ความคิดเห็นที่ 1 ตัวเราเองมีคำอธิบายของ ฝั่งภาษาต้นฉบับ อยู่แล้ว 4 ข้อ ดังนี้ นิวมาร์คอธิบายว่า word-for-word translation เป็นการแปลคำต่อคำจากภาษาต้นฉบับ รักษาลำดับคำ แปลคำโดยไม่คำนึงถึงบริบท ประโยชน์ของการแปลแบบนี้ก็เพื่อดูกลไกของภาษาต้นฉบับ ส่วนในการแปลแบบ literal translation นั้น โครงสร้างภาษาต้นฉบับจะถูกเปลี่ยนเป็นโครงสร้างภาษาแปลที่เทียบเท่ากัน แต่ยังคงแปลคำตรงตัวอยู่ และคำนั้นๆ ก็ไม่ขึ้นกับบริบทใดๆ ด้วย การแปลแบบ faithful translation คือการถ่ายความหมายให้ตรงกันเท่าที่โครงสร้างภาษาแปลจะพึงทำได้ ซึ่งจะซื่อตรงต่อวัตถุประสงค์และความคิดของผู้เขียนภาษาต้นฉบับมากที่สุด ส่วน semantic translation ซึ่งเป็นการแปลแบบเดียวกับ faithful translation ต่างกันแต่จะมีความยืดหยุ่นมากกว่า นอกเหนือจากความหมายต้องตรงกันแล้ว ยังต้องรวมเอาด้านความสุนทรีย์ ความเป็นศิลปะเข้าไว้ด้วยให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่อีก 4 ข้อที่เหลือเราไม่เข้าใจ วอนผู้รู้ช่วยที จากคุณ : มุมเงียบเหงา - [ 16 ก.พ. 52 15:26:49 ]

ความคิดเห็นที่ 2 บางอันก็เหมือนจะคาบเกี่ยวกันเน่อครับ อยากให้ผู้รู้ช่วยอธิบาย+ยกตัวอย่างการแปลประโยคหรือย่อหน้าสั้นๆด้วยก็จะดี มาปูสื่อนั่งรอฟังคำตอด้วยคนครับ อิอิ จากคุณ : โจโฉ (joechou) - [ 16 ก.พ. 52 16:53:27 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ดิฉันร้างมานานแล้วนะคะ เนื่องจากเรียนจบมานานมากแล้ว(แก่แล้วค่ะ) แต่เท่าที่จำได้ ทฤษฎีที่จขกทยกมาทั้งแปด หรือเรียกอีกอย่างว่า Diagram-V นั้นน่าจะเป็นทฤษฏีของนิวมาร์คคนเดียวนะคะ ผิดถูกอย่างไรขออภัยค่ะ โดยมีผู้กล่าวว่าการแปลที่ดีนั้นควรจะเป็นการผลิตงานชิ้นใหม่ขึ้นมาโดยใช้ภาษาของผู้แปล (target language) มากกว่าที่จะพยายามรักษากลิ่นอายของภาษาเดิมของมัน(source language) เมื่อกล่าวเช่นนี้งานที่ผู้เชี่ยวชาญเรียกว่าการแปล จึงตกอยู่ที่ทฤษฎีการแปลแบบ Semantic Translation, Idiomatic Translation และ Communicative Translation อธิบายคร่าวๆ แล้วกันค่ะสำหรับคำถามของจขกท Adaptation หมายถึงการแปลที่เป็นอิสระจากภาษาแม่แบบ(SL) ที่สุด เสมือนหนึ่งเป็นการเขียนงานขึ้นมาใหม่เลยโดยภาษาของผู้แปล เราจะเห็นงานแปลชนิดนี้มากในงานศิลปะประเภท ละคร บทประพันธ์ กลอน จำพวกนี้ค่ะ โดยจะคงพล็อตเดิมเอาไว้ ยกตัวอย่างง่ายเช่นที่ฮอลีวู๊ดซื้อเอาหนังของฮ่องกงไปทำใหม่นะคะ Free Translation หมายถึง การแปลที่เป็นอิสระโดยสิ้นเชิงเลยทีเดียจาก คือนึกจะเขียน จะทำอย่างไรก็ได้ค่ะ โดยถ้าเป็นภาษาไทยก็อาจจะประมาณ "แรงบันดาลใจ" อะไรทำนองนี้ค่ะ Idiomatic Translation หมายถึง การแปลที่คงไว้ซึ่ง SL อย่างเกือบสมบูรณ์ แต่มีการเพิ่มเนื้อหาในส่วนการเปรียบเทียบ เปรียบเปรย ให้ผู้อ่านเห็นภาพชัดเจน ซึ่งในภาษาแม่แบบหรือ SL ไม่มีปรากฎในส่วนนี้ค่ะ Communicative Translation หมายถึง การแปลที่พยายามคงภาษาแม่แบบไว้อย่างสมบูรณ์ที่สุด โดยเลือกใช้ TL (Target Language) ที่สือให้ผู้อ่านเห็นและเข้าใจได้อย่างไม่ผิดจากที่ผู้เขียนต้องการสื่อค่ะ จากคุณ : ผ่านมา - [ 16 ก.พ. 52 18:30:33 A:192.168.0.17 X:115.129.15.102 TicketID:166806 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณครับ communicative translation ฟังดูดี  แต่ความหมายทำไมคล้ายๆกับ semantic translation ล่ะครับ ไม่เคยเรียนอ่ะ จากคุณ : พระเอกละครหลังข่าว - [ 16 ก.พ. 52 20:42:34 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แม้จะยังงง เล็กๆ แต่ก็ขอขอบคุณสำหรับคำตอบนะครับ ส่วนของลาสันที่ผมสงสัย มี 4 ตัว คือ 1.Literal translation แปลตรงๆ แบบซื่อๆ(บื้อๆ) 2.Modified literal translation ปรับโครงสร้างGrammarแต่ยังคงการแปลแบบซื่อๆ 3.Idomatic translation มีการปรับภาษาให้เหมือนกับเป็นภาษาที่จะแปล หรืออาจไม่เหลือเค้าโครงของภาษาเดิมเลย แต่เนื้อหายังคงอยู่กับร่องกับรอยเดิม 4.Unduly translation คิดว่าคงเหมือน Free translation ที่แปลเอาความเข้าว่า มีทั้งการขยายความ อธิบาย เติม เสริม เพื่อให้เกิดภาพชัดเจนที่สุด ผิด ถูกเช่นไร วอนผู้รู้ ช่วยสั่งสอนด้วยครับ จากคุณ : มุมเงียบเหงา - [ 16 ก.พ. 52 21:49:08 ]

ความคิดเห็นที่ 6 Word-for-word translation คือ การแปลที่รักษารูปแบบของ SL (Source Language) เอาไว้อย่างครบถ้วน เรียกว่าแปลกันคำต่อคำกันเลยทีเดียว โดยความหมายที่เลือกมาใช้จะเป็นความหมายทั่วไปของคำนั้นๆ Literal translation  คือ การแปลโดยปรับเปลี่ยนโครงสร้างทางไวยากรณ์ของ SL ให้เทียบเคียง (Equivalent) กับของ TL (Target Language) ให้มากที่สุด แต่ในระดับคำยังคงแปลคำต่อคำอยู่โดยไม่คำนึงถึงบริบท (คล้ายกับ Word-for-word translation ต่างกันแค่โครงสร้างประโยคค่ะ) Faithful translation คือ การแปลแบบซื่อตรงต่อต้นฉบับ โดยจะรักษาสารที่ต้นฉบับต้องการจะสื่อให้มากที่สุดเท่าที่โครงสร้างทางไวยากรณ์ของ TL จะเอื้ออำนวยให้ Semantic translation นั้นเหมือนกับ Faithful translation แต่มีความแตกต่างอย่างเดียวตรงที่การแปลชนิดนี้จะให้ความสำคัญกับความงามหรือสุนทรียะทางภาษาของ SL ด้วย Adaptation นั้นส่วนใหญ่มักใช้ในการแปลบทละคร และบทกวี ที่ซึ่งโครงเรื่องหลัก ตัวละคร และแก่นเรื่องจะถูกรักษาไว้ นอกนั้นขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของผู้แปล โดยการแปลชนิดนี้จะแปลงวัฒนธรรมของ SL ให้เป็นของ TL (หรือก็คือการหาวัฒนธรรมที่เทียบเคียงกันได้มาใส่แทนเพื่อให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น) การแปลชนิดนี้ยังพบมากในการแปลนวนิยายยุคแรกๆ ของไทย อาทิ เรื่องเชอร์ล็อค โฮมส์ ที่มีการแปลตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 ซึ่งเป็นตัวอย่างการแปลแบบ Adaptation หรือการแปลแบบดัดแปลงที่เห็นได้ชัด (เช่น เชอร์ล็อค โฮมส์ ถูกแปลว่า นายสืบ เป็นต้น) Free translation หรือการแปลแบบอิสระจะสร้างตัวบท TL (ก็ตัวบทแปลนั่นแหละ) โดยไม่ใส่ใจกับวัจนลีลา รูปแบบ หรือเนื้อหาของต้นฉบับแต่อย่างใด (บอกแล้วว่าแปลอิสระ คือแปลยังไงก็ได้ บางครั้งแทบไม่เหลือเค้าเดิมก็มี) Idiomatic translation คือ การแปลแบบถอดความจากต้นฉบับมาแต่มักจะมีการบิดเบือนความหมายบางอย่างไปบ้างเนื่องจากมีการใช้วลีหรือสำนวนที่ไม่มีในต้นฉบับ Communicative translation คือ การถอดความจากต้นฉบับในแบบที่ทั้งเนื้อหาและภาษาที่ใช้เป็นที่ยอมรับได้ และอ่านเข้าใจได้สำหรับผู้อ่าน TL พูดอีกอย่างก็คือเน้นการสื่อสารค่ะการแปลชนิดนี้ หวังว่าหนอนฯ จะอธิบายไม่งงนะ ^^ จากคุณ : หนอนหนังสือตัวเป้ง - [ 16 ก.พ. 52 21:54:57 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณครับคุณหนอนฯ เข้าใจมากขึ้นแล้วครับ งั้นส่วนตัวผมชอบแบบ semantic นะ แปลคำจาก SL มา TL ให้ครบ  แต่ต้องสละสลวยด้วย  ท่าทางจะมันส์ ที่สำคัญ  ไม่ทำให้อรรถรสที่ผู้เขียนสื่อไว้ผิดแผกไป ผม"เชื่อ"ว่า communicative ต้องระวังว่าคนแปลจะเผลอไปเพิ่มสาระอื่นๆเข้าไป เหมือนแต่งเรื่องเพิ่ม-ลด ให้ต้นฉบับ เพื่อสร้างความเข้าใจให้ผู้อ่าน จากคุณ : พระเอกละครหลังข่าว - [ 16 ก.พ. 52 23:55:54 ]