PANTIP.COM : K7655787 มีวิธีท่องศัพท์ยังไงให้จำได้บ้างครับ

ความคิดเห็นที่ 8

มีเพื่อนคนนึงค่ะ ท่องศัพท์ได้สุดยอดมากๆ ไม่ใช่แค่ท่องนะคะ ประมาณว่ามันต้มกินกันเลยทีเดียว
มันเคยเล่าให้ฟังว่า ศัพท์ของครูสมศรีเล่มเล็กๆ มันท่องได้ทั้งหมด พูดมาคำนึง มันก็จะตอบได้เลยว่าคำแปลว่าอะไร
แต่จะมาแบบท่องให้ฟังนะคะ อารมณ์ว่า จารึกอยู่ในสมองนั่นแหละ
เห็นเพื่อนทำได้แล้วตื่นเต้น อยากท่องได้บ้าง ไอ้เราก็ฟืตท่องไป 5 วันไม่ไหวแล้วค่ะ เบื่อมาก จำไม่ได้ด้วย

สุดท้ายก็มาใช้วิธีเดิมคือ ทยอยเก็บไปเรื่อยๆ อ่านข่าว ดูหนัง ฟงัเพลง อยากรู้ศักท์อะำไรก็เปิดดิก แรกๆ จำไม่ได้ แต่ก็อ่านให้เยอะขึ้นอีก
เราก็จะเริ่มวนมาเจอศัพท์เดิมๆ คล้ายๆ เดิม ทีนี้มันก็จะเริ่มซึมแล้วค่ะ
...แบบนี้น่าจะเหมาะกับการฝึกไปเรื่อยๆ มากกว่า เพราะมันกำหนดตายตัวไม่ได้ว่าจเราจะท่องได้กี่คำ แต่คิดว่าวิธีนี้ จำได้จนตายแน่นอนค่ะ

แต่ถ้าเร่งด่วน ปกติใช้ 2 วิธี
1. แปะศัพท์ตามผนัง ทางเดิน ให้เต็มบ้านเลยค่ะ 1 A4 มีประมาณ 4 คำ เขียนตัวใหญ่ๆ เลย
ให้แบบว่า เดินผ่านก็มองเห็นค่ะ สักพักพอเราคิดว่าจำได้ก้แกะออก เปลี่ยนศัพท์ใหม่

วิธีนี้ ส่วนตัวทำแล้ว มันจะจำได้ค่อนข้างแม่นอยู่ แต่แอบมีบ้างที่ ศัพท์นี้มันอยู่หน้าห้องน้ำนี่หว่า? แต่แปลว่าอะไรเนี่ย?
มันจะให้อารมณ์เดียวกับการขับรถไปบ้านเพื่อน แรกๆ หลง แต่บ่อยๆ ซ้ำๆ ก็จะจำได้ และคล่องค่ะ (จริงๆ มันก็วิธีเดียวกับด้านบน คือเจอบ่อยๆ)

2. ทำบัตรคำศัพท์ แบบนี้คือการท่องแบบฉุกเฉินสุดๆ ค่ะ คือท่องศัพท์ แล้วก็เขียนๆ ลอกๆ หลายๆ รอบ
แล้วทำการ์ดประมาณ วาดรูปช่วยจำ คล้ายๆ คห. 2 ค่ะ ส่วนตัวจะไม่เขียนคำแปลนะคะ เขียนตัวอย่างประโยค
มันจะจำตัวสะกดได้มากขึ้นด้วย แต่แบบนี้..ส่วนตัวจะจำได้ชั่วครู่ ผ่านไปสักพัก ถ้าไม่เจอศัพท์นี้อีกก็ลืม
วิธีทำให้จำได้มากยิ่งขึ้น คือ ทำแบบฝึกหัดพวก Vocab ค่ะ พอท่องเสร็จ ลองไปทำเล่นๆ ดู พวกหาคำคล้าย คำต่าง คำนี้แปลว่าอะไร
ก็อาจจะไม่เจอที่เราท่องมา (ไม่รู้ทำไปทำไมเหมือนกัน) แต่ก็สนุกดีค่ะ
ยิ่งเวลาที่เราทำผิด ตอบผิด แล้วเปิดเฉลยเนี่ย มันจะยิ่งทำให้เราจำแม่นมากยิ่งขึ้น ส่วนใหญ่ไอ้ข้อถูกจะจำไม่ค่อยได้หรอกค่ะ ไอ้ข้อผิดเนี่ย จำได้จนตายเลย...

จริงๆ แล้ววิธีการจำของคนเรามันจะต่างกันค่ะ บางคนท่องแทบตายจำไม่ได้ บางคนท่องรอบเดียวจำได้แล้ว
ยังไงก็ขอให้จขกท. พยายามหาวิธีไปเรื่อยๆ นะคะ ทดลองทำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็จะพบกับวิธีที่เหมาะกับตัวคุณที่สุด
ตัวเองตอนนี้ก็ยังไม่ใช่เทพคำศัพท์ ถามศัพท์มาก็อ้ำๆ อึ้งนึกไม่ค่อยออกค่ะ (เวลาต้องการจะนึกศัพท์มักจะนึกไม่ออกเรื่อยเลย)
แต่ถามว่าคำศัพท์ตัวเองดีแค่ไหน ก็มั่นใจว่าเอาตัวรอดในห้องสอบได้ อ่าน Reading รู้เรื่อง ดูหนังโดยไร้บรรยายไทย-อังกฤษได้รู้เรื่อง
เล่น Crossword ได้บ้าง แต่มักนึกไม่ออกเช่นเคย ส่วนใหญ่ต้องเห็นศัพท์แล้วจะพอรู้ว่าแปลว่าอะไร ประมาณไหน
แต่ให้แปลเป๊ะๆ เอาความหมายทั้งหมดที่ศัพท์นี้มีเลยก็คงไม่ได้ ซึ่งมันก็รวมมาจากหลายอย่างค่ะ ทั้งดู root prefix suffix ผสมๆ กันไป

อ้อ บอกส่งท้ายนิดนึง เพิ่งนึกออก
ส่วนใหญ่คนใหญ่เราจะจำอะไรประหลาดๆ ได้ค่ะ อะไรที่แย่ๆ ไม่ดีๆ คนเราจะจำได้บ่อยมาก
ในอดีตถึงปัจจุบัน ก็ยังมีนิสัยชอบจำประหลาดๆ เพื่อช่วยในการจำศัพท์ จำเวลาอ่านหนังสือ ประหลาดยังไง?..
อืม ให้บอกตอนนี้ก็นึกศัพท์ที่เราจำแบบประหลาดไม่ออกแฮะ แต่คิดว่าทุกคนน่าจะเคยทำนะ
เช่น ท่องชื่อพวก Kingdom Phylum ปกติจำไม่ได้เลย ก็ไปเจอมาว่า
King Phillip come over for good sex (ครบเปล่าหว่า?)
Kingdom Phylum Class Order Family Genus Species
หรือจะเป็นจำพวกยุคทางธรณีโบราณๆ ทั้งหลาย หรือคำศัพท์ บางทีก็เอาภาษาอังกฤษมาพ้องเสียงกับไทย แล้วจำแบบแปลกๆ ค่ะ
วิธีนี้ทำให้จำได้นาน และแม่นด้วยค่ะ แต่บางคำอาจจะวุ่นวายถ้าจะหาวิธีการจำ ท่องได้เร็วกว่า ก็ไม่ต้องใช้วิธีนี้ก็ได้ค่ะ ก็เลือกใช้เฉพาะบางคำ

ป.ล. ยาวไปหน่อย ก็ถือว่าคุยเล่น เล่าสู่กันฟังละกันนะคะ

จากคุณ : Wisther - [ 23 มี.ค. 52 11:43:02 ]

ความคิดเห็นที่ 9

สมองของมนุษย์จะจำเป็นภาพนานกว่า การจำเป็นคำ

......การจำเป็นคำใช้สมองซีกซ้าย ส่วนการจำเป็นภาพใช้สมองซีกขวา ซึ่งสมองซีกขวา เป็นสมองส่วนความรู้สึก ความจำในส่วนนี้จะลงลึก เราถึงมีคำพูดว่า อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ นั่นก็หมายความว่า สิ่งที่อยากลืมในสมองซีกขวา มันจะไม่ลืม (เพราะมันเป็นความรู้สึก หรือที่เรียกว่า "ความทรงจำ" )

......การจำที่คงทนยาวนาน ต้องจำเป็นความรู้สึก ซึ่งควรใช้การท่องในใจเข้ามาช่วย เช่นขณะที่ท่องศัพท์ โดยใช้ตามองตัวอักษร ขณะนั้นความจำจะถูกบันทึกไว้ในสมองอย่างผิวเผิน พร้อมที่จะลืมไปได้ทุกเมื่อ แต่ถ้ารู้จักสร้างจินตนาการขึ้นในใจ และใช้ตาใน มองเห็นคำศัพท์นั้นลอยขึ้นมาในใจพร้อมภาพ เช่นคำว่า Mountain ให้หลับตาเห็นตัวอักษรลอยมาพร้อมกับภาพภูเขา สมองซีกขวาจะเข้ามารับรู้ และบันทึกไว้อย่างถาวรทันที

ดังนั้นถ้าต้องการจำสิ่งใดให้แม่นๆ ใช้ตานอกมองสักระยะ หลังจากนั้นให้จินตนาการสร้างภาพ แล้วใช้ตาในเพ่งพิจารณา เป็นการเห็นขณะที่หลับตาไม่ใช่ลืมตา และเทคนิคนี้สามารถใช้ได้ในทุกสถานที่ โดยไม่ต้องหอบหนังสือติดไปด้วย ถ้านึกไม่ออก ให้พยายามคิดซ้ำๆๆ ยิ่งพยายามเท่าไหร่ แม้จะจำไม่ได้ แต่จะสร้างความกระหายอยากรู้อยากเห็นให้สมองซีกขวา และมันจะส่งสัญญานไปให้สมองซีกซ้าย ขวนขวายหาคำตอบให้ เมื่อได้คำตอบแล้ว สมองซีกขวา จะรีบบันทึกไว้ทันที เช่นคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก ว่า Inspiration แปลเป็นไทยว่าอะไร ทั้งๆที่เคยท่องมาก่อน ให้คิดซ้ำๆๆๆ มากที่สุดเท่าที่ทำได้ เมื่อถึงเวลาพบคำตอบ คุณจะรู้สึกเลยว่า จะจำได้ไม่ลืม ความสามารถในการจำ แปรผันตามความอยากรู้

......การเรียนที่มีประสิทธิภาพ ควรเริ่มต้นด้วยการศึกษาแบบองค์รวม ซึ่งจะทำให้เห็นเหตุและปัจจัยอย่างรอบด้าน เข้าใจความเชื่อมโยงของสิ่งต่างๆ รู้จังหวะ รู้ธรรมชาติของศาสตร์นั้น ส่วนการศึกษาแบบแยกย่อย เป็นการเรียนแบบจำเฉพาะส่วน

......การอ่านหนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษก็เช่นกัน คำศัพท์ที่จำเป็นต้องรู้ คือคำศัพท์ในส่วนสำคัญเท่านั้น ประโยคหนึ่งๆมีส่วนไม่สำคัญมากกว่าส่วนสำคัญ ดังนั้นคนที่อ่านเป็น เขาจะจับใจความประโยค หากเข้าใจองค์รวมของประโยคนั้นแล้ว รวมกับการคาดหมายจากใจความ จะพอรู้เลาๆ เดาได้ว่า ประโยคนั้นน่าจะมีความหมายไปในทางใด (การจำคำศัพท์ใช้สมองซีกซ้าย ความเข้าใจเค้าโครง จังหวะและธรรมชาติของภาษาใช้สมองซีกขวา) การอ่านหนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษ ควรเปิดพจนานุกรมดูเฉพาะคำที่สำคัญ การดูทุกคำที่จำไม่ได้ จะอ่อนล้า ท้อแท้ ขาดความสนุก ขาดรสชาติในการอ่าน และล้มเหลวในที่สุด คนที่เก่งคำศัพท์ แต่อ่านไม่ได้ ก็เหมือนคนที่เห็นน้ำแต่ไม่เห็นทะเล เห็นต้นไม้แต่ไม่เห็นป่า เพราะไม่ยอมมองแบบองค์รวม

....ในเมื่อเรารู้แล้วว่า ความจำที่มาคู่กับความรู้สึก จะเป็นความจำที่คงทนถาวร ดังนั้น ให้พยายามใส่ความรู้สึกเข้าไปในสิ่งที่อยากจำด้วย เช่นการเรียนภาษา ต้องสร้างความรู้สึกรักในภาษานั้นก่อน พยายามศึกษาถึงโครงสร้างของภาษา ลักษณะของประโยค รากศัพท์ คำเหมือน คำตรงกันข้าม จะมีประโยชน์กว่าการไปจำหรือท่องศัพท์โดยตรง เมื่ออ่านมากๆเข้า ความจำเรื่องคำศัพท์จะเป็นสิ่งที่ตามมาเอง นักเรียนบางคนสามารถอ่านหนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษได้ แม้จะรู้คำศัพท์น้อยกว่าเพื่อนอีกคนที่ท่องอย่างเดียว แต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องประยุกต์ใช้ นักเรียนที่ท่อง จะทำได้ไม่ดี

.....ความสนุก ก็จะช่วยเปิดสมองซีกขวา การเรียนภาษาอังกฤษจากเพลง จากภาพยนตร์ หนังสืออ่านเล่น ยังเป็นวิธีที่ใช้ได้ผลเสมอ ทำเรื่องเรียนให้เป็นเล่น บางคนชอบอ่านนิทานแนวลึกลับ สืบสวน ให้ไปหาหนังสือเชอร์ล็อคโฮม ภาคภาษาอังกฤษที่ใช้ศัพท์ง่ายๆ อ่านแทนภาษาไทย พยายามดูภาพยนตร์เสียงอังกฤษ เวลาฟังเพลงก็ต้องรู้ความหมายของเนื้อเพลง สิ่งเหล่านี้ทำให้เราสนุก และพัฒนาสมองไปด้วย

.... อย่าให้การเรียนกลายเป็นความเครียด เพราะถ้าเครียดเมื่อไหร่ สมองซีกขวาจะปิดการทำงานลงถึง 70%

.......จิตใต้สำนึกคนเรา จะเปิดเป็นจังหวะ ซึ่งคาดหมายไม่ได้ว่าเมื่อไหร่ การจดคำศัพท์พร้อมภาพ ติดไว้ทั่วบ้าน เช่น หน้าตู้เย็น ห้องน้ำ หัวนอน โต๊ะโทรศัพท์ ฯลฯ ก็เป็นกลเม็ดเคล็ดลับอีกวิธีหนึ่ง.....

(ลอกมาจาก หนังสือเดอะท็อปซีเคร็ต II )

จากคุณ : ปัจจตัง - [ 23 มี.ค. 52 11:45:41 ]