บังเอิญได้อ่านกระทู้เก่าๆที่มีผู้หญิงคนนึงเล่าไว้เกี่ยวกับภัยใกล้ตัว จากคนในครอบครัว
อ่านแล้วนึกถึงตัวเองขึ้นมาทันที เลยอยากเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราบ้าง
มันอาจจะยาวไปนิด แต่น่าจะได้อะไรหลายอย่าง
เอาไว้เป็นข้อคิด เตือนใจ หรืออุทาหรณ์กับทุกๆคนนะคะ
--ประสบการณ์เกือบโดนครั้งแรก--
จำได้ลางๆว่าตอนนั้นอยู่ป.2
พ่อเรามีอาชีพเป็นไต้ก๋งเรือ ก็มีลูกเรือหลายคน
เรือเข้า เรือออกก็มีคนมาที่บ้านเยอะ และการกินเหล้าก็เป็นปกติหลังการออกเรือ
วันนั้นพ่อเราเมา และแม่ก็เข้านอนแล้ว
เราตื่นขึ้นมาจะเข้าห้องน้ำต้องผ่านวงเหล้าก่อน
หลังจากออกมา เราเดินผ่านลูกน้องพ่อคนนึงคิดว่าเค้าจะเข้าห้องน้ำต่อ
แต่ไม่ใช่ เค้าอุ้มเราออกไปจากตรงนั้น แล้วบอกเราว่าเงียบๆนะจะพาไปเอาขนม
เราก็เด็กไง ไม่ส่งเสียงสักแอะ
เค้าพาเราออกมาที่ปลายสะพาน แล้วจากนั้นก็ทำการลวนลามเรา
ตอนนั้นไม่รู้ว่าที่เค้าทำอย่างนั้นคืออะไร
รู้แต่เรากลัวมาก เลยร้องไห้หาแม่
เค้าคงตกใจก็หยุด บอกว่าห้ามบอกใคร
ไม่งั้นจะบีบคอให้ตาย แล้วพาเรามาส่งบ้าน
จำได่ว่ากลับเข้าห้องไม่ได้บอกแม่ เพราะกลัว
และไม่ได้บอกใครอีกเลย
หลังจากนั้นเราแทบจะจำอะไรไม่ได้อีก เพราะคงยังเด็ก และเล่นสนุกไปวันๆ
แต่จะรู้สึกว่ากลัวทุกครั้งเวลามีผู้ชายมาจับตัว หรืออุ้มเราไม่เว้นแม้แต่พ่อตัวเอง
มีครั้งนึงญาติผู้ชายมาอุ้ม เราดิ้นจนตกลงมาคางแตก เย็บไป3-4เข็มมั้ง เจ็บตัวไป
--ประสบการณ์ครั้งที่สอง--
เกิดตอนป.4 เริ่มเป็นคนใกล้ตัวขึ้นมาอีกคนนั้นคือ
พี่ชายเราเอง แต่เป็นลูกของอาไม่ใช่พี่แท้
แต่เราชอบพี่คนนี้มาก ไม่ใช่เราคนเดียวนะ
น้องๆทุกคนชอบ
เพราะเค้าจะคอยพาพวกเราเที่ยว หาอะไรให้เล่น เ
รียกได้ว่าสนิทกับน้องๆที่สุด
วันนั้นเราเล่นกันตามปกติ ทีนี้ได้เวลาจะออกไปกินข้าวกัน
พี่เค้าบอกให้น้องๆไปก่อน
แล้วก็อุ้มเราเข้าไปในห้องนอน
เราเริ่มกลัวตั้งแต่เค้าอุ้มแล้ว หลังจากนั้นก็ลวนลามเรา
แต่มากกว่าที่เราโดนครั้งแรก เค้าถอดของเค้าด้วย
แล้วก็ให้เราจับ...ขอจบคำอธิบายนะคะ
เราก็งงๆกลัวๆ แล้วก็แบบเดิมพี่บอกว่าอย่าบอกใครนะ
ไม่งั้นจะโดนพ่อกับแม่เราตี
วันนั้นจบด้วยการร้องไห้ออกมา
หลังจากนั้นเราไม่กล้าเล่นกับพี่เค้าเหมือนเดิม แต่ยังเจอกันทุกวัน
--ประสบการณ์ที่สาม--
ตอนม.1 เริ่มมีหน้าอก และดูเป็นหญิงมากขึ้น ครั้งนี้เกิดจากคนใกล้ๆเช่นกัน
อาเขยของเราเอง เค้าและอา ญ.จะลงมากินข้าวที่บ้านเราเกือบทุกวัน
และเราก็ต้องกลายเป็นคนคอยไปซื้อเหล้า เบียร์ปากซอยประจำ
มันกลายเป็นจังหวะให้เค้าดักคอยลวนลามเราระหว่างทาง
เริ่มจากการจับ กอด เวลาเจอเค้า แม้แต่ตอนเดินสวนกัน
เค้าก็ยังลวนลามเราได้ เราพยายามหลีกหนีตลอด
และมันเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนครั้งนึงเกือบโดนข่มขืนจริงๆ
แต่มีคนกลับมาบ้านพอดี
เราเคยขอร้องว่าอย่าทำอีก ไม่งั้นเราจะฟ้องเมียเค้า
เค้าตอบกลับเรามาว่า บอกไปเลยใครจะเชื่อ ท้าเราซะงั้น
ที่เราทนเฉย และไม่บอกอา ญ.เป็นเพราะว่า
อามีพระคุณกับเราและครอบครัวมากๆ
ไม่อยากให้พ่อกับอามองหน้ากันไม่ติดเพราะเรา
พ่อแม่ต้องลำบากแน่ถ้าไม่มีอาช่วยเหลือ
และบอกไปเค้าคงไม่เชื่อ ระหว่างสามี กับหลานเค้าจะเชื่อใครมากกว่าล่ะ
(อันนี้เป็นความคิดในตอนนั้น นึกแล้วโง่มากที่เก็บไว้คนเดียว)
ครั้งนึงเราทนไม่ไหวแล้ว ร้องไห้และบอกให้น้องเราซึ่งเป็นลูกของเค้าฟัง
ปฏิกิริยาจากน้องเรา รู้ได้ทันทีว่าไม่เชื่อ บอกว่าพ่อหนูไม่ใช่คนอย่างนั้น
เราไม่รู้ว่าเอาไปบอกอาญ.รึป่าว
แต่ความสัมพันธ์ของน้องกับเราก็ไม่สนิทกันเหมือนเดิม
และเค้ายังคงลวนลามเราเรื่อยมา ได้แต่พยายามหลบตลอด
จนเราเข้ามหาลัยไปอยู่หอ ค่อยหลุดออกมาได้
--ประสบการณ์ที่4--
อยู่ในช่วงม.ต้น ถึงม.ปลายเหมือนกัน และเกิดพร้อมๆกับคนข้างบน
เค้าคนนี้เป็นน้าเขย ( สามีของลูกพี่ลูกน้องพ่อ) คนนี้หนักเกือบที่สุดสำหรับเรา
เค้าเป็นอีกคนที่มากินเหล้าบ้านเราบ่อยๆ รู้สึกว่าเค้าเอ็นดูเรามากกว่าหลานคนอื่น
เพราะจะชอบเอาเราไปกอด ไปหอม นั่งตักเค้าประจำ ก็ไม่คิดอะไรเพราะยังเด็ก
เริ่มเรื่องโดยม.1เค้ามาสอนขี่มอเตอร์ไซด์ให้และพาเราไปหัดขี่ที่ทางเปลี่ยว
เราถามว่าทำไมไม่ไปถนนใหญ่ เค้าก็บอกว่ารถเยอะ
เราก็ขี่ไปรู้สึกว่าเค้าเงียบถามอะไรไม่ตอบ สักพักรู้สึกว่าเสื้อถูกถลกขึ้น
แล้วมีอะไรมาถูๆที่หลัง
ตอนนั้นตัวชาไปหมดเพราะเริ่มรู้แล้วว่านี่เรียกว่าการลวนลาม อนาจาร
เพราะประสบการณ์จากคนข้างบน แต่เรากลัวมากกว่านั้นเพราะมันเปลี่ยวมาก
เลยบอกเค้าว่าน้ำมันจะหมด แล้วขี่กลับมาเลย
จากนั้นเราไม่สนิทใจกับเค้าอีก และไม่ได้บอกใครอีกเช่นกัน
เค้าจะไม่ลวนลามเราเปิดเผยเหมือนอาเขย แต่จะเป็นแนวที่เรียกว่าแอบมากกว่า
ตอนนั้นอยู่ในช่วงวัยรุ่นและติดเพื่อนมาก เค้าจะคอยมาถามเสมอว่ามีแฟนรึป่าว
มีครั้งนึงเพื่อนมาคุยด้วยหน้าบ้าน เค้ามาเจอ
ว่าซะเรากับเพื่อนงงว่าตูทำอะไรผิดฟะแค่คุยธรรมดา
เอาไปบอกแม่หาว่าเรามีแฟน แม่เลยคอยคุมเข้ม
ยิ่งทะเลาะกันเพราะแม่ไม่เชื่อเราว่าไม่มีอะไร
เพื่อนกันจริงๆ เลยเหมือนกลายเป็นเด็กมีปัญหากับพ่อแม่ ดื้อรั้น
ตอนนั้นยอมรับว่าต่อต้านแม่เพราะเค้าไม่เชื่อเรา แต่กลับเชื่อคนอื่นมากกว่า
ต่อมาตอนเราอาบน้ำมักจะรู้สึกว่ามีคนมาแอบดู เพราะห้องน้ำอยู่นอกบ้าน
และก็จับได้ว่าเป็นเค้า เพราะเราแกล้งร้องตะโกนเรียกพ่อ แล้ววิ่งออกไปดู
เห็นเค้ากำลังวิ่งออกไปและตรงนั้นก็มีแค่คนเดียว
หลังจากนั้นพยายามระวังตัวเองเรียกว่าเวลาอาบน้ำจะหลอนมาก
เคยไปอาบน้ำบ้านเค้า ก็รู้ได้เลยว่าโดนแอบดู
เพราะได้ยินเสียงเค้าเดินไปมาตรงห้องน้ำตลอด
ต่อมาเริ่มโรคจิตมากขึ้นเมื่อเราสังเกตุว่ากางเกงในทำไมมันหายไปบ่อยจัง
ตอนแรกคิดว่าปลิวหายไป หรือบางทีเป็นคราบติดเต็มกางเกงในเลย
แต่ต่อมาก็ได้รู้ว่าหายไปไหน และมันคืออะไร
วันนั้นอาบน้ำเสร็จแล้วแต่อยากจะใส่เสื้อตัวเดิม
เลยเดินออกมาเอาที่ตะกร้าผ้าหน้าห้องน้ำ
สิ่งที่เห็นคือ
เค้ากำลังเอากางเกงในของเราที่ถอดเมื่อกี้ขึ้นมาดม ดม ดม
และเอามันมาลูบหน้าตัวเอง
ตอนนั้นแทบกรี้ดออกมาดังๆ แต่กลัวเค้าเห็นเรา เลยวิ่งเข้าห้องร้องไห้ๆๆๆ
คิดว่าทำไมคนรอบตัวเราต้องมาทำอย่างนี้ด้วย
ทำไมต้องโดนทำอย่างนี้ บอกใครก็ไม่ได้
คุณๆอาจจะเห็นว่ามันก็แค่อนาจาร จะอะไรนักหนา
แต่ลองมาโดนเองจากคนที่เราไว้ใจ
แล้วจะรู้ว่ามันเป็นยังไง
ตอนนั้นไม่ไหวแล้ว ตัดสินใจบอกแม่
หุหุ ตอนแรกมาแม่ยังไม่เชื่อเลยว่าเค้าจะทำแบบนี้
แต่ก็เชื่อเพราะเรายืนยันเสียงแข็ง
แม่สั่งว่าห้ามบอกพ่อและคนอื่นๆ แล้วให้ระวังตัวเองไว้
เหตุการณ์หนักๆคือ วันนั้นเราทะเลาะกับพ่ออย่างมาก
ตอนนั้นหนีไปให้น้าผู้หญิงช่วย และแม่กับน้าให้ไปอยู่บ้านเค้าก่อนรอพ่อหายโกรธ
เรากลัวนะแต่ตอนนั้นแต่ไปไหนไม่ได้แล้ว
คืนนั้นเราไปนอนกันที่ห้องนอนใหญ่ของเค้า
มีน้าหญิง น้าเขย ลูกเค้าอีก4คน และเรา
เรานอนกับลูกๆเค้าอีกเตียงนึง คืนนั้นเป็นนรกสำหรับเรา
จากการร้องไห้ทำให้เราหลับไปเร็วมาก
มารู้สึกตัวตื่นตอนรู้สึกว่ามีอะไรมาบีบหน้าอก
และจับตรงนั้นของเรา
ด้วยสัญชาติญาณรู้ว่าเป็นเค้าแน่นอน
ตอนนั้นได้แต่นิ่งและกลัวไม่กล้าขยับตัวเลย
เค้าเริ่มถอดกางเกงเราออก แล้วทำอย่างนั้นโดยใช้มือกับปาก
เราตัวแข็งไปแล้ว ไม่คิดจะว่าเค้าจะกล้า เพราะเมีย และลูกเค้าก็นอนอยู่ด้วย
แถมห้องเดียวกัน เตียงเดียวกันกับลูกๆเค้า เค้ายังทำได้อีก
อยากจะตะโกนร้องออกมาดังๆ แต่ทำไม่ได้กลัวน้าหญิงและลูกๆเค้าจะเสียใจ
ที่พ่อเค้าเป็นคนแบบนี้
อีกอย่างกลัวจะไม่มีใครเชื่อเราขนาดแม่เราเอง ยังไม่ค่อยอยากเชื่อเลย
เค้าเริ่มจะลงมือมากกว่านั้น เราตัดสินใจขยับตัวแล้วเรียกน้อง
บอกว่าไปห้องน้ำด้วยกันหน่อย
เค้าแกล้งเดินไปนอนที่เตียงแบบปกติ เราไปเข้าห้องน้ำและล้างๆๆ รู้สึกว่าสกปรกมาก
ไม่อยากกลับไปนอนอีก พอเข้าห้องไม่กล้าหลับอีกเลย
รู้มั้ยคะว่าเค้ายังกลับมาทำเราแบบนั้นเหมือนเดิมอีก
แต่เราแกล้งพลิกตัวตลอดเวลา เค้าก็ทำอย่างนั้นจนลูกเค้าตื่นมากินนมถึงได้หยุด
เราก็ลุกตามลูกเค้า แล้วรอจนเช้าให้แม่มารับกลับ เรื่องนี้ไม่มีใครรู้จนกระทั่ง
มีน้องญาติๆของเราเค้าก็โดนเหมือนกับเราเลย และมาเล่าให้ฟัง
พอบอกว่าเราก็เจอแบบนี้แล้วเล่าให้ลูกเค้าฟัง ตามสเตป
ลูกเค้าไม่เชื่อว่าพ่อจะทำแบบนี้ เรื่องนี้เงียบไปอีกเพราะเราเลือกที่จะไม่บอก
และพยายามหลีกหนีเค้าแทน
--ประสบการณ์ย่อยๆ--
-โดนลูกพี่ลูกน้องลาก เน้นว่าลาก ฉุดกระชากลากถูเราเข้าห้องเนื่องจากเมา
ตอนนั้นโดนถอดเสื้อผ้าออกเกือบหมดแล้ว แต่เราร้องเสียงดังและดิ้นสู้ตลอด
มันเรียกเพื่อนให้เข้ามาช่วยจับเรา เต่โชคดีมั้งที่เพื่อนมันไม่เมา
และเห็นเราร้องไห้อ้อนวอน
ว่าอย่าทำเราเลย มันเลยเข้ามาช่วยเราให้ออกไป
อันนี้เรียกว่าเฉียดโดนสุดๆ ถ้าเพื่อนมันร่วมด้วยเราคงไม่รอดแน่นอน
-เพื่อนเกือบสนิทที่สุด
ด้วยความไว้ใจ วันนั้นไปเที่ยวบ้านมันกับเพื่อนๆอีก2คน
เพื่อนลงไปซื้อของกันหมด ทิ้งเราไว้กับมัน นั่งเล่น ดูทีวี
มันเรียกให้เราไปช่วยเก็บของในห้องนอน
เข้าไปเท่านั้นแหละ มันกดเราลงบนเตียงแล้วพยายามข่มขืนเรา
เราดิ้นสู้แล้วร้องด่ามันตลอดว่า นี่กรูเป็นเพื่อนมรืงนะ นี่เพื่อนมรืง พร้อมกับร้องไห้
ไม่รู้ว่าสำนึกหรืออะไร มันเลยปล่อยเรา
จากนั้นบอกเพื่อนสนิทอีกคน มันคงด่าให้เรามั้ง
แล้วเรากับมันก็เลิกคบกันไปเลย
--ประสบการณ์ไม่อยากจำ--
ทุกเรื่องข้างบนมันเจ็บปวดนะ ที่คนทำเป็นคนใกล้ชิดเราทั้งนั้น
แต่นี่เป็นคนที่เรารัก มันเจ็บยิ่งกว่า ...แฟนคนแรกของเราเอง...
อันนี้ถือเป็นความผิดเราส่วนนึง ที่ยอมไปกับเค้าสองคน
วันนั้นเค้าชวนเราไปบ้าน บอกว่าไปหาแม่กัน ไปกินข้าว
เราคิดว่ามีคนอยู่ด้วยไม่เป็นไรหรอก พอไปถึงไม่มีใครอยู่
นั่งสักพักเราร้องกลับ
เค้าไม่ยอม บังคับ ใช้กำลังลากเราเข้าห้อง แล้วก็ทำการ...ข่มขืน..
ใช้คำนี้เพราะถึงจะเป็นแฟนกัน แต่เราไม่ยอม
เราไม่อยากมีอะไรกับเค้า
ตอนเค้าจะทำเราเล่าเรื่องที่เคยโดนเพื่อนเกือบข่มขืน
ร้องไห้ขอร้องว่าอย่าทำ
เรากลัว และไม่อยากเกลียดเค้า แต่ก็ไม่ฟังเราเลย
ครั้งนี้มันเจ็บปวดทั้งตัว และหัวใจ
จากนั้นไม่นานเราก็เลิกกัน
ทุกเหตุการณ์ที่ผ่านมา ขอรับรองได้ว่ามันเป็นเรื่องจริงที่เกิดกับผู้หญิงธรรมดาคนนึง
อาจจะดูเหลือเชื่อที่ทำไมคนรอบตัวเธอ ถึงทำแบบนี้
เราก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะมันเกิดตั้งแต่เรายังเด็ก ไม่ใช่ตอนโต
หลายคนอาจจะโทษว่าการ..ลวนลาม.. อนาจาร..ข่มขืน..มาจากการที่พวกเธอให้ท่า
แต่งตัวโป้ ยั่วยวน
แต่ไม่ใช่กับทุกคน บางกรณีมันเกิดมาจากตัวผู้ชายเอง ก็ขนาดเด็กๆยังไม่เว้น
สำหรับคุณผู้ชาย
ขอเพียงแค่ก่อนทำลองมองผู้หญิงตรงหน้าคุณก่อน
แล้วลองคิดดูว่าถ้าเธอคนนั้นเป็น
ลูกสาว น้องสาว พี่สาว เพื่อน แฟน ภรรยา หรือแม่คุณ
คุณจะเจ็บปวดแค่ไหนเมื่อคนที่คุณรักโดนทำร้าย
พวกเธอจะเป็นยังไงน่ะเหรอ มันเจ็บปวดแน่นอนที่โดนกระทำ
แต่มันจะทวีคูณถ้าคนที่ทำ เป็นคนใกล้ตัว และเป็นคนที่เธอรัก
สำหรับผู้หญิงอย่างเราๆ
ถ้าคุณต้องตกอยู่ในเหตุการณ์แบบนั้น อย่างเดียวเลยคือ สติ
และไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น ร้องดังๆ อย่ากลัวจนไม่กล้าแม้แต่ปกป้องตัวเอง
ถึงจะต้องตายตอนนั้น ก็ยังดีกว่าตายทั้งเป็น
(คิดย้อนกลับไปดูแล้วเรานี่ไม่ได้เรื่องเลย กลัวไปหมดจนไม่กล้าแม้แต่ร้องหรือต่อสู้)
มีลูกผู้หญิงต้องสอนให้เค้ารู้จักป้องกันตัวเอง
และหมั่นดูความผิดปกติของเค้าบ้าง
มีลูกชายแค่สอนให้เค้าเป็นสุภาพบุรุษ ให้เกีรยติเพศแม่แค่นั้นคงพอมั้ง
สำหรับเราไม่ได้เกลียดผู้ชายไปเลยนะ
เพราะแฟนเราตอนนี้เค้าก็เป็นคนใกล้ตัวเราเหมือนกัน
แต่เค้ามาทำให้รู้สึกว่า เค้าเป็นคนดี
และผู้ชายไม่ได้เป็นเลวทุกคน
อยากฝากบอกผู้ชายทุกคน
คุณสนุกเพียงชั่วครู่แต่มันทำร้ายผู้หญิงคนนึงไปตลอดชีวิต
อย่าทำร้ายเพศแม่เลยนะคะ
จากคุณ :
ถอดล้อกอินมาเล่า
- [
27 ต.ค. 49 10:37:10
A:124.120.62.232 X: TicketID:130610
]
เมื่อฉันเกือบและโดนข่มขืน โดยคนใกล้ตัว
