่อถวายพระพรชัยมงคลแด่ในหลวง ซึ่งเป็นอะไรที่พิเศษสำหรับคนไทยมาก ชาติอื่นไม่มีอย่างนี้แน่นอนค่ะ และก็จะไล่ลำดับกันไปเลยตามเวลาที่ต่างกันน่ะนะคะ และก็แน่นอนนะคะ เราอยู่ทางอาทิตย์อุทัย เพราะฉะนั้นเราคงจะได้จุดเทียนก่อนใคร ฮิ ๆ (รีบเกทับ) แล้วก็ไ่ล่ลำดับกันไป ไปจบที่ไหนล่ะคะ ฮาวาย?

ลองนึกภาพดูสิคะ คนไทยในเมืองต่าง ๆ จะใส่เสื้อเหลืองหรือไม่ ไม่ใช่ประเด็น แต่ว่าเรามารวมกันเพื่อในหลวงด้วยความรักและเทอดทูนอย่างยิ่งได้พร้อมกันทั่วโลกนี่น่ะ เป็นสิ่งที่น่ายินดีมากนะคะ และน่านำมาเป็นประเิด็นไว้สอนลูกหลานคนไทยให้ได้คิด และเรียนรู้อีกด้วยว่าเพราะอะไร เราทุกคนถึงรักในหลวงขนาดนั้น ตอบได้ง่าย ๆ เลยก็คือว่า เพราะคุณงามความดีที่ท่านทรงทำให้กับประเทศชาติบ้านเมืองเราในทุก ๆ วันที่ทรงครองราชย์นี้ไงคะ

ขอพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จงทรงพระเจริญ

จากคุณ : kenzen - [ 4 ธ.ค. 49 17:13:56 ]