# คุณ SaintPSU ที่บอกว่า แต่ถ้าจะต่อตี เดินลากดาบขึ้นเขาลงควนระต้นไม้ราพื้นให้เพื่อนได้ยิน ไม่แคล้วคงได้โดนธนูสอย เว้นแต่ว่าเดินทัพไปตั้งค่าย ถอดฝักแล้วตั้งกระบวนฟัดกับข้าศึก อันนั้นก็ไม่เถียงกัน แต่เวลาเค้ารบกันคงจะไม่ได้รบกันสะดวกๆ อย่างนั้นตลอด เชือกดาบมันกระชับได้นะครับ ไม่ได้ปล่อยละแบบนี้ตลอด เรื่องการรบจะสะดวกหรือไม่ ตรงนี้ขอให้ลองไปอ่านในประวัติศาสตร์ได้ครับ ถ้าไม่ใช่สมัยยุคสมเด็จพระนเรศวร, สมเด็จพระเจ้าตากสิน, ร. ๑ แล้วส่วนใหญ่ทัพอยุธยาจะยกทัพไปก่อน แล้วก็สร้างค่าย จากนั้นถึงเข้าตีทัพพม่าอีกทีครับ ใน ๓ ยุคที่เว้นไว้ เพราะมีการวางแผนจะไปซุ่มโจมตีอยู่แล้ว และส่วนใหญ่จะอยู่ในระยะใกล้ ๆ พระนคร จึงไม่จำเป็นต้องถือฝักดาบไปครับ และถ้าจะเข้าไปเชือดใคร ผมสะพายเอาดีกว่า จะลุกจะนั่งจะเผ่นกันป่าราบก็สะดวก ถ้าเพื่อนมันดันโง่เอาหัวมากระแทกดาบ ค่อยเอาสันเคาะกบาลมันแถบสักโป้ก
ผมมองว่าถ้าดาบมันกระชับแน่นกับฝัก ไม่มีช่องเลยในฝัก ก็คงไม่เป็นไรครับ แต่ถ้าเกิดมันมีช่องว่างระหว่างดาบกับตัวฝัก ผมมองว่า มันก็มีเสียงกระทบกันระหว่างฝักกับดาบอยู่ดี ก็ไม่แคล้วโดนส่องด้วยปืนไฟหรือธนูเหมือนกันล่ะครับ นี่ยังไม่รวมเวลาวิ่งหนี ที่ดาบมันจะต้องกระเพื่อมขึ้นลงอีกนะครับ ถ้ามีช่องว่างก็คงจะต้องจับดาบให้แน่น แล้วก็วิ่งไป แต่ถ้าถืออยู่กับมือ วิ่งสบายกว่ากันเยอะเลย ถ้าบอกว่า ดาบกับฝักกระชับไม่มีช่องว่าง ทีนี้มันก็ต้องดูว่ากระชับขนาดไหนอีก กว่าจะชักถ้าฝืดมาก ๆ ผมว่าคงได้หนีมากกว่าได้สู้ครับ กว่าจะดึงพ้นระยะฝัก อย่างเบาก็คงไม่เป็นไร แต่ถ้าศัตรูกระชับอาวุธอยู่ในมือ นั่นหมายถึงชีวิตของคุณอาจจะหลุดลอยไปจากร่างนี้ ทำนองคาวบอยชักปืนจากซองช้านั่นล่ะครับ อันนี้ความเห็นส่วนตัวของผมนะครับ ไม่ได้หมายความว่าจะต้องถูกนะ มองในแง่มุมใช้งาน
แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 53 21:04:50
จากคุณ |
:
ผ้าพับไว้
|
เขียนเมื่อ |
:
12 พ.ย. 53 21:03:37
|
|
|
|