ความคิดเห็นที่ 1 ให้ความรู้ให้มากที่สุด สั่งสอนให้ลูกศิษย์เป็นคนดี ถ้ามีโอกาสเปลี่ยนอะไรในทางที่ดีขึ้นก็ทำ ถ้าทำไม่ได้ก็วางอุเบกขาค่ะ ศักดิ์ศรีคุณไม่ได้ลดลงเพราะเป็นอาจารย์ในม.เอกชนหรอกค่ะ ใจคุณรู้ดี คุณคิดได้อย่างนี้ก็ดีแล้ว พยายามทำดีต่อไป ถ้าคุณเป็นอาจารย์เรา เราจะภูมิใจอย่างยิ่งที่เป็นลูกศิษย์คุณ ขออภัยที่แนะนำไม่เป็นนะคะ ไม่มีประสบการณ์ในเรื่องนี้ จากคุณ : ขวัญ (khumchalong) เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 21:04:22

ความคิดเห็นที่ 2 สิ่งที่คุณจขกท.พบเจอ ผมก็พึ่งพบเจอตอนไปสอนพิเศษที่ม.เอกชนแห่งหนึ่งครับ ทำให้เข้าใจว่าความต้องการของนักศึกษาบางกลุ่มก็ไม่ได้ต้องการเอาชนะอุปสรรคเพื่อให้ได้มาเพื่อวิชาความรู้อันลึกซึ้งเท่าใดนัก เพียงแค่ได้ความรู้ทั่วๆไปและได้เกรดดีๆก็พอแล้ว ถ้าเจอนักศึกษาประเภทนี้แล้วเราพยายามยัดความรู้อันลึกซึ้งให้เขา เขาก็ไม่ยอมรับครับ ดีไม่ดีคายออกแล้วไปฟ้องหัวหน้าภาคอีกต่างหาก คุณก็ต้องพิจารณาว่าสาระในวิชานั้นส่วนใดเป็นแก่นที่ต้องเข้าใจจริงๆ ส่วนใดเป็นความรู้ที่นิสิตนักศึกษาที่สนใจสามารถตักตวงเพิ่มเติมได้ ตอนสอนตอนสอบก็วัดผลส่วนที่เป็นแก่นหลักๆ ส่วนที่ลึกซึ้งนั้นก็หวังว่านิสิตที่พื้นดีและใส่ใจที่จะแสวงหาก็จะได้ส่วนนั้นไป ผมเองก็ยังไม่เก่งมากเรื่องผลักดันนิสิต ให้งานหนัก+ผลักดันจนนิสิตร้องไห้ไปหลายคน - -' อาจารย์ที่เก่งๆเขาจะมองออกเลยว่านิสิตคนไหนผลักดันได้ คนไหนไม่อยากโดนผลัก ถ้าเด็กเขาไม่เอาเราจะฝืนยัดเยียดให้เขาทำไมครับ สู้เอาเวลาไปเคี่ยวเด็กที่ยอมโดนเคี่ยวดีกว่า เอาเวลาไปพัฒนาความสามารถตนเองให้ดี ให้ตามความรู้วิทยาการใหม่ๆให้ทัน เพื่อที่จะมีความสามารถเพียงพอที่จะแนะนำเด็กที่เก่งๆได้ดีกว่า แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าให้ทิ้งเด็กหรือปล่อยๆผ่านไปนะครับ เราเองก็ต้องมีมาตรฐานและรักษามาตรฐานไว้ ผมแค่คิดว่าเราต้องดูนิดนึงว่าเด็กทำงานตามมาตรฐานเราไหวหรือเปล่า ถ้าไม่ไหวก็ให้ไปทำกับอ.คนอื่น (ปกติเด็กๆเขารู้อยู่แล้วว่าอ.คนไหนเคี่ยวแค่ไหน) หรือดูว่ามาตรฐานเราสูงเกินไปสำหรับเด็กกลุ่มนี้หรือเปล่า ถ้าใช่ก็ควรปรับลดบ้างเท่าที่เรายอมรับได้ อาจารย์ใหม่ๆมักมาตรฐานสูง ใช้คุณวุฒิวัยวุฒิตอนนี้ที่เรามีเป็นมาตรฐาน เด็กที่อ่อนทั้งอายุทั้งความรู้เขาก็ทำไม่ไหวนะครับ ผมก็เป็นในตอนแรกๆ จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 00:46:53

ความคิดเห็นที่ 3 จากการอ่านกระทู้ pantip มาเลย 10 ปี ที่ได้อ่านคำถามนักศึกษามหาลัยที่อ่อนมากๆที่บางคนถามปัญหาระดับมัธยมที่ตัวเองทำไม่ได้เพราะคิดเองไม่เป็นและครูระดับมัธยมก้ออ่อนมากๆเด็กก้อเลยอ่อนตาม และจากการที่ในหลายปีที่ผ่านมาเราเคยรับจ้างเขียนและแปล research papers ของนักศึกษามหาลัยที่จ่ายครบจบแน่ๆ ซึ่งบ่อยครั้งเราต้องช่วยพวกเขาคิดและเขียนอะไรดีๆขึ้นมาใหม่ เราพอที่จะนึกภาพได้ว่าในสภาพแวดล้อมเช่นนั้นถ้าอาจารย์คนไหนจะเข้มงวดเข็นนักศึกษาที่อ่อนมากๆให้ทำงานยากๆได้ บางทีเวลาที่อาจารย์จะต้องหมดไป มันอาจเลยเวลาหลักสูตรนั้นๆไปแล้วก็ได้ ก้อเลยต้องหย่อนๆลงบ้าง เพราะถ้านักศึกษาแห่กันยกทีมได้ F หมด อาจารย์จะตกที่นั่งลำบาก นั่นก็คือ ไม่มีทางอธิบายกับผู้บริหารมหาลัยได้เลยว่าการเข็นนักศึกษาให้ได้เกณฑ์บางทีมันต้องใช้เวลาเกินระยะเวลาของหลักสูตรนั้นๆเพราะมหาล้ัยรับเด็กอ่อนเกินไปเข้ามาเรียนเพื่อใ้ห้ได้เงิน ดังนั้น ทางออกเพื่อให้ทุกฝ่าย happy กันหมด นั่นก็คือลดหย่อนมาตรฐานลง แล้วปล่อยให้เด็กผ่านไปได้ จบไปได้... ข้อคิดก้อคือประเทศที่เจริญแล้วรัฐธรรมนูญให้สิทธิและเสรีภาพแก่ประชาชนในการแสดงออก ในการเรียกร้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งเรียนร้องค่าแรงไม่ให้โดนนายทุนกดขี่ คนเรียนไม่เก่งก้อเป็นกรรมกรแล้วหาเงินมากจนรวยได้ (ค่าแรงกรรมกรมากพอๆกับคนจบปริญญาเอก) แต่ในประเทศไทยซึ่งจำกัดสิทธิและเสรีภาพของประชนกรรมกรจะยากจนไปตลอด ดังนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องสร้างมหาล้ัยจ่ายครบจบแน่ๆขึ้นมาตั้งมากมายเพื่อช่วยเด็กที่อ่อนมากๆให้ได้รับปริญญาไปประกอบอาชีพตามวุฒิ เพื่อที่จะได้รอดพ้นจากการเป็นกรรมกร และคนพวกนี้จะกลายเป็นปัญหาของประเทศชาติ แต่ในทางกลับกันถ้าเราเริ่มดูแลกรรมกรให้ดีๆ ไม่เอารัดเอาเปรียบพวกเขา ประเทศไทยจะพัฒนาไปได้ไวกว่าด้วยกรรมกรเก่งๆมีรายได้ดี ดีกว่าพัฒนาไปด้วยคนจบมหาลัยจ่ายครบจบแน่ๆแต่ไำม่้เก่งเลย... นี่เป็นผลกรรมของการที่คนรวยคนมีอำนาจวาสนากดขี่คนจนและคนด้อยโอกาส...บ้านเมืองเราเลยแย่ลงแบบยากที่จะเยียวยาได้... สรุป ในบริบทของสังคมไทยอุดมการณ์ทำให้คนตกงาน ไม่ได้ทำให้คนเจริญขึ้น เช่น ถ้าคุณเข้มงวดแล้วนักศึกษายกทีมกันได้ F หมด คุณก้อตกงาน ข้อหาสอนไม่ดีเอง... อาจารย์เมื่อตกที่นั่งนี้ ทำอะไำรไม่ได้หรอก เพราะตัวเองไม่ใช่ participant แต่เป็นแึค่ observer ...ดูคนเล่นละครตบตากันไปเป็นฉากๆ...วันๆหนึ่งในสังคมไทยเท่านั้นเอง...ก้อเลย ควรทำใจซะ...แล้วทำจิตให้สงบ... แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 54 03:05:00 แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 54 02:42:55 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 02:38:54

ความคิดเห็นที่ 4 เข้าใจความรู้สึกครับ สร้างคุณภาพและมาตรฐานต่อไปครับ อย่าไปยอมเด็กๆซะเยอะ จากคุณ : 1 (psychosilpa) เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 09:06:49

ความคิดเห็นที่ 5 ผมว่าอาจารย์ที่มาสอนในระดับมหาวิทยาลัย คงไม่ได้เรียนด้านการศึกษา การเรียนการสอน มาก่อนแน่นอน อาจจะไม่เข้าใจว่า สิ่งที่คิดเอาว่าน่าจะดีสำหรับนักเรียนนักศึกษา แต่กลับกลายเป็นโดนมองเจตคติเป็นด้านลบไปแล้ว (สิ่งนั้นต้องคิดก่อนว่าอาจารย์เป็นฝ่ายผิดไปครึ่งนึงก่อน) จากคุณ : RakRok12 เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 09:15:44

ความคิดเห็นที่ 6 คนเราชอบอะไรที่ง่ายๆไม่ต้องคิดมาก... ไม่ต้องคิดเรื่องคุณภาพ..ให้มากมาย.. เข้าใจความตั้งใจของ จขกท..... เป็นกำลังใจให้นะคะ.....สู้ๆๆคะ จากคุณ : M&M เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 09:19:47 A:58.9.84.11 X: TicketID:245570

ความคิดเห็นที่ 7 เข้าใจความหวังดีของอาจารย์ แต่....ในทางกลับกัน ก็เข้าใจคนที่มันไม่ได้ ไม่ได้ คือไม่ได้จริงๆ นะคะ เราเองก็เคยเข็ญคนเหล่านี้มาแล้ว เราเคยคิดว่า "เฮ่ย...มันต้องได้ซิ เพียงแต่ใจมันไม่สู้ มันก็เลยบอกไว้ก่อนว่าไม่ไหว ไม่ได้" แต่..........หลังจากที่ทู่ซี้ผลักดันครั้งแล้วครั้งเล่า ไ่ม่หยุดหย่อน.... สุดท้าย...........มันไม่ได้จริงๆว้อย -*- เพราะฉะนั้น เอาทางสายกลางเหอะค่ะ จะได้ไม่เครียดจัดทั้งสองฝ่าย ทู่ซี้ไปก็เท่านั้น สุดท้ายอาจจะไม่ได้อะไร เพราะถ้ายากไป แต่อาจารย์จะให้ทำ-->จ้างเค้าทำ จบ.... มันก็ไม่ได้อะไรอยู่ดี ^^" จากคุณ : Lovely Creature เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 12:05:57