ผมรู้สึกไม่ดีกับคนดำ...
ก่อนหน้านี้ผมคิดถึงคนดำโดยไม่มีอคติหรือฉันทาคติอย่างไร แต่ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆมาตั้งแต่อยู่อังกฤษเมื่อมีโอกาสพบคนดำบ่อยขึ้น เวลาที่ผมไปติดต่ออะไรกับคนดำ เขาจะมีลักษณะพูดเสียงดัง ตะโกน โผงผาง และหลายครั้งดุดันเหมือนข่มขู่คนมาใช้บริการ ถลึงตาโตแล้วก็จ้องมาเหมือนกับจะต้องเอาชนะผมโดยทางใดทางหนึ่งให้ได้
ตอนที่ผมเดินทางไปสถานีรถใต้ดินแห่งหนึ่ง ผมเห็นคนดำตีกัน คนหนึ่งนอนเลือดอาบ อีกคนถูกใส่กุญแจมืออยู่
ที่นี่ผมได้ยินเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับคนดำมากมาย ญาติของผมถูกคนดำทำร้ายแล้วชิงทรัพย์ไป เพื่อนของผมถูกคนดำในโรงเรียนรุมรังแก
ดูเหมือนว่าพวกเขาทุกคนจะมีพลังอันแกร่งกล้า และมีดนตรีที่เผ็ดร้อนไหลอยู่ในสายเลือดซึ่งพร้อมที่จะผลักดันออกมาได้ตลอดเวลา ถ้าเขาผลักมันไปทางการเต้นรำ ทางดนตรี หรือทางกีฬามันก็จะเป็นเรื่องดี แต่ถ้าเขาผลักมันไปทางอื่นที่ไม่ถูกต้องล่ะ?
วัฒนธรรมของคนดำทำให้ผมรู้สึกว่าเขาไม่ใช่พวกเดียวกับผม ไม่ไว้วางใจ และมีเกราะกำบังอ่อนๆในการคบหากัน
ผมพบว่าคนไทยหลายๆคนก็มีความรู้สึกเหมือนกัน และคนดำหลายคนก็ไม่ชอบคนผิวเหลืองด้วย
ผมตั้งข้อสงสัยแก่ความรู้สึกที่พึ่งเกิดขึ้นนี้มาตลอด
ไม่ใช่ว่าทำไมจึงรู้สึกเช่นนี้ แต่ตั้งข้อตั้งข้อสงสัยว่ามันเป็นความชอบธรรมหรือเปล่าที่ผมรู้สึกเช่นนี้
มันมีหลายอย่างยั่วยุให้ผมเกิดความคิดเหยียดผิว แต่ผมบอกกับตัวเองมาตลอดว่าการเหยียดผิวเป็นเรื่องชั่วร้าย และถ้าผมมีความคิดอย่างนั้นเองแล้วมันก็เป็นเรื่องที่น่าละอาย
คนดำก็มีหลายแบบและย่อมมีลักษณะแตกต่างกันไป มีพื้นฐาน มีนิสัยต่างกัน เหมือนกับที่คนไทยมีหลายแบบ มันไม่เป็นการยุติธรรมเลยที่จะเหมารวมคนทั้งหมดโดยคนแค่ไม่กี่กลุ่ม
สิ่งที่ต้องทำก็คือต้องเปิดใจให้กว้างขึ้น และมองเขาเป็นมนุษย์ที่มีรักโลภ โกรธหลงเหมือนกัน รู้จักให้อภัย
มันไม่ง่ายที่จะทำอย่างนั้น แต่ก็ควรค่าที่จะพยายามใช่ไหมครับ
จากคุณ :
เชษฐา 
- [
1 ต.ค. 50 07:08:15
]
*** ผมรู้สึกแปลกๆกับคนดำ ***
