สำหรับเรานะ เราค้นพบว่าเราไม่สามารถที่จะคัดทุกวันเป็นจำนวนเยอะๆได้อ่ะค่ะ ลิมิตของเราในการจำตัวอักษรคือ15-20 ตัว
เราก็เคยนะคะที่จำวันละเยอะๆ รู้เลยว่าตัวเองเหนื่อยมากในเเต่ละวันในการที่จะจำตัวอักษรที่มากขนาดนั้น และจำได้เพียงไม่นาน เดี๋ยวก็ลืม
เราก็เลยมาคิดว่า ชั้นจะจำวันละเยอะๆไปทำไม
1.ชั้นไม่ได้เรียนภาษาจีนเพื่อเก็บคะเเนนซะหน่อย
2.พรุ่งนี้ชั้นไม่มีสอบภาษาจีนที่ไหน ชั้นเรียนเพราะชอบนะ หากอะไรที่ทำเเล้วฝืนๆ มันจะไปมีความสุขได้ยังไง
3.ความขี้เกียจ (อันนี้เเย่ค่ะ ห้ามทำตาม)
4.ชั้นยังไม่ได้ไปจีนวันนี้เสียเมื่อไหร่
เราก็เลยเอาใหม่ค่ะ มาจำวันละ 10-15-20 ตัว พูดง่ายๆวันละบท บางบทก็มี 8-9 ตัว เราก็นั่งจำไปเรื่อยๆ คือวิธีการจำของเราก็คือ
1. เราจะเอากระดาษเเข็งๆเท่านามบัตร มาเขียนตัวอักษร พร้อมทั้งใส่ลำดับการขีด เเล้วจะเขียนด้วยตัวเอง คือจะลองเขียนในกระดาษช่องๆก่อน คือเราโรคจิตชอบความสวยงาม เลยจะเขียนจนรู้สึกพอใจ หารู้ไม่นั่นก็คือสิ่งที่ช่วยให้จำไปด้วย เสร็จเเล้วก็เอามาเขียนใส่นามบัตรเเข็งๆ
2. เราก็จะนั่งจินตนการ คือเราจะดูตัวอักษรตัวนี้เเล้วชอบคิดไปเองว่ารากมันมาจากไหน อย่างเช่นคำว่าร้องไห้ เออ หน้ามันเหมือนคนเลย มีตา อย่าลืมมีจุดด้วยนะ เพราะจุดคือน้ำตา ประมาณนี้
3. เราก็จะอ่านบทเรียนบ่อยๆด้วยค่ะ ให้มันผ่านตา เเล้วจะฝึกพูดไปด้วย
4. เวลาดูหนังก็มองซับไปด้วย เเรกๆในประโยคนึงมี 10 ตัว เราอ่านได้ 1 ตัว เราตะโกนบอกแม่เลย แม่ๆๆ ดูดิ ตัวนี้แปลว่า ฉัน อ่านว่า หว่อ..หวอ
แม่เราก็ให้กำลังใจลูกมาก 10ตัว อ่านได้ตัวเดียว ยังดีลูกที่อ่านได้
พอเรียนไปเรื่อย มันก็อ่านได้เพิ่มขึ้นๆ เรื่อยๆอ่ะค่ะ
5. เราพยายามอ่านตัวอักษรจีนตลอด จำได้ว่าตอนเด็กๆที่เรียนยังเล่นอินเตอร์เน็ตไม่เป็น จะอ่านตามป้ายแถวเยาวราช ร้านทอง เเล้วก็หลังขนมแทนค่ะ สนุกดี
6. เราชอบเขียนในอากาศค่ะ (แอบบ้า) คือนอนๆอยู่ นึกตัวอักษรไหนขึ้นมาได้ก็ลองเขียนดู ถ้าจำไม่ได้ก็จะรีบลุกขึ้นไปเปิดทันทีเลย ไม่ชอบให้มันคาใจ
ปรากฎว่าหลังจากที่ดูเเล้วจำแม่นไปเลยตัวนี้
**ยังไงก็เเล้วเเต่ มันก็ต้องมีคัดกันบ้างเพื่อให้ได้ลายมือสวยๆ จำลำดับขีดได้ เเล้วให้มือของเราชินด้วยค่ะ เพียงแต่คนขี้เกียจอย่างเรา ไม่คัดเยอะ คัดน้อยๆ พอประมาณ
ขอให้สนุกกับการจำตัวอักษรนะคะ
แก้ไขเมื่อ 16 พ.ค. 52 23:07:16
แก้ไขเมื่อ 16 พ.ค. 52 23:04:33
แก้ไขเมื่อ 16 พ.ค. 52 23:03:59
การคัดตัวอักษรจีนให้จำได้
